HpRLEM'S ÜABStiR
Stadsnieuws
Het Tooncel
Buitenlandsch Overzicht
De Journaliste
TWEEDE BLAD
HaanAag 8 October ls<£S.
Dl derdi Algeaeane Vergade
ring ran don Volitenbond
te BendTe.
VI
Gaan wij verder den arbeid der
fbminissie na, dan resten op dit oogen
blik ter besnrekiiif de_ vijfde en de
^esde Commissie. De vijfde heeft in de
allereerste plaats haar aandacht geee-
*en aan de bestrijding van den handel
In opium, waarvoor een afzonderlijke
Commissie van den Volkenbond per
manent werkzaam is. Deze Commis
sie. in welke ook Nederland is verte
genwoordigd, zet de traditie van de
Haageohe Opiumoonferentie van 1912
en volgende jaren voort. Dezelfde
vijfde Commissie behandelt ook de be
vordering van het Esperanto. Verder
is besproken de intellectueele samen
werking. de hulp aan de Russische
vluchtelingen in Conetantinopel en
andore gedeelten van Europa, de be-
gtriiding van handel in vrouwen en
kinderen en die van pornografische
literatuur.
Bii de disciüoiën werd door Canada
nog een resolutie voorgesteld, welke
dëii Uitvoerenden Raad veizoekt de
gebeurteniseen in Georgië aandaohtig
te volgen, tenelr.de op het gunstig
oogenbliik te trachten langs vreedza-
men weg en overeenkomstig de bepa
lingen van de internationale recht
spraak het herstel van normale toe
standen in dat land tot stond te bren
gen.
De oud-Z\viteersche Bondspresident
Molta. sprak een wensch uit, dat men
bii de vredesonderhandelingen met
Turkije niet uit liet oog zou verliezen,
dat lie: noodzakelijk is om de natio
nal: .'it voor .ie Armeniërs in te stel
len.
Cecil verklaarde in dit verband, oat
een bevredigende oplossing van de Ar-
meensche kweettc in de toekomst een
waarborg zal zijn voor den vrede
Veel moeilijker was het in de zesde
Commisie, de dusgenaamde Politieke
Commissie, onder leiding van den Ne-
derlanasoh gedelegeerde Jhr. Loudon,
overeenstemming te vorkriigen inzake
het vraagstuk der nationale minder
heden.
11: .iscussiën zijn op sommige oogen-
blikben niet van sensatie vrij ge
weest.
Volgens dc Vredesverdragen heb
ben Polen, Roemenië Tsjecho-Slowa-
kije. Servic aan alle staten en landen,
die lid van den Vol ken bondsraad zijn,
het recht toegekend geschillen aan d.e
beslissing van het Gerechtshof te on
derwerpen oük zonder daarvoor de
toestemming van het betrokken land
te hebben gekregen.
Maar, deze revolutie, verbonden met
een andere, waarbij aan speciale Vol
kenbondsgedelegeerden inlichtingen
zouden moeten worden verstrekt om
trent den bestaanden toestand, bleek
dusdanig op den tegenstand weer van
de- Brkan landen te wsrken, dat een
min of moer oi gewonden defeat ont
stond.
Het was ovenals in Praag de Ser
vische gedelegeerde Yovanovitch, die
heftig tegen dc aangenomen resolu
tie protesteerde en die zich ook door
het daarop gevolgde eerlijk betoog van
Motta niet liet overtuigen.
Maar moeilijker werd voor hem de
zaak, toen de Tsiecho-Slowaaksche
minister-president Beneri. hem duide
lijk afviel door te verklaren, dat de
Staten van de kleine Entente slechte
formeel een afschuw hebben van al
les. wat op te groote Inmenging zou
kunnen lijken.
Cecil heeft toen verkaard, dat ae
resolutie vv.n algemeenen aard was,
zii had geen betrekking speciaal on de
staten, aan welke minderhieldsverdra-
gen zijn opgelegd als Polen, Tsjecho-
Slovvakije, Roomenië en Servië. Zij
was :-bt in de liin van dc woorden
van Beriesi, maai deze verklaring ont
stemde Hanotaux.
President Loudon had in deze
redering een moeilijk© taak. Maar
dj toonde zijn tact door op het juiste
oogen bik de debatten te sluiten. Den
volenden dag kwam men. geheel ge-
'talmeord. bijeen en toeu was het niet
aoeiliik om een oplossing te vinden,
iie beide oartiien kan bevredigen.
V-n veel grooter politiek belang is
het voorstel, dat door Na ut en onmid
dellijk aan de o'semeene vergadering
werd geda%n. Overeenkomstig art- 11
van liet Statuut van den Volkenbond
stelde liii voor oir. in Jon Grieksok-
Tuvksche-n xu-iog tusrhonbeide te ko
men. een gedachte in een vooraf
gaande redevoering reeds geprepa
reerd. Het voorstel kon intuaschen niet
voor behandeling in aanmerking ko
men, omdat de loop der gebeurtenis
sen Ln het Oosten zelf .de beste oplos-
dng schijnt te zullen geven.
Niemand zal ontkennen, dat de der
de Commissie, die haar aandacht i
geeft aan vraagstukken van ontwape
ning de belangrijkste voorbereidingen
te volbrengen kreeg. Vorige jaren
stond deze Commissie onder het voor
zitterschap van Branting, den voor-
ui tstrevenden Zweedschen minister,
die ditmaal door het bezoek van de
Ncderlandsohe Koningin aan Stock
holm naar zijn land werd teruggeroe
pen. Was het ln verband daarmede,
dat hern niet weer de functie van
voorzitter ten deel viel of was het
zijn sterk uitgesproken neiging in de
richting tot ontwapening die hem voor
somniigo staten minder aannemelijk
maakte?
Di een. voorgaand artikel gaven wij
in groot© trekken aan waarop het ln
de voorstellen van Lard Robert Cecil
aankomt. Deze voorstellen zijn aan
vaard door de dusgenaamde gemeng
de oommissie, een lichaam bestaande
zoowel uit deskundigen ais niei-det-
kondigen, dat ln afwijking van de
Militaire Adviescommissie, ook niet
permanent is en slechts dient om den
Uitvoerenden Raad bij te staan ln de
voorbereiding van de ontwapenings-
planneu, door art. 8 van het statuut
voorgeschreven. Dat hierbij groote
activiteit is ontwikkeld vaJt niet te
ontkennen, dat deze activiteit vooral
dateert van het lidmaatschap van
Lord Cecil, is een persoonlijke ver
dienste van dezen te meer. Aan zijn
ontwapeningsvoorstellen werd nu
verbonden een Garantieverdrag naar
den trant van Lloyd George, reeds te
Genua in uitzicht gesteld. Hier komt
men dus neer op der kern van het
vraagstuk. die reeds lang voor den
oorlog is blootgelegd slechte dan kan
men van de staten venvachten, dat zij
van hun eigen militaire veiligheid
afstand zuilen doen, indien men eent
je andere zekerheid daartegenover
stelt. R.eeds art. 16 van het statuut,
dat de gevolgen regelt voor leden en
niet-leden van den Bond van het niet-
nakomen van eenige uitspraak van
het Hof te 's-Gravenhage of van den
Uitvoerenden Raad. roept ons een
staal misdadiger gelijk Hugo Grotius
zich dien daoht, voor oogen. Het Ga
rantieverdrag van Lord Robert Cecil
gaat in die richting me verder: daar
door tegelijkertijd echter wekt het de
mogelijkheid van nationale ontwape
ninK en het bijeenbrengen van een
zuiver internationale macht. Van de
zijde van welke men ten opzichte van
het ontwapeningsvrangstuk den groot-
sten tegenstand' vreesde, van de zijde
van Frankrijk ditmaal niet door NO-
blemaife vertegenwoordigd, kwam
een verrassing. De Senator de Jouve-
nel bleok geenszins een tegenstander
van Cecil, althans niet in beginsel.
Ook hii had een voorstel uitgewerkt,
dat in groote lijnen de denkbeelden
van Cecil naderde- Zou men een de
bat krijgen met deze beide voorstellen
tot inzet, dan was de mogelijkheid
groot, dat beide voorstellen zouden
worden verworpen. Zoo hebben Cecil
en dc Jouvenelaetisoh gehandeld; om
achter de schermen tot overeenstem
ming te geraken, waarbij beiden iets
van hun uitersten hebben moeten la
ten vervallen, maar Cecil in zooverre
een belangrijke concessie verkreeg, dat
het betreffende Garantieverdrag zal
worden opengesteld voor alle staten,
die daartoe wensohten toe te treden.
Zod verkrijgt dit Garantie-verdrag
dus het algemeen karakter, dat daar
aan voor een staat, tot ontwapening
bereid en contractueel gedwongen,
io r-.-- o aantrekkingskracht geeft.
De debatten, gevoerd in de derde
Commissie kunnen in zekeren zin his
torisch worden genoemd. Zoowel de
afgevaardigden te Gonève als het in
de omgeving der vergadering vertoe
vende publiek hebben blijkbaar ge
voeld dat hier geschiedenis gemaakt
werd in hunne tegenwoordigheid. Er
was spanning in die dagen in de cou
loirs der conferentiespanning in ae
zittingen der derde Commissie zelt
spanning maar geen incident. Op den
beolissenden dog ia de voorgaande
week is van de tussohen Cecil en de
Jouvenel verkregen overeenstemming
ook in het openbaar gebleken en deze
overeenstemming kon ertoe leiden,
Jat de Dorde Commissie, de aldus ge
amendeerde voorstellen aanvaardd e
en geen kleine concessie
voorstel van den Frnnschen Senator
zelvon Lard' Robert Cecil tot rappor
teur aan de algemeene vergadering
benoemde waarmede aan de ingedien
de vooistellen de grootste kansen wer
den gegeven om ook de goedkeuri: g
der algemeene vergadering te verkrij
gen.
Hierbij moet nog even melding ge
maakt worden van de uitlating -van de
Jouvenel. dat de militaire budgets
voor het Ï3ar 1923 aanmerkelijk lager
zullen zijn.
Belangrijker ia het verslag, door de
gemengde tijdelijke commissie «rege
ren betreffende de militaire begroe
tingen in 21 landen in het jaar 1913
en ln dc jaren 1920. 1921 en 1922. Na
tuurlijk zijn aan dit, vooral in cijfers
kracktzoekendo overzicht jreeds_gevolg
trekkingen verbonden, die tendentieus
zijn. Maar de cijfers zelve zijn te be
langrijk om deze geheel terzijde te la
ten. Zij betreffen 21 landen van den
Volkenbond. nJ. Zuid-Afrika, Austra
lië. België. Brazilië, Canada, Dene
marken. Engeland. Finland, Frank
rijk. Britsch Tndic. Italië, Japan,
Nieuw-Ze et and, Nederland, Nöorwe-
Portugal, Roemenië, Spanje,
i'sjecho Slowakije, Zweden en Zwit
serland. Behalve de gegevens voor
België, Brazilië en Roemenië berus
ten alle andere uitsluitend op de of-
ficieele bronnen.
Uit de tabellen der 16 landed, wier
eindcijfers van 1913 en 1922 op den
grond&dag der indexcijfers konden
vergeleken worden, blijkt dat slechte
5 landen in 1922 een lager bedrag op
hun militaire begroetingen hadden
dan in 1913 het geval wee. Die vijf
landen zijn Italië (vermindering met
16.1 pot.), Zuid-Afrika (vermindering
25.4 pet.), Noorwegen, vermindering
14.3 pet.), Zwitserland (vermindering
11 pet.), en Frankrijk (vermindering
7.9 -pet.). De landen, wier militaire
begroo-tïngen sinds 1913 zijn vermeer
derd, ook zelfs wanneer men reke
ning houdt met de depreciatie van het
geld. die natuurlijk in de geheele we
reid. ook ln de bovengenoemde vijf
Staten, een hooger begroot in gscijfer
heeft veroorzaakt, zijn de elf volgen
de: Canada (7.6 pet.), Britacli-Indië
(15.2 pet), Australië (17.4 pet.), En
geland (19.2 pet.). Zweden (20.1 pet.),
Denemarken (23,2 pet.), Spanje (33.3
pet.), Nederland (48.2 pet), Japan
(71.9 pet.), België (82.1 pot.), Nieuvv-
Zeeland (148.3 pet.)
Teneinde alle misverstand te voor
komen. volge hier nog bij wijze van
voorbeeld, hoe men tot de berekening
inzake Nederland is gekomen. Het
totaal-bedrag der volgens de Neder-
landsche Staatebegrooting voor 1913
uitgegeven sommen voor leger en
vloot afgezien van de begrooting voor
Nederl.-Indië) bedroeg f 50.355.000.
Voor 1922 zijn deze sommen op de
Staatsbegrooting verhoogd tot een be
drag van f 121.652.000. Daar echter
het index-cijfer in Nederland in 1922
163 bedroeg, wanpeer 100 als het in
dexcijfer voor 1913 geldt, vertegen
woordigen die ruim 12) mitlioen gul
den naar de geldwaarde van 1913
slechts een bedrag van f 74.633.000.
Deze som met het cijfer van ruim 50
millioen in 19J3 vergelijkend, komt
men dus tot een zuivere verhooging
der Nederlandsche militaire begroo
tingen. in vergelijking tot 1913, met
niet minder daji 48.2 pet.).
Een aantal vraagstukken, door deze
derde Algemeene Vergadering van
den "Volkenbond belundeld, verdient
nog eenige nadere belichting. Wel in
de eerste plaats de ook dit jaar uit
gestelde wijiztging van art. 10 van het
Statuuthet artikel, waarin de leden
van den Volkenbond zich wederzijds
hun bezit volgens de bij het Verdrag
van Versailles geldende grenzen
waarborgenhet artikel, dat. evenals
de speciale verdragen met Amerika en
Engeland. Frankrijk destijds heeft
moeten troosten voor het nietwerkrij-
ren van den Linker-Rijnoever.
De behandeling van dit artikel te
ook thans weer uitgesteld.
M.
Het feost Tan het leger
fles Heilt.
De Optocht.
Hei Haaricinsche korps van het Le
ger des Heils heeft Zaterdagmiddag
zijn feestelijkheden tear gelegenheid
van het 35-jarig bestaan zeer goed in-
ïzet.
Onder begunstiging van fraai weer
had te half vier de door ons reeds
aangekondigde optocht plaats, waar
voor het publiek zeer veel belang
stelling toonde.
Op den Dreef werden de vooifeearei
dende maatregelen getroffen.
De stoei werd eeopend door twee
heilssoldaten te paard, die een krani-
gen indruk maakten.
Achter heu volgde de vaandeldra
ger met de bekende vlag van het Le
ger des Heils: in het midden op een
gelen ondergrond de woorden „Bloal
<fc Fire" hierachter een rijtuig met
officieren waarna een flinik bezet mu
ziekkorps onder leiding van den direc
teur. den heer H, C. van Rijn, volgde.
Eenigo nardig-versierde wagens
trokken de aandachtéén droeg het
opschrift: ,,Geef ons uw oud-papier'
een ander„Koop uw brandhout bij
ons". Ook was een wagen gewijd aan
de drankbestrijdinghierop werden
twee kamermtérieuns voorgesteld,
het eene dat van een dronkaard (voor
heen) er. hot andere van een gelukki;
gezin (thans). Het slot van den stoet
was een groote. versierde boot op
wagen, voorstellende ©en reddingsboot
met het opschrift,,'t Scheepke onder
Jezus' hoede". In de boot zaten 24
kinderen, friech gekleed in matrozen
pakjes. mot een roeispaan in de hand,
onder de trouwe hoede van een heils-
zuster.
Ook werden er groote witte doeken
sgedragen, waarop de volgende op
schriften „Vrede door het bloed des
Kruises", „Gerechtigheid verhoogt
een volk" en .,1887—35—1922".
Ongeveer vier uur zette de tamelijk
lange stoet zich onder vrooliike tonen
der muziek in beweging. Verschillen
de groepen wandelden mee, alle met
bordjes, warop de naam van de groep.
zooaïftReclaeêeorlngdbrlgadcMaat
schappelijk werk onder vrouwen en
kinderen, Plaatselijke Officieren en
Soldaten, Maatschappelijk werk onder
mannen. Veteranen, Barmhartig-
hcidswerk. enz.
Onder geleide van een inspecteur
van politie en eenige agenten wandel
de de stoet lanes Dreef, Houtplein,
Groote Houtstraat. Groote Markt,
Smclestraat, Krutestraat. Kruisweg,
viaduct naar het Kennemen; ;n,
waar kolonel Schuurman, de hoofdlei
der, den optocht ontbond met een kor
te toespraak, waarin hii aan allen
hartelijk dank brooht voor het welsla
gen van den optocht en waarbij hij
opmerkte, dat liet pulbliek slechte
maar een heel, héél klein stukje van
het groote werk van het Leger des
Heils gezien had. Hii bracht vriende
lijk donk aan den Burgemeester, die
in den „Strijdkreet", het orgaan van
hei Leger, zulke waarde©rende woor
den geschreven had. Tenslotte xkx>-
digde hii alle omstanders uit, des
avonds op de bijeenkomst in q« fcschag-
chelstraat te komen.
„DE ONBEKENDE" DOOR HET
HOFSTAD-TOONEEL.
1 7 1
De Onbekende.
Minnaar of Dief?
Groote Sensatie-Film in drie afdee-
lingen. De eerste aidceling van dit
werk heeft Vorneuil geleverd en ie
Zaterdagavond in den .BLadssehouw-
burg door Het Hofatad-Toi-ucet gege
ven. Het tweede deel -- „De Vervol
ging" of „De Wilde Auto Jacht
verwachten wij eerstdaags op 't doek.
Het derde deel ,De Man met het
zwarte Masker kan dan wc-er door
Het Hofstad-Toon3ol worden verband
Zonder bezwaar kan Yerncuil Cr nog 2
of 6 afdeeiiagen aan t vocyeu Wac
belet hem om van Serval in de 1 weide
afdeehng *eer eon dief, in de derde
een minnaar te maken Ligcti :.k kan
hij tot het oü°:a li ge doorgaan, al rif ai
Dief-hlinnaar Dief Minnaar, van
neer hij maar voor de noodige afwis
seling cn emotie zorgt.
De Onbekende iB de bioscoop op het
tooneel- Het is een stuk „met span
ning". Gedurende 4 bedrijven zit
heel het publiek in twijfel, of Berval
een dief dan wel een minnaar is en
wanneer Ohrispijn Jr. niet dadelijk in
het begin lonkjes aan Jeanne Ma
rie Holtrop had gegeven, zou ik
zelf er misschien ook ingevlogen zijn.
Nee, nee, toch niet! Want voor ie
mand, die het klappen van de zweep
kent, was het al te duidelijk. Dat
Chaumont, de antipathieke, grove
Chaumont hem voor een dief hield,
wsb voor mij reden genoeg om te zeg
gen „Die Serval is een kerel met een
edele inborst
De „onbekende" is een jonge man,
die 'a nachts bij een vrouw in haar
kamer sluipt, de douren geheimzin
nig afsluit en het Bchellekoord door
knipt, enkel om liaar zijn liefde te
verklaren. Men zal mij moeten toege
ven, de gewone manier is dit niet,
maar de schrijver had het nood.-g om
zijn publiek in spanning te brengen.
Want in het derde bedrijf, als hij de
vrouw veroverd heeft, zien wij hem
op dezelfde wijze de kamer binnen
sluipen om onmiddellijk daarna met
een paarlen collier van Jeanne weer
te verdwijnen. „Dus toch een dief
zegt het naieve doel van het publiek
Wel nee, zeggen wij dadelijk. Het is
alleen, omdat de echtgenoot achter de
deur staat. Maar hoe heeft hij dien
kunnen zien? Hangt er dan voor
niets een spiegel in de kamer, waarin
hel maanlicht- valt. o onuoozelenIn
het laatste bedrijf bemerken wij pas,
welk een nobel mensch deze Serval is.
Hij prefereert de gevangenis en de
schande boven het zelfverwijt, dat de
vrouw zijns harten door hem gecom
promitteerd zou worden. Gelukkig
zorgt de schrijver er voor, dat er tijdig
een auto voor hem klaar staat, waar-
hij met Jeanne ontsnapt op het
oogenblik, dat Liiaumont, de bedrogen
echtgonoot met de politie aan het
dere tuinhek mot een taxi is gearri
veerd. De wilde Jacht krijgen wij
dus later op het doek, als Jeanne ten
minste niet voor dien tijd aan long
ontsteking gestorven is. Want zoo
zonder mantel, in haar dunne japon
netje lijkt het mij een gevaarlijke zit,
al wordt zij ook inwendig door de lief
de verwarmd-
Yerneuil de kleinzoon van Sara
Bernhardt blijkt een navolger van
Bernstein te zijn, maar dan toch eon
heel zwakke, lu het tweede bedrijf
doet hij er het meest aan denkon
daar toont hij oen spannend tooneel
met- vaardigheid te kunnen uitwerken.
Mensehen zien wij natuurlijk niet- 'op
het tooneel; het zijn cnkei rnarin
ten, die „scènes" spelen.
Het publiek, dat van een „spau-
nend stuk" houdt, vindt in De Onbe
kende zijn gading. Het werd doe.
CThrispijn, Marie Holtrop en Brom in
de hoofdrollen met liet noodige en-
train en „in stijl" gespeeld. Vooral
Chrispijn, Marie Holtrop en Bron in
het tweede bedrijf virtuoos spel te
zien, dat aan het slot een warm ap
plaus ontlokte. En Bron was wel ge
heel en al, wat hij zijn moesteen al
leronaangenaamst mensch in den Haar
lemmer Hout
J. B. SCHUIL.
E HALVE CENT VERDWENEN.
„Naar wij vernemen, heeft de Ver-
eerrigine voor den Haarlemschen
Geld en Effectenhandel besloten om
den halven rent uit die administra
tie te doen verdwijnen. Derhalve zal
voortaan dc halve cant niet meer
worden aangenomen, uitbetaald of
overgebracht.
Dit besluit werd genomen naar aan
leiding van een dienovereenkomstig
bolutt van de Ncderlandsehc Bank,
de Bankiersvereomging te Rotterdam
on andere Instellingen, die hiertot
reeds met 1 October j.l. besloten."
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug tc bekomen bij C. tc Velthuis,
Voortingstraai 16, armbandhorlogeJé
Over, Leidsehevaart 238, tuinbroek; J4
Conslandse, Tuinwijklaan 4. Heemstede,
bont; M. Ramakers, Paardenstecg 3,
broche; J. Vreekea, Jan van Nieuwen-
huizenstraat 13rd, ceintuur; W. do
Geest, Spaamoogstraat 29, portemon-
naie; Prent, Lange Boogaardstraat i5i
sleutels G. Mensch, Rollanclstraat 28 b,
vulpotlood;"). Grocnendaal, Klein Hei
ligland 3, vleeschzaagJ. v. d. Heijden,
Rcguliersstraat 29, zweep; J. Zijlstra, J,
v. Nieuwenhuizenstr. 19, R.-K. kerkboekf
J. Boekhoven, Korte Poellaan 7, poes.
Kennel FaunaT. Slie, Parklaan 53-
poes, Kennel Fauna.
FRANKRIJK, ENCELANO EN ITALIË ZIJN HET OVER DE BALKAN-
QUAESTIES EENS GEWORDEN.
WELKE VOORSTELLEN AAN DE TURKEN ZULLEN WORDEN CE-
DAAN.
DE TURKEN TOONEN ZICH INSCHIKKELIJKER.
De raad van drie: Pomeajré (Frank
rijk), Curzou (Engeland) en Galli
(Italië) zijn na vele conferenties ein
delijk tot
een accoord der geallieer
den inzake do Balkan-
quaestie
gekomen. De regeeringen van Frank
rijk en van Engeland hebben reeds
hun goedkeuring aan dit accoord ge
hecht. Italië zal dit ook wel doen,
zoodat de geallieerden dan gezamen
lijk tegen te Turken en Grieken zul
len staan.
Volgens de Temps is bij het ar
coord o.a. bepaald:
1. De bepahngen van de Fransch
Engclsch-Ilaliaansclie nota van 23
September jl. worden gehandhaafd.
Het blijft dus beslist, dat de regeerin
gen van Frankrijk, Engeland en Ita
lië op de vredesconferentie de toewij-
zang van Oost-Thracië met inbegrip
rart Conatantinopei aan de Turken
zullen steunen, echter op twee voor
waarden, nl. dat de regeenng var.
Angora zich zal verplichten, noch
vóór, noch tijdens de conferentie troe
pen te zenden naar de zonee, die voor-
loopig neutraal zijn verklaard, en dat
deze troepen noch de zeeengten, noch
de Zet var. Marmora zullen overste
ken. De militaire bezetting van Oost-
Thracië door de Turken zal dus
slechts na de onderteekening van het
vredesverdrag kunnen plaats hebben.
2o. De ontruiming van Oost-Thra
cië door het Griekscue leger en de
Grieksehe burgerbevolking zal onmid
dellijk beginnen en zal ten spoedigste
voltooid moeten zijn. Deze ontrui
ming zal geschieden onder toezicht
van geallieerde troepen, die de be
scherming zuilen verzekeren zoowel
an ue Grieken als van de Turken.
3o. In een kort tijdsverloop na de
,-oltooüng van de ontruiming door het
Grieksehe leger en de Grieksehe bur
gerbevolking zullen het burgerlijk
Turksch bestuur in Oost-Thracië en
de Turksche gendarmerie aldaar her
steld worden. De militaire intergeal-
lieerde contróle zal echter gehand
haafd blijven.
4o. Zoodra het vredesverdrag in
werking zal zijn getreden, zullen de
geallieerde troepen zich uit Oost-
Thracië en Consiantinopel terugtrek
ken en de Turken volledig bezit ne
men van deze gebieden.
Havas weet over de ontruiming van
Thraciè nog mede te deelen:
Deze ontruiming zal in drie etap
pen geschieden: le. onmiddellijke
evacuatie van de Grieksehe bevolking
en het Grieksehe leger; 2e een maand
11a de uitvoering hiervan zullen
Turkse!te gendarmerie en 't Turksch
bestuur bezit nemen van het Turk
sche gebied: 3e. na het eluiten van
den vrede zal aan het Turksche leger
worden toegestaan om de zeestraten
over te steken en Thracië binnen te
rukken, dat dan geheel onder eouve-
reiniteit van Turkije sal terugkeeren.
Verder verneemt Havas, dat tot
aan de vrcdceconferentie de geallieer
den slechts daar troepen zullen onder
liouden, waar deze thans gestation-
neerd zijn, nl. te Consiantinopel, aan
de Tsjataldja-linie, op Gallipoli, te
Tsjanak en ook langjs de Maritza.
Ten einde elke verrassing van Griek
sehe zijde te voorkomen, zul de neu
trale zone worden verkleind, zoodat
de EngeLchc strijdkrachten verder
van de Kemalistische worden ver
wijderd.
de verschillende kwesties nagegaan,
welke in verhand staan met de vre
desconferentie en ook het volgende
besluit, dat van EngeJsche zijde ter
goedkeuring was ingediend, in be
handeling genomen. De conferentie
zou den leu Nov. aanvangen. De ge
allieerden zijn het er over eens, oin
niet Smyrna als plaats voor de on
derhandelingen te nemen. Waar
schijnlijk zal Scoctari 0; Pruikipo
gekozen worden. De conferentie zal
111 twee gedeelten worden gehouden.
Ten eerste het aigemeene gcdeehf
gedurende lietwcik zullen worden be
sproken de financieele, militaire eil
economische kwesties van het nieuwe
verdrag mei deelneming van Enge
land, Frankrijk, Italië, Japan, Roe
menië, Joegoslavië, Griekenland en
Turkije.
Ten slotte zullen er speciale be
sprekingen plaats vinden over de
rijheid der zeeengten, die waarschijn
lijk onder ce auspiciën \an den Vol
kenbond zullen worden gehouden en
waarbij andere landen dan Rusland,
Bulgarije, de Oekraïne en Georgië
zullen kunnen worden toegelaten orn
er hun gezichtspunten uiteen te zet
ten. Men verwacht, dat- een en ander
gt ruimen tijd zal vorder,n. Dc mo
gendheden zullen vertegenwoordigd
kunnen worden door politici en diplo
maten, bijgestaan door technische
experts. Vermoedelijk zal Poincaró
niet zelf aan deze conferentie deel-
De geallieerden hebben eveneeens grijpt."
De conferentie te Moedante
is nu ook weer herva:.
Verzekerd zordt, dat de Turken zicb
thans veel inschikkelijker tooncn dan ie
voren.
De kansen op een verdere vermijding
in wapengeweld staan dus thans n:ct
slecht.
De Turken en de Sultan.
Kolonel Nuri 13cy. die in nauwe rcla-
e staat met de leden der Kemalistische
regeering, bevindt zich sederi ceaigen
tijd te Berlijn, waar hij bezig is niet ce
afwikkeling eer inkoopen en vooriadca
van de Turksche regeering.
Tot een medewerker -.an de „VossL
scie_ Zeilung" vei klaarde lvij het vol
gende omtrent de verhouding tusschen
de regeering van Angora ca dt Turksche
dynastie te Kom.Mntinopel,
„Wij Turken beschouwen het kihali-
faat als een onaantastbare traditie, ah
de „rocher de bronze" onzer religieuze
overtuiging. Voor alle Turken, zondci
uitzondering, is het daarom heiligschen
nis, het khalifaat te Konstantinopel aan
te tasten.Al bestaat ie Angora egen des
persoon van sultan Mecbmed VI ecu ze
kere ontstemming, zoo is deze opposi' t
toch geenszins gericht tegen het sulta
naat als zoodanig.
De bezwaren egen Meckmed zijn ont
staan, doordat hij voor de nationale ge
voelens der Turken, die thans zoo hoog
zijn opgelaaid, geen begrip heeft en nic:
in staat sclijjat te zijn, overeenkomstig
hun streven te handelen. Het belang der
natie vereischt daarom, dat hij wordt
opgevolgd door iemand, die een beter in
zicht heef: in de groote beweging, die
door Kernal Pasja tot de oveiwinning is
geleid.
Men meent zoo iemand gevonden te
hebben in den persoon van prins Medsjid,
die de Europeesche talen bent, dc Wes-
terschc cultuur beheexscht, doch niette
min de Turksdie nationale gedachte be
Feuilleton
Naar het En golsch van
Mrs. C- N. WILLIAMSON.
27)
Nog bleef Lucille staan. Als zij deze
gelegenheid, om met meneer Smith
te spreken, voorbij liet gaan, kon zij
alle hoop, om de courant nog voor
Sir Griffith te redden, wel opgeven.
Moneer Smith keek even later op.
„Ben je daar nog, Louisa?" vroeg
hij. „Scheelt er wat aan?"
„Neen, ja„ o, meneer, z»u ik u
ïnisschien even kunnen spreken?"
HOOFDSTUK XXVI.
Louisa vertelt meneer
Smith de waarheid.
„Ik hoop, meneer", begon Lucille,
••dat u vanmiddag tevreden over mij
bent geweest. Het was mij alles no-r
zoo vreemd, weet u, want dit is de
eerste keer, dat ik in betrekking
ben".
„Wat? En mevrouw Devereux-Comp
ion heeft mij zulke goede getuigen
van jo gegeven!"
„Dat heeft zij gedaan, om mij te
helpen".
„Zoo, zoo, dus je hebt mij eigenlijk
bedrogen".
„Ja, meneer, maar ik wilde de be
trekking zoo erg graag hebben".
„Waarom in s hemelsnaam? Naar
ik hoor zijn er in Londen haast geen
dienstboden meer te krijgen, dus zou
je heusch geen moeite gehad hebben,
om een dienst te vinden'.
„Maar ik wou zoo graag bij u in
betrekking komen, meneer. Ik had
güboord, dat u zoo'n knappe mail van
zaken was, en ik wilde u zoo graag
om raad vragen".
Meneer Smith was dien avond in
een bijzonder goed humeur. Het di
ner en de besprekingen daarna waren
zeer naar zijn zin verloopen. In plaats
van haar du6 op barschen toon te ver
zoeken, de ka:ncr te verlaten, zei hij:
„Zoo, zoo, je wou me dus om raad
„Ja. meneer, v.ant ik ben in groote
moeilijkheden".
zijn mijn lievelingskleuren voor
vrouw, vooral ais zij cr een aardig
gezichtje bij heeft".
Louisa greep naar haar hoofd, zette
haar mutsje af en ook de pruik.
Meneer Smith keek haar sprakeloos
van verbazing aan, want in plaats
van zwart haar, zag hij nu een weel
de van golvend goudblond haar.
„Groote genade!bracht hij einde
lijk uit. „Wie ben je? Wat be tee kent
dit? Ik heb toch, hoop ik, geen vrou
welijke detective in mijn thuis ge
kregen?"
„Neen, meneer, alleen maar iemand,
die graag de Evening Recorder ran
u wil koopen".
„Die vrouw is gek!" riep de oude
heerr uit.
Lucille richtte zich in haar volle
lengte op. Joan Ames was voor goed
verdwenen. Lucille Chandler, de mil-
lionnaire, stond voor hem.
„Neen. gek ben ik niet", zei Lucil
le. „hoewel het mij niets verbaast,
dat u dat een oogenblik gedacht hebt
„Hm. spreek dan maar op, maar, 'deneer Compton heeft een paar da-
zöouls ik je gezegd heb, hei ie heel gen geleden getracht, 11 te spreken tc
jammer, dat je bij jou teint en jou krijgen, om u te vertellen, dat er nog
kleur van oogen zwart haar hebt j een andere pretendent voor uw cou-
„Z011 u mij liever helpen, als ikrant was, die daarenboven genegen
geen zwart haar had, meneer? Welke was, eon nog grooter bod te doen dan
kleur vindt u dan het ipooiste?" i meneer Levy. U was echter ongesteld
Meneer Smith lachte. en kon hem niet ontvangen. Daarna
•>Wel, rood blond en kastanjebruin deed mevrouw Dcvcreux-Compton een
vergeefsclie poging, om bij u toegela
ten te worden. Ik moet dus wel zelf
trachten,om tot u door te dringen.
Ik hoop, dat u mij vergeven zult, dat
ik tot een list mijn toevlucht geno
men heb en u mij de Evening Recor
der zult willen verkoopen".
De oude man begon opeens harte
lijk te lachen.
„Ais da: geen Amerikaansche wijze
van doen is, weet ik het niet", zei
hij.
„Maar ik ben een Amerikaansche"
„U verdient, jonge dame, dat ik u
zonder pardon de deur wijs".
„Maar dat zult u niet doen, ten
minste niet, voordat u mij dc cou
rant verkoeld hebt".
„De courant is al zoo goed als ver
kocht".
„Ja, aan meneer Levy, dat weet
ik, maar u liebt nog geen definitief
besluit genomen".
„U bent goed op de hoogte".
„Dat ben ik zeker".
„Maar weet u wel, dat er voor het
koopen van een courant heel wat geld
noodig is?"
„Ik bied er u twee honderd duizend
pond voor".
„Wat? Wie bont u, aJs ik vragen
mag? Toch'geen juffrouw yander-
brlt?"
.jNeon, ik ben Lucille Chandler, tic
dochter van den Zilverkoning Chand
ler, zooals ze hem in Colorado noem
den. Misschien heeft u indertijd wel
van liem gehoord".
„Zeker heb ik van hem gehoord en
ook dat zijn eenige dochter op weg
naai- Engeland, verdronken is. Er
heeft een lang bericht over in de Eve
ning Reoorder gestaan".
„Dat bericht berustte op een ver
gissing. Het meisje, dat onder mijn
naam verdronk, was Joan Ames,
journaliste. We hadden afgesproken,
gedurende eenigen lijd elkanders
plaats in te nemen. Zij ging met <ie
boot, waarop ik voor mij een hut be
sproken lltad, en ik ging als Joan
Amos met de Monnebraska. Toen ik
hoorde, dat Joan verdronken was, be
sloot ik, mij nog eenigen tijd voor
haar uit te geven, maar nu wcnsch
ik mijn plaats ate Lucille Chandler
weer in de wereld in te nemen. Ik
heb al aan mijn oom, een stiefbroer
van vader, meneer Simpson te Den
ver getelegrafeerd en ook aan mijns
vaders zsakwaarnemere. Maar. o,
zegt u mij, voordat ik verder ga,
eerst, of u mij do courant wil ver
koopen"
„Wat zal ik daarop antwoorden'?
Eigenlijk heb ik meneer I.evy al zoo
goed als mijn woord gegeven en bo
vendien zou het voor meneer Curtis
Askew een van de redacteurs van dr
Evening Recorder, een groote teleur-'
stelling zijn. Kent u meneer Askew
6oms?"
,Ja, ik heb hem een paar maal ont
moet", antwoordde Lucille, „op het
kantoor van de courant. Den twee
den keer, dat ik hem zag. was, toen
ik op Sir Griffith Knight zat te wach
ten, en meneer Askew, die niet wist,
dat ik er was, de papiermand van
Sir Griffith omkeerde en een ver
scheurden brief aan elkaar paste".
„Misschien moest hij iets zoeken,
dat voor de courant noodig was".
„Dat zat wel", zei Lucille.
„Maneer Askew", ging de oude
heer voort, alsof hij Lurille's opmer
king niet gehoord had, is mij bii de
onderhandelingen met meneer Levy
herhaald© malen van dienst geweest,
en ik ben hem dus veel verschuldigd.
Wordt menear Levy eigenaar van de
courant, dan zal déze, daar hij oolr
veel hnlp van Askew gehad heeft, hem
zeker tot hoofdredacteur aanstellen,
terwijl als ren vreemde de Evening-
Recorder van mij koopt, Askew zal
moeten afwachten. 1k>c déze over hom
denkt. Natuurlijk krijg ik liever twee
honderd duizend pond dan honderd
vijf en zeventig duizend voor iv.br.
courant, maar ik mag niet oneerlijk
tegenover meneer Askew zijn".
„U denkt dus, dat ik, als ik elgre
