hi ma or gowOrtien, hetgeen oofc moet WOi
den toegeschreven a»a hot optreden
het publick, hetwelk meer en meer
Groots nut van reddSogshakeu op en
naby dc bruggen beseft. De havouainbto-
uarou voor de controle over do schoep
vaart /.yn mede belast met het toezicht
op bovenbedoelde haken en maken
elko rondo rapport over hun bevinding;
zy zorgen tevens, dat, indien er iet-s
keert, dit weder zoo spoedig mogelijk in
orde komt, ook, waaneer er rapport go-
maakt wordt door een snrveilleerendo:
agent van politie. Voor vorwiaseiiii_
verloroa o£ io het ongereed© geraakte ha-
keu, «yn steeds roservehuken ia voormar
De brugwachters in het algemeen heb
ben opdraulit, om in dienst zijnde te zor
gen, dat de reddingsmiddelen op en nabij
hun brug steeds voor direct gebruikt
reed kggen; de coutroleerende ambtenaar
beeft eveneens opdracht too te zien,
alles behoorlijk in orde wordt gehoudci
Hot bestuur van den Bond bestaat uit
de hoeren Mr. L. H. Fesoliottc, vocr/it-
éor; A. J. Moyeriuk, Secretaris; Haarh
J. vrui Gemen, Penningmeester, A.
Bierlee, Commissaris en J. H, A. Bos,
Commissaris.
WIJZICINC RADENWET.
Dezer dagen is de indiening te
wachten van een wetsontwerp tot wij
ziging van de Radenwet, met het oog
op bezuiniging.
CHARLES BOISSEVAIN.
Iii de Zaterdag ge-houden bestuurs-
rergadorine van den Nederlandse-hen
Journalistenkring, beeft dc voorzit
ter onder instemming van alle aan
wezigen, met hartelijk© woonden her
innerd aan bet feit, dat de oud-wesi-
dent ©n het eere-lid, dc heer Charles
Boissevain, dien dae den leeftijd
Sü ïaar had bereikt, en de hoop uit
gesproken. dat hem, in goeden wel
stand nog eon aantal iaren geschon
ken mogen worden. De heer Boisse
vain is ook telegrafisch uit naam van
den Kring geluk gewenscht.
VRACHTPRIJZEN VOOR HOUT-
VERVOER.
Door de Begeërihg is goedgekeurd,
meldt de ,.N. VenJ. Crt.", dat met
gang van 6 November a.s. bii de Ne
der'andsche Spoorwegen een speciaal
tarief wordt ingevoerd voor de
tending van vrachtgoed zoowel als
stukgoed als in wagenladingen
bout geen teenhout) oc»k geschied,
dooh onbezaagd en onbehakt (ook
claverruiters), afkomstig uit Neder-
landsche bcsschen, mits niet langer
dan 8 Meter en met geen grootere
doorsnede dian 10 centimeter, alsmede
van rniinhout. De vraebtprijzen zul
len hiervoor 20 pet. lager zijn dan de
tegenwoordige.
NED. HISTORISCH SCHEEPVAART
MUSEUM.
De minister van Marine, de heer
W'esterveld. en de minister van On
derwiis. Kunsten en Wetenschappen,
dr. De Viseer, laatstgenoemde verge
zeld door ihr. mr. Feith. secretaris
generaal van zijn departement, zul
len a.s. Woensdag te Amsterdam de
opening bii wonen doen- de Koningin
van het NeJierktndscb Histortébh
Scheepvaart Museum.
FINANCIEEL COMMISSARIS VOOR
ALBANIë.
Het Vaderland scèryft:
Naar wy vernemen heeft do Volkei
bond door middel van onzen Minister vj
Buitenlaudsehe Zaken, den heer R. Zny-
lerhoff, lid van do Rekenkamer, gepolst
over het financieel commissariaat
Albanië. 1
De Luxemburgsohe professor Calmös
heeft, eveneens op verzoek van den Vol
kenbond, reeds een rapport over den eco-
comisehen toestand in het genoemde '.and
opgesteld, van welk rapport do hoer Zuy-
dorhoff inzage kre-eg. De voor ons land
vleit-ndo aanbieding staat ongetwijfeld
verband met de werkzaamheden, we!
de hoer Zuyderhoff, zooals men weet,
eemgan tyd gleden te Genève heeft ver
zicht, toon by was aangewezen, om dc
rekening van den Volkenbond te contro-
leeren.
Wellicht heeft ook nog wel do herinne
ring aan onzen Thomson tot do aanbie
ding meegewerkt,
DE ZUIDERZEEWERKEN.
To Hoorn zyn de werken aan den Zui-
derzeodyk begonnen. Van daar tot Schel-
linknorst wordt ann den bimiODkant
den djjk een weg aangelegd.
Dr. N. A. J. ïoorhoe?e.
Omtrent den bekenden homoeopatischcn
geneesheer, dr. N. A. J. Voorhoeve, wiens
overlydeii wy reeds meldden, lozen
nog ju Hot Vaderland:
11 y was de eerste hoiuocopatischo ge-
uccaucer in onze stad en de hoofdlei
der homocopatisclio beweging iu ons t\\
Na la Februari 1S80 aan do Leidsohc
Hoogeechool onder leiduig van P:
tuimetu gepromoveerd te zyn op het
proefschrift: Over het oatstpau der :ou
getiitaudo fibrine-cylinders, deed oy een
studiereis naaT Duitschlaud, waar by :e
Berlyu en Stuttgart de homoeopathic be-
stuueerdo on in het Diacou—isonhuis te
Stuttgart do pruetisehc toepassing der
adeuwe gouoesmetiiode zag. Dr. van Sink
was daar zyu leermeester.
Overtuigd van de doeltreffendheid der
memode, tiet ng de anopafctne geheel va- verkregen,
ren en vestigde hy zich Dm.treeks 1SS1
als homoeopatihisck geneesheer te Den
Hang. Weldra mocht hy zich in -cu uit-
gobreide praktyk vorheugen. Hy werd
uiet alleen veler huisarts, maar trok van
heinde en ver uit het land patiënten tot
zich.
Onvermoeid verdedigde hy ook i
openbaar debat de methode Honu
maun. Hy was hoofdredacteur en oprich
ter van het Homoeopathisch Weekblad,
waarin voel artikelen vau zjjn hand ver
schenen. Sinds 1888 beklceddo hy het
voorzitterschap van do voreenig
bevordering van de Homoeopath:
»UU geschriften noemen we byzondor het
Homoeopathisch artsenijboek en de bro
chure over Het Wezen der Ilomoeopathie.
Het Homoeopathisch Ziekenhuis te
Oudenryu is vrucht van zyu onvermoeid
streven. Na eeuige moeilijke kinderjai
floreert hot thans good onder do leiding
van den zoon des overledene, dr. J. N.
Voorhoeve. Het ziokeuhuis heeft -10
bedden.
Behalve op medisch terrein b-swoog or.
Voorhoeve ziek ook op geestelijk terrein.
Vele jaren was hij voorzitter van de
school niet den Bybel in do van Ostade-
strnat te Den Hang; het weekblad Timp-
thcus telde hem onder zyu vasto mede
werkers. Verder was hy nog leider van
oon groOten kring van Zoudagssoholen.
over het keelo land verspreid.
Do sterke, lovondige man is in korten
tjjd geveld. Veertien dagen geleden be
handelde hy nog een paar van verro ge
komen patiënten. Hy was in zya kring
een zeer - gezion en gel-iefd man.
De teraardebestelling van hot atoft'e-
lyk overschot heeft Woensdag a.s. op de
Algemeen© Begraafplaats to Den Haag
plaats. Vertrek van hot sterfhuis te 111/2
Het parlementair* Jubileum
der s. li. A. f.
In de groote zaal van Tivoli ie
Utrecht heeft Zondagmiddag de S. D.
A. P. hei feit herdachte dat 25 jaar ge
leden de eerste sociaal-democraten hun
intrede ia het'Nederlandsche parlement
deden.
De zaal, welke geheel met genoodig-
den bezet was, hadden Utrechtsche arbei
ders met doeken, groen en bloemen ver
sierd. Aan den wand van het verhoogde
gedeelte der zaal waren grooie portret
ten opgehangen van de overleden Ka
merleden Tak, Helsdingen en Spiekman,
geleekend door den heer Bridé, te
Utrecht. Verscheidene organisaties had
den bloemen gezonden.
Toen de Kamerledeii en het partijbc-
stuur de zaal binnentraden, werden zij
langdurig toegejuicht. Zij namen plaa s
op bet podium, mr. Troelstra aan hc-
hoofd van de bestuurstafel; aan diens
stoel was een met bloemen versierde
zweep bevestigd.
Het Utrechtsch Stedelijk Oikest, on
der ieiding van den heer Ever Cornel s,
opende het feet met de Inte.-.irtionale
De Geyter, die staande werd aan
gehoord; aan het einde was er luid ap
plaus.
Redo van den heer Vliegen.
De voorzitter van het partijbestuur, dc
heer W. H. Vliegen, sprak daarna een
openingswoord. Hij zeide, blijkens he:
verslag in de N. R. Crt., dat 25 jaar ge
leden de toestanden heel anders waxen
dan thans, dat in 1894 de S. D. A. P.
werd geboren uit onmacht van het anar
chisme en in 1S97 voor het eerst mee
deed aan de verkiezingen. Hel werk, dar
toen gedaan moest worden, dwingt eer
bied af, als men dc organisatie van
thans vergelijkt met die van toen. Eerst
Troeistra, daarna Van Kol en Schaper
kwamen in het parlement. (De vergade
ring zingt hun „Lang zullen ze leveni"
toe).
Utrecht is de partij eigenlijk gebo
ren en gegroeid, vandaar dat men thaas
Utrecht bijeen kwam. Spr. vestigde
volgens de aandacht op den vooruit-
gang van de partij, ook wat het aan'
Kamerleden betreft. We hebben, l>
zeide hij, in deze kwart eeuw moe
dagen gehad en ook veel dagen van
strijd. Dan herdacht hij de overleden Ka
merleden Tak, Spiekman en Helsdin
gen, aan wier nagedachtenis hij zeei
waardecrende woorden wijdde. Ook her
dacht spr. dankbaar, wat dr. J.
Leeuwen voor de partij en de arbeiders
beweging heeft gedaan. (De aanwezigen
stonden eenige oogenblikken op.)
We worden een dagje ouder, zoo ging
jpr. voorter zijn er onder ons, die
50 jaar dienst hebben. (Geroep Vaa
en luide instemming), doch 1
vertrouwen gaan we de volgende 25
ren tegemoet. We gaan het land in
zullen trachten, zoo spoedig mogelijk do
oerwinning te behalen.
Het zangkoor „De Stem" ie Utrecht,
zong daatna „Morgenrood", vai
W. de Nobel.
Rede-Mr. Troeist.-a.
Onder het zingen van „De Internatio
nale" kwam daarop mr. Troelstra naar
oren.
Mr. Troeistra 2eide, dat de leden dei
D. A. P., maar ook dc Kamerleder»
behoefte hadden, thans bij elkaar te ko
men, Er is gedurende die 25 jaren zoo
veel tiouwe kameraadschap geweest. Het
zijn jaren geweest voor dc arbeiders,!
waarin zij scholing en vorming hebben
waarop zij Ihans kunnen
voortbouwen voor de toekomst. Aan die
dingen is dit feest gewijd, maar ook aan
die talrijke personen, die hun krachten
daaraan hebben gegeven cu reeds over
leden zijn. Maar mede is dit feest gewijd
aan de tactiek van de S. D. A. P., de
parlementaire actie, zooals die door ons
is gevoerd.
In den brecde schetste spr. hoe
1884 af in dc verschillende lauden de
sociaal-democratie tc kampen heeft gs.
had met allerlei machten, en hoe lang
zamerhand de grondslagen in alle lan
den werden gelegd. Hij haalde daarbij
persoonlijke herinneringen van den heci
Van Kol en hemzelf op. Vervolgens her
dacht hij het werk van de reeds ovenc-
den groote figuren uit de sociaal-demo
cratische beweging in de meeste landen,
en schetste dan, hoe in ons land de S.
D. A. P. tot stand kwam cn sedert 1S97
haar arbeid in het parlement heeft ge
voerd. De dag van heden is, zoo zeido
hij, een overwinning van de tactiek, A»-i
alleen voor de S. A. P., maar ook
voor dc vakbeweging. Haar tactiek is
even goed de juiste gebleken, al zijn er
nog een aantal arbeiders, die zich laten
gebruiken tegen de moderne arbeiders
beweging, zooals b.v. bij de Zaterdag
gehouden werkloozendemonstraties, en
al zijn er nog een aantal arbeiders, d'e
zich in anti-parlemen:air vaarwater laten
drijven.
Dit alles ten bate van de bourgeoisie.
Onze tactiek is de juiste gebleken, ook
het meedoen aan de verkiezingen.
Men kan natuurlijk een verkeerd gebiuiK
maken van het parlementarisme. Doch
een minderheid neeft steeds goed ;e
overwegen, wat het resultaat van haar
arbeid zal zijn. We hebben nooit net
standpunt ingenomen: alles of niets,
doen steeds zooveel mogetijk re-kenxng
geüoudcn met de werkeujkneid. Dat is
ook de opvoedende kraent geweest voor
vie arbeidende ktassc van ons parlemen
tair beleid. Het eerste groote treffen
was in 1903 bij de spoorwegstaking; toen
nebben we ia üei parlement de scnuld-
raag scherp naar voren gebracht.
Toen de kiesrechisuijd, dien we ten
sloite glansrijk nebbeu gewonnen. Ook
de 8 uren-dag kwam tul stana, na een
itryd van tbyo af gezamenlijk door pa--
ij en vakbeweging gevoerd. JJe ouder-
domspensionucermg kwam tol sianJ,
vooral ook door de actie gevoerd bi
het parlement tot ondersteuning van rie
motie-Duys. En ook de voedselvoorzie
ning heeft onze volle aandacht gehad
goed resultaat. In de toekomst
in de Kamer nog meer moties V3i
ons worden aangenomen. Maar ook al
erwerpt men onze moties, den inhoud
ervan zal men dikwijls toch moeien
lijken. Wal noodzakelijk is,
men in het parlement wel afwijzen, doc'i
men zal er toch toe moeten komen.
In 1918 hebben we de algemeene D
keering gekregen; we kon aen van alh
krijgen. Ons Kotterdamsch program z
gevieide toen. In deze kwart-eeuw
door ons in het parlement heel wat ont
maskerd, door Van Kol wat lndië be
treft. (Luide instemming). Jaar op jaar
hebben we getracht, alle krachten te ont
plooien en alle middelen aan te grijpen
om verbeteringen voor dc arbeiders
verkrijgen en de groeiende macht v
de arbeiders te verzekeren. De resultaten
van onze actie zijn niet uitgegeven,
dert 1897. De groei van de arbeiders
organisaties is tot een cultuurmacht ge
worden, die ons naar de socialistische
toekomst zal brengen.
Velen hebben daaraan medegewerkt,
cn ook de Kamerfractie hcëfx daarvan
ccn onderdeel vervuld, üe toekomst
brengt ons een nog moeilijker strijd,
omdat het kapitalisme zich niet aan den
v eranderden toestand kan aanpassen. Dit
geldt voor de ontwapening, de socialisa
tie enz. Die strijd zal zwaar zijn. Dat
mag ons niet ontmoedigen. Integendeel,
het zal een aansporing voor ons zijn,
aan tc pakken, nu de S. D. A. P. nog
nooit zoo eendrachtig is geweest als
ihans. (Luid applaus.) We staan aan hei
begin van het ware tijdperk der sociaal
democratie, dat ons voeren zal naar het
socialisme. (Luid cn langdurig applaus.)
Daarna was het woord aan den heet
an Kol.
D00UJV Ed0 Flmmen namens liet Tar
Vakverbond, de heer P. Moltmaker na
mens de Nederlandschc Veiceniging van
Spoor- en Tramwegpersoneel (die een
bloemstuk aanbood), do heer Ossendorp.
namens den Bond van Ned. Onderw'y-
zeis, de heer Smit namens den Bond via
Minder Marinepersoneel (die eveneens
een bloemstuk aanbood), de heer Mulder
namens de Ned. Vereeniging van Fa
brieksarbeiders (die een beeld „Dc
Zaaier" aanbood), de heer Van der Meu-
len namens de Ned. Vereeniging tot af
schaffing van Alcoholhoudende Dranken,
en de heer Goudsmit namens dc Ver.
an Bakkersgezellen.
Wegens het late uur konden tal van'
andere sprekers niet meer aan het woord
koiuen.
Het orkest speelde nog de jubel-ouver
ture van Weber, waarvan het laatste ge
deelte, de Marseillaise, staande werd
aangehoord. Aan het einde brachten de
aanwezigen een ovatie aan Evert Cor
nells en het orkest.
De heer Vliegen stelde ten slotte vast,
dat het feest is geslaagd, bracht daak
aan allen, die daartoe hebben meege
werkt, in het bijzonder den heer Evert
Cornells en zijn medewerkers, en voorts
aan de zangvereeniging De Stem c-11 de
heeren Jan de Haas cn Bridé voor hun
arbeid aan de versiering van de zaal.
ber zya öOsten verjaardag vierde, heeft niets durft bek»
een hein toegedachte hulde bjj die Do romantiek bloeit hier als een ge-
gelegenheid bedauat. Hy zal daarvoor i heunzmn.go bloem in het armoedig-
zyn goede redenen wel hebben gehad,'tuwe leven vau de o.ude volksbuurt,
i-aaruaar ik niet wil gissen. Het aan- Het klinkt vreemd, die idylle in zulk
'aarden van zulk een massale vcreering eeu omgeving en toch niet ten eenen 1
s ten slotte een pensoonlyke zaak. En er onwaarschyn.yk en fantastisch. Door
wordt, vooral op het toon eel, in den'la- zeer fyuo ont.ed.ng van wat er in
tyd zooveel gehuldigd, dat het menseheiUiarte.i omgaat, heeft Quorido
„spontane" eerbetoon do aaiitrekkclyk- er ontroereudo realiteit aau gegeVtu.
heid van het byzondere gaat verliezen,Het nadert nooit het abstracte; want de
utc-gendeel den sceptisch-kritischon zie schryver herinnert ons telke:
der Nederlanders opwekt. omgeving, waarin dio zielestryd wordt
Intusschcn werden wy, bniteu den uitgestreden; wy krygyn verscheidene
kunstenaar om, herinnerd aau het feit, Jtykjes uit het aehteruuurt-leven, schil-
Toespraak van don heer
Van Kol.
De heer Van Kol zeide, dat hi» 25 jaax
geleden niet in het parlement wilde,
doch dat de partij hem er toe ged wongen
heelt. Daarvoor is hij de partij thans
zeer dankbaar. Het heeft hem in de ge
legenheid gesteld, een kwart eeuw te
vechten, vooral ook voor de Indische br-
volking. De eerste rede in het parlement
van spr. was om de corruptie in Indtö
aan dc kaak te stellen, en 25 jaar late»
gold zijn laatste rede in de Eerste Ka
mer eveneens de corruptie in lndië, zij
het dah ook met de petroleum.
Spr, gaf vervolgens eeu overzicht van
hetgeen de Kamerfractie voor Indie heelt
gedaan. Dc bevolking is thans ontwaakt
eu wil strijden voor een beter lot. Eu
dat geeft hoop voor de toekomst. Indien
de regeering geen oog heeft voor de
nieuwe tijden, dan gaan we in Indie eert
olutie tegemoet, die veel bloed en
tranen zal geven. Laten de jongeren
medeleven met deze bevolking van rall-
lioenen, die nog leeft onder druk en
heerschappij. (Luid applaus.)
Vervolgens sprak mevr. Wibaut na
mens den Bond van Soc.-Dem. Vrouwen
clubs, de heer Stenhuis namens het N.
V. V. (die tevens mr. Troelstra een beeld,
vooistellende „De Intelligentie", aan-
dat hy genaderd ia tot de halve eejw,
ot een leef'tyd, waarop vele kunstenai
n anderen, die in hun jeugd van
lede» spreken, lang door het publiek
ergeten zyn.
Als wij even ornkyk boudeu, sta
ry verbaasd over hetgeen Querido, sedi
oor 't eerst de aandacht werd gevosti
op zyn artistiek werk, lieoft produceord,
te midden van de beslommeringen eer—
journalistieke werkzaamheid, die
velen de hahden meer dan vol zou hi
ben gegeven. Inderdaad „talloos" z
de artikelen van zyn hand, verschenen
in dagblad en tijdschrift, waarlijk geen
artikelen van het slag, tint men uit de
mouw schudt als een goochelaar. Daarby
welk een zee van ureu uioet hjj hebben
besteed om de verbijsterende belezenhei
te verkrijgen, waarmee hjj ons telkei
weer verbaast.
Vyftig jaren, na den kiudcrtijd alle be
steed aan rusteloos werken, opnemend on
scheppend, zonder een periode van ledig
heid! Een vorig jaar ontvingen wy het
derde deel van „Do Oudo Wnerold" hoe
men er ook over oordeolen moge, csn ge
weldig stuk arbeid, dat zeker het nemen
van een groote rustpoos zou rechtvaardi
gen. En ziet de vijftigjarige verraste
zyn laudgenooten alweer met een feest
gave, die waarlijk niet ii 1' iinprovisto
kon geschreven worden, 550 pagi
waarin cjm materiaal is verwerkt,
honderde uren van lectuur, waarneming
studie moet hebben gevorderd.
daaflby geen spoor van verzwakking of
verslapping, noch van zolflierbaling,
een zekere luchtigheid en gemakzucht,
waartoe menig schrijver of ander kun
stenaar, die zidh gedekt, weet door - de
populariteit, zich liet verleiden.
net boek is getiteld „Manus P
wordt aangediend als een deel
„Amsterdamsoh Epos do Jordaau". Het
erscheen niet als een vervolg van dc
wee deeleu, gepubliceerd en vele malen
herdrukt bjj de Maatschappij voor Goede
Goedkoope Lectuur, maar by de uit-
ors Scheltens en Giltny, to Amsterdam
Nergens las ik, -dat „De Jordaau"
overgegaan op een andere firma. Mogen
wy dit boek dus beschouwen als
soort intermezzo, een greep in den onge
twijfeld enormen voorraad indrukken, - cr-
zauiold by zijn uitgebreide studio in loco
van liet merkwaardige Amsterdamselie
stadsgedeelte1? Ik ben geneigd, het zoo
op te vatten. Het boek brengt wel de
zelfde personen ten tooncele, die wjj ont
moeten in de vorige doelen, maar het fe-
let niet, de geschiedenis to vervolgen
Corry Scheendert en Mooie Karei, welke
do oigenlyko „romance" do kern vormde
van het Epos.
Karei treedt in dit laatste boek niet
op, wèl Corry, in verband met Manus
Peet, dien de lezers van „De Jordaan
leerden kennen in de uabijhoid van Jo
den Jet, de vreeselyke koppelaarster.
Wjj lezen hier, hoo Corry, ontkomen
aan het gevaar, zich maatschappelijk
heeft hersteld; zij is nu winkeljuffrouw,
oen dame min of meer iu de nederige
omgeving van het ouderlijk huis in den
Jorduan. Zy beweegt zich vry ou onaf
hankelijk, maar zy lydt hevig aan ver
zwegen liefdesnart. Dat Karei geen no
titie van haar neemt, martelt haar, en
zy vindt alleen troost in do vriendschap
Manus, den bultenaar, die ook zijn
eigen leven leidt, verbonden nog :inn
liet Jordaan- milieu, maar hoog uitste
kend boven het peil der menschen, met
wie hy omgaat. Do ontmoetingen met
Corry) schenken hom eon zonderling ge
luk, gemengd met diepe smart; waut do
arme, naar het lichaam misdeelde, koes
tert- een geheinto liefde zonder eenigo
derachtig ou nleurig, iu het lokale
dulair, verrykt ongetwyfeld mot vondsten
van den sunryvor, die ui het kader p
sen. Onder moer krygou wy eeu typisch
vors, saaiugosteid uit Joruaausche st oeid
en bynamen; berymd door Manus Peet.
tk senryf er een stuk van over:
Koes-sonder-'looue ook rejaai:
Kwam nut Ti-k-al op de schaal,
Verkikkerd op de dans
Kwam ook du oude Gans.
Halxsacnt-Eitjo, Stale Toon,
Snottertjo en se soon
En do liaarioinmermug
Dio meldde d 'r oige ving.
Ook Holland sei
Kikkie schik b\j,
Eu de Takketrapper,
En Teun de Papper,
Ook Schoppe Ka
Kreet luid hoernal
Vraag Rotje ook
En Pypie-rook,
We vrage, riep Jau Peperment,
Jaap Asch en Vullis tot president.
Hiermee is de voorraad nog lang niet
uitgeput. Wy krijgen verder nor; vele
staaltjes van volkshamor en vol: nti-
mentaliteit. In Bromtol, Corry's b o.rtje
schiep do schryver de kristallisatie van
den Amsterdamse.bon straatjongen; schil
derachtig '011 typisch. Hy breugt ons in
den kolder van eeu honden-koopman, dio
vol liefde is voor al hot levend gedierte,
waarin hy handelt. Dat alles wordt be
schreven mot de nauwkeurigheid van een
Zoln, don rykdom van een Breeroo, en
toch in zoo geheel eigen stijl, geheal Que
rido en geheel bazeerend op hedendaag
se ho werkelijkheid, nitgebeeiJ met beur-
ernstigo eD speolscbe kunstennnrs-
fantasie. Ja. het is een echt stuk Jordaan,
ditmaal echter minder als hoofdzaak dan
omlijsting en achtergrond dienend
voor oen zoor byzondor 6tuk work. Dat
is: de geostelyko vorming van Manus
Peet. De bultenaar, verstootene ondi
hevig levende, zich uitvierendo mcnschen
om hem hoen, draagt in zich de kiem der
:ovenswysbeid, dio door lezen en den
ken wordt ontwikkeld. By toeval aan 'I
lezen geraakt van ander werk dam aoliter-
.1 retour, wordt hy gedreven door
1 -.-.iieschbaren dorst naar kennis. Hy
-zwelgt een inasa boeken, maar hy
is geen verslinder zonder meer. In de een-
litmlteid van zyn zolderkamertje
m buitenweg, naby hot kerkhofje „Te
Vroeg" leest en peinst hy -in
uren, en ontwikkelt zich tot
didnet-wyegeer. Zoo geeft by vulling en
bevrediging aan zya Uwen, dat vreemd
blyf't vau do vermakon en voldoening!
dor mensclien om hom heen. Hy schept
zich uit do' wijsheid der eeuwen een
eigen leveuafilosof-ie. Manus doet meer.
Hy beweegt zich in don geest in vervlo
gen tijdon; maar hy, man uit het volk,
kind van Amsterdam, door zyn ervariu-
geu bekend mot do afgronden vau het
teven, volgt ook de „faits et gestes", het
geschrevene cn het gesprokeu woord van
ilksleiders, dio allen het onfeilbare
roeept bezitten voor hot geluk dor massa.
Hy karakteriseert hen allen iu zyu ge
dachten, hij weegt ze togen elkaar. Doch
doet geen keuze; hy wil zelfstandig
blijven in denken en handelen. Zwaar
wordt zyu stryd, of hy zich in afzonde-
ing geheel zal terugtrekken uit eeu wo-
reld dio hom walgt, buiten de eischen
voor zijn sober levensonderhoud, alleen
blijven met do heimelyko liefde, dio zijn
kwelling, maar ook zyn troost is, dan
wel ouder dc mcnschen gaan om te doen
wat zyn zwakke hand, geleid door zyn
fyn ontwikkelden gecet, te doen vindt.
Manus kiest hel laatste.
„Hy moest altijd zwerven, liefhebben, -
sterk en onwankelbaar liefhebben; hy
moest lijden onder do men se he 11, met al
de ontgoochelingen, de martelingen en
vernietigingen van idealen; niet al de
korte vreugden en do vervoeringen van
onkele minuten, die, iu zaligheid, als ja
ren duurden.
Dat denkproces van Manus de Bochel,
de uitvoerige, arguinonteerenöe kritiek
op vele partymannen, hun leuzen on har»
1, niet gecamoufleerd in fictieve
romant-ypeu, maar allen mot namen ge
noemd, geeft de groote beteekeuis aan,
dit boek. Zijn auteur moet ee:i massa »ec-
tuur doorwerkt, een schat vaa persoon
lijke indrukken verzameld hebben, om
aldus do gedachten van Manus Peot to
kunnen weergeven en zoodanig to objec-
tiveeren, dat de schryver niet om het
hoekje komt kyken als wjj in dc illusie
v-erkeereu, den sympathiekon bultenaar
to zien. Het werd tot een brok geschie
denis der demoeratischo beweging in ons
land on in onzen tijd. Het zal lozers, dio
zolf hun overtuiging hebben op (lit ge
bied, natuurlijk moeilijk vallen, volkomen
neutraal dit boek te beoordeelen. Zij mo
gen, waar ze zich geraakt achten, zich
troosten met do overweging, dat elk /.(ia
portie kreeg. Een knap stuk werk ia net!
H. J. STRATEMETJER,
Ingezonden
Van Ingezonden stukken, geplaatst of
niot geplaatst, wordt de kopie den inzender
Di"t teruggegeven.
Vnor den inbond dezer rnhriek stelt de
Redactie rich niet aansprakelijk.
ESPERANTO EN DE PADVINDERS.
Aan de Kennemer Padvinders.
Jonge.ui.
Met l.enoegcn vernam ik, dat de
Padvinders in den Haag en Utrecht
Esperanto kunnen spreken en ver
slaan. Tot mijn spijt kan dit van ae
Kennemer Padvinders nog riict ge
zegd worden..
tan toch zult ge mij totgeven, uat
het aaugenaain voor jelui ir.oet z.,n
ook eens met de Padvinders uit un
uere lanitn te conespondeereSt En
hoe heerlijk zult ge het vinden ook
eens buitenlandscue Padvinders te
ontvangen en rond te 'ei-len en vve-
derkeertgo hen eens in hun land op
te zoeken.
En kent ge nu wei iets cnaangena
mer, dan iemand te ontvangen of te
bezoeken, met wien ge niet kunt pra
ten over zaken, die je h°iden na aan
het hart liggen
Reeds in 1914 is Engeland verdeeld
in 67 districten voor het Fsperanto-
onderwijs aan de Boy Scoots. Op een
internationale bijeenkomst te Bir
mingham van padvinders
waren verscheidene Spaansche jonge
lui Doch de taal, die zij in Engeland
le hooren kregen, was hun geheel
vreemd. Eén Spaansche knaap was
Esperanto machtig, terwijl onder de
Engelsche boyscouts er velen dc we
reld-hulptaal kon '°n gebruiken. Die
ééne Spanjaard a».eén had iets aan
het gezelschap, kon zich uiten, kon
vragen, vertellen en aanduiden. Hij
werd de tolk van zijn makkers, die
jaloersch tegen hem op zagen en op
de boot naar huis gingen, zwaar ven
voornemens om een volgenden keer
ook met Esperanto voor r|«g to
komen
Daar de padvinderij «aansluiting
zoekt in verscheidene landen, zal zij
tot de hulptaal wel haar toevlucht
moeten nemen. «Jongens van 12—lo
jaar zullen van Fransch, Duitscn,
Engelsch, Spaansch niet veel maken,
a' hebben zij een paar boeken van die
taal doorgewerkt.
Doch na één cursus van één jaar
in 't Esperanto zuMen de jongelui
zich met glans in den vreemde kun
nen redften
Dus padvinders van Haarlem bluft
in deze niet achter, maak je zoo .spoe
dig mogelijk Esperanto eigen, op dat
jelui bij het bezoeken van hel bui
tenland of het ontvangen van buiten
landers niot met den mond vol tanden
behoeft te staan.
Gaarne zijn wij bereid jelui in deze
met raad en daad bij te staan.
Groetend,
J. H. W. HABERMEHl»
Delegito U. E. A.
Gemengd kienws
EEN INTERNATIONALE CAM
PAGNE TEGEN DE DROOC-
LFGCINC.
Uit Parijs woidt geseind. De wijn
producenten en bar delaren in ge
heel Europa hebben een bedrag van
verscheiden millioenen francs bijeen
gebracht om een campagne „zonder
genade" tegen het drankverbod in de
Ver. «Staten en andere landen te voe
ren. Dc strijd wordt gevoerd door den
nieuw georganiseerden internationa
len bond tegen het drankverbod, die
zijn hoofdkwartier te Parijs heeft.
NOG NOOIT BLANKEN GEZIEN.
De Deensche ontdekkingsreiziger
Knud Rasmussen heeft vijf Eskimo-
stammen ontdekt, die nog nooit blan
ken hadden gezien op een toohfc van
300 K-M. van de Baffins Baai naar
Yath, Keyed en Keewatin.
rcuc, „uat was een zelfzuchtige
dacute! Jo bent nog zoo jong!"
„12.611 vrouw van twee en twintig!"
„mout de jeugd houdt \an 1
hem, lietty en ji| zult er nog van
nieten, zoolang je wilt cn bij mij
komen uls je wilt!"
,Neen, dwaze John je praat er
<y»» r of het bij jou een govangenia
was! Wat betoekeut deze vrijheid
geleken bij het genot je vrouw te
zijn?"
„Vrouw!" herhaalde hij vol eer
bied. „Een mooi woord, Betty!"
„En „nian" ook, Jfohn".
Betty, lieveling wanneer?"
,üver drie maanden?"
,Dat is nog erg lang, maar.
„Zes wekey, Jack?"
O, onvergetelijk uur! Oogenblikken
<lic maar al tc snel voorbij gingen,
jiaar die een blijvende herinnering
achter lieten.
„John", zei ze ten slotte„als je
ge d huwelijk u la mode wilj; zal ik
iiet jo vreeselijk lastig maken'
„01" zuchtte hij. „Wal oen leven
zal dat worden!"
Maar plot-.ling schrok ze óp toen
r.c iu dc verte zachtjes hoorde roe
per.,
„Betty, lieveling! Betty kindje!"
Öetty fronste de wenkbrauwen,
Mond op en legde haar vinger logen
haar linnen..
„Siii, Jo.izi, praat er nog niet over:
Laat bet nog ons geheim blijven. Ivoin
laten wc ua„r bogcuioca gaan".
Langzaam liepen ze tussehen dc
/.ju uoor en zuchtten ornaat ue Lju
i snel gtng en yeroaasden er .zien
over dat ue zon al zoo laag stond, en
na een poosje zagen ze Lauy Belinda,
aankomen, gevolgd door den sergeant
un oen langen knecht.
„U stoute Betty!" riep ze uit. „On-
d'.ugeiKie poes, om 200 weg te lcoperi.
c0 je al meer dan een uur ioopeu,
zoeken ik heb je geroepen tot ik.
.n stem meer over bad. Och ma
joor geef haar alstublieft een standi
j voor me!"
„Neen mevrouw", antwoordde hij
buigend, „ik vrees dat het mijn
schuld was, ik wilde de freule de ro
zen laten zien en eh
„Maar tante", zoi het meisje, „wat
ziet u cr warm uit zoo rood!"
„Dat komt van de zon!" riep Lady
Belinda uit „ik kan de zon niet)
uitstaan, ik word er akelig van.
„Laten we dan in de schaduw gaan
mevrouw" zei de majoor, „op hejj
terras zal het koel zijn eiteen
kopje Hiee en hij bood haar zijn
irm san.
„Neen, neen, meneer, dat gaat he-
aas niet, we verwachten onze buren
Sir Oliver en Lady Rington, me-
touw Wadshurst en Lady Lydia Fly-
en dat is waar ook, stoute
Betty, ie zou vanuaag gaan paardrij
den "met meneer Dalroyd en Six- Jas
per ze kwamen je afnaten en ja
was er niet! Tóen kwam die arme me
neer Marehdale. vreeselijk ojigewon-
u 0111 je opinie te vragen over een
.a in een van zijn gedichten. En de
napilein is er ooit geweest, met air
Benjamin Tripp en zo zagen er zoo
elegant uit! Maar ze keken allebei
.leeneiijk ernstig! Dus u ziet wel,
majoor, we moeten heusch gaan'v.
Toon de Mjnuor hen naar het hek
vau den tuin had gebracht, bleef hn
lien 110e staan nakijkentoen zuchtte
hii on hinkte lana-zaam naar huis
terui'. Hét iraf hem een gevoel van op
luchting. toen hii bedacht, dat de
Viscount in Londen was. en daar en
kele daaen blijven zou. Na een poosie
kwam hii den sergeant tegen die eon
hark 1*1 de hand' had, die hii net
droeg of het een lans was; en de ser
geant glom van plezier en keek hijna
ondeugend.
„Hé. Zeb.' zei dc Majoor, terwijl
iiii hem eens goed bekeek. ..Zei», wat
zie je er keuris- uit!"
„Ik heb m'n beste kleeren aan, mo
nger. nieuwe, zooals u me bevolen
hebt!
„Ja. maar het zit hem niet alleen
in ie kleoren io ziet er jonger
uit."
„Och, ziet u. meneer", zoi dc ser
geant. een beetje verlegen ,,ik ben
zoo vrij geweest om m'n pruik te
poederen, ik hoop d«at u er niete tegen
heeft, meneer?"
„Nee. nee. Zeb beelemaal niet!
Het herinnert me aan vroeger!" En
de Majoor liep weer door en ging
glimlachend en zachtjes fluitend naar
huia.
HOOFDSTUK XIX.
Hoede Majoorz ij njeugd
weer verloor.
Het was een prachtige zomernacht
hoog aan den hemel stond de maan
en goot haar stralen over de aarde
uit. die daardoor een nieuwe, vreem
de schoonheid kreeg.
De Majoor .was op het punt om
naar bed te gaan maar hij bleef
nog even bij hel open raam van. zijn
studeerkamer staan en keek haar bui
ten. met een gelukkig gezicht, naar
de prachtige lucht, en droomde van
«ie toekomst, zoo a is voor <-11 na hem
zooveel mannen gedaan hebben. Ploi-
seling schrok hii ou en keek verbaasd,
toen hij op dit uur sergeant Zebcdce
nog buiten zag. Maar den sergeant
was het niet om droonien te doen,
scheen het.want op zijn schouder
droeg hij eon musket, aan ziin zii
hing een zwaard en uit een van zijn
groote zakken stak liet groote, met
koper gemonteerde uiteinde van een
pistooJ. Verbaasd stapte de Majoor
het raam uit en. volgde hem. Sergeant
Zeb&deo Liep heel omzichtig en keek
zoo scherp voor zicli uit, dat hii niets
merkt© van den Majoor achter zich.
Maar plotseling kraakte er een- takje,
d© sergeant <1 raaide zich onmiddellijk
om on bracht zijn musket aan den
schouder, maar toen hij den majoor
zag. Het hii dadelijk zijn wapen zak-
kon.
„Hé, meneer!" zei hij. ,,Ik dacht
dat u „het" was!'
„Het, Zebedee?"
„Ja. meneer het of hem of haar.
AJs het geon hem is is het een liaar
en als het geen hear is. is het een
„het" of laten we zeggen 'n spook.
Majoor. Ze zeggen dat er den laat-
sten tijd 's naohls een door den
boont'-- loopt."
„Eftn spook in den boomgaard,
Zeb? Höb je het gezien?"
„Nee, meneer, dat nu juist niet,
maar wat >k wel gezien heb was....
3til!"
De sergie-vnt stond nu plotseling
stil, en kroop in de schaduw van een
hegze waren nu dicht bij den boom
gaard en in de stilte klonk een ge-
nuseli. een krabbend geluid en toen
li ij do bladeren wat wegduwde zag
de Majoor een donkere gestalte ix>
ven op den muur oen nevelige
vorm die even scheen te blijven han
gen voor ze over dcu muur in Lady
Bettv's tuin verdween
„Dat was geen spook, meneer!''
fluisterde de sergeant, terwijl hij ziin'
musket In orde maakte, hii liep haas
tig door en wees op een voetstap ia
den zaohten, pas omgc-tpitten grond---
„Ik heb nog nooit gehooid dat spoken
schoenen droegen, meneer!" De ma^
joor keek naar'den voeti ndruk, vodde
zich plotseling koud en onpasselijk
en verbaasdtoen de sergeant op
den muur wilde klimmen hield hh
hem tegen
(Wordt vorvoigd.)
