De „Dahiia-rït' HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1322 - VIERDE BLAD Zoo zou men de excursie kunnen nocaicn, die met het oog op de Dahlia- Tentoonstelling vaQ a.s. week, Woens dag gebonden is. De Tentoonstellings commissie, die uit vertegenwoordigers bestaat van de Dahlia-vereeniging en van de Ned. Maatschappij voor Tuin bouw en Plantkunde, bad bet loffelijke voornemen opgevat cm, zooals in het buitenland gewoonte, maar voor ons land nog niet algemeen is, vertegen woordigers van de pers uit te noodi- gen om in gezelschap van het puik van dc Nederlandsehe D.ihlia-kweekers en andere tuinbouw-autonteiten, een auto rit te maken van Haarlem naar Leiden en terug en onderweg alle grootc kweekerijen aan to doeD, die Dahlia's kweeken. Daar waren 's morgens om half ne pen verzameld de heer Job. de Breuk, voorzitter van de afd. Haarlem van de Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde, de heer Bouwer, di- lecteur van Hout en Plantsoenen, dc heer Witte, hortulanus te Leiden en voorzitter van de Dahlia-vereeniging, dc heeren Öolderdijk en Bekker, be stuursleden van eerstgenoemde verecni- ging, de heer Ballego, uit Leiden, onze stadgenoot de heer Carlee, beiden voor aanstaande Dahlia-kweekers, en nog velen meer. De heer De Breuk opende de bijeen komst, wees op het nieuwtje voor ons land dat de pers op een dergelijke wijze voorgelicht wordt en verzoent deze naar kracht mede te werken aan de propaganda voor dc tentoonstelling. Toen kwamen vier auto's voor, die het gezelschap naar dc kweekerij bracti- tcn van dc Firma E. H. Krelagc en Zoon, in het Rozenprifcel. Onderweg werden strooibiljetten verspreid, die door het publiek met graagte gelezen werden. Het komisch element ontbrak' ook niet in dit „strooien", dat overal, ook in de dorpen en in Leiden voort gezet werd. De meesten zagen dc vlie gende papiertjes ïeeds van verre aan komen, maar menigeen kreeg ze in 't gezicht en een dame keek verwonderd naap dc lucht, toen er opeens een re gen van biljetten op haar neerkwam. Maar bet doel, propaganda voor dc tea- "entoonsielling, werd er door bereikt. Bij den beer Krelagc waren, behalve schitterende Dahlia's, ook boekwerken en prijscouranten van de komst van dc Dahlia's in ons land (1800) af, ten toon gesteld en de heer Krelagc hield daar bij een korte causerie over dc geschie denis van de Dahlia. Spr. wees daarbij op den teruggang van de cultuur in 1848, door dc mindeie vraag van her publiek, voorafgegaan door een tijd, dat de Dahlia een mode-bioein was en wees op het gevaar, dat de Dahlia ook nu, na een zoo intense propaganda, dc belangstelling van het publiek zou kunnen verliezen. Hij gaf ook als zijn meening te kennen, dat de Dahlia sn Mexico reeds lang tuinplant moet jeweest zijn, omdat de groote veran derlijkheid van de plant, wanneer deze door zaad vooitgckweekt wordt, zich op geen andere wijze laat verklaren. 4 Ook de firma Krelagc heef. zich op het winnen van nieuwigheden toege legd. Ik wil hier noemen „Velours d'Utrecht", een donker, fluweelachtig paarse variëteit met enkele bloemen eu de Halskraag Dahlia variëteit Fuga, die zich kenmerkt door een kraag van an ders gekleurde bloemblaadjes in hel hart van de bloem en door stevige ste len, wat de meeste Halskraag-Dahlia' tot nu toe misten. Ook zagen we een prachtige Tuifl- Cactus-Dahlia, dc Mts. Krelage, ver wit van kleur ea de donkeipurpere „King Harold" en de oranje Pioen- Dahlia „Oranjezon". Bij dc firma Krelage worden dc bloemen niet geplukt, terwijl de plan ten dicht opeen staan, zoodat alles overdekt was met massa's bloemen. Daarna ging het naar de kwecker.j van de Firma Van Tubergen, waar de firmanten, de hcercu Hoog, ons on' vingen. Prachtig was hier de groot:. 100de Cactus-Dahlia „Kalif", dc gele „Yellow King", de paarse „Amethyst", dc bont-oranje „Insuiinde" en de spierwitte „Juliana", met lange, vige stelen, een bloem die in zijn soort nog door geen andere overtroffen is, Ook is zeer mooi de koperkleurige „Extase", met een licht hart en de gjoote gele Pioen-Dahlia Clothilde. De firma Van Tubergen stekte dit voorjaar ruim 25000 Dahlia's, in kleine potten, zoodat de knul ook klein blijft, wat onnoodige vervoerkosten uitspaart. Toen-,gingen we naar de kweekenj Van den heer Carlée aan de Leidsche- vaart. Deze jonge zaak begon met spe- ciaal-culluur van Anjers, nam er toen Lathyrus bij en kweek: nu ook Dahba's. Dc ingang van de kweekerij was beplant met z.g. Mignon-Dahlia'.' een laag ras met enkele bloemen, dat zich uitstekend leent voor pcrkbeplan- ting. Heel mooi was de donkerroode ..Roodkapje", Ook was hier een lage Cactus-Dahlia „Gluck AuP', die zich tooide met tientallen oranje sterren. En toen ik deze variëteit weer zag, be- greep ik weer minder, dat er nog men- schcn zijn, die hun perken beplanten met stijve Geraniums. Zoo'n Dahlia bloem Glück Auf in een vaasje, is al ccn prachtstuk op zichzelf en wanneer men de bloemen niet te veel plukt, is het een bloemenweelde, waai een Ge» ïaniuin bij in 't niet zinktl Behalve lage Dahlia's had de heer Carlée ook de hooge Pioen-Dahlia's, waarvan ik nu alleen noemen wil dc donkerrose „Enchantress" met smalle, sierlijk omgebogen bloemblaadjes, dc lieer C. zelf gewonnen beeft. In de schuur wachtte ons een ver rassing: Deze was smaakvol ve sierd met bloemstukken van „Boston' een donker oranje-variëteit, „Wake Up", rood met witte punten en op het taieltjc in het midden prijkte een klein vaasje rose Dahlia „Juweeltje", ook werkelijk een juweeltje is. Daarna ging het naar den Proeftuin Van de Verecniging voor Bloembollen cultuur te Heemstede, Iedere kweeker, (1) Hierover, over den ÏDvloed van bastaardeering op verdere generatie's bij planten en over erfelijkheid, hoop ik later in „Uit de Natuur" nog eens te schrijven. die op keuringen in Amsterdam van de Ned. Maatschappij voor Tuinbouw cn Plantkunde eu in Haarlem*wan de Vereeniging voor Bloembollencultuur met een nieuwigheid succes gehad ew er een z.g. Certificaat van Verdienste mee behaald heeft, bezit het recht 5 stuks van deze te doen opplanten in dezen Proeftuin. Wanneer de plant dan geen mindere eigenschap blijkt te ver- toonen, krijgt bij automatisch de hoog ste onderscheiding van de Ned, Dahlia- Vereeniging. Men begrijpt dat een t heel goed moet zijn. wanneer zij al deze vuurproeven doorstaat. Men doet dit om te voorkomen, dat de markt overvoerd wordt met minderwaardige nieuwigheden.- Daarna bracht de heer Koper ons naar een buiten, „Dennenheuvel", tus- schen Heemstede ea Bennebroek, waar een door hem prachtig aangelegde tspartij bezichtigd werd. Het weer, dat eerst al gedreigd had was nu zóó slecht geworden, dat de regen in stroo men neerviel. In Leiden werd de lunch gebruikt ea hield de heer Witte, voorziitei van de Ned. Dahlia-Vereeniging, een rede, rin hij in de eerste plaats de pers een welkom toeriep, die, onafhankelij ker dan de buitcnlandsche, altijd kla.r staat om tuinbouw en industrie 1: helpen. Hij memoreerde dc moeilijke omstandigheden waarin ons land ver keert cn waar niet het minst "de tuin bouw onder lijdt. De Ned. Dahlia-Ver- eeniging is niet bij de pakken blijven zitten, maar heeft, om de Dahlia bij het publiek ingang te doen vinden, de tentoonstelling te Haarlem van Vrij dag 22 tot 24 Sept. georganiseerd. Spreker schetste toen de gcschieda- s van dc Dahlia, z'ooals ik die ook in Flaarlem's Dagblad beschreef en leg de den nadruk op de krachtige pogin gen van de vereeniging om een debacle als in 1848 te voorkomen. Aan den heer Hornsveld, uit Baarn, die niet wezig was, werd een woord van hulde gebracht, want op diens werk, hc" innen van de Pioen-Dahlia:s, wordt 1 in hoofdzaak voortgebouwd. Spieker waarschuwde tegen de eu- kele kweekers, die aan het publiek voor lage prijzen waardelooze planten leve- en van wie er één tegen spreker gezegd had „Het zal lang duren eer ik r milliocn Nederlanders bedrog; heb." Zulke kweekers benadeelen niet alleen het publiek, maar ook hun bona fide collega's cn den Nederlandschen Tuinbouw in zijn geheel. Want ons land kan niet alle planten afDemen.W't moeten exportceren cn onze grootste afnemer, Amerika, voert een bedekte protectionistische politiek tegenover de Nederlandsehe tuinbouwexport. F Europa is beter gestemd eu dit jaar zijn er inzendingen geweest op ten toonstellingen in Londen, Antwerpen ea Kopenhagen. De bloemen voor dete laatste stad werden per vliegtuig g- zonden cn de bloemen, die 's morgens geplukt werden, stonden 's avonds ge ëxposeerd. In alle plaatsen was hel een groot succes. Ook wordt binnenkort in Parijs geëxposeerd. Daarna nam de heer De Breul* bet woord, de Dahlia-Vereeniging hulde brengende voor haar durf en energie, er op wijzende, dat een dag als van daag voor onzen tuinbouw van het grootste gewicht is. Na de lunch werd onder een flinke bui, de kweekerij van den heer Ballega bezocht. Daar was een prachtig bloem stuk opgesteld van een nieuwe rose Dahlia „Mr. Dresselhuis". Onderaan, in dezelfde kleur, roaar veel kleiner, weer „Juweeltje". Prachtig gekweekt waicn ook de donkerpurpere Pioen- Dahlia's Mevr. G. Wnrfbain en dc roe de Augustinus met zijn triooien weer schijn. De heer Ballego bracht verleden jaar een donkerroode Pioen-Dahlia in den handel, onder den naam van „Mevr. Ballega". Hiervoor kreeg hij een zilveren wissclbeser voor dc beste nieuwigheid. Dit jaar kweekte totaal 70.000 Dahlia-planten! Tot slot werd de kweekerij van den heer C. Vianeu bezocht te Rijusburg. Deze kweekerij is op klei gelegen ca kweekt haar planten voor de bloemen, die hier grooter zijn dan op zand grond. Hier zagen we weer andere nieuwigheden, een zalmkleurige groo'.e Pioen-Dahlia „Prince of Wales" ea een gele, eveneens met groote bloemen, „Ycllow Perfection".Gelukkig kwam de zon door en de persfotografen maakten hier kleuren-fotografieën volgens nieuw piocedé. Gelukkig gaf deze dag op het laa'st nog zon. 't Leek wel of alles iu vuur en vlam gezet werd. Onbegrijpelijk het hoe ver de kweekers het al ge bracht hebben, om een plan', met bloe men van 2^ ii 3 c.M. zich to laten ont wikkelen tot groote s'ralenkranscn van bijna 20 c.M. middellijn en in de mooi ste kleurenspelingen. Het was een prachtige dag, die ook weer eens een kijkje gaf op de energie van men- schen als Carlée, Ballego, Van Viancr cn zoovelen meer, om iets moois te be reiken. Dit alles geeft moed dat d< tuinbouw de moeilijke jaren wel wesi te boven zal komen. Hoe zagen wo on denveg, dat ieder stukje grond benut werd. Vroeger brachten de bollen mers zooveel op, dat een kweeker geen groente behoefde te telen, nu zien overal in do paden van de bollenvelden winterwortelen, kool en lupinen, de dure mest uitsparen. En nu kan het Nederlandsehe, in de eerste plaats het Haarlcmsche, publiek een mooi werk doen. Laten we de tentoon stellingsdagea ccn echt bloemcnfeest doen worden. Ik denk hierbij aan de oude Germa nen, die het afscheid van den zomei vierden met speciale plechtigheden. La ten wij nu ook eens feest vieren om voordat de winter invalt, de Dahlia te verheerlijken. Ieder die een winkel heeft, kan zijn etalage versieren met bloemen. De getallen planten, die hierboven gaf, maken het zeker, dat er genoeg bloemen zullen zijn, Er w ook iets gemompeld over een bloemen corso.- Als dit plannetje doorgaat en het weer meewerkt, kan dit iets prach tigs worden. Maar wat zeker icdctc Haarlemmer moet doen, dat is dc Ten toonstelling bezoeken in de gemeente- .lijke Concertzaal, in bet eiado van de volgende week.- Ik Sen er van over- ring te boelen. Ter.oiulclitc tuigd, dat ieder, die een tuin heeft, ea. kele namen van de mooiste soorten zal noteeren om in Mei de planten te be stellen. Want de Dahlia van 1922 i3, danlc zij de kweekers, een veel en veel mooier bloem geworden dan die van tien jaar geleden. Laten we haar nu naar waarde lceicn schatten! C, SIPKES, Da derde Algeneeue Ver- gamriiig van usa Valkeniiona te ueaets. n. Het eeiote punt, dat ter behande ling voor de V olkenbondsvergadering ligt, ia do bespreking van hel verslag van deh Uitvoerenden ltaad. Dit ia den aanvang van Juli aan de le den van den Volkenbond toegezonden, he4 is per 28 Augustus, nadat de Uitvoerende Raad en ook enkele, Commission laatste zitting hadden gehouden, geheel aangevuld. Het vo rig jaar is, hoezeer men het rapport waardeerde, niet nagelaten er op te wijzen, dat men daarvan nog iets meer verlangt Immers, het rapport is een raj>pori zuiver van het Secre tariaat-Generaal; 't geeft weer, wat op verschillend gebied door den Vol kenbond is bereikt en niet bereikt, maar liet treedt niet in beschouwin gen buiten het eigenlijk door den Vol kenbond betreden terrein. En nu wensehto men tevens nevens dit zui- rer Seoretariaatsverslag, een verslag van den Uitvoerenden ltaad, waarin de belangrijke politieke vraagstuk ken zouden worden beiproken, cn de meening van den Volken bondsraad over zulke vraagstukken zou worden weergegeven. De Uitvoe rende Raad heeft een vorig jaar met anders gedaan dan beloofd deze mogelijkheid te zullen overwegen; blijkbaar is deze overweging niet gunstig argeloopen, liet verslag van dit jaar is 111 vorm en opzet gelijk aan dat van een voorgaand. Er zal wel een en ander over gezegd worden bij de verdere behandeling. Dat noemt inlusschen niet weg, dat het rapport zeer belangrijk is. Ach tereenvolgens wordt daarin gespro ken over de juridi-sche vraaguukkeii, bet blokkade vraagstuk, het Interna tionale Gerechtshof, het financieele beheer, de beperking van bewapening, politieke vraagstukken (Opper-Silezié, Lithaue» en Polen, Albanië, de Aland-eilanden, Armenië, Oost-Gal t- cïe), administratieve vraagstukken (Saargebied, Vrije stad Dantzig), be scherming der nationale minderhe den, do mandaten, de technische or ganisaties van den Volkenbond (oeconomieche en financieele commis sie, verkeers- en transito-commissie, hygiënische organisatie), dc confe rentie van Genua in betrekking tot den Volkenbond, de humanitaire vraagstukken (Opiumhandel, handel in vrouwen en kinderen, deportatie van vrouwen cn kinderen in Turkije en aangrenzende gebieden), hulp werk aan Russische vluchtelingen, hulp aan de hongerlijdende Russi sche bevolking, terugbrengen der krijgsgevangenen naar hun vader land, internationale bureaux, inter nationale intellectueel© samenwer king en Esperanto. De aanvullingen in het laatst van Augustus geschie den voor liet meerendeel (Alder de zelfde hoofden. Het debuut van den Voorzitter Ed- warda was niet gelukkig. Zijn benoe ming met 42 van de -44 uitgebrachte stemmen bewijst, dat hij hot vertrou wen der vergadering heeft. Nu stelde hij echter voor om niet a's voor gaande jaren geschied was, het rap port van den Uitvoerenden Raad eeret in zijn geheel te behandelen, maar reeds dadelijk artikelsgewijze te bespreken, onder weglating van die artikelen, welker onderwerp in de Commission zou behandeld wor den. Lotd Robert Cecil, een groot fi guur in deze vergadering,een der wel nigen die bij hun eerste optreden met applaus werden begroet, wees op de daaraan verbonden bezworen. Op die wijze zou de publieke belangstelling zeer zeker verloren gaan, en de be schouwingen van algemeen politieten aard zouden dan geheel op den ach tergrond raken. Cecil had bij hetgeen hij zeide b'ijkbaar de instemming ven de vergadering, vooral van hen die, ojider volledige erkenning v liet uitnemend werk, dal de Volken bond thans reeds doet, toch iets meer daarvan willen maken dan een groot humanitair, sociaal of philan- tropisch lichaam. De invloedrijke leden knikten instemmend. Cecil was daarbij zoo tactiscn om liet den Voorzitter gemakkelijk te maken zijn voorstel zoodanig te wijzigen, dat het op een intrekken geleek. Immers, aan Cecil's voorstel 0111 dit jaar weer op de gewone wijze do beraadslagin gen te voeren, paarde hij de uitnoo diging aan het bureau om liet zoo in teressante voorstel van den Voorzit ter te onderzoeken en do vergadering een weloverwogen voorstel to doen) of het volgend jaar wellicht ecnige stap in dien geuit wenschelijk zou zijn. Edwards voelde en begreep stemming der vergadering; sputter de noch stribbelde tegen ■de aigomeene b«raad?lagingc/i den? vrijen loop. Tot nu toe hebben deze veel belang wekkende opgeleverd, uitgezonderd dan weer opnieuw een groote rede van Cecil. Men moet niet uit liet oog verliezen, dat deze voormalige Staatssecretaris voor de blokkade in Engeland, er evenmin als de beide voorgaande jaren zit a's vertegen woordiger van Engeland, maar vertegenwoordiger van Zuid-Afrika. Hel eigenaardige is wel, dat dit zijn geen door dcu Uitvoert was gedaan, maakte hij slechts een ondergeschikte opmerking met be trekking tot de Commissie voor hei Saargebied; waarom had men in deze herbenoemd den lieer Hector, tegen wien een deel van de bevolking zoo grooten aantstoot namfMaar evenals het vorig, jaar heel het ook nu van Cecil's kant, dat bij den Volkenhonds- raad niet genoeg Initiatief voorzit, wellicht niet voldoende moed, om zich zelf het gezag te verschaffen, dat het Volkenbondztatuut den Bond heeft toegedacht. Cecil was de eerste die het openlijk zeide, dat de Volkenbond iets had moeten doen om het groote vraagstuk van het oogenblik, dat van de Üuitsch-Fransche financieele ver houdingen tot een oplossing te bren gen. Hij verbond aan zijn wenscii geen bepaald voorstel, opnieuw zeer tactisch en bepaalde zich ertoe den Raad dringend te verzoeken dit punt ernstig te overwegen. Hij herhaalde zijn oproep van twee jaar geleden: moed en nog eens moed, overtuigd, dat de Volkenbond, indien hij niet waagt ,ook niet zal winnen. Het le vendig applaus, dat uit alle deelen van de vergadering Cecil tegen kwam opgemerkt is dat de Frun- sche delegatie daaraan niet niede- deed is toekenend voor de verhou dingen gelijk zij daar bestaan, die werkelijk wel eenïge hoop op betere omstandigheden geven» Een heele rij sprekers heeft zich in de beraadslagingen over het rapport doen hooren. Van belang was ongetwijfeld de redo vaji Balfour. De Volkenbond is gelukkig over de resultaten, die dooi de conferenties van Washington zijn verkregen. Voor het overige verdedig de hij het beleid van den Uitvoeren den Raad. Als Engelsch ertegenwoor diger wees hij er op, dat de Brilsche Regeering veel voor Rusland beeft gedaan onder moeilijke omstandighe den en ondanks een gerechtvaardigd wantrouwen tegenover de Sovjet-re geering; de Britsche Regeering biedt opnieuw IOO.OCO pd.st. als de andere regeermgen 200.000 pd.st. storten. Scialoja, de Italiaansche vertegen woordiger. achtte de kritiek op den Volkenbond veelal gevolg' van onwe tendheid over hetgeen de Bond heeft verricht ondanks groote moeilijkhe den. Rellegarde, vertegenwoordiger van Haiti verklaart dat de Volken bond ten minste in twee omstandig heden den vrede heeft gered. Onder de sprekers is ook geweest do heer Loudon. Deze zeide, dat do ontwrichting der wereld aJe landen bezig houdt, doch dat hij in tegenstel ling met (ie algemeen verspreide meening, geloofde dat in den tegen- woordigen toestand alleen de regee ringen zelve oplossing kunnen vin den door rechtstreeks onderhande len. De middelen van den Volkenbond zijn beperkt. Vraagstukken zocals do intergeallieerde schulden en de scha devergoeding kunnen niet door den Volkenbond worden opgelost, die al leen kan bijdragen tot liet herstel van de wereld tot het bepleiten en wegnemen van den economise tien slagooom. De Volkenbond zal boven dien nooit tot ontplouiiiig xom-n, wanneer hij nie; ae geheele wereld omvat. In dit verband vennen! ver- molniafg, dut alleen een aanvrage cm toelating van Hongarije is ingeko men; een Duitseiic aumxage is, on getwijfeld tot leedwezen van bijna allen, dto te Geneve aanwezig zijn, nog niet ingekomen. Toch zal Duitscb land, wil liet in den Volkenbond me dewerken, een aanvrage moeten doen; het statuut is op dat punt streng en stipt, en men zal ter wilie van Duitschland daarvan niet afwij ken. Te Geneva verluidde liet, dat men bereid is aan Duitschland, wanneer dit toetreedt, een plaats te geven in den- Volkenbondsraad, zij hel ook niet een der permanente, maar een der niet-permanente, die Duitschland intussehen zou moge lijk maken zijn invloed in verschil lende zaken reeds te doen gelden. M. het-1 aan mijn keuken meisje, dat mij veel werk uit dc handen neemt; en ook heb ik nog een werkmeisje. AJs ik die hulp niet had, zou ik niet welen, hoe ik er komen moest, want ik moet natuur lijk ook toezicht op de patiënten hou den „Hoeveel zijn er nuf" vroegen we. „Zeventien, waarvan twaalf vrou welijke en vijf mannelijke." „Of dc patiënten hier graag zijn!" antwoordde Zustor Cornelia. „De mannen moeten hier 'e morgens om acht uur wezen, maar dc meesten ko- reeds te half acht. Dat z/judeu merkte ze lachend op, „toch ze ker niet doen, als ze 't hier .niet naai den zin hadden 1 En goede resultaten zijn er gelukkig óók!"' Dc patiënten krijgen 's morgens tus- achen kwart over achten en half ne gen een bord pap; dan reinigen ze hun tanden en gaan zich even vertre den. Te negen mir moeten ze gaan liggen tot half oil. Op dit tijdstip krijgen ze een beker chocolade en mo gen ze wat werken, voor zoover dit tenminste op-den ligstoel mogelijk is. De jongere meisjes verridhten ook wel werk voor de liglial; de vrouwen ne men meestal werk mee van huis. om haar tijd zoo nuttig mogelijk te be steden. Om half twaalf mogen de pa tiënten hun stoel verlaten, om zich op verschillende manieren in den tuin te vermaken. Er is zelfs een flink croquetveldWie liever blijven rusten mogen dit natuurlijk doen, maar om half één moeten allen in de eetzaal present zijn, om het middagmaal te gebruiken. Dat is lang niet zoo een voudig, als men misschien zou ver onderstellen. De patiënten krijgen zeer degelijken en smakelijken kost. Dp het oogenblik, dat we even een kijkje in de keuken namen, was hel keukenmeisje juist bezig mei het schoonmaken van schelvisch voor den maaltijd van den volgenden Na het middagmaal weer tanden reinigen daar wordt bijzonder op gelet waaechen en dan weer naar de stoelen, om epn volstrekte rust te genieten van twee uur tot lialf vijf. „Dan mogen de patiënten", zuster Cornelia, „niet werken en niet spreken, maar probeeren te slapen. Een enkele heeft daar wel eens last mee, maar op den duur komt de slaap toch wel. Een vaste orde en re gel doen in dit geval wonderen. Et zijn er, die hun middagslaapje lief hebben gekregen en het niet bunnen missen. Te half vijf ontvangen de patiënten een kop thee, staan van hun stoelen op en gaan den tuin weer in. Orn uur moeten ze dan weer in de eetka mer komen, waar ze een bord pap, brood en melk gereed vinden en ver trekken dan om zeven uur naar huis. „Hun eetlust laat gelukkig mets tc wensehen over", zei zuster Cornelia. ,Er zijn er bij, die toch zóó kunnen tou! Maar het eten is hier dan ook uitstekend. Ik wil er wel voor teelte nen, om, zoolang ik loef, ditzelfde te eten; het hoeft niet méér en ook niet beter! Maar u kunt begrijpen, wat hiervoor eiken dag noodig is ../lictor"kwam hi.-... Stadsnieuws Se Liglial. Het is geen nieuwe instelling, waar voor we dc aandacht van onze lezers vragen. 17 jaar geleden werd op het toen nog zoo rustigo plekje grond aan den Rijksstraatweg tb Schoten door de vereeniging tot bestrijding der tu berculose Haarlem en Omstreken gesticht. Sinds in den loop der jaren daar in de buurt sportvelden zijn gekomen zooveel huizen, worden gebouwd, het er zoo rustig niet meer. Maar voor liet doel, waarvoor de liglial ge sticht werd, is het er, dank zij hot flinke stuk grond, dat er omheen ligt, nog altijd kalm genoeg. Dit constateerden we Donderdag middag nog, toen we aan deze nutti ge instelling een bezoek brachten. De heer LtmpeTg, die evenals Dr. Kersbergen en dr. Anema voor het in stand houden er van zoo onver moeid ijvert, had ons gezegd: „Gaat u maar naar zuster Cornelia; die zal u met het grootste genoegen alle mo gelijke inlichtingen gevent Zuster Cornelia! Misschien is er wel niemand onder de patiënten, die weet, dat deze wak kere vrouw, die aan liet hoofd van de instelling staat, Cornelia van Baker gein heet. Ieder, die hier te maken heeft, noemt haar „Zuster Cornelia" en zij zei va zou niet gaarne op een an dere wijze worden aangesproken! Zuster Cornelia woont hkr, zij voelt zich hier vomaakt thuis cn doei haar lang niet gemakkelijk werk nu al ze ven jaar achtereen met hart en ziel. invloed niet in het minst schade* Ze gaat er in op! doet, althans nu niet meer, terwijl het natuurlijk zijn vrijheid van spre ken vergemakkelijkt. In het alge meen trouwens moet opgemerkt wor den, dat de personen van de gedele geerden in de vergaderingen van den Volkenbond niet van betedkeniB ontbloot zijn; dat naai- hen geluisterd wordt om wat zij zeggen en niet uit sluitend om wat zij achter zich heb ben, gelijk vroeger in diplomatieke conferenties maar al te veel het. ge val was. Dat is reeds een vooruit gang. Cecil verataal dan ook wel in hooge mate de kunst om de vergade- „Een jong incisie", zei zo ons, „zou het misschien zoo lang niet volhou den, want als je dit drukke werk niet met liefde verrichten kunt, is er geen voldoening in te vinden. Weliswaar komen de patiënten 'smorgens pas om acht uur, maar u begrijpt het. (lat er dan te voren al heel wat is gedaan, om de menschen te ontvangen, zooals pap koken, euz. Ik sta dan ook al om zes uur op. En 's avonds, als de men schen weer naar huis gaan, dan is er weer heel wat op te ruimen. Neen, stilzitten behoef ik hier waarlijk niet! Gelukkig heb ik een uitstekende hulp voor haar geleide en inlichtingen. „Ik wilde", zei ze, „dat er nog mee» menschen, liefst met milde barton hier eens ecu kijkje kwamen nemen Dan kunnen ze zien, welk een hoogs» nuttig en voor de maatschappij ::ce» belangrijk werk hier verricht wordtI' GEVONDEN VOORWERPEN. - Terug- te bekomen bijW. Br. ck- liof. Kleine Houtstraat SO, Jiroche; J. Doeler. Stuverstraat 2, brocheII. v Dijk, Coleusootraat 44, Schoten, mantelceintuur (wol): D. Ycnnaaa- Ruvsdaelstraat 8 zwart, capeB. Berkenkamp, GasthuWaan 26. grijze ceintuur: L. Polvlict, AL?.gdah-na- straat 3a. hond (eccl-bruin))>oiUlc posthuis. Aerdenhout herdershond; Kennel Fauna Parklaan 119enis» hondje gebracht door: Kabel. Ken- nemerstraat 35 wit-gee: hondje, ge bracht door Maas, K1 e verf aan 131 grijze kat, gebracht door v. d. Broek, Leidschestraat 46 rood,^ wit-zwarte» kat, gebracht door Pollé, Spionkop- straat 60. zwarte kat, gebracht door Lucas, Rivieivischmarkt 19 S. d< Jong, de Clercqstraat 156, muts; A. Meura, Oranjeiboonistraat 23 b, da» mesiXTtemonnaic-H. Loots Em mo strast 18, riiwielpompJ. Harkema» Jansetraat 59. rwicJ voet pomp, B rug ae hier Cathariinebrüg, zwart km derschoentje. „Zuster",' kwam hier het werkmeis je in de rede vallen, „daar ie de melk boer. Hoeveel melk moet u morgen ochtend hebbent" „Twintig kan, om te beginnen 1" antwoordde zuster Cornelia, zonder eenige aarzeling. Terwijl zij af en toe naar de keuken gmg om even in de pan met pap te roeren en een oog in het zeil te houden, stelde zij ons in de gele genheid alles te bezichtigen. Haar eigen zitkamertje met het uitzicht in den tuin en de liglial, ziet er knus uit. De eetzaal maakt een bijzonder fris- sclieu eu aangenomen indruk. Op do lange met wit zeildoek overtrokken tafel prijken talrijke vaasjes met bloemen, die aan alles een vroolijk aanzien geven. Aan weerszijden staan ongeveer tien stoelen. In den eenen hoek staat een groote kast met lin nengoed, in den anderen een boeken kast met een flinke bibiotheek (boe ken worden hier, aooals te begrijpen is, „verslonden"). Verder staateer een orgel en lijdelijk een piano; die laat ste ia evenwel niet van de instelling. Ook uit deze zaal kan men aan twee kanten in den tuin kijken. Tenslotte zijn er nog een kamer en een kolder, die als opslagplaatsen dienst doen. Overal aan de wantten („aanzien doet gedenkenzei araster Cornelia) han gen toepasselijke raadgevingen waarschuwingenzooals: „Draag zorg voor uw gebit; spoel geregeld den mond cn poets dagelijks de tanden!" „Zorg, zoo goed gij kunt, dat men u niet in het golaat hoest of niest!" „Ijk niet, bij het omslaan van de bladzijden, aan uw vinger!" Dc groote tuin, die om de liglial ie aangelegd, ie een waar lustoord. Prachtige bloemen, rozen en ver schillende gewassen bloeien er in een groote hoeveelheid en verscheiden heid. Flinke wandelpaden, goed met grint bestrooid, slingeren zicli tus- sciien laag struikgewas en aardige boomgroepen. Die tuin wordt keurig door den concierge, J. J. Boutellier, onderhou den. Mij ontvangt hierbij hulp van een mannelijk patiënt. Zuster Cornelia sprak met groote waanieering over hel werk van den concierge, die vroeger machine-bank werker was. Met trots wees zij ons aan den Noordwcstkant van de hal op de groote luiken, die de patiënten tegen regen en zou beschutten moeten. Door het jarenlange gebruik waren ze zoo goed als vergaan, zoodat er dringend nieuwe moesten komen. Maar dit kostte veel te veel geld. Bou tellier heeft toen zelf de handen uit de mouwen gestoken en maakt thans geheel nieuwe luiken, geheel met zink bekleed en zoo solide en degelijk, als men maar wensehen kan. De con cierge heeft op die wijze heel wat gold uitgespaard. De leeftijd der patiënten varieert van ongeveer 19 tot 55 a CO jaar. Naar den aard van hun toestand blijven ze hier langer of korter. Eén meisje ver toeft hier al twee j aar Zuster Cornelia deelde ons dank baar mede, welke gunstige verande ringen hier dank zij de medewer king van Dr. Kersbergen sinds haar komst tot stand gekomen zijn. Vroeger moest zij zich behelpen met pompwater en petroleumverlichting: thane is er waterleiding en gaslicht. We dankten zuster Cornelia, die \noeger diacones te Haarlem was, Financieele Berichten DE HEER VISSERING OVER DE UdTLATIE IN NEDERLAND. Do Broederschap der Notarissen in No dorland heeft tot mr. Vissering, don rro» Sident der Nederlandsehe Bank, een twee tal vragen gericht met betrekking tot een eventueels inflatie in Nederland, welke door den heer V. zeer uitvoerig werden beantwoord. Dé eerste vraag luult als volgt: „Is inflatie in Nederland do geljjk of waarschijulijkt IJe heer Vissering komt ten opzachta van deze vraag tot de volgende con clusie: Inflatie in Nederland is stellig moge lijk; reeds hebben een aantal factoren to ramen gewerkt om haar in het leven to roepen; zjj is evenwel nog nagenoeg niet te voorschijn gekomen, daar zoowel iu de eerste periode van den oorlog als in de tweede na den wapenstilstand, talrijke andere omstandigheden hebben tezamen gewerkt om de mogelijke uitwerking der inflatie te neutraüseereu. Het vertrou wen in den gulden is in hot buitenland nog ongeschokt gebleven. Dat vertrouwen zal de gulden ook in de toekomst blijven verdienen, mita het optreden van staat os gemeenten met tot uitbreiding der in flatie aanleiding geve. Aan inflationist!- sche neigingen van gemeenten kan wc) eenigszr.ns een rem worden aangelegd; te genover den staat zal dit tot veel mee» moeite in allerlei richting aanleiding ge ven. Het gevaar voor inflatie van regee- ringswege kan dus slechts bezworen wor den door een spoedigen inkeer tot oen verstandige financienngs-politie-k. Go schiedt dat, dan kan, mede door het ver trouwen van het buitenland en door toe vloeiing van buitenlandseh kapitaal en van arbeidzame vermogende vreemdelin gen in ons land, zelfs in deze benarde tjjden, voor ons land weder nieuwe wel vaart opkomen, zooals do toestroomiug van goede buitenlandsehe elementen ook in vroeger tijden ons land hebbeu ver sterkt. Geschiedt dit niet, dan zal ver dere inflatie waarschijnlijk, zal zij zelfs byna zeker, worden, met alle vernietigen- 'e uitwerkingen daarvan, niet alleen •oor kapitalisten, zooals van sommige zijden abusievelijk wer<] beweerd, maar ior allen, stellig ook voor degenen, die handenarbeid huu bestaan vinden. De tweede vraag luidt: „Is bij toenemende inflatie de goud» clausule bestaanbaar en aanbevelen»; •aardig! Hierop antwoordde dc heer Vissering: Ware eon ojilossiug in de richting van betaling mot goud te vinden, dan zouden zoo vele eontracton in goud worden afgo- üoten, dat een groot deel der wcrkcljjko betalingen in good xon moeten geschie den; maar dan is het zeer de vraag o£ ;oud in voldoende hoeveelheid daarvoor e verkrijgen zou zjjn, en of te grooto raag naar goud niet weder een nieuw demeSlovan onzekerheid in den prjis zou brengen. Zouden met al dergelijke be- zwaren voor oogen wel debiteuren te vin den zijn, die nog op een gondclausulo zou den willen contracteerou! 1 als hieruit een nieuwe verwarring voortspruiten, en misschien een ver dere waardedaling van den gulden, zon dan do staat, niot verder ingrijpen on iedere goud-clausule te Torbiodcn, op het voorbeeld van Duitschland van 19J4t n welken kant ik de quaestio ook bc- zoo blijft bü mjj ccn groote twijfel bestaan aan een praktische uitvoering dus besta au baarhei,! lan de goud- clausule, en althans aan h3ar aanbeve lenswaardigheid. Ik vrees dat, ze'.fs bjj bestaanbaarheid, nog slechts grootere onzekerheid het ge volg daarvan zal zijn. Letteren en Knnst DE REVUE DER SPORTEN an 13 September bevat de volgende aï tikelen: „Nog moer verbrokkeling", dooi Leo Lancr; „Aviatische causerieën", door Henri Hegcner; „De viering", door Leo Laner; „De Lichainclyko Opvoeding in Zweden", door Dr. W. P. Hubert van Blycnburgh„Korfbal-causerieën „liet boksverbod", door Bob; „Een oud sport- boekje", door S. Kalft, eaz. Talrjjko fraaie kicken illuatreeren den tekst, na tuurlijk ook weer «enige van het I. C. A. B. te Botterdam; verder op "het gebied von yoetbal, atblcbick, automobilisme, onz. Tenslotte een mooiu caricatuurteckc- niug van Joh. J. Meyer, de ziel van do Zilveren-Bal-wcdstrydeu to Botterdam, door Coéheret. Uit de Omstreken SOHOTEX. Terug tc bekomen by: Lindenborn, BillitoDStraat 16, c-'U badabonneznent; A. v. Rigtcren, Schotcr- weg 216, een portefeuille; J. Bo«, Gen. Joubertstr. 1, een wit kindewiort; 11 Lenders, Ged. Schalkburgergr. CO. oen zilverbon. J. Wester, Paul Krugerkado 23, een dianesportemonnaie, E. Leaders, God. Schalkburgergraeiht 60, eenig geld, D. Rosier, Javastraat 47, een hond oor zien van penning 1921. H. Scherpeuhui- zen, Spaanschcvaurtstraat 29, oen post» duif, C. van Slight, A tj oh straat 10, 00a portetnonnnic met inhoud; T, Jansen, Su4 motrastraat 3, een tennisschoen; F. lloo» gewooniak, Paul Krugerkado 15, oen »pi« rituslichljc; -Aan het Politiebureau, ceintuur, een kiadorportemonnaie, een becnon collier met hanger en eenige alen-'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1922 | | pagina 13