Huiuirc Dram
Buiteniandsch Overzicht
TWEEDE BLAD
Vrljriag 3 Haart 1932
Brieven Dit de Hofstad.
De eerste lente-dagen, waarvan vol
gens goede traditie Februari er eenige
moet brengen, hebben we inderdaad ge
had. De zon deed haar best, de wind
hield zich stil en dus was het op de
goede plekjes, zooals Den Haag er zoo
vele heeft, al zeer genietelijk. Een onzer
geliefkoosdste wandelingen, langs den
boulevard en door de Boschjes heeft
•weer haar eerste van een lange s
naar we hopen, gekregen. De zee
kalm en statig, slechts even rimpelde
haar huid en zacht kaatste het zon
nelicht op haar glimmende golfjes,
't Was nog voorjaarskil op de boulevard
en slechts weinige wandelaars genoten
met ons van de eerste verschijnselen
van de naderende lente.
In de Boschjes was het al beter. De
crocussen kwamen op de zonnige plek
ken zoowaar al uit den grond kijken en
hier en daar lichtte een heel fijne groene
tint door de heesters. Op de hoogere
punten was het nog te frisch voor een
oogenblik vertoeven, maar in de lagere
gedeelten waar het heesierhout den wind
keert was het werkelijk een verrukkelij
ke temperatuur.
Het wonen in Den Haag heeft de on
geëvenaarde charme dat er èn bosch èn
duin èn zee is, voor ieder verlangen dat
gene wat hem het meest trekt en boeit en
bet aangenaamst aandoet, 't Is heel be
grijpelijk dat hij die in het harije van
Amsterdam of Rotterdam is opgeroeid,
zich niet gemakkelijk kan voegen in Den
Haag, dat hij noch bosch noch duin
noch zee als zijn verlangen heeft, maar
hei staat wel vast, dat een groot deel
van deze groote stedelingen als zij
slechts langer hier vertoeven, toch den
smaak er van te pakken krijgt. Verstokte
stadsbewoners zijn heel dikwijls na eeai-
gt.i ujd vurige bewonderaars geworden
van de natuur en van de omgeving van
Den Haag. Soms zelfs verzoent hen de
kennismaking daarmede met veel wat
zij in Den Haag niet prettig vinden. Wie
eenmaal de vreugde van den dag in de
buitenlucht, de geneugten van den
pic-nic kent, die verheugt zich er over
dat hij Hagenaar werd en dat hij thans
vol-op van de natuur kan genieten.
Deze gansche lontboezeming inoest t
ons eens van het hart nu eindelijk de I
winter voor goed schijnt heen te gaan
en de lente in aantocht is.
Als ik geen Hagenaar was zou ik Ha
genaar wilen zijn, heeft menigeen dik
wijls gezegd. Het klinkt al te chauvinis
tisch. Ook in andere steden zoudt ge
veel goeds vinden, snaar Den Haag
beeft van alles wat, een elk wat wils, ge-
lijlc men het pleegt te noemen en <fat 11
juist het bekoorlijke van de residentie.
Door alle eeuwen heen is de schoon
heid van Den Haag bezongen en be
jubeld. Tal van dichters hebben bun poë
tisch vuur ontvonkt aan de natuur in de
omstreken van Den Haag. Veel daar
van van de schoonheid moge ver
dwenen zijn, er is nog heel veel over en
heel veel dat op meer moderne wijze
„schoon" is geworden. Het aloude Zorg
vliet, dat door vader Cats tot in den treu-
re is bepoëtiseerd, is lang niet meer het
oude bosschage, maar het moderne villa
park heeft ook zijn charme. Hier moet
de tijd nog wat helpen om aan te vullen
wat ontbreekt, n.l. het gewas dat dc
massale villa's wegbergt en een meer
idyllisch karakter geeft. De al te nieuwe
steen-klompen steken te veel af bij de
rustieke omgeving, voor zoover die dan
nog over is gebleven nadat breedc we
gen zijn aangelegd en groote plekken
zijn kaal-gemaakt om er woonhuizen op
te plaatsen.
Van de natuur even naar de kunst.
De gemeenteraad heeft het vorstelijk
aanbod van dr. Bredius aanvaard, gelijk
dat te wachten was. Dat nog vier leden
van dien raad zich er tegen verklaarden,
is te betreuren. Het heette op zuinig
heidsoverwegingen dat men er tegen
stemde, maar dit soort zuinigheid is van
dat onverstandige soort waarmee de zui
nigste mensch ten slotte ondergaat. De
vergelijking met een huisvader, die tij
delijk krap zit gaat ten opzichte van de
overheid niet op. Ieder weet dat er een
maal een betere tijd zal komen en dan
moeten geen onherstelbare fouten zijn
gemaakt. Indien men één overbodigen
ambtenaar afschaft, is reeds het bedrag
dat deze kunstaankoop eischt, gekapi
taliseerd. Het zal niet moeilijk zijn zoo'n
overbodige te vinden.
Heel verstandig is de bepaling van dr.
.Bredius, dat de bezichtiging van het
nieuwe museum niet kosteloos zal zijn.
Wanneer dat het geval is, stormt het den
eersten tijd van den toeloop, waarvan
gg'A niet het minste nut hoeft bij het
bezichtigen. Die nieuwsgierigheid om
eens in dat mooie huis te gaan kijken,
moet worden tegengegaan.
Afschuwelijk hinderlijk is dat reeds in
de huizen waar verkooping wordt gehou
den daar is hel propvol van do kij
kers en als het dan verkoopdag is zijn er
twintig personen. Op diezelfde wijze zon
het straks propvol zijn in dr. Bredius'
woning, vooral ook omdat deze in een
wijk staat die daar zeer veel aanlei
ding toe zal géven. Het is wel zeker dat
als de deuren werden opengezet, onmid
dellijk een paar honderd vrouwen naar
binnen 'dringen, om eens te neuzen. Ge
lukkig zal dit niet geschieden. Al kost
het maar een kwartje dan is de kunst-
begeerigheid onmiddellijk verdwenen.
In verband met de kunst wijzen wo er
ook op dat wederom dc subsidieerings-
kwestie aan de orde is geweest. Men
zal zich herinneren dat in Den Haag
de belasting op bioscoop-voorstellingen
is opgedreven, teneinde uit de grootere
opbrengst de ware kunst te steunen. Met
Jat stelsel ïs mta vastgeloopen hu
weet men er niet meer uit te komen.
Men gaat nu weer onderzoeken of men
de gezelschappen die ware kunst geven,
niet kan steunen dat men hun een
deel der betaalde vermakelijkheids
belasting teruggeeft. Dit is het systeem
van de mijl-op-zeven want eerst de hef
fing die veel Keld met zich sleept, daar
na de berekening van de subsidies en
dan weer de terugbetaling. Hier ziet
tot welk een konsekwenties men
kan komen, wanneer men eenmaal een
verkeerd stelsel aanvaardt en belasting
gaat heffen van objecten die niet alleen
ongeschikt zijn voor Jat Joel, maar vol
maakt onbillijk behandeld worden. Men
beei"; ..vermakelijkheid" ten eenenmale
als een verkeerd begrip aanvaard, om
dat men daarin als hoofd-element de
weelde zag.
Dat is een ernstige fout. Misschien
ware die te herstellen indien de ver
makelijkheidsbelasting al niet zooveel
opbracht dat het onmogelijk is geworden
dit bedrag te missen.
Zóó wreekt een fout zich steeds*
HAGENAAR*
DE CESLOTEN VREDESVERDRAGEN ZULLEN TE GENUA NIET
GEWIJZIGD WORDEN.
DE LEVERINCEN IN NATURA OM DE DUITSCHE OORLOCS-
SCHULD AF TE BETALEN.
DE BEPERKING VAN BEWAPE NINC DOOR JAPAN.
BE8TAAT ER NOG EEN DUITSCH GEVAAR VOOR FRANKRIJK?
Do regering en diplomaten zijn
druk bazig van de atmosfeer voor de
conferentie te Genua, te zuiveren.
Uit Londen wordt geseind
De conferentie te Boulogne tusscben
Lloyd George en Poincaré heeft een
einde gemaakt aan de vrees, welke in
Frankrijk werd geuit, dat een der
Verdragen van Versailles,
Trianon, St. Cermaln of
Neullly.
door de Bespreking der economische
kwesties te Genua zou worden aange
tast. De vrees der Franechen was
waarschijnlijw veroorzaakt door de
omstandigheid, dat Poincaré ojet zelf
te Cannes was, toen daar de resolutie
omtrent de Genua-conferentie werden
behandeld. De besprekingen te Bou
logne dienden echter om te bewijzen,
dat Groot-Brittennië evenals Frank
rijk ven ooordeel is, dat de pricipes,
waarop deze verdragen en hun eco
nomische clausules berusten, uitslui
tend een zaak zijn die de geallieerden
betreft en niet op een conferentie
mogen worden ter sprake gebracht,
waar die neutrale mogendheden in de
meerderheid zouden zijn.
Natuurlijk ia het begrijpelijk, dat
bij de bespreking van den algomeei-
nen economische n toestand van Euro
pa een verwiiaing naar de economi
sche uitwerkig van deze verdragen on
vermijdelijk kan zirn. Niettemin is het
echter duidelijk, dat deze verdragen
od zichzelf staan en dat Engeland het
volkomen met Frankrijk eens is.
Uit Moskou wordt het volgende ge
meld omtrent
h«t protest van Rusland
tegen hot uitstellen van de
oonferontie van Genua
Daarin wordt bet volgende gezegd
De Russische regeering. die het
voorstel om aan do conferentie van
Genua deel te nomen met den mees
ten ernst behandelt n een gevolmach
tigde dielagatie toestaande uit ver
antwoordelijke vertegenwoordigers
der regeering benoemd heeft, ver
noemt aan den vooravond van het ver
trek har er delegatie met verbazing,
dat de oonferontie zonder meer is uit
gesteld. Het beroep op de ininister-
oriais in Italië is niet stekhoudend,
wanneer men in aanmerking neemt,
del tot hot bijeenroepen der confe
rentie .besloten werd door de gevol
machtigde minister-presidenten en de
conferentie dringend noodzakelijk
werd gaoht en haar de taak werd op
gedragen om over het economische
herstel van Europa en de algomeene
wei vaart in elie landen te beraadsla
gen.
Te Cannes heeft men bepaalde ver
dichtingen op zich genomen, die
door toevallig veranderingen in de
samenstelling der regeeringen niet
mogen worden beïnvloed.
Onder vaststelling van bei boven
staande geeft de Russische regeering
uit ine aan de verwachting, dat de En-
tente-staten bij het vaststellen van een
nieuwen datum voor de conferentie
meer opmerkzaamheid zullen schen
ken aan de overweging, dat de door
hun vertegenwoordigers genomen be
sluiten voor hen (bindend ziin. Voor
de conferentie kunnen plaatsen wor
den uitgezocht in een land, dat een
duurzamer regeering bezit.
Tenslotte doet de Russische regee
ring het vooreted, de conferentie op
den 236ten Maart te doen aanvangen
en de regeering drie weken voor het
begin der conferentie hiervan in ken
nis te stellen.
Tegenover vertegenwoordigers van
de pers zijn door een vertegenwoordi
ger van £et Duitsche ministerie voor
Jen wederopbouw eenige verklaringen
afgelegd ten aanzien van de nieuwe
met vertegenwoordigers van de Com
missie van Herstel gesloten overeen
komst betreffende
de leveringen in natura.
Er werd op gewezen, dat do to Can
nes door den Oppersten Raad vast
gestelde cijfers wel iB waar nog met
definitief zijn aangenomen en dat
voor Frankrijk bovendien de overeen
komst van Wiesbaden nou van kracht
blijft, doch dat Frankrijk, zooals de
zaken op het oogenblik Btaan, aan
spraak kan maken op een bedrag
van 950 millioen goudmark aan leve
ringen in natura, terwijl de ovengo
bij deze leveringen betrokken ge
allieerde mogendheden te zamen op
500 millioen goudmark aan leverin
gen in natura aanspraak kunnen ma
ken.
ïn deze bedragen zijn echter ook
reeds vervat de Duitsche koIenJeve-
ringen aan Italië en België en wel tot
een bedrag van 120 tot 140 millioen
goudmark.
Voorts zijn van genoemde bedra-
fen af te trekken de leveringen, wel-
e tot dusvorre door Duitschland
zijn gedaan en welke in het jaar 1922
nog zullen volgen en die op een totaal
bedrag van 100 millioen goudmark
worden geschat, ok komen voor at-
trek m aanmerking de 25 welke
door Engeland op grond van de re
covery act op den Duitschen uit
voer worden geheven en welke 80
tot 100 millioen goudmark uitmaken.
Aldus blijven er nog 150 tot 200
millioen goudmark over, die door le
veringen in natura moeten worden
aangevuld.
Een vaststelling van het aandeel,
dat aan de afzonderlijke staten var
bovengenoemde bedragen ten deel
zal vallen, is nog niet geschied.
Op de controle op den Duitschen
bmtenlandschen handel zal de geslo
ten overeenkomst niet van invloed
"jn.
Met betrekking tot de prijsvorming
bestaan eveneens geen vas' gestelde
regelen. De andere partij mag arti
kelen, die de Duitsche uitvoercon-
trole niet zijn gepasseerd, niet op
rekening der schadeloosstelling bren
gen. Om op rekening der schade
loosstelling te worden gecrediteerd,
moeten de leveranties minstens een
waarde hebben van 1500 goudmark.
Verder moet door een clausule wor
den bepaald, dat de goederen niet
verder mogen worden geëxporteerd,
d. w. z. naar een ander land of ook
wederom naar Duitschland terug.
Het zou bijv. kunnen gebeuren, dat
en Servische afnemer door den
ïx'Cr]C0'?P jan Duitsche artikelen aan
Nederland tegen goedkoope prijzen,
de prijzen op de Duitsche markt,
terug.
Het zou bijv. kunnen gebeuren, dat
een Servische afnemer door den
verkoop van Duitsche artikelen aan
Nederland tegen goedkoope prijzen,
de prijzen op de Duitsche markt
drukt.
De geallieerde regeeringen zijn
verplicht maatregelen to treffen te
gen zulk een wederuitvoer. Indien
wordt geconstateerd, dat desondanks
herhaaldelijk tegen dit verbod gehan
deld wordt, dan kan Duitschland
de overeenkomst met het betrokken
land opzeggen.
In de schadeloosstellingscommiseie
van den Economischen Rijksraad
deelde een vertegenwoordiger der ie-
geering in antwoord op een vraag me
de, dat de regeering in verband met
een afpraak met de andere contrac-
teerende partijen niet in staat is, den
tekst der overeenkomst in afzienba-
tijd te publiceeren.
an een lunch van <le Engelsch-Ame-
rikaansche persvereeniging, waar Poin
caré tafelpresident was, heeft deze een
rede gehouden over
de houding van Frankrijk
vóór, tijdens en na den oorlog. Voor den
oorlog was Frankrijk zoo vredelievend
mogelijk, doch na den verwoestenden in
val had het besloten, de wapens niet
neer te leggen dan na de overwinning.
De republiek had daarbij den troost, dat
alle beschaafde volken aan haar kan»
streden.
Bij de vredesonderhandelingen had
Frankrijk geen enkel territoriaal voor
deel gezocht en alleen de teruggeving
der vroeger ontrukte provincies. Sedert
jaar had men kunnen zien, dat
Frankrijk slechts zijn veiligheid ver
langde en de beloofde schadeloosstel
ling. „De F raas ch en rekenen op u
besloot Poincaré om aan uw landge-
nooten uiteen te zetten dat wij slechts
gehoortamen aan de noodzakelijkheid.
Plaatst gij Frankrijk in het ware licht."
't Duitsche Centrumblad „Germania"
loont zich verontwaardigd over de uit
latingen betreffende
het Duitsche gevaar
van Fabry in de Fransche Kamer, bij
het debat over de legerwet. Het blad
meent, dat men te Parijs krampachtige
pogingen doet om het buitenland zand
de oogen te strooien en men ver
spreidt daarbij de dwaaste en belache
lijkste berichten. „Bij het schrikkelijk
verminderde en jammerlijk uitgeruste le
ger, zooals Duitschland thans bezit, in
gesloten als het is door landen, .he
nauw met elkaar zijn verbonden als Po
len, "België, Engeland en Frankrijk,
het Duitsche volk wel krankzin
nig zijn, indien het voornemens had om
aan te vallen. Als Frankrijk, ondanks
den slechten financieclen toestand,
thans, nu de geheele wereld ontwapent,
een buitengewoon sterk leger aan
houdt, moet het wat anders in het schild
RUBRIEK VAN ROIL DB
D* RAKKER
KLEURENHARMCXNIE.
Het is ongetwijfeld waar, dat in
eeri kamer de kleuren van behangsel,
vloerbedekking, gordijnen enz. goed
moeten harmonieeren, om een werke
lijk blijvenden goodeu indruk te ma
ken. Maar ook in deze richting kan
overdreven worden. Toen een dame in
New York haar kamers geheel in een
bepaalde blauwe kleur had laten stot-
feerou en meubileeren, kwam zij bij
aanschouwing van het geheel, tot het
resultaat, dat haar witte Perzische
kat de kleurenharmonie verstoorde.
Zij verfde liet anne dier dus blauw,
wat de kat bijna het leven en haar
een flinke boete kostte. Want de rech
ter achtte dit dierenmishandeling en
bleef doof voor haar verzoeken om fle
raak maarblauw-blauw te
laten.
Ja, die kleurenkwestie is nog lang
zoo eenvoudig niet. Wij moeten er
vteeds voor oppassen dat we niet in
Aet, alleszins menschelijke, geval ge
raken van het echtpaar, dat op een
kwaden dag van een welmeenende
tante een eenigszins futuristisch ge
kleurd canapékussen cadeau kreeg.
Al dadelijk bleek, dat de helle kleu
ren van het ding volkomen uit den
toon vielen in de kamer met het rose
behang, bet wijnroode kleed, de effen
gordijnen, de ouderwetsche staande
.lamp cn het schilderij met koetjes en
'Jtalfjes naar het leven. Daarom werd
onmiddellijk een moderner behang
itgezocht, bet karpet maakte pïaats
rtoor een heller exemplaar, goraijnen
en lamp werden gemoderniseerd, het
schilderij werd door een cnbistisch
Product vervangen. Toen het geheel
l^ar was, bleek dat het kussen niet
met de rest harmonieerde en het werd
daarom achter slot opgeborgen.
DEGENERATIE.
Als do voorspellingen der wetten
schap waarheid zijn, zal het mensche
lijke ras in het jaar 3000 ongeveer ge
wijzigd zijn tot een diersoort die mm-
dcrwmrdig is aan de hoogste apen
soort. De inamnen der wetenschap ko
oien tegenwoordig vaak met zulke ont
moedigende mededeelingen. Het men-
echelijk ras degenereert reeds ©inde
«en duizendtal jaren, zeggen zij. On
ze haardos wordt bijv. scliaarscher.
Zoo snel zelfs, dat over driehonderd
jaar do menschheid wellicht kaal dooi
het leven zal gaan. Met het gebit
schijnt hel ook al mis te zijn. De
vraag naar valsdhe tanden en kiezen
wordt steeds grooler en de verstands
kies komt bij ieder volgend geslacht
wat later.
Onze voorouders hadden grootere
kaken dan wij, maar hun hoofden
waren kleiner, Dit behoeft echter niet
hoopvol te stemmen, waait oen groot
hoofd beeft daarom alleen nog geen
betere hei'seaia.
Onzto oogen schijnen ook sledhter te
worden en tnen beweert, dat 70 van
dc menschheid het niet zonder bril
kan doen.
Onze ooren zijn nog uitstekend.
Maar onze pessimistische beoordee-
Vinrs zetton ook liior een domper-op
4nogelijk© blijdschap om dit fc-it. Al
le dieren hebben een buitengewoon
goed gehoor.
Wij zijn kleiner geworden
Maar de mannen der wetenschap
doen ons ook een middel aan de band
om hot degeneratieproces, zooal niet
geheel te stuiten, dan toch te vertra
gen. Wij moeten ophouden met het
eten van gekookt voedsel.
ROEL DE RAKKER:
(Daily Sketch, Londen)
Ik heb Dat ia
honger, in orde
jongen. papa.
Hel lekkerste En wat heb
stuk van de je bewaard,
kip moest jongen I
bewaren.
Maar 1080 jaar. De zaak lijkt niet
erg dringend. De waarschuwing zal
wel weinig effect faebebn. En wat het
jaar 3000 betreft\vte dan leeft,
wie dan zorgt.
DE WAARDE VAN SARDINES.
Zuid Amerika is berucht als het
land van de gele koorts. Er is nu ont
dekt, dat deze ziekte met sardines be
streden kan worden. De koorts wordt
veroorzaakt door den steek van een
bepaald soort muskiet. Nu is men er
achter gekomen, dat een sardineinerk.
wij bedoelen sardine-soort da „dhat-
ta" zich zeer goed in zoet water accli
matiseert en wat meer betee&ent, dat
zij letterlijk verzot is op de larven
gele-koorts muskieten.
Vele chatta's zijn dus naai- de moe
rassen overgebracht, waar zij alle
larven vernietigen. Zoo is de sardine
geworden tot weldoener der mensch
heid.
DE OORSPRONG VAN ZUDE
Zijde is een van de oudst bekende
weefsels. De ontdekking geschiedde
ongeveer 50 eeuwen geleden, natuur
lijk door de Chineezen.
Het geschiedde aldus. In die grijze
oudheid regeerde over China een jon
ge keizierin, Si Ling Chi, veertien len
tes oud- Op een goeden dag zag zii
een zijdeworm aan het spinnen. Zij
nam den draad weg en met haar liof-
dames borduurde zij er haar japonnen
mee. Aanvankelijk amuseerdie de kei
zer zich ermede, maar toen zijn kei
zerinnetje hem een geheel van zijde
vei-vaardigd kleed aanbood,was hij zoo
getroffen door den praohtigen glans,
dat hij energiek medewerkte aan de
stiohtimg van een nationale zijde-
industrie. Eeuwenlang hielden de
Chineezen ham geheim angstvallig
voor andere volken verborgen. Schat
ten werden vertillend met den uitvoer
naar Indië, Perzië on Arabic.
In het jaar 350 v. C. werd een Chi
ne esoke prinses door een Indischen
prins geschaakt en 't verhaal wil, dat
zii in het geheim een aantal eitjes van
zijderupsen en wat zaad van moerbei-
boornen in haar sandalen verborgen,
meenam. Zoo werd het geheim in In-
daö bekend, naaar de prinses, die het
verraden had, verdween op geheim
zinnige wijze.
EEN AARDRIJKSKUNDIGE
FOUT.
Wij behoeven er niet aan te herin
neren dat het werelddeel Amerika,
zijn naam ontleend aan don ItaLiaan-
schen ontdekkingsreiziger Amerigo
Vespucci, maar weinigen zullen we
ten. hoe het gekomen is, dat deze
naam gemeen goed- werd in stede van
dien van Columbus, die toch het we
relddeel het eerst betrad.
Het Engelsche weekblad Fit-Bits,
geeft ons de navolgende verklaring.
In Mei van het jaar 1507, iuist een
jaar na den dood van Columbus,
echr-?ef een zekere Martin Waldsee-
muller een boek, waarin o.a. een La-
tiifiscbo beschrijving voorkwam van
de vier ontdekkingsreizen van Ves-
puoci. In dit boek stelde de schrijver
voor het nieuw ontdekte werelddeel
Amerika te noemen, omdat hij meen
de dat Vespucci het ontdekt had.
In 1508 verscheen de eerste, te Ro
me gedrukte wereldkaart, waarin
Amerika was opgenomen, zonder
echter dien naam te dragen. Maar
een jaar daarna verscheen plotseling
die naam weer, alsof hij reeds alge
meen geaccepteerd was en wel in een
anoniem boek, te Straatsburg uitge
geven. Bn tenslotte was het in 1514
do beroemde schilder iRoivardo da
Vinei, die de eerste kaart maakte,
waarop het nieuwe continent dén
naam Amerika droeg. Zoo werd Co-
1 umbos van de eer ontroofd, zijn
naam aan het land te geven, dat hij,
dank zij zijn volharding, moed en on
dom emtnsg eest, had weten te vinden.
OPGERUIMDHEID.
Het is niet te ontkennen dat de we
reld wel eens wat opgeruimdheid
mocht aanwennen. Niet de opge
schroefde vreugde, gevolg van ellende
of geestesleegheid, waaraan de
menechheid tegenwoordig in hooge
mate Jijdt, maar kalme, vriendelijke
opgeruimdheid of vergenoegdheid.
Amerikanen, die niets te zonder
ling of te vaag vinden om een cam
pagne tegen actie voor te beginnen,
hebben hun landgenooten verzocht oen
eens eer. nationale week van opge
ruimdheid te houden. Zij willen hier
mede aantoonen, dat alle dingen
slechts de waarde hebben, die wij zelf
er aan toekennen.
De organisatoren van deze vreemde
actie, hebben aic.h in de eerste
plaats gericht tot alle New-Yorksche
telefoon-abonnees, omdat aan de tele
foon het menséhelijk ongeduld het
meest en het snelst tot uiting komt.
maar ook in de tramwagens, autobus
sen, en treinen hebben zij zich niet
onbetuigd gelaten* Zij hebben er
aanplakbiljetten opgehangen met
aanmaningen als„Als men door een
meAreizigör omvergeloopen wordt,
neemt men den hoed af", „Glimlach,
wanneer iemand op uw teenen gaat
staan" enz.
Waarom zouden wij dit ook niet
doen. zegt Excelsior, waaraan wij een
en ander ontieenen. Wij moeten
slechts vergeten dat de Fransche fi
nanciën in moeilijke omstandigheden
verkeer en, dat al onze takken van
handel cn nijverheid den een na den
ander in het moeras raken, dot
Duitsohland ons niet betaalt, dat Rus
land ons groote eommen eohuldig is,
dat wij allen min "f tneer naar een
huis zoeken enz. Twintig klein ig!
zonder eonig belang.
PSEUDO-OVDERNEMIXGEN-
In tijden van eoonomische crisis,
zijn de z.g. zaken promotors altijd hard
aan het werk en zeer vaak succesvol
in hun pogingen om lichtgeloovige lie
den van hun spaorduiten af te helpen.
Zoo zij uit de geschiedenis de zonder
lingste ondernemingen bekend en 't is
lang niet onmogelijk, dat wij van Iets
dergelijke in de naaste toekomst meer
zullen hoor en.
In den tijd van de beruchte Zuid-
zee-ondernaming. werd: bijv. getracht
geld bijeen te kriigou voor..hot ex-
ploiteeren van een artikel, dat groote
winsten zal afwerpen, maar dat een
geheim moet blijvon voor iedereen.*'
Verder die exploitatie van het perpe
tuum moHele in den vorm van 'n spe
ciaal geconstrueerd wiel, hot onttrek
ken van goud aan de zee, het exp'.oi-
teeren tot winstgevende ondiernemin
gen van de onbewoonde streken dei-
wereld (kapitaal twaalfhonderd gul
den). Op dit oogenblik bestaan er
nog verscheidene ondernemingen, die
zich het zoeken van verborgen schat
ten in verschillende deelen der we-
relditen doel gesteld hebben.
Er zullen wel altijd menschen ge
vonden wordon, die bereid zijn hun
zuur verdiende gold te steken in onder
nemingen, die een onbereikbaar of
fictief doel nastreven, of op zijn minst
gegrond ziin op buitengewoon specu
latieve basis.
BEVEILIGING TEGEïN DIEF
STAL.
Overal is het aantal diefstallen ont
zettend gestegen, vooral in de groote
steden in het buitenland. En zoo zijn
vooral banken cn winkels er toe geko
men zich te voorzien van extra bevei-
liginganiddelen tegen dit gevaar. On
langs werd te New-York een man, dde
in een bank een valsche cheque had
aangeboden, gepakt met behulp van
een boven den ingang bevestigden
bronzen adelaar, die door electrisch
contact een sïrenegehuil aanheft, wan
neer de kassier od een knopje drukt
Thans heeft men een nieuwe uitvin
ding in toepassing gebracht, die de ge-
ömployeertTen van banken en win
kels kan beveiligen tegen een gewo-
penden overval. Beneden den toon
bank is een klein pedaal aangebracht
Al moet de aangevallene nu de han
den opheffen op bevel van zijn bela
gers, ziin voet is vrij om op het pedaal
te drukken, waardoor een luide eleo-
trische bel buiten aan het gebouw be
gint te werken en tevens een licht
sein „Politie" voor iedereen voorbij
ganger zichtbaar wordt.
Een andere uitvinding bestaat uit
een vest, waarin in een bij
zondere zak een revolver is
vastgemaakt. Dit wapen is zoodanig
geplaatst, dat het recht op het lichaam
van den aanvaller is gericht, wanneer
die tegenover den bedreigde staat.
Het opheffen van "de anmen brengt
een koord in beweging dat den trekker
overhaalt en de revolver afvuurt- Dit
idee lijkt ons niet van risico ontbloot,
want de revolverdrager kan wel eens
met de handen naar iets reiken en
ongewild door het afgaan van de re
volver een paniek en een ongeluk
aanrichten
EEN GODKOOP LAND.
Wij zij er ons helaas maar al te goed
van bewust, dat er wel goedkoope,re
landen bestaan dan hei onze. En ols
wij wienschen, dat het hier wat goed-
kooper wordt, willen wij nog niet eens
het onderste uit dc kan hebben door
te wijzen op de prijzen in Thibet, y/aar
van kolonel Howard—Bury, leider
der Mount Eke rest exporidiie, het een
en ander vertelt, In dat Ideale land
betaalde de kolonel voor logemejit in
een behoorlijk hub met groote tuin
de somma van 35 cent per dag? Een
huisknecht stolde hem «Je bescheiden
sa!ariseisch van f 2,30 per jaar cn nam
genoegen met een enkelen uitgaans
avond per week.
DE DESKUNDIGE -
De Engelschen hebben veel goede
eigenschappen, maar in liet spreken
van vreemde talen zijn zii zeer zwak.
Een aardige anecdote wordt ons dien
aangaande verteld betreffende een
professor in de Griekache taal aan
een der Engelsche universiteiten.
Een der studenten moest een stuk.
van oen bekend Grieksch schrijver,
hardop voorlezen. De jonge man vol
deed aan het verzoek, maar na
6lechts enkele zinnen, werd hij in de
rede gevallen door den professor:
„Stop! üw uitspraak is vreeselijk.
Hoe komt u aan zulk oen uitspraak t
Waar komt u vandaan."
Waarop de student in gebrekkig En-
gelsch antwoordde
„Uit Athene, professor."
NAAR HET LEVEN.
De Amerikanen besteden steeds bui
tengewone zorg aan de aankleeding
hunner films, Hein of groot. In een
der nieuwste speelt de beroemde Ytiry
Pickford als de „Kleine Lord", c&t
aJs boek en tooneetstuk ook hier te
lande zeer bekend is. Het groote eer
oude kasteel van dun kleinen Lord a
in deze film een getrouwe nabootsing
van een der fraaiste Engelsche kas
teel en.
En om de deftige oud-Enge!sche
huiskn echten in al hun eigenaardig
heden en waardigheden op het doek te
kunnen vereeuwigen, engageerde men
zelfs een bekenden hotel-chef, die de
zoogenaamde lakeien in evenveel mo-
diel-dienaren wist te veranderen.
DE BLOEDZUIGER,
In sommige landen schijnt het ge
bruik van den bloedzuiger voor medi
sche doeleinden weer in eere te zullen
worden hersteld. Sommige buitenland-
sohe doktoren beweren, dat er geen
betere methode bestaat voor het ver
lichten van patiënten die aan ont
stekingen leiden dan bloedzuigers.
Vroeger werden de diert jes in groote
massa's gekweekt. In 1S70 waren in
Parijs alleen. niet minder dan 12
handelaars, die hun bestaan vonden in
den verkoop van bloedzuigers, tegen
den priis van ongeveer f 120 per
duizend. Thans bestaat nog slechte
een firma van die twaalf, die zijn ar
tikel voor f 30 per duizend moet ver
knopen.
Tegenwoordig kunnen de Engelsche
apothekers niet. aan de vraaf naar
bloedzuigers voldoen, door het toene-
mejide gebruik. De oude kweckeriien
waar van tif<I tot tijd oude paarden
in ccn vijver gebracht werden om
den „voorraad" bloedzuigers te voe
den. ziin verdwenen en er worden nog
slechte bloedzuigers ingevoerd uil
Turkije.
