OM ONS HEEN
89e Jaargang No. 11872
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
WOENSDAG 22 FEBRUARI 1922
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN per 8 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd
is (kom der gemeente) f8.671/,. Franco per post door Nederland f3.871/,. Afzonderlijke nummers f 0.16. Geïl
lustreerd Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f0.571/,; franco per post f0.65. Post Giro 38810.
Uitgave dor N.V. Lourens Coster, Dlreotour-Hootdrodaoteur J. C. PEEREBOOM, Teloloon 3082 Directie en Administratie
BIJKANTOOR voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wijkerootf, IJmulden, Beverwijk enz.
ADVERTENTIENVan 1—5 regels f 1.75Iedere regel meer 35 Cts. Reclames 60 Cts per regel. Bij
abonnement aanzienlijk rabat. Twaaifstuivers-advertentiën van Vraag en aanbod van 1—4 regels 60 Cts
elke regel meer 15 Cts. A contantbuiten bet Arrondissement dubbele prijs.
Groots Houtstraat 93. Telefooni
DR1EHU1ZERKERKWEG
Redactie 600 en Administratie 724
VELSEN, TELEFOON 3521
DONDERDAG 23 FEBRUARI.
MBIifttt Stadsschouwburg Wileonsplein: De
Haghecpelera, „de Zwaan", 8 uur.
Heden* Schouwburg Jansweg, Abonnements
„„.„ttitii Concert, Beethoven-avond door Fro
WOENSDAG 23 FEBRUARI. derjc Lamond> 8 uur
Stadsschouwburg WilsonspleinMij. -D6 Kroon: Alliance Fran^aise, le-
tot Bev. der Toonkunst, Voordracht-door den heer Charles le Goffic,
avond, 7.30 uur. uit Parijs, 8 uur.
Schouwburg Jansweg: Het Hol- Oud-Holland, Verwulft, Strijkorkest
landsch Tooneelensemble„De tweo Luxor-theater, Groote Houtetra»»
Straatjongens", 8 uur. 139, bioscoop- en variété-voorstelling
Gem. ConcertzHaarL Orkest- 8 uur.
verceniging, 8 uur. Schouwburg De Kroon, Gr. Markt
Meisjes H. R S., Krocht, Vergade- Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
ring van Kinderverzorgingen Opvoe- Cinema-Palace, Groote Houtstraat:
ding 8 uur. Bioscoopvoorstelling, 8 uur.
Oud-Holland, Verwulft, Strijkorkest. Scala-theater, Kleine Houtstraat TT
Bioscoopvoorstellingen. Bioscoopvoorstelling 8 nur.
No. 3011
Geneesmiddelen van vroeger.
spleen genoemd wordt) don rusti-
gen slaap terug te geven, dien Hi had
den verloren en hen te bevrijden van
de hinderlijke, schele hoofdpijn.
Dit alles ie heal wonderlijk, maar....
kunnen vvii wel zeseen dat het voor
bij is? Leguc verhaalt, dat hii In de
Centrale Hallen, de bekkende groote
marktplaatsen van Parijs, zelf een le-
vendigen handel heeft gezien in pas
gedoode duiven, omdat zij, nog warm,
moesten worden gelegd op de hoofdjes
van kinderen, die, aan hereenvlieeont-
staking leden.
De spin, tenslotte, heet In lane ver
vlogen tijden gediend te hébben tot
genezing van intermiUeerende koort
sen. Men zegt, dat de sterrekundige
Lalande en onze landgenoote Maria
Schuurman deze beestje» mei smaak
aten od hun boterham
Laat ik met dezg_griezeligheid een
rij van wonderlijkheden beoluiten,
waarvan ik den lezer, op mijn woord,
de griezeligste bespaard heb.
De heden daagse,io apotheek ziet er
wel heel anders uit, dan vroeger.
Allerlei dingen, die nu fabriekmatig
worden gemaakt, werden dertig, veer
tig jaar geleden nog mei grooto moei
te en zorg in iedere apotheek afzon
derlijk toebereid, of bestonden nog in
bet geheel niet. -In Duiiechland was
het uitvinden van nieuwe modiscue
spécialités een vak geworden, proie»-
6oicn zeds zagen er in 't geheel géén
bezwaar in, om zich met een koop
man te associeeren en zoo hunne pre
paraten in het groot te verhandelen.
l>e eigenlijke receptuur in de apo
theken is dan ook verminderd, de ver
koop van veie spécialités ervoor in de
p.aats gekomen. Tabletten van aller
lei samenstelling, vopr allerlei doel
einden, liggen bij vele families iai on
gesloten laaen voor het grijpen men
zegt, dat deze gemeenzaamheid met
geneesmiddelen niet altijd wensche-
lijk is.
tegelijkertijd scnrijv-en de doctoren
minder voor. De opvattingen zijn zeer
veranderd. Terwijl vroeger meangc
patient of die zich verbeeldde dat te
zijii, wel eens drie soorten geneesmid
delen tegelijk innam, zoodat. spotters
vroegen of al die medicamenten
pi ecies wisten w a a r zij (moesten we
zen en wat hun te doen stond, zijn de
in'fderne geneeskundigen er op uit.
lichte aandoeningen alleen te contru-
leeien, dat wil zeggen op hunne
wikkeling te letten en alleen dan in té"
giijpon met medicijnen wanneer dat
Eirrkt noodig is. Natuurlijk zullen me
dicamenten zooal6 chinine, «alicyi,
morphine en eenige andere, hun
waarde behouden, maai- de tijd, dat
iemand niet voidaau was, wanneer
hij, zich ziek voelende, geen drankje
ol poeiers of pillen te SLikken kreeg,
is voorbij. Menigeen doet het zonder
dat en spaart zijn geld.
Natuuiujk is daarmee niet gezegd,
dat er geen zoogenaamde huismiddel
tjes meer gebruikt worden, integen
deel, bun aantal is nog legio, gelijk
iemand, die met een grooten kiespijn-
doek in een vode derde k.a&e coupe
gunt zitten, al neef gauw zou gewam
worden. Er zijn er onschuldige bij.
verwonderlijke, gevaar.ijke eu ook
wel onfrissche! Deugen ze dan ahe
o' geen van alle i aanschijn!.jk is
hei antwoord op die vraag gemakke
lijk te geven. Zooals een mensen door
vrees voor een ziekte zichze-ï die ziek
te gemakkelijk suggereert, ol Juister
gezegd: door die angst zijn weer-
Éicinasveruiogèn vermindert en daar
door de ziekie gemakkeli)ker krijgt,
zoo kan andersom een stork vertrou
wen m een geneesmiddel veel tot du
genezing bijdragen. Up die manier 13
het gemakkelijk te begrijpen, waarom
een gezin altijd succes» neeft bij eo-i
middel, dat een gezin van den over
kant van de straat niet helpt.
.wen zegt, dat al die miducitjas best
konden vervallen, wanneer de men-
eciien btltu voor huii gezondheid zorg
den, zicii streng hielden aan goede
Lygiënisoho voorschrilten en geen
dingen aten ol dronken, die hun niet
passen. Maar zoolang zij, zeggen de
hygiënisten, altijd maar weer proe
ven nemen hoever zij met het bedel
ven van hun lichaam wel kunnen
gaan en bovendien ooquetteeren mei
ziekten, omdat zij het wel interessant
vinden lijdend te zijn en zich aldus
te onderscheiden van anderen, wier
ordinaire lichamen zeggen zij, altijd
maar zoo burgerlijk gezond zijn, zoo
lang kan daarvan nog geen sprake
zijn. üe smaakzenuwen vau de tong
en de ijdeLheia van da menschen bu-
woort een wijsgeer van de 20ste eeuw.
zijn het bestaan van doctoren en apo
thekers. Ik laai die uitspraak veer
's mans rekening en ga nog een6 een
en ander vertellen uit het merkwaar
dige boek vain Dr. Cabanès R e m e-
dee d'autrefois, geneesamu-
delen uit vroegeren tijd.
Müsclüen was heit nog zoo anbe-
«Snjpelijik niet, dat iai den ouden
tijd, toen de geneeskunst mandei-
principieel bestudeerd word, verschil
kende geneesmiddelen werden bereid
®it den mensch zelf. Niet waar1? er
%t toch zeker aantrekkelijkheid in
de overtuiging dat kaalhoofdigheid
het best te genezen is mot olie, ge
trokken uit mensctoeaihuar en, waar
echijrJijk bij wijze van bindmiddel
ivermengd met honig. Dat spreekt
tot de fantasie, veel meer dan de te
genwoordige opvatting, dat liet haar
"verdwijnt, omdat de menschen het
ïnet hoeden en petten zorgvuldig af
Muiten van de buitenlucht!
Minder begrijpelijk is, waarom de
«sen van verbrand haar zou moeten
nelpen tegen geelzucht, mits die
werd opgelost in een g.as wijn. Of
waarom iijdura aan vallende ziekte
genazen zouden worden aoor nugei-
KjupseJ, ook al opgtaostl/) 111 wijn.
UI waarom muur iaat ik de be
schrijving die Cabases geeft vtm
auer.ei, dat vun uen mensen afkom
stig is en gesciükt zou zijn tot bestrij
ding van au^eriei kwalen, oonterwege
laten. Frisou zijn die preparaten na-
nidnjik niet altoos.
De Romeinen dronken graag het
blood van den stervenden giadiatoi
tin de arena, ornaat zij meenden, dat
dit van epilepsie genas en koning
Lodewijk KI, eeuwen later, stemde
er in toe, het bloed te drinken van
een kind, omdat zijn omgeving hein
had weten te overtuigen, dat hij
daardoor genezen zou van de iep ra.
LLbavius prees de overbrenging van
liet bloed van jeugdige personen in
do aueren van 0110 e menscuen aan,
ais etui VorjongingsKUUi'. vvy men
schen van ue twintigste eeuw behoe
ven daarover mot zoo varwonaerd to
zijn: net is nog niet zoo lang ge-eden,
uat do truaihiusie in menig gevau
werd toegepast. Begrijp iik liet goed,
dain worut daaraan door de tegen
woordige geneeskunst weinig waarde
meer geiicent, omdat een van de ver-
Bühijinseien van don ouderdom be
staat in venhai'ding van de aderen
en hot 111 dit geval dus weinig baten
zou, om jongen wij» t6 gieten in
«oude Maten. Eein Fr arisch gjuee.jlo
heelt gelegd: „dc mensch heeft den
ouderdom vum zijn aderen" en scep-
tisoho lieden hebben gevraagd, of de
theorleen van buitenlands ene docto
ren over verjonging van den mensch
door hem te benanaelen met den in
houd vaat vurachiEende Ijalaugrijke
kieren, niet op datzelfde bezwaar
zou afstuiten.
Maar wij kunnen er op rekenen,
dat zoodra een nieuwe profeet op
staat dio beloften van levensverlen
ging doet, do mensohheid vol hoop
naar hem Luisteren zal. Zij wil
den wijzer van den tijd achteruit zet
ten, of zooals ue Genestet zegt: „de
dwaze grijsaaid dwingt en zingt
het liedje van verlangen."
Het me Hachelijk vet heette in den
vorin vun allerlei zalfjes groote ge
neeskracht te bezitten. Ook het touw
waaraan een mensch opgehangen
was.
Is het wonder dat de hond, die groo
te vriend van den mensch tevens werd
opgeéischt om als geneesmiddel te
dienen Hii lucoft, de stakker, niet te
roemen op de behande-ing door dei»
imensoh, dien hij dient. Ln ouoe tijden
werd de hond als een lekkern 11 gege
ten, maar dut was nog niet genoeg,
hij moest ook medicamenten leveren
tegen kiespijn, va.lende ziekte, buik
pijn. jicht en rheumatiek. Eeuwen
goLeden bootten kinderen van blnid-
heid genezen te worden door het lik
ken van honden en het schijnt, dat
men nu nog in Bohemen jonggebo
renen laat likken om hun een sterk
gezicht te verzekeren. Onze hedeu-
tlaagsche doctoren waarschuwen juist
tegen dat gelik door honden, omdat
dandoor wormen van het dier op den
mensch kunnen worden overge-
braolit. Behalve bij belegering, dus in
den uitereten nood, slachten wij geen
honden meer om ze op te eten, maar
het schijnt, niet mogelijk verordenin
gen tc maken, dio scherp genoeg zijn
om to beletten dat. kleine honden
zware wagen» moeten voorttrekken
cn op den koop toe den bestuurder,
die zijn luie lijf daar boven op heeft
gezet.
Tegenover de kat was de vroegere
med.ioatie al evenmin welwillend. Zij
beweerde met eeai kattenhuid aller
lei pijnen te kunnen penezen en er
bestaan verhalen van menschen, die
aan lievige rheumatiek leden en
daarvan genazen, omdat de lieeLe kal
hun op het zieke lichaamsdeel werd
gelegd het beest zelf moet den vol
genden dag gestorven zijn I
Bloed uit een kattestaórt heette al
lerlei ziekten te genezen, maar er
mocht niet meer van gebruikt worden
dan drie druppels. Kattehersens
moesten, verwerkt in een pleister, nut
tig wezen tegen zweren in de keel
en de kou van een zwarte kat, in den
vorm van asch, wordt gebruikt tegen
oogziekten.
Paard, ozol, geit, koe en schaap
oeeten ook het hunne bijdragen tot
de apotheek der voorvaderen. Zelfs
schijnt het, dat het haar van een ka
meel, verzameld in een hoofdkussen,
geschikt waa om aan zwaarmoedige
Engeleohen (lijders aan wat daar
KRABBELS
DE ééNMANSWACEN OP DE
CEINTUURBAAN.
In ons nummer van Dinsdag xjjn
reeds eenige bijzonderheden gemeld
over den éénmanswagen, dio thans ook
op de Ceintuurbaan in exploitatie is
gebracht. Aan hei bericht werd toege
voegd, dat de ervaringen van de direc
tie met deze instelling op het lijntje
naar Overveen bevredigend waren cn
dat zij vertrouwde, dat dit ook op de
Ceintuurbaan het geval zal wezen.
We hebben Dinsdagnamiddag onge
veer vijf uur, dus op een druk tijdstip,
anderhalven rit op de Ceintuurbaan mee
gemaakt, zijn derhalve allo halten ge
passeerd en kunnen dus onze eigen er
varingen mcedeelen.
Vooralsnog hebben we geen roden,
onzen lof er over uit le bazuinen.
We stapten natuurlijk op het Stations
plein op. Gelijk met ons nog ongeveer
zes passagiers, van wie er slechts twee
opmerkten, dat zjj in een éénmanswa
gen door de stad zouden rijden. De vier
anderen moesten allen hun dubbeltje nog
uit de portemonnaie halen, wat den één
meer tijd kostte, dan den ander, zoodat
de wagenbestuurder met eenigen aan
drang riep „Komaan, heeren, een
beetje vlug asjeblieft! Het publick zal
;n beetje moeten meewerken 1"
Een der passagiers, een weinig ge
prikkeld, repliceerde „Dan had de di
rectie dit eerst wel eens officieel bekend
nebben mogen maken!"
Nadat alle passagiers van het ver-
schte plaatsbewijs voorzien zijn, gaan
s rijden.
Evenwel een heel klein eindje.
Op den hoek van de Rozenstraat en
den Kruisweg moet de wagen alweer
stoppen, want daar wenken een paar
juffrouwen, beladen met pakjes en een
koffertje, dat ze mee willen.
Ook zij zien niet, dat het een één
manswagen is. De man van de tram,
reeds doorkneed in zijn dubbele functie
van wagenbestuurder en conducteur, had
dte reeds lang gezien en riep nog voor
dat de wagen stilstond „liet dubbeltje
gereed houden, dames 1"
Ai, de dames werden er zenuwachtig
vanl De ééne zeue haar koffertje op
straat; de andere, meer resoluut, smeet
haar pakjes vast op het bakon. De
wagenbestuurder, blijkbaar een lank
moedig man, komt de dames te hulp en
noodigt ze uit, maar vast naar binnen
te gaan. „Maar neemt u de pakjes vast
mee, anders trap ik er op!"
Intusschcn komt ook dit in orde.
Met een flink vaartje de schade
moet worden ingehaald rijdt dc wa
gen de Rozenstraat uit, maar moet bij
het Kenaupark weer tot stilstand wor
den gebracht.
Eenige passagiers stappen in. Een van
hen, een jODgmensck, werpt met een
gezicht van „ik ben al lang op de hoog
te" zijn zilverlingetje op het bruine
kastje, neemt onverschillig het kaartje
in ontvangst en wil imet een sigaret in
den mond op hei vóórbaloon gaan
Hiermee geeft hij evenwel blijk,
de nieuwigheid toch nog niet
gansch en al op de hoogte tc wezen. Hij
hoort nu met een verbaasd gezicht, ten
dat hij niet op het voorbalcou
mag staan en ten tweede, dat als hij
rooken wil, dit op het achterbalcon mag
geschieden.
De jongeman mompelt een onvriende
lijk woord, neemt de sigaret niet uit
den mond en gaat rookende door den
wagen heen naar het achterbalcon.
Intusschcn gaan we weer verder.
Op de Manegebrug, bij dc Kinder-
huisvest, staat het vehikel met een ruk
stil. Een dame, «enigszins corpulent en
moeilijk loopend, en een lieer moeten
mee. De wagenbestuurder, die het bun
deltje plaatskaarlen reeds in de hand
had, legt dit weer neer en helpt de
dame instappen.
,Laat u me er hij den Schouwburg
even uit?", vraagt zij, nog hijgend van
de inspanning, die haar het instappen
gekost had.
„Ja zeker, juffrouwmaar mag ik
eerst even uw dubbeltje?"
„Mag ik dan," vraagt de dame ten
zeerste verbaasd, „niet eerst gaan zit-
„Nee, juffrouw," zegt de man. ken
nelijk tegen zijn zin onvriendelijk, „u
rijdt met den éénmansr. agcnl"
„Wat een zotte uitvinding 1" is bet
bescheid van de dame, die niet zonder
eenige moeite met haar gchandschoen-
de hand een dubbeltje uit haar zilveren
beursje opdiept.
De heer heeft uit dit lesje leering ge
trokken, werpt zün dubje op het kastje
1 neemt plaats.
Tot dusver waren het allemaal instap
pende passagiers. Nu zijn er een paar,
die wenschen uit te stappen. Het aller
eerst bij de Zijlbrug. Hier ontslaat tus-
schen de in- en uitstappende passagiers
een kleine botsing.
De wagenbestuurder maakt hier weer
handig gebruik van en roept den wach
tenden toe
„Houdt uw dubbeltje maar vast ge-
reedl"
Een paar jongedames stappen in. De
wagenbestuurder -wijst naar het ge
heimzinnige bruine kastje.
„Moeten we het hier op leggen?" vra
gen ze guitig, „o gunst, wat leuk, zeg.
Mies 1"
Schaterlachend gaan ze naar binnen.
Nu rijden we zoowaar aan één stuk
door tot aan den Stadsschouwburg toe.
Hier ongeveer hetzelfde tooneeltje als
bij de Zijlbrug. Het oponthoud geeft een
der wachtenden aanleiding om uit te
roepen
„Dat noemen ze nu het vlugge Ame-
rikaansche systeem!"
Bij de boofdhalte nan den Koningin
neweg zijn geen passagiers voor onzen
wagen. Wel een eindje verder bij de
Eoimastraat. Die leveren evenwel geen
moeilijkheden op.
Zonder oponthoud zoodat we ons
reeds b ij n a mei het nieuwe systeem
kunnen vereenigen toeren we den
Koninginneweg verder af, het brokje
Wagenwqg en de geheele Hazepaters-
laan, tot bij de Dreef.
Hier moeten we even stilhouden voor
een paar menschen, die óók aan de
nieuwigheid herinnerd moeten worden.
Bijna alle passagiers willen het dub
beltje aan den wagenbestuurder in han
den geven, zoodat deze telkens naar het
kastje moet wijzen.
Bij de Kamperlaan, op den Kleinen
Houtweg, staat weer een oude dame te
wachten. De wagenbestuurder ziet haar
reeds op een afstand staan en merkt
zeer oneerbiedig op
„Zulke menschen doen wijzer als ze
thuisblijven 1"
Vriendelijk is het niet, maar wel
begrijpelijk, want het duurt vrij lang, eer
zü goed en wel op het balcon staat. Na
tuurlijk had ze geen dubbeltje in de
band. Bevende op haar beenen, angstig
zich vastgrijpend aan den deurknop
want de wagen is weer in beweging ge
bracht zoekt ze in een hee] klein por-
tempuaaietjo naar het gewensohte geld
stukje, maar vindt het niet. Het kleiu-
s èen kwartje.
iu, geeft u het maar hier," zegt do
wagenbestuurder weer vriendelijk ,,ik
zal wol eens kijken, of ik het voor u
wisselen kan!"
Met zijn cene hand aan de handle, in-
tusschen goed voor zich uftkijkeDde,
f rijpt kji net zijn andere hand in zijn
wijden jaszak en haalt er achtereenvol
gens een dubbeltje en vijf centen uit.
„Dank u wel, boor, conducteur; ik
moet naar het Spaarne. Laat u me er
aan de Melkbrug uit? Wat moet ik
eigenlijk zeggen wagenbestuurder of
conducteur?"
De man, nog altijd even gemoedelijk,
antwoordt lachend
Noeant u me maar allebei, juffrouw!
Mijn naam moet nojj uitgevonden wor
den!"
De reizigers hebben schil? in den man.
Nu komen we bij een andere hoofd-
balte aan het einde van den Kamper-
singel, door den volksmond nog altijd
„halte Turfmarkt" geDoemd.
„Als nou de wissel daar maat goed
ligt," zegt de wagenbestuurder tegen
ons „anders moet ik die óók nog om
leggen I"
Dat viel hem évenwei mee. Het stuk
ijzer lag goed I Bovendien kreeg hij van
een der controleurs een pluimpje.
„Je bent waarachtig mooi op tijdl"
iDtusschen zijn hier vele menschen
ingestapt, die naar het station moeten.
Dit gaf weer veel oponthoud, want de
meesten zagen niet, dat liet een één-
answagen was. Velen wilden, als naar
gewoonte, aan den achterkant instap
pen, zoodat ze weer een paar meters
terug moesten loopen. Toch liepen er
nog naar achteren.
„Ach, stapt u toch hier in 1 Ziet u dan
niet, dat het een éénmanswagen is!" zegt
de wagenbestuurder geveinsd veront
waardigd.
Op het Klokhuisplein weer een paar
passagiers. Een van hen voelde in alle
zakken naar een dubbeltje.
„Nou, als zc allemaal zoo lang werk
hebben als u, komen we er vanavond
n g niet 1", hoort hij zioh toevoegen.
Na neg een paar keeren in de Jans
straat en op den Jansweg gestopt te
hebben, bereiken we eindelijk het Sta
tionsplein weer. Het blijkt, dat de wa
gen slechts tweo minuten te laat is.
We hebben dus den rondrit volbracht.
Alle ritten zullen wel niet zoo voor
spoedig gaan.
Vooral menschen die zich moeilijk be
wegen kunnen, zooals de zooeven ge
noemde dame, zullen veel oponthoud
blijven veroorzaken.
En het gaat toch niet aan, om aan
deze personen te adviseeren, maar lie
ver thuis te blijven, zooals de bestuur-
ir van den wagen opgemerkt had.
Het anderé geschetste ojjonthoud zal'
wel van lieverlede verdwijnen, als er een
vijf-minutendienst ingesteld wordt.
Het systeem, dat in Amerika goed
moet voldoen, zal het hier óók wel doen,
maar dan is een eerste cisch, dat het pu
bliek meewerkt. Het zal natuurlijk wel
blijven voorkomen vooral 'savoxUs
dat enkele passagiers een paar halten
ver rijden. Doch dan moeten zij maar
leeren opletten.
.t nieuwe systeem zal er ook niet
weinig toe bijdragen, dat het fooien
stelsel langzamerhand verdwijnt. Als
eenmaal de éénmanswagen algemeen in
geburgerd is, zorgen natuurlijk alle pas
sagiers er voor, een dubbeltje gereed
te hebben.
Het ambt van den wagenbestuurder,
die nu tevens conducteur geworden is,
is nu veel verantwoordelijker gewor
den. In de rubriek „Om Ons Heen" is
eenigen tijd geleden al eens de aan
dacht op de verantwoordelijkheid van
den wagenbestuurder gevestigd. Tij
dens onzen rit Dinsdagnamiddag heb
ben we gezien, dat het thans in ieder
opzicht wakkere mannen moeten wezen,
die hun zenuwen volkomen meester zijn.
Een der cmployé's vestigde onze aan
dacht op een lang niet denkbeeldig ge
vaar. Hij vond het systeem gevaarlijk,
omdat het kau voorkomen, dat de be
stuurder plotseling door een beroerte
of een hartverlamming getroffen wordt.
Als de man dan neervalt, blijft de tram
doorrijden. Daar kunnen dus ongeluk
ken door gebeuren.
Eén zijner collega's vond dit niet
zoo erg en zei„Zóó diep moeten we
nu maar niet denken!"
Het moet evenwel nog niet lang ge
leden gebeurd zijn, dat een bestuurder
plotseling neervieldit had toen, aldus
deelde men ons mede, geen ernstige ge
volgen, omdat er nog een conducteur op
dc tram etond, die het werk van den be
stuurder overnam.
„Het zal de vraag zijn," aldus onze
zegsman, „of er dan jjassagiers in den
wagen zullen zitten, die genoeg tegen
woordigheid van geest bezitten en er
een klein beetje verstand van hebben,
om den wagen tot atilstand te bren
gen."
Stadsnieuws
COMMISSIE CRENSWIJZICINC UIT
DE INCEZETENEN.
Naar wc vernemen waren de leden van
bovengenoemde commissie zeer verdeeld
in hunne mcening inzake de openbaar
heid der vergaderingen.
Besloten werd om alvorens een be
slissing te nemen den leden de gele
genheid te geven in overleg te treden
met de kiesvereenigingen, die hen af
vaardigden 4
HENRI DEKKING YOOR DE C. C.
Men achrijft ons
Henri DekkingRomanschrijver,
tooneelschrijver, journalist en voor
drachtkunstenaarVooral ais voor
drachtkunstenaar geniet Henri Dek
king met eigen èn door hem vertaald
werk (Henrik Ibsen, Björnstierne
Bjornson, Edmond Rostand, Victor
Hugo, William Shakespeare, Maurice
Maeterlinck. Gerardt Hauptmann),
o' ook oorspronkelijk werk (Mevr. Si-
mons-Mees), een groote reputatie in
het geheele land. En Maandagavond
konden de leerlingen van de Haarleni-
8the Middelbare Scholen wederom
onzen eminenteu Dekking bewonderen
in zijn voortreffelijke voordrachten.
Dien avond werd begonnen .net
„Cyrano do Bergerac" naar Dekking s
eigen vertaling van het meesterwerk
van Rostand.
Wat we betreuren is, dat Dekking
bij 't behouden van rijm nogal vaak in
gezochtheden is vervallen, o.a. waar
't laatste rijmwoord was: „zorgen",
tegt- Roxane van Christian: „Steeds
is hij nnj in gedachten, van den avond
tot do „morgen"." Dat is gezocht.
Tervrille van t rijm denkt Roxane .van
den avond tot den morgen" aan haar
bemindeeen tijdsbestek gedurende
't welk men gewoonlijk slaapt. Enfin.
Daar 't stuk in zijn geheel te lang
is voor een voordrnebtenavond, --as
't stuk besnoeid, zoodat we een essen
tieele c-xposé van de figuur van Cyra
no kregen. Achtereenvolgens enkele
hoofdscène8 uit 't eerste bedrijf in
de Kaatsbaan van het Bourgondisch*
Paleis, daarna uit 't tweede bedrijf
in den Bakkerswinkel van Raguè-
ncau. Een werkelijk heel mooie ver
taling bad Dekking hier van 't beroem
de „Ce sont les Cadets de Gascogce,
De Carbon de GastelJaloux".
Daarnn do aandoenlijke scène bij
Roxane's balcon uit de derde acte:
„le baiser de Rozane". Hier had Deit-
kjng enkele toopaselnke gedichten van
Van Eeden voor do lastig vertaalbare
Fianscho ingclascht. Dan do scènes
uit 't vierde bedrijf over den dood van
Christian bij 't beleg van Alrecht en
tot- slot 't sterven van Cyrano uit de
laatste acte„le gazette de Cyrano".
Cyrano is voor oils opgeleefd Cy
rano, de edele, do zelfopofferende, 00
held, de beminnelijke van „mais quel
geste Talentvol heeft Dekking hem
ons getypeerd.
Nog een tweede voordracht gaf Dek~-
kiugoen School-hunioreske vau Ernst
EcksteinVoortreffelijk teekend» Jiii
de oude brabbel-brouwende rector, do
stotterende pedel en do hcld-schooljon-
gen Of dit. insloeg! Ook dit „Ia *t
Cachot" was naar eigen vertaling.
Beide voordrachten eenvoudighet
eerste warm en de tweede oer-geestig.
en héél, héél goed. Onnnodig te ver
melden hóe opgetogen 't jeugdige pu
bliek was. Er is genoten.
RECELtNC DER MARKTEN.
Ingevolge dc wijziging der desbetref
fende veiordcning zal de Zaterdagmarkt
oortaan gehouden worden op de Bo
termarkt en het Verwulft.
De Maandagmarkt zal gehouden wor
den op voornoemde plaatsen èn op de
Na s s a ui a a u.
Dit laatste voor wat Wtrcft het bree-
de gedeelte. Het smalle gedeelte bij de
Zijlstraat 1* hiervan uitgesloten. De
paardenmarkt zal voortaan in deze ge
meente niet zueer worden gehouden.
Muzien
Zevende Bach concert.
Hoewel niet tot zijn diepste schep
pingen behoorend, heeft MahLer's 4de-
Symphonic toch altijd een bijzondere
bekoring voor mij; .de stemmingen,
die zij verklankt, die van naiëve, kin
derlijke blijdschap zijn nui liefhet
is buitendien een van zijn werken,
waarin vorm en inhoud elkaar dok
ken, hier niet dat worstelen, tegen
soheppingsonmaoht, dat vervallen in
buitensporighedendat veel van zijne
overige svmphonieën kenmerkt, inte
gendeel, het geheele werk is doortrok
ken vein een sfeer van on4fczorgde
blijmoedigheid, van die stemming,
welke opklinkt uit het gedicht uit
..des Knaben Wunderhom" wir
penieesen die himmlichen Freuden
enz., dat aan de symphonic ten
grondslag ligt.
Meesterlijk is de instrumentale ver
zorging van deze symphonic; met ge
niaal Inzicht ontbeert Mahler |>et ge.
brulk van bazuinen en geraffineerd
is zijn aanwending van de houten
blaasinstrumenten. Karakteristiek 19
ook. tn het 2de deel, hel optreden vun
de soloviool (de Dood. die zijn lok
kende molodieen speelt), tot het ver
krijgen van het „griezelige" effect
een toon hooger dan normaal ge
stemd.
En zoo beivat deze partituur tal van
meesterlijke, echt „Mahlersolie" vond
sten.
Het Residentieorkest onder leiding
van Dr. van Anrooy heeft ons een
6choone vertolking van de symphonic
gegeven van Anrooy geeft zich im
mer eerlijkhij hield zich streng aan
Mahler's (veelvuldige) voorschriften
en kreeg van zijn orkest gedaan, wat
hii wilde, wellicht, dat een weinig
vrijer rubato en wat meer porta
mento bij de strijkers de uitvoering
ten goede zou zijn gekometi, hoewel....
Mahler's melodiek neigt tot het sen-
timenteele en bij eenige overdrijving
in de voordracht komt deze eigen
schap spoedig naar voren neen, dan
maar liever het gezonde, natuurlijke
orkestspel, zooals van Anrooy ons dat
in de symphonie liet hooren.
Een speciale vermelding verdie
nen de cello's voor hun schoon zingen
in het 3de deel, eveneens concertmees
ter Swaap voor zijn eolo (wie eino
Fidel) in het 2de, en mevrouw Re hal-
lioSiewe voor de intelligente voor
dracht van haar partij in het laatste
deel.
Werkeüik eeniaal is hierin Mahler'»
harmonisatie en instrumentatie bij de
Strophe „die Euigiein, die backen da»
Brot" kwinten en octaven parallellen
door pieolo, harpen en strijkers con
sordine het doet mij altijd aan Go-
thiek denken.
Strauss' „Tod und Verklirung" en
Wagner's onvolprezen „Meistersin-
ger Vorspiel" vulden het twe&ie deel
van den avond. Beide werken mag
men hier zoo bekend achten, dat een
verdere bespreking gevoeglijk achter
wege kan blijven.
De uitvoering was, zooals wij die
van het residentieorkest gewend zijn.
Het talrijk publiek reageerde op het
gehoorde, ditmaal heel warm en
krachtig en heeft orkest en leider naar
behooren gehuldigd.
GEORGE ROBERT.
ONBEVOEGD UITOEFENEN DEE
GENEESKUNDE.
Tegen A. EL, magnetiseur te Haarlem
werd proces-verbaal opgemaakt, ter zake
onbevoegd uitoefenen der geneeskunde ea
verstrekken van geneesmiddelen.
MIDDELBARE TECHNISCHE
SCHOOL.
Verschenen is het prospectus van
de Middelbare Technische School
voor Bouwkunde, Waterbouwkunde,
Werktuigbouwkunde, ElectrotechnieX
en Scheepsbouwkunde. bevattende
verschillende bijzonderheden betref
fende doel en inrichting van de school,
ei8chen van toelating en verdere in
lichtingen.
BOND VAN NED. ONDERWIJ
ZERS. De «fdeeling Haarlem van
den Bond van Ned. Onderwijzers
hield haar jaarvergadering in de
Kroon. De verschillende jaarverslagen
werden goedgekeurd. De begrooting
werd behandeld en aangenomen. Be
sloten wend de jaarliiksche bijdrage
voor de Volksuniversiteit van f 10 te
(brengen op f 25.
Tot voorzitter werd gekozen J. Over
Voor de overige bestuursfuncties
werden aangewezen E. H. Dik, C. J.
Rijkers. Jao. Stolp. G. de Boer, J. H.
Kuling en J. L. Munnik. Vervolgen»
werden benoemd de leden voor de
verschiLlende commissies. Daarna
werd het referendum goh ouden over
de voorstellen, aangenomen op de
laatste algemeene vergadering Bii d«
verkiezing voor een gesalarieerd
hoofdbestuurder, werden uitgebracht
op M. v. Assen 5 «temmen, on S. N.
Posthumus 23 stemmen en op mei. F.
C. Warmolts 11 stemmen.
A.-R. KAMER-CENTRALE. Op
de alhier gehouden vergadering van
de anti-rev. Kamerkieskringcentra'e
werd het reglement van de centrale
vastgesteld. Als afgevaardigden naur
de groepsvergadering werden defini
tief aangewezen de heeren mr. A.
Bruch Haarlem, H. Bomas. Hilver
sum en Chr. v. d. Heuvel. Haarlem
mermeer. Daar nog nki alle kiesver
eenigingen in de gelegenlieid waren
geweest om een opgaaf van candida-
ten in te zenden, kon de vaststelling
van de groslijst voor de Kamerver'je
zingen nog niet op deze vergadering
plaats hebben. Tot en met 28 deier
