HAARLEM'S DAGBLAD
journalistiek en Philantropie.
Büitsnfgntfsch Overzicht
MIRIAM
CONDERDAG E7 APRiL 19gg - TWEEIEBLAD
BEN OOLUKFIRT.
I .ran celedon kon men op hot titelblad
ThSge romans eon in het Franseh
festeld gebod voor de moeders aantrexfen.
fm de lectuur ervan aan heur dochters te
verbieden. Ik vermoed, dut zoo'u gebod
thaus niet meer uitgovaardxgd wordt,
want de uitwerking zal doorgaans wel te
genovergesteld geweest zjjn aan bot be
oogde doel, terwijl hot voorts bij do te
genwoordige emancipatie der lieve jeugd
behoort, met waar» dat op het veld der ro-
manlcctuur geen verboden vruchten meer
voor haar gToeien.
Hoe het ook zg„ik had bijna een dorge-
lijk gebod, maar dan in goed Hollandsch
en tot de vaders gerieht, ten opzichte hun
ner zonen, boven dit stukjo geplaatst.
Want, krijgen ouzo Haarlemscke bongels
deze regelen ouder oogon, dan vrees ik,
dat bij het eerste het besto relletje, dat
rich hier aan de Baaks, het gezochte ter
rein voor misdadige woelingen Of elders
mocht afspelen, het aantal brancards,
waarover onze politie met Mathot incluis
beschikt, wel eens veel to klein kon blij
ken. Doch ter zake.
Het was op een zonierschen dag van
1900, dat aan de Hoogewoord te Leiden
een bejaarde juffrouw door een onbesuisd
wielrijder aangereden werd. Hot eenige
gevolg, zoo scheen het althans, was een
onbeduidend wondje, dat bü iemand in de
buurt werd afgewassehen, waarna de juf
frouw haar weg vervolgde.
Doch evenals in 1914 enkele pistoolscho
ten te Serajewo de aanleiding vormden tot
een bloodigen en langdurigen krijg, waar
aan allengs meer staten en staatjes nood
gedrongen of voor hun fatsoen gingen
deelnemen, zoo was deze op het eerste ge
richt vrij onbeduidende aanrijding be
stemd, om ccn burgeropstand to verwek
ken, waarbij echter, laat ik dit ter ge
ruststelling er dadelijk by vertellen, geen
onkel druppel bloed gevloeid heeft.
Want de aangeredene bleek er mot het
wondje en den gebruikelijken schrik al
leen niet af te zijn; zy stierf enkele da-
geu later aan een hersenschudding, vol
gens haar dokter door het onge il ver
oorzaakt.
De Burgemeester, wien het onoesuisd
en op verbodon paden fietsen zyner ge
meentenaren reeds lang een steen des aan
stoots wasmat' thans order, om met de
uiterste gestrengheid tegen al die fiets-
nianiukkeu op te treden. En de agenten
in hun dieDslyver gingon dra to ver en
bekeurden zelfs ieder, die zyn lywiel een
voudig aan do hand over trottoir of plant
soenpad voortbewoog. Dit moge dwaas lij
ken; de toen geldende verordening liet wel
eenige ruimte voor twyfel. Hot regende
letterlijk bekeuringen; tachtig op 66n dag
was heel gewoon. Gevolg: een by don dag
groeiende ontstemming by oen groot deel
der bnrgerij, zich uitende in samenscho
lingen bij avond. Zelfs kregen do/.e relle
tjes weldra con leider, om wien zich van
nu af het oproer concentreerde. Leiden an
dermaal iu last.
Zekere S., kwam op één der eerste on
lust-avonden van het station en ging, geen
lantaarn hebbende, met zijn fiets aan de
hand over het trottoir. Dat zal niet gaan,
«lonkt eon survcilleorcml agent on by no
teert S. volgens de regelen dor kunst Voor
een proces-verhaal.
Maar S., anders toch al niet berustend
van aard, zon op wraak en kreeg en lumi
neus idee. njj wierp zijn bemodderde fiets
ale een juk over de schouders en wan
delde aldus het trottoir van den Stations-
wog af, iederen voorbijganger dwingend
om op zjj te gaan. Vooral bij het ontmoe
ten van een agent had hy extra veel ruim
te noodig. Zoo kwam deze bovendion pot
sierlijk gekleede man, onder gejubel der
opgetogen menigte: „Leve mekeer S
leve mekeer S...." lange de Brcestraat,
waar men by wjjze van serenade halt hield
voor het politiebureau. De Commissaris
liet deze beleefdheid niet onbeantwoord,
maar kwam, omstuwd door een haag van
agenten, naar buiten en sommeerde daar
het volk tot driemaal toe om uiteen te
gaan, met de gewone bedreiging, dat an
ders geweld zou worden gebruikt. Voor
het oogenblik hielp het; de politiesabel
kon in do Bcheede blijven.
Het tumult was daarmode evenwel niet
nil; 8. en zijn bent vervolgden huu zege
tocht naar Boter- en Vischmarkt en
Nieuwe'Ryn, waar van nu af de pret
eigonlyk pas begon. De politie koos op
haar beurt als operatie-basis de Koren
beurs; mooier gelegen punt was wel niet
denkbaar.
Zoo zag men daar eenige avonden ach
tereen ecu groote politiemacht samenko
men ondêï leiding van don Hoofdinspec
teur, terwyl de omringende straten en ste
gen volgepakt werden met een zeox be
langstellend publiek, waaronder natuur
lijk veel opgeschoten jongens. Men sloog
alle aanmaningen van den Hoofdinspec
teur in don wind (daar kwamen zjj toch
ook niet voor) en dan beval deze maar
weer kort on krachtig: „Trok uit sabel,
charge", waarna zjjn manschappen met
do blanke sabel op do menigte instoven.
Ol' hot iets hiel? Och neen, ik dacht on
willekeurig telkens aan een zwerm vlie
gen, die men 's zomers bjj zyn" botervlootje
uiteendrijft; dra komen zy terug en bedek
ken andermaal de aantrekkelijkheden
onzen diseh als met een zwart laken.
Ernstige gevolgen hadden deze charges;
gelukkig niet; er werd alleen met bot plat
der sabel geslagen. Liep bet tegen bedtjjd,
dan zakte het publiek, dankbaar voor het
genotene af en trok ook do politiemacht
zich gaandeweg terug.
Zoo geschiedde het eeue, dat ik na
loop met één der andere inspecteurs door
de relletjesbuurt de ronde deed om te
of allee nu rustig was. Het was rustig, al
werden wjj ook door sommige winkeliers,
die voor hun deur een korte nabetrachting
hielden, uit de verte gescholden 1
slachters en moordenaars. Er niet naar
luisteren is altijd de beste remedie;
aardigheid gaat er dan gauw af.
Maar wat is dat? Komt daar een bran
card aangereden? Inderdaad en naderbij
gekomen vertelt ons do begeleidende
agent, dut hjj een knaap naar bet Zieken
huis brengt, die volgens omstanders by
een charge geduchte slagen opgeloopon en
daardoor hot bowustzyn verloren heoft.
Dit verklaart ons eenigazins de boosheid
dor winkeliers, die n.l. iets eerder dan wjj
van doze geschiedenis gehoord hebben.
Even later op het bureau terug fluks
een tclefoontjo met het Ziekenhuis. En
wat was er nu met dat bewusteloos go-
slagen ventje aan de hand? Wel, bjj was
dadelyk na aankomst gierend van pret
\an de brancard gesprongen, had voor de
onthutste omstanders het bekende gebaar
vertoond van duim aan den neus eu hand
vooruit en zich toen mot spoed nit de
ten gemaakt.
Maar het geval bleef niettemin in de
oogen van diverse Boter- en Vischmarkt-
wiukeliere vrjj bedenkelijk cn nog weken
daarna bestond er tussehen deze anders
zoo politiegezinde burgers cn ons eemge
verwijdering.
A. A. HOTTZTNGA.
Overeenkomstig het verzoek van ]$r.
Huizinga is liet bedrag van Tien Gulden
gezonden aan Dr. A. A. G. Land, penning
meester van het Nansen Comité.
Lichamelijke Opvoeding.
LXIL
Een demonstratie van Scliool-
gjminastiek naar nieuwere be
ginselen
Hot is al weer meer dan een jaar gele
den, dat ik rnjju lezers heb ingelicht over
een poging tot het zoeken van nieuwe ba-
voor do wijze van indeeling eener
gymnastiekles, een poging, uitgogaun van
le leeraren van de Haagsehe Kweekschool
oor gymnastiek onderwijzers. Zooals ik
toen schreef, werden de oefeuing-n als
regel naar do oiteriijke omstandigheden
jedeeld en veelal worden zy dat nog.
Worden oefeningen uitgevoerd, vrjj van
toestellen of gereedschap, dan heeten zjj
vrjje oefeningen, aan de brug brugoefenin-
gen enz. „Het doot denken aau den dok
tor, die zjjn beschikbare medicamenten in
deelt naar dcu vorm van de potten en
flcssehen, waarin zy worl-in bewaard, in
plaats van naar hun uitworking," zoo
schreef ik in mjjn artikel van 16 Fe
bruari 1921.
De indeeling der oefeningen naar den
uiterlyken vorm heeft steels de gemakke
lijke indeeling en samenstelling van een
loe bemoeilijkt en dit bezwaar heol't de
leeraren van de Haagsehe Kweekschool er
toe gebracht een boekje samen te stellen
„Grondslagen voor oen stolsel van School-
gymnastiek" geheeten, waarin met de
oude indeeling geheel gebroken .s De oefe
ningen wordon ingedeeld r.aar hun invloed
op het lichaam, hetgeen eigenlyk zoo van
zelfsprekend ie, dat men zich er over ver
baast, hoe het zoo lang heeft kunnen la
ren, voordat deze richting zich heeft ont
wikkeld. Maar nu is zjj or dan eu, naar
ik hoop, zal zjj vlug eu voorspoedig ont-
wikkelon. Heb ik van het Proven der
Haagsehe leeraren op theoretisehe gronden
van don beginne af groote verwacht in gen
gehad, de practyk heeft mjj aiot teleur
gesteld. In den avond van Zaterdag 8
April was ik n.l. in de gelegenheid een
practische demonstratie van h--.t nieuwe
systeem bjj te wonen in do good ingerichte
nieuwe gymnastiekschool van het gymna
sium in de Laan van Meordervoort te Den
Haag. En laat ik het maar dadelijk zeg-
gon, de demonstratie was schitterend
mooi, was onberispelijk, zoowel wat be
treft dc samenstelling der lessen, de keuzo
der oefeningen als de wjjze van uitvoe
ring. Ik moet bekennen, dat ik niet dikwjjls
zoo iets goeds op het gebiod van gymuns'
tiek heb gezien. In 1913 zag ik te Am
sterdam een demonstratie van gymnastiek
door Zweedsche dames ter gelegenheid van
dc tentoonstelling „de Vrouw 1813-1913".
Naar deze gobeurtenis gingen mjjn ge
dachten steeds weer terug bjj het zien van
de lessen naar het nieuwe systeem te Den
Haag Ook hier, evenals toen, die zelfde'
ernst en volledige aandacht van de leer
lingen in de klasse, de onberispelijk uit
voering en consequent volgehouden cor
rectheid in de lichaamshouding voor, tij
dens en na de oefeningen; een correct
heid, die niet kan nalaten een blijvende
gunstige houdingsverandering in het le-
vcd te roepen. Ook hier, evenals bjj Je
oefeningen der Zweedsche dames, die vol
maakte rust, hot gemis van hot lawaai,
waarvan onze gymnastiekzalen en hun om
geving meestal daveren, wanneer ear een
groote klas in werkt, en waarbij het ef
fect zoo dikwijls to veel wordt gezocht 'n
de omstandigheid, dat de les klinkt als
een klok. Ook ontbrak dat gojaagde
rustige, dat een gevolg was om do lcerliu-
gen toch vooral veel te willen laten uit
voeren, zoodat oen groote hoeveelheid ar
beid werd verricht en do leerlingen flink
vermoeid de les weer verlieten. Of die ar
beid door het gejaagde tempo niet te veel
in hoedanigheid leed, m.a.w. of de cor
recte uitvoering niet in het gedrang k
door hot gejakker in de lessen, werd wel
e9ns te veel nit het oog verloren. By de
demonstratie op 8 April van het nieuwe
systeem worden dezo heTaas te veel voor
komende fouten tot mjjn niet geringe vol
doening geheel vermeden. Vooral zjj, die
zelf gewend zjjn deze oefeningen uit te
voeren op de wjjze, zooals bjj bedoelde de
monstraties aangegeven, zullen geen vrees
koesteren, dat in zulke lessen te weinig
arbeid wordt verricht. De eenvoud der
oefeningen kan op lecken den indruk ma
lton, dat zjj zonder of althans met weinig
inspanning wordon uitgevoerd; het tegen
deel is echter waar. Een verheugend feit
was ook, dat de talrjjke aanwezigen met.
zooveel belangstelling en oplettendheid he1
verloop der lessen en de uitvoering dor
oefeningen volgden en dat nog wel bjj
het gemis van bravenrstukjes en effect-
nummertjes. Het sueeoa was dan ook zeer
groot, en verdiénd. Er worden twee les
sen gegeven; eou aan meisjes van de zesde
klasse eener volksschool eb een aan do
leerlingen der kweekschool. Dut do laatsto
les tip-top was, ligt voor de hand. Dat het
systeem ook in de school uitvoerbaar
bleek bjj de les aan do meisjesklasse; dit
waren geen uitgezochte meisjes, doch
klasse in haar geheel kwam hier in a
Het resultaat was werkeljjk overbluffend
en het beste, dat ik op het gebied van
schoolgymnastiek ooit zag. De les ving
aan mot eenige inleidende oefeningen, be
staande in verschillende wijzen van gaan,
ter geleidelijke en langzame vorleveudi-
ging der algemoeno stofwisseling. Daarna
arm-, romp-, en beenoefeningen en combi
naties daarvan om in het algemeen in te
werken op dc lichaamshouding en ter ver
betering van de coördinatie der bewegin
gen; vervolgens bangoefeningen ter ver
sterking van arm- en schondergoldelspie-
ren. Hierna kregen door meer geloealiscor-
de oefeningen dc rug- en buikspieren een
flinke beurt. Als gevolg hiervan was weer
een^ krachtige inwerking op de algemeens
stofwisseling noodig, hetgeen bereikt werd
door kunstmatige passen van verschillen
den vorm. Nu kregen do leerlingen weer
gelegenheid te toonon, hoezeer zjj huu li
chaam beheerschteu door het uitvoeren
van evenwichtsoefeningen, waardoor te
vens 't spiergevoel wordt ontwikkeld. Dan
werd een eenvoudig spelletje gespeeld ter
opvoering van do vaardigheid en om het
element van vreugde vooral niet te verge
ten, tcrwjjl het slot van do lea werj ge-
ornul door het opstellen der klasse en
rustig afmarcheert n om ademhaling cn
bloedsomloop te kalmeeren en de kinderen
zoodoende weer gesehikt te maken voor
het volgende schooluur.
De indruk, dien ik van hot nieuwe sys
teem had gekregen door kennisneming van
het boekje, waaiiu het werd beschreven,
door de demonstratie niet alleen beves
tigd doch versterkt, n.l. dat wy met deze
methode v
uit kunnen kome:
i groo
te sprong vooruit. Zjj is naar mijn opvat
ting een belangrjjk resultaat van het wel
overwogen werken en onvermoeid streven
de Haagsehe Kweekschool, die zich
sedert kort vereenigd heoft met het Insti
tuut voor Lichamelijke Opvoeding, een an
dere Haagsehe opleidiugsinrichting voor
gymnastiekleraren. Wjj mogen do be
stuurders en de leeraren van deze school
harte gelukwensehen met het
voorloopig succes en zouden in het be-
lang van de lichamelijke schoolopvoeding
niets lievor zien, dan dat hun systeem
spoedige en algemeens toepassing mocht
vinden.
H. L. WARNIER.
Financiëele Berichten
ARNOLD CIILSSEN EN CO.
Naar-de Te.l. verneemt heeft de heer
A. .1. A. Gilisecn te Roterdlam (die tot
31 Decamber 1921 bebeerend vennoot
geworden), in verband met op hem
noe rustende aansprakelijkheid voor
vorderingen die van vóór 31 December
1921 ««steekenen, eveneens surséance
van betaling aangevraagd. Zijn daoi-
toe strekkende verzoekschrift is
Woensdag bij de Rechtbank te Rotter
dam ingediend..
DREIGT EEN BREUK TUSSCHEN FRANKRIJK EN ENCELAND?
SCHERPE VERKLARINCCN VAN LLOYD CEORCE OVER DC
REDE VAN POINCARé.
DE FRANSCHE BLADEN VIJLEN OE SCHERPE KANTEN VAN HET
BETOOG VAN POINCARé AF.
LLOYD CEORCE EISCHT DAT DE OPPERSTE RAAD TE CENUA
BIJEENKOMEN ZAL.
DE RUSSISCHE QUAESTIE NOC NIET OPCELOST.
Onze Lacüfioek
ARMOEDE.
Eerste landlooper. Waarom hejf
je met aangebeld bij het groote hkioi#
huis}
Tweede landlooper: Ik dank jel Ik
keek door het apen raam naar binnen
en toen zag ik, dat er twee meisjes op
één piano zaten te spelem. Nou, al9
ze zóó arm zijn zullen ze voor ons
heueah niets te missen hebben 1
Piet: Ik ben in ean lastig parket
Karei: Hoe zool
Piet: Ik spaar sigarenbandjes oj
om een meisje pleizier te doen.
Karei: Nu}
Piet: En nu wil een ander meis
dat ik niet meer rook en zall
Het „boten" dca laatsten tijd niet al i sche kwestie en wvj willen, indien het
te best tussehen Engeland en Frankrijk.
De conferentie heeft dit weer aange
toond.
Uit Genua wordt gemeld De parti
culiere secretaris van Lloyd George
heeft de volgende verklarng omtrent
hst Engeische standpunt
gepubliceerd
„De door Poincaré gehouden rede is
zeer ernstig, daar zij zonder eenig voor
afgaand overleg met de geallieerden is
mogelijk is, vrede sluiten met het Rus
sische volk, wat ook de aard en het stel
sel zyner regeering moge zijn. Hel Rus
sische volk heeft twee en een half jaar
dapper voor de zaak der geallieerden ge
streden en zware offers voor zijn bond-
genooten gebracht. Het Russische volk
is niet verantwoordelijk voor de gebeur
tenissen na de evolutie. Engeland zal
tegenover Rusland een oprechte en
menschlievende politiek voeren, wan-
zijn regeering hei beginsel der
gehouden. Alles, wat Poincaré zeide ternationale verplichtingen aanvaardt,
omtrent de beteekenis van een gemeen- dat voor het verkeer tussehen beschaaf-
schappelijk optreden der geallieerden in de volken onmisbaar :s.
Europa, vindt de hartelijke ïnstemmng De houding van de Russische dolega-
der Britsche regeering. Wij zouden ons tie bemoeilijkt het tot stand komen van
echter voorloopig één opmerking willen oen verdrag. Wjj weien precies, hoever
veroorlovei
wel, dat de zonder eenig wij willen gaan. De Russen gedragen
voorafgaand overleg afgelegde verkla
ring, dat Frankrijk met of zonder
zich al3 Oostersdhe handelaars.
De politieke sub-commissie 2al dezer
medewerking der geallieerden zal op- dagen over het tot stand komen eener
treden, een zeer eigenaardige manier is overeenkomst beslissen. De Engeische
een gemeenschappelijk optreden te
verzekeren,
In zekeren zin is de verklaring van
Poincaré gericht tegen een houding van
Duitschlaud, welke niets met de confe
rentie van Genua uitstaande heeft. Men
echter rekening houden met het
feit, dat de publieke opiaie ten zeerste
geprikkeld is door het Ehiitsch-Russi-
sche verdrag, hetgeen niet zonder na-
deoligen invloed is op de conferentie van
Genua. De Fransche openbare meening
schijnt er van overtuigd te zijn, dat het
Duitsch-Russischo verdrag een der na-
deelige gevolgen van de conferentie van
Genua is. In Frankrijk wordt deze mee
ning versterkt door zeer gevaarlijke be
weringen, welke niet alleen in Frank
rijk, doch ook in een deel van de Engei
sche pers worden verkondigd. Deze
onjuiste beweringen brengen Frankrijk
tot de veronderstelling, dat Groot-Brii-
tannië ie Genua een politiek van ver
standhouding met Rusland volgt, ge
heel zonder samenwerking met de Fran
sche delegatie, welke in strijd is met de
belangen van Frankrijk. De „Daily
Mail" heeft zich zelfs niet ontzien te
beweren, dat Lloyd George een afzon
derlijk onderhoud met Krassin zou heb
ben gehad en dezen zou hebben gezegd,
dat Groot-Britannië bereid zou zijn alle
oorlogsschulden te annuleeren.
Dit is volkomen onjuist. Lloyd
George heeft nooit een particuliere be
spreking met Krassin gehad. Hij heeft
de Russen steeds te zanien met zyn col
lega's ontvangen. Hij heeft juist duide
lijk het tegendeel gezegd van hetgeen
de „Daily Mail" beween. Van een an
nuleering der schuld is nooit sprake ge
weest. Dat is een leugen, om de confe
rentie to laten mislukken, en om de
Fransche openbare meening te veront-
De Britsche minister-president kan de
verspreiding van al degelijke leugens
Genua uit niet voorkomen, doch hij
zal ze bij de eerst voorkomende gelegen
heid in het parlement weerleggen en dc
ware toedracht der gebeurtenissen mede-
deelen. Het is te wenschen, dat de pu
blieke opinie weinig geloof hecht aan de
berichten van de Northcliffe-pers.
Het is zeer te betreuren, dat Frank
rijk zich door deze leugens laat opwin
den en dat de stemming der conferentie
er door wordt vergiftigd;
De toestand is zóó delicaat, dat de
vermindering van het wederzijdsch ver
trouwen groote gevaren met zich zou
medebrengen.-
Lloyd George streeft er onvermoeid
naar, de Franschcn in te lichten omtrent
de bedoelingen van de Britsche politiek.
Hij hoopt, dat hem dit zal gelukken.
Engeland is van meening, dat, wan-
:er er met Rusland geen vrede wordt
gesloten en wanneer er geen ernstige
pogingen waren gedaan om met Rus
land en Duitschland tot een overeen
komst te komen, dus wanneer men deze
zou isolceren en aan de ellende
overleveren, de beide volken onvermijde
lijk elkaar in de armen zouden moeten
vallen en zich in den strijd tegen
ésten zouden verbroederen.
Het Britsche rijk weigert, een derge
lijke politiek te voeren of te steunen.
Wij koesteien niet den geringsten angsi
voor een Duitsch of een Russisch ge-
doch wij zijn vast besloten alles
te doen wat in ons vermogen ligt om
verhinderen, dat er in Europa een nieuw
bloedbad zal worden aangericht.
delegatie houdt vast aan het geloof, dai
er een bevredigende overeenkomst zal
worden bereikt.
Terwijl de particuliere secretaris deze
verklaring voorlas, liet Lloyd George van
uit zijn villa door een boodschapper me-
dedeelen, dat de Britsche delegatie niet
eeuwig in onzekerheid wenscht te blij
ven. Hoezeer Lloyd George zich ook heeft
verzet tegen een stoornis in het verloop
der conferentie, kan hij toch niet dulden,
dat de Russische delegatie de conferen
tie moeilijkheden in den weg legt.
Frankrijk wil een breuk met Enge
land in elk geval voorkomen.
Uit Pari ia wordt aan het AJg. Han
delsblad gese ind
De indruk, door de rede van Podn-
iré te Bar le Due in het buitenland
speciaal in Engeland gemaakt, beeft
het den Franschen premier blijkbaar
wenscheliik doen voorkomen door offi
cieuse interpretatie wat er dreigends
in lae eenigszina
te verzachten
Er komen in verschillende bladen
nootjes voor, zeggende, dat de uit
drukking. dat eventueel Frankrijk al
en zal optreden om zich de noodige
aarborgon van nakoming door
Duitschland te verschaffen, cum grano
aalis moet worden opgevat
In do uitvoerigste uiteenzetting, die
in de „Petit Parisi en" voorkomt,
wordt eraan herinnerd, dat overeen
komstig annex twee van hoofdstuk
acht van het verdrag van Versailles
noodig is. dat de Commission des Re
parations uitdrukkelijk vaststelt, dat
f>uitechland zijn verplichtingen niet is
nagekomen e>n dat het dit opzettelijk
niet heeft gedaan. De Fransche regee-
rinsr, hoewel vast besloten al haar
rechten uit te oefenon, is volstrekt
niet van plan de grenzen daarvan te
overschrijden. De beslissing yam de
Fransche regeering zullen dus voort
vloeien uit die van de commissie, die
weer zullen afhangen van de houding
door Dultschland' tussehen nu en 31
Mei aangenomen.
Voor zoover de quaestie der waar
borgen betreft, zoo vervolgt de offi-
ciicuse nota, schijnt het, dat de Duit-
sohe regeering getracht heeft ieta te
dioen. Wij meenen namelijk te weten,
dat ze een nieuw programma van be
lastingen tot dc commissie heeft ge
richt. Maar niets bewijst nog. dat dit
programs voldoende geoordeeld zal
kunnen worden, noch of de Duitsche
reeeerlng geneigd is terug te komen
op de weigering controle op de finan
ciën te aanvaarden.
Het ernstigste nu eens veronder
stellende, zoo besluit do nota cursief
gedrukt, namelijk, dat Duitschland
zou volhouden een politiek te voeren
tegenover de ei «men van do Commis
sie. dan spreekt hot vanzelf, dat Poin-
oaré 'en wij zijn er zeker van hier zijn
eigen gedachten uit te spreken) een
optreden van Frankrijk alleen niet
voor waarschijnlijk houdt. Als hij ver
klaart, dïat Frankrijk recht zou hebben
alleen op te treden, dan heeft hij te
veel vertrouwen in het gezond verstand
der bonds?nooten en meer in het bij
zonder in de loyaliteit van Engeland
en de Engeische regeering om aan te
nemen, dat hij zijn strikt recht zou
hebben uit te voeren.
Wanneer een doel der buitenland;
sche pers concludeert, dat Poincaré
verlangen koestert alleen te handelen
of döt hij daarmee dreigt tegenover de
bondgenooten, dan verdraait zij blijk
baar de ceroelens van het hoofd der
In dat licht beschouwen wij de Russi- Fransche regeering.
Tot zoover de ofticiouse interpreta
tie van Poincaré's rede. die hetgeen
daarin wat overdreven trompetten#
was. zeker we! wat verzacht. Men inai
zich echter afvragen of deze achten
nakomende raad aan de klaroenstoo-
ten van Bar lie Due nu maar niet al te
veel gewicht te hechten, in het buiten
land en in de Fransche linksche poli
tieke kringen de uitwerking zal heb
ben, die Poincaré, blijkbaar ietwat
verschrikt door de wijze, waarop zijn
rede in Engeland en Italië ontvangen
is, ervan verwacht, terwijl de rechter
zijde, waar nu alweer gehoond wordt,
dat Poincaïó even elap is ale Briand
liet was, zeker geen sarcasmen genoeg
hebban zal om deze nieuwe terugtocht
(zooals ze deze oorrectie zeker betite
len zal) te gispen. Ei men kan erop
ïehenen, a&t de premier als de Kamer
weer bijeenkomt, thans '_n rechts
evenveel verwijten te hooren zal krij
gen als van links
Er wordt thans tussehen de geallieer
den
onderhandeld over de sanc
ties die Frank ijk beoogt.
Lloyd George verklaarde
„Het is niet mogelijk, dat de Enten
te, wier groote politieke beteekenis io
Europa zoolang zij eensgezind blijft,
door Engeland geenszins wordt miskend,
blijft bestaan, wanneer" leden dezer En
tente onafhankelijk van de anderen be
dreigingen kunnen uiten. Het is beslist
noodzakelijk, dat wij in de eerste plaats
overeenstemming komen inzake de
problemen, welke in de redo van Poin
caré zijn aangeroerd.
Ik stel daarom voor, dat allo mo
gendheden, die her verdrag van Ver
sailles onderteekend hebben, hier to Ge
nua rullen bijeenkomen om over het
probleem der sancties, haar toepassing
haar motiveenng definitief tot over
eenstemming te komen."
Barthou maakte de opmerking, dat
Genua na de voorbereidende conferen-
van Cannes en Boulogne niet da
plaats kan zijD, om een dergelijke be
raadslaging te houden.
Lloyd George antwoordde „Deze be
spreking der mogendheden, welke het
verdrag van Versailles hebben onder
teekend, staat geheel buiten de confe
rentie van Genua, doch daar de hoofden
der geallieerde regeeringen nu toch een
maal hier zijn, zou het een dwaas en ua-
dcelig tijdverlies zijn, deze gelegenheid
niet te willen gebruiken. Bovendien is
de zaak urgent. Te Genua bevinden zich
thans de experts, en in het bijzonder de
juridische deskundigen. De sancties,
waarop Poincaré gezinspeeld heeft, boe
zemen alle mogendheden, die het ver-
dra g van Versailles onderteekendeu, be
hang in. Engeland weet niet, wat Poin
caré met deze sancties heeft bedoeld en
:t zou dit gaarne weten."
Barthou stelde voor, de geheele aan
gelegenheid in handen van den Raad
van Ambassadeurs te Parijs te stellen,
welke voor het onderzoeken van deze
kwestie met de vertegenwoordigers van
de Kleine Entente zou kunnen worden
uitgebreid.
Lloyd George antwoordde: „De draag
wijdte der te bespreken vraagstukken is
zoo groot, dat m. i. slechts de hoofden
der regeeringen een besluit zullen kun
nen nemen." Hij heraaldc, dat er geen
tijd te verliezen was.
Barthou verklaarde, zich met zijn re-
gcerir.g in verbinding te zullen stellen.
In Engeische kringen gelooft men
stellig, dat Poincaré zich aan deze uit-
noodiging van Lloyd George niet zal
onttrekken. In- deze kringen verwacht
men, dat de door den Britschcn pre
mier bedoelde conferentie tegen het ein
de der volgende week zal kunnen bij
eenkomen.
Oe onderhandelingen over
een Europeesch vredesver
drag.
duren intussohen ook voort.
De besprekingen tussehen dc geal
lieerden eenerzijd® en den leider der
Kleine Entente, Bene®, mot Lloyd
George en Barthou onderzijde, liepen
ook over de formuleering van de re
solutie over den Europeeschen vrede.
Over den tekst daarvan is met het
nog ni/t eens geworden. Het oor
spronkelijke voornemen van Lloyd
George was een korte iwoiirtic, waar
in alle mogendheden beloven eikaar
in de eerste tien jaar niet aan te
vallen. Barthou eisdhte de invoeging
van een bepaling, volgens welke do
bestaande verdragen daardoor Dieft
F euilleton
dien avond niet aan tafel, en van het
-oorgenomon ritje kwam ook niets,
voor jonge menschen is het niet pas was, is zij heel goed voor mij ge- genochtend. We kunnen er dan
goed, altijd onder een druk te leven, weest'
naar het Engelsch van
M\RIA ALBANESI.
daar Ellen verhinderd werd, mee te Ik meen opgemerkt te hebben, mijn
tin/1 /tof Ar rln lootz^n /toeren nek
kind, dat er de laatste dagen
iets is, dat jou hindert. Mocht dut
.Dus je blijft bij Evie!"
,Ja", zei Ellen, „dat beloof ik u'
kamenier dc stukken op de tafel ge-
eens op ons gemak over praten". legd had. Ellen had tot op dat oogeri-
De kamenier aarzelde even, toen blik niet meer aan het sieraad ge-
zeide rij: „Nu, om u te plezieren, zal dacht, maar nu zij het zoo vernield
Zij wist, dat Èveltyn het op het ik tot morgen wachten juffrouw, zag liggen, gevoelde zij, dat ook dit
32)
me>Mk" even voor liet diner een tele-1 zoo zijn, stort dan gerust je hart hijoogenblik heel naar zou vinden, maaj- hier blijven, doe ik in goen ge-
gram gekregen, waarin stond, datmij uit". iWynche te moeten verlaten, daar ze val. Mijn zenuwen zijn totaal van
haar zuster, die in Schotland woon-1 „Ik geloof", zei Ellen," „dat het be- nog heel voed invitaties voor.de eerst- j s nachts gewoon
de, ernstig riek was en naar haar ter is, dat ik er met u niet ovc-1
Haar m ui antwoordde niet, en Mi-
verlangde.
- „ik moet vanavond nog gaan", had 1 dat u tegen Lady Norcheeti
Yinin zag nu in den spiegel, hoe hij zi] tot haar zoon gezegd en daarop j want ik heb steeds zoo gehoopt,
Ellen nakeek, die juist de kamer ver- had zij om Ellen gestuurd. Er waren 1 mot haar te verzoenen'
het. Op zi)n gelaat lag een uitdruk- brieven te schrijven en pakjes te ver- rw
king verspreid, die Miriams hart zenden en meer zulke werkjes.
„Dat leun je je eene m voor goed
uit het hoofd zetten, Ellen. Het
niet veel goeds bcteekonde.
HOOFDSTEK XXIX.
Op aanraden van haar broer schreef
Lady Evelyn aan Margaret Marilliar
/olgcsnde weken had. j weg «iet van slapen
Ellen bleef boven bij de oude Lady Ellen trad Lady Norchesters kamer
Norchester, totdat deze klaar voor de binnen en vond Miriam half versuft
reis was OP de sofa liggen. Haar driftbuien om haar te vragen met de kinderen
Lord Norchester bracht rijn moeder werden meestal gevolgd door groote op Wynehc ie komen logeeren.
zelf met de auto naar den trein, en 1 uitputting. 1 „Ik sdmjf uK naam van Harry en
ady Evelyn ging vroeg naar bed, j Ellen begon baar te ontkleeden «n Miriam luidde de brief. „Ze zouden
*«ig verspreid, die Miriams hart zenden en meer zulke werKjes. uit net noorct zenen, ïMien. net is vauy tve.yn guiB «ws «v»,d'A uinderen
plotseling deed ineenkrimpen. Het vol De oude dame wan zoo zenuwack- mijn vaste voornemen, hier niet weer I Tegen tien uur begaf EUen aoh nog hielp luw "aar bed. Mm^ «sh«n J j zo? k
achter zich, en keerde Lord Norches- Schotland te vergezellen. Hiervan goede actrices, en het tooneal
ter zich om. wilde deze echter niets hooren. Zij te klein voor ons". Zij zuchtte.
..Je komt toch zeker beneden di- verzocht Ellen integendeel, vooral mijzelf betreft, zou ik het mij niet
neeren, Mirrie!'» vroeg hij. Het was op VVynohe te blijven, zoolang zij weg zoo aantrekken. Jk ben oud
hiergang kwam zii de kamenier tegen,die haar hield. Toen zij eindelijk te op zijn mooist en liet zou hun zoo-
Wat die haar staande hield: bed lag, deed Ellen de ramen een veel goed doen, vrij rond te kunnen
nietl „O, juffrouw zei ze. „Wat ben ik oogenblik wijd open omde frisedie draven en bloemen phikk«i en
heb blij, dat ik u zie. Ik weet niet, wat avondlucht
jiveren, Aurnelvroeg hij. Het was op VVynohe te blijven, zoolang zij weg zoo aantrekken, jk oen oua en neD dhj, u.-u ik u zie. ik wiet .n/.<OT1
ten lieve! mpnaampje, dat Ui in lang was. Zij vond de gedachte niet aange- mijn leven al geleefd, Hany, 'k ^t j hh^ on-1 land 1
binnen te haten ko- 2ich zoo vuil te maken, als zo maar
Moeder logeert nog in Schot-
•voi mgsnaampje, aat lui in lang was. zij vond ae geaaeme mei aange- mijn leven ai geieeiu, maar rnuxv, m -"jmuV --- ---- ,;ip ,;ev j«
lebrmk had. Nu Het het haai- ma Mina» t=mj» joon! Aj„ ft maai- fetoe„ ISJSbIT" "'iSlïï S M &fS*b™"
dat zijn leven niet voor good bedorvendeld geworden. U weet niet. hoe ze passelijk.
waarmee „ik wil natuurlijk heel graag doen, isDoch kom, laat one niet vawierte keer gaat. Ik wilde Juirt^naar ^de
wal u mij vraagt", zei Ellen, eenigs-
Het meisje voelde een groote droef-
-Ji AUill, 1/W.I. WIIB I1.K
u .er praten. Zeg mij liever, of I huishoudster gaan, om te zeggen, dat heid over zich komen. Wat een trage-
aarzelend; „maar er zijn vele re-mijn verzoek dat je nog' voorloopig ik morgen aan den dag nog ver- die werd hier op W ynche afgespeeld, l
«,-a«.Am ;i- „i/.i ion/, ui/..-..- r.n ïiioi» hUiv/m ie onaangenaam trek". Ellen was heel bleek gewor- Wat zou ze niet hebben willen doen,
1 - 1 om Miriams leven ten minste wat
la
n|et
echter koud. Zij kon aan niets meer laten,
denken, dan aan den blik, wu.-
haar man Ellen nagekeken had.
Toen hij de kamer verlaten had,
toniv zij kreunend in een stoel neer denen, waarom ik niet lang meer op hiér zult blijven,
en verborg het gelaat in de handen. Wvnche kan blijven". .is". i iT1
Deze stemming duurde echter niet ,*,Ik zou Kvelyu wei meenamen zei, „Neen", zei Ellen. „Ik had toch al j „Ilei spijt mij, juffrouw ging de draaglijker te maken, nuar diep
jaag. Opeens vloog zij op, rukte den Lady Norchester, „maar zij amuseertbesloten, te trachten, het hier nog kamenier voort, „dat ik u zoo heb j haar hart voelde zij, aatcr
bloedkoralen kam uit haar kapsel en ziph op het oogenblik zoo goed met eenig en tijd uit te houden. Lady Nor- doen schrikken, rnaar ik wist ook meer t< reaaen vie ue a
werp hem in een hoek dei- kanier. al die tennismatches. Zij waa den I Chester zegt wel eens meer iets, wat niet meer, wat ik beginnen moest werkeiijs nop&ïoos.
I laatsten tijd in Londen niet erg opge- zo niet meent, c-n dus moest ik het „Als ik jou was, Miles, zou ik nogToen nj ach
wekt, hetgeen waarschijnlijk wel door; mij eigenlijk niet aantrekken, wat ze niet naar de huishoudster gaan zei merteveriaten,^vwi haar ni op
1 - - i™-— ieder geval tot mar-1 bloedkoralen haarkam, waarvan oe
geweest, maar mi begint op te knap
pen".
Mevrouw Marillier kreeg dezen
brief, toen zij juist op het punt stond,
naar haar club te gaan. om met Esmó
Hillyard te lunchen. Het voorhoofd
fronsend, borg zijn hem h» haar
taschje.
(Wordt vervolgd.)
HOOFDSTUK XXVIII. i WVIU, neigeeii waarsL-nijniijK WVI uuuriiuj ojgeuiiIJK uim «uumwuw:», miiuvi „««i»
ue jonge Lady Norchester vénsdheemmij kwam. Evelyn is nog zoo iong,vanavond gezegd heeft. Toen ik hier 1 Ellen. „Wacht
