Wederwaardigheden van zes „Cyciisten'
in Belgis en Luxemburg.
De Vliegenvanger
Rubriek voor onze Jeugd
VERITY Go,
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1922
DERDE BLAD
Het; begin, was vaag ale liet morgen
land schap gehuld in een waas van dauw,
bamelyk een tochtje te roet, per fiets,
fcu ©en woonwagen of mej, een ander ve-
fcioleergens; maar al .spoedig werd
hot heldorder en toen dan besloten was
tot een fietstochtje in do Ardennen, be-
eorgde de workelyk onovertrefbare han
digheid van den A. N. W. B.
bezoekje van een half unr een reisgidB,
handige fiotekaar^ {Miehei in) en twee
(voorbeelden voor tochtjes, die door
onzer tot oen séhoou geheel werd omge
werkt. En zoo vertrokken we, nadat uit
Wo veracfliillenido oorden dos lando do
trein ons voor de welbekende 3e klasse
vacantiokaart. naar Maastricht had
bracht, op 28 Juli 's middags halfdrie,
bopakt en beladen met mandjes, rogenjae-
®on, veldflesschea, rilcksaeka en wat er
al meer voor bagage wns. En als ik. nu
niet een overzicht van onzen teéht
vogelvlucht geef mot enkele momenten
uitvoeriger toegelicht, maar meer op de
wyze der duizend en één nacht sprookjes
elk dor twaalf dagen by de morgen
schemering afbreek om hot vervolg steeds
schooner to doen geworden, dan
omdat iedere dsg in dit geval genoog had
aan zyn eigen indrukken ou do afwisse
ling tussdhen mooie rivierdalen, do
some boschregionen, de wijnbergen, de
rotsachtige streken, en hot wereldsche
Brussel, belet alle9 in één geheel to om
vatten.
Alzoo de eerste dag.
De treinreis zal ik den lezers sparen
we waren doodgewone mensdben, zaten
in een doodgewonen trein en deden ook
zocr gewoon en geen onzer vermoedde,
dat een fietstocht van Maastricht via
Duik, Spa, Clervaux, Diekixéh, Miiller-
hhal,, Grovenmacher, Luxemburg, Neuf-
cliateau, Bouillon, Roohefort, Nomen naar
Brussel ons den roem van ,jes eyclistes'-
sou bezorgen, een naam die ons vèr voor
uitging, zóó zelfs, dat als wo op een
avond bet hotel in Diekireh bereikten, je
van het terras af in onvervaledht Hol-
laudsch hoorde roepen ,,daar hei je ze
en van andere zyde hoorde fluisteren „1<
eyclistes! les eyclistes". Maar dit i
vooruit loopen en eerst moet ik vertellen
hoe we van Maastricht langs de Maas re
den, bij Withuis de grens passeerden,
waar ik op aanraden van den A. N. W.
B. een bewysje voor m'<n kiektoestol
(wilde vragen en dat trachtte duidelyk te
maken door: „je voudraie avoir „une
épreuvo" pour ma photogrnphiemet de
verrassende uitwerking, dat de Belgische
douanebeambte meende, dat ik hom kie-
kon wilde. Na de grens bleven we de
Maas nog volgen, maar het was niet
meer het gewcac Hollandsohe rivierge
zicht, want aan deu rechteroever verhie
ven zich de hoog© kalkrotsen, waaraan
niet gewoon, we in 't begin met ontzag
tegen op blikten. Het door den oorlog zoo
bekende Visé droeg mot zyn velo in her-
bonw zynde huizen en nog talrijke over
blijfselen en fundamenten van wat eer
tijds woningen waren nog wel do herin
nering aan den strijd, waar nóch dit,
noch de talloozeeereznilen opgericht
pour eux qui 6ont anorte pour la patrio
maakten dien ellendigen indruk vau ver
woesting, dien :t sdhooiic Dinant, waar-
ovor later, wekte. Ook do velo boelden
'deden eorst vreemd aan, maar do hcolo
spheer ie er anders, 't ander soort
zcihen, 't anders soort loven, 't ander
soort natuur maakten het geheel wel tot
Sets anders, maar met al de charme
bet nieuwe en do bekoring van
moois. Want al was Luik, daj wc na 33
K.M, bereikten met z'n ingang door
nauwe hobbelige straten, een roezige,
min of moer vuile stad, do uitziditon op
zijn bruggen waren heerlyk en do rond
wandeling op den citadel
Maar.... ,pk zie do eerste schemering
'den dag", sprak Scheherazade, zich be
zinnend ,.hat vervolg van het verhaal is
ongetwijfeld het schoonste". En do sul
tan. die zich voorgenomen had liet ver
haal tot het einde toe te hooren, liet dien
dag SchehoTazade nog leven.
Tweede dag.
De rust in het hotel de la Gare, dat wo
ale echte wereldreizigers verkeerdelijk
voor hot hotel de Longdez hadden aan
gezien en waar men tot die? in den nacht
«net ladders of iets anders bozig was,
V0T6ehafto niet die rust, die misschien
.voor de M KJf. naa» Spa noodig was
geweest. Maar omdat ik een reeks van
twaalf dagen vertellend ongetwijfeld zal
moeten vervallen in de variaties van „on
doen „vervolgens" enz. zullen wc don
tweeden dag bekijken van uit hot bereik
te eindpunt Spa.
Spa mot z'n keurige oprijlaan, met z'n
thai us, z'n casino pour les po tits joux
(poppotjes, die hard wegliepen, als je er
een duwtje tegen gaf en dau op een wil
lekeurig irammoj of kleur bleven stil
Btaaui en waar een hartverovorendo juf
frouw met een wat-zog-je-wel-van-me
blik evenveel francs opstreek ale
oen zielig-bleek meneertje mort dwaze
L
koppigheid zbn francs verloor). Spa -3 au
met al zyn allures van leuke luxe plaats
en 't groote, roezige Luik- "Was 't won
der, dat je 't niet goed verwerken kon
ineens! En wat leek do tocht van dien
dag reeds onwezenlijk veraf. Do tocht
lange de Ourilhe ovor Tilff tot Baoeux,
waar wc den eersten Arden vau 300 M.
opklommen, het eerste uitziekt
dergelijke hoogte genoten en den eer-
Bten heuvelrug afdaalden! Van Esnoux
langs de Amblève, die ter diepte
nog geen metex mot kleine stroomversnel
lingen over de 6teenen sprong, naar Com-
blain Ponts en sindsdien over golvend
terrein in het dal der Amblève nog steeds
met aan weerszijden de rotsen uit Aywail-
les, een schat van een dorpje met hang
brug, aan den voet der rotsen. In 'n een
voudig hotelletje werd een smakelijk maal
opgediend d.w.z. de bekende zomerseho-
tel: biefstuk met pomraes frites en sla
Het vyf -miuu ton spel in den vorm van
twee ballende, elegante meisjes, die 't
meer op onze jongens dan op den bal be
grepen hadden, begon na de reeds ver
melde vyf minuten te vervelen en na de
ikoopen voor onzen avondmaaltijd
(brood, boter, jam) trokken we verder,
Bteeds vonder cn steeds hooger en steeds
langsKianer. Maar zachtkens aan daalde
i. De wind werd frisseher en de top
naderde en na nóg een half uur was de
herberg „Un moment de repos ".bereikt.
Oh! die limonade in die hooischelf! Alleen
ey, die onder een zelfde temporartuur een
dergelijke lange en stijgende weg hebben
afgelegd, kannen het genoegen van „den
top bereikt" begrijpen. Na het hoogte
punt de welbekende daling met de snel
heid van een motorfiets; we vlogen le
Reid voorbij en and ar o gehuchten
hielden hier ergens in om aan een van
die kleine, van do hoogte stroomende
beekjes koffie te drinken; en met 't da
len vau de zon daklden ook wy over Max-
tineaji tot de nette oprijlaan van Spa
ons binnenvoerde en 't avondconcert
voor het hotel dee Ardennes ons binnen-
noodde.
Geschiedenis van don derden dag.
Terugdenkend aan dezen dag (mis
schien wél aan den heolen tocht) kunnen
we Lamartine na zeggen: „Gardez, belle
nature, au moins 3o souvenir!" Wat is
van dezen dag het mooist geweest? De
wandeling van 7 K.M. van Spa via Des-
nié door die statige aparrelaan, óf de
daling n« Stoumont niet z'n slingerende
bochten óf de verrassing van de cascade
du Coo óf de maaltijd in Trois Ponts,
met tweemaal vleeech en koekje® toe óf
de 500 M. stijgen daarna naaT Salm-
dhateau en Vielsalue, waar de natuur het
vroolyke van tc-voor verfoor, wat thans
plaats maakte voor het eenzame en
woeste, ©enigszins zooale bij ons de "Ve-
luwe, maar grooter en ook vee3 groot-
sdher, óf de zonsondergang bij Heiner-
sclheid óf de aanblik van Clervanx? Het
is wel gek, dat jo van wat je allemaal
zóó leuk en zóó rnooi hebt gevonden zoo
bitter weinig weet te zeggen, maax wordt
't ieman/l duidelijker, als ik er by voeg,
dat die eerste 7 K.M. een heele sjouw wa
rn dat we boven op die sparren soo fjjn
waren en krijgt do lezer een duide-
lyker beeld als ik vertel hoeveel booh-
wc links en hoeveel we er rechts
maakten, en hoe wo by Bého de grens
BelgiëLuxemburg passeerden en niet»
van een donaDe zagen? Het wordt
hoogst maar vervelender en beeldrijker
woordenkeus heb ik niet. Alleen toen de
drukke dag achter den rug was
voorbij -Beho ongeveer op dezelfde hoogte
bleven tot wo bij Hoimerscheid rechts
omdraaiend het volle gezicht kregen op de
zon, die achter de bergen zonk en dei
hemel in vuurgloed zette en de wolken,
gevaarten de meest grillige gestalten van
uit de sprookjes van vroeger aai
ja toén was 't toch of iets inaohitigers
dan je zelf jo dwong op te zien van hier
beneden uit do kleine menschelyke zor
gen en genoegens naar het land van
eeuwige schoonheid en nog onbegrepen
eeuwige rust en vrede.
Na eon daling van 8 K.M. reden we
Clervaux binnen. Verrassend dorpje! Zoo
zoo veilig to midden der hooge
begroeide Ardennen ruggen gelegen. Hoog
boven alles uit houdt de abdij de wacht
en haar klokkenspel epreokt den bewo
ners elk oogonblik vnn de mensehelyke
plichten en van het stille werk dé&r ver
richt. Het Chateau of wel do ruïne vau
de eertyds misschien sterke veste ligt te
midden der gezellige straatjes met hun
roode geraniunvplauten voor haast elk
raam in schild era clitige vervallenheid.
Een gedeelte is ingestort en de rest staat
hangt waarschijnlijk nog steeds zoo-
't door den burggraaf is verlaten, veel
althaDS vcranderj of ontruimd is er niet.
maar éón, doch ook een goed ho
tel en hier kouden we pog onderdak krij
gen. TJn nauwelijks waren we bekomen
an de verrassende daling en intree in
Clervaux of ecu nieuwo verrassing wacht
te ons in den vonn van een ideaal terras
achter bet hotel rink '3en voet van 3e be
groeide heuvelhelling met een kabbe
lend stroompje en ruLsehenden waterval
net zooals je in eohtc romans leest.
B. M. O. N.
Uit het Duitsch.
PI or,ie Goodbloed voelde zich doodon
gelukkig. Hy was toch niet met vuean-
tie paar buiten gegaan om verliefd te
worden! Verliefd als een blaag
tien jaar! Hy was er altijd zoo trotech op
geweest, dat hy, niettegenstaande hy
•eertig jaar was, er tot nu sleede
slaagd was vrijgezel te blyven, en nu liep
Hy ergerde zich en tegelijk voelde
hy het als een aangename gewaarwording,
dat onrustige in hem; hij had nooit ge
dacht, dat hÜ z,°b OP zit11 leeftyd nog
jong kon voelen Natuurfyk, hy was
niet ongestraf veertig geworden, hy was
jns moor verliefd geweest, maar dat
was altijd weer gauw voorbij gegaan!
Maar nu nu was het wel rfogelyk ernst.
Hy was reddeloos verliefd op de zwart
harige Ro6a Werner, die werkelijk een
bloeiend roosje was. En dat bloempje
moeet zyn buis gaan sieren, dat stond
by hem vast.
Hy moeBt zijn Roosje dus vragen. Hem
weigeren, dat wist by zeker, zou ze niet.
Hoewel zij zich erg op een afstand hield,
merkte hy, dat haar moeder, sedert zij
wist, dat hy vele eigendommen had, hem
lang niet ongenegen was, hem zelfs aan-
.oodigde. en bovendien, als hy zoo eens
i don spiegel keek, vond hy, dat hij er
niet kwaad uitzag. Een flinke gestalte,
een knap gezicht, nee, leelyk wae hy lang
liet. Dat hij een zcex hoog voorhoof,] had
de kwaad sprekers zouden hom „kaal
kop" noemen, wisten alleen hy en zjpi
kapper, want een klein, onberispelijk
pruikje bedekte deze tekortkoming. Maar
dat behoefde verder niemand te weten,
later zou hij het zyn bruidje misschien
pas zyn vrouwtje, wel vertellen.
Hy wilde nu met langer wachten, hy
>u met Rosa sproken, en wel zoo gauw
LOgelyk.
Maar hoe zou hy haar te spreken krij
gen, zij was byua nooit alleen, en bij
gewichtige vraag moest hy met
haar alleen zjjo, anders kon hy niet spre
ken. Toevallig hoorde hy, dat 'e middags
ha?.r ouders een middagslaapje doden,
zy altijd alleen in de serre van het pen
sion was en wat zat te lezen of te hand
werken. Zyn besluit was genomen.
Floris Goedbloed kon zyu middag
slaapje ook moeielyk missen, maar wat
doet men niot voor de liefde. Voordat hij
beneden uaar de serre ging, bekeek
hy zich nog eens aandachtig in den spie
gel. Hy was best tevreden, over hetgeen
dezo hem te zien gaf, hij twyfeMo dan
ook niet- aan zijn succes. Zacht neuriënd
zoéht hy zich een prettig hoekje in de
rro om wat te lezen.
Het zon alles prachtig zijn geweest,
8 die ellendige vfliegen maar niet
waren. Zy gonsden om zijn hoofd, liepen
zyn neus, zya handen, en werden
steeds brutaler. Zjj schenen het alle op
au ut te hebben. Een eigaar wilde
hy niet aansteken. Hot kon toch niot, dat
als hij misschien straks, Rosa de eerste
kus gaf, hy naar sigarenrook riekte! Wat
moest hy doen! Zoo kon hot nief LQjjven,
hij werd er kriebelig van. In do aan
grenzende leeszaal zag hy een paar vlie
genvangers hangen. Die dingen doen
hier moer nut dan da3r, ik zal er
maar een hier ophangen," dacht hy.
Workelyk werd het voox Goedbloed
veel rustiger. De vliegen lieten zich stuk
voor stuk door hot kleverige goedje van-
gen. Goedbloed zag het met innig leed
vermaak. Waarom hadden die monsters
hem ook zoo geplaagd, zy kregen hun ge
rechte straf! Gezellig zette hij zich weer
tot lezen. Na een poosje moest hy wat
gaan verzitten, omdat de zon op zyn
boek viel. Eindelijk zat hy goed en rustig
en vordiopto ziéh in zijn boek, dat heel
boeiend was.
Maar toch...., het zonnetje maalote
het zoo doezelig warm, de fontein buiten
klaterde zoo eentonig, de byen gonsden
en zoomden, de geur van de bloeiende
linde, het ruiaahen vau de zacht door den
wind bewogen boornen en niet hot minst
hot uurtje van den dag, dat altyd aan zyn
slaapje gewijd washot boek zonk al
Jager en lager op zyn knieën, viel met een
pat» op den grondGoedbloe] hoorde
het MorpheuB hod hem in zijn macht,
met een vriendelijk lachje op zijn gozioht,
droomde hy van Rosa. Eon heerlyk rustig
half uurtje ging voorbij, geen enkel ge
luid van buiten drong tot hem door, al
leen.... de liefde heeft scherpe ooren! Heel
zachte trippelpasjes kwamen nader, zyn
hart voelde het, mot een schok ontwaak
te hy, hy ging staan en bovoiyj zich te
genover zijn droombeeld van daar straks.
Alle slaap was uit hem geweken, snol
trad hy op hot jonge meisje toe maakte
een diepe buiging en zei met bevende
ptem: „Juffrouw Rosa, hoo dank ik hot
vriendelijk toeval
Verschrikt zweeg hij. zyn aangeboden
lieveling keek hem zoo eigenaardig aan,
ou klemde do lippen zoo stijf op elkaar!
Wat had ze toch! Ze hicW haar taschjo
voor haar gozioht
Onwillekeurig draaide Kloris zich om
en om: „Juffrouw Rosa.... pardon....,
ik wocrt niet....
Toen' schaterde Rosa liet uit. en
lachte lachte dat de tranen haar
ever de waageD liepen on stamelde:
„Neem me niet kwalijkmeneer
Goedbloed.neem me niet kwalijk....
maar u ziet e^ zoo komisch uit-"
„Komisch?" vroeg Uoedbïoed. „Ik?
Waarom dan?"
,,Kyk u dan eens even in den spiegel!
Goedbloed keek in den spiegel en zag
zichzelf daarin met een hoogst merkwaar
dig versiersel. Een reep van den vlie
genvanger, die waarschijnlijk los had ge-
zeten, zat vastgekleefd op zijn hoofd.
Onthutst staarde hy zich nog steeds in
den spiegel aan, tot het lad"20 vj
hem weer tot bezinning bracht.
„Heb ik gslyk of niet? Ziet u er niet
rees el yk komisch uitf" gierde Rosa.
Wat een pech, wat een pech, dat juist
!osa ham zoo zien moest!
Woedend greep hy het ongeluksding
beet wierp het met een gesmoorden uit
roep een ein^ van zich weg, den tuin in.
en wendde zich weer tot Rosa: „O Roea,
Roosjeverder kwam hjj weer niet.1
Roosje zag hem met grooto oogen aan,
toen echter.had zo zooevcn al g
lachen, nu schaterde ze het uitBiji
onmachtig van 't lachen, trok xc ac tui;
deur open, tuimelde de treden af en nog
lang hoorde Goedbloed haar schater
lachen in den tuin. Bewegingloos 6toud
bij daar als versteend! Had Rosa mis
schien laat van de warmte cn wae het
haar naar het hoofd geslagen. Daa
Ze toch niet zoo sterk als by eerst ge
dacht had.
Langzaam kwam hy weer tot zichzelf,
en ging de opene tuindeur sluiten, waar
zon sterk door scheen. Nog heelemaal
beduusd door het eigenaardige gedrag
Resa, kwam hy hoofdschudden^ bij
de deur, enhij sprong terug, als door
den bliksem getroffen,.... wat zeg hy
daar!Daar lag de vlioge-nvajiger
niet alleendo trots van zijn
hoofd, z\jn pruikje hengelde er aan!
Nog denzelfden dag pakte Floris Good-
bloed zijn koffers cn verdween om niet
meer terug te komen.
Raadsels
Deze raadsels zyn alle ingezondon door
jongens en meiejes, die „Voor Onze
jeugd" lezen.
Iedere maand worden onder de beste op-
loasers drie boeken in prachtband verloot.
1. (Ingez. door Albada.)
Wat staat hier? volks
loop.
2. (Ingez. door Zwaitoog.)
Ik ben een spreekwoord van 14 letters.
I 2 3 4 7 is een meisjeenaam.
13 5 6 is een getal.
14 5 10 8 is eon lichaamsdeel.
9 5 5 8 is een lichaamsdeel.
II 13 13 12 is een ontkenning.
3. (Ingez. door Duinkerker.)
Ik ben een stadje by Haarlem van 8
letters.
3 4 5 is niet dichtbij.
5 4 2 is een viervoeter.
1 2 4 5 is een roofdier.
I 7 kau stekeu.
0 7 8 is een doel van een stad.
4 (Ingez. door den kleinen Spoorman.)
Ik ben een oud rympje van 30 lottere.
26 16 9 13 27 is een meubelstuk.
21 2 29 24 is een kleur.
7 6 26 30 ie een overblijfsel.
17 22 27 27 20 1 is een jongensnaam.
8 28 4 is een lichaamsdeel
II 26 20 7 is een verscheurend dier.
15 1 26 16 5 3 10 18 1 is «en stad in
Nederland.
6 13 25 14 is een ontkenning.
15 22 25 12 is een groote vogel.
19 22 5 23 is een getal.
19 2 27 is een speelgoed.
7 8 6 10 is niet vierkant.
11 12 13 14 15 16 is een vorm van
brengen.
5. (Ingez. doc>r Kees de Mopperaar.)
Ik besta nit 15 letters en ben een be^
kend persoon nit Haarlem's Dagblad.
9 2 3 12 is een vrucht.
10 13 14 15 5 is een viervoeter.
4 8 7 maken we op school.
1 6 11 5b een meisjesnaam.
6 (Ingez. door Pauwtje.)
Zet achter eon familie-lid oen aard-
Tuebt en ge krijgt een mooien tuin.
Raadseloplossingen
De raadsel oplossingen der vorige week
syn:
1. Moeders tred is uit alle andere te
herkennon.
2. Baas, gaas, haas, kaas, Maas. waas,
vaas.
3. Sigaren-fabrikant.
4. Luilekkerland.
6. Wildervank.
6. Egel-Pregel.
Goede oplossingen ontvangen van:
Ranonkeltje 6 Riekje Hirdes 6 G. Zecnwe
6 Karei V 6 Anemoon 4 Kees de Moppe
raar 6 ScQiipper 6 Middenvoor C Joekie
6 Prinses Myrrfja 6 Li na Punt 6 Visecher
6 Woelwater 6 Edammertje 5 Willem III
6 Denappeltje 6 Napoleon 6 Chauffeur
6 Mich iel de Ruyter 6 Theeroos 6 Ver
geet rny nietje 6 Hein Stavaat 6 Man
darijntje 6 Vriendinnetje 6 Ornates 6
Tiekie en Piene 6.
Brievenbus
Brieven aan de Bodactie van de Kin-
der-Afdeeling moeten gezonden worden
turn Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN, v.
d. Vinnestraat 21rood.
(In de bus gooien, zonder aanbellen.)
ZILVERSTER. Hartelijk dank voor
je kaart uit Arnhem.
RIEKJE H. Gefeliciteerd mei je
mooie rapport en 3e overgang. Wat zul je
nu eon pret met de zusjes maken. Kunnen
zo heiden al loopeu? Wanneer ga je haar
Utrecht? Moeder vindt het zeker hooi
prettig.
RANONKELTJE. 't Is hier ook alle
dagen: RegeD, regen, ruiecb. 't Beste is
>r zich maar zoo weinig mogelijk aan to
itoren. Je hebt je reisje naar Bergeu
toch to pakken. Het slot was wel wat
nat, maar je hebt tooh plezier géhsd. Wat
ben jij een knappertje op school.
LENTEBODE, SNEEUWBALLETJE
en NEBRLANDIA. Gelukkig, dat "een
mensch verschillende middeltjes kent te
gen de verveling op regenachtige dageD.
Vader treft het nie^ met zyn verlof. De
heele wereld is vast boos op het weer.
De volgende week ga ik de paar laat
ste dagen naar Dresden en kom dan des
Maandags weer thuis. Dus 'e Woensdags
stuur je je raadsels maar weer naai
van der Vinnestraat.
AFRIKAANTJE. Je fiets is zeker
niet veel gebruikt. Laton we nu nog maar
hopen op een zonnigen nazomer. Heeft
nu ook vacantie? Ben je klaar met je
wedstrijdwerk
MEVR. W. v. d. L. D. Mya dank
voor uw uitvoerig schryven. U heeft ook
heerlyk genoten, 't ls voor een menech
goed eens voor een posje den dagelyk-
scheii tredmolen te laten stilstaan. Due
de kinderen hadden goed gezorgd? De
massa-reisindrukken zullen we latoT
eigenlijk pas goed verwerken. En dan ge
nieten we er nog eens van. Mjjn ervaring
is ook, dat men op reis altijd wel bereid
willige zielen aantreft. Natuurlijk heeft
ieder volk zyn goede en kwade eigen
schappen, net zoo goed als ieder menseh.
De jongelui juichen zeker uw plannetje
voor 't volgend jaar van harte toe.
LENTEKNOPJE. Wel bedankt voor
het aardige meisje, dat je me zondi.
KEES DE MOPPERAAR. Alle da
gen ontdek ik hier weer nieuwe mooie
plekjes. Tot hoelang bljjf je in Enschedé?
Ik ga over 01 denzaal terug, maar passeer
Enschedé niot. Leuk hè dat Uilenhuis in
Artis. Dat voeren dor leeuwen is wel wat
bloederig, vind je niot? Hebben jullie het
lJmoiden nog dróóg getroffen?
ANEMOON. Heb je nu al iets van
Bystopikkertje gehoord? In Zandvoort
heb je het dus nog getroffen met het
weer. Vanmorgen scheen hier de zon, we
jn zoo verbaasd, dut wo er direct op
uitgingen. Van den zomer verwacht je
eigenlyk alle dagen xogen en wind. Ga3t
het overteekenen van de pootjes neg al
lar je zin?
MIA MAY. Blyft je zuster voor
loopt g in Utrecht? Wanneer ik jarig beu?
Ik ben pas jarig geweest, dus dat duurt
bijna nog een jaar. Te lang om te ont
houden. Gelukkig, dat het ongeluk met
je mooien armband weer verholpen is.
Ga pu maar sparen voor een foto-toestel.
Je raadsel ie goed.
MOEDERS KIND. Ben je nog in
Bergen of ben je er al geweest? En ook
nog Punmereud bezooht? Hoe maken hot
de kuikentjes? Hebben ze ook geleden
de nattigheid? Zulke kleine schep
seltjes moeten door warmte gekoesterd
worden. Net als kindertjes, 't Zal in 't
begin wel vreemd voor je zyn op school,
maar f00*1 °°k gezellig zoo alle dagen
met andere meisjes samen te zyn. Veel
groeten voor Veulen.
PIET S. Er is oJ een Orchidee. Als
je zooveel vau bloemen houdt, xjja er nog
wel andere naar wie je je noemen
kunt. Ik heb nog gocn: Maandroosje, Ge
ranium, Oost-Indische kers, Appelbloe
sem. Sneeuwbes enz.
APIE. .la jongen, *t is hier schitte
rend mooi- Mnar als je dit leest, heb ik
Elster al weer veriaten. Maandag ben
ik weer in Haarlem. Je hebt in Scboorf
ondanks den regen toch wel plezïer ge
had, hè! Eu wat heb jij fyu bruiloft gc-
-ierd. Met den auto naar huis gebracht,
't is geen kleinigheid. Ben je nog naar
Aalsmeer geweest? En heb je een mand
vol viseh mee naar huis gebracht.?
PAUWTJE. Ben je nog naaf tante
Zaandam geweest?
WILGENROOSJE. Jo hebt maar
heerlijke daagjes niot vader en moeder
gehad. Ja, Arnhem en Westerbouwing
keu ik wel, maax de Heilige Landstich
ting heb ik alleen maar van uit de verte
genen. Moesten jullie voor den Teufels-
berg een dagpas hebben?
WITTE MUIS. Hartelijk dank voor
mooie kaart uit IJmuiden.
MATROOS. En aan jou myn dank
voor je kaart uit Utrecht.
WILLEM UI. 't Doet me genoegen,
dat het met Deimc-appeltje wat beter
gaat. Ik heb vandaag ook een kaart aan
1 Rose gestuurd. Vanmorgen tx-n ik 0y
Oostenrykech grondgebied geweest. Hel
was ct heel mooi. De huizen waren w.;l
erg vervallen.
EDAMMERTJE. 't ls hier met 't
weer: lest, best. Ik hoop voor jo allen,
dnt liet in Haarlem ook zoo geweest is,
<!:ic heb jo toch nog van duin en strand
kunnen profiteeren. Heb je vee! plezier
by grootmoeder gehad!
^WOELWATER. Dat w-as C*B heer
lijk fietstochtje. Ben je nog naar de
Becmster geweest? Prettig vooruitzicht,
dat f'°t8 tooh komt.
AVIATEUR. Dank voor je kaart uit
Amsterdam. Maar ik moest ex strafport
voor betsuen, want er had een postzegel
van 5 cent op moeten zitten, maar geluk,
kig :s de strafport daar hc-el wat goed.
kooper dan in Haarlem.
LINA P. nartelyk dank voor j«
grooten, geselligen brief. Hoe gaat het
nu met jo wedstrijdwerk! Staat alles al
op pooten? Die Wout en Kees hebben
daar maar oen leventje van plezier. Hier
zyn ook massa appels en pereboomen,
maar er is nog niets van rijp. Dat wacht
zeker op ons vertrek. Is je wagentje weer
in orde? Do bergen zyu hier ongeveer
600 M., dus niet zoo erg hoog, maar de
bossohen zyn zoo mooi. Ik ben blij voor
je, dat je weer eens buiten kunt zitten.
Heeft Henk al veel bramen gezoaht? En
maakt moeder er jam van? De volgende
week stuur je je raadsels maar weer naar
Haarlem.
PRINSES MYRRAH. I« zus nu
naar Rotterdam? Ben jjj nog prettig niet
vader uit geweest? Hoe is het met jo
tante? Ben je neg naar Utrecht gegaan?
Wat zal moeder hoj, dan rustig hebben
gehad. Hebben jullie al bericht van dat
Weensuhe meisje gehad?
JOEKIE. Wat ben jy al prettig uit
geweest- Je karretje is wel gebruikt.
Hebben vader en moeder zus naa- Brea-
kelen gebracht? Heeft Middenvoor nog
"in prys voor harj loopen gekregen?
MIDDENVOOR. Jij gaat maar def
tig met den motor uit. En toch ook nog
bramen gozocht? 't Zonnetje sohyut hier
eer vroolyk.
FAMILIE L. Harteiyk dank voor
de Groenendaalsche kaart.
SAARTJE L. Vervelend kiDd, dat
het met jo knie nog niet vooruit gaat.
Ik hoop van harte, dat ik de volgende
week betere berichten krijg.
SCHIPPER. Dat eerste raadsel was
tocli goed.
DE KLEINE MAJOOR. Wei be
dankt voor je kaart ui; &cbeveningen.
BLEEKNEUS. En aan jou myn
dank voor je kaart uit het mooie Groe
nend aal.
KEES DE MOPPERAAR. Zeer be
dankt voox je groetje uit Enschedé. Be
valt het erfje nogal? De Mopperafdeeliag
thuis gelaten?
PIET S. Wat een mooie kaart stuur
de jij me uit Amersfoort. Harteiyk dank
hoor!
ORNATES. Blyft het goed gaan
met je broer! Je hebt Zondag in Katwijk
zeker wel mooi weer getroffen. Hier was
het voor 't eeret zomer.
Aai Alien 1
De zee is ver, ver weg. En de Elster is
eigenlijk maar een breede sloot. Maar
Baa-Easter dankt zyn naam aaa de ge
neeskrachtige bronnen, waaraan in het
zomerseizoen bonderden zioh laven, ot
beter gozegd waardoor zy hopen gezond
heid en kracht te zullen verwerven. Er
zijn hiep 5 van zulke bronnen: L Radium.
i, di© vooral door ouden van dagen
bezocht wordt, dan verschillende ijzer-
houdende bronnen en nog een Salzwas-
8er-quelle (zoutwaterbron). Voor ons Hol
landers, vooral voor ons Haarlemmers,
wekt zoo'n bron dadelijk de berinnering
op aan onze Wilhelmina-bron by 't Bron-
gebouw.
Hier in Elster wordt het bronwater
echte- opgepompd. De smaak van het
water jjit de zoogenaamde Moritx-quelle
is ongeveer dezelfde als die van het Haar-
lemsche Bronwater. Alles is echter groot-
scber ingericht. De Moritz-qucllo ie een
groote cirkelvormige ruimte, waar het
water uit verschillende kranen wordt
toegevoerd. Om zyn glas te reinigen zyn
er aan de wanden zeer eigenaardig inge
richte fonteinbakjes aangebracht. In het
midden van de kom is een soort stop.
Men zet daax zyn glas op, drukt even eu
het glas wordt van binnen schoon ge
spoeld. De Morits-quelle ligt in een schit
terend mooi boschachfcg park, aan der
voet van den Brunnenberg. Jonge mo'.s
in karakteiietïeke xood-blauwe ja
ponnetjes, tappou de glazen vol of pom.
pen het watcx omhoog. De Moritz-quellc
met dc Salzer-quelle verbonden dooi
i overdekte galery, waarin ruime ban.
ken nooden tot rusten. Men heeft een
prachtig uitz;oh( ovex de omgeving en
langs dc buitenzy is een kwistige bloem,
versiering aangobraeht. Aan den binnen
wand hungen reclame-platen, maar ook
reclame-artikelen in glazen kasten. Zoc
zie je b.v. een zee? mooie uitstalling van
Plaaecseh-kantwerk (een st3d in de on-
iddeilyke omgeving met veel kant-in
dustrie), verschillende fotografieën, lin
gerie-artikelen enz. Het groote aantrek-
kingapuut van Bad-Elster, is do Bade-
Platz. lederen dng is daaT muziek, overal
zjjn gezellige zitjes aangebracht. Natuur-
lyk is er ook een groot Restaurant. Er
lan is er de Coloanade. Dit is een over
dekte winkelstraat. Zoo'n soort passage
Feuilleton
uit hot Engelsch
van FRED. M. WHITE.
(Geautoriseerde vertaling).
Dat is ontzettend, zei hij, terwijl
hij zijn best deed, zeer ontsteld te
schijnen. Ik zou nooit geducht heb
ben, dat Gilmou'- tot zoo iets in staat
was. Al dien tijd heeft hij dus mijn
kantoor voor zulke doeleinden ge
bruikt- En vvat zei je daar van onder-
aardsche gewelven? Wist Gilmour
:dan, dat die zich onder mijn kantoor
in Great Bower Street bevonden? Aan
die mogelijkheid zou ik nooit gedacht
hebben! Doch geef mij nu de courant
paar, zoodat ik zelf alles lezen kan.
Alorgen aan den dag go ik naar Lon
den, om poolshoogte te nemen van
het geval en alles, wat er mee in ver
hand staat.
Groot was blij. dat Vera hem even
later alleen liet. Hij las en herlas hot
'stuk in de Daily Telephone, en maak
te onderwijl plannen, hoe hij er zich
liet beste zóu kunnen uitredden. Toen
{lij eindelijk wat tot kalmte was go-
konien en om Vera wilde sturen,
kwam de bottelier de bibliotheek bin
nen. Zijn oogen puilden hem bijna
uit het hoofd en zijn gelaat was pur
perkleurig.
Meneer, daar is bracht hij met
moeite uit.
Nu spreek op, wie ia er? vroeg
Croot oiigcduldig.
Majoor Langley, meneer.
Zoo, zoo, zeg, dat ik kom. Laat
hij zich maar niet de moeite geven,
uit zijn rolstoel te komen.
Hij is niet in zijn rolstoel, me
neer, zei de bottelier. Hij is met
meneer Rust hierheen komen wande
len.
Wandelen? riep Croot verbaasd
uit. Hoe kom je aan dien onzin?
Het is de waarheid, meneer. Ik
ben toch zoo geschrikt, toen ik den
Majoor daar opeens op de stoep zag
staan. Ik ben er nog heelemaal ont
daan van. Hij ziet er uit, alsof hem
nooit wat gescheeld had.
Het was Croot' opeens, alsof hem
iets vreeselijks overkomen zou, en het
kostte hem moeite zich in zooverre te
beheörschen, dot de bottelier niets van
zijn ontsteltenis merkte.
Laat de Majoor dan maar bin
nenkomen, zei hij, terwijl hij zijn best
deed. zijn stem zoo vast mogelijk te
doen klinken.
Even later trad Majoor Langley ge
volgd door Rust de kamer binnen.
Croot ging hun glimlachend tege
moet.
Neen, maar, de wonderen zijn
de .wereld nog niet uit, zei hij, ter
wijl hij den Majoor de hand toestak.
Natuurlijk wist ik wel, dat je veel
beter was, maar dat je te voet mij
nog eens een bezoek zou brengen, had
ik niet gedacht! Wat ben ik blij! Ga
zitten en vertel mij, hoe dat zoo op
oens gekomen is. Aan welken, knap
pen dokter heb je dat te danken?
Majoor Langley had de hem toege
stoken hand niet gegrepen. H" bleef
stokstijf staan en keek Croot aan
met een uitdrukking in de oogen, die
deze niet beviel.
Spaar me die betuigingen van blijd
schap, Croot, zei hij op afgemeten
toon. Ik zal je maar dadelijk zog
gen, dat ik reeds sinds meer dan een
jaar volkomen hersteld ben. Loopen
kan ik al dien tijd oven goed als jij en
mijn geest is ook volkomen helder. Ik
heb slechts rnijn eigen tijd afgewacht,
om jou dat te vertellen.
Wat bedoel je? vroeg Croot.
Waarom mocht niemand het weten?
Het zou toch zeker iedereen veel ge
noegen gedaan hebben.
- Tweo jaar geleden, ging L.mgley
voort, zonder eenige aandacht aan
Croots beweringen te schenken,
kreeg ik in de kamer, waarin ik mij
nu weer bevind, een aanval van be
roerle. Langen tijd daarna was ik
niet vee! meer dan 'n wrak, mijzelf cn
anderen tot last. Bovendien was ik
geruïneerd, ja, straatarm. Iedereen
zei, hoe mooi liet van je was, om mij
dat villatje van je in gebruik te geven
en mijn dochter eon betrekking op je
kantoor aan te bieden, zoodat zij zich
zelf en haar vader onderhounen kon,
maar ze wisten niet alles. Ze vermoed
den niet, wat een uitkomst het voor je
was, dat ik daar hulpeloos ternee»
lag, en jij als mijn weldoener kon po
seeren. Voordat ik dien aanval kreeg,
had je mij al voor half idioot aange
zien en het daardoor gewaagd, mij
financieel te gronde te richten.
Het is. alsof we in de come-lie
zijn, zei Croot spottend. lieor eens,
Rust, do beenen van den Mnjoor mo
gen dan weer goed zijn, zijn hoofd is
liet zeker niet. Neem hem ipnar weer
gauw mee naar huis. Al die opwin
ding deugt niet voor hem.
Daarmee zullen we nog even
wachten, zei Rust kortaf. Ik heb op
zijn eigon verzoek den Majoor bici-
heen vergezeld en ik zal blijven, tot
hij alles gezegd lieeft, wat hij u te zeg
gen heeft. Ik geloof, dat u verstandig
zult doen, hem kalm aan te hooren.
Croot ging zitten kruiste de beenen en
zei, terwijl hij een cigarette opstak:
Je neemt het mij zeker wel niet
kwalijk, Langley. dat ik niet langer
blijf staan, maar ik ben nog altijd
niet heelemaal beter van den aanval
an dien inbreker, dien ik hier in de
bibliotheek betrapte.
Dat merk ik, zei Majoor Lang
ley, en misschien zul je wel ver
baasd zijn, als ik je vertel, dat ik die
bewuste inbreker geweest ben.
Jij? Werkelijk? En waarom had
je bij mij ingebroken?
Daar wilde ik het juist over heb
ben, zei de Majoor. Ik was hier
heen gekomen als een dief in den
nacht, om eenige papieren te halen,
die ik twee jaar geleden in die secre
taire had gelegd. Ik borg ze daar den
dag, dat jo mij het bewust^ bezoek
bracht, dat rnijn plotselingo ziekte ter.
gevolge had. Ik vermoed, dat je niet
weel, dat er zich in die secretaire een
geheim© lade bevindt, uiaar toch iï
dat zoo. Ik sloot er altijd m:jn pa
pieren van waarde in weg, oijv. coiv
die vier honderd Broken Point obli
gaties.
Croot keek den Majoor even onder
zoekend aan. Hij begon (o begrijpen,
van welke zijde het gevaar dreigde.
Ah, zoo, zei hij, ga voort. Ik ben
erg benieuwd, te hooren, wat je m.j
verder te vertellen hebt.
Dat kan ik mij voorstellen, zei
de Majoor. Welnu, die obligaties,
dio je mij in handen wist te spelen,
waren valsch. Er werden door de
Maatschappij slechts duizend uitge
geven, en de mijne waren alle boven
de duizend genummerd. Je was op
dat oogenblik erg Om gold verlegen
en je liet daarom vier honderd obli
gaties meer drukken, om die mij te
verkoopen. Ik betaalde er 40.000 pond
voor, en je gaf me er quitanttes voor.
Je was toen reels van plan, den hee-
Jen boel te laten kelderen, cn dacht,
dat ik, zoodra ik wist, dat de Maat
schappij geliquideerd werd, de stuk
ken wei zou vernietigen en dat daar
door hot bedrog nooit zou uitkomen.
Ik vernietigde ze echter niet. Ik be
waarde ze integendeel zorgvuldig in
de secretuire, en daar zijn zij nog in
en ook de door jou zelf geieekemic
quitanties.
Ik ben er zeer benieuwd naa:.
die te zien
Jo zal ze zoo. meteen zien. Diep
keor, dat je mij hier kwam vertellen,
dat ik geruïneerd was, en je hield,
aisof je erg met mii te doen had. v.
ik reeds van plan de stukken te voor
schijn te halen, om je schuld te bo
wijzen, maar de opwinding pakte mijn
gestel te erg aan en ik zakte voor je
voeten ineen. Gelukkig,' dat ik de stuk
ken nog niet te voorschijn liad ge
haald cn dat je de geheime bergplaats
niet kende. Toen ik. doodziek terneer
lag, deed je, alsof je groot medelijder,
met mij had en vertelde je aan mijn
dochter, dat je al je besi gedaan had,
mij van het speculeeren in mijnaan-
deelen terug te houden. Je sjieelde ja
rol wort ref fel ijk, dat moet ik beken
nen. Daarover zal ik echter niet ver
der uitweiden. Ik wil liever dc be
wuste «tukken te voorschijn halen,
opdat Jo mij daarvoor in ruil «te
veertig duizend pond terug kunt ge
ven. Je zul venier ook wel zoo goed
willen zijn, nmn huis binnen enkels
weken te verlaten.
(Wordt vervolgd).
