Schaakrubriek
mei gecvenredigd aan die verant
woordelijke betrekking. Naar oom
beweerde, had hij vroeger ook hard
moeten werken voor een klein salaris,
en toch had hij het door overleg en
spaarzaamheid tot zijn tegenwoordige
positie weten te brengen. Harry
moest wat minder uitgaan en zuini
ger zijn, was het oordeel van oom, de
jongelui van thans namen het er
maar van, en beschouwden het leven
als een pretje. Het loon was hoog ge
noeg, met wat overleg was er best
mee rond te konten.
En de beide minnenden hadden
zwijgend moeten berusten. Maar door
een toevallige omstandigheid, waren
de jonggeliefden heel wat wijzer ge
worden. Ada had dezen zomer haar
vacantie doorgebracht in een plaatsje
in Gelderland, waar oom, zooals haar
door informatie bleek, vroeger in be-
tiekking was geweest. Zij kwam toen
weldra lot de overtuiging, dat ooms
jongeieven niet direct zoo dor was
voorbijgegaan, als de brave man het
zijn neef zoo dikwijls had voorgespie
geld. Integendeel, door verschillende
getuigenissen gestaafd, bleek haar
heel duidelijk, dat oom een vroolijk
jongmensen was geweest niet alleen,
maar iemand, die het leven al bijzon
der licht had opgevat. Dat hij thans
'n man was met een rug, die pochte
op het succes in zijn zaken; was lou
ter aan toeval en allerminst aan zijn
ernstig pogen, aan zijn werkzaam
leven te danken.
Het was deze omstandigheid waar
van de jongelui meenden partij te
kunnen trekken, en nu dacht Harry,
dat het oogenhlik, met kans op suc
ces, thans was aangebroken.
Ada was volkomen bereid haar ver
loofde in alles te helpen.
Het was de bedoeling van Harry ge
weest de seance te doen plaats hebben
in uen kring der huisgenooten, doch
oom had er bepaald opgestaan.dat die
proeve in helderziendheid, ook door
de naaste buren en enkele goede ken
nissen zou worden bijgewoond. Hij
hoopte natuurlijk alleen op de mis-'
lukking en daarom moesten heel veel
mensolien van de nederlaag van zijn
noel getuigen zijn, dat zou liem die
zotte kuren voor goed afloeren, ver
onderstelde hij.
Op het aangegeven uur waren alle
genoodigden in de kamer van oom
bijeen.
Een der aanwezigen vroeg aan
Ada, of zij niet vreeselijk zenuwach
tig en bang was, nu ze weldra aan
den proef onderworpen zou worden
Wel een beetje lispelde het meis
je, terwijl ze een blik van verstand
houding naar Harry wierp.
Als jo 't goed vindt, zullen we
nu beginnen, zei HatTy met een
vriendelijk lachje.
Aller gasten zwegen, ieder nam een
bepaalde boudiiig aan, ten einde do
seance goed te kunnen volgen, en
zoo, dat er zoo min mogelijk verlo
ren zou gaan.
(join Dirk trok voortdurend aan een
lange pijp, blies dikke rookwolken
voor zich, uit en keek onverschillig
om zich heen.
Zie zoo! 9prak Harry tegen z'n
verloofde, ga nu maar in dezen stoel
zitten. ..Je hebt niets anders te doen,
dan je lijdelijk aan mijn wil te onder
werpen. Tracht aan niets anders
te denken. Nee, ook aan «mij niet!..
Ada m^est onwillekeurig even
lachen.
Kom, probeer nu eens eins tig
te wezen vervolgde Harry, ga maar
in den stoel leunen. met het hoofd
achterover. zit je zóó gemakkelijk?
Hij ging naar haar toe en legde
haar handen over elkaar in haar
schoot.
Zie zoo!. Kijk nu eens naar dit
liclit. maar denk er evenwel aan,
je geest moet volkomen werkeloos
blijven. nu zal ik tachtig seconder,
op mijn horloge tellen.
Nauwkeurig werden deze bevelen
i door de jonge dame opgevolgd. Toen
er dertig seconden verloopen waren,
begon zij met haar oogen te knippen,
na zestig seconden waren z© geheel
gesloten.
Een zware zucht ontsnapte aan
Ada's borst.
Ja, ik wist wel, dat ik het ge
daan zou krijgen, riep' Harry zege
vierend uit. En nu beveel ik je ons
een en ander te vertellen. Eerst
maar over je zelf.Wien heb je
lief?. vertel dat eens!
Het gelaat van het meisje was ge
heel verstrakt; zoo goed als toonloos
zei ze op een dreun:
Ik heb Harry lief, en.
Juist- Juist! riep Harry opgeto
gen, en verder.vertel me nog
meer geheimen van je hart.
Ik heb Harry lief, ging zij voort,
en ik zou hem nog liever kunnen
hebben, als hij maar in staat was mij
een paar maal in de week naar de
komedie te kunnen laten gaan.of
eens een reisje met mij te maken in
de vacantie. maar hij inviteert
mij niet. A's ik met hem wandel,
tracteert hij nooit eens
De genoodigden keken elkander iet
wat verbaasd aan. Oom sloesr zicli van
plezier óp z'n knieën en schaterde het
uit.
Maar. vervolgde hét meisje op
denzelfden dreun, dlat is allemaal zijn
schuld niet.... dat komt omdat Harry
stiefmoederlijk door zijn oom
wordt gesalarieerd..... zóó weinig loon
ontvangt .dat hii er éieenlijk geen ver
loofde op na kan houden.... althans
a trouwen niet behoeft te deuken...
Nu begonnen de genoodigden te
lachen, terwijl oom op zijn stoel heen
en weer draaide en eenige keeren on
rustbarend „hum"de.
Geen enkel genoegen, ging Ada
vorder kan die neef zicli veroorlo
ven. alleen doordat oom zoo krenterig
De buren en kennissen proestten
het nu uit.
Je bedoeld toch wel oom Dirk?
onderbrak Harry de mededeelingen
van het meisie, oom Dirk, die hier
aanwezig is?.... Kun ie daarvoor
soms besviizen bijbrengen 1
O, zeker! zuchtte Ada, diezelfde
oom heeft immers vroeger gewoond
in Gelderland?
Oom nam plots z'n pijp uit den
mond en bleef verschrikt verder luis
teren.
De verloofde van Harry streek met
haar rechterhand over haar voor
hoofd en an rak langzamer, alsof zij
moeite had. het nu volgende duidelijk
te zien.
In Gelderland... diaar zie k
hem... toen-ie nog jong was... werken
doet-io weinig.... maar veel plezier
maken.... eiken dag.... zijn zaken gaan
slecht... hij fuift maar door... dat moet
verkeerd afloopen... champagne en
oosters. die ziin z'n dagelijkschen
kost.... er dreigen donkere wolken.
hii rijdt en rost maar steeds.... zoo
deed die oom vroeger....
Ooms gezicht was vuurrood gewor
den. het zweet droppelde hem van het
voorhoofd. ziin blik blijft onafge
wend op .Ada gericht.
Gelukkig Is alle6 ten beste ge
keerd, ging Aula weer door, door een
eigenaardig toeval... door....
- Genoeg! schreeuwde oom, Iaat ze
ophouden!... Ik wil er niets meer van
hoorenMaak haar wakker, Harry
dadelijk!
Oom smeet z'n pijp op tafel, en
maakte, zoo gauw hii kon, dat hij weg
kwam, zonder ""den uitslag van het be
vel tot wakker maken af te wachten.
De genoodigden waren perplex.
Hai-rv had nu ook niooi% zijn lachen
te bedwingen.
Toen do deur achter oom gesloten
was. opende de jongedame haar
oogen, lachte voldlaan, on tot verba
zing van allo genoodigden zei ze:
Ik hoop maar, dlat ik hern niet in
eens te sterk heb aangepakt.... die
oesters en oliampagne had ik eigenlijk
best voor een volgenden keer kunnen
bewaren.
Sport en Wedstrijden
VOETBAL.
HAARLEMSCHE VOETBALBOND.
Het programma voor Zondag.
ie klasse A»
I-IillegomSchoten II.
KinheimH. F. C. III.
Haarlem IIIV. V. H.
E, D. O. IIIStormvogels II»
ic klasse B.
BennebroekHaarlem III A.
T. H. B.—D. O. A.
Scholen II AZandvoort II.
V. S. V. II—Hillinen.
ie klasse C.
Haarlem IVE. D. O. IV.
H. F. C. IV—R. C. H. rVj
I. V. O.Hillegom II.
H. S. V. IIStormvogels III.-
2e klasse A.
I-Iaarlem V—H. S. V. III.
R. C. H. VStormvogels IV,-
Kennemers IIV. V. H,
VogelenzangH. F. C. Ys
2de klasse B.
Kennemers IVD. I. O. II»
O. V. A.Schoten III.
T. H. B. II—V. V. H. II b»
2de klasse C.
E. D. O VI—R. C. H. VI.
Haarlem VI—T. H. B. III.
Schoten IVKennemers III.
O. V. A. IIBloemendaal III.
2de klasse D.
VictoriaE. H. S.
HoofddorpOranje Wit.
Zandvoort IIIH. G. S. O.
3de klasse A.
R. C. H. VIII—Schoten V.
H. F. C. VI—E. D. O. VIL
T» H. B. IV—Haarlem Vil,
3de klasse B.
O. V. A. IIISpaarndam.
ZeemeeuwenSpaarnestad.
3de klasse C.
T. H B. V—O. V. A. IV.
D. O. A. IV—R. C. H. IX.
E. H. S. Ill—R. C. H. X.
3de klasse D»
D. O. A'. V—Halfweg Vooruit III.
Oranje Wit IISpoorvogels II.
Victoria n—H. G. S. C. U»
'3de klasse E»
I. V. O. II—D. O. A. III.
Oranje Wit IIIHoofddorp II.
3de klasse F.
Vogelenzang IIBennebroek III»
Hillinen IIHillegom III.
3de klasse G.
V» S. V. III—Kinheim II.
Stormvogels VKennemers VL
3de klasse H.
A.- J. C.—Victoria III.
E. H. S. IV—Zandvoort IV.
3de klasse I,
Hillegom IV—Bennebroek III.
Hillinen IIIZeemeeuwen II»
R. C. H.AJAX.
Het volgende R. C. H.-elfta2 zal a.s.
Zondag aan den Middenweg den strijd
aanbinden tegen Ajax
Radsma,
Kuyl, Hazevoet,
Geulskens, Nieuwcnhuis, Krom,
Koning, Van Dam, Roelfsema, Nachte-
geller, Boekelaar,
Na het schitterende begin van Ajax
tegen Blauw Wit is Ajax thans al door
velen aangewezen als een der ernstigste
pretendenten voor het kampioenschap :b
-het Westen. Of echter die prestatie daar
toe wel geheel en al a!s maatstaf is te
gebruiken, mecnen wij te moeten be
twijfelen, hoewel de Amsterdammers
met hun prima achterhoede natuurlijk
wel tot de sterkste elftallen zullen be-
hooren. Of ze echter aan den .Middenweg
ook zoo'n gemakkelijk slactitcffer zullen
aantreffen, gelooven we nie_. De Ra
cing heeft nog wel slechts twee wedstrij
den gespeeld, in Dordrecht gewonnen
en op eigen terrein tegen V. 0. C. een
achterstand nog weten in te halen
een gelijk spel, voorzeker een goede
prestatie.
Het komt ons dan ook voor, dat het
krachtsverschil niet bijster grcot zal zijn
en de doelpunten niet zoo rijkelijk ge
maakt zullen worden, althans niet hij
Ajax, terwijl de hechte verdediging van
R. C. H. voor den Ajax-aaaval ook niet
gemakkelijk te passeeren zal blijken.
We verwachten dan ook een vinnigen
strijd met als resultaat een gelijk spel,
of een kleine overwinning voor Ajax.
Bij goed weer zal het geweldig druk zijn
op het R. C. li.-terrein, daar, naar we
vernemen de belangstelling in Amster
dam ook zeer groot is.
TRAMVOGELS i—JOHEZ i (0—0).
Donderdagavond 0111 half zeven vond
op het Tram vogel-terrein bovenvermelde
ontmoeting plaats. Beide elftallen ver
schijnen met ccnige invallers. Tramvo
gels spelen het eerste half uur met
windvoordeel cn zijn dan ook, geholpen
door den wind, geruimen tijd in den
aanval, zonder echter succes Ie hebben.
Verschillende corners aan de zijde van
Johcz leveren evenmin iets op, zoodat
met blauco stand van goal verwisseld
wordt. Als weder afg'etiapt is, komt
eenigen tijd Johcz in de meerderheid,
echter slaagt dc voorhoede er niet in de
Tramvogelsdoclverdediger te passeeren.
Laatstgenoemde kan eens door zeer ver
uitloopcu een zeker doelpunt, geholpen
door één zijner backs, voorkomen.
Eenige minuten vtïor het einde krijgt
de Tramvogel-voorhoedc eeu pracht
kans, deze wordt echjer door slecht
schieten, niet benut. Als de scheidsrech
ter het einde aankondigt, is de begin-
stand tevens de eindstand geworden,
een uitslag welke volkomen de verhou
ding der elftallen weergeeft.
De wedstrijd Tramvogels IIZand-
voortsche Politie kon wegens verhinde
ring van het Politie-elftal geen doorgang
vinden. v
KORFBAL.
WEDSTRIJDEN VOOR ZONDAG.
Eeu rustige dag voor de Haarlem-
sche korfballers
Advendo heeft geen wedstrijd en
kan dus nog niet toonen, wat
waard is in de Ie klasse-
Haarlem I gaat naar D. D. V. I.
Beide twaalftallen moeten nog
laten zieD, wat zo kunnen. Aan een
voorspelling zullen we is daarom
maar niet wagen.
De 2o klassers hebben eveneens
een vrijen Zondag, tenzij nog
wedstrijd ingelascht wordt. Gezien
het weer, dat nu goed is, zou dat best
kunnen.
SCHEIDSRECHTERS.
Ook in de korfbalwereld is nijpend
gebrek aan arbiters. De competitie
leider van den N. K. B. doet al weer
eeu noodkreet "hooren. O.a. noemt
hij ook Haarlem, waar gebrek aan
scheidsrechters is.
We zouden daarom de Haarlem-
sche spelers(8ters) dringend willen
uitnoodigen: geeft u op a's scheids-
reenter voor aen n. K.. ss., opaat
een volgend jaar de N. K. li. weer
er een aantal fluitisten méér be
schikt. Ge doet er 't Korfbal een
goeden dienst mee
HET OEGAAN.
Het officieel orgaan van den N.
K. B., „Korfbal", schijnt zich nu
juist niet in de sympathie van de
korfballers te mogen verheugen. Toch
achten wij het leze:, .van dit blad voor
de beoefenaars van ons spel van groot
belang. Steads is er wel wat in to
q, dat de moeite loont, om zich
abonneerentevens ersterkt
men er de organisatie van kit. korf-
balspel mee!
ZEILEN.
H. Z. V.
Het lijkt er nu op, dat morgen het
zeilen niet behoeft uitgesteld te
worden. De zeilers kunnc-n dan hun
hart ophalen. De H. Z. V., daar
toe uitgenoodigd, neemt deel aan de
Z. Z. V.-wedstrijden. Met een Wes
tenwindje gaat een gedeelte der me
dedingers reeds Zaterdagmiddag
naar de Achterzaan, terwijl de overi
ge op sleep zullen vertrekken Zon
dagmorgen vroeg. Nu de tocht naar
Kaag niet door ging, hopen de
Tj. V.'ers, dat ditmaal de elemen
ten gunstig zullen zijn.
BOKSEN.
HET VERBOD VAN WEDSTRIJD-
BOKSEN.
Wij lezen in liet Hbld.:
Naar wij vernemen hebben eenige
bestuursleden van den Nederland
schen Boksbond, de iieeren E. H.
Rapmund en H. G. Bakker,een onder
houd gehad met den hoofdcomriiissa-
van Politie, te Amsterdam, den
heer A. J. Marcusse, inzake het ver
bod van wedstrijdboksen.
De heeren Rapmund en Bakker wa
ren van meening, dat de bokssport op
één lijn dieude gesteld te worden met
alle andere sporten en vroegen den
hoofdcommissaris naar de gronden,
aarop deze den burgemeester gead
viseerd heeft op aanvragen tot het
houden van openbare bokswedstrij
den afwijzend te beschikken.
In antwoord op deze vraag deed de
heer Marcusse voorlezing van het
söhrijven, waarin het advies vervat
is. In dezen brief w.ordt o.m. gezegd,
da.t algemeen wordt aangenomen, dat
boksen als verdedigingssport een uit
nemende oefening voor oog en hand
is. Doch de sport dient alleen binnens
kamer te geschieden. In het openbaar
wordt de bokssport tot een aanfluiting
en een vertooning van het minste ai-
looi gemaakt. Twee menschen gaan
elkaar volgens vastgestelde regelen te
lijf, niet teneinde ingeval van verde
diging beter toegerust te zijn om
een aanval te weren, doch óm den
tegenstander slagen toe te brengen,
uie hein vöor minstens 10 seconded
het bewustzijn doen verliezen. Men
behoeft het publiek maar te aanschou
wen om tot de overtuiging te komen,
dat een openbare wedstrijd een zeden-
verruwende vertooning is.
De hoofdcommissaris deelde verder
mede, dat hij twee malen bij een
bokswedstrijd aanwezig was en dat
beide keeren een der boksers bloe
dend verwond werd.
De verruwende invloed van open
bare bokswedstrijden heeft den lnjer
Marcusse er toe gebracht den burge-
mees^jr in overweging te moeten ge
ven om op verzoeken tot het houden
van openbare bokswedstrijden afwij
zend te beschikken.
De heeren Rapmund en Bakker ga
ven toe, dat er bij wedstrijden we!
eens iets gebeurde, doch zouden er
den vervolge zorg voor dragen onge
vallen te vermijden.
De hoofdcommissaris deelde even
wel mede, dat er van zijn kant geen
gewijzigd advies te verwachten is.
Naar wij vernemen zullen de be-
saiurderen van den Boksbond heden
een onderhoud met den burgemeester
van Amsterdam hebben.
FamillelierlchteQ
TJIT ANDERE DAGBLADEN.
Getrouwd: 19 Sept.: J. Kuyt ea M.
Poelmaan, Amsterdam. 21 Sept.: W. Teer
en F. C. J, van de "Werve, Amsterdam.
J. A. M. van Beek en L. L. W. Hovius,
Den Haag/Amsterdam, Mr. II. P. J. M.
,Loeff en E. Gillissen, 's-IIertogenbosch/
Baarn, J. G. La Seur en J. VT. van
Poortvliet, Nienwerkerk (Z.), P. J. Steen-
sma en W. J. Heuvelink, Abcoude. J. F.
Geveke en J. E. Wilkens, Lawang (Java)/
Hilversum.
Bevallen: 15 Sept.: J. FabiusGerlich,
d., Twickenham, 20 Sept.: Th. van Hoorn
van Hoorn, z., Amsterdam, Beekwïns,
d., Amsterdam.
Overleden; 15 Sept.: G. A. H. C. Stoll
—van Dieren Byfoet, Bindjei (Deli). 19
Sept.: C. J. Beeht, 58 j., Soest, 20 Sept.:
Wed. J. M. Jansen-Hertz, 78 j,, Amster
dam, A. fiodrigues Pereira Szn., Amster
dam, Mr. L. Offerhaus Jzn., 59 j., Assen.
Oplossingen, Vragen enz., te zenden aan den Schaak
redacteur van Haarlem's Dagblad, Gr. Houtstr. 93, Haarlem
PROBLEEM No. 157*).
H. W. DORT (Schoten).
Mat in twee zetten.
Stand der slakken:
Wlti Kb2, Db8, Tf2, b5, d3.
Zwart 1 K«5, Ph3, d4, d6, e6, hé.
Eerste publicatie.
Partij No. 144.
Wit: Zwart:
A. K, Rubinstein R. Réti
(Szczuczyn, in Polen). (Weenen.)
d4Opening
d2d4
1
Pg8—f6
Pgl—f3
2
d7—d6
c2—c4
3
Pb8d7
Pbl—c3
4
a7—eó
f2-gS
6
g7-g6
Lfl-g2
6
Lf8g7
0-0
7
0-0
e2—«4
8
b7—b6
h2h8
9
Lc8-b7
d4—dó
10
Pf6—hö
Pf3 el
11
Dd8—e8
Lg2—f3
12
Pbó-ffl
Lel—e3
13
Kg8-h8
Pel—d8
14
PdTcö
Lfa—g2
15
Pf6hó
Lg2-f3
16
Phó—f6
b2-b4
17
PcóxdB
Ddlxd3
18
Pf6-g8
c4—có
19
f7—f5
có—c#
20
Lb7—c8
Kgl-h2
21
De8-e7
Lf3-g2
22
f6f4
Le3d2
23
D«7—f6
P-c3-b6
a'2a4
a4—aó
aóxbb
Dd3xb5
Tal—a3*
12xg3
Lgsxfl
Ld2e3
ga—g4
Ta3xe8
Db5—a6
Te3e2
Da6—b7
Te2—a2
Ta2a7
Kh2—gl
Kgl—h2
Lc8-a6
Tf8-f7
TaS—f8
La«xb5
a7Xb6
fixgif
Df6xfl
Tf7Xfl
Lg7 h6
Lh6xe3
g(>—gó
Pg8-e7
Pe7 g6
Tf8—f7
Kh8-g7
Tfl— f2f
Tf2—flf
Tfl—f'2f
1) De Loopor Uoiin op b7 niet tot
zijn recht. Beter zijn eóxd4 en Pd7—cö.
2) Moet g8—g4 verhinderen.
8) Om b2b4 te verhinderen was
%7aö op zijn plaats.
4) Hier was de voortzetting 26»
La6Xb5; 27. Dd3Xb5, a7—a6;
28. a5Xb6, a6Xb5; 29. TalXa8 euz.
Mogelijk, hetgeen echter met het oog
op den eterken c6—pion voor Zwart
wel bedenkelijk ware.
5) Dit Dame-offer dwingt tot remise.
PROBLEEM No. 153.
Slgnor A8PA.
Mat in drie zotten.
Stand der stukken:
Wlti Kg*, Tc4, Tf4, Lb8, e5.
Zwart: Kd5, e6.
Voor de afwisseling plaatsen wij bovenstaande* eenvoudlgen drie-jet ee>
z.g. miniatuurtje. s
Oplossing Probleem No. 133.
Stand der stukken:
Witi Kh8, Ddl, Lg6, Pf6, b3, b7, c4, d2, f4, g3, h4.
Zwart i Ke4, Td7, Lf6, Pe2, Pe8, a7, f3, »4, g7.
1. Ddl—al,
Ke4—d8; Pfó-eSf, Kd3xd2; 3. PeS—flf.
Td7Xe2; 2. Pf5—hbf. Kei - e3Ph6Xg4f.
Pe2c3; 8. Pfö^f, Ke4xd4; 3. Dalxc3f.
Pe2Xg3; 2, PfóXg3f, Ke4xf4; 3. Pg3—hóf.
Lf6Xal; 2. Pf6xg7t, Ke4—d4; 8. Pg7_e6f.
Goed opgelost door: F. Fraukewitz en J. Hoogeveen belden te
Haarlem; H. W. v. Dor», te Sohoteu.
haar daarna Londen te laten zien,
zou ik 'er niets op tegen hebben".
„Als ik u dus een briefje geschre
ven had, waarin ik u vroeg, b:i mij
te komen theedrinken en dit bij den
introductiebrief had ingesloten, zou
u dus niet net gedaan hebben, alsof
u het briefje niet ontvangen had en
mij niet eens een antwo:rd gestuurd
hebben?"
„Natuurlijk zou ik de invitatie da
delijk aangenomen hebben", ant
woordde de jonge man, „ten minste
als ik vermoed had. dat
„Wat?"
„Wel, ziet u, redacteurs en uitge
vers hebben het gewoonlijk heel druk.
or worden hun altijd zooveel intro
ductiebrieven toegezonden, mt\ar als
iemand vooruit wist, welk een genoe
gen hem wachten zou
,,U haspelt de persoonlijke voor
naamwoorden wel wat erg door el
kaar, als ik mij niet vergis. Boven
dien hadden we het niet over genoe
gen maar over* plicht".
„Een redacteur mag toch zeker ook
we! eens aan zijn genoegen denken?"
..Laten we, als 't u blieft, niet lan
ger over dat onverkwikkel' ke onder-
wem doorgaan", zal Lucille. „Ik
heb voorloojiig genoeg van redacteurs
en uitgevers".
..Mogen alleen maar redac'eu s en
uitgevers».bjj u oi> bezoek komen?"
'vroeg de jonge man.
„Dat weet ik niet. Daar heb ik tot i
nog toe niet over nagedacht. Ik ken
nog bijna niemand in Londen".
„Ik woon, voor Londen, niet heel
ve-- van Bloomsbury vandaan, name
lijk in St. James'. Om zoo te zeg
gen zijn wij buren. Vindt u hei dus
goed, dat ik u eerstdaags niet mijn
moeder eens een bezoek kom bren
gen?"
„Woont uw moeder ook in St.
James"?"
„Neen, maar als ik het haar vraag,
is zij altijd bereid, een visite met mij
to maken. Zij woont buiten".
„Dan zou het voor uw moeder toch
nog al aardig wat moeite zijn, om'
hee einaal naar Bloomsbury te ko-
„Wij zijn beiden erg op Amerika
nen gesteld".
„Als u alle Amcrikanen, dia hier
tusschon Mei en September komen,
zou willen opzoeken, zou u het wel
wat druk hebbeh".
„Dat zouden we zeker, maar ant
woordt u mij nu eens ernstig; vindt
u het goed, dat Moeder en ik u een
dezer dagen komen bezoeken?"
„Ik zul liet natuurlijk heel prettig
vinden, als het u niet schelen kan,
dat ik maar heel eenvoudig woon. Ik
heb op het oogenblik een logeetje.
een meisje, dat haar betrekking ver
loren heeft en nu naar werk zoefct.
Ik wilde, dat ik u om road durfde
vragen voor haar".
„Ik geef heel graag raad", zei <'e
jonge man op zulk een ernstiger,
toon. dot Lucille in den lach schoot.
„Weet u. wat ik dacht, toen ik u
in iiet oog kreeg? Dat u erg verle
gen was, maar dat is toch niet zoo
„In gezelschap van jonge dames
voel ik mij niet altijd op mijn ge
mak. Ik weet nooit, wat ik tegen hen
zeggen zal. maar met oude dames kan
ik het altijd best vinden".
,.Ge\oelt u zich met mij ook met
op uw gemak?" i
„Integendeel", zei hij glimlacncnd,
„li hebt mijn avond goed gemaakt. Ik
stond er juist over te denken, hoe ik
ongemerkt zou kunnen ontsnappen,
toen mevrouw Devererx-Compton mij
op den schouder tikte en daarna aan
ii voorstelde. Ik zal er haar altijd
dankbaar voor blijven".
„Komt u dikwijls hier?"
„Neen, dit is de eerate keer, dat ik
hier ben, maar bent u hier al vaak
geweest?"
„Neen, dit ls van mn ook de eer
ste keer. Ik ben pas tien dagen in
Engeland. Weet u, wat mij opgeval
len is? Dat u niets lijkt op de Engel-
schcn, die ik tot nog toe ontmoet
heb".
„Ik ben ook niet typisch Engelsch,
maar half Iersch en half Schotsch".
„Ik heb ook Iersch bloed in mün
aderen", riep Lucille "it- „Misschien
zou het daaraan kimnen liggen, dat
u zich met mij zoo op uw gemak ge
voelt, maar het komt waarschijnlijk
ook vel. omdat wij, dunkt mij. zoo
wat even oud zijn".
De jonge man keek haar eerst even
verbaasd aan en proestte het toen
uit.
„Ik zou nooit gedacht Lebben, dat
u al zoo oud was", zei hij.
„Ik ben een en twintig", deelde
Lucille hem mee.
„O, en ik drie en dertig".
Hij zei dit zoo gewoon, dat Lucille
begreep, aat het geen grap was.
„O, lieve help!" rien zij verschrikt
uit, „en ik ben- net zoo familiaar te
gen u geweest, a'sof u nog een jon
gen was. En als het een beetje wil,
blijkt het straks ook nog. dat u een
man van beteekenis bent".
„Weest u daar maar niet lang
voor".
„Vertelt u mij, als 't u blieft, da
delijk, wie u bent", zei Lucille smeu
lend. „AU u mij een bezoek wilt
brengen, is het prettiger voor mij, het
ie weten. Ik kan dan ten minste pra
ten over dingen, die u belang inboe
zemen."
„Belooft u mij, dat u even vriende
lijk zult blijven, als ik het u zeg?"
„■Ja, waarom niet?"
„Nu dan, ik ben een van die men
schen, waarover u liever niet meer
spreken wil, zooals u zooeven zei,
namelijk ec-n redacteur en uitgever".
Niet alleen reeds drie en dertig,
maar daarenboven redacteur! Lucil
le was voor een oogenblik als met
stomheid geslagen.
„Ik wilde maar. dat u een schrijf
ster was of een dichteres', of zoo iets,
opdat ik u bewijzen kon. dat we niet
allemaal onmenschen zijn".
„Maar mijn plan is werkelijk, om
met schrijven mijn brood te t erdie
nen".
Zijn gelaat betrok. Dit antwoord
had hij blijkbaar niet verwacht. Hij
hield zich whter goed.
„Stuurt u mij maar het een en an
der", zei hij beleefd, doch zijn .-tem
klonk tragisch.
„Mag ik u liever interviewen?"
vroeg het meisje lachend. „Ten min
ste als u een man bent, waarin de
wereld belang stelt".
„Ik vrees dat dit helaas niet het
geval is, maar
„Ik mag u dus liet een en ander
vragen? Zegt u mij eohter c-erst wel
ke courant of welk tijdschrift u uit
geeft".
Hij antwoordde niet dadelijk, daar
hij blijkbaar aan iets anders dacht
Toen riep hij uit:
„Wel, heb ik ooit! Daar zie ik
Chauncey. Ik wist niet, dat hij jjl
fn Engeland was".
„Toch niet Fred. N. Chauncey?"
vroeg Lucille verschrikt.
„Ja, dezelfde. Kent u hem?"
„Ik wou hem liever niet ontmöe-
ten".
„Gaat u dan maar gauw mee.
Wacht, deze deur uit. We zullen ma
ken, dat we wegkomen, voor hii ens
in het oog krijgt. Ik ben er ook niet
bepaald op gesteld, hem te ontmoe
ten. Hij heeft een kennis van hem,
een iontre dame- on mi» nftwalmmi
maar ik had het op dat oogenblik
zoo druk, dat het mij hcelemaal door
het hoofd gegaan is. Toen u straks
zoo op uitgevers, redacteurs en der-
gelijken afgaf, schoot zij mij opeens
weer in de gedachte".
Zij waren onderwijl in de hall aan
geland, waar het propvol was, cn
waren ten minste voor het oogenblik
veilig.
Lucille wendde zich tot haar met
gezel en vroeg-.
„Bent u bij toeval ook lid van bet
Parlement?"
„Ja, ik
„En hoofdredacteur van de Eve
nincr Recorder?"
„Ja maar
„Dan bent u dus Sir Griffith
Kuight?"
„U zegt dat, alsof u een minder
aangename herinnering aan mijn
naam hebt. Maar nu weet ik nog al
tijd de uwe niet. Zou u mij die, als
't u blieft, willen zeggen en uw juiste
adres ook, opdat ik weet, waar moe
der en ik wezen moeten?"
„Het wordt tiid, dat ik naar huis
ga. was het ontwijkende antwoord,
maar even wil ik u nog wat zeggen,
voor ik mijn naam en adres opgcof.
<WA»rll oA\
