Van onzen reizenden Redacteur
HubrSek voor onze Jeugd
Rullrabrlek
HAARLEM'S DAGBLAD
e JEIlv-iH ISil (umOE 3LA0
(Nieuwe reeks.)
Hubert La Rocbe.
Hubert La Roche gaat „jiibitoeren"'.
In L e G o iri d i e n v an Saclia Gui-
try zal La Ruche deze maand zijn
4Li-j'ii;g tooneelfecst vieren en wi).
Haarlemmers, zullen evenals de Ha
genaars en de Rotterdammers de ge-
lcjoahcid krijgen lets vaai onze stnuld
tegenover dezen Vloainsclien rus-ac
teur met zijn warm temperament en
groot beeldend vermogen af te doen.
Ook in onzoüi Stadsschouwburg zal
hij in Guitry's stuk optreden en naar
■wat hij mij \an deze rol vertelde,
mogen wïj met verlangen naar dai
tooneeifeesi uitzien.
Ik had La Rociie gevraagd, toen ik
Zondagmiddag in Oen Haag bij hem
thuis over zijn jubileum ei*, zijn loop-
haau te spreken zat, of hij nog alt-
even veel au. vroeger van zijn vak
hield. Up ©ens zat La Roche reclit, hij
legde zijn nar.deii op zijn horsv, zijn
oogoii bciutteriie.ii en met trillende
Biein antwoordde h.j: „Of ik cr.an
houd? Het is geen vak, mijnheer, het
is een passie! In Le Comëdieu
moet ik o.a. zeggen. „Als je 40 jaar
bent, dan komt nog wel eens de ge
dachte bij je op om afscheid van de
planken te nomen. Als je 50 bent, dens.
je daar niet meel' aan en wanneer
je Go wordt, dun zouden ze je d'er
niet meer af kunnen jagen!" Dat zijn
vioordtu, die komen zoo regeJrecmt
uit m il hart. Jullie kiest 'n beroep,
maar wijï Wij bebbun 'n beroep, dat
ons kiest. Mij tenminste zuilen ze
d'er moeten afjagen, als ze mij kwijt
willen zijn:"'
Men moet dit La Roche zelf hooren,
ei. nog meetr zien zoggen, vurig,
vol enthousiasme, om te begrijpen,
hoeveel deze toonoalapeitir van zijn
ivaa houdt. Trouwens, ik wist dit
reeds lang. Ik kende La Roche al
sinds jaren en telkens weer, als ik
met hem m aanraking kwam, werd
ik getroffen door die groote liefde
van hem voor het tooneel en zijn
kunst.
Toon ik Zondi.gauju. g bij hem was
den etnigen middag, dien hij deze
week vrij had en dien ik daarom
moest (loeien mot oen collega uit Rot
terdam herinnerde ik hem er aan,
hoe hij mij eens in den trein het
verhaal had gedaan van de eerste op
voeringen vaai Cyrano te Amsterdam,
Ook La Roche herinnerde het zich.
„Ja, ja, Cyrano, dat, is de rol,
waarin ik het meest geleefd heb! Ik
heb er om gehuild, oin die prachti
ge figuur, die zoo strijdt tog,:ai het
noodlot. Jullie weet mot, hoe ik van
die r..>: houd! Maanden lang hen ik
in mijn icrbeelding Cyrano ge-
vees t! Het was ill 1898, dat ik het
stuk voor het eerst in Antwerpen zag
van Ca-ndé. Caiulé was er prachtig in,
■veel beter dan Coquelin. Ik was ei
geheel vol van. Ik reisde Candé na
om het nog eens in Brussel te
Het stuk liet mij niet meer loc, ik
kon er niet van slajxin! Ik was tost
3o jaar eu er was in die dagen maar
een verlangen in nnj: die rol te spe
len- Ik had het boek g kocht en e.i.en
dag las ik er in, ik kende heele frag
menten van buiten. Af aar het idoo om
het te spolen, Jiad ik al opgegeven.
Ir België zijn wij namelijk geheel af-
haiikel.jk van de sociéte. Wanneer
een reizende troep een stuk heeft aau-
PbiiOuici voor ix,n to>.i'iiuc eoor Hei-
git', dan mag; geen ander gezelschap
dat jaar hot stuk spelen, zelfs niet
ivei-tauld. Dat, is in België dus heel
aiiiic-rs als in Holland,
Maar op 'n avond zit ik im hol
cafe de i'Iora to Antwerpen met 'n
paar collega's en wij hebben het over
Cyrano. Ik zeg: jo zult zien, dat stuk
ga s ons voorbij.' Al mogen wij h i
sale en, wie zou dat stuk ooit vsrta-
Ie:;? Dat kan niet!" Net op dat oogen-
1)1 ik komt Toon Moorgat binnen, zelf
eon sooit Gaseoyner en liij hoort mij
net zoggen: „Dat kan niet-" of h
rar a: „VVatte? Watt:? Kan dat niet?
Dat vertaal ik! Geef maar hier!" Hij
pakt mij het boek uit de hand en ii
denk al: „dat bock ben ik kw"
Want Moorgat was 'n man, die heel
wat beloofde maar meestal weinig
deed. Doch 8 dagen later, daar zie
ik Toon Moorgat onder den toren van
onze kathedraal.
„Kom hier'" roept hij me toe, „we
gaan 'n flesch geus drinken! Het eer
ste bedrijf is af!" Het was me, of ik
n siag on m'n hoold kreeg. Ik kon
het niet gelooten. Ik had in dien tijd
■eel vrienden onder de jeune bure, en
dienzelfden avond las mr. de Ra-
auiie net in net, bxaHSCu, 'loon uev
li litl Holiaii i-c.i voor. V» ij waren
vtrrukt en alien waren het er over
eens dat Toon door moest gaan, maar
.leon, uie toen noului'ouactóur »an uo
.\ieuwe uaat* was, moest o.ei 3 we-
Ken naar- de Congo. Ik dacht, dat lukt
nooit, maar ja wel, na 3 weken komt
\ij bij me: „Het is klaar!" Het was
met Moorgat als met mij goweesi.
„yfauo h el hun volkomen te pakken
gena/t en m a weken had inj net ge-
neei vertaald.
uenzehuen avond nóg ga ik naar
Lize JoncLeis de zuster van Bhilo-
iinna nercKUOvén en ik lees hei
aaar in tien tuin voor. Zij was opge-
eogtn, net aJs nc cn wij waren liet er
_e-uen ovei- eens, dat het stuk ge-
speedd moest worden. Maar hoe? in
België was 't onmogelijk. Toen dach
ten wij aau lloliand! Wij, liepen 's zo
mers toch aitijd leeg rond, omdat wij
.a Antwerpen slechts 7 maanden
speaktau. Ik ging daarom met Doese-
,aer naar Amsterdam naar Lumnerts
liurièlhrinck, uie ons moest nelpem
om een sokedb.irgwaal te nuren. Hij
orachi ons Lij Roemer van i»©t Paleis
an Volksvlijt en den volgenden dag
gingen wij al met het contract in
onzen zaa naar Antwerpen t.rcg. Ik
zelf voerde do regie' mot Jac. Vos
den broer van jan C. en binnen
een maand zat het stuk er in. Wij
nebben hot xn Amsterdam het eel'si
gespeJd; net was hot jaar van de
•vroningsfcesteii zoo warm, dat ik
door ni.jn loeren kuras heen transpi
reerde. Het artistiek© succes w-s zeer
groot, de k waren pracutig maar
.ecuniair was liet miserauei. Na b
u&gen ziïiiku wij tegen elkander: wij
doen het ni:t moei', we scheien d er
•iit; Sommigen van ons geze.schap
waren al wog, toen de heer Van Huil
naar mij toe kwam en mij z.i: „Wat,
wilt u weggaan? Daar komt me s van
nul U moet dat stuk minstens 10 da
gen nog doorspp.enIk garandeer de
^vondkosten!" Wij telegrafeerde al
ien wear naar Ainsteu'uam terug en
deai volgenri,.n dag speelden wij liet
opnieuw. Zoo was mijn eerste kennis
making met AmsterdamI
Vier jaar later Wgden de opvoerin
gen van Cyrano liij het „No.rlandsch"
.k had geuz.in, dat Bouwmeester wog
g ng en daarom aan Van Kon aar ge-
soiii'even, dal ik wel lust hau om
naar Holland to komen. 'Iwee dagen
ïater was Van Korlaar al in Antwer
pen. Om kwart voor 11 's morgens
.vwam hij bij mo en cm 11 uur was
net contract al geleekend, tot groot©
wsöhoop van Van Doeselaer, den ui-
r van den Kon. Vlaamsclic-n
vxr.nv'vire, di© natuurlijk met licel
a rep©voirs z-.'-t. H.j m;jn af scheids
voorstelling kre,g ik dit beeld van
het Aiiiworpacli publiek: Cyrano!
mooi, niet waar?"
La Roclie wees naar het zwarte
bronzen beeld hij het raam, een zwie
rige Cvrano, waaronder in gouden
letters te lezen stond:
Hist Antwerpsch publiek aan
Hubert La Róoho
24 Juli '02.
Kódetten van het oud© Gascogne.
La Roche kook er een oogonhMk
met liefde naar.
„Ja, ja,, da's wel m'n heerlijkste
rol geweestl" zol hij met oen zucht
„ik uèbuteerde er mco bij het Neer-
iandscli en liet werd een prachtig
succes. Mc©r dan 100 malen hebben
wij het gespeeld en altijd voor volle
zalen!
„Hoe vindt u liet repertoire van te
genwoordig?" vroeg ik La Roche.
„Belabberd! Allerbelabberdst!" Het
kwam er zeó van harte uit, dat geen
twijfel meer mogelijk was. „Wat valt
er nu t© spelen ia al die water- en
melkstukken? Ik houd van het echte
ee 1 s t u k eu het publiek verlangt
ook weer naar. Maar de jongelui
van tegenwoordig zijn do echte speel
stukken ontwend, die voelen ©r zich
;e!ieel vreemd in.
modiespolen, als ze met de handen in 1
do zuk'K'.-n op het tooneel staan. 'Ik
voor mij houd het meest van een
groote !■-arakierrol. Maar toch, ais ik
n lijd zoo n karaliterrol heb gespeeld,
dan kan ik ook weer zoo echt \erlan-
naar ivct blijspel, 'u lijn© comé
üie of 'n boertig© klucht. Het blijspel
neeft ook heel mijn hart, als er maar
in t© spelen valt!"
„En het Hollandsch publiek, hoe
vindt u dat?" vroeg ik.
„liet Hollandsch publiek is over
i,.t algemeen gereserveerder dan l,et
Vlaamsche. In Antwerpen en ook
,a Duitschlaiid leeft het publiek
cel meer mee met zijn toonee'spelers.
>e Vlamingen zijn veel uitbundiger
dan de Hollanders. In iVntwerpc-n go-
beurde het mij herhaaldelijk, als ik
cc ft nieuwe, groote rol had opg--
acht, (lat de mensehen mij 's avonds
buiten stonden op te wachten. Hier
l'olland is het publiek fijner, maar
in Antwerpen zijn de mehschen na
tuurlijker, spontaner en hartelijker.
Het Rottere!amsoh publiek komt liet
Vlaamsche nog het meest nabij. De
Rotterdammers komen het gauwst los
dan d© Amsterdammers, liet pu
bliek in de provincie is over het al
gemeen liet stijfst.
En weet u, waarin Vlaanderen Hol
land verre vooruit is? In de officieel©
lielangstelling voor de schoon© kun
sten bij het Bestuur. Wat doet dc
staat, wat doen de Stadsbesturen hier
in Holland voor de tconcel&pcelkuns'.
Bijna niets! Toen ik in April U g: st-
vooistellingen te Antwerpen kwam go-
ven, kreeg ik dadelijk den schouw
burg voor niets. Bij mijn eerste op
treden ontving ik een krans van liet
Stadsbestuur - kijk, daar hangen de
'inten ic-c en de stad Antwerpen
gerit duizenden aan 6ubsidie voor zijn
bui-gen om gez-üischappen. Nee,
gebied, is België Holland voor-
Louie Bouwmeester 20 jaar
geleden in Antwerpen kwam jubilee-
ren, ben ik naar het Stadhuis gegaan
en hob ik tegen Frans van Kuyk, oen
Schepen voor Schoone Kunsten ge-
i-igci. „M'.iiier de Sc.© p:r, Ho.hu. -
grootste tooneelspeïei- komt hier ju
bil eer eu. Daar moet iets voor gedaan
,vorden!" en onmiddellijk lieten z©
ren nieuwe, speciale medaille van
Antwerpen voor Louis Bouwmeester
slaan. Zou dat hier moge!ijk zijn?
„Eu het tooneel?" vroeg ik.
„Dat staat hier in Holland hssüst
veel hooger!" antwoordde La Roche.
„Maar in Vlaanderen is beter mate
riaal! Vlaanderen hesft zeer goed© nc
tours: wat hun daar echter ontbreekt
leiding! De Vlaamsche acteurs
zijn minder ontwikkeld, maar zij zijn
spontaner, zij laten meer hun hart
spreken dan de Hollandsclie toonee'
spelers. En ik mag als Vlaming we
zeggen, dat hei Hollandsch tooneel
ook veel aan de Vlamingen, vooral
aan Victor Driessons te danken heeft.
Ik hoor nog Willem van Zuylen van
het tooneel af tegen Victor Drieesens,
die in de zaal zat, zeggen: „Dat is
de man, die ons in Holland heeft le
ren komedie spelen!" Driessens heeft
liet naturalistische spel op het too
neel gebracht. Mannen als d© Haspel-
sen en Van Zuylen hebben veel
bom geleerdl"
Op mijn vraag, of hij zelf nog met
Driesscils had gespeaid, antwoordde
La Roche enthousiast: .Ja zeker, 4
jaai! Hi) was ©an reus, Victor Lriee-
sens. Ik ben er nog bij geweest, dat
hij 'n beroerte kreeg op het, tooneel.
Ik herinner het mij als den dag van
gisteren, 2 April 18S5 ir. den Vlaam-
schen Schouwburg. Het was op een
benef!et-avond van dc dames Jonc-
lters, juist aan het slot van het dorde
bedrijf van Het berucht Pro-
c e s. Ik speelde 'n knechtroLletje
verder was ik toen nog niet en
stond met 2 bloemenmanden in de
coulisses, klaar om ze op te dragen
voor Pliilumène en Eliza Jon ekens.
Op eens zie ik Driessons wankelen
hij speelde de rol \an Jean Renaud
en iioor ik hem zeggen: „Pak me!
Pak me!" Dien zelfden nacht nog i-
hij overleden, maar ket stuk gir.g ge
woon door met Friis Bouwmeester ir.
de rol van Renaud. Och ja, zoo is nu
eenmaal het tooneelleven.
Ook over Willem van Zuylen sprak
Hubert La Roche met zeer groove eer
bied.
Ik heb met Van Zuylen nog Vriend
F rits gespoeld, hij r i ns Kobus en
ik dc rebbe. Het was heerlijk om met
van Zuyiön te spelen!' zei La Roche
mei zuu echte, groote hartelijkhè.d.
„En dam met Catharine Beeremans in
Z.w arte Griel en Amtemie von Rosier
Faussen, van die ecuiiu prettige ouuir-
wetscuc speelstuknen. Met LoufS
Bouwmeester heb ik nog in de rul
van Lnaicéiot op zijn juhiieum-
voorstólung te Antwerpeal 'Ai jaai' ge-
leden im ue Koopman van Venetië ge
speeid. Ook in De Matroos ben ik in
iUitwe^pem met tun opgetreden. Ilier
ai HcJiaaid hebi)en vv.j ecuter nooit
samen op de p«ank«an. g'.staan'
Met zeer groote vvaa.-dce.iug spreekt
La Hocue over VVit.em Royaaids tn
den tijd, (Lat Jiij onder zijn directie
sptxJde.
„ik houd enorm veel van Roy aards!"
zui La Rochc. „uüjn aiierp rottigste
j,ei tixie was ue tijd ©ij Royaaids. mj
is zoo n goed directeur voor my ge-
veest. Wij htgrepen ©kaar vo.kouMai.
O zeKer, wij ilauden oiKwijls ruz.c eu
soms gooiue Lk den uoel ei- wet b.,
neer, maar dau kwam er 's arvonds
meestal Ti krans of 'n andere atten
tie met 'n kaartje van Koyaards met
„saus rancune!" of iets dergelijks er
op. Kijk, lner heb ik nog 'n aardig
souvenir van Royaards!" en La Ko-
cu« uracut ons vuor ©ou aiiuaio: \„u
F. Bakker: Cyrano, ale uit een reas-
.ichtig groot glas drinkt eu uauronder
de versregel; „Enfiu un verre, ou
on peut ti'imiper ie ïwzleinueJijiv
,.cii glas, waarin mtin zijn neus kan
do open). „Wij Jiaduen juist wat on
aangenaamheden gehad en toon zond
hij mij op St. Ni col aas debö aquam
met een groot wijnglas daar staat-
iiot nog! -- en een briefje, waarop:
„Een kleine surprise voor onzen on-
«ermoeibaren Vlaamsclien Cyrano
van zijn dankbaren directeur en col
lega Willem Royaards!" Zie, dat was
nu echt iets voor Royaards! Ja, i.;
heb allerprettigste herinneringen aan
mijn tijd bij Het Tooneel. Vóór die
periode bon ik ook nog hii Heijcr-
mans geweest. Dat was cnmiddeJlijk
na onzen uittocht uit Antwerpen na
de komst dei- Duitscbers. Ik was in
Antwerpen gebleven <si heb het lieelc
bombardement me© gemaakt! 36 uur
ïeb ik toen in don kelder gezeten. Op
9 October kwamen de Duitschers in
do stad. Ik zie de eerste Duitsckcis
vierkante wagentjes, met van die hek.
jes er om, zooals ze in de revolutie
gebruikten om de inensclien iiaar het
scJiaivot te rijden. Op elktoi 3io?k van
.ut karretje stond een Duitscher met
zijn gelaoen gev.eer, klaar om te
écntèten en aan de geweren hingen
witte vlaggen. In het midden zaien
de voerlieden goLceul. Zulke dingen
vergeet je nooit. Tot 22 October ben
ik nog in Antwerpen gebleven, maar
men ut zag, dat er vaa komedpelen
locli niets meer kwam, ben ik naar
.lolland gegaan. Hc-ijermans had u.
in September al geschreven, maar
roiii dacht ik er zelfs niet over. In
het Heijeimane-repertoire heb ik toen
u.a. nog in ^scnaaels, nel me ce.o.,
en De Opgaande Zon gespeeld, ocral
u,n dat laatste stuk hield ik heel
eek Het is een van mijn prettigste
o'.len geweest!"
Ten slotte vroegen wij La Rociie,
welke groote rollen a in zijn 40-ja-
rige tooneelloopbaan al zoo had ge
speeld.
„Vraagt u liever, welk© rollen ik
niet gespeeld heb!" antwoordde hij
lach arid. „Er zijn weinig acteurs, die-
op zoo'n groot repertoire kunnen wij
zen. Vooral in Antwerpen, waar je
zoo wat alle 2 weken een nieuwe rol
moest op brengen, hel) ik heel wat
gespeeld. Klassiek werk, romantiek,
draken, volksstukken, blijspelen, Duit
sclxê kluchten, modern werk, och
©enliik alles!"
La Roche bracht ons voor zijn ver
zameling photo'6. Wij zagen een
soiierpen, markanten kop van Ma rat
in Charlotte Corday, een van zijn
liovelingsroüen, een treffend gelijk.n-
den Lodewijk XVI in Marie Antoi
nette een phantastischen koning
Lenr, ©tin remocdeli-ken. i'-zawiren
onkel Braesip, een zeer mooien Droo-
i.uins, ci-ii ,>u:©.tigeu Isidore I.'.caal
in Zaken zijn Zaken.
„Ik heb hem opzettelijk zoo geno
men. Eerst wou ik den kop van Fé-
rahdy in die rol copieercri, maar dien
vomi ilk niet tijgerachtig genoeg!"
richtte La Roche mij in den goed
ronden „liofslacTter", den heerlijken
parvenu D© Ridder in De Winkeldoch-
tor een van zijn mooiste rollen vol
gens mij een forsc-lien Marcus An-
tonius, een „schneidigen" Von Reef-
lingen in Inkwartieringeen zeer
eufegoótiovon Tartufte welk ©en
verscheidenheid en wat 'n prachtige
koppen! In zijn salon hing een schil
derij v-an den Be'.g Frans Simons:
La Roclie als Napoléon in Vae Victus
i. ©en zew zv 'sriec ..Mai-© v*i> Ant
werpen'' van Havermaat. Oonze teeke
naar heeft, aem weergegeven in Von
del 's Jephta.
„U ziet, ik heb allo genree g epeeld!
Dat moet een echt toonee'siK-h-r trou
wens ook kunnen!" zei La Roclie.
„Tartuffe en L'Assommoir De
Kroeg heb ik nog in het Fransoh
gespeeld op een tournee door de pro
vincie in Franarijk. Maar daar heb
ik geen prettig© herinneringen aan.
i>e Fransche toonee'.spelers in de pro
vincie worden behandeld als
Nooit is er e:n Parijsch blad,
over je spreekt! En als vreemdeling
itom je nooit iri Parijs. Ik houd
anders zeer veel van het Fransche
pertoire. Het liefst had ik op mijn ju
bileum Molière I.'Eccv'e o'es Fe
mes gespeeld, maar daar waren
oezwarei. ic.0^n. rmiin, Le uomèdian
■s ook 'n alleraardigste rol voor een
jubileum. Waar kan een oude loonesl-
rot A-fe ik eigenlijk beter in jubilearer.
dan in die rol van een „comédieai"?
I-let 3de bedrijf speel ik gedeeltelijk
m d© zaal als regisseur. Dan is ljet
tooneel geheel leeg, zonder décor,
hen zeer aardige oudst van Guitry.
•Vis het publiek nu maar komt, dan..."
Welk een bescheidenheid bij een
•cuur van zoo groet e kracht, D- i
onze Stadsschouwburg'op zijn jubi-
©uin-voorsiening stampvol zal zijn,
aaar mag hij zeker op rekenen. La
Roclie is één van de allergrootste, een
acteur van zoó breed, veelzijdig ta
lent, dat wij niet blijde genoeg kun
nen zijn, dat wij hem voor ons land
nebben kunnen winnen. Moge het pu-
t/liek don glooien, 58-jarigen Vlaming
oij zijn juhileum-iomneo op ondub
belzinnige wijze van zijn genegenheid
roem blijken.
J. B. SCHUIL.
Tegenwoordig noomen ze liet al ko-nog door onze straat rijden in klein© ccnucbracht eensdeels dooi de
Stadsnieuws
REGULARISATIE IN HET SCHIL
DERSBEDRIJF.
Het Landelijk Comité vr.n Actie tot
Regularisatie van het Schildersbedrijf
doet ons eenige mededeelingen over de
werking van deze regularisatie.
Doel er van was door onderlinge
samenwerking van patroons en arbei
ders te komen tot bestrijding der werk
loosheid.
Reeds spoedig na de oprichting van
het Comité, nu ongeveer een jaar ge
leden, ondervond het van vele zijden
sympathie en medwerkingi, ook van
de zijde dei Regeeriag eu van Pro
vinciale en Gemeentebesturen en
bouwmaatschappijen.
In verschillende steden van ons land
werden commissies in het leven ge
roepen, bestaande uit patroons- en
gezelienveriegenwoordigers. Hei eerste
jaar werd hoofdzakelijk organiseeren-
den arbeid verricht.
De vraag is nu, hoe het doel verder
zal worden bereikt.
Wij streven, gaat de circulaire ver
der, naar regularisatie, naar een be
wuste werlcverdeeling over het geheele
jaar, opdat dewerkloosheid, waaronder
de beoefenaren van het schildersvak
door de jaren heen zoo sterk hebben ge
leden, zooveel mogelijk wordt bestre
den. Een zoodanige werkverdeeling is
echter niet in één slag te bereiken.
Groote moeilijkheden moeten daarbij
worden overwonnen en om verklaar
bare redenen is men niet altijd verze
kerd van de noodige medewerking der
clientèle.
Zeer veel schilderwerk, dat met een
weinig goeden wil, in den herfst- of
wintertijd zou kunnen geschieden, moe-
nog in den zomer worden klaarge
maakt. Er zijn ook nog in dit jaar
maanden geweest, dat er arbeidskrach
ten in het bedrijf te kort kwamen, ter
wijl thans de werkloosheid reeds weer
ha3r intrede in het bedrijf heef; ge
daan. Wanneer er ooit een lijd is, waar
in de clientèle het werk van het comité
kan steunen, dan is het thans.
Zeer veel kan er gedaan worden tol
verbetering in den toestand. Wanneer
de werkloosheid haar intrede dcet, be-
teekent zulks, dat de werkloosheids-
kassen moeten worden opengesteld.
Deze kassen werken met geiden, bij-
aibei-
ders, doch' anderdeels met geld van
Rijk en Gemeenten.
Wanneer de schilder kan voortwer-
ken, kunnen deze gelden bespaard blij
ven en werkt men inderdaad mede de
lasten van het Rijk en de Gemeenten
te verlichten.
i vele bedrijven treedt werkloosheid
minder gemakkelijk te bestrijden
dan in het schildersbedrijf en in die
bedrijven is overheidssteun krachtig ge
boden. In het schildersbedrijf kan veel
worden gedaan, waardoor de steun der
overheid tot een minimum kan worden
beperkt. Het schejipen van productieve
rkgelegenheid is hiervoor de aange
wezen weg. Productief, omdat dit werk
binneD afzienbaren tijd toch zeker moet
geschieden en het in vele gevallen reeds
veel te lang is uitgesteld. Ieder, die een
blik om zich heen werpt, zal tot de
conclusie komen, dat het houtwerk -aan
woning, fabriek of kantoor noodig
door den schilder onderhanden moet
worden genomen.
Het Comité wekt ten slotte een ieder
op, m den aangegeven vorm mede to
werken.
Ook te Haarlem bestaat een plaatse
lijk comité, waarvan secretaris is de
Wij vroegen den heer Giling, welke
ondervinding het Comité te Haarlem
opgedaan heeft Hij deelde ons mede,
dat er al zeer veel nuttig werk in <i«
door he-t Comité van Actie gewensofi-
te richting is gedaan. Verleden jaai
b.v. kreeg hii opdrecht voor 'n getfioei
binnenwerk. Er kan ook-in den win
ter binnenshuis zeer goed geschilderd
wordsn, aldus de heer Giling, in hui
zen of inrichtingen, waar central© vei
warming is. Daarom zou het zoo gv
wenscht zijn, dat eigenaars van ho
tels, besturen van ziekenhuizen, c-nz.
hun gedachten eens over dit onder
werp lieten gaan en zooveel mogelijk
in den herfst en den winter lieten
schilderen-
Verder zou ook zeer veel bereikt
kunnen «orden door overleg met de
architecten bij het aanbesteden var
groote werken.
Raadsels
(D»ö raadkeli zijn alle ingezonden dot*
jongen» en mei«jc« die „Voor Onxe Jeugd"
iezf-M D« names der kinderen, die mé vote
VyocnHtagniiddag 4 uur goede opluuingex
Bonden, worden in bei volgende nummer
bekend goniaakt.J
Iedere maand worden onder de baste
oplossers twee boeken in praciuba&d ver
loot.
1. (Ingezonden door Kakatoe).
Ik ben een spreekwoord van 23 let
ters.
2, 31, 11, g is een jongensnaam.
20. 3, 12, s is een vrucht.
17, 12, 16, 4 is een plaats in Duitsch-
land.
22, 3 is een jongens- of meisjesnaam.
11» 23, 7, 16 is een lichaamsdeel,
j, 15, 10 kan men op een kantoor
niet missen.
14, 15 is een persoonlijk voornaam
woord.
13, 18, 11 is een zeer schadelijk
insect.
19 9-
1» 2, 3, 4 groeit.
6, 7 is een persoonlijk voornaam-
8, g, 10, 11 is dc tegenwoordige tijd
van komen.
2. (Ingezonden door Kleine Kroot.)
Ik ben een meisjesnaam, van 3 let
ters. Onthoofd me en ik word een ver
korte meisjesnaam. Onthoofd me weer
en ik ben de iste letter van het alfabet.
3. (Ingezonden door Dikkie
Bigmans).
Ik ben een zeer bekend bloempje van
10 letters.
1, 2 een ander woord voor moeder.
3, 4 is een lidwoord.
iz 6, 7, 8 is oen goede eigenschap,
9. 10 is een verkleinwoord.
4. (Ingezonden door Priktolletje.)
Ik ben een kustplaats in Noord-Hol
land van 3 lettergrejmn. Laat mijn iste
lettergreep weg en ik ben weer een
kustplaats in Noord-Holland.
5. alngezonden door Zwemstertje.)
Ik ben een plekje in Haarlem's om
geving, dat zich 's zomers in een drus-
bezock mag verheugen en besta uit y
4, 2, 8 is een insect.
13 6, 8, 9 is een lichaamsdeel,
j, 2, 3, 4 is onmisbaar voor den tini-
evenals Roerdomp, xr jaar; H. Blazer»
32 jaar, winkel, klappers, vouwbeen
Albada en Zomeriakje, 12 jaar, poppen-
mutsjes Fiora Jordaan, 15 jaar, spel
denkussen, poppekleereaCor Jansen,
14 jaar, poppekleerea, spellen Marie-
tje de Beer, 13 jaar, baby-pop, 3 hand-
werkdoozenWilly v. Eek, 12 jaar,
boeken Hendrika v. Eek, 9 jaar. baby-
popPaardenstaart, zi jaar, locomo
tief en spellen; Nelly Brouwer, oud 12
jaar. speelgoedJo Hoogerink, 12 jaar,
kinderschort en speelgoed Mien v. d.-
Linden en Bep Botti, ledikantje met
beertje Suze, handwerkmandje Rood
borstje, 15 jaar, zijden taschje; D,
Kuipers, flanellen onderjurk en boe
ken Bep Botti en Mier» v. d. Linden»
prachtige parfumerie-zaakSpartaan,
poppekastJopie Slim, 12 jaar, jurkje,
mutsjes, bckerdekjes, naai-etuiAne
moon, 11 jaar, jurkje, mutsjes, speel
goed, taschje enz. Buurmeisje, 7 jaar,
muisjesZwartoog en Vlindertje,
speelgoed en poppengoedFramboos»
oud 8 jaar, kleedjeMarie v. d*
Spoel, oud 13 jaar, bedje met popje en
poppekleerea.
1, 6, 7A 8 behoort aan ons lichaam,
maar verschilt van kleur.
5> 6, 7, 8, 0 loopt om iederen polder.
6. (Ingezonden door Vlindertje.)
Ik ben een vloeistof, die dagelijks
in iedere huishouding op tafel komt.
Geef me een ander hoofd en ik ben een
deel van eeu bloem.
Raadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige
week zijn
1. Kortrijk.
2. NoordpooL
3. Apeldoorn Dieren? kanaal,
4. l'aulus Potter.
5. Rood Door.
6. a. In onze gedachten, b.
c. Roomijs, d. kous, c. Slechts een,
want dan is het geen heel brood meer,
f. schaduw.
Goede oplossingen ontvangen van
Zeester 0, Abrikoos Framboos 6,
Sprietcl 6, Het Trio 6, Wilgenroosje
Juliana 6, Moeders Oudste 6, Hekken-
springer 6, Sophie Harmse 6, Or:hi.ic.e
6, Lentebode Sneeuwballetje b,
Zwartoogje 0, Spartaan 0, Goudvink 0,
Melatie 6, Wilde Bob 6, Anemoon 6,
Jopie Slim 6, Bakkruidje 6, Blocmcnfee
Azalea 5, Lachebekje 6, Maanelfje 6,
Priktolletje 6, Appelsteeltje 6, Montbre-
tia 6, Excelsior 0, Berg-lndiaan 6, Prin
ses Attalanta 0, Goudkopje 6, Dikkie
Bigmans 6, Dc Schipperin 6, Elzenkatje
6, Theeroos 6, Micheil de Ruyter 6,
Vergeet mij nietje 0, Vliegende Hollan
der 6, Hyacinth 0, Mignon 5, BelleGe
6, Matroos 0, Jacques 6, Piet en
Oschatz 6, Roosje 5, Lathyrus 3, Mi
nerva 6, Vliegenier 6, Apollo 6, Aphro
dite 6, Napoleon 6, Blocmcnverkoop-
stertje 6, Zwemstertje 6, Schipper
4, Tiekic cn Picne 6, Friso 6, Prins
Salomo 6, D. cn A. Buyiendijk 6,
Kerstklokje 4, Columbus 4, Viooltje
Edelweiss 6, Campanula 6, 6, Se-
cundo 6, Cravate 0, Alpenviooltje o,
Robbedoes 6, Lenteknopje 6, Kerst
kindje 6, Zonnebloem 0, Kruizemuntjc
0, Witte Muis 6, Duiuroosje 6, Koren
bloem 6, Edelweiss 6, Beppie Spoor 0,
Willem 111 0, Denappeltje 6, Poesen-
moedertje 6, Piet Spoor 6, Danseresje
0. Brem 6, Zwartoog 4, Vlindertje 4.
Be Weiströd
AAN ALLEN. Even wil ik nog
herhalen, dat alle inzendingen 28 N
vember in mijn bezit moeten zijn, of 29
November lusschcn 2 en 5 uur in dc
Tijdingzaal moeten gebracht worden.
30 November is onze jaailijkschc Ten
toonstelling en nu komt de beloofde
verrassing. Op December hebben
's avonds van half 7 tot 9 uur ons fe
in hel Brongel ouw. Dc voglende tv
hoop ik nog Let ecu en ander te 1
tellen over de kaarten enz.
mevrouw blansert dank
rcer voor dc sprookjesachtige tollen en
mevrouw Van santé voor de
beeldige pop.
Inzendingen ontvangen van«Mari
anne Dijkstra, 17 jaar, boeken, speel
goed enz.; Hinkc, 8 jaar, schilderijtjes.
JANNA MIDDELBEEK, Doelstraat
i, heeft een winkel, waaraan voor een
tiimnermanneije wat op te knappen
valt. Het mag na 4 uur gehaald worden.
SPORTG1RL, Klerksieeg 9, vraagt
:n sierbandje voor een schortje.
FLORA JORDAAN, Nassaulaan nr.
2., vraagt een lapje, gioot genoeg
11 een sigarenkistje te fcekieeden.
EMMA POELGEEST, Gen. de Wet
straat 38, vraagt een model van een
p, om deze zelf te maken.
LAKSS AEN (EWtG
T Was juist zoo'n roerige dag ge-
e; Er waren werklui van de tele
foon gekomen om nu eindelijk groot
moeder van een telefoon te voorzien»
k-n juffrouw Horst had gezegd „Mor
gen kunnen we met de lieele wereld :e-
lefoneeren." Met de hecle wereld?
Neen, dat was niet noodig. Maar wat
zou het heerlijk zijn even de stem to
hooren van de jongens, van vader, van
moeder. Ja, vooral van moeder. En in
haar heeie hoofdje duwden vele vrien
delijke, goede herinneringen elkaar als
't ware naar voren. Weet je '1 wel, boe
lief moeder voor je was, toen je een
heele nacht niet slapen kon van de
kiespijn? Wat wist ze veel middeltjes 1
Weet je 't wel, hoe trouw moeder je
verzorgde, toen je Spaaasche griep
hadtr En toen was ze nog niet eens je
moeder. Weet je 't wel. hoe ze pleitte
bij den onderwijzer, omdat je te laat op
school was gekomen en nu een heelen
vrijen middag moest terugkomen? Moe
der nam de schuld op zich, 't ontbijt
was wat over tijd geweest en jij kon het
niet helpen! Weet je 't nog? Weet je 'r
nog? O, al die vragen, ai die her
inneringen. T leken wel warme bloed-
golven, die haar oogen prikkelden, die
klotsten lege.i haar slapen. Moigec,
zou ze praten met moeder. En ze zou
zeggen „Vergeef me alles. Maar haai
me. Breng me thuis. Verpleegt u mc.
Lieve moeder, zorg voor me."
Dc omstandigheden hielpen haar»
't Dienstmeisje verscheen dien morgen
niet. Er kwam een boodschap, dat zc
ziek was. Juffrouw Horst had de han
den vol. En oin tien uur verscheen dc
dokter reeds. Ilq schreef mediciinen
voor en Greet hoorde hem bij 't af
scheid nemen tegen oma zeggen „Er
kan op gewacht worden. Het kind moet
er dadelijk van innemen. Voor den
nacht kom ik nog even."
„U moet het recept naar den apo
theker brengen," zei mevrouw Kuyser
tot juffrouw Horst.
„Dat zal wel moeten. Maar u kaa
toch niet opendoen, als er gebeld
wordt. U ziet er toch al zoo moe uit."
„Dat ben 'k ook niet van plan. Ik
voel me zoo afgetobd van al dat ge-
dribbel, dat ik een poosje ga rusten.
Ik laat bellen, wie belt. Greet heeft al
les om zich heen. Dus gaat u nu maar
gauw."
(Wordt vervolgd.)
Brieveniins
Brieven aan de Redactie van de Kin-
der-Afdcehng moeten gezonden worden
aan Mevr. BLOMBERG-ZEEMAN,
v d. Vinnestraat 31 rd.
(Ia de ba» gooien zonder aansehei»
lenlj
Nieuwelingen zijn TREESJE BUR-
GERHOUDT, oud 10 jaar, Gen. de
Wetstraat 24 zw.ELSJE VAN DER
VEEN, Schoterweg 80 rood, oud 10
jaar; LYD1A HARTOG, oud 11 jaar,
Schoterweg 1221.; JOIIAN VAN WIS
SEN, Dr. Leydstraat 47, Schoten.
DINA B. Die kleine, stoute broer
Maar je moet altijd denken hij is nog
niet wijzer. Natuurlijk is het goed. dat
hem verboden wordt jullie zaakjes te
bederven. Je was natuurlijk den koning
te rijk met je nieuwe jurk. En nu
Adriaan nog een mooie blouse. Die
moeder is maar voor jullie in de weer.
A. B. Hartelijk geluk geweascht
met moeders verjaardag. Een boG»,
hoor. dat het op Zondag valt. Ik vind
het heel aardig, dat Janneman ook
wat inzendt. APHRODITE. Zijn 2c
gipsbordjes al wat opgebleekt? Je
kunt je schaatsen al wel voor den dag
halen. Als het eoo Aaoraaat «in*» 3»
