GOAL!!! en de uitwerking op
De Kerstklok op
't Hofje
Voetbal Varia
De Voetbal-Pa
scutcerden Stijntjc ecu arm cu zelden op
ImffcUJkcn toon: „K0111 binnen Stijntjc.
f)c kerstklok luidt."
„Jullie hier? Wat 's dat nou?"
Én voor liaar versierd kamertje stond
ze in stounnc verbazing stil. De rimpe
lige mondhoeken trilden, de oude oogen
w erden vochtig.
„Zulke kinders". mompelden de
nieuwsgierige vrouwtjes van den over
kant. Onbescheiden wilden ze niet zijn.
klik, klak. klik. klak, klonk het over de
gele steeotjes- leder ging weer naar haar
eigen woninkje. Nog even verlustigden
zich in den rossen gloed, lichtend uit
Stijnties venster.
Luus cu Ric lieten Stijutje plaats ne
men in haar leunstoel. En nu zette ze
Itaar kcrkbril op om alles nog beter te
kunnen zien. Ze greep de handen van
de nichtjes en drukte ze hartelijk.
Zc moesten vertellen, l»oe ze dat toch
zoo gauw gedaan hadden. Ze schudde
maar met het oude. grijze hoofd en kon
geen woorden vinden om haar dank te
betuigcu.
De meisjes namen eindelijk afscheid,
maar zc beloofden tnorgen terug te ko
men om de kerstkrans te proeven.
Gearmd en verlicht in ieder opzicht,
liepen ze naar de hotjespoort Daar bij
dc pomp stond nog ccn strompelig besje
te turen naar nummer 3.
Je zou zweren, dat die mooie klok
strakkies gaat luiden", prevelde zc.
„Morgen, als 't Kerstmis" Is, lachte
Rie.
Toen gingen ze liet drukke, woelige
Amsterdatnscbc stadsleven weer in, maar
diep in Iiiiar hartjes luidden dc kerst
klokkeu reeds met volle, blijde tonen.
W. B. Z.
Duiuckiaad telt niet minder dan
hondcrdvijfi'g filmmaatschappijen.
In de Verectrigde Staten is dc inkom
stenbelasting op kleine inkomen» zeer
laag, maar stijgt tot 73 bij de groot
ste inkororens.
Een rechter in Florida (V. S.) ver
oordeelde zichzelf onlangs voor het rij
den met een auto, zonder in het bezit
te zijn van een behoorlijk rijbewijs.
De meeste I.ondenaars van mii
baren leeftijd zijn lichtelijk doof,
dcl-
gevolg, naar beweerd wordt, van liet
voortdurende geraas van het wercld-
sladvcrkeer.
In Amerika worden bedden vervaar
digd, die aan de onderzijde electrisch
verlicht zijn, voor mensrhen, die be
vreemd rijn voor inbrekers.
De v louwen hebben thaus in een-en-
twintig landen het kiesrecht.
Men zegt dat in China bijna $ooo
jaar geleden reeds bankbiljetten werden
gebruik;.
En dc bij dc James zoo gewilde wol
len ..jumpers" schijnen ook reeds een
wen geleden in dc mode te zijn geweest.
In een onlangs in Zuid-Afrika gevon
den, duizenden jaren ouden inenschea-
schedel. trof men half vergane tandei
cn kiezen aan, die er op zou9cn wijzen,
dat deze voor-historische incnschen veel
ahn kiespijn moeten hebben geleden.
F.enigen lijd geleden i - oen opera»
opgevoerd te lleilijn op bijna 1300 K.M.
afstand duidelijk gehoord door draad-
k>osc telefonie.
OEN DOELVEROEDIGER
DE TRIBUNE
OEN /CH UT TER
DEN /CHE!0/RECHTER
DE JONGEN/
I
DE KRANT
zeilen, touwen cn houtwerk geheel met
eeit laag ijs bedekt waren. Met zag eruit,
of het een vreeselijken storm had meege
maakt. Aan boord van liet schip was
niemand te bekennen, maar toen dc red
dingboot langszij gebracht werd en een
lid der bemanning zich gereed maakte
op liet vaartuig te klimmen, was dit plot
seling verdwenen.
Binnen vierentwintig uur daarna, werd
de baai bezocht door den vreeselijksten
storm, die sinds 5t) jaar op dat gedeelte
der kust was beleefd.
Spookschepen hebben de eigenschap
gemeen, steeds te verschijnen als voor
boden van ongelukken.
Een schrijver 111 liet Engeische week
blad „Answers", waaraan wij ook de
overige bijzonderheden ontlecnen. vertelt
van een kennis, die in dienst was van
ten onderzee-kabel maatschappij. Op een
dag dat hij zich met zijn kabelschip in
de buurt van Kaap dc Goede Hoop be
vond. werd hij door een matroos aan
tick geroepen en gewezen op ccn schip
dat eeltige honderden meters van hen
aflag. Het was een zonderling vaartuig
met iioogcn steven, stijl 18c eeuw e:i hoe
wel de zee op dat oogenblik spiegelglad
was. slingerde het vreemde schip alsof
het tiet ergste Stormweer doormaakte-
De geheele bemanning, behalve de kapi
tein, die tn zijn kooi rustte, kwam op dek
om naar het zonderlinge schouwspel te
kijken, tot liet even plotseling als liet
verschenen was. op onbegrijpelijke wijze
weer verdween.
Twee of drie dagen later werd het
kabelschip overvallen door een vreese
lijken storm en werd zwaar gehavend.
Er was slechts een persoonlijk ongeluk
en dat was. zonderling genoeg, de kapi
tein. de eenige, die het spookschip niet
had gezien. Hii werd gedood door een
Iosgeshngerd stuk hout.
Talrijke vreemde verhalen worden ver
teld van de Sargasso Zee. een bij zee
lieden zeer berucht stuk Oceaan aan de
Noordkust van Zuid-Amerika. De vol
gende vertelling is wel een van de merk
waardigste. Deze Sargasso Zee is geheel
bedekt met zeeplanten, die reeds menig
zeilschip door st.oom of een verkeerden
wind. in haar richting gedreven in lain
grijparmen hebben vastgehouden' cn
tenslotte doen ondergaan. Eenige jaren
geleden dreef_ een zeilschip door wind
stilte in den Golf van Mexico in de rich
ting van de Sargasso. De bemanning
trachtte den kapitein te bewegen het
schip te verlaten in de booten. Deze Wil
li ior van echter niet liooren. waarop al
len. op drie 11a. het schip verlieten- Op
den dag na hun vertrek zat de kapitein
iu sombere overpeinzing in zijn hut, toen
hij plotseling het geplas van riemen in
het water hoorde. Toen het geluid vlak
bij was gekomen, hield het op en na
een korte stilte werd driemaal hard op
de deur gelikt. De kapitein, overtuigd dat
eenige leden van de bemannuig terug
gekomen waren riep: „Binnen!"
Tot zijne verbazing ging de deur open
cn voetstappen kwamen nader, zonder
dat hij eciiter iemand zag.
Daarop werd zijn pen opgenomen en
dc volgende regel werd. in een zeer
ouderwctsch handschrift op een stuk pa
pier geschreven:
„Bidt voor mijn ziel en voor allen aan
boord van mijn schip dan zal het u
goed gaan."
De pen werd weer neergelegd, de voet
stappen verwijderden zich en liet geluid
Van roeiriemen die liet schip verlieten,
klonk zeer duidelijk door de patrijspoort.
Toen dc kapitein naar buiten keek. zag
hij eciiter niets.
Do kapitein riep Éijtj overgebleven ge
trouwen bijeen, vertelde Htm dc geheim
zinnige gebeurtenis en men kwam over-
ecu. liet gedane verzoek onverwijld in te
willigen.
Den volgenden dag sloeg liet weer
plotseling om. een bries kwam op en liet
schip werkte zich los uit de zeeplanten,
die zicli reeds aan de zijden hadden
vastgehecht Zonder verderen tegenspoed
werd tenslotte de bestemming bereikt.
Maar genoeg over spookschepen, wij
hebben nog wat te vertellen over een
ander soort „waterspoken", als wij ons
zoo mogen uitdrukken. Namelijk de spo
ken, door duikers gezien (of niet natuur
lijk. zooals wij geneigd zijn in onze
nuchterheid te zeggen). Aan de kust van
Galway (Engeland) waren jaren gele
den duikers bezig met een onderzoek
naar dc oude wrakken van Spaanschc
schepen. Toen een hunner een eindje van
zijn makkers was aigcdwaald zag hu
plotseling niet ver weg een flauw licht.
Naderbij komende, zag hij dat dit licht
straalde door een patrijspoort van een
wrak van zeer ouden datum. Niet zon
der cenigen angst naderde hij nog meer.
keek naar binnen en zag tot zijn verba
zing een ouden man met een lange baard,
ilic geknield lag bij een met ijzer besla
gen eikenhouten kist. Na een oogenblik
tilde hij den deksel op en zijn handen in
de kist stekende, haalde hij ze er weder
vol goudstukken uit te voorschijn, waar
mede hij speelde ais een kind met een
nieuw stuk speelgoed-
Op dit oogenblik maakte de duiker
eenig gerucht: de oude man keerde zich
langzaam om en toonde een gelaat, dat
7.00 griezelig bleek was, dat de duiker
in panischcn schrik omdraaide cn zoo
snel liu kon naar zijn makkers terugliep.
Natuurlijk werd zijn verhaal niet ge
looid, maar zij gingen toch met hem te
rug en vonden inderdaad op de aange
duide plaats liet wrak en. wat van
meer belang was. de kist met goud.
Dan is er het geval van den duiker, die
belast was met eeiie reparatie aan ecu
van de Londensclie bruggen. Hij was in
het water afgedaald cn knielde neer om
eenig metselwerk te onderzoeken, toen
hij een tik op den schouder voelde. Hij
keek om en zag tot zijn ontzetting zijn
evonbecld naast zich staan, dat op hem
nccrbllkte. Den volgendendag daalde hij
opnieuw op dezelfde plaats af, een los
stuk metselwerk viel op hem neer en
doodde hem.
Tenslotte een verhaal dat meer een
■-aar geworden droom, dan een spook-
lilstorlc Is. Een duiker, die belast was
met het onderzoek van een wrak bij den
oorlogshaven Spithcad aan dc Ei'gclschc
Zuidkust, viel tijdens een pauze in zijn
werk, overweldigd door een plotselinge
duizeligheid, in slaap. Iilj droomde drie
keer achter elkaar, dat juist op het
oogenblik, dat hij uit een hoop rommel
ecu zonderling gevormde zilveren schaal
opraapte, een bijzonder lange figuur in
een dtiikerspak op hem toesprong cn
trachtte de lijn door te snijden die hem
vcrschc lucht toevoerde.
He collega's waarmede hij toen samen
werkte. waren beiden klein van stuk en
hij vergat zijn droom spoedig. Maar
groot was zijn verbazing toen hij op ccn
dag. op zijn werk gekomen, zag dat zijn
oude collega's vervangen waren door een
bijzonder langen man. Hij raakte hier
door zoo van streek, dat hij onder wa
ter een stevigen knuppel meenam en zijn
helpers dlc boven bleven waarschuwde
goed op zijn signalen acht tc geven. Op
den bodem der zee aangekomen, was lm
spoedig aan het werk cu tussclicn een
verzameling houtwerk, vond hij een zil
veren schaal, die nauwkeurig overeen
kwam met die van zijn droomen- Hij
keek ernaar als verbluft, toen hij plot
seling zag, dat zijn metgezel, de nieuwe
duiker, op hem toe kwatn ioopen, zoon Is
de lange man iu zijn droomen gedaan
had cn liet volgende oogenblik vocht luj
wanhopig voor zijn leven.
Hij slaagde erin zijn aanvaller zulk een
slag op do hand toe te brengen, dat deze
het mes, waarmede hij' gewapetfd was
geweest, liet vallen en voor hij het weer
kon oprapen had onze vriend de droo-
mer het signaal gegeven cn werd naar
de oppervlakte getrokken. I.ater bleek
dat de nieuwe duiker volkomen krank
zinnig geworden was.
Er zijn nog veel meer spookge
schiedenissen te vertellen. Wij doen dit
later wclccns. het bovenstaande is voor
ecu dosis genoeg. Engeland is rijk aan
oude huizen cn liet behoort langzamer
hand tot de waardigheid -van ieder oud
huis om cr ccn luiisspook op na tc hou
den, iedere familie die geteld wil wor
den. heeft ccn familiespook. Het is zoo
gemakkelijk. Een spook kost niets en
levért stof tot interessante, griezelige
verhalen. Niemand kan liet spook ont
kennen. je hoeft liet ook nooit te bewij
zen. Zoo vcelcischend zijn je gasten niet.
want hun eigen spook kan geen nauw
gezet onderzoek verdragen. En waarom
zou je dc stemming bederven. Al die
nuchterheid, laten wij vasthouden aan dc
romantiek, zoolang wij kunnen.
Een Kintlor-Korel1verhel llng.
„Moes, wat vind ik het leuk, om in do
Kerstvacantic naar Oom Willem en tante
Siius to ga3n. Amsterdam is dan ook op
zijn gezelligst."
„E11 jij kunt je hartje ophalen aan cho
cola en banket", sprak moeder laoiiend.
„Och ja, de eerste dagen, maar daar
krijg je gauw genoeg van."
„Zoo gaat het leder, die in een banket
bakkerszaak woont."
„Maar Ric, wil je aan Oom Willem
vragen op onze kosten een kerstkrans tc
bezorgen aan Stijntje Helm. Of weet je
wat, breng hem zelf met Luus
„Daar heb ik een bedroefd klein beetje
zin in. Ik vind die Stijn een echte ouwe
zeur."
„Je weet. dat Stijntje de dienstbode
was in mijn ouderlijk huis. Vraag maar
eens aan Oom Willem, hoeveel wij aan
haar te danken hebben. Ze heeft ons ver
zorgd, als wij ziek waron, ons vertroost,
als wc verdriet hadden, ze heeft heel wat
scheuren genaaid, heel wat gaten gestopt
in jas, broek of mantel, als ze ons daar
mee kon vrij wanen voor straf. Tot ver
leden jaar grootmoedor stierf, was ze op
haar post."
„Nu zit ze immers rustig op dat hofje."
„Ja kind, maar ze is nu oud cn een
zaam. Eu dat voelt men juist dubbel op
feestdagen."
„Wees maar gerust, Moes. Die ifeve
zeurderige Stijn zal ecu fijne kerstkrans
krijgen met heerlijke roodc confituur,tjes.
Ik ga tm gauw mij» koffertje pakken, tlan
haal ik den trein nog wei van „2.40".
Met een vroolijk „hittepetlt" ging Ric,
imar haar slaapkamertje. Ze had toch
zoo'n zin in haar uitstapje. Hè, ais ze
eens mocht helpen in de bauketzaak van
Oom Willem. Nichtje Lucie had inct Sint-
Nicolaas chocoladeletters mogen verkoo-
pen. Eenig als je ook eens mocht wegen.
Bonbons bijvoorbeeld. Ze zou maar da
delijk die Kerstkrans bestellen. Moes zou
cr zeker verdrietig om zijn, als zc 't ver
gat.
't Was Stijntjes eerste Kerstmis op het
iiofje. Maar ze had het cr Immers goed.
Nu 't sprak van zelf, dat het er niet zoo
gezellig was, als bij grootmoeder. Daar
had zc dan ook lekker de baas gespeeld,
Als je er kwarn, begon liet al-
„Hè je je voele wel geveegd?"
„Zal je iu 't midden van de looper
loopc?"
„Mot je nou je mantel boven die mooie
hoed hange?"
Je hadt al je bekomst voor je binnen
was. O, zeker. Zc had ook haar goeie
dingen. Ze was de bezorgdheid zelf. voor
grootmoeder, ze kon heerlijk flensjes
bakken cn zc kon ijselijke verhalen ver
tellen. Maar ze was cn bleef een oude
zeur. Ze zou haar kerstkrans hebben én
voor de rest geen nieuws.
Nichtje Lucie was aan 't"station. Oom
en tante hadden liet veel te druk om hun
logeetje af tc halen.
„Zeg, 'k weet een reuze-idee voor van
avond", begon Luus.
„Vertel gauw op."
„We gaan samen de huiskamer ver
sieren."
„Hoe versieren?"
„We koopcu rood vloei, hulsttakken cn
kaarsen. Dat geeft zoo'n Kerstmisstem
ming. Vader en moeder moeten den hee-
len avond in de zaak zijn. 't Zal zoo'n
echte verrassing wezen, als ze boven
komen."
,,'k Vind hef dolletjes. Kunnen we niet
dadelijk beginnen?"
„We moeten toch zeker eerst eten-"
Ja, dat was zoo. Gearmd kwamen ze
den winkel binnen. Oom was aan 't hel
pen, maar tante wachtte boven met dc
thee. Ric vond het altijd zoo knus in dc
groote, ouderwelsche kanier. Onwillekeu
rig keek zc nu eens rond.
Wat kon je hier leuk veel versieren!
Om tc beginnen de gaskroon. Dan üe
vazen op den schoorsteenmantel, dc
bloempotten in den blocmenbak. Hier cn
daar een kaarsje, b.v. op dat kabinetje.
Terwijl tante Suze af en aan liep,
werkten dc nichtjes haar plannetje uit.
„Zie 'wat rauwe aardappels te krijgen,
dan hollen wc die uit", raadde Rie.
„Waarom?" vroeg Luus.
„Ais je daar rood vloei om doet, kun
je cr fijn een kaarsje in steken."
,,'n Reuze idee. 'k Vraag zc stickum
aan Greelje. Snor jij hier iu deze kast
vast naar ccn appelboor."
Een kwartier later waren ze druk be
zig, toen tante Suzc haar plotseling ver
raste. Met ccn behendigen zwaai liet Rie
de uitgeholde vruchten in Itaar grootcu
witten zak verdwijnen.
De tijd duurde haar beiden nu veel te
lang, daarom waren zc maar blij, toen
de maaltijd was afgcloopcn.
„We mogen wel wat winkelen hè?",
vroeg Luus.
„Och ja, gaan jullie maar eens Bijen
korven. *t fs boven anders zoo saai voor
jullie", sprak tante Suze.
„Zeg. kinderen, doe voor mij dan even
een boodschap", riep oom Willem. „Dc
kerstkrans voor Stijntje ligt ingepakt.
Breng hein even naar 't hofje. Ik kan
geen jongens missen."
Rie trok ccn pruimenmondje. Als ze
thuis was geweest, zou zc gezegd heb
ben: „Daar heb ik 1111 niets geen zin iu"!
,,'t Is echt knus iu Stijntjes kamertje
cn liet hofje is zoo leuk", z.cl Lucie, ter
wijl ze dc verpakte kratts onder haar
„Maar ik vind Stijntje niks leuk", mop
perde Rie.
„Och, ze is vroeger zoo lief voor va
der geweest", zei Luus goedig,
„Lucie, kijk eens, wat ccn pracht-kar
met kerstversieringen", riep Rie, wijzend
op ecu handwagen vol kleurig geschitter.
Er stonden heel wat incnschen omheen.
„Mot je cr wat van licbbe. juffies?
Rtii/.e-kauples liaur. In ccn winkel he-
toal je tweimoal zouveui'.
„Heb je ook vloei?", vroeg Rie.
„Wel seikcr. Eaii centc een ruize fel."
Ric smoesde wal met nichtje Luus.
„Geef maar drie vel. cn dan wat van
die roodc klokjes cu wat hulst", ant
woordde Luus.
„Mot je die ruizcklok niet? En fan die
fainc roole kaorsc?"
Er werd gemarchandeerd. Lucie's
meegenomen schooltasch kwam propvol.
I.uus zou dc „ruize-klok" maar dragen.
Toen het op betalen aankwam, kou Ric
niet bij haar beursje komen, want haar
zak was boordevol van dc uitgeholde
aardappels, waar ze verder niet meer
aan gedacht hadden. Natuurlijk opnieuw
geproest en gegiciiel.
„Nu den naasten weg naar het hofje",
commandeerde de beladen Luus.
„'k Hoop, dal ze slaapt of niet thuis
is, dan gaan wc zoo terug", zei Rie.
Ze waren er. I.uus. trok aan de oudcr-
wetsche poortschel. Slof, slof. slof! „Dal
's dc moeder", lichtte Luus in. Dc deur
ging op een klein kiertje open.
„Voor juffrouw Stijntjc Helm", riep
Lucie, alsof zc een brievenbesteller was.
Nu vertoonde zich de helft van een
heel klein gezichtje.
„Is uwec dat meissie van den banket-
hakker?'
„Ja juffrouw met iiiiju nichtje uit Haar
lem. Ook de andere helft van 'l gezichtje
kwam nu te voorschijn. 'I Bleek aan een
heel klein menschje te behooren.
„Kompt er maar in. Jc weet 't wel,
iiommcr 3. En as zc niet op 3 is. dan is
ze op 4. Want dc iufirouw van 4, Mietje
Kraai is zoo rimmctickcrig. Stijntje helpt
haar wrijven."
Er zou zekor nog een heel verhaal ko
men over Mictjo Kraai, als Ric niet in
ondeugende oogcntaal aan Luus luid te
Uenucu gegeven, dat zc erg naar Stijntje
verlangde. Op 3 stond dc deur aan. Luus
stapte naar binnen. Ze was hier met va
der cn moeder al vaker geweest. De ge
bloemde koffiepot stond gezellig te prut
telen op liet koperen petroleumlicht je. Dc
breikous, waarop dc kluwen, als in een
kuiltje rustte, lag op dc punt van het
bruingeverfde theeblad. De dikke, grijze
poes, grootmoeders nalatenschap, deed
een dutje op liet groene kussen in Stijn
tjes rieten leuningstoel.
„Gezellig wel", vond Ric.
„Zc zal op 4 zijn", ichtc Luus.
„Laten we .dc krans midden op tafel
zetten. Dan is dat straks in icdor opzicht
een heerlijke verrassiug."
„Sssst", deed luus. „Je hoort haar pra
ten met Mietje. Luister maar."'
„Zc schreeuwen gewoonwog", fluister
de Ric-
„De muren zijn hier dun cu dc meu-
schon doof", zei Luus zachtjes.
„Zakt liet nou wat buurvrouw?" klonk
Stijntjes stem.
,,'t Wordt niet slimmer. Maar je wordt
bedankt Stijntje".
„Niks niel noodig hoor. Nou zal 'k jc
cffics helpen uitklccdcn."
„Als je zoo vriendelijk wilt zijn. Dat
wordt morgen voor mij geen plcizierigc
Kcrscmis Stijn."
„Als je morgen goed bent, kom jc bij
mij op dc koffie. Verleden jaar had ik liet
ook anders Mie. Eu nou is Stijn net ais
jij: Oud en eenzaam."
't Klonk zoo treurig, dat de beide
lachebekjes, die daar tegen den muur van
Stijntjes kamertje stonden, elkaar aan
staarden. Rie moest opeens aan moeder
denken. Moeder had ook gesproken van
oud cu eenzaam. E11 als je dat nu zelf
voelde, was het nog veel droeviger.
„Luus!"
„Nou?"
„We hebben onze tas'ch boordevol. Als
„Ja, !a: n we hier bij Stijutje den boel
eens mooi maken". Opeens waren ze in
actie.
„Wat ccn bof, dat ik mijn aardappels
bij me heb", juichte Rie.
Met koortsigen haast togen zc aan het
werk. Af cn toe luisterden ze aan den
wand. Dc uitklcederij ging nog al met
hindernissen gepaard.
Een. twee, drie kaarsen prijkten op het
commode-kastje. Om grootmoeders por
tret slingerde Ric wat hulst met roode
besjes. Do latnp kreeg een rood-gloeien-
de kap. Een paar glinsterende klokjes
bengelden bij den zwarten ouderwetsehen
schouw. Met een blij, trotsch gevoel ke
ken de nichtjes iu het rond. „Jammer,
dat die lamp zoo hoog hing", vond
Luus.
Rie keek eens naar haar nog inge
pakte „rulzo-klok".
,,'k llnng die er aan, 'k kan straks wel
een nieuwe voor tante koopen", zei zc
zacht.
Eigenlijk begreep zc ziel) zelf niet. Dat
„Oud cn eenzaam", klonk Itaar altijd
nog zoo treurig in de ooren.
Nu was dc versiering volkomen. Maar
wat was dat? Klik, klak. klik, klak, ging
het over dc steentjes langs den hoijes-
tuin.
Ric gluurde door hot raam. „Daar
komen de vrouwtjes van den overkant.
Allemaal hier naar toe."
Klik. klak, klik, klak.
„Hadden we de gordijnen maar neer
gelaten", zuchtte Luus.
't Was Ccn heel oploopje voor de deur.
„Juffrouw Stijntje! Juffrouw Stijntjc!"
..Zie is op 4!", antwoordde Rie bru
taal.
„Wat is er aan de hand? Moeten jullie
mij hebben?", klonk opeens Stijntjes
stem.
„Daar bengelt een mootc kerstklok op
ons hoflie. En daar kommen we op af
„Een kerstklok op ons hofflc! Waar
dan- toch?, vroeg Stijn, turend in den
donkeren liofjestuln.
Lachend, min of meer verlegen kwa
men Luus cn Ric tc voorschijn. Zc pre-
I iet succes van dc eenige maanden
goleëlcn gedane pogingen om beroeps
voetbal in ons land in tc voeren is vau
korten duur geweest. Allo aspirant-bc-
roepsspcicrs spelen weer in amateur
clubs. maar dc geleerden zijn het erover
eens. dat vroeger of later liet professio-
ralisme toch zal worden ingevoerd. Het
heeft zijn voor cu zijn tegen en wij zui
len cr ons hier niet in verdiepen. Wij
wilden slechts eene inleiding hebben om
te komen op liet laud van voctbal-pro-
fessionalistne bij uitnemendheidEngc-
lang. Er wordt aan de overzijde van de
Noordzee tegenwoordig erg gemopperd
over het ruwe spel in alle competities
van beroepscinbs. Dit schijnt zoo erg tc
zijn, dat sommige clubs 11a enkele wed
strijden reeds dc helft van het elftal op
dc invalideulijst hadden staan. De beste
spelers, het is bewezen, gaan liet eerst,
waaruit blijkt dat er systeem in dc ruw
heid zit. Wat het nog bedenkelijker
maakt Maar het ergst van allen hebben
de middens oorspelers het tc verduren.
De in Nederland zoo welbekende club
The Arsenal (Londen) had aan het begin
van het seizoen niet minder dan drie
zeer goede ccntrcvoorspelers. De beste
van deze drie begon natuurlijk het sei
zoen. Na een paar wedstrijden was hij
non-actief, gewond. Nummer twee
verdween eveneens spoedig van het too-
neel. Thans is nummer drie in den bres
gesprongen cn als hij niet duchtig op
zijn tellen past. zal hij wei dcnzeltden
kant opgaan. Het is hem geraden niet al
te goed te spelen.
De oorzaak van dit ruwe spel wordt
gezocht in dc na den oorlog herleefde
gewoonte om den spelers premies
uit te betalen voor eiken gewonnen en
gi-lijkgespeelden wedstrijDeze premies
niet onbelangrijk 1 dus lijdt de sport
eronder. Waarom dit gebruik dan weer
in eere hersteld is? Omdat het den spe
lers vroeger bitter weinig bleek te kunnen
schelen boe een wedstrijd afliep, zij kre
gen hetzelfde bedrag uitgekeerd. Waar
mee wij maar zeggen willen dat dc voor
standers van invoering van het profes
sionalisme 111 voetballend Nederland hun
oogen niet moeten sluiten voor dc kans
op misstanden.
Hoe ernstig men den toestand op het
oogenblik iu Engeland inziet, blijkt uit
dc ongerustheid die hcc—cht over dc
vaststelling van dc premie voor eeu ge
wonnen weJstrijd in de Engeische be-
kcrcompctitie. Deze is namelijk per spe
ler bepaald op niet minder dan vijf poud
sterling, nominaal zestig gulden- De ge-
wondcnlijst van de groote clubs zal dus
in de naaste toekomst nog wel grooter
worden. Neen. voor dergelijk professio
nalisme kunnen wij toch weinig bewon-
decing voelen, laat staan ernaar ver
langen.
In I tankrijk cn Engeland (Duitsc'niand
trouwens ook al in geringere mate)
wordt tegenwoordig ook voetbal ge
speeld door vrouwen. Niet zoo maar
eens. wat wij in onze vlegeljaren noem
den een „freetikeetje" maar een gere
gelde competitie. Zelfs gaan Engeische
eu Eransche dames elkaar op geregelde
tijden bezoeken en bekampen. Mogen wij
daarvoor gespaard blijven. Voetbal is
zeer zeker geen vrouwelijk spel cn zal
liet ook nooit worden.
In Engeland heeft het regeerende li
chaam op voctbalgcblcd al berouw van
de vroeger verleende toestemming tot
het spelen van voetbal door vrouwen on
der zijne auspiciën. Het heeft zelfs kort
weg bepaald dat dergelijke wedstrijden
voortaan niet meer mogen plaats vin
den o;» terreinen, behoorende aan clubs
die onder zijne leiding spelen. Deze be
slissing heeft in Engeland ecu niet ge
ringe hoeveelheid stof doen opwaaien-
Waaraan de vöètbaUèlders zich wel niet
zullen storen. Want niet alleen «amen
zij dezen maatregel omdat zij voetbal
geen vrouwelijk spel achtten, 7,ij hadden
ernstiger grieven. De dames zijn ge
woon voor liefdadige doeleinden te spe
len. maar nu is gebleken dat de afdracht
aan liefdadige instellingen in ccnlgszins
bedenkelijke verhouding stonden tot de
bedragen, aan entrees ontvangen. Een
merkwaardige omstandigheid van dit
vrouwenvoetbal is ook, dat dc Engeische
sportbladen advertenties bevatten, waar
in damcsvoctballers gevraagd worden.
Niettegenstaande de houding van het
leidende lichaam, zal het vrouweuvoct-
bal toch wel vasten voet krijgen, zegt
men in Engeland. En zoo praat men in
Nederland over beroepsvoetbaL Laten
wij in ieder geval dien tweeden stap ver
mijden.
Een van dc neteligste ondcrdcelcu van
het voetbalspel' is het opzettelijk-uittrap-
pcn-oni-tijd-terwinnen. Daar hebben zeer
veel winnende clubs al wat verwijten
van de zijde van hun tegenstanders of
het publick moeten liooren. Velen zijn
van oordeel, dat dit zonder meer tactiek
is en daarom -gooorloofd. Maar ieder zal
het erover eens zijn dat liet geen zeer
fraaie tactiek is. Het gebeurt in Neder
land niet veel. maar ongetwijfeld zal toch
zoo nu en dan een speler wel eens in dc
verleiding komen, en hiervoor bezwij
ken. om in een gevaarlijke laatste 5 mi
nuten den bal onnoodig uit te trappen.
Bestaat hiertegen een remedie? Kan der
gelijke tactiek gestraft worden. Het komt
ons \oor van niet. Eene straf is we! te
vinden natuurlijk. Het zou aan dc dis
cretie van den scheidsrechter kunnen
worden overgelaten om voor een uitge-
trapten ba!, een uitgooi of een vrijen trap
aan de andere partij toe te staan. Maar
wenschelijk is een dergelijke bepaling
zeker niet Een scheidsrechter heeft
toch al een niet al te prettige functie, als
hij hierin ook nog als arbiter zou moe
ten optreden, zou hij er spoedig dc brul
van geven. Want zelfs de beste scheids
rechter is in 9 van de 10 gevallen niet
in staat met zekerheid vast te stellen, of
ccn uittrap al dan niet opzettelijk is.
Een andere straf zou zijn om bij het
constateeren van opzet ccn uitgooi met
cén hand toe te staan. Deze straf is lich
ter. maar lijkt ons toch ook uit den
booze. eenvoudig omdat dc opzettelijk
heid niet met zekerheid is vast tc stellen.
Over eeuliaudschcn ingooi gesproken.
Vroeger was deze geoorloofd cn cr wa
ren spelers die verder* gooiden dan trap
ten. Ér zijn belangstellenden in het spel.
die dezen regel zouden willen zien her
leven. Zij redeneeren. dat de tegenwoor
dige wijze van ingooien bijna nooit noe
menswaardig voordeel oplevert voor de
begunstigde partij. Wij zouden willen op
merken. dat de ingooiende partij ook
meestal geen noemenswaardig voordeel
verdient. Als twee spelers elkaar vlak bij
de lijn den bal afhandig zien te maken
en een der beiden trapt uit. dan mag de
andere ingooien, niet zoozeer omdat de
eerste straf verdient, maar omdat er
tocli lijnen moeten zijn. wil men een
drijipartijtje onder liet publiek of op de
tribune vermijden. Zoodat wij ook den
tweehandschen ingooi maar in eere moe
ten laten. Geen spel ter wereld is vol-1
maakt geregeld.
Als 1 zoontjo voor 't oorst over voetbal
gaat sproken.
Zegt Pa onvermurwbaar: daar komt niets
van in.
Eca spel, waarbij j'arnicii en l Kienen
kunt breken.
Bovendien ts je schoolwerk nog uiot naar
mijn zin.
Maar Jantje 's ook lid van de club pa
en Klaasic.
En waarom mag ik dat dan nou weet
niet zijn.
Nou ik vind het best. dat je lid wordt
mijn baasio.
Maar spelen, neen, blijf jij maar achter
dc lijn.
Maar iedcren Woensdag- cn Zaterdag.
middag
Gaat 't ventje toch stickum naar 't voet
bal terrein.
En vuil wordt zijn sporthemd, dat eerst
helder wit zag
Terwijl hei' zijn schoenen als aardkluiten
zijn.
Maar moeder, die 't zicL houdt zich kalm
van den domme.
Zij ztet ook zijn blos cu zij vindt het
g07.ond
ZIJ kan niet, als vader op 't voetbalspel
brommen.
Zij houdt van liet spet cn zij houdt dus
Itaar mond.
Hen ventje wordt ouder inaar pa blijft
standvastig
Zoon zit in het derde cn moet nu eu dan
Met 't elftal de stad uit cn dat is zeer
lastig.
En moeder zegt niets, maar zij helpt
waar zij kan.
Het jaar daarna In 't eersh elftal spelend
(En vader waant zoonll.'f nog steeds
a 111 den kant.
Het kijken naar voetbal \indt vader ver
velend)
Komt zijn naam IcdTen Maandag als X
in de krant.
Tot plotseling een vriend Pa "t geheim
komt vertellen.
Pa doet boos met zijn mond. in zijn hart
is hij trotsch.
En daad'lijk gaat hij een seizoenkaart
bestellen.
Staat 's Zondags aan 't lijntje. 7.00 vast
als ccn rots.
Dus vaders, wil ie mijn raad acceptectta
Laat zoontje dan voetballen, als hij dit
wtl
Want hoe je ook tracht hem te bespion-
nccrcn
Wanneer het niet open kan. doet till
liet stil.
Het voetbal is ccn van de man'lbkste
spelen.
Examens zijn nuttig en scholen zijn goed
Maar mocht hij voor voetbal zijn werk
tijd bestelen.
Hij komt er toch wet. want hij weet, dat
hij moet.
Geleerdheid, die krijgt hij op school, zij
is nuttig
Het spel Is daar zwak in. 't ligt niet in
zijn aard.
Maar zonder de sport wordt uw zoontje
pietluttig.
Sport votmt zijn karakter, is dat niet
wat waard?
P. W. P.
