Buitenlandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
OINSCAG 10 UAMUARI 1922 TWEEDE BLAD
Rubriek voor Vrouwen.
SAM VLESSING EN DE MUZIEK.
DE VERDERE RESULTATEN TE CANNES BEREIKT. WELKE
DWANGMAATREGELEN TECEN DE DUIT8CHERS IN OVERWECINOi
GENOMEN ZIJN.
DE IER8CHE QUAESTIE BLIJFT DE AANDACHT VRACEN.
DE VALERA „BIJNA" WEER AL8 PRESIDENT HERKOZEN.
In ons vorig nummer is reeds ge
meld. dat Lloyd George en Briand te
Cannes
da mogelijkheid van een
FransolvEngelech verdrag
bespraken, waartoe Briand toeaeggin-
een van Èngelschen kant sohiint te
hebben voor eventueeien militairen
steun, in ruil voor tegemoetkoming
aan de Engelsche plannen.
U it Cannes wordt daarover nader
geseind
Met betrekking tot het plan inzake
een Engelsoh-Fransch verdrag heelt
Briand een nota Ingediend, waarin
aan Lloyd George een uiteenzetting
van het Fransche standrpunt wordt ge
geven. Naar verluidt, heeft deze het
standpunt in beginsel goedgekeurd en
zal hïi aan Briand een Britsch memo
randum doen toekomen.
Volgens de „Petit Parisien" zou
een voorloopig verdrag formeel geslo
ten kunnen worden vóór het einde van
de conferentie. Vervolgens zouden de
■beide regeeringen besprekingen kun
nen voeren over alle geschillen tus-
sohen Parijs en Londen, zooals het
vraagstuk inake het Oosten en verschil
lende kwesties op koloniaal gebied,
o ni. in zake Tanger. Alsdan zou er
eindelijk een Europeesch verdrag tot
stand kunnen komen, waarvoor de
conferentie van Genua de basis 20U
kunnen vestigen.
Het „Petit Joural" verklaart, dat
Engeland er niet aan denkt van
Frankrijk te verlangen, dat het zijn
troepen uit het Rijnland zal terugtrek
ken. Hot 'blad betoogt, dat de duik-
tbootenfew estie een delicaat vraagstuk
is.
Niettemin meldt dc Matin", dat
Lloyd George verklaard heeft, het tot
stand komen van het ÈngelEch-Pran-
sche verdrag nimmer van dit vraag
stuk afhankelijk zullen stellen
Voorts wordt nog uit Parijs ge
meld:
De groote moeilijkheid der onder
handelingen, die op het oogenblik
tussohen de Fransche en Engelsche
premiers gevoerd worden, berust op
den omvang, dien men van weerskan
ten aan liet garantie verdrag geven
wil. Frankrijk wenscht dat de door
Engeland ie geven garantie niet be
perkt blijft tot bet geval van een nïet-
geprovoceerden aanval van Duitsch-
land tegen Frankrijk en België, maar
zich ook zal uitstrek Icon tot de nieuwe
kleine staten ten oosten van Duitsch-
land, met name Polen. Volgens de
Fransche zienswijze is het absoluut
noodig ook de ongereptheid dezer sta
ten te garandeeren, omdat ze ze.
nog niet voldoende in slaat zijn zich te
verdedigen, en omdat een eventueete
aans-ug op deze staten het evenwicht
van Europa zou verbreken, en de
Duitsche macht;versterken zou. De
Engelsche openbare meening schijnt
ecliter weinig geneigd zicli te verbin
den om ook de integriteit van Polen
te waarborgen, gegeven de weinige
stabiliteit, welke alsnog in dezen jon
gen staai heerselit. Het. lijkt op liet
eerste gezicht met gemakkelijk deze
onderling strijdige gezichtspunten tot
eikaar te brengen, te meer daar Bri
and van plan schijnt te dezen aanzien
zeer op zijn stuk te blijven staan. Men
wacht daarom met spanning op het
Eng el sche antwoord dat wellicht zal
aanduiden in welke richting de onder
handelingen zich verder zullen ont
wikkelen.
Men voorziet het einde der confe
rentie van Cannes n:et vóór aanstaan
de Zaterdag of Maandag op zijn
vroegst, aangezien de Duitsche gede
legeerden die Maandag uit Berlijn
vertrokken niet vóór Woensdag te
Cannes kunmefT zijn en er toch zeker
wel enkele diagen met hen gepraat zal
moeten warden.
In een ander bericht wordt evenwel
melding gemaakt van het plan van
Lloyd George om Donderdag
naar Engeland tc vertrekken.
Over de andere resultaten v,
do conferentie te Cannes
wordt ons gemeld:
Volgens een telegram uit Cannes
hoorden dè geallieerde ministère
Maandag het verslag der deskundigen
over do schadeloosstellingen en kwa
men op verscheidene punten tot over
eenstemming. De voornaamste punten
die besproken werden, zijn: 1. het be
drag, hetwelk door DiutechluDd be
taald moet woiden, en wat feitelijk is
vastgesteld. 2. de uitwerking van een
moratorium op elk dor geallieerden «ai
de wijze, waarop dit kan terugwerken
op de positie van hunne respectieve
regeeringen. 3. de waarborgen, die
van DuiUschlnnd verlangd moeten
worden en het tan uitvoer brengen
van de noodige financieel© hervormin
gen in dit land.
Naar bericht wordt, heeft men beslo
ten, dat de commissie van waarbor
gen haar hoofdkwartier definitief te
Eerlijn zal hebben, en dat hare be
voegdheden aanmerkelijk zullen wor
den uitgebreid, ten einde haar in
staat te steilen, het teu uitvoer bren
gen der waarborgen nauwkeurig n.i
ie gaan.
De voorwaarden, die zuilen worden
opgelegd, omvatten, naar gemeld
wordt, het heffen der douanerechten
door Duitschland op de goudbits,
liet verhoogen van de spoorweg- «m
postlarieven on dan prijs der koléra,
beperking van de uitgilt© van papie-
recgeld, hei in evenwicht brengen \sn
de Duitsche begrooting en maatrege
len, om den uitvoer van kapitaal 1»
doen opbonden en den geldkoc-r t
herstellen.
Havas geeft de volgende resume var
de argumenten, die in de Fransch-'
pers en in bovoegdie kringen wordet
aangevoerd betreffende
de houding van Frankrijk
In d« kwestie der bewape
ning ter zee.
Frankrijk, dat gedurende vier jaar
beslag werd genomen door de oor
logvoering te land en thans genood
zaakt is zich te wijden aan zijn herstel,
terwijl het bovendien heelt afgezien van
de uitvoering van zijn vlootprogramma
van 1912, bevindt zich thans, wat be
treft de groote eenheden, in een zeer
ongunstige positie tegenover de Ver
een igde Staten, Engeland en Japan.
Het zou dan ook dwaas zijn te deukcn(
dat het voornemen is een vloot tc boe»
die gelijkwaardig is aan de Aroe-
rikaansche en Engelsche eskaders.
Hei is echter voor Frankrijk onmo
gelijk, geen belang meer te stellen ïd
het clement van veiligheid, dat in de
loot ligi en waarvan zelfs de kleine
nogendheden niet kunnen afzien. Het
heeft echter het grootsche doel, dal da
conferentie van Washington nastreeft,
nimmer uit het oog verloren en liet
heeft ter bereiking er van alks in bel
werk gesteld.
"a een bespreking van vijf weken
over de verhouding 5:5:3 gevraagd
door de Ver, Staten, waaraan Frank
rijk noch Italië deelnamen, werd aan
Frankrijk gevraagd een tonnage van
75.000 ton te aanvaarden. Hoewel dit
cijfer niet meer beduidt dan de tonnc-
maat van een eskader van vijf een
heden, hetgeen het onontbeerlijke mi-
num vormt bij een tactische manoeu-
heeft Frankrijk dn cijfer aanvaaid,
waardoor aan het land een vloot wordt
gelaten, die in sterkte gelijk staat met
één derde der Engelsche en Amerikaan-
sclic vloten.
Deze aanvaarding getuigt vau lier
voornemen, o mm et niémand ter we
reld in concuirentie te willen treden.-
A1 doel Frankrijk afstand vau een vloot
groote slagschepen, het kan onmo
gelijk afstand doen van zijn lichtere
scnepen. Daarom was het dan ook, dat
Frankrijk, zich te Washington in een
geest van overeenstemming uiet de
meerderheid der andere mogendheden
tegen de algehcelc afschaffing der
duikbooten kantte.
De gemeenschappelijke belangen van
Frankrijk en Italic hadden tot deze hou
ding aanleiding gegeven. Vele, niet op
de conferentie vertegenwoordigde mo
gendheden bezitten een duikbootvloot
en eventucele vijanden kunnen boven
dien in tijd van oorlog in het geheim
snel duikbooten bouwen met een groo-
ten tonnenmaat.
Het verzoek van Frankrijk, dat aan
zooveel aanvallen bloot stond, had iu-
tusschen geenszins een groote vloot
van duikbooten ten doel. Frankrijk 2011
op zijn hoogst, indien zi.in verzoek werd
toegestaan, een honderdtal eenheden
bezitten, van welke er uiteraard daD
nog slechts 30 in volkomen dienst zou
den kunnen zijn. Met dit geringe aan
tal schepen zou dan een 24.000 kilo
meter lange kustlijn verdedigd moeten
worden.
Bovendien blijft dan nog de verdedi
ging der Fransche koloniën over, welka
het best kan geschieden naar het vooi"
beeld van Nederland, dat voor de vei
dediging van zijn koloniën een onder
xeevloot bezit.
Frankrijk kan van een dusdanig niet
tc vervangen verdedigingsmiddel nic
zonder meer afstand doen.
Kr was van geen overdreven eischen
sprake, toen Frankrijk een tonnen
maat verzocht, waarbij het op een ge
geven oogenblik een vloot van dertig
duikbooten zou mogen onderhouden.
SETS VOOR DE HUISHOUDING.
Opbergen var* versiet-
goed. Een zelfgemaakte
zak. voorzorgen In
huis.
ïu allo iiui&uouduus is iedere week
vwel verstelwerk w> doen: de meeste
huisvrouwen krijgen ivoor© week een
solioono wuaCli tuuis en 6turen een
•vuile uit. Daardoor moet. er ook liefst
ivoor gezorgd worden, dat ten minste
'liet gouu waaraan slechts eeoi kleinig
heid niet in orde is, man ltet einüe
van die weok weer J11 ue lmneu.-.ant
ligt, anders hoopt de stapel goeu zich
op en is er op 't laatst geen doorko
men meer aan.
Toch moeten sommige werkjes wel
eons uitgesteld worden ai dan moeten
Zit: vtalig opgeborgen zijn. Om z» zoo
los in oen kast to tïggon is niet erg
practised: het caigesuekon «n ougu-
mangeido goed maakt oen onoogeiij-
koi stapel, die bij do geringste bewe
ging omvalt en naar buiten komt rol
len.
Er wordt dan ook vaak een mandje
voor gebruikt, dat 111 de kust kan
worden weggeborgen, nraar dat op
den duur vaak te klein blijkt te zijn
voor allerlei grootere stukken zooms
nachtjaponnen, die er In gelegd moe
ten worden.
Bij de meuwei vvotsche naaitüleltjes
Is ook do zak voor het verstelwerk,
die er aan bevestigd is, wc-.u' in trek
gekomen. Onder' aeii bovensten bak,
aio in afdeeiingen is verdeeld en met
een opklapbaar deksel wordt gesloten
hangt de zak geiieoi onafhankelijk
hienan aan breed© latjes, waardoor
zij uitgeschoven kan worden. Dit is
eigenlijk het ouderwelsche model dat
op dewo manier, al is het dan ook
,wel wat gewijzigd, opnieuw in de
mode is gekomen.
Maar lang niet iedere huisvrouw
bet rft cl ai naaitafel met cretonne zak,
eri zal zicli er zoo ma.tr dadel ij k een
kunnen aanschaffen, Daarom willen
wij hier een aparte zak besohnjven,
die in het tijdschrift „Chic et Simpli-
cité" heeft gestaan, maar die wij lner
niet precies hetzelfde overnemen.
Leder zal in huis tooli wel paar
oude plankjes hebben 'van ongeveer
25 c.M. breed en 70 c.M. hoog: dan
moet er nog eon derde plankje zijn
van 25 c.M. in het vierkant. Dize drie
worden overtrokken met een katoe
nen stofje: gebloemd cretcnne, of ef
fen goed, of ook wel een streepje. Het
kleine plankje dat als bodem d.enst
doet, moot dus van bóven onberispe
lijk zijn, de beide andere, die opstaan
de zijden moeten ziin, moeten aan
twee kanten netjes zijn afgewrikt. Dit
is ecliter niet moeilijk: e.rsl wordt
een groote Jtp genomen, den oenen
kant bedekt en nog een stuk van den
anderen en met lange steken van ste
vig garen schuin o.er aan elkaar
genaaid. Hier 0verlic-n wordt 'u twee
de, kleiner lapje aan liet eerste vast
genaaid, of het geheel kan ook met
kletDo spijkertjes in elkaar worden
getimmerd.
Nu worden de drie plankjes aan el
kaar bevestigd: de twoo opstaande en
daartusschen aan den onderkant het
kleine. Vier groote, ronde, zwart© kra
len, zooals die wel aan lampek ippen
worden gebruikt- doen dienst als heel
kleine pootje aan ieder der vier hoe
ken onderaan.
Vier van i zelfde soort kralen, maar
die niet zoo groot zijn, worden boven
aan do vier hoeken der opsta: ndc
plankjes bevestigd en hierna wordt
een zak gemaakt van cretcnm© of ka
toen in o\ c reen stemming met hei over
trek van de plankjes. Deae zak loopt
naar onderen in een punt uit en wordt
boven om ©en houten ring bevestigd,
die ook zoo ongeveer 25 c.M. middel
lijn heeft. Op vier gelijke afstanden
worden bovenaan den zak dan lussen
van het goed gemaakt en deze om de
vier kralen bovenop de opstaande
plankjes gelegd. De zak is nu klaar,
neemt weinig ruimte in do kamer tn
en kan'daarbij toch heel wat verstel-
goed bergen. Is de vrouw des huizes
bang, dat het goed in den open zak
te veel in het stof zal liggen, dan
kan zij er een loa kleedje van hstzelf-
de goed o-erheen leggen, of de zak
zelf afsluiten met o.n vastgemaakte
lap die in het midden op de bekende
wijze met een koordje wordt ingetrok
ken.
Dc wijze waarop „Chic et Simpli-
cité" dit beschreef, leek ons minder
geschikt, omdat hierbij de plankjes
geverfd werden en zelfs nog met een
enkel bloemetje beschilderd. Dat voor
dit laatste lang niet iedereen talent
genoeg heeft, spreekt vanzelf, maar
een bezwaar van het verren is ook het
schaven. Want nemen wij plankjes,
die wij eigens op zolder hebben lig
gen, dan zijn deze meest van gewone
ruwhouten kistjes, cn is er van scha
ven geen sprake.
Maar juist doordat het een aardig
v. i '.ant meubeltje is, kan liet gemak-
Feuilleton
De Avonturen
van Barnabas
naar het Engelsch van
JEFFERY FAHNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden). V-V
23)
„Mijnheer!" riep de heer Sniwle uit,
luider dan te voren, „als u wilt insi
nueren dat
Hier zweeg hij, staarde Barnabas
aan en trok harder dan ooit aan zijn
baard.
„Nu, meneer?" vroeg Barnabas, die
nog steeds druk bezig was met zijn
pen.
De lieer Smitole fronste de wenk
brauwen; maar toen hij zag dat Bar
nabas er niets van merkte schudde
hij het Jioofd, trok weer aan zijn
baard en lachte joviaal.
„Meneer!" zei hij, „u is een han
dige kerel, een prachtige kerel. Dat
zweer ik u. Ik mag u graag lijden
en wat die vlek betreft, ik verzeker u
dat ik zelf nooit een brief schrijf die
ik niet yies maak vreeselijk sirerig
zelfs Die vlek, meneer, zal een band
tusschon ons vormen, want ik mag u
keJijk overal sUan en bet kan ook
heel wat goed bergen voordat dit her
steld en gestreken ol gemangeld is.
Bij het in gang houden van de huis
houding behoon ook zeker altijd wel
het vooruitzoigeii. Natuurlijk is dit
voor een gezin dat buiteoi woont ieia
onmisbaars, maar ook de buisvrouw
111 de stad moet altijd veruciuilendo
dingen in huis hebben, die in onvoor
ziene omstandigheden dienst kunnen
dóen.
Zoo komt er bijvoorbeeld onver
wacht een gast te koffiedrinken: is er
nu niets extra's voor de boterham in
nuis, zoodat de gastvrouw dadelijk
ieder aan liet, werk moot zetien om
nog wat van dien aard te krijgen,
dan krijgt de gast de onaangename
gewaarwording van als een lx>m neer
gevallen te zijn en ieders rurt ver-
Moord te hebben. Heeft de vrouw des
huizes daarentegen ecui enkel blikje
in huis, zoowei iets voor de koffie als
voor liet middagmaal, dan is zij di
rect geholpen en behoeft er ook niet
tegen op te zien, dat er plotseling
•_.:is iemand zou kunnen komen bin
nen 'Vallen.
in veel gezinnen waar de kachel,
uie 's winters dag en nacht door
brandt, niet de gsdi-c-elc suite kan ver-
warmenp, wordt de tw eede kachel ook
aangestoken, wanneer er gasten zijn,
olndat dan de euio kamtr vaalt te
klein is voor een grooter gezelschap.
Moeten nu ecliter alle ingrediënten
voor het aanmaken van dio tweede ka
chel eerst te voorschijn worden ge
it:»..' id, dan houdt dit werkje erg lang
op. Wanneer het ten haard is, gaat
men veel practischer op de volgende
wijze te werk: in dc uitgehaalde ka-
cliel worden op het rooster eerst vlak
vooraan twee vuurmakers gelegd en
liierop houtjes en daarna turf. Om de
haard aan te maken worden de vuur
makers door het opstaande deurtje
v an huiten -af oven aangestoken ©n als
alles goed vlamt, gaat er anthraciet
op: in zeer korten tijd is de kachel op
die wijze ann.- .naakt. Bovendien kan
de vrouw des huizes dat heel gemak
kelijk zelf evendoen, cn behoeft daar
door het dienstmeisje niet van haar
werk te halen.
Een andere voorzorg, die de huis
vrouw zeker wel nemen mag, wan
neer zij electrisch licht in huis heeft,
is het in voorraad hebben van een
pak kaarsen 0: e. gevold? pelro'eum-
lamp.
Zondagmiddag bleek dit weer in
Amsterdam, wiiar om zoo ongeveer
k.vart over vier al het electrisch licht
uitging. Het was op dat sc-esneruur-
tje grappig duidelijk te zien, welke
huisvrouw wel, en welke niet gezorgd
had: in sommige huizen waar zoo
even nog 't licht gebrand had van een
electrisch© s> hemerlam verschenen
na een paar minuten de kansen of
een oude petroleumlamp, bij an eren
echter verdween het licht, m ar het
bleef er donker. Ruim e. n uur duurdo
deze storing en voor hen die niet ge
zorgd liaddou was dat op Zondag na
tuurlijk aUeronpkzierïgsl: er km dqn
niets gedaan worden rn cr is ook geen
kans óp, om In hét gebrek aan kaar
sen to voorzien.
Zelfs al liggen er maar eukele kaar
sen. Sn de kast, die een tijdje branden
kunnen, dan is tenminste het dood-
sche van de volslagen duisternis op
geheven, al kan er dan ock niet bij
gowerkt worden.
Zoo zijn e: ocur de verschillende
huishoudens, dio alle wear anders
ingericht zijn, altijd wél weer andere
voorzorgen te bedenken en dit voor
komt op gegeven oogenblik altijd een
hevige consternatie.
E. E. PEEREBOOM.
Letteren en Kunst
LAROCHE NAAR ANTWERPEN.
De correspondent van de Tel. tc
Antwerpen meldt, dat indien de hui
dig© directeur van don "Vlaamschen
Schouwburg te Antwerpen, de heer.
Gustaaf Camwenberg door de stad her
benoemd wordt, Larocbo naar Ant
werpen terug komt en er artistiek lei
der wordt. Ook de begaafde, schoon
in haar eigen vaderland minder be
kende Hollundsche actrice, mevrouw
Nettie Hart, heeft onder hetzelfde be
ding, met den heer Cauwenberg con
tract afgesloten.
Kerk en Schooi
PROF. BOLLAND. - De toe
stand van prof. Bolland te Leiden
traat mede doordat de hooeleeraar na
genoeg alle voedsel weijrert bij voort
during zii liet ook langzaam, achter
uit. De booed eeraar voelt zich zeer
zwak slechts bij hooge uitzondering
ontvangt hij e enige zijner vrienden,
wijl bezoeken hem zeer vermoeien.
graag lijden. Dc spralumfe gelijkenis
tusschon u en -. en iemand die in
den bloei zijner jeugd Ls weggerukt
trekl mij aan, meneer trekt mij on
weerstaanbaar aan. Want ik heb een
hart, meneer oen hart waarom
zou ik liet verbergen?" Hierbij sloeg
do lieer Smivoio op den dertien linker-
knoop van zij 11 jas. En zoo lang dat
hart blijft kloppen kunt u er op 1 eke-
nen dut Digby Smivole uw vriend is,
en in zijn klem© huis in Worcestershi
re zal hij u gaarne toonen welk? op-
vattingera een Smiivole van gastvrij
heid heeft. En nu wou ik u voorstel
len, meneer, dat wij bondgennoten
woi'den, want wo zijn hier allebei
vreemd en ais u hier gekomen is voor
cle wedrennen, stel ik u voor om
„Re wedrennienl" riep Barnabas uit
terwijl hij plotseling opkeek.
„Ja, meneer, et«i grootse li opgezette
zaak, de heeren zullen er rijden en
de koninklijke familie komt kijken
eon wedren uit duizenden! Londen is
er vol van: in alle clubs en sociëteiten
wordt er over gesproken^ in de koffie
huizen hoor je niets anders en in de
lvcrborgïm is het al net zoo overal
wordt gewed! Tot nu toe is Sir Mor
timer Camahy's „Klapjier" de favo
riet, „Mlannestaart" van Viscount Dc-
■veniiaih wordt ook voel genoemd. En
dan is er nog „Schurk", van Kapi
tein Slingsby. „Loods" van m n er
Tresfeidor, „Klinker" van Lord Jcr-
Ecn nieuwe opera-comique.
Eenige dagen geleden plaatsten wjj oen
bericht dat door „Apollo" op den 17den
Januari een eerste opvoering gegeven zou
worden van eon opera-coiaique van Sam
Vlessing, genaamd „Marion, de marketent
ster
Wjj hebben den heor Vlessing eens op
gezocht om het een en ander te weten te
komen over het nieuwe stuk.
In do eerste plaats dan inoet gezegd,
dat de heer Vlessing zich al meer inet
dit soort werk heeft beziggehouden. IRose-
Marie is ook in Haarlem en omstreken
reeds meer dan eens opgevoerd. Hot gaat
thans nog in verschillende plaatsen van
ons land, zoowel groote als Jdeine. Gro
ningen en Boermond zagen het ook al
vaker dan eens.
Tot onzen epjjt was de beschikbare tjjd
van den heer VJessiug niet heel groot, hij
moest les geven. Over zyn persoon hoef
ik de meeste lezers, speciaal die in IJmui-
den en omgeving, niet meer in te lichten.
Hjj verwierf zicli genoeg bekendheid ols
directeur van de operette-vereeniging
„Apollo", van de kamermuziekverceni
ging „Kunstkring", ook als dirigent van
van hot bioscoopatrjjkje.
Het nieuwe stuk, zcide de componist, is
niet zooals do meesto van den togenwoor-
digen t(jd. Deze kenmerken zich door meer
dans dan zang. Hjj noemde zjjn werk daar
om meer een van den ouden stempel. Dc
koren hebben bjjna geregeld wat to doen.
Ook do inhoud van hot gezongene, Je ver
zen, zjjn niet pikant gemaakt, zooals dat
in do tegenwoordige operettes meerma
len voorkomt, woorden die den toehoor
ders het schaamrood naar de wangen
jagen.
Over de muziek kannen wjj geen ooi-
deel vellen, onze muziekverslaggever zaï
dat te zjjner tijd doen. Alleon krijgt men
respect voor don omvang van hot werk,
als men denkt dat do heer Vlessing al
vyf jaar lang er aan bozig is, dat de mu
ziek b.v. 360 bladzijden beslaat. Dat de
eerste opvoering in lJmuiden geschiedt is
heel logisch. Do opera staat dan recht
streeks ouder den lieer Vlessing, dio alle
elementen,z oowel de spelenden als het or
kest, precies kent en er das uit kan halen
wat er uit te halen is.
Nu de inhoud van het stuk.
In den tjjd van de conventie was in do
Vendée, midden-Frankrijk, het verzet vau
do monarchisten nog al hevig. Generaal
Hoche, belast mot het breken van dat ver
zet, neemt als marketentster Marion mede.
Deze Marion heeft bjj zich een vondeling,
Marietta gehoeten. Andere- hoofdpersonen
zyn graaf de Veaucourt, zijn neef George
en eeu sergeant van het volksleger,
Bourdon.
Do graaf is monarchist, zgu neef wil
het vaderland dienen en neemt daarom
dienst in het leger dat tegen de monar
chisten optrekt. Zijn bedoeling is daarbij
ook, dicht in de buurt van Mariotte to
zyu, op wie h(j verliefd is.
Intusschcn is Marietta achttien jaar
geworden. Haar pleegmoeder had besloten
op dozen leeftijd haar het geheim \an
haar afkomst te onthulleD. Het feest ter
eero van den verjaardag zal door Jen
graaf de Veaucourt gebruikt worden als
een goede gelegenheid om het achtergeble
ven doel van het volksleger te overvallen.
Zijn plannen lekken uit en hy wordt ge
vangen genomen. Dan heeft zyn leger geen
zin moor in den aanval.
Het bericht vara de onverbiddelijke
conventie op de vraag van den ser
geant luidt, dat de graaf moet worden
eefusilleerd.
Marion, do inarkemenister, heeft in-
tusschen ontdekt dat de graaf de veder
is van haar jD'eegdochter. Zij kan het
niet aanzien dar, nu zij deji vader
heeft gevonden, deze ojj zoo'n manier
weer aan haar iVlari&tte ontnomen zou
worden. Zii zint op uitkomst cn besluit
ten le&te den graaf te laten ontvluch
ten. Dc pogingen mislukken en de
markententster zal nu ook voor haar
verraad' moeten boeten.
Zooals de lezers al wel verwacht zul
ten hebben, het komt niet zoover.
Juist op het laatste nippertje krijgen
de beide schuldigen genade door alge
meen e amnestie.
De vader vindt dan zijn dochter,
George zijn geliefde. Ben goed einde.
Het slotvers geeft dat duidelijk
weer:
uinghani, ©11 nog vijf of zes anderen.
Maar alleen op de eerste twee wordt
weel gewed, hoewel enkelen, die er
verstand van hebben, beweren dat
„Schurk" ook een kans heeft. Maar
u hoeft toch wel van den horden
race gehoord? Moeilijke baan, zeygr-n
ze.
„Ja, ik lier inner me dat de Vis
count er over sprak", zei Barnabas
in gedachten verzonken.
„De Viscount, meneer, toch niet
Viscount Dereiibam?"
„Ja".
Dc hoer Sinivole Boot zachtjes, nam
zijn hoed af, keek er naar eu zette
hem weer op, scheever dan ooit.
„Heeft hij misschien mijn naam
genoemd Simvole, meneer?"
„Neen".
„Of misschien Dig?"
„Neen, meneer".
„Merkwaardig lun!" riep de heer
Smivole uii, terwijl hij het hoofd
schudde, „maar ik durf er alles om
te verwedden dat hij wel over mijn
-vriend Barry sprak. Over mijn boe
zemvriend een zekere Ronald Bar-
xymaine, meneer".
„Ronald Barrymaiate", horhaalde
Barnabas, terwijl hij de nieuwe punt
van zijn pen op zijn nagel probe :rde,
maar er zich van bewust was dat de
spreker hom strek aan keek. „Neen,
ook niet".
„Wonderbaarlijk!" riep Smivole
Juicht thane, Vendeeëre, juicht!
Wilt u met ons verblijden I
God maakte een einde aan hun
smart,
Zii drukt een vader aan het hart,
Gedaan is angst en lijden.
De liefde wint, de liefde vindt.
Haar weg door 't gansche leven
Zij ia een onverbreekbre band,
Zii vraagt naar afkomst, rang,
noch stand.
Zii kan slechts zegen geven.
Wii wenschen den heer Vlessing
veel succes'
Fars-iiverzlcht
EEN CENTRALE RECHERCHE?
Mr. L. vara Gich Jr. te Amsterdam,
op wiens kantoor mr- Wijsman werk
zaam was, zegt in"zijn Wokelijksche
Kroniek In d e ,,T' e-!.", dat men de
vraag of alles is gedaan wat mogelijk
was oin den dader op te sporen, he
laas niet zonder voorbehoud bevesti
gend kan beantwoorden. Hij zegt:
„Ik heb uit der. aard meocr van na
bij dan gewoonlijk het onderzoek in
den aanvang medegemaakt Voor den
ijver en het .vermoedelijk doorzicht
van de recherche heb ik niets dan lof.
Als de dader gevonden wordt, hei
mysterie zal opgehelderd worden, zal
men dien eersten speurders veel dai k
verschuldigd zijn. Doch d© organisa
tie is onvoldoende.
Het ondeizoek is aangevat door de
Haagsche recherche. Earn ge van haar
vertegenwoordigers hebben ook in
Amsterdam evenals trouwens in
Leiden en Rotterdam hei onderzoek
verricht. Doch dit geschiedde zelf
standig, niet te zamen met de Amster-
dainscli© politie, die van haar kant
onafhankelijk althans In zeer los
contact verschillende nasporingen
deed. Een centraal adres in Amster
dam was er niet; de Haagsche recher
cheurs waren voortdurend in actie en
konuen hier niet meer bereikt worden
voor "t geval dat plotseling belangrijke
inlichtingen gegeven hadden kunnen
worden. Zou bovendien het onderzoek
in Amsterdam niet vruchtbaarder ge
weest zijn, indien dit geschied wore
met hulp van de Amsterdamsclie re
chercheurs, die hier weg en volk ken
nen?
Een verwijt aan de ijiverig© speur
ders in dezo zaak is hierin niet gele
gen, betoogt hij. Doch wel aan de
autoriteiten, die reeds lang de politie
organisatie voor ona land hadden moe
ten regelen.
Het onderzoek in belangrijke zaken
behoort niet aan een gemeentepolitie
te worden opgedragen. Er eijn te vee!
gemeenten - er is-ook vermoedelijk
t6 veel naijver tossehen de geme.nte-
lijke autoriteiten. Er behoort een rijks
recherche te zijn, die het onderzoek in
handen neemt, die een centrale lei
ding geeft en bet recht liecft vau de
bekwaamste krachtera gebruik te ma
kera, daar waar ze het beste nut kun
nen hebben.
„Reeds lang, gaat hij" voort, wordt
op eon rijksrecherche aangedrongen,
op een centrale organisatie. Tot nu
toe is de roep vergeefs geweest. Een
aantal bijzondere success-m v ooi de po
litie in den laatsten tijd hebben naar
van zelf spreekt, den aandrang min
der groet gemaakt» Het zou te betreu
ren zijn, als e^rst eeu fiasco weer de
urgentie zou moeten aantoon en. En
daarom, dat ik tharas nog eens de
aandacht op deze groote lacune bij de
bestrijding van de misdaad de aan
dacht vestig onafhankelijk van de
vraag of het raadsel "van den trein-
moord met de onvoldoende hulpmid
delen dank zij ijver, vernuft of geluk
van poliitemanraen, zal worden opge
lost.
Het is een jong. bekwaam en con
sciëntieus rechtsgeleerde dié verinoord
is. Een mooier en zinrijker t:eval zou
het fatum tc zijner nagedachtenis in
deze aan tragische toevalligheden rij
ke zaak, niet kunnen schenken dan
dat zijn dood den eindelijken stoet zou
geven aan eera hetere organisatie, het
opriohten van een centrale recher
che".
•uit.
„Waarom?"
„Omdat mijn vriend Barrvmaine
aeer intiem met den Viscount was
\oor hij" in huudvn van de woekeraars
■wel. Mijn vriend Barry, jnetteer, was
een prachtkerel, iemand waar fut isn
zat 0011 volbloed hij zou liet nog
zijn als die vervlwoekeraars er
niei waren!"
„1111 is de heer Barryinuine nog
een wïend van u?"
Nu nam Smivole zijn hoed weer
af, hield die tegen zijn borat en hoog.
„Meneer", zoi hij, „een Smivole
blijft zijn vrienden trouw, in vooz-
eii tegenspoed".
Dit zeggende, stak Smivole zijn
hand uit en het viel Barnabns-op dat
die niet erg schoon was,
„De hand van een Smivole meneer",
vervolgde dut heerschap, wordt nooit
teruggenomen om tegenspoed, ziekte,
armoede of woekeraars! En wat mijn
vriend Barrymaine betreft maar
missel den kent u hem ook, meneer".
„Een cdete jongeling, meneer- Hel
denmoed der jeugd, aristocratie, me
neer. Maar in de eerste plaat6 is hij
do broer van zijn zuster, meneer! O,
wat eon schepseltje, ui en oor! Mooi,
meneer? Mooi als de onsterfelijke He
lena! Trotsch, meneer? Trotsch als
een aartshertogin! Knap, meneer?
00 knap also, ik kim er geen
woorden -.•ocir vinden. Nergens rindt
u liaara gelijke. Diana, meneer? Dia
na betekende nietic Venus? Venus
waa leelijk bij haar verged eken en
Juno was een koe, naast haar jonge
schoonheid. Er» dan haar hart, me
neer!"
„Nu, wat is daarmee?" vroeg Bar-
nabps scherp.
„Vol toewijding liet klopt alleen
voor mijn vriend
„Bedoelt u haar broer?"
„Ja, meneer, ik bedoel haar broer.
Maar ik heb hoorei) mompelen dat
Sir Mortimer Carnaby
„Onxm zei Barn obus.
„Misschien, meneer. Maar het is
toch oen feit dat hit gedeeltelijk om
hem was en gedeeltelijk om iemand
andere, dat zij uit Londen weggehaald
is
„Welke andere?"
„Nu, laten we zoggenZ. li. H."
„Meneer'." vroeg Barnabas terwijl
hij do wenkbrauwen fronste, „bedoelt
u den Prins?"
„Meneer zei Smivole, terwijl hij
glimlachend het hoofd schudde. „Ik
gebruik Haver de lótter Z. K. H. Er
liepen toen ter tijd veel geruchtera. era
haar voogd eera saaie oude zeeman,
heeft haar van haar broer wegge
haald cn haar ergens op 't platteland
begraven zoo'n eenarmige zeeroo-
ver! Ze zeggen dat hij een oogje op
haar gold heeft de oude vrek! Even
erg al& eeil woekeraur! Maar wat die
race betreft, meneer weet 11... cr
fete van?"
„Ik weet dat het op den vijftienden
Juli valt", zei Barnabas afgetrokken.
„Heel aardig!" riep Smiv©le uit,
„ha, ha! uitstekend! u weet dat hrb
op den vijftienden valt werkelijk
heel grappig! Maar nu alle gekheid
op ten stokje, meneer, is u ook bij
zonder goal op de hoogte? Heofl de
Viscount u bij geval ook iets'verteld
dat
Maar op dit oogenblik werd hun
gesprek onderbroken door eera plotse
ling rumoer op de binnenplaats, go-
schreeuw, gestamp van hoeven - eest
daarna een razend^ era tierende stem.
Bamabas sprong overeind, haastte
zich naar do binnenplaats toe en zag
daar een groot zwart paard dat spron
gen maakte* en steigerde, hoewel het
door twee knechts werd vastgehou
den: in een hoek er vlak bij zat de
voormalige berijder op een hoop stroo
en raasde, terwijl vlak bij hem. op
«n ©enigszins wankelen tangekeerden
emmer met de beencvn voor zich uit
gestrekt, een jongensch zat, een fut
vau top tot teen, die schudde van het
lachen, maar zijn uiterste best d©ed
om zijn hoofd rechtop te houden, om
zijn das niet te kreuken een won
derbaarlijke creatie, die onmiddellijk
dc aandacht van Bamabas trok. om
de groote hoogte cn de kunstige schik
king van dc vele plooien.
