m
.L
m
m
k
m
P
m
k
M
k
a
m
m±m
m
m
X
!•-
OEMENGD NIEUWS
RÖLLUB&Efl
Ingezonden
Da roman van oen
jjiogcosp-D
Damrahrisk
Schaakrubriek
X
i
i
f
i
i
i
H
IP
T
M;
4«É
1 m i
JÜ
- HET PROCES-ARBUCKLE, Zoo-
*1$ men weet, is hei de jury in het pro
ces tegen den bekenden film-auist Ar
buckle niet gelukt, een definitief oor
deel le vellen o,ver het al of niet söhul-
>g van den beklaagden Daarom zijn
*Ue juiyleden vau 'hun eed ontslagen en
js de-ze jury ontbonden.
Do eerste gezworene verklaarde later
Omtrent de besluiteloosheid 'Van de
jury, dat dezo te wijlen was geweest
Aan de stijfhoofdigheid van ecu der
vrouwelijke juryleden, zekere mrs. Hub
bard. Deze danre wenschte bij haar oor
deel de verschillende afgelegde getui
genverklaringen niet in overweging te
nenren, doch bleef hardnekkig bij haar
(eemmaal vooropgestelde overtuiging,
dat de beklaagde schuldig was. Do
overige juryleden waren twee dagen
bezig om te pogen haar overtuiging te
(veranderen, doch ten slotte gavea zij
ideze hopelooze pogingen maar op.
Toen dc zitting geëindigd was, wist zij
den dagbladreporters te ontwijken door
langs een achterdeur het gebouw te
Verlaten.
Mrs. Hubbard bleef eienzeer doof
voor de opmerking van den rechter,
dat de rechtzaak reeds drie weken in
beslag had genomen en veel onkosten
had meegebracht. Toen de juryleden
hadden gestemd, bleek het, dat er tien
Voor ontslag van rechtsvervolging wa
ren. Wel is waar haxl een ander :ou-
welijk doch, ongehuwd jurylid, aan-
vankelijk tegen Arbuckle gestemd, wel
licht onder invloed van rar. Hubbard,
dodh later was zij voor de argumenten
van de anderen gezwicht, ten minste,
zü had te kennen gegeven, dat zij ei
genlijk niet wist wat zij doen gnoest en
daarom had zij ten slotte maar ten gun
ste van Arbuckle gestemd.
Arbuckle zelf beschouwt de uitspraak
van de jury als een moieele vrijspraak.
De volgende zitting in deze zaak is
chans bepaald op 9 Januaii.
DE KINDLRDIEVECCE.
De Fransche kindei dievegge heeft
men nog niet kunnen arresteeren.
taxi-chauffeur, die haar het laatst
reden heeft, is nog niet gevonden, liet
schijnt echter, dal de zoogc-naanido
(Mme. Noguey Vrijdagavond naar
Eughien is vertrokken. Een juffri
aan één der loketten van de gate du
Nord herinnert zich ten minste, dat zij
een billet daarheen verkocht heeft aan
een dame, wier omschrijving absoluut
■klopte met het signalement van Mme.
Noguey. Uit een onderzoek te Eughien
bleek, dat men de bedoelde dame daar
heeft zien uitstappen. Voor het oogen-
blik is men haar °-poor echter weer
kwijt.
LANDRU.
Landru verkeert sedert zijn vet
deeling in een toestand, waarover de
gevaDgenisdoktcr zich ongerust maakt.
Hij eet en slaapt niet meer.
Aan de „Echo de Paris" heeft mr,
De Moro-Giafferi verzocht, nadrukke
lijk togen te spreken, dat Landru iets
rou hebben losgelaten. „Ik weet niet of
hij ooit zal spieken." zei de advocaat.
AFSCHUWELIJK DRAMA.
Te Marseille heeft zich een afschu
welijk drama afgespeeld. Het rijke echt
paar Toztoxa had de twee zoons te
lunchen gehad, toen mevrouw haar
man begon te verwijten dat die den
oudsten zoon altijd voortrok. Na een
uur lang gekibbeld te hebben, greep zij
een zwaard dat aan den muur hing en
joeg haar echtgenoot de verandah in,
■waar zij hem een ernstige wonde toe
bracht. Hij greep een spa om rich te
verdedigen en kliefde haar met den
eersten slag het hoofd.
Daarop kwam hij, met het bloed uit
ziia zijde stroomend, naar builen en,
zich aan een pilaar vasthoudend, ver
telde hij aan dc toegesnelde buren wat
er gebeurd was. „Ik heb mij'n vrouw
gedood riep hij omdat zij een heks
.was en steeds mijn leven verbitterd
heeft niet haar kwade tong en haar
hevigheid. Nu ga ik ook sterven." Toen
hij dat gezegd had .iel hij op straat en
werd dood opgenomen.
GROOTE BRANDEN' IN DülTSCH-
LAND. De pakhuizen van de Mitten-
Deuischc Sam<mkulturen Ges. M. H.
te Asscherslebeu zijn jnet 13.000 cen
tenaars beetwortelenxaad afgebrand.
De schade bedraagt vier millioen mark.
Door een grootcn brand is de Frank-
schc ijzerfabriek ..Adolfhutte" in Dil
lenburg (bij Mainz) voor het groot
ste deel vernield. Het bedrijf wordt in
zeer beperkte mate voortgezet. De
schade 'bedraagt 7 millioen mark
VERLICHT! NG DER TRIM N EN.
Het ongeluk in den Batigivolles-tun-
nel te Parijs heeft den Franschen mi
nister van Publieke Werken aanleiding
gegeven een circulaire te zenden aan
de spoorwegdirecties, aandringende op
afschaffing vau dc gasverlichting. Vóór
t Januari 1923 moeten alle sneltrei:
wagens electrlseh verlicht worden
vóór 1 Januari 1925 alle overige tre
oien ook. De verwarming met kölenka-
chcls die in Fransche trei'nen nog
schijnt voor te kernen, moet binnen
twee jaar door iets anders worden
vangen.
meer uithouden en (zocht ccn toevlucht
in Paraguay, waar hij zich liet natura-
liseeren. Hij kreeg er het bevel over
«en oorlogsschip van de regeering, aaa
boord waarvan hij een Pruisisch regime
instelde. Dit stond den matrozen even
wel allerminst aan. In Mei j.l', tijdens
een omwenteling in Paraguay, wieek-
(ten zij zich op hun commandant, .na-
pien hem gevangen, gaven hem een af
ranseling en wierpen hem daarna
«ee.
EEN MIDDEL TEGEN ZEEZIEK
TE? Het Pasteur-instituut te Parijs
■hoopt, volgens een telegram aan dc
.„Daily Chronicle", zeeziekte te kun
nen genezen door een middel, dat bin
nenkort kosteloos aan het publiek zal
worden verstrekt.
Na lange, geduldige studie vond nien
bij het Pasteur-instituut dat honden,
konijnen, kippen noch duiven aan «ee-
ziekte lijden.
Hoe dit feit werd bewezen, zal later
worden medegedeeld, maar dr, Potzcrs-
ki, van het instituut meent, dat hij irct
probleem heeft opgelost.
KOLENCEBREK IN D UITSCH-
LAND.
Uit HalleDe gcoote Saaie elecirici-
■teitsfabriek „Rudolph" is wegens ge
brek aan kolen stopgezet, (evenals de
kali-fabriek „Desdemona".
Uk (DusetdorfDe firma 'Gebrs.
„Sdhöndorff" A. .G. te Duseldorf moest
wegens kolengebrek het bedrijf stilleg
gen. Hierdoor worden 2000 arbeiders
-werkloos.
Uit Cuxhaven Wegens het gebrek
aan kolen liggen in Cuxhaven 60 visch-
trawlers stil; nog slechts 10 zijn voor
vangst onderweg. In Geestemiinde lig
gen 50 vischtrawlers stil.
INGEZONDEN MEDF.DEEUNGEN.
A €0 Cts. per regel.
i INBRAAK
tegen STORftï
I KOUDE
Eft&TSIECK ZOON
TELEFOON 2120 JANSSTRAAT 17
DE ONTPLOFFINGSRAMP BIJ
SAARLOUIS. Naar het „J-ournal"
uit Saarwellingen bij Saarlouis ver
neemt, heeft men tot dusver 15 lijken
gevonden. Men vermoedt evenwel, dat
er nog verscheidene slachtoffers onder
de puinhoopen begraven liggen. Een
veertigtal personen is gewond; vijftiei
verkeeren in levensgevaar. Van d
vijftien gebouwen, waaruit de fabriek
bestond, heeft slechts één enkel weinijj
■schade opgeloopen. Twee gebouwen
zijn totaal verdwenen.
HET EINDE VAN EEN DUIK
BOOT-KAPITEIN. Volgens een te-
legram aan de „Evening News" uit San
Sebastian, werd aldaar door uit Para
guay aangekomen matrozen een ver
haal opgehangen omtrent den tragi-
schen dood van ccn ■->->:.unan<la'H .an
■vu oorlog de
„Lusi
Van ingezonden stukkon, geplaatst of
niet geplaatst, wordt de kopie den inzender
niet teruggegeven.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
„ZANG EN VRIENDSCHAP".
't Is naar aanleiding van uw artikeltje
over den heer Roeske en „Zang en
Vriendschap" 'dat ik u een klein
plaatsje vraag voor het Vólgende
Het slot van uw artikel gaf zoo
ondubbelzinnig den nocfdt'ocstand van
de Kon. Liedertafel „Zang en Vriend
schap" te kennen dat ik hel waag daar
op terug te komen. Het is een onmis
kenbaar feit dat het aantal kunstlie
vende leden en donateurs steeds ver-
jnin'dett, terwijl de kosten, aan het
vereenigingsleven verbon'den, steods
hoogcr worden.
De reden van het eerstgenoemde feit
is, dunkt me, niet ver te zoeken. In
hoofdzaak toch zal dit wel zijn omdat
bij den tegenwoofdigen tijd van ma
laise, het eerst bezuinigd wordt op het
betalen van contribution. Want ik 'mag
niet aannemen, dat, waar de aloude nu
bijna 92-jarige Koninklijke, op (haar
concerten steeds blijk geeft van nog
jeugdig vuur te bezitten, dank de goede
keuze van onzen eminenten directeur
Roeske, 'de belangstelling voor de oud
ste lieüertafel van bet land aan 'net
tanen is.
Nu was het wel toevallig dat ik van
morgen in het „Hbfd." moest lezen,
dat 13. en W. van Amsterdam voorstel
len aan verschillende tooneel- en mu-
ziekJv ereenigingen subsidiën te verlce-
nen. waaronder ook voorkomen ver
schillende Kedertafels daar ter stede er
dat bovendien f is.000 wordt gevraag
om daarvan aan kunstvereeaigingen
het bedrag harer belastingen te
goeden. En nu weet ik toevallig van
.onzen penningmeester, dat Voor het
.concert van Maandag van „Zang
.Vriendschap" de bepalingen inzak
stedelijke belasting zoo verzwaard zijn.
waardoor hij veel hooger bedrag heeft
.moeten betalen dan voorheen.
Zie, M. de Red., deze tegenstelling
leek 01 ij zoo in het oog loopend, dat ik
het niet laten kon, daarop even te
zen d-e vraag te opperen of ons gemeen
tebestuur nu bezig is elke kunstverecni
ging te vermoorden,
Moge ik met het bovenstaande be
werkt hebben dat B. en W. van Haarlem
een voorbeeld -zullen nemen aan B, en
W. Van Amsterdam en dat bij den te-
genwoordigen genogen financieelen
steun van het publiek, het gemeentebe
stuur tenminste alles in het werk stelt
om het gezonde vereenigingsleven in
stand te 'houden/
Met dank voor de plaatsing.-
K. VAN EDEN,
oud-penningni. „Z. en V."
Je hout van Nantish Town, of ie houdt
er niet van. Als je er niet van houdt, ga
je weg, tenminste als je dat kunt.
In den regel kan je dat niet: de plaats
houdt je vast. Je kunt er broodjes krij
gen, heerlijke viscli, kamers „een
thuis ver van huis", zooals het daar
schilderachtig heet en de uitstallingen
in de winkels op Zaterdag zijn heel
groot.
Aubrey we kunnen er niets aan
doen, dat hij zoo heet, de andere naam
was Rand hield niet van do plaats.
Hij woonde er ook niet, maar tengevolge
van een overigens onschuldig ongeluk
met de ondergrondsclie spoor, was hij
toevallig in dit district te land gekomen.
Zoo kwam het dat Aubrey Rand te
recht kwam in een kwartjcsbioscoop om
voor den regen te schuilen. Maar door
die bioscoon gebeurde het.
En dikke vrouw met papillotten In het
haar morgen was liet Zondag nam
het geld In ontvangst, dat je recht gai
op een plaats niet een pluche zitting,
hoewel we vau dat pluche maar niet
veel zullen zeggen en zei dat het
inooi weer was.
Ze had in den laatsten tijd niet naar
bulten gekeken. Mensclien, die in bios
copen wonen, vereenzelvigen zich met
die wereld van Broucho Bil! en van de
deftige dames en heeren van het tril-
beeld.
Even later. Een andere dikkert het
schijnt dat men in de bioscoop gezet
wordt die een electrischc lantaarn
droeg, bracht Rand naar een plaats in
de voorste rij, en toen hij ging zitten,
zag hij Estelle Gurney.
Hij wist net zoo min. dat het aardige
meisje, dat. „The last rose of Summer"
speelde en het niettegenstaande het
scheen, dat de piano op zonderlinge
wijze de hik had, zeer deed, mejuffrouw
Estelle Gurney, de nicht van den ouden
Armlter, den vodden- en beenenkoop
man, was als Mary Plckford, de „Lie
veling van de lieele Wereld", al haar
aanbidders kent.
Twee dames die juist achter Rand za-
...1 waren aan liet babbelen over huis
houdelijke zaken, maar de draad van
het gesprek ging vrijwel verloren, om
dat zij zicli steeds op zijwegen begaven.
Twee hoopvolle geliefden op het doek
hadden elkaar juist gekregen en hoop
ten dal zij altijd gelukkig met elkaar
zouden zijn; de muziek was overgegaan
in de „Washington Post", want er werd
nu vertoond een vroolijk Amerikaansch
stadsgedeelte, waar de bewoners het
grootste deel van hun tijd doorbrachten
met heel gezellig revolvers op elkaar af
te schieten. Ze waren allemaal kam
pioen inisschutters, zoodat er niet veel
kwaad bij was.
Rand keek naar de pianiste. Ze was
gekleed I11 een blauw vandelcostuum. Hij
zag haar profiel, een klein wipneusje, en
de kaars van de plano wierp een zach-
ten schijn op haar kin en op haar hals. Er
scheen niets te zijn. dat zij niet kon spe
len. De aftandschc oude piano had
slechts tc gehoorzamen aan haar han
den. terwijl haar vingers over de ver
geelde toetsen vlogen, en boven haar
hoofd de verbazingwekkendste voorval
len, die ooit op het doek vertoond wa
ren. gebeurden.
Motorfietsen vielen spelenderwijs üi
donkere aigronden en Charlie Chaplin
bracht moeit en last zonder eind in het
leven van rustige behangers, onderwijl
kletterde de regen maar neer op het me
talen dak van het gebouw.
De Ondergrondsclie had het verkeer
al lang geleden hervat en kon gemak
kelijk Rand naar het West End bren
gen; maar hij ging niet. Het meisje aan
de piano speelde het Volkslied: en liet
publiek stroomde naar buiten, de twee
praatsters waren nog druk bezig ze
hadden niets van de voorstelling ge
zien. maar dat was minder. en de
kashoudster maakte de rekening op.
„U gaat toch zeker niet door dien
regen?"
Bij het weggaan was Rand gelijk met
het meislc van de pinano. Er was geen
aparteu uitgang voor de artisten. HU
hield haar een opgerolde stevige para-
pltiic voor, welke hij losmaakte.
„Wel natuurlijk!" zei het meisje. Toen
keek ze den vreemdeling aan. en een
bits woord verstierf op haar roode lip
pen. zooals bitse woorden dat behooreri
te doen. „U is heel vriendelijk, maar hoe
moet liet dan met u? zei ze. terwïil
Rand haar de paraplule in dé hand gaf.
„Werkelijk, ik mag het niet aanne
men!"
„Het regent zoo verschrikkelijk", zei
Rand. „ik hoop, dat 11 niet ver moet"
Hij kende den weg hier nog niet half
zoo goed, als een neger, die zoo juist
uit zijn eigen bosschen was gekomen, er
van zou weten, maar hij ontdekte plots,
dat hij denzelfden kant uit moest als het
meisje. Het was weer ecu van die gril
len van het noodlot.
„Het was een mooie voorstelling van
avond". zei Rand. terwijl zij voortbag-
gerden. en hij z'n paraplule vol zorg
boven het meisje hield. „Ik heb er altijd
van gehoudeu."
Zij spraken over films, terwijl zij
voortplasten. over films en andere din
gen en toen Estelle goeden nacht
wenschte, stonden zij bij een winkel, die
volgens het uithangbord, een zaak in
zeemansartikelen was. In werkelijkheid
was het een voddenpakhuïs eenvoudig
en onaanzienlijk en Rand las de naam
van Samuel Armiter boven de deur.
„Als 11 wachten wil. mijnheer, tot mijn
nichtje komt, gaat u gerust uw gang",
zei de oude Armiter. Ester is juist even
weggewipt om wat koekjes bij de thee
te halen.
Het kleine kamertje achter den win
kel was gezellig. Het was eenige weken
later. Rand was nog verscheidene kee-
ren naar de bioscoop geweest, hoewel
het lot niets meer gedaan bad om z'n
kansen te vergrooten. in den vorm van
een gezellig wolkbreukje.
Hij was ook al eens in den winkel met
z'11 onaanzienlijke prullen geweest, en
had van ijzeren banden, die niemand
noodig liad. tot leege sardineblikjes toe.
gekocht.
Armiter rookte de sigaar die Rand
hem had aangeboden. Hij was een
vreemde oude man. hij zei nooit veel.
„Eiken avond blijft Esty maar spelen",
zei hij. „hoewel ik haar al dikwijls ge
zegd heb, dat ik genoeg voor ons beiden
verdien." Hij scheen graag over het
meisje te praten, en natuurlijk luisterde
Rand graag naar zoo'n gesprek. „Het
is natuurlijk wel wat saai voor haar. zoo
altijd met mij alleen."
Na dc thee die op het lichtje stond,
verdween hij, waarschijnlijk om nieuwen
voorraad lorren en beeuen en sardine
blikjes op te doen. In een schemerig
licht, zooals een goedkoope petroleum
lamp geeft, ziet een nederige kamer,
zooals hierboven bedoeld, met overal
kisten en vloerkleeden als versiering.
hetgeen werkelijk heel aardig stond
er uit als een góed-ingerichte troonzaal
met troon en al.
Rand keek naar het meisje, terwijl ze
eenige dingen ophing en het theegerei
op het kostbare bureau zette, waarvan
de vreedzame witte knoppen aardig ver
licht werden door liet kachelvuur.
Estelle kwam langzaam nader en
stond bij de kachel. Er was stilte. Dat is
dikwijls het beste bewijs van vriend
schap. De ketel verbrak de stilte.
Estelle stak de hand uit om tiet ding
wat achter op de kachel te zetten, en
Rand pakte haar hand beet. zoodat de
ketel haar wiegeliedje verder zong.
„Ik houd van le", zei de jonge man.
„Je bent het licfst'c meisje 00 de we
reld!"
„Je bent toch niet boos?" vroeg hij.
„Dien avond, weken geleden, toen ik je
in de vestibule zag, werd het leven ernst
voor mü Weet je nog wel? Wat eeu
natie avond was liet! En jij wilde maar
door dien regen gaan. alsof het ie niets
kon schelen! Ik heb ccn behoorlijk inko
men. liefste Esty. Je zult alles wat je
maar vraagt van mij kunnen krijgen
daar zal ik voor zorgen!"
Hij trok haar naar zicli toe. werd wel
een beetje benauwd toen zü in huilen
uitbarstte.
..Je zult toch niet neen zeggen? Ik wil
zoo veel voor je doen!" HU had z'n arm
om haar middel geslagen. „Bijvoorbeeld
je oude 00111. HIJ werkt veel te hard. Hij
vertelde mij laatst, dat z'n grootste
wensch op het oogenblik was, een liutsie
in Surrey tc hebben met ccn tuin en een
broeikas. E11 hij zal het hebben, lil],
hij krijgt het in ieder geval van mü.
zelfs als ik niet de man ben. van wlen
je zoudt kunnen houden."
Estelle ging eeu eindje terug van den
spreker en probeerde te lachen.
U weet, dat daar geen sprake vau
kan zijn. mijnheer Rand", zei hel meisje
dapper. „Kijk mij eens aan!" Rand
keek haar aan. maar dat valt buiten
bespreking! Het schijnt nooit In u opge
komen tc zijn. dat we zijn oom en ik
wat ze zijn slechts inenschen uit
die ongezellige oude winkel"!
„Wat hindert dat!" vroeg Rand.
„Alles".
„Maar ik zie niet in
„Och u is eeu droomer!" riep Estelle.
terwijl ze haar oogen inet haar vriie
hand wreef. Rand had de andere ge
nomen
„Het zou u naar beneden halen. De
menschen zouden zeggen, dat 11 ge
trouwd is met de nicht van een vodden
koopman. Ze zouden met u breken!"
„Ik zou tweemaal zoo gauw met hen
breken!" zei Rand.
„Je mag mij niet weigeren als er
niets anders is! Het is omdat jij bent
die je bent! Begrijpt je wel? Er is toch
niets anders?" Toen kuste hij haar
hand.
„Ik heb aan jc gedacht, zooals ie daar
zoo flink op die oude plano zat te spe
len. vanaf dien avond, lang geleden. Ik
heb tn'n oude tante in Kensington alles
van ie verteld, en ze houdt ook al van
je. We gaan haar morgen bezoeken,
wil je dat?"
Estelle stribbelde nog tegen.
„Maar zij Is een groote dame. en ik
heb geen geschikte japon om aan te
doen!"
Rand lachte vroolijk en drukte haar
vast tegen zich aau.
„Alles wat jij draag*, is de laatste mo
de. als het dat is!" zei hij.
„Ik zal hier morgeit kouten. Als er
een te krijgen ts. kom ik met een taxi.
dan gaan wij de parken zieit. We
trouwen in de lente, vindt je niet. en die
lieve gele narcissen in hef gras zullen
tegen ons lachen, en voor mijnheer Ar
miter koopeu wc een broeikas, en
Maar de rest was als ccn droom, heu
vels op-dalen In, door den lachenden
zonneschijn, door het rijk der werkelijk
heid. met muziek en hoop. en de lieve
ukkelijkc verwachtingvolle gedach
ten, welke het hart doen overvloeien van
vreugde en geluk.
Eu geen van betden hoorde dat de
deur kraakte. En pas toen de oude Ar
miter hij zag er altijd uit als een
goede gebochelde geest uit een sprookje
iets zei cn de baud van Rand schud
de, drong het pas weer lot die twee door
waar ze waren.
,U is een man, mijnheer", zei de oude
koopman. „Ik mag dan cea vodden
koopman schijnen, inaar mot dat al. zat
mijn kleine meisje, als zü trouwt, twee-
handerd duizend gulden krijgen."
Nu, toen wist dc ketel, waarover hij
moest zingen.
Damredacteur: J- W. van Dartelen,
Rooffveldstraat 70. Haarlem.
Alle correspondentie oplossingen,
problemen etc., deze rubriek betref
fende, gelieve men ta «enden naar
bovenstaand adree.
Wit speelt en wint" yeldt voor
alle problemen.
PROBLEEM No. 397.
"Auteur: A. H. v. d. Geest te Losse.
(Eerste publicatie.)
ZWART
1 II 1 li II 1
8
6
ion m m
ffi ii 1 I 1 HE
15
16
r:
1 1 Oil 1 i 1
1 1 1 IQ i 1 i
25
26
II II 1 M 1 1
Ui O Ol 1 1 O
35
36
i i i Q i i m
46
ION IQ 1
45
1 1 1 II II 1
WIT
Stand In cijfers:
Zwart 8 schijven op: 7, 9. 10, 11,
12, .15. 31 en 40.
Wit 9 schijven op16, 18, 23. 32,
33. 35. 38. 42 en 44.
OPLOSSINGEN.
De auteur».inlossingen van de pro
blemen nos. 391 tot en met 393 zijni!
No. 391
Wit: 21—17, 27:7, 22—18, 28:17,
33—29, 38—3?, 39—33. 35:2.
Zwart steeds gedwongen.
No. 392:
Wit89—33, 34—29, 46—11,
48-42. 36-31, 213. 16:9.
Zwart steeds trodwongen.
INo. 393
Wit: 29—24, 31—27, 43-58,
40:29, 26—21, 36-31, 41:1.
Zwart steeds gedwongen.
Deze vraagstukken werden goed op*
gedost door de heeren W. van Daac
len, J. Mollema, P. Ottolini, W. J.
A. Matfa, P. Geldorp, Ph. F. An»
lutiff, F. A. Berkemeier, C. J. vao
Wijk, II. G. on W. J. Teunisae, 8. Mj.
Mo 113. J. Sicgevist, H. Boks en J. Sin-
geling, allen te Haarlem P. J. Byps
en A Slinger, beiden te Schoten.
Oplossingen, Vragen enz., te zenden aan den Schaak-
redacteur van Haarlem's Dagblad, Gr. Houtstr. 93, Haarlem.
EINDSPEL Wc. 16.
lil
üt
5
B
'.O'S-.'
s
MeeBter Aljecbln, ons wel bekend als eerste prijswinner in den meesier-
wedstrijd te 's-Gravenhago, gaf in 1918 een blindséance van 6 partijen te
Tarnapol, in een lazaret.
Bovenstaande stand ontstond na don lion zet van Zwart, waarna Aljecbln
het spel als volgt won: 16. Pe7—fï!, Kg8Xf< (of 16.Dd8—cbl 16.
De2\e6 met de dreiging „verstikt mat" door Pf7liCfenz.gaat de Koning
naar f8, dan volgt eveneens mat); 16. DeSXeGfü, l\f7—g5 (of 16.-,
Kf7Xe8; 17. Pf3-g5f of 16.Kf7-fa17. Pf8-g5, Pd7—e6; 18.
d4Xe5, Lb7d5; 19. c4xdG, Dd8Xd530. Pg5xh7f en wint do Dame); 17.
g2—g4 gevolgd door mat met Looper of Paard.
PROBLEEM No. 122,
W. GRIMSHAW.
WIT
Stand in cijfers
Zwart: 14 schijven op: 6. 7, 8, 9,
12. 16, 17, 18, 19. 20, 23, 24, 25 en
26.
Wit 14 schijven op27, 28, 30, 32,
34, 35, 36. 37, 38. 40. 41. 40, 47
011 49.
PROBLEEM No. 398.
Auteur: F. A. Berkemeter, Haarlem.
(Eerste publicatie.)
ZWART
1
i 1 i
1
i li!
m
1 nsi m
m i
BI 1 1
i
BI 1 1
a on
!#l 1
O:
a
BI
i 1 1
Ol
1 I 1
O
i i
O O i|J| 1
u, 1 1
O
M
i i
t.
k
wMi
Mat in vier zetten.
Stand der stukken:
Wit: Ke7, Da8, Tc6, Ld3, Pd7, Pe8, d6. f3.
Zwart: Kg8, Dd4, Tc2, Th8, Ldi, Pb5. b8, e3, f4, f6, h7.
Opmerking. Den laateton 4-zet plaatsten wij IC Juli l.L, derhalve reed»
lang geleden. Wij zijn benieuwd of er meer dan drie oplossers zijn, die dit
probleem uit den jare 1855 kunnen oplossen.
Partij No. 121*).
Gespeeld te Haarlem, 94 October
1921, Indeslmultaan-séance van Kagan.
Zwari:
B- Davidson
B. Kagan
(Berlijn). (Haarlem)
Fransche Partij.
e2—e4
1
e 7—e6
f-2—14
2
d7—d&
Pbl—c3
8
c7c6
e4xd5
4
e6Xd5
d2—d4
B
Pg8- f6
Pgl—f3
6
Pb8—c6
Lflb6
7
a7-a6
Lb5xc6f
8
L7Xc6
O-O
9
cóxdi
Pf3Xd4
10
Dd8-b6
Kgl—hl
11
Lf8e7
Pc3-a4
12
Db6c7
Tfl—el
13
0-0
b2b3
14
Pfb—e4
Ddl—f8
15
Lc8g4
Df3fl
16
Le7h4
Tel—e3
17
Pei-fZf
Khl-gl
18
Dc7Xf4
Pd4xc6!
19
Üf4—16
Pc6e6
20
d6—d4
Pe6Xg4
21
Pf2Xg4
DflXfS
22
Lh4xf0
Te3~e4
26
Pg4-e3!
LclXeS
24
d4xe3
Tal —el
26
Tf8e8
Te4X«8f
26
Ta8Xe8
Kgl-fl!
27
Lf6—di
c2—c3
28
Ld4—a7
Kfle2
29
17—f6
g-'-gs
30
- g7-g&
ei—c4
31
15—f4
6)
1) Dekt het Paard en dreigt der
halve thans 15. Pd4Xc6, Dc7Xc6;
Tel - «7.
2) Hsel aardig gspeeld.
3) Zwart stormt op zijn tegenpartij
los roet jeugdigen durf.
4) Het is duidelijk, dat Wit dsn
«•pion niet kan nemen, wegens 25,
LtBXal.
5) Wegens het late uur bood Zwart
tegelijkertijd remise aan, hetgeen de
heer Kagan accepteerde. Hoewel da
eindstand moeilijk te beoordeelen ls,
meenen wij toch dat Zwart een tikje
beter staat.
De heer Davidson kreeg als be-
looning Maroczy's „Hundert Schach-
partien".
Eerste publicatie.
WIT
Stan cl tn enters
Zwart 13 schijven on 7. 8, 12, 13,
14, 16. 19. 21. 28. 29, 30. 31 en 35,
Wit 14 schijven op: 21, 22, 26, 27,
33. 38. 39. 41. 42. 43. 44. 46. 48 an
49. 8
PROBLEEM No. 399.
Auteur: W. van Daalen, Haarlem,
(Eerste publicatie.!
Oplossing Probleem No. 118.
Stand der stukken
Wit: Kc3, Dc4, Pel, Pf4.
Zwart: Kg3, g4.
1. Pel—d3,
Kg8-f3; 9. Dc4-d4, Kf3-g3 8. Dd4— f2|.
2.g4—g38. Pd3 - e6f.
Kg3h2 2. Dc4-a2f, Kh2—g3 3. Dak L2f.
2.Kb2; 3. Da2-g2f.
Kg3-h4 2. Dc4—cö, Kh4—g33. Dc5-12f.
2.g4-g38. Dc5-h6f
Goed opgelost door
Jac. J. Bert, P. Fabriek en B.
Siegerist, te Santpoort; H. W. v
Snelleman. allen te Ha ar len
Dort, to Schoten.
Correspondentie.
Haarlem. Jac. J. B. Het verwonderde mij niet, dut bet u gelukt is de
andere partij (met de 2 zwarte pionnen er bijj samen tosteilen, in85zetten.
Wil u s.v.p. met den heer Hoogeveen rechtstreeks in verbinding stellen,
voor wat betroft het eventueel ruilen van den u toegekenden prijs. A. F. Jr.
De auteursoploseiDg van No. 116 was geen schaokzetprobl. No. 117 was
de uitzondering; welke den schaakregel bevestigt. Wat bet door u bedoelde
schaakboek daarover zegt is zeer juist. F. F. 1. Pf4—gli faalt na 1.-.
Kg3—f2. W. M. J. Aan ,.en passant" sliian hebt u zeker niet gedacht t
Alph. M, V. Uw twee-zet wordt spoedig geplaatst.
