O iverwacht bezoek
ÜOLLUttCEüS
ik heel aardig bedaolit. Jc oom heeft er
al een massa.
DANSERESJE. Hoe is het er mee?
At weer zin om een beetje 10 dauwen?
lie hoop het maar.
DUINROOSJE. Do ouderen kun-
i*a ook wel wat mocilijkers maken,
jloo gaat het? Al weer wat opgeknapt?
(Vertel je me de volgende week ook
pens. hoe het met Viooltjo is?
ADOLF K, Jacob mag meedoen. Je
helpt hem eerst wel een beetje.
A. en D. EL Wat schiet dat Merk-
•certje Rink op l Met het mooie .veer ga
je toch zeker ook wel naar buiten onx
lucht te happen; Kleine Janneman wil
vas; graag met je ballen of knikkeren.
Gaat A. weer naar den Kinderbond?
KORENBLOEM. Dat is een heer-
lijke Zondag geweest. De tasch is zeker
ei ingewijd. En hoe heet je nieuwe lees
boek?
Een naamloozo stuurt mij een
raadsel zouder oplossing en vertelt mo,
dat hij de vorige week zijn courant
kwijt was. Maar nu is hij zijn naam
kwijt en dat is nog erger,
WATERGEUS. Hoe is het nu met
moeder? Blijft het goed gaan?
RISICO. Nu, ik kan me begrijpen,
dat tader de schrik beet heeft van 't
ijs. Op een ijsbaan is het altijd veilig. Is
je schilderwerk nu af en heeft het thuis
een mooi plaatsje gekregen? Die viool
was een prachtig verjaarscadeau. Speel
je er nu dagelijks op?
SCHIPPER. Is jo arm nu rtieele-
maal genezen? Of nog wat stijf? Ik
vond je schrift heel duidelijk en het
deed me genoegen, dat de wedstrijd je
over do verveling heeft heen gehol
pen.
TOM DE RIJMER. Je mag best
op een schriftvelletjo schrijven. 1 P
papier is heelemnal niet noodig, Wan
neer ben je jarig?
BLONDJE. Hoeveel ;Frausche
boekjes heb je al uit? Dus je broer is
onderwijzer. Wat leuk. dat jo bij hem
de klas zit. Dan doe je zeker extra je
best. Was het Donderdag een mooie i
voering? Als ik gekund had, was ?k
heen gegaan.
KLAPROOS. Zou jij liet piettig
vinden, als het altijd winter bleef?
niet, hoor!
SCHUTTER.- Wij varen in een
schuitje. Wc zeggen tegen den winter:
vaarwel en tegen de lente welkom.
POPPEN VERPLEEGSTERTJE ea
ZWEMSTERTJE wordt n nog wel be
dankt voor de leuke kiek.
DIK TROM. Ja, dat raadsel i- ver
ongeluk!. Maar het komt weer. Nog wel
gefeliciteerd met je verjaardag. Heb je
op school nog getractcerd? Wat aardig,
dat die Belgische familie jc zoo goed
bedacht heeft. Je raadsels zijn goed.
LINA P. Als het nu morgen maar
mooi weer is, hoop ik, dat je me ziet
verschijnen. Niet zoo heel vroeg, tvant
van Aerdenhout af, wou ik wandelen.
Dan hebben jullie me zeker heel wat te
vertellen.
PIETER MARITZ. Dus dat «as
een echt feestelijke Zondag. Heerlijk,
dat moeder weer beter is en dat oolc op
school alles zijn gewone gangetje gaat.
DEN APPELTJE. Wat hebben jullie
toch allemaal beste verjaardagen. Ik
kreeg vroeger nooit zooveel. En wat
voor dictionnaire heb je gekocht?
POESENMOEDERTJE. Dat zal
een vreugde geweest zijn, toon moeders
brief arriveerde. Hoe vaak heb jo den
brief wel gelezen? Maakt moeder hei
overigens goed cn de anderen?
GOUDVISCHJE. Hoe is het nu
met moeder? Het gaaf al wat goed
met de raadsels En ik vind, dat jo
heel netjes schrijft.
WILLEM III. Twee verjaardagen
op Zondag, dat was nog eens een mee
valler. Zijn je cadeaux dagelijks in ge
bruik?
HEIN STAVAST. Nog wel gefeli
citeerd met moeders verjaardag. Dus jij
-kunt je handen weer flink gebruiken.
Dat is ook een felicitatie waard.
CAMPANULA. Het wedstrijd*erk
klaar? Doe nu maar niet meer, dan je
doen moet, want baast?ge spoed is
telden goed.
WIP VAN 'T STOELTJE. Wat een
Teuze-cadeaux waren datIk kan me
best begrijpen, dat de juffrouw er dol
blij mee was. Ga je met Blondje samen
naar school?
SINAASAPPELTJE mag haar schuil
naam houden.
ZWEMSTERTJE. Jo schrijft dui
delijk en dat is al heel wat waard. Wat
zal zus naar haar verjaardag verlangen.
Ik vond het leuk jullie alle twee nu
eens te zien.
EDELWEISS. 11c hoop, dat je ruil-
aanvraag succes heeft. Ik heb heel wat
plaatjes, maar lieelemaal geen Kaïne-
melkzeepplaat j es
WATERRAT. Nog van harte ge
feliciteerd met moeders verjaardag.
Stuur je gedichtje in ieder geval maar
■in. Misschien verschillen onze smaken.
KNORRI. Een leuke schuilnaam,
ilioorl Ik vond het zoo aardig, dat Wim
me toch nog een briefje stuurde, Doe je
nog aan JoDg-Nederland moe?
STOFFEERDERTJE. Ik zai do
kaart voor voorkomende gelegenheden
goed bewaren.
W. BLOMBERG—ZEEMAN.
Haarlem, 25 Februari iy2z.
v. d. Vinnestraat 21 rood.
door SIMON MOS.
Ongeveer een jaar waren zjj ge
trouwd, toen hun kalm en genoeglijk
huwelijksleventje door een onvoor
zien intermezzo werd onderbroken.
Twaalf maanden lang hadden zij on
gestoord doorgebracht in hun gezellig
nestje, een niet te groote woning,
met een erker aan de straatzijde, cn
een miniatuur tuintje aan den ach
terkant toen als een bom uit do
lucht kwam vallen een brief van taute
Sientje, waarin ze kennis gaf, dat zc
op haar doorreis naar een broeder
van haar afgestorven man, vrilde uit
stappen in de plaats waar de jongge
huwden woonden.
Want Albeit en Margot hadden
nooit gedacht bezoek te zullen krij
gen van tante, die reeds op jaren
was, zelden reisde, en daarom ook
bij het huwelijk van haar neef niet
tegenwoordig was geweest. Ze kende
do bruid alleen van het portret en
do beschrijving in brieven van Al-
bert.
Tante Sientje had zeer bijzondere
opvattingen omtrent het huwelijk in
het algemeen. Volgens haar moest
daartoe door niemand worden" over
gegaan, wanneer uiotbeido, of al
thans één der partijen, over voldoen
de middelen kan beschikken. Want
kwamen er knellende geldzorgen de
deur binnen, vreesde ze altijd, dan
wipte de liefde spoedig het venster
uit. Zelf was ze, om die reden, hoe'
lang ongetrouwd gebleven. Haar
aanbidders waren, elk op z'n beurt,
consciëntieus gewogen, doch helaas
allen te licht bevonden. Eri aangezien
tante tal van jaren in uitstekende
diensten was geweest, daar ze üe
kunst van koken subliem verstond,
en dus orh zoo te zeggen kon verdie
nen wat ze wilde, haa ze het huwe
lijk niet beslist- noodig. Zo kon onbe
zorgd leven en nog wat overhouden
ook. Eerst toen ze tegen den middel
baren leeftijd begon te loopen, haa
ze toegestemd de vrouw te worden
van een heer, bij wien zo als keuken
meid-huishoudster in dienst was, en
die als fabrikant van worst en fijne
vleeschwaren een aardige duit \ci-
diend had. Ze deed het best, werd
algemeen beweerd, en dat was ook
zoo, want toen ze, na slechts tjvee
jaar gehuwd te zijn, haar ochtgenoot
verloor, bleek zo een zeer gefortu
neerde weduwe.
Maar haar neef stond er bij z'n hu
welijk heel wat ongunstiger voor. Al
bert verdiende in een niet al te
hooge positie op eon notariskantoor,
slechts een bescheiden salaris, en
Margot was de dochter van onbe
middelde ouders. Wanneer ze dit
echter zoo plompverloren aau tante
hadden bericht, dnn was er alle kans
geweest, dat het goede merisch haar
lave, gnlle hart van zoo'u onver
standig paar had afgetrokken, dan
had ze heb ongeluk niet in de hand
willen werken, zou zo gezegd heb
ben. Daarom, om tante Sion niet te
gen te hebben, haar als welkome
vriendin te houden, moest do situatie
van de jongelui in eon gunstiger licht
worden gesteld, dan waarin zo in
werkelijkheid was. Albert had vooi
gegeven een zeer goed salaris te heb'
beu, terwijl z'n verloofde vau een
gegoede familie was en dan ook lang
niet onbemiddeld, had hij geschre
ven. En toen ze eenmaal getrouwd
waren, hadden ze dit spelletje van
opscheppen nog maar wat verder
doorgespeeld, alles basoerend op net
feit, dat tante te hokvast was oni op
reis te gaan, en do jonggehuwden
dus van een bezoek van tante, zoo
goed al3 wiskunstig zeker, ver
schoond zouden blijven.
Het huwelijk was dus vastgesteld in
den jgeest, zooals tante het altijd had
gewènscht. Een leugentje om bestwil
zou niet schaden en ook onopgemerkt
blijven, meenden zij. Maar ze waren wel
ietwat te uitbundig geweest in hun lof
over alles. Zoo woonden ze in ccn lief
villa!je, hadden zo gezegd, cu de photo
van het erkerhuisje, waarvan de buren
links cn rechts waren afgeknipt, zou
dat ook werkelijk doen gelooven. Ver
der was de woning zeer rijk en modern
gemeubeld. En ze hadden alles in stijl.
Zoowel in salon als eetkamer. Een
prachtvleugel bezaten ze, want Margot
was -hoogst muzikaal (hoewel zc nooit
aan muziek had gedaan, omdat ze
thuis nu eenmaal bet huishouden be
stierde). En zelfs wanneer men een
maal op het glibberige pad -der leugen
zijn schreden heeft gezet, hoe gemak
kelijk glijdt men dan verder ze had
den beweerd ook een auto te bezitten.
Dat alles hadden zij tanto Sicn ver
meld en toen ze er eenmaal mee be
gonnen waren, solt een er geen einde
aan hun bluf te 'komen. Ze sneden cn
schepten maar op, en deden hoe langer
hoe voornamer, om tante toch maar ic
overtuigen, dat haar neef liet ook zoo
heel. heel best had gedaan.
Doch nu had het bericht van tante
hen in een zeer moeilijk parket ge
plaatst. Ze zou vermoedelijk hoogstens
één dag blijven, daar op haar doorreis
slechts sprake was van een kort opont
houd. Maar ze bagrepen nu toch, dat
ze .over nun huishoudentje wat te veel
hadden opgesneden, om tante, zooals ze
in werkelijkheid waten gehuisvest, to
ontvangen. Het zou verbazend moeilijk
ziju om tante, met haar bekende scherp
zinnigheid in huishoudelijko zaken, zoo
r zonder meer to kunnen verlakken.
Zoo zaten ze al dadelijk met een keu
kenmeid, over wie ze zoo uitbundig had
den uitgepakt, als een model-exemplaar,
terwijl ze zelfs geen dagmeisje hadden.
Waarom ook? Margot kon uitstekend
koken, en de huishouding was te wei
nig beduidend, dat hulp vooralsnog
noodzakelijk was. En dan hun villa, dc
salon in Louis-seize-stijl, de eetkamer,
de vleugel, dressoir, divans, enz. en*.,
en, niet te vergelen de auto!
Ach, lieve hemel! Ze hadden immers
niets van dat alles.
Ze beschikten in hun erkerwoning
slechts over een voor- ea achterkamer en
een klein, hokkerig keukentje, boven
twee slaapkamertjes en een zolder. En
het meubilair was maar juist voldoen
de, om de kamers eenig9zins dragelijk
aan te kieeden. Zo hadden niet meer
noodir daarvan niet, maar ze hadden
zoo dikwijls het tegendeel beweerd aan
tante, dat het nu op dit brave mensch
ven erbarmelijk figuur zou maken.
Maar ze konden nu niet bij de pakken
neerzitten. Er moest gehandeld worden.
Gelukkig waren ze beiden nogal vin
dingrijk en bij de hand.
En al dadelijk waren ze libt eens, dat
Margot zelf vf5or het eten zou zorgen,
dus als keukenmeisje zou fungeeren,
waarvan ze zoo hoog hadden opgegeven.
Eerst hadden ze gemeend de zus van
Margot daarvoor te nemen, doch Suze
kon niet koken, en dan Suze leek heel
veel op haar zuster, en tante kende Mar
got alleen van het portret wat zou er
tegen zijn om Suze voor Margot, dus
voor de vrouw van Albert, te laten door
gaan. Die situatie was hiermede gered.
Verder zou tante, die door Albert snet
een taxi van het station zou worden af
gehaald, alleen de voorzijde van do wo
ning vluchtig kunnen opaomen, en dan
onwillekeurig in het villa-idéé versterkt
worden. De- voor- eu achterkamer zou
wonden opgefleurd, terwijl de overige
kamers dan zoogenaamd in herstel
ling zouden zijn, daar moest toevallig
geschilderd, behangen enz. worden. In
het aanideeden van de twee kamers
bleek Margot, die thuis steeds geloerd
had, zich in een groot gezin met een
klein inkomen te moeten behelpen, een
waar genie te zijn. Met een kleinigheid,
een fleurig dingske, hier en daar. wist
ze wonderen te doen. 't Was immers
maar lijdelijk.
Tante zou alles slechts oppervlakkig
kunnen aanschouwen. Tijd om nauwkeu
rig de voorwerpen op liua degelijkheid
tc onderzoeken, zou ze in geen geval
hebben. Daarom, '1 kon allemaal heel
oppervlakkig zijn. in den geest van too-
neel-attributen, als T ware.
Margot kocht in verschillende kleu
ren, eenige ellen cretonne, satinet en zij
den lint, vervolgens een paar stijfsel- en
sinaasappelkisten, benevens drie of vier
margarine-vaatjes. Met behulp van ha
mer, zaag en spijkers, werden nu van
deze ingrediënten in elkaar gezet een
divan, een boekenkast, eeu schrijftafel,
een papiermand, eenige lauteuils, cta-
gère-tafeltjes, een handwerkkastjo cn
een commode met schijnladen. Met een
tiental meters namaak gebauikte-stof,
werden draperleen om spiegel en deur
openingen eu langs de wanden gemaakt.
En toen, na een paar dagen van bard
aanpakken, waren de twee doodgewone
kamers ocn-getooverd i n een allergezel
ligst intérieur, met leuke, knusse meu
belen. Bij oppervlakkige beschouwing,
gaf do roeubileering zelfs ©en idee van
burgerlijke overdadigheid.
Met een beetje goed geluk en een
dosis brutaliteit, moest tante zeker in
den «aan worden gebracht, dat deze
schijnverlooning aan echtheid en dege
lijk beid niet te wenschen liet, en zij in
dertijd van hun dagelijksche omgeving
niet te veel hadden vermeld.
Den volgenden dag was Albert tijdig
aan den trein, met de op het Stations
plein aangenomen taxi.
Tante arriveerde op tijd, springlevend,
et een goed humeur, een jeugdige op
gewektheid en een menigte bagage, kof
fers en tasschen, die .dienstig waren
voor het bezoek aan den broeder van
haar echtgenoot, dat uitteraard langer
zou duren. Die bagage moest echter
beslist mee naar huis, hoewel de chef
geen bezwaar had deze aan het slation
ie houden tot 's avonds, het vertrek.
- Nee, hoor I zei ze tegen tien chef,
koffers en tasschen mol 'k bij me
hebbenm'n neef z'n huis is groot
genoegwat zei jij neef?
O, zeker, zekerl antwoordde Albert,
tupide lachend, gevat genoeg.
En is dat je sefleur? vroeg tante,
den chauffeur, die het portier open
hield, met belangstelling aanziende.
Nee., kuchte Albert verlegen,
dat is'n taxi.... En toen hij met
tante gezeten was, vervolgde hijOnze
is -
Kapot zoker! viel tanle meesmui
lend in.
Precies I..— In dc reparatie! ant
woordde Albert,
Wat doe je ook met zoo'u ding?
Je hebt er altijd mik-mak mee., 'k Zie
ze zoo dikwijls aan den weg staan
'n Paard en wagen is veel secuurder....
Hu! zei ze rillerig, toen ze de straat
Inreden, waar Albert woonde, wat '11
akelige woningenZoo allemaal pre
cies hetzelfde't Bcnnc me dc villa's
welNou, jongenjo hebt je wat
wijs laten maken, schaterde tante, bij
het uitstappen.
Zoo! en is dat nou je vroun vroeg
ze, toen Suze open deed.
Nee, dat is
Suze! wilde Albert zeggen, die daar
mede al dadelijk uit zijn rol zou zijn
gevallen, als zijn schoonzuster niet ad
reni was geweest,
Juist, tante! zei ze direct, het oude
mensch op de wangen kassend.
Zoo, dus jij bent Margot?'k
Dacht dat je langer was, op 't portret
te zienLaat m'n bagage hier maar
in 't portaaltje blijven.
Och, tante, zei Suze, hier in de
vestibule?
Ja, ja! in de ves-te-bu-le. snufte
tante, ik logeer hier niet. ik moe; straks
weer weg.
Dus u eet hier niet? vrocig Albert
opgelucht en vroolijk.
Wie zeit je dat?docht je, dal 'k
zonder eten wegging?Vast niet,
hoor!Nee, jongelief, ik wil eerst
profiteeren van die kookkunst van je
model, dat je me beschreven hebt.
O, juist! antwoordde Albert, ja,
daar hebben we het bijzonder mee ge
troffen.
Tante deed den lunch alle eer aan.
Het voorgediende scheen haar best te
smaken, doch in haar opmerkingen bleek
al heel spoedig, dat zo het haar vroeger
medegedeelde omtrent alles, ©enigs
zins in twijfel trok, Zij trachtte telkens
het echtpaar door spitsvondige vragen
in den val te lokkeu. En hoewel Suze
steeds slagvaardig wist te antwoorden,
was Albert telkens de kluis kwijt, het
geen de leugenachtige omstandigheid
niet beter maakte.
En je hebt alles van zilver? vroeg
tante plots, terwijl zo een lepeltje nauw
keurig bekeek.
Jajawel, tante, stotterde Al
bert, lepels en vorken.... alles van
zilver, jal
Zoo, zei tante droog, nou, dan ben
je hiermee te pakken genomen.... dit
is alpacca! besliste ze.
01.. die., ja, die hebben we
gekocht bii
Die hebben we cadeau gefcregenl
viel Suze snel in, dat weet je toch wel,
Albert?
O, ja! van
Van de familie Jansen.-
Och, och, zuchtte tante, wat 'n
hum-bug!
Na den lunch wilde tante het huis wel
eens zien. En ze keek heel vreemd, toen
ze vernam, dat er in alle andere kamers
gen, gcitacadoord of geschilderd
moest worden, zij vond dat blijkbaar ta
melijk verdacht.
Nou, zei ze, breng mo da 11 maar
in de salon-kamer, dan moet Margot
maai' es 'n stukkie speulen op de vleu
gel-pianozoo'u lollig moppie
van Hittepetit of zoo
Siuze wist niet hoe qpoodiig zij liaar
zakdoek voor haar inond zou bren
gen, zc dreigde het. uit te proesten.
En toen Albert verzeüferde, dat die
vtteuigal toevali'1% ©an Miteini (Meet
hadv en daarom gehaald was vootr
reparatie, mopperde tante:
Ook all in de ripperatie... 't
Schijnt, dat bij jullie titles kapot is.
Met. ihet overige meubilair- schoen
tante al evenmin bij-ster ingenomen.
Ze ga! ongegeneerd ftiaar verbazing
te kermen over die malle meubelen,
zoo grillig van vorm en met zoo'n
rare stof overtrokken. E11 toen Suze
vetküaarde, dat zo dc hoogste chique
en zeer modern waren, snufte tante
onvriendelijk en schamperde:
Allemaal larie!... Niks waard!
Gedurende het düner evenwel,
eolionk ze onverbloemd Lof aan het
meisje, dat zoo uitstekend koken kon.
Ze kon er over oordeeien, zei ze nede
rig tot Suze, daar ze zelf zooveel
jaren voior het vuur had gestaan.
Maar toen ze na afloop van hel
diner persoonlijk dank wilde zeggen
-aan Betja, trof het haar dat dit keu
•kenmeisie zoo veel leek op Margot.
Ja... dat komt... weifelde Albert.
Ze is eigenlijk -nog in do familie,
zai Suze vlug.
O! zei tante.
Ja, vervolgde Suze, ze is 'n
docliter van 'n neef van vadem zijde.
Zeken- n verarmde tak van do
fa.miQLe, fluisterde tante voor zich.
Nou 't ós ge-an schande, hoor zei ze
(tegen Margot, haar een goede fooi
gevend. Je 'kunt je brood beat verdie
nen. Het was niet daiid'elijlk oif tante
bier de situatie doorzag, want plots
Ikeardte ze zich tot Albert en sprak:
Ik vind, dat die Betje veert meer
van je vrouw weg heb op het por
tret, als Margot liiiar, wees zo op
Suze.
Vindt u tante?... hé!...
Jal zei tante gedecideerd, 011 ik
vlifiid ook, dat jullie voor 'n pus ge
trouwd paar eng koel tegen mekaar
bent... Dat heb 'h wel ee anders ge
zien... "k docht, d)at jullie zoo dol op
mekaar waren?
Dat is ook zoo, tante, maar
Nou, wat maar?
'n Kleine kwestie gehad, betoog
de Suze.
Och, och, schudde tanle !»et
hoofd, begint dat nou al... Albert 'k
geloof, dat je wert wat te hoog opgego
ven hebt van alles....
Nee tante, heusoh niet... tnaoii
ju, u begrijpt...
Toen tante zadh even verwijderd
had, maakte Albert hier van gebruik,
Margot in de keuken iets in te fiui-
eteaynu
Juist kwom taute weer voorbij de
keukendeur en ofschoon Albert zich
dadelijk uil de keuken verwijderde,
meende hij toch op te merken, dat
tante do -wenkbrauwen fixw-te.
Toen ze een oogerrólik art "een in de
kamer verbleef, besloot ze die meube
len cans wat nauwkeuriger te befotj
ken. En verwonderd schudde ze haar
oude hoofd, toen ze niet één van de
schijn! tuien van de commode kon
openen, ofschoon ze toch blijkbaar
Bonder slot waren.
Ooit, ware het hierbij maar geble
ven, de geurde rij van het jonge paar
zou reeds, vc/ldoende gestraft zijn,
want tante zag scherp cm begreep
veel.
Maar toen ze een ©ogenblik later,
met. haar kopje thee, beslist wilde
plaats nemen op den divan, had
niemand verwacht, dat die ook da
delijk blijken zou geven een schij-a-
divan te zijl», want de sinaasappelen-
kist soheon tegen het meer dan mid
delmatige gewidht van tante niet
bestand te zijn. Door den lagen
stond van die kist, kwam dat ge-
wldliit virij plots in zijn volte zwaarte
op het zwakke hout, dat kraakte,
sclheuirde en door midden brak, met
het ontstel/hemde gevolg, dat tante
met aan angstige schreeuw achter
over viel.
Niet gelhecl en al, wel ls waar,
want Albert en Suze grepen huur
onmiddellijk vast, maar toch zoo,
dut ze geheel overstuur was, en dat
haar kopje thee uit int ar hand en
over haar japon tuimelde.
Ton hoogste gebelgd, ging tante
Sientje subiet heen. Zo wilde geen
oogenböiik. langer blijven, ofschoon
de lijd voor het vertrok nog niet daar
wus. Geen minuut! riep ze diep ver
ontwaardigd. Allemaal larie!....
Leugen en bedrog, anders niet!...
Modern! snufte tante zeer onvrien
delijk. Prutsboel, anders niet! En,
zei ze, bij het afscheid nemen tot
Suze, als ik je 'n goede raad mag
geven, zou 'k dat keukenmeisje
maar weg doen... 'k Zie scherp en 'k
begrijp voel!
Sport oa WefistrijöED
voetbal.
üsderlaBJsshs Voet&fliboai
overzicht.
De wedstrijd Konnemersh. f. O. 3
is in oou geweldige overwinning voor de
thuisclub geëindigd. Hierdoor is o.i. bet
kampioenschap in IA vrywel beslist, (laar
Kouuomors thans 3 punten vóór is op 110.
2 on 3. H, F. C. 3 en Schoten 2. Schoten
namelijk met 52 van V. V. A. en
staat nu nagenoeg gelyk mot do blauw-
witton. T. H. B. slaagde er in, mot 4.1
B. V. O. 2 te winnen on Haarlem 3
met 3—0 van E. D. O. 3. H. S. V. 2 loed
z.waro nederlaag tegen R. C. H. 3 en
staat voorloopig zeer vast op do laatste
plaats.
lu IB memoreeren we een gelijk spel by
O. A-Haarlem 4 ea oou idoino ovor-
Lining van 1L E. C. 4 op V. S. V. 2.
Zondag bezoekt Kcnnemers T. H. B.
Dit is wol óón van do zwaarste wedstrij
den, dio de Beverwykers nog spelen moe
ten, maar we achten 't toch zeer waar
schijnlijk, dat ze de punten veroveren.
Dok Schoten 2 speelt tegen Stormvogels 2
zwaren uitwedstrijd, maar ook hier
gelooven we aan betzelfde resultaat. E.
D. O. 3 ontvangt B. V. C. 2 en heeft wel
i om tc winnen, evenals B C. H. 3,
dat Haarlem 3 op bezoek krygt. V. V. A.
S. V. 2 zal ook wel door de thuisclub
gewonnen worden, die zich hierdoor een
flink stuk van de laatste plaats zou ver
wijderen.
In JB speelt Stormvogels- tegen Haar
lem 4 aan den Schoterdeg, waarbij 't zeer
rel mogelijk is, dat de leiders een punt
an <lc roodbroeken moeten afstaan. Zand-
oort zal thuis wol van Huurlem 3a win-
iBti, evenals D. O. A. van V. S. V. 2.
Schol 011 2a wint verder van It. 0. H. 4,
terwijl I. V. O.H. F. 0. 4 misschien oen
kleine overwinning voor de gasten ople
vert.
in 2A kan E. D. O. 4 zich van bet kam
pioenschap verzekeren, door op Voest-
duin van D. I. O. te winnen. H. F. 0. 5
Haarlem 5, Kenaemors 2Vogelenzang
en IT. S. V. 3B. C. H. worden waar-
sohynlijk allo door de bezoekende elftal
len gewonnen.
In 2B spelen de leiders, Kinhoim en
H'illegom uit repeotievolyk tegen O. V. A.
on E. D. O. 6 In beide gevallon achten
wo de bezoekers het sterkst. Schoten:1.
D, T. O. 2 wordt door de thuisclub gewon
nen, terwijl bij V. V. A. 2T. H. B.'2
wel 't omgekeerde het geval zal zyn.
In 20 zyn uog méér tandidaten voor
de eerste plaats. E. D. O. 6 kan haar kan
sen zeer versterken door van Hillegom 2
te winnen, evenals T. H. B. 3, dat R. O."
II. 6 bezoekt. Haarlem li verliest van Ken-
nemers 3 en Schoten 4B. V. 0. 3 eindigt
waarschijnlijk in een gelyk speL
MEDEDEEL IJ
rtts. por regel.
j INBRAAK
tegen STORM
I KOUDE
ER^TSïÊCX ZOON
TILEfOON 2«10 JAMSSTRAAT 17
In 2D wint Benneteoek, dat oj. hek
oogenbük op <1r eerste prints staat, van
O. V. V. Ook E. H. 8., dat Bennebroek
't meest bedreigt, zal tegen Oranjo Wik
woi geen punten verspelen. HiUincn
Spaan, dam on IIalfw6g-VooruitVictor!»
zuilen wel beide door de thuisclubs ge-
onum worden.
Het programma voor de 3e kimme luidt»
3 A:
Victoria 2Spaarndam 2.
BipperdaSpoorvogels.
Hall'weg-Vooruit 2H. O. S. C.
I. D. O.—A. J. 0.
3 B:
T. H. B. 4—V. V. A. X
Haarlem 7E. D. O. 8.
Schoten 5B. O. H. 7
3 C:
Hillegom 4H. 8. V. 4.
E. D. O. 8Hoofddorp 2.
B. V. C. 4—T. H. B. C.
3 D
O. W. 2Stormvogels 5.
V. S. V. 3—L V. O. 2.
Kcnnemers 4—D. O. A. 2.
3 E
O. V. A. 2—1. V. O. 8.
Vogelenzang 3-Bennebroek 3.
D. O. A. 3—A. J. O. 2.
3 F
Kinhoim 2—E. H. S. 3.
Konnemers 5D. O. A. 3a.
3 G:
Hillegom 3Vogelenzang 2.
Bennebroek 2Hillinen 2.
3 H
Hillinen 3—E. H. 8. 2.
D. I. O. 3Zand voort 4.
Hoofd dorpZwaluwen.
BELG-IëNEDERLAND.
Pasf acil ite Itcn.
We lezen liet volgende bericht in
de Officieel® Mededeelmgen van den
Ned. Voetbalbond
.De Belgische reeeering liccft «ioh
bereid verklaard voor personen, die
26 M.:art den wedstrijd België -Ne
derland, te Antwerpen te hou
den, willen bijwonen, voor 25 cn 26
Maart de volgende pasfacüiteiton te
verleenen De Ned. Voetbalbond ia
pemachtiad aan hen, die bovenge
noemd cm wedstrijd gaan bij wonen,
een bewijs af te leveren, ondertee
kend door den voorzitter van den N.
V. B. Dit bewijB, voorzien van even
duidelijk gelijkende fotosrafie, zal
worden afgestempeld met hot Boaid»-
wapen. De kosten van dezen specialen
„Bc'.icriëNederland-pas" bedrécen 25
cent. Ter verkrii?ine van dit bewijs
moet. men zich wenden tot het scorela-
rima.t van den N. V. B., Van dic-r
Soie<re'-stra,a/t 21, Den Haag, onder
toe zei idling van een foto, niet duide
lijk© opgave vaaj naam en voorletters,
juist adres en woonplaats, bonovens
d© verschuldigde kosten ad 25 cent (in
poetzegels)."
korfbal.
HET PR0CRAMM4 VOOR
ZONDAG.
Was..-.-esling.
Eerste klasse A.
Amsterdam: D. T. V.U«rculo3.
D. E. D.Vitesse I,.
Haarlem: HaarlemD. E. V.
E— e klasse »b
Leiden: FluksVelox.
Den Haag: Vitesse HH. K. v.
Botterdam: Rozenb.O. 8. C. R.
Dordrecht: H. B. S.Deetos.
Eerste kktsse C.
Amsterdam: Allen W.Excelsior.
D. D. V.—Koog Z.
Oostelijke afdesIiuB.
Eerste klasse A.
Eindhoven: PhilipsNoviom.
Tweede klasse B.
Hengelo: H. K. C.Willi el min*.
Enschede: D. O. S.—Z. K. a
FamilieisericMen
UIT ANDERE DAGBLADEN.
Gehuwd: 21 Febr. E. L Muller mot F.
Drukker, Bussum. 22 Febr. J. S. v.
Deventer met C. W. Huygens, NunnpcCt.
23 Febr. jhr. J. "W. M. Schoror met A.
Baronesse Snouckaert van Sokunhiirg,
den Haag. H. J. G. Janssen van Laajr
(weilr. A. B. Andriesse) met M. C. A. E.
Rüdlicb, Soest. P. H. Zuurendouk met
A. A. M. Slagt, Amsterdam. H. do ltnny
mot IJ. Moscoviter, Watergraafsmeer.
M. J. vau Dam met M. C. C. J. Kranen
burg, Doorn. H. v. d. Bruggo mot 0.
v. Wieringen, Winterthur.
Bevallen: 22 Febr. Küne-Fuclri, tl,
Voendam. Mouig-v. d. Linden, cl., Was
senaar. 23 Febr. Wolf-v. d. Bcrgli, d.,
Veghel.
Overleden: 2U Febr. W. J. Prins, tri j,
Overveon. 21 Febr. A. M» E. 'fnusent-
Keyser, Ginneken. Wed. R. W. Leou-
bardt-Wessels, 87 j. Amsterdam. 22
Fobr. A. Boolofs, 71 j-, Amsterdam. U.
Chr. Jansen, 67 j., Amsterdam. A. Po
lak Jzu., 81 j. Almelo.
„En" vervolgde ze langzatun,
„toen ik u dien brief schroef was ik
erg bang, maar nu ben »k ni-i
bang meer. Eu o ik kan nu niot uit
Londen weg gaan ik kan het niet!"
Terwijl 2:- sprak zag Barnabas uat
z© de handen wrong, niet het welspre
kende gebaar dat hij zich zoo goed
herinnerde. Hij hoog zich over de ta
fel en iaakte zacht haat hand aon.
„Waarom niet? Wil je mij de redon
niet zeggen. Clemency?"
Toen hoog Clemency het donkere
hoofdje en zei met zachte, tombere
«tem-
„Omdat hij ziek i« gevaarlijk
zi&k, zegt Müo en ik ik ben hier
in Londen dichter bij Item. Dan kan
lit af en too eens gann kijken naar
het huis waar hij woont. Ik ik
kar» nog niet van hem weggaan".
„Heb je hem dan lief, Clemency?"
„Ja", fluisterde ze ,,ja, ik hou
.Van hem. Daarom hen ik van hom
weggeloopen. 0 ik hou zooveel van
hem dat lk bang werd van mijn liefde,
en van mij zelf en van hem. Want
hij is een cWig lieer en ik ben maar
- wat ik ben".
„Een liovc, mooie vrouw", zei Bar-
nalwis.
„Mooi!" zuchtte zo „och, alleen
da erom wilde lui mij bobben en ik
heb hem rr>o lief. dat en zo
verborg haar gelaat in haar trillen
de handen.
„Ciemency!"
Het klonk heesch en zacht, nauwe
lijks harder dan gefluister, maar Cle
mency schrok, keek op en staarde met
groote oog en naar iemand die in d©
deuropening stond en arneekend een
hand naar liaar uitstrekte, het was
een lange man, van het noofd tot do
voeten in een jas gohuld en mrt den
hoed laag over het voorhoofd getrok
ken; hij Hd zijn rechterar m ln eea
doek. En terwijl zo hem aanstaarde
gaf Clemency een schreeuw er» sprong
overeind.
„O1" fluisferd zo. My lord
„Lieveling
bogen hoofd voor haar knielen; en hij langstellin;
ke©k niet op en deed ook geen pogin-
gen om haar aan te raken, terwij!
hij op haar antwoord wachtte.
Toen stak ze langzaam liuar hand
sjreelde zijn gebogen hoofd; ze
onderzoeken.
„Meneer", ziei hij, toen Barnabas
naderde, „ik neem de vrijheid uw
roe i te bekijken".
„O!" zei Barnabas.
„Het is geen slecht soort van hoed,
legde haar handen op z'ju schouders meneer, maar het is geen^hocd dien
oji knielde voor hem neer, zied at hij u vanavond kunt opzetten",
nu haar gezichtje kon n en de lief- j „En waarom niet Snrig?"
de in haar oogen kon lezen. 1 „Omdat hij niet veel beschermend
„Liefste", zei ze, ..lie.st als jj 'is tegen een wraakneming in den
mij werkelijk zoo lief hebt volg ik vorm van een knuppel luteu we
•je
„Als mijn toekomstig© :-iavin van
Bom borough Clemency?"
„Als je vrouw, liei/eling'
1,leveling1 En toen hij hen daar koo gelukkig
Do YteoouDt kwam dc kamer bin- 3aai0|i zag sloop Barnabas de kamer
iic-11 ontblootte heit hoofd, en viel voor "it en deed zachtejs do deur achter
haar op de knicön, zich dicht-
,,0 Clemency", zei hij, „de dour En hij zuchtte diep ca» had diep m-e-
fitond open en ik hol» alles gehoord, delijden met ziclvzelf orn het groote
woord voor woord. Maar. lieveling, contrast tusschen hun geluk én zijn
je hoeft nooit meer bang voor mo t» verdriet.
nooit meer, want ik heb je Hef.
Clemency, en ik smeek je 'hier, op
mijn knieën, cnn mij do groote eer
aan tc doan mijn vrouw te worden --
als je jo nog met zulk eeu armzalige
stumper als ik, wil inlaten. Clemen
cy, ik ben ziek geweest, on in mijn
ziekte heb ik voel geleerd, cm ik weet de hij nog een zucht en toen hij op
rui dat ik zonder jou niet loven kan. keek zag hij Shrig op het schoenmn-
Dus Clemency, als je medelijden mot kersbankje zitten, met oen sputteren-
mij hebt o Clemency de kaars naast zich en op zijn viil.-r.
I De Viscount zweeg, en bleef me t ge- oen hoed, dien hij met levendige Iw-
HOOFDSTUK UX.
Waarin on i'.e r a 11 d 0 r e v 1-
telcl wordt li 0 e B :.r nabas
z ij n h o e d v e r.l 0 or.
Terwijl Barnabas daar stond, lioor-
gen en wat eeni steen betreft het
lijkt nergens op! En er zit wraakne
ming in de lucht vanavond, zij wacht
om zoo te zeggen om den hoek op
u".
„Waarlijk, Shrig, Lk vrees dat ik
jo niet begrijp".
„Meneer, herinnert u zich oen vent
genaamd „Dick de Zanger" die dood
getrapt werd door een paard?"
„Ja".
„En herinnert u zich oen andar be
leend als „Dansende Jimmy" en «cn
dorde bekend als „Bonte Fagan?"
„Ja,-die hebban, eens geprobeerd orn
mij to berooven".
„Juist, meineer, rniaair ik jaagde ze
op d,e vlucht, als u .het nog Weet.
M'isschiiien hebt u dmn odk oenigo an
dere types niet vergeten, waarmee
11 en lik verschil van mooning gehad
Ihftbbon: als ik tegen u zei. low! en u
tegen mij zei: Nee! en als gevolg oen
bult als een tiardgokookt et boven op
uw hoofd kreeg?"
„Ja, dat weet rk natuurlijk nog
wel, maar waarom
„Meneer, zij liggen"vanavond weer
allemaal op de loer, maar dit keer
moeten zij u hebben".
„Mij weet je dat zeker?"
,,'Zoo zeiker als zeker. Korporaal
Diehard Boe, vroeger van de grena-
diera heeft liet mij verteld en korpo
raal Richard hoeft het altijd bij het
rechte eind. Do korporaal is nrijn
vriend die zetbaas is in „Het Kanon"
in Greys'3 tow have, zooals u zich
raisaohieï herinnert en „Het Kanon"
is ceai bekende vt-raaimeiplaate voor
de lüugvingerig© ihewren. Dus, toen
do korporaal mij inlichtte, heb ik
mijn hoed opgezet, ©en pistool mee-
genomen em mijn stok en ben Ixier
gekomen om ©en oogje op u te hou
den. En, mem eer, als die Jonge man
,11 iet den geheelen weg van Giles's
Iteute af, achteir u had geloopon,
wna u nu al een lijk geweest."
„Maai- wat hebben zij met imo te
maken."
„Wel meneer, zij zijui tot allies be
reid, tegen betaling!"
„Maiar wio aanor zulk een gezel
schap op na houden?"
„Non meneer, ik zal geen namen
Natuurlijk wil ik dat", zei Ikirnï
bas, „maar hoe?"
Door precies te doen wal ik u zeg,
mensei'. Wilt u dat?"
„Ja", knikte Barnabas.
„Nou dan, om te beginnen, die jas
van u is te lang om mee hard te loo
pen die moet uit, meneer!"
Barnabas glimlachte, maar trok da
delijk do jas uit.
„Nu mijn hoed, meneer!" en
Shrig gaf Barnabas liet heiooinil»
hoofddeksel. „Zet hem op, meneer. In*
liet begin zult u hem wat zwiuir vin
den, misschien, maar hij is praehUtf
tegen wraaknemingen".
„Dank je", zei Barnabas mei eon
glimlach, „maar hij is te klein, zooaif
ziet".
„Dat is jammer!" zuchtte Shrig,
„maar als het niet kan, dan kon W
niet. Nou, eens kijken oen wapen?"
„Ik lieb m'n stok", zei Bornaboa*
terwijl hij hem in de hoogt© stalt
Shrig nam hem in de hand, woog I»«n»
Given op de hand en gaf hem met een
goedkeurend knikje terug.
„Nou meneer, daa» zullen wc het e»'
maar op wagen", aei hij. Hij stond op
zette zijn hoed op, keek zijn pistool
nog even na, nam zijn eigen knoesti
ge n stok onder ziju arin, blies r*
noemen, rnaar ik liob mijn vermoe- kaars uit en liep naar d«< dexir, mwu'
dens cn ik ga vanavond probe eren om toon hij daar was, stond hij nog oven
den aanstichter op liecterdaad te be* .stil,
trappen, als u mij wUt helpen".
(Wordt vervolgd.)
