Huuum Ismi
Binnenland
Onze LaGhhock
ooffDunt bekeken. niet ver<lor zou
kunnen worden doorgezet. Om kort
te eraandte bewegingen worden als
regel meer of minder ver binnen de
grenzen gehouden, die door het beloop
van smeren en bandon als uitersten
worden gesteld. Maar hieruit volgt
dan ook; dat de eesahilctheid om deze
grenzen te bereiken allengs afneemt
en verloren gaat. dus dat die bewege
lijkheid der gewrichten beperking on
dergaat. in.a.w. dat zii stijver wor
den. Dit is oorzaak, dat de natuur
lijke soepelheid vau het kind bij vol
wassenen meer of minder te gronde
gaat. De rug wordt zoo dikwijls en
zoo lang naar voren gebogen, zonder
telkens weer volkomen gestrekt te
worden, dat hir ten laatste bliivend
krom wordt. Door den green om het
gereedschap worden de vingers stijf
en krom. en op overeenkomstige wij
ze gaat het met alle overige gewrich
ten van het lichaam.
In tegenstelling met het dageliiksoh
leven, waarin men steeds er op be
dacht is naar de gemakkelijkste en
minst inspannende beweging te zoe
ken, wil de gvmnastiek steeds de nut
tigste bewegingen uiteevoe"d zien,
waarbij de spieren zich zoo krachtig
mogelijk moeten inspannen en de ge
wrichten zóó ver gebogen of gestrekt
worden als maar mogeltik is* De
gymnastiek voorkomt od die wiize
stijfheid en stugheid van beweging en
i-eoft het lichaam de vereisckte lenig
heid. waardoor zijn bewegingen ge-
ïnakkediik en harmonisch worden.
Handenarbeid vraagt over het alge
meen een voortdurende herhaling
van galiike bewegingen en houdin
gen. waardoor een eenzijdige invloed
"o het lichaam wordt uitgeoefend.
Wanneer men. hiertegen in zou willen
brengen, dal men toch af en toe wel
weer geheel anderen arbeid verricht,
moet er met nadruk op gewezen wor
den, dat als regel bij verschillende
lichamelijke arbeictsverricliturgen de
I irhaamshoud^ng vrijwel steeds de
zelfde is en dat is te begrijpen, want
de handen zulien steeds bezig zijn aan
die zijde, waar de oogen zich bevin
den, dus aan de voorzijdearmen en
schouders bewegen zich dus ook naar
vooren. de rug buigt zich eenigszins
in voorwadHsche richting en hoofd
en nek doen hetzelfde. De meeste ar-
beidsrerrichtingen geschieden dus in
min of meer gebukte houding en als
gevolg daarvan met vernauwde borst.
Daartegenover is de gymnastiek alzij-
dig. Zij herhaalt in dezelfde les niet
voortdurend dezelfde bewegingen na
een kortdurend. maar krachtig ge
bruik van een bepaald lichaamsdee'
wordt een ander in actie gezet, opdat
op die wiize aan alle lichaamsdeel en
een gelijkmatige ontwikkeling ten
deel valt, welke de gezondheid, dus
het harmonisch evenwiaht in het ge-
heete lichaam bewaart of doet terug
keeren. In één opzicht is ook de gym-
n.actiek eenriTrfi". lil. in het gebruik
van strekbewegino-op, maar dit ge
beurt met volle bewustzijn eii op goe
de gronden. Wam oi hel nu gaat om
ionige mensoben. die meestentijds
over naaiwerk, een piano, don wel in
gebogen houding werken aan draai-
of schaafbank, steeds, zal volledige
strekking van het lichaam in zijn ge
heel of van ziin deel en het eerste em
voornaamste tegenwicht moeten bie
den tesfen al deze bezigheden.
EL L. WARNIER.
DE WIJZIGING DER HINDER
WET. Verschillende werkgeversor
ganisaties hebben een adres aan de
Tweede Kamer gezonden met verzoek
het ontwerp van wet tot wijziging der
Hinderwet niet in behandeling te ne
men in verband met de groote uitga
ven voor de nijverheid die een gevolg
van dit ontwerp indien het tot wet
wordt verheven zullen zijn.
HET BEZOEK VAN OE KONINCIN
VAN ZWEDEN.
Het I-Ibld. verneemt, dat de koning
van Zweden Vrijdag 2 Klaart te Am
sterdam door de Koningin zal wor
den ontvangen. Zaterdag 3 Maart is
voor een bezoek aan Rotterdam be
steed. De Koning zal den Zaterdag
middag en den Zondag te 's-Graven-
hage doorbrengen.
De bezetting van het
Roergebied.
Een interpellatie van mr. Troelstra
De parlementaire redacteur van Het
Volk meldt:
Naar wij vernemen zal Troelstra in
den loop dezer week de Tweede Ka
mer verlof vragen, de regeering te in-
terpelleeren in verband met de inter
nationale omstandigheden.
PASSACE-TARIEVEN HOLLAND—
AMERIKA LIJN.
Door de 11 olland-Amerika-lij n zijn
verdere verlagingen aangekondigd
van de pasi.npierstarieven naar New-
York. Voor de ..Rotterdam" zal de
passage Ie klas 44 pd.st. bedragen te
gen 47/ pó.at. v(mi de „Nieuw-Ain-
sterdain". „Volcndam en „Veen-
dam40/5 pu.si tegen 43 pd.st., en
voor de „Noordam" en „Rijndam" 39
pd.et. tegen 39/15 pd.st. De tarieven
voor de 2e klas passagiers zijn even
eens aanmerkelijk verlaagd.
EEN INTERNATIONALE MIDDEN
STANDSBOND.
Aan de Middenstandsorganisaties is
ten circulaire verzonden waarin
wordt medegedeeld dat de „Schwei-
zerische Gewcrbeverband", deze groo
te nationale organisatie van den in-
dustrieelen en commercieelen midden
stand van Zwitserland besloten heeft
liet aanknoopen van internationale
betrekkingen tusschen de organisaties
van de ambachten en den kleinhandel
der afzonderlijke landen ter hand te
nemen. Het plan is in Zwitserland in
dit jaar een internationaal midden
standscongres bijeen te roepen met
het doel een internationale aaneen
sluiting van den middenstand op een
zoo breed mogelijke basis te bewer
ken.
Er is daartoe een comité gevormd
van verschillende organisaties in
Zwitserland, dat uitgebreid zal wor
den mot vertegenwoordigers van iti
de re landen welker organisa''es be-
reifi zijn aan de internationale aan
eensluiting van den industrieelen en
commercieelen middenstand mede te
werken. Op dat congres zal worden
getracht te komen tot de oprichting
van een internationalen middenstands
bond. Aan de statuten van dien te
stichten bond liggen de volgende
hoofdgedachten ten grondslag.
Doel: Aaneensluiting van den ge-
heelen intelectueelen, industrieelén
en commercieelen middenstand ter
bescherming en bevordering van zijn
geestelijke en economische belangen,
a) door publiceering en uitwisseling
van ervaringen in de afzonder! ijk©
landen op het gebied van wetgeving,
staathuishoudkunde, organisatie enz.
b door het. bewerken van inlernaüo-
rtale overeenkomsten en maatregelen
tot bescherming en tot bevordering
van den kleinhandel en de ambachten
en de vrite beroepen, c) door bevorde
ring van de middenstandsproüuctie
en den afzet van goederen.
Lidmaatschap: Leden van den In
ternationalen Middenstandsbond (I.
M. B.) kunnen zijn:
a) de landelijke verbonden van de
ambachten en ijverheid, van den han
del en nijverheid, van don handel en
de kleïnindustrie. alsmede de lande
lijke beroepsverbonden; b) organisa
ties van vrije beroepen; c) de institu
ten tot bevordering van den midden
stand (Kamers van ambachtslieden
en van nijverheid, Kamers van Koop
handel, nijverheidsmusea, uitgevers
en redacties van middenstandsbladen
en dergelijke), d) autoriteiten en par
ticulieren uit alle landen, welke de
oogmerken van den L M. B. onder
steunen.
1 Organen:
a) conferentie van afgevaardigden,
b) internationale permanente com
missie. c) periodieke en vrije publica
ties. d) uitvoerend comité.
Ten slotte wordt medegedeeld dat
het plan bestaat het congres in Sep
tember- Qctober van dit jaar te hou-
TOCH ZUINIG.
Het Ilbld. schrijft:
De belastingadministratie heeft aan
de werkgevers de vragen omtrent de
inkomens van hun geömployeerden
dit jaar toegezonden in een dubbel
folio vel zwaar papier, waarop slechts
enkele regels druks staan, en zooals
men hoeft opgemerkt, zijn deze vellen
eerst het vorig jaar geurukt. indet
daad overbodig en dus allerminst
zuinig.
Maar, terwijl wij op deze trouwens
reeds elders opgemerkte verkwisting
wijzen, willen wij tevens doen opmer
ken dat bij dezelfde administratie toch
ook een ernstig streven geconstateerd
kan worden cm tot goedkooper werk
te geraken. Dit jaar voor het eerst is
ae vragenlijst, die door de werkge
vers ingevuld oioet worden, zoo inge
richt, dat ze niet meer overgeschreven
oehoeft te worden. De lijsten zijn n.1.
in reepen geperforeerd en op elke reep
komen de naam en de verdere gege
vens van slechts een enkeien persoon.
Door losscheuren der reepen eu op
plakken in een boek op de juiste
plaats of op ©en kaart* is nu zeer
snel en goedkoop de verzameling der
gegevens in orde te maken. Vroeger
moesten al die gegevens in speciale
boeken overgeschreven worden, het
geen naar raming ongeveer zesmaal
zooveel tijd en dus ook weer zesmaal
zooveel geld moest kosten.
De schaduwzijde is, dat er meer aan
papier uitgegeven moet worden dan
vroeger, daar thans op de breede
fiches (deze zijn breed om verlies te
voorkomen) totaal per pagina vijftien
namen kunnen voorkomen, terwijl
vroeger de veilen aan weerskanten
bruikbaar waren en zestig namen kon
den bevatten. Daar echter de kosten
voor papier in het niet zinken bij die
voor het werk, hindert dit niet erg.
Voor plaatsen, die nog zelf hun in
komstenbelasting behandelen, kun
nen die geperforeerde stukken ook
dienen, wanneer den werkgevers op
gedragen wordt om ze, door gebruik
van een carbonpapier, in dtiplo in te
leveren. Het kost aan de werkgevers
niet meer moeite en spaart dan ook
aan de gemeente veel geld uit. De
goede daad om de ïnhoudsvellen zoo
practised te gebruiken is van veel
grooter belang dan de papierverspil
ling door dat omslagvel. Laten wij
ons dus verheugen, dat ook de belas
tingautoriteiten blijkbaar op den goe
den weg zijn.
DE WETTELIJKE WINKEL
SLUITING.
Op de te den Bosch gehouden ver
gadering van den Ned. R.K. Bond
van slagerspatroons is de volgende
motie aangenomen:
De Nederl. R.K. Hanzebond van Sla-
gerspatroons, "enz., spreekt zich uit
voor wettelijke regeling van de win
kelsluiting, met het voorbehoud, dat
le. de betrokken Vakgroep plaatse! ijk
de zaak regelen kan bij referendum
met groote meerderheid, 2e. ook in
andere winkels de verkoop van
vleeschwaren op de „gesloten" tijden
verboden wordt; draagt aan het hoofd
bestuur op, in dien geest actie te voe
ren, en gaat over tot de orde van den
dag.
MOLLEN.
De minister van Biiinepïandsohe
Zaken heeft aan belanghebbenden bij
het vangen van mollen, in antwoord
op hun tot de Koningin gericht ver
zoek. meegedeeld, dat geen vriiheid
kan worden gevonden te bevorderen,
dat het vervoer van mallen of hui
den van mollen wordt toegestaan.
Voorts is hun beriöht, dat, indien
deze of gene landbouwer van oordeel
is, dat er od ziin land te veel mollen
zijn, hii personen kan aanstellen om
op ziin land mollen te vangen, doch
dat deze gevangen mollen of hunne
huiden dan echter niet mogen wor
den vervoerd.
OVERREDEN EN G-EDOOD.
Te Nijmegen, aan de Van PelUaan,
is een 8=jarig meisje, A. "C. P. H.,
dOor een gemeentelijke vuilnisauto
overreden en gedood.
MR. J. J. TILANUS.
Te Tiel is plotseling overleden mr.
J. J. Tilonus, lid van Gedeputeerde
Staten van Gelderland.
Woensdag 7 Februari 1923.
DERDc BLAD
Lichamelijke Opvoeding
LXXX.
Gymnastische bewegingen
en die, welke het dager
lijksch leven vordert.
Waarom worden wij
stijf 2
Met gymnastische bewegingen wor
den geen bemaalde nuttige arbeids
prestaties nagestreefdde gymnastiek
is geheel vrii de oefeningen te kiezen
in verband met haar speciale doel,
d.i. ter ontwikkeling van het lichaam.
Deze vriiheid in de keuze der bewe
gingen is oorzaak, dat de gymnas
tiek-beoefening in waarde ver uiteaat
boven de beoefening van b.v. slechts
één bepaalden tak van sport of boven
die lichamelijke bewegingen, welke
bepaalde nuttige arbeidsresultaten
beoogen. Bij de laatstgenoemde moet
het lichaam zich in ziin bewegingen
en houdingen naar de eischen van
den uit te voeren arbeid gedragen.
Zoo vordert het graven in den grond
zeer bepaalde telkens terugkeecende
gelijke bewegingen; evenzoo het
maaien van gras of het schaven van
planken. En een soortgelijke eenzij
digheid bestaat ook voor hem, die
slechts van één tak van sport b.v.
voetballen- wil weten en afkeeng is
van gymnastiek of andere sportieve
verrichtingen. Wanneer van de gym
nastiek geen andere voordeelen wa
ren op te noemen dan haar alzijdig
heid, dan zou toch reeds deze eigen
schap alleen haar recht geven op de
bovenste plaats onder de middelen
voor lichamelijke opvoeding. „Daar
door" zest de Deensche inspecteur
voor lichamelijke opvoeding, Knud-
sen, „krijgt de gymnastiek iets van
het uitbeeldend vermogen over het
levend© lichaam, zooals de kunste-
naar dat ten opzichte van het mar
merblok bezit. Zii vermag zoodanige
schoonheid als de kunstenaar ons in
ziin standbeelden voor oogen stelt, in
levend vleeseh en bloed te voorschijn'
te roepen. Iu de algemeens publieke
opinie zou dan ook de gymnastiek op
één lijm gesteld moeten worden met
de sohoone Kunsten."
Zoowel het dage-lijksche leven en
ziin lichamelijk.© arbeid en zelfs sport
en spel vragen slechts uiterst zelden
zulke groote bewegingen, als de spie
ren kunnen uitvoeren en de gewrich
ten veroorloven. Biï de meeste soorten
van arbeid is dit gemakkelijk waar te
nemen. Wie koren maait, draait ziin
lichaam van de eene naar de andere
zijde. maar nooit zoo ver als hii wel
zou kunnen draaien; de veerman
buigt bii het hanteeren van de riemen
ziin armen, maar hii zou het verder
kunnen doe-n. De houthakker heft zijn
armen omhoog, maar men kan zijn
armen hooger heffen dan hii doet.
Daar komt nog bij, dat men groote
en ruime bewegingen over zooveel
mogelijk gewrichten, dus ook teren,
verdeelt. Wie iets van den grond wil
oprapen, zal er niet over denken om
uitsluitend zijn heupgewrichten te
buigen en daarbii zijn rug en alle
overige gewrichten keurig gesterkt te
houden. Integendeel, hij zal in de
heupen buigen, ziin rug zoo rond mo-
gelijk malcen, ziin knieën een beetje
buigen en ziin schouder zooveel moge
lijk naar voren brengen. Op deze
wiize beeft hii don arbeid, die noodig
is om het gevallen voorwerp weer in
ziin bereik 'te krijgen over zooveel ge
wrichten en spieren verdeeld, dat de
inspanning voor ieder dezer zeer ge
ring is en de geheele verrichting van
het oprapen weinig moeite kost... Geen
enkele beweging in liet dagelijksch
leven ei sekt, dat de romp zóóver voor
waarts, rug- of zijwaarts robogen
wordt, als hii naar zijn bouw wel zou
kunnen toelaten, evenmin dat armen
61 beenen zich zoo volledig strek
ken. dat de beweging uit anatomisch.
NAAR HOLLAND
door NINE MINNEMA.
„Die Anna" was naar Holland ge
gaan. „Die Anna" van Frau Seifer.
Hel heele stadje sprak er van 'en vond
het heel erg. Want „die Anna" had
haar moeder heelcmaai alleen achter
gelaten en die moest nu maar zien,
hoe ze er kwam met haar huishou
den en haar wasschen eu haar poppe-
jurken. I)
„Die Anna" was naar Holland ge
gaan. 't Was pas een week geleden.
Frau Seifer had een briefkaart ge
kregen, dat Anna goed was aangeko
men. Maar verder had ze nog niets
gehoord.
Iedereen vond het heel erg hoe
wel ze allemaal wel wisten, dat je
daar in Holland veel verdienen kon.
En Anna had gezegd, dat ze aan moe
der geld zou sturen en dan zou moe
der het goed krijgen.
Ze wisten allemaal, dat het waar
was en zc wisten ook allemaal, dat
Anna haar moeder niet zou vergeten.
Toch spraken ze allemaal er schan
de over. Maar dat wa§ alleen omdat
ze jaloersch waren. Anna had het
aangedurfd en zou geld verdienen
daar in Holland. En zij, ai die an
deren zouden ook graag weg willen,
maar ze konden niet weg komen uit
het kleine stadje.
In de keuken van „Zum Golden en
Appel" praatten ze er ook al over.
Moeder roerde in de pan, waarin
aardappelen stonden te bakken: „Die
arme Frau Seifer toch. ik had met
haar te doen vanmiddag."
„Is ze hier geweestvroeg Grete.
En ze liet haar naaiwerk rusten. „Zeg
moeder, is ze hier geweest""
„Ja, vanmiddag. Ze had haar wasch
niet klaar. Ze heeft er natuurlijk niet.
door kunnen komen van de week, nu
Anna er niet was. Ze stond te hui
len".
„Was ze ook boos op Anna?"
„Och nee, een moeder is een moe-
li In Thllringen is liet maken van
poppen en poppekleeren veelal huis
industrie.
der hè". En Frau GUieer voelde rich
heel edel en moederlijk. „Een moeder
heeft toch altijd haar kinderen lief".
„I-Iad Frau Seifer al wat meer ge
hoord, dan die eene briefkaart?"
„Nee nog niets", en dat is toch ook
onhartelijk".
„Och", vond Grete, „als ze nu een
hééleboel op die briefkaart geschreven
heeft., eu in een nieuwe betrekking
heb je niet meteen tijd".
„Nou, voor der moeder moest ze
dan maar tijd malleen. Al zou ze het
's avonds met een kaars moeten
doen".
Grete zweeg. Oob, 't gaf toch niets,
al praatte je nog zoo. Ze vonden het
slecht van Anna en ze wilden het
slecht vinden. Dat was het. En als
moeder er nu maar niet over sprak.
Maar telkens begon ze er weer over.
„Guten Abend", 't Was Fritz. Hè,
hè, Grete zuchtte er van. Nu begon
moeder weer over Anna en Fritz viel
bij. En dan straks vader nog.
„En vroeg moeder.
„Nou ik kan 't baantje krijgen.
De ober, die er was gaat naar Hol
land".
„Naar I-Iolland?"
,,.Ta, naar Holland, enne, ja, moe
der, je zult je der aan moeten wennen
aan het idee, maar als ik een kansje
zie, dan ga ik ookl"
„Jij?" Frau GL&ser keek hem aan.
Was dat mogelijk. Haar jongen
haar Fritz, weg naar Holland
net als Anna. Weg, weg van zijn va
der en moeder. Meg van zijn vader,
die Kriegsinvalide was.
„Nou moeder, of ik nou in Ilmenau
zit of in Holland, dat moet voor jul
lie toch lood om oud ijzer zijn!"
„Ilmenau of Heiland, het is maar
geen verschil. Als je twee uur in de
trein zit, dan ben je in Ilmenau."
„Holland is wel wat verder Fritz
zei het jolig lachend. „Maar dan ver
dien je reisgeld van je hi ha ho en
dan kom ik thuis en geef jou een
nieuw kleed en vader mag wel eens
een jas hebben en Grete Toen
zweeg hij. En ze zwegen allen. Ze
dachten allemaal hetzelfde: Grete zou
ook gaan.
„Is de betrekking in Ilmenau goed?"
vroeg Grete eindelijk om wat te bre
ken de benauwde stemming.
„Och ja, 't gaat voor hier. Maar
wat kan je hier in dit land nu. nog
vooruit komen?"
„Er zullen betere tijden aanbreken,
Fritz". Moeder zei het met bijna pro
fetische stem. „Er moeten betere tij
den komen". En moeder zette een ge
zicht of zij het wel en wee van Europa
eens wat beter zou gaan verdeelen.
„Nou, dan kom ik terug en heb
centen en trouw met een echt Duitsch
meisje, die goed Thüringsche
Klöszen 2) kan maken", lachte Fritz.
Moeder zweeg. „Dat je met zoo iets
kan spotten".
Gelukkig, een belletje uit de Gast-
zimmer, die nu tevens Spetsezimmer
was. Grete vloog er heen. Goddank,
even was ze nu tenminste weg uit
de keuken.
Vlug naar de Gastzimmer, vlug bij
het eene lampje nog een paar licht
jes opdraaien. Toen pas keek ze. Een
vreemde. Een reiziger. Hij vroeg om
avondeten. Ze holde naar de keuken
en vroeg. Toen weer naar de Gast
zimmer. Ja, hij kan filet krijgen en
gebakken aardappelen. Of dat goed
was? En hij vond het best en bestelde
meteen bier, maar donker.
„Donker bier had ze niet, wel licht.
Maar 't was Goiburger".
Hij smaalde even. D e traditie in
Thüringen; Coburger bier. Hij kon
't niet drinken. Nu, dan maar niet,
dan maar een kop lekkere koffie
straks."
Ze knikte, stookte even de kachel
op. Toen weer naar de keuken. „Ja
moeder, filet en aardappelen. Maar
die kunnen niet hoor!" en ze wees
naar de pan.
„Waarom kunnen die niet?" vroeg
moeder verontwaardigd.
„Om het gem eene vet dat erin zit.
Wij kunnen "t haast niet door onze
keel krijgen".
„Wat wij eten, kan hij ook eten".
„Nee, dat vind ik niet, 't is een def
tige mijnheer. Hij had een bontkraag
om, die kan deze aardappelen niet
eten".
„Nee, dat gaat niet", viel Fritz bij.
„Wat wij eten en wat je vader eet,
is ook goed genoeg voor hem".
„Maar moeder, zoo verloopt onze
heele zaak. Als iemand deze aardap
pelen gegeten heeft, zi© je hem hooit
2) Een soort aardappelballen.
meer terug!"
Maar Frau Glaser verkoos geen an
dere aardappelen te bakken en Grete
werd om een stukje biefstuk gestuurd.
En Frau Glaser sneed van de bief
stuk nog een stukje af. „Voor je va
der Fritz, die vindt het zoo lekker en
de arme man heeft ook niet veel meer
aan zijn leven, nu hij oorlogs-invali-
de is".
Terwijl de vreemdeling in de Gast-
rimmcr zat te eten, waren Frau Gla
ser en Grete het weer niet eens over
de koffie. „Er is nog een heel klein
beetje kofiioboonen, moeder, laten we
hem een kopje boonenkoffie geven".
„Ja zeker onze laatste boonenkoffie
aan dien vreemden man. Nee hoor, dat
is voor je vader. Die vreemde kan het
met Malz 3) ook doen".
Maar Grete durfde den vreemdeling
haast niet aankijken, toen ze hem
zijn „koffie" bracht.
De vreemdeling bleef een nacht,
'e Morgens bracht Grete hem zijn ont
bijt: „koffie en brood en heel slechte
margarine. Terwijl ze het bracht,
dacht ze aan de koffie van gister
avond, die hij had laten staan.
Deze koffie zou hij ook wel niet op
drinken. Och ja, hun zaak was niet
veel ineer. Vroeger was het toch een
druis bezocht hotel geweest. O, toen
z© nog aan den overkant woonden in
den winkel, wat had ze toen vaak
naar den gouden appel boven de deur
van het hotel gekeken.
't Was al veel minder geweest-, toen
haar vader en moeder 't overnamen.
Maar zooals nu. Moeder zei maar:
,.'l is nu te arm", maar in$de condi-
torei in de Lötherstrnsse, daar zat het
's Zondagsmiddags vol menschen.
En bij hen kwam niemand, Nee, 't was
niet uit te houden meer thuis, 't Was
allemaal zoo geworden, sedert vader
invalide was. In den winkel hier
moeder moest op alles en alles spa
ren vader moest het goed hebben
Maar hun zaak verliep zoo.
Ze ontbeet gelijk met vader. Zou zo
'l hem eens zeggen, van de koffie en
zoo. Maar 't was of ze niet durfde.
Art ze za-g hoe vader probeerde zelf
3) Een merk koffiesurrogaat.
HET WEER EN DE EIEREN.
De eieren ziin te Steenwiik en om-
'i^eende plaatsen de laatste dagen
aanmerkelijk in priis gedaald. Zii
worden er thans voor 7 cent per stuk
verkocht. Deze daling is zeker een
gevolg van do groote productie ten-
gevolge van het buitengewoon zachte
winterweer.
Muriel's huls weghalen dat was
tenminste een troost
Hii zuchtte weer toen hii dacht aan
de mogelijkheid dat er ziin meisjes
wat overkomen zou.
Toen kwam uit het donker, stil als
een geest, een slanke, grijze gedaan
te.
NIEUW PASSAGIERSSCHIP.
Betreffende het nieuwe passagiers-
schip, door den Rotterdamsohen
Lloyd in opdracht gegeven aan „De
Schelde", te Vlissingen. meldt men
aan het N. v. d. D. uit Vlissingen.
dat de lengte 500 voet zal bedragen
©n de waterverplaatsing bii een diep
gang van 27 voet ongeveer ló.OoO
ion. De voortstuwings werktuigen zul
ten bestaan uit twee tweetakt
scheepsdicselmotoren. Het schip zal
een vaartsnel beid van ruim 15 zee
mijlen kunnen behouden.
.AAN DE GEVOLGEN OVERLE
DEN. De matroos Webb, die de
vorig-» week te Rotterdam zware
brandwondèn had bekomen, toen hij
aan boord van de binnenkomende
Harwich boot in z'n kool een sigaret
had gerookt, waardoor het beddegoed
ontvlamd was, is gisteren aan de ge
volgen overleden.
MISDAAD
De Nieuw© Ct meldt
Een meisje uit de Carpentierstraat
13 Den Haag. dat sedert eenigen tijd
vermist werd. is Dinsdagmiddag uit
de Schenk opgehaald. Het meisje had
een touw met een steen om den hals.
Het lijk werd overgebracht naar het
politiebureau in de Adelheidstraat.
LIMEÜRGSCHE KATHOLIEKEN
DAG.
Het bestuur der Limburgsohe
Katholiekendag heeft besloten, dat op
Pinkster Maandav een Katholieken-
das zal worden gebonden te Sittard.
Als algemeen onderwerp .dat zal wor
den behandeld, is vastgesteld: Het
Zede l ij khe idsvraa-gsluh.
EEN BOF.
Te Delft deed een dienstmeisje bij
de politie aangifte, dat zij een porte-
monnaie met ruim 40 gulden had
verloren. Tot haar blijdschap vernam
zij daar. dat even te voren een politie
agent den schat gevonden en aan het
bureau van politie gedeponeerd had.
Van het poüeke tour-
nooiveld.
TWEEDE KAMER.
6 Februari.
De eerste bijeenkomst in
1923. Riolenwet. Wan
neer krijgt Haarlem een
nieuw Gouvernem-sntsgc-
bouw? Begrooting van
Suriname.
Na een wintervacantie van ruim zes
weken, waren do dames on heeren van
ons Lagerhuis dezen middag voor het
eerst weer bijeen. De stemming was nog
ietwat reccs-achtig: weinig aandacht voor
den woordvoerder en veel geroezemoes.
Intusschen verliep de vaststelling der
agenda heel vlot; vrijwel overeenkom
stig het gepubliceerde voorstel werd het
program tot Pasehen aanvaard, nadat
de riolenwet eraf genomen was omdat
hiervan zjj dateert al van 1911 c-en
nieuw afdeeliugsonderzoek zal' plaats
hebben. Het bestaande voorloopig ver
slag was juist halverwege z'n 25-jarig
bestaan genaderdl De kwestie der water
verontreiniging wordt echter meer en
meer urgent en het is te hopen, dat deze
riolenwet met de daarmee verband hou
dende herziening van de Hinderwet dit
jaar tot stand zal komen.
zijn. brood te snijden, dan rilde ze. De
houten rechterhand op het brood en
dan met de linker.
„Nee vadertje, nee vadertje, ik snij
je boterham".
„Och kindje, 't hoeft eigenlijk niét
gesneden."
Ze glimlachte, sneed toch het brood.
„En nog een kopje koffie, hé?" En
ze nam het kleine potje voor vader:
de boonenkoffie.
En zelf spoelde z© de nare smaak
an de slechte margarine weg met
de nog ergere smaak van de MaJz.
Ze ging met Fritz naar de kerk. En
omdat ze wat vroeg waren, liepen ze
nog even om. En Fritz vertelde van
Ilmenau. Maai- dat kon Grete niets
scheien. Ilmenau kende ze, daar was
ze ook wel geweest. Maai' waarom
Fritz ineens naar Holland wilde?
Want nog een paar dagen geleden
viel hij moeder bij als ze over Anna
Seifen spraken, had Fritz altijd ge
zegd
„Nu ja, daar blijf ik bij", vond
Fritz. „Die Anna had niet weg mogen
gaan en haar moeder alleen achter
laten. Maar dat is iets anders. Ik ga
toch weg en of ik nou naai' Ilmenau
ga of paar Holland".
„En als ik nu eens naar Holland
ging
,',Nou, dat zou een erge slag zijn
voor vader en moeder. Maar vooral
voor vader!"
„Dus jij wel en ik niet", snauwde
Grete.
„Och", vond Fritz. „Maar zie je,
wat je daar in Holland als kellner
verdient, een dubbeltje fooi, dat is
daar niets zeggen ze. Nou een. dub
beltje, dat is het tiende deel van een
gulden, dat is 300 Mark".
„Driehonderd Mark?"
„Ja, driehonderd mark. Maar art
de menschen wat veel verteren en
eten en zoo, heb je al gauw twee
kwartjes, ja kwartjes, zoo zeggen z©
dat daar. Een kwartje dat ie vijf en
twintig centen en een gulden is hon
derd centen. Ja dat komt uit. Twee
kwartjes, dat is vijftienhondero
Mark".
„Vijftienhonderd Mark".
„Nou dan kan je toch niet in Il
menau blijven zitten of in zoo'n ver-
loopen boel als bij ons. Maar zie je
TE VEEL GEëlSCHT.
Een groot gezelschap kwam nog laat
oen restaurant binnen en vroeg om de
spijskaart.
„Er is alleen nog maar kip over hoe
ren zei do kellner.
„Geef mfj dan maar oen poot!" klonk
het in koor.
„Heeren!" antwoordde de kellner,
„liet is een kip, geen duizendpoot!"
DIT DE SCHOOL.
Toon had hü do leesles zoo juist gele
zen: „Overal In het huis heersehte stilte''
,J£aa jy zeggen wat stilte oigenijjk
1stvroeg de onderwijzer.
„Jawel meneer," antwoordde Toon.
./Stilte Is wat je niet hoort als je luis-
tertl"
Minder kans is er, dat Haarlem binnen
.-if/.ienbaron tijd een nieuw provinciaal-
gouvernementsgebouw krjjgt. B(j de be
spreking van de begrooting van het
bouwfonds van Binnenlandsche Zaken
en Onderwijs informeerde mr. Bomans
daar naar. Hij herinnerde eraan dat do
gemeente Haarlem destjjds gronden aan
den Kinderhuissingel voor dit doel aan
liet Bij:: te koop liecft aangeboden en bjj
bc-'.ienrdo het Jat do regcering no ter
elfder uro er waren al materialen voor
don bouw aangevoerd, die weer netjes
zyn weggehaald 1 van den aankoop en
van het bouwplan heeft afgezien, naar
z(j zegt, om bezninigingsredonen. Met het
advies der beznlmgiugsinspectie was de
heer Bomans het glad oneens on hjj oor
deelde, dat hior de. zuinigheid do
-.vjjsheid bedroog. Een oordeel waarmeo
de heer Ketelaar van harte instemde.
Minister Buys do Beerenbrouck troostte
de heeren met de toezogging dat h(j deze
bouwerij nog wel eens „in overweging
wilde neinon".
Ovor den post van f 1.300.000 voor do
voortzetting van den bouw van het nieu
we ziekenhuis te Leiden werd met geen
woord gerept. Alleen de bouw van oen
nieuwe B. H. B. S. te Purmereud trok
nog even de aandacht van den beer v.
d. Bilt, die informeerde of met „"n
goede ton" do bestaande R. H. B. S. niet
voldoende, zou kunnen worden goholpon.
Thans is er b(jua vyi voor een nieuw
bouw voor uitgetrokken,
Minister da Visser nam evenwel met
do goede ton van don hoer v. d. Bilt geen
genoegen; slechts verklaarde h(j te zul
len onderzoeken of do post van bjjna vyf
ton nog voor vermindering vatbaar is.
Zonder' stemming hechtte de Kamer
daarop liaar sanctie aan deze bogrooting
en tevens aan die van 't Staaisbosehbe-
drjjf.
Bij „Suriname" (welke begrooting
voor Kerstmis niet moer is kunnen wor
den afgedaan) botoondon slechts drie
sprekers belangstelling. Do heer IJzer
man deed wat vroeger z(jn partijgenoot
de Jonge deed en bepleitto verbetering
van hygienischo maatregelen (o.a. krach
tiger bestrijding' der z.g. m(jnworraziek-
te), do heer Febcr drong aan op de vor
ming van gemeenten in Suriname te
beginnen met Paramaribo, dat 3/4 van do
Surinaamache begrooting oinvat en cat
uu nog allerlei zuivor locaio kwesties
als rioleoringen, bruggen euz. op do lan
delijke begrooting moet brengen op
uitvoering van liet mechanische grond-
beworkiugsplan-Pyttersen en op beper«
king der ambtenarij, do heer van Boet-
zeiaar ten slotte bepleitte verbetering
van den fiaancjeelen steun aan bijzondere
onderwijsinstellingen.
Minister de Graaft erkende dat de
toestand beter zou zjja, indien er ter
plaatse meer organisatie was en zegde
toe, diverse middelen tot verbetering
ernstig te zullen nagaan. Ook het plan-
Pyttersen zal oen punt van overleg uit
maken. En voor het overige: do nood
der schatkist.
Tot den chef van de afde'eling West-
Indië van zijn departement zal de minis
ter het verzoek richten, zich naar
aanleiding van dienaangaande in de pers
geuite klachten voortaan te onthouden
van het geven van andoro dan strikt za
kelijke adviezen aan hen, die ambtshalve
naar Surinamo vertrekken. Deze chef was
nl. zóó waarheidlievend en oponhartig
dat "h ij de liefhebberij om naar Suriname
te gaan, bij velen bij voorbaat blnsehtet
Woensdag voortzetting.
INTIMUS.
laat ik jou in vertrouwen nemen.
Ik ben gister dom geweest, ik had na
tuurlijk niet moeten spreken van Hol
land. Als ik maar eerst in Ilmenau
zit, dan zie ik wel verder. En de ober,
die weg ging, zou me schrijven, als
hij iets wist. Maar je moet er niet
verder over praten!" en dat beloofde
Grete.
's Middags zou Grete uitgaan, en
's avonds Fritz. Vader en moeder
wilden altijd gelooven, dat er nog wel
menschen zouden kome-n, en dan kon
den Grete en Friiz niet tegelijk wor
den gemist. Eu vader, die In en om
den oorlog veel gezien had, wilde zijn
dochter 's Zondagsavonds liever
thuis hebben. Dat er in het stille
stadje, waar alle menschen elkaar
kenden, heusch geen gevaren dreig
den, kon hij niet gelooven. 't Was als
hadden de vele groote indrukken van
den oorlog hem zoo aangegrepen, dat
hij niet meer de kleine normale ver
houdingen kon zien in het leven,
waarin hij vroeger geleefd had en
waarin bij was teruggekomen.
Dus 's middags Greie uit. „Ga. je
naar Mariocken?" vroeg vader nog.
Hij wilde wel zekerheid hebben, dat
ze met een vriendinnetje ging wande
len. Dat was altijd veiliger.
„Misschien", vond Grete en toen
vader het nog eens vroeg, kuste ze
hem .„Ja oude, ik ga naar Marie—
eken, hoor".
En ze zou naar Mariecken gaan,
maar eerst eerst ging ze naar
Frau Seifer.
Ze vond Frau Seifer thuis. Dat trof.
En er was geen visite. Dat liep mee.
En Grete zei iets, dat ze zoo graag
wilde weten of het Anna goed bevieL
Ze had nog met Anna schoolgegaan.
Ja. Anna was jonger. Anna zat in de
laagste Idas, toen Grete al in de
hoogste zat. Ja, Anna was veel jon-
ger.
„Ze is nu zeventien".
„Ja dat komt uit, ik ben drie en
twintig. Ik vind het flink van Anna,
lioor Frau Seifer, flink'^
(Wordt vervolgd.)
