ÜMRIEMS DAGBLAB
De Grensregeling.
tweeoe blad
Woeams 26 April 1922
georganiseerd overleg.
(In de Nabetrachting van denee-
xneenteraad in nns nummer wn Don
Donderdag 20 dezer ia owremerkt, dat
wii te veilig stukken geaien hadlden
over de voorsteden betreffende treor-
eaniseeffd overleg en dus over het toen
genomen besluit geen nabetrachting
konden geven.
Wii hebben daarom aan den leider
der Boc.-dem. fractie in den Raad, den
heer M. A. Reinalda verzocht, ons
een overzicht te willen geven van den
stand der zaak. De heer Reinalda heeft
daaraan vo'.daan en uit den aard der
T-iaV- zijn persoonlijke meening er aan
toegevoegd over de vraag, hoe het
G. 0. «ou moeten zijn.
Redactie H.'a D.)
liet voorstel van Burgemeester en
Wethouders van Haarlem aan den Ge
meen te read. om aan het gemeente-
personeel de gelegenheid te geven in
het georganiseerd overleg adviezen uit
te brengen over ftoarcieele en tech
nische aangeleffenheden is aanleiding
geweest tot een uitvoerig debat over
het eeheele instituut van het georga
niseerd overleg, over het verkeer tus-
schen organisaties van overheidsperso
neel en autoriteiten.
Het instituut van het georganiseerd
overleg is nog iong, staat nog in de
kinderschoenen en daarom kan en
moet het goedizijn aan de ontwikkeling
de volle aandacht te wijden en nauw
lettend na te gaan of het zich in do
goede richting, in liet duurzaam bc
lang van de gemeenschap blijft ont
wikkelen.
Hoe was het vroeger gesteld met
het verkeer tueschen de autoriteiten
©enerzijds en de werknemers ander
zijds? Het bestond voornamelijk in het
verzonden van één dder adressen,, zoo
als men er vele kan vinden in de ver
slagen van overheidslichamen, en deze
adressen vloeiden over van „U. H.
E. G. dlw. dn." en meer van die hoofd
letters-verslindende betitelingen en de
inhoud kwam neer op het zéér eerbie
dige en uiterst beleefde verzoek, om,
indien het der Overheid mocht beha
gen, en zoo dienstbelangen, noch het
algemeen belang zioh er tegen zouden
verzotten, noch wettelijke regelingen
eenig bezwaar opleverden, tegel ;ge-
nertud wel te willen overwegen, of tot
inwilliging van het eerbiedig verzoek,
zii 't dan ten cleele, zou kunnen wor
den overgegaan....
In <lie dagen werd ook nog wel eens
overgegaan tol het aanvragen van een
persoon'.ijk onderhoud met de betrok
ken autoriteiten. Werd dat onderhoud
toegestaan, dan beteekende dat toch
niet andera dan dat eenlge vertegen-
Woordigere door de Overheid werden
g e h oord.
Na het aanhooren van aoo'p toelioh-
tiiig volgde dan bijna zonder uitzon
dering de bekende dooddoener, na
tuurlijk in allerlei toonaarden, dat
met ne.'anestelliiiff - was kennisgeno
men van het naar voren gebrachte en
dat daaraan te gelegener tijd zeer ze
ker de noodige aandacht zou worden
geschonken
Dit was vrijwel algemeen liet „over
leg" dat bestond tusschen de Overheid,
vertegen woord igd door autoriteiten
met inzichten omtrent personeelsbe
langen overeenkomstig dien tijd en de
vabvereenigiugeai van ambtenaren en
werklieden, welke vakbeweging toen
nog in haar volkomen embryonal en
toestand verkeerde.
Tugschen dit „overleg" en het thane
ontluikend, groeiend georganiseerd
overleg ligt een tijdperk van strijd, er
varing en machtsvorming bij de vak
beweging van het overheidspersoneel
en een. niet het minst door de politie
ke en economische ontwikkeling der
arbeidersklasse, gansch veranderde
opvatting bij de overheid.
Op 4 October 1916 besloot de Am.
■terd&msche raad. op voorstel van wet
houder Wibaut, tot Instelling van het
georganiseerd overleg voor de gemeen
tewerklieden. Al spoedig volgden vele
gemeenten dat voorbeeld en kreeg
ook Haarlem dit georganiseerd over
leg.
Het beginsel van het G. 0.aJs over
leg met organisaties, heeft volkomen
gezegevierd. Naai- mijne meening
brengt de ontwikkeling van dit begin-
6el allereerst de vraag naai* voren om
over de bevoegdheid en de samen
stelling van de Commissie van Overleg
en deze is zeker van niet mindere be
teekenis dan het beginsel zelf.
Worden voor een nieuiv instituut als
het G. O., dat nog zal moeten groeien
en zijn waarde toone®, geen goeie
grondslagen gelegd, dan is een volsla
gen mislukking te verwachten de ver
rassend snelle groei heeft verschillende
problemen opgeworpen, naar welker
behouden voor de gemeenschap, zóó
wel voor de Overheid als voor het ge
organiseerd personeel.
Niet alleen in cxns land, ook in het
buitenland wordt de waardie van het
G. O. erkend.
Na den oorlog is in vele Landen het
streven naar de economische democra
tie sterk opgekomen. In Engeland
heeft dit geleid tot instelling van een
commissie van overleg voor de par
ticuliere bedrijven, de z.g. WtkiUey-
uiissies. in 1918 heeft de Engelaohe
regeerinff er bij de gemeenten en
graafschappen op aangedrongen ook
voor deze z.g. Whittey-oounoils in te
stellen. Het tvpische in dezen is, dat
deze zaak dus van boven af en tevens
voor het Rijk is opgezet In de com
missies wordt beraadslaagd en om tot
een besluit te komen moeten werkge
ver en werknemer lot elkaar trachten
te komen. Indien men bij de beraad
slagingen niet opschiet, worden deze
geschorst om tol een eensluidend be
sluit te kunnen komen. De dan geno
men besluiten hebben meer kracht
dan die van de commissie van overleg
in Haarlem. Het gemeentebestuur acht
zich er niet aan gebonden, aan de ad
viezen wordt maar een betrekkelijke
aardie gehecht.
Door de samenstelling en de werk
wijze der oommiseiee Is in Engeland
ontstaan wat wij zouden willen ver
staan ondier de moreele kracht van eon
oeaiuit „honourable bound". l)e
besluite® zijn geen dwingend recht,
maar beide partijen overheid en
personeel of liever werkgever en werk
nemer achten e.r ziel) moreel door
gebonden. Ais regel wordt dus die
uitspraak der oommissies aanvaard.
In Duitecbiand is de gang van zaken
andera. Hier wierp men zich op het
afsluiten van collectieve contractenais
wij in ons land kennen in het vrije
bedrijf. De overeenstemming In den
feitel ijken gang van zaken met Enge
land is dus de officieele erkenning der
organisaties en de e e 1 ij k b r e c h-
tigdlheid derbeidenar-
t ij e n.
Wat in deze beide grootc landen tot
ontwikkeling is gekomen, is ook zeer
leerzaam v-uor Haarlem. Jlet levert de
bouwstoffen waaruit ook hier het ge
organiseerd overleg kan en moet wor
den opgetrokken. Voor alles is aan
noodig dat in de commissies zitting
krijgen twee gelijkberechtigde par
tijen. De werkgeverapartij d.i. do ge
meente. moet vertegenwoordigd zijn
door een of meer wethouders, eenlge
raadsleden b.v. een raadscommissie
voor arbeidszak on en enkele direoteu-
ren der grootste bedrijven. In formee-
len zin gesproken kan men zeggen,
dat een directeur een ambtenaar is;
maar er is een groot verschil tüssohen
een directeur, diie de bedrijfsueiding
voert, verantwoordelijk is voor zijn
bedrijf en een gewoon ambtenaar.
Voor de werknemers moeten de lan
delijke algemeenc organisaties zitting
nemen. Voor al.es moet te groote uit
breiding der colleges worden voorko
men. Andiera komt er niets van onder
handelen, wèl van kletsen.
Naar mijn meening moet het georga
niseerd overleg kunnen worden uitge
bouwd tot een maatschappelijk insti
tuut. waarin zuiverder dan tot hecen
uitkomen dé ontwikkeling en beteeke
nis der vakvereeniging als factor in
het maatschappelijk leven. Het moet
een voortdurend contact scheppen
tueschen Overheid en Organi-
s at i e als werkgeefster en
werkneemster; het moet de
onderhandeling, welke nu nog bij tus-
schenpooaen vaak te hooi en te gras.
plaats vindt, onmiddellijk mogelijk
malt en zoodra de omstandigheden
zulke eischen. Het dient aan de Over
heid meer en beter dan tot heden ken
nis te nemen van hetgeen er leeft on
der haar personeel, profijt te trekken
van don toewijdenden arbeid van haar
personeel, dat in den besten vorm kan
worden geleverd als de arbeiders en
ambtenaren weten dat bij de regeling
der arbeidsvoorwaarden in den ruirn-
sten zin des woords met hunne organi
saties is onderhandeld
In de laatste vergadering van den
Gemeenteraad namen Burgemeester
en Wethouders een motie van de
sociaal-democratische raadsfractie over
waarvan die beteekenis is. dat over het
georganiseerd overleg in dezen nieu
wen vorm zal worden beraadslaagd in
de bestaande Centrale Commissie van
Overleg.
Binnenkort is hierover zeker een be
slissing te wachtenik verwacht dat
dat advies zal worden gepubliceerd op
dat de publieke opinie zich daarover
kan uitspreken.
In deze zelfde raadsvergadering werd
aangenomen een voorstel van B. en
W. om in georganiseerd overleg ook
adviezen te vragen over teohnisohe en
administratieve aangelegenheden. Dit
k a )i neerkomen op medezeggenschap
in de leiding en de gestie van den
Overheidsdienst. De aanvaarding van
dit beginsel is een belangrijke 6tap
voorwaarts! vooral in dezen tijd met
de komende sociale veranderingen in
[onze samenleving.
De groote vraag is echter hoe moet
deze medezeggenschap worden opge
bouwd! De commissies voor Georga
niseerd Overleg, waarvan ln dit arti
kel sprake is, zijn in hun samenstel
ling m.i. wel het minst aangewezen
tot het. uitbrengen van adviezen over
technische en administratieve aange
legenheden in hun meest uitgebreide®
vorm.
De commissies voor <Le G. 0. zijn ex
voor de regeling der arbeidsvoorwaar
den. Do leden der oommissies zijn o!b
zoodanig aangewezen omdat liet per
soneel in de organisaties meende hun
dezen arbeid te kunnen toever
trouwen. Of zij ook van de leading, de
techniek van allerlei gemeentelijke
diienaten en bemoeiingen op de hcogite
zijn is niet gevraagd.
Nu Hoardem aan het personeel me-
deaeggensobap heeft verleend over het
beheer, zal de vertegenwoordiging
op andere wijze moeten worden gere
geld.
M. A. REÏNALDA.
F euilleton
MIRIAM
naar het Engelscli van
MARIA ALBANESI.
31)
„Waarom?" vroeg Lord Norchester
haastig „Miriam kan het onmogelijk
buiten haar stellen. Aan Evie heeft ze
net veel, die heeft niet genoeg geduld
met baar. ik koop juist, dat jij je best
ruit doen, dat juf fro r.v Mil neer voor
loop ig blijft'.
„Dat kan ik je niet beloven, daar
niet weet of het wel voor haar best
wil is".
Een uur later ven-trok F rami 67
«eer naai- Londen. Hij had Ellen niet
meer gezien, en ook Miriam had zich
'aten excuseeien. De oude Lady Nor-
öiester had hij een kort hezoek ge
rucht, Zij had echter slechts over
,aanc*eelen gepraat waarom
trent zij zijn raad wilde inwinnen.
Miriams naam had zij niet genoemd.
HOOFDSTUK XXVII.
„S, V0°r het diner tikte Evelyn
aan EUcn8 deur en kwam binnen. Zc
en Zl0^.in. een gemakkelijkem stoel
zei: „He, ik ben moe, maar ik lieb
Stadsnieuws
BECRAFENIS-DS. H. C. LOHR.
Onder ze or groote belangstelling
had Dinsdagmiddag op die algemeenc
begraaf plaats aan den Sohote.rwog dé
teraardebestelling p.oats van het stof
felijk overschot van da H. C. Lohr. 111
ieven emeritus predikant der Bv.
Lutk. Gom. te Rotterdam en oud-voor
zitter dor Ev. Luthersohe Synode
In breedie® kimg hadden zicli om
de geopende groeve geschaard de leden
van den groeten kerkeraad der Ev,
Luth. Gemeente te Rotterdam, inet
den predikant L. S. P. van der Chijs;
de president der Ev. Luik Synode,
cis. P. Groote van Amsterdam; de
Luthersche predikanten A. D. Wem-
pe van Amsterdam, J. Pk Makkink
van Leiden en J. L. F. de Meijere,
van Haarlem da A. Büuierts Szn.,
predikant bij de Doopsgezinde ge
meente te Haarlem en andere belang
stellenden, onder wio de heer W. L.
Schram Aan., van Haarlem
U it dezen boenden kring troai o!s eer
ste spreker naar voren ds. P. G r o o
t e. Deze herdacht den overledene aJs
iemand die een groot deel van zijn le
ven, kracht en toewijding aan de
Luth. Kerk had gegeven. Met waar
deering gedenken wij, zei.de spr., al
wat door hem 1» gedaan voor ons kerk
genootschap. Hij bad het vertrouwen
van zeer velen. Jarenlang is hij lid
geweest van onze Synode en
van onze Synodale commissie,
later werd hij voorzatter van de sy
node.
Aan zijn adviezen werd hooge waar
de gehecht. Hij had in veel een heldei-
uizicht en werd geacht om die eerlijk
heid van zijn overtuiging. Hij was
mede in hooge mate geeerd en geacht
aJs curator van ons seminarium. Hij
heeft zim leven besteed tot nut en ze
gen van zeer velen. Zijn nageaiachtenis
blijft in gezegend aandenken. Na een
welbesteed leven beeft de aarde zijn
slof God moge zijn ziel hebben
Ds. u. S. P. v. a. C h ij 6 de tweede
SDieker, reide, dat de overledene een
mali van groote 'beteekenis voor het
geestelijk leven van de gemeente van
Roterdam is geweest. Hij was een
man van groote redenaarsgaven, een
krachtige persoonlijkheid, die sprak
met gezag. Zijn liefde en toewijding
voor den mensch dwongen hem zich
te geven ais hij was. Daardoor moge
'nu zn'11 ziel nader komen tot het
eeuwighbidsl icht
Ds. JL. F. de M e ij e r e getuigde
dat in het gedenkboek van de Luth.
kerk, de naam van den overledene
niet dan met eere zou worden ge
noemd en dat liii daarin een eero-
ploatö zou krijgen. Voor Haarlem, al
dus spr. verder, was het een groot
voorrecht dsoe® grooten man 13 jaar
onder haar burgers te tellen. Hij had
voor de gemeente Haarlem een. ge
opend oog, en ontsloten hart en een
milde hand. Eenige jaren geleden,
toen hii voor haar optrad, sprak hij
nog als een jonge man met het oude
vuur en geestdrift.
Hii was een edel mensch. Hulde
breng ik- aan de vastheid ziijner over
tuiging. Trouw was hij aan de begin
selen van de oud-ethische moderne,
richting. Mij was het 'n voorrecht hem
in die laatste jaren meermalen in zijn
studeerkamer te midden van zijn boe
ken te mogen bezoeken. Veel verdriet
had hii van do toestanden op maat
schappelijk gebied in den laatste 11 tiid.
Maar zijn familie omringde hem met
haar liefde.
Thans nemen wij afscheid van u,
eindigde spr. Mensch en gaan heen,
maar het Goddelijke, dat zal blijven
tot in eeuwigheid. Rust zacht. God
moge uw ziel hebben.
Ds. J. Ph. M a k k i n k, die namens
de vereen iging van Luthersche predi
kanten sprak gedacht den overledene
als een volbloed Lutheraan, groot als
redenaar en als theoloog. Veel heeft
hii gearbeid en nu is hii gegaan naar
het Huis der Vaders, waar vele wo
ningen zijn, besloot spr. Daar moge
hii ingaan in vrede, want hij beeft op
recht en edel gewandeld. Aan hem
moge bestendigd worden wat waard is
bestendigd te zijn.
God hebtbe zijn ziel.
Tenslotte dankte een der familiele
den voor de betoonde belangstelling.
EXAMENS L.O..
Haarlem, Geslaagd de heeren
M. Kriek, Alkmaar, H. P. Greuter en
J. Kok Rzn. te Edam, C. T. Mathiau,
G. J Duinkei-, A. J. M. Mol en J. H.
van Mansum te Helder.
Het rapport der Raadscommissie.
De oommlssio oordeelt dat het ontwerp in den vorm van Cod. Staten niet Is te
aanvaarden en geeft een andere regeling der grenzen aan.
In druk is verschenen het rapport j langs den Zijl weg en in de allcniaas-
van de raadecoxnmLssieaun wie was te toekomst to verwachten langs den
opgedragen 'liet ontwerp van God-1 Juliana weg. Ook het park Kweek du in
blaten inzake de grenswijziging aan (moet ongetwijfeld als een uitbouw
een voor onderzoek te onderwerpen. j van Haarlem worden aangemerkt.
De commissie meent ernstig 111 twij-1 Wat betreft het eigenlijke öloemen-
fel te moeten trekken of inet de aan- J danl-dorp en omgeving, behalve dat
neming van dit oritweip een behoor-zich ook hier die aans.uiting voltrekt
lijkeopiossing zal woraen vèrkxoffc® via den Kleverpark-weg on de Klever-
het voor Haarlem zoo uiterst be
langrijke vraagstuk der grenswijzi
ging. Ze merkt op, dat eori vtachUge
biik op de kaart die de oude en de
nieuw ontworpen grenzen dezer ge
meente aangeeft, reed& aanstonds
het min of meer gewrongens van den
nieuwen topogralisctken vorm van
Haarlem toont en ze zet aan de hand
van een overzicht vaat de bovoJkings-
a an was van Haarlem, de omóggende
gemeenten de provincie Noord-Hol-
land on het Rijk uiteen, zooals dat
weder in de nota van mr. Slingen-
heng is gedaan, dat het voorstel in
strijd ie met hetgeen men aan de
hand der feiten zou kunnen ver-
wachten-
De commissie betoogt, evenals de
nota biuigeiiberg, aai de aanwas dei-
bevolking ziüh in veel sterker mate
heelt geopenbaaid aan den Zuid- en
Westkant dan aim den Noord- en
oostkant der gemeente Haarlem Een
bewegjng pnxoes tegenovergesteai
aan hetgeen Ged. Staten bnjkbuar
in hun pian hebben aangenomen, iu
het algemeen, doet de commissie op
merken, kan man 2 gevallen onder
scheiden waarin van vereemging of
splitsing van gemeenten sprake kan
Zijn: le dat een gemeente zich zooda
nig heeft ontwikkeld dat zij over haar
eigen grenzen is uitgegroeid; 2e dat
2 of meer gemeenten, welke elk op
zich zelf geen voldoende levensvat-
vaarheid blijken te bezitten, door sa
menvoeging tot één krachtige ge
meente zouden kunnen worden ver
eeuwigd. Hier is een toepassing der
betreffende wetsbepalingen geba
seerd op de omstandigheid genoemd
in sub. 1- Do gemeente Haarlem is
dan ook In den loop der jaren over
haar eigen grenzen uitgegooid. Gaan
deweg heeft zij zich rondom uitge
breid met een aantal woningcom-
plex©n4 die met de gemeente waartoe
deze administratief behooren feitelijk
weinig meer dan den naam gemeen
he|bben en wellis bewoners econo
misch, hygiënisch en intellectueel
zijn aangewezen op het centrum, de
gemeente Haarlem.
bfadat dan de commissie beeft uit
eengezet welk beeld de ontwikkeling
van Haarlem in de laatste kwarteeuw
vertoont, zegt hij dat zij den indruk
kreeg, dat bij het ontwerpen van dit
plan meer is gestreefd naar een be
hoor. ijke oplossing van de moeilijk
heden gerezen ten opzichte van de
gemeenten Schoten en bpaamdain,
dan naar lxet scheppen van betere be
staansvoorwaarden voor een levens
krachtig Haarlem. Wat aangaat de
streek ten noorden van deze gemeen
te kan h_ 1. niet anders worden ge
zegd, dan dat het ontworpen j»ian
daar inderdaad die verbeteringen
biedt, welke ui verband met dezer
zijds geuite wensciicn redelijkerwijze
mochten worden venvacht.
Gelet op de historische ontwikkeling
meende ue commissie dat een toevoe
ging van de geheele gemeente
Schoten weinig rationeel kon worden
genoemd. De stedelijke bebouwing
van uit Haaiïèm. toch strekt zich naar
dien kant zeker niet terder dan tot de
,3an Gijzenvaart" uit. Het trekken van
de grens daar.angs was dan ook in
net plan van Ged. Staten wellicht juis
ter geweest.
Inmiddels meende de commissie, d-e-
ze overwegingen niet zoo zwaar te
moeten laten wegén, dat op grond
daarvan tegen de voorgestelde noor
delijke grens dezerzijds bezwaar zou
moeten worden giamaakt. Ook tegen
de ontworpen oostgrens, hoewel mis
schien in enkele onderdoe-lnn te ver
beteren, bestonden bij dp commissie
geen ernstige bedenkingen. Ten op
zichte van de zuid- en westgrens
evenwel meende zij dat het plan van
Ged Staten verschillende ernstige
fouten aankleven. Speciaal de rege
ling, of eigenlijk Het gebrek aan be
hoorlijke regeling met do gemeente
Bloemen daal heeft de commissie ten
zeerste getroffen. Naai- haar mee
rling is vooral het gedeelte Aerden
hout, zooals zich dat aan weersaijóen
van den traanweg Haarlem.Zund-
voort heeft ontwikkeld, gezien dat
daar noch winkels, noch scholen wor
den aangetroffen, geheel op Haarlem
aangewezen*
Met Overveen is dit niet in die ma
te het geval, hoewel toch ook hier de
vestiging van een postkantoor eerst
van lateren tijd datedrt. Sterker'
treedt hier evenwel naar voren de
aansluiting aan de Haarlemsche be-
houwing, reeds tot stand geltomen
laan, de voornaamste en snelste ver
binding met BJio&mienda&l en, het
achterland, vormt daar de nabijheid
van de Haarleiiiscbt Duinwaterlei
ding een element, waarmede men ter
dege rekening had moeten houden. De
prise d'eau van deze waterleiding
loopt van den nieuwen Zeeweg af in
noordelijke richting tot vlak uan de
grens van <le gemeen to Velsen cn om
vat dus het terrein direct ten Wes
ten van het bebouwde gedeelte van
deze streek.
Aangezien nu deze prise d'eau sinds1
eenigexi tijd is gekomen aan de grens
van haar productie-capaciteit cn dus
eerlang een uitbreiding zal moeten
ondergaan, ijaeende de commissie, dat
meer zeggenechap van Haarlem ook
publiekrechtelijk hier zeer gewonscht
is, opdat niet te eeniger tijd de wo-
ningboiuw het voor de uitbreiding be
schikbare duingebied zou verkleinen,
of de beschikbaarheid tlör bestaande
waterwerken door bodemverontreini
ging in gevaar zou brengen. Dat de
belangen, die Haarlem hier in
duinen heeft liggen, bij den U
woordigen stand van zaken op onbe-
-redigende wijze worden benartigd,
kan blijken, aldus de oommissie uit
het onlangs door den raad der ge
meente Bloemen daal genomen besluit
tot aankoop van gronden aan en na-
oij den nieuwen Zeeweg.
Verschillende factoren aJzoo,
ten opzichte van de Westgrens van
Haariem een andere regeling
door Ged. Staten voorgesteld, gebie
dend noodzakelijk maken, cdhcludeert
oommissie. De ontwikkeling die
aun de gemeente gelegen aan die zij
de van Haarlem tot dusver is mogen
tc beurt vallen is dan ook voor het
grootste deel een gevolg van de rut-
ïiuursohap van Haarlem en ten koste
van die gemeente tot stand gekomen.
De commissie toont dat met cijfers
aan. Algeschreven werden van Haar
lem naar Bloemendaal van het kohier
1916: 39 aanslagen met eau totaal
1 zuiver inkomen van 54.850 en
sindsdien is dat stijgende, tot dat het
in 1920 was 132 aanslagen met een to
taal aan zuiver ïnxomen
f 1.191.850.
Tenslotte gaat de commissie na wel
ke verbeteringen het plan van Ged.
Staten brengt op het gebied van de
Volkshuisvesting. 'Le zet uiteen, zoo
als dat mode geschiedde ui de nota
van mr. S.ingeitberg dat. het plan
met helpende is. feitelijk geeft het
meer een registratie van de reeds tot
stand gekomen bebouwingen dun dat
het opent nieuwe perspectieven voor
den woningbouw. Nog vestigt de
commissie de aandacht op de kwestie
vermeld in art. 19, en van de uitvoe
rende bepalingen van het ontwerp,
ook vermeld in de nota van mr. Slin-
genberg Don schrijft zij aan het ein
de van haar rapport:
Op grutnd van al deze feiten was
de oommissie ten slotte eenstemmig
van oordeel, dat gezien de iirationee-
le wijze, waarop de groei van het
complex „Haarlem en Omstreken"
in het bijzonder aan de W-estzijdo do
zer gemeente in het plan van Gede-
puteerd-j Staten tot ui'drukking was
gebracht, tot aanvaarding van hel
onwerp in dezen vonn met kon wor
den geadviseerd.
Een regeling gebaseerd op hot hier
boven uiteengezette en naar do vaste
overtuiging der Commissie billijk voor
alle betrokkeD partijen, zou met vast
houding zooveel mogelijk aan het
door Gedeputeerde Staten ontworpen
plan, ale volgt moeten tulden:
De oostelijke grens der gemeente
wordt getrokken op de wijze in art. 4
van het wetsontwerp omschreven.
De grens aan den Noordkant, zij het
ook uit overwegingen buiten Haarlem
om, evenzeer conform de in dc artt.
5, 6 en 7 aangegeven lijn.
Van hier volgt zij de bestaande
grens tueschen de gemeenten Velsen
en Bloemendaal tot aan die zee, buigt
vervolgens naar het zuiden langs de
tegenwoordige begrenzing} van de
gemeente Bloemendaal aan do zeezij
de en volgt daarna de bestaande
grens tusschen de gemeenten Zand-
voort en Bloemendaal, tot dat deze de
Zandvoortsche laan snijdt. Het
deelte van AerdenhouL gedegen
Zuiden van deze laan, meende de com
missie niet in liaar plan te moeten
betrekken. Ofsclioon dit gedeelte in
karakter zeer zeker niet verschilt van
AerdenhoutkNoord en op grond daar
van dus wellicht evenzeer binnen het
gebied van Haarlem ware to betrek
ken, meende zij uit tactische overwe-
gingen hiertoe-niel 'te moeten advl
seeren.
Vanaf dit punt zou Ue grens dus in
Oostelijke richting de Zandvoortsche
en vervolgens de Aerdenhoutslaan
moeten volgen, daarbij den noordelij'
ken berm van den weg houdend, u>i
aan den Heeronweg. Hier snijdt zij
dezen weg, om daarna, ongeveer even
nijdig aan de Koedicfsloan, tc loopet
naar een punt gelegen op den Bron-
steeweg aan dc Noordzijde van de vil.
„Lanckhorst".
Aldaar volgt zij den zandweg, wel
ke van dit punt in Oostelijke richting
loopt, om ten slotte het Zulder Spaar
ne te bereiken. Dit volgt zij in Noor
delijk© richting tot wederom aanslui
ting wordt verkregen op do grenslijn
omschreven in art. 4 van het ontwerp.
Op deze wijze wordt verkregeu, daf
dc bebouwing aan de voornaamste
toegangswegen tot Haarlem, n.l. Scho-
terwcK, Kleverlaan, Zij!weg, Zand-
'Oortscbclaan, Heerenweg en Bron-
steewog, welke reeds oeconomiecli/ on
sociaal een deel van Haarlem vormt,
ook administratief en fiscaal mot die
gemeente is vorbonden.
Het gedekte van Aerdervhout gele
gen ten Zuiden van de Zandvoortsche
laan, ware met het reeteecende ge
deelte der gemeente Bloemendaal, hc-t.
welk dan we! moeilijk als zelfstandigs
gemeente zal zijn te handhaven, toe
te voegen aan Heemstede ai of r.ict
vermeerderd met do gemoente Ben-
nebroek.
Het verlies door do gemeente Heem
stede te lijden wordt dan tevens in
omvang beperkt.
Ten s'-otte melden wij, dat de com
missie bestond uit de leden van den
raad M. Slingenberg, J. Gerritsz, M.
A. Klein, W. v. Liemt. Vincent
Doosjes, M. A. Reinalda, G. Woteal
Hzn.
PERSONALIA.
Bii de examens voor machinist
bij de binnenvaart van ce Nod. Ver-
eenitrine van eezagvoerdere bij de bin
nenvaart slaaede de heer J. van der
Veen to Velsen.
ORGELBESPELING in de groot*
of St-B-voVejk te Haarlem, <>p Don-
derdae 27 April 1922 des namiddags
van 23 uur door den heer George
Robert.
Programma.
1. Choral, Alex. Guilmailt.
2. Prière. Cr. V. Alken.
3. Fantaisie C-majeur, Cés ar Franck.
4. In Parad isum. Th. Dubois.
5. Benediction nuptiale. Alfred Hof-
Una.
6. Marei-a festive. M. E. Bossd.
Db Twiedt Kamerverkiezingen
CAHDIDAATSTELLINCEN.
Vrijheidsbond.
De afdeeling Den Haag van den Vrij
heidsbond besloot een amendement in ie
dienen voor de aigemeene vergadering
van den Bond; waarbij de wensch wordt
uitgesproken, dat aan een der algemcc.
ne lijsten alsnog de naam wo.-di toege
voegd van den heer A. S. J. Fernandas,
griffier der Koloniale Staten van Suri
name inet verlof.
Ter motiveering werd aangevoerd, dat
de koloniale belangen van „Onze West"
door het uittreden der heeren Fock en
Lely, beiden oud-gouverneur van Suri
name, niet meer op deskundige wijze
vertegenwoordigd worden cn de band
met hel moederland daardoor ernstig
schade ondervindt.
Staatspartij voor
Volkswelvaart,
Do heer Ch. Kies, lid van den Indi-
schen Volksraad, heeft aan Aueta mede.
gedeeld, zoo lezen wij ïft De Nieuwe
Crt., dat hij een candidaluur van de
Staatspartij voor Volkswelvaart heefi
aangenomen onder de voorwaarde, dat
hij eerst nog naar Indic zou lerugkcc-
ren om aldaar de Voorjaarszitting van
den Volksraad inee te inaken; bij ccn
cventuccle verkiezing zou hij dan al?
het ware van den Volksraad in de Twee
de Kamer overstappen, inet de meest
vcrschc indrukken omtrent de beboetten
van Indie op verschillend gebied.
Democratise-sring van (te
weermacht.
De aigemeene vergadering van het
verbond tot dcmocratrsecring van dc
weermacht, heeft met algeniccno stem
men besloten, den heer G. B. van der
Werf, oud-voorzitter van den Ned.-Ind<
Bond van Eurojjceschc Militairen, can-
didaa: voor de Tweede Kamer tc stellen,
in dc plaats van ccn heer Wrjfc, die voor
een candiaatuur bedankt heeft.
WEER EEN NIEUWE PARTIJ.
Maandagavnnwd is in een le Amster
dam gehouden vergadering dc „Lande
lijke Kiezerspartij van Handelsreizigers
en Agenten" opgericht.
A.s. Zaterdag zal deze nieuwe partij
in een te Amsterdam te houden verga
dering candidatcn voor de Tweede Ka
mer stellen.
toch een heerlijken middag gehad.
Het tennissen ging best. De volgende
week is er een groote match. Ik heb
Clarence Penn tot partner Hij speelt
uitstektnd. Weet jo ook, of Dick er
nog is?"
„Neen, dat weet ik niet", zed El
len. .,lk heb hem maar even voor den
lunch gesproken. Vanmiddag heb ik
met je moeder een rijtoer gemaakt".
„Ja, dat heb ik daar juist van Moe
der gehoord, Maar Ellen, weet je, wie
ik vanmiddag in het dorp gezien heb,
toen Olarence mij in zijn auto thuis
bracht? Miriam, ze ging een huisje
binnen, waar een waarzegster woord.
Clarence had mo net van dde oude
heks verteld. Het moet een vreeselijk
mensch zijn, dat veel kwaad in liet
dorp sticht. Ik begrijp niet, hoe Mi
riam er toe koant, zich met 200 iemand
af te geven, maai- ik durf er niet te
gen haai- over beginnen en ik vind
het ook maar beter, er niets van te
gen llarry te zeggen. Voordat ik liet
vergeet, Ellen, Ilatirv en ik rekenen
er op, dat je na het eten met ons gaat
paardrijden. De avonden zijn zoo
heerlijk, cn Miriam gaat tooh altijd
dadelijk na tafel naar haar kamer".
„Ik zal even aan Lady Norch est er
vragen, of ze liet goed vindt", zei
Ellen. „Ze is er laatst wel over be
gonnen, dat ik vooral weer moest
gaan rijden, maar ik vind het in al'le
geval beter, haar te vragen, of zij
mij vanavond missen kan."
Ellen begaf zich dus naar Miriams
kleedkamer
Lady Norohester-was blijkbaar juist
thuis gekomen.
Het viel Ellen op, dat de jongo
vrouw niet gehocl op liaar gemak
was, maar zij scheen anders in een
goed humeur. Ze vroeg voor het eerst
sedert lang weer met eenige belang-
6teliliiig, wat Ellen dien middag go-
daan had.
„Met mijn sohoonmoeder uit rijden
geweest? Hm, dat zal wel amusant
geweest zijn".
Miriam wierp, terwijl zij spr ax,
haar hoed op de sofa en begon haar
japon los te haken. Het ging haar
blijkbaar niet. vlug genoeg, en in haar
haast scheurdo zij hot borduurwerk.
„0, wat jammer!" riep Ellen. „Laat
mij u even heliten".
„Neen, dank je. Da kamenier zal
wél dadelijk komen, maar liadt je mij
iets te vragen?"
Lady Evelyn wou graag, dat ik van
avond 11a het diner mot haar ging
paardrijden. Vindt u het goed, (lat ik
ga
„Ik heb je, dunkt mij, al dikwijls
genoeg gezegd, dat jo altijd moet
doen, wat Evelyn wensoht".
De kamenier was ondertussöhon
binnen gekomen en hielp Miriam een
peignoir aantrekken.
1 Ellen volgde Miriam daarop naar
haar zitkamer
I Lady Norchester stak een sigarette
1 op en ging op de rustbank liggen roo-
1 ken.
„Kan ik werkelijk niets voor u
den V' vroeg Ellen.
,Ncen, niets".
te doen wat ik wil" voor u opmaken?" vroeg Ellen.
„Maar begrijpt u dan niet, hoc he-Ze had mets liever gedaan,
leedigend dat voor mij zou zijn, en dan de kamer te verlaten, maar
dat het dan zeker onmogelijk voor zij durfde Miriam, nu deze in zoo'n
mij zou worden, langer op Wynche vreemde stemming was, niet goed
te blijven met Lord Norchester alleen laten. Er
„Je praat altijD over weggaan. «ou dan vast cn zeker weer een scèno
,,lk zei vandaag al tegen meneermaar naar het mij toeschijnt, maak volgen.
Framley, dal ik eigenlijk overbodig! je niet veel haast met je vertrek' - „Dat is goed", zei Miriam. „I.M:-n
werd op Wynche". 1 Er werd aan dc deur geklopt en we het dan maar dadelijk doen".
„Zoo, en wat zei hij?" 'Lord Norchester trad binnen. Hij'; Zij begaf zich met Ellen weer naa*
„Dat het misschien het beste zou keek van zijn vrouw naar Ellen cn de kleedkamer. Ellen voltooide liaar
zijn, als ik niet lang meer bleef". zag dadelijk, dat er iets voorgevallen taak onder een diep stilzwijgen. Htuir
Op dat oogenbllk kwam de kame- j was. Hij had een doosje in de hand,handen beefden zoo, dat zij soms no.u-
nier binnen. Zij liad eonige brieven'dat hij Miriam overreikte. j welijks voort kon gaan, maar zij wist
th'de hand. „Toen Whittaker mijn koffers ver- zich te beheerscheii.
„Moeten déze vanavond nog gepost der uitpakte, kwam mij dit in kan-. Toen het kapsel klaar was, zei zo;
worden, mylady?" vroeg zij. den", zei hij. „ik was heelemaa! ver „Het is niet zoo goed gelukt, als ik
„Ja, wacht, oil den schoorsteenman-1 goten, dat ik liet in Frankrijk voor ie 1 wel 7.011 willen, maar liet bloedkoraal
tol ligt er ook nog oen". I gekocht bod. Het look rno juist iets staat beeldig bij uw donkere haar".
Ellen, dio dicht bij den schoorsteen voor jou. Hij opende het doosje en - Miriam bekeek zich in den spiegel
stond, reikt© de kamenier den brief haalde een bloedkoralen kam in den en knikte goedkeurend. Hierop open-
over en zag bij toeval aan wien de vortn van een tiara te voorschijn. do zij de deur naar de zitkamer en
brief geadresseerd was. Toen de ka-. Ellen wilde de kamer uitgaan, maar zei:
menier de kamer verlaten had, zeidc Lord Norchester liet nu ook haar del „Hoe vindt J© hem staan, Harry?"
zij: kaan zien en vroeg: „Prachtig, veel mooier dan dlaman-
„I.ady Narchcsler, heoff Walter „Ja, heel mooi", zei Ellen. „Hij za\ ten".
Baroeith aan u geschrevenLady Norchester zeker heel .goed I Miriam liep naar den spiegel, dit
„Raakt jo dat watt'» ©taan". j boven den ecnooreteen hing en bekeek
„Ja, want ik hen l;<ing, dat hij om Miriam keek van dc een naar den 1
geld gevraagd heeft". ander. Er speelde een spottende gliro-
„En al was dat zoo, wat dan nog"' tich om haar lippen.
„Ik zou het afsolniwelijk vinden". „Zooals ik mijn haar nu draag" zei- -
„Waarom? De .meeste mensohen de zij, „kan ik er geen leam in -«te-
kunnen wel wat geld gebruiken cn ik ken"
hoop, dat ik vrij ben, met mijn geld l Wil ik het vanavond eens anders
liet kopse! nog een? nauwkeurig.
„Ik dank jc wel, Harry", zcide zij,
„het v.as lief van je, zco om mij te
denken",
(Wordt yervolcd.)
