ïuiurs Oasblag
NEDERLAND BELGIS (1-2)
VOETBAL-UITSLAGEN 1921-1922
m
MIRIAM
TWEEDE BLAD
Maandag 8 Hel 1922
Brieven nit de Hofstad.
iiet ia took meer dan kras, zoo vol"
siatren als alle bctemgsteLIiiie bij een
xy-oot doel vam ket publiek ontbreekt
voor alle zaken die ket staasbeetuur
betreffen, liet overkwam ons dezer
dasren. dat een eroepie mannen, die
allen een min of meer belangrijke posi
tie bekleeden, blijf gaf niet het minste
of serines te af te weten van wat er nu
eigenlijk took met de grondwetsherzie
ning aan 't handje was, Wat deze herzie
ning omvatte wist er niet één, wat er
in de kers te Kamer gebeurd was,
evenmin. Het eenige dat bekend bleek
Was d- verhooging der schadeloosstel
ling voor de Tweede Kamerleden.
Hoe het zii. een dergelijke apathie
tegenover de algemeene belangen van
den Staat is niet goed. De vraag is
daarbij wat de oorzaak ervan is en
eerst als we dat weten is het mogelijk,
te zoeken naar een weg ter verbete
ring. Eén ding moet men echter- voor
op stellen: de regeering de3 lands
neemt niet meer die belangrijke plaats
in liet algemeene maatschappelijke le
ven in welke zii vroeger had. Vroeger
was het ten onderscheiding die alleen
aan de eerste man non ten deel viel
om deel te nemen aan het staatsbe
stuur. Thans zijn er talloos velen, die
veel belangrijker werk verrichten door
op andere wijze werkzaam te" zijn. In
de tweede plaats i3 het van belang dat
de regeeringsmaatregelen steeds moer
ontevredenheid wekken. Dat lijkt
vreemd maar de uitbreiding van de
overheidstaak is nu eens don één dan
weer den ander niet naar den zin en
het. eind-is dat ieder moppert.
Mo hoorde nauwelijks meer een
goed woord spreken over de beide Ka
mers en. verdiend of niet verdiend,
scherp is de kritiek op de arbeids
prestatie der ©rte gen woord igena-e
lichamen. Niet de minste belangstel
ling valt ook te ontwaren voor de aan
staande verkiezingen. Er is niets dat
de menigte beroert en waarschijnlijk
zal de uitslag het dit jaar leeren, dat
tal van nieuwe groepjes veel stemmen
vergaren en dat liet aantal thuisblij
vers heel groot is. Zullen de leiders
der politieke partijen eens ernstig
gaan overwegen wat hun wel te doen
staat om verandering in dezen toe
stand te brengen? Zij zullen zelf wel
de eerste zijn om te erkennen dat dit
eeen gezonde toestand is.
Vlak voor do verkiezingen en geen
zweem van actie bij wie ook, dat is
toch ook een teekenend feit.
De viering van den verjaardag van
dé Prinses is uitermate gering ge
weest. Eigenlijk is er niets gebeurd,
behalve dat de depart am entsgebouwen
avonds hun traditioneele lichtjes
lieten branden en de ambtenaren den
ganschen dag thuis bleven. Of deze
laatste viering, die den Staat duizen
den kost aan gederfden arbeid, wel gé-
wenscht is in dezen tijd waarin alles
om zuinigheid roept, valt eenigermato
te betwijfelen. Misschien wane het
gewensoht deze wijsfe van viering
eenigszins te wijzigen. Zij maakt op
de n iet-ambtenaren een ongunstigen
indruk.
Hoe het kwam dat ditmaal op geen
enkele plaats in de stad muziek werd
gemaakt ,is niet te begrijpen. Hield
dit verband met den rouw ten Hove,
of was het louter toeval Het publiek,
dat in groote getale op de been was,
vooral in de avonduren wist eigenlijk
niet goed waarvoor bet wandelde. In
geen enkel opziokt verschilde de avond
van aildere avonden, maar het is nu
eenmaal de gewoonte om op zoo'n dag
op straat te wandelen en dus deed
men het ook nu, al was er geen mu
ziek.
Met een enkel woord moeten we aan
stippen. dat tegenwoordig vrij vaak
concerten worden gegeven in.... de ge-
vongeniesen. Er is een vast clubje ar-
tisten, dat zich daarvoor beschikbaar
telt en dat op die wijze eenige zon in
het duistere leven brengt. Ook Zon dog
j.l. heeft in de oellulairo zoowel als
de militaire gevangenis een concert
plaats gehad. Op do gevangenen ma
ken deze uitvoeringen een diepen in
druk en het feit. dat de autoriteiten
deze uitvoeringen op hoogen priis stel
len blijkt wel dat men den goeden in
vloed ervan zeer wel inziet en dat
men gaarne deze pogingen steunt.
Gelukkig is de tijd voorbij dat niets
dan de ergste minachting werd ge
koesterd voor hen, die van de vrijheid
zijn beroofd Alles weten is ook ten op
zichte van hen heel dikwijls alles ver
geven. 't Is al lang een verouderd stel
sel dat in het gevangeniswezen wordt
gehuldigd; men weet helaas er nieta
andere voor in de plaats te stellen.
Indien men tracht het leven in de cel
len wat te verzachten dan zal dat on
getwijfeld een goede uitwerking heb
ben. Het is tenslotte zoo verschrikke
lijk weinig, W.al er gegeven wordt in
vergelijking van het vele dat de opge-
slotenen missen, dat men waarlijk
niet behoeft te denken dat.nu het ver
blijf in do gevangenis zijn afsohrik-
king gaat missen.
Wie wel eens even den neus heeft
oestoken binnen de gevangenismuren
sal dit wel dadeiiik toegeven. Het ge
beurt ons vaak dat we door de duinen
zwervend, weer dat gebouwen-complex
van de Scheven ingsche gevangenis in
het oog krijgen en altijd weer ervaren
wij oven de ontroering die ons beving
toen we al jaren geleden eens een ge
vangenis bezichtigden. Altijd weer
zien we dan die somberheid, die kil
heid. dht geweldilg-neerdTukkende van
het gewangenisiniereieur en die doffe
oogen van hen die daar hun leven
voortslepen. Men moet dat eenmaal
gezien hebben orn voor altijd de herin
nering daaraan te behouden. Wie dat
doet zal gaarne het goede werk steu
nen om in dit milieu eenige afwisse
ling te brengen. Misschien zelfs lag
een oplossing van het gevangenis-
vraagstuk in die riohting van liet op
meer gebied verstrékken van afwisse
ling.
In elk geval is dit begin goed on
met voldoening maken we er melding
SPOfsT EN WEDSTRIJDEN.
Voeitsall.
EEN VERDIENDE OVERWINNING VOOR DE 'BELCEN.
HET SPEL DER BELGEN EEN KLASSE HOOGER DAH DAT DER
NEDERLANDERS.
SCHEIDSRECHTER FOURCOUS UITGEFLOTEN.,
De 24ste ontmoeting.
Onder begunstiging van zeer fraai
weder heeft Zondagmiddag in het Am-
stcidamsche Stadion do 24ste ontmoe
ting tusschen de vertegenwoordigende
elftallen van Nederland en België
plaats gehad, Do 23ste, die in AnWer-
pemplaats had, was zooals men weet
ifinet een smadelijke 4o nederlaag
voor Oranje geëindigd. Geen wonder
dus, dat met groote belangstelling deze
revanche-partij tegemoet gezien werd.
Het Stadion was dan ook meer dan vol.
Overal waar nog maar eenigszins een
staan- of zitplaats gevonden kon worden,
stonden en zaten do menscheu als ha
ringen in een ton gepakt.
We behoeven hier natuurlijk niet nbg
eens tc vertellen, dat het op weg naar
en bij het Stadion weer een blijde cn op
gewonden drukte was. Alleen maakte
het nu niet, zooals op tweeden Paasch-
dag, een vreemden iudtuk, dal er talrijke
IJsco-wagentjes stonden. Pok dient hier
nog vermeld, dat dc opkoopers het dit-
maal niet erg gemakkelijk hadden, want
dc politie lette bijzonder scherp op: een
gevoig van de lelletjes, die in de afge-
loopen week bij den kaartverkoop heb
ben plaats gehad. Als er één geheimzin
nig een kaart te koop aanbood, vormden
natuurlijk dadelijk velen een groep om
hem een, zoodat vanzelf de aandacht der
politie op hem gevestigd werd. Dan
zorgde hij er veelal bijtijds voor, „boe
nen te maken"!
Ook waren er veel auto's, versierd met
dc bekende Belgische vlaggetjes en ge
vuld met luidruchtïg-doende Belgen, als
hadden zij reeds een voorgevoel van een
overwinning. Want het is helaas op een
verdiende nederlaag voor het Neder-
landsche elftal uitgcloopen.
Binnen hot Stadion.
Het terrein biedt een heel anderen
aanblik, dan op tweeden Paaschdag;
toen een triestige stormdag met af
en toe regenbuien; nu vroolijkc zonne-
I schijn en een verfrisschend briesje.
Toen beer groot muziekkorps uit
's-Hertogenbosch met een reusachtig,
dikken tamboer-majoor; c het muziek--
korps van het tiende uit Haarlem, dat
wel verdienstelijk speelde, maar lang
het massale geluid deed hooren, dat
het korps uit Den Bosch teweegbracht.
Er zijn natuurlijk ook weer officicele
personen; opgemerkt werden o.a. Mr.
J. B. Kan, als vertegenwoordiger van
den minister van Binnenlandsche Zaken;
Jhr. Mr. C. Feith, Secretaris-Generaal
van Onderwijs; eenige gezanten en con
suls van België; de wethouders van Am
sterdam Ter Haar,-Wierdels, Dr. Vos en
Vliegen; de besturen van den Belgischen
en den Nederlandsdien Voetbalbond enz.
Da olftallen.
In bet Belgische elftal zijn eenige wij
zigingen gekomen en in de Nederland-
schc combinaie is Hulsman, die nog niet
zijn beenblessuur hersteld is, ver
vangen door den Spartaan-speler Grobbe.
De Belgen komen het eerst in het veld;
zijn gekleed in zwarte broek, roode
trui en zwarte kousen met rood-witten
rand. Hun keeper De Bie is gekleed in
NEDERLAND:
zwarte broek en paarse tnrio Deze spe
lers, die den laalsten tijd zoo van zich
(ieJen spreken, worden met hun volks
lied en ten hoffelijk applaus ontvangen.
De spelers van het Nederlandsch elf
tal zijn gekleed in witte broek, oranje
trui en zwarte kousen met oranje om
slag, Doelwachter Van Tilburg is ge
kleed in witte broek en witte trui. Ho
pende op een revanche, worden onze
spelers door het duizend-koppige publiek
met zulk een luid applaus ontvangen,
dat het Wilhelmus bijna niet te hoo
ren is!
Het wachten is nu nog op den heer
Fourgous, den Franschen scheidsrech-
Weldra verschijnt deze. Het is
nogal corpulent man, gekleed in zw
broek en donkerblauw laken jasjë. Heclc-
maal niet het type van een Franschman I
Hij wordt ook met vriendelijke toejui
chingen begroet. Wij konden toen nog
niet vermoeden, dat de houding van het
publiek zoo spoedig vijandig tegenover
hem zou worden I
Na het onvermijdelijk gekiek stellen
de elftallen zich eindelijk als volgt op:
B. Kosslsr,
Puluur,
Hordijk.
Rodermoud.
fan Tilburg
Dinis,
fan Liuge órobbg
J, Bulder, Croon, D. Kassier.
BELGIË:
Bastin,
Hlsbal,
Tan Hege.
TerlisscK,
Larnoe,
Van Halme.
Gillis,
Bessams,
Flerens,
Swaertonbroeckx,
De Bil
De wedstrijd.
Deetje Kessler wint den toss en ver
kiest de eerste helft met den wind mee
tc spelen.
Te 2.32 trapt Larnoe af, doch Michel
uit al spoedig op den massieven, maar
altijd eerlijk spelenden Hordijk. De bal
gaal een paar maal over de zijlijn en
kan voorloopig maar niet uit het mid
den van het veld komen. De beslissin
gen van den scheidsrechter beloven aan-
an kei ijk veel goeds hij let goed op
en laat geen ruw spel toe.
Gaandeweg komen de Belgen ex iets
beter in, maar Pelser en Denis weten
telkens redding te brengen.
De eerste Nederlandsche aanval heeft
niet veel succes; de bal wordt door den
wind te veel naar voren gedreven. Voor
alle zekerheid loopt De Bie een heel eiud
zijn doel uit en trapt het leder weer naar
zijn voorhoede.
Het koppen en vooral het plaatsen
van de Belgen is bewonderenswaardig.
Hun vlug en enthousiast spel is prettig
om te zien. De Oranje-spelers schijnen
er maar niet in te kunnen komen. Boe
lie Kessler past zich het snelst aan; hij
"gce,fi een mooien voorzet, dien Bulder
over schiet.
Even later krijgt Gilles een vrijen
trap te nemen; zijn harde schot wordt
door Van Tilburg uitstekend gekeerd.
Als Boelie Kessler rakelings naast
heeft geschoten, gaan de vijf Belgische
aanvalsmenscheu er prachtig samenspe
lend van door; onze verdediging raakt
er een oogenblik door van streek. Het
wordt een opeenhooping van spelers
dicht bij het Nederlandsche doel, zoodat
-Van Tilburg geen prettig oogenblik je
heeft. Van Linge wil een hoogen bal
wegwerken, maar het ding komt ver
keerd op zijn schoen of de schoen ver
keerd. tegen den bal! en tot ieders
groote teleurstelling en verslagenheid
vliegt de bal langs den totaal verrasten
Van Tilburg in het doel (o1). Hiermee
krijgt België een goedkoop
doelpuntl
Er is dan negen minuten gespeeld.
Het is akelig stil in het Stadion.
Waar zijn de Belgische supporters?
We hooren ze nietl
Het spel wordt nu aan Nedeilandsche
zijde een beetje zenuwachtig. Onze spe
lers raken er een beetje verbluft door.
Zouden dan die jong-kerrcls uit het
Vlamingen- en Walenland wéér zege
vieren?
Alleen Hordijk en Pelser bewaren hun
kalmte en winnen daardoor veel.
Het is een lust om Boelie Kessler
langs de lijn tc zien rennen. Hij weet
Vau Hege en Verbeeck nogal eens te
passeeren; een zijner mooie voorzetten
wordt helaas ten tweeden male door
Bulder hoog over geschoten. De Bie
kijkt hem dankbaar aan, maar het pu
bliek uit kreten van teleurstelling.
Dan komt de eerste uiting van onte
vredenheid tegen den scheidsrechter.
Rodermond springt hoog op, om den
bal op te vangen; het leder komt daarbij
togen zijn gezicht. De scheidsrechter
meent evenwel, dat de Be Quick'er den
bal met de hand heeft aangeraakt en
„bestraft" het met een vrijen trap we
gens „hands"!
Jaap Bulder wil zijn twee fouten van
zooeven herstellen en zendt een hard
schot in, dat door De Bie evenwel
meesterlijk gestopt en weggewerkt
wordt.
Van Linge kopt een paar keer vlak
vóór den aanstormenden Larnoe weg.
Eenige aanvallen der Oranje-voorhoe-
'de stranden op off-side. Het is af en toe
om wanhopig te worden. Eindelijk komt
er eens een pittige aanval der onzen.
Een schot van Bulder kan De Bie aici
voldoende weg-werken; tot tweemaal toe
laat hij den bal vallen en raakt zelf ten
slotte bekneld tusschen Rodermond en
Boelie. Een andere Belg schiet evenwel
te hulp, waarmee de doelworsteling ein
digt.
Weer gaat Larnoe er van door. Van
Tilburg kiest het juiste oogenblik voor
uitloopen en ziet niet tegen een stevige
botsing met den Belg op; beiden vallen
op den grond, maar Van Tilburg had
nog juist den bal kunnen wegtrappen.
Hij krijgt een welverdiend applaus. Hij
staat waarlijk niet voor niets onder de
lat, want even later lost Larnoe weder
om een vurigen kogel, dien Van Tilburg
het veld weer inzendt.
Van samenspel in de Nederlandsche
voorhoede is niets te bespeuren. De
man, die het spel verdeelen moet, Bul
der, doet dit erg zenuwachtig; luk-raak
geeft hij maar trapjes naar rechts of
naar links.
Welk een verschil met het spel der Bel
gen 1 Ales is „af" wat zij doen! Verbeecs
letterlijk overall
Rodermond krijgt even een mooi kans
je, maar hij schiet naast. Zelfs een vrije
trap, dien Deetje schuin voor het doel
nemen mag, helpt nietl Bijna het ge-
heele Belgische elftal stond tusschen hem
en De Bie in. Er is geen doorkomeu
aanl Onze drie binnenspelers zullen het
dan eens met een paar verre schoten
probeeren, maar ook die gaan naast!
Het spel wordt een oogenblik gestopt
>or Larnoe, die met Pelser in botsing
is gekomen. De Belg blijft kermend Eg
gen. Talrijke helpers schieten toe, die
Larnoe tenslotte opnemen en wegdra
gen. Men heeft met hem te doen.
Zelfs in de periode, dat België met
tien man speelt, blijft het spel aan Ne-
dcrlandschen kant een saaie vertoooing.
De Beigen spelen beslist een klas hoo-
ger dan de Oranje-jongens! Moeten
dézen nu revanche nemen I Het lijkt
naar niets!
De ballen worden bovendien te hard
naar voren gespeeld, zoodat Deetje
Kessler hem niet kan bereiken, hoeveel
pogingen onzo aanvoerder ook doet
Zijn volhouden wordt gcprezenl Aan
Grobbe heeft hij niet veel steun. Deze
Spartaan-speler kan nog niet voor de
helft Hulsman vervangen!
Rodermond wordt door Van Hege in
den rug gesprongen. De vrije trapt le
vert niéts op.
Onder luid applaus keert Larnoe
weer in bet veld terug. Hij is acht mi-
ten afwezig geweest. Hij blijkt nieta
mankeereu en neemt dadelijk weer
actief aan het spel deel.
Swaertcnbroeckx en Verbeeck zijn
haast niet to passeeren.
De scheidsrechter wordt inmiddels
een paar keer op een fluitconcert ont
haald, als hij eenige onjuiste buitenspel
beslissingen geeft. Geen aangenaam ge
hoor op een internationalen wedstrijd 1
Plotseling, na 39 minuten spelen, rent
do Belgische voorhoede weer naar vo
ren en passeert met korte tikjes onze
verdediging; vlak bij doel doel kopt Mi
chel een voorzet van Bastin fraai cn on
houdbaar in ons doel.
België leidt met 2—0.
Na een oogenblik van stilte moedigt
het publiek nu onzo jongens luido aan
dit schijnt to helpen, want er wordt zoo
waar een corner de eerste in 41 minu
ten op het Belgische doel geforceerd.
Boelie pianist den bal zuiver voor doel,
maar De Bic slaat het leder weg.
Deetje Kessler verwisselt nu met
Groen van plaats, maar ook dit helpt
niet. Daar zorgen Sdacrtenbroeckx en
Veibeeck wel voor!
Onder groote spanning kondigt
scheidsrechter Fourgous
Rust
aan, wat voor velen een verademing is.
Natuurlijk worden dc kansen druk be
sproken, maar het publick is ten op
zichte van Oranje pessimistisch en te
gen den scheidsrechter zeer onvriende
lijk gestemd. Do muzikanten trachten er
een beetje vroolijkheid in te blazen,
maar men luistert er niet naar!
Te 3.35 wordt aan
de tweede helft
begonnen. Vol hoop en moed laat de
compacte massa luide aanmoedigings-
kreten hooren en de Oranje-spelers wer
pen zich flink in den strijd. Ze willen
wel, maar kunnen het uiterst vlugge
tempo van do Belgen niet bijhouden. Dé
Kessler speelt weer op do linksbuiten-
pi. ais. Toch gaat België weer het eerst
ten aanval. Een hard schot van Gilles
laai Van Tilburg tot grooten schrik
vallen, maar hij weet toch nog weg te
werken.
Het blijkt, dat nu ook de Belgen last
van den wind hebbenook zij kunnen
eenigo keeren den bal niet bereiken.
Hordijk is zijn plaats weer meer dan
waard, in tegenstelling met Rodermond,
die weer eens naast schiet. Bastin lost
weer een vervaarlijkschot, dat rake
lings over de lat gaat.
Dan gaat Deetje Kessler er weer eens
:n door cn besluit zijn schitterenden
n met een hard schot in de richting
:n het doel. Velen juichen reeds, maa-
het blijkt, dat de bal tegen het zijnet is
gekomen.
Eenige corners op het Nederlandsche
doel hebben geen resultaat.
De scheidsrechter laat weer eens een
paar keer verkeerd ingooien, waardoor
het publcik tot woede gebracht wordt.
Het gefluit is nu niet meer van de lucht.
De Belgen blijven onverstoorbaar door
werken en combÏDeeien, zooals we nog
zelden gezien hebben. Het gebeurt soms,
dat de bal bij zes verschillende Belgen
komt, zonder dat een Oranje-speler er
een been tusschen kan krijgen! Het pu
bliek wordt er beduusd van. Een heer op
do overdekte tribune roept luid „We
weerstaan dien druk niet 1 Je zult het
zien, dadelijk wordt het 3o!"
Gelukkig komt het zoover niet I
Integendeel, Nederland trekt weer
eens ten aanval, maar Bulder schiet we
derom over!
„Is dat nou niet om dol te worden?"
roept men wanhopig.
Van Tilburg speelt gelukkig in eefl
grootschen vorm; tot tweemaal toe stop.
hij een hard schot van Michel.
Denis speelt niet zooals wc van hem
gewend zijn en laat zich nogal eens pas
seeren.
De Nederlandsche voorhoede wordt nu
telkens gewijzigd; we kunnen he: niel
meer bijhouden! Deetje Kessler heef:
bijvoorbeeld reeds op alle vijf plaatsen
gespeeld 1
Spottend wordt geroepen: „Vaa Til
burg is nog niet als centervoor gepro
beerd!"
Het wordt thans hoofdzakelijk een
duel tusschen den Belgischen aanval en
de Nederlandsche verdediging. De laat
ste houdt evenwel kranig stand. EeA
corner bij Van Tilburg loopt .op niets
Een Belgische supporter bij de pers-
plaatsen roept onophoudelijk tot verve
lens too„ALlons, Louis!" Die uitroep
geldt blijkbaar Bessems, die doet of hij
niets hoort.
Een hard schot van Boelie, die ceni-
gen tijd zeer verdienstelijk op dc midden
voorplaats speelt, vangt De Bic alweer
schitterend. Maar ook dc schoten der
Belgen treffen geen doel. Toch heeft de
Nederlandsche verdediging het nog
steeds zwaar te verantwoorden. Een cor
ner op het Belgische doel wordt door
Rodermond overgekopt.
Hoewel Van Tilburg geducht door de
in gehinderd wordt, vangt bij weer bij
zonder fraai een keihard schot van Lar
noe.
Thans geeft de scheidsrechter weer
ten onrechte een corner op het Belgische
doel. Ook dóartegen klinken protesten
„Was Hugo Meisl er maar wcerl" hoo-
n we roepen.
Tot overmaat van ramp mist Bulder
DE kans van den dag, als hij bij het
open doel een akelig zacht likje tegen
dea bal geeft; zóó zacht, dat de terug
springende De Bie het leder nog kan
vangen cn wegwerken
„Komte vooruit nou, jongens; ééntje
hebben jelui verdiend, maar méér ook
niet!" roept onze buurman sarcastisch.
De woorden besterven hem evenwel op
de lippen, want Deetje Kessler het is
haast tijd gaat plotseling onweer
staanbaar naar voren, geeft bij het Bel-
bischc doel op ket juiste oogenblik aan
Bulder over, c:e nu geen fout maakt en
één minuut vóór het einde
voor Nederland de eer redt.
Een donderend en lang aangehouden
applaus volgt op dit doelpunt, niaar het
Oranje-elftal heeft geen gelegenheid
meer om gelijk te maken, want terwijl
het publiek nog danst en schreeuwt van
pleizier, blaast de scheidsrechter het
einde.
De Belgen hebben welverdiend ge-
vennen, hoofdzakelijk door hun vlug
>pel en grooter enthousiasme. Bij hen
waren de twee backs cn Larnoe de uit
blinkers.
Van het Oranje-elftal dienen Van Til-
_burg, de Kesslers, Van Linge, Pelser
en Hordijk genoemd te worden; dc test
was maar matigjes. Wc hadden het heel
wat beter gevonden, als Boelie Kessler
den gcheelèü middag op de middenvoor
plaats had gespeeld.
De scheidsrechter had geen prenigea
middag. Zelfs toen hij bel veld verliet
weerklonken nog afkeurende uitroepen.
Op het officteele gedeelte klapte tnea
even in dc handen, toen hij in het kleed-
huïs verdween, maar veel navolging
vond dit niet.
WESTELIJKE EERSTE KLAS.
a
aa
33
ei
na
ei
o
o
ars
co
to*-
ca
ai
03
K
ÉL
i
S i
s 1
Spartaan 1
o
ei
flaarlim
3—1
2—2
4-2
4-3
1—0
1—1
lu-i
0-2' 3—1
U-I
S3
1-1
2—1
2-1
0—lj 0—1
2—lj
1 1—1
1
0. C.
a
0-4| 5l'j 0—4
j 4—4j 22! 0—sj 3-0| 4—1
FtUaaoorl
2-1
3—0
1-2; H
2—2
1o| 22
3—2! 1—oj 4—ojó-0
1—3
H.
3-3
6-3
2—2
aM'->
01| 6—2
3—3| 4-0
4-8
0-2
1—2
8—2
2—i
|«_i
Eg
2—oj 1li 61
I
nu
1
H
1—1
2-0
0-0
Bl
0—oj 3—0
|°-0
0—0
iliow *lt
I—0
1oj 4—0
2—1
3-1
2-8
0-!,
s|°-°
H 1
1—0
T. V. A.
2—1
4-3
8-4
4—2
I 2
0-0 B
H
1—2| 2—1
Spirtiau
2-3
4—2j 1—3
0—2
0-4
1a| 1s
1—4| 1-0
H|
3—oj 2—8
D.
8—3
5—o| 0—1
1—3
3—1
8-1
i-4|a-i
l-«l
SS
0-1
D. F. S.
1oj 0—0
4-0
1—1
2ljo2] 01| 5—0
aj o-o
Feuilleton
naar het Engelsch van
MARIA ALBANESI.
41)
„Dat zou ik vroeger ook gedacht
hebben, maar het is de waarheid. Wij
zouden samen naar Tirol gaan. zoo
als je misschien al weet. Miriam
vroeg me, om eerst met haar naar
Parijs te gaan, daar zij haar gaaxie-
rod© wat wilde aanvullen Toen \vo er
waren, en ik op een avond met een
paar vrienden naar de oomodie was
gegaan, vond ik haar, bij mijn terug
keer in het hotel, gevlogen. Ik liet
haar door de politie opsporen en
kreeg eindelijk bericht, dat ze in ge
zelschap was van een zekeren Walter
Barneith
Ellen" sprong op.
„Dat kan niet waai- zijn!" riep zij
op heftigen toon uit. „Als u Walter
Barneith kende, zoudt u begrijpen,
dat 't njogelijk is. Ze heeft u zand
in de oogen willen strooien, dat is al
les. O, ik moet naar haar toegaan.
Hoe hebt u haar zoo kunnen misken
nen
„Ik heb voor goed" met haar afge-
uaan zei Norchester. „Ik zou zelf
den band nooit verbroken hebben,
maar nu zij mij vrijwillig verlaten I
heeft, kan ik niet anders dan den he
mel danken, dat ik van haar af ben.
Je vindt dat misschien lxard klinken,
maar je weet ook niet, wat ik do laat
ste acht maanden heb doorgemaakt.
Ik ben niet naar je toegegaan, Nell,
zoolang ik niet zeker was, dat zij mij
verlaten had, maar nu ik vrij ben,
moet ik je eindelijk zeggen, wat jo|
voor mij bent. Ik heb je lief, Nell".
Plotseling sloeg hij de armen om
j haar'heen en drukto haar tegen zich
aan. Ellen was als in een droom,
maar hij zijn hoofcl over haar heen
bcog, als om haar te kussen, ruitte
zij ziek los.
„Neeou, meen, dat mag u niet doen-',
snikte zij. „U bent niet vrij. .Miriam
is uw vrouw. Ik weet zeker, dat zij u
niet ontrouw geworden is. U moet
nooit weer tegen mij van lief do spro
ken. Het zou een laagheid zijn tegen-
<#-er Miriam".
„Ik heb voor gced met Miriam af
gedaan", herhaalde hij, toen hij El
len weer met geweld in zijn armen en
kust© haar hartstochtelijk.
„Ik zal nu weggaan", zei hij,
„maar demk niet, dat ik j<j daarom
opgeef. Ik zal je tijd laten, oan met
de gedachte vertrouwd te raken, maar
mijn vrouw zul je eenmaal worden".
Hier zweeg hij even; toen ging hij
voort:
„Is het werkelijk je wensch, dat ik
wegga, Nell?"
„Ja", antwoordde zij met doffo
stern.
Hij haalde diep adem.
„Heel goed. Ik zal gaan, maar ik
kom terug en onderwijl zal ik je
iederen dag schrijven".
„O, neen, doe dat niet", zei Ellen
smeeteend.
„Waarom niet? O, NeU, lieveling,
woes toch niet zoo koud cn wreed!
j Kus mij, al is het slechts eenmaal,
voor ik heenga
Maar zij beantwoordde zijn kussen I
niet.
Even later was hij vertrokken.
Toen Meneer Blaydion een kwartier j
later binnenkwam, vond hij Ellen ale
zinneloos van smart de kamer op en
neev loopen.
„Is er iet3 gebeurd? Kan ik iets
voor u doem?" vroeg hij verschrikt.
„Ik moet zoo gauw mcgelijk naar
Engeland terug. Ik moet memeer
Framley spreken".
„Ileel goed. Vanavond gaan wij
beiden nog naar Milaan en morgen
ochtend vroeg naai' I-ouden. Zeg
maar niets tegen Consuclo. Ik zal
haar wel zooveel vertellen als noodig
is"
Richard, die een telegram uit Mi
laan gekregen had, wachtte de reizi
gers bij hun aankomst in Londen
reeds aan het station op.
,,Ik heb allerlei boodschappen voor
mijn dochter te doen", zei meneer
Blaydon, „en ik zal mijn reisgenoot©
dus maar dadelijk aan u overdragen.
We zien elkaar dan wel straks in liet
hotel."
Richard vroeg Ellen, of ze ook weer
bij zijn zuster zou willen logeeren,
maar Ellen zei, dat zij het beter vond,
naar het hotel te gaan. weet niet,
hoe goed de Blaydcns voor mij zijn
voegde zo er aan toe. „Consuclo heeft
mij zelfs haar oude kamenier meege
geven."
Zij reden rechtstreeks naar het ho
tel. In de zitkamer, die meneer Blay
don telegrafisch besproken had, liet
Ellen de thee brengen. Toen zo al
leen waren, zeide zij:
„Hebt u al geraden, waarom ik go-
komen ben?"
„Ja, ik geloof het wel".
„Meneer Framley, waar is ze?"
„Voor zoovor ik weet in New York".
„Zoudt u haar adres te weten kun
nen komen?"
„Ik ge'.oof van wel, maar u denkt
er toch niet over, naar haar toe te
gaan?"
„Ja, dat ie mijn plan. Zij heeft nu
meer dan ooit behoefte aan een vrien
din".
„Het is juist iets voor n, om zoo'r,
plan te bedenken, maar ik vrees, dat
het niet uitvoerbaar is".
.,Mec:icr Framley. u gelooft toch
niet, wat ze van Miriam vertellen
U kent Wal'gr Barncbh en begrijpt
toch wel, dat Miriam nooi' iets voor
hem zou kunnen voelen. Natuurlijk
heeft zo hem alleen gebruikt, om
Lord Norchcs'er in de gelegenheid te
stellen, scheiding aan 'o vragen."
„Ik weet niet, wa' ik denken moet.
Miriam is den laa'sten «ijd onbegrijpe
lijker dan ooit. In Bournemouth heb
ik haar en Harry meermalen bezocht,
en «oen licb ik Norchesters geduld be
wonderd. Zo was in een woord ondra
gelijk. Harry heeft zich gelukkig
nie«s te verwijten".
„Daar ben ik blij om, maar u vindt
toch niet, dat hij deze gelegenheid
mag aangrijpen, om van Miriam af «e
komen, is he1 wel?" Een pijnlijke
blos steeg haar naar do wangen, «er-
wijl zij voortging, „Lord Norchester
is mij in Venetië Komen opzoeken en
heeft mij alles verteld, ook da' hij
scheiden wilde"
„Daar heef' hij groot gelijk aan."
„O, zegt u dat toch met. He' zoj
zoo vreesclijk voor Miriam zijn. en ze
zou zeker gelooven, dat hij, da' ik..."
„Onzin, ik wed, da' Miriam nooi'
meer aan u gedacht heeft, sedert u
Wyncho verlaten hebt. Kom, schenkt
u mij nog eens een kopje 'heo in. en
la'en wo dan over wat anders praten.
Blijven de Blaydons nog lang in Eu
ropa?"
„Ze denken er over, in hc* najaar
naar Amerika terug te keeren en heb
ben mij laten beloven, da' ik met hen
mee zal gaan. Ik weet nu ecl.'cr niet.
of ik mijn belof'o zal kunnen hou
den."
„Wilt u werkelijk het adre3 van Mi
riam weten-"
„Ja, zou he' u erg veel moeite ver
oorzaken?"
„Neen, ik kan er om talegraf ec ren.
Hoe lang denkt u in Londen te blij
ven?"
Meneer Blaydon heeft gezegd, dat
ik inij niet behoef te haas'en, maar ik
denk toch nie' langer dan een paar
dagen hier 'e zijn."
„Wat was uw plan nu eigenlijk
„Naar Miriam toe te gaan en haar
daardoor «e toonen, dat ik haar ver-
'rouw, en dat zij ook inij vertrouwen
kan."
„Wat heeft Harry u verteld
„Dat zij in Parijs van hem wegge-
loopen was, en dat hij gehoord had,
da' ze in gezelschap yan mijn neef
vertoefde."
,En u blijft dus denken, da' dit
niet zoo is?"
„Ja, ik geloof, dat Miriam, zooals
ik reeds zei, Lord Norchester een
reden to' scheiding aan de hand wilde
doen." Hier bloosde Ellen weer. „Voor
ik Wynche verliet, had ik gemerkt, da'
zij jaloersch op mij was niet alleen om
Evelyn maar ook om haar man. Ik
zou haar nu willen toonen, dat ik
haar nooit bedrogen heb. O, help1 u
mij toch!"
ÏWordt vervolgd).
