Van onzen reizenden Redacteur
De reizende Tentoonstelling
voor Volksgezondheid.
HAARLEM'S DAGBLAD
DII9SDA6 23 MAART 1922 TWEEOE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 68
Wat oen oude dame mij over hygiënische wanbegrippen van vódr vijftig
vertelde. Een tentoonstelling voor leeken. Waarom de toegagnsprijzen
nlot laag genoeg gesteld kunnen worden. Onze doodsvijand: de vlieg!
Smakelijke melk! Moeders, voodt uw kinderen zelf! Het voordeel van den
keuringsdienst. PInkplllen. Neder land achterlijk? Een grlozellge ver
zameling.
buuit of in een dorp op het platteland
te staan en toegankelijk te worden ge
steld liefst voor niets, hoogstens voor
een entree van tien of vijftien cents.
En van belasting voor publieke ver
makelijkheid moest zelfs geen sprake
mogen zijn. Dan zou zij geesten wekken,
zou zij licht brengen in de duisternis en
een groot deel van ons volk leeren, hoe
het mede kan werken in den strijd voor
een algemeene betere volksgezondheid.
Dan zou zij in waarheid een weldaad
voor ons volk kunnen worden! Maar zoo
lang zij voor dat deel van het publiek
vrijwel gesloten blijft, zal zij haar doel
niet bereiken, lijkt zij mij zelfs vrij over
bodig toe. Want een reizende tentoon
stelling in to richten, alleen met het
doel den meer ontwikkelden te leeren,
Toen ik onlangs met een zeer oude
dame, grootmoeder van volwassen kin
deren, over vroeger tijden zat te praten,
zei ze mij: „Als ik aan mijn jeugd te
rugdenk, dan zie ik altijd weer als een
zwart spook: de tering! Hoevclen heb ik
niet als meisje en jonge vrouw aan tu
berculose in mijn naaste omgeving zien
heengaan 1 Wanneer ik mijn kinderen
en kleinkinderen gezond om mij heen
zie, dan kan ik niet dankbaar genoeg
zijn, dat zij in een anderen tijd leven.
Hoevelen van mijn broers en mijn zus
ters van mün neven en nichten zouden
misschien voor die vreeselijke ziekte ge-
spaaid zijn gebleven, als men toen in
dien lijd geweten bad, wat wij nu wc-
En zij vertelde mij van de hygiëni
sche wanbegrippen uit haar jeugd. In dat zij rein moeten zijn op lichaam, op
een bedompte bedstee in een alcoof lag
maanden lang een teringlijder en in die
zelfde alcoof sliep een jonge moeder
mei baar kind. „En niemand, ook de
dokter niet, zag hierin eenig ge
vaar I Een ruime, luchtige kamer op de
zonzijde was het salon. Nooit heeft één
sterk e:'tg er aan gedacht dit salon tot
ziekenkamer in te richten. Ieder zou dat
„zonde" hebben gevonden voor de
mooie kamer en de mooie meubels. In
de bedstee in de alcoof waren reeds twee
menschen aan tering gestorven. Dat
was nu eenmaal de ziekenkamer van
het huis. Tegen „tering" was immers
toch niets te doen! Zes maanden na den
dood van haar man, verpleegde ik het
vrouwtje in dezelfde alooof. En in de
kamer boven stonden haar mooie meu
beltjes, onder witte hoezen, in de volle
zon, de zon, waarvan het vrouwtje al
leen nu en dan een klem glimpje zag,
als ze door de alcoofdeuren tusschen
twaalf en twee uur even naar binnen
scheen!"
Aan dit gesprek moest ik telkens den
ken bij mijn bezoek aan de „reizende ten
toonstelling voor Volksgezondheid" (i),
die voor haar rondreis door Nederland
thans te Amsterdam in een der zalen
van het Paleis voor Volksvlijt wordt ge
houden. Hoeveel verder is nu de me
dische wetenschap, maar ook hoeveel
verder zijn wij, ieeken, in de elementaire
begrippen over hygiene! Hoe veel beter
dan onzo grootouders beseffen wij de
beteekenis voor onze gezondheid van
lucht, licht, zon en reinheid! Wij zijn
verbaasd, wanneer wij verbalen hooien
over dc wanbegrippen, die nog alge
meen omtrent hygiène heerschen in de
dagen, toen onze grootvaders en groot
moeders jong waren. Maar zouden wij
het ook -niet zijn, als wii zagen, hoe
nog in onzen lijd in sommige kringen
van ons volk op het platteland voor
al gezondigd wordt tegen de meest
elementaire eischen van gezondheid?
Daarom kan de inrichting van een een
voudige tentoonstelling van zoo groot
belang zijn, wanneer zij tenminste be
zocht wordt door dat gedeelte van het
publiek, waarvoor zij in de allereerste
plaats bestemd is.
De reizende tentoonstelling voor
volksgezondheid is uit den aard der zaak
„populair" gehouden. Zij wil allereerst
spreken tot den leek, niet tot den me
dicus. Zelfs leert deze tentoonstelling
den ontwikkelden leek niet zoo heel
veel, wat'hij niet al reeds lang wist.
Maar voor de meer ontwikkelden lijkt
deze tentoonstelling mij ook niet in dc
eerste plaats ingericht. Het hoofddoel
zal wel zijn, dat gedeelte van het pu
bliek to bereiken, dat nog zeer ver
warde of verkeerde begrippen heeft om
trent de eerste eischen van hygiëne.
Wil men werkelijk, dat de tentoonstel
ling nut zal afwerpen, dat zij in waar
heid zal medehelpen tot de bevordering
van dc volksgezondheid, dan moet men
haar ook brengen tot die kringen van
het volk, welke er leering uit kunnen en
zullen trekken.
Een entree van 50 ets, en een cata
logus van 35 lijken mij daarvoor veel te
hoog. Een dergelijke reizende tentoon
stelling behoorde midden in een volks-
(l) De reizende tentoonstelling ia
georganiseerd door Hot Nederland-
Bclie Roode Kvuis, waur'oe - 2< cals
men mij heef' medegedeeld - het
initiatief iB genomen door den heer
B. W. de Kantor uit Bloemendaal.
J. B. S.
kleeding en in huis, dat zij hun melk moe
ten koken, hun handen voor tafel moe
ten wasschen, hun gebit moeten ver
zorgen, hun eten goed moeten kau
wen, onvervalschte waar moeten eischen
en hun medemenschen niet in het ge
zicht moeten hoesten, is dat eigenlijk
geen water naar de zee dragen?
Nu ben ik, zonder het te willen, bij
dit artikel eigenlijk met het slot begon
nen. Toch zou ik het niet meer willen
veranderen, omdat in deze opmerking
tegelijk mijn appreciatie' voor deze rei
zende tentoonstelling ligt. Ik zie haar
geheel als een „volks-tentoonstelling"
en als zoodanig, meen ik, dat deze expo
sitie voor de volksgezondheid werkelijk
veel nut kan afwerpen. Zij is hoogst
voudig, en overzichtelijk, populair
in den besten zin van het woord en zij
spreekt gemakkelijk tot het geheele pu
bliek. Als een populaire tentoonstelling
zij dan ook volkomen geslaagd.
Zoo leert zij bijvoorbeeld in de afdee-
ling „Tuberculosc-bestrijding" op aan
schouwelijke wijze, wat men in de eerste
plaats te doen heeft om besmetting te
voorkomen. De waarschuwingen aan
tuberculose-lijders en aan het publiek,
wat zij te deen en na te laten hebben,
kunnen niet genoeg worden herhaald!
Zoo zal de plaat met den honderde ma
len vergrooten harigen poot van de
vliejr het gevaar van dezen vijand van
den mensch sterker suggereeren dan dc
langste redeneering Een ieder, die een
maal die plaat hoeft gezien met het on
derschrift: ..overbrenger van tubercu
lose, zomerdiarrbee van kinderen, dy
senterie, diphterie, typhus, cholera, milt
vuur enzf" zal begrijpen van hoeveel be
lang het is om deze schadelijke beest
jes te verdelgen vooral, als men leest,
dat ze s maai in het jaar 120 a 150 eitjes
leggen en zich dus in één jaar tijds
600 h 750 maal vermenigvuldigen 1 En
t dien harigen poot voor oogen, zul
len wij er spoediger toe komen om
onze eetwaren door overdekking zoo
veel mogelijk voor deze bacillendragers
bij uitnemendheid te beschermen.
Wie op platen en in afbeeldingen op
deze tentoonstelling gezien heeft, hoe
op het platteland soms de melkbussen
worden „gereinigd" in slooten, waarin
moeder de vrouw deenfin u be
grijpt me leegt of de luiers van baar
kleintjes spoelt, die zal de eerste weken
waarschijnlijk niet verzuimen zijn melk
te koken, zelfs al had hij niet gelezen,
dat in het eene huisje typhus en in het
andere diphterie hcerscht.
Zon is er veel in beeld gebracht, dat
onmiddellijk in duidelijke taal tot het
publick spreekt. Op het platteland bij
voorbeeld zullen velen misschien tot
nadenken komen, wanneer zij de platen
zien der welputten, die soms niet meet
dan 1 a 3 Meter van de beerputten
verwijderd zijn. En het'plaatje van dc
regenton, die haar water opvangt uit
een uitgeholde houten dakgoot, vervuild
door vogelmest, maden en dood gedier
te, spreekt in zijn eenvoud boekdoelen.
De afdceling ..Zuigelingenzorg" geeft
op treffende, zelfs eenigszins drastische
wijze het voordeel van borstvoeding
boven fleschvoeding voor zuigelingen
aan. Het is dezo afdeeliog, die ik
belangstelling van alle jonge moeders
en vooral ook van de „-ontwikkelde"
zou willen aanbevelen. Het kerkhofje
met zeven zerkjes naast dat met één
enkel grafje, welke de verhouding aan
geven van de sterfte der kinderen bene-
iden 1 jaar, die kunstmatig en
Tijk zijn gevoed, is zeker een indrukma
kende waarschuwing voor alle jonge
moeders. Volgens een daarbij gevoegde
statistiek zijn van de 100 kinderen, die
in hun eerste levensjaar aan voedings
stoornissen sterven, S4 ustsl uitend
met de flesch en 15 in hoofdzaak
kunstmatig gevoed, terwijl op de 100
sterfgevallen maar één kind met uit
sluitend borstvoeding voorkomt. Deze
cijfers zijn zóó welsprekend, dat zij het
opschrift boven deze afdceling „Moe
der, wanneer gij van uw kind houdt,
geeft het dan borstvoeding!" feitelijk
overbodig maakt.
In de afdeeling- „Keuringsdienst" trof
mij het volgende pleidooi voor het ver
plichte toezicht op levensmiddelen.
stad van 50.000 inwoners werd voor
het invoeren van het toezicht 40 van
alle oonsumptiemclk vervaJschl met 10
sr. Thans, na het toezicht bedraagt
die vervalsching met 10 water nog
slechts 2 van alle consumptiemelk.
Wanneer men berekent, dat in die stad
eiken dag gemiddeld 20.000 Liter melk
wordt gebruikt, dan wordt er dus na de
keuring dagelijks 760 Liter of 277400
Liter per jaar minder water aan de
melk toegevoegd dan vroeger. Het is
een eenvoudig rekensommetje om met
deze cijfers na te gaan, hoeveel de
keuringsdienst alleen hierdoor het pu
bliek bespaart, n.l. een söm van 277400
maal 20 ets. of 55.480 gulden per jaar.
Het toezicht op alle levensmiddelen
zoo lezen wij verder kost ongeveer
40 cents per inwoner. Door de verbete
ring van de melk was er alleen reeds
ets. per inwoner gewonnen enwat
liet bij stond door de boeren ver
loren.
Wat er verder gewonnen wordt,
wijzen de ingrediënten aan, die dooi
den gezondheidsdienst en den keu
ringsdienst van waren van Amster
dam en Rotterdam zijn ingezonden,
ingrediënten, die als zuivere levens
middelen aan het publiek worden
verkocht, maar surroga'en bleken te
zijn, die dikwijls met vergiftige be-
standdeelen waren vermengd.
Merkwaardig voor een leek is ook
de afbeelding van een honderde ma
len vergrooten speldeknop met daar
op eenige even veel malen ver-
roote tuberkelbacillen. Op dezen
tulliver-speldeknop, die aan een
knods van een reus doet denken, zijn
de in het rood geteekende bacillen
nauwelijks zichtbaar. Een dergelijke
populaire afbeelding geeft ons beter
dan cijfers een indruk van de minima
le kleinheid der zoo gevaarlijke tu
berkelbacillen en zal het ook den
minder ontwikkelde duidelijk maken,
hoe duizende vijanden in één enkel
onzichtbaar stofdeeltje verscholen
kunnen zijn.
Portretten vau doktoren geeft de
tentoonstelling niet, wel als gratjs-
reclame misschien van eenige be
roemde kwakzalvers, waaronder de
bekende ,,Dr." d e H a a s uit Voor
schoten en het beroenido onlangs
overleden Staphorster boertje
e g e m a n. Van deze afdeeling
I naar mijne meening op een ten
toonstelling voor volksgezondheid
neer werk gemaakt kunnen zijn. De
alsche attesten, do kwakzalversmid
delen en de bombarie-brochures, zui
len het publiek slechts heel weinig
zeggen. De enkele mededeeling, dat
„piukpillen" niets anders zijn dan de
„Blaudsehe s'aalpillen", slecht en
ongelijk bereid, is overtuigender dan
heel do verzameling, vooral als men
leest, dat 100 Blaudsehe pillen 45
onts kosten en 3u piukpillen maai.
j 1.75. Zulke cijfers spreken voor zich
zelf.
Een van de belangrijks'c afdeeiin-
ui is zeker wel stand 18, die ge
wijd is aan de ziekten, welke zoo
als do catalogus zegt niet ree»
uaast de tuberculose en het alcoho
lisme als de derde der aan de volks
kracht knagende ziekten genoemd
mag worden". Ik kan hier op deze
afdeeling niet verder ingaan- maai
de mededeeling in den catalogus, „da1
Nederland, hoezeer hot ook op ander
gebied van openbare hygiene er
ziektebestrijding een eereplaats moge
innemen, op het gebied van sociale
bestrijding dier ziekte tot J e ach
"01-lijke der beschaafde
II minder beschaafde
olken behoor t", is zeker wei
ernstig genoeg om in dit artikel te
vermelden, vooral omdat verbetering
in den toestand volgens alle medici
bij den dag meer noodig wordt.
Eén „s'and" heeft nuj een alleron
aangenaamste physieko gewaarwor
ding bezorgd. Als ik u vertel, dat ik
geen mensch kan zien jeuken, zonder
ook overal kriebel te voelen, zult u
begrijpen, wat ik gevoeld heb, toen ik
in een reageerbuisje J4000, zegge 14000
gedroogde kleederluizen verzameld
zag, die van de kleeren van één Am
sterdamschen straatzwerver afkom
stig waren.
Toen ik daarnaast onder een mi
croscoop het beestje honderd maai
vergroot zag, ben ik plotseling ge
vlucht. Veertieuduizend vau die....
oei'!! Als ik dat buisje in gedachtei
voor mij zie, spring ik op en sla ik
met mijn armen en becnen als Oscar
Tourniaire, wanneer hij in Midzomer-
nach'droom aan zijn ezelskop terug
denkt
NIEUWE CROENTEN,
Ds moeilijke kous. Kool
en nog sens kool. De
verscho voorjaarsgroenten.
Het kiezen van den middag-maal
tijd is voor do huisvrouw een dage
lijks weerkeerend vraagstuk, dat lang
niet altijd gemakkelijk oplosbaai is
Vroeger maakte zij zich daar heel dik
wijls maar eenvoudig afiederen
Maandag werd hetzelfde menu opge
diend, iederen Dinsdag eveneens, eu-
zoovoorts, waarin dan meestal al
leen de Zondag eens wat afwisseling
bracht. Natuurlijk wisselde dal ook
wel met den tijd van het jaar, maar
ieder seizoen kwam dan het oude be
kende weer terug. Gelukkig zijn we
van dat, voor do huisvrouw zoo ge
makkelijke systeem, dat intusschen
voor de huiegenooten een zeer
De tentoonstelling zal nog 'trim F Ook" hier zal zij zeker belangstelling
een week in Amsterdam te zien rijn. I vinden. Moge het dan vooraf zijn in
Dan wordt zij „verpakt" om haar I die kringen, welke in de eerste plaats
tournée door het land met Rotterdam, I behoefte aan voorlichting en leering
Den Haag en Tiel te beginnen. Wan- hebben I
neer zal Haarlem aan de beurt zijn? J. B. SCHTJIL.
Rubriek voor Vrouwen.
tig genoegen wa3, teruggekomen,
voor net grootste deel dank zij d-
huishoudscholen.
Maar dat bedenken van iets
anders is dikwijls lang niet eenvou
dig, en er komt dan ook altijd ver
ademing, wanneer de winter met
alle soorten kool achter den rug is,
en er weer eens wat anders komt,
zooals spinazie en raapstelen. Ook ir,
die koolsoorten is met wat goeden
wil nog wel heel wal afwisseling t-
bedenken, maar het blijft toch altijd
den koolsmtiak behouden, die ons te
gen het einde van den winter meesta'
zoo begint 'e vervelen.
Nu komen dan dus spinazie ei.
raapstelen aan do beurt, die nog we'
duur zijn, maar eigenlijk is er geen
enkele groente goedkoop tegenweer
dig, en dan zijn die zoogenaamde
groene groenten heel goed voor lr
gezondheid: zij bevatten namehj':
plantenzomen en zuren, die voor het
lichaam onontbeerlijk zijn, en die c
koolsoorten in een lang niet zoo ru
me mate aanwezig zijn.
De kookboeken geven ook voor de
3 nieuwere groenten recepten xan
stamppotten, maar in de meesfe ge
zinnen is er al zooveel stamppot ge
eeten, dat de huisgenooten nu we'
eens wa< anders op tafel willen zien
komen. Anderen echter eten de raap
stelen nooit anders dan „door el
kaar", en het ia waar dat het er met
deze groente precies op aan komt,
want al heel gauw zijn de stelen te
hard en te taai, of zij slinken zoo
weg, dat er nagenoeg niets van over
blijft. Het lekkerste is het dan om
de raapstelen als stamppot te verwer
ken met aardappelen en rijst, waar
voor eerst de groente wordt gaar g"
kookt en op een vergiet gezet om uit
te lekken. Dan worden de stuk ge
meden aardappelen onder in de pan
gelegd, en deze onder kokend watev
gezet: hierop komt een dunne laag
raapstelen, daarna de rijst en dan de
rest raapstelen. Dit wordt gekook',
totdat alles gaar is, en hierna dc.
stamppot gestoofd me1 de boter of
het vet, dat er door gemengd word
Eel men de raapstelen als groente
apart dan wordt cv umslotte nog een
s'ukje boter, wat brood- of beschuit
kruiru doorheen gestoofd.
Een moeilijkheid bij de spinazie
het schoonmaken er van. Menige
huisvrouw heeft zich 's middags .tan
tafel geërgerd ovoj- de groote hoeveel
heid scherpe zaadjes, die het dienst
meisje er bij het wasschen had iiiten
in zitten, maar als zij het dan late»-
zelf eens moest doem, ontdekte zij,
da1 het zoo tijdroovend was om dat
grondig te doen, dat het meisje er
onmogelijk tusschen haar andere werk
dan mee klaar had kunnen komen.
Spinaziesoep, die zoowel mager nis
met bouiilon bereid ban worden, geeft
ook weer eens een andereu smaak.
Wanneer zij van spinaziewater alleen
wordt gemaakt, waarvoor de groen
te, in plaats van me1 't aanhangende
water, met ruim water wordt gekookt,
dan wordt er als bindmiddel rijst of
macaroni of Siam-sago doorheen ge
kookt, maar is het een soep van
•leoschna', dan wordt de gekookte
spinazio alleen gezeefd, en de soep
met boter en bloem afgemaakt. Van
alle zomergroenten kan op deze tweo
manieren soep worden bereid: vat.
bloemkool is dit meestal wel bekend,
ook van do andere groenten is
het zeer smakelijk. AJleeti wanneer
straks do postelein komt, moet de
soep achtorwego blijvenhet water
van postelein bevat etoffen, die in
groote hoeveelheid min of meer ver
giftig zijn, en al kon een bord van
deze soeji ons waarschijnlijk met
doodziek maken, toch ou de maag
er wel eens tegen kunnen gaan pro
testeeren.
De eerste kropsla en komkommers
zijn er nu ook weer, hoewel hiervan
de prijzen nog erg hoog zijn, roaar
het is in ieder geval een begin. Een
smakelijk voorgerecht is de gevulde
komkommer, die ook heel goed is voor
een lunch. Hiertoe woruen de kom
kommers geschild, in de lengte door
gesneden, leeggeschcpt, en in wate
met zout gaar gekookt. Dan wordt er
een zoogenaamde „farce" gemaakt
van vleosch met kruiden en wat pe
terselie, deze in de komkommers ge
logd, en dit in een vuurvast schotel
tje met wat paneermeel en bocer er
over in don oven bruin gebakken
Sommige prefereeren hiervoor do
groene komkommers, die wat scherper
van smaak zijn, maar de gele kun
nen er evengoed dienst voor doen.
Tenslotte bunnen wij ons nu ook
al vergasten aan versehc princesse-
boontjes, maar voorloopig zijn de
andere versche groenten waarschijn
lijk meer binnen het bereik van de
meeste beurzen. En variatie is in die
enkele soorten genoeg aan te bren
gen in een Italiaanseh hotel werd
zelf een spinazie-pudding opgediend,
wat voor het gevoel van de ïtoüancl-
sche gasten wel wa« vreerr.u aandeed
Wie durft er zich hieraan te wagen?
Het recept kennen wij niet, maar rno
gelijk is het een pudding van balf
melk, half room met gezeefde spina
zie en wat maizena als bindmiddel.
Wie weet hoe heerlijk sommigen het
zouden vinden
E. E. PEEREBOOM.
Onze Lachhoelc
Stadsnieuws
NEDERLANDSCH-OUITSCHE
VEREENICINC.
Men schrijft ons:
Zooals onzen lezers uit een adverten
tie in ons blad is kunnen blijken,
ieeft zich hier ter stede een comité
gevormd, dat zich ten doel stelt om
tot de oprichting van een afdeeling
„Haarlem en omstreken" van boven-
--cnoeuide wreenigmg te komen. Het
comité bestaat uit: Dr. G. C. van
Aaisem, oud-hoogtceraar, voorzitter;
Brouwer, leoraor Hoogduitsche
taal en let tér k., secretaris, Jordens-
iraat 55; mevr. Dr. A. J. de Favauge-
Bruyel, oogarte; mevr. E. S. C. Koot
Siemens, allen te Haarlem en J. A.
van Leeuwen, emeritus-predikant te
Bloemandaal. De Nederlandsch-Duit-
sche Vereeniging stelt zich krachtens
hare statuten ten doel de goede be
trekkingen op geestelijk en inaut-
scliappelijk gebied tusschen Neder
land en de bowoners van Duitsche
landen te bevorderen. Zij tracjit dit
doel te bereiken: a. door in Nederland
on in de Duitsche lamrten de weder-
zijdsche kennis van taal, geschiede
nis, zeden en gewoonten te bevorde
ren; b. door het streven naar een le
vendig onderling verkeer en naar
wisselwerking op elk gebied van we
tenschap en kunst, hamdel en bedrijf
tusschen Nederland en de Duitsche
landen: c. door alle overige wettige
middelen, die aan het hierboven ver
melde doel bevorderlijk kunnen zijn.
Hei hoofdbestuur der vereeniging ze
telt in Den Haag en behalve aldaar
bestaan er afdoe linden te Amsterdam,
Rotterdam, Groningen, VTissingen,
Delft, Hilversum, Leiden en Dor
drecht, terwijl de vorming van afdoe-
lingen eldors wordt voorbereid. De
«tichting dor vereeniging is in Duitse')
land beantwoord door het tot stand
brengeoi van een Deutscli-NieUerlan-
dische Geseülschaft, waarvan Orts-
gruppen bestaan te Btrlijn, Leipzig,
Düssoldorf en Aken. Beide vereeni-
gingen vormen, als van twee kantfn
naar hetzelfde doel strevend, een een-
beid. Allen, die tot de oprichting van
een afdeeling Haarlem cn omstreken
wenschen mede te werken, worden
door het comité uitgenoodigd tot een
bijeenkomst op Vrijdag 31 M art in
De Kroon. Wie met het doel sympa
thiseert. maar verhinderd is de bij
eenkomst bij te wonen, w ordt verzocht
een bewijs van belangstelling te zen
den aan het adres van deaj secretaris,
Jordensstraat 55.
fn die bijeenkomst zal door den
voorzitter van het comité een eenigs
zins uitvoerige uiteenzetting gegeven
worden van de gronden, die tot de
oprichting van do vereeniging hebbm
aanleiding gegeven, van het doel en
vau de middelen om tot dat doel te
geraken.
BLOEMBOLLENCULTUUR.
Op de des namiddags hervatte ver
gadering kwam mui de orde een voor
stel van de afdeeling Bennebroek—
Vogelenzang.
„De algemeene vergadering besluit,
dat bij de secretarissen der afdeelin-
gen zullen worde? 1 gedejjoneerd door
bet hoofdbestuur gewaarmerkte boi-
lenmaten, die door liet hoofdbestuur
zijn gecontroleerd en goedgekeurd en
d:e ais officieel geldende maat bij ge
schillen kunnen worden gebruikt".
Het bleek dat het de bedoeling is
om tot een andere manier van meten
te komen en dus iets anders dan naar
de meaning van het hoofdbestuur in
liet voorstel staat.
Naar aanleiding daarvan trok de
GETROEFD.
Een boertje was verzeild geraakt in
ceu gezelschap van studenten die
den cenvoudigen landman eens duch-
•oor bet lapje wilden houden.
Zeg eens, boertje, spreek een
hunner, wat heb je daar oen uiooson
kop met haar. Het lijkt wel een hooi
berg
Kijk! heeren, antwoord' hot
boertje leuk, dat is nu precies he'
zelfde wat ik dacht toen ik er zoo
veel ezclB omheen zag staan.
HET HAD ERGER KUNNEN
ZIJN!
Een boertje ging in een café op
den hoed van een ander zitten.
Hé. manzei de eigenaar van
he« hoofddekselj wees voorzichtig
He' boertje sprong op, zei
„noem niet kwalijk!" en voegde er
troostend aan toe.
Het had erger kuncen zijn
Hoe dat zoo? Je bebt hem toch
leelijk gedeukt!
Wel, he' had immers mijn eigen
hoed kunnen zijn
BennebroekVogelenzang dit
voorstel in om dan later met een an
der te komen.
Bij de rondvraag bedankt de afga-
vaardigde van de afdeeling Overvcem
namens dc familie voor de woorden
gewijd aan wijlen den lieer Jansen,
door den voorzitter der afdeeling
Bloemendaol-Overveen.
Aangedrongen werd om to vorzoe
ken, vroegere bekendmaking te geven
aan de uitspraak van het schei Jsge-
reclit.
Van verschillende zijden werden op
merkingen gemaakt over de behande
ling der bollen bij de verzending daar
van met de N. Z. H. T. M.
De heer Braun zeide iets over ile in
voering van den zomertijd wat vol
gens spreker onaangenaam is voor
de landbouwers enz. en snrak zijn
hoop uit, dat de nieuwe samenstelling
van de Tweede Knmer under? daar
omtrent zon beslissen.
Verder werd nog gevraagd om o n
eigen telefooncel in de bloembollen-
beurs. Onderzoek werd toegezegd.
LOGE DE SCHAKEL No. 95 DER L
O. G. T. Men scbrjjft ons:
Deze Loge hield Zaterdagavond in het
gebouw Zang en Vriendschap een groote
propaganda-vergadering. Een zeer groote
opkomst bewees dat op pry's gestold werd,
wat dion avond door do projiagniula-eom-
niissio van genoemde Loge was voorbe
reid, de zaal was meer dan vol. Als spre
ker trad op de heer F. W. M. Uzurct, Na
tionaal voorzitter der I. O. G. T. De spre
ker besprak op de hem zoo o:gen manier
het onderwerp: Smoesjes en baaldo tal
van voorbeelden uit 't leven aan, waarin
het motto van zijn onderwerp klaar aan
den dog kwam, vooral op het gebied van
den draokstrjjd. Hei was een zeer leer
zame rede ea het aandachtig gehoor toon
de maar sJ te zeer aan dat zjjn woord in
sloeg. Verder was dien avond van ver
schillende rikte welwillende medewerking
op muzikaal gebied, en al wat werd ge
bracht was onberispelijk. De mandoline
club Con Amore van de N. C. G. O. V,
speelde onder leiding van linrcn omiaen*
ten directeur de heer Court eenige num
mers en zooals we van dezo club gewond
zyn tv as hot een genot 0111 naar haar spel
to luisteren. Dit was ook het geval mot
do zang van den heer C. 11. Voabard en
mejuffr. A. O. Voshard diu kourig ceuigo
levensliederen zongen. Genoemden wrlee-
non op vele vergaderingen voor den
drniikstrijd hunne belaugeloor.o n.cdo-
werking en het wordt alt yd op lioogen
prys gesteld hetgeen door hen wordt ge
presteerd. Ook de zang van tien bariton,
don heer Jos. Aaltez was een genot 011» te
liooron. Op instrumentaal gebied verlejo
den de dames Jo Bron en Agatha Box»
met cello en alt en de hoeren Gjjs. Be tbs
met viool, Carol Alphenanr mot cello en
Piet llalsema mot piano, hun medewer
king en hetgeen door dit gezelschap met
trio en piano-kwartet werd uitgevoerd,
bewees de vaardigheid op hun instrumen
ten ook het door dit gezelschap ten ge-
boore gebrachte, gaf een waar muzikaal
Het was in een woord een welgeslaagde
avond en hot bestuur cn do propaganiin-
comaiiosio van d6 loge, kunnen met vol
doening op dien avond terugzien, vooral
omdat do oogst van don avond ook enige
nieuwe loden was.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Torng te bekomen hij: II. Riedema,
Zuidei-straat örood, armband; W.
Lijthart, Schotetrsiingel 20, tr.iui-
abonnement; H. Siekman, KI. llout-
at raat 65, bril: J. C. Jonker, Briiton-
elraat 43, Schoten, ceintuur; J. Slen
ders, Lange Heerenvcst 12, etui niet
kam, geld enz.; A. Wolters, Pres.
SteitisLraat 33, handschoen; A. de
Wijs, Kampersingei U. handsclioe-
rien en fobriekspeniüng-. L. J. Bc-urric
Koninginneweg 56, liandBchoen: A.
Molenaar, Waldeck Pynnoiit.vtraat
23B, kip: J. Beaufort. Rouiolonstr.
15, rozenkrans in etui: D. Blanke
naar. Lcidschevaart hoek Orunjcstr.
taschje.
Feuilleton
MIRIAM
naar het Engelsch van!
MARIA ALBANESI.
8)
Ellen Milner antwoordde niet dade
lijk, toen zei ze:
„Het klinkt bijna te goed, om waar
te zijn".
„O, u moet niet denken, dat uw
werk zoo prettig zal weaen", zei
Framley. „Uw leerling, om haar nu
maar zoo te noemen, is geen gemak
kelijk iemand, en als ik niet wist, dat
u zich graag nuttig wilt maken, had
ik u het voorstel niet gedaan. .Mocht
uw taak te Wynche u niet meevallen,
welnu, dan zal ik graag naar iets an
ders voor u uitkijken".
Daarop vertelde lxij haar van zijn
zuster cn het zieke kind.
„Ik hoop", zei hij, „dat het niet
lang zal duren, voor u kennis met
Margaret maakt. Ze is zoo lief cn har
telijk."
„Ik heb bijna al haar boekon gele
zen", zei Ellen, „en ik vind ze heel
mooi. Ik zal het erg gezellig vinden,
kennis met haar te maken".
„Dus u bent besloten, naar Wynche
te gaan?" vroeg Richard, toen hij
afsoheid nam. „Best, dan zal ik Lady
Norchester laten weten, dal u komt.
Vindt u good, dat i k het salaris met
haar bespreek 1"
Ellen bloosde even, maar stemde
toe, en er werd afgesproken, dat zij or
op rekenen zou, binnen enkele dagen
af te reizen.
Lord Norchester kwam den volgen
den dag Framley nog even opzoeken,
voor hij op reis ging
„Dus je blijft bij je plan?" vroeg
Richard hem.
„Ja, Dar roll gaat met me moe".
„Ben je al bij je moeder geweest?"
Norchester knikte toestemmend. „Ja
en ik ga vanmiddag afscheid van
haar nemen. Ze trekt het zich erg aan
dat ik wegga, maar Evelyn zal haar,
hoop ik, wel weer opvroolijken. Nu
adieu. Ik zal je van onze route op do
hoogte houden. Als het noodig mocht
wezen, kom ik natuurlijk terug, maar
ik hooj), dat ik voorloopig met rust
gelaten zal worden."
En zoo scheidden zij.
HOOFDSTUK Vin.
Juffrouw Chadwick was zeer met
het plan ingenomen. Zij kende dc )>e-
woners van Wynche eenigszins, daar
een dochter van haar nicht er kamer
meisje was.
„Het bevalt er haar best, hoewel de
huishoudster niet tot de gemakke
lijkste behoort", zei ze tot Ellen.
„Misschien kunt u hot wel gedaan
krijgen, dat mijin nichtje uw kamer in
orde mag houden. Ze heet Eliza
Bond".
„Ik denk, dat lk daar wel niet veel
over te zeggen zal hiebbon", merkte
Ellen lachend op.
„Lady Norchester", ging juffrouw
Chadwick voort, „moet heel mooi zijn,
maar heel vreemd en naar men zegt,
kan zij niet te best met haar man over
weg"
Ellen begon dadelijk haar gardero
be wat in orde te brengen. Zij kooht
een zwarte avondjapon on nog het
een en ander, daar zij bevneep, dat
zij op Wynche Castle ge, a armoedi-
gen indruk moest maken. Twee dagen
later vertrok zij er heen. Zij was m
een zeer opgewekte stemming, want
hoewel Richard Fiamiêv haar ge
waarschuwd had, dat haar werkkring
niet al te gemakkelijk zou zijn, was
de gedachte weer buiten te gaan wo
nen, al genoeg om EHens hart van
blijdschap te vervullen.
Richard Framley haalde haar af.
„Ik ben met do panier gekomen, zei
hij, „en niet met de auto, omdat ik
dacht, dat u het prettig zoudt vinden,
weer eens te mennon".
„Vond Lady Norchester dat goed,''
„Natuurlijk. Ik men niet graag. De
knecht zal wel voor uw bagage zor
gen'
Het was Ellen als eeu droom. Het
wagentje was alleraardigst en de po
nies liepen prachtig. Richard Fram
ley straalde van genoegen, dat het
jonge meisje zoo genoot,
„U komt juist in den goeden tijd
hier", zei hij, „in de lente is Wynche
op zijn mooist".
„Ik vind het heerlijk, om weer bui;
ten to zijn", zei Ellen, en terwijl zij
dit zei. sprongen haar de tranen in de
oogen Geluxkig had zij al haar aan
dacht voor de jionies noodig, daar zij
telkens een auto ontmoetten.
Toen zij dicht bij Wynche Castle wa-
ren, zei ze: „U weet niet. hoe dank
baar ik u ben. dat u zoo voor mij ge-1
zorgd hebt. lk hoop maar. dat ik La
dy Norchester zal voldoen".
„Dat zult u zeker", on*-.voordde
Framley.
Daarop reed het wagentje door eeu
grootcn, stoenen poort een prachtige
oprijlaan m met aan weerszijden beu-
keboomen.
„Willen we hier uitstappen?" stelde
Framley voor. „Ik zou ii graag in het
park eenige van mijn lievelingsplekjes
wijzen en daar ik vanmiddag weer
naar Londen terugga, zou ik er an-
ders voorloopig niet in de gelegenheid j
toe zijn".
„Hoe jammer, dat u niet wat lan
ger blijft", zei Ellen en zij meende
het, want zij stelde Richards hartelijk
heid zeer op prijs.
„Komt u hier dikwijls logeeren?"
Hij vertelde haar daarop, dat Lord
Norchester een neef van hem wae, en
dat hij als jongen veel op Wynche
Castle gelogeerd had. De vader van
den tegenwoordigen bezitter, die eerst
op lateren leeftijd getrouwd was, was
gestorven, juist toén zijn zoon zijn
leiding het meeste noodig had.
„Ik kom hier nu alleen maar, als ze
me voor iets nood'ig hebben", eindig
de Framley.
„Dan hoop ik, dat dit nog al eens
zal gebeuren", zei Ellen lachend,
„maar zegt u mil even, hoe het toch
met het dochtertje van mevrouw Ma-
rillier gaat?"
„Mijn zuster liet mij vanmorgen we
ten, dat Sally veel beier was. Het
speet haar erg, dat zit u nu niet ont
moet had. Wacht, ik zal u den brief
eens laten lezen Mary, mijn oudste
nichtje, 6chreef mij mplaats van haar
moeder Ze is zno'n ai erliefst klein
ding. We zijn dikke vrienden. Mary
is een groote hulp voor haar moeder,
maar spellen is niet bepaald haar
fort, zooals ti zult zien. U kunt den
brief houden en later. een6 op uw ge -
mak lezen. Maar, voordat ik hot ver-I
geet, juffrouw Matoor, ik reken or
vast op, dat u mij nu en dan schrijft,
j hoe u het maakt en of u het naar uw
I zin hebt".
„Ik ben bang, dat ik het te goed zal
■hebben", zei zij. „Het lijkt hier wel
hot park van een paleis".
I „Maar in paleizen woont niet altijd
het geluk", zei Framley, die zioh in
zijn hart wel wat bezorgd maakte
over de nukken, die Ellen misschien
van Lady Norchester le verduren zou
hebban. Hij hoopte ophtcr, dat het
jongo meisje ejjoedig c-nigen invloed
op Harry's vrouw zou krijgen, en dat
alles zioh nog ten beste zou kecren.
Even later stonden zij voor liet huis.
,.0, hoe beeldigl" riep Ellen uit.
„I-Iet lijkt not een kastéél uit eeu
sprookje. Ik kan het bijna niet ge-
iooven. dat dit mijn toekomstig tehuis
zal zijn
„Ik hoop, dat u er gelukkig zult we
zen" zei Framley. Hij ging daarop
met haar de hal binn- u. waar ver
scheidene bedienden stonden om hen
te ontvangen.
„Wil je u-geil Lady Norchester zeg
gen. dat juffrouw Milner er is", zei
Framley tegen den ouden bottelier.
„Myiadv heeft bevel gegeven, juf
frouw Milner bij haar te brengen,
zoodra deze komen zou", was het
antwoord, en daarop droeg hij <-?n der
bedienden op, het jonge meisje den
1 weg te wijzen.
I „lk vind het beter, u alloon naar
boven te laten gaan", zei Richard,
terwijl hij Ellen de hand reikte,
„houdt maar góeden moed".
I Ellen volgde den knecht dc trap
op.
(Wordt vcrvolgd.l
