ROLLUIKEN
Onder Hypnose
tot schromelijke misbruiken kunnen
aanleiding geven» weshalve tot der-
gclijke maat regelen niet kan worden
DE LEGER-ORGANISATIE.
l-.it zeer goede bron verneemt de
Tel. d.-.t in verband tnet de om
ftandigheid, dat voor de verplaat
sing van 1 roepen extra-gelden moe-
t> n worden aangevraagd en de oeic
ning van dc dienstplichtigen m gar
nizoenen, verre verwijderd van de
woonplaatsen van deze dienstplicht']
gen, gepaard gaat met niet te onder-
Bchatten kosten het als zeker kan
worden aangenomen, dat de dienst
E'iclitigen van de lichting 192-2, wel-
c in Maart a.s. bij het Tde Regi
ment infanterie zullen worden ïnge-
den ingedeeld, niet zooals het voor
nemen" was te Harderwijk zullen
(orden ingedeeld en geoefend, doc.-i
jat deze dienstplichtigen, evenals
Ie voorgaande lichtingen, zullen
Korden ingelijfd en geoefend in 1 et
garnizoen Amsterdam.
Dc minister is voornemens ptïien
di omstandigheden, waaronder de
'dienstplichtwet door de Tweede Ka
mer is muigenomen voorloopig
geen maatregelen te treffen, waaraan
groote extra kosten zijn verbonden.
DE DROOCMAKINC VAN DEN
'.VESTEIND ERPLAS.
Op dc vragen van den heer Dressel-
huys betreffende de plannen tol droog
making van den Wesieinderplas te
Aalsmeer, heeft Minister Ktmig geant
woord dal bij koninklijk besluit van
Nov. 1919 aan J. Korthals Alles te Am
sterdam, concessie voor dit werk is ver
leend. Kr;.chtens de bepalingen van dat
besluit kan met de uitvoering niet wor
den aangevangen dan nadat de con-
Ccs--ionaris een waarborgsom heeft ge-
slou en daarenboven aangetoond, dat
hij den eigendom van alle in te nemen
jicrceelcn heeft verkregen of wel met
dc eigenaren tot overeenstemming is
gekomen ten aanzien van de uitvoering
"tan het werk. Aangezien zoo min het
ten als het ander tot nu toe is ge-
ichicd, is reeds op dien grond met de
werken nog niet een aanvang kunnen
A'orden gemaakt.
Dc termijn, binnen welken de waar
borgsom moet zijn gestort en met de
werken moet zijn begonnen, welke ter-
Mijn indertijd op verzoek van den con
cessionaris verlengd is, eindigt op 15
N01
1923.
Overigens is ook nog rekening te
houden met de wet van 2t Dec. rS53,
houdende bepalingen betrekkelijk hei
bouwen, planten cn het maken van
andere werken binnen zekeren afstand
van vestingwerken van den Staat, cn
die van iS April 1874 tot regeling en
voltooiing van het vesiingstelsel. Vol
gens eerstgenoemde zullen voor zoo
ver de uitvoering der werken zal plaats
hebben binnen de verboden 'kringen
der aan den Westcinderplas grenzende
verdedigingswerken vooraf de ingevol
ge die wet vcrcischte vergunningen
moeten zijn verk.-gen. Volgens laatst
genoemde eischen bepalingen der con
cessie, waarbij voorziening ten behoe
ve van 's lands verdediging geheel of
gedeeltelijk ten laste van den conces
sionaris worden gebracht, goedkeuring
bij de wet.
De heer Korthals Altes heeft onlangs
zijn recht tol indijking en droogmaking
vau den plas overgedragen aan den
heer S. ten Bokkcl Huinlnk, die daar
op de Koningin het verrock heeft ge
daan, dal dc concessie te zijnen name
worde gesteld. Dit verzoek is nog in
behandeling.
Indertijd hebben de plannen tot in
dijking en droogmaking overeenkom
stig anikcl 3 der wet op de Droogma
kerijen en Indijkingen ter visie gele
gen. Van dc zijde der Aalsmeersche
kweekers zijn toen geen bezwaren inge
bracht. Wel heeft later, nadat de con
cessie verleend was, een deel dier kwee
kers door lusschenkomst van de Ned.
Mpij. voor Tuinbouw en I'iantkunde bii
een adres de vrees geuit, dat door de
uitvoering der droogmaking de gele
genheid om bagger uit den plas te ha
len zou verdwijnen en de kans op nacht
vorsten in de omgeving grooter zou
worden, een en ander ten nadeele van
hun bedrijf.
De Minister acht deze bezwaren, zoo
daaiaan al eenige waarde zou moeten
worden toegekend hij wijst er op,
dat er nog een oppervlakte van rond
300 H.A. aan plassen overblijven
van zoo weinig belang tegenover het
voordeel om een groote oppervlakte
vruchtbaren grond, in het hart van ons
land gelegen, te kunnen aanwinnen,
dat naar zij meening de regeering de
uitvoering van het plan niet zou mo
gen beletten.
DE BOTER.
Vrijdag werd door het bestuur
de Vereenig in g van Handelaren
melk, boter en kaes, te 's-Gravenhage
de Minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel telegrafisch m kennis
gesteld met bet besluit der roomboter-
fabrikanten, om voorloopig geen
ïersche boter af te leveren.
Aam den Minister werd tevens ver
cocht, indien mogelijk, bemiddeling
ie willen verleenen.
In verband met het bovenstaande
bericht verneemt de Haagsehe corres
pondent van het Hb;d. uit deskun
dige kringen, dat er van een volko
men stopzetting van de leverantie van
verscbe boter door de fabrieken geen
sprake is. Het zijta voornamelijk de
klein© boterverkoopers, dio groote
moeite hebben vensche boter te ver
krijgen Van deze vernamen wij zeil,
aldus de correspondent dat zij op
hun bestellingen niet alleen geeu
boter, maar ook geen antwoord krij
gen. Van groote boterbende^ren ui
's-Gravenhage hoorden *ij weinig
klachten over de leveranties. Zij go-
ven wel toe eenige moeite te hebben,
maar zij wijten dit aan jaarlijkscn
lerugkeerende omstandigheden.
op do vraag, welk© die omstandig
heden waren, kregen wij tear ant-
woorl, dat in de eeirste plaats, zooais
gewoonlijk orn dezen tijd, de melk
sohaarsch en dientengevolge ook ou
bolerproductie geringer is. In de
tweede plaats is do vraag naar ver-
•eoho boter uit het buitenland, vooral
uit Frankrijk, op het ooganblik iijde-
Rjk opgeioopen door de prijsstijging
van do Deensche boter. En in de der
de plaats is de voorraad koelhuisno-
ter groot. De-ze omstandfijglieden te
mmen veroorzaken een echaarschte
aan versohe boter in een begrijpelijk
verlangen van den fabrikant, om de
oude koelhuisboter op te ruimen.
aanhouden. Wanneer "de prijzen In
land op het oogenblik dadelijk
hooger werden gesteid, was de leve
rantie van vensche boter onvoorwaar
delijk verzekerd. Maar waar dit niet
het geval is, heeft het hu iters! and, dat
lioogere prijzen besteedt, op het
oogenblik de voorkeur. Met dit ge
volg, dat in ons eigen, land de mees
te boterhandeiaren alleen versche bo
ter kunnen kóopen tegen prijzen, ui
hooger zijn dan de verkoopsprijzen.
Zij werken dus met verlies, rnuar
doen dat liever dan plotseling de prij
zen vrij sterk te verboogen (het pr.>
VtJfschi! is n.l. niet onbelangrijk) ooi
ze na eenige weken toch wear w mor
ten verlagen. Lasgar dan eenige w
ken kan deze crisis, die hoofdzake
lijk een sezoenc-risïs is. nooit duren.
Wanneer de melkproductie straks
weer toeneemt, wordt ook de boter-'
prouctie grooter. Bovendien kan
itder oogeublik de buatenlandsche
vraag verminderen.
VVij geJooven niet, dat men op het
Departement van Landbouw bereid
zoi zijn, om (bijv. door het sluiten
vun de grenzen, in een zeer tijdelijke
crisis ais deze, die bovendien
een periodiek karakter begint
te krijgen, in te grijpen. Dat zou on
zen export-haudel te zeer schaden.
VERKOOP VAN STERKEN DRAKK
IN ON DEROFFICIERS-CANTINEN.
Bij beschikking van den Minister'
van Oorlog is ten einde eenheid
opvatting te verkrijgen ten aanzien
van de stemming, die gehouden wordt
ingevolge L. 0. 1921 nr. 2 betref/enae
verkoop van sterken drank in de on
der-of ficierscantinas, bepaald dat aan
do stemming mogeu deelnemen: re-.
a-!e beroepsofficieren, dus ook dio bui
ten de kazernes wonen tot het corps
of corpsgedeelte beboerende waarvoor
de cantine is ingericht; 2e de verlofs-
officieren, die onder d ewapenen zijn
tot het corps of corpsgedeelte behoo-
reiide, waarvoor de cantine is inge
richt. Gedetacheerd© en onderofficie
ren nemen deel aan de stemming bij
het corps of corpsgedeelte, waartoe
zij behooren door opzending van hei
stembiljet. De gelegenheid tot stem
ming moet openstaan gedurende acht
achtereenvolgend© dagen.
OPLICHTING. Voor de Arnhem-
solie Rechtbank hebebn terechtgestuai.
dc voorzitter en de penningmeester
van de wonlngbouwvereeniging Eigen
Haard, aldaar, die zich ten nadeele
van die vereeniging ieder hadden
schuldig gemaakt aan wederrechtelij
ke toeeigening van 350. Het 0. M.
waargenomen door Mr. Roeters van
Leunep, eischte volgens de N. Amh.
Srt. tegen beide beklaagden anderhalf
jaar gevangenisstraf met onmiddellij
ke inhechtenisneming.
DE DIEFSTAL OP DE LIMIBUR-
GIA. Nog altijd, zegt de Tel.,
werkt de politie van het bureau Kat
tenburg te Amsterdam onvermoeid
aan de zaak van d© Liixiburgia. Het
onderzoek keelt zich zelfs uitgestrekt
tot het plaatsje in Duitschland Ober-
hausen, waarheen zich. inspecteur Do
Vries Humel en rechercheur Hagen
hebebn begeven. öHt tweetal is niet
met leeg© handen thuisgekomen.
Daar bleek, dat E'wérs een gevaarlijk
sujet was, dat tijdens een der oproe
ren door de Sparta kisten uit de ge-
var-genis was verlost, waar hij wegeno
zwendel zat opgesloten. Het is een
bekende bootdief van de groote vaan.
In Duitschland zijn tal van gord jnen,
dekbedden, dekens en lakens opge
spoord, alles afkomstig van de Lim-
burgia. Niet ten onrechte droef Eweio
den bijnaam van de „boot-rat". Mot
dat ai staat de zaak er heel anders
voor dan eenig© maanden geleden en
niet bepaald ten gunste vau den D-iil-
selier, wiens kansen in het begin vun
zijn opsluiting aanmerkelijk hooger
waren.
EEN GEHEIMZINNIG PERSOON.
Zooals we al liebbeu medegedeeld,
werd op 1 of 2 Januari des avonds
op den N. Z. Voorburgwal, nabij de
St. Nicolaasstraat te Amsterdam, ton
persoon aangehouden, die onderen
lastig viel. In zijn bezit werden be
halve sleutels en loopers, ook mor-
pliiue, cyaankali en cocaino-praepa-
raten aangetroffen, benevens een ge
laden browning-revolver. Bij zijn ar
restatie zeitle hij Sebonky te heeten en
gaf voor, vergif te hebben ingenomen,
Daar de genei mz. innige persoon in
derdaad symptomen vertoon tp van
vergiftiging werd hij naai' het Bin
nen Gasthuis overgebracht. Vrijdag re
hij ontslagen.
In de dagen van zijn ziekte heeft de
politie van het bureau St. Pietersha!
echter niet stilgezeten, meldt do Tel.
En het is haai' gebleken, dat deze
man werkelijk een geheimzinnig per
soon is.
Het raadsel is grootendeels opgelost
door commissaris Heeroam. Deze toch
vond in 's mans portefeuille eeu aan
tal brieven met geheimschrift. Dez©
op te lossen was voor den scharpzin-
nigan speurder een kolfje naar zijn
hand. Hij had er slechts korten tijd
voor noodig. Aan 't hoofd van een der
brieven stond een woerd van negen
lettere en een datum. Dit woord was
Amsterdam. Langzamerhand kon hij
eenige andere woorden reconstruce-
ren, tot ten slotte de volgende zin
geleien kon worden.
Arsenik und soriumkali heb ich
nommen.
Met soriumkali bedoeld© Se
bonky natuurlijk cyaankali.
Ook ontcijferde commissaris Heero
ma een anderen brief, die aan een fa-
familie gericht was die in één dc-i
Oostelijke grensplaatsjes van Duitsch
land woonde.
Hierin verklaarde hij Johnnie de
Waal ie lieeteu; tevens werd een adres
op de Prinsengracht genoemd. Toen
d© politie dear haar licht ging opste
ken, bi eelt het signalement van Se
bonky to beantwoorden aan dat van
zekeren Sakkes, die in betrekking was
geweest als knecht in een hotel hier
ter stede. Zoo werd het spoor gevolgd.
Hei slot was, dat aangetoond kon
wortjne, dat Sebonky ergens van den
werkelijken mijnheer Sakkes een jas
met portefeuille, inhoudende 0.0.
Witte ]Krui6briefjes, had gestolen,
welke portefuille hem bij zijn omzwer
vingen goede diensten bewees. Er
kwam nog een andere diefstal aan
licht nl. een van f 3000 te Zand voort
gepleegd, waarvoor de politie aldaar
opsporing verzocht tan Sakkes.
Sebonky, alias Sakkes of Johnnie de
Waal ontkent natuurlijk. Hij geeft
Duitschland tijdens "den oorlog t© heb
ben meegenomen.
De politie heeft naar zijn indenti-
teit in Duitschland eon onderzoek in
gesteld.
GOEDE VANGST. De politie le
Roermond heeft 'aangehouden zekere
G. H., 50 jaar, geboren te Mierlo,
thans zwervende en tijdelijk verblij
vend in een volkslogement to Ro.-r-
mouid. De aangehouden© word door
verschillende pofitie-autoriteiten
zocht wegens gepleegde diefstallen
verduisteringen, gepleegd gedurende
17 lot en met 1919 te Lie&s»M. llcimond
en Veurne. Op last der justitie ie de
aangehoudene ia de gevangenis op
gesloten.
ING
/.ON"DEN MEDEDKELINGEN.
€0 Cis. per regel.
INBRAAK
Ufion STORM
KOUDE
ERDTSIECK ZOOM
TELEFOON 2120 JA»8STRAAT 17
door SIMON MOS.
lag
Een en ander kan echter niet lang voor liet vergif uit een veldlazaret uit
knecht hier willen ons. ook helpen, cn wan- waarop hjj het volgende geschreven had:
Do driemastschoener ,J)e J!w
gedurende eenige, dagen gerno
binnenhaven, waar gewacht word op een
lading uit Duitschland, welke niet een
rijnaak naar hier zou worden aangevoerd.
Do bomanning had weinig meer te doen
dan alleen dit schip af te wachten, want
voor scheopswerlizaomhflden, ilie mot het
zeilree maken voor do reis niets haddon
«it te staan, zooals teoren, schilderen 011
andere verrichtingen in do open lucht,
leende do tijd van het jaar zicli niet., daar
een strouge winter dadelijk nu do Kerst
dagen was ingevallen, zoodat het verblyf
aan dek zonder noodzakelijkheid niet ge
zocht werd.
Ofschoon deze dagen wel is waar verve
lend waren voor het scheepsvolk, hoopten
r.jj in stilte toch, dat de aak met z'n Dnit-
sche lading nog maar een paar dagen zon
wegblijven, dan zou althans „oud en
nieuw'' nog aan den wal, by kennissen
en vrienden, kunnen worden gevierd, bet
geen voor Janmaat in elk geval vrjj wat
aangenamer was, dan dit op een schoe
ner in volle zee te moeten- doen.
Do verveling had hen echter roods
parten gespeeld. Aanvankelijk hadden zij
zich op verschillende wijzen geamuseerd,
docli woldra werd Jan on Piot er „tus-
schen" genomen, hetgeen ten slotte oor
zaak was, dat ook do „ouwe" het inoost
itgelden.
In een brutaal-moedig oogenblik, had
;n der matrozen do rumfleseh van don
kapitein weten te bemnehtigen, den in
houd onder de bemanning verdeeld ca
daarna de floscli, mot verdunde itoffio
aangevuld, weer in 't kastje geborgen.
ITocwel do kapitein zeer streng was,
was bij toch goed voor het volk 011 hield
hjj wol van oen grapje ook, doch dit moest,
zooals hij dat uitdrukte: „nooit do spui
gaten uitfoopen", waarmede hjj bedoelde,
dat oen aardigheid oen ander niot moest
beleedigon of schaden.
En aangezien do kapiUtiu ,1111 eon lief
hebber was van rum, moesten zjj dd&r af
blijven, betoogdo hjj, en daarom had hjj
dit feit ernstig behandeld. Eu toen hot
niet uitlekte wie de snoodaard
het euvel had bedreven, kreeg de gchoele
bemanning streng arrest, totdat do schul
dige zich zou komen aanmelden.
Eenparig was echter besloten niets te
verklappen en zich in zake do rumfleseh
in den domme te houden.
Zoo naderde Oudejaarsdag on bedrukt
ging de bemanning den avond tcgemoot.
De één voor den ander bleek al geneigd
k maar in 't reine to brongen,
vooral daar de schuldige zelf aanbood den
kapitein in te lichten. Maar ten slotte
waren allen het toch eens, dat die rum-
kaperij een geheim moest blijven, daar
zjj vreesden, dat de kapitein dio vreem-
do streken op zijn kompas had dan nog
erger uit z'n humeur zou rakon, waardoor
de kans, dat het arrest zou worden op
geheven, nog geriuger werd. En de nood
bleek ook hier zeer vindingrijk te zjjn.
Een van de jongere matrozen, dio pes
voor de tweede maal zou uitzeilen, was
vóór dat hij in de vaart kwam, huisknecht
en koetsier geweest bij oen z.g. wonder
dokter; iemand die meende ouder hypnose
ziektegevallen met succes te kunnen ge-
uezcD. In die kwaliteit van huisknecht,
bad h\j bij de patiënten dikwjjls behulp
zaam moéten zyn. zoodat hij de verschil
lende bewegingen bij hot hypnotiseeren
door den dokter goed had kunnen waar
nemen.
Do kapitein nu was oen goed zeeman,
had heel veel op met z'n vak eu hoopte
binnenkort met het bevel te worden be
last over oen groote bark van dezelfde
maatschappij, waartoe „De Zwaluw
boorde. Hij had evenwel een voor ee
man zeer lastig gebrek; hij was namelijk
ietwat doof aan beide ooren.
Nu vreesde hij steeds, dat «lie doofheid
erger word en hjj nog eenmaal volsla
gen doof zou worden, wnardoor hij voor de
vaart natuurlijk ongeschikt zou zijn. Eiken
dag controleerde hjj zelf zjjn gehoor-
scherpte door telkens iemand dor be
manning te vragen wat luider of zach
ter te spreken. Bemerkte hij dan, dat liet
soms iets beter werd, dan was hij den ge
beden verderen dag in z'n nopjes; doch
bleek hot, dat ieder luider inoost spreken,
om zich verstaanbaar te maken, dun was
het hommeles, en bleef do kapitein tot
den luten avond slecht te spreken.
Van deze omstandigheid wilde de
jonge matroos profiteeren voor zjjn plan,
dat hy ontvouwde aan de bemanning,
welke zich daartoe in het volkslogies had
verzameld.
Kijk ctres, zei-Je, terwijl hy eei
flinke greep tabak, uit de doos van z'i_
buurman, in den mond stak. We laten dou
„ouwe", als-ia Btraks an dek komt, stok
doof zijn.
Nou, grinnikte do scheepsjongen,
hoor hèm!.... DA doe jc daar zoo maar
effetjes!
Luister jjj nou011 maak geen
kapsics voor deu tyd. Ik zal je zoggen, hoe
of we hom dat lappenWe praten te
gen mekaar door onze lippen te bewogen,
maar we zeggon niks.... En ns do ouwe
ons wat vraagt, dan antwoorden wo op
dozclfde mnnicr.... Vooral niks geen ge
luid laten hoorenDnu gaat dc jongen
naar bonodou en zot in do kajuit het. slug-
werk von do klok aïOp het dek loe
pen we zóó zacht, dat hot geen geluid
geeft.Moet or een soms met 'n hamer
kloppen, dat uit doen of jo klopt, maar do
slag inhouden, eu <lo hamer zacht Juten
neerkomen.... Do bruggomiui on de huin<
die dan op den wal met elkander
praten, en do ouwe hoort ook vau dit ge
sprok niks, dun twjjfelt-ie geen oogeublik
of io is zoo «loof as een dooie schel vise b.
Under hartelyk gelacht en enkele cyn
scha opmerkingen, was dit voorstel aai
gehoord, waarbij de bezwkaren niet we:
den onderschat.
Als-ie maar niet met dee. stuurman
spreekt, want dan valt do keelo mop
duigen, beweerde een «lor matrozen.
Dat kan niet, zei de eerste we
want dio is vau morgen vroeg ul naar den
wal gegaan, cn koait niet voor morgen
avond terug, dat hoerde ik hem gisteren
Maar wat dan verderf informeerden
enkelen belangstellend. -
Dnnzei do gewezen huisknecht,
geheimzinnig lachend, dan zal ik hem
genezen door hypnose, onder voorwaarde,
it wy allemaal aan deu wal mogen, om
izeu oud«-jaarsa%-ond zoo vrooljjk moge-
ik to kuiiuea vieren.
Dat plan leek nog niet zoo verwerpelijk
ofschoon eenigen toch van meeuing waren,
dat do heelo opzet een brutaal gewaagde
onderneming wus. Doch na allo eventueeïe
gebeurtenissen breedvoerig nagegaan te
hebban, had elk zijn bijzondere ccusignes
gekregen, om zich daarmee naar zjjn post
te kunnen begeven.
Lang duurde het met of de kapitein
kwam, met z'd bontmuis over de ooren
getrokken, uit de kajuitskap kijken, z'n
ainokortjo in den mond, lustig blauwe
rookwolkjes dampend.
Twee matrozen waren bezig van het
achterdek dc sneeuw te verwijderen. Toen
ij den kapitein zagen, rustten zg beiden
ven, reet de armen leuuond op het einde
an don bezemsteel en spraken zooge
naamd tegen elkaar, doch natuurlijk al
en door dc lippen te bewegen.
Do kapitein verschrikte hevig, toen hij
geen letter van dit gesprek verstond. Evst
draaide hij z'n rechter- en daarna z'n lin
keroor naar de sprekenden, maar het re
sultaat was al even gering.
Zeer ontsteld klom hij uit de kajuitskap
en plaatste zich by de vcgendeu op het
iicli'-e-dek, doch hoe dicht hij zich ook
lang» de personen bewoog, hy hoordo van
hot gesprokojio niets.
Vreemd, mompelde hy, zouden ze
16 zacht oprekent
Zonder nog iets te willen vragen, ging
by in de Vc bviiig «vau don fokkemast,
eveneens twee matrozen bezig wa-
touwwerk van sneeuw te zuiveren.
Ook zij bleken tegen elkander te praten;
doeh ook hier kon de kapitein er niets vau
■oretaan.
Een zonderlinge angst bekroop hem.
vooral toen hy zog, dut een der -matrozen
ijzeren hamer groep en daarmede
trachtte een nagel los to slaan, terwijl hij
niets van de slagen kou hooren.
Wat zou er 11011 niet hein gebeurd zjjn?
Hy kon nog niet besluiten iemand aan
te spreken. Langzaam, diep terneergesla
gen, liet hjj zich weer in de kajuit zakken.
Hij wilde zich nog moer overtuigen. Hij
luisterde vlak by de scheepsklok, die uan
do achterzijde van do kajuit was opge-
„Wanneer U in mo gelooft, wat ik doen
zal, kan ik U van uw doofheid genezen1
Watt vroeg do kapitein, i .et opu
eenigszins vroolyker gezicht, toen hjj het
briefje gelezen had, kan je mjj genezen f
„lk zal U hiepnotiseereu en dat zal radi-
kaal uw doofheid genezen."
bevatte het volgende briefje, dat den
„vtwe" werd overgereikt
't Kan me niks verschelen wat je
met me doet, !s ik -.be lamlendige doof
heid maar kwyt raak! schreeuwde de ka-
,,'k Doe het echter alleon onder voor-
waardo, dat aire hens van avond mag pas-
sasieren en we bovendien eau oawejaars-
avond-doezcur krijgen."
luidde het volgende epistel, dat door «ten
matroos-wonderdokter uit bet klndboefcje
was gescheurd.
Top! zei do kapitein, als Let ja gelakt
is allo arrest opgeheven, krijgt i?dor een
fijn doezeur en de wacktsluit aan boord
vat extra en een pond tabak.
Daarop zei de gewezen huisknecht koet
lier tot het scheepsvolk, dat men hom met
:en „ouwe" alleen moest laten; aan den
kapitein werd vorzocht de scanco in dc
kajuit te doen plaats hebben.
Nadat de „ouwe" in z'n leunstoel was
gezeten, maakte de matroos de kajuit iets
donkerder, door da gord jnen van de koe-
koekskap wat dichter te trokken.
Met briefjes word don „ouwe" beduid,
hoe hjj moest gaan zitten, in welko rich
ting kjjken en werd hem gevraagd: hoe
Jang hjj die doofheid reeds had opgemerkt.
Toen dan alle voorbereidende werkzaam-
'den waren afgcloopen, ging do matroos
de lengte-richting van het schiji, zoover
ogelijk achteruit. Daarna keek hjj den I
kapitein star in de oogen, waarbjj hjj weer
langzaam vooruit kwam niet opgeheven
meer hy" den „ouwe" naderde, hoe
lig de armc-u met uitgestrekte han
den bewoog in do richting van do ooren,
eindelijk tot vlak voor deu kapitein te
zjjn gekomen, weer langzaam terug te
gaan. en daorbjj telkens de urmen met af.
schuddend gebaar, terzijde te brengen.
Van tjjd tot tjjd werd den „Ouwe
vraagd met «chynbewegingen antuurljlfc
of-ie nog niets verstond, cu wanneer
hjj dan riep „Wablief?" dan wor«I d®
vraag nog eens gedaan op lief papii-r! pj,
By de ontkenning, die dan, zooa's vanzelf
spreekt, volgde, werden «Ir h« paosc bc'ï©-
gingen wederom herhaald.
a zoo oogoveer oeu kwartier- bozig U
zjju geweest, vroeg dc matroos ccn-Mape
met zeer luido «tem:
Hoort B nog nietf
Ja! schreeuwde do „ouwe" oaitiid
del ijk.
En plots sproug hjj u:t zjia stoel, nlxoi
11 naald door dc zitting recht omhoo/
lk gekomen.
Allemachtig!Ik hoer jc duide
lijk. boy!Je hebt mo gered!
Hocin!Hoera!rlop do kapi
tein verward door elkaar, in dolle vreugd
do kajuit rondloopond.
Toon de „ouwe" weer aan «lek kwam,
bleek hy elkaon woer t© kunnen verstaan,
zelfs nog boter dan vroeger, moendc hjj,
hetgeen niet te vcrwon-loreo was, dtu-r
ieder veel luider sprak dan anders, om d<
voordooien der hypnose-geneziug toch
maar goed tc doon uitkomen. Wél voud-i©
het vreemd, dat-ie do h.ijuits k-ok, toen
het hnlftwaalf was, niot weer bad hooren
slaan, doeh do matroos-hypnotiseur wist
te waar to maken, dat-io dan wellicht ni-t
voldoende had opgelet.
Onmiddelljjk daarna gaf-in den kajuits
jongen do opdracht, hot slagwerk der klok
weer spoedig op gang to helpen.
Het verdere gedeelte van den «lag bteef
de kapitein goed van gehoor, en daardoor
zeeri n zjjn schik; hjj rookte er dnpj-er op
Job eu sprak nu cn dnn do rumfleseh aon.
Eet volk was vrjj en mocht passagie
ren tot den volgcudon avond, mot oen
extra braspenning.
En zóó kwain het, dat de beman mug
van „Do Zwaluw" toch nog een vr«xi!ij!-.en
oudejaarsavond had.
htui„
"Vreemd! Hjj meende toch een zwak ge
lik te hooren. Nog oon paar minuten en
dau zou-ie elf uur slaan. Daar zou hjj even
vachten. Eén minuut voor elven. Hjj
ging met het rechteroor tot dicht bij de
klok. Elf uur wees zjj nu. Iljj hoordo r.iets.
Met het andere oor? Ook niets. Allomaeh-
tig! Wat nou?
In doodsangst vloog hjj weer naar bo
ni. Daar zag hjj juist -don waohthebbon-
dou matroos «lrie glazen slaan (drie slagen
do grooto bronzen sehoepsbolj; dut wil
iggen: hjj zug het duidcljjk, doch hij
hoorde niet één slag.
Goh eel ontmoedigd liep hjj naar de kom
buis, waar de kok juist gereed stond een
pot dampende koffie naar do kajuit te
brengen.
Ib de koffie al klaar? vroeg de ka
pitein, ten einde een antwoord uit to lok-
waaraan hjj zjjn graad van doof
heid zou kunnen toetsen.
Ja baptein, ik heb 'n lekker bakkie
gezet, antwoordde de kok. Men begrjjpt,
dat alleen met z'n Iippon de beweging
maakte, doch in werkeljjkheid zei hjj niots.
Wablief f vroeg de kapitein, gelijk hjj
altjjd deed, wanneer hjj in 't geheel
erstoud. Kon hjj nog een klank of woord
opvangen, dan raadde hjj gowoonljjk de
rest wel.
De kok herhaalde zoogenaamd hot ge
zegde, maar, hetgeen nu wel duidcljjk /:d
zjjn, ook ditmaal kon de „ouwo" er niets
;n verstaan.
Nou, 't is goed, zei do kapitein nu
aar, om daarmede to tooneD, dat hjj
;I begrepen had. Tweemaal vroog hjj
nooit: „wablieff" aangezien «lat z."n doof
heid al te veel aan 't licht gebracht zoo
hebben.
Op den walkant kwamen naar „de Zwa
luw" aangeloopen de sluisknecht en de
bruggeman. Toen zjj vlak bjj het schip wa
ren, groett&n zjj den kapitein, door i.,et
de voorste vingers van dc rechterhand te
gen de klep van do pet te tikken; geljjker-
tjjd bewogen zjj de lippen, alsof zjj „goe
den dag" zeidon.
G'moge! groette de kapitein terug,
terwjjl hjj het restantje tabak uit
pjjp op de linkerhand uitklopte, 't bljjft
maar koud, hè?
Aan het bewegen der lippen zag «ie ka
pitein, dat er op don wal iets geantwoo
werd, doeh weer geen jota verslond hjj.
Wablief 1 vroeg hjj, hoe langer hoe
meer ongerust wordende.
Wabliefl schreeuwde hjj voor de
tweede maal, tegen zjjn gewoonte in. daar
hjj weder niots, Jctterljjk niets kon
hooren.
De sluiswachter zette nu do bolde han
den als oen trechter ter weerszijden
mond en schreeuwde, schjjubaar zóó
luid, dat het op de sluis te hooren moest
eer hjj inderdaad geroepen had.
verstond er echter nog stoe«lB
geen lor van. Het wer-l hem dan ook t©
machtig, c-n overstelpt door aandoening,
viel hjj zenuwschokkend met npgehc
armen, met het hoofd voorovor op de ka
juitskap, terwjjl hjj het uitbrulde: „Jcses
mcnschenl lk hen dóóf!.... stókdoofl....
Ik hoor niks men!
Van voor en achter kwamen nu matro
zen aandraven, om to informeereu
den toestand van den „ouwo". Ook do
sluis- en brugwachter sprongen
dek, cm des noodig behulpzaam te kun
nen zjjn. Met allerlei schjjnbewegingen,
werd de grootste belangstelling getoond,
eu gevraagd, koe of dit toch kon zjjn ge
komen, waarbjj ieder uiterst voorzichtig
moest zjjo, thans vooral goed in z'n rol to
bljjven.
Allo hulp bleef vruchteloos. Tol zelfs
met den scheepsroeper bleek de „ouwe1
uiet te beschreouwen.
Toen ~was het oogeublik gekomen, dat
de peeudo-wonderdokter het noodig
deeldo zjjn diensten aan te bieden.
Met ©wi kladboekjo en een stukje pot
lood gewapend, kwam hij tot voor den ka-
Hjj overhandigde heui een stukje papier,
„Kiaderspoi" heet 't jongste roman- bied tegon-woordi# van het g-orhc t«
netje van Elieabetli Zeini-j veel krijgt-.., en dien vooral bet ideal!-
verschenen bij A. W. S ij t- Boeren en theoretiseoren verveelt,
li o f 1 's li. M. te Leiden. I Van Raai te geeft ir» de eerste plaats
Het behandelt de Uefdesgeschiod-e-1 verscheidenheid, ©n in de tweede
is van ean jong meisje uit een bur- plaats maken zijne echeteen dan in.
gergezin te Amsterdam. Wjj maken J druk, dat ze berusten oji do worke-
allereerst kemnis met haar op do j lijk beid en dat de opt n lende figu-
laapkamer bij het ontwaken op een ren, al zijn ze niet precies fotografie,
zomerochtend. toch naar fret loven werden geheeld.
.Carollentje werd wakker en kook 'liet verfraai over een boefje en ovar
allereerst naar de waaiende gord ij- verechiltómle andere kindertypen zijn
rien. Ze zag oen streep hemoKblamv ongetwijfeld in hoofdzaak „waai go
tuesohen het kantig wit, diep, diep beurd" En de geroutineerd© auteur
zonblauw. Gelukkig, dacht ze, geon en journalist beschikt over een groo-
regen, geen ernstigheid. Nu ©ven nog te verscheidenheid vun vormen,
blijven liggen, en dutten. Ooh, dutten zijn stof op boe-lende wijze v«x
fr«xir dat lawaai daar buiten.. En dragen. Eenmaal m-et do lectuur be-
het zou al Iaat zijn. Z© had haar hor gc-nnen, blijft mem. doorJe.si
lege op de waschtaM laten liggen,
maar Erna zo-u stellig het kir© ouder
haar kussen h ehlxm gestopt. Ze zou
Erna roepen. Even draaide Carolien-
tje haar hoofd om. Kijk, Erna sliep
nog vast. Een leuk neusje had ze. toen
zoo recht en 6pite. Maar ze dook wat
dieper weg ond-er haar eigen warme,
roode deken. Opstaan alj an zich
was-sehen
Men ziet, ook Elisabeth Zemike
heeft de gemakkelijk© manier om tc
vertellen van intieme huiselijke tate-
reeitjes, 't Wordt hier in détails voort
:er détails dan strikt noodig
zijn om den lezer' im te lichten
de persoonlijkheid.
Men denkt even, dat het een paral
lel-geschiedenis zal worden van twee
zusters. Maar het romannetje draait
om Erna's liefde. Garo!tentje
treedt nog wol weder op, ter opluiste
ring en om het verhaal wat te vullen,
eu ook om het onderscheid te doen
uitkomen tusschen haar moer be
schroomde, wat zwaarmoedige natuur
eu het gepassionneerdo van de twee
jaar jongere zuster.
Erna komt op kontoor, waar zij
zeer ingenomen is met het hoofd der
zaak, den ouden heer Stuvers. Schrik
maar niet 't wordt niet de nood
lottige verliefdheid van een jong meis
je op den veel ouderen man. Er be
staat ook een jong© meneer Stuvers.
die in Don Ilang oen betrekking
krijgt Erna trekt do aandacht van den
jongen Dirk, en het ontwikkelen der
vrijage wordt heel aardig beschreven.
Op eem feest, aangdboden door hel
hoofd der firma, is Dirk haar cava
lier. Geschikt© aanleiding tot een en
gagement.
Erna behoort niet tot liet type
jonge meisjes van heden", over wier
doen en laten fret een be©tje mode
fret hoofd te schudde®, in visite-kout
en in vermanende artikeltjes. Erna
hoeft de groote-stadslucht niet bedor
ven; zij blijft kind tot zij door haar
huwelijk geheel vrouw geworden
Dit boekje, hoewel te breed opge
zet als groote roman, met overvloed
van bijwerk, en wat te omslachtig van
stijl (realistische beschrijving naaet
ontleding van liet diepere gewaarwut-
dingsleven) laat zich toch, zooals men
dat noemt, vlot en aangenaam lezen.
Over „Kinderen en Menechen" han
delt het boek van Frits van
R a a 1 t e, uitgegeven door de. N. V.
Drukkerij Jacob van C a 111-
p n, te Amsterdam, 't, Is een verza
meling feuilletons uit het Handels
blad, alle met paedagogischc strek
king. Dat „paed agogisch" anogo den
lezer niet afschrikken, die wellicht
van oordeel 10. dat wij ook op dit go
e©u boek met interessante verhalen,
llij vertelt, causeert, betoogt,
denkt nu en diao een verhaaltje el
een gefingeerde briefwisseling met
iongelieden tui vindt daadbij golege"
Leid, kritische opmerkingen te mek'
over onderwijs en opvoeding. Hij
schikt over een uitgebreid materiaal
en een groote ervaring, terwijl
ook den man van studie uit zijn
proeft. Het komt er niet op aan, of
inen 't op grond van eigen wa
neming en ervaring eoms met he.
oneens is. „Du choc des opinion
enz.
't Geeft tevens den lezer een aan
gename voldoening, dut voor
Kaalte het Kind en de Opvoeding meur
beteekenén «km onderwerpen om over
te schrijven. In alles straalt door,
hij eem ware leindorvriend is,
't 'ot der jeugd ter harte gaat en 1
't te doen is om toenemende zorg
voor verstandelijk en zedelijk welzi
van die jeugd.
Ter kenschetsing eem aamihaJing uil
eet-, brief aan „een slachtoffer" -
een jongen, die is blijven zitten ceu
onderwerp, dat in vele gezinnen jaar
in, jaar uit veel beroering brengt.
„In de omstandigheid, dat je
©en veteraan bi de klas bent, et
sen gevaar voor de volgende verhc»
ging. Je loopt, ate je niet goed oppwl
kans, dat je nog eens blijft zitten. ju>
je en dat zal jc paradoxe»
voorkomen van de meeste vak kei
iets meer weet dan de andere
lingen. Je denkt, dat dit zoo maar eei
bewering is, maar let eens op. Mi»
seinen ga je nu denken: „Ziezoo, a
behoef ik mij eens lekker niet in H
spannen, wamt ik weet een jaar alltt
wat er al zoo geweten moei worden. II
zal mij dus niet druk maken". Ma
uroet toegeven, dat ie de eerste mua»
den zonder gevaar eens met half
stoom zoudt kumuen werken, rus/'
nicle wordt zoo gauw gewoonte, 2»
slap en cnergieloos werken, zoodr
je met halven stoom zult doorgaas
als je er eenmaal mee 1-egmt. F»
dus op en vat de zaak dadelijk fiks?
aan en doe niet, zooate tot uu toe'
gewoonte was, naar je vader mij
langs in den trein vertelde: elk»
avond het werk zoo lang mogelijk ui
stellen en „als de zon is m het
ten, met de luiaards werken op
beste".
Op een zelfde onderhoudende
overtuigde wijze- worden verschilled
echooltjuaesties behandeld. OndB
en opvoeders mogen er nota van 9
men in bun voordeel.
Wjj moeten nog even de aanda^
vestige»» oj» een anderen berdrak v»
krunten-artikclon: „Rotterdamse
Zedoprentcn", van M. J. Brusi'
het vorig jaar ge^'hreven voor J'
„Nieuwen Rotterdammer", daaP
uitgegeven bij W. L. en J. B r u s
Lu\ werk heeft ook een op voedert
strekking en hot publiek in te lkW
over allertreurigste toestanden Id J
maat schappelijke verhouding
schen man on vrouw, 't Wourr.eink?
veld is Rotterdam, maar veel van te
geen hier verteld wordt, is uok
vinden in andere stodon, Dc sclinj»
was, als gewoonlijk, goed gedocu»®
leerd; zip. mtncmenaen schrijf^
kent men. Er valt uit dit boek
leeren, dat voor de meesten verte
gen blijft achter dc uiterlijke vrwte
heid en grans van het grootsteeds
leven,
H. J. STRATKMEUbft
