DAMRÜBRIEK.
11
i
|m
1
m
m
h
u
m
m i
l
m
i m; m
ll_
i
d
i
F
l
i
c
c
i
u
l
d
O
1 lui
□1 iqi
:B: I I 1' I TT
I I I 11 Ml Wl
m mi ml b i
i 1 imll 1 ,m1
iq !m ie!
i ini i i i i i i
a pi e
i ni i i pi tt
I I I I IDI Dl i
I I I IQI I I IQ
F
Pers-Overzicht
PATENT VERPARK!FIG
gemengd nieuws
Korporaal Clancy van
de Bereden Politie.
den volgenden brief
pen,""
ouderschep-
„0 -weel" giug hcl door fcet hoofd
van Frans.
„En bet is mogelijk, dat ik hem nog
vandaag in handen krijg. Ik hoop ;c
daarmee het bewijs te leveren wie van
ons beiden zijn vijf zinnen bij elkaar
heeft, jij of ik?"
Daar ging heel zacht de buitendeur
open en een vrouwenstap weerklonk.-
„Daar is zei" gromde de majoor.- „Lk
laat jullie alleen, dan moet je het haar
maar vragen!"
„Ik zou graag hebben, dat u bleef,
papa!" zei Frans heel rustig. „Of an
ders, dat u mij belooft den brief onge
lezen aan Emmy te geven."
„Daar denk ik niet aanl" zei de
majoor nijdig.
„Nu, zooals u wilt!"
De deur ging open - en een aardig,
jong vrouwtje met lachende oogen e«
lief gezichtje kwam binnen.
„Frans!Frans!Mijn eigen
lieve jongen!" jubelde ze en vloog naar
hem toe.
„Slang!" siste de majoor met boo3
gezicht.
„Hier is ook een brief voor u, papa!"
zei ze. „Ik heb hem zoo juist van den
brievenbesteller aangenomen. Detec
tivebureau „Het open Oog"; Brrr,
wat klinkt dat griezelig! Wat hebt .1
met die lui uit te staan?"
De majoor nam den brief aan en
keek haar doordringend aan. Maar zij
zag het niet, ze was weer bij haar man
en zei zacht op een pruiltoontje
„Waarom heb je niet geschreven dat ;i
vroeger kwam, nare jongen?"
„Dat heb ik ook gedaanant
woordde hij met luide stem, terwijl hij
vol spanning den majoor gadesloeg,
die ondertusschen den brief geopend
had, en zenuwachtig de regels door
vloog. „Maar ze hebben je den'brief af
genomen, mijn 1 i e v e^ 1c 1 e
scha t!"
„Afgenomen?" vroeg ze, niet
grijpend.
„Maar zijn jullie nou heelemaal
dol?" schreeuwde plotseling dc ma
joor. „Waarom schrijven jullie eikaar
poste-restante?"
„Omdat een zekere majoor de ty-
rannieke gewoonte heeft om zijn neus
te willen steken in alle brieven, die
rijn zoo langzamerhand volwassen zoon
aan zijn vrouwtje schrijft en dan bo
vendien nog aanmerking maakt, omdat
hij er zooveel schrijft. En daarom
heb ik, behalve mijn gewone brieven,
om den anderen dag er een poste-res
tante gestuurd! Als dat verkeerd was,
lieve ouwe heer, dan vraag ik u wel
vergeving!" zei Frans lachend.
„Je bent een schaapskop, jongen
knorde de majoor. Toen greep hij de
hand van zijn schoondochter en drukte
er een eerlijke kus op, terwijl hij mom
pelde: „Maar ik ook, Emmyl" Hij ver
dween vlug uit de kamer ea nam zich
voor een poosje op reis te gaan.
Daanredaoteur J. W. van Darteion,
Haarlem. Rooeveldstraat 70.
AJIe correspondentie, deze rubriek
betreffende. gelieve men te zenden
naar bovengenoemd adres
„Wit speelt en wint" geldt voor
alle vraagstukken, tenzij het tegen
deel wordt vermeld.
Oplossingen der vraagstukken uit
deze rubriek worden gaarne inge
wacht tot uiterlijk 8 dagen na het ver-
lohijnen dezer 'rubriek.
ONZE PROBLEMEN.
Wii hebben het genoegen on®en le
gers dit keer weer een tweetal fraaie
problemen ter -ontleding te kunnen
aanbieden van den bekenden proble
mist P. Kleute Jr.. alsmede een aar
dig vraagstukje van onzen vriend J.
B- Sluiter.
PROBLEEM No. 493.
Auteur: P. KJeutc Jr., s-Graven-
ha ge.
(Eerste publicatie).
I WART
WIT
50
Stand in cijfers
Zwart: 13 schijven op: 10. 12.
17. IS. 20. 22. 23, 2-1. 27, 29. 30
35.
Wit 13 schijven op: 26, 31, 33,
38. 39. 41/44, 48/50.
13,
PROBLEEM Nb. '494.
Auteur: P. Kleute Jr., 's-Gvaven-
hage.
(Eerste publicatie).
ZWART
1
WIT
Stand in cijfers:
Zwart15 schijven op1. 3, 9.
10/14, 16. 18. 20, 21, 23 en 25 etn een
dam op 35.
Wit 12 schijven op22, 27. 31/34,
37. 39. 43. 41. 48 en 50.
PROBLEEM No. 495.
Auteur J. B. Sluiter, Aerdenhoui.
(Borate publicatie).
tig gevoel van verantwoordelijkheid.
De ambtenaar, die nog al eens de
jritiek van de „zakenmenschan'
moet hooren. kan echter wijzen op
hetgeen die zakenmenschen zelve de
den. toen zij stonden onder den in
vloed van de hoogconjunctuur, den
overvloed van geldtoen allee scheen
te floreeren.
Wie raakte toen do kluts niet kwijt?
Hoe vele mannen van zaken verlo-
de gewone nuchterheid van oor
deel en kwamen tot daden, die zii nu
zelf vreemd; zullen vuidan daden,
onder welker gevolgen zij thays zuch
ten.
Het scheen soms, alsof de oude be
dachtzaamheid gevlucht was.
Men kan wel zeggen, dat nren over
al op te grooten voet heeft geleefd,
zooidlat men over het algemeen elkan
der weinig heeft te verwijten. Maar
thans moeten, met het verloopen van
het getij, de bakens worden vervet
Moge in menige bezuiniging dus een
schuldbekentenis liggen, wie zijn
roeping kent, deinst daarvoor niet te-
fug en wie er het best toe in staat is,
dient zijn volk het meest.
i i i i i
1 1
i i i
i i i
1 1 M KS
_LIE,JC
1
IQI 1 1
1
h
aai
1 IQl
PI
1
1 1 1
i
1 O 1 1
□1
WIT
Stand in oijfers
Zwart 4 schijven op18. 19, 23 en
28 on een dam op 36.
Wit 8 sohijven op29. 32, 34, 35,
3. 40. 47 en 50.
OPLOSSINGEN.
OpLosaingsproblemen Sluiter:'
No. 488:
Wit: 42—38. 44—40, 29:27, 27:7,
25:21, 16:7.
Zwart steeds gedwongen.
No. 489
Wit: 48—42, 36—31, 23—19, 19:48,
44 :2. z
Zwart steeds gedwongen.
Zeer fraai!
Deze vraagstukken werden correct
opgelost door de volgende heerenW.
van Daaien. W. J. A. Matla. W. C.
Groenings. H. C. en W. J. Teunisse,
Ph. F. Amolung. J. Siegerist, S. M.
Mons. C. J. v. Wijk, H. Boks, F. A.
Berkemeier, M. Bonke, P. A. Nooy
en D. Buiten, allen te HaarlemP. J.
Evpe en A. Slinger, beiden to Scho-
De Haarlemsche Damclub verga
dert des Maandagavonds van 7 1/2
12 uur in het gebouw „De Koren-
beure", Spaarne 36. Bezoekers zijn
steeds welkom
Dj Damclub Haarlem vergadert el-
keu Woensdag van 812 uur in café
Brinkmann Bezoekers zijn steeds wel
kom.
De Damdub T. E P. vergadert
Dinsdags van 811 uur in het ge
bouw van St.-Jozefs Gezelleavereeni-
eing in de Janestraat. Bezoekers zijn
steeds welkom.
BEZUINIGING.
De Standaard sohrijft
Bezuiniging vraagt zeifverlooche
ning.
Reeds in het particulier bedrijf,
waar inzichten, voorheen krachtig ver
dedigd, moolen wordhu opgegeven,
waar verwachtingen ijdel moeten wor
den verklaard1.
Maar do nood dringt daar tot wijzi
ging. en deze wijziging kan in beslo
ten kring geschieden en onttrekt zich
dus aan de algemeene critiek.
Op het publiek terrein gaat het an
ders. Daar wordt de stimulans van het
persoonlijk voordeel niet dadelijk ge
voeld, en staat direct heel de wereld
met haar critiek gereed.
Als men toont, dat het in het huis
houden van den Slaat en de Gemeen
te veel zuiniger kan rijst bij velen de
vraagwaarom het voorheen ook niet
zoo kon? Wie dan het krachtigst bezui
niet. oefent de sterkste critiek op het
eigen beheer van voorheen.
Hier nu schuilt een psychologische
factor, d/ie den bezuinigingsarbeid
kan Ijelemmeren.
Maar een factor welks werking kan
overwonnen worden door een krach
INGEZONDEN M ED E D EELIN GEN
k 60 Cts. per regel.
CIGARETTES
ACOODLUCK&C2
CAIRO EGYPT
ïngezonden
Van Ingezonden stukken, geplaatst of
niet geplaatst, wordt de kopie don inzender,
niet teruggegeven.
Voor den inhoud dezer rnhriek stelt do
Redactie zich niet aansprakelijk.
DB ZENDING.
Dezer dagen worden door de vier sa
menwerkende Corporaties Zendingsbnreau
te Oegstgeest, en do Nederlaudsche Zen-
dingsveroeniging, to Rotterdam, circulai
res verzonden aan allen, die verleden
jaar hulp hebben geboden.
Herinnerd wordt aan de financieelc
moeilijkheden, waarin do Zending toen
vorkeerde. De salarissen der zendelingen
konden niet worden uitgekeerd en de
Nederlandsoho Zendingsschool moest
worden gesloten; do besturen verkeerden
in grooto zorg.
Op wonderlijke wjjze werden jvjj er
uitgeholpen. Ontroerende bewijzen vnn
sympathie ontvingen jvjj. Allerwege werd
de hand aan don ploeg geslagen en
aan het einde van 1921 kon met groote
dankbaarheid aan God en mensi-hen be
kend gemaakt worden, dat het werk
voortgezet kon wordeu.
De omstandigheden dringen ons: er toe,
u aau allei), die ous in 1921 -hicdipep, ook
thans onzen nood bekend te maken en
vragen: „Wilt voortgaan met Uw
hulpl
De tekorten per 1 September j.l. Be
droegen: van de vier samenwerkende
Corporaties f 159.000 en van de Ned.
Zend. Vor. f 40.000. terwijl bovendien
voor do vijf samenwerkende Corporaties
volgens de raming over do maanden Sep-
tombor tot December nog noodig is
C 200,000.
-Namens de Samenwerkende Zeudings-
Corporaties en de Nederlandsoho Zen-
dings-Verceniging:
Dr. J. W. GUNNING.
Ds. JOH. RAUWS.
Ds. M. LLNDENBOBN.
die zich mot diepe outroering naar dit
Hoilige Land richten, mogen hier in
steeds toenemende mate bevrediging
-an hun religieuze innigheid on
de dag zal komen, dat Groot-
Britannie zjjn opdracht neerlegt, zoo
het iPalestina achterlaten als een
welvarend land, dat vertrouwen stelt in
zich zelf en zieh zelf regeert on de attri
buten bezit van eon verheven besc-having
die do glorievolste tijdperken van zjjn
verleden waardig is.
Ik ben er zeker van, dat u zich mot
mij verheugt in de plechtigheid, die thans
pliats vindt in tegenwoordigheid van
lord Allonby, de roemrijken generaal, aan
wiens schitterende aanvoering de bevrij
ding van Palestina van do overhoor-1
sckuig,dio eenwcnlang den vooruitgang
•an het land hoeft tegengehouden, voor-
lamelijk te danken i-s. Wij verheugen ons
iok in do aanwezigheid van Z. K. lï.
iiuir Abdoela, die als generaal der Arabi
sche troepen heeft bugedragon tot de
overwinning der geallieerden.
Ik zal hot bestuur voeren zonder vrees
of begunstiging, rechtvaardig jegens al
len en voor niemand partijdig. Ik bid dou
Almachtige, aan wien alle russen en na
ties hun bestaan danken, om Zjjn zogon
i geven aan dit land en zijn volk."
DE WIJZIGINGEN INZAKE DEN
8-URENDAG IN FRANKRIJK.
De ministerraad keurde do decreten
goed, waarbij de toepassing van de wet
a zake don aehtnrcndag op do spoorwo-
gon en de handolsmarine wordt gewijzigd.
DE NOOD DER DUITSCHE PERS.
Het officicele orgaau van de Daitsche
dagbladdirecteuren kondigt aan dat
twaalf dagbladen deze maand zullen op
houden te verschijnen, daar zij nist in
staat zijn de hooge papierprjjzen te be
talen. Een der provinciale bladen zal
voortaan wonden getypt on vennen ig-
vuldigd in plaats van gedrukt. De „Vor-
warts" zegt na-ar aanleiding hiervan,
dat do tijd niet moer ver af sehjjnt to
zijn, dat het nieuw» evenals in de middel
eeuwen van 3tad tot stad zal worden
overgebracht op met de hand beschreven
vellen panier.
DE OPSTAND IN UUATAIV1ALA.
Uit Guatemala City wordt geseind:
Do Krijgsraad heeft de rebellen
Manmei, Trinidad, Reyes en Fede-
rickarins ter dood veroordeeld.
DE KRANTENSTAKINC TE
WEENEN.
De staking duurt nog' voort. To
Weenen verschijnen dan ook nog
geen bladen.
ARES 13 Sept. van Callao naar
Amsterdam.
Arendskerk 14 Sept. van Antwer
pen, Rotterdam naar Australië.
ALDABI,, 14 Sept. te Antwerpen
van Hamburg.
BIRMA 14 Sept. te Calcutta van
Java.
BOETON 14 Sept-, van Malta, Ba
tavia naar Amsterdam.
GANYMEDES 13 Sept. te Valdivia
naar Talcahuano.
HELDER, 13 Sept. te Delfzijl, van
Amsterdam.
ENGELAND E.N PALESTINA.
Dezer dagen had te Jerusalem, zooals
gemeld, de plechtige afkondiging vau het
mandaat plaats. Sir Herbert Samuel, do
hooge commissaris legde den eed van
trouw af. Onder de aaawezigeu bevon
den zii'ih volgons do „Ti-mes" lord Alien-
by, emir Abdoola en do patriarchen der
Grieksche, Armenische en SyriseJio kerk.
Talrijke bekende Arabieren waren even
eens niet verschenen, blijkbaar met- op
zet. Daarentegen waren de niet-Zionisti-
sche Joden vertegenwoordigd.
In de rode, welke sir Herbert Samuel
hield, zeide hij o.m.:
„De plechtigheid van heden luidt oen
nieuw stadium in in de geschiedenis van
het Heilige Land, die zoo vol van wis
selvalligheden is en ik hoop van harte,
dat onder de bescherming van het Brit-
sche rjjk de periode, die thans aanvangt,
er een zal zijn van vrode en voorspoed
voor Palestina en een mijlpaal zal zijn
zoowel voor do Arabische als voor de
Joodsoho herleving op dezen historiscihon
bodem.
De gevoelens dor christelijke wereld,
EEN DOLLAR-PRINSES OP DEN
GRIEKSCHEN TROON.
De „Chicago Tribune" herinnert or-
aau, dat, wanneer, zooals de geruchten al
gemeld hebben, koning Konstantijn van
zjju wankelenden troon afstand doet, er
kans zou bestaan, dat een Amerikaanaóhe
dame koningin van Griekenland
worden.
Koning Konstantijns jongste broeder,
prins Ohristoffel, die, nuur het blad
meldt, in Athene nog het moest populair
is en daarom het meeste knus op don
troon zou hebben, is in 1920 getrouwd
met de schatrijke mevrouw Leeds, die
sedert prinses Anastasis heet. Ze vertoe
ven op 't oogenblik te Londen en w
oenigen tijd gelodon voornemens
Amerika te vertrekken, maar toen- opeens
de onrustbarende .berichten uit Smyrni
en Athene kwamon, hebben zo hun roia
opgegeven en hun reeds genomen passu-
gebiljetten weer ingewisseld. Te Londen
kijken zo nu de kat uit den boom.
Het denkbeeld ora een Amerikaansche
tot koningin te krijgen, lach', volgens de
„Chicago Tribune", de Grieksche staats
lieden wol toe, omdat zjj moenen dat
daardoor do vriendsohappelijlce betrok-
kingen tusschea Amerika en Griekenland
boter zouden wordou eu het land er door
uit de moeilijkheden zou geraken. Bo
vendien zou hot porsooulijk vermogen
van prinses Anastasia, dat op veertig
milliocn dollars wordt geschat, haar ko
ninklijken echtgenoot ecu stevigeu finan-
cieelen grondslag geven. Dezo dollar-
prinses is zeer populair aan het Griek
sche hof.
De grondwettelijke regelen betreffende
do Grieksche troonopvolging voorzien niot
in de mogelijkheid va^ een Amerikaan
sche koningin. Hoewel morganatischo
vrouwen niet op den troon mogen zetelen,
meent nieu dat de positie van prinsos
Anastasia zoodanig veranderd zou kun
nen worden, dat dit bezwaar werd opge-
hevoD.
Haar maatschappelijke positie is
langrijk versterkt door het huwelijk
haar zoon met prinses Xenia, een nicht
vau koning Konstantijn.
DE RAMP VAN DE „HAMMONIA".
De Hamburg-Amerika lijn deelt
mede, dat kapitein Höfer van het et-
zonken stoomschip „Hammonia" met
de van Southampton naar Hamburg
vertrokken passagiers, met het Gtoom-
scliip „Helianthe" terug verwacht
wordt.
BRAND IN HET ARSENAAL
TE POLA.
De bladen te Patrijs bevatten een
telegram uit Rome, volgens hetwelk
uit Pola meldt, dat er een ernstige
brand is uitgebroken in het arsenaal.
De schade is nog niet bekend. Ei
worden krachtige pogingen gedaan
om een uitbreiding te voorkomen.
CROOTE GRAND
Te Wicsdom bij Keulen is de fa
briek Ernst Nienhaus en Cie door
een hevigen brand vernield. De scha»
do wordt op 15'millio-en mark ge
schat.
ütoümïaartiiericiiteE
KAWI 13 Sept. te Perim, Batavia
naar Rotterdam.
KEDOE, mb. p. 14 Sept. Gibraltar*
Batavia naar Amsterdam.
Marmevo, 12 Sept. van Monrovia
naar Cape Mount.
MOORDAM p. 13 Sept. n.m. Cape
Race, Rotterdam naar New-York.
Delft, 13 Sept. van Guayaquil naar
Callao.
ORANIA 13 Sept. van Lissabon*
Buenos Ayres naar Amsterdam.
ROGGEVEEN, 13 Sept. van Sydney
naar Java.
RADJA 14 Sept. van Rotterdam n-
Hamburg.
SEMBILAN 13 Sopt. te Hong
kong, Yokohama naar Amsterdam.
T-J1LIWONG 11 Sept. van Sjang
hai naar Yokohama.
TAMBORA p. 14 Sept. Perim, Rot
terdam naar Java.
ZEELANDIA, p. 14 Sept. Ports
mouth, Amsterdam naar Bucuoe-
Ayres.
ONZE LECTUUR.
Op het terrein jan kunat en literatuur,
waar het wemelt van quaestios, groote
en kleine, princlpieole eu incidenteole,
iwenoude en plotseling rjjzonde nieuwe
ook wel de vraag besproken, of oen
schrijver gerechtigd ie, op te treden als
zjjn eigen recensent.
Usautie is hot niet, al zou er naar
mjju meening geen beginselbezwaar te
gen bestsan. Immers, in den tjjd, die- go-
oonljjk verloopt tusselien het cênci-
pieereu van een werk cn het verschijnen
in druk, kan de auteur de noodige eb
jeetiviteit hifbbeii bereikt, zjjn werk te
beoordeelen of hij er als een vreemde te
genover stond. Zelfs kau men zich voor
stellen, dat een schrjjver niet ongaarne
in het publiek zioh-zelven zou kritiseeren,
geljjk hij dat in zjjn studeerkamer doet.
Maar 't ligt voor de hand, dat hjj 't lie
ver niet doet, al was 't alleen maar om
misvattingen te voorkomen. Want de we
reld is boos, en de literaire wereld maakt
hierop geen uitzondering.
Zie hier de reden, waarom ik voor een
keertje een taak overneem, die aan een
zeer geachten collega toekomt: het" be
oordeelen van een in druk verschenen
looneelwerk, nameljjk „De Zedeljjkheids-
dictator", apotternjj in drie bedrjjven,
door J. B. Schuil (uitgegeven bjj do
firma H. J. W. Bocht te Amsterdam.)
ik doe dat gaarne, wjjl deze „aputternjj"
mjj bjj de opvoering door het Hofstad-
Tooneel, bjjna drie jaar geloden zeer
heeft vermaakt en wjjl de gnnstige in
druk bjj de lectuur werd verlevendigd
vereoherpt.
Schuil vertoont ans het geval van een
burgomeester, die, optredend als waker
voor de „oponbaro zedoljjkheid", de
opvoering verbiedt jan oen toonoolspol,
waarin oen soort politieke „strevera" ge
hekeld wordt, 'en dat bjj het „Hoofdstad-
Tooneel" zeer groot succes en een uit
stekende pors heeft gehad.
Het stuk heet: „Politieke „Weerhn-
-n." Iu een recensie is het aldns geka
rakteriseerd: „een geestige, vljjmsciherpo
en treffend-rake satire op het pharizois-
van sommige staatslieden, en felle
geeseliug van de Tartuffe's van onzen
tegenwoordigen tjjd".
Verder wordt er vnn gezegd: „De sohrjj-
:r spot niet met de oprecht-geloovigen,
het zjjn slechts de schjjnvromen, die hjj
hekelt en striem. Deze Rauwerheün, die
om carrière te maken, zelfs het hoogste
de liefde, verloochent, hjj is een praoht-
schepping geworden. Dat er in de pauze
eenigo namen werden gefluisterd, is wol
het meest treffend bewjjs, dat de eatiro
Het eerste bedrjjf van de „spotterajj"
brengt ons in het directie-kantoor van
het Hoofdstad-tooneel, waar allen vol zjjn
de Politieke Weerhanen, welks sohrjj-
zioh verschuilt achter den niets-ver-
ra-dondon schuilnaam Dixi, en aan nie
mand békend is. In dit bedrjjf heeft.
Schuil mot veel fantasie, maar steunend
>p een fundament van werkeljjkheid de
:enuwacibtige tooneel-atmosfeer met haar
jaloezietjes en jutrignetjes, haar jjdol-
heid en jacht op materieel en artistiek
succes zeer levendig en vermakeljjk ge
schilderd. Heel amusant is hèt visschen
naar den naam des schrijvers en het zoe
ken naar 't model voor de hoofdfiguur.
Met do nieuwsgierigheid en alwetendheid
van sommige persmannen wordt hierbjj
op geestige, maar volstrekt niet boos
aardige wjjze een loojije genomeD.
Als de bekende bom valt midden in het
roezige geredekavel een telegram, mel
dende, dat de burgemeester van Dordt-
wjjk, waar 't stuk gespeeld zal wordeD,
het heeft verboden.
De directeur vat 't luchtig op; hjj
aoht 't verbod oen prachtige reclame.
sprekkou bljjkt, da: g:-:-oci...l#
burgemeostcr, tev'-ns Kamerlid, zelf be
hoort lot de „politieke woerhanen". Dn
terwjjl or druk godeliberoord wordt, wat
to doen,'verklaart Ella, do eerste vrouw
i het gezelschap, die de hoofdrol heeft
de satire: „Morgen wil naar Dordt-.
wjjk me,, de satire van Dixi".
Het tweede bedrjjf brengt ons iu do
bnrgemeosterskamrr te Dordtwuk, het
heiligdom van den „zedelijkheids dicta
tor". Het bljjkt, dat de burgemeester
't manuscript van do „Weerhanen" niet
eens gelezen hoeft; zjjn verbod steunde
op een afkeurende kritiek iu het „lïcsi-
dentienieuws", een protest Jan dc ver-,
leniging „Plicht en Deugden het oor
deel van den gemeente-secretaris. Maar
hjj neemt 't air aan, ook tegenover do
doputatic J'an „Plicht en Deugd", o£ hij
geheel uit eigen boweging bundelt.
Door gesprekken over het stuk, met den
secretaris, de deputatie en de voorzitter
der schoujvburg-comuiissie, wordt' de bur
gemeester in 't nauw gebracht; hjj bo-
gint wal men familiaar noemt nattigheid
te j-oelen. Dan komt de groote verras
sing: een dame vraagt gehoor. Het is
EUa, die hjj vroeger gekend en die hjj be
drogen heeft. In een onderhoud ouder
vier oogen vertelt zjj hein, dat de geschie
denis, in „Politieke Weerhanen" gedra
matiseerd, eigenljjk de geschiedenis is
van haar en heinzeiven. Zjj is de onbe
kende Dixi. Tusschon hen beiden ontspint
zich nu een dialoog, dio raak en' geestig
is. Ella stelt ten slotte huar ultimatum:
het verbod intrekken of oorlog tus-
schen hon.
Als hjj, in allesbehalve aangename ge
moedstoestand achtergebleven, begint met
zjjn secretaris onderhandon te nemen,
komt tot ovexmnut van ramp de minister
asm de telefoon hem oen standje maken
over de onhandigheid van het verbod,
dat opspraak zal maken, omdat er in 't
>1 ek_r.amen worden genoemdOok
'.-jiic .•••olleutie behoort tot degenen,
die ue publieke opinio worden aan
gezien voor den „held" van 't stuk. Dei
secretaris krjjgt een standjo. 't Bodrjjf
eindigt met een tweede telefoontje: 't is
de minister van justitie. Do burgemoos-
ter grjjpt met beide handen naaT zjjn
hoofd on zucht: „Dat begint te geljjken
op de .Hel!
Het derde bedrjjf is weer in de- diree»
tie-kamor, waar men in onrust is over di
vraag: al of niet naar Dordtwjjkf En me',
welk stok. Er heerseht weer een gozeb
ligo rumoerigheid. Alles komt terecht.
Een telegram uit Dordtwjjlc meldt, dat
't verbod is" opgeheven door den loeo-
burgomeester; dc burgemeester zelf is
„voor dringende particuliere redenen"
met buitenlandsch verlof.
En tusschen den directeur van het
Hoofdstadtooneel en Ella komt 't nu ook
in orde. Zjj deelt hem medo, dat 't stuk
van haar ia, en hjj heeft daaruit tovons
ds geschiedenis uit haar vroeger leJ^en
vernomen, die haar weerhield, in te gaan
op zjjn huwelijksaanzoek. Er wordt go-
klonken op het verloofde paar, en door
Ella op „het lange leven j an het onvol
prezen artikel 188" 't artikel, dat
burgemeesters in staat stolt, reclame -te
maken voor een tooneelstnlc door het to
verbieden.
Menoor Schuil, mag ik u even zienf
Op uw gezondheid en op 't lange leven
van den „Zadeljjk-hcidedietatorhet bHi-
spel, dat door den druk weer onder do
aandacht kwam cn dat met zjjn geesti
ger!, mnc.r nooit wrangen spot. zjjn boeien-
den dialoog, zjjn gemoedelijkheid on zijn
tikje scutimentaliteitjzjjn goeden bouw ea
vlottehandeling veel te gezond is om
nu al van de planken te j-eTdwjjncn.
Prosit!
H. ,T. STRATEMEI JEit.
Feuilleton
Naar het Engelscli van
OTTWELL BINNS.
65)
In plaata daarvan begon de kor
poraal, nu en dan stilstaand,
langs den buitenrand van d-e populie
ren te loopen, voortdurend luisterend
«ai op enkele uitstekende punten lialt-
houdend om den omtrek te verkennen.
Hij liep er heelemaal om heen zonder
iets te hooren behalve het gekraak van
zijn schoenen In de sneeuw. Toen hij
weer bij zijn punt van uitgang terug
gekomen was, had hij de hoop geheel
opgegeven, want, indien iemand in de
nabijheid geweest was, liad hij dat in
deze stilte zeker moeten hooren, ter-!
wijl het kampjruur in de duisternis
den reiziger of de reizigers zeker ver
raden zou hebben. Hij keek nog ee-ns
in hot rond en keerde zich toen moe
deloos weer naar het kamp.
Juist op dat oogenblik hoorde hij
een zwak geluid, dat zijn geoefend
oor herkende als liet gejank van eenl
hond, die met een zweep geslagen
wordt. Dan was er dus toch daar in
do duisternis iemand, die bij nacht
verder trok. En het span, dat daar
ging, moest haast wel zeker hetzelfde
zijn, dat Mollie en hij gevolgd had
den; en het jvas mogelijk, dat de
krankzinnige, die liet geleidde, weer
langs denzelfden jveg terugkeerde.
Het geluld, dat hij gehoord had,
was van ver weg gekomen en 't was
hem niet mogelijk gejveeat precies de
richting te bepalen. Maar nu wachtte
hij op een herhaling. Minuten, die
uren schenen, gingen voorbij en nog
wachtte hij geduldig. Toen weerklonk
plotseling weer hetzelfde geluid: 'hel
gejank van een hond, die den zweep
voelt, en vlak daarna een geheel on
verstaanbaar gemompel, waarschijn
lijk de vloekende geleider.
De geluiden kwamen nu duidelijk
naderbij, hoewel hij nog mets kon
zien en hij moest zich bedwingen om
niet in de richting vanwaar liet geluid
kwam te hollen om te ontdekken wie
daar waren. Maar hij wist dat hij
straks misscliien zijn uiterste krach
ten zou moeten inspannen en dat,hij
in zijn verzwakten toestand niet noo- j
deloos energie mocht verspillen en'
daarom bleef hij, waar hij was, alle
zenuwen gespannen. Weer hoorde hij
gejank en jui6t toen hij de richting
waaruit het kwam vastgesteld had,
doemden vage gestalten op; op hetzelf
de oogenblik hoorde hij een stem on
samenhangende klanken uitstooien eu
zijn hart sprong op van vreugde.
Nu twijfo'.de hij er niet meer aan of
het naderende span jvas dat, het\j-elk
het meisje en hemzelf bijna het leven
gekost h,ad. Door onvoorziene omstan
digheden waren ze omgekeerd, en kwa
men nu recht op hem aan. Binnen
eer. paar minuten zou hij weten wie
die krankzinnige geleider was en war
er van Elkington geworden was. Zijn
opwinding nam steeds toe, maar toen
bleef hij waar hij was, hoeveel moei-
t.i het hem ook kostte. Ilij had een
gevoel alsof hij nu niets meer te doen
had, alsof het noodlot, dat hen zoo
lang tegengewerkt had-, nu in alles
meewerkte en dat hij slechts had af
te wachten.
Meer en meer kwam dc slede na
derbij. Hij kon nu duidelijk dc hon
den zien en de omtrekken van twee
mannen, de een voor de slede, de an
dere er achteraan.
Toen klonk plotseling een stem:
NeenAnton, neen
Angtig en weerzinwekkend klonk dit
bijna on menschel! jke gekrijseh, maar
toch herkende hij onmiddellijk de
stem.
Jean Dubosc! fluisterde hij en zijn
handschoen uittrekkend, hield hij zijn
geweer in gereedheid. Het geroep
werd gevolgd door het slaan met een
zweep en het gejank van dc honden
en toen, geen tien meter van de po
pulieren verwijderd, ging dc voorste
hond een andere richting uit. Nu
moest Clancy handelen en hij holde
vooruit om de honden tegen te hou
den.
Handen omhoog, Jean Dubosc!
Een waanzinnige kreet was het
eenige antwoord, vlak daarop klonk
een smeekende stem: Houd dien ke
rel tegen!
De stem was die van Elkington en
Clancy viel bij liet herkennen daar
van onmiddellijk op één knie neer.
Wat het ook kostte, die honden moest
hij tegenhouden en er was maai- een
I manier waarop hij dat doen kon. Hij
mikte op den voorsten hond en school.
De hond jankte, sprong op en viel
toen neer. Nu volgde een hevige ver
warring, want de achtera te honden
ronkten in hun leidsels verward en
toen Dubosc hen, razend met de zweep
begon te bewerken, werd uc herrie
nog grooter.
Clancy lette noch op de honden,
noch op den man dio achter de sleda
aanliep en die niets scheen te doen.
Hij pakte Dubosc, die hem' onmiddel
lijk met den zweep begon te bewer
ken beet. Maar de korporaal sloeg
liefh met den kolf van zijn geweer en
Dubosc viel als een blok tusschen de
honden. Clancy sleurde hem opzij en
riep toen tegen Elkington,
Gauw. help uie. De honden moe
ten bedwongen worden.
Ik kan niet, werd er geantwoord.
Ik
De korporaal luisterde al niet meer:
hij vloog op Elkington toe en stopte
hem oen gejveer in handen.
Ik hen vastgebonden, riep de
Amerikaan uit. Die krankzinnige
hier
Clancy liet hem niet uitspreken,
bliksemsnel had bij de riemen en lou
wen doorgesneden, waaimede de an
der aan de slede zat.
Houd Dubosc in de gaten, dan
zal ik wel naar de honden kijken.
Dit bleek geen gemakkelijk werk te
zijn. De vier overijl ij ven de honden
rolden door elkaar heen als een on
ontwarbaar kluwen, maar met behulp
van Dubosc's zweep had hij hem bin
nen een paar. minuten rustig. Toen
hoorde hij in eens roepen:
I FerenceFerence!
Omkijkend zag hij Mollie, zonder
sneeuwschoen door de sneeuw naar
'hem toe worstelen. Hij holde naar
li-aar toe en snol vroeg ze:
j OFerenoe' wat
Hij nam haar in zijn armen en
j bracht haar, zonder iots te zeggen,
bij Elkington en zette haai* daar neer.
Daar, riep hij uit. Daar is mijn
antwoord
Hij pakte het geweer en wendde zich
tot Dubosc, die probeerde op te staan.
Clancv had hem echter suoedia met
behulp van eenige riemen gebonden,
terwijl het meisje en haar vader el
kaar van alles vertelden.
Toen hij klaar was, legde hij Duboeo
op de slede en riep uit- Nu ga ik te
rug naar het kamp, dat'moesten jullie
ook maar doen.
Hij deed de honden met een on ka'
woord opstaan en spoedig had hij zot
het kamp bereikt.
HOOFDSTUK XXIII.
Een half uur daarna zat Clancy,
terwijl de honden buiten vastgebon
den stonden en Dubosc in een deken
gerold bij het vuur allerlei onsamen
hangende klanken lag uit te stoolcn.
met Elkington in hun schuilplaats.
Clancy, ik dank je voor alles wat
je voor mijn dochter gedaan hebt-
Mollie lieeft me verteld, JJ-at jullie sa
men zooal doorgemaakt hebt en als ik'
goed begrepen heb, krijg ik je tot
schoonzoon
.Ta! zeidc de korporaal opgewon
den.
Daar ben ik Mij om' Het zal er
misscliien iet« toe bijdragen om een
tien jaar oude veete te beslechten.
(Wordt vervolgd).
