Van onzen reizenden Redacteur
Voor de deur van de Haagsche
Conferentie.
Rechtszaken
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG IS JUNI 1822
TWESDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 86
Van dozen openingsdag der Haag-
Bcke Conferentie zal mij altijd bijblij
ven het volgerwe tafereeltje in de wit
marmeren gang van het reaeepalels
Minister Van Karnebeek staande mid
den tusschen een groep Nederlandsehe
en buitenlandsche journalisten, druk
gebarend en met zachte, vriendelijke
stem sprekend om de heeren te over
tuigen cat de drempel waarvoor zij
stonden, de grens was, dde niemand
overschrijden mocht. Ben minister,
president van een conferentie, in de
roi van suppoost en deze rol spelend
met een elegance en een charme, die
de buitenlanders wel zeer moet heb
ben getroffen .werkelijk het was een
unicum en een teeken dee tijde. Bij
deze scène ik ben als wijlen Victo-
rien Sardou en zie in allee „tooneel"
dacht ik aan het optreden van een
'bekend poJitie-autoritelt in Amster
dam, die ©enige jaren terug bij de
komst van president Fallleree een
Fran eek journalist zijn foto-toestel uit
de hand sloeg en aan het onverfcwdikke-
Mi-ke geschrijf in de Fransche
pers, dat van dit optreden het gevolg
jva.=
minister van Karnebeek is diplo
maat en hii begreep blijkbaar wat een
„slechte pers" bij de openingszitting
voor Nederland zou beteekeneoi. Daai-
om ging hij zelfs zóó ver persoonlijk
de rol van suppoost over te nemen,
toen er even ©en incident dreigde. De
.wijze waarop hii dat deed. was onover
trefbaar! Hij was ook in deze rol de
aristocraat en de diplomaat van tact,
die weet, wat de pers in den tegen
woordige» tijd l>eteekent, vooral wan
neer er mannen bij zijn als S au e r-
k e n v den M a x 11 met een we-
reMrênuf.i.ti-
Hoe net /.v.ain, dat Minister van
Karnebeek hedenmiddag de dubb&e
rol van president der Haagsche Con
ferentie en „Kamerbewaarder"' moest
spelen.' Daarover straks! Laat ik eerst
iets vertellen, van wat ik persoonlijk
heb gezien an de conferentie, waar
op thans d© aandacht van heel de
wereld is gevestigd. liet was slechts
weinig, maar genoeg om iets te voe
len van de atmosfeer, waarin deze be
langrijke vergadering gehouden zal
worden. Men lieeft Den Daag geko
zen, omdat ui ouzo Hofstad volgens
Lloyd George de -rustige en kalme
sfeer -zou lieerschen, die voor het
werk der deskundigen noodig is. En
werkelijk, wie vandaag bij de ops
ning der conferentie 'n Den Haag
was, zal van die rust en kalmte iexs
hebben gevoeld. Aan niols, letterlijk
niets was het in de straten van onze
residentie te bemerken, dat er zich
heden een belangrijke, internationale
gebeurtenis afspeelde. Den Haag was
als op alle andere dagen, rustig, kalm
en gereserveerd. Hel was, of niemand
dan een heel enkele journalist er
©enig besef van had, dat heden de
groot© scéanc© zou beginnen. Heen
vlaggen, geen bijzondere drukte, geen
milithlr vertoon, niets van dat alles!
Alleen twee bereden agenten, die als
-verlaten op het groote, leeg© plein
voor het Vredespaleis stonden, een
paar rechercheurs en op een eerbie
digen afstpnd op 't trottoir een
honderdtal nieuwsgierigen! Vóór het
hek eenige persfotugrafeu en een film
operateur, die zich teleurgesteld af
vroegen, wat hier nu eigenlijk te „kie
ken" viel. Want de auto's met ©enige
booggehoedo heeren, die met groote
tusschenpoozen aankwamen gereden,
gaven al heel weinig „copy" voor het
filmjournaal en de geïllustreerde bla
den. Hoe eenvoudig, hoe stil, hoe
nuchter bijna, ging allee!
Ik stond met eer.ige buitenlandsche
en Hollandsclie journalisten hij den
ingang vóór het hek en zij vertelden
mij. hoe andei's het in Genua bij de
opening was gegaan. Daar heele stra
ten afgezet door bersaglieri, gendar
mes en ruiters te paard, dTommen
van toeschouwers en honderden ver
tegenwoordigers van do pers. Bij elke
„beroemdheid", dio verscheen, een
bestorming van persfotografen en het
gerilcketik der op hem gerichte film
apparaten I Hier alles stil, ja zelfs bij-"
na provinciaal-rustig! Dit was wel de
sfeer van kalmte en vrede, die Lloyd
George zich gedacht moet hebben.
Maar voor de journalisten, die ge
komen waren voor „copy" was deze
sfeer wel wat al te kalm en rustig!
Vooral de buitenlanders, waaronder
er waren als Sauerwein van den Ma-
tin, Huebner van de Ullstein Verlag,
Saudek en eenige Engelschen, Ame
rikanen en Belgen, die Genua nog
„dans la peau" hadden, begrepen
niet, waarom zii daar buiten voor dat
bek moesten blijven staan wachten,
terwijl daar binnen „geconfereerd"
zou worden. Daarvoor waren zij toch
niet naar Den Haag gekomen! Toen
op eens 2ag ik ©enigen der heeren en
twee elegante Amerikaan &che dames
de poort passec-rcn; - o anderen
.vaaronder ook lk volgden natuur
lijk onmiddellijk.
Wie eigenlijk die plotselinge intocht
mogelijk gemaakt, heeft, is mij een
raadseleen feit ia het, dat wij na vijf
minuten reeds in de breede, wit-mar-
meren gang van hel Vredespaleis wa
ren en even. later in de groote rechts
zaal midden in de conferentie, die op
het punt stond geopend te worden, ik
zag minister Karnebeek vóór den
voorattersetoel staan rechts naast
hem de gevolmachtigde van Oosten
rijk de eenige die eenvoudig te
voet en niet per auto was gekomen
links do afgevaardigde van Albanië.
De verschillende naties zijn in al-
phabetische volgorde van de Fraai-
schebenaming om de tafels geze
ten onze afgevaardigden dè heeren
Ratiin, Snoeok Bjurgronj© en Struy-
cken tusschen de afgevaardig
den van Portugal en Luxemburg. Het
trof mii dadelijk, hoe sterk Japan op
déze conferentie .vertegenwoordigd
was.In hun eenvoudige, donkerblauwe
oolbertjes vielen zij mot hun Oostersche
gozfehten onmiddellijk' óp tusschen de
Westerlingen in hun meer gekleede
.oub-aways".
Wij wachtten op .wat er gebeuren
zou, want het was ons allen bekend,
diat de conferentie niet toegankelijk
was voor de pers. Zou minister Van
Karnebeek zijn openingsrede houden
ook ln het bijzijn van de met-genood e
niet-gewenschte journalisten? Even
i oogenlblik van spanning.... toen
bleek het de vergadering pos, welk©
onverwachte gasten daar naar binnen
waren gedrongen en de ontruiming be
gon. Maar dit bleek moeilijker dan
men het zich had vocogesteld. Wij,
Hollanders trokken ons uit reverentie
onmiddellijk terug, maar de vreemde
lingen. die zóó dicht bij het doel noo-
dé weer terug wilden keeren, waren
bijna allen Oost-Indisch doof. Toen
gebeurde het. dat minister Van Kar
nebeek van zijn voorzitterezetel af
kwam en de heeren wiet te overtui
gen, dat hun plaats vóór do deuren
der oonferentie-zaail was. Onze minis
ter maakte de fout, <Üe een eenvou
dige portier had begaan, weer goed.
Hii deed dit ik schreef het reeds
met een oharmanten glimlach en fijnen
tact. Op de meest hoffelijk© wijze
traebtte de heer Sauerwein ..monsieur
le président" te overtuigen van de be
langen van de „openbaarheid" en de
„taak der pers". Even hoffelijk ant
woordde de minister, dat. niemand
meer dan hij overtuigd was van het
gewicht van goede voorlichting door
pers. maar dat het uitdrukkelijk
1 signa voor deze conferentie was,
dlat zij buiten de pers om gehouden
zou worden. Met een „au re voir, mes
sieurs!" nam minister Van Karnebeek
glimlachend afscheid en keerde hij in
de zaal terug. Vóór de deur, in de
gang .hebben de journalisten de ope
ning van do conferentie bijgewoond.
Eb was zelfs een jong attache,
dat dit nog te „dichtbij" was en de
heeren wildo beduiden naar- den tuin
to gaan, maar een zeer bewegelijke
Franecliman riep „j'y suis, j'y reete"
en verzekerde lachend, dat hii alleen
„voor geweld van bajonetten" zou wij
ken.
Ik heb dit ates zoo uitvoerig be
schreven, omdat het teekenend is voor
de conferentie, die thans in Den Haag
wordt gehouden. Men wil in kalmte
en in rustige omgeving onderhandelen.
Daarom heeft men zelfs bij de opening,
die toch niet meer was dan een forma
liteit, de openbaarheid geschuwd en
dus de pers geweerde. Na afioop kwam
minister Van Karnebeek persoonlijk
verteilen, dat er een communiqué zon
worden uitgegeven en dat hij tot pre
sident wai gekozen. De heeu Sauer
wein maakte hem lachend een compli
ment en lachend verdween onze mi
nister van Buitenlandsche Zaken;
wiens gezag blijkens de bij acclamatie
gedane ,<Joch zoo als men algemeen
wist te vertellen door Nederland
niet gewenschte keuze, bij deze hoo-
ge vergadering wel zeer groot moet
zijn.
Zoo is dezet voor-oonferctitie, die
door de Fransen?n geestig een „l©ver
de rideau" voor de eigenlijke samen
komst met de Russen genoemd wordt,
begonnen. Zal zij de wereld brengen,
wat sommigen hopen? De aanwezige
journalisten bleken allen vrij scep
tisch te zijn. Veel zal voor deze Haag
sche oonferentie afhangen van de ont
moeting, die Lloyd George deze week
met Po incare in Londen za,! hebben,;
een ontmoeting, welke zóó belangrijk
wordt geacht, dat vele bui ten land echo
journalisten, die naar den Haag ko
men, eerst naar Engeland zijn ge
reisd. Het is immers bekend, dat in
een groot verschil in opvatting is tus
schen Engeland en Frankrijk over de
voornaamste kwesties, die 'op 'deze
conferentie behandeld zullen worden.'
Zullen de opvattingen van Frankrijk
en Engeland omtrent d© nationalisa
ties van Rusland bijvoorbeeld elkan
der naderen 1 Zal d© conferentie rich
uitsluitend op deskundig terrein kun
nen blijven bewegen, of zal toch de
politiek naar binnen stuipen? Dit zijn
alle vragen, die niemand nog kan
beantwoorden. Zeker is het, dat er in
het buitenland een groote belangstel,
ling is, voor wat er thans in het Vre
despaleis gebeurt, een belangstelling,
die zich afspiegelt in het aantal jour
nalisten, waaronder verscheid enen
van naain, die thans naar Den Haag
zijn gekomen.
Men heeft in Den Haag alles ge
daan om het den journaristen zoo ge
makkelijk mógelijk te maken, maar
het is wel opvallend, dat de eigenlij
ke perskamer in het Vredespaleis niet
in gebruik is genomen (1). Is dit ook
weer een teeken, dat inen de journa
listen liever zoo ver mogelijk van de
conferentie verwijderd houdt? In de
Ridderzaal op het Binnenhof is de sta
tige „Rolzaal" als werkkamer voor de
pers ingericht. Hier worden de com
munique's uitgedeeld en de verschil
lende aankondigingen op een groot
bord gepubliceerd. Ruimte om te
schrijven is er aan de talrijke groene
tafels meer dan genoeg. De inkt in
de inktpotten was het eenige wat men
vergeten had; dat was zooals een
dor journalisten mij vertelde een
merkwaardige overeenkomst met de
perekamer in Genua.
In de mooie Lairesse-zaal zetelt de
pers-colmmissie, waar do journalisten
alle noodige Inlichtingen kunnen be
komen. Tusschen deze twee zalen is
een telegraaf- en telefoonkantoor,
speciaal voor de pens ingericht, waar
tijdens de conferentie dag en nacht
kan worden geseinu.
Zoo heeft Den Haag alles gedaan
ook door introductie op de Witte
Sociëteit en voor de vreemdelingen in
't Kurhaus om het de journalisten
gemakkelijk en aangenaam te maken.
Het eenige, waarover door sommigen
werd geklaagd, was de groote afstand
der Ridderzaal van het Vredespaleis.
Maar is ook die groote afstand nris-
Bchien weer geen bewijs van beleid
geweest?
Zou hc-t Vredespaleis eindelijk in
waarheid een Paleis voor den Vrede
worden? De komende dagen zullen er
het antwoord op geven.
J. B. SCHUIL.
(1) Het schijnt, dat de buitenland
sche journalisten thans een actie zijn
begonnen tot de toelating tot het Vre
despaleis tijdens de dagen der confe
rentie.
De dubbele noord te Houtdorp
Voor d§ A rron dissementsrecht-
bank te Zwolle, stond terecht, Marti-
nus Emmer, oud 30 jaar, electrician
te Amsterdam, thans in voorioopige
hechtenis; beschuldigd dat hij in den
nacht van 17 op 18 October 1921 te
Houtdorp, gem. Ermelo, de woning
is binnengedrongen bewoond door
Lijsje Pater en Rik je Bouwers, te za-
men en in vereeniging met Albert
Dijkslag en Jacob de Graaf; dat hij
genoemde vrouwen geweld heeft op
gelegd, daarbij bekl. één dier vrou
wen Blikje Bouwers met geweld heeft
beetgepakt, de hand voor den mond
gehouden en op den grond in het bed-
cfégoeSf 'gélegd heeft Een en ander
den dood van Lijsje Pater en Rikje
Bouwers door verstikking, door ge
welddadige afsluiting van den toe
gangsweg tot de luchtwegen tenge
volge hebbend.
Verdediger von bekL was mr. A.
Zeklenrust; van de Graaf en Dijkslag
F. Pauwels. Er was voor deze
zaak veel belangstelling.
Het verhoor van Emmer.
Lachend komt Emmer binnen, een
klein gezette man, gekleed in grijs
achtig pak. Hij heeft slimme donkere
oogan, die rustig, Ietwat spottend,
de omgeving opnemen.
„Ik heb noodgedwongen ©enige nar
en moeten noemen van firma's,
noemt hij dadelijk het woord.
„Dat komt later" onderbreekt de
Officiei hem
Dadelijk na voorlezing van de pro
cessen-verbaal wordt het eerst ge
hoord de beklaagd©.
President: Beklaagde, ben je in
den nacht van 17 op 18 October 1921
te Houtdorp de woning binnengedron
gen, bewoond door Lijsje Pater en
Rikje Bouwers, te zamen en in ver-
eenigiug met Albert Dijkslag en Ja
cob de Graaf?
Beklaagde: Daar ben ik niet ge
weest.
Dat heb je herhaaldelijk gezegd
tegen den rechtercommissaris.
Beklaagde: li heb niet gezegd, onder
welke omstandigheden ik die verklaring
deed. De veldwachter vroeg in Hontdorp
alleen, of ik het vortrek kende. Ik zei:
ja, ik ban er met Gorbor geweest op een
motorfietstocht en heb de juffrouw om
ater gevraagd.
De Officier: Alles wat jo v<x>r den
reokter-commieeardB hebt gezegd is niet
waar?
Beklaagdei De boeohuldIging
De Officiori Neent noen. De verklarin
gen* voor den lï.-O. zjjn dus niet waar?
Beklaagde: Gerritsen zei dat ik in de
werkplaats was geweest met Dijkslag. De
beb daar van Djjltslag geld geleend. U
uit niyn correspondentie, dat Ger-
n geld van my kreeg voor mijn mo
torcar. Ik was reeds een week achter.
Mijn eergevoel zat er tusschen, ik betaal
mijn schuld graag dadelijk. Ik vrist van
Gerber ran Houtdorp. Ik wilde de firma
graag myn schuld betalen, ik ben meege
gaan, maar toen ik hoorde waarover bet
ging, weigerde ik. Ik ben meegegaan
naar Amersfoort.
President: Met wien?
Beklaagde: Met Dykslag en De Graaf.
Ek ben met hen gegaan naar Amersfoort,
daar ben ik gevallen. Ze kwamen terug
van Houtdorp, ze zeiden dat ik dit en
dat moeet verklaren, ik weigerde. Onder
bedreiging ben jk gedwongen. Ik ben
naar Gerritsen gegaan en heb dit hem
verteld. Dekkor en Gerritsen zeiden, dat
ik aaar Duitschland moest vluchten. Ik
ben Zondagavond gearresteerd.
Ambtenaar O. M.: Hoe kwamen de
krabbels op uw gezicht?
Beklaagde: Krabbels?
O. M.: Dus u komt geheel terug op
verklaring bjj den B. C.?
Beklaagde: Neen. Gerritsen kwam als
huisvriend bjj my san buis, u moet den
ken hoe ik onder bedreiging stond; het
duurdo geen dag, of er stond een lang
stuk in de courant.
O. M.: Ie u dien nacht in Houtdorp
woest?
Beklaagde: Neenl
O. M.: Dan zullen we do rechtbank
langer vermoeien mot uw geklots, ik
cock voorlezingen van do verklaringen.
De heeren zjjn hot blijkbaar eens ge
worden.
Beklaagde: Welke heeren?
De uitvoerige bekentenissen worden nu
voorgelezen, hoe zo daar in Houtdorp de
vrouwen vermoord hebben, hoe do jonge
vrouw, ham gekrabd hooft, lioo dezo be
klaagde de oude vrouw met chloroform
bedwelmd heeft. Toen hjj weer by de
jonge vrouw kwam was zo koud, zy had
3n in do koel. Om haar lucht te ge-,
heb ik dat ding er uit gehaald. Ik
had geen handschoenen by my, daarom
wilden Dykslag en De Graaf niet, dat ik
ergens aankwam. Dekker heeft hen over
gehaald. Toen zy snoeimessen zagen lig-
ken, zei Dekker: „Dat ie goed voor de
Hy sprak over een postbode
die liep op Amersfoort. Dekkor heeft het
touw van het melkjuk genomen. Toen ik
in de kamer kwam, lag het beddegoe^
reeds op den grond. Ik ben bereid als ge
tuigo de verklaring onder eedo te beves.
tigta. Dijkslag bad do lappen in hei
taschjc by zich.
De President ondervraagt beklaagd#
of dit de waarheid ie.
Beklaagde: Nee, do verklaring, afge
legd in groote trokken door Dykslag en
Gerritsen heb jk bevestigd. U moet u in
die positie plaatsen dat ik zenuwachtig
Bekend zal worden de schandaligs
houding der Ainsterdamsche politie, de
de achting van mya familie is
door de modder gehaald door pers en
politie.
Mr. Zeldenrust: Vergun my een op-
merking naar aanleiding van de boutad#
van den Officder; ik moet met kracht pro
testeren tegen do uitdrukking door hem
gebezigd: De heeren zjjn het blykbaar
eens geworden.
Officier: U heeft er géén bezwaar te<
gen, dat ik beklaagde „heer" noem?
Mr. Zeldenrust: Wie bedoelt do Offi
cer met „heeren", den beklaagde en den
'erdediger? Voor de noodige samenwer
king tusschen parket en verdediging is
het noodig dat klaarheid komt, wie mot
heeren bedoeld wordt; dio beschuldiging
raakt kant noch wal.
De officier wyst er dan op dat do hou
ding van beklaagde Emmer, die in de in
structie bekende, daarby aanwijzingen
gaf, welke by onderzoek goheol klopten
en thans daarop geheel terugkomt, wel to
denken geeft.
Het getuigenverhoor.
Daarna, begint het getuigenverhoor.
De heer Hulst, arts te Leiden, die
de sectie op de lijken verrichtte, geeft
een beschrijving van de verwondingen
der beide slachtoffers en komt tot de
conclusie dat er verstikking heeft
plea's gehad door gewelddadige af
sluiting van den luchttoevoer^
De verdedigerHoe lang na den
dood is het onderzoek ingesteld i
GetuigeHt juiste oogenbhk van
den dood weet ik niet, doch 't onder
zoek geschiedde den volgenden middag
om 1 uur.
De verdedigerAcht u het ui-geslo
ten dat er behalve do verstikking nog
een mededoodsoorzaak is geweest t
Getuige: Dit acht ik inderdaad uit
Ook de heer Spanjaard, arts t«
Zwolle, legt verklaringen al omtrent
de doodsoorzaak der beide vrouwen.
Hij komt tot dezelfde conclusie als de
vorige getuige.
Beide getuigen verklaren voorts, da'
de slachtoffers in levenden toestand
waren gebonden.
De verdedigerHebt gij dit onder
zoek elk op eigen gelegenheid inge
steld of gezamenlijk
De getuigeGezamenlijk, zooals dat
steeds geschiedt.
De derde getuige Aart Hofstede,
arbeider te Speuldc, placht sedert ze
ven jaren twee dagen pér week bij do
vrouwen te werken. Hij vertelt hoe hij
daar op den bewuste» dag kwam en
tot zijn verbazing een achterdeur open
vond. Hij riep den ft aam der vrouwen
en kreeg geen antwoord. Onraad ver
moedend is hij toen den broer van de
jongste der beide vrouwen, Evert Bou-
R&3BRIEK VAM ftOBL Dl
ftAKKER.
HEUR HAAR.
De zucht naar moae-nieuwigheden,
tast langzamerhand al onze axioma's
aan. Het laatste nieuws is nu weer,
dat in Parijs en Londen de mode van
wit haar is begonnen. Vroeger keken
wij allen met ontzetting naar het eer
ei e witte haar in onze meer of minder
weelderig© kuif. Nu moeten wij het
volgens de voorschriften der mode ver
welkomeu. Maar het moet zuiver wit
zijn, want grijs haar maakt het uiter
lijk oud. En aangezien de natuurlijke
kleur van het haar moeilijk door verf
middelen in wit is te veranderen, is
er plotseling een groote vraag naar
witte pruiken ontstaan. Wij kunnen
rustig afwachten, in het nuchtere, ver
standige Nederland blijft onze eigen
haarkleur v© ""'oopig wel in de mede.
Rir.lv EiL,
Cricket, de traaie zomersport (voor
de ware liefhebbers do eenige sport,
die waard is genoemd te worden) is
weer in vollen gang. Het zal velen be
oefenaars en belangstellenden interes
se er en, dat de eerste cricketclub in het
jaar 175° Ln het Ergolsche dorp Ham-
bledon (Hampshire) werd opgericht.
Kort tevoren had een viertal sportlief
hebbers een reglement voor het nieu
we spel gemaakt in ©en herberg, die
thans nog den naam„Bat en Bal"
Iraagt. Later werden de in de practijk
noodig gebleken wijzigingen in de re
gels opgemaakt door de Mary! ebon e
Cricketclub. Dit verbeterd© reglement-
de et thans nog overal op de wereld
waar cricket gespeeld wordt, dienst.
Aanvankelijk werd het bowlen op
de z.g. ..underhand" wijze gedaan.
Toen een beroepsspeler van de oud©
Hambledon-club het „overhand" bow
len voor het eerst vertoond©, weiger
ie men dit In te voeren en het duurde
veertig jaar, alvorens het overal in
vang vond.
BUITENLANDSCHE HUMOR.
Voor zoover wij kunnen ontdekken
Is het resultaat van Genua, ©en aan
bieding van Rusland om haai- schul
den te betalen, als iemand haar het
geld wil geven om het te doen.
(New-York Tribune.)
Onze vooi-stelling van een goed©
vloot verhouding Groot Brittannië
00000, Vereenigde Staten 00000, Ja
pan 000. Frankrijk 0, Italië 0, de ove
rige naties elk
(Debra Magazine.)!
In een der bloden wordt verklaard,
dat voor de vervaardiging van snaren
voor een tennis-racquet zes schapen
noodig zijn. Wij inecnen echter, dat
ROEL DE RAKKER:
(Daily Sketch. Londen.
Dat was Mijn liart is
een aardig geraakt,
meisje, jongen,
papa.
collecte
gegeven, vent.
van liet residu nog enkede schapen
boutjes kunnen worden vervaardigd.
(Sunoh.)
WASCHDAG IN IJSLAND.
Wasschen fa hard en zwaar werk in
ons land. Veel gemakkelijker en goed-
kpoper is het echter voor de bewoners
van IJsland.
Ongeveer 2 1/2 K.M. van Reykja
vik. de hoofdstad bevindt zich een
stroom, die het water van de beroem
ds heete geysers meevoert.
Een gedeelte van deze heetwater-
rivi-er is door ijzeren stangen verdeeld
in af deelingen, waardoor het heete wa
ter stroomt. Hierin leggen de vrou
wen hoar kleeran, die zoodoende uit
gekookt en gereinigd worden. Dicht in
de nabijheid zijn loodsen gebouwd,
waar het goed kan worden gedroogd
en gestreken.
DE DRAADLOOSS RAGE.
Een dokter te Chicago heeft zijn
auto van een draadlooze telefoon voor
zien, zoodat hii op zijn ronde bij de
patiënten in voortdurende verbinding
met zijn huis kan blijven.
CONFERENTIES.
Er worden tegenwoordig zooveel,
hetzij gemoedelijke, hetzij schamjoere
opmerkingen gemaakt op de onuitput
telijke conferentielust van onze we-
re'.ddiplomaten, dat het welicht goed ri
er op te wijzen, dat ook dit geen „tee
ken des tijds". maar vroeger precies
zoo is gebeurd. Een correspondent van
de Londenschc „Morning Post" heeft
den volgenden brief ontdekt van Cha
teaubriand in 1822 (juist ©en eeuw ge
leden); toen Fransch gezant te Lon
den „Sinds het congres van Ween en
en dat van Aken, hebben de vorsten
van Europa een voorliefde voor con
greseen gekregen. Daar gingen zij heen
voor amusement en om ©enige naties
onderling te verdoelen. Nauwelijks
was het oongres te Laibacli, dat werd
voortgezet te Trotten, beëindigd, of
ïfi ontwierpen alweer nieuwe voor
Weenen, Ferrara en Verona."
BLOEDVERWANTEN.
De Engelsche koningin Victoria had
eens de laatst^ koningin der Hawai-
eilanden (nu A'merikaanseh bezit) Li-
liuokalani te gast. Gedurende het di
ner merkte de bruin© vorstin plotse;
ling op: ..Weet u, majesteit, dat wij
nog bloedverwanten zijn
„Hoe zoo?" was het verbaasde ant
woord.
„Wel" antwoordde Liiiuokalani,
„mijn grootvader heeft uw kapitein
Cook opgegeten".
ARSENICUM.
Arsenicum is een enkelvoudige stof,
die in d© natuur zeer veel voorkomt
(o.a. in het menschelijk lichaam, waar
door arsenicumvergiftiging dikwijls
zoo moeiiijk is te constateeren), maar
doorgaans in verbinding met zwavel
of metalen, of in geoxydeerden toe
stand in zouten van aarden en meta
len.
Er bestaat op de wereld slechts één
mijri, waar uitsluitend arsenicum
wordt gewonnen en deze is op de vol
gend© wijze ontdekt. Verscheidene ja
ren geleden maakt© een boer in de
Blue Ridgebergen van Virginia (V.S.)
een stuk grond vrij, om als weid© voor
zijn koeien te gebruiken. Reeds spoe
dig echter wand zijn vee ziek ©n toen
een koe stierf liet hij het water uit
een punt onderzoeken, hetwelk arseni
cum bleek te bevatten. Deze ontdek
king leidde tot d© exploitatie van
arsenicummijn en raffinaderij.
Het erts loopt in dunne aderen door
een grijze, mica kwartsformatie. Na
dat het eerst door een stamper is fijn
gemaakt, wordt het gecalcineerd bij
een hitte van 8000 graden Fahrenheit.
De hierdoor verwekte gassen slaan
arsenicum in oxyde-vorm neer. Deze
neerslag, een vuil, grijs poeder met
vee; onzuiverheden, wordt in een oven
gelegd ©n tenslotte wordt de zuivere
oxyde tot poeder gemalen en is voor
verscheping gereed.
D© aresnicum heeft geen nadeeligen
invloed op de mijnwerkers, if en be--
weert integendeel, dat hun gezond
heid door het contact bevorderd wordt,
want hoewel sterk vergiftig, moet hei
om' schadelijk voor den mensch te zijn
in vrii groote hoeveelheden worden
gebruikt. Er schijnt in Oostenrijk
'Stiermarken) zelfs een gewoonte te
bestaan om arsenicum, natuurlijk in
zeer kloine hoeveelheden te eten, met
het beweerde resultaat van toeneming
van gewicht, kracht, eetlust en verbe
tering van teint.
HET LAND DER VROUW.
Dit is An nam, althans het gedeelte
in het zuiden, dat bewoond wordt
door het ras der Chants. Vipeger de
veroveraars en heerechers, zijn zij
thans tot een totaal gebroken ras ge
worden, dat gedeeltelijk het Moham
medanisme, gedeeltelijk het Hindoeïs
me aanhangt. Vriendelijke, gemoede
lijke m en scheltdie 't onder onze brui
ne broeders weinig voorkomende sys
teem van superioriteit der vrouw hul
digen. Bij de Clxams tellen de man
nen niet meer. De Chom-meisjes kie
zen hun toekomstige eohtgenooten.
Wanneer hun keuze bepaald is, zen
den zij hun ouders naar den uitverko
rene met ©en tweetal koeken en betel-
noot. De gelukkige behoeft niet te
spreken, hii heeft slechts van een der
koeken te proeven, om kombaar te ma
ken, dat hii de verloving aanvaardt.
Uit den aard der zaak komen bij deze
zeer positieve methode weigeringen
weinig voor. Maar als na de verloving
het huwelijk volgen zal. wordt het ce
remonieel wol wat al te onrechtvaar
dig voor den armen man. De bruid
gaat een hut binnen, de bruigom staat
buiten en biedt geschenken aart, een
rijstveld, ©en ploeg, ossen ©n juwee-
len. Tenslotte zendt hij twee vrienden
naar binnen, die de bruid moe-ten
smeeken met hem te trouwen.
Na het huwelijk Ss zij een goede
vrouw en moeder. maar daarvoor
krijgt zij dan ook alle voorrechten der
echtscheiding. Zij kan haar man ten
alle tijde wegzenden on hertrouwen
en in dat geval behoudt zij de familie
hut en bijna alle gemeenschappelijke
bezittingen. De kinderen kri-cen haar
naam en haar godsdienst en blijven
altijd bij haar. Erfenissen gaan geheel
over in vrouwelijke lijn in dit" land
der vrouw.
MARS.
De planeet Mare, zal dezen zomer
dichter dan gewoonlijk bij onze aarde
komen en do astronomen zullen spe
ciale pogingen in het werk stellen om
eens en vooral het geheim van de ka
nalen op Mar» op te lossen.
Langzamerhand! schijnt men terug
te komen van het idee, dat deze ka
nalen het werk zijn van verstandig®
ais. Een Amerikoansoh sterrekun-
dige heeft een theorie geformuleerd,
die in het kort als volgt luidtDe zoo
genaamde kanalen zijn in werkelijk
heid strooken plantengroei. die op
sommige tijden van het jaar duidelijk
ker zichtbaar zijn dan o;» andere.
De reden hiervan is. dat in sommige
seizoenen krachtige iuchtstroomiugen
van de Maraiaansche polen naar den
equator blazen en deze stroomingen
slaan groote hoeveelheden vocht neer,
dat langs den gevo'gdeu haan de plan
tengroei bevorderd. l>it maakt op ons
den indruk van kanalen.
Tenslotte voert dezo astronoom nog
ais verder bewijs van zijn stelling aan
de flauwe bocht, die in deze „kana
len" is waargenomen. Hij verklaart
deze uit het feit. dat de luchtstroom
door het draaien van Mars om zijn as
eveneens een bocht maakt ten opzichte
van de oppervlakte van de planeet.
Wellicht zal dezen zomer het mys
terie worden opgolost.
SARCASME.
Jansen had na een wanhopige ren
langs het perron den trein van 8.30 op
het nippertje gemist Hij was niet zoo
heel jong meer en de inspanning had
hem uitgeput.
Toen hii hijgende en danig uit rijn
humeur langs het perron terug kwam
loopen, vroeg een vriendelijke kruier
hem: „Hebt u do 8.30 gemist, me
neer
Dat was te veel on met bijtend sar
casme antwoordde de ongelukkige
J arisen
„O, nee, dank je!,Ik kan dien ellen-
digen trein niet uitstaan on daarom
heb ik hem het station uitgejaagd."
