HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Langs den Duitschen Rijn.
Buiteniandsich Övtrzicht
onze LacnnoeK
DINSDAG 20 JUNI 1S22 TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 88
Een Fietstocht met de Nederlandsche Reisvereeniging
Hot bagage-vraagstuk bij eon fietstocht. Ons elsgezelschap. Op manoeuvre.
Reizen onder verhoogden druk. Bonn. Politieke Jeugdvereenlgin-
gen In Duitschland. Beethoven's Geboortehuis. De Drachon- •-»
fels. Van kermis en romantiek.
lu Nijmegen op liet station ving de
leider, met het rood, wit en blauwe
vlagje van de Neder)andsoho Reisver
eeniging in zijtn hand, zijn kud(Meden
op en begon de eigenlijke reis van
groep 53 C naar den Rijn. Benige da
gen te voren hadden wij allen reeds
een lijst van de deelnemers met hun
adressen ontvangen en de namen der
hotels, waar wij gedurende onzen
tocht zouden worden „ingekwartierd".
Op die lijst had ik al gezien, dat van
de 25 tochtgenooten er niet minder
dan 16 van het .zwakke geslacht"
waren_ Een verhouding dus van bij
na 2 tot 1 welke breede perspec
tieven openden zich hier voor de ver
schillende deelnemers!
demiestad, heel stijfjes eivheel netjes
en heel rustig, een stad met veel
„wandelingen", statige oillees en een
„Hofga/rben", waar op Zond'ag profes
sor met zijn vrouw en dochteren gaat
promeneeren. Bonn heeft een cachei
van „geleerdheid", liet is liet milieu
voor een universiteit en oen biblio
theek en een academisch kunstmu
seum, een plaats, waar hot drukke,
woelige bedrijvige leven voorbij gaat.
Op dien stillen Pinkstiesrmiddug, toen
alle studenten waren uitgevlogen en
de straten als uitgestorven
maakte Bonn op mij den indruk van
een verlaten, doodschi© stad. Pas des
avonds keerde het leven erin terug.
Toen kwamen de bewoners in grooie
Feitelijk was het pas te Granen- drommen en optochten naar binnen
burg bij de douanen, dat de nieuwe1 trekken, werd de stilte eindelijk gebro-
familie, waarvan ik 8 dagen lid zou 1 ken door muziek en gezang. Het was
zijn, was geformeerd. Zoo op het eer-; vooral de jeugd, die leven en bewe-
ste gezicht maakte het gezelschap een ging in de etraten bracht, maar op
wat laat ik zeggen, zigeunerachti-een wijze, die bij ons in Holland
gen indruk op mij. In het on6 toege- gelukkig nog vreemd is Het waren
zonden programma was ons dringend dc propageerende, politieke „Jugend-
geraden vooral niet te veel bagiige j Vereine", kinderen nog van 8 tot 12
mede te voeren en daaraan had ieder jaar, die onder gelelde van ouderen de
zich dan ook stipt gehouden. Trou-1 Marseiflaise en de Internationale door
wens, op een fietstocht zijn alle over- de straten galmden,
bodige koffers, mandjes en pakken Niet met twintigtallen, maar met
maar tot last. Het bagage-vraagstuk
voor dezen acht-daagscheri fietstocht
was voor mij dan ook een waar pro
bleem geweest. Ik had ten slotte de
oplossing gevonden in mijn oude offi-
cieraransel en een opgerolde en vol
gestopte jas en toon ik met deze goe
deren over mijn schouders het perron
langs zeulde, voelde ik mij zelf als
een milicien, die voor herhalingsoefe
ning op reis is naar zijn garnizoen.
En doordat alle dames en hoeren zich
als ik tegen regen, wind en stof Sad
den geëquipeerd, zag het gezelschap
er niet uit, alsof het op reis was naar
Monte Carlo of Nioe
Dit bracht aan de grens dadelijk
een groot voordeel mede, namelijk,
dat wij van de visitatie al zeer weinig
last hebben ondervonden. De beamb
ten begrepen blijkbaar onmiddellijk,
dat wij geen préciosa of- edelsteenen
met ons mede voerden en nooit ben ik
dan ook vlugger de douane gepasseerd
dan met mijn ransel en mijn opgerold
jasje. Ook de fietsen konden zonder
eenige „Roscheinigung" Duitschland
in en later zonder eenige formaliteit
er weer uit.
Onze eerste etappe was het oude,
statige BonnIn Königswinter, waar
volgens Let programma de eigenlijke
fietstocht langs den Rijn had moeten
beginnen, was met de Pinksterdagen
geen plaats in een der vele hotels meer
te krijgen, zoodat de leider van zijn
oorspronkelijk plan had moeten afwij
ken en logies in Bonn voor ons had
besteld. Trouwens ook in Bonn hing
op d'icn eersten Pinksterdag voor alile
hotels het bordje „Besetst", maar
door den grooten uittocht der studen
ten in de vacantiedagen lrad de ho
telier van „Zum goidenen Stern" on
derdak voor liet heele gezelschap in
een „Studentenbeim" kunnen vinden.
Toen ik daar met mijn ransel en rol-
letjo in de gang van dat groote witte
tehuis voor studenten stond en door
den leider werd „ingedeeld", kreeg ik
sterk liet gevoel, alsof ik „op ma
noeuvre" was. Hat gevoel kwam tel
kens over mij, als wij 's avonds na
een warmen en vermoeienden dag puf
fend en transpire erend op een nieuwe
etappe aankwamen en ingekwartierd
werden. Men denke niet, dat mij deze
wijze van reizen minder beviel. Inte
gendeel, er was een zekere bekoring
in. Zeiden heb ik mij sterker en fris-
schor gevoeld dan na zoo n uren lan
gen fietstocht en in geen tijden heb ik
vaster en gezonder geslapen dan na
zulk een „manoeuvre-dag" met groep
C 53 van de Nederl-andsche Reisver
eeniging.
Het reizen met de Reisvereeniging
zou ik reizen onder verhoogden druk
willen noemen. Het doel i6 in een kor
ten tijd zoo veel mogelijk te zien en
wanneer ik naga, wat wij in die acht
dagen hebben afgetrapt en afgewan
deld, neem ik de woorden „het zwakke
geslacht" uit het begin van dit arti
kel bij dezen weer terug,
Bonn deed mij op dien eersten Pink
sterdag denken aan Utrecht op een
stillen Zondag in Augustus. Bonn is
het type van de deftige, Duitsche aca-
duizenden kwamen deze arbeiderskin
deren, de verlichte, kleurige lampions
hoog boven zich uit dragend, jn onaf
zienbare stoeten onder kopermuziek de
Poppeldorfer Allee afgemarcheerd, al
maar hun vrijheidsliederen zingend.
Het was van uit de verte een fantas
tisch gezicht die öuizende ais glim
wormpjes op en neer deinende lam
pions in de breede, donkere allee.
Friscli en helder klonk die zuivere, rei
ne kinderzang, maar of cr velen van
die peuters begrepen, wat zij daar
eigenlijk zongen, betwijfelde ik toch
sterk. Er waren er bij, voor wie
„heilig ideaal" misschien niet hooger
ging dan een pijp drop of een vliegen
de Hollander, maar wat nood! Eens,
als zij oud waren, zouden die woorden
immers bete6ken-is voor hen krijgen,
Den volgenden morgen zag ik ande
re stoeten van kinderen achter vaan-
cïels en onder mand ol Luen-getokkel
naar bulten trekken.Ook z.ij zongen al
len, maar liet waren liederen van an
deren (dank en and-ere strekking. Het
waren de Katholieke Jugemd-Vereine,
diie toen door de straten en over de
pleinen hun zangen deden daveren.
Soms kruisten zij benden andere kin
deren met de roode vlagjes voorop en
dan botste de Internationale tegen de
liederen van do Katholieke jougdver-
eenigimgen op. Zoo worden de Duit
sche jongens en meisjes, kind-eren nog,
in deze dagen van nationale vernede
ring op verschillende „politieke ha
nen" geleid en stonden zij op dezen
zonnigen Pinkster feestdag als tegen
partijen tegenover elkander. Boven
hen, vanaf den „Foyer des Soldats"
op de Markt wapperde de Fransdie
vlag en het was blijkbaar alleen do
vreemdeling, die van dit alles niets
begreep.
Ik heb Bonn niet verlaten zonder ©en
kleine bedevaart te hebben gemaakt
naar het oude, eenvoudige huis No.
25 in de Bonngasse, waarin Beethoven
op 16 December 1770 goboren werd.
Het museum was op dien Pinksterdag
gesloten, maar voor het historische
huis heb ik mijn stillen, eerbiedigen
groet gebradit aan het genie, dat mij
eenige der schoonste oogenbllikken van
mijn leven heeft geschonken.
Den tweeden Pinksterdag ving onze
eigenlijke fietstocht aan. Op dien fris-
schen, heerlijken lentemorgen reed on
ze karavaan over de breede Rijn
brug bij Bonn en daarna K danigs win
ter tegemoet! En daar, op dien zonni
gen, vroolijken weg klonk ons, Hol
landers, langs den Rijn voor het eerst
het vriendelijke „All Heilvan de
Duitsche fietsers tegen!
Het eerste doel was de D r a c h e n-
fels- Ik had van te voren mij nog
eens in de oude Rijnsagen verdiept. 11c
had gelezen van Roland en zijn jonge
bruid Hildegonde, van Rolandseck en
Nonnenwerth, van den draak van den
Drachenfel8 en de vrome christin, die
hel ondier met haar gouden kruis
overwon, en ik hoopte, dien morgen
iets van al dezo romantiek tot mij te
zullen voelen komen. Ai mij I Wat is
er van al die romantiek op dezen Pink
stermorgen overgebleven? lnp laats
van den Drachénfels, die ik mij had
gedroomd, kreeg ik een berg in een
Lunapark te zien, met een tandrad-
baantje, schiettenten, fotokraampjes,
houten ezels, - bierhallen en koek- en
limonade-tentjes! Inplaats van door
een bloed doretigen draak werd nu de
oude rots beklommen door duizenden
al maar achter elkaar aanstappende
puffende en hijigande Duitecliers in
hun overhemd, door ringende jongens
en meisjes met gekleurde papieren pa-
rasols, door heeren met buiken als j
biertonnen op scharminkels van oude
kermispaarden en door magere, epich- j
tige dames op ezels, die door drijvers
miet ribbestooten naar boven werden
geduwd. Wij lieten ons mode per tand-
rad-baan omhoog trekken an daar op
de plek, waar eens de geloovige
christenmaagd met het gouden kruis
In haar hand liet monster moet heb
ben afgewacht, zag ik nu een tentje
met Ansichtkaarten en een bierrestau
rant. Om iets van het heerlijke Rijn-
landschap en het Zevengebergte om
mij heen t.e kunnen zien, moest ik
als op den Dam bij de komst van de
Koningin in het gedrang staan en
over de schouders van mijn voorlieden j
near beneden blikken.
Neen, dat was niet de sfeer om het
leed ere sprookje van Roland
degonda te ondergaan; dit was een
I plaats van vermaak geworden voor
Jan en Alleman. De Drachenfels met
zijn fototentjes, zijn schiethallen en
zijn kraampjes is gedegradeerd tot een
kermiabarg, waar men zich kan laten
photografeeren in een oude, stilstaan-
de auto of op een houten ezel
met op den achtergrond de ruïne van
den Drachenfels op het doek. Tiental
len van reizigers heb ik met schaap-
ach tige gezichten op zulke houten
ezeltjes zien zitten en niemand van
hen voelde blijkbaar de blamage van
deze „herinnering aan den Drachen
fels". Dan hebben wij betere souve
nirs aan den Rijn naar Holland mede
genomen.
Toon wij oven later, na bij Mehlem
met de pont de rivier zijn overgesto
ken, tangs den Rijn naar Remagen
fietsten, voeldie ik mij, alsof wij nit
het benauwde kermis gewoed eindelijk
pas weer in de vrije natuur waren ge-
kooien.
(Wordt vervolgd!). J. B. SCHUIL.
CONFERENTIES MET LLOY J GEO RGE. ER ZAL EEN ONDERZOEK
INGESTELD WORDEN NAAR DE DUITSCHE FINANCIëN. INTUS'
SCHEN ZULLEN GEEN DWANGMAATREGELEN GENOMEN
WORDEN.
DE QUAESTIES VAN HET NABURIGE OOSTEN.
Poincaré's bezoek aan Londen-
heeft toch nog tot politieke besprekin
gen geleid. Aan het diner,
hetwelk in Hotel Cecil plaats had om
Poincaré te verwelkomen en waar zich
een groot aantal aanzienlijke perso
nen bijeen bevond, bracht Poincaré
warme hulde aan de prachtige pogin
gen door Londen en andere groote
en kleinere Britsc-he steden aangewend
die Fransche gemeenten geadopteerd
hebben. Zelfs de vreeselijke economi
sche crisis, die oogenblikkehjk geheel
Europa en Groot-Britaimië in het bij
zonder verlamt, kon, zeide hij, „de
edelmoedige aandrift uwer landslie
den niet weerhouden, zoodat than*
steden als Arras, Albert, Péroiine,
Bapaume, Mon Didïer en vele andere,
waar de granaten niets hadden over
gelaten als steenhopen en kleine dor-
Ken, vermaard geworden door de
eldhaftige gevechten, Engeische of
SchotsChe steden of meer verwijderde
overzeesehe steden in het Britsche
rijk tot peet hebben. De gesclionkeu
geldsommen worden niet gebruikt
voor het herstellen van vernielde hui
zen of uitgedeeld bij wijze van tijde
lijke en individueel© ondersteuning,
maar het geld wordt besteed voor per
manente werken, waarvan de inwoners
gemeenschappelijk kunnen genieten
en die tegelijkertijd de herinnering
aan uwe milddadigheid zullen doen
voortduren. Zoo zullen op den bodem
van Frankrijk zichtbar© en ömüt-
wischbare sporen blijven bestaan van
do nauwe solidariteit, die voortaan
het lot van onze beide natiën onaf
scheidelijk maakt. Daar zullen in de
naburige kerkhoven de dappere zonen
van Groot-Brittannië en Frankrijk
gezamentlijk slapen. Daar zuilen m
de herbouwde steden en dorpen de
hechte gedenkteekenen en nuttige wer-
ken blijven, die, voortdurend herin
nerende aan uwe weldaden, de man
nen van onze generatie in do eerste
plaats en later die van volgende tij
den zullen verbieden, de heiligschen
nis der vergetelheid te begaan. Het
Fransche volk, dat u van uit het mid
den zijner puinhoopen tot zich ziet
komen, glimlachend en met uitge
strekte handen, weet zeer goed, dat
gij niet hoopt, het schadeloos te stel
len, voor de ontzaggelijke verliezen,
die het geleden heeft, maai- het wil
gaarne, in uwe adoptiën en giften het
treken en het symbool der Britsche
vriendschap erkennen.
Uit Londen wordt noe geseind
Poincaré i6 Maandagavond met rijn
echtgenoot© en gevolg naar Parijs
teruggekeerd na 'ndriedaagsch
bezoek aan Londen, dat on-
tegentseggefijk de goe
de verstandhouding tus-
6chen debeidelanden
heeft versterkt.
In den voormiddag bracht Poincaré
eerst in de Westminster Abbey een be
zoek aan het graf van den onbekenden
Britschen soldaat op Frankrijks bodem
gesneuveld. Na een krans te hebben
neergelegd, stond Poincaré een oogon-
blik in stille overpeinzing. Daarna
sohreef hij zijn naam in het bezoekers-
boek, keerd§ naar hot graf terug en
zeide.- „Uit naam van het Fransche
leger en geheel de Fransche natie be
tuig ik aan den Britschen onbekenden
soldaat mijn dankbaarheid. Frankrijk
zal nimmer de hulp vergeten, die hij
ons bood en die de onwankelbare
i vriendschan tusechen beide Laaiden be
zegelde."
Daarna ging Poincaré naar Dow
ning Street, waar Livod' George hem
een gastmaal aanbood in tegenwoor
dierheid w*i alle Britsche kabinetsle
den. maarschalk Pétain, den Fran-
sclien eezant te Londen, Lord Derby,
den voormaligen Britschen eezant to
Pari», den Britschen gezant te Berlijn
en den particulieren secretaris van den
koning
Na de lunch trokken Poincaré,
Lloyd George, Balfour, waarnemend
minister van Biutenlandsche Zaken,
en de Fransche gezant zich t$rug voor
een informeele bespreking over ver
schillende kwesties, zooals de interna
tionale leening voor Duitschland, den
toestand in het Neburige Oosten en de
positie van Taneer. terwijl ook her.
voorgestelde pact tusschen Engeland
en Frankrijk ter sprake kwam. De be
sprekingen duurden een vol uur en
waren van weerszijden zeer hartelijk.
Van oudere ziide wordt over deze
F ransch-Engeische bespre
kingen,
nog medegedeeld
Do bijeenkomst tuBschen Lloyd.
Goorgo en Poincaré was zeer hartelijk.
De voornaamste quastien, welke wer
den besproken waren do schadeloos
stellingen ©n de Haagsehe conference.
Het besluit van Poincaré een Fransche
deskundigen te laten deelnemen aan
de ïïiaagsoho conferentie sohiiep een
gunstige atinoepibeer voor de bespre
king der conferentie. Alleen economi
sche quaeefcien zullen word ten bespro
ken in den Haag cm de werkelijke be-
s lossingen zulüon berusten bij de be
trokken riigeerkigan. Eet Engelsch-
Franscho verdrag werd niet bespro
ken. Er werd besloten, dat de eerstvol
gende stap voor do commissie van hei-
stel zou zijn den werkelijken toestand
van de Duitsclie financiën en te trach
ten te verklaren, of de Duitsolie regee
ring met behulp ©ener buiten! andsohe
leening iets zou kunnen doen, om het
budget in evenwicht te brengen en den
muntetandaard) te herstellen.
Do Garantie-commissie is In
uitschiand
aangekomen. Naar verluidt zal zij
zich nog niet officieel met de rijksre-
geering in verbinding stellen. Met
name rijn cr nog geen voorstellen go-
daan, hoe en wanneer de besprekingen
zullen beginnen.
Er werd een Duitsclie kabinetszit-
ting gehouden, waarin het program
ma der onderhandelingen met de ga
rantie-commissie werd besproken.
De Duitsche leveringen in
Natura.
In do Rijksdagcommissies zijn Maan
dag de overeenkomst van Wiesbaden
I en de z.g. Bemelmans-overeenkomst
met de stemmen der Duitvch nationa-
len cn Duitsche volkspartij tegeta,
goedgekeurd.
U it Parijs wordt geseind
Omtrent de schadevergoedingen in
natui-.t wordt opgemerkt, dat he: ac-
coord van Beme'.mans voor Frankrijk
niet onaannemelijk was, omdat het
exclusief is en geen andere procedure
daarnaast toelaat. Dat kon Frankrijk
niet janvaarden, maar in de annexen
van ac acooarden van Wiesbaden wor
den volkomen dezelfde faciliteiten
voorzien ,ala in de overeenkomst Be-
melmaTis cn de regOering en
I zullen al het mógelijke doen öm die
zoo gauw mogelijk aangenomen te
krijgen. Men verwacht «ie bekrachti
ging door het parlement in ieder geval
vóór de vacantia en de overeenkom
sten zullen onmiddellijk daarna
werking kunnen treden. Om er al het
mogelijke effect van te kunnen heb
ben is een wetsontwerp voorgesteld
ter autorisatie van de regeering, om
voor betalingen in nature verminde
ring van invoerrechten too te staan,
ten einde te verhinderen, dat voor die
gevallen het op de Duitsche invoeren
toegepaste tarief prohibitief werken
sou.
Officieel wordt vam Duitsolie rijd©
de openlijke Fransche opvatting be
vestigd, dat voor Frankrijk in zake
de leveringen in natura door Duitsch
land, de overeenkomst van Bemelmaflis
niet in aanmerking komt, maar do Z.g.
Gillet-overeenkomet, zoolang de over
eenkomst te Wei6baden door Luucheur
en Rathema-u gesloten, door Frankrijk
niet geratificeerd1 is.
Volgens de Temps" heeft de En-
geleche regeering dezer dagen inzake
de quaestio van het
hot Naburige Oosten,
een voorstel gedaan, dal men a!s volgt
kan samenvattenEngeland vraagt
aan Frankrijk te kiezen tuseöhen twee
beslissingen. Of wel Engeland, Frank
rijk en Italië zul! en zich opnieuw tot
de regeeningen van Angora, Athene en
Konstantiinopel wenden en deze re
geeringen uitnoodigen binnen zekeren
termijn de vre<Lesvoorstellen te aan
vaarden. den löeD Maart door de con
ferentie van Parijs geformuleerd, *>f
Frankrijk acht het onnoodlg dezen
nieuwen stau te doen en dan zal
men iedere diplomatieke onderneming
moeten laten varen, welke de confe
rentie van Parijs» gepoogd had op touw
te zetten .doch tever» volledig de plan
nen moeten publiceer en, welke gedu
rende deze oonferentie rijn opgesteld.
Aldus het Engeische voorstel.
De volgende vragen komen daarbij
aan de orde, zegt de „Temj»"
Welke zullen er de gevolgen van
rijn als men een van beide bealissin-
ren kiest 1
Is het inderdaad wensahelijk, een
der beide bovengenoemde bcslhsitigen
te kiezen?
Als de Enterite-roogeruiheden de 'fui
ken en Grieken uitnoodigen, do voor
waarden te aanvaardenwelke den
26en Maart zijn geformuleerd, wat zul
len rii dan doen? Dan zulten zij deze
voorwaarden, die eenvoudig grondsla
gen van onderhandeling waren, wijzi
gen in een gebiedend voorschrift, dlat
..a prendre ou A laisser" ie. Deze wij
ziging zou zeker niet een overeenstem
mïng bevorderen omdat de voorwaar
den van 26 Maart voor het oogcnWik
noch voor de Turken, die gevraagd
hebben er over te spreken, noch voor
de Grieken, die er zelfs niet op hel>-
ben willen antwoorden, aannemelijk
schijnen.
Anderzijds zullen, wanneer men ai-
ziet van de aangevangen poging om
den vrede in het Oosten te herstellen,
de oorlogvoerenden slechts de keus
hebben tusschen twee dingen Turken
en Grieken zouden zich rechtstreeks
met elkaar kunnen verstaan. Staat
men hun dit toe? Of zij kunnen de
vijandelijkheden verwoed hervatten,,
moer dat wil men blijkbaar niet.
Als de geallieerden een der besluiten
zouden nemen, welk© men hun in
overweging geeft, zouden zij dus het
gevaar loop&n den vrede in het Oosten
nog weer uit te stellen. De beste ge-
dragsliin ware volgens de „Temps
geen der beide beslissingen to nemen,
maar eindelijk toe te stemmen in mon
delinge onderhandelingen, zooaJs de
Turken al zoo lang hebben gevraagd.
Het blad voegt noe de opmerking
aan zijn betoog toe, dat men bij een
publicatie dier plannen van dc oonfe
rentie van Pairijs, ook aJle proceeeen-
verbaal van de besprekingon moet pu-
bliceeren, alsmede alle memoranda,
vóór de conferentie gewisseld. En
vraagt de „Tcmps" ton slotte, zou het
niet goed rijn om de voorstellen van
26 Maart te wijzigen wat betreft het
regime der zeeëngten? Deze voorstel
len geven den indruk een voorrecht te
scheppen ten gunste van Griekenland
en van drie groote geallieerde mogend
heden. Nu is Roemenië blijkbaar niet
minder gei nicresseerd dan Griekenland
bii een handhaving van de vrijheid der
zeeëngten. En het blad zou het heel
natuurlijk vinden ais ook aan de VS.
en Japan de rol werd gegeven, welke
aan deze groote mogendheden toe
komt bii een zoo belangrijke regeling.
Verspreid nieuws
DE BURCEROORLOC IN CHINA.
Zondagmiddag stoomden vier ka-
nonneerbooten en een torpedoboot
van Soen Vat Sen de rivier oj>.
De troojien van Tajcng Tójoeng
Ming nuttin deze schepen onder vuur
waarop teruggevuurd werd.
De oorlogsschepen begonnen ook de
stellingen op do heuvels, waar Tsjenga
troepen gestationnoerd waren, le botn
bardeeren. Ook werd 't Honam eiland
onder vuur genomen. De daar aange
richte schade was zeer onbelangrijk,
terwijl het aantal slachtoffers gering
was. Nog stowls komen vluchtelingen
ONDER PAARDEKHANDELAAR 8.
Weet jÜ ook misschien iemand, dl*
oen paard voor my te koop heeft?
Jawel, Willem zal cr wel een heb-
Z y (joist pa hot engagement): lk heb
oog een verrassing voor je: ik kan even
good koken als pianospelen 1
Jiyj O, dat hindert niet. Wy konuoa
alt yd in eon restaurant gaan etunj.
te Hongkong aan. Er is een wapen
stilstand tot stand gekomen, op voor
waarde dat l'jengs troepen uu vloot
niet beschieten en de vloot wederzijds
dc stad met.
Men schrijft ons:
Men gelooft, dat bij het bombarde
ment van Canton verleden Zaterdag
door oorlogsschepen van San Yat Sen
meer dan duizend slachtoffers zijn
gevallen.
Uit Tientsin wordt geseind:
De voorwaarden van den wapen
stilstand, gesloten tusschen de legers
Woe Pei Foe en Tsjang Tso Lin,
werden aan boord van een Engelscli
oorlogsschip geteekend.
DE REVOLUTIE IN PARAGUAY.
Uit Buenos Aires wordt gemeld:
De vooruitzichten der republiek Pa
raguay, zijn tamelijk donker. Dc re
geering verwacht een nieuwen aan
val van de opstandelingen op de hoofd
stad. De oorlogsschepen van de regeo-
ring vertrokken naar Encarnacion
oin het garnizoen der rebellen te bom-
bardeeren.
Een Argentijnscbe kanonneerboot
kwam in de hoofdstad van Paraguay
aan om de vluchtelingen, di j toevlucht
zochten bij de Argentijnsche legatie,
in veiligheid te brengen.
EXCESSEN DER FASCISTEN IN
ITALIË.
De bladen melden uit Rome, dat
het bezoek van den koning aan Reg-
pi o een conflict heeft uitgelokt tus
schen socialisten en fascisten. Het l»e-
zoek van den koning aan de arbeids
beurs had de fascisten mishaagd en
zijn vertrek vielen zij de arbeids-
bours aan, die zij trachten -:i brand
te steken. Met groot moe.te slaagde
men er in de fascisten te verstrooien.
Te Triest hebben de fascisten het
gebouw van de arbeidsbeurs geheel en
ol doen afbranden.
DE ONTRUIMING VAN OPPER-
SILEZIë.
De eerste zone van het aan Polen
komende gebied van Opper-SUezle is
Zondag op de overeengekomen wijze
ontruimd. In Kattowitz werd de p'o-
IjiEciet-politic teruggetrokken en do
nieuwe Poolscne politic- in dienst ge
steld. De intergeai Lieerde troepen be
vinden zich nog in Kattowitzzij zijn
echter marsch.vaardig en zullen de zo
ne verlaten. De in hei aigestane gebied
liggende Duitsche spoorwegen zijn
Zondagavond door de Duitsche spoor
wegdirectie aan het Poolsche bestuur
overgedragen.
Te Biskupitz is het tot een bo'sing
gekomen tusschen een afdeeling van
d volks8temmiugspolitie en een klieno
Fransche afdeeling. Een groot aantal
burgers koos partij voor de volks-
stemmingspolitie. waarop het tot con
lievig vuurgevecht kwam, in het ver
loop waarvan 3 burgers gedood wor
den. Een vierde werd zoo zwaar go-
wond, dat hij spoedig daarna overleed.
DE IERSCHE QUAESTIE.
De „Evening Standardmeldt, dat
'ijfonvijftig percent van het kiezers
corps aan de verkiezingen heeft deel
genomen en in enkele stedelijke distric
ten zelfs minder dan vijftig percent.
Op grond van bepaalde gegevens ver
wacht men, dat de Verdragpartij ver
sterkt In het Daal terugkomt.
UIT ITALIË.
De metaalarbeiderebond heeft de sta;
king geproclameerd voor geheel Italië
egons gewelddaden pan fascisten te
gen socialisten.
UIT RUSLAND.
De Haaesche correspondent van de
„Daily Express" verneemt uit be
trouwbare bron, dat de positie van
Rusland zeer kritiek is. Tenrij terstond
•erandering intreedt, wordt Rusland
opnieuw het tooneel van een revolutie,
éven belangrijk als de Bolsjewist i-
sche. Trotsky zou het leger voor alle
eventualiteiten geconcentreerd hebben.
Lenin's phyaieke en psychische toe
stand zou oorzaak riju van den nieu
wen toestand. Ehassin keert naar
Moskou terug, ccn een poging te doen,
dc extremistische beweging te stuiten.
SPIONNAGE.
liet Pester Bondsgcrecht heeft den
foldwobri Fmcs iïaties wegens spiou-
nagc tot den doo^ door den strop veroor
deeld. Het vonnis ia reeds voltrokken.
Feuilleton
liuniéiuw
it het Jbngeisch.)
E. R. PUNSHON.
(Geautoriseerde vertaling).
14)
Natuurlijk hebben we niet de
verkeerde voor gehad. Ze zei z»:f, dat
ze Phyllis Grey was. Waarom, m
vredesnaam, zou mevrouw Fulton
zich voor haar uitgegeven hebben?
Als ze er werkelijk uitzag, zooals
je zegt, was het mevrouw Fulton en
niemand anders, die je dien avond
om zeep gebracht hebt, verklaarde
Jane. Phyllis Grey zag er heel an
ders uit.
Het was in ieder geval mevrouw
Fultons tascli, zei Harold, die nog
maar steeds vreesde iets te zullen
hooren, wat Phyllis' dood bevestigde.
Do zaak wordt me hoe langer
hoe onbegrijpelijker, zei Macsarlane.
Als dat juffrouw Grey niet was,
waarom zei zo dan, toen ik vroeg:
Bent u juffrouw Grey, die op Dunslow
verwacht wordt? Ja. die ben ik.
Soamcs en ik brachten haar toen in
de auto naar de mine. Is dat
Dunslow? vroeg ze. Waar brengt
I u me heen'? Ze begon blijkbaar lont
to ruiken, en daarom maakten Soa-
mes on ik korte metten met haar. Wo
hebben ons zeker een beetje te veel
gehaast, want toon zo in de boot lag,
begon za in den zak, waarin we baar
gestopt hadden, te bewegen <yi te pio
beerzn om er uit te komen. We gooi
den haar toen maai' zoo gauw moge
lijk overboord. Als het Phyllis Grey
niot was, maar mevrouw Fulton,
waarom gaf die rich dan voor Phyllis
uit?
Wat kan het allemaal beteekenen,
en waar is Phyllis dan nu?
Hij k^ek ieder op de beurt aan en
het was Soamês, die antwoordde:
Ik blijf er bij, dat het juffrouw
Grey was.
Je bont een echt ezelskop Louis
Soames, viel Jane hem driftig in-de
rede. Je hebt dat zaakje allerstomst
opgeknapt en ons mooi in do knoei
gebracht, want zoolang we juffrouw
Grey niet hebben, ziet het er leelijlc
voor ons uit.
Ja, vinden moeten we haar, z^l
Macsarlane, of de bom kon wel
eens losbreken.
U weet toch zeker wel, waar ze
is? zei hij zich wederbm tot Harpld
wondende.
Als ik het geweten had. was ik
niet naar Dunsloju gekomen, om haar
te zoeken.
Macsarlane en zijn handlangers'
vroegen zich af, hoe de geschiedenis
toch in elkaar kon zitten. Phyllis
moest op haar reis van Londen naar
Dunslow op geheimzinnige wijze ver- j
dwenen zijn en daarop moes. Clara:
Fulton haar plaats hebben ingeno-
men en zoodoend© het lot, diat voor
Phyllis bestemd was, ondergaan hel)
ben. Maar op welke wijze was PhyJ-1
lis verdwenen en waar was zij nu?
Dit raadsel hield hen allen bezig. Mac
sarlane, die met zijn glinsterende slu-1
we oogjes rondkeek, alsof hij op dio I
manier een antwoord op zijn vraag j
zou krijgen, Jan© nog bleek en be
vond, Ilarold daarenboven nog ver
vuld van de gedachte, hoe lui op dé
beste wijze zijn leven zou kunnen
redden en Soames, die in zichzelf zat
to mopperen, maai- onderwijl Harold
geen oogenblilc uit het oog verloor.
Harold wist, dat een onverhocdechc
beweging hem het leven zou kunnen
kosten, en ook, dat hij, terwille van
Phyllis, alles moest doen, om het te
behouden.
Phyllis verkeerde Waarschijnlijk ln
gevaar en ze had niemand anders
dan hem, om te trachten haar tc red
den. Macsarlane sn Jan© waren bei
den nog totaal van streek en geheel
in het onzekere, wat lnin te doen
stond. Zelfs Soamo; scheen niet" op
zijn gemak, en Harold vroeg zich af,
of hij het zou durven wagen, zijn
vijanden onverhoeds aan tc vallen.
Maar alsof Soames die gedachte ge
raden had, hief bij het jiistool op en
zei.
Wat cr ook van de zaak mag
zijn, on waur het meisje ook is, zui
het, dunkt me, toch het boste wezen,
voor wo oj> onderzoek uitgaan, eensi
met Clyffc af te rekenen. We zijn hem
dan tenmiQsto vast kwijt.
Hij wachtte even op een antwoord
van Macsarlane en als deze toestem
mend geknikt had, zou het het vol
gendo oogeuSik zeker met Harold ge
daan zijn geweest, maar do oude man
aarzelde nog. Soames begon echter
eindelijk ongeduldig te worden en
Ilarold begreep, dat nu werkelijk zijn
dood nabij was. Dc zucht naar zeu-
bohoud en do hoop zijn leven, al was
flot ook maar een korte wijle te rek
ken, deed hem uitroepen:
Ik geloof, dat ik nu weet, whar
Phyllis moet zijnt
Waur dan? vroeg Macsarlane
haastig, terwijl Soames liet mes even
liet zakken.
Harold antwoordde niet.
-- Spreek op, riep Soames met een
vloek. of ik steek het mes in je
hart.
Als je dat deed. zou jo het nooit
te weten komen, zei Harold kalm.
Ja, dat is zoo. kwam Macsar
lane tusschenbfido. Vertel het on?,
meneer Clvffe, dan zullen we uit
dankbaarheid uw leven 6paren.
Harold vertrouwde niet erg op d:u
belofte. Hij dacht er een oogenblik
j over, een gefingeerd adres op te ge-
yen, maar liij begreep, dat dit liem
niets baten zou. Of ze zouden hem
gelooven en hom, zoodra zij wisten,
waar Phyllis was vermoorden, of ze
zouden de truc doorzien, en dan zou
zijn positie er niet beter op worden.
Ik moet even den tijd hebben,
om na te donken, zei hij. Hij deed
dit, om een oogenblik uitstol te ver
krijgen, want hij begreep, dat het
hem verder niet veel baton zqu. Soa
mes vertrouwde hem niet, dat zag hij
duidelijk. Zou hij rich oj) dezo werpen
en hem het pistool on het mee ont
rukken? Maar ook dat. plau liet hij
dadelijk varen, hoewel hij den stok
inct den looden knop, dien jiij in do
hand hield, rfóg wat vaster omklem
de. Gedurende eenige minuten heersch
te er een doodschc stilte. Maosarlanc
en Chicago Jane stonden naast el
kaar. De vrouw had het hoofd afge
wend, maar de oude man hield Ha
rold scherp m het ooit Soames stond
nu met opgeheven pistool te wachten.
Hij had begrepen, n u )i niet liet mes
alleen niet tegen Harold opgewassen
was. Harold stond met don rug naar
het water. Het was vloed, en <lo golf
jes speelden reeds om zijn voeten.
Tot zijn verbazing bemerkte hij, dat
hij er zich bezorgd over maakte, dat
zijn laarzen nat werden, en dat hij
zich afvroeg, of hij er kou door zou
vatten.
Wat een dwaas, om daar nog op
te letten, daclit hij, want de uitdruk
king op Soames gelaat voorspelde
hem, dut diens geduld begon op tc
raken.
Ik moest mij toch maar op hem
gooien, overlegde hij, anders is het
toch in ieder geval weldra met mij
Hij vond het zoo hard nu reeds te
moeten sterven. De wereld was tocli
zoo schoon. 1-1 ij wierp een verlangen
den blik om zich heen cn dacht nog
eenmaal aan Phyllis, die misschien
nooit zou weten, op welke wijze hij
den dood gevonden had.
Opeens zei Jane:
Wat deed die Bealby toch op do
heide? Dacht hij Phyllis Grey daar te
zullen vinden?
Dat lijkt me niet waarschijnlijk,
antwoordde Macsarlane.
Het is de vreemdste geschiedenis
die ik nog ooit beleefd heb. Die vrouw
zal niet gedacht hebben, toen zc zei
dat ze Phyllis Grey was, dat die leu
gen haar dood ten gevolge zou heb
ben, maar in ieder geval heeft zij,
wat er daarna gebeurd is, zichzelf óp
den hals gehaald.
Wat gebeurd Is, is gebeurd, zei
Soames. maar hoe moet ik nu niet
hem aan?
We kunnen hem niet laten gaan,
