ftubrlek voor onze Jeugd
Mlrs&rlak
Brievenbus
Hst Ondorftoekje
Rubriek van den Arbeid
tyort en adstrUiien
Letteren en Kunst
ül FlLiYlSÏAU
HAARLEM's DAGBLAD
WOENBDAC 7 FEBRUARI 1823 TWEEDE BLAD
Raadseloplossingen
Nagekomen raadsels ontvangen va
Bellefleur 5 Blondkopje 3 Moeders Wcrk-
stertje 5 Rosa Fluweeltje 5 Tertriair 5
Miopie '1 Wilgenroosje 5 Juffertje in 't
Groen 5 Kosmos 5 Jacob Labeur 5 Zon-,
neprinsosjo 5 Pnuokkio a Dirk en Keetje
van Yelzen 5 Ornates 5 Buitenman 5
Yriondinnetjo 5 Moedcrplautjo 5 P. J.
Osehatz 5 Vrfjkogel 5 Piene 5 Kees de
Mopperaar 5 Woelwater 5 Hein Stavast
5 Kraleurjjgstertje 5 Mandarijntje Ri-
bos 5 Metknopjo 5 Esmeralda 5 Verpleeg
stertje 5.
JACQUES TIMMERMAN, Jansstraat
61, oud 13 jaar, wou graag een jongens
boek te leen licbben. Hjj goeft er gaarue
een ander voor terug.
PIENE, Gen. de Wetstraat 33, heeft
voor Witte -Muis karuemelkpl. Ze behoeft
er geen postzegels voor terug te hebben.
Nie
LENA GERRITSEN, oud 7 jaar, Da
geraad Bennebrock, lste nieuweling in
MARTHA VAN ANDEL, oud? v. Ma-
rumstraat 70, 2de nieuweling in Febr.
Brievan aan do Redactie van de Kin-
dor-Afdceliug moeten gezonden worden
aan Mevrouw BLOMBERG—ZEEMAN,
v. d. Viunestraat 21rooil.
(Inde bus gooien zon dor aanbellen.)
MOEDERS STOPSTERTJE. Wel
ja, jo zult vast nog wel eens een prijs
wiunen, als jo maar Irouw meedoet..
Heerlyk, dat Piet weer thuis is. Voelt ky
zich weer flink? Eu komt onze dappere
veerman Koppestok do volgende week
thuis.' Ik geloof niet, dat het briefje
voor Moeders Breistertje voor jou be
stemd was.
ANEMOON. Wat heb je al van den
wedstrijd terecht gebracht? 't Is moei
lijker dan 't lijkt, liè? Moest je dat mond
je weer laten -gaan, toen zus je kiekte?
DE STEENBOK. 'k Vond je ge
dichtje over do 12 maanden heel aardig.
Jammer, dat je het niet vóór den uit
slag gestuurd hebt, misschien
.li strjjkc
- Nog wel gefeli
citeerd inet den, verjaardag van broer.
Hebben jullie een prettig dagje gehad?
Nu moeder weer beier was, kon het dub
bel feest zijn. Ik wil wel in de Ruil-Ru-
briek een boek voor jo te leen vragen,
maar dan moot jo bij de liuil-aanvraag je
adres zetten.
ESMERALDA. Vind je het prettig
op de piano-les? Nu niet meer vergeten
de raadsels weg te zenden, dat is jam
mer, als je ze allemaal hebt opgelost.
MEIKNOPJE. Hoo is het nu met
moeder? Ik zou nu maar uiterst goed mijn
best doen op school, dan is eind goed,
al goed.
HEIN STAVAST. Hartelijk gefeli
citeerd met je verjaardag. Ik wensch je
een heel gezolligen dag toe.
WOELWATER. Klaar gekomen mee
den wedstrijd? Ik vraag niet veel werk
van jullie, maar wel veel nadenken.
KEES DE MOPPERAAR, Arme
Kees, dat je het nu nog maar altijd van
den melkboer hebben moet. Is de dokter
al met een blydere boodschap komen
aanzetten? Vrijdag tu.ss.chen 2 en 3 hoop
ik je even to komen bezoeken. Nu maar
niet mopperen jongen, maar twintig keer
tot je zelf zoggen: „ik moet geduldig'
zijn."
PLENE. Dat was ook al een brief
met zorgelijke tijding. Ik kan me voor
stellen, dat jullie angstige dagen hebt
doorleefd. Gelukkig maar, dat moeder
zoo'n goede hulp aan je hadt, Als we in
groote zorg zijn, is het vaak of onze han
den den dienst weigeren. Sehryf me nu
maar gauw, of alles zich ten beste ge
keerd heeft. En hoo, is het met Emma?
Je boodschap aan Witte Muis zal ik in
de Ruil-Rubriek plaatsen.
VRIJKOGEL. Wat heb je veel
moois gekregen! Dat was maar een heer
lijk Zondag je. En wat gezellig, dat va
der weer thuis was gekomen.
P. J. O. Je koot wel gemerkt, dat
ik je raadsels toch gekregen heb. Ben je
weer beter? Je kunt voortaan best-je
briefje in do Gr. Houtstraat brengen, ik
krüg het dan wel.
MOEDERPLANTJE mag haar schuil
naam houden.
VRIENDINNETJE. 't Doet me ge-
noogen, dat het zoo goed blijft gaan niet
Montbrelia. Brei je een jumper voor je
zelf?
zelf?
BUITENMAN. Nog wel gefelici
teerd met Opa's verjaardag. Jullie zijn
zeker allemaal bij hem geweest.
ORNATES. Natuurlijk mogen jul
lie zus nog wat helpen.
MIEP1E. Je boodschapper heeft
goed voor je briefje gezorgd. Vader
moeder mogen je best oen handje holpen
en als je niets hebt to vertellen stuur
je alleen maar je raadsels.
TERTRIAIR. Bevalt het je goed op
zang? In >velk gqbouw is de uitvoering?
Ja, jullie auto-bus heb ik al eens zién
voorbij rijdon. 't Is voor jou een keol
gemak. Voor welke bazaar maak jo dat
truitje?
ROSA FLUWEELTJE. Weer
lemaal de oude? En niet te veel achter
gekomen op school? 't Is wel eens gezel
lig hè zoo 'n verjaarspartytje midden in
de week. Heb je Zondag ook genoten?
Natuurlek vond .je hot reuzo-jammer, dat
die slaperQ niet door kon gaan. Die pret
op bed is eigenl yk hef heerlijkste van al
les. Mocht je Dinsdag mee naar de uit
voering?
MOEDERS WERKSTERTJE. Nog
wel gofelicileerd met den verjaardag
van zus, Hebben 't Werkstertje en 't
Breistertje veel genoten en 't work maar
aan den kant gezet?
BLONDKOP Zoo, ben je daar
weer? Na, dat doet me plezier. ,Doe
tante Truus royn groeten terug. Dat trof
je, dat je verjaardag not. in de vacaatie
viel.
BELLEFLEUR. Wat is moeder
heerlijk gauw jarig. Je telt de daagjes
zoker al. Ben je op de naaischool over-
°eÈC|LANTINE. Nu had je good voor
je naam gezorgd. Broer mag moodoen,
vermeld je de volgende week nog uven
het adres. Hij mag ook den govraagden
schuilnaam houden. Ja hoor, help hem in
't begin nog maar wat.
VRIJKOGEL. Dus de pyramide
groeit. Jo zult misschien al gemerkt heb
ben, dat hy niet zoo heel hoog kau wor
den. Had je voor schrijven een zes.' Raad
ik het goed? Je raadsel is goed.
MEDEDINGSTER. Zyn alle wen-
sehen-op 1 Februari vervuld» Héb je ple-
gehad op do zilveren bruiloft? Heb
onder hakkelen je wenschje opgezegd?
Nog gehahnaad met je vriendin? Eu heb
jy het ook al eens gewonnen? Weineen,
de raadsels waren niet moeilijk, maar jy*
hadt je hoofd vol pretjes. Jo ingezonden
raadsels zyn goed.
LAATSTE KWARTIER. Jo mag je
huilnaani houden. Ik hoop, dat je een
trouw Rubriekertjc zult worden. Nu me
neer zieh met jullie briefjes wil belasten,
kan het heelo Bakkerstraat.-kwartier
meedoen. Dat wint jullie een grooten
loop uit. Je hadt je brief heelemaal niet
raar. opgesteld. Ik ben heel verlangend
uitlegging van het laatste kwartier
te vernemen.
RIBES, Je schiet al flink op in je
jiano-boek. Die quatrg-mains vind je
zeker wel gezellig. Als je ook nog keil-
nastiek hebt, is je leventje wel druk.
MEVR. M. M.-DE V. U heeft in de
Rubriek van Zaterdag zeker wel gelezen
dat het raadsel zal geplaatst worden.
Wanneer, ban ik niet vooruit zeggen,
daar myu voorraad zoo groot is, Wat na
Woensdag komt, kan niet in de Rubriek
van Zaterdag beantwoord worden. En
wat vóór Woensdag of op Woensdag
komt, werk ik af voorzoover er plaats
laarom viel U er tot rnyn spijt juist
buiten,
W. BLOMBERGZEEMAN,
v. d. Viunestraat v21r.
Haarlem, 7 Febr. 1923.
flat Gelaksklnd.
door
W. B.—Z.
Drie paar jougensoogen keken mooder
aan, verbaasd, verwonderd, in spanning.
Daarom knikte mevrouw Boschboom be
vestigend. Toch kou ze niet nalaten de
zelfzuchtige dame toe te vóogeh; „Me
vrouw Beerbrugge, wy zyn zoo dankbaar
dat het kindje ons kindje geworden is,
"at we haar nu voor geen schatten der
ereid meer zouden willen afstaan."
De jongens deden hun best om te hoo
rn, wat uit het rijtuig geantwoord werd.
Maar zo verstonden het niet. De equipage
vertrok en de jongens schaarden zich om
moeder heen. Ze hadden een gevoel, als
moesten ze hau moesje beschermen togen
iets heel ouaangenaams.
„Wat oen mensch.lriep Joost.
„Ts het waar moes, zou zy eerst Ger
daatje krijgen?'-' vroeg Flip.
,Hoe was het met zusje? '-' vroeg Bram
van het heole onderhoud niet veel
gesnapt bad.
„Gerdaatje is nog heel ziek. Vader kon
nog n'iets van zeggen. Maar ze hoeft
dag en n-ubc de boste verpleging,
1 er i
antw
Mevrouw Bosehboom wilde liefst hot
onderhoud met mevrouw Beerbrugge niet
eer aanroeren.
„Heeft Greet prettig met jullie ge-
andeld?"
„Heerlijk, mevrouw," zei Greetje.
„Die vindt alles heerlijk,'' lachte Bram.
Greet lachte terug. Zij met alles te
vreden! De jongens moost.cn eens weten,
hoe ontevreden en mopperig ze vaak was.
Maar neon, toch niet moer zoo als vroe
ger. En Greet dacht terug aan haar
zwarten tyd, toen ze langer dan een jaar
naar Haarlem was geweest bjj grootmoe
der, omdat ze thuis altijd ontevreden en
humeurig was. Ze schudde haar donker
kopje, dat was zoo haar gewoonte, als ze
minder prettige gedachten wilde verja
gen.
„Nu leg ïk verder beslag op Greet, jon
gens. Zy moet me.helpen met tafel dek
ken," sprak mevrouw Bosehboom.
„Vind je dat leuk, Greet?" vroeg
Joost, die 't eigenlijk veel louker had ge
vonden, als Greet zyn postz3gelverzaróo-
ling ging bekijken,
'k Vind het heerlijk, om een tafel heel
mooi te maken, 'k Hielp moeder oók
vaalc, als er een van ons jarig is," ant
woordde Greet vroolijk.
Mevrouw Voschboom keek haar joage
gast eens van terzijde aan. Vroeger had
zo wel eens gehoord, dat dit kind zoo
buitengewoon lastig en onaangenaam
was. Het meisje was vast zeer in haar
voordeel veranderd, er was zoo iets rus
tigs, zoo iets echt tevredens iu haar heole
wy'ze van doen.
Handig schikte Greet de verschillende
bloemvazen, terwyl mevrouw porcclein
en zilver uit do kasten nam.
„Aaltje en Sien eten vanmiddag weer
binnon, als onze gasten," sprak het dok
tersvrouwtje.
„Wat zal Sien verlegen zijn," zei
Greet, ,,'t Is toch ook zoo'n goeie Sien,"
„Zo houdt zeker net zooveol van jullie
kleine Elsje als Aal van GcTdaat.je."
„Zo is dol op zusje. Moedor zegt a?tyd:
verwent haar."
,,'t Is hier zoo'n mooie gezonde streek
jullie moesten van den zomer in deze
buurt de vaeantie eens doorbrengen. Higr
lak bij, in Biltlioveu, zyn heel veel aar
dige zomerverblijven."
,,'k Zou het heerlijk vinden en als ik
thuis kom, zal ik er dadelijk met moe-
over spreken. Die kleine peuters
kunnen dan misschien al loopeu.
„Misschien wel," antwoordde mevrouw
Bosehboom maar het ontging Groet niet,
dat er iets treurigs in haar stem klonk.
„Maar er is toch wol kans, dat
Gerdaatje boter wordt," zei Greet op
eens. Ze voeldo, dat mevrouws gedachten
nu weer geheel by het zieke kindje
toefden.
„Ik moot er ook niet aan deuken, dat
wo het kindje moeten missen," spmk
mevrouw aangedaan.
Greet wa9 maar bly dat Aaltje bin
nenkwam, om met het dekken verder be
hulpzaam te zyn. 't Leek haar altijd zoo
moeilijk om groote menschen te troosten.
't Diner was allergezelligst. Soms keek
Greet met iets van bewondering i
mevrouw van den doktor. Zy was do ziel
van alles, zy maakte, dat Aal en Sien
vooral van <le lekkerste hapjes haar deel
kregen. Zy kruidde de gesprekken met
vroolijkheid en opgewektheid. En Greet
wist toch, dat haar diepste gedachte;
Vertoefden by het kleine, zieke kindje.
Onwillekeurig moest Greet aan haar eigen
moedertje denken. Die zou ook zoo doen:
eigen leed en eigen zorgen vergeten en
blydc zijp met 'de blijden.
Af en toe knikte Greet ook Sien eens
too. Hoe wonderlijk moest het die goede
Sien wel te moede zyn.
Zy" en Aal, de voornaamste personen
dezen rijk voorzienon disch. Straks moest
heel Dirkshrugge het natuurlyk weten,
hoe ze by haar zuster had feest gevierd.
's Avonds stond mevrouw «r op, dat
de zusters en juffrouw Kruidkoek in do
huiskamer bleven. En er werden spelle
tjes "gedaan: wat zeg je van myn vriend'?
en spreekwoorden en pand verbeuren.
Zelfs de dokter deed mee en er werd ge
lachen en plezier gemaakt. En de jon
gens keken Greet telkens boteekeuisvol
aan, als juffrouw Kruidkoek ü-woedo.
Dé tranen liepen Greet soms langs de
wangen om die malle gekke jongens en
om die allervermakelykste juffrouw
Kruidkoek,
Om tien uur was 't feest afgeloopen,
Groet zou mevrouw en de dienstmeisjes
lug heipon mot afwassohen, 't viel met
nee, morgen op Kerstdag zoo'n vuile
boel te vinden. Do jongens mochten even
met hun vader mee naar 't ziekenhuis
om de laatste berichten van Gerdaatje
te hooren.
("Wordt vervolgd.)
De exportcredleten en verruiming van de werkgelegenheid.
In De Maasbode schrijft Mi. Korten-
hor-S't over thans aangebrachte wijzigin
gen in de regeling aangaande het ver
kenen van gedeeltelijke' garantie voor
exportcredieten. Hij staaft eerst dat
deze exportcredietregeliug bedoelt het
o dat een onderneming loopt bij het
3eren van exporttransacties te ver
minderen, zoodat de ondernemer gesti
muleerd wordt meer dan vroeger zich toe
te leggen op den uitvoer en daarna
emoreert hij eenige van de voornaam-
e wijzigingen en de beteekenïs daar-
Het volgende is aan dat betoog ont-
leend In art. i der nieuwe regeling
wordt vooreerst de Staatsgaranlie recht-
trceks verkend aan hier te lande geves
tigde ondernemingen en niet meer,
gelijk vroeger, aan de Nederlandsche
Bank en vervolgens wordt niet meer de
eisch gesteld, dat de exporteur ook iu
het verleden reeds naar een bepaald
land exporteerde. In het belang der op
voering der werkgelegenheid hier te lan
de kan dus gedeeltelijke Staatsgarantie
uitvoertransacties worden verleend,
teneinde hier te lande gevestigde on-
dernemingen in staat te stellen betrek
kingen met het buitenland te behouden,
hernieuwen of te verkrijgen:
air laatste „het verkrijgen" is opnieuw
ingevoegd.
Voorts is nu bepaald dat voortaan
reehtstreekc aan de onderneming zelf
niet aan een bankgarantie wordt ge
geven.
Paragraaf 4 bepaalt„De garantie
wordt verstrekt tot ten hoogste 40
van het als volgt te bepalen bedrag de
Commissie keurt het factuurbedrag
goedvan het gedeelte, dat van dat
door den buitenlandschen kooper ver
schuldigde factuurbedrag, na volledige
voering, onbetaald blijft, wordt het
gegarandeerde percentage door den
Staat aan de onderneming vergoed."
Hieruit blijkt dus, dat de Staat be
reid is bevonden 40 van de risico op
zich te nemen, welke kan voortvloeien
uit het ingebreke blijven van den bui
tenlandschen kooper, om te betalen.
ervolgens is de mogelijkheid ge
opend, om ook zonder medewei krug van
een bank van de getroffen regeling te
profiteeren, een bepaling die het logi
sche gevolg is van den geheel veran
derden opzet der zaak. De vraag rijst,
rom de Minister heeft vastgehouden
het denkbeeld, dat als regel wel een
bank de aanvraag mede onderteekenen
Na al het vorenstaande in het lichi
te hebben gesteld, merkt m-r. Korten-
horst ten slotte op
„Wanneer de Commissie van Advies
en de Regeermg inderdaad met ruimen
blik en soepel de regeling toepassen, dan
is ongetwijfeld te verwachten, dat een
aantal Nederlandsche ondernemingen
daardoor in staat wordt gesteld de werk
gelegenheid te verruimen.
Zoodoende zal de
stap gezet
zijn op den weg van een doelbi
economische politiek, die teu minste
een poging inhoudt om. langs een an
deren weg dan die der steunverleenihg
aan wcrkloozenj de gevolgen van de
economische crisis te verzachten.
Thans nog de invoerverboden of wat
daarmede gelijk staat en de steuncre-
dieten.
Dit complex samengevoegd met de
opdracht, die aan de Rijkscommissie
van Werkverruiming is verstrekt, komt
tenslotte in de lijn van het advies dér
sub-commissie der Staatscommissie voor
de Economische politiek.
Alleen mag nogmgals i-cvraagd: waar
om heeft de Regeering een jaa: verlo
ren laten gaan, vóórdat zij .een begin
van uiLvoering heeft gegeven aan de des
tijds door genoemde sub-commissie ge
lanceerde denkbeelden.
Ounoeiuelijk veel leed had ons volk
bespaard kunnen blijven, en niet te
schatten kapitalen zouden voor vernieti
ging behoed zijn geweest."
De arbeidsgeschïllenwet en de
Rijksbemiddelaars.
Do hoefijzercorrespondent van het
Hbld. maakt naar aanleiding van een
der geschriften van het verbond van
Nedenl. fabrikantenverenigingen ter
zake van de Bedrijfsorganisatie en de
actie tegen aanneming door de Eerste
Kamer van het ontwerp arbeidsgeschïl
lenwet, eenige opmerkingen over dat
ontwerp. Voorop stelt hij dat met deze
wet geen enkele nieuwe gedachte iu
ons sociale leven wordt ingevoerd en dat
ai wat met deze. wet wordt beoogd, even
zeer nagestreefd word met de Kamers
van Arbeid. Slechte vorm en middelen
van pacificatie worden anders. Wat den
vorm belangt, zegt hij. In de plaats van
de, machtlooze, organen van belangheb
benden die „Raden van Arbeid" heeten.
komenóók machtlooze Regeerings-
organen, die „Bemiddelaars" worden
genoemd. Oók machteloos. Want de
„.Rijksbemiddelaar" kan wel zijn dien
sten aanbieden in een arbeidsconflict,
maar als partijen niet van bemiddeling
gediend zijn, dan- kunnen ze 't naar
kaïrtclust uitvechten (en dan kunnen
ook geen verdere apparaten: bemiddc-
lingsraden noch scheidsgerechten, in
werking worden gesteld). Het is daarom
zoo tendentieus-onjuist wanneer het Fa-
brikantenverbond het voorstelt alsof er
nu dwangberuiddeUng komt. En ook
tendentieus-onjuist is de voorstelling,
die gegeven wordt van den Rijasbemid-
delaar als van den wonderman, die te
gelijk onpartijdig moet zijn èn deskun
dige in alle arbeidszaken. De regel zal
immers wezen men kan dit vrij dui
delijk afleiden uit bet gewijzigde arl
en het is bij de behandeling in de T-
de Kamer ook nog eens onderstreept
dat de Rijksbemiddelaar een „bijzondc-
ren bemiddelaar" aanwijst. En alleen op
verzoek van partijen, kan hij zelf als zoo
danig optreden.
Verder betoogt schrijver dat inder
daad op cén punt na dit hccle ontwerp
op den grondslag van vrijwil
ligheid is opgetrokken cn dat dit ééne
punt is dat van het boekenonderzoek
door een ministeriëele enquêtecommis
sie. Niet dat van het scheid sg-
recht, want da.t ^csohiedt alleen w.11
neer het niet bij voorbaat door een der
partijen was uitgesloten. De ministe
riëele enquête-commissie echter kan
boeken inzien ook tegen den zin van
den werkgever.
Doch nu is dit recht aldus schrij
ver vervolgens ten eerste omgeven
met allerlei waarborgen (ook strafbe
palingen) voor geheimhouding van ge
heime zaken. En het is bovendien uit
drukkelijk beperkt tot die geschillen
„waarbij het algemeen belang in ernsti
ge mate is betrokken". Dat zijn dus die
conflicten, die van invloed zijn op een
groot stuk van ons aller economisch
leven een havenstaking als die te Rot
terdam of een bakkersstaking als die
Amsterdam. Wij achten het volkomen
redelijk, dat de Regeering in zulke bui
tengewone conflicten het recht krijgt
om ten slotte te zeggen nu wil ik toch
eens precies welen wie er gelijk heeft
in dit geschil, dat een publieke ziekte
dreigt te worden; laat mij uw boeken
zien. En dan kan de Minister zijn be
vinding geheel of gedeeltelijk publicee-
ren, doch slechts na overleg met da
vakvereenigingen van par
tijen. Wij kunnen waarlijk niet inzien,
dat met dit uitzonderiygsrecht iets on
duldbaars voor de werkgevers wordt
voorgesteld. De hecren mogen toch niet
vergeten dat er, naast hu n rechtmatige
belangen, toch óók nog zoo iets is als
het belang van den consument. Dat
wordt steeds door arbeidsconflicten ge
schaad en, door, zeer ernstige conflicten
zeer ernstig.
Varia.
De directie der N.V. Sprcngers Steen-
1 Buizenfabrieken te Middelslum,
heeft van de aldaar aangekondigde uur
loon- en premieverlaging na een confe
rentie met een vertegenwoordiger van de
Ned. Ver. van Fabrieksarbeiders, afge-
- Naar aanleiding eener aangekon
digde loonsverlaging voor de machi
nale houtbewerkers te Groningen, had,
>o wordt aan Het Volk gemeld, een
inferentie plaats tusschen de Vereeni-
ging van Stoomtimmerfabrikanten en
den Alg. Ned. Bouwarboidersbond. Het
resultaat der bespreking was dat loons
verlaging voorloopig is opgeschort.
De raad der gemeente Anloo (Dr.)
heeft met op een na algeirtecne stem
men bcsloien, op de wcrkloozenuiikee-
mg der landarbeiders een toeslag te
ersuckken van 30 cents per dag, als
mede een kindertoeslag van 30 cis. per
kind en per week.
liet tweejaarlijksche congres van
den Algem. Bond van Handels- en Kan
toorbedienden zal op Zaterdag 2 en
Zondag 3 Juni te Rotterdam worden ge
houden.
ATHLETIEK.
NEDERLANDSCHE ATHLETIEK
UNIE.
We ontvingen de jaarverslagen over
iC|22 van de Nederlandsche Athletiek
Unie en ontkenen er het volgende a
1 „Vóór alles kunnen wij met groote
dankbaarheid getuigen, dat het afge
loopen Bondsjaar een goed jaar kan
worden genoemd. Overal in den lande
werd van een opgewekt athleticklevea
blijk gegeven, zoowel het aantal athle-
iiek-beoefcnaais (sters) als de behaal
de resultaten geven reden tot ievreden-
heid, zoodat met^recht het vermoeden is
gewettigd, dat de komende jaren met ge
rustheid kunnen worden tegemoet ge
zien. Tevreden 'maar nog niet voldaan,
er zijn nog te veel sportbeocfen;
(sters) tot wie de groote voordeelen.
welke de athletiek als alzijdige sport
beoefening biedt, nog niet is doorge
drongen. Op den nhans ingeslagen weg
gaan wij dan ook behoedzaam voor
waarts, het „excelsior" blijft daarbij
onze leuze."
Met vreugde wordt er aan herinnerd,
dat de Zweedsche trainer Ernst Hjert-
berg naar ons land is kunnen komen.
Twintig nieuwe vereenigingen traden
tot de Unie toe. Het aatal aangesloten
bonden vermeerderde met drie, onder
wie de Haarlemsche Voetbalbond.
Herinnerd wordt aan het succes der
veldloopen, o.a. van den N. H. A.
te IJmuiden.
D'e we'dstrijden om den Prins Hen drie
bek er blijven een attractie. De V. en L.-
ploeg is echter thans zoover gevorderd
dat indien de Haagsche kleuren dit sei
zoen weer zegevieren, dit kleinood de
finitief in haar bezit komt. Aan onze
vereenigingen de eervolle taak deze over-
winnengenrceks tijdig te stuiten.
De wedstrijden om het athletiek-kam-
pioenschap voor voetballers, welke ondor
de reglementen en met onze medewer.
king werden gehouden, brachten zoowel
in het Oosten (Nijmegen) als het Wes
ten (Haarlem) een groot aantal deel
nemers aan den start. De ondervinding
heeft reeds thans geleerd dat het wcdcr-
mstellen van deze wedstrijden een goede
gedachte is geweest Het aantal bul in
landers, welke aan de door de vereeni
gingen uitgeschreven wedstrijden deel
neemt, wordt gestadig grooier.
Van de aanwezigheid van trainer
Hjertbej-g dient flink partij te worden
getrokken. Aanpakken, werken, trainen,
dit zij thans ons parool. Onvermoeid
dient te worden gearbeid, ons land in'
alle windstreken bezocht, om duidelijk
aan te toonen, dat de basis van'alle
port is en blijft de athletiek; dat thans
het keerpunt gekomen is dat het een
ieder sportbeoefenaar worde duidelijk
gemaakt, dat men in welke sport ook,
slechts kan excelleeren, indien de trai
ningsmethode der athletiek de voornaam-
e plaats inneemt. Maar dit vergt zware
offers van de Bondskas en vandaar dat
tijdig getracht moet worden de inkom
sten te versterken.
De rekening sluit met een eindcijfer
van /8Q61.77H.
Het bestuur bestaat thans uit de hec
ren; P. W. Scharroo, Den Haag, voor»
zitter; J. M. Hardeman, Den Haag, se»
cretaris-penningmcestcr W. A. Decncn,-
Dordrecht, tweede-voorzitter*
SCHAKEN.
COMPETITIEWEDSTRIJD
NED. SCHAAKBOND.
Gisteravond speelden het 2e en 3e
tiental van de Amsterdamsohe
Schaakclub tegen het le en 2e tiental
van het Haarlemsche Schaakgezel
schap. De uitslag was als volgt
le 10-tal Haarlem
G. Kroone 0', F. A.Puts 1/2, J.
Hoogeveen 1/2; Jac. J. Bort 1/2,
D. J. Tork 1/2, D. Andrea J. v. d.
Steeg 1/2. P. Appelboom K. H.
Bredorode J. G. Gort 0. Totaal
2 1/2.
2e 10-tal A. S. C.
J. Stüxm 1', D. G. Gerrits 1/2,
..Looper" 1/2, H. Altena 1/2J. A.
G. Muller 1/2, H. Kamstra G. O'-e1
1/2, T) Ligthart Dijkman Ar-
noldi 1- Totaal 4 1/2.
2e 10-tal Haarlem
W. Th. Mobaoh 1, H. W. v. Dort
1/2A ..T. Leoaarts 1/2, D. Wi-elinga
1, P. L. Prins D. v. Boekhoven 0,
J. J. Brugman F. Smit 1, J. A.
Schiering 1. Joh. v. Toonenbroek 1/2»
Totaal 5 1/2.
3e 1 O-tal A. S. C.
Jordan 0. C. W. Eu we 1/2, Nas 1/2
Jutte 0, Buisman De Ruiter 1, v.
d. Drift Mul O. ICuperus 0, J.
Walree 1/2. Totaal 2 1/2.
fye einduitslag is derhalve nog on
zeker.
Niet gespeeld, dia ar de hoer K.
niet was verschenen.
Deze partijen moeten nog Beslist
worden.
INHOUD VAN TIJDSCHRIFTEN.
In „Kunst", maandblad voor muziek,
een bijdrage uit het muziekleven van het
oude Weenen, waarmede bedoold wordt
Weenon op het eindo der lSe' eeuw en hot
begin der 19e eeuw. Verder Meistersin-
ger-herinneringen en eon eerste artikel
over componoeron.
In „Caecilia", maandblad voor mu
ziek, schryft Franziska een oud-loerlingo
van Messchaert, thans zanglcerarcs, over
Johannes Messchaert en de moderne zang--
kunst. Inzonderheid wordt Messchaert ge-:
lichetst als de man, die door zya voor
beeld de moderne zangkunst het doel ge
wezen heeft, waarnaar zij stroven moot.
Hugo Noilhenius herdenkt den sterfdag
van Richard Wagner.
Verschenen is het oerste nnmmer
van een nieuw periodiek „Sterkstroom"
14 daagsoh tijdschrift voor electrotech-
niek, dat opgericht is ter behandeling
van de sterkstroom-olectrotechniek in
haar gebeden omvang. In dit eerste num
mer vinden wy o.m, een artikol over hot
Provinciaal Electriciteitsbodryf vau
Noord-Holland waarin het bokonde rap
port van de commissie uit de .Staten
wordt besproken met deze conclusie:
„Het P. E. N. maakt, evenals bjjna allo
andore provinciale bedrijven, een moei
lijken tijd door. Het heeft echter het
ergste al achter den rug, en zal, by zui
nig beheer en goed beleid, spoedig in
staat zyn 0111 te beginnen do geledon ver
liezen m te halen, spoediger waarschyn-%
lyk, dan de meeste andere, soortgolyke
bedryven, dat zullen kunnen doen."
Van „Floralia" verscheen een ver
volg van het speciale zaadnummer.
B-S H iL it O /ulfrouw Muriel Moore in Kensington
Naarliet Engelsch van
GUY THORNE.
(Nadruk' verboden).
16)
„En Kolonel Moore is ongeveer een
maand geleden uit Nieuw-Guinea te
rug gekomen! Op liet eerste geziakt
lijkt dat louter toeval. Maar als men
er verder op in gaat, komen er an
dere vreemde dingen te voorschijn".
„U zegt dat u iets weet wat ik niet
woel, meneer Isaacson?"
„Tuist. Ik zal u op de hoogte bren
gen. Natuurlijk is uw groote moeilijk
heid, al dadelijk bij het begin, d©
oorzaak van de verdwijning van Ko
lonel Moore geweest?"
„Natuurlijk. Ik dacht aan wraak.
Maar later heb ik dat toch weer uit
mijn hoofd gezet. Wat er in de slaap
kamer in hot Centrnalhotel gebeurd
is, heeft er mii van overtuigd, dat de
misdadigers 1 ts bepaald zoc-hten; en
iets dat zo in die kamer verwachten
te vinden".
„En iets, dat op dat zelfde oogen-
blik veilig en wel in de kamer van
lag'
Met een paar woorden verleide
Isaacson den detective de heole ge
schiedenis van het met kopeir besla
gen kistje, van het begin tot het ein
de, wat hij er van wist.
Williams luisterde met gespannen
aandacht. Hij, vergat le eten. Een
paar maal maakte hij zijn lippen nat
met de uitstekende bourgogne die
Isaacson besteld had, maar dat was
ook al. Tenslotte wus Isaacson klaar
en gmg kalm door met eten,
Na een poosje verbrak Williams het
stilzwijgen.
„Er zijn verscheidene dingen die ik
zou willen zoggen, maar in die eerste
plaats dit: De misdadigers kunnen
niets van juffrouw Moore geweten
hebben. Als ze iets van haar bestaan
geweten hadden, zouden ze zeker htm
maatregelen genomen hebben,
„Hunter en ik zijn ook allebei tot
die conclusie gekomen", zei Isaacson
ernstig. „Maar denk er aan dat ik
u nog meer te vertellen heb, kleinig
heden, die ec"hter niet zonder betee-
kenis zijn de tijd kan komen, en
misschien wel heel gauw. dat de men-
sch 11 die achter de sober.011 werken,
zullen ontdekken <J-U het kistje in het
bezit van juffrouw Moore is".
Voor liet eerst liet Williams mer
ken, dat hij werkelijk geschrokken
„Meneer"., zei hij. „dat arme, lieve
j'onge meisje is misschien op het
oogenb.ik ai in groot gevaar".
„Daar heb ik ook aan gedacht. Me
neer Hunter en ik zijn van plan om
er voor te zorgen, dat ze afdoende be
waakt wordt."
„Het kistje moet oogenblikkelijk in
veiligheid gebracht worden".
„Morgen", zei Isaacson, „zal het'in
de brandkast in mijn eigen atelier ga
zet worden. Daar kan niemand er met
eenige mogelijkheid aan komen. liet
zal echter op diplomatieke wijze moe
ten gebeuren. We moeten juffrouw
Moore niet bang maken. Ze is erg ze
nuwachtig en heeft a.l zooveel meege
maakt. Om sentimenteele redenen en
om haar belofte aan den Kolonel, zal
ze het kistje liever niet willen afge
ven. tenzij we haar aan het verstand
kunnen brengen dat het noodig is.
Maar ik verwacht dat Hunler dit wei
in orde zal kunnen maken. Weet u dat
ze verloofd zijn, meneer Williams?"
„Ik wist het niet. meneer Isaacson,
maar ik ben er zeker van, dat het voor
hen allebei heel gelukkig zal zijn. Ze
passen uitstekend bij elkaar twee
alleraardigste jonge menschen".
Torn boog Isaacson zich over de
tsfel. ..En. meneer Williamson, waar
om is Maopoa vermoord?" vroeg hij
„Dat is duidelijk, meneer Isaacson.
Omdat hel nooJig was dat hij zijn
mond hield over bepaalde dingen, die
in verband stonden met Centraalho-
tel".
Isaacson glimlachte verheugd. „O,
denkt u dat, meneer Williams?'' zei
hij. „Ik denk dat u en ik het uitste
kend met $lkaar zullen kunnen vin
den. U is een man naar mijn hart".
„Ik was er ook dien avond", zei de
detective en ik heb even 'n glimp ge
zien van den man die de kast uitliep
en het raam uitsprong, liet was niet
meer dan een gunp, ziet u, maar...
Ik heb de foto's bestudeerd die van
het lijk gemaakt zijn
„Op den avond dat juffrouw Moore
op Boschlust aankwam, heeft ze toe
vallig Maopoa gezien, toen ze met
Hunter liep te wandelen. Het was
avond, maar het was volle maan. Zij
schrok heftig en zei dat het gezicht
van Maopoa, die een van de olifanten
naar liet meer bracht, hetzelfde was
als dut van den man, die in de slaap
kamer van Kolonel Moore uit het
raam sprong".
„Dus u denkt?"
Bij wijze van antwoord nam Isaac
son een enveloppe uit zijn zak. „Toen
uw ondergeschikte Tyler, en de plaat
selijke politie, de bezittingen van den
doode hudd-'n ongezien zo zelen in
een gew urn zeemanskist anl'.'.oklcn
ze niets vvat cenig licht op het gul-ckn
I van zyn dood kon vvc-rpen. 11c was
I nieuwsgierig -- kiek zelf ook nog eens
1 alles na, en ik vond dit
Hij maakte de enveloppe open en
nam er een klein stukje goud papier
uit, niet grooter dan een gulden. Hij
overhandigde het aan Williams, die
het eenige seconden lang aandachtig
bekeek en het toen omdraaide. Aan
den achterkant was het wit papier, en
er zaten roze vlekken op. Williams
rook er eens aan. Toen legde hij het
voor zich neer op tafel.
„Juist", zei hij, „dat is een stukje
papier, dat afkomstig is van een stuk
schmink, zooals tooneelspelers gebrui
ken. En het is vleeschkleurig ge
weest".
„En wat zou een kleine half wilde
Papoea doen met zulk een ingewik
keld beschavingsproduct als schmink?
„Dat kleine stukje goud papier ver
klaart alles", zei Wifliams. „We we
len niet wie het aan Maopoa gegeven
heeft-, maar we kunnen er vrij zeker
uit opmaken dat hij er mee geverfd
Ls om zijn huidskleur op die van een
Europeaan te doen gelijken. Juffrouw
Moore zelf zei ook al dat het onna
tuurlijk wit en rose was geweest".
„Ergens op den achtergrond bevindt
zich iemand met buitengewone herse
nen en handigheid, die voor al deze
di.icen verantwoordelijk is. Als we
hier vi 11 laan gaan, zal ik een tele-
g; am sturen aan Hunter. Dan zal hij
de presentielijsten van Boschlust na
kijken. Iedereen, die aan 't werk gaat
moet daar zijn naam teekenen. We
zullen zien waar Maopoa was of
hij aan 't werk was op 29 April.
Ag hij er om den een of anderen re
den niet was, kunnen we \vel zeker
van onze zaak zijn".
„Eu ik wed om een tientje", zei
Williams, „dat hij niet op Boschlust
was".
„Ik zal mijn geld maar liever be
waren", zei Isaacson glimlachend.
„En nu moeten we er in de eerste
plaats achter zien te komen, wie Mao
poa hij Hagenrach gebracht heeft. Dat
kan alleen muur degene zijn die hem
dien avond in het Centraalhotel heeft
gebruikt".
De detective maakte een vlugge, on
willekeurige beweging en gooide bij
na zijn wijnglas om. „Lieve hemel",
riep hij uit, ,,ik geloof dat ik het weet.
Toen we dien zelfden avond in het
Ceuirnalliotél zaten te eten, voor we
naar de slaapkamer gingen, wees me
neer I-Iunter mij een langen man die
met die beschrijving overeen komt.
Meneer Hunter zei toen, dat hij er ze
ker van was, dat hij den man gezien
had in Australië, toen hij probeerdo
aan boord te komen van het schip,
waarmee Kolonel Moore naar Nieuw-
Guinea ging. Bovendien scheen Kolo
nel Moore den man te herkennen.
Binnen een uur zal ik naar Sydney
telefoneercn. Ik herinner het mij nu
lieel goed", ging hij voort, „want die
'man, wie hij ook was, stond te pra-
