HAARLEM'S DAGBLAD
Buiteniantisch Overzicht
DONDERDAG Z FEBRUARI 1922 - TWEEDE BLAD
BELANGRIJKE BESLISSINCEN TE WASHINCTON.
DE OVEREENKOMST TOT BEPERKING DER VLOTEN 18 DOOR DE
VIJF CROOTE MOCENDHEDEN CETEEKEND.
HET STANDPUNT VAN FRANKRIJK TEN OPZICHTE VAN DEN
DUIKBOOTENOORLOC.
DE POSITIE VAN HET DUITSCHE MINISTERIE VERSTERKT.
De conferentie te
Washington
beeft Woensdag nog belangrijke beslis
singen genomen. Er werd een voltallige
sitting gehouden. Daarin zijn allcreeist
de resoluties met betrekking tot de bui-
tenlandsche postkantoren in China, het
terugtrekken van de buitenlandscbe
troepen uit China, de open deur-poli
tiek in China en de andere Chineesche
vraagstukken zonder eenig debat aan
genomen. Het ontwerp-vlootverdrag,
waarin dc reeds gemelde besluiten zijn
vervat, werd daarna ingediend.
Dit verdrag bevat de reeds bekende
lijsten van slagschepen, welke iedere
mogendheid zal mogen behouden. Voor
'Amerika bedraagt de tonnage 500.650,
voor Gnoot-Brittannic 580.450, voor
Frankrijk 221.170, voor Italië 182.800 en
voor Japan 301.329. Alle andere slag
schepen, welke gebouwd zijn of ge
bouwd worden op het oogenblik van het
van kracht worden van het verdrag,
moeten worden afgevoerd. Bij het ver
vangen dezer schepen komen de mo
gendheden overeen, de volgende ton
nages niet te zullen overschrijden:
Groot-Brittannië en de Vereenigde Sta
ten 525.000 ton, Frankrijk en Italië
170.000 ton en Japan 315.00 ton. De
slagschepen zullen geen kanonnen van
een zwaarder kaliber dan zestien inch
mogen voeren, terwijl andere schepen
geen zwaardere kanonnen dan acht inch
mogen voeren.
Het verdrag bevat voorts een overeen
komst met betrekking tot de verster
king van de eilanden in de Stille Zuid
zee. Het zal van kracht blijven tot 31
Januari 1936, en wanneer geen der mo
gendheden haar deelneming twee jaar
voor dien datum heeft opgezegd, zal
het van kracht blijven tot twee jaar na
bet doen van een dergelijke opzegging.
De overeenkomsten bevatten ook be
perkende bepalingen betreffende hei
gebruik van duikbooten en vergiftige
gassen.
De vijf mogendheden heb
ben dij vlootverdrag for
meel goedgekeurd.
Betreffende het vlootverdrag geide
Hughe3 o.a.
„Waarschijnlijk is er nimmer over
een belangrijker verdrag onderhandeld.
Het beteekent een enorme besparing,
het maakt een einde aan den wedstrijd
in den vlootbouw en doet geen afbreuk
aan oe veiligheid van de mogendhe
den."
Tot zoover deze officieele berichten
oil Washington.
Als de betrokken regeeringen dc ge
sloten verdragen nu maar ratificeercn.
Er wordt getwijfeld aau de houding
.vau den Amerikaan ;chen Senaat.
Nader wordt ons nog geseind
In de voltallige 2iuing van de confe
rentie gaf Jusserand, alvorens tot slui
ting van het vlootdcbat werd overge
gaan, een overzicht van de kortelings
ingekomen documenten, ten einde te
antwoorden op de ciitiek, welke den
2osten December 1921 door zijn vriend
lord Lee is geuit met betrekking tot
bet artikel vau kapitein Castes.
Jusserand bracht in herinnering, dat
de rivaliteit ter zee tusschen Frankrijk
en Engeland reeds sedert honderd jaar
niet meer bestaat, en dat de vloten der
beide landen ia dc negentiende eeuw in
drie greets oorlogen hebben samenge
werkt. De sterkte van dc Fransche vloot
strekt dus tot voordeel van de Britsche
vloot.
Kee artikel van Castes, welke para
doxale strekking Jusserand trouwens
niet goedkeurde, werd door lord Lee
opge.at als een beschouwing van de
duikbooten als een wapen voor de
nietiging van dc Britsche zeemacht. Hel
door lord Lee aangehaalde citaat be
gint echter met de woorden „De Duit-
schers redeneeren als volgt." Lord Lee
citeerde dus het Duitsche, en niet
Fransche standpunt. Castes had op dc
vorige bladzijde depzelfden voorzorgs
maatregel genomen, en de titel zoowel
als de tweede titel van het artikel la
ten dienaangaande geen twijfel be-
jusserand verklaarde, dat de Fran
sche zienswijze geheel anders is. Als
voorbeeld haalde hij de volgende
snede aan uit een lezing van comman
dant Laurent op de Hoogere Marine
school d.d. 1920, toen Castex slechts be
last was met het geven van onderwijs
over de organisatie van den staf „Het
duikbootwapen keert zich tegen dege
nen, die er gebruik van maakten, en
de nederlaag van Duitschland is niet al
leen een gevolg van de nederlaag van
zijn landleger, doch ook, en in zeer
hooge mate, van de stompzinnigheid
dergenen, die den duikbootoorlog heb
ben doorgedreven."
Lord Lee herinnerde er aan, dat, hoe
wel het Engelsc'ne voorstel tot afschaf
fing van den duikbootoorlog is ver
worpen, Engeland toch reeds bij mon
de van Sarraut en admiraal De Bon
kennis heeft gekregen van dit stand
punt. Lord Lee is dan ook van mee
ning, dat het incident op bevredigende
wijze is opgelost en zeide ten slotte
„Wij moeten niet alleen handelen als
vrienden en geallieerden, doch ook in
het belang van het herstel der wereld."
In zijn antwoord gaf Jusserand uiting
in zgn voldoening over do slotwoorden
in lord Lee, doch niettemin ia het on
rechtvaardig, zeide hjj, Frankrijk verant
woordelijk te stellen voor do handhaving
den duikbootoorlog. De Amorikaau-
sche commissie van deskundigen, ver-
heidene internationale autoriteiten en
allo delegaties, met nitzondering van de
Britsehe, verlangden do handhaving.
Ten slotte verklaarde Jusserand te be
treuren, dat men het heeft doen voorko
men, alsof Frankrijk oorlogsschepen wilde
bouwen, terwijl het slechts do mogelijk
heid wilde open houden om later, wan
neer het daartoe in 6taat zal zijn, ce
plaats op zee te hernemen, welke het
steeds heeft ingenomen. Hjj liet het aan
zjjn collega 's over, het artikel van Castex
te interpreteeren, en verklaarde, zich bij
de slotwoorden vau lord Lee te willen
neerleggen.
Er komen al eenige
Britsche persstemmen.
ver de besluiten van Washington. Daar-
ver wordt nit Londen geseind:
De twee overeenkomsten vormen als 't
rare het sluitstuk voor de ontwapenings
conferentie.
De eerste regelt de moeilijkheden in
verband met he veelbesproken art. 19
van de beperking der bewapening ter
zee, en bepaalt dat de drie groote zeemo
gendheden zich verplichten om in eenige
met name genoemde gebieden en bezit
tingen den status quo te handhaven.
De tweede bereikte overeenkomst is die
tusschen China en Japan betreffende
Hjantoeng. Haar bepalingen zjjn van sterk
teclinisehen aard. „7n hei, kort komt zo
hierop neer," zegt do „Daily Chronicle",
„dat ze bepaalt, dat Japan's aanspraken
ophouden, dat het onbezwaard eigendom
aan China terugvalt, hetwelk tevens be
looft, den spoorweg to zullen aanlcoopen,
en dat de Japnnscho deskundigen, die
uit China vertrokken zjjn, aanspraak rul
len hebben op een billijke nitkeering."
,IIet is", zegt do „Daily Chronicle",
n rechtvaardige regeling, en zoo zo
China al niet alles geeft wat het land ver
langt, dan heeft het toch verstandig ge
daan met het aan te nemen. Naast deze
territoriale regeling is or dan, naar men
zich dient te herinneren, de overeenkomst
tot het handhaven van het „open-deur
principe, houdende hot recht van vrijhan
del op alle neutrale markten, hetgeen in
Amerika is verheven tot commercieel aan
hangsel van de Monroe-leer.
De voltallige zitting ter Washingtonsehe
Conferentie, zoo zegt de „Daily Tele
graph", „zal het hoofdstuk der wereld
geschiedenis tot een einde brengen, waar.
op wij en zij die nn ons komun met groote
oldoening zullen terugzien. Aldus zullen
oj) Amerikaanschcn bodem met vriend
schappelijke medewerking dor Britsehe re
geering de fundamenten gelegd zjjn voor
een goede verstandhouding, die weBieht
oen historisch karakter zal blijken te dra
gen. Zulk een overeenkomst zou stellig
niet bereikt zjjn langs don weg der oude
diplomatieke werkwijze, en wat er verder
ook moge gebeuren, do president der Ver.
Staten en de staatssecretaris van buiten-
landsehe zaken zullen zich gelukkig kun
nen achten dat het door hen begonnen
work op zoo gelukkige wijze is voltooid.
De politieke barometer op den Pacific
wijst thans een normalon stand aan. De
bereikte overeenkomsten vertolken in
ieder opzicht de overwegingen van hot
wereldgeweten.
De^ „Daily Chronicle wijst er ten slotte
op, dat de tyd nu gekomen is om deze
principes van Washington over te planten
naar Europa.
De Duitsche rijkspresident heeft
zooals we reeds in '1 kort meldden
dr. Rathonau lr> het
Duitsche ministerie op
genomen.
Hij heeft de portefeuille voor buiten
landscbe zaken aanvaard. Dit is voor
het kabinet een enorme aanwinst en
een waarborg voor zijn hechtheid. Ra-
thenau was in het gereorganiseerde ka
binet van dr. Wirth oorspronkelijk niet
teruggekeerd, daar de democratische
partij, waartoe hij behoort, besloten had
zich van deelneming aan de regcering
onthouden. Intusschen bleef hij voor
naast de regeering werkzaam hij
heeft te Londen met Lloyd George en
leidende economen onderhandeld en
den grondslag gelegd voor de conferec-
e Cannes, die de inleiding zou moc-
zijn tot de groote internationale
economische conferentie te Genua.
Klaarblijkelijk heeft de democratische
partij haar oorspronkelijke bezwaren
tegen deelneming aan het rijksbestuur
laten vallen en acht Rathenau het
oogenblik geschikt om weer officieel als
lid van de regeering, voor den dag te
en. Dat hij niet teruggekeerd is
het departement van hersteldat
aan het hoofd van buitenlandsche
zaken een econoom plaatst, geeft dui
delijk aan in welke richting de buiten
landsche poHtiek van het Duitsche rijk
verder gevoerd zal worden. Economisch
herstel staat op den voorgrnod, econo
misch herstel in binnen- en buitenland.
De keuze van Rathenau tot minister
in buitenlandsche zaken is vooral zeer
gelukkig daar deze leider, die buiten de
eigenlijke partijpolitiek staat, zoowel
Engeland als Frankrijk vertrouwen in
boezemt. De Fransche staatslieden
hebben hem te Wiesbaden, tijdens zijn
onderhandelingen met Loucheur, leeren
kennen als een ernstig en eerlijk man.
De Duitsche regeering wordt dus thans
gedomineerd door twee mantren, Ra
thenau cu Wirth, aan wier oprechtheid
zelfs door de Fransche nationalisten
getwijfeld wordt. Dit kan bevor
derlijk zijn voor de toenadering die te
Genua tot stand moet komen.
Over het algemeen wordt de toetre
ding van Rathenau in de regcering
door de Duitsche politieke pers goud
ontvangen. Alleen de nationalisten zijn
ontstemd.
Naar aanleiding van Ralhenau's be
noeming tot minister, schrijft dc „Zcit",
het orgaan van de Duitsche Volkspar
tij De rijksdagfractie van de Duitsche.
Volkspartij heeft gisteren vergadetd.
De bezetting van het departement van
buitenlandsche zaken met dr. Rathe-
werd in de fractie beschouwd als
een gcwilden aanval van den rijkskan
selier legen de door de fractie gestelde
voorwaarden voor de toestemming van
het belastingcompromis. Dientengevol
ge heeft de fractie bij de aanstaande
definitieve beslissing over het belas
tingcompromis weer vrijheid van han
delen.
Do Londensche correspondent van de
„Frankfurter Zeilung" doet in zijn
blad authentieke imededeelingen over
de onderhandelingen en de bijzonder
heden van
hot bezoek van Stlnnes
en Rathenau aan Londen.
Het staat vast, dat het denkbeeld van
een moratorium aan Duitschland het
eerst in Engeland is opgekomen en wel
lang voordat Rathenau naar Londen
ging. Stinnes en zijn vrienden echter
hebben bij hun bezoek dit denkbeeld
volstrekt niet aangeroerd.
In het artikel wordt op grond van be
trouwbare inlichtingen (gezegd, da;
Slinucs te Londen de volgende voor
stellen deed „Stinnes en zijn vrienden
en de Duitsche spoorwegen van het
rijk over om ze in een particulier be
drijf om tc zetten. De Engelschc regce
ring wordt verzocht op onderpand de
zer .«spoorwegen aan het Duitsche rijk
de op 15 Januari vervallende termijn
van 500 millioen goudmark ter be
schikking te stellen. De zegsman van
den correspondent deelt ten slotte
mede, dat de Engelsche regeering er
geen oogenblik aan heeft gedacht zulk
een voorstel in overweging te nemen,
waardoor Duitschland weliswaar de
ontbrekende 500 millioen goudmark zou
krijgen, maar dat niet voldoende is oin
n de verdere moeilijkheden een eind
maken en geen waarborgen geeft,
terwijl voorts het plan een verdere da
ling van de mark niet voorkomt. Daar
entegen beteekent het plan een uitbui
ting van den noodtoestand van het
Duitsche rijk om hierdoor de spoorwe
gen in het bezit te brengen van den
heer Stinnes
Dct diplomatieke correspondent der
„Daily Telegraph" bespreekt het uit
stellen van de conferentie der minis
ters van buitenlandsche zaken over
de Levant-kwostic
indien, zegt hij, de conferentie over
geheel wordt gehouden, zal dat niet
gebeuren vóór dc vergadering van het
Britsche parlement op Februari.
„Voor het succes van een conferentie,
als Curzon had voorgesteld, was het
noodzakelijk, dat elk der mogendheden
een oplossing zou bespreken zonder ge
hinderd te worden door vroegere over
eenkomsten en dat verder elk van hen
bereid zou zijn de besluiten, waartoe
men gekomen was, uit te voeren tegen
over het weerbarstige Turkije. Scder:
de nieuwe Fransche regeering niet be
reid was de laatste voorwaarde te on
derschrijven, moest de conferentie zelf
onvermijdelijk verloopcn in een zuiver
academische beschouwing cn in geheel
vruchtelooze besprekingen. Bovendien
is de nieuwe Fransche regeering blijk
baar niet in staat of onwillig om de
Levant-kwestie te behandelen, vrij van
de bepalingen en de gevolgtrekkingen
van het verdrag van Angora."
V loot-oefeningen.
De Engelscbe vloot gaat groote ma
noeuvres houden in de Middellandsche
Zee, ter hoogte van Majorca, De ma
noeuvres geschieden door een gecom
bineerde vloot van de eskaders, uit den
Atlantischen Oceaan en die van de Mid
dellandsche Zee. Het eerste eskader
slagschepen, kruisers en torpedojagers
is reeds uit den Atlantischen Oceaan te
Gibraltar aangekomen en het tweede
eskader wordt er verwacht. Er zal dan
:en vloot van vijftig schepen van alle
■erschiilende types te Gibraltar bijeen
zijn. Later voegen zich daar nog de
eskaders uit Malta bij. Verscheidene van
deze Britsche oorlogsschepen zullen ook
de Fransche oorlogshavens Toulon,
Villefranche, Algiers en Oran aandoen
en op 4 April zal bij kaap St. Vincent
groote bijeenkomst zyn van Brit
sche en Fransche oorlogsschepen.
vioolmanoeuvres, de grootste wel
ke nog sedert den oorlog gehouden
werden, zullen tot begin April duren.
Varspreld nieuws
EEN BRIEF VAN DEN EX-KROON
PRINS.
Het "blad „Der Tag" publiceert een
brief, welke door den D uitschelt ex-
kroonprins aan professor Zom, bij
wien de ex-kroonprins te Bonn staats
recht heeft gestudeerd, is gericht in
dezen brief behandelt de -ex-kroon-
pi ins of Du'techland een republiek of
een monarchie behoort te zijn. Hij
schrijft, dat het Duitsche volk op het
oogenblik over deze kwestie geen ou
derlingen strijd mag voeren, aange
zien de Duitschers daardoor hun be
langrijkste taak, dien van den weder
opbouw uit het oog zouden verliezen.
Door de huidige politieke constella
tie in Duitschland en door de aanne
ming van de grondwet van Weimar
zal men aldus schrijft de ex-kroon
prins den republikeinschen regee-
ringevorm moeten aanvaarden. Het
ia onmogelijk in Duitschland op het
oogenblik een anderen re-geerineo-
vorm in te stelien dan zulk een, die
kan steunen op het grootste deel van
de arbeiders
De ex-kroonprins verklaart zich ver
volgens ook tegen putsch-bewegingen.
Tevens is hij van meening, dat men
de kwestie van de schuld aan den oor
log, thans niet langer aan de orde
mag stellen, daar dit er slechts toe
zou kunnen bijdragen nog grooter
verdeeldheid onder de partijen te
zaaien, waardoor ook deze haar taak
uit hel oog zou kunnen verliezen.
DE ONTVLUCHTING VAN
ITHMAR.
De Engoleche gezant te Berlijn
heeft aan de Duitsche regeering na
dere inlichtingen verzocht in zake de
ontvluchting van Luitenant Dittmar.
De rijksminister van Justitie heeft
zich daarop met hetzelfde verzoek tot
de Pruisische regeering gewend. Van
den ontvluchte is tot dusverre nog
geen spoor ontdekt.
Omtrent de ontvluchting van den
luitenant ter zee Ditlinar verneemt het
„Naumburger Tageblatt" van 'be
trouwbare zijde:
Tegen een uur 's nachts, juist na
dat een patrouille van de veiligheids
politie de gevangenis was gepasseerd,
verschaften vrienden van Dittmar
zich met behulp van eén ladder cd
een mat, die zij over de glasscherven
van den hoogen gevangenismuur leg
den, toegang tot de binnenplaats. Met
behulp van een touw, dat aan de lad
der was vastgebonden, klommen zij
naar beneden.
Men vermoedt, dat zij den gevange
ne, wiens cel zich op de tweede ver
dieping bevond, een zeer scherpe
staakiaag hebben doen toekomen.
Dittmar kon de zaag binnenhalen,
doordat hij zijn bedlaken in roepen
had gesneden.
Met deze zaag slaagde Dittmar
spoedig in, do ijzeren 6taven voor
het venster van zijn cel door te za
gen, zoodat er een opening ontstond,
waardoor hij kon onsnappen. Ditt
mar liet zich daarna aan de Hjn, die
hij van zijn laken had gemaakt,
twaalf meter omlaag zakken. Deze
lijn was natuurlijk alles behalvo
sterk; zij is dan ook halverwege afge
broken, zoodat Dittmar vermoedelijk
eeai paar meter naar besteden is ge
vallen.
Daarna moet hij dóbr middel van
het touw over den muur zijn geklom
men.
De aandacht der nachtpatronidlle.
die ziclh in een ander gedeelte van de
gevangenis bevond, Werd getrokken
door het spreken der gevangenen on
der de cel van Dittmar. Ter plaatse
gekomen, vernam zij, dat er iemand
ontvlucht moest rijn. Het doorzagert
der staven hadden de gevangenen niei
gehoord, vermoedelijk doordat Ditt
mar het geluid door middel van zeep
heeft gedempt.
Zooals men ziet, was de bevrijding
van don gevangene tot in bijzonder
heden voorbereid.
EEN HONCAARSCH COMPLOT IN
SLOWAKIJE.
Uit Praag wordt gemeld; De politie
te Kaschau is een wijd vertakt Hon-
gaarech complot op het spoor geko
men. Zaterdagavond werden tal van
personen, waaronder burgers van
aanzien, door haar gearresteerd. Een
geestelijke uit Naudorf nabij Kaschau
werd eveneens gearresteerd. Bij deze,
arrestaties hadden relletjes plaals.
die eerst door een honderdtal befe-
den politiemannen konden worden be
dwongen.
Gebleken is, dat Hongaarsche irre-
dentisten maatregelen hadden geno
men voor de afscheiding van Oost-Slo
wakije Deze afscheidingsbeweging'
zou worden begonnen met een op
stand van ds Hongaarsche inwoners.
Het vervoer van militairen naar het
opstandige gebied zou worden verhin
derd door het opbreken der spoorweg-
rails. Men zegt, dat deze actie door
Hongarije met geld werd gesteund.
In totaal zijn veertien personen ge
arresteerd.
E HONGERSNOOD IN
BRITSCH-INDIë.
Blijkens eöa telegram van den on
derkoning van Britsch-Indië, is de toe
stand, wat den hongersnood betreft,
niet ernstig meer.
DE DOOD DER 64 CE VAN GEN
MOPLAHS IN BRITSCH-INDIë.
De commissie, die een onderzoek
heeft ingesteld naar de oorzaak van den
dood van 64 gevangen Moplahs in een
goederenwagen op weg van Tirur Daar
Bellary, is lot de conclusie gekomen,
dat de gevangenen gestikt zijn tenge-
olge van onvoldoende ventilatie in dien
wagen. Het gaas voor de ramen van
den wagen bleek namelijk met verf te
ziin dichtgestreken. De voornaamste
schuld treft volgeDS de commissie dc
spoorwegmaatschappij en haar verte
genwoordiger ter plaatse, die had moe
ten zorgeq, dat hei verstrekte voertuig
een staat was, voor het doel ge
schikt.
UIT BEItGIE.
Do plannen van minister Devèze.
Devèze, minister van oorlog, heeft zjjn
toekomstplannen aan do „Métropole" me
degedeeld. Hpj zeidè dat het wunrsc'njjn-
',\ïk is dat hfj zjjn plnnnen tot legcrhervor-
uiing en de daarmede vorhau-1 hondende
ontwerpen zal uiteenzetten bjj de bespre
king der begrootingen in den Benaat. De
regeering zon het voorn 3111 ,-u In 1 dc
bcgTOOtingen van landbouw, openbare
werken, kunsten en wetenschappen en
landsverdediging eerst aan den Senaat
en daarna pas aan de Kenier voor to leg
gen, zulks ten gevolge van het nieuwe
stelsel bjj de grondwethev/.iening goedge
keurd.
Minister Devèze heeft een tiental ont
werpen voorbereid. De wetten op het ka
der, op do militie en de aanwerving, waar-
bjj ook de diensttijd geregeld wordt, op
de inrichting van het leger in vredes- en
oorlogstijd, zullen ingediend worden na de
heropening der. parlexnentszitting in Oe-
InlusBchen hoopt de minister, to gelijk
met do begroeting vaa zjjn departement,
do ontwerpen in _te dienen op den status
der vorlofsofficieren, op do lichamelijke
opvoeding en het ontwerp tot bovoriienng
het vrjjwilligerschap. La'.or zou het.
ontwerp worden ingediend op de mobili
satie der nijverheid.
Mocht het parlement nu reods betref
fende do algemeene ljjuon van do ontwer
pen afkeuring laten bljjken, dan zou de
minister Devèze dadelijk ontslag nomen.
HET GESCHIL VAN POLEN MET
LITAUEN-
Uit Warschau wordt gemeld, dat Jnr-
gitis, de minister van buitenlaadseho
van Li tanen, een telegram liecft
stuurd aan Skirmunt, den Foolschen mi
nister van buitenlandsche zaken, waarin
hjj rechtstrecksehe onderhandelingen 1
'le toekomstige betrekkingen tusschec
beide staten voorstelt. Hjj herinnert
het protest tegen de stemming tc Wilna,
aarbjj de meerderheid der bevolking zich
an stemming onthield, ca dus geen en
kel gezag zal erkennen, dat op den Land
dag steunt. Litauen beschouwt het ge
schil met Wilna als een geschil tussehen
Litauen en Polen.
liet antwoord van Skirmunt stelt vast,
dat Polen altoos heeft gewenscht zoo spoe
dig mogeljjk goede nabuurschap met Li
tauen te onderhouden, eu dat de regee
ring met grooto voldoening kennis neemt
van het voorstel tot hervatting der recht-
strcelcsche onderhandelingen. 7.ij wacht
het antwoord van Litauou af in zake de
plaats, den datum en het program der
onderhandelingen.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
"Volgens een bericht uit Romo, zou
oen uitstel vau de c.onfercntio to Genua
geen sprake zjjn. Alle uitgenoodigdo sta
ten, behalve Amerika, zouden do uitnoodi-
ging tot deelneming aan de eonfereutie
reeds hebben aanvaard.
HET PORTUGEESCHE KABINET
AFGETREDEN?
Naar do „Temps" uit Vigo vemeomt,
werd volgens een telegram uit LiBBubon.
dat aan de aandacht van de censuur H
ontsnapt, het Portugeesche kabinet go
dwongen af te treden.
DE SPOORWEGSTAKING IN
DUITSCHLAND.
Men verwacht, dat de geproclameer-
de staking niet algemeen zal zijn,
maar zich tot partieele stakingen zal
beperken.
Bovendien wordt al een spoedig ein
de der staking verwacht.
De Gewerksohaft Deutscher Eisen-
bahner und Staatsbedienter, die meer
dan 200.000 leden telt, heeft heden een
vergadering gehouden om haar stand
punt ten aanzien van de staking tc be
palen. Besloten werd zich van deelne
ming aan de staking te onthouden, ter-
lijl de door de Reichsgewerkschaft ge
voerde poHtiek werd afgekeurd. Voorts
werd besloten, dat bet vervoer van le
vensmiddelen en steenkool niet als on
derkruipersdiensten zou gelden.
In Rijksdagkringen verluidt, dat een
verordening van den rijkspresident op
grond van ait. 4S van de Grondwet, on
middellijk te verwachten is. Volgens
deze verordening zal de uitzonderings
toestand worden afgekondigd en zal
machtiging worden verleend tot het in
beslag nemen van vlugschriften, het
cvangenncmen van stakings-ophitsers
en het bezeten van de stations door
militaire politie.
In verband met de verordening vaa
den rijkspresident tegen de staking
van het spoorwegpersoneel, welke ver
boden is, en waarbij het aansporen tot
staking strafbaar wordt gesteld, heeft
de Berlijnsche commissaris van politie
gelast, dat alle bedragen, welke voor
het doorzetten der staking bestemd
beslag moeten worden genomen
en dat het drukken van proclamaties,
waarin tot staken wordt aangespoord/
moet worden verhinderd.
Stadsnieuws
ONZE CEMEENTELIJKE SPEEL.
TERREINEN EN GYMNASTIEK
LOKALEN.
Van verschillende zijden werden'
ons inlichtingen gevraaad over de
tarieven voor het gebruik van gemeen
telijke speelterreinen en gvöitiostiek-
looaJen.
Kaar aanleiding daarvan doelen wij
mede. dat in de laatste raadszitting is
beDaald dat voor het geinruik v^n eoo
oefenterrein op één der gemeentelijke
sportterreinen naar den aard van zulk
een terrein d« hiernavolgende vergoe-
dingen zijn verschuldigd
voor een voetbalveld f 40 per- sei
zoen voor een korfbalveld f 25 per
seizoen voor een hockeyveld f 30 per
seizoenvoor een slingerbalveld f 30
per seizoenvoor een cricketveld 40
per seizoenvoor de beoefening van
athletiek f 20 per seizoen.
Onder seizoen wordt verstaan voor
winterspelen het tijdperk 1 Oetober—
1 April, voor de zomerspelen het tijd
perk 1 April— 1 Oetober.
De vastgestelde bédragen hébben
betrekking op het gébruik der terrei-
nen gedurende één speeltijd per weck
lietzii in den morgen van 9—12 uur,
in den namiddag van"2—0 uur of van
7—9 mir. Maakt eenzelfde vereeni-
gine meerdere ochtenden, middageu
of avond-en der we-ek van een terrein
gebruik e dan worden dé hierboven
genoemde bedragen vermenigvuldigd
met het getal der wekelijkeche speel
tijden.
B. en W. zijn bevoegd om in bijzon
dere gevallen van dit tarief af te wij
ken. Bepaaldi is verder, dat B. en W.
bevoegd ziin het bedrag der vergoe
ding vost te stellen voor de beschik
baarstelling van terrein tot het hou
den van wedstrijden, demonstraties,
afnemen van examens e:iz-, wanneer
deze niet georganiseerd worden door
vereenleingen. die geregeld van een
terreingedeelte gebruik maken, of, in
dien dit wel het geval is. voor deze
gebeurtenissen andere dan de gebrui
kelijke oefenuren worden verlangd.
Voor de beschikbaarsteling van
een gemeentelijk sportterrein voor
een niet-gemeente'iike-onderwiisan-
richting is verschuldigd een bedrag
van f 25 per jaar, per wekel-jkech les
uur per groep van 25 leerlingen of
mindc-r. Wordt niet een geheel jaar
van een terrein gebruik gemaakt, dan
wordt het bedraS der vergoeding vast
gesteld op zóóveel twaalfden van hot
bedrag der iaarlijksche vergoeding als
er maanden van een terrein ziin ge
bruik gemaakt. Gedeelten van maan
den worden voor geheele gerekend.
Ten opzichte van de tarieven voor
het gebruik van een gemeentelijk
gymnastieklokaal is het volgende be
paald
Behalve het door Burgemeester o\
Wethouders vastgestelde of nadet-
vast te stellen bedrag voor gebruik
van verlichting en verwarming is
voor liet gebruik van een gemeente
lijk gymnastieklokaal verschuldigd
een bedrag van 0.75 per uur. waar
bij een gedeelte van een uur voor een
geheel zal worden gerekend. De te
vorderen bedragen worden berekenc
naar de in de schriftelijke vergun-
T.V -u THi Selaat, terwijl ze over haar schouder
U E tegen hem spreekt): „Herinnert u rich
nog' die oude wegwijzer op den straat-
De Avonturen
van Barnabas
naar het Engelsch van
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
42)
Cleonc (begint zenuwachtig aan
een van haar ringen te draaien) „Her
innert u zich nog dien gek dien we
bij dc schuur van Oakshott ontmoet
ten?"
Barnabas (met een zucht) „Ja.
Ik he bhem onlaugs nog in Londeu
ontmoet."
C1 e o n e „Sprak hij weer over de
Barnabas (steeds zuchtend cn
sufferig) „Neen, hij had het geloof ik
over een schaduw."
Cleoue (kijkt hem even veront
waardigd aan) „Nu, herinnert u zich
nog wat hij voorspelde over een
volle maan?"
Barnabas (kijkt plotseling vol
belangstelling- op) „ja, ja, hij zei
dat we eikaar weer bij volle maan zout
den ontmoeten!"
G1 c o n e (met een geheel afgekeerd
weg naar Hawkhursl?'
Barnabas (buigt zich verrukt
naar haar toe) „Ja bedoelt u o
Cleone
Cleone (zedig, terwijl ze opstaat:
„Daar komt de Hertogin n^it mijn
voogd stil! Om negen uur."
HOOFDSTUK XLL
Waarin Barnabas ecu won
derlijke ontdekking doet,
die den lezer niet zal
verbazen.
Het was avond, en hei beloofde een
prachtige nacht te worden het rook
naar dauw, de schaduwen werden al
langer en langer; overal hoorde men
zachte, onverklaarbare geluiden Hel
was geheimzinnig en toovcrachtig cn
over dit alles scheen de opkomende
maan, groot en geel. Terwijl hij liep,
hield Barnabas zijn oogen daarop ge
vestigd, en 2ijn stap was licht en z'n
hart zong in zijn borst 'van blijdschap
•het was of het in de lucht zatop de
heele, mooie wereld was geen plaats
voor zorgen of verdriet, want zijn droo-
men zouden werkwelijkhcid worden bij
een zekeren wegwijzer op den straat
weg naar Hawkhurst, op slag van
negenen.
Terwijl hij doorliep floot Barnabas
heel zachtjes. Eu al zijn gedachten
waren bij Cleonehij dacht aan de
bekoring van haar stem, het kuiltje
in haar kin, haar kleine trotsche
voetjes en de duizend en oen kleine
aantrekkelijkhedenzijn adem ging
sneller toen hij aan haar schoonheid
dacht. Toen klonk in de stilte een
stem vlak bij, uit een heel donker
gedeelte een lage, gedempte stem
die klonk alsof hij uit deu grond
kwam.
„Moe lang nog, o hoe lang nog?"
En toen irij goed keek zag Barua-
bas iemand met het gezicht voorover
in het gras liggen en toen bij zacht
jes dichterbij kwam zag hij glanzend
wit haar. Mij bukte zich cn raakte
den man aan. Toen lichtte deze het
zware hoofd op en zei mei sombere
stem
»,Is u het, meneer? Het zal u we!
spijteu; denk ik, te hooren dat ik
nog niet genoeg boete gedaan heb
- mijn pelgrimstocht is nog niet ten
einde. Ik moet weer langs <io wegen
trekken en vergiffenis prediken, want
meneer Clemency is weg, mijn Bea
trix, is verdwenen. Ik ben net
een dag te laatMaar één dag te
laat cn dat maakt do teleurstelling
juist, zoo bitter".
„Weg!" riep Barnabas uit. „Weg"
„Gisteren is ze er vandaan gegaan
meneer, heel vroeg in den morgen
.weggevlucht en niemand .weet waar
heen ik ben te laat. Het is een
bittere teleurstelling meneer, maar
ik zal er in moeten berusten!"
Toen ging Barnabas in liefc donker
zitten, nam de hand van den predi
ker en trachtte hem te troosten.
..Meneer", zei hij zachtjes, „wilt u
mij niet vertellen hoe het gegaan
is?"
„Ja zeker het is ganw genoeg
gedaan. Ik vond de herberg, waar
over n sprak en ik vond er ook
iemand oven oud als ik, die er "it
zag als een zeeman en die blijkbaar
gebukt ging onder een groot ver
driet. En omdat ik zelf zoo verheugd
was, trachtte ik hem te troosten en
bevend vau verlangen, luist erend
naar de stap van haar, die ik al zoo
lang zocht, vertelde ik hem wat ik
daar deed. En toen vernam ik dat ik
te laat was ze was weg en daarom
had hij ook verdriet. Hij was erg
vriendelijk en liet mij haar kamer
zien een klein hokje onder het dak
maar vol bloemen en keurig netjes
zooals zij het had achter gelaten. I5n
we zijn daar een poosje gebit:.'m,
twee oudo menschen bij elkaar, zwij
gend en verdrietig. En een paar jur
later ben ik weer weggegaan, hoewel
hij mij gevraagd had or vannacht to
blijven ik ben maar in 'fc wilde weg
doorgeloopen en toén' ik moe werd
ben ik hier gaan liggen en ik had we!
willen sterven. Maar eerst inoet ik
boete doen en misschien zal ik haar
den een of anderen dag nog wel vin
den".
„Maar waarom, waarom is ze
weggegaan?" riep Barnabas uit.
„Ómdat Chichester haar schuil
plaats had ontdekt, meneer. Ze was
bang J" Hier zweeg de vredesapostel
eu bleef met gebogen hoofd zitten.
Toen hij 11a eenigen tijd opkeek,
glimlachte bij. „Meneer", zei hij,
„alleen do zwakken geven hun plan
nen gauw op en ik weet zeker dat ik
voor ik sterf haar nog zal vinden".
I)it zeggende stond hij op, als iemand
die erg veruioeid is.
„Waar gaat- n heen?" vroeg Bar
nabas.
„Ik ga weer langs de wegen trek
ken".
„Om haar te zoeken?"
.En om te prediken. En als ik dat
geuoeg gedaan heb zal ik haar wel
vinden. Als u er lust in heeft kunnen
we wel een eindje samen gaan, me
neer". En zoo verlieten ze do donke
re plek en liepen naast elkaar verder
in het maanlcht.
„Meneer", zei Barnabas na oen
poosje, toen lnj merkte dat zijn met
gezel erg stil was, en dat hij vaak
zijn magere handeu wrong een ge
baar dat welsprekender was dan woor
den „Meneer, kan ik ook iets doen
om uw zorgen to verlichten J"
,,.)a, meneer, laat deze geschiede
nis u een les zijn en u deze groolo
waarheid leeren dat alle ellende die
we ondervinden een noodzakelijk
uitvloeisel zijn van onze eigen daden.
O, jongeman, in u en in mij, zoonis
in ieder ander, schuilt een kracht «iio
het leven van onze rnedctncnscbeo
mooier of leelijker kan mnken, zelfs
kan bedervenhet is een groote
kracht, waaraan weinig aandacht go-
schonken wordt en wc noemen naar
„Invloed". Want iedereen moet in
meerdere of mindere mate invloed
uitoefenen op het gedrag van hen
die bij ontmoet of hij wil of niet
en dat is juist bet vreeselijkeZoo
ziin we iD zekeren zin verantwoorde
lijk voor de daden van onzo naasten,
ook als we al dood 2ijn, want de in
vloed is onsterfelijk. Als ik dit alles
maar in mijn jeugd beseft bad zou
ik nu gelukkig hebben kunnen zijn
-- en anderen~ook. Als wc anderen
helpen, worden we zelf gezegend,
want een goed, vriendelijk woord,
een edelmoedige daad, gaan nooit,
verloren, zulke dingen kunnen niet
zonder invloed blijven zo zijn onze
gedenkteekenen nadat we dood zijn
en blijven eeuwig bestaan".
Al pratende waren ze bij een heg
gekomen en achter de heg lag een
Wede weg, die wit glansdo in bet-
maanlicht.
