TD
G G
G
HyRLEII'S Sutus
Brieven nit Berlijn
Rubriek voor onze Jeugd
K
Op üe Dievenjacht
Zaterdag 9 Decemlier 1922
DERDE BLAD
(Van onzen correspondent)
EEN PRAATJE OVER HET DUIT-
SCHE TOONEEL.
Berlijn, 3 December 1922.
Nu eena geen brief, uie aan de po
litieke of economische toestanden is
gewijd. In de laatste tijden geschied
de hier zooveel, steeg de economische
nood der bevolking dusdanig en trad
ook do tinnenlandscbe politieke cri-
Bis in zulk een stadium, dat een cor
respondent zich wel uitsluitend hier
toe moest bepalen. Maar een aan
merkelijke verandering is niet inge
treden on daarom kunnen wij deze
onderwerpen, die bij al hun belang
wekkendheid todh niet bijster verkwik
kelijk zijn, thars eens laten rusten.
Of hei munster politiek niet toch z'n
kop af en toe eventjes op zal steken,
weten we op 't oogenblik, bij het
schrijven van de eerste regels van
deze;: brief nog niet,maar we beloven
plechtig, dat het dan za' zijn: „pop
petje gezien, kaatje dicht".
Als we namelijk een brief of artikel
schrijven, denken we eerst behoorlijk
Dver het onderwerp na en gaan d«..n
pardoes aun de schrijfmachine zitten
en tikken er op los van Jan heb ik
jou daar. Er zijn menschen, die be
weren, dat dat verkeerd is; een
schoolmeester, van wien wij vroeger
les hadden, zette ons haarfijn uiteen,
dat men voor een „opstel" eerst de
„punten" moest maken, deze punten
dan rangschikken en vervolgens be
schouwingen over deze punten als
6aucijGjes of voor vegetariërs
kastanjes tot een snoer moest vor-
oindtn. Gezegd snoer was dan het
opstel. Wij kregen op school meestal
onvo.doende, waarschijnlijk, omdat
we niet voldoende viugens de voorge
schreven slagersmetuoUe werkten
Maar na deze misschien voor ons-
ze, i meer dan voor de lezers interes
sante herinnering, waarmee wc ons,
het zij uitdrukkelijk. gezegd, niet op
èen lijn weuscr.en te sieiien met groo
tte mannen, die naar men weet óók
altijd bosjes onvoldoendes op schoot
hadden, komen we tot het onderwerp,
dat we ons voor vandaag hadden uit
gekozen en dat wel de aandacht van
tie kunstlievende Haarlemmers ver
dient: Het Duitsche tooncel.
Berlijn is ondanks alles nog steeds
de eerste tooneelstad in Duitschland,
maar het had er tot korten tijd gele
den veel van, of het ernaar streefde,
alleen de eerste stad ie blijven op
bet gelned van stars, van theater
combinaties in één hand en van de
menigte der schouwburgen. De voor
opstelling, dat een schouwburg een
kunsttempel is, scheen niet meer te
geiden. Den vorige» winter, den zo
mer en een groot deel vtun den algu-
ioopen herfst was het niveau van wat
In de dozijnen Bcrlijnsfche sohouwhn
gen het publiek werd voorgezet, -
voudig beneden kritiek. Zoutclooz.-
operettes en misselijke kluchtspelen
met zang en dans was nog het beste,
wal op enkele uitzonderingen na de
theaters vertoonden, meestal stond-
bet peil nog lager en werden Fran-
bche blijspelen van twijfelachtig al
looi gespeeld ,met bedden op 't loo-
neel, liefst in elk bedrijf, met uit-
kleedtooneelen en walgelijke situa
ties. Te gelijker tijd werd in verschil
lende schouwburgen gogeven: „Dia
Schule der Kokotten". „Lissti die Ko-
kotbe" en „Karussel", dat net zoo
goeu den eersten titel had Kunnen
aebben. Daarbij gaven de operctte-
Iheaters „Die tolle Lola", „Der keu-
Bche Lehemann" en dergelijk fraais
zoodat een landgenoot, tc Berlijn op
oezoek, zijn verwondering over den
roem van Berlijn als -kunststad te
kennen gaf en wij op zijn vraag,of hij
met eens een klassiek stuk kon zien,
na langdurige raadpleging van tie
bladen niets anders Konden aanbeve
len dan „Die Jüdin van Toledo" van
Grillparzer, waarin ecliler de voor
naamste actrice, va den titelrol een
afstootelijkc hetaïre maakt.
Hat was in den zouter, toen do
staatslueaieis niet speelden. Deze, en
de voiksnuhne' z.jn de gunstige
uitzonderingen steeus geweest en
geven ook nu nog het goede
vooroeelu. Dat wii zeggen gaven
het tot voor de stanriug der tooneel-
Bpeters. Thans wordt haast nergens
gespeeld en er bestaal zelfs geen ge
ringe kans, dat de meeste scnouw-
burgen vóór liet winterseizoen 1923/24
hun deuren met meer zullen openen.
..en merkwaardig versciujnsei was,
dat aoor ae bank stukken of onmiU-
detijk uit hel Fransen vertaald, 01
volKomen voigens Frunsch voorbeeld
door Duitschers in elkaar geknoeid
werden opgevoerd. Goede Duitacvie
kunst scheen een tijdlang werkelijk
tiet meer le bestaan en als er eens
toevallig een goed stuk le zien was,
dan was het een Shaw of Oscar
Wilde. Het Berhjnschc tooneel werd
ioo. sterk door Fransche cn Engelsclm
mvloeden bcheerscht wat het re
pertoire betreft dat nu nog een
blijspel met veel succes wordt opge
roerd, geschreven door een Duit-
jBc'ner, maar volkomen van Engelsche
conceptie, getiteld „Die Erwchase-
xen", waarhij men alleen verwon
derd is, dat de kinderen in dit stuk
Niict tegen de „Volwassenen" sput
teren. Het stuk heeft niets om 't lijf,
maar het publiek is nu eenmaal aan
net, soort gewend. En het is tenmin-
ite geen ding,waarbij men een draaie
rig gevoel in de maagstreek krijgt.
Déze soort stukken verdwijnen lang
zamerhand, men is er oververzadigd
fan, net ais een paar jaar geleden
ran de walgelijke „Aufklarungs-
films". Daar liep eerst ook iedereen
heen, de een, om te gnuiven bij de
zoogenaamd leerrijke, maar inder
daad onzodclijke vertooningen,de an
der, om erover mee te kunnen pralen,
de moeeten, omdat dit volk, gelijk
elk ander nu eenmaal naar de cine
ma moet gaan. Tegen de bioscoop
ziekte schijnt geen kruid gewassen te
zijn. Maar dit soort rolprenten was
cel punfiek toch al heel gauw beu en
het schijnt thans opnieuw blijk to ge
ven, dat het tooh niet zoo door en
door verziekt en verdorven is, want
de goede zakenlui onder de looneel-
directcurcn geven sedert eenigen
iij-d uiterst fatsoenlijke, zij het ook
veelal nietszeggende blijspelen. Voor
tragedies is het geen tijd, de tijd is
er zélf een en de groote dichter, die
de tragedie van dezen tijd zal schrij
ven, de tragedie, waarbij de Duit
schers voor en achter het voetlicht
zullen trillen, gezamenlijk, van de
pakkende weergave ven gemeenschap
pelijk leed, is nog niet opgestaan in
ons midden. Geen der moderne
Duitsche stukken is in staat, een or
kaan te ontboeien gelijk de Bornier
die op 15 Februari 1875 te Parijs met
zijn „Fille de Roland" deed. Wel
licht is geen Duitscher van de tegen
woordige dichtersgeneratie in staat,
een tegenhanger te dichten van-. „Et
la France, attendant quelgue chaince
meil'eure, aime du mème amour
Joyeuse et Durandal!" Ep zeker is
er geen Duitsch theaterpubliek te
vinden, dat even onmiddellijk de-
symbolische beteekenis van deze
woorden zou begrijpen. en geest
driftig toejuichen.
Dus is in de meerderheid van de Ber-
lijnsche schouwburgen blijspel troef. En
naast den Franschen maakt zich de
Engelsche en Amerikaansche invloed
bemerkbaar. En vooral de Russische.
Dit laatste is bijzonder verklaarbaar.
Te Berlijn wonen tenminste een
200.000 Russen, ze hebben hun eigen
dagbladen, café's en vereenigingen pti
sedert eenigen tijd hun eigen kunst. Da.
begon met gastspelen van Petersburg-
sche en Moskousche ensembles en bo
halve dat dc hier woncnae Russen er
heen gingen, lokten de uitstekende cri-
tieken ook het Duitsche publiek en
vooral de Duitsche tooneelmenschen.
Nu was één omstandigheid bijzondei
gunstig voor het toenemen van den
Russischen invloed op het Duitsche
theaterleven in de hoofdstad. Sedcixi
langen lijd bestaat éen ontevredenheid
met de gewone alledaagsche tooneel-
dccoraties en requisieten. Men was cl
lang aan het zoeken naar nieuwe wegen
en in 't bijzonder wat de decoraties
betreft hadden de moderne kunstenaars
in verscheidene schouwburgen vasten
voet gekregen. Mannen als Cesar Klein
en andere expressionisten worden reeds
sedert jaren op de affiches als schep-
pers van de „Bühnenbilder" genoemd.
En deze reeds hestaande neiging ging
met de Russische kunst hand in hand.
Het geheele decoratief bij het Russisch
tooneel, voorzoover we het hier hebben
gezien, 13 expressionistisch en dank zjj
den Russischen invloed schijnt deze
kunstrichting het geheele Duitsche too
neel te gaan veroveren.
,Na de gastspelen van Russische en
sembles kwamen al heel gauw de vaste
Russische cabarets en een daarvan „Der
Blaue Vogel", verkreeg binnen zeer
korten tijd groote vermaardheid, ook
in Duitsche kringen. Werd oorspronke
lijk gespeeld voor de Russische kolonie
te Berlijn, thans behoort dit cabaret tot
de meest gezochte ontspanningsetablis-
sementcn van Berlijn. Én bet verkreeg
weldra het karakter van een echt klein
tooneel voor intieme kunst. Hel gevolg
van de aanpassing aan Duitsch milieu
en Duitsch publiek was het langza
merhand verdwijnen van de Russische
taal en het toenemen van pantomimes,
waarbij zij, die geen Russisch verstaan
bet gevoel hebben, er niet als toe-
cchoiivvers tweede klasse te zitten. En-
'o Russische invloed een
- otorï -:e reeds bestond en
.„jus up'jici -joneel helpt tol een ver
dere ontwikkeling van dien invloed. Hei
marionetten theater.
Een aantal van de dooi de Russen
opgevoerde pantomimes hebben sterk
het karakter van marionettenspelen. Dc
bewegingen van de spelers hebben hei
houterige, krokachtige van poppen en
vaak worden zelfs figuren zelf ten too-
neelo gebracht, zooals hei bekende
sprookje van den porceieinen Buddha,
die verliefd wordt op een dito danseres.
Hier nu was de grond voorbereid dooi
de opleving van het poppenspel na den
oorlog. Dc Hollanders hebben verledew
jaar zelf kennis kunnen maken of her
nieuwen met het Munchener marionet
tentheater, een van de weinige, die in
de Wilnelminische periode in Duitsch
land nog kon blijven bestaan. In dien
tijd van matcrieeicn welstand, van ma
terialism e, was ex geen plaats voor Jan
Klaassen cn zijn bent. Maar, net als
indertijd na de ontzaggelijke verwoes
ting en verarming van DuitschlaDd na
den dertigjarigen oorlog, begint „Kax-
perl" ook thans weer als trooster van
een deel van het Duitsche volk, van den
Duitschcn middenstand cn de arbeiderc-
klasse, op te treden. Men is beu van
de groote politieke en economische pro
blemen der wereld, waarvan ieder weet
te vertellen, hoe ze opgelost zouden
moeten worden, maar waarover ieder
een andere mcening heeft. En velen
trekken zich van het gewoel en rumoer
terug naar de wereld van verbeelding,
van sprookjes. Het poppentooneel kreeg
duizenden nieuwe aanhangers.
Deze beweging begon al gedurende
den oorlog, nog onzichtbaar voor het
groote publiek, vooral in de Duitsche
gevangenenkampen in Frankrijk. De
ellende van hel krijgsgcvangenenleven
en de droefgeestige vooruitzichten voor
het vaderland leidden dichterlijke natu
ren tot dezen nilweg. Id een lezens
waardige brochure „Das Puppenspiel".
verschenen in dc serie „Unser Voiks
turn" van de Hansealische Verlagsge-
sellschaft ie Hamburg, beschrijft dr. Pe
ter Richard Rohden het tol stand ko
men van zulk een marionettentheater 'n
een krijgsgevangenenkamp in Frank
rijk, terwijl hij, een der geestdriftigs.c
propagandisten van-het poppenspel, te
vens een historisch cn psychologisch
pleidooi voor het marionctteniheatei
houdt. „Poppenspel is sprookjesspel,"
zegt hij en betoogt, dat daar in deze
moeilijke dagen in het volk de behoef
te naar niet-grijpbare, niet-werkelijke,
doch fantastische dÏDgen weer meer op
den voorgrond treedt, er ook wéér
plaats is voor dit soort kunst. En dat
li ij juist oordeelt in dit boekje, dal la
vens een handleiding voor de techniek
van het marionettenspel is, bewijst hel
feit, dal in allerlei steden in Duitsch
land weer marionettentheaters ont
staan te Halberstadt, te Götiingeo.
waar professor Nohl de aandacht vati
de bij hem philosophie «Btudeerende jon.
gelui op de beteekenis van deze intieme,
kunst vestigde en daardoor den
stoot tot het ontstaan van een theater
gaf, tc Leipzig, waar de echtgenoo'x
van onzen landgenoot, prof. Jolles, de
sprookjes van de jooi Nacht vertoont.
Het Russische tooneel vond deze voor
bereiding en bouwt daarop voort en de
drie invloeden, expressionisme bij de
coraties cn costumes, poppenspel cn
Russisch tooncelspel drukken bij vele
Duitsche opvoeringen bun stempel op
het werk. Reeds verleden winter werd
hier een operette opgevoerd, die in
velerlei opzicht, gunstig afweek van het
zoulelooze en aanstootelijko gedoe, dat
men gewoonlijk op het tooneel der
lichte muze ziet cn waarin natuurlijk
een Russisch generaal optrad, waarin
een der spelers tamelijk ongemotiveerd
een houten soldaat ging voorstellen en
zich als zoodanig bewoog. Thans heb
ben we hier al een Russisch roman
tisch theater, dat pantomimes en ope
rettes oproert met overweldigend
succes en een Duitsch-Russisch kleiit-
kunsttooneel, beide onder leiding van
Duitschers en Russen en in het laatste
is de kunst al niet uitsluitend Russisch,
doch worden ook stukjes van Duitscher»
gespeeld, maar het karakter is volko
men gelijk aan dat der oorspronkelijke
Russische werkjes. Én een 3er meest
markante verschijnselen van dc nieuw
ste richting was de opvoering van de
pantomime „Die Schiessbude", weljcs
auteur de bekende Duitsche schrijvei
Carl Vollmocller is, terwijl dc muziek
werd geschreven door onzen landgenoot
Jaap Kool, maar waarbij men zich vol
komen in het milieu van het Russisch-
romantische theater gevoelde.
Het zal uiterst belangwekkend zijn,
na te gaan, of deze tendenz verder
voortgang zal hebben, of ze samenhangt
met den materieel ongunstigen toestand
van het Duitsche voik en of, als eens
weer een tijd van welvaart zal zijn aan
gebroken, deze weelde van kleur en
vorm en fantasie weer plaats zal moe
ten maken voor nuchterder, materialisti
sche! kunstuitingen.
W. BL. KOELENSM'ID.
Raadsels
Deze raadsels zyo alle ingezonden door
jongens en meisjes, die „Voor Onze
Jeugd'' lezen.
Iedere maand wordeD onder de beste"
oplossers drie booken in prachtband ver
loot.
1. (Ingez. door Voetbaljongcn.)
Mijn 1ste doel ligt in Drente, ingn 2de
deel in Z.-Hollaad. Myn geheel ligt
Noord-Holland.
2. (Ingezonden door Dokter Dik.)
"Wat staat hier?
R T S
En hier?
D
3. (Ingez. door Wim B.)
Ik ken een aardig gezegde van 60 let
ters.
8 47 1 34 5 33 12 21 draagt iedereen.
48 61 50 is een lidwoord.
40 42 43 50 is een lichaamsdeel.
25 16 22 25 65 is een vorm van gaan.
3 4 5 is een aanwijzend voornaamwoord.
28 36 52 22 is een getal.
26 18 17 24 45 io een jongensnaam.
53 68 29 hoeft ieder huis.
30 13 14 23 41 is een voorzetsel.
31 59 10 20 39 is een meisjesnaam.
19 2 is een inseet.
54 60 35 56 57 is ec-n meubelstuk.
31 46 12 41 19 5 2 11 is een vrucht
30 35 44 is een lichaamsdeel-
6 is 59, 15 27 31 komt van het varken.
9 4 17 7 32 is oen vorm van vallen.
49 38 58 59 57 is een metaal.
9 10 11 12 13 14 is geen vijand.
35 26 27 28 is ecu vorm van gaan.
33 34 35 37 ïb hot tegenovergestelde van
altijd.
45 46 47 48 is een voegwoord.
4. (Ingez. door Adelaar,*
Boomraadsel.
Een medeklinker.
Bon viervoetig dier.
Een H. G.
Eon stevige wind.
Een familie-lid.
Gebruikelijk bij paardon.
Vruchten.
Een eiland bij de Noord-Pool.
Gemakkelijk bij lectuur
Hetzelfde n!s ontwijden
Veranderlijk.
Een onderdak voor do brandspuit
Twee meisjesnamen.
Iets, wat bi) de grens vaak plaats heeft
Iemand, die toekenlcs geeft.
Een klinker.
Een medeklinker.
Iets heerlijks voor den winter.
De kruisjes vormen den naam van e<
bekend en voornaam personage.
5. Ingezonden door Verpleegstertje.)
Ik ben een groote zee van 17 letters.
9 11 5 2 is een geldstuk.
1 5 5 4 is een meisjesnaam.
7 5 16 is ook een meisjesnaam.
15 8 zit aan eon wagen.
9 1 6 12 is ook oen meisjesnaam.
9 10 13 4 12 is een drank.
2 10 14 14 is ook een drank.
3 is de 12de letter van het alfabet.
17 is do 14de letter van hot alfabet.
11 is een klinker.
6. (Ingez. door Lili.)
Ik beu oen stad in Amerika van 7 lot-
tors.'Als men myn 5de letter en 7de letter
verandert -word ik een schuilnaam
een Eubriekertjo.
Raadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige lycek
zyn:'
•1. Frankfort.
2. Borgen op Zoom,
3. Robbert.
4. Wie drinkt denkt niet, wie denkt
drinkt niet.
5. Willemicu.
6. u. Dc letter e, b. Dobbelsieener
Al? men zjju handschoen uittrekt, d. Op
de kalender, e. Een sigaar, f. Om zijn
graat. g. Sneeuw.
Goede oplossingen ontvangen van:
Willem van den Berg 5 Jodocus 4 Dik
ke Baas 4 Pieterbaas 4 Do Automaat 6
Controleur 0 Korstboompjo 6 Blondkopje
6 Koos do Mopperaar 5 Bleekneus 5 Vo-
londammer -1 Zcoroover 5 Zanglust 4 Ster
retje 5 Kleine Zonnepit 4 Molleboon 5 In-
dramajoc 6 Matroos 4 Edammertje 5 Ane
moon 4 Kuikentje 4 De kleine Spoorman
4 Bruinoogje 4 De kleine Majoor 4 Pietje
Bel 4 I'ieDo en Tiekie 5 Oroatos 6 Vrien
dinnetje 6 Buitenman 4 Bennie 5 Sjaan-
tjo 5 Colmapuschi 0 Houthakker 4 Dirk
en Piet Oschatz 4 Gems 5 Zaandammcrtjo
4 Bloemenvriendin netje 4 Wim B. 5.
De ulcntve Wtisirgd
We hebben het zoo druk gehad, da', het
ons nu als oen leegte aandoet, dat het
werk weer is afgcloopen. We zullen dus
maar weer opnieuw aan 't werk gaan.
Vinden jullie ook niet?
Kort op het Sint-Nicolaasl'eest werkt
jullie dicht-ader zeker nog wel wat na.
Do grootsten van jullie moeten nu eens
oen aardig gedichtje maken over de 12
maanden van het jaar. '1 Mag groot, 't
mag klein zyn daarin iaat ik jo geheei
vrij
Deze opgaaf i= vopr jongens en meisjes
van 12 jaar en onder.
Dc jongens, beneden 12 jaar mogen me
ia proza vertellen, wat de 12 maanden
van het jaar ons nlzoo brengen. Maand
voor maand moet behandeld worden. Dit
opstelletje moet dus minstens 12 zinne
tjes bevatten. Mnur het mag ook groo-
tor zijn.
Denk er echter om, dat het papier maar
aan één zijde beschreven moet worden,
want het werk van de 1ste pryswinners
zal ik in de Rubriek laten zotten. En ik
zal aan onzen teekenaar, meneer Wes-
selingh, vragen of hjj bij het beste versje
aardige teekeningetjes wil maken.
Als prijzen loof ik uit in beide afdcc-
lingen:
1ste prijs: Eer. boek nanr keuze.
2de prijs: Een foto- of briefkaarten
album.
3de prijs: Een mooie scheurkalender
voor 1923.
15 Januari moeteu alle inzendingen in
mijn bezit zijn, voorzien van naam en
leeftijd.
Naamloos werk blijft buiten mededin
ging-
Brievenbus
Brieven aau de Redactie van de Kin-
der-Afdeeling moeten gezonden worden
aan Mevr. BLOMBERGZEEMAN, v.
d. Viimestrant 21 rood.
(In do bus gooien, zonder aanbellen.)
MATROOS. 't Doet me genoegen,
dat jullie Zaterdag zoo prettig genoten
hebben. Ie de portemonnuie al govuld?
Sint heeft jou ook maar goed bedacht.
Ik vond je zoo 'n echten voetballer met
dat speldje op. Je hebt vader cn moeder
maar lekker aan 't snoepen gozet. 't Was
wel jammer, dat het bezoek in 't Diaco-
nessenhuis niet door kon gaan, maar als
je ziek was geworden, was het voel er
ger geweest.
M.TC AD A-. Ja, ?t waa een ochtc
leuke middag. Er zal wel niemand zjjn ge
weest, die geen plezier heeft gehad. Wat
zul dat HongSaracbo meisje genoten heb
ben. 't Was maar goed, dat ze zoo'11
knajipe tolk by zieh had. Dio arme zus!
Hoe is het nn met haar? Wordt het hoes
ten al wat minder? Ik wensch haar van
harte beterschap. Hoor ik spoedig nog
eens wat van je?
BEETHOVEN. Natuurlijk heeft
Beethoven 't meost genoten van iie mu-
jiek. Wel jammer, dat je niet tot het
einde hebt kunnen blijven. Gelukkig, dat
je secretaris verder jo zaakjes behartigd
heeft. Wat heb je een druk leventje. Als
je oens een vrij uurtje hebt, schrijf jc me
IN DRAMA JOK. Wil je voortaan ook
je naam onder jo raadsels zotten? Na
tuurlijk reken ik er op, dat jc een vol
gend jaar volbloed Rnbriekertje bont, dus
ok meedoet met- den wedstrijd voor
St. Nicolaae.
MOLLEBOON cd STERRETJE. Ja,
k zag Zaterdag wel aan jullie gezichten,
dat je echt genoot. Vertol me de vol
gende week eens, of Sint ook bij mijaan
.en overkant is geweest.
ZANGLTJST. Jij bent maar dubbel
en dwars bodecld. En moedor wist bij den
berg van zoetigheid nog een paar dege
lijke stukjes le voegen. Zoo zijn moeders
au eenmaal.
VOLENDAMMER. Zoom Volcn-
dammertje zie:, niet op zijn dorpke. wat
hy Zaterdag by ons zag. Is 't wc'.T Ben
jo weer heeleuiaal in orde? Zijn ze van
thuis nog op de tentoonstelling "geweest?
Dan heb jo er zeker toch van alles van
gehoord. Meer en Bosch is op Heemstee.
Dicht bij de Prot.estantsche kerk. Mis
schien ken je wel één van de jongens, die
ook gaan. Dan sluit jo je daar maar bij
aan. Ik wil het ook wel voor jo in
Ruil-Bubriek vragen.
BLEEKNEUSJE. Door de vele voor
werpen zag jo zeker jc eigen inzending
nier. Jlaar een ziek kind is er heel
blij meo geweest. Wat oen leuk middagje
hebben jullie op school gehad.
KUIKENTJE. 'k Kan me iudenken
dat die kleine broer genoten heeft op ons
feest. Dus hjj hoorde, dat jo nu toch
heusch een kuikentje was. Gezellig zeg,
dat je mot Anemoon samen raadsclt.
Hebbeu jullie eon heerlijken Sint gehad?
DE KLEINE MAJOOR. Dc Sint-Ni-
colaasdrukte behoort uu weer tot het ver
leden. Maar wjj bewaren er prettige her
inneringen van hé. Vond jc bet niet oenig
in de Maria-Stiebtingf Jk kon niet tot
hc; c-inde blijven, omdat ik ook nog naar
het St. Eliïabetbs-gasthuis gin g. De
goede Sint heeft dus ook om het kleine
mihtairtje gedacht.
BRUINOOGJE. Nu heb je je naa
zeker wel in dc Rubriek gelezen. Klei
je prettig in je-kleureuboek?
DE KLEINE SPOORMAN. Ik go-
loof dat jij Zaterdag wal weer zoo'11 feest
wou ?iebben. Is 't niet? Heb jc met, jc
mes nog geen ongelukken begaan? En hoe
bevalt je het boek?
1 'ANEMOON. Dozer dagen hoop ik
Rystepikkertjc cc es te antwoorden. Heb
je baar nog over onze tantoonstelling ge-
sehreveu? Ik kan mo best begrijpen, dat
vader Zaterdag ook heeft genoten. Had
j\j dat ezeltje niet graag mee naar huis
genomen? Kom Trineko maar ruilen voor
oen ander boek. Op 22 Deeember hoop ik
zelf ook naar Sarepta te gaan. Als je
wilt, ga je maar met me mee.
BUITENMAN. Is je boek al uit! En
hoe vond je het?
VRIENDINNETJE. lk ben wel op
Sint-Nicolaasavond in het gnsthnin ge-
woest, maar niet op de afdeeling van
zus. Wat heeft Sint voor haar meege
bracht?
ORNATES. Was Montbretia blij met
haar pakje? En hoe gaat het nu met
haar? Bezoek je haar dikwijls?
P1ENE en TIEKIE. 't Speet mij
toeh ook zoo, dat die domme Tiekie juist
iu onze focstweek ziek gaat worden. Maar
Piece was zeker een goede verslaggoef-
ter. Dus de een schrijft me groote brie
ven en de ander g3at maar flink aan het
sparen. Wanneer mag Tiekie weer aan
het werk? Komen er a! rozen op haar
ingoa? Ik ben erg blij dat jullie zoo te
vreden zijn.
KEES DE MOPPERAAR. Dus er
iel niets te mopperen voor Keesje? De
Sint heeft het dan ook maar best met
jo gemaakt. Je bent zelf ook een royale
Sinterklaas geweest. Bad j_e ook nog ge
dicht? Nu worden zeker a! je vrije uur
tjes voor de edele fotografie-kunst ge
bruikt.
MEVR. E. S. VAN TH. ;t Doet me.
genoegen, dat Pic-t zoo enthousiast thuis
kwam. Zoo'n prettige herinnering geeft
weer moed om een volgend jaar het werk
lo hervatten. Myn dank voor uw vriende
lijke belangstelling.
DIRK en PIET O. 't Doet me genoe
gen jongens, dat jullie Zaterdag zoo wel
voldaan thuis kwamen.
HOUTHAKKER. Neen Houtbakker
tje, dat puntraadsel waa heelemaal niet
moeilijk. Byna allen hebben het opgelost.
Aan jonw raadsel ontbrak een letter,
't Is 's-Hertogenbosch. Die e hoort er wel
dcgelyk by. Maak je het nog eens in
orde?
COLMAPUSCHI. Je eerste raadsel
is goed. Je tweede niet. Ka als meisjes
naam schryft men niet met C.
BLOEMENVRIENDINNETJE. En
gobru.k je het dejeuueetje dagelijks? Ik
ond het net een geschikt cadeautje voor
_oo'n kleine prul. Jo begrijpt zeker wel,
dat ik heel erg' verlang naar dien groe
ten brief, waarin jo me alles van do 8int-
Nicotaasheerlijkheden zult vertellen.
MIDDENVOOR. Jij bent zeker een
bovenst beste jongen, dat Sint-Nicolaas
jou zoo dnbbcl eu dwars bedeeld heeft,
lk begreep wel, dat jy een opschrijfboek
je noodig had om belangrijke zaken in op
te tcekenen. 't Doet me genoegen, dat
jo op ons feest zoo genoten hebt. Jo in
gezonden raadsel is goed.
DUIVELINNETJE. Was dit leuke
postpapier oen eadean van Sint? Jy kunt
ook wel eou winkeltje opzetten van alles
wat jo gekregen hebt. 't Zijn daar maar
biave kinderen bij jullie thuis. En wat
zal jo er nn keurig uitzien met je spie
geltje en jc zeop en je nagelvyltje. Het
doivelinnetje is dan geen duivelinnetje
Z A A EDAMMERTJE. Je sehreef
maar wat netjes op het- nieuwe postpa
pier. Ik ben maar bly, dat je het zoo n
heerlijken middag vondt. Is bij jullie
thuis do drukte nu voorbij?
OE OUDERS VAN KOMIEKE cn
TURNSTER. 'k Zal uw dauk voor den
genotvollen middag overbrengen aan de
Redactie van Haarlem's Dagblad. Z\j
hekben ons Gat alles bereid, 'k Vind het
prettig, dat het.ook voor de ouders UTen
van vreugd waren.
LINA P. Dat ie een hoel boekdeel,
•lat ik te beantwoorden heb. Die Henk is
oen flinke boodschappenjongen geweest
en hjj trof zulk slecht weer. Hoe ver ben
je r.u met het schort? 't Speet me ook
voor je, dat je niet op ons feest kon ko
men, maar 't wae voor moeder veel te
zwaar, je hoel naar Haarlem te rydeu.
I)at begrijp ik laet. Kees heeft zeker al
les in geuren on kleuren verteld. Ik wil
weddoD, dat jo moest lachen om
ezeltje strek je tafeltje dek je. Hoe is 't
met jc fopperytje afgeloopen? Als ik eens
bij jc kom, zie ik jo misschien in je nien-
wo jumper. Jy was ook een fee uit het
sprookje. Hebben do jongens dat verteld?
W. BLOMBERG—ZEEMAN,
v. d. Vinnestraat 21r.
Haarlem, 9 Dcc. 1923.
In do behaaglijk warme kamer, inct het
zachte licht van de schemerlamp op haar
boek, heeft mevrouwtje zich knusjes in
haar stoeltje by den haard geinstalleerd.
Dc thee «taat op het lichtje binnen haar
bereik en het snoepgrage mondje kan zich
straks te goed doen nan de in <lc bonbon-
niére uitgestalde lekkernijen. Het leven
is werkelijk niet kwaad voor mevrouwtje.
Nn een paar uurtjes heerlyk lozen, hè
wat een genot! Het boek boeit zoo, dat
alles om haar heen vervaagt, zelfs thee
en bonbons wordeD vergeten: maar plots
dringt er een Boel klein geluidje tot haar
door, dat haar ineens tot de werkelijkheid
terugbrengt. In het leege huis naast haar
wordt er heel zacht oa ingehouden ge
zaagd en gehamerd. Wat mag dat zijn
Nog even luisteren.Nee, nu boor'ik
niets meer...., zeker verbeelding
weesl!Tegelyk maar even een kopje
thee inschenken, een bonbonnetje s
puu en fijntjes weer gaan lezen!
Dit programma wordt afgehandeld; de
geboeide aandacht voor het boek wae wel
wat minder geworden, een eenigszins ang
stig gevoel bekruipt haar. Van geregeld
doorlezen nu geon sprake meer; het on
gezellige geheimzinnige geluid herhaalt
zich telkens en telkens weer.
Mevrouws onderzoekingsgeest is ge
wekt! Het boek kan nu wel in de boeken
kast, want dat wordt vanavond niet raeor
aangekeken.
Het knusse stoeltje, dat eerst aan
aandachtige lezeres een genoeglijk zitje
bood, herbergt nu een wakkere detective!
Zo gaat aan het deduceeren en coiubinee-
ren, zooals do vakterm luidt, Eenige pun
ten worden vastgesteld. Hot is nu half-
tieu in den avond. Geen werkman van den
legenwoordigen tijd, die zichzelf respec
teert haalt het in zyn hoofd, -*s avonds
om halfticn te werken. Punt I: ecu werk
man is het dun niet. Het huis, dat lan
gen tyd leeg heeft gestaan, is nu zya
bordje kwjjt, het is dus verhuurd of ver
kocht. Ais dc nienwo bewoner in bet hms
het een of apdor rferkje uitvoerde, dan
zon er ten eorste licht branden (van den
tuin uit, waar mevrouw al op onderzoek
was uitgeweest, was in het huis geen licht
to zien) ten tweede zou er mmder inge
houden worden gezaagd en gehamerd
ten derde, zon hy toch ae buren aan beiac
rijden wei evn gewaarschuwd hebben,
dat zy niet moesten schrikken, als ze in
bet leege huis hoorden werken, omdat by
er een cn ander in verrichtte. (Dat, daai
mevrouw de nieuwe buron absoluut niet
kent, die „waarschuwing" Ook een truc
van mogelijke inbrekers zou kunnen zyn,
om ongehinderd huD snoode bedrijf u't te
kunnen oefenen, kwam in het detective-
hoofdje van mevrouw niet op.) Punt 17
(met zyn onderafdeelingen) stond dus ook
ast: De aanstaande bewoner is het niet
'ont TÏT. VTelk doel dat geheimzinnig
werk in het leege huis kon hebben, was
duidelijk. Dat do dioven, door een toegang
in het leege huis te maken, de schatten
by mevrouw weg zouden willen halen,
was niet zeer aannoinolyk; aan de andere
zijde is echter een hulppostkantoor. Daar
op hebben' de onverlaten het gemunt. Het
is alles zoo eenvoudig en naspeurbaar, al»
je maar logisch kunt deuken!
Maar uu moet er gehandeld worden!
Manlief is ait de stad, de juffrouw is uit
komt pas laat thuis, vriendin, die nog
even over zou komen wippen, laat op ziet
wachten. Als dan de berg niet tot Mo-
hameil komt, komt Mohamed tot den
berg.... Daarom ging mevrouw naar he?
huis van haar vriendin.
„Hè kind, waarom ben je vanavond niel
gekomeu je hadt hot toeh gezegd! Je moet
toch nog oven mot my men naar huis om
te luisteren nanr dat geheimzinnige ge
luid uit het leege huiB Tot iu de
kleinste bijzonderheden wordt het geheele
verhaal gedaan en met de grootste aan
dacht aangehoord en ziet, de tweede de
tective ontwaakt!
,,Ja het is absoluut onmogelijk, dat dal
orde 19,het ligt voor de hand dat hc'
op het postkantoor gemunt is. Wat zollci
wo doen!
„Zullen we eens aanbellen samen?'
stelt mevrouw voor.
„Wel nee," vindt vriendin, „dacht jo
soips, dat zo dan open zouden doen, er
zeggen, o, zeker dames, komt n binnen,
ja, u heeft het goed begrepen, we trach
ten het evenwicht in onze beurs weer
wat te herstellen en willen eens zien of
het postkantoor ons daarin kan bijstaan."'
Nee meisje, dat moeten we andet9 in
pikken! We bellen het pólitiebnreau op,
dan worden er een paar mannetjes ge
stuurd en dan kunnen de inbrekers inge
sloten worden!"
Aldus geschiedde. De politiepost zou
.,on mannetje sturen. Hoewel de dame:
het in verhouding tot de belangrijkheid
van de zaak veel te gering vonden, één
mannetje, zonden ze in geval van nood de
politie nog verder bystaan.
In afwachting van de politie gingen
beide vriendinnen naar het hnis van me
vrouwtje om nog eens goed te luisteren.
Na eenig wachten, ja daar was het weer,
vriendin wa6 het er volmaakt moe een?
it was net of men daarnaast trachtte
0 onhoorbaar mogelijk te werken.
Eerlijk bekenden de twee elkaar: „ala
it nu uiaar werkelijk onraad is, dat zou
leuk zyn!" Eén van de twee maakte er
zich zelfs een vrees van, dat- het een on
schuldig geval zou blijken te zijn."
Om bet hnis beter in het oog te kunnen
houden, werd besloten naar den overkant
naar de woning van vriendin te gaan. Me
vrouw bleef in de vestibule, opdat er
niete aan haar zou ontsnappen, tcrwy'
vriendin ter versterking van de zenuwcr
even een kopje chocolade klaar zou
ma keu.
Een paar voorbijgangers, die, opmerk
iivni gewordeu, door het misschien wal
geheimzinnige gedoo der beide dames,
telkens omkeken 011 op den hoek der
sriaat bleven staan kijken, werden direct
gemerkt als helpers van dc lui daar
binnen en moesten dus ook in do gaten
worden gehouden.
Gelukkig, eindelijk daar ziet mevrouw
vu uit baar wachtpost is dc vestibule do
lang-verbeide agent aankomen. In een
wip is re bij hem, het heele verhaal wordt
hem geaaan, en de twee beige regenjassen
dnnr op den hoek worden gedoodverfd
als helpers. Besloten werd, dat de man
der wet eerst maar eens mee zou gaai'
naar binnen om zich te overtuigen van
het geluid. Vriendin ging even do choco
lade afmaken cn het dienstmeisje neemt
den kijkpost in de vestibule in met strik?
bevel het hnis nauwkeurig iu bet oog
te houden en vootbI ook op die twee ke
in de beige regenjassen te letten.
Alles is prachtig geregeld. Do boef
wordt zeker gevat, Aan ontsnappen valt
niet te denkCD. Of den agent zon hij i:
de armen loopeu, of de beide vriendinnen.
Er werd namelyk het volgende besloten.
Toen de agent het gluid gehoord had, was
hij volkomen van moeniag, dat hot „goei
zuivere koffie was." De ageut zou nii
or dc schutting klimmen, waardoor hij
don tuin van het huis met zyn geheim-
zinnigen gast kwam. Wanneer hij dan'
was, dau zonden de twee vriendinnen aun
bellen. In zyn schrik zou de inbTeker, het
zij door den tuin trachten te ontvluchte
hetzy naar voren komen. Net, toon di
agent zich opmaakte zyn slanke beenc-r
over de schutting te gooien, hooren xi,
plotseling, dat er in het huis geloopc»
wordt, nnnr de deur.
„Vlug, vlug! naar buiten!" comman
deert mevrouw.
Do agent wordt byna de treden in dc
estibulo door mevrouw afgeduwd. Tege
lijk klinkt in do vestibule aan den over
kant dc alarmkreet van het op wacht
staande meisje: „Mevrouw, mevrouw,
daar komt iemand uit!"
De „inbreker", die met eeu knlkein-
mer in de hand, argeloos naar buiten
stapt, ziet zich plots omriugd door cc»
agent eu twee dames.
Zijn lange bleeko gezicht, wordt noj
lnngor, zijn open mond gaat nog wjjdc-
open, De beide armen hangen in ecu
boogje langs zyn lauge slappe lichaam
„Zoo, Schaap," zoo laat aan hot werk
geweest}" informeerde dc agent.
„Ach ja, er moet zoo veel aan het hui'
gedaan worden, ik ben maar een beetje
door blyven werken; ik heb dit hnis ge
huurd, or was niks anders te krijgen."
„Ja juist, dng Schaap, tot ziens!"
De dames, even sprakeloos (iets dat an
ders haar gewoonte niet is) twijfelen aar
het verstand van don agent! Hoe kan hii
zich zoo loten bedotten, een klein kind
kau.toch begrijpen, dat die man dit huis
toch niot gohuurd kau hebben! Nee, hoor,
een agent van niets.
„Manr agent, hoe kan jo dien kere!
nn laten gaan, dat is tooh onmogelijk, dat
hy dat huiB gehuurd heeft, ken je zya
□aam, weet je wie het is?"
„Ja, mevrouw, ik ken boni van vroe
ger, hy is een paar jaar geleden bjj de
politie geweest, ik heb jaren met hem ge
diend. De dames staarden het verdwij
nend silhouet met den emmer van don aan
staanden buurman na. Pas toen ze weer
rustig bij elkaar zaten om het onder-
tnsschcn koud geworden kopjo chocolade
op te (Iriuken, drong alles pas weer goed
tot hen door en verschillende mogelijkhe
den worden overwogen om het verloof
nog komischer te doen zyn.
