Buitenlandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
WQENS-AG b At^RIL Ï922 DERL BLAD
Brieven uit Zandvoort.
GEEN SAMENWERKING, EEN ZO
HET OOELIBAATI MUZIEK BE LAST
ZOEN NADERT.
jju .vernouding vau den Raad tot
het College van R. en W. vvordit steeds
Oiia-ciiiH'einwnej' eu men viwn' ziun ai,
hoe ou den duur vruchuoare aauien-
weaknit; aai mogelijk zip). nnet twiead
«ui R en vV. worat Le.aons betwiilüiu,
je. gegispt en de criliok van d«n
Jiiaa neemt soms een vorm aan, uie
a..eöoenaive welwillend kan worden
eenuomu. Rog jwtijd iigt tmar Jiet rap
port, waarin B. en W worden geiteed
„ook niet vri] uit te gaan'' voor wat
de schuld betreft aan ter secrötairie go
wraakte toestanden, Nog altijd ia daar
de door den heer Brameon tot weüiou-
der Siagveld gerichte u.uiooaiging om
heen te gaan. l)e heer Kramaon her-
innerue er onwillekeurig tuan, toen hij
in de i.l. Vrijdagavond guncawen ver
gadering van aen Raad vroeg of er al
een antwoord van den Ofl tcier van
Justitie was gekomen op cue kJaciit
van den wethouder Slagveld tegen
den heer lvoning weike vraag poor
den voorzitter ontkennend werd oeaut
woord. Daarmede tegelijk werd de
Raad herinnerd aan ue kJaoht, die
door den goweente-ajilotenaar Ouu-
kerk tegen tiet raal6:ia Groen hij aen
Officier van Justitie is ingeotend. Kn
mot aêze ïnmaer vrouwelijke herin
neringen kon de Raad zoowat tegen
nuuuernactrt paar huis gaan.
ilet had tevoren al weer- iiink ge
spookt. Ue afrekening 'betreffende den
bouw van school Li., uie in eigen be
heer ie uitgevoerd, werd, nu ja, vast
gesteld wat zou men anders hebben
kunnen doen maar de heer Ko
ning, zelf aannemer van beroep, pro
testeerde tegen het w a n jj el e 1 d
van K. en VV. en tegen het wanbe
heer eter directie van den «hooi
bouw. Men moet de ghatenheid des
boeren Reeckman bezitten om onder
zulke qualification koud te blijven, hifi
het was met alleen de heer Koning,
die zich afkeurend uitliet. In zijn
koor zongen mede de heeren Zwaan,
Bramson, Van der Molen en Groen;
vin raadsleden uus van de negen, dde
geen welüoudareeetel bezetteneen
vonnis uus van wat ten deze de rneer-
derneid is te noemen.
Het auervreemdst ging het eohter
toe niet ae benoeming van een nieu
wen gemeente-secretaris. B. en W.
hadden op de voordracht geplaatst de
heer Herrits, hoofiuoooiumca ten- acoic
lane te failedreoht, en Hooganboom,
hoofdoomimes tor secretarie te Zand
voort. Op den heer G er rits weiden bij
de eerste vrije stemmiiig in het gel teel
twee stemmen uitgebracht en hel is
xiiel moei. ijk na te gaan van wie die
twee &uumiiej) waren. Niet een enkel
raadslid gal zijn stern aan dezen door
B. en W. voorgedragen candidaat.
Wie tot nog toe gemeend heeft, dat
op de voordracht staan beteeikent ai
een mooi eind op weg, aal die inec-
ping aan revisie moeten onderwerpen.
Rog ongelukkiger verging het den
heer Hoogenboom, die. ook door B.
«n VV. aanoevolen, in hel geheel geen
«torn op zich zag uitgebracht. Blijkbaar
was de lieer G&rritg de cancidaat van
de twee vv .'s de heer Hoogenboom die
ve.n B. Maar daar deze burgemeester
geen lid van den Raad is en due niet
anede stemt, kon hij bij de stemming
Piet doen blijken van de voorkeur,
waaraan hij bii het maken van <h
aanbeveling uiting had gegeven. Het
geval was te markanter, daar de on-
eestemde aanbevoiene nu al zeker se
dert een half jaar als waarnemend
secretaris fungeert en ook vroeger va-.k
den heer De Vfies verving, als deze
met verlof was. De Raad had geen
duidelijker votum kunnen uitspreken,
maar liad toch nog kans gazien om de
zaak nog een beetje srievender te ma
ken door op een lager geplaatst amb
tenaar ter plaatselijke secretarie bij
eerste vrije stemming vier stemmen
uit te brengen.
Bii tweede vrije stemming liet een
der wethouder» de stemmingen zijn
geheim, maai- niet altijd ondoorzich
tig zijn aanbevolen candidaat los
en ging over op den heer -Jellema.
Blijkbaar was nu ook Vrijenban af-
geva'ien voor Dalfeen en het eind was
dut de heer Jellcma benoemwerd
met 6 sternen tegen 4 op een adjunct-
commies ter plaatselijke secretarie en
I op den heer Gerrits van de voor
dracht.
Nu wijion jut. Van Hall, die jaren
lang te Amsterdam wethouder van
Onderwijs was, had er een aardig
foefje op gevonden om benoemd te
krijgen wien lvij gaarne benoemd zag.
Als hij iemand een p'aais ais school
hoofd had toegedacht, zette hij diens
naam onder op de voordracht, wel
wetend, dat de Raad altijd passeerde
wien hij bovep op de voordracht had
eozet. Maar bii zou er een toer aan
hebben gehad om het mot dezen Raad
klaar te speDn. Van de twee aanbevo-
lenen de eene 1 stem ten slotte en de
andere in twee instanties 0 niets
kon duidelijker doen uitkomen, hoe
weinig dezo Raad de aanbevelingen
vnnB en W. op prijs stelt.
NDERLINCE STEMMING. WEG MET
INC. OPEN STRATEN. HET 8EI-
üi B. en W. zullen nu moeten sa
menwerken met een secretaris, die
met van hunne keuze is. Wei van
dunne bekenoiheid, want de heer Jei-
ieina is hier vroeger ter secretarie
werkzaam geweest. Wij meoiieu wel
te weten, dat het voornaamste be
zwaar van B. en W. tegen dazen can
didaat was zijn coei ïliatarre staat-
Nu. daar is verhelpen aan. Ais nu
maar niemand der durchgefai-
lenen intusschen gapoogd heeft zich
aan den coeJiuatairen staat te ontwor
stelen. Want dan zou dat offer ver-
geefsch zijn geweest.
We hebben Vrijdagavond gemist het
..lijvige'' rapport, dat B. en W. van
hunnen special en belasting-ambtenaar
hébben gekregen, om van antwoord
te dienen op de bii hen ingebrachte
bezwaren tegen de muziekoeJasting.
Uie actie is al verleden jaar Juli inge
zet door de gezamenlijke ondernemers
publieke ver.inajoelijkilledenMen
kan d.us niet zeggen, dat er „met 'be
kwamen spoed" aan is gewerkt.
En als het een beGtje wil, dansen de
badgasten alweer in Riche en Kur-
haus. als B. en W. nog aan het Mu
deeren zijn. Het is voor de hotei-
gérants waarlijk om uit hun vel te
sprineen. Eerst kloppen ze aan bij B.
en W. en hooren niets. Dan wenden ze
zich tot den Raad en krijgen te hoo
ren. dat ze spoedig wat hooren zuil an.
En 9 maanden later hooren ze nog
niets. Er zijn na zoo'n tijdperk be
langrijker dyigcn dan een praeadivies
ter wereld gebracht.
Op 1 April hebben veradiiUende za
ken. die gedurende den winter gedaan
hebben als de mollen, de vlaga op het
dak en de deuren open gc-zet. Er
kwam meer sneeuw dan publiek bin-
inaar April heeft dan ook wel al
te zeer Maartscbe allures. De duinen
lijken uit do verte wei gleteciic-ra en
terzijde van den Strandweg dekt een
witte vacht de schande van den nog
altijd oivx-geliiken Duinweg. Men
ii.e. ::nneiucu, dat heit Dage-
liiksch Bestuur ons weer het seizoen
zal laten ingaan met deze ongelukkige
armzalige bestrating vlak tegenover
het Groot Badhuis nog wel, welks be
zoekers zich zuilen moeten afvragen,
of er dan dezen winter heel geen pro
ductief werk te vinden i,s geweest. De
gemeente is nog wc.1 toegetreden tot de
ECaridelBvereenigiiig Zandvoort.
Zou die misschien van
haar jongste lid gedaan kunnen krij
gen. dat Zandvoort nu weer niet de
zen zomer te pronk e>n te spot staat
als een jongen, die op een partij ver
schijnt met ziin ellebogen door zijn
mouwen heen
Als hot eens toevallig een zachte
April was, zouden de vroeger bezoe
kers van Zandvoort ook weer als van
ouds over de opgebroken straten val
len. Verleden jaar was het do ver
breeding van do Zandvoortsche laan,
die het verkeer allerlei belemmerin
gen in - den weg legde. Toen kregen
we de inidsummcr-gasaanleg. Sn nu
de rioleeiing.
Hoe krijgt men hel zoo voor elkaar
om telkens, al.s er bezoek te WAchten is
de boe! zoo overhoop te halen.
Zoo zal het in uwe huishouding wei
niet gaan. geachte lozer en lieve Jeae-
r es.
Maar een gemeente-huishouding is
ook heel iets andere. Daar rammelt
het meer.
En de burgers doen toch niet andere
dan zuchten en betalen.
't Kon echter in 1923 wel eens an
ders worden. Dan zal de heer Slag
veld onafgebroken gedurende 30 jaar
deel hebben uitgemaakt van den
Raad. En, naar wij meenen te we/ten,
don tijd om tc nisten gekomen achten.
Het is gansch niet onmogelijk, dal de
kiezers dan ook voor andere raadsle
den don tijd om te rusten gekomen zul
len achten. Men hoort er reeds nu en
dan wel wat van verluiden. Maar
1923 is nog ver weg en op het oogen-
bük maakt nog niemand zich druk
voor de Gemeenteraadsverkiezingen.
Er hebben al wel besprekingen en on
deronsjes plaats, doch scherpe lijnen
teek enen zich nog niet af.
Wel in de koffiehuizen, waar de bil
jarts wordeD aan den kant gezet om
meer plaatsruimte te winnen. En aan
het strand, waar de stoelenmannen al
eens gaan opnemen, hoe nu dit jaar
de vakken zullen worden verdeeld. En
aan bot postkantoor, waar het al zoo
zoet jes aan weer queue maken wordt
voor de velen, die geld komen halen
of brengen. En in de winkels, die de
etalages vervroolijken en het perso
neel uitbroiden. F.n in de pensions,
waar alles gepoetst en gewreven is
voor de klanten, die straks logies ko
men bespreker..
Neen. aangebroken is het seizoen
nog niet. maar we glijden er toch
zachtjes heen en zitten er midden
in voorda* we liet zelf weten.
JUTTER.
DE HONCER EN DE BESMETTE LIJKE ZIEKTEN IN RUSLAND.
IS HONCARIJE VOOR EEN MONAROHIE CESTEMD?
EEN POLITIEKE BOMAANSLAG TE BOEDAPEST, 4 DOODEN EN
40 GEWONDEN,
De nood in Rusland stijgrU 1
Een correspondent van de „Times" ie
Warschau schrijft over
de epidemieën die In Rus
land heerscheo
en over het gevaar dat die zich west
waarts zuilen uitbreiden. Op de sanitaire j
conferentie te Warschau is daarover ge
sproken en is er op aangedrongen, we
gens de urgentie van het geval, du on
derwerp het allereerst aan de orde te
stellen op de aanstaande conferentie te I
Genua.
Hongersnood en besmettelijke 'ziekten,
vooral cholera, breiden zich uit in het
Wolga-gebied en in heel Zuid-Rusland
langs de Zwarte Zee tot Odessa toe. Roe
menie heeft in de breede rivier de
Dnjester een natuurlijke beschermer,
maar Polen, dat niet zulke natuurlijke
grenzen heeft, is veel meer blootge
steld. Het beeft uitgebreide maatrege
len genomen, ook in verband met den
terugkeer uit Rusland van de eigen land-
genooten, duizenden Polen, die tijdens
den obrlog eerst Oostwaarts zijn ge
dreven van het Russisch-Duitsche oor;
logsterrein, of die door de Russen
krijgsgevangen zijn gemaakt en thans
eerst terugkomen, sommigen na een
moeitevolle reis van zeven maanden uit
cerre streken ten Oosten van den
Oeral. AJs een zwerm sprinkhanen na
derden dcizo hongerende, van alles be
roofde scharen, Polen en de „Times"-
correspondent zegt, dat velen dezer zul
len trachten via Belgie en Nederland,
naar Amerika uit te wijken, zoodat er
gevaar bestaat dat zij de besmetting naar
West-Europa zullen overbrengen.
De tot dusver door Polen genomen
maatregelen zijn voldoende voor den te
gen woordigen toevloed van terugkeeren-
dc landgcnooten, maar als die toevloed
gTooter wordt, kan de tegenwoordige
organisatie in Polen bet niet meer bol
werken zonder hulp van West-Europa.
Op de sanitaire conferentie te Warschau
dat duidelijk te kennen gegeven.
Aan de gedelegeerden ter conferentie
is ook geloond wat Polen gedaan heeft
thans nog doet om het besmettings-
'aar te bestrijden. Spoorwagens wor
den ontsmet door ze bij beeie rijen >c
plaatsen in een tunnel, die dan goed
rdt afgesloten en daarna uitgezwaiveld
;t behulp van indertijd in de laatste
periode van den oorlog door de Duitschc
troepen achtergelaten gifgas-bommen.
Er zijn daar aan de Poolsche grens reus
achtige tenten opgeslagen, vroegere
vliegtuig-loodsen, waar de terugkeeren-
de Poolsche vluchtelingen een tijdelijk
onderkomen krijgen voordat ze, na ont
smet te zijn, in hun land terugkeeren.
Daarna worden ze gebracht naar Bara-
nowitsj, waar de loodsen, die daar in
dertijd werden gebouwd ten behoove
van den gencralen staf en het hoofd
kwartier van grootvorst Nikoiaas, thans
zijn ingericht als hospitaal voor lijders
aan typhus en andere ziekten. Te Bara-
nowitsj worden de terugkeerenden die
niet ziek zyn gercinrgd, ingeënt, van
nieuwe klecren voorzien en dan naar
huis gezonden, voor zoover ze nog een
tehuis hebben.
Er is nog een tweede lijn van hospi
talen die loopt over Bjelostok en Vol-
kofsk en het sanitaire cordon strekt zich
thans uit van Roemenië aan de Zwarte
Zee tot Letland en Estland aan de Oost
zee. Dit cordon, dat Centraal Europa
moet beschermen tegen de Westwaarts
voortschrijdende epidemieën, is slechts
een afweermiddel; het kwaad zelf wordt
door de genomen maatregelen niet in
den wortel aangetast, 't ls nu maar de
vraag wat de Sovjet-regeering zelf zal
Roen om het kwaad te bezweren. Wan
neer ze niet al haar geld uitgeeft aan
bewapening en propaganda en oprechi
wil medewerken om de voortwoekerende
epidemieën te bestrijden, is er alle re
den voor de Europeesche landen om te
helpen. Op de sanitaire conferentie te
Warschau hebben de Sovjct-gedelcgccr-
den vele sclioone beloften gedaaD, maar
men zal moectn afwachten wat er van
die beloften komeD zal en of de Sovjets
bereid zullen zijn de pogingen te steu
nen van den Volkenbond, ter bestrijding
van het besmettingsgevaar dat steeds uit
Rusland blijft dreigen.
De Telegraaf coiTespondent die
de eljende in Rusland
bestudeerde, schrijft
„Acht maanden geleden alarm eer-
do Nansen de wereld met zijn raede-
deelingen omtrent den honger in Rus
land en men heeft hem niét geloofd.
Nu gaan de schepen over de zeeën en
vallen de havens binnen, cjï de trei
nen bewegen zich langzaam naar de
streken waar men gehongerd en ge
wacht heeft. Waarom is het geloof
zoo laat gekomen en hoe verschrikke
lijk moet dit op ons wereldgeweten
rusten nu de feiten niet meer 'e ont
kennen zijn en nu de schande zoo
diep in onze zielen is gebrand, dat
di' ongeloof de hongerenden naar d.'
kerkhoven in het V* olgagebied dreef
om er te sterven bij honderden ei.
duizenden. Ik herinner mij zoo goed,
hoo in de eerste dagen van Decem
ber, »oen de Nansenpropaganda m
Nederland begon, velen hun giften
gaven met het gevoel, dat dit geld
weggeworpen was „maai1 't mocht
eens werkelijk zoo zijn". En het is
werkelijk zoo en het is veel o^gei-
Het is zoo erg, dat het iedereen die
deze ratnp heeft aanschouwd met
machteloosheid slaat. Hoe. dikwijls
zat ik in mijn trein of in mijn kurner
in do Zweedsche missie te Samara
■oor mijn schrijfpapier en verscheur
de wanhopig het eene vel na het an
dere, omdat elke poging dit doorleef
de op te schrijven mij belachelijk en
stumperig scheen. Het was mijn taak
dit to doen en ik faalde volkomen
.vanneer mij die taak niet als de
gewichtigste was opgelegd zou ik go
bleven zijn, want net leek mij beter
in een dezer dorpen de hoop te Joen
herleven onder deze horden sterven
den, te wonen in een kring van hutten
van waaruit elk oogenblik een stroom
van geluk en dankbare gedachten
ging naar dat eene huis in het dorp,
waar de vreemdeling woont, die voor
hen zorgt, dan terug te gaan naar
een wereld, waar wantrouwen, poli
tiek en egoïsme een zoo sterk kwaad
hadden gesticht, dat dit kwaad op
duizenden kilometers nogin staat was
millioenen te dooden. Dan was het
beter bier te zijn ais afgezant van die
weinigen uit diezelfde wereld, die
nog genoeg geloof en naastenliefde
bezaten om hier te helpen en te ied-
deD, hoe weinig er ook te redden en
te helpen viel. Nooit heb ik zoo de
groote waarde vau „de krant" gc-
gevoeld als op het oogenblik, dat ik
mij onmachtig voelde de indrukken
van elk oogenblik te verwerken eu nu
afstand en gebrekkige communicatie
middelen dit gevoel van hulpeloos
heid versterkten. De aanschouwing
van dorpen, waar duizenden Beër
ven het gevoel dat ik naar iedere
windstreek honderden kilometers aon
reizen zonder te geraken ui' dien
doodelijken cirkel, was een benau
wenis. Elk adjectief dat in mij op
kwam verwierp ik onmiddellijk, om
dat het mij vroeger aangewend scheen
in een oneindig nietiger verband.
Ik voelde de onmacht dit lijden en de
zen dood van een millioenenvoï!-.
de grootheid van di' lijden en de hei
lige berusting voor dezen dood
neer te schrijven, omdat ik het alleen
nog kon voelen als één sterven, de
lillioen maal vérmenigvuldiging van
den dood van één mensch. Alleen do
meest strakke, oud testamentisch»» so
berheid kon uitdrukking geven aan
dit wereldgebeuren. Of vergelijkin
gen in cijfers. Of een van die maca
bere doodenstoeton zooajs in Itae-
mackers felle verbeelding ontston
den, toen zijn geest in vlammen van
verontwaardiging en toorn stond. Ik
heb gewenscht dat. in zijn geniale
conceptie die stoet zich ordenen kon
cn in beweging zetten, die millioenen
en millioenen hongerende Russische
boeren, in knokige gelederen van
zes mannen en vrouwen, grijsaards
en kinderen, de ikonen vóórop, zoo
als zij immer gegaan zijn in oorlog en
revolutie marcheerend van de
Aziatische grens en van ver over die
grens, één onafgebroken stoet, van
üvenburg naar Samara over de groo
ve Wolgabnig, over Moskou, War
schttu, Berlijn, Amsterdam tot in liet
hart van Londen, de Noordzee dem
pend mot hun lichamen. Zooals ze
aangevangen zijn de aarde van het
Wolgagebied te doorwoelen en op te
vullen met hun lijven geen ploeg
zal er straks kunnen gaan zonder dat
het kouter hun skeletten beroert
één lange lijdensstoet, die ons bewe
gen zou tot zelfverloocnenitig, wan
neer wij de eerste gelederen slechts
igen naderen
Men heeft gevraagd of alles waar
..as wat omtrent den honger in Rus
land geschreven en gezegd is en ik
kan slechte dit eene zegden, dat elke
beschrijving faalt bij die werkelijk
heid en dat de nuchtere cijfers van
vandaag, morgen achterhaald worden
door het grootere getal. Want' nie
mand is in staat dit tc overzien j2a
niemand weet wat het einde zal zijn.
Of het moest de stilte, zijn van de
Sahara."
Over de
wordt uil Parijs geseind: In het commu
niqué der Commissie van Herstel ix
zake haar bijeenkomst van 31 Maart
j.l. wordt vermeld, dat de Commissie
kennis nam van de individueel e re-
ftSiingen,welke tusschen Duitschland
en de geul lieerden zijn getrolfen, op
voorwaarde, dat de Commissie
deze regelingen in kennis wordt gc-
fcteid, opdut zij er eventueel de wijzi
gingen in zal kunnen aanbrengen,
wv.Kê zij noodzakelijk acid.
De Commisaei nam voorts nota an
hu protocol van Wtoshuden d d. G
October 1921 met beUeKKing tot
iewnng van materialen aan Fraj
rijk, op voorwaarde, dat de reciiten
der mogendheden, die niet vertegen
woordigd waren op de conferentie
van geallieerde ministère van Finan
ciën, blijven voorbehouden, en dat
Frankrijk voor zoover hel dit won-
schclijk acht, zal kunnen profiteercn
van de Overeenkomsten, welke op 15
Fooruari 1922 gesloten zijn.
De Commissie keurde goed, dat het
protocol van Wiesbaden d.d. 7 Octo
ber 1920 met betrekking tot de ievo-
rixug jroll eind makcRieel en vee
in uitvoering zal worden genomen.
Met betrekking tot de kólcnleverin-,
gen keurde de Commissie het ont
werp voor deze leveringen goed, als
mede den prijs, waarvoor Duitsch
land moet worden gecrediteerd, on
der voorbehoud van de rechten der
geallieerden, dia de overeenkomst
niet hebben onderteekend.
De Commissie nam voorts nota van
■rklaiingen der Belgische en IUv-
Jiaonsche gedelegeerden mot betrek
king tot de verplichting .van het niet
opnieuw uitvoeren van de steenkool,
weike op rekening van de schade
loosstelling is ontvangen.
Do Commisöie keurde, met zekere
wijzigingen, die ter kennis van de
Duiteche regeeriijg zijn gebracht, de
ontw erp-overeenkornst goed, welke
den 17sten Februari 1922 te Berlijn
is geparafeerd, ten einde liet ey6teem
voor de leveringen in nalura te ver
eenvoudigen, alsmede da overeen
komst van 15 Maart 1922 tusschen
Frankrijk en Duitschland, waarbij
arm Frankrijk wordt vergund, bin
nen het kader der overeenkomst vaO
Wiesbaden gebruik te maken van het
stelsel, dat bij de overeenkomst van
27 Februari 1(&2 is bepaald.
Een bomaanslag te
Boedapest
hoeft beroering gewekt.
Bij een diner der oppositie-clubs in
het achtste district heeft een politieke
bomaanslag plaats gehad, di etot nu toe
4 dooden en aS zwaar gewonden heeft
gekost, meest geachte burgers van
jlnedapest. De afgevaardigden van den
liberalen vleugel hadden voor den avond
":n een dub een diner besteld-,
hetwelk door ecnige honderden perso
nen bijgewoond werd. Men begon eoh-
later, daar de candidaat-afgevaardig-
den der oppositie zich verlaat hadden.
De meeste gasten zetten zich aan tafel,
een vreselijke knal weerklonk,
die van twee getempeerde helsche ma
chines afkomstig was. De muren der
zaal stortten in en bijna alle aanwezigen
bekwamen kwetsuren. Bij de onbeschrij
felijke verwoesting zag men mannen met
bloedende ledematen vrccselijk jamme
de Chaos werd nog grooter, door
dat het licht was uitgegaan. Deuren en
vensters werden opengerukt; een hon
derdvoudig lammergeschrceuw weer
klonk en eerst na vrij langen lijd kwam
hulp opdagen. De reddingsbrigade vond
4 dooden en omstreeks 40 gewonden in
een raai vol bloed bij afgevallen kro
nen en onder vreniclde meubels. Toen
de politici binnentraden had de catastro
phe reeds plaats gehad. Den gehcelen
vas men met hel reddingswerk be
de politie nam terstond 40 perso
nen in hechtenis om de daders te ont
dekken. Waarschijnlijk hebben twee
monteurs, die heimelijk de club zijn b-n-
uengedrongen, de helsche machines op
gesteld.
De minister van Binnenlandsche Zaken
verscheen zelf op de plaats van het on
heil en gelastte terstond het strengste
onderzoek, terwijl de regeering tracht
de daders op te sporen en oen dcrgelij-
ken aanslag te verhinderen. Het is een
toeval, dat geen jiolitieke partijleider on
der de slachtoffers is, die uil artsen, ad
vocaten en kooplieden bestaan. Ook
2 journalisten, die over het diner ver
slag moesten maken, bevinden zich
der de gewonden. De vertegenwoordiger
van het Amerikaaósche Roodc Kruis, ka
pitein Podlow, was een der eersten, die
ter plaatse verscheen en den gewonden
hulp verschafte.
De stemming in Hongarije
is »eekenend.
Dinsdag hadden, naar ons uit Boe
dapeat gemeld wordt, groote rouwbe-
toogingen-plcats vooi ex koning Karl,
waaraan evenwel de Carlistische par
tijen niet deelnamen, omdat zjj niet
te zatnen met hen willen treuren, die
den terugkeer van den koning in Oc
tober verhinderd hebben. De Carlis
tische groep zal eigen rouwbetoogm-
gen doen houden.
Ojizieii werd gewekt door een ver
klaring van Audrassy, dat de Carlis
ten er niet aan denken, Otto zonder
een bijzonder besluit der natie i
het bewind te stellen. Ook de legit
misten veriegenwordigen het stand
punt, dat he1 huidige regeeringssys
teem in Hongarije ook 11a den dood
van Karl onaangetast moet blijven
De legitimisten willen alleen vaststel
len> dat Otto do rechtmatige koniti|
is, nnvar dat de ua'ie door omstandig
heden gedwougen, voor een provisio
neeJe n-geering moest zorgen. D«
houding der Lugclsche i-ers, volgetu
welke de Habsburgers ook thans van
den troon van Hongarije uitgesloten
blijven, heeft hier eene groote uit
werking gehad. Men is alleen zeer bo
zorgd, waar koningin Zita zich vool
goed zal vestigen. Want do vijanden
der Habsburgers vreezen, dat indien
Zita met bare kinderen naar Honga
rije kom1, om daar voor goed te blij
ven, zij zich aanhoudend in de poli
tiek zal inengen cn voedsel geven a3tf
legitnnistische propaganda.
Aangaande den bomaanslag 'e Bu
dapest meldt do Neue Freio Press®,
da* blijkbaar een politieke aanslag
heeft plaats gehad om de voornaam
ste leiders der oppositie om het leven
te brengen.
Voor net clublokaal hadden na den
aanslag stormachtige betoogingen
plaats tegen de reactiounaire par
tijen andere groepen demonstreer
den voor den aanslag en kondigden
aan, dat deze politiek zou worden
worden voortgezet.
DE ZIEKTE VAN EENIN.
Uit Berlijn wordt gemeld: Met. den-
zolfden trein ale de Russische delegatie
Genua zijn ook de professoren, die
ter behandeling van Lenin naar Moskou
iren gegaan, Försler, Breslau cn Kente
naar Dnitsëhla&ü teruggekeerd. De
laatste verklaarde in een onderhoud, dal
de ziekte van Leaiu niet ongeuo«lj>k ia
Hq lydt aen hoofdpijn, doch i° in staat
■werkzaamheden te verrichten, al verkeert
hy nog in overspannen toestand. Kentere*
weigerde zich verder over de ziekte uit
te laten. Tn elk geval lijdt Lenin niet aan
kanker.
VERSTERKING DEE GEALLIEERDE
TROEPEN IN HET RIJNGEBIED.
Uit Keulen wordt gemeld: In het be
zette deel van het Rijngebied I >»t men
nemens de troepen te verkerken. In
verschillende plaatsen, vooral in de om
geving van Coblenz wordt kwartier ge-,
maakt voor Fransehe troepen, die ver
wacht worden. In Duisburg zijn den laat-
sten tijd nieuwe Belgische troep-n aauge-
>men.
De zich vermeerderende berichten over
dreigende aanwijzingen van IVaasche
voorbereidingen om het Ruhrgebted in te
trekken hebben een buitengewone opwin
ding doon ontstaan. In arbeiderekingea
van het Ruhrgebied wordt overwogen de
zen maatregel van Frankrijk met ccn on-
middellijke algemeene staking ta beant
woorden.
WEER EEN INCIDENT MET DE
FRANSCHE BEZETTINGS
TROEPEN.
Via Berlijn wordt gemeldDe bj.: v. -
ondernemer Kuster uit Wohn verd
door een soldaa' van de Fran se hc
bezetting doodgestoken. Fransch;
soldaten wilden in een herberg ster
ken drank hebben- dien de waard
weigerde le geven, Toen de heer KCis
ter den soldaten aan het verstand wil
de brengen, (lat de waard strafbaar
was sis bij sterken drank verkocht,
werd hij door eon soldaat zonder
meer door een sleck in he' hart gc
dood. Voor zoover bekend ïb, is de
dader tot nu toe niet gearresteerd.
Letteren es Kunst
TOONEELNIEUWS.
De direcrie der N.V. „Comoedin
deelt mede, dat Mevrouw Guus de
VosPoolman voor het volgond sei
zoen bij dat gezelschap geëngageerd
EBN BEIAARDSCHOOL -- To
eclielen is een comité gesticht, dat.
zal ijveren voor het doen lot. stand
komen van eene nationale beiaard
school, weike zal geplaatrt worden
onder leiding van den Mechelachen
meest cr-bei aard er Jef Dr-nijn.
DE NATIONALE OPERA. De
Haagsche correspondent van de Tel.
verneemt dat de nrlisteii verbonden
aan de Nationale Opera tegen 1 Mei
hun ontslag hebben gekregen. De
heer Koopman heeft zieli bereid ver
klaard het volgende seizoen ond-:r
"zijn leiding voort té zetten.
F aisÏHeb art cöt e 11
UIT ANDERE DAGBLADEN-
Bevallen: 1 April: v. Sluytcrg-Coeneri,
d-, Amsterdam. Straus-Sie.-kmcïer, z.,
Amsterdam. 2 April. Evert.-. Frowein,
d., den Haag. Ndohorstcr-Keizer. d-,
Amsterdam.
Overleden: Pli. v. Straten, Weesp. 1
April: H. H. Hellingman-Hoogkamer. 27
j., Amsterdam. J. A. Snydtr/t, 77 j., den
Haag, G. Bosch-Compter, 29 j., den
Haag. Jkvr. M. J. Ca*n van Nock, deu
Haag. .T. de Leeuw, jd.. SO j. Den Haag
J. M. t. Wayenburg, 69 j., Anitterdam.
2 April: J. Hensburg, 77 j., Amsterdam.
Wed. F. Boas-Rubons, Amsterdam.
3 April: D. Spits jd., 62 j., Amsterdam.
Feuilleton
MIRIAM
15)
„Misschien wel", zei Ellen, „maar
het was toch wreed tegenover haar
schoondochter, die e enige fout hier
in bestond, dat zij niet van goede ge
boorte was, Iets, wat zij toe waarlijk
niet helpen kon Hot ia zoo jammer,
dat alles zoo geïoopen is, want ik ge
loof, dat er met wat geduld indertijd
nog wel iets goeds van Ladv Norches
ter te maken was geweeet. Ze ie niet
kleiïizrielig en verre van dom".
Framley liep in gedachten verzon
ken heen en weer en antwoordde niet
dadelijk. Eindelijk zei hij:
„In zeker opzicht hebt u gelijk,
«naar de zaak was ingewikkelder dan
u denkt. Voor het oogeniblik zou het
vergeefsche moeite zijn, op het ge vool
van Harry's moeder te werken. Wat
Evelyn betreft, die zou. als haar
moeder het haar toestond, hier mor
gen aan den d ig naar toe komen. Zij
is altijd dol op haar broer geweest en
sse is heel liof en goedhartig.
Hier zweeg Framley oven, toem ver
volgde hii:
„Spreekt Miriam wel eens over mijn
zuster, mevrouw MariHier?"
„0 ja, dikwijfs. Ze houdt veel van
haar, maar kor. liet, geloof ik, niet
goed bebb-.-n, dat Mevrouw Marillier
mij te logeeren had gevraagd. Denkt
u, dat ik het liever niet had moeten
vertellen
Framley antwoordd-e hierop niet
veel, maar verzocht Ellem, hem de na
men op te geven van de dienstboden,
die brutaal waren geweest.
„Hot beste zal zijn, dat ik ze da-
ötiijk wegstuur zei hij.
„Lord Narchéster heeft mij in alles,
wat zijn zaken betreft, carte blanche
gegeven".
„Moet u ai weer zou gauw weg?" j
vroeg Ellen teleujgoateCd „Kunt u
vain avond niet blijven?"
„Neen, onmogelijk. Ik moet bij mijn j
auster Hilda dinceren. Den volgenden'
keer, dat ik hier kom, zal ik probee-
ben een paar dagen te blijven." i
Ellen begon nu oen lijst van de na-1
men van het personeel te maken on
reikte hein het papier over.
„Het is zoo jammer", zeide zii, „dat
Lady Norchester haar waardigheid
niet wal beter weet op te houden en
telkens vergeet, wie zij is. Ze wordt
daardoor ook niet met het noodige
respect behandeld. Zoudt u mu ech
ter maar niet naar boven gaan? Zou
Lady Norchester u nieit al verwach
ten 1
„Ik zal, dunkt mij, eerst een oprui
ming onder de bedienden houden, of
denkt u, dat het nog erger zal wezen,
een pnar dagen zonder voldoende I
dienstpersoneel te zijn?'*
„Neen, dat geloof ik niet" zei El
len.
Framley knapte het zaakje zoo
spoedig mogelijk op en liet toen vra
gen, of Lady Norchester hem si ont
vangen kon. „Ik hoop, dat je het goed
vindt, wat tk daar juist gedaan heb",
zei hij vroolijk, nadat hij haar begroet
had. „Kijk eons, dat heeie rijtje heb
ik maar op staanden voet wegge
jaagd", en hij reikte Miriam het lijst
je over, dat Ellen geschreven had.
„Heb je het gedaan, om juffrouw
M'ilner tc plezieren, of omdat het' je
ergerde, dat ik zoo behandeld werd?"
vroeg zij achterdochtig.
Natuurlijk alleen tor wille van
jou, maar als juffrouw Mihier mij niet
van de zaak op de hoogte had ge
bracht, zou ik niet geweten hebben,
hoe brutaal en onbeschoft zii geweest
ziin".
„Ik begrijp niet. dat je dat zelf niet
al opgemerkt hadt. Jo bent hier an
dere al dikwijls genoeg geweest. Har
ry zal misschien we) woedend zijn.
dat je den bottelier hebt wegge
stuurd".
Harry is hier op het oogenblik
niet, on kon dus ziin oordcel niet ge
ven. Hij heeft mij echter bij zijn ver-I
trek verzocht, steeds te handelen, zoo
als het mij hei beste voorkwam, na-
tuurliik met jou goedvinden."
„0' xe-i Ladv Norchester op onver
schilligen toon. „Het kan mij geen
sr.ars schelen, of zij blijven of weg
gaan. De nieuwe zuilen natuurlijk
weer even erg wezen. Als zo hier een
paar weken zijn-, brutalieeenen ze mij
vast ook.
Framley zuchtte. Een gevoel van
hopeloosheid overstelpte hem. Waar
om was Miriam toch zoo onaange
naam en ruw Een half uur later
nam hij afscheid. Hii had gehoopt,
Ellen nog even te zien. maar zij was
niet beneden, en hii wilde liever niet
naar haar vragen. Hij.het eohter een
briefje voor haar achter, waarin hij
haar vertel do, wat hij gedaan had en
haar verzocht, hein -te schrijven, zoo
dra er zich nieuwe moellivkhedon zou
den voordoen.
„Ik zal zorgen, dal het meuwe per
soneel zoo spoedig mogelijk komt".
6ohroef hij verder. „Tot mijn spijt
vergat ik te vragen, of Miriam ook
al bericht van haar mazi had gehad
Hij voegde dit iaaidte zinnetje er
aan toe, omdat het hem plotseling
was ingeval'len, dat hii hel wel aar
dig zou vinden, weer eens een briefje
van Ellen te krijgen. Bovendien zou
zij er door bemerken, dat hij belang
stelde in allee, wat Miriam betrof.
HOOFDSTUK XIV.
Men zou juist aan tafel gaan, toen
Framley het ouderwetsche huis In
Bloomsbury, waar zijn zuster Hi'da
woonde, bereikte.
Hij gaf haastig zijn jas cn hoed aan
<len bottelier en voegde zich toen hij
de gasten, die twee aan twee de trap
af kwam en. Hij bood het jonge meisje,
dat alleen achteraan kwam. zijn arm
en zei lachend:
„Ililda kijkt mo woedend aan.
.Straks krijg ik vast en zeker een uit-1
Dra luier van haar Wees jij dus, als 't
je blieft, wat vriendelijk tegen me".
,We hebben ook meer <len vijf mi
nuten op je gewacht".
,Ik ben vandaag naar buiten ge
weest, en mijn trein wns over zijn
tijd".
„Naar binten, hoe heerlijk I" I
„Nu voor mijn plezier was liet niet
bepaald".
Volgais Hilda leef je slechts voor
Je piezier".
Hilda heeft een groote verbeeldings
kracht, dat ie zeker, maar ze heeft
ook een goeden kok", eu hii nam i»et
menu op, om dat nauwkeuriger tc be-
eiudeerën.
Zijn buurvrouw det-d hetzelfde,
maar zei even iator.
„Je hebt niet eens gezegd, dot je
blij waa mij te zien"
„Was dat noodig I Je weet toch wel,
dat ik het gezellig vind, weer eens
met je te kunnen maten. Ben je hij
Hilda gelogeerd en blijf je een poos-
iet"
„Vermoedelijk een week of twcel
Gisteren ben ik gekomen, en dit diner
is ter eere van mii".
„Je jnoet weten", zei Fr.mi'.ey, „dat
ik dacht dat Hilda mii over zaken wil
de spreken en mii daarom ten eten
had gevraagd. Ik wist niet heter, of
ik zou alleen met haar ziin".
„Dat is dan een tegenvaller".
Framlev lachte. „Hét ia niet altijd
eesi onvermengd genot, om in Hilda s
gezefcehap te wezen", zei hij. „Ze is
zoo verbazend conservatief lu haar op
vattingen. Vandaag hii voorbeeld,
zijn de xueest© gasten, zoohIe Ik zie,
nog oude kennissen van vader en moe
der. Ik ontmoet, hier zelden of nooit
iemand van onzen leoftiid".
Hij keek de eetkamer rond. Dc stoe
len waren nog dezoLfde. waarop hij
als kfeine jongen reeds gezeten had.
De geheole kamer gaf den indruk van
ouderweteche dëftigtieid.
Richard had geen zonnig® jeugd ge-
had, en als hij bij Hilda in het ouder
lijke- huis wns, gevoelde hii zich alt jd
wat gedrukt. Zonder het te w«*en,
zuchtte hii.
,11c geloof, dot ie slaap hebt", zei
Eemé Hilyard lachend.
(Wordt vervolgd.)]
