Van onzen reizenden Redacteur
De Hotel- en Restaurantprijzen
in Nederland.
■Jnze LacMioek
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENS AG 19 Af RIL 1922 TWEEDE BLAD
Nieuwe reeks^
No. 71
(Slot.)
De reclame voor de Nedorlandsche badplaatsen door de A. N. V. V. In En
geland. Do penslonprijzen voor 1922 In onze Noordzeeplaatsen. Ver
keerde voorlichting ovar Nederland in do bultenlandache per». De verlaging
0or penslonprijzen met 10% In Zwitserland. Het artikel van den heer C. F.
Zeiler. Hot Nederlandsche publiek In eigen Innd veeleischond. De onbillijke
perscneele belasting voor de hotels. Vorlaging der penslonprijzen In de om
etreken van Amhom. De zienswijze van eenlge hotelhouders In Celderland.
De verlaging der prijzen „noodgedwongen".
- Conclusies.
Do Algemeenc Nederlandsche Vcreeni-
jjng voor Vreemdelingenverkeer J"
5L N. V; V. is, zooa's haar voor
zitter, Baron F. van Tuyli van Seroos-
fcerken mij mededeelde, reeds lang bezig
om in onderling overleg- met do hotel
houders in Nederland de hotelprijzen te
doen verlagen. „Onze indruk is" zoo
jrerklaarde Baron Van Tuyll mij nog eens
padrukkelijk, „dat in Nederland alles
.wordt gedaan om de kotelprijzea zoo
Jaag mogelijk te stellen. De klachten
over schromelijke prijzen en woeker-
iwinsten zijn in ons land werkelijk over
dreven. Er zijn in Holland zeer zeker
excessen, maar dat zijn uitzonderingen
en u zult mij moeten toegeven, dat ex
cessen in alle lauden voorkomen."
Om het vreemdelingenverkeer in Ne
derland te bevorderen heeft de A. N.
y. V. onlangs een vergadering belegd
«net vertegenwoordigers van do Engel-
iche en HoHandsohc spoorwegen en de
hotelhouders van onze badplaatsen. De
hotels van onze zeeplaatsen hebben
hun pensionprijzen zooals de heer Van
Deventer, de directeur van de A. N. V.
,V. mij mededeelde zoo laag mogelijk
gesteld en de Great Eastern heeft daarna
beslottn goedkoopc „tickets" uit te
geven voor reizen naar Nederland. Door
de A. N. V. V. worden nu in Engeland
in grooten getale alleraardigste reclame
boekjes over Nederland verspreid met
foto's en mededeclingen van de ver
schillende badplaatsen aan de Noord
zee; waardoor men hoopt het vreemdelin-
Knvcrkeer meer naar ons land te lei-
n. In een bijgevoegd staatje van de
ijHotelprices" in de Nederlandsche
Noorózee-plaaisen zag ik de pension-
prijzen vermeld, die in 1922 worden ge-
yraagd en deze prijzen mogen werkelijk
voor dezen tijd niet „exorbitant hoog"
;worden genoemd. De meeste hotels vra
gen in het vóór-seizoen voor fiension
inclusief kamer 6 tot 8 gulden per
dag, in het volle seizoen 7 tot 10 gulden.
Slechts heel enkele hotels het Grand
Hotel en het Hotel Groote Badhuis te
Zandvoort, het Palace Hotel, Hote] d'O-
xange en Holei de Witte Brug- te Sche-
veningen vragen pensionprijzen, die
hierboven gaan, terwijl ik daarentegen
Voor gewone pensions in kleinere bad
plaatsen als Wijk aan Zee en Bg-
snond aan Zee zelfs prijzen van f 3.50
itot f 5.50 zag aangegeven. Niet alleen in
ÏHollandsche bladen, ook in dn buiten-
landsche pers komen nu en dan be
richten voor over het „dure Holland".
De tendens van deze berichten in de
buitenlaaösehe bladen zoo zei mij de
beer Van Deventer is doorgaans vrij
duidelijk. Daarom doet de A. N. V. V.
alles, wat mogelijk is, om deze berich
ten te neutraliseeren. Zij heeft een ver-
teek aan den minister van Buiten-
Jandsche Zaken gedaan om door tus-
pchenkomst van onze consuls de ongun
stige berichten over on sland waar
poodig te laten tegenspreken, maar
de minister meende, dat dit niet op zijn
weg lag. „Hoe het publiek soms in het
buitenland wordt voorgelicht." aldus de
heer Van Deventer, „kan u blijken uit
een bericht in een Belgisch blad van
1921, waarin werd gezegd, dat men in
Nederland voor een enkel diner 50 tot
75 francs, dat is dus elf tot zestien gul
den durfde vragen. Wij hebben dit be
licht dadelijk onder opgavo van de
■werkelijke prijzen tegengesproken.
Dok in de Zwitscrsche bladen komen
nog al eens onjuiste berichten over ons
iand voor. Zoo is er zoowel in Zwitser
sche als in HolLandschc bladen ge
klaagd over de „schandelijke" prijzen,
die men de afgevaardigden voor de
Permanent Cour Justice" heeft durven
vragen. Ik heb hier echter een brief van
drie hceren voor mij liggen, die van 13
Juni tot 15 Augustus voor vijf personen
m een der eerste hotels in Den Haag
appartementen reserveerden en die ver
klaarden over de prijzen volkomen te
vreden te zijn. En de prijzen, in dezen
brief opgegeven, waren ook werkelijk
niet te veel!"
De hotelhouders in Zwitserland, die
fcvenals hun Nederlandsche collega's
ïéér te lijden hebben van de bijna on
houdbare concurrentie van Duitschland
Oostenrijk, hebben eenige maanden
geleden besloten do pensionprijzen met
10 to verlagen. Dit besluit van do
Zwitsersche hotelhoudersvereeniging is
in enkele Holiandsche bladen voor ons
land ter navolging aanbevolen, waarbij
de klacht werd herhaald, dat de prijzen
in Nederland nog steeds veel te hoog
waren. In „De Hotelhouder" van 1 April
het officieele orgaan van do Horecaf
beeft de heer C. F. Zeiler, directeur
van het Hotel Nassau-Bergen te Ber
gen aan Zee, hiertegen een „verweer
artikel" geschreven, welk artikel mij
van zes kanten is toegezonden, nadat ik
mijn onderzoek over de hotelprijzen in
Nederland was begonnen. Het artikel
dat dus blijkbaar de algemeene instem
ming van de hotelhouders heeft is te
lang om in zijn geheel te plaatsen, maar
enkele opmerkingen uit deze verdedi
ging wil ik hier toch overnemen.
De heer Zeiler schrijft o.a., dat de
eersto rangshotels, zoowel in Zwitserland
als aan de beide Riviera's, duurdor
zijn dan hier te lande, ondanks het feit,
dat de menu's van de hotels dier landen
veel beperkter 2ija dan die der Nederland
sche hotels. Hij Schrijft voorts, dat op
het Internationaal Ilotelhoudersoongres
te Monte Carlo verleden jaar een reso
lutie werd aangenomen om de menu's
nog meer te beperken, namelijk tot óén
vleesch- of wïldschoteJ, doch dat do af
gevaardigden van Nederland en België
do eeuige tegenstanders waren. „Wij
kennen" 200 lees ik „het Neder
landsche pijbliek en weten, dat dit zich
zoo iets wel laat welgevallen in het bui
tenland, doch hier „thuis" heftig zou re-
dameeren. Toen verleden jaar eenige
vooraanstaande Zwitsersche hotelhou
ders Nederland bezochten, spraken zij
huu groote verwondering uit over de
hier berekende prijzen der menu's en
gaven zij als hun meening te kennen,
dat rij voor dergelijke menu's min
stens het dubbele moesten berekenen."
Deze klacht over do veel-eischendheid
van het Nederlandsche publiek is bij
onze hotelhouders algemeen. Ik ver
nam ze van een directeur van een der
grootsto bedrijven in Den Haag, van
hotelhouders te Arnhem, Oosterbeek en
Velp en van een der bekendste restau-
urs in Haarlem. En wanneer wij
nagaan, wat doorgaans in do Neder
landsche hotels reeds lang zijn gedaald
gegeven, dan dient eerlijkheidshalve er
kend, dat de diners in ons land over hel
algemeen degelijker en uitgebreider zijn
dan in het buitenland. Of dit noodzake
lijk is, blijft een andere vraag. Mij
dunkt, dat wanneer door vereenvoudi
ging verlaging der prijzen mogelijk is,
de hotelhouders het hierin in den tegen»
woordigen tijd, zoowel in het belang van
henzelf als van bet publiek, zullen moe»
ten vinden.
Verder klaagt de heer Zeiler over den
weinigen steun, dio de hotelindustrie
van de overheid in ons land ondervindt
in tegenstelling met Zwitserland, waar
kort geleden weer van de Regecring een
crediet van 5 millioen francs door de
Zwitsersche Hotelvereeniging werd ge
vraagd om dep ondergang dier industrie
te voorkomen. Of zij het crediet ook
gekregen heeft, heb ik echter niet
geleren 4
Algemeen wordt door de hotelhouders
in Nederland en ook door den beer
Zeiler in zijn artikel geklaagd over
de onbillijke belastingen, die de hotels
in ons land moeten opbrengen. Hun
grootste grief is wel tegen de perso-
neelc belasting, omdat hun eta
blissementen worden aangeslagen, alsof
het gewone woonhuizen zijn. Iedere
minister van Financiën heeft op de klach
ten van Horecaf het onbillijke hiervan in
gezien; minister Van Gijn verklaarde
zelfs, dat het onrechtvaardig was, maar
voogdc er onmiddellijk aan toe, dat hü
het geld niet missen kon. „Ik ken ho
tels," zoo schrijft de heer Zeiler, „welke
over het vorige jaar nog een winst zou
den behaald hebben, voldoende om een
bescheiden dividend te geven; rij kon
den echter het bedrag precies naar het
belastingkantoor brengen, terwijl het
niet toereikend was om ook nog Rijks
verzekeringsbank, Raden van Arbeid en
Handelsregister ieder het hunne te fcm-
neti geven."
In het slot van zijn artikel schrijft de
heer Zeiler, dat dc prijzen in de Neder
landsche otcls reeds lang zijn gedaald
en dat deze daling over het algemeen
vrij wat meer bedraagt dan 10
In één streek van ons land heeft de
maatregel van de Zwitsersche Hotelver
eeniging om de prijzen algemeen met
10 te verlagen, navolging gevonden,
namelijk in Gelderland van Dieren tot
Wageningen. In het bericht, waarin van
dezen maatregel kennis werd gegeven,
stond te lezen, „dat men door de om
standigheden genoodzaakt was" hiertoe
over te gaan, alhoewel de groote stij
ging der algemeene onkosten deze prijs
verlaging „niet motiveerde".
Naar aanleiding van dit bericht ben
ik eens naar Gelderland gegaan om
persoonlijk met eenige hotelhouders te
spreken over de redenen, waarom zij
ip regenstelling met de andere afdeelin-
gen van Horecaf tot deze algemeene
verlaging der prijzen zijn overgegaaa.
De directeur van een der eerste pen
sionhotels in Oosterbeek die tevens
aan het hoofd staat van twee andere
hotels in deze streek zei me, dat men
oodgedwongen tot deze verla
ging was overgegaan.
„Wij moeten het wel doen!"
zoo werd mij gezegd, „om de concur
rentie van Duitschland eenigszins het
hoofd te kunnen bieden- De aanvragen
voor pension in dit jaar zijn veel min
der dan vroeger. Allereerst is dit natuur
lijk te wijten aan de omstandigheid, dat
vele Hollanders van de lago valuta in
Duitschland en Oostenrijk profitecren en
dus in het buitenland gaan reizen. Eu
dan door de algemeene malaise, die dit
jaar veel meer doorwerkt dan verleden
jaar. Als u mij vraagt, of het kan, dan
rnoet ik antwoorden „voor de meeste
hotels nietl" Zes gulden vijftig voor pen
sion is feitelijk te laag en alleen ia het
„hoogseizoen", wanneer de hotels ge
heel bezet zijn, kan men misschien
eenige winst maken. In het voor- en
na-seizoen moeten wij er echter wat op
toeleggen. Een pensionprijs vau f 6.50
is niet veel hooger dan vóór den oorlog,
terwijl onze exploitatiekosten enorm zijn
gestegen. Voor een chef-kok, die vroe
ger 100 gld. per maand ontving, beta
len wij nu 250 gld.; kamermeisjes, die
vóór den oorlog 10 gld. per maand
vroegen, krijgen nu 30 en do kellners
ontvangen 150 meer dap vroeger. Zoo
in dezelfde verhouding zijn bijna al onze
uitgaven vermeerderd belasting, wasch,
tafelgoed, linnengoed, glaswerk, enfin
neemt u maar, wat u wilt! Wij hebben
dan ook moeten besluiten gecnerlei re
ductie meer voor niet gebruikte lunoh
en diner toe te staan. En de gasten moe
ten met een eenvoudiger menu tevreden
zijn, evenals in het buitenland.
In Holland staat de boieliadustrie er
gelukkig beter voor dan in Zwitserland.
In Zwitserland liggen de hotels feitelijk
aan den grond. Hier nietl De hotel
industrie heeft het in dep oorlog beter
gehad en daardoor meer ruggegraat dan
in Zwitserland. In Zwitserland is over
productie van hotels er mogen dan ook
niet meer bijgebouwd worden. Maar in
Zwitserland worden de hotels door de
regecring veel meer gesteund. Ia ons
land ondervinden de hotels meer tegen
werking dan steun. Zoo kan u lezen in
het artikel van den heer Zeiler, dat de
Nederlandsche hotels door de nieuwe
Gemeentewet bedreigd worden door een
facultatief gestelde, gemeentelijk in te
voeren „Kurtaxe", waarvan de opbrengst
ten bate van do geineento komt. De
thans ingevoerde verlaging acht ik fei
telijk geen gezonde concurrentie, maar
w ij moeten well Wij worden er
door de omstandigheden toe gedwon
gen!
Een hotelhouder te Velp zei mij on
geveer hetzelfde. „Feitelijk is het niet
mogelijk de pensiontarieven te verla
gen" zoo zei hij me „maar wij
willen het pubHek toonen, dat wij alles
doen om de concurrentie het hoofd te
bieden."
De voorzitter van de afdeeliug Hore
caf te Arnhem, de heer Dommering, di
recteur van het Bristol Hotel, deelde mij
mede, dat men in Arnhem niet met
dezen maatregel van algemeene verla
ging der pensionprijzen was meegegaan,
omdat men in Arnhem niet zoo afhan
kelijk is van seizoen-exploitatie als in de
buitengemeenten. „Ook Arnhem heeft
zeer onder de concurrentie van Duitsch
land te lijden en wij willen niets liever
dan met de prijzen nog meer naar bene
den gaan, maar wij moeten rekening
houden met de rendabiliteit van onze
zaken. Wanneer men objectief beoor
deelt, wat men in de hotels krijgt in
Zwitserland, BclgiC, Frankrijk, Enge
land en Nederland, kan men volgens mij
onmogelijk zeggen, dat het ip Neder
land te duur is. De klacht over het te
dure reizen in Nederland, kan niet de
hotels in de eerste plaats treffen. Wij
zijn met onze prijzen in verhouding lang
niet 200 veel naar boven gegaan als de
spoorwegdirecties, de posterijen of do
iclegraf ie 1"
Ziedaar, wat de hotelhouders zelf mij
naar aanleiding van de klachten over dc
te groote duurte zeiden. Natuurlijk had
ik allerminst verwacht, dat zij de ge
grondheid van de klacht zouden toege
ven. Maar wat het onderzoek mjj ge
leerd heeft, is dit dat er tegenwoordig
een algemeen «treven ook bij 3e hotel-
houders in Nederland is om de prijzen
zoo laag mogelijk te stellen. Zij doen dit
allerminst uit „liefdadigheid" de
hotelindustrie is geen philantropie
maar het is dc felle concurrentie van
het buitenland Duitschland en Oos
tenrijk vooral en de algemeene ma
laise, die er toe dwingen de prijzen op
zulk een niveau te brengen, dat de
vreemdelingen en de Iandgenootcn geen
reden tot klagen zullen hebben. Waal
het is in het belang van de hotelindus-
trie in de eerste plaats, dat de vreemde
lingen ons land niet mijden en de eigen
Iandgenootcn niet al te spoedig over de
gTenzep trekken.
J. B. SCHUIL.
Rubriek voor Vrouwen.
VOORJAARSMODE.
Rokken, mouw en taillelijn
Moderne toiletten 0.p de
pier.
Hel is wel eigenaardig om op te
merken, hoe bij ieder volgend exem
plaar van de modetij dscltriften de
rokken langer worden. In ons land
merken wc djen invloed nog niet
zoo sterk als zij in Parijs is, maar
'tooii heeft ook hier de rok dien aller
kortst on tijd weer achter zich. Buiten
gewoon Ln trek is het coetuum, waar
bij de rok nog niet zoo lang is, maar
vanaf het middel een ceintuur of an
ders slippen afhangen, die langer
zijn dan ae rok, ja, soms vormt zich
uit zoon slip zelfs een kort sleepje!
Toch komt liet ons voor. alsof de sle
pen haar rijk niet terug zullen kun
nen winnen, behalve misschien voor
de avondjaponnen. Want hoe is het
coetuum mogelijk, wanneer er steeds
een gedeelte van over d<sn grond
veegt: of hoe willen wij fietsen met
zoo'11 lastige verlenging van den rok?
En dat wij tot liet aparte fietsoostuum
zouden terugkeeren is toch ondenk
baar: daarvoor is de fiets veel te veel
een middel van vervoer geworden.
Wat is er intusschen ook vroeger niet
geageerd tegen de sleep-mode, waar
bij de dames onmogelijk veel stof de
den opwaaien, en de inenschen die
toevallig op straat of op een trap
achter haar liepen, op een eerbiedigen
afstand hielden. Het aardige hoek
„Die Mode" van Max van Boöhn
geeft in het la-'tste deeltje echter ook
en afbeelding van een spotprent
uit „StmpUcissiinus waarbij een da
me op straat den sleep eenvoudigweg
wordt afgetrapt. En dat was in 1901,
toen het verkeer toch nog lang niet
den omvang had aangenomen, dién
het tegenwoordig heeft
En al beweren de spotters nu ook,
dat alles in de mode weerkeert, en
de vrouwen ar zich toch weer mee
vereenigen al is het dan ook na eenïg
orzei. de sleepen de crinoline heb
ben nu wel voorgoed afgedaan.
Van veel belang in het moderne toi
let is de vrouw, waardoor natuurlijk
naast de elegante ook do leelijke
wordt uitgedacht Naast de wijde pa
gode-mouw is er de aansluitende van
het Enge.lsche tailor-made mantel-
cosluum, de halve of korte mouw van
het sportpak je, en de zeer wijde, dun-
nv van het avondtoilet, dat echter
ook heel vaak mouwloos ls. Dit laat-:
is en blijft bij iedere mode uit
sluitend een dracht voor haar, die
mooie armen hebben, want and era
kan de draagster nog beter doorschij
nende mouwen nemen
De taille-lijn is nogal eeiig variee-
rend. Zij loop', van in hot middel zelf
tot midden over de beu-wn en er zijn
daardoor oneindig veel veronderiiwcén
in (mogelijk. Heel veel der nieuwe
japonnen zijn niet meer aan één stuk,
run ar bestaan uit een rok en een.lijfje,
dat over den eersten heenvo.lt en dat
dus zoo lang 011 zoo kort gemaakt kan
worden als men zelf wil,
Het modehuis Germain geef- een
modelletje van donkerblauw, soepel
satijn, waarbij het lijfje tot op de
heupen over den rok valt: aan den
rechterkant komt een breede slip on
der- die taille 11 it en is langer dan de
rok, aan de linkerzijde begint een-
zeliwte slip precies in het middel,
daar vastgemaakt met drie dof-zilve
ren gespen, en dieze eindigt in een
kort sleepje Aan dien zeer-mocerne
coetuum ontbreken de mouwen ge
heel, maar de schouderbanden zijn
tamelijk breed
Dat de plaat vaak geduldig moet
zijn bij deze costumes spreekt van
zelf Dit :s 0"'k heef duidelijk merk
baar bij ten costuum, dat ongeveer
van eenzelfde model is als het vorige,
maar nu zijn beide slippen die on
der het lijfje vandaan komen van
dubbele lengte en op twee plaatsen
name.ijk bij pols en elleboog, om den
arm bevestigd. Op het plaatje lijkt het
wel elegant maar geen cmke'e vrouw
is toch <r> staat om den geheelen
avond een mannequin-houding aan te
nemen, zoedat dit model mogelijk is
Voor het sportcostuum is het ge
streepte goed nog in trek, dat zichzelf
zoo gemakkelijk garneeren kan, door
de strepen m verschillende richtingen
te laten loopen Hiervoor zijn de rok
ken natuurrijk nogal wijd, zoodat er
bijvoorbeeld bij tennis genoeg ruim
te is om hard te kunnen loopen. Bij
andere oostumes zijn do rokken wat
nauwer, maar :f. het daarentegen soe
pele, dunne zijde, waarvan de japon
gemaakt is, dan kan er wol wat meer
ruimte in verwerkt worden.
Het frotté doet zich nu in ®estreej>te
patronen gelden, em daar het tame
lijk breed is, kurunai er heel gemak
kelijk heele japonnetjes voor sport of
voor het strand uit gemaakt worden.
Aan het laatste donken we intuosciieu
nog maar liever niet: al leek hei dan
ook op Goedo Vrijdag, alsof de zomc-r
zijn intrede had gedaan, we zijn er
nu weer ver van af, en dan ia het
strand, dab zoo bij uitstek mooi weer
verlangt, geheel uit onze gedachten
verbannen.
Intusschen liepen Zaterdagmiddag
in het zoele weer al heel wat inen
schen op do pier in Scheveningein,
cn wat bij veel mondain gekleede da
mes opviel, was dat het peau de suède
voor de schoenen nog steeds het meest
in trek is. is vee' in donkerbruin,
ook in grijs, een enkele keer in beige.
Bij deze drie worden natuurlijk pul
sende zijden kousen gedragen, en al
leen bij de bruine schoenen in rao-
ilèrewmodel passen grijzg kousen.
Van de wandeltoiletten maakten de
capes wel het mee6t moderne effect,
verder waren er mantelcostuimee in
soorten, het EngelBche sport-model
niet te vergeten.
Handschoenen Meestal waren deze
lang en met franje versierd, en de
hoederf klein natuurlijk, omdat de
draagster aan zee was. Bij deze hoe
den was een enkele vuurroode. die
dan ook eere aan de smaak der
Haa-geche dames zeer flatteerde:
het rood is nu eenmaal een gevaar
lijke tint voor de meesten en er wa
rn dan ook veel meer blauwe en
ruïne hoedje» bij.
Wat de tijdschriften ons voorloop ig
nog laten zien, zijn de zomer-mante!-
coetuume, voorjaais- en avondtoilet
ten, maar de eigenlijke dunne zomer
japonnetjes zijn nog niet verschenen.
Daarvoor zullen wij nog op de volgen-
der moeten wachten
E. E PEEREBOOM.
LNSPDCTIE
Bij een velddienstoefening gaat do
majoor op een soldaat af, wiens been-
windsels allerslordigst zijn gewonden.
Kerel, zegt de majoor, wat rit Jij
slecht in je spullen. Een volgende
keer Z3l ik je mijn kindermeid sturen
om je aan te kleedcn.
Niet noodig, majoor, is "t ant
woord. Die zie ik toch alle dag.
Zou het een overtreding zijn, in
ezen vijver visch te vangen, vroeg
toet oude heertje aan een boer.
Nee, eecn mirakel, antwoordde da
jer.
(Pr. Nrd. Br.)
Stadsnieuws
CHRISTELIJKE DRANKBE
STRIJDING.
Maandag word' te Hoorn de voorjaar*
Yvrgaderin? gehouden van bet Pro
vinciaal-comité-der Nat. Chr. Geheel-
oa ithouderavereen iging. De secretarie,
de heer T. P. van der Leer (Haarlem)
.bracht het jaarversLafr uit. Hieruit
bleek, dat- in NoordlbolJand een op-
gewékt leven bestaai op het gebied der
Christelijke drankbestrijding. Het
vei viae werd onder applaus der verga
dering goedgekeurd.
Ir, de beet.uursvacaturen van de
heerer. Ds. Brdmmer (Tekel) en De*
Wterinea (Pui-merend', beider, niet
herkiesbaar, werden gekozen de he
ren W. P. J. O vermeer (Haarlem) at
Ds. P- L- Kiehl (Hoorn). Herkozen
worden de heerea» G. Voet Veleer -
oord), F. J.Welz&nboch (Amsterdam)
en J C. Baars, (HM'tegom).
Een voorste! van de &fdealing Hil
versum om paarlijks in de provincie
een landdag te houden. werd met
meerderheid van stemmen ten prak
tische rede:,eii verworpen. In beginsel
werd besloten tot aanstelling van een
agent voor de provincies Noord- en
Zuid-Rolland en zulke op worstel der
afdeeling Haarlem.
Als volgende plaate der vergade
ring werd aangewezen Hilversum
De heer W. P. J. Overmeeo- htedd
een referaat over „Reclaeseering en
atheidfebemiddelipg" dat aanleiding
oiaf t-ot een geanimeerde gedachtenw is-
seïktg. De conclusies van den referent
werden aangenomen en zullen als voor
«tel worden toegezonden eau het
hoofdbestuur om zoo mogelijk tot uit
voering te komen.
In de avornireirgadei ing hield Ito.
A van Dijk Gz. te Lisse oen rede in
verband met den drankstrijd, welke
rede met aandacht gevolgd werd: Deze
bijeenkomst werd opgeluisterd door
muziek en zang en stond onder lei
ding van den heer L B. Hoekstra,
voorzitter der afdeeling Hoorn dor N.
C. G. O. V.
DE DROOCLECCINC DER
ZUIDERZEE.
Van Vlsscher tot Schipper.
De Nederlandsche Verc-eniging van
Gezagvoerders bij de Binnenvaart
heeft eenige jaren geleden, in ver
band met de aanstaande drooglegging
<kr Zuiderzee, pogingen aangew-eivil
om die visschera, die door de dro g-
leKging hun beroep niet langer zou
den kunnen uitoefenen en genegen zoa
den zijn ovör te gaan naar een be
drijf. nauw met het hunne jn verband
(staande, nl. de binnenscheepvaart
te leiden tot binnenschipper. In ceze
pogingen werd deVereeniging gesteund
door de aub-commiaeie u.' den Zuider-
zee-Raad, welker voorzitter, Mr. G.
Vissering, de zaak zeer ter harte gaat,
en de autoriteiten zoowel Riik als Ge
meente.
Evenals in veirechilJende binnen-
scheep vaarteen tra van one land, w er-
meer plaatsen langs de Zuider
zeekust als Huizen, Spakenburg, Har
derwijk, Lemmer. Bulthuizen, Hoon»
en Volendam, Binnenvunrischolen ge
sticht of namen de bestaande Vissol.erij
scholen hei uniforme leerplan «ter
Binnenvsartecbolen ovr. Op doze
scholen wordt niet alken vakonder
wijs gegeven aan vteschere, schippers
en visschera- «1 schipperskinderen. Do
ffroote moeilijkheidvooral bij het on
derwijs aan schipper» en schippers
kinderen is, dlat deze zich nooit lang op
een plaats bevinden en van de cone
stad naar de andere trekken.
bestuur deoer scholen, het On
derwijsfonds. heeft hiervoor een rege
ling getroffen, die, zooals de practiik
heeft bewezen, het beste voldoet. De
leerlingen der scholen kunnen nl. zon
der eenige moeite van de eene schoot
naar de andere gaan, daar door het
vaststellen van een uniform leenlan
voor alle scholen, in alhi Binnenva -rt-
sahiolnn op dezelfden tijd hetzc-lfdb
onderwijs wordt gegeven. De leerlin
gen ontvangen bij het verlaten van
een der scholen een kaart, waarop
staat aaiigeteekend, dn*, zij ce school
tot een zekeren datum hebben bezocht,
waardoor de leeraren op de „zuster
scholen' ongeveer wi-k-n hoever de
betrokken leerling is gekomen.
Het onderwijs aan de visseber» is
reeds zoover gevorderd, dat een aantal
Marker vissehers met succes het exa
men voor binnenschipper heeft afge
legd en binnenkort zullen er meer
volgen.
Het ouderwijs aan tie visachers en
schippers or. visschere- en schippers
kinderen wordt ten zeerste bevorderd
door de mogelijkheid een gedeelte van
het onderwijs nl. het vakonderwijs
praclisch te doen j kutts hebben,
nadat de leerlingen de theorie heb! en
feleerd.
Het Instructie-vaartuig van de Ne-
derlandbclic Vereeniging van Gezag
voerders bij de Binnenvaart „Prins
Hendrik" staat namelijk ter beschik
king van de scholen. I>ii Instnictie-
vaaaiulg, het vorige jaar officieel
door Prins Hendrik in dienst gesteld,
is een modem ingerichte Motor- en
zeilklipper. Het is voorzien van do
meest moderne hulpmiddelen er. be
val voldoende gelegenheid o:n 11
veertigtal leerlingen gedureiri-e kor
toren of langoren tijd aan boord te
huisvesten, In het schip bevindt zi.-h
bovendien een leslokaal voor de theo
retische lessen indien deze door om
standigheden (het weer bijv.) tijdoiifj
de vaart niet op hel dek kunnen wor
den gehouden. Het ligt ln de bedoe
ling in de toekomst een aantal schip
per-: ugena aan boor r te huisvesten
daar lager onderw is te ontvangen
tegelijkertijd opgei-ui te worden
tot practlsbh binn ntvhippcr.
Voor de eerste maal zulten thans dc
visschere der Zuiderzee, die hun tlieo-
retisehe opleiding achter den rug heb
ben, een oefentocht met de „Prins
Hendrik" maken en zij de Volen-
damnier viasohers zullen hierbij ook
een besrook aan onze stad brengen.
Dinsdagmorgen is een aantal visschere
uit Veten-hun leerlingen der Bin
nen vaartflchool aldaar onder be
voegde leiding een oek-ntocht doos- de
binnenwateren begonnen.
De route la als volgt vastgesteld
Dinsdag: Van Volend-am door de
Oranje-sluizen langs het Mcrwedcka-
naa1 naar Vreeswijk.
Woensdag van Vreeswijk riaar Rot
terdam, waar de Voleudammer vis
schere '8 middags een bezoek aan dc
haven zullen brengen,
Donderdag Van Rotterdam over
Gouda naai- Haarlem. Morgen komt
het schip dus te Haarlem. Het za!
meeren in het Spa&rne.
Vrijdag van Haarlem naar Nieuwe-
diep.
ZaterdagVan Nieuwc-diep naar
Texel en vervolgens over de Zuiderzee
naar Vol cn dam terug.
Na deze practi&ctoo oefentocht sul
len dc examens worden gehouden.
Tijdens het verblijf van ce „Prins
Hendrik in onze gemeente za! het
schip voor belangstellenden ter bezich
tiging liggen.
We herinneren er aan da', dc Ver-
eeniging eenige weken geleden een
binnenvaa rtouraus geopélld heeft.
Feuilleton
MIRIAM
851
„Ik weet niet, wat ik doen zal", zei
Lady Evelyn, „naar Miriam gaan of
wachten, tot zij om mij stuurt".
„Ze heeft zi-dh de laatste dagen hee-
lemaal niet goed gevoeld", zei Ellien,
i,m,'ioi' ze verlangt vree-selijk naar je''
„Dat heeft Dick me ook al gezegd.
Eigenlijk verdien Ik het niet, want
Ik ben niet zoo erg aardig voor haar
geweest. Ik hoop in het vervolg lie-
yer te zijn, en hier dikwijls te komen
logeeren".
„Op dat oogenblik kwam de ver
pleegster, die Miriam oppaste naar de
meisjes toe cn zei tot Elfen:
„Mylady vraagt, of u dadelijk bij
naar wilt komen".
Ellen snelde n-aofl' binnen Miriam
zat in haar zitkamer. Ze was met
«xrg gekleed en zag er zeer goed uit.
•Haar wangen gloeiden, en haar oogen
schitterden.
„Ik wou u even vertellen", »ei ze
tot Ellen, „dat u van kamers zult
moeten veranderen. De huishoudster
*al zorgen, dat p weer prettige ka
mers krijgt, maar doe u nu hebt, heb
ik aan Evelyn gegeven. Het waren
vroeger de hare. Ik hoop, dat u het
niet vervellend vindt, te moeten ver
huizen".
„Natuurlijk niet", zei Ellen, „ik
ben blij, dat ik u in iets van dienst
kan zijn en ik denk, dat Lady Eve
lyn het een erg aardige attentie van
u zal vinden. Ze is toch zoo blij, weer
op Wynche te zijn".
„Zoo, heeft ze u ai gieeproken?
Naar mij heeft ze zeker nog niet ge
vraagd
„Integendeel", zei Ellen, „ze had
dadelijk naar u toe willen gaan, maar
zij wast niet, of u zich wel goed ge
noeg gevoelde".
,Jk begrijp niet, wie haar dien on
zin heeft wijs gemaakt. Ik ben weer
heelemaal beter en zal nu even gaan
zien, of alles in orde is. Daarna ga
ik naar beneden"
„Zou de dokter het wel goed vin
den?" vroeg Ellen ©enigszins bezorgd.
„Gekheid, ik weet zelf Bet beste,
wat ik doen kan".
Zij vcr'iet met Ellen de kamer en
begaf zich naar de vertrekken, die
het meisje tot nog toe gebruikt had.
De huishoudster eu drie dienstboden
waren bezig Ellens bezittingen weg
te dragen en de kamers verder op or
de te brengen. Er stonden vereche
bloemen op de tafel cm al de dingen,
die Evelyn had achtergelaten, waren
weer op hm oude plaats.
„Denkt u, dat Evelyn tevreden zal
zijn?" vroeg Miriam, en haar stem
beefde, terwijl zij sprak".
„Ik denk, dat u er haar heel geluk-
l:'g mee maketn zult", zei Ellen, en
zij meende het. Zij hoopte voor Lady.
Norchester, dat alles nu ln orde zou
komen tusschen haar en de familie
van haar man Het verbaasde El'.en
echter wel een beetje, dat Miriam nog
geen woord over Ixxrd Norchesters
terugkomst gezégd had.
HOOFDSTUK XXII.
Framley stemde erin toe, een paar
dagen op Wynche te. blijven, hoewel
'hij het met'zijn werk bijna niet
schikken kon. Hij hoopte door rijn
aanwezigheid de verhouding tusschen
aj de verschillende elementen wat ge-
j makkelijker tt maken. Miriam ge
droeg zich werkelijk voorbeeldig. Ze
was zoo rustig en waardig in haar op
treden, dat Richard voor toet eerst
begon to gelooven, dat met wat meer
geduld en een betere leiding er zeker
iets goeds van haar te maken zou
zijn geweest. Lady Evelyn was veel
minder op baar gemak dan haar
schoonzuster en due nog we! wat ze
nuwachtig.
„Wat ziel Miriam er goed uit",
zelde zij tot Framley. „Ze is geen
dag ouder geworden tn wat ie ze kalm
en bedaard. Ellen heeft haar onge
looflijk veel goed gedaan".
Dien middag besloot Ellen, Kever
niet voor 't diner naar beneden te
gaan. Ze had hoofdpijn en bovendien
meende zij, dat de anderen zich vrijer
zouden gevoelen, als zij, als vreemde
er niet bij was. Toen dit plan echter
Miriam ter oore kwam, stuurde zij om 1
Ellen
„U moet beueden dineeren", zei ze,
„zonder u voel ik me als een schip
zonder roer. Ik ben doodsbenauwd,
dat ik tegen de etiquette zal zondi
gen, eai u kunt me allioht nu en dan
een wenk geven".
„Ik heb erge-hoofdpijn", zei Ellen.
Ze rag werkelijk zeer bleek.
„Dat spijt rne", zei Ladv Norches
ter, „maat ik kan u toch niet miesen
vanavond'.
I Ellen trok dus haar eenige avond-
japon aan en begaf zich naar de zit
kamer, waar nog niemand wtus. Even
later kwam Framley binnen.
„Ik heb daar juist gehoord'", zei
hij, „dat de oude Lady Norchester
niet van pian is, aan tafel te komen.
Ik hoop maar, dat dit Miriam niet te
zeer ontstemmen zal",
„Ik denk. dat ze eerder blij zal
zijn", zei EHcn. „Zoolang ze Lady
Evelyn in haar buurt heeft, is ze te
vreden, Wat is zij dol op haar!"
Miriam had dien avond Ellen niet
om raad gevraagd, wat haar tollet
betrof, maar ze had Ellens wenken te
dien opzichte blijkbaar goed in de
ooren geknoopt. Ze had een zwarte
avondjapon aan en droeg slecht6 cn-1
kele sieraden
Framley en Eliktn werden beiden
getroffen door haar uiterlijk en hou
ding.
„Mijn schoonmoeder laat zich excu-
seeren", zelde zij, „maar waar is
Evelyn
.Ik heb haar een paar minuten ge
leden den tuin zien ingaan. Zal ik
haaa- even gaan roepen?" vroeg Ellen.
„Neen, We zullen hier blijven wach
ten, tot zij komt".
Miriam zei dit op ©enigszins scher
pen toon, hetgeen Framtev het voor
hoofd deed fronsen en Ellen deed
zuchten.
Bijna dadelijk daarop kwant Eve
lyn dc- zitkamer binnen. Ze had wat
b'l-oemen geplukt, waarvan ze er eeni
ge in haar ceintuur slak en de overi
ge aan Ellen gaf.
„Ruiken ze niet heerlijk 1" vroeg ze
en toen zich tot Framley wendend,
ging zij voort: „0, Dick, wat zien de
tuin en het park er beel«Iig uit. Ner
gens zie Jc toch zulke hloemen als op
Wynche".
Miriam stond zich op de lippen te
bijten, en haar oogen hadden een
vreemde uitdrukking.
Lady Evelyn begreep gelukkig op-;
eens. wat er aan schortte. Zij ging
naar Miriam toe en zei:
„Ik wist niet. welke kleur b'.oemer
ik voor jou zou uitkiezen".
„Je wist blijkbaar wel, welke Juf
frouw Milner wou hebben".
Lady Evelyn deed. aUoi zi. de be
dekte hatelijkheid niet opmerkte en
ging onverstoord voort: „Ellen draagt,
zoolang zij nog in den rouw is, na
tuurlijk alleen witte, maar op jouw
japon lijken me donkerrood© rozen
hot mooiste. Wacht, ik Z3l er een
paar voor je plukken. Ga je mee. El
len?"
«Neen, juffrouw Milner blijft hier",
zei Lady Norchester op bevelenden
toon.
Evelyn zag haar even verschikt aan
en snelde toen den tuta Sn.
„ik wilde, dat juffrouw Milner hier
nooit gekomen was", dacht Frun.y
„Het i.» geen leven voor zoo'n jong
meisje"
j Lady Eveiyn kwam even later met
j een paai- prachtige, donkeer.ode ro
zen terug. Ze hield zc tegen Miriams
zw&ite japon aan 011 zei; „Wacht, ik
ral ze je even aansjyelden en zij mnn
een met paarlen bezette veiligheids
speld van haar eigen japon en bevrs-
itigde de bloemen tusecben de kan»
aan Miriams hate.
(Wórdt vervolg»].)
