Reisbrieven uit Zwitserland
40e Jaargang No. 12054
Verschijnt dage'ijks, behalve op Zon- en Feestdagen
UINSDAG 20 SEPTEMBER 1922
ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem eu de dorpen indenomtrek waar een Agent gevestigd
is (kom der gemeente) f3.571/». Franco per post door Nederland"!3.S71/,. Afzonderlijke nummers f0.15. Geïl
lustreerd Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f0.571/,; franco per post f0.65. Post Giro 38810.
Uitgave der N.V. Lourens Coster, Directeur-Hoofdredacteur J. C. PEEREBOOM, Telefoon 3082
ADVEHTENTIEN: Van 1—5 regels 11.75; iedere regel meer 35 Cts. Reclames GO Cts per regel. Bij
abonnement aanzienlijk rabat. Twaaifstuivers-advertentiea van Vraag en aanbod van 1—4 regels 60 Cts
per plaatsing, elke regel meer 15 Cts. u contant; buiten het Arrondissement dubbele prijs.
Directie en Administratie: Groote Houtstraat 93. Telefoonnre. Redactie 000 en Administratie 724
BIJKANTOOR voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wijkeroog, IJmuiden, Beverwijk enz. DRIEHLiZERKERKWEG 3, VEL8EN, TELEFOON 3521
nummer bestaat, uit
TIEN BLADZIJDEN.
E-RS7E BLAD
Heden:
DINSDAG 26 SEPTEMBER.
Stadsschouwburg, „Het Schouwtoo-
neel". ..Als je maar 'n verleden hebt"
8 uur.
Schouwbuig Jansweg: Barnes
van New-York, 8 uur.
Café „De Kroon". Groote Markt
Concert 7è—11 uur n.m.
Groote Kerk Uitvoering van gewijde
muziekKrcuzchor uit Dresden, S uur.
Tea room Luxor Theater, Groote
Houtstraat: 'b middags 3.30—5.30 en
'b avonds 810.30 Concert.
Kunsthandel F. H. Sinit, Groote
Houtstraat 69Tentoonstelling van
dierstudies, door J. P. v. d. Berg, 106
uur.
Cinema Palace .FoyerMiddag- en
Avondconcert 3 1/25 1/2 en 811
Bioscoopvoorstellingen,
WOENSDAG 27 SEPTEMBER.
Gemeenteraad. Vergadering: Prin
senhof uur.
Café „De Kroon", Groote Markt:
Concert 7J11 uur n.m.
Ten-room, Luxor Theater, Groote
Houtstraat: 's middags 3.30—5.30 en
's avonds 8—10.30 Concert.
Kunsthandel F. H. Srait, Groote
Houtstraat 69 Tentoonstelling van dier
studies, door J. P. v. d. Berg. 106 uur.
Cinema Palace, Fovër. Miduag en
Avondconcert 3151 en 811 uur.
L Ti eater. Ie Houtstraat
Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en
's avonds 8 uur.
Schor.ou. j uc Kroon, Gr Markt
Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en
's avonds 8 uur.
Cinema-Palace, Groote Houtstraat
Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en
's avonds 8 uur.
Scala-Theater, Kleine Houtstraat 77 1
Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en
'9 avonds 8 uur.
Flora 'Theater, Kleine Houtweg:
Bioscoopvoorstelling 's nam. 2.30 en
's avonds 8 uur.
Spaariidam. Vergadering. Ge
meenteraad, 7 uur n.m.
Beste Oom en Tante,
Als ik 's avonds naar het hotel te
rugga voor het diner zit de portier op
het hek om het groote grasveld en
speelt met een touwtje. Zijn naam
eindigt op „ri", zooals die van heel
veel Zwitsers, andere eindigen op
ti of li en hij behoort minder
tot het ros van de deftige, dan wei
tot het geslacht van de joviale por
tiers. Ik voel, ofschoon hij niet
zijn touwtjespret opkijkt, dat hij mij
hoeft zien aankomen en hij zichzelf
overwogen, wat hij mij den volgenden
dag kan laten doen, waaraan hij (let
wel, oom I) iets verdienen kan. Nau
welijks ben ik vlak bij hein gekomen
of hij neemt dan ook heel beleefd zijn
pet af en informeert bescheiden, welk
uitstapje ik den volgenden dag denk
te maken. Als hij iets mag aanbeve
len de tocht naar de Trummelbach
is buitengewoon mooi, „setor «nteras-
eant". Maar onderweg van Luzern heb
ik van dien waterval al gelezen, dat
je er met een lift naar toe gaat en
dat er electrisch licht aan te pas
komt, zoodat ik me vast voorgenomen
heb, dezen verkermisten waterval niet
te gaan zien.
Dus zeg ik op een toon, die geen
gelegenheid overlaat- voor tegen-
ipraak: „morgen gehe ieh nacih der
Jungfrau".
"e portier vindt dit best. „Ein
g.inz schoner Tour!" Of ik al kaar
ten heb? Neen? Dan kan hij mij daar
aan helpen. En uit zijn schrijftafel
diept, hij de „Fahrbillete" op mot een
biljetje van do route en zegt vaderlijk,
dat der H err nu niet zoo lang aan het
Btatic-n zal behoeven te wachten, want
er is 's morgens voor de Jungfrau-
trcinen altijd een groot gedrang „am
Schatter'
Dit is wat overdreven, want het is
duidelijk, dat iedere portier in ieder
hótel deze kaarten in commissie heelt,
hu ze aan de-gasten te verkoopen.
/laar je moet op reis niet alles zelf
willen weten en af en toe een kleine
komedie meespelen, om goede vrien
den te blijven me! de menschen; dus
leu. ik met een paar franken getuige
nis af van mijn erkentelijkheid, waar
na wij wederkcerig met elkaar tevre
den zijn.
„Als 't nu maar mooi weer is moi-
geuopper ik.
Hij stelt mij gerust. Morgen zal het
een prachtige dag wezen. Dat blijkt
uit den mooien zonsondergang. Na
tuurlijk weet hij er evenmin wat van
als ik, maar 200'n aangename verze
kering onderhoudt do vriendschap.
Bij toeval hov.'i hij gelijk gekegen.
Het is den volgenden dag stralend
zomerweer. Als ik aan het station
kom, zoowat een kwartier voor tijd,
zijn alle derde klasse-wagens vol; in
de tweede is nog ruimte in overvloed,
maar een verstandig mensch gaat der-
Ie, omdat iedereen "dat in Zwitserland
doet, ook Nederlanders, die zich daar
mee in hun eigen land onsterfelijk se-
blameerd zouden vinden.
Het hindert ook niemendal, dat alle
derde klasse plaatsen weg zijn. Hel
stationspersoneel is al bezig een twee
den trein in elkaar te zetten: „als u
links gaat, kunt u wel instappen".
Op de wagens staat een bord „I.auter-
brunnen'de maatschappij heeft er
een rondreisje van gemaakt.zoodat wc
over Grinds! wald terug kunnen ko
men. En na een beetje wachten
trekken. Zelf klimmen we met" ons
treintje heel geleidelijk rustig aan,
hebben geen oogen genoeg om ons te
verzadigen aan dat prachtig panera
ma om ons, van groene hellingen eu
diepe d-'en, waarin kirj<jr weiden,
die van duizeligheid niet weten. Nu
en dan kijkt eén grauwe rots, met
een spoortje sneeuw, op ons neer. De
Jungliau zelf, het doel van den tocht,
is nog niet zichtbaar: zij houdt zich
achteraf, klaar om op te treden wan
neer het haar tijd is, trotsch als de
voretin van dit berglandschap wezen
mag. Maar wij stijgen geduldig
voortdurend. Bij Wen go rn alp zijn we
al op meer dan 1800 meter, bij Schei-
degg op meer dan 2000: hier stappen
we allen over; jonge toeristen om naar
boven te wandelen naar den Eigor-
gletsc-her.
Nog altijd baadt one de zon in haar
guiten overvloed. Maar toch wordt de
temperatuur hier friscb. £n bij den
Eigerglefscher gaan wij al vlak langs
glcwcliers van grauw ett vochtig ijs.
Nu gaan we den tunnel in, zelfs de
menschelijke durf heeft geen kans ge
zien, om een spoorbaan aan te leggen
over voortdurend van gedaante
anderend ijs. Daarom i- er een gang
door den berg heen geboord. Lang
zaam stijgend gaan wij er door, er is
geen rook, geen sm-'ok, geen stank
in deze elektrische spoortjes, maar de
raampjes zijn alle gesloten, omdat het
gevaarlijk is, de geleidingen van
hoogspanning aan te zaken, die langs
de wanden zijn gelegd. Plotseling
halt! In de rots zijn groote boogra
men uitgehakt, waardoor wij eén
prachtig gezicht hebben op ijs en
sneeuw.
Mannen netten hun jaskraag op,
vrouwen trekken huiverend haar
bont op tegen den hals. Het is hier
't gebied van de koude, Noe senile
minuten en we moeten weer over
stappen aan het station Eismeer in
keurige wagens, lekker verwarmd.
Voort gaat het weer, langzaam om
hoog. wij hebben nu de 3000 Meter-
al bereikt. Sommigen trachten een
eïgcnasrdge suizing in de ooren weg
te slikken. Bn maar steeds schui
ven de met draden en buizen behan
gen rotswanden voorhij, tot de stem
van den conducteur weerklinkt
,,.T ungfraujoch. Allen ausstei-
gen 1"
Wij zijn aan het eindpunt. Lang
zaam. wat stijf van het lange zitten,
stappen we uit. Vóór ons, aan het ein
de van oen lange gang. een deur.
Daarchter een restaur aait, gebouwd in
deze woestijn van sneeuw on ijs als
een blokhuis. Lange banken staan
naast houten tafels. Hier komt de
weelde van een stads restaurant niet te
pas. Maar wij gaan nog niet zitten, al
lokken do prikkelende geuren van een
hartig maal. Eerst een blik op het
landschap van sneeuw en ijs! Maar
wie met het ongewapend oog het
houten balkon betreedft, deinst achter
uit cn houdt de handen voor de oogen.
De omgeving van blanke ijs en sneeuw
is verblindend wit in dei', feilen zonne
schijn geen meiöcheliik oog kon de
ze félle schittering verdragen, we
hebben niets haastiger te doen, dan
terug to koeren in het restaurant en
in het bazartje van prentkaarten en
leoliike souvenirs een donkeren bril
te koopen.
Eerst nu kunnen we liet wagen, het
u,™. „I AlwrntondiohaT. in het mileht te zien.
rangeeren vei trekken we, twee trein-J''' .en inaiesaieus liggen daar hoogten
tjes dicht achter elkaar, geen nood,
dat ze elkaar vnn de rails rijden.
Heb ik al gezogd, dat het een ideale
dag is? In 't begin gaan we over vlak
terrein, langs twoei stieJstroomende
beken aan beide kanten, „die zwel
Lutschlnen". Prachtig ligt daar het
dal van LauteTbrunnen en doet zijn
naam „louter bronnen" alle oer uan
overal waar het oog ziet, tuimelen de
kleine watervallen van de rotsen naar
beneden. Wij maken elkaar opmerk
saam op de „Staubbach", die niet als
water, maar als stof omlaag stort,
terwijl de zon er speelsch oen regen
boog op toovert.
Dan op eens gaan we stijgen. Hier
ligt Wen gen. Met groole hótels, pen
sions, chfllets. die nog min of meer
verlaten schijnen te zijn in deze vroe
ge Junidagen. We passeeren Morren,
en laagten van eeuwige sneeuw en
ijs. Boven ons hoofd hangen de ijs
pegels aan de rand van het diak en
laten onder de zonnewarmte dooi-
droppels vallen. Toch staat hier de
thermometer onder nul. Menigeen
huivert onder zijn zomerkleeren. En
wanneer wij zwijgend uit eerbied voor
hot koele gelaat van den berg, een tijd
lang op het balkon hebben gestaan,
willen wij nog eenige meters hooger,
een breeden ladder op in het blokhuis
zelf. Onvoorzichtigen snellen omhoog.
Als zij boven komen hijgen ze een
paar minuten lang. Hier op 3400 Me
ter hoogte, past een langzame bewe
ging.
Maar tenslotte staakt het hart zijn
protest Wij gaan een houten gang
door, die aan weenskanten kijkven-
sters beeft naar het onbeweeglijk wit
te landsohap. Aan het einde van den
pad van ijs en sneeuw helpen wil
naar het punt, waar de stoute mensch
een vlaggestok heeft geplant als teo-
ken der overwinning.
Maar nu voel ik, (ach ja beste Tan
te, de prozaïsche man wil op tijd zijn
maaltijd) dat ik honger heb en daal
weer naar do eetzaal af. Daar zajn al
lang de bokken van de schapen ge
scheiden. In welken zin? Blijk naar
de wanden en zie welk een pathetisch
beroep de dikke waard er opgehan
gen heeft op de klandisie van de rei
zagers, de eenigen immers van wie hij
het hebben moet.
Brinfft nicht das Essen vom Tale
herauf,
Hier giebt es auch etwas zu beissen.
Nicht sch'm iat 's liegen herum vom
Lunch,
Die Fetzon solunutziger wensen,
Wde wird verdorben die
Praohtpalur,
Von dieser erl^rmliohen
Makulatur.
Hetgeen zeggen wilbreng niet het
eten mee uit het dal, hier is ook wat
oin te bijtenvuile papieren van die
lunoh bederven deze prachtig© na
tuur. Ik wed, dat die papieren den
zwaar rondstappenden kastelein niet
zöo hinderen zouden, wanneer hij
niet graag zijn warmen maaltijd aan
al dé bezoekers, geen uitgezonderd,
voorzette.
Daarom heeft hij 3an éóu versje
niet genoeg gehad eu er een tweed©
bij gedicht
Sehleppt nicht zum Jungfrau wand
Proviand,
Als musst Ihr erobern den
Mortlpol kuiturverbant.
Hier giobt es auch etwas zu
kndbern-
Etst hier und trinkt nach mitem
Gebrauch,
Vergnügt, dan ist dor Wirt es auoh-
Sloep niet uw proviand! naar de
Jungfrauliclluig, alsof gij een Noord
pool buiten d'e beschaafde wereld
moet veroveren. Hier valt ook wal te
hapen. Eet en drink hier naar
het goede gebrul k vergenoegd dan
is de waard het ook.
En om aan die uitnoodiging kracht
bij te zetten, reserveert "hij de beste
plaatsen voor hen, die zijn warmen
lunch bestellende menschen, die
boterhammen uit het hotel hebben
meegenomen, worden in een hoek ge
zet en krijgen de dranken die zij be
stellen. het laatst.
Een paar uur later nemen wij af
scheid van dit prachtige landschap en
keeren door de tunnels terug naar be
neden.
Nu gaat de reis over GrindelwaLd.
Met oindelooze vriendelijkheid blijft
de stralende zon ons beschijnen, tot
dat wij weer aan het stationnetje van
Interlaken zijn teruggekeerd en daar
uiteenspatten naar onze verschillende
h(»tels.
Een tocht, bee te Oom en Tante, om
nooit te vergeten en die menschen
van honderd jaar zouden kunnen
meemaken, wanneer hun hart nog in
goede conditie is
Als d'eze beschrijving u aansporen
mocht om het volgende jaar zelf dit,
uitstapje te maken rekent dan op het
geestdriftig geleide van
Uw toegenegen neef,
SEBASTIAAN NIETSDOENER.
(1) Door omstandighedenis de
plaatsing van deze Brieven een wei
nig vertraagd. Redactie.
waartegen het kabclspoortje zijn \va- ruw gobouwden corridor staat een I
gen bijna rechtstandig schijnt op te Zwitser, die ieder, die wil, over een
WELKE VOORZORGSMAATREGE
LEN NEMEN DE INSECTEN TE-
CEN DEN WINTER.
Vroeger, dan in andero, mildere,
jaren gaat alles in de natuur zich al
voorbereiden tot den winter.
Menschen en dieren nemen hun maat
regelen om den winter zoo goed mo
gelijk door Ie komen. De menschen
heb/ben vruchten, groenten enz. inge
maakt, slaan aardappelen in, brand
stoffen enz. De bijen hebben honing
vergaard cn kunnen rustig in hun
beschuttende korven den winter af
wachten. Dat het wel degelijk zorgen
vooi de schralere tijden is, kunnen
we hieruit zien, dat men eens sterkt
krachtige volken naar Lndiè heeft ge
stuurd- Waar zoo'n overvloed en zoo
voortdurend bloemen zijn, moesten
wel groote hoeveelheden honing te
winnen zijn. Maar het duurde niet
lang of de bijen gingen vinden, dat
waar er altijd honing was, het over
bodig werd oin te zorgen voor den
dag van morgen. Zij verbruikten, wat
ze wonnen en dachten niet meer aan
garen. Hot eens zoo nijvere volkje,
werd een luie kolonie, die den
mensch maar weinig nut gaf. En dat
was niet bepaald de bedoeling ge
weest van den vrijen overtocht.
Hoe brengen de dieren tniet de
huisdieren) die onder bescherming
van de menschen staan, den winter
door. Trekvogels gaan naar zachtere
luchtstreken, kikkers kruipen in het
slijk; wonnen kruipen diep in de aar
de; vleermuizen hangen zich aan de
achterpooten op beschutte plaatsen
op; eekhoorns hebben voor proviand
Maar de vliegen, muggen,
kevers en vlinders, waar blijven die?
D© meikever die in Augustus uit den
verpopten engerling geboren wordt,
kruipt heel diep in loasen grond om
[pas in 't voorjaar er uit te kruipen.
Opgerolde vergeelde blaadjes her
bergen dikwijls lieel wat van het
k'eine grut zooals lievenheerbeestjes,
kleine larfjes, rupsenpopjes enz. Ze
wisten het wel, dat zoo n opgerold
blad, eerder zou afvallen dan de col
lega's, omdat het ziek \vas. De later
gevallen bladeren zouden dus een
warmen zachte beschutting geven.
Vlinders zoeken niet zelden een schuil
plaats in ons huis, gordijnplooien en
verborgen hoekjes herbergen graag
zoo'n half verstijfden vlinder.
Door de malariabestrijding weten
we al, waar we de meeste muggen en
vliegen in bun winterslaap kunnen
verrassen, tegen de plafonds en in
kelders kunnen we heel wat van die
monsters vinden. De boomen bieden
ook een geschikt winterverblijf- Dik
wijls ziei men, als de voomen al
lang kaal zijn, hier en daar een toe-
gekruld blaadje hangen, bij het min
ste zuchtje schommelt liet heen en
weer en toch laat het niet los. Be
schouwen we zoo'n blaadje nader,
dan zien we, dat de steel al lang los
is van den tak, maar dat stevige spin-
ecldraden ze bijeen houden. Moeder
rups heeft haar popje het zachte
wiegje bezorgd, waar het rustig kan
overwinteren.
In de spleten in de bast van den
eik treft men tal van zclfgesponnen
insecten-nestjes aan. In de kruinen
van de vruchtboomcn kan men menig
maal, als het loover afgeworpen is
een uitgebreid weefsel waarnemen.
Dit is het gemeenschappelijk werk
van verscheidene insecten, die daar
den winter denken door te brengen,
om zoodra de lente hen weer doet
ontwaken, met vereende krachten een
aanval op het jonge loof te doen. Zou-
dra de tuinman dut onheilbrengende
weefsel_ontdekt, verwijdert en
brandt hij het.
Er zijn enkele rupsen, die de kou
zonder beschutting durven trotsee-
ren. Natuurlijk is hun lichaampje
daarop ingericht en er tegen bestand,
want het instinct weerhoudt zelfs de
kleinste diertjes van onberaden han
delingen. Eenige voorzorgsmaatrege
len moeten ze echter wel nemen.
Dreigt het gevaar al niet van den
kant van de koude, ei is in den schra
len tijd honger in het land der stand
vogels en honger geeft scherpe bogen.
Door de speurende oogen van een
meesje, muschje of een andere vogel,
zou het diertje dus al gauw gevonden
worden. Ze hebben een bijzonder
handig weermiddel daartegen. Ze heb
ben namelijk het vermogen om te
gaan lijken op den booxu, waarop ze
luin schuilplaats hebben gezocht. Door
zich plat tegen de schors van een
tukje aan te leggen, dat precies de
kleur van hun vel heeft, lijken ze een
stukje hout, dat bijna niet te onder
kennen is van het werkelijke hout.
Er zijn er ook, d'ie zich alleen met den
kop vasthechten en verder den
stond van een tak aannemen, zoodat
zc bedriegelijk veel lijken op een kaal
takje.
Zoo ziet men, de natuur zorgt goed
voor al haar schepselen. Maar die
zelfde natuur heeft de menschen be
giftigd met onhedwingbaren speur
zin en onderzoskingsgeest.
Stadsnieuws
HUURAANZECCINCSWET.
Ingevolge an. 4 der Huuraanzeggiags-
»et zal de Huurcomciissie overgaan 10*.
verhuren vaa het perceel Groote Markt
no, 27, rood (boven den pianowinkel).
LOIUS HOOG De „Gooi en Eetn-
lander" bevat het een en ander over
een nieuwe compositie van Louis
Hoog, een oud-stadgenoot, zoon
Dj. Hoog, den vroegeron Haarlont-
schen predikant.
Louis Hoog is titans muziekleeraar
te Blaricum en gaf o.a. het vorig jaar
een zeer goed geslaagden piano-avond
in de llamdorll-zaal te Laren.
H. F. K.(emkamp) schrijft dan
o.m. in het Gooische blad:
„Uit een belangwekkend klavier
werk een Suite in vier deepen is
ons weer duidelijk geworden dat deze
ernstige kunstenaa: ten zeerste ver
trouwd is met de geheimen der com
positie-leer en ook ditmaal hebben we
groote belangstelling geluisterd,
toen da componist zoo vriendelijk «as
ons het nieuwe opus voor te spelen.
'Het is een zwaar werk, vcreischt de
nauwlettende aandacht van den hoor
der en stelt ook den uitvoerende hoo-
ge otschen, maar hel is aandacht eu
studie ten volle waard. In liet -Praele-
diurn in dt Fuga, in het Thema met
ariatiee Hoog gebruikt er hier
enkele uit zijn vorige compositie
en in de Finale-(Fuga) konten mooie
belangwekkende modulaties, figu
raties. canonische bewerkingen en in
teressante sextengiuigen voor en
de leer van liet contrapunt vindt in
Louis Hoog een talentvol beoefenaar.
Het werk klinkt, soms met ixnposan-
ten orgelklank, en is „aus einen
Gusz" opgebouwd.
Met belangstelling vernamen we dat
de oud-leermecBter van den compo
nist, de heer De Pauw, hoofdleeraar
aan het Conservatorium te Amster
dam, de opdracht vnn deze Suite
gaarne heeft aanvaard en bovendien
dit werk geplaatst beeft op het prp-
gramma van een zijner klavierleer-
lingen, die het volgend jaar zal din
gen naar den prix d'exccllence. Een
onderscheiding, waarmede Louis
Hoog zeer zeker geluk gcwenscht mag
worden."-
EEN NIEUWE CONCERTZAAL?
Naar wij vernemen gaan van ©en
onbekend© alhier brieven uit mot eon
toedrukt hoofd TEYLERS STICH
TING, waaronder eesohreven staat
afdeeling muziek en waarin
snrake is van een plan tot het bouw en
van een nieuwe concertzaal door
Tovlers Stichting.
Nu ia het algemeen bekend, dat
Tevleis Stichting geen afdeeling mu
ziek heeft, wii vernemen, dat direc
te uren er ook niet aan denken die op
te richten, evenmin om een concert
zaal te bouwen. Wat de bedoeling
van deze zonderlinge brief schrijverij
is. bleek ons niet. Het kan zijn nut
hebben, personen te waarschuwen),
die zulke brieven mochten ontvangen.
NATIONALE CHRISTEN-GEHEEL
ONTHOUDERS VEREENIGING.
Ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan
der afdeeling Haarlem en ter herdenking
van het feit, dat het eigen gebouw „Het
Blauwe Kruis" vóór 12^ jaar werd ge
opend, zal een Drankweer-tentoonstel-
ling worden gehouden in de zalen van
dit gebouw op 2, 3 en 4 October a.s.
De opening heeft plaats op Maandag
2 October, te twee uur.
Ds. A, J. Montijn, te Utrecht, «ere
voorzitter der afdeeling, zal deze expo-
"tie met een inleidend woord openen.
GOUDEN HUWELIJKSFEEST. -
Dezer dagen herdachten de heer C. v.
d. Eykhof en A. E. Steeman, wonende
Waldeck Pyrraoatstraat 50, alhier, hun
gouden huwelijksfeest. Aan belangstel
ling ontbrak het niet, dat bleek ook wd
uit vele bloemstukken en felicitaties. De
bruidegom is werkzaam aan de Anto-
niusschool als concierge. Zondag .j.L is
de heer v. d. Eykhof gecomplimenteerd
door het schoolbestuur. De jubilaris ont-
ing een stoffelijk blijk van belangstel
ling. Gisteren is het bruidspaar gehul
digd door de leerlingen. Van de leerlin
gen ontvingen zu twee eikenhouten ta
feltjes niet 2 koperen bloempotten ge
vuld met prachtige bloemen. Van het
onderwijzend personeel ontving het
bruidspaar een tafelkleed.
DE ETALACEWEEK.
De muzikale wandeling.
De muzikale wandeling van het corps
Lourens Jansz. Coster is Maandagavond
een succes geworden.
Het doel opgewekt leven cn vxoolijk-
heid in de winkelstraten te brengen,
bereikt.
Een iange wandeling werd gemaak..
't Was Groote Markt, Jansstraat, Jans
weg, Stationsplein, Kruisweg, Kruis
straat, Barteljoris straat, Groote Markt,
Koningstraat, Gierstraat, Proveniershuis,
omzwenken naar Groote Houtstraat, Ane-
gang, Kleine Houtstraat, Gasthuisvi
Doelstraa:, Voldersgracht, Raamvest,
Botermarkt, Ged. Oude Gracht, Raaks,
Zijlvest, Zijlstraat, Groote Markt, I.ange
Veerstraat, Korte Veerstraat, Spaarue
tot de Waag.
Geen winkelstraat was dus vergeten!
Omgeven door fantastischbrandende
(helaas ook walmende) flambouwen, blie
zen de muzikanten hun vroolijkslc 1
schen. De stoet werd geopend door een
inspecteur en drie agenten te paard.
Kranig zalen de ruiters in den zadel,
hoewel ze het soms zwaar te verantwoor
den hadden, om door den mcnsckendrom
een baan vrij te maken. Onmiddellijk
achter het corps volgde in een open rij
tuig de commissie voor muziek van de
winkelweek, de heeren W. Dyserinck, II.
Stints cn P. C. Akkerman.
Maar dit officieele deel vormde sicch's
een klein deel van den stoet. Voor en
achter liepen zeker duizende menschen,
meest jongelieden, die zingend ca dan
send hun vreugde uitten. Voor de keuze
van huu liederen kunnen we niet veel
eerbied hebben, wat heeft Volkszang
toch nog weinig bereiktGeregeld
dreinde de deur „Houdt er de moed maar
in". Meer toepasselijk was wat anderen
zongenDe Haarlemsche winkelweek
gaat nooit verloren 1"
Overal waar de stoet passeerde ston
den duizende kijkers op de trottoirs ge
schaard. In de stad heerschtc een vroo-
lijke drukte, vooral ook omdat de win
keliers algemeen aan het verzoek vol
daan hadden oni de etalages tc ver
lichten.
Als de stoet passeerde werd op en
kele punten Bengaalsch vu ut ontstoken,
groen en blauw. Dit verhoogde het effect
der flambouwen nog.
In den stoet werd o.a. een doek mee
gedragen, waarop de woorden:
9tadsenooteil, doet uw inkropen in
Haarlem!"
Alle metnsohets zullen deze woorden
niet hebben kunnen lezen, want we
gens t eedrong kwanten de dragers
wel eens te dicht bij elkaar, aoodat het
doek in plooien hing.
Om 8 uur was de wandeling begon
nen, tegen 10 uur volgde de ontbinding
tn het Spaarne bij de Waag.
Alles was in goede orde verloopeu,
geen wanklank werd gehoord.
Na afloop werden de muzikanten in
De Kroon onthaald, daar sprak ook de
heer Dyserinck namens het comité vaa
woord van dank.-
De Etalages.
(Vervolg).
Ook op den Wagenweg, al is die
tamelük ver van de stad, wordt ter
gelegenheid van de Etalageweek veel
werk van de uitstallingen gemaakt.
O.a. ook door den heer P. Fnber,
nu gedurende twee jaren als ban
ketbakker gevestigd is in het perceel
82 van den Wagenweg Dat hii zijn
vak verstaat, bewijzen de fraaie en
kunstigopgemaakte taarten en ander
gebak, die zeer smaakvol tusachen fiïn
groen cn dahlia's geëtaleerd, rijn. Het
glanspunt van deze etalagekast is
ongetwijfeld de groote. fruitmand ia
het midden. D© heer Faber heeft de
vruchten, die er in liggen, keurig in
marsepain nagebootst en mevrouw
tooide het stuk sierlijk met bloemen
op. Om dit kunststuk klaar te krijgen
zullen zeer veel UTcn noodig ge
weest zijn.
In de etalagekast van de firma
Kruymel en Co.. Groote Hout
straat 148 zijn op fraaie wijze ge
ëtaleerd een collectie'echt Batikwerk,
diverse artikelen in peau de Suèd©.
verder prachtige dames-handwerken,
theemutsen, kleeden voor schoorsteen
mantels, enz. eenige bloemen versie
ren de uitstalling.
Het parapluiemagazijn van den
heer J. C. Spiekerman, Groote
Houtstraat 151, ziet er eveneens mooi
uit. De wandelstokken en parapluis
komen iusschen de fraaie groen- en
bloemversiering heel goed uit
De heer J. van der Laan.
vischhahdclaar, 'Riviervischniarkt 13,
heeft kans gezien, ook aan zijn win
kel, die door het bekende aquarium
toch al zulk ©en aantrekkelijkheid
bezit welke Haarlemmer heeft tü
niet eens met genoegen naar de le
vende snoeken, palingen, baarzen enz.
gekeken? een feestelijk gezicht te
geven, door een gepaste bloemversie
ring aan te brengen.
PERSONALIA
De commies hij het hoofdbestuur
der posterijen en te'egrafie J. Bothe,
te Den Haag, is werkzaam gesteld
als eerstaanwezend ambtenaar bij de
controle van postzegels en andere
geldwaardige formulieren te Haar
lem.
Als gedelegeerde in den School
raad voor de scholen met den Bijbel
'is aangewezen prof. dr. A. A. van1
Schelven van Haarlem.
VERBOUWING. De zaak van den
heer J. T. W. Driessen, goud- en zilver
smid in de Aucgang uo. 9, heeft een
belangrijke verandering ondergaan. Bij
gebrek aan ruimte moest de zaak ver
bouwd worden, een ruime winkel is flu
ontstaan, waardoor een prachtige groo
te vitrine, een toonbank en een kleine
kast bijgeplaatst konden worden. De
zaak 13 verbouwd door de firma J. P. A.
Nelissen, het schilderwerk is uitgevoerd
door de firma Sontrop. In den winkel is
een prachtige schouw nis ersiering aa'i
gebracht, met in het midden een tcgel-
figuur van een goudsmid. Achter den
winkel is verder een aard-g ingericht
kantoortje bijgebouwd voor de boek
houding.
ONGEVAL. Maandagmiddag
reed een dame uit Spaaradam per
rijwiel om den hoek van de Rozen
straat naar den Kruisweg. Ze stootte
met haar voorwiel tegen de tram
rails, die 'n weinig omhoog lagendoor
verzakking van dc steenen van den
weg- Ze kwam te. vallen, doch bezeer
de zich niet heel ernstig. Per auto
werd ze naar Spaarndam gebracht.
GEVONDEN VOORWERPEN. Te
rug te bekomen bij: G. v. Bilderbeek,
Saenredanistrsat 24rood, bus met benzine
J. v. d. Vate. Gierstraat 1, beursje, G.
Herwig. Harmenjansweg 06, hond (Do-
bermsnn), A. de Gier, Vjjfh-Jizerweg 66,
Haarlemmermeer, emouülioudje, J. M.
Dreyer, Spoorweg? traat 10, dameshor
loge. J. Yoremsn, Spaarnoogstraat 6. hon-
denhalsband. Kennel Fauna. Parklaan
119, geel hondje, gebra-cht door Y. Slia-
geling, Zoeher^traat 13, J. de Nieuwe,
Jansstraat 36, regenjas, ">Y Goetiug, Ju-
liasasiraat 12, zwart poesje, P. v. <L
Zalf de Clereqstraa: 141, lorgnet, G.
Alofs, Olycanstraat 13, lorgnet, B. v.
Kessel, Xennemerstrnat 20ro©d, zwarte
portemonnaK-, Vreeken, .T. Nieuwenhui
zeestraat 13rd., kinderportemonnaie, N.
Boerkoel, Spaarne 22A, portemoiinaie,
A. Krelage, Voorhelmplein JOrood, portc-
monnaie, J, Voetelhik, Melkboerenstecg
6, damesportemonnaie, J. J. Wilk, Turf
markt 44f, pakje meel, Veldwyk, Park-
laan 72, regenhoed, W. J. Dernison
Voortingstraat 23, rozenkrans in étui, P.
Dam, Doolstraat 27D, ring, R. Ko
per. Oranjestraat 3e. Ting met sleutels,
J. Ramakers, M. v. Heemskerkstraat 51,
Damesrjjgschoen.
Muziek
Schoten's Christelijk Gemengd
Koor. Concert in de Juliana-
Kerk.
Er was geld noodig om de finan
cieele nooden der Chr. Bewaarschool
in de Coiensosiraat tegemoet te aO-
1. en naar aanleiding daarvan
werd in de Schotensche Julianakerk
op Maandagavond orgel en viool ge
speeld, solo- en koorzang ton genooro
gebracht cn eenige zinrijke toep :sse
lijke woorden door Ds. M. G. Blauw
gesproken.
•Het publiek was in grooten getale
opgekomen en vulde de heele bene
denruimte der kerk, xooflat vpor wat
betreft het liefdadig doel der uitvoe
ring, wellicht van ©cn goed su-ves
kan gesproken worden.
Ds. M. G. Blauw improviseerde in
de pauze op dc samenwerking eer
verschillende koorpartijen die te zo
men een goedklinkend geheel vormen,
iets wat we als les in het leven kan
nen meenemen. Hoewel ik liet met do
bedoeling van den spreker vol
komen eens ben, wa<s er voor mij. die
toch met kritisch© ooren naar het
concert kwam luisteren, toch iets it
die oratorische figuur eenigszins twii
felachtig dood voorkomen. Zeker het
hoorde zoo t© zijn, maar het is he
laas niet altijd ook op dit concert
niet dat samenklank van stemmen
een harmonisch goed geheel vormen.
