Stadsnieuws
Het Tooneel
Onze Lachhoek
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 21 MAART 1922 T«6EPE BI-AD
Rubriek voor Vrouwen.
KAPSEL EN HOED.
Het lage kapsel. Kleine
en grooto hooden. Zijde,
peau de snéde en stroo.
Do-meest geliefde gamee-
ring.
De hoed en liet kapsel houden altijd
nainv verband met elkaar: wanneer
een van do twee een groote verande
ring ondergaat, volgt de ander meest
al Iteel gauw daarop, en dikwijls is
het zelfs niet te zeggen, welke van de
twee het eerst naar het nieuwe model
is overgegaan. Wanneer wij nu een
modetijdschrift openslaan, is het kap
sel laag, zoowel over de ooren als
over het voorhoofd eu in den nek en
de hoeden staan er diep overh.en.
Eon enkele draagt het haar hoog van
het voorhoofd weg, maar het moet dan
wel heel losjes en lucliti? gekapt
kunnen worden, om ook vlak in het
gccicht nog te flatteeren. Eigen ijk is
zoo'n kapsel nog het meest geschikt
voor haar dat in een paar strengen
luchtig vastgostoken, altijd wel goed
valt, al lijkt dc dracht ook nog zoo
Ingewikkeld
De zoogenaamde nekspelden wor
den veel minder gedragen, ook al om
dat het haar in den nek zoo laag valt,
dat er voor zoo'n speld eenvoud.a
geen plaats meer over is. Hoe luge/
liet haar van achteren is vastgemaakt
hoe flatteuser het dus is, want bij veel
vrouwen werd het minder mooie nek
haar vroeger door deai speld beaekt
en dat moet nu natuurlijk door l
haar zelf. Ieder modeplaatje laat zien
dat het haar niet zoo maai- naar ach
teren ovor de kruin wordt geka..
een veel mooier model krijgt het kap
sel, wanneer dit haar op den kruin
door een onderlaagjo van het eisen
opgókamdo haar wat hooger wordt
gelegd. Wat aan kammen wordt ge
dragen zijn de hor,ge Spaansche, die
zelfs bij avondtoiletten enorme afme
tingen bereiken, zoodat men zich on
willekeurig afvraagt, hoe de draag
ster ze tegen haar hoofd in evenwicht
weot te houden.
Een eenvoudiger manier van kap
pen die sommigen ook flatteert, is het
opmaken met o-n band over het vorr-
hoofdhaar, hetzij een linljo in de
kleur van het japonnetje, of voor de
blonden een zwart en voor de donke
ren een goudbandje. Natuurlijk
breidt zich hierin do luxe ook meer
en meer uit, en op sommige plaatjes
kijkt een aardig gezichtje yit onder
een langs liet voorhoofd gelegde v»,
of een ander draait u haar rug toe
opdat je die versiering in horizon
tale richting in haar achterhaar kunt
bewonderen. Maar de plaat is ge
duldig en alleen werkelijke ^schoon
heden kunnen zich zulke excessen ver
oorloven: voor anderen doet het te
gauw denken aan een Inca-opper
hoofd! Want het is met het kapsel ris
met do kleeren: laten wij toch niet
vergeten dat wij ons kleeden naar ons
uiterlijk en figuur en niet naar dc
damo op 't plaatje, dia letterlijk vol
maakt voor de mode ge»ehapeai is.
omdat do teekena&r dat zoo gewild
heeft. Want houden wij ons daar niet
aan, dan worden wij de slaafs olie vol
gelingen der mode. waar de anti-mo-
de-mensclien met recht zoo tegen op
komeai.
Voorjaarshoeden hebben een voor
zijde als hoofdmateriaal, hetzij als
bui al ripslint, of als effen zijde, ook
wel als satijn. En voor haar die de
kiene hoedjes het best kunnen dra
gen, is bet dan: hoe eenvoudiger, hex*
beter. Doordat een groote hoed zoo
veel grootere oppervlakte heeft dan
een kleine, kon ook do garneering
wat uitgebreider zijn, maar een klein
hoedje, dat is versierd a'sof het een
giooto was, verliest zijn geheele char
me. Een heel eenvoudig modelletje i
het kleine ronde doorgestikte hor-die
niet den iets opstaanden, smallen
rand, waarop van voren een enke e
roos is bevestigd, die er bijna geheel
voor uitsteekt. Dit dopje wordt een
klein beetje schaaf opgezet en s
dan even aardig als de donker bruine
groote, die langs den bol en den bin-
nerand gegarneerd is met geplooide
zij in dezelfde tinj.
Een and ca- model heeft een groen
zijden bol met een dikken, opgevuld en
rand van grijs waarvan aan den
rechterkant twee spits toeloopende
gr ij zo lussen afhangen.
Voor haar, die het staan, zijn er
ook nog do hoedjes zonder rand bij
een heel jong, pikant gezichtje flat
teeren die wel verreweg het rnee6t,
zooals het donkerbruine modelletje
met rozen langs den bol in bruinrose
en rood. Bruin is trouwens een gelief
de voorjaarstint in dit seizoen, zoo
wel .voor do hoeden ais de japonnen
en mantelcostumes. Deze laatste wor
den dan vaak met donkerblauw ge
garneerd, een tint die eigenlijk altijd
in de mode is, er bijna meer naast
staat, doordat hij zich steeds weet te
handhaven. De reden hiervan ligt
waarschijnlijk wel daarin, dat donker
blauw iedereen goed staat, en eigen
lijk ook nooit verveelt: paars, bruin,
groen, geel, he* zijn allemaal kleuren,
waar de rnodo op een oogenblik ge
noeg van krijgt, maar het weinig op
vallende blauw houdt stand naast al
lerlei nieuwigheden.
Toch kan dit schijnbaar zoo stem
mige blauw alleraardigst opgemaakt
worden to iets bijzonders, zooals lu
blauw zijden hoedje, ©em toque-model
zonder rand, met een grijzen, lang-
afhangeude, ruige veer over het rech
teroor.
Naast de zijden hoedjes zijn voor liet
voorjaar ook die van peau de suède
zeer in trek: het idee van een „re
genhoed" gaat er bij die nieuwe mo
dellen wel wat af, hoewel ze me stal
nog zeer eenvoudig van makelij zijn.
De grootere hoeden van deze leersoort
passen het best bij de echte tailormo-
de mantelpakken, welke ©enigszins
stijf zijn, maar naar Engelsche modi
toch nogal veel gedragen worden.
Over het algemeen zijn er voor
zijden hoeden meer mogelijkheden,
dan voor die van peau de suède.
modellen ziin wat luchtiger en oric'
neoler meestal, zonder dat ze opval
lend behoeven te zijn.
Do strooien worden daarbij ecMer
nog niet vergeten en menig strooien
hoedje komt or> dc lentedagen alweer
ta voorschuil. ITet kl"ine, ronde, zwar
te met donkerbruin lint los om d« bol,
en drie groote lussen achter eiker
aan den rechterkant, is een tvpisc1'
model-hoedje de overhangende gor
neering is de meest gevraagde.
F.. E. PFEREBOOM.
DE WEDSTRIJD VAN CREMER.
„Een praclitigo wodstrjjd!
Van alle kanten bob ik dit herhaaldelijk
gehoord en workeljjk, wanneer ik naga,
wat door do voruehillendo eonenrreerendo
vereenïgingon is gegeven, dan dient ge
zegd, dat Creinor dit jaar wel bijzonder
gelukkig is geweest met do vereenignigeu
die in dezen wedslrjjd voor haar zyn op
getreden. Er zjjii zelfs meerderen onder
dc oudere leden, dio mjj verzekerden, dat
deze wedstrjjd allo voorgaande overtrof.
Het „lest hengt best 1" zal op (leze uit
spraak waarschijnlijk ook wel toepasselijk
zjjn. Zeker is het, dat het gehalte der v
stellingen dit seizoen gciuid-ield hooger
stond dan den wedstrijd tien jaren gele
den, ioen ik ook het genoegen had lid
van de jury te zjjn. Wanneer ik echter
de opvoeringen van IJsbrand door Litte-
Sacrum, Mésalliance door Ado en Kat
tebelletje door Tritomya van toen ver"e-
lijk met do drie beste van nu, dau gc-loof
ik te mogen zeggen, dat in spelkwaliteit
do prijswinnaars in beide wedstrijd.11 el
kander slechts weinig toegeven. Met dit
te eonstatoeren bodooi ik een warm com
pliment to maken aan de vereeuigingon,
die (lit jaar do eorsto prijz/m behaalden
Want hot spel der prijswinnaars van nu,
als in 1912 over het algemeen voor
treffelijk.
Wanneer ik in ons blad een verslag van
hen wedstrijd geef, dan is dit itcu'^k
niet als lid van do jury. Met het algemeen
oordcel van do jury heeft de persoonlijke
meening, die ik als recensent van Haar
lem's Dagblad woergeef, niets m-.tKon.
Dat de uitspraak dor jury, mjjne opinie
ongeveer dekt, is louter toeval; het had
ovengoed anders kunnen zijn.
Laat ik beginnen met eenige „algemecne
ndrnkkeu". En dau is myn hoofdindruk
deze, dat er in ons land door enkele dilet-
tanten-vereenigingen voortreffelijk
komedie wordt gespeeld. Ja, ik ga nog
verder en durf beweren, dat de voorstel
lingen vau Mutura Ainicitia en Ado, en in
menig opzicht ook die van V. Z. O. D. en
Jan van Beers slochts heel weinig afstou-
?an die, wollco door de beste beroeps
gezelschappen worden gegeven en dat
meerderen van dezo liefhebbers zelfs iju-
tor spelers on speelsters bleken te zijn dan
velen, die zich in Nederland acteurs en
actrices durveu noemen.
Men vorsta my vooral goed! Ik wil
deze liefhebbers niot vergelijken met de
besten onder de artiston. Dit zon na een
enkele voorstelling van een stuk, waarin
zy waarschijnlijk op hun voordeeiigst uit
komen, niet meer of niet minder dan
dwaasheid zijn. Men zou dan het recht
hebben om van een hoogst oppervlakkig
oordeel te spreken.
Toen ik eenB met een van onze meest
bekende acteurs over een dilettant sprak,
dien ik op waarlijk sublieme wjjze een
moeilijke rol in oen belangrijk stok had
spelen, zei by my terecht: „Dit be
wijst nog allerminst, dat die meneer wer
kelijk tooueelspoler isl" Op hel
leemte gericht lykt 3eie uitspraak mis
schien vreemd en toch is zjj volkomen
juist. Dit werd zelfs kort daarna treffend
bewezen, toen dezelfde liefhebber in een
blijspel een komische rol zou spelen, en
men hein na eenige repetities door een an
der moest laten vervangen, omdat liy abso
luut niet in staat bleek te zjjn, in de hnid
van een ander te kruipen. In het stuk,
waarin ik hem had gezien, kon hy zich
zelf zijn, of althans de rol geheel
innerljjk toespelen. Verder echter ging zjjn
aanleg niet en een tooneelspeler zou hjj
waarschijnlijk ook nooit geworden zjjn.
Men is by het liefhebberytooneel zoo
spoodig geneigd het spel der dilettanten
to overschatten. Daarom moot, men bij
hot zien van liefhebbers op do planken in
zijn oordeel over hun talent altijd bijzon-
dor voorzichtig zjjn. Vooral oj> een wed-
strjjdl Op een wedstrijd komt het er im
mers iu do eerste plaats op aan by het pu
bliek en vooral bjj de jury een goeden in
druk te maken- De vereenigiugen zullen
dus stukken uitzoeken, waarin de verschil
lende leden rollen hebben te vervullen, die
hun het best „liggen". Wanneer men ver
standig is, kiest men «en stuk uit, dat
men in verband met de beschikbare krach
ten hot sterkst kan bezetten. Wjj zien op
oen wedstrijd dus, om het zoo maar een»
uit to drukken, de vereenigingen „op haar
Zondagsch!
Nu heeft een jury alleen te maken met
wat zjj te zien krjjgt. Maar myn onder
vinding spoort mjj al reconseDt aan tot
voorzichtigheid bjj bet nemen van conclu
sies en hot maken van vergelijkingen. Dat
ik desondanks toch durf zeggen, dat meer
deren van deze liefhebbers beter spelers
bloken to zjjn dan velen, die zich acteur
en actrice durven noemen, vindt helaas
zyn grond in het hoogst onvoldoende spel,
dat vele beroepsspelers ons tegenwoordig
some te zien geven.
Ik wil mjj hier nog eens beroepen op de
uitspraak van iemand van het „vak",
ctn zeer bekende eu talentvolle actrice,
die mij oulangs woordelijk zeide: „Het zou
weldaad voor ous tooneel zjjn, als vjjf-
tig pet. van de tegenwoordige nct.eoTs en
actrices het besluit namen om nooit meer.
één voet op de planken te zetten!"
was het niet de heer Louis Moor, dia
een der wedstrydavonden tot mjj zeide:
„Wjj zouden het spel van deze dilettanten
minder waardeeren, als er op het groote
tooneel tegenwoordig beter komedie werd
gespoeld I
Dat al de dilettanten, die by dezen wed-
tryd een uitstekenden indruk maakten,
n'ii aanwinst voor het fcerocpstooneel 2011
;cu zjjn, zou ik niét gaarne durven bewe
ren. In andere rollen zouden zjj misschien
ju, zelfs waarschijnlijk ter doge te
genvallen. Maar het is toch wol zeker, dat
eon 'vereniging als Ado bijvoorbeeld
meerdere leden telt, die ook op hot grooto,
tooneel hun weg zouden vinden. Iemand
als de heer Hul'fort bijvoerboehi, dien ik
tot nu toe in drie verschillende rollen zag,
telkens weer evengoed en scherp typeo-
rond, zou ook buiten het liefhebberytoo
neel als karakterspeler worden gewaar
deerd. En er zyn zeker weinige actrices
in ons land, die de zcér moeilijke rol
mevrouw Warren zoo veel kleur cn leven
zovuen vermogen te geven als mevr. C.
Kuipers, een dilettante, die indertijd in
Mesalliance bewees een heel andere moe
derrol met groote innigheid te kunnen spe
len. Van alle Vivie's, die ik tot nu toe
zag, was mevr. Bruigom degene, die inyus
inziens dit gecompliceerde meisjo het
moest in haar spel nabjj kwam. En doze
dilettante ie dezelfde, die Ba'. Jle de Di-.
als do gravin d'Antreval een hooi
ro rol dus te Rotterdam den per-
uoneclcu eersten prjjs behaalde. Dc heer Vo
gel van Mutua Amieitia, zag ik by dozeu
dstrijd voor het eerst, maar do wjjze,
waarop hjj den „vader" in Ondor één
k gaf, strak van lyn en vol iuuerlyke
kracht, was voldoende oni mjj do overtui
ging to scheuken, dat hjj een geboren ac-
'het tweede bodrU*. van Vorstenschool Én
aan Woutcrtjo Fietersen, hc-t beste, wat
ik buiten deu wedstrijd in Haarlem van
dilettanten bcb gezien even goed werk
kunnen leveren als deze twee verenigin
gen, maar in tooneelstukken als „Mevrouw
Warren's Bedryf" en „Onder één dak"
welke sterk en breed karakteispcl ver
oischen zou ook deze Haarlemsche ver
eeuiging althans niet haar tegouwoor
dige krachten ver in de minderheid
bljjveu.
Opmcrkelyk is ook de keuze der B'uk-
ken door do concurreermde ve" nigin-
gen geweest. Op de stukken kom ik later
bjj mijn besproking der voorstellingen to
maar nu reeds wil ik er op wjjzon,
non zolfs werken als Mevrouw \Var-
Bodryf en Candida heeft aaugsduritl
inonoelstukken, die aan bet puol.ee en
aan do spelers booge eischea stelloa. Dat
beide stukken een goede vertolking kre
gen want ook in do opvoering van
Candida viel zeer veel te loven is ze
ker wel een bewijs van den vooruitgang
het dilettantentooueel in do laatste
jaren.
Zoo heeft deze wedstrijd den Haarlcin-
schen dilettanten veel kunnen loeren. De
herinnering san de uitmuntende voorstel
lingen van Mutua Amieitia on Ado cn ook
veel opzichten die van V. Z. O. D. en
Jan Beers voor de werkende leden van
Creiner zjjn om bjj de opvoering van
Phyllis, welk stuk op den fee-stm oud in
April wordt gegeven, hun beete ooentjo
voor te zetten. Al zal het peil -lix cor
stelling misschien niet even hoog zya als
de jiryswinnaars, de gasten moeten,
als zjj uit Haarlem weggaan, de overtoi
ling mededragen, dat de foestvierc.ide
eroenigiug het recht heeft een kroon bo
ven haar vaandel te dragen.
In twee volgende artikelen hoop ik het
spel der verschillende vereenigingen af
zonderlyk to bespreken.
J. B. SCHUIL.
DE COMMUNISTISCHE
PARTIJ.
In een der xalea» van het Brongc-
jbouw hield de aid. Haarlem d« r cont-
mun.sti6che partij Maandagavond een
vergadering, waarin de heeren L. Pe
per en J. ue Kaat behandelden bet
onderworp: „Oorlog of revolutie
De heer L. Peper begon met een
herinnering aan den laaisten wereld
oorlog, toen rnori, aldus spr., met al
lerlei schoonklinkende beloften, die
daarop neerawamen. dat indien di©|
i wanueer ik na terugdenk aan het
cnsemblo-sjiel van de Vereeniging Mutua
Amieitia en ik mjj het tooneel uit het 2de
bcdrjjf weer voor den geest haal, waarin
Wnltor zyn broer Jakob te ljjf ging, dan
ik voor de vergelijking van zidk uit-
tend, nauwsluitend samenspel ail een
bjj onze allereerste gezelschappen en dau
nog ja, waarljjk, ik meen wat ik hier
schrjjf in hou best geslaagde scène»
moeten zjjn. Ik weet wel, dat het bedoelde
tooneel van de medespeleaden niet zoo
groot spel eischte, maar de spelers gaven
op dat oogenblik allen, precies, wat zij
moesten geven! Dat tooneel was vol-
a a k tl
Wy zagen ik schreef dit reeds de
vereenigingen „op haar Zoudagsch" cn
wjj moeten hiermee dus rekening honden,
als wjj do Haarlemsche dilettauten-ver-
ceaiglngen vergeljjken met do gezelschap
pen, die in een wedstrjjd zjjn uitgekomen
Maar toch geloof ik, dat niemand dor Cro-
morle.den liet met mjj oneens zal zjjn, als
ik hier beweer, dat Cramer voor vereeni
gingen als Mutua Amieitia en Ado de
vlag moet atrjjken. En niet alleen Cre-
r, maar alle liefhebberijgezelschappen
Haarlem. De beate Hanrleiasche dilet
tanten te zamen en ik meen te weten,
wnt hot Haarlemsche liefhebberytooneel
mgcvcor waard is zouden niet een
oorstelling van „Onder één dak" en
„Mevrouw Warren's Bedrjjf kunnen ge
ven, als wjj van Mutua Amieitia eu Ado
op dezen wedstrjjd hebben gczicu. It s-
schien zou do Haarlemsche founecl:!ab
cn bepaald genre ik denk hier aan
i arbeiders Internationaal leeren zien en
(Jeuken, dan moeten wij tot hen spre
ken van den oorlog dio nadert Eon
feit Is dot de wereld oorlog, die koet-
Rel toen dicht nabij scheen, nu weder
Iets vorder verwijderd is Komt nu
die oorlog er, dan zal hij geweldiger
dan de laatste zijn. Men heeft in
Washington zijn best gedaan om den
komenden wereldoorlog te verschui
ven en men is daarin inderdaad ge
slaagd.
Doch, aldus spr., het kapitalisme
deed dat alleen, omdat het niet an
ders kan. Indien het kapitalisme zien
gaat herstellen, dan staan daar altijd
nog onopgelost de tegenstellingen in
de wereldpolitiek, do belangentegen
stellingen tuÊsehen Engeland en Ame
rika en in de derde plaats J.i,p..in. En
geland heeft feitelijk needs de wereld
lieict en indien Amerika een afzetge
bied zoekt, dan vindt liet overal reeds
Engelscben.
L>e comerentie «e Washington had al
leen tot resul'aa' dat eenige regelin-
Een werden getroffen en dat eenige
eperking van bewapening tot s'ana
kwam, maar de groote quaesties bic
ven onopgeloE'. De komende oorlog
zal er om gaan da' Amerika. Enge
land en Japan ieder China willen heb
ben. De arbeiders dienen daarvoor te
worden gewaarschuwd en daartegen
huil maatrfeeelen van verweer te ne
men.
Hoe nu s£aat het met de wereldre-
vo.utie? To' op zekere hoog'e is die
tot stand gekomen. Maar dat nu de
revolutie van de baan is^ is een on
waarheid, oordeelde spr. Ken revolutie
heeft een oorzaak eu zoolang die oor
zaak nie' is weggenomen, zal de revo-
ludf. 'e gelegeDer tijd weder uitbreken.
Wat Marx eens zeide van de prcletari
sche Tevolutie houdt nu nog haar
kracht. Bij een andere conjunctuur,
bij een crisis zal die revolu'ie plotse
ling weder naar voren komen. De re
volutie beteeken' dat het kapitalistisch
/enwiebt is verbroken
Thans gaat de kapitalistische pro
ductie nog niet geregeld haar gang,
maar zij is nog even ontredderd als
psa na bet eindigen van den'oorlog.
Dc wereldproductie is nog e'eeds be
langrijk minder dan zij in 1913 waE.
In dezen is nog steeds van een berste.
geen sprake of vaD een normale we
reldmarkt. De revolutie nu komt voort
uit de economische omstandigheden en
die omstandigheden zijn nu van dien
- aard, da' de arbeiders nasr de eüen-
oorlog geëindigd wae, er nimmer de gaan, maar da' zij aan den anderen
meer een zou voorkomen, de arbeiders kant zien da' zij in de productie onints-
beeft weten te bewegen zich allerlei baar zijn.
opofferingen te getroosten. Allen ge-| Het kapitalisme streeft naar een
loofden inderdaad, gemaikkkelijk, dut herstel van de productie, maar dan op
die oorlog do laatste zou zijn. Men een manier dat do kapitalisten winst
hoopte, dat de Volkeren bond den oor- kunnen behalen. Vandaar dat bet ka-
log voor goed onmogelijk zou maicw.nit.alisme op een vermindering van dc
Maar daar hapert wd wat aan. Over-1 levensomstandigheden van ce '.rbei
al gaan de> oor.ogstoerustmgen door.ders uit. is, op een daliug van bet
en aat nog in^ grooter mate uan voor levenspeil der arbeiders. Daartegei
Aan een diner zat de heer Meyer,
die niet uitmuntte door handigheid,
naast een dame, die hem ©en opmer
king maakte over zijn geril/.en eet
lust.
O, mevrouw, zei, hij, haar een
cornphnjant willende maken, iedei^
een, die naast u geplaatst was, zou
zijn eetlust verliezen!
En hij begreep maar niet, waarom
zij gedurende het goheele diner geen
woord meer tegen hem sprak.
reeds in ons vorige nummer aange
duid, n.l. hot vroegere gebouw van
de leerschool, verbonden aan 's Hij ka
Kweekschool aan de Ged. Volders
gracht, voor de vereeniging beschik
baar te stollen. Dit zal veel goedkoo-
per zijn
Wij kunnen ons 'oonstoüen, dal de
schoolvereniging met deze oplossing
niet zeer ingenomen zal zijn. Men
heeft liever een nieuwgebouwde, mo
derne, dan een verbouwde, maar
ouderwetsche ecliool. En voor dc a.s.
leerlingen za! het tem in aan het Z.
B. Spaaroc ft voormalig buitan van
Mej. Koenen wel beter gelegen zijn,
dan de Voldersgracht.
DE CONCERTEN ^N DEN HOUT.
Het Bestuur van de Haarlemsche or
kestvereniging zond den raad een adres
ruet verzoek in verband inct een met
„Artis" te Amsterdam aan te gaan con
tract haar vergunning te verleenen cea
5-tal Zoudagraiddagconcerten in den Hout
te doon vervangen door Zondagavondcon-
B. en W. merken in huu praeadvic» op»
Zonder te kort te doen una do motie
ven, welke de commissie van toezicht op
het Haarlem's Muziekkorps kenbaar
waakt in liaar gunstig advies, tnoenen wjj
dat het ten aanzien van het door de Or
kest vereeniging gevraagde, het belang der
Zondagmiddag concerten, uitdrukkelijk bjj
nanie in do overeenkomst genoemd, zorg
vuldig behoort te worden gewogen.
Het verplicht geven dier concerten min
of meer op lossen voet te brengen, Ijjkt
ons met bet oog op de popularituit welke
die muziek uitvoeringen hebben, niet zon
der bedenking.
Diensvolgens geven B. en W. den raad
overweging op het door de eoncertvcr-
«eniging gedaan verzoek afwyzend te Uc-
hikken.
den oorlog. Er is heel weinig sprake
van, dat er geen oorlog meer zal ko
men. De gehemne diplomatie is weden
overal in functie.
En bij een volgenden oorlog zal de
N'ed. arbeidersk.usse er niet zoo ge
makkelijk afkomen ais bij den 1 aal-
eten. Door het V oikerenverdirag kun
nen er geon neutrale Staten meer
zijn. Maar er is meer. In cms land is
een ontwerp-Vlootwet aanhangig ge
maakt, dat drie honderd mill ioen zal
kosten. Die vloot, die mon nu wil
bouwen, heeft ten doel Nederland en
Indiö te. verdedigen. Het heeft den
sdhijn or van, dat op commando van
Engeland dit ontwerp-Vlootwet ie tot
stand gekomen. Bij een volgende we
reldworsteling zal-" Nederland wel ter
dege worden betrokken.
Liat de Volkerenbond een rem voor
hot uitbraken van eon oorlog zal zijn
is niet aan te nemen, oordeelde spr.
De Nederlander gaf onlangs een reeks
van uitspraken van bekende mannen
om aan to toonen, dat die Volkeren-
bood van weinig beieekenis voor de
wereldpolitiek Is. Een paai- conflicten
die zich reeds voordoden, kon de Vol
kenbond dan ook niet oplossen. Een
man in ons land is er, "5e heer Vlie
gen, die aan den Volkerenbond waar
de hecht. De internationale soc.-dein.
willen ontwapening. Maar in Bo!giè
dreinden de soc. dein. een ontwerp
in om te maken, dat alle manne
lijke Belgen tot hun 60e jaar soldaat
zijn en dat zo reeds op de scholen er
voor geoefend worden. Dat le dan liet
onti-mllitairisme van de soe.-dem,
riep spr. uit.
Dan besprak de heer Peper de oon-
ferentiie van Washington, die ton doel
had de bewapening te beperken, maar
't ging daar er zoo aan toe, dot er
moest worden gewaarschuwd, dat liet
een conferentie was om die bewape
ning to beperken, maar niet om uit te
breiden. Wells, een bekend Engels oh
publicist, sprak dan ook over die con
ferentie een weinig waardeeraul oor
deel uit. De communisten meenen de
arbeiders te moeten waarschuwen
voor wat kan gebeuren, opdat zij niet
als in 1913 daarvoor onvoorbereid
komen te stpan. Met een algemeene
werkstaking kan men den oorlog
niet voorkomen, deed spr. aan het
einde zijner rede opmerken.
De heer De Kadt, de tweede 6jme-
ker, zeide, dat de arbeiders moeten
leeren internationaal denken en voe
len. Immers wij leven in een interna
tionale maatschapjiij. Willen wij de
roepen wij, aldus spr., de arbeiders 'ot
verze' op. He' kapitalisme mag zich
niet herstellen. Want dan gaan wij
weder naar een nieuwen oorlog.
Van de organisatie van de arbeiders
hangt het af, oi zij dat alles zullen
dulden. Indien de arbeidersklasse zich
daar nie' met man en mach' 'ecen vei
zet dan zal de bourgeoisie haar weder
den acliturendag afnemen. De arbei
dersorganisaties dienen niet alleen
eeu afwachtende houdiDg aan te ne
men, maar den strijd ook 'o voeren.
Alleen indien zij den cconomischen
st;-;jd to' een politieleen gaan uitbrei
den, kunnen 2ij het winnen.
Do arbeiders dienen te begrijpen,
dat het kapi'alisrae alleen kan worden
overwonnen indien zij als oen éénheid
daartegen optrekken en het kapi'alis-
ine met alle middelen bes'rijden. Geen
ander middel dan een eigen massale
actie der arbeiders zal op den duur
hun kunnen helpen. Anders gaan zij
nnaar den afgrond, zeide spr. aan het
slo' van zyn toespraak.
Hij eindigde met oj> 'e wekken om
zich aan te sluiten bij do communisti
sche pai^ij om dan te komen tot het
lonimunisme.
Nada* een paar der aanwezigen een
enkele opmerking hadden gedaan en
nada' de heer de Kadt die had beant
woord, werd de vergadering gesloten
KLEINE SCHOOLTJES.
Op beslisten toon laat het bestuur
van de „Neutrale Schoo'vereeniging
(le Hout'' aan den gemeenteraad we
ten, dat deze vereeniging hw-ft beslo
ten tot stichting van een bijzondere
lagere school op een terrein gelegen
aan het Z. B. Spaaxne" Overeen
komstig art. 72 der Lager Onderwijs
wet verzoekt voornoemd Bestuur, de
.benoodigde gelden uit de ge
meentekas te verstrekken.
De benoodigde som is 187.500 en
wij zien hier woer het bedenkelijk ge
volg van de onderwijswet, die het
stichten van kleine schooltjes voor're-
kening van de gemeente toelaat. Ge
lukkig voor de belastingschuldigen
zijn B. en W. tegen het verzoek ge
kant, ofschoon bovenbedoeld terrein i
door bet College voor de school
voorloopig wordt gereserveerd. De fi
nancieele zorgen der gemeente en de
overweging, dat reeds in de naaste
toekomst nog belangrijke sommen ook
voor het openbaar onderwijs zullen
worden gevorderd, geven B. en W.
eai andere oplossing aan de hand, i
GEMEENTERAAD. Het ligt iu het
voornemen van den Burgemeester in do op
22 Maart a.s. to Louden raadavorgadoruig
alsnog san do orde te stellen:
Punt JA. Onderzoek geloofsbrieven
ujouw ingekomen lid.
Punt J2A. Voorstel Burgemeester en
Wethouders inzake adres HaarJemsche or-
kestvereenigmg tot wyzigiug aantal mid
dagconcerten, gedrukt stuk no. S4.
VER. VAN YBIJZ. HERVORMDEN.
De opbrengst der collecte na de gods
dienstoefening vau Zondag beeft voor
Rusland f 150.381/2 opgebracht.
PROPAGANDA DRANKBESTRIJ
DING. In he' zomerseizoen zullen,
volgens de Tijd, in het bisdom Haar
lem twee R.K. drankbes'rijdersdngea
worden georganiseerd, één in Noord-
Holland en één in Zuid-Holland.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: W. Paap Duin
weg 4, Zandvoort, broche met haar.
J. H. iletcrn, Zuid Polderstraat 2,
broche. H. J. Star, Jansstraat 47, bril
in étui. De Wijs, Kleine Houtetr 33,
blauwe das. Politiebureau, Smedestr.
contactstop. J. Vreeken. J. Nieuwen-
hu-yzenstraat 13 rood, gordünkw.irtem
met koord. A. Prinsen, Krom 8, Gym
nastiekschoenen T. Ctisandür, v Ma»
ramstraat 30 rd.. handel (vorstellaar)
J. v. Vueren, Westergracht 95, geel
glacé dameehandschocn. J. C. l'ijl,
Amsterd.vaalt 20 rood. Gein. Ha&rleni-
mt-rliede, bruinharige hond. J. N. Letl
ven, Haarlemmerliedortiaat 13, hond
(Dobermsann) A. v Dijk, .Noorder
Schoolsteeg 8, colbertjas met kruin.
Postuma, I.inshhotenfCr.ini 9, grijs
katje. J. Schokker, Parklaan 95. kat
(grijs met wit). J. Wesseling, J. Nieu-
weidïuijzenstraat 22, lorgnet in étui.
J. v. Zeulen, Oliealagerslaan 1, dam««-
portemonnoiie (rood) J. v d. Broek,
Botermarkt 17, poertimonnaie. J. Beu
kelaar, Zul derstraat 31, Zwarte a-o
ren port emonnaie. J. v. Impolen, Zijl
vest 41, bruine porfcemonnaie. G. v.
Baren, Amsterdams! raat 38, pakje
batterijen. II Dijkstra, GaslJmisCaan
30, zwarte damesportemonnaie. F. v.
Beek, Kleine Houtstraat 105. zwarte
daniesporteinonnaie. J. C. Klinken
berg, VooruitgaiJgstraat 71, reticule.
G. J. Elers, Ameterdamechovaart 14,
ft. Haarlemmer>iede, rijwielketting,
de Reyer, Tollenstraat J. kmd-rre
ticule. J. v. Kampen, Schneevoogtstr.
13 rood, ring met sleutels.
F. F. v. d. Putten, Koolsteeg 9,
varte sokken M. C. J. Meyer, ure
ters tr aat 8, schildorekiel. A. de Graaf,
Sojilii.astraat 31. soldeerbout. H. Der-
nison, Eeschilderstraat 34. voetbal. G.
Holwipfel, Wcstergraclit 49. rijwiel-
zadc-l.
Feuilleton
MIRIAM
naar het Engelsch van
MARIA ALBANESI.
2)
Hoofdstuk L
„Voor jongejuffrouw Mary?" met
een zucht van verlichting. „O, van
meneer Framley. Leg hem maar op de
tafel in de hal, dan kan zij hem dade
lijk zien, als zij thuis komt".
Daarop ging Margaret Marillier weer
met haar werk voort. Zij was bezig
drukproeven na te zien
De kamer, waarin zij zat, was laag
van verdieping, doch zag ec. zeer aan
trekkelijk uit. liet geheele huis was
smaakvol ingericht. RichaJ'd Framley,
die anders niet veel oog voor zulke
dingen had, viel het took telkens, ais
hij zijn zuster een bezoek bracht, op,
hoe mooi dc antieke meubelen, hot
porselein en de on de gravures waren, i
Mevrouw Marillier legde eindelijk
hoar pen neer en leunde achterover
in haar stoel. Zij zag er inderdaad
heel slecht uit, cn haar mooie gezicht
je vertoonde soherpe lijnen. Zij sloot
do oogen, maar niet voor lang, want
even later werd do voordeur hard
dicht geslagen, en weerklonk liet ge
luid van kinderstemmen in de gang.
Mevrouw Marillier ging overeind
zitten en glimlachte, waardoor zij er
opeens tien jaar jonger uitzag. Zij
leak in uiterlijk niet in het minst op
haar broeder en ook huil karakters
waren zeer verschillend, hoew;y ae
toch zeer op elkaar gesteld wanen.
Framley kon nooit begrijpen, dat de
menschen zijn zuster Margaret zoo
bewonderden, omdat zii schreef. Het
hinderde hem, dat zij zoo hard werk
te. Zijn vader had haar en haar zus
tor Hilda voldoende nagelaten, om
onbezorgd te kunnen leven, en het
scheen Richard ongehoord toe, dat
zij haar gezin gr oo ten deels met haat
pen moest onderhouden. Margaret
was reeds als kind op alles, wat de
kunst betrof, gesteld geweest en was
na verscheidene goede huwelijksaan
zoeken afgeslagen te hebben, met
Paul Marillier getrouwd. Framley
hield niet van schilders in het alge
meen en bewonderde bovendien de
schilderijen van zijn zwager m liet
geheel niet Toch had hij hem verde
digd, toen Hilda zioh in allesbehalve
vleiende termen over hem had uitge
laten.
Margarets kinderen waren Richard
zeer lief, en meermalen had Margaret
reeds gezegd: „lk begrijp niet, Dick,
dat jij, die zoo dol op kinderen bent,
nog nooit over trouwen gedacht hebt."
De stemmetjes kwamen naderbij en
even later word de deur opengegooid
en stormden Mary en haar jongere
zusje naar binnen. Voor Mary haar
moeder kuste, nam zij haai- de lorgnet i
voor (le oogen weg, en Bianca leunde j
iegan haar moeders schouder en luiste
do hand, die de penhouder vasthield.
I Margarets kennissen eai familieleden
hadden haai-meermalen voorgehouden 1
hoe dwaas het was, dat de kinderen
ten allen tijde ongevraagd bij haar
binnen mochten komen.
„Als je bepaald werken wilt, werk
dan tenminste ongestoord", had Hilda 1
gezegd
Tilda Framley voelde zich nooit ge
heel thuis in haar zustere woning,
en de kinderen waren er maar al te
blij om, dat zij slechts zelden kwam.
„Hoe je je gedachten bij elkaar kunt
houden met zulk een drukte om je
heen, is mij een raadsel. Je moest de
kinderen er aan wennen, Margaret,
je gedurende je werkuren met rust te
I laten cn, nu Mary al zoo'n groot meis
je wordt
I „O", was de moeder haar liaaatig in
de redo gevallen, „zeg toch niet, dat j
ze al een groot meisje is. Ze is pas1
twaalf, en de kinderen zijn mij altijd
wolkom, Hilda. Zij moeten ten allen
I tijde met hun vreugde en verdriet bij
mij kunnen komen".
Juffrouw Framley had dc Behouders 1
opgehaald over zulk een dwaasheid. I
Mnrguret bedierf haar kinderen op
oen schandelijke manier, dat was
zeker.
Margaret wist wel, hoe liaar zuster
over haar dacht, maai- zy trok er zich
niet veel van aan,
„Zoo, mijn schatjes, zijn jullio daar,
en hoe is het vanmorgen op echoot
gegaan?"
Maiy gooide haar schooltasch neer
en zei met een diepen zucht: „Bianca
heeft alle woorden op een na goed ge
speld, en ik maai- zeven. Moeder, lk
geloof, dat ik nooit zal leeren, zon
der fouten te schrijven."
„Dat is niet erg; er zijn heel veel
groote menschen, die nog spelfouten
maken."
„Heusch waar, Moeder?" Mary'6
voorhoofd bleef nog even bewolkt,
maar langzamerhand verhelderde
haar gezichtje Zij pakte haar moe
der bij de wangen >-n vroeg op bestraf-
lenden toon:
„Heeft mijn moedertje haar drankje
wel trouw Ingenomen
„Neen", zei mevrouw Marillier uit
dagend lachen, „maar kinderen, gaat
je nu wat opknappen. De bel voor de
lunch zal zoo dadelijk gaan. en jul
lie handen zijn natuurlijk veer ontoon
baar. Laat me. eens kijken. O, wat een
inktvlckkeu
Zij kuste do emoezelige vingertjes,
terwijl ze sprak, en Bianca begon
baar ietfi in te fluisteren.
„Al weer een geheim!" riep Mary
uit. „Bianca is dol op geheimen."
„Dat is niet waar", zei Bianca nog
altijd methaar lippen aan haar moe
ders oor.
Mevrouw Marillier duwde haar wat
op zijde. „Jo kriebelt me", zei ze
lachend „Mary, heb je niet gezien,
dat er een brief voor je in dc lial lag 1
Nu, wat is het, Bianca? We zijn al
leen, praat dus maar hardop".
Maar Bianoa bleef fluisteren.
„Ik ben zoo bang, dat je neen zult
zeggen".
„Kom, zeg nu, wat je wou".
Bianca sloot de oogen en zei toen
haastig:
„Mag ik op mijn verjaardag met
jou en vader eten
„Op je verjaardag? Mu&r schat je,
dat is pas over vijf maanden!
„Dat weet ik wel. maai- mag ik?'
Mary zegt, dat ik te klein ben en vast
van de slaap met mijn hoofd in inijn
Jxkrd soop zou vallen, maar dat is on-
zin. Toe, moesje, zeg nu lunar jn". j
Mevrouw Manilier uneep haar docli-
tertje liefkfiozend in den wang.
„We zullen nog eens zien, peuter.
Tegen dien tijd ben je natuurlijk veel
grootex, maar groei vooral niet te
hard. Je moet voorloopig nog mijn
kleine meid blijven
Mary kwam weer binnen. Haar
wangen gloeiden, en haar oogen
schitterden. In haar hand hield zij
Franiley's brief.
„Oom Dick komt vanmiddag, Moes-
je. Mogen we uit school weg blijven?
We hebben niets dan huiftlwerkon en
verzen opzeggen, en daar heeft ©en
mensch toch niets aan".
De moeder stond lachend op.
„Mag ik den brief lezen F' vroeg zij.
Ze laa de weinige regels en zei loeu
op vroolijken toon:
„Misschien zal het wel het beste
zijn, dat jullie vanmiddag thuis blij
ven. Het regent zoo, «n jullie kunnen
dan meteen mooi op Sally possen. An
na wou vanmiddag graag een paar
uurtjes uitgaan".
„Ik heb een stukje chocola voor Sal
ly, dat is waar ook!" i icj) Mary uit,
terwijl zij de kamer uitging cn de
trap opvloog.
Op dat oogenblik ging do telcfoon-
bel, cn terwijl Mevrouw Marillier van
haar schrijftafel ging zitten en den
hoorn opnam, sloop Bianca op haar
teen en de kamer uit cn deed de deur
behoedzaam achter zich dicht.
Hetgeen mevrouw Marillier hoorde,
as bepaald uiet iets prettig, want
oj) scherpen toon antwoordde zij:
„Neen. neon, komt u niet hier, nxw-
gen zal ik bij u aankomen en u van-
avond nog ecliriiven. In geen geval
m«g u iemand hierheen zenden, be-
grijjit u me goed?"
Zy glimlachte weer. toen dc bel
voor de lunch ging, en do kinderen dc
trap afkwamen met het jongste zus
je tusschen hen m. Sally was een
snoezig, klein ding met ©en aardig
krulleboUetje, gekleed in een broekje
en truitje, waardoor zij veel meer op
een kleinen jongen dan op ©en meisjo
leek,
(Wordt vervolgd
