Buitenlandsch Overzicht
Binnenland
Korporaal Clancy van
de Bereden Politie.
DUITSCHLAND DEED AAN DE COMMISSIE VAN HERSTEL TE
GENVOORSTELLEN, DIE EVENWEL WEINIG KANS OP AAN-
NEMING HEBBEN.
DE SPANNING IS VERHOOGD, EVEN SNEL ALS DE MARK
DAALT.
DE AMERIKAANSCHE MILLIONA IR VAN DER LIP ZIET HET ECO-
NOMISCH HERSTEL DER WE RELD DONKER IN, DE HORIZON
IS NOG BEDEKT MET WOLKEN.
11 BULGAARSCHE MINISTERS STAAN AL 10 MAANDEN VOOR
EEN RECHTBANK TERECHT.
Volgens hot „Berliner Tageblatt"
heeft de rijksregeeriug Woensdag
avond aan de gedelegeerden van de
Commissie van Herstel
Duitsche tegenvoorstellen
overhandigd. De beide gedelegeerden
hebben na het einde der bijeenkomst
in engen kring over de voorstellen
beraadslaagd.
Naar te Berlijn verluidt acht men
van Duitsche zijde de eischen van
Bradburg en Mauclère betreffende de
kolenmijnen in het Rurbgebied en
de dominiale bosschen op den linker
Rijnoever zelfs niet voor een bespre
king vatbaar en heeft men tegenvoor-
ste'len gedaan, behelzende hout- en
kolenleveranties.
De gedelegeerden hadden Donder
dag. weer een samenkomst mot den
r ik^kanseiier. Er moet nog geen te-
sultaat bereikt zijn. De moeilijkhe
den zijn ook zeer groot.
De stand van zaken moet nog
steeds zeer ernstig worden genoemd,
al 7i u men een iets gunstiger tezkeu
kunnen zien in het feit, dat de on
derhandelingen niet, zooals een oogen
blik te vreezen stond, zijn afgjbro-
kon. doel worden voortgezet.
Wat den zakelijken inhoud van de
tot nu toe gevoerde besprekingen aan
gaat, niet het oog op de buitenge
woon moeilijke situatie kan voorloo-
pig slechts gezegd worden dat de be
slissing over de vraag, of en op welke
wijze de in hot vredesverdrag vast
gestelde hout- en kolenleveringen aan
Frankrijk kunnen worden gegaran
deerd, een belangrijke rol speelde.
Zooals de zaken nu staan is het waar
schijnlijk, dat de beide gedelegeerden
der Commissie van Herstel voorloo-
pig nog te Berlijn zullen blijven.
In zijn mededeelingen uit Berlijn
zet de Fransche gedelegeerde der
Commissie van Herstel uiteen, dat
hij een voor onderhandelingen on
gunstige atmosfeer heeft aangetroffen,
want
de onverzettelijke oppositie van
zekere politieke kringen in
Duitschland
belet don kanselier Wirth en den mi
nister van financiën Hennes op logi
sche wijzo hun politiek van uitvoe
ring van het verdrag voort te zetten.
Het voorstel om 50 millioen te go-
ven als onderpand tot dekking van
het tekort op de leveringen van steen
kool en hout wordt te Parijs be
schouwd als een belachelijk aanbod,
daar de Duitsche regeering weer. dat
#de Fransche voorwaarden om toe te
•.temmen in een moratorium niet alleen
de leveringen in natura betreffen,
maar alle betalingen en waarborgen
van meer algemeenen aard eischen.
Men gelooft te Parijs, dat
het plan tot bezetting van Het
Ruhrgebied
bij de Duitsche „Schwerindustrie"
een gunstig onthaal zou vinden, om
dat deze voortgaat particuliere over
eenkomsten te zoeken met de verte-
Eenwnordigers der Eransche pro-
industrie, teneinde een Fransch-Duit-
sche economische toenadering te ver
wezenlijken. Do „ScbwerinduBtrie"
schijnt te rekenen op Fransche hulp
in geval van nieuwe ongeregeldheden
in Duitschland tengevolge van de da
ling van de Mark.
De bezetting van het Rijnland.
In het „Journal des Débats" heeft
J. M- Bourget een drietal artikelen
geschreven over de bezetting van het
Rijnland, waarin hij zich ontevreden
toont over de uitwerking der gealli
eerde bezetting van dit gebied. Zijn
klacht is deze, dat de notie van wat
een bezetting is. langzamerhand een
algeheele wijziging heeft ondergaan.
In 1871 had Thiers geen ander idee
dan Duitséhland zoo gauw mogelijk
te betalen ten einde de bevrijding van
het bezette gebied te bespoedigen.
Maar de Duitschers hebben die be
zetting van den linker-Rijnoever en
van de bniggehoofden op den rech
teroever steeds als een bepaling op
zichzelf, als iets, dat afzonderlijk
moest worden behandeld, beschouwd.
Het is thans al zoover, dat tot zelfs
in een geallieerd land, de bezetting,
die een onderpand is van de uitvoe
ring der verplichtingen, voorgesteld
wordt als een der voornaamste belet
selen voor die uitvoering. Dank zij
een dergelijke propaganda, handig ge
voerd iu Duitschland en in het bui
tenland, heeft de bezetting niet de
bezetting niet de doeltreffendheid
gonad, welke zij moosi heb-
uou. Maar die propaganda is
niet de eeuigo reden van üe inacü-
icloosheid ücr bezettuigsauuiriteiuen,
meent Bourget; dezen zijn zelven er
gedeeltelijk verantwoordelijk voor.
£tj hebben er zich namelijk in haar
betrekkingen met ae plaatselijke au
toriteiten schier uitsluitend toe be
paald, de veiligheid der bezettingstroe
pen te verzekeren en zich van het eco
nomische leven afzijdig gehouden, dat
vooral in de industneele gebieden van
deu Beneden-Rijn. Daarbij komt, dat
men de militairen en de burgers be-
hoorende tot de bezettingscorgsen en
-diensten geen voldoende leiding heeft
gegevende onvoldoende functies hun
toegewezen, hebben hun veel vrijen
tijd gelaten. £n langzamerhand zijn
zij er toe gekomen hun functies punc
tueel en geregeld te verrichten, maar
met de geestesgesteldheid, die zij zou
den gehoud hebben in een goede stad
van Frankrijk. Dank zij den schom
melingen van den wisselkoers hebben
zij in Rijnland een royaal en gemakke
lijk leven gevonden en zij hebben niet
verder gezocht. De crisis van de mark
maakt van du soldijen en tractementen
in werkelijkheid kleine vermogens.
Iedere betrekking in Rijnland is een
„boerderij met volle opbrengst"
Ook maakt de schrijver er een grief
van, dat men niet de geschikte men-
schen naar Rijnland heeft gezonden
meest waren het heden, die niets van
Duitschland afwisten en vaak perso
nen, die noch door Jiun verleden noch
door temperament of opleiding aange
wezen waren als bestuurders. De be
zetting, aldus de conclusie van den
heer Bourget. is een last voor ons ge
weest, een overlast voor de bevolking,
zonder het doeltreffende wapen te
a-orden dat zij had moeten zijn.
Hij bepleit dan verder een ernstig en
goed in elkaar gezet optreden in het
Ruhrgebied en in dit verband onderstelt
hij, dat Hugo Stinnes door zijn pers
stemming heeft gemaakt voor een
Fransch-Duitsche toenadering om het
Fransche volk van een dergelijk optre
den in het Ruhrgebied terug tc houden.
Uit militair oogpunt zal, meent de
schrijver, de bezetting gemakkelijk zijn.
Maar uit politiek en vooral uit econo
misch oogpunt, moet de voorbereiding
zoo zorgvuldig mogelijk zijn. De Fran
sche bestuurders en technici moeten zich
:n het Ruhrbekken de daadwerkelijke ei
onbeperkte medewerking verzekeren van
de plaatselijke autoriteiten en vooral van
de groote economische groepen. Zoo
noodig moet men in staat zijn de za
ken te laten marcheeren zonder de werk
gevers. Te Dusseldorf bijvoorbeeld zon
met dit doel een studie-orgaan moeten
worden gevestigd, dat in economisch op
zicht de gelijke zou zijn van wat de
staf te Mainz in militair opzicht en de
Hooge Intergeallieerde Rijnlandcommis
sie in administratief opzicht is*
Frank Vanderlip, de Amerikaansche
bankier, die thans te Parijs vertoeft,
heeft in een redevoering over den toe
stand in Europo aangedrongen op de
economische aaneensluiting van Euro-
pa.'Dit vasteland, zeide hij, heeft meer
inwoners dan het kan voeden en de
noodzakelijke emigratie is onder de te
genwoordige omstandigheden te riskant.
De gedeprecicerde valuta's zullen tot
groote moeilijkheden leiden.
Als voorbeeld noemde de bankier Oos
tenrijk. Dit land heeft behoefte aan
steenkool en graan, dat het in het bui
tenland moet koopen. In den komen
den winter zal het land in een crilieken
toestand geraken. De totale ineenstor
ting van dit land met de daaraan ver
bonden ellende, moet worden verwacht,
ofschoon het land er in is geslaagd,
zich tot dusverre met behulp van den
steun van anderen nog staande te hou
den.
In Duitschland heeft het vraagstuk
een grooter omvang, terwijl hiervoor
geen buitenlandsche steun beschikbaar
is. De val van Duitschland zal sneller m
zijn werk gaan dan die van Oostenrijk.
De Duitsche kwestie is het meest be
langrijke vraagstuk op het oogenbliK.
Dc eischen van Frankrijk zijn ongetwn-
feld billijk, doch anderzijds is het dui
delijk, dat Duitschland niet op staau-
den voet de sommen kan betalen, die
het schuldig is. Of dc huidige daling
van de mark kunstmatig is of niet,
Duitschland zal er zeker onder lijden.
Niet alleen dreigt zijn financieele In
een storting, doch er dreigen eveneens
een industrieele depressie, werkloosheid,
hoogere prijzen en ernstige sociale moei
lijkheden.
Wat den intergeallieerden schulden
betreft, zeide Vanderlip, kan Amerika
niet instemmen met de argumenten,
welke daaromtrent door Europa worden
gebezigd. Volgens het oordeel der Ver
eenigde Staten was AmerLka's deelne
ming van genoegzaam gewicht om ieder
een cr van te weerhouden, den aard v
de leeningen, die het land toestond,
betwisten. Hadden de schuldenaars vi
klaard, dat zij niet in staat waren, het
geleende geld terug te-betalen, er zou
den gemakkelijke terugbetalingsvoor
waarden zijn verleend, terwijl boven
dien nieuwe leeningen zouden zijn ge
accordeerd. Door echter twijfel te wek
ken aan de altruïstische bedoelingen der
Vercenigde Staten, is de openbare inee-
nmg in Amerika geschokt.
Dc Europeesche landen, met uitzon
dering van Engeland, hebben in hun be
grootingen geen rekening gehouden
met de aflossing hunner schulden
men mag niet zeggen dat deze schulden
verantwoordelijk mogen worden gesteld
voor den huidigen toestand.
Hij besloot met de pessimistische
woorden Ik zie op het oogenblik nog
geen redmiddel en de horizon is bedekt
met wolken,
Verspreid nioows
HET PROCES-OE BEUCKELAERE.
Wogcns hoogverraad da
doodstraf geëiseht
Donderdag werd in het proces-De
Beuckelaere :e Brussel hei woord ge
voerd door den auditeur-mli(aix Stie ea
den verdediger inr. Van Dieren. Een
groote menigte wachtte lang voor het
begin der zit ing op zliaaom
plaats te kunnen krijgen in de beperk
te ruimte, waar het publiek, diebt op
eengedrongen, de zittingen kan volgen.
De auditeur-militair leest dan in het
Vlaamsch zijn requisitoir voor. Hij
spreekt urenlang over de gebeurtenissen,
die aanleiding tot de arrestatie hebben
gegeven, alsmede om aan te toonea,
dat het langdurig voorarrest ruim
negen maanden niet aan zijn instruc
tie kan worden geweten.
De auditeur-militair herinnert er aan,
dat reeds geruimen tijd geleden vermoe
dens tegen De Beuckelaere zijn ge
uit. De militaire justitie heeft toen niet
ingegrepen, omdat zij de bewijsgronden
onvoldoende achtte. De aanleiding tot
arrestatie gaf evenwel de publicatie
van de Duitsche documenten in Novem
ber 1921 door Wullus in zijn boek „Fla-
menpolitik". Het feit, dat deze docu-
ten werden gepubliceerd was een
reden te meer om in te grijpen. De
Beuckelaere heeft tijdens de instructie
geweigerd op alle vragen te antwoor
den. Hij heeft geen enkele poging' wil
len doen om de valschheid van de docu
menten aan te toonen. Als hjj dat wel
had gedaan, zou men hem onmiddellijir
van rechtsvervolging hebben ontslagen.
Deze houd.ng heeft de instructie zeer
bemoeilijkt en gemaakt, dat het voor
arrest zoo lang heeft geduurd.
Vervolgens weidt hij twee uur lang uit
"Cr het bestaan van een geheime or
ganisatie aan het front.
De auditeur-militair betoogt, dat De
Beuckelaere leider moet zijngeweest
van deze geheime organisatie. Hij geeft
dat het getuigenverhoor daarover
weinig aan het licht heeft gebracht,
maar allen die er iets van af kunnen
u, waren zelf min of meer bij de
beweging betrokken en hebben er dus
belang bij te zwijgen.
Dc auditeur-militair beroept zich daar-
n in hoofdzaak op het door Wullus
gepubliceerde en daarna aan de justitie
overhandigde document-Staehle.
Hij heeft de overtuiging, dat De
Beuckelaere verantwoordelijk is voor de
deserties van Mei 1918. Hij wijst er op,
dat De Beuckelaere naar Gent kon gaan,
een gunst, die,de Duitschers niet zoo
niaar aan iedereen toestonden. Ook kan
bij niet aannemen, dat dc Duitsche auto
riteiten en de leden van den Raad van
Vlaanderen den overlooper Charpentier
zonder bewijzen zouden hebben geloofd,
toen deze verklaarde, te zijn gekomen
in opdracht van een gehehne organisi-
e, die aan het front bestond.
Concludeerende betoogt de auditeur-
generaal, dat De Beuckelaere, als leider
de geheime organisatie aan het
front, schuldig moet worden geacht aan
het aan 't wankelen brengen van de
trouw der soldaten aan hun bevelhebbers
het aanmoedigen van desertie, en dat
hij verantwoordelijk is voor de inlich-
ingen, door deserteurs aan den vijand
gegeven. Hij acht het verraad, of al
thans de jioging tot verraad, bewezen
acht zich daarom verplicht, de dood
straf te eischen.
De auditeur heeft dit slot van zijn
rede ietwat aarzelend uitgesproken.
Onder het publiek ontstaat ecnige be
weging. Men hoort geen protesten,
maar het is veeleer een hoonend
lachje, waarmede het mecrendeel der
aanwezigen dezen eisch begroet.
De verdediger, Mr. v. Dieren, betoog
de, dat dit proces is uitgelokt door de
politieke tegenstanders van De Beucke
laere, die geprofiteerd hebben van hel
feit, dat het Kamerlid toevallig korpo
raal is geweest, om hem voor den Krijgs
raad te brengen. Toen De Beuckelaere
kort na zijn verkiezing in 1919 in de
Kamer begon tc spreken over de
onrechtvaardige behandeling der Vlaam-
sclie soldaten aan het front, wilde men
hem reeds den mond snoeren.
Dat De Beuckelaere geweigerd hccfr,
zich tijdens de instructie te verdedigen,
geschiedde op aanraden van zijn advo
caten, en als protest tegen de weigering
om hem voorloopig in vrijheid te stellen.
Daarna komt rar. Van Dieren tot de
kwestie van de authenticiteit der Duit
sche documenten. Men weet niet, wan
neer, waar, hoe, en door wien die stui
ken ontdekt zijn. De man, die ze aan de
justitie overhandigde, na ze in de pers te
hebben gepubliceerd, weigert, zich daar
over uit te laten. Hij weigert ook
zeggen, of hij cr voor heeft betaald,
naar alle waarschijnlijkheid omdat hij
niet liegen wil, en voorziet, welke con
clusie uit een bevestigend antwoord kan
worden getrokken, namelijk dezeAls
Wullus de stukken in Duitschland ge
kocht heeft, dan is er een Duitscher g;-
weest, die er belang bij had, die stui
ken te ïeveien, welke noodig waren
voor dc politieke doeleinden voor het
blad, dat ze heeft gepubliceerd. Wullus
heeft zelf verklaard, dat hij naat
Duitschland is gegaan om stukken te
koopen tegen bepaalde personen. Voor
de betaling heeft stellig het blad ge
zorgd, dat hem de opdracht gaf.
Het publiek begroet deze beschuldi
ging aan het adres van het anti-Vlaam-
sche dagblad „Le Soir" met instemmend
gemompel en wordt door den president
tot de orde geroepen.
Ten slotte wijst mr. Van Dieren er
n°g op, dat De Beuckelaere zich reeds
vóór den oorlog als een bijzonder po
pulair en intelligent man heeft onder
scheiden. Hij is doctor in de letteren en
iu de rechtswetenschappen. Dat ver
klaart voldoende, dat men hem als een
voorman beschouwde.
Heden zal dc tweede verdediger,
Picard. spreken. De uitspraak, die daax-
na zal volgen, wordt met spanning te
gemoet gezien.
DE UITWIJZINGEN .\N ELZ AS-
LOTHARINGEN GEHAND
HAAFD.
Het commissariaat te Straatsburg
maakt bekend, dat Alapetite een on
derhoud had met Poincairé over die uit-
zettingen en beslagleggingen in ver
band met de retorsie-maatregelen,
■welke geschorst -zullen worden, nu
het vraagstuk der betalingen aan par
ticulieren vermoedelijk in der minne
geschikt aal worden. De immobilisatie
der Duitsche banksaldi zal ophouden
op een spoedig te publiceeren datum.
De uitzettingen van 12 Augustus J.l.
blijven gehandhaafd.
DE PROCESSEN TE MOSKOU
De Tsjreswitsjaika eisch te het over
brengen van de ter dood veroordeelde
soeiaa 1 -re volu t ion narren naar een
vangems in Siberië. Vermoed werd,
dat men voornemens is hen in liet ge
heim terecht te stellen. Tot dusver
heeft de raad van volkscommissaris -
nog niet zijn goedkeuring gehecht
aan het plan.
Het .vonnis door de Moskousche rech'-
bank over de sociaal-ievoluiicnnairen
geveld, werd volgens de „Times" op de
volgende wijze aan de gevangenen be
kend gemaakt
Op den tweeden dag na beëindiging
van het proces werd een kennisgeving
den onder-commandant in de gevan
genis aangeplakt, welke als volgt luidde:
„Mij is opgedragen u mede te deelen,
dat het doodvonnis, door de rcchtbanx
uitgesproken, bekrachtigd is door de
al-Russische executieve. Maakt u ge
reed. Indien een van u iets aan zijn
verwanten wenscht tnede te deelen, moet
ik er onmiddellijk van in kennis wor
den gesteld."
Dc gevangenen schreven aan hun
bloedverwanten en waohtten vaft 10 uur
's morgens tot S uur 's avonds, zij
zouden worden terechtgesteld.
Om 8 uur kwam de commandant ver
gezeld door agenten der Tsjeka in de cel
'as aan de gevangenen den tekst voor
van de resolutie van de executieve,
welke de terechtstelling voor een onbe-
paalden tijd opschortte. De
gevangenen kregen toen aanzegging,
dat zij voortaan niet meer de voorrechten
zouden genieten, welke zij tot dusver
hadden, daaronder begrepen de dagelijk-
schc wandelingen en het wekelijksche
bezoek van bloedverwanten. De ge
vangenen ondergingen vervolgens een
nauwkeurige fouilleering, welke in de
gangen plaats had, terwijl de agenten
der Tsjeka en het gevangenispersoneel
hen met beleedigingen overlaadden. De
belcecigïngen waren zóó grof, dat de
soldaten van het roode leger er tegen
protesteerden.
De arbeiders in de metaal-industrie
te Petrograd hebben een petitie gericht
tot het al-Russische executieve comité,
waarin zü er op aandringen, dat het
doodvonnis zal worden veranderd in
verbanning der gevangenen naar het
buitenland.
DE AMSTERDAMSCHE GEMEEN-
T EB EG ROOT ING.
Verschenen is de gemeentebegroo-
tlng van Amsterdam voor 1923.
Do ontvverp-begrooting 1923 wijst in
inkomst en uitgaaf een bedrag aan
van f 98.476.464 tegenover een eindcij
fer van f 96.638.683 van de begrooting
voor het loopende jaar. Het eindcijfer
is derhalve th.ins f 1.837.781 liooger.
Aan de mededeelingen, di© B. en
W. bij de aanbieding van de Bcgroo-
ting doen is het volgende ontlcend:
Uit de rekening over 1921, die bin
nenkort zal worden aangeboden,
blijken, dat deze een overschot op den
gewonen dienst laat van rond
f 10.806.000. Dit buitengewoon gunsti
ge resultaat is in de eerste plaats te
danken aan het exceptioneel hoog© be
drag, nl. rond f 46.700 009, dat als op
brengst der gemeentelijke inkomsten
belasting in die rekening kon worden
opgenomen, terwijl ook andere belas
tingen een hoogere opbrengst oplever
den, dan bij de begrooting was ge
raamd. Het was niet te vooizien, dat
de opbrengst der belastingen een der-
gelijken buitengewonen omvang zou
aannemen.
Naast dezen gunstigen factor werk
te ook tot het hoogere batig saldo me
de: de omstandigheid, dat bij de bu-
grooting, die in 1920 was opgemaakt,
nog geen rekening kon worden gehotf-
den met de sedert ingetreden (Taling
van prijzen, terwijl voorts bezuini
gingsmaatregelen hun werking deden
gelden.
Deze opsomming van de voorname
oorzaken van het overschot, doet zien,
dat dit een exceptioneel karakter
draagt.
Verder deelen B. en W. mede dat
verwacht moet worden dat het dienst
jaar 1922 niet zooals 1921 een batig
saldo zal opleveren, maar integen
deel een tekort zal aanwijzen. B. en
W. achten het niet mogelijk, thans
reeds een schatting te maken van den
omvang daarvan, maar meenen toch.
dat van het overschot van 1921 een
deel gereserveerd moet worden vooi
dekking van dat tekort. Zij zouden
daarvoor willen bepalen een bedrag
van f 3.800.000. Dan blijft van het
overschot van 1921 voor 1923 nog een
bedrag van f 4.006.000 beschikbaar.
Het is zeker ecu gelukkige omstan
digheid, aldus B. en W., dat dit be
drag beschikbaar is, om in het tekort
der begrooting te voorzien, doch het
sluitend maken der begrooting op deze
wijze, b' ij ft niettemin een onbevredi
gend middel. Wel is waar is het over
brengen van het voordeelig saldo
oen er rekening naar de be^rootmg
van bet tweede volgend jaar een vrij
algemeen© regel, die met uitzondering
van 1920 ook vroeger hier steeds ge
volgd is, maar niettemin is het volgen
van dien regel ditmaal niet op éc-t
lijn te stellen met de vroegere geval
len.
Toen toch liepen de batige saldi nie.
sterk uiteen en zat in de ramingen
der nieuwe begroeting zooveel rum.
te. dat op een nieuw overschot onge
veer gelijk aan dat, waarmede w<-rd
begonnen, met vrij groot© zekerheid
kon worden gerekend, terwijl de giU:
van zaken bij de bedrijven zoodanig
was, dat zoo noodig uit de bedrijven
kon worden geput, om het saldo dei
rekening te verixoogen. Thans zijn «L
omstandigheden echter gansch an
ders.
Er moet op gerekend worden, dat
volgende begroetingen exceptionocle
baten als het overschot over 1921 zul
len missen, terwijl bovendien te ver
wachten is, dat de inkomsten uit be
lastingen nog verder zuilen dalen.
B. en W. zijn dan ook van meening,
dat de financien in eon zeer critiek
stadium zijn getreden en in de naaste
toekomst de erootst mogelijke zorg zul
len vereischen.
ezigheid van een reserve
fonds voor bijzondere doeleinden kan
deze zorgelijk© verwachtingen niet to
niet doen, zeggen zij. Niet alleen toch
staat tegenover-dit fonds, dat de ge
meente in de crisisjaren bedrijfskapi
taal in den vorm van extra-reserves
en rekeningsoverschotten heelt inge
boet, maar bovendien zou ons reserve
fonds uitgeput zijn, indien een volgen
de begrooting een gelijk tekort zou
aanwijzen, als feitelijk die voor 1CÖ3
doet.
Voor herstel van het evenwicht zien
zij. afgezien van een betere regeling
der financieele verhouding tusschen
Rijk en gemeente, geen ander middel
dan vermindering van uitgaven.
Zij zullen het zeer waardeeren, in
dien bij de schriftelijke en mondelinge
behandeling der begroeting aan rte
bovengenoemde ongunstige vooruit
zichten der financiën ernstige aan
dacht wordt gewijd.
DE VERCIFTICDE BONBONS.
Onlangs is gemeld, dat in Den
Haag een juffrouw ln een winkel,
waar zij eenige inkoopen deed, 'bon
bons had aangeboden aan den win
kelier en a'iienfl vrouw, welke een ver
gif bevatten., dat de bedwelming van
den winkelier en diens vrouw tot ge
volg had. De politie arresteerdo de
aanbiodster, die zich onschuldig
dat enkele jaren geleden in Rotter
dam en hier ter stede ook al eens
dergelijke vergiftigingen waren voor
gekomen.
De Hagsche en Amsterdainsche re-
cherohe hebben gezamenlijk een uit
gebreid onderzoek ingesteld, waar
van naar het EPbld. meldt het resul
taat is, dat 'bleek, dat te Amsterdam
in de Lx.tmaatraat in een verdacht
huis de bron van dc vergiftigingen
schuilde. Rezoekere werden in dat
perceel gelokt en liet was al ccna
eerder opgevallen .dat zij cr uitkwa
men als lieden die stom tn stom
dronken waren. Inderdaad «aren zij
niet beschonken doch onder dm in
vloed van bedwelmende middelen
welke hun in den vorm van c.'garet-
ten of bonbons werdep gegeven Het
dool was natuurlijk do slachtoffers ta
bedlwelmen en. hen dan te berooven.
In dat. perceel heeft d'e politie een
huiszoeking gedaan en ook- in een
oand op Kattenburg. De slachtoffers,
het waren er velen, waren al eerder
gehoord. Zij wisten niet veel le er-
tellen. daar het vergif, het bekende
Belladonna, het herinneringsvermo
gen stoorde. Toch wisten rij g;noeg
n een spoor aan te wijzen.
Het geval deze week in den trein
met de vergiftigde cigaret staat ook
met deze zaak in verband. Het ver
gif bleek te zijn geleverd door een
drogist in het, Sarpahtipark, <ji© Don
derdag door de politie Iu hechtenis
is genomen.
Voorta is gearresteerd oen boot
werker, die Donderdag van zijn werk
is gehaald. Hïi wordt er van ver
dacht het vergif te hebben gekocht
en in de verdachte huizen te hebben
gebracht
De hoeveelheden Belladoun 1, welke
den „gasten" werden ïangebodon,
'aren niet doodelijk. Het was uit
sluitend het doel te bedwelmen. De
politie zet het onderzoek in deze
zaak voort, niet alleen te Amsterdam,
maar ook in de residentie, "aar ziuli
vermoedelijk trawanten vap le roo-
era ophouden.
INTERPARLEMENTAIRE CON
FERENTIE. Een aantal leden der
Nederlnndsclie groep van de Interpar
lementaire Unie vertrok Donderdag
naar VVeenen ter bijwoning der Inter
parlementaire Conferentie.
CAFé-SLUITÏNG. De caféhou
ders te Barneveld blijven zich tegen
de verordening tot sluiting der caié's
van Zaterdagavond tot Maandagmor
gen verzetten. Wegens overtreding de-
verordening heeft do politie al
daar reeds ongeveer 60 personen be
keurd.
VERDRONKEN. Woensdag is it
"s-Hertogenboech een 9-jarig zoontje
van schipper J- Paaij uit Maartens
dijk, die met zijn schip „Lena Maria
Louise" in de Dicze lag te water ge
raakt en verdronken. Een paar we
ken geleden verloor de schipper op de
zelfde wijze een 3-jarig dochtertje.
NED. JAARBEURS. Het bestuur
in de Nod. Jaarbeurs laat de aandacht
•siigen op de aanstaande internationale
jaarbeoro. die van 4 tot 9 September te
Utrecht za! worden goliouden, door een
ioor Leo Gestel geteetoende reclameplaat
zeer toepasselijk een Mercuriuskop voor
tellende.
MOTOR IN HEJT WATER GE-
WAA.ID. Ben motor met zijspan
stond bij de Vissobershaven te Sche-
venineen even te wachten. De be
stuurder was even weggegaan, ancen
li-jarig meisje, G. K., uit <lo
Nassau Dillenburgstraat, zat in bet
lijspanwagentje. De wind was sterk.
Het spookte rond do haven. De mo
tor wend gevangen door een -vind-
ging rijden, sukkelde de hol
lende kade af, en reed met de kleine
passagier pardoes het water bi. Ge
lukkig Is alles goed afgeloopap. Het
meisje was heel spoedig op bet dro
ge, met den motor heeft men wat
meer moeite gehad
DE KONINGIN-MOEDER. De
Koningin-Moeder is Dinsdagavond uil
Arolsen tc Bad-Bentheim aangekomen.
Zij zal daar tot Zaterdag blijven en dan
voor «enigen tijd naar Het Loo terug,
keeren.
HET BEZOEK VAN DE KONINGIN
AAN SCANDINAVIË
Hel Nederlandscbe oorlogsschip, aan
boord waarvan de Koningin bij haar be
zoeken aan Kopenhagen, Stockholm en
Christiania de leden der Nederlandscho
kolonies zal ontvangen, is Hr. Ms. Zee
land, die vermoedelijk 2 September on
der bevel van kapitein-luitenant ter zee
•Putman Cramer, naar de Scandinavische
wateren za! vertrekken.
Dat dc ontvangst aan boord van een
onzer oorlogsschepen zal plaats heo-
ben, vindt, naar het Haagsche Corres-
pondcntiebuieau meent te weten, zijn
oorzaak hierin, dat de Nederlandsche ge
zant in Zweden, en de gezant in Dene
marken, welke laatste tevens geaccredi
teerd is bij het Hof van Noorwegen, er
sedert hun aankomst niet in geslaagd
zijn, een jierceeï te vinden, dat voldoende
geschiktheid en ruimte biedt, voor de
hield. Het kwam toeu aan het licht, I huisvesting van het gezantschap.
Feuilleton
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
46)
oorziehtige stappen, die schenen te
komen uit de richting waarheen hij
den doode gesleept had. Dicht bij het
vuur kruipend staarde hij in de duis
ternis met angst in zijn blik: op dat
zelfde oogenblik wan hij bijna op het
punt om krankzinnig te worden. Door
zijn bijgeloovige vrees had hij geheel
©n al den hond vergeten die kort te
voren Rem ook reeds door zijn gejank
had verschrikt, en, waanzinnig van
angst liet hij zich in de sneeuw val
len, wachtend of de verborgen oor
zaak van zijn vrees zich soms op de
een of andere wijze zou ojienbaren.
De geluiden hielden op en nog
wachtte hij en wachtteToen
werd de at ilte plotseling verbroken
door eon langgerekt vreemd, haast
droevig klinkend gejank, een geluid,
dat hen, dio het nooit gehoord hebben
met nnget vervult. Maar bij Dubosc
■die het meer dan eens vernomen had,
had het juist do tegengestelde uitwer
king: het bovriidde hem van zijn ont-
zetfenden angst.
Wei f riep hij uit. uit zijn gebuk
te houding opspringend. Die lamme
hond
Terwijl hij die woorden uitsprak,
stapte het dier, dat het vroeeelijke ge
jank had laten hooren naar het vuur
toe, alsof het de duisternis met zijn
verschrikkingen wild© ontvluchten.
Jean Dubosc vloekte en joeg het dier
weg, maar hoewel het voor hem
kroop, weigerde het dier die nabijheid
van het vuur te verlaten; plotseling
keet het toevallig in de ri<Siting van
het woud en toen gingen zijn haren
overeind staan en kromde het de voor-
pooten als geroed een onzichx'oaren
vijand aan te vallen. Deze handeling
wekte bij den halfbloed weer nieuwe
schrikbeelden op. De liond was bang
voor wat zloh in het woud bevond en
plotseling dirong het tot hem door, dat
het heter was op deze vreeset ij k©
plaats niet langer te blijven, dan hoo„
noodig was en in een razende vaart
begon hij te pakken. Toen hij daar
mede gereed was, rolde hij den rus-
tigen man in zijn slaapzak en bond
I hem op de slede; toen riep hij de an-
dare honden uit hun schuilplaatsen in
de sneeuw en spande ze in. Binnen
l' een half uur was hij klaar om weg te
trekken en hij leiddo de lionden in
een richting, tegenovergesteld aan die,
I waarin do doode lag. Nog eens keok
'hij om naar het woud, dat hem zoo
veel angst bezorgd had; toen zette hij
de honden aan.
Voor hem lag een kleine open vlak
te, grauw bij het schijnsel van de
sterren en die richting sloeg hij in, de
schaduwen ©n de duisternis ontvluch
tend, naar in werkelijkheid bijgeloo-
viger en angstiger dan oodt te voren.
HOOFDSTUK XVI.
Een onaangename
ondervinding.
Clancy en Mollie Elkington kwamen
met een flinke vaart vooruit, want ze
werden door den wind als het ware
voortgedreven eo de maan verlicht
te hun pad. Toen zij den oever van
het meer bereikt hadden zagen zij dat
de storm een groot gedeelte van de
sneeuw weggevaagd had en dat er een
uitgestrekte ijsvlakte, die in het maan
licht zwart glinsterde, voor hen lag.
Zij deden hun sneeuwsohoenen uit,
legden zich op de slede en begaven
zich toen onbevreesd op do ijsvlakte.
Zij gingen in de richting van het
kamp, waarop de Kogmollocks hun
aanval indertijd gericht hadden en be
reikten dit na een uur of drie. Terwijl
het meisje op liet ijs bleef wachten, be
gaf Clancy zich naar den oever en
onderzocht den grond. Hij vond geen
spoor van de terugkomst van de twee
halfbloeden, maar wel het geraamte
van Montana, door de wolven was de
rost van het lijk blijkbaar reeds ver
slonden. Huiverend keerde hij terug
naar het wachtende meisje.
Er is niets, dat er op wijst, dat ze
teruggekomen zijn, zeide hij kortaf.
Ik geloof, dat we het beste doen met
onzen weg te vervolgen.
Jasprak Mollie wat moedeloos.
U weet dus zeker, dat ze hier niet te
rug geweest zijn.
Daar ben ik zeker van, ant
woordde Clancy. Ik had ook geen
oogenblik verwacht, dat dat gebeuren
zou.
Neen! Maar ik had gedadht dat
mijn vader misschien Haar stem
trilde en de korporaal haastte zich een
denkbeeld te opperen, dat misschien
eenigszins zou vertroosten.
Uw vader is niet vrij om te doen
wat hij wil, zeide hij sneL Zonder
twijfel zullen die beide sdhuirken hem
wel goed in de gaten houden. Zij zul
len er wel voor op passen, dïut hun
buit hen niet ontgaat.
Maar als zo tot dwingend© maat
regelen overgaan, begon het meisje.
Dubcec is een groote schurk on zou
het -wel eens in zijn hoofd kunnen krij
gen, om korte motten te maken.
Dat is misschien wel mogelijk,
stemde Clancy toe. Maar in dat geval
lieeft uw vader alle troeven in han
den. Hij kan er net zoo lang over
doen als hij wil om de twee halfbloe
den naar de plaats te brengen, waar
het goud Is en zelfs indien ze er zich
vlakbij bevinden, dan nog kan hij er
deenocxls door groote omwegen te ma
ken, nog eon week over doen. Hij zal
natuurlijk heel goed begrijpen dat zijn
leven in dit geval heelemaal afhangt
van wat hij zelf doet en dus zal hij het
bereiken van het door de halfbloeden
gewensdhte doel zoo lang mogelijk uit-
s tellen.
Ja, antwoordde het meisje, Dat
is ook zoo. Mijn vader en ik daiohten
daaraan toen wij de kaart begroeven.
Maar toch ben ik nog bang voor hem.
Die mannen zijn zoo ruw en zelfs Mon
tana Joe was bang voor hen gewor
den.
In dit geval weten ze heel goed,
of denken ze in ieder geval te weten,
wat voor hen het voordeeligst is. Zij
zullen mijnheer Elkington geen kwaad
doen voor tij hun verteld lieeft waar
het goud is. En voor dien tijd zijn wij
zedf wel in de nabijheid en kunnen
dan helpen. Die schurken verwachten
ons natuurlijk-heelemaal niet «n dus
zouden wij hen wel eens een onaange
name verrassing: kunnen bezorgen.
Dat hoop ik van harte, zciue Mol
lie vol vuur.
Zij trokken weer verder en door het
ijs konden ze vrij snel gaan; na ec-n
uur of drie kwamen 2» dan ook aan
do plek, waar do rivier die zij zochten,
zich in het meer stortte De oevers wa
ren steil eü de wind 'had er tusecJxen-
door geblazen als door een tunnel, al
le sneeuw van het ijs jngenö. Dc kor
poraal vond niet, dat het ijs er erg
gunstig uitzag, maar het was noodig
flink voort te maken en daarom be
sloot hij het er maar op tc wagen.
Waar d© rivier zich in het meer stort
te, was het ijs ruw en haast onbegaan
baar, maar na een poosje bereikten
ze gelijkmatiger ijs en konden toen
sneller opschieten. Na korten tijd hiel
den do steile oevers op en na een
botiht in de rivier karnen ze aan een
streek waar nagenoeg geen boom en
groenden. De wind striemde hen in het
gezicht en joeg de sneeuw om hun
voeten op. Toen gebeurde er bijna oen
ongeluk. De sneeuw lag nu op de ri
vier zoowel als op de oevers. Zij was
zoo bard als hagel, zoo fijn al6 suiker
en kurkdroog; behalve dan wat de
kleur betrof leek het precies op het
fijne duinzand en nu moesten ze wel
weer hun sneeuwschoenen gebruiken,
want het zou niet mogelijk geweest
zij de slede voort tc krijgen anders
dan langs een pad, dat ze zelf eerst
gebaand hadden. Beiden liepen diep
voorovergebogen, toen Clancy plotse
ling den grond onder zich weg voelde
zakken. Hij waarsohuwde en deed
eenige stappen zijwaarts. Maar zijn
waarschuwing was te laat gekomen.
Het ijs barstte en kraakte, het meisje
gilde en toen hij omkeek zag hij haaz
I inid,den in het water staan.
(Wordt vervolgd).
