Buitenlandsch Overzicht
De Journaliste
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 13 SEPTEMBER 1922 TWEEDE BLAD
Rubriek voor Vrouwen.
WEILLMULLER MODESHOW.
Korte en lange bontman
tels. Lage ceintuurs: lan-
go rokken. Jeugdige élé-
ganco. Vakkennis cvt
goede smaak.
Een tentoonstelling van de aller
nieuwste scheppingen op liet gebied
jder mode is voor de anti-modemeii-
schen zoowat het toppunt vau ijdel-
heid. Het denkbeeld dat daar elegan
te vrouwen de laatste- snufjes voor
ons oog vortoonen, lijkt hun onbegrij
pelijk. Maar waarom mogen \sij
naast de schoonheid van een land
schap ook niet die van een mantel-
costuum, van een hoed of van een
bontmantel bewonderen. O ja,
er is een groot verschil tusschen die
beiden, maar zoolang iets mooi is,
is het toch altijd liet aankijken waard.
En daarom kunnen wij ook werke
lijk genieten van de Mode-Show op
12 en 13 September in de bovenzalen
van De Kroon gehouden, omdat de
goede smaak hier al dat moois op
den voorgrond brengt. Natuurlijk
doen de mannequins met haar mooie
houding allee op het voordeeligSt uit
komen, maar sinds de korte rokken-
mode ook in ons land is gekomen zijn
de Hollandse!»® vrouwen meer gaan
voelen voor een mooie „démarche",
zooals do Parisicnnes dat noemen, en
er is menige slanke vrouw of elegant
jong meisje die de mooie costuums
evengoed weet te draden als een man
nequin.
Dij alle costuums die wij te zien
kregen, troffen ons dadelijk twee
hoofdtrekken: de zeer lage ceintuur
en de lange rok. Misschien wordt er
op den duur wel een compromis ge
maakt tusschen de voorstanders van
den langen en die van den korten
rok, maar bij de moderne korie bont
manteltjes bijvoorbeeld met de zeer
lag© taillëlijn, zou een koi*te rok de
mooie lijn verbroken hebben.
De firma Weill had voor het begin
aan de dames een papier uitgereikt
waarop de namen, bontsoorten en
prijzen van huar verschillende artike
len waren gedrukt- De heer Weill
die namen af, zoodat het papier een
gemakkelijke handleiding gaf. Want
er zijn heel wat soorten van bont,
het eene al mooier dan het andere.
Zeer nieuw wits dan het model „Ma
deion" van gazelle-bont met een lage
ketting van eigenaardige dof houten
kralen. Het glanzende, korte haar en
het modelletjo tot op de heupen ga
ven oen elegance, die trouwens hij al
de* Ho jasjes zoo voldeed.
Bij u.e jun-.tHs passen korte veer
krachtige, jolige bewegingen en mo
del „llosine van mol met kraag en
manchetten van mongolie-fumé is
hier een typisch voorbeeld van.
Maar voor haar die dit ook nog niet
kort genoeg is, wos er het manteltje
van Amerikaansche Breitscliwanz dat
slechts even over het middel reikte en
afgezet was met een rand van het be
kende apenhaar. De kraag stond
hoog tegen den hals op en de sluiting
bestond uit twee groote metalen knoo-
pen.
liet zou natuurlijk veel te ver voeren
om alle modellen apart te gaan opnoe
men .maar van de korte manteltjes
noemen wij toch ook nog ,,De<fe" van
chevrette, met Amerikaansch opos
sum afgezet. Bij dit doddige" man
teltje hoorde een hoedje van mat
pauwblauw met afhangende licht-
"bruine veeren, een coquet, vlug
hoedje.
Dat de firma's Muller en Weill ge
combineerd deze modeshow geven, nu
al voor liet tweede jaar, doet ons ook
weer zien hoe belangrijk het is wan
neer hoed cn mantel bij elkaar pas
sen. Do verschillende kleuren van bei
den doen er natuurlijk niets toe, zoo
lang het mooi. is, maar juist het ver
krijgen van een mooi geheel is
zoo moeilijk wanneer hoed en mantel
niet met elkaar harmonieeren. Alle
eer aan den smaak der beide firma's,
die meestal zoo juist dat ceheel wisten
te treffen, alleen had, dunkt ons, bij
het -bontmanteltje sport van petit
brun een muts beter gepast dlan de
groote hoed.
Overigens wekten anders de meeste
hoeden de oprechte bewondering op,
zoo al 8 bijvoorbeeld de 7>eide creaties
van het bekende Parijsche modehuis
CharLS-f?, „Futurilvte" en „Harle-
quin". Do eerste een groote, zwarte
hoed met wat opgeslagen rand, welke
bont geborduurd was met gestyleerde
bloemen cn figuren de tweede even
eens van zwart fluweel met punten
naar beide zijden over de ooren uitste
kend over de eene punt liep een
breed, kleurig lint, wat naar beneden
op zij en vormde een breede lus. Maar
ook de firma Muller zelf maakt bui
tengewone modellen, getuige de groolo
avondhoed van bruine tuile, 'bewerkt
met bruin- on zilverdraad', en aan een
kant gegarneerd met wat afhangend
apenhaar: als 'n versiering van apau
haur zoo is oangebraeh als hier, dat zij
niet ia het gezicht hangt, is zij zeer
flatteus. "Van de firma Weill hoorde
hierbij een avond-pélerine „Gatenen",
mot lange franje ©11 zelfs de ledlen van
het uitstekende strijkje waren er zoo
in, diat zij melodieën uit d-e ooera
Carmen" speelden, terwijl do man
nequin door de zalen liep.
Meer dan verleden jaar had ook de
heer Th. H. Weill nu zijn creaties er
bijeen uitroep van bewondering ont
lokte liet Lichtgrijze mantelooetuum
„St. Moritz", zeer eenvoudig gemaakt
maar buitengewoon mooi en boven
al jong. Bij hetzelfde costuum werd
wat later een coquette baret gedragen
met een mof hic-rvan en een lang,
bont-omslag.
Dit hoorde zoker tot een der moui
ste oostuums. Maar ook een lila man-
telcostuum voldeed zeer en de cein
tuur van paars peau de suède ver
sierd met laugwerpig-rechthoekige
steenen op eenigen afstand varijjlkaar
in dezelfd6 tint en een sluiting van
twee dier steenen gaven er een spe
ciaal cachet aan.
Dd mooio lange mantels waren veel
gemaakt van het zoogenaamde ve
lours matclaesé en een neiging tot
iets dergelijks was merkbaar bij do
hoeden, waarbij zoo veel bewerkt flu
weel was gebruikt.
Natuurlijk kregen wij van de firma
•A. Weill niet alleen korte bontman
tels te zien, ook lange waren er heel
wat. En als een der meest elegante
hiervan noemen wij model „Lu'cifer"
van electric, waar-van de onderman-
tel zeor wijd was evenals de mouwen.
Vlak boveuden opstaanden kraag vol
deed liet hoedje van grijs fluweel met
groote lussen van achteren, die opzaj
uitstonden, zeer goed.
Model „Recamier" met bet schijn
baar losse overjasje op langen mantel
iiad iets luchtigs, want juist de grooic
moeilijkheid zai bij de lange mantels
wel zijn dat zij eerder aanleiding lot
een stijf model geven.
Do lange mantel van. bruin bont
toonde do allernieuwste sluiting, die
bestaat uit twee plaatjes waarvan liet
eene '11 gaatje lieeft, het andere een
oog, en hierdoor wordt een pen ge-
stoKen. liet viel trouwens op, dat er
weer zooveel meer werk van sluitin
gen wordt gemaakt; verleden jaar
moest er veel met de hand worden
vastgehouden.
Do avondmantels geven ook altijd
zeer eteigante modellen,zooals de cape
mot bont versiering van mongolie-
fumé, terwijl de mantei zelf van ve
lours matelassé was. Het achterpand
hiervan leek een verlengde pélerine,
o zwaar neerhing dcor een brceiiën
rand van het bont.
Model Réval was meer een korte
cape van wolbont, waarbij het zilver
grijze avondhoedje volkomen in den
toon viel.
Ten slotte willen wij nog een langen
mantel noeiueq van de firma Th. 11.
Weill: een zwarte stof, in rijzig mo
del gemaakt, gegarneerd met een hoo-
gen kraag en breede manchetten van
een wit en zwarte stof die aan kant
deed denken, een gedistingeerd
modch
Dc«e* zijn natuurlijk nog maar en
kele van dc mooie costumes die te zien
waren: dat de dames ervan genoten
hebben, is een feit, en dc firma's
WeillMuller beginnen zich in Haar
lem een reputatie te vestigen ten op
zichte dezer mode-shows. Hun groote
kennis van hun verschillende vakken
en do goede smaak waarmee alles
gearrangeerd wordt, maken deze ma
de-show tot een artistiek geheel.
35. E. PEEREBOOM.
BELCIë EISCHT VAM DUITSCH LAND COUOSTORTINCEN.
DE DUITSCHERS WILLEN VEEL, BEHALVE DIT.
NOC KANS OP VOORTZETTING DER ONDERHANDELINGEN?
DE GEVÜLCEN VAN DE WAPEN SUCCESSEN DER TURKEN.
TURKEN EISCHEN ADRIANOPEL.
RficMs^keu
IfOTKÊRAT
Hot O. M. bil de rechtbank lo Aasen
oi9chte tegen W. K., gedetineerd, die
teEmmercompascuum en andere plaat
sen in hotels logeerde en vertrok zon
der te betalen, wegens oplichting v'.cr
maanden gevangenisstraf.
ZIJN VADER MISHANDELD.
Het O.M. bij de rechtbank to Assen
eischte, zoo meldt het Hbld., tegen
H S. te Emc-langen (gem Beilen) we
gens mishandeling van zijn vader
twee maanden gevangenisstraf.
Letteren en Kunst
KUNST IN INDIö
Het succes vat. mevrouw Ceertrui-
de van Vladeracken (zang) ©n den hoer
Jan Poortenaar (pianobegeleiding)
met hun tournee door Indië is zoo
groot, dat een tweede tournee in Sep
tember en October volgen zal. Zij zul
len Java van West naar Oost door
kruisen.
Nu de onderhandelingen tusschen
Duitschland en België
over de waarborgen voor de schatkist»
biljetten geen resultaat gehad hebben,
komen de Belgen met eischen.
De Belgische regeering heeft tot de
Duitsche regeering een nota gericht,
waarin zij eischt, dat de Duitsche regee
ring een som van 100 millioen mark bij
een door de Belgische regeering aan ie
wijzen bank zal deponeeren, als waar
borg voor de Augustus- ea September-
betalingen;
De storting moet uiterlijk 15 Septem
ber plaats hebben.
Te voren had de Belgische regeering
dc voorstellen der Duitsche legeering
(die de Belgische onderhandelaars mei
geheel onaannemelijk' vonden) afgewe
zen.
De Duitsche regeering had Dinsdag
avond nog geen bericht van de Duitsche
nota, doordat de telefonische verbinding
met Brussel gestoord was. De Belgi
sche beurs wist het evenwel al door par
ticuliere berichten.
Maar Berlijn zal heden wel de offi-
cieele mededeeeling krijgen.
We vermoeden, dat de Duitsche re-
gcering dezen eisck zal afwijzen,
Van gezaghebbende Britschc zijde
werd toen het volgende verklaard om
trent de mislukte onderhandelingen tus
schen België en Duitschland t „De toe
stand is niet zoo ongunstig, als dc be
richten, welke uit andere steden te Pa
rijs worden ontvangen, zouden doen
gelooven. De onderhandelingen worden
niet voor goed afgebroken geacht, cn er
wordt uiting gegeven aan de hoop, dat
het alsnog mogelijk zal blijken, een re
geling te treffen. Volgens dezen zegs
man kunnen geen financicele, doch lou
ter politieke -redenen leiden tot bet af
breken van de onderhandelingen.
Van Britsche zijde zal men Duitsch
land niet nalatig- beschouwen tot het af
doen van zijn schuld, wanneer het goud-
depót niet wordt overgedragen, en wel
in de eerste plaats, omdat er in de zit
tingen der Commissie van Herstel geen
sprake was van overdracht aan een Bel
gische Bank, mar alleen aan banken in
neutrale landenten tweede bezit het
Duitsche rijk als zoodanig geen goud,
doch bevindt zich dit in handen van de
autonome rijksbank. Wanneer het goud
daaraan wordt onttrokken, is het voor,
goed gedaan met de mark."'
De Duitsche onderhandelaars Fischer
en Bergmann'zijn te Parijs aangekomen.
De toestand in Duitschland
is thans slecht.
Op uitnoodiging van het verbond van
industriëelen in het Rijnland sprak de
Rijksdagafgevaardigde dr. Strcscmann
te Keulen over den noodtoestand van
het Duitsche economische leven. Wan
neer men in het buitenland ontkent, dat
er een ncfodtoestand in Duitschland be
staat en er bijv. op wijst, dat Duitsch
land het ladd is, waar dc werkloosheid
het geringst is, dan moet hiertegen
op gewezen worden, dat de oorzaak
dc goede conjunctuur ligt in de omstan
digheid, dat men met een ontzaglijk
groote estra-aanwendjng van arbeids
krachten de huidige geringe productie
moet herstellen. Het is dringend aan -e
bevelen, dat bij alle vergelijkingen tus
schen vroeger en thans niet gerekend
wordt met de millioenen marken, maar
zakken en tonnen der producten,
daar anders een verkeerd beeld van
'den toestand der Duitsche industrie ont
staat.
Spreker besprak ook dc fouteD, welke
lot den noodtoestand hebben geleid.
Hiervan noemde hij in do ceiste plaa
de verkorting van den. arbeidstijd, welke
in een allerongunstigste» tijd is inge
voerd. Hij verzocht er voor te zorgen,
dat ook in het nieuwe Duitschland een
gezonde industrieele middenstand be
staat, en een gezonde groep van Duit
sche particuliere firma's. To betreuren is
het groote pessimisme in breede lagen
van het volk, dat zich uit in het ver
bruik van genotmiddelen in dubbel zoo
groote mate als in het Duitschland van
vroeger. Niet minder te laken is de nei
ging tot overmatig gebruik van sterken
drank. In de steeds toenemende deviezen-
speculatie door
do aanbidders van don
dollar,
die zich trachten te vetrijken ten koste
van het Duitsche volk cn op het dalen
van dc mark speculeeren, ziet spreker
een demoralisatie op groote schaal,
waartegen met kracht moet worden op
getreden.
De Duitsche pers Is over
desi eisch van België ver
ontwaardigd.
De meeste bladen spreken van „on
aannemelijk" en zeggen, dat het verba
zing wekt, dat België nu toch weer met
'den eisch van goud te storten geko
men is.
Van belang is to weten hoe
do houding van Frankrijk
zal zijn.
Uit Parijs wordt geseind 1
De Fransche regeering onthoudt zich
er van, baar oordeel aan Brussel ken
baar te maken over dc jongste somma
ties van Belgen aan de Duitsche regee
ring, maar daar het voor de hand ligt,
dat deze sommaties zonder practisch re
sultaat zullen blijven, is hier reeds een
besluit genomen.
De Fransche gedelegeerde zal aan de
Commissie van Herstel vragen te con-
stateeren, dat Duitschland in gebreke is
gebleven. Men is er zeker van, dat de
Duitsche regeering wist, dat dit onver
mijdelijk was en zich er bij heeft neer
gelegd.
De „Matin" publiceert een interview
met rijkskanselier Wirtb, die verklaarde,
iedere regeling te zullen aanvaarden, die
hij tegenover het Duitsche volk kan ver
dedigen, maar hij zeide iedere verbinte
nis te moeten van de hand wijzen, waar
van hij weet, dat hij haar niet kan na
komen.
De „Matin" levert commentaar op het
interview en schrijft „Alles liever dan
betalen, aldus het devies. De regeerders
van 'het Duitsche rijk weten, dat een mi
litaire operatie kostbaar is en verbeel
den zich, dat Frankrijk en België zullen
terugdeinzen voor een maatregel, dis
lastig is voor hun financiën. Zij ver
gissen zich, want dc bezetiingskosten
zouden minder moeilijk te dragen zijn
dan de gevolgen van den ondergang."
Wat de oorlog in
Kloin-Azlg
betreft, wordt gemeld, dat Mustapha
Kemaï te Smyrna aangekomen is. Tot nu
toe deden zich nog geen wanordelijkhe
den voor.
Omtrent de bezetting van Smyrna
door de Kemalisten worden pog de
volgende bijzonderheden medegedeeld:
De Turksche troepen, die in den och
tend van Zaterdag voor dc stad waren
•erschenen, wachtten gedurende twee
uren op versterkingen, terwijl fintus-
schen Turksche vliegers proclamaties
de stad wierpen, waarin de bevol
king werd aangeraden zich rustig te
houden en zich bij dé Turksche natïo-
ïlistischc beweging aan te sluiten.
Zoodra deze proclamatie in de stad
was verspreid, trok een groot aantal
Turken naar buiten, de Kemalistische
txoepen tegemoet.
In den namiddag trok de tweede Turk
sche cavalerie-divisic, onder bevel van
kolonel Mehmed-Zekhi-Bey, Smyrna
binnen onder het gejuich der bevolking.
De kolonel stelde zich dadelijk in ver
binding: net dc autoriteiten der Geal
lieerden en verklaarde, dat ieders per
soonlijke vrijheid verzekerd was. Al'e
openbare gebouwen, hospitalen en con
sulaten werden bewaakt door Fransche
Italiaansche soldaten. Geen enkele
Britsche onderdaan bevond zich meer in
de stad toen de Turken daar binnenruk
ten.
De tweede Turksche cavalerie-divisic
werd gevolgd door dc vijfde divisie, die
avonds de stad binnenkwam. Een
aantal Grieksche officieren had zich de:
morgens, nog ingescheept. Dit waren de
eenigen, die zich nog konden redden
de overige Grieksche troepen en officie-
die nog in Smyrna waren, zijn
krijgsgevangenen gemaakt en de Grie
ken zijn er ook niet meer in geslaagd,
het oorlogsmateriaal, dat zij in de stad
hadden verzameld, weg te Voeren.
De Turksche troepen stonden ondei
goede krijgstucht en er kwamen geen
buitensporigheden voor.
Zoodra het nieuws omtrent de bezet
ting van Smyrna officieel bekend was,
is het onmiddellijk door het stati
diaadlooze telegrafie tc Angora naar alle
zijden verspreid.
Er heerschte te Angora onbeschrijfe-
lijke geestdrift. Een ontzaglijke menigte
verzamelde zich voor het gebouw van
de Nationale Vergadering, waar een
volksleider een vurige toespraak hield,
waarin hij zeide „Wij zullen weldra hes
bericht ernemen van de bevrijding van
twee anpere voorname steden, die met
ongeduld de komst van de Turksche
vaandels afwachten, namelijk Konstan
tinopel cn Adrianopel. Het Turksche le
ger zal de wapens niet neerleggen, voor
dat dit doel is bereikt."
Over dat terugwinnen van Adrianopel
heeft Ferid Bcy, de vertegenwoordiger
van Kemal, te Parijs, die als gedele
geerde van de regeering te Angora aan
den Patijschen corresponden van de
T„Ncw-York Herald" verklaard„Wij
hebben altijd aanspraak gemaakt op
Smyrna en Adrianopel, en hoewel do
Engelschen Konstanrinopel bezet hou
den om ons to beietten de stad met ge
weld te nemen, raag er toch wel
aan herinnerd worden, dat er nog
anderen weg naar Adrianopel is cn wel
door Mesopotamia. V/ij gelooven niet,
dat de heer Lloyd George er op gesteld
zou zijn, dat liet die richting uit ging en
daarom zullen wc Adrianopel wel krij
gen."
Uit Angora wordt nog bericht, dat
verscheidene leden van de Turksche Na
tionale Vergadering uit Angora vertrok
ken zijn om ziclfnaar Smyrna te bege-
:n. Ook Moestafa Kemal Pasja is,
:rgezcld door generaal Ismid Pasja,
daarheen vertrokken, waar hem een
grootsche ontvangst wordt bereid.
Voorts wordt bericht, dat de Kemalis
ten voornemens zijn Angora als hoofd
stad van dc nationalisten te vervangen
door Cesarca (Kaisanch). Ook te Kon
stanrinopel is dc verovering van Smyr
na, die samenviel met den verjaardag
van de overwinning aan de Sakharia,
met geestdrift gevierd. De moskeeën wa
ren 's avonds feestelijk verlicht en in dc
straten werden banieren rondgedragen
opschrift„Allah zij geloofd!
Wij zijn Smyrna binnengerukt"
Uit Ouchah wordt gemeld, dat aldaar
ongeveer tweehonderd huizen in brand
werden gestoken. De Turken beschuldi
gen dc Grieken ervan, dat zij deze
daad bedreven hebben alvorens zij de
stad verlieten.
Over de ongeregeldheden te Konstan
rinopel wordt geseind Bij de bctoo-
gingen slaagde een groep vau
300 personen er ondanks de politie
maatregelen in in de wijk Pera door
te dringen, waar de ruiten en uit
hangborden van winkels zonder on
derscheid van nationaliteit werden
stukgeslagen.
De opperbevelhebber der geallieer
de troepen publiceert een rnededee-
ling, waarin gezegd wordt, dat het te
betreuren ie, dat de particuliere
eigendom niet werd geëerbiedigd en
dat vreedzame burgers gewond wei
den. De betoogingen moeien derhalve
onmiddellijk ophouden en de inwo
ners mogen zich na het invallen der
duisternis niet op straat begeven. In
dien aai» een en ander gees» gevolg
wordt gegeven, zal de krijgswet moe
ten worden toegepast.
De Paus heeft aan den aartsbisschop
van Smyrna een aanzienlijke som gclds
gezonden voor de vluchtelingen in Klein-
Azië.
Verwacht wordt, dat een helangrijlte
bijeenkomst van geallieerde vertegen-
■oordigers binnen enkele dagen z»l
•orden gehouden 'ter bespreking van
den toestand.
De „Echo de Paris" meent, dat de
Turksche eischen niet te verminderen
zijn, doch gelooft, dat Brittannië waa'-
borgen kan krijgen voor de bescher
ming der minderheden.
In Louden acht men de mogelijkheid
niet uitgesloten van een overeenkomst
tusschen Frankrijk en de Turken. Het
Fransche kabinet wordt geacht een der
gelijke Entente goedgezind te zijn. Het
zou voorts geneigd zijn de eischen der
Kemalisten op Constantinopel en Thra-
cië te steunen.
De vertegenwoordiger der Kemalisri-
schc regeering tc Rome heeft verklaard,
dat
de Turker» de teruggeving
van Adrianopel eischen.
De Turken verklaren, dat zij zich niet
met de pen laten ontnemen, wat z:j met
het zwaard verworven hebben. Adria
nopel is een heilige stad voor de Tur
ken, de Turken hebben daarop recht.
De Britsche regeering heeft Frank
rijk een nota gezonden, waarin zij vcr-
kiaarc te rekenen op de hulp der gealli
eerden om. dc verdediging van Kon
stanrinopel tc verzekeren en het schier
eiland Gallipoli.
De hoogc commissarissen der gealli
eerden tc Konstantinopel hebben er den
irtegenwoordigers van Angora van in
kennis gesteld, dat de geallieerde mo
gendheden hopen, dat de regeering van
Angora de neutrale wateren van dc
Dardanellen en van Konstantinopel zul
len eerbiedigen.
De vertegenwoordiger van Angora
antwoordde, dat hij deze mededeeling
met spoed aan dc regeering van Angora
zou overbrengen.
Een Reuter-bericht uit Louden geeft
dc mededeeling der geallieerden in veel
positiever vorm. Dit bericht meldt, dit
de geallieeide commissarissen te Kon-
tantinopel cr de regeering van Angora
an in kennis stelden, dat de geal
lieerden onder geenerlei omstandighe
den eenige schending door de Kemalis
ten zouden dulden van de neutrale zóne
met iDbegrip van den Bosporus en de
Dardanellen,
met de Jersche regeering heeft getrofc
fen, volgens welke eerstgenoemde zca
betalen voor de schade, voortvloeiend
uxt den lerschen. burgeroorlog.
DE UITROEPING VAN HET "3RITi
SCHE MANDAAT OVER
PALESTINA.
Te Jeruzalem had de plechtige uitroe
ping plaats van het Britsch mandaat
over Palestina, waarbij de hoogc com
missaris formeel zijn functies aanvaard
de. Op verzoek van de Arabische Chris
tencommissie protesteerden dc niet-Is
raëlieten met sluiting van hun winkels
met een dag staking van dc hand
werkslieden.
Binaenland
Het tekort btj de Spoorwegen
DE HOUDING VAN ST. RAPHAëL.
Te Utrecht had Zondag een druk
bezochte.,landeiijke actie-vergadering"
van St.-Raphaëi tegen de plannen der
spoorwegdirectie tot loonsverlaging
enz. van het spoorwegpersoneel
plaats.
In eon openingswoord zeide de
Bondsvoorzitter, do hec-r J. Heiie-
ma-ns, nadat door hem de brief van
den raad van Commissarissen der
Spoorwegen was gecritiseerd Do ra :<l
van commissarissen had met bezuini
gingsvoorstellen moeten komen pu
overlea moeten plegen met hot perso
neel. Was er dan bezuiniging op het
personeel noodig gebleken, dlan wara
daar over te praten geweest. Doch 'lat
zou alleen mogelijk geweest zijn bij.
volkomen medezeggenschap. Do sa
menwerking zal door St.-Raphael op
de moest loyale wijze worden nage
komen. Wij zijn er on» de belangen
van het personeel te behartigen cn
zuilen daarbij handelen volgens onzo
beginselen.
Daarna sprak te heer E. L. D. Ni-
vard .wethouder van E i lam. Dczo
deed opmerken, dat ho. personeel er
zich met alle macht tegen zal verzetten,
indien men verslechteringen in do
loonregeling wil aanbrengen. Onder
geen voorwaarde, aldus, f.pr., verder,
kunnen wij treden in loonsverlaging
en het ia een gelukkig toeken dat o'o
samenwerking thans tot stand o» ge
komen .Wij zijn overtuigd vau den
ernst der tijden en daarom dient het
personeel achter cfe besturen te staan
asl zii tegen "de directie zegt: „Han
den af van onzo salarissen."
De heer Dó Bruin van het E. K.
Vakbureau deelde m.e, dat de Katho
lieke Vakcentrale geheel achter do
actie van het spoorwegpersoneel staat.
Laten buitenstaanders nu do handen
afghouden van de tot stand gekomen
samenwerking van de spoorwegorga
nisaties, zeide spr. Het blijkt dat men
bang is voor die samenwerking. Doelt,
het is mogelijk, dat er in de toekomst
andero middelen aangewend zullen
moeten wordc-n door ons, als men ons
feen medezeggingschap wil geven.
Iet kon wel eens blijken, dat er eon
eenheidsfront gevormd) zal moeten
worden om cfe plaats te behouden en
te verkrijgen, die -cais toekomt. Tus
schen het bestuur van St.-Raphael on
dat va»» het R.K. Vakbureau is vol
komen eensgezind inzake den
strijd tegen de verslechteringen.
Vervolgens sprak Mgr. Muteaoro
een kort woord. Hij zeide (blijkens
het verslag in De Co tiran t, waaraan
wij hier een en ander ontleenen) den
indruk gekregen te hebben, dat in de
R. K. wereld van Nederland mon ?en
verkeerd denkbeeld heeft van St.-Ra
phael. Zii. die de geschiedenis kennen
van St.-Raphael weten, dat men in
1903 een anti-socialistische organisa
tie wiirie oprichten. Spr. heeft dit ge
weigerd, omdat hij meende, dit <lo
Bond er zijn moest om het perron vl
omhooe te heffen. Dat heeft de Bond
steeds gedaan en daarom kan c-r
thans alleen sprake zijn, verzekerde
spr., dat door St.-Raphael met do sa
menwerking geen daden zijn gedaan,
dio in strijd ziin met het R.Iv. begin
sel.. Er is bij dé totstandkoming niels
als zoodanig godlaan. Spr. wil dit
openlijk getuigen en tot de R. K. pers
zeggen: blijf van die samenwerkinet
af. daarvoor is spreker verantwoorde
lijk ©n niemand anders.
Als geestelijk adviseur zegt spreker
wees voorzichtig in woorden en daden.
Dc zaak is al ernstig genoeg. Strijd
uw strijd ernstig, volgens do E K. be
gins.-ten en volst blindelings uw
hoofdbestuur.
Verspreid nieuws
DE IERSCHE QUAEST1E.
Het ministerie van Koloniën tc Lon
den spreekt de bewering tegen, dat dc
Britsche regeering een oveieenkonv-t
Pers-överzlG&t
DE OPLOSSING! DER KABINETS
CRISIS.
I11 eoaige bladen vinden wjj beschou
wingen naar aanleiding van do oplossing
der kabinetscrisis.
De Nieuwe Grt. laat zich oa. al'
dus uit;
Wat in hoofdzaak den geest betref^
dio hot Kabinet van morgen bezielt, di<
is, »vo mogen het gerj3i aannemen, <lo-
zelfdo als die het karakter gaf aau xjjnj
jFeuilletOisn
Naarlict Engelschvan
Mrs. C. N. WILLIAMSON.
„Vergaan?" herbaalde Lucille,
„maar de passagiers dan? Die wei-den
toch zeker wel gered?"
„Slechts tien cr »an en daaronder
waren zes tweede klas passagiers.
Drie dagen geleden heeft er alles ever
in de couranten gestaan. Het moet
vreeselijk geweest zijn. In geen jiuen
is er zoo iets met een boot van deze
maatschappij gebeurd".
„En juffrouw Chandler?" fluisterde
Lucilc met heescho stem.
„Dio is helaas ook verdronken".
Lucillo zag voor een ©ogenblik Iet
geheelo kantoor met zich ronddraaien
Met mooito hield zij zioh staande.
Zij hoorde niels meer van wat de
klerk nog verder tegen haar zei. Ze
had maar écn verlangen en dat was,
om »veg to gaan, ver weg van al die
nieuwsgierige oogen.
Zij stamelde een paar woorden Van
'dank en verliet met wankelende
schreden het kantoor.
Joan Ames dood-
Lucille liep een uur lang werktui
gelijk voort, voor zij tot het rechte
begrip kwam, van wat er eigenlijk
gebeurd was en in welk een moeilijk
parket zij zich bevond.
Als zo in Denver het doodsbericht
vaji liaar oude kennis gelezen had,
zou zij misschien eenige ©ogenblik
ken onder den indruk er van geweest
zijn, maar nu werd zij bestormd dooi
de vreeselijke gedachte, dat zij tot op
zekere hoogte de oorzaak was van
Joan's dood.
Toch troostte het haar wel ©enigs
zins. dat Joan eigenlijk het plan be
dacht had en dat zij ten slotte meer
ter wille van deze dan van zichzelf
het plan ten uitvoer had gebracht.
Het eerste, wat zij nu doen moest,
was natuurlijk, haar oom. Arthur P.
Simpson van Denver, Colorado, eon
uitvoerig telegram te sturen, waarin
zij hen» uitlegde, wat er had plaats
gevonden. Dit was zoo duidelijk haar
plicht, dat zij. voordat zij recht wist,
wat zij deed, reeds een te'egraafkan-
toor was binnengegaan en het adres
van het telegram geschreven had.
Toen zij echter het telegram zelf wil
de opstellen, wachtte zij even. Jcan
was dood, die arme Joan, die zoo on
uitsprekelijk verlangd had naar het
vette der aarde. Niemand kon haar
meer in het leven terugroepen. Waar
om zou Lucillo dan alles opgeven,
waar zij zich zooveel van had voor-
gceteld?
Joan liad geen familie behalve de
oom en tante, die haar op hun kosten
school hadden laten gaan en die, ma-
dat Joan begonnen was voor de cou
ranten to schrijven en geëmancipeerd
was geworden, niets meer van haar
hadden willen weten. Joan hud vol
gens haar eigen zeggen er niet veel
vrienden op na gehouden, die zich
iets aan haai- gelegen lieten liggen en
zo had, voordat ze afscheid vtui Lu
cille nam, nog gezegd, dat er geluk
kig niemand was, waarmee zii gedu
rende haar afwezigheid briefwisselinH
behoefde te houden.
Lucille zelf had ook niet veel fa
milie meer in leven, slechts haar oom.
dio na haar vaders dood haar vcogd
was geweest, en zijn vrouw, die ver
geefs getracht had, haar nichtje ge
heel naar haar ideeën te vervormen.
Zij zouden natuurlijk aanspraak op
de erfenis maken, maar wat kwam
er dat op aan? Zij mochten er, wat
haar betrof, gerust een maand of wat
plezier van hebben.
„Zoodra ik weer in Denver ben,
moeten ze alles focli weer terugge
ven", dacht zij. „Natuurlijk zullen zij
als ik genoeg van mijn leven, als ar
me journaliste krijg on hun schrijf,
dat ik niet dood ben, er eerst niets
van willen gelooven, maar zoodra zij
mij zien, zullen ze wel moeten toege
ven, dat het waar is. Ik zal niets te
rugvragen van wat zo in dien tijd
hebben uitgegeven, dus zullen ze zich,
ook niet kunnen beklagvi-n. Ik weet
of do rol die ik nu speleu ga, mij mee
zal vallen, maar ik wil er in ieder
geval dc proef meo nemen".
In gedachte zag zij haar oom en
tante al uit hun nederige woning
naar liaar villa, die in dezelfde straat
stond, verhuizen. Het huis was van
roode steenen opgetrokken en alle
ramen waren van spiegelglas. Lucille
had den tuin, die keurig aangelegd
was met paden en bloembedden en
fonteinen, nooit bewonderd, noch den
toren, die door bezoekers altijd be
klommen werd, on» van de bovenste
galerij af, het prachtige uitzicht te
bewonderen. Meneer cn mevrouw
Simpson echter hadden dat alles al-
lijd prachtig gevonden. Zij zouden er
nu ten volle van kunnen genieten.
Lucille gunde hun d»t van harte, als
zijzelf in dien tijd maar van haar
vrijheid genieten kon. Zij mocht, nu
zij de gelegenheid had, d»e ook niet
voorbij laten gaan. Wie weet, welke
avonturen zij nog beleven zou! Dc
naaste toekomst ecl'.een haar heerlijk
en ze koi» immers, als het nieuwe le
ven haar niet leek, dadelijk weer
haar plaats als Lucille Chandler in
da wereld innemen. Natuurlijk zou er
dan wel over liaar gepraat worden,
de couranten zouden er vol van staan,
maar niemand bad ten slotte het
recht, ziel» met haar zaken te be
moeien.
>,Ik waag liet cr op. Ik waag lief ei-
op", fluisterde zij. Dit waren de
woorden, die zij altijd gebezigd had,
als er op do kostschool kaltekwaad zou
uitgehaald worden en de een of an
dere voorzichtige vriendin haar voor
de gevolgen van haar daad waar
schuwde.
Daaroi» scheurde zij het telegram
formulier in tweeën en verliet in do
rol van Joan Ames het telegraafkan
toor.
HOOFDSTUK III.
Denieuwe Joan Ame.s,
Toen de eerste opwinding wat voor
bij was, begon Lucille zich af te vra
gen, waar zij als Joan Ames van zou
moeten leven. Zij had niet veel geld
meer over, en de credietbrief, dien zi|
haar plaatsvervangster had meege
geven, lag op den bodem der zee. Het
geld, dat bij de Londcnsche Bank voor
haar gedeponeerd was, was dus voor
het oogenblik voor haar van nul ft»
gceno waarde. Voor het eerst in haar
ecu en twintg jaren moest zij er over
gaan denken op welke wijze zij hot
beste geld zou kunnen verdienen, om
in haat- onderhoud te voorzien.
Eenige minuten nadat zij het post
kantoor verlaten had, kwam zij langs
een lunchroom en besloot er even bin
nen te gaan. Zij verlangde naar een
kopje thee en in een lunchroom zou
zo dat zoker het goedkoopst kunnen
krijgen.
Vol belangstelling keek zij naar het
meisje in de zwarte japon me t het aar
dige, witte schortje voor, dat haar
bediende. Zij moest immers weldra
e\enals deze haar brood verdienen.
Maai- waarmee? daclit zij, terwijl zij
met smaak den appelbol op at, dier»
zij om baar honger te stillen, bij de
thee besteld had.
Het zou te veel tijd nemen, om eerst
stenograpliie cn typen le -aan leercn,
voor gouvernante wist zij te gelijker
tijd te weinig en te veel. Zou zij aan
het tooneel gaan? Dat leek haar wel
aantrekkelijk, maar zonder protectie
zou geen enkele directeur het n.e;
haar willen probeeren. Japonnen of
hoeden maken? Daarvoor rnisto zij
alle bekwaamheid. Voor kinderjuf
frouw gevoelde zij niet de minsie roe<
ping, en het baantje van gezelschap?.--
dame trok haar ook niet bijzonder
aan. En toch mocht ze niet al te lung
wachten met iets te zoeken, want al
les, wat zij nog bezat was vijf en
twintig pond. Op eens viel het haar
in, dat zij zoo gauw mogelijk een an
der pension meest kiezen. Zij had bij
aankomst een kamejr genomen in ee :t
groot pension in Queens Gate, waar-
van zij het adres in do Morning Post
gevonden h3d. Zij moed cr drie pond:
por week betalen en dit had haar den.
vorigen dag zeer goedkoop toegesche
nen, maar toen had zij er ook nog op
gerekend een gedeelte van den cre>.
1 dictbrief te krijgen.
(Wordt vervolgd)*
