'Uitbreidingsplan der gemeente Heemstede
•Uit de Natuur.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 31 Mi.ART 1932
DERI E BLZ
VOORJAARSWANDELING.
Op Zondag 12 Maart was het één van
de eerste „zomersche" dagen, een dag
waarop de thermometer in het zonnetje
boven de 60 gr. Fahr. steeg en daar
door aan de heele natuur iets gaf, wat
niet te beschrijven is, maar wat ieder
die ved buiten is wel kent. 't Zit in
alles, m de zonder tusschenpoozen zin
gende lijsters, in de wijd-geopeude
sneeuwklokjes, in het jonge groen van
het fluitekruid dat overal in het struik
gewas te voorschijn komt en lest best
in het feit dat je voor het" eerst zonder
jas loopt.
Die lijsters, die daar, hoog in de po
pulieren, zongen, waren merels of zwar
te lijsters, de meest voorkomende soort
Er is ook nog een grauwe- of zaug-
lijster, die bruingrijs is met gevlekte
borstveeren en de groote lijster, de
minst algemeene, die in alles op de
zanglijster gelijkt, maar die veel _groo
ter is. Vroeger was dit een uiterst
zeldzame vogel, nu kunnen we ze overal
in Kennemerland te zien krijgen.
We wandelen langs de Kolk, die toch
maar één van de mooiste plekjes is langs
de duinen. Jammer genoeg wordt het
landschap hier zoo ontsierd door een
hoog hek langs den waterkant. Kan
„Heemschut" of „Natuurmonumenten"
daar niet eens iets aan doen?
We stijgen nu tegen de duinen, die
hier bedekt zijn met een schilderachtig
ttosch van grove dennen. In de beschut-
ring van het duin zijn de stammen vnj
recht opgeschoten, maar de toppen hel
len naar het Oosten, omdat de over-
heerschende wind bij ons uit den West
hoek komt, waardoor dc knoppen aan
de Westzijde verdrogen.
Dan is de Oostcnnjksche den, die
zoo mooi recht te zien is langs de hooge
Duin-en-Daalsche weg, beter voor duin
beplanting, maar zoo'n bosch mei
schecf-kruinige, grove dennen is ook wel
heel schilderachtig.
We slaan «en paadje in, dat links naar
de Zanderiivaart leidt. Wat een prachtig
gezicht hebben we op een hoog punt,
w$ar we alleS overzien kunnen, de don
kere dennebosschen aan de overzijde en
de zonnig-wanne Zuid-helling, waar we
staan.
Bij een huisje groeien veel sneeuw
klokjes, die door de warmte hun bloem
blaadjes wijd uitgespreid hebben, zoo-
dat dc gele meeldraden en het groen
gestreepte honingmesk duidelijk te zien
komen.
Wc wandelen nu weer verder, dc
vaan langs. In een boschj'e rechts groeit
een zeldzaam boschplantje, het Muskus-
kruid „Adoxa Moschatellina). '1 Draagt
een trosje groenachtige bloemen zoo
groot -a.ls een dobbelsteentje. De blade
ren zijn heol decoratief, een mooi mo
tief 0111 te stylecren. Het plantje kan
meiers ver voortkruipen onder den
grond, met lange, spierwitte wortelstok
ken en het zaad wordt door de mieren
versleept, zoodat het plantje zich daar,
waar het eenmaal groeit, snel uit
breidt.
We wandelen nu verder en komen
bij het einde van dc vaart. Duidelijk men
we bier de geschiedenis van de duinen,
omdat door het afzanden de onder
grond bloot is gekomen.
Wat het eerst opvalt is een zwarte
laag veen. Dit is het bewijs dat er vroe
ger een zoel-waternioeras geweest is.
Door den draineerenden invloed van de
vaart is bet peil van het grondwater nu
zeker meters lager geworden. Soros is
zichtbaar, hoe onder die veenlaag het
zanc! lichter van kleur is. Dit is het z.g.
loodzaad. Door den ir vloed van de
humtiszuren van de veenkorst zijn alle
bestanddeelen van den bodem, op dc
kiezelzuur-korrels van het zand na, uit
gespoeld en lager als een bruinroode
oerband vastgelegd.
Wanneer het ccn natte winter is,
stroomt 't water uit de. veenkorst, waar
uit men kan concludeeren dat het af
stuiven van sommige duinvalleien tol
die korst, die zich bijua overal be
vindt in onze duinen, aan dié valleien
weei zijn oude vochtigeid en dus rijn
oude plantengroei zou weergeven. Maar
dn zijn mooie plannen, voor hel geval
we een „beschermd gebied" of „natuur
monument" in de duinen krijgen. Dit
eerste woord, het is van Dr. Tesch,
geeft in onze taal het best weer, wat wc
met natuurmonument bedoelen, want
„monument" doet denken aan iets dat
dood is en „beschermd" geeft mooi
weer dat een dergelijk gebied bescher
ming noodig heeft loge alles wat de
natuur zou kennen beschadigen. En ons
prachtige duinlandschap is niet dood,
het verandert door tientallen invloeden.
Het eerste stadium zie a we in de jonge
duinen van de Wadd.en-eilaadeo, het
tweede zien we iu on.-.e streek cn het
derde stadium, het uitloopen van het
kalkgehalte en het binnendringen van
de flora van oudere gronden, van -de
heide, zien we b'j Bergen en ook bij
Noord wij kerhout. op binnen-duinen.
„Juist dit leven, dit groeien maak
onze duinen zoo interessant, en h-sur be
scherming tegen vernieling zoo noo
dig."
Dit was een gezichtspunt van den be
kenden natuurkenner Thijsse,
ontvouwd bij de opening van de
dulntentoonstelling, op het Spaarne.
We wandelen verder, door de dennen-
boschjes van het Zwarieveid en zien met
plezier, hoe de Oostenrijksche dennen
in de aanplantingen bij den weg er bij
Verderop liggen enkele zandwegen,
waarvan de meest Zuidelijke in Zand-
voori uitkomt. Maar meestal wordt ons
de toegang ontzegd, om dezen tijd van
het jaar, want de broedtijd van de fa-
santen nadert.
Die zandweg slingert heel mooi langs
boschjes van populieren of berken. Van
bloeiende planten, behalve populieren-
katjes;" is met dit late voorjaar in deze
duinen nog niets te bemerken.
Op sommige punten kunnen we van
den weg af zien hoe heele vlakten kaal-
gestoven zijn en slechts één grassoort,
de Zandzegge, met meters lange uit-
loopers, het kale zand tracht te be
groeien.
Dichter bij zee wordt bet kil en mis
tig. Als in een bergland kruipen mist
banken langs de toppen.
Opeens ruiken we een vischlucht en we
naderen een groote stellage, bedekt met
rietmatten, waaronder schar gedroogd
wordt.
Nu rijzen de eerste huizen van Zand-
voort op uit de mist en we staan aan
de spoorbaan bij het dorp, waar we
met een verzuchting van: 'l is toch nog
Maart, weer jassen aantrekken. Deze
maand heeft dagen, dat het op het mid
den van den dag al aardig warm is,
maar wanneer hei zonnetje weg is her
inneren we ons dat het op den kalender
nog winter is.
C, SIPKES.
VRAGEN.
Vraag betreffende een onbekende
plant en Cosmos
AntwoordHoewel de beschrijving
van uw plant vrij nauwkeurig is kan ik
niet met zekerheid zeggen, wat het ge
weest kan zijn. Ik vermoed echter een
Calceolaria of Pantoffeltje. Die sterven
dikwijis af na den bloei.
Uw Cosmos is te zwaai gemest ge
weest de grond was te vruchtbaar of de
plant stond in de schaduw, vandaar de
flinke groei en de geringe hoeveelheid
bloemen. Ze bloeien prachtig op een
zonnig plekje, in drogen, zandigen
grond.
Vraag (oude vraag, die nog onbeant
woord bleef) Waarom geven Aspidis
tra's nooit zaad?
Antwoord Het is dezelfde geschiede
nis als met de Clivia. De plant moet be
stoven worden met stuifmeel uit een an
dere bloem, want dc insecten, die de
.jlanl in zijn vaderland bestuiven, ont
breken hier.
Kunstmatig kan men dit doen door
een frisschc bloem open te breken, men
neomt wat stuifmeel er uit en brengt
dit op den stempel van een bloem van
uw plant. Dan kan zich een vrucht ont
wikkelen als een groote, groene kers.
C. S<
Letteren en Knust
OPENLUCHTSPEL TE SCHENNEN.
Door bot tooneelgezelschap „Limburg Om
hoog" zullen dezen zomer' te Schiunen
openluchtvoorstelliiigen worden gegeven
van „Judas", het bekende werk vaii Cy-
riel Verschaeve. 19 Jnni heeft de pre
mière plaats.
1TAL1 AANSCHE OPERA. De heer
M. do Hondt, teruggekeerd van zijn Ita-
liaanseho reis, deelt mede, dat hjj alsnog
oor zyn Italiaausche opera engageerde
de primo basso Zaecarini, de prima donna
dramatic» signora Zola Amaro, een der
eerste dramatische zangeressen van Ita
lië, die o.a. aan het Metropolitan Theater
te New-York opgetreden is met Caruso en
Batist/mi en primo tenore Gigli, vervol
gens aan het Constnnz Theater in Rome,
San Carlos to Napels, Venetië enz. 1
S. L. VAN LOOY. Naar de N. R. Ct.
verneemt, is to Boseuin na een langdurig
lydcu overleden de heer S. L. van Loov,
in loven uitgever te Amsterdam.
Kerk en school
EEN TALMA-SCHOOL. Te Arnhem
zal aan dc dr. A. Kuyperstraat een Talma-
school verrijzen. Gelijk bekend was de
oud-minister Talma in Arnbom vele ju-
ren predikant. Woensdagmiddag had de
eersto steenlegging plaats. Ze geschiedde
door do dochter van wijlen minister Tal-
ma, niej. Wilhehnina Taltnn.
Wij geven hierbij het plan voor de
uitbreiding van de gemeente Heem
stede, waarvoor men op de terreinen
van het voormalige buiten „Bobc'd en
Hoven" aan den Heerenweg, druk aan
den gang is.
Er zijn op het 'errein tal van hoo
rnen gerooid en thans wordt door
werklieden van de gemeente Heem
stede en zeer veel losso arbeiders, go-
werkt aan het aanleggen van -de stra
ten en lie1 leggen van de rioolbuizen.
Men hoop' met het geheele werk op
het eind van den aanstaanden zomer
gereed te zijn.
Zooala men weet is Bosch en Hoveu
1 kleine perceelen bouwterrein ver
kocht.
De «eekening spreekt voor zich zelf.
De Crayeuestervaart wordt verbreed
n de vele bochten worden zooveel
mogelijk weggewerkt."
Er komt een zijweg, loopende van
den Bronsteewcg. door het terrein
van Overbosch. Het pad langs de
Crayenes'ervaart vervalt.
Op de voormalige terreinen van de
firma Krelage wordt een vijvertjes
gegraven voor ververgching (door een
eiectrische pomp) van het water van
de Bleekersvaart.
Pers-öïerziclit
ANTI-REVO LUTIONN Al REN EN
CHRISTELIJK-HISTORiSCHEN.
De motie van de anti-revolutionmui-
re kiesvereen. te Go roei welke aan
stuurde op vereeniging van christelijk
historisolieu en aiHi-revodutionnaireai,
vond séhrijft „de Rotterdammer",
een a.r. orgaan, niet groot en weer
klank hi dien zin, dat vele onzer kies-
vereenigingen haar overnamen.
„Toch mag daaruit niet worden af
geleid dal dé is haar belichaamde
idee niet aan onderscheidene anL-re-
volutiormaire kringen sympathiek zou
zijn.
Niet aan alle dat is waar. Daar
zijn ongetwijfeld enkele elementen die
zich verlustigen in hot op de spits
drijven van de tegenstellingen tus-
schen het geliefde a.-r. en het ver
dachte c h.
De heerschende opinio evenwel ls
anders. Het meerendtel der anti revo
lutionairen zou ?ich van harte ver
heugen, wanneer door do twee pro-
testautscli-christeïijke groepen we or
gemeenschappelijk in «Séme organisa
tie de strijd kon worden gevoerd
Door onderscheidene factoren wordt
dat roepen om eenheid versterkt.
De gecombineerde actie op eociaal
terrein, zioli openbarend op het Ch ris
te! ijk-eociaai eongrvn en in onze Mid-
denstands- W erkge.vcreve-reenig-jng en
Boeren- en Tuindersbond, werkt sterk
in verzoenende richting.
Ook de Nederlandsche Christen-Yrou
wenbond ts een kostelijk orgaan voor
saanibindmg van onze Christen-vrou
wen van onderscheidene politiek© for
matie.
Het kan niet anders of dergelijke
samenwerking moot ook op ander
geoied de banden nauwer aanhalen.
Met moties alleen kan uiteraard de
zaak niet geforceerd worden.
VieelotJr betreft hot» hier een zoo
delicate aangelegenheid dat met groe
ten tact binnensmuurs in alle stilte de
voorbereidingen dienen te worden ge
troffen.
Dat evenwel die voorbereidingen
noodig zijn, staat voor oils vast".
Verwonderen zou het het nnti-revo-
lutionair blad niet als de hereeni-
ging van de twee gescheiden leger
corpsen een der eerste punten op he'
program van actie der anti-revolution
naire leiding voiimde.
MONDBEZUINICERS.
Onder dit opschrift schrijft „de
Telegraaf":
„Bezuiniging!" Dit is het verlos
sende woord, waarmede alle politieke
partijen tot den kiezer komen. Er is
nog nooit een aandrang, met zulk
een kracht „bezuinigd"Dit zou waar
lijk angstig zijn, doch gelukkig blijfl
het bij woorden, zal liet bij woorden
blijven, bedriegen niet all© teekenen.
De R.K Staatspar:ij is ©en bezuini
gingspartij. Aaneengesloten stemt zij
in de Tweede Kamer voor de 70 mil-
hoen oorlogs be grooving en voor het er
doorheen jakkeren van de Vlootwet ad
400, zegge cn schrijve vier honderd
miliioen llollandsche guldens.
De Christelijk-liietonsch© partij
zweert bij .^Bezuiniging" kou
der bezuiniging is noch de Christe
lijkheid, noch het Historische Neder
land te redden. Stemt als één man
voor Oorlogsbegrooting en voor be
handeling Vlootwet.
De Anti-Revolutionnaire Partij -
Douiiné V'uri der Voort van Zijp et'
majoor Duymaer van Twist, en op
den achtergrond Colijn 70 mi'
iioen en 4<A) miliioen.
Toch bezuinigers!
En als de „ongristelijke" vierde in
dezen Bond van bezuinigers de on
christelijke Vrijheidsbond, die bij het
allerbelangrijkste vraagstuk, dat van
het Militairisme, met een bonepen
zuchtje verschrompelt en in tweeën
valt, zoodat op het allergewichtigste
moment de leider, mr. Dreeselhuys,
met zijn drie schildknapen, mr. De
Kanter, mr. Rink en Van Rappard,
niet in de Kamer aanwezig zijn. Het
met „bezuiniging" overstroomde N«-
wi k zal goed doen zich
de namen van deze „bezuinigers in
het geheugon te prenten naast die
fanatieke ver-sobernars der
Christelijke partijen
Binnenland
een ontevreden werk-
looze Het Vad. meldt:
De metaalbewerker H. M. z., 31
jaar oud. was niet tevreden over de
uitkeenng (f 17 per week), die hi]
als werkclooze ontving van de Lan
delijke federatie van metaalbewer
kers, sedert hij aan de Kettmgfabriok
wegens slapte was ontslagen. Dins
dag in den loop van den dag begat
hij zich naar het stadhuis om den
burgemeester te spreken, op een tijd
dat de burgemeester geen gelegen
heid had hem te ontvangen. Hij ging
toen troost in borrels zoeken, en belde
ongeveer 6] uur bij den buxge--
meestcr aan. Daar hij onder den in
vloed van drank was. zeide de dienst
bode, dat de burgemeester op hel.
oogenbCik niet te spreken was. Hi|
zelde toen: als hij niet door de deur
naar binnen kon, zou hij langs een
anderen weg gaan, keerde zich om
en trapte een ruit in. Het gekletter
van het glas trok de aandacht van
een hoofdagent en de politiepost
schuin tegenover de woning van den
burgemeester: terwijl z. de tweed'"1
ruit intrapte werd hij gearresteerd
Na opgemaakt procesverbaal is hij
op vrije voeten gesteld.
OUITSCH EN NEOERLANOSCH
DOKTERSTARIEF.
Men schrijft aan de n. R. Ct, uit
het Rijnland'
De huidige valuta-ziekte brengt
soms rare toestanden to wees!
Dingen die niet ledereen wee'
SNEEUWi
De mooie dagen, die Februari en
Maart ons al gegeven hebben, deden
ons bijna vergelen de aloude Holland-
sche spreekwijzen „Maart roert zijn
staart" en „Apriiletje zoet, geeft nog
wel eens een witte hoed."
De eerste officieele lentedag, 21 Maart,
deed dan ook velen vreemd opkijken,
toen ze 's morgens bij den eersten aan
blik naar buiten, de daken, de raam
kozijnen en vooral de ruinen met een
vrij dikke laag sneeuw bedekt zagen.
Ook 30 Maart bracht ons nog een
sneeuw-kleed. Bijna April-sneeuw.
Sneeuw, die vooral in de stad, zooveel
onaangenaams met zich brengt; wat
een koude, natte voeten cn daardoor
verkoudheden, wat een modderpoel ver
oorzaakt zij niet, als de sneeuwruimers
niet dadelijk aan het werk worden ge
zet, bezit twee voortreffelijke eigen
schappen, ze i? mooi en ze is nuttig.
Mooi, zooals ze het winterlandschap
bedekt, maar ook mooi op zichzelf. Elke
sneeuwvlok is «n figurenbundel; elke
figuur is een zeszijdige, regelmatige
ster. Er bestaan honderden van deze
sneeuwkristalvonmen. Ze zijn regelma
tiger, naarmate ze gevormd zijn in kal
mer atmosfeer. Hoe dichter men bij de
polen komt, of hoe hooger boven hel
zee-oppervlak, hoe veelvuldiger de
sneeuw voorkomt. De toppen der hooge
DTgen zijn altijd met sneeuw bedek:.
Glctschers zijn niet anders dan dikke
sneeuwlagen, die door hun eigen ge
wicht samengeperst worden, en de oor
sprong van vele rivieren zijn. Door dc
hevige kou, die daar altijd heerscht,
blijft de temperatuur altijd onder nul;
cn door den zwaren druk der later ge
vallen sneeuw, gaat het vlak hoe langer
hoe meer op ijs gelijken. Hce), heel
langzaam schuift de ijsrivier of gle:-
scher naar omlaag. Aan den top wordt
hij steeds weer gevoed door nieuwen
sneeuwval, aan den voet smch hij gere
geld door af. De glctscber b 1 ij f t dus
steeds, al verandert in den Joop der eeu
wen het wezen. Immers wal eerst de
top was, wordt de voet, volgt het voor
beeld van zijn voorgangers en is ge
doemd tot .smelten, tot voeding der
gleischerbeken. waaruit door samen
vloeiing vele der rivieren omstaan.
f Als het heel, beeJ kotid is. dan *ae
men de sneeuw niet tot ballen maken. 19
lijkt wei meel, in Davos bijvoorbeeld,
zooals bekend een der herstellingsoor
den voor longlijders, kan bij alle an
dere ijsvermaken, het snceuwbajlea-
gooien niei gerekend worden, ze valt
daar steeds direct uileen.
Wat gebeurt er, als men dc sneeuw
tot een bal maakt? In gewone omstan
digheden ondervindt stilstaand water,
dat tot ijs overgaat, den enkelen druk
van de lucht, wanneer de temperatuur
van o gr. Celcius is bereikt of beter,
even is overschreden. De luchtdruk be
draagt dan één atmosfeer.
Plaatst men nu water in een buis,
waarin saamgeperste lucht, dan zal, als
het vriespunt al overschreden is, het
water nog niet m vasten toestand over
gaan, maar dok vloeibaar blijven,
door druk wordt het vries
punt van water verlaagd.
Daar sneeuw gekristalliseerd water
is, geldt voor sneeuw dezelfde regel,
evenals voor ijs.
Drukt men nu met beide handen de
sneeuw eenigszïns stevig tegen elkaar,
dan wordt door dien druk het vriespunt
iets verlaagd, waardoor de geperste dee.
len waarschijnlijk in vloeibaren toe
stand overgaan. Zoodra de druk is op
geheven, worden de vloeibare deeltjes
weer vast en zijn daardoor onderling
verbonden.
Een heel aardige proef, die op too-
verij gelijkt, kan men nemen, door ge.
bruik te maken van deze eigenschap.
Men kan namelijk een blok ijs met een
ijzerdraad doorsnijden, zonder dat het
blok door midden gaat en zonder dat
er een opening ontstaat. Een blok ijj
wordt buiten op een paar palen gelegd,
Over bet blok loopt een verzwaard ijzer-
draad, men bevestigt er bij-, rbeeld eea
steen aan. Op het ijs ontstaat nu ver
hoogde druk. waar de verzwaarde draad
het ijs raakt; he: vriespunt daalt, dus op
die plaatsen, het ijs gaat in vloeibaren
toestand over, zoolang dc druk
duurt. Is de druk opgeheven, door
dat dc draad steeds dieper inzinkt, dan
is het normale vriespunt weer o gr. C.,
het water boven den draad gaat dus di
rect weer tot )j3 over.
Het ontstaan van een glijbaan uit d<
sneeuw heeft ook weer dcrelfde oor-
zaak. Glijdt men over de sneeuw, dan
ondervindt de sneeuw den druk van het
lichaam. Als het niet te koud is. gaat
de sneeuw gedurende dien dtuk in wa
ter over, om, zoodra die druk niet mee»
werkt, weer te bevriezen, dus tot ijs over
te gaan.
Dat de sneeuw ook nuttig is, weteu
wij allen. Sneeuw behoort tot de slechte
geleiders, dat wil zeggen, ze Iaat dc
warmte, maar Ook de koude langzaam
door. De snecuv,- behoedt in den w lo
ut de planten onderden grond voor be
vriezen. In de reisbeschrijvingen van
Noordpoolreizigers leest men, dat zij
zich 's nachts tegen de koude een hol
van sneeuw maken, de Eskimo's bedek
ken hun hutten met sneeuw of trekken,
ze in de hevigste koude heelemaal van
sneeuw op.
Onlangs werd de jongste beambte
van bet Nederiandsch consulaat te
Keulen wegens griep door dr. Ericii
Simons oeluijideld en berekende dez*
hem, ate Nederlander, voor twaalf
visites een bedrag von zestig gulden.
De gewez<i. patient protesteerde
z-nr tegen rinse ongewone berekening
opgrond van liet feit, dat hij te Keu
len aangesteld was en met z'n trak
tement van 1800 mark per maand
onmogelijk In staat was om can
doktersrekening van zestig gulden
of 0300 mark te vdldoen.
Thans lieeft deze Keui&che medi
cus hem met gerechtelijke vervol
ging gedreigd, wijl dc Bond van
Artsen besloten heeft aar Nederlan
ders in DuiKcbkoid eenzelfde tarie'
in rekening te brengen als m Nedc
land best uit.
Voor dc in Duitechland woner.de
Nederlanders dus eene aanwijzing
om ziieh, vóór hot inroepen van
Duitse he, medische hup. er van te
vergewissen of deze het Duitsche dan
.wel het N'ci'Icrlandsehe betahngfvti-
rtef toepassen.
EEN INTERNATIONALE ZAKKEN
ROLLERSBENDE. Te Groningen ziin
aar gehouden drie zakkenrollers, n.1. de
34-jarige D. E., de 20-jarige I. M. en de
25-jarige J. R., allen Polen, die verdacht
worden den Inndbouwer B. uit Finster-
wnldc ta Groningen in den trein een por
tefeuille met ruim f 200 te bobben ont
rold. De ledige portefeuille werd in cn
café in de W.C. teruggevonden. De vierde
verdachte (lie hol meeste van hot gesto-
lene ltreeg, wint te ontkomen. Met deze
nunhoud.ng heeft de politic wanrschynlyk
op een internationale zakkenrollerebende
de hand gelegd.
HET ONTWEEP-VLOOTWET EN DE
BOC.-DEM.
Naar liet Volk verneemt, is de soc.-dem.
Kamerfractie van oordeel, dat b\j de be
handeling der Vlootwet, welke de volgen
de week zal plants hebben, alle lede"h der
Fractie in de Kamer aanwezig behooron
to zjjtL en dat zy alle andere werkzaamhe
den, spreekbeurten incluis, ter wille van
dc aanwezigheid by dit voor hot Neder
landsche volk zoo by uitstek belangrijke
wetsontwerp, zoo noodig behooren te laten
Mr H. SMEENGE. Near het N.
v. d. D. verneemt, wordt mr. H.
Smeenge, lid van de Eerste Kamer,
25 Mei zeventig jaar.- Hij zal op dien
dag gehuldigd worden.
WEKELIJKS BELASTING BETA
LEN. Aan het R ijksbelastingkan
toor te Eindhoven is Eet tegenwoordig
er.n geweldige drukte van belastingbe-
talers, die in wekelijksche termijnen
komen betalen, zegt het Hb!d. De
dienst en de ruitnie is 00 <ri 11 grooten
toeloop niet ingericht, met het gevolg
dat de men&chen elkander verdrin
gen etompen en trappen. De politie is
rr reeds aan te pas gekomen om de
orde te handhaven. VHon hebben
vruehilelooe ©enige malen achtereen
getracht om hunne belasting-pcnnin-
gesn af te dragen.
SCHADEVERGOEDING VOOR
DE „TUBANTIA".
Het Departement van Buiteniand-
schc Zaken deelt mede. dat dc Duil-
criic recoeiing, nn kennisdeSiing van
de uitspraak der internationale enquê
te commissie, bolaet met het onder
zoek naar de oorzaak van.het vergaan
van het stoomschip „Tobojitia", aan
do Nederlandsche regeering heeft
doen weten, dat zij bereid Is tot scha
devergoeding
HET STANDBEELD VAN KONING
WILLEM II. In verband met het
aanleggen van een nieuwen verkeers
weg kan het standbeeld van Koning
Willem II niet meer op het Buitenhof
te den Haag blijven staat. Er heeft
zkih nu een comité gevormd om gei
den bijeen te brengen voor de oprich
ting van een nieuw monument op
een nader ua nte wijzen plaat© aJa
hulde aan de nagedachtenis van ko
ning WiLlem II.
Feuilleton
MIRIAM
naar het Engcisch van
MARIA ALBANESI.
11)
„Dat ifc het zeker", steunde Evelyn
toe. „Ilarry ontloopt alle moeilijkhe
den, die hij toch zelf veroorza.vkt
heeft, en laat mij voor a its "opkomen.
Niet dat ik geen mcdsL,.te.i avot '.;m
heb", voegde zij er haastig aan toe.
„Hij zag er gis eren n.,^r oa.i Jrechl
uit, toen hij afscheid van ons kwvm
nemeu. Zijn leven met Miriam ach:jnt
■vrij wel ondragelijk te zijn."
„Ik kom juist van Wynche", zei
Framley. en om je de waarheid te
zeggen, heb ik veel meer medelijden
met Harry's vrouw dan met hem".
„Ik heb ook wel medelijden met
haar, Dick. Ik heb haar nooit gehaat
zooals moeder, maar wat kan ik voor
haar doen
„Toch zeker wel iels", zei Framlev
kortaf.
Hoewel Richard haar weleens de
waarheid zei, had hij toch zeer met
Evelyn te doen. Zij had altijd dolveel
■van haar eenigen broeder geliouden,
er. had het vreesclijk gevonden niet
alleen hem maar ook Wynche Caetle
te moeten verlaten. Bovendien vergat
haar moeder in haar droefheid ovei
het huwelijk van.haar zoon, dat Eve
lwn ook haar rechten Isad.Evelvn woe
echter een te onderdanige en liefheb
bende dochter om tegen de wenscJien
van aaar modder ir. opstand te kotuan
Zij sch kte zich in het afgezonderde
leven, dit zij met haar moeder leid
de, maar een bezoek van Framley
was alitijd een groot genot voor haar
HOOFDSTUK XI.
Nadat Framley vertrok, bleven. La
dy Norchester cn Ei ien nog eenigen
tijd b;j elkaar zitten. Miriam wilde
vim ai es van he; nieisje weten. Zij
overstelpte haar met vragftn en liet
aair zcIib den dood van haar vader
in al© bijzonderheden vertellen.
Toen zij zag, hoe Ellens lippen beef
den, en haar ocgcci val tranen echo
ten, zelde zij
„Wat gaat het toch vreemd toe iu
de wereld. U hebt con vader gehad,
om trotöch op te zijn, een vader, dien
u boven uil lea liefhad en die moest
zoo plotseling sterven. Ik heb eer
vader, waar ik niets om geef e"
schijnt wel het eeuwige leven te heb
ben. O, als hij nu maar weg wou
gaan, maar neen, hij staat erop, juist
dicht bij ons te blijven wonen." Hier
uitte zij een paar ruwe woorden, en
toen zij zag, hoe Ellen hert bloed naai
de wangen steeg, ging zij voort: „Aan
sterke woorden zult u moeten wennen
als u bij mij blijft. Ie liet eoms geen
schande, dat die donkekap mij het lc
ven blijft verbitteren'! Harry heef it
hem al aoo dikwijls geld gegeven, op
dat hij weg zon gaan, waar telkens
breekt vader zijn woord weer en blijft.
Hij weet echter, hoe ik over hem denk
en is dus zoo wijs mij uit de voeten
1 te blijven".
Hier sprong zij op en begon met
gejaagden Ired de kamer op en neer
ie loopen. Even later ging zij weer
zitten en vervolgde: „Hij is altijd de
vloek van mijn leven geweest. Moeder
is van verdriet over hom gestorven,
eD het komt natuurlijk door hem, dat
de menschen niets van mij woten wil
len en geen wonder ook".
„Dat moet u niet denken", zei El
len, wel wat zenuwachtig, maar toch
op vasten toon. „Niemand kan het
helpen, w3t zijn vader is, en w© heb
ben het allen in onze macht van ons
leven te maken, wat wij willen
,,U jirajit al net als Dick", zei Lady
Norchester spottend, .maar het is on
zin en andere niet. Denkt u soms, diat
ik het ann mijzelf te donken heb, dat
de menschen mij nis oud vuil beJinn-
delen f O, als u eens wist, wat ik uit
gestaan heb, sedert ik Harry's vrouw-
ben!"
Ellen stond op De droeve klank in
Ladv Norchesters stem trof haar,
maar het scheen haar het beste toe,
van onderwerp te veranderen
„Ik durf het u bijn« niet te vragen'1
zei ze, „maar ik zou toch zoo dol
graag het huis eens zien"»
Lady Nordieeters gelaat kreeg een
knorrige uitdrukking.
„Dat had u aan Dick Framley moe
ten vragen", zei ze .„Ik weet nieU
van stijl of kunst af, en het kan nuj
niets schelen ook. Daar Dick weg is,
zal het het best© ziju, dat u maar
eens alleen gaat rondkijken".
lillen, die begreep, dat hot het ver
standigst was, Lady Norchester voor
het oogeniblib alleen te laten, verliet^
de kamer en daar zij niet wist, waar*
het eerste heen te gaan, liep zij lang
zaam de breede trap op. Boven geko
men, zag zij een kamermeisje staan,
dat haar zoo vriendertijk aankeek, dut
I zij vermoedde, dat het .t meisje moest
zijn, waar juffrouw Chad wiek over
gesproken had. en dot zeker al van
uaar guhoord had.
Ellen sprak haai- aan en vroeg
„Ben je* soms Eliza Bond!"
Het meisje bloosde van genoegen.
„Om u ie dienen, juffrouw," zei ze.
„Ik stond al op u te wachten. Juf
frouw Newton, de huishoudster, weet
u, heeft gezegd ,dal ik u in alles be
hulpzaam ni< I zijn. Kan ik ook mis
schien uw koffers uitpakken» Dezen
kant uil, juffrouw, nog een trap op."
Ellen Milner gevoei.de zich opeens
minder eenzaam, terwijl rij het dienst
meisje volgd©.
Meneer Framley heeft gezegd, «Uit
u vooral een zonnig» kamer moest
hebben", zei Eliza, terwijl zij een
deur opendt?. EHen was verrukt, maar
I tevens wat verwonderd, (oen zij haar
kamers zag. Zij waren zoo groot en
hadden zoo'n prachtig uitzicht. Het
cretonne in de slaapkamer was met
zorg gekozen en alles zag er even
smaakvol uit.
„Deze kamers waren vroeger \an
I.ady Evelyn, juffrouw' legde Eüza
uit. „Die boeken zijn haar eigendom
cn ook de piano. Ik wos iuist op Wyn-
Ohe in betrekking gekomen, toen I.a
dy Evelyn wegging. Maar wat z,iel u
er moe uit, juffrouw! Zou het met
verstandig zijn, als u in dien gemak-
kertijken stoel bij hol raam ging zit
ten, terwijl ik uw koffers uitpak en
alles in de kasten berg?"
Het was Ellen, of zij weer op Cor-
byn Court was. Gedurende de laats!e
jaren van baar vaders leven was al
les er in verval geraakt, maar ham
eigen kamers waren gezellig Inge
richt geweest. De maanden. d:e zij in
liet huis -.au haar tante had doorge
bracht, schenen haar bijna con droom
toe. Ze was editor niet lung niet zich
zelf bozig. Woldra dwaalden haar ge-
dachten naar Lady N'orohester af. Z©
had diep medelijden mot de arme
vrouw, die haar tegelijk aantrok en
afstootte. Ellen hoopte, dnt zij haar
leven wat gelukkiger zou kunnen ma
ken, maar het was haar nog geheel
duister, hoe zij hi ermee aanvangen
zon. Eindelijk besloot zij Eüze het ecui
en ander te vragen.
„Zijn er op het oogenblik geen lo-
gé's op Wynche?" vroeg zij.
Het meisje schudde het hoofd.
„Er koiin hier nooit iemand logee-
ren, behalve meneer Frnm ev," zeide
zij, „en hij te er in lang niet geweest.
Mvtndy houdt niet van iogê's, geloof
ik".
„Hoe laat dineoren we?" vroeg Et-
len verder
Eliza zei. dat ze hot niet wist. „My-
lady eet zelden beneden, maar mis
schien zal zij het wel doen, nu u er
is".
„Dineert lord Norchester dan al
tijd alleen Y
„Ja, juffrouw, maar sedert een
paar dagen is hij op re.s in zijn auto.
Wij weten niet, waar hij he ngegaan
is en of hij vun ptnn is, lang weg te
blijken. Kent u Mylord. juffrouw1. O,
het is toch zoo'n knappe man. Kijkt
u, "Jit is y n j»ortret," en zij nam <*11
portret, <iai aan den wand hing, van
net haakje cn reikt© hel Ellen over.
„Lady Evelyn heeft de ander© portret
ten meegenomen, maar dit heeft zij
zeker vergieten. Er is sedert Lady
Evelyns vertrek niets aan de kaniers
veranderd. My lady hoopte, geloof ik,
altijd, dat Lady Evelyn wel cons zou
komen logeeren. maar ze is hier niet
meer geweest". EHen bekeek iiet por
tret aandachtig en hing hel toem zelf
weer aan den wand Zij stede het
meisje geen vragen meer. maar toen
be»: de kamer verlaten liad. bleef zij
nog lang zitten peinzen over aMee.
wat zij gehoord en opgemerkt had.
I (Wordt vervolgd.)
