HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
DE AVONTURIER
DINBDAQ 20 FEBRUARI 1923 TWEEDE BLAD
No. 3148
Tramvertraging door sneeuw enz.
GEEN VERTRAGING? DE TRAM CEVOELIC VOOR DE ELEMEN
TEN EEN GOEDE ONDERNEMING ZOU EEN GEMEENTELIJKE
TRAM BETER ZIJN7 AANDACHT VERZOCHT VOOR ONZE' BELAN-
CEN HET PUBLIEK ZAL ZICH DANKBAAR TOONEN.
In ons vorigo nummer werd door
onzen verslaggever medegedeeld pver
den sneeuwvui. „betreffend© het tram
verkeer wordt ons van officieele zijde
verzekerd, dat de dienst geen vertra
ging ondervond." De verslaggever
maakto daarop do opmerking: „wij
heboen echter zelf kunnen oonslatec-
ren, dat de dienst nu en dan nog al
in do war was en dat men wei een
half uur en drie kwartier op een
tram moest wachten".
Bezadigder kan wed niet uitgedrukt
worden, dat do dienst inderdaad zeer
veel te wenschen overliet. Zaterdag
was de „officieele zijde" dan ook van
een geheel andere meening. Op haar
gezag deelden wij toen mede: „als het
zoo doorgaat, dan is de kans groot,
dal hedeninidnug het geheele verkeer
stop gezet wofdt, want de pekel
blijft oi> dc sneeuw liggen". Dit klople
met dc volgende delais van ons be
richt:
De dienst (naar Bloemendual) liep
zeei onregelmatig.
De dienst van Overveen rijdt maar
eens per uur.
Met de Noordzuid ging het tot van
morgen negen uur zeer goed, maar
daarna ging het ook hier onregelma
tig, evenals op de Ceintuurbaan.
Tengevolge van den sneeuwval was
de stoomtramdienst Haarlem—Velsen
Alkmaar Zaterdag ©enigszins in de
war geloopen.
Hiertegenover lijkt het officieele be
richt van Maandag: „dat de dienst
geen vertraging ondervond," eenigs-
zinsoptimistisch.
Het spreekt van zelf, dat sneeuw
Op straat voor iedereen en alles 'een
groote last is. Voor het simpelste van
alle vervoermiddelen, den kruiwagen,
omdat de sneeuw vastklontort aan
het wiel, voor de handkar, omdat die
met haar last er in wegzakt, ve r de
stoomtram, omdat zij van nature
een log vervoermiddel is, voor de
electrische tram natuurlijk ook. On
ze oude paardentram had er evenzeer
mee ,te stellen en als de pekclwagen
niet vooruit reed cn van de witte
sneeuw een vies-bruine pap maakte,
kwam de goeie paardentram ook niet
van de plaats. Maar de electrische
is min of meer een jongejuffrouw, die
van haar stukken raakt, door veel,
wat in strijd is met de rustigheid van
alle dagen.
Als 't hard waait, komen er moei
lijkheden met den beugel. Resultaat:
vertraging. Als het hard regent., ko
men er bezwaren met de zekeringen
van dc groote volgvvagens. Resultaat:
opnieuw vertraging. .Als het blad van
de boomen valt, kan de bestuurder
moeilijk op gang komen en moeilijk
stoppen. Resultaat: alweer vertraging.
Als er overvloedig sneeuw valt, re
sultaat: steeds weer vertraging. Want
de pekel die vroeger de baan tenmin
ste vrijmaakte, schijnt van de moder
ne electrische tram een afkeer te heb
ben althans die bieef bovenop de
sneeuw liggen. Ook een officieele me-
dedeeling,
Is het misschien mogelijk, dat de
maatschappij door de sneeuw verrast
is en den pekel wagen dus wat laat
op de lijn heeft gestuurd Dan is het
geneesmiddel aangewezen.
Dit is zeker waar: wij tramgebrui
kers mogen ons gelukkig prijzen, dat
deze tramdiensten in eu om Haarlem
bestaan. Ilct kan dan wonderlijk zijn,
dat de eerie rijdt op smal en de an
dere op breed spoor, zoodat combina
ties onmogelijk zijn, het kan niet ont
kend worden, dat de E. N. E. T. wa
gens met haar tweetal lange ban
ken iet3 zeer ongezelligs hebben, die
van dc N. Z. H. zijn des te genoeg
lijker, het materieel ziet er behoorlijk
uit en wordt goed onderhouden, het
personeel ie vriendelijk en bewijst aan
wie dat noodig hebben, veel onv er
plichte diensten last not least, als
de Hollandsclie Spoor deze lijnen
niet exploiteerde, zou de gemeente
Haarlem dat zelf moeten doen. Ik ge
loof niet, dat de onderneming bijzon
der winstgevend is of ooit geweest is.
ofschoon bot natuurlijk gemakkelijk
gaat om van de lijnen naar Bloemen-
daal en Heemstede te zeggen, dat ze
„goudmijntjes" zijn. De Ceintuur
baan is in ieder geval niet eens een
kopermijn, maar een schip van bijleg;
in 't algemeen zijn de kosten van ex
ploitatie en onderhoud óók groot,
maar daar merken wij zoo niet van.
Als er geen particuliere exploitant
was, dan zou de gemeente niet af en
toe moeilijkheden hebben uit te vech
ten met de tramdirectie. Dat is dus,
het valt niet te ontkennen, een be-
feuilleton
zwaar. Maar dan zou de gemeente
i zelf voor dit verkeer moeten zorgen
en er zeer zeker geen cc-nt aan ver
dienen, wei er sommen op verliezen,
i die wij als belastingbetalers op
belastingbiljet zouden terugvinden.
En meent men inderdaad, dat een
gemeentelijke tram meer aanpassings
vermogen aan den dag leggen, meer
elasticiteit tooncn zou'? Ik goloof er
niemendal van Gemeentebedrijven
worden geregeerd door verordeningen
en verordeningen zijn stugge dingen.
Iloe staat het in dit opzicht met <1
particuliere maatschappij, die onze
tramlijnen beheert'? Vergis ik mij ui
j dan zou een groot gedeelte van het,
publiek wel wat inniger medeleven
in-t llaTiemsche aangelegenheden hi
J haar wenschen te vinden. Nog altij
j loopen er ruime volgwagens op 1110-
inenten van stilte en ontbreken ze in
oogenbiikken van drukte in het
i keer. Natuurlijk niet uit opzet
stugheid (daar immers een groot vcr-
I voer ook een belanc van dc in
j schappij is') maar uit gebrek aan con
tact. In het koffie-uui'tje moeten tal
rijke passagiers één wagen doelen
geen wonder, dat do tramconducteur,
thuis komende, afkeer had van een
blikje met sardines, dat zijn vrouw-
hem voerzette. Het herinnerde hem te
veel aan zijn dagtaak. Niet zelden
worden na een drukke voorstelling dc
bezoekers van schouwburg of concert
zaal, geperst in één wagentje, of
schoon al 24 uur van te voren bekend
was .dat de zaal uitverkocht zou zijn.
Weei men zooiets niet op liet kantoor
van de maatschappij? Dan zullen <ie
schouwburgdirecties zeker met genoe
gen inlichtingen geven, desnoods on
gevraagd. Ook hun belang brengt
mee dat de mensehen na afloop gauw-
en goed worden thuisgebracht.
Een uitzondering dient erkend te
worden voor de Bach concerten en voor
de uitvoeringen van Toonkunst, waar
voor extra diensten ingesteld worden.
Als dje. attentie kon worden uitge
breid tct schouwburgvoorstellingen,
zou het publiek daarvoor dankbaar
zijn.
Ik vrees wel, dat hier een principieel
verschil van meening. verbetering te
genhoudt. Het publiek, met uitzon
dering van rookers, die in elk geval
naar een staanplaats od het ba'con
worden verbannen en daartegen dan
ook niet moeten - -oneeren. rekent
graag op een zitplaats de directie is
van oordeel d-at de gang ook kostelijke
staanplaatsen oplevert. Zij heeft niet
veel compassie met lusbangers of Lu-
sit-aniërs.
En toch. hoeveel uitstapjes blijven
niet achterwege uit vrees„dat wij
weer in een proovo'-len wagen zullen
moeten binnendringen, weet je wel,
net als den vorigen keer Oppervlak
kig bekeken, zou het voor do maat
schappij een voordeel zijn. dat er in
een wagen inet 36 officieele plaatsen,
zeg 39, met drie staanplaatsen achter
de achterste stoelen meegerekend, zes
tig vervoerd' worden. Soms nog meer
Trammen moeten de menschep' loe
ren. Als het hun aangenaam gemaakt
wordt halen zij al gauw den eersten
graad summa cum laud© en kunnen
geen tramwagen voorbij zien gaan,
zonder er in te stappen. Als het hun
verveelt leer en ze het even gauw weer
af. stappen op de fiets of gebruiken
den wel ouderwetschen, maar toch
altijd nog zeer vertrouwden beenen
wagen. De tarieven zijn nu wat ver
laagd om het verkeer drukker te ma
ken. Daar is nog een ander middel
voor maak het hun gemakkelijk.
- Groote dingen zijn daarvoor niet
noodig Met kleinigheden is zooveel te
bereiken. Voldoende ruimte in d©
wagens vooral. Er is niemand die
vergt, dat nooit een wagen overvol
zal mogen ziin (de maatschappij kap
niet alles voorzien) maar het
wordt een grief, wanneer dat onop
houdelijk voorkomt. Het wordt niet
kwalijk genomen wanneer een wagen
een paar minuten te laat komt oen
tram is geen uurwerk, zelfs
een uurwerk loopt wel eons ach
ter. Maar het maakt de menschen
duivelsch als zij minutenlang, minu
ten te lang. aan een halte hebben
staan wachten en een halfvolle wagén
hun stopplaats voorbij rent met het
bordje stopt niet, omdat hij den
verloren tijd moet inhalen. Dan vra
gen de gefopten zich afis op tijd rij
den een theoretisch spelletje of dient
een 'tram tot vervoer van reizigers?
In 't algemeen moppert de Haar-
lemsche burgerij niet over den traxu-
dienst. al vindt zij het een bezwaar,
op dit oogenblik buiten in de kou
den eemmanswagen de hand
1 sohoenen uit te moeten trekken cm
met verkleumde handen te grabbelen
naar een dubbeltje, dat er misschien
niet eens is. Wat zii wenscht is be
langstelling van de trammaatechap-
pii Ui haar v-t-©eften. die zii niet nala
ten zal met aanhankelijkheid aan de
tram te vergoeden. Zoo heeft zii wel
degelijk dankbaar het afsluiten van
tie balcons aanvaard, waardoor de
scherpe dwairswlnden geweerd en de
uitbreiding van dien dienst in de
vroege en in de late uren. Zoo zal zij
ook andere tegemoetkomingen weten
to appreoieeren.
J. C. P.
Stadsnieuws
CENTRAAL DRANKWEER-
COMITé.
Het jaarverslag van den controleur
der drankzuchtigen.
Onder leiding van den heer M. i
Keinalda vergaderde dezer dagen het
Centraal Comité vari Drankbestrijdendo
vcreeniginge.n te Haarlem, Bij den aan
vang herdacht de voorzitter in eenigc
gevoelvolle woorden dc nagedachtenis
van wijlen den heer J. W. Sevenhuijsen,
die tijdens zijn leven zooveel heeft ge-
d.-i.-.ii voor de nuchterheidsbeweging van
ons volk.
Tol lid van het bestuur werd herko
zen de heer S. J. Vesicr, penningmees
ter van het Comité. Aangezien nog
geen bericht was ingekomen van de*
heer C. Doeven, eveneens af'.iedend be-
S'uurder, of deze zich bereid verklaar
de een eventueele herbenoeming te
vaarden, werd besloten deze herkiezing
fan te houden en den heet Doeven
abnog zijn besluit te vragen.
Vo.orts werden uitgebracht de
schillende jaarverslagen. Aan het
slag van den secretaris, den heer P. P.
Hartendorf, ontleenen wij o.:
•hans dertien organisaties rijn aange
sloten bi? hel Comité. De saménwerking
bleef bijzonder prettig en vruchtbaar,
liet bestuur beslaat thans u:: de hee-
rc:: M. A. Reinalda, voorzitter; W. P.
J Overmeer, onder-voorzitterP. P.
Hartendorf. secretaris, Pieter Kiesstraat
nr. 43; S. J. Vester, penningmeester,
C.' Doeken. De overige bijzonderheden
zijn reeds vroeger na dc verschillende
vergaderingen in dit blad vermeld, we
halve wij die nu niet zullen herhalen.
Aan het verslag van den Controleur
der Drankzuchtigen, den heer T. P. van
der Leer, ontleenen wij Ile't aantal ver-
oordeelingca in 1922 wegens openbare
dronkenschap te dozer slede verminder
de niet. Het bedroeg 131 tegen 105 in
1921, terwijl nog 118 reeds bekende per
sonen er één of meer vonnissen bij kre
gen. Echter was het aanta] veroordee-
lingcn voor Haarlem, Schoten
stadsgedeelte van Haarlemmerliede veel
grooter, daar dit 362 bedroeg. Hieruit
blijkt, dat Haarlem in dit opzicht nog
bedroevend figuur maakt. Behalve
de bewoners der logementen en de naai
elders verhuisde personen, heeft de ge
noemde' Controleur thans niet minder
dan 594 personen onder zijn toezicht.
Verblijdend is het, dat in de Wijk der
Ned. Herv. Gemeente van dr. J. Weener,
een sub-commissie is gevormd
wijkvereeniging tot de behartiging der
belangen van de gezinnen en personen,
die het slachtoffer zijn van den alcohol.
Aan deze commissie werd een opgave
verstrekt van personen, die onder de bo-
engenoemde rubriek vallen, voor zoo
ver het de Ned. Herv. Gemeente dier
•ijk betreft. Gehoopt wordt, dat alle
predikanten en kerkeraden der verschil
lende gemeenten hun aandacht zullen
willen gaan wijden aan deze zaak,
de arbeid der drankbestrijding een taak
worde van alle maatschappelijke
kelijke instellingen.
Van de door den Controleut bezochte
personen, die veroordeeld werden
gens openbare dronkenschap, zijn
386 gehuwd, 17 leven er gescheiden, 53
ondergingen gevangenisstraf, en 2 moes-
in worden overgebracht naar een krank-
innigengesticht. Van de genoemde 53
iet gevangenis gestraften waren er :z
beneden den leeftijd van 20 jaar. Dc
verhouding der beroepen van de ver
oordeelden bleef ongeveer dezelfde als
het vorig jaar.
De heer S. J. Vester bracht zijn ver
slagen uit als penningmeester van he:
Comité cn als administrateur van hei
Maandblad. Het maandblad werd in niei
minder dan 50.000 exemplaren verspreid
en mag zich in een goede belangstel
ling- blijven verheugen. De Commissie
Redactie bestaat uit de heeren Rei
nalda, voorzitterOvermeer, secretaris,
en Drcnth, terwijl de commissie van ad
ministratie gevormd wordt door de hee
ren Van der Leer en Vester. Dat met
het orgaan rekening wordt gehouden is
herhaaldelijk gebleken.
Tot leden voor het nazien der finan
cieel© zaken werden benoemd de heeren
Roggeveen en Wikke. Besloten werd het
jaarverslag te doen drukken als bij
lage bij het maandblad.
Ingekomen was een verzoek van de
loge „Plaats voor Allen" van de I. O.
G. T„ die zich heeft afgescheiden van
de Federatie Haarlem der I. O. G. T„ -
om afzonderlijk zich te doe» vertegen
woordigen in Itet Centraal Dxankweer-
Comiic. Besloten werd dit verzoek niet
'oe te staan.
Na nog verschillende besprekingen
van meer zaken, welke nog niet rijp
zijn voor publicatie, werd deze bijzonder
geanimeerde vergadering gesloten door
den Voorzitter.
HULPSPAARBANK AFD. HAAR
LEM VAN HET NED. ONDERW.
GEN. Zaterdagmiddag had in de
spreekkamer der Eerste Doopsgezinde
School alhier de vergadering van di
recteuren cn deelhebbers plaats. Het
jaarverslag van don directeur-secreta
ris" werd goedgekeurd, waarin een
oord van dankbare herinnering
werd gewijd aan don vertrekkenden
directeur, den heer J. G. Tuytel. Het
flhancieeie verslag werd eveneens
goedgekeurd. De rekening en verant
woording was reeds door commisea-
•issen, de heeren dr. Sterck, inspec
teur bij het L. O. en J. Elzinga, di
recteur der Openb. Handelsschool,
gezien en in orde bevonden.
We ontleenen daaraan de volgende
cijfers.
In den loop van 1922 werd ruim
11423 cn 7890.24 teruggevraagd,
een toeneming van 3613,29. Er werd
4.2 rente gekweekt en wel in to
taal 2043,49.
Het saldo bedrag 1 Januari 1922
48090,53 en. op 31 December 1922
f 53f l8,59, dus ruim 5000 toeneming.
1 Januari 1922 waren 73 spaarboek
jes 111 omloop; door overlijden, ver
trek enz. verminderde dit: 31 Decem
ber waren er G6.
Er werd 2032,36 aan rente bijge
schreven: 5.28 werd op het onver
deeld winstsa'.do gebracht.
•Het saldo tegoed bij de Hoofdspaar-
bank bedraagt thans 47120. Op de
voordracht voor directeur stonden «Ie
heeren F. \V. Fick en C. Overbeek.
De eerste, aftredend, werd bij accla
matie herkozen en aanvaardde ouder
dankzegging voor het bij hernieuwing
getoonde vertrouwen, de benoeming.
Uit den boezem der vergadering
werd aan de Directi© een woord van
hulde gebracht voor de belangeloos
heid, de trouw en de accurates:
waarmee de hulpspaarbank wordt be
stuurd.
NEDERLANDSCH—DUITSCHE
VEREENIGING.
Donderdagavond 22 Februari zal Prof.
Dr. Albreeht MendeHïohn BartboMy van
de Universiteit te Hamburg voor de Ne-
j derlandsch-Dniteehe Vercerigióg i-eu
voordracht hom! 011 over „Sittliehe
Krafte der Weiiwirts, haf
Prof. Mendelssohn BiirthoMy werd in
1874 geboren als ztoa van den aoog-
Ieeraar in de geschiedenis te Freiburg,
Dr. Carl M. B. H(j is de kleinzoon van
den componist. Na in 1900 privaat do
cent te Leipzig tc zjjn geworden, werd
hjj in 1904 aldaar hoogleeraar voor Ir
nationaal recht. In J905 werd h(i te
Würaburg en in 1920 to Hamburg be
roepen. Hjj was deskundige voor juriïi-
scho vraagstukken b(j dc Duitscbo dele
gatie in Versailles en gaf met Max We
ber, Hans Dolbriiek en graat" Montgelas
een memorandum uit over de oorzaken
van don oorlog. Hem werd in 1919 opge
dragen de uitgave van do documenten
van het Duitseho Ministerie tan Buiten-
landscho Zaken in de periode van 1S70
1914. H(j hoeft de derde uitgave van
Handboek voor Politiek in 1921 bezo
Prof Mendelssohn Bartholdy is mede
oprichter en bestuurslid van de „Deut
sche Gesellschaft fii Völkcrrecht", lid
en secretaris van do Duitsehe Commissie
voor do door de Carnegie-Stichtiug te
bewerken geschiedenis van den oorlog.
Zjjn voornaamste publicaties zijn, be
halve een groot annt.nl opstellen in ver
schillende tijdschriften: Grenzen der
lieehtskraft 1'900, Imperium des Richters
1907, Englisches Kichtertum 1909,
Kriegsbegriff descngliechcn Rechts
1914, Biirgertugenden in Krieg und Frie-
den 1917, Der Volkerbund ais Arbsits-
gemeinschaft 391S, Der Volkswillo,
Urundzüge einer Verfassung J920.
EMMABLOEM-COLLECTE.
18 April.
Men schrijft ons:
De jaarlyksche Bloemendag, uitgaande
van het iedereen wolbekende Consulta
tie-bureau aan de Gedempte Oude Gracht
41, zal ditmaal worden gehouden op
Woensdag IS April e.k.
Zouden we alvast niet gaan sparen om
onze Iiaarlemsche Tuberculose-Verceni-
giag wederom ruim van klinkende inunt
-oorzien. De strijd, dio zjj voert voor
allen, kan niet door haar alleen wor
den uitgevochten. T. B. C. is een volks
ziekte die rjjk noch arm, boog noch laag
spaart, z\j oniziet geloof noch kennis, en
slechts door medewerking, krachtige sa-
•Dwerkmg, van dc geheele éénsgezinde
bevolking vau Haarlem cn Omstrenen
kan die volksvijand overwonnen en ait-
geroeid worden.
A. N. G. O. B. I11 dc deze maand
te houden verg,-i.ter mg van den Als.
Ned. Geh. Onthouders Bond zal ter
sprake worden gebracht het 10-jarig
bestaan dezer afdeeling. In een op
wekking in het weekblad „De Geheel
onthouder", doet do heer M. Groene
veld, penningmeester der afdeeling,
het voorstel, dat door de leden zal
gezorgd worden voor eeri verrassing
hef bestuur aan ïe bieden, welke ver
rassing zal bestaan in het aanbran
den van nieuwe leden-abonnees enz.
Tevens herinnert genoemde heer er
aan, hoe in het jaar 1913 door negen
personen, welke allen nog lid zijn,
besloten werd weer een afdeeling van
den A. N. G. O. B. te stichten. Voor
dien waren reeds eenig© afdeelingen
alhier gesticht, maar die moesten
worden opgeheven. Thans is het een
flinke vereemging, die zeker heel
wat gedaan heeft, zoo besluit de schrij
ver.
VERLOF DRANKWEST. B. en W.
brengen ter kennis, dat is ingekomen
een verzoekschrift van H. H. A. Boot
man om verlof tot het verkoopen van
alcoholhoudenden drank, anderen dan
sterken drank voor gebruik ter plaatse
van verkoop in het benedenlokaal en
de bc-venvoorzaal van het perceel aan
het Spaarne No. 36.
OUDERAVOND.
Men schrijft ons:
Dezer dagen-had hef bestuur dor Ohr,
School aan dc Bakenessorgracht de
ouders der schoolgaande kinderen uitge-
noodigd tot het bijwonen van pon
„Ouderavond". Ongeveer 250 oudjrs
hadden aan de uitnoodiging gevolg ge
geven, zoodat de ruime gymnastiekzaal
geheel gevuld was, toen de voorzitter
van het bestuur, -ds. J. C. v. Paassen de
bijeenkomst na het zingen van Ps. 25:6
met gebed opende.
Het woord werd daarna gegeven :ian
het Hoofd der School, den heer Bijkerk,
die tot onderwc-rp gekozen had „Een
moeilijke taak". Spreker schetste in
korte trekken, hoe moeilijk de taak van
den ouderwijzer we! i;, wiens werk zoo
dikwijls is een ploegen op rotsen en die
toch bij de vele teleurstellingen, die ziju
loei .rijn, zijn ideaal niet mag loslaten,
wil lijj als onderwijzer niet verloren gaan.
Maar ook daarom moet hij niet alleen
idealist zijn, doch bovenal een held des
geloofs. «ie weet, dat de mogelijkheid ier
opvoeding niet ic z\ja hand is. En nn we,
door de nieuwe wetgeving, weer krijgen
het massale klassikale ondc-rwys, bestaat
er gevaar, dat de zedelijke en godsdien
stige op\oed:ng in het gedrang komt.
Daarvoor te -.saken is de dnre plicht en
van ouders èa van onderwijzers. Wjj we
ten het wel, nat wjj van onze kin Ieren
geen Christenen kunnen maken, dat is
alleen in Gods hand. Wjj mogen planten
en natmaken, -'t is God, die den was lom
geeft.
Onze plicht is het alle belemmeringen
weg te nemen, die den geestelijken groei
onzer kinderen in den weg staan. Daar
voor is in de eerste plaats noodig eensge
zindheid ia de huiselijke epyoeding tus-
suhen vader en moeder, maar ook tus-
schen school en huisgezin. Nadat spre
ker dit nog nader ontwikkeld had, ein
digde hij zijn met belangstelling gevolgde
toespraak.
Aan de ouders werd uu gelegenheid ge
geven in do verschillende lokalen, die
zoo aardig met teekeningen der leerlin
gen versierd waren, het schriftelijk werk
hunner kinderen te bezichtigen, of een
gesprek aan te knoopen met don onder
wijzer der klas. De goed© geest, die aan
deze school bestaat tusschen ouders cn
personeel bleek toen zeer duidelijk en
mag zeker geroemd worden.
In een der lokalen was een buffet inge
richt, waar door de goede zorgen van dc-n
concierge Walter en zyn eehtgenoote een
smakelijk kopje thee gebruikt kon
Hierna verzamelden allen zich weder
in de zaal, waar ds. Van Paassen in een
slotwoord de ouders wees op de noodza
kelijkheid van „Christelijk" onderwijs cn
met waardeering gewag maakte van het
werk van het personeel.
Nn het zingen va.n Gezang ISO1 ein
digde ds. Van Paassen met dankzegging.
VOLTCSLOCEMENT.
„De witte ballon" is de naam van
ecu nieuw volkslogement in de Kort©
Hofstraat no. 7, eigenaar de heer S.,
Bregers die reeds een logement ex
ploiteert in perceel no. 2 in dezelfde
straat.
Het perceel, waarin vroeger een
lakstokerij gevestigd was, is onder
leiding van de aannemers C. van
Dijk en II. La Duk geheel verbouwd.
De gevc-l is geheel nieuw opgetrok
ken. Het perceel ziet er keurig uit en
biedt van binnen heel wat meer ruim
te, dan men van buiten zeggen zou.
Door een portaal komt men in de
beneden slaapzaal, die eenvoudig
maar zeer netjes is gemeubileerd.
Hier staan zeventien ijzeren ledikan
ten (er is plaats voor 22), alle van
tw beddegoed voorzien. Aan dc
achterzijde van deze zaal is een af
zonderlijk kamertje voor den knecht,
die 's nachts controle uitoefent en do
zaal kan overzien. Ook kan hij het
oog houden op de trap naar boven
waar nog drie slaapkamers zijn met
onderscheidenlijk ruimte voor 6, 5 Cn
8 bedden.
Alles is netjes in de verf en naar
de heer Bergers ons verzekerd© is ook
voor voldoende luchtverversching zorg
gedragen.
Een gramophoon kan in de avond
uren voor de gewenschte gezelligheid
zorgen.
Beneden is gasverlichting aange
bracht door den heer Hensen, die ook
het bad heeft geplaatst
T>© prijs is waarlijk niet hoog ge
steld: f 2.50 per persoon voor een ge
heele week niet drie kommen koffie
per dag en vrij gebruik van bad. D©
maal tijd en kunnen tegen betaling
van 40 cent In het bestaande logement
van den lieer Bergers aan de over
zijde gebruikt worden.
Het logement is thans nog alleen
voor mannen. Het ligt in de bedoe
ling van den eigenaar, het logement
later nog uit te breiden en dan ver
trekken voor mannen en vrouwen te
doen bouwen.
De geheele inrichting, ook de
wascltgelegenheid, de badkamer en
de privaten, maakt© bij ons bezoek
op ons een indruk van eenvoud,
frisöhheid en degelijkheid.
Dat de verhouding tusschen den
„baas" cn de gasten goed is, blijkt
wel uit het feit, dat de laats ton den
hoer Bergers ter gelegenheid van ae
opening een mooi bloemstuk vereerd
hadden.
WONINGEN „VOORUITGANG".
Zooals wij reeds vermeldden, worden
door de woningstichting „Vooruit
gang"' 58 woningen gebouwd, waar
ender één winkelhuis, op een terrein
gelegen ten zuiden van de Slachthuis-
straat cn grenzende aan het Zuider
Buitenopname. Dc bouw vordert goed.
Het grondwerk voor alle woningen is
reeds gereed, een blok huizen zal
spoedig onder dc kap komen. In Fe
bruari 1921 werd aan de stichting
d© grond in erfpacht gegeven, en
in Juli daaraanvolgend werd dcor
den Raad besloten tot het voorschot
en de jaarlijkschc bijdrage voor den
bouw van 178 woningen. waarvan
doze 58 een begin vormen. Door het-
gemeent©bestuur wordt alsnog ge
tracht ook dc 'ocnoodigde gelden te
verkrijgen voor den bouw van de ove
rige 120 woningen.
Mnzlcï
Muziekvereenigïng „Voor
waarts". Uitvoering in
den schouwburg, Jansweg.
Hoewel de bezetting van dit corps
niet zeer talrijk is, kan het door zijn
goed gccvcnredigae verdeeling der par
tijen toch wel wel wat bereiken. Te
meer omdat dc zangpartijen niet slechts
veivuld worden; klarinetten, vooral de
es-klarinet, piston en trombone, zijn
voor hunne taak wel berekend. Met
de binncnpariijen is het slapper ge
steld, iets wal trouwens bij de meeste
rmizickvcieenigingen het geval is.
Het concert van Zaterdagavond werd
geopend met een marsch van A. Ver
meer, die, zooals we uit den mond van
den voorzitter die een inleidingswoord
sprak vernamen, een der oudste-le
den van de vereeniging is. Deze dilet«
tant-componist toont wel ziD voor
rythme cn melodie te hebben, maar hij
weel met dc harmonie geen raad, en
dat is toch het eerste waarvan iemand
die componeercn wil, eenig begrip moet
hebben. Dc leden van „Voorwaarts" ver.
dedigden den marsch naar hun beste
vermogen.
Als voornaamste nummers werden ge
geven een fantaisie op Weber's „Frei-
schiitz" en dc Ouverture „M&dche von
der Spule" van Fr. Suppé. Dit laatste
nummer werd vrij goed gespeeld, althans
het geeft mij minder stof tot aanmer
kingen dan bij dc Frcïschütz-muziek.
De ovcrgangsgedeelten tusschen twe*
aria's waren hierbij doorgaans zwak,
waaraan de binnenpartijen veelal schuld
hadden, en ook wel omdai de spelers
daar mccrcndecls geen steun vonden in
een stevig rythme, waaraan ze zich vast
kunnen klampen; als een aria met een
voortdurend herhaald rythmisch motief
eenmaal aan den gang is, loopt het ge
woonlijk wel los. maar juist in de over
gangen voelen de spelers der actrmpagne-
menten zich zoo onzeker.. Passages als
„Lcisc, lcisc" cn dc scène van den klui
zenaar waren om heztelfde tekort aan
rythmisch contact erg slap, daarente
gen ging de flink gecadencecrde jagers-
marsch zeer behoorlijk. Ook het volks-
ivijsje „Wir winden dir" mocht er we
zen. alsmede het slottempo. De solo-
piston weerde zich goed bij het droom
verhaal der „Sel'ge Base", maar ik zon
den directeur willen raden het tempo
hier wat sneller tc nemen. Het samen-
spel van piston cn trombone bij de aria
„Durcli die Fclder" had veel verdien
stelijks.
Dc aardige wals „LAmóureuse". van
L. Golesteann, hoewel hij tamelijke
cischen s:cit, werd over 't algemeen niet
slecht gci-peeli. maar dat lau: zich ver
klaren uit het feit dat zulk soort muziek
ten vast rythme heeft, dat het ensemble
bij elkaar houdt.
Vooralsnog zou de directeur, de heer
S. A. vau de Broecke, niet slecht doen
zich te bepalen tot muziek waarin bet
elementaire rythmisch clement een ste-
\ig geraamte zet.
Na dit muzikaal gedeelte van den
avond trad de geheel-onthoudcrstoo-
ncelverccniging „Nieuw Leven" op me:
„Het Onvermijdelijke", tooneelspej van
Suze La Cliapeüc—Roobol.
JOS. DE KLERK,
Naar li e t Amerikaansch
van
J. P. MARQUAND.
(Geautoriseerde .vertaling).
6)
Hij boog glimlachend.
„En Mademoiselle heeft gelijk",
stemde hij toe. „Ik heb het papier ge
lezen. Ik heb de verleiding niet kun
nen weerstaan".
„Schurk!" riep ze uit. „Bedoelt u."
„Ik bedoel", viel hij haar in de re
de. „dat ik voor de verleiding bezwe
ken ben. Het document dat ik bij mij
draag, heeft te veel waarde, Made
moiselle. De echte handteekeningen
van de heeren die zich verbeeldden
dat zij Frankrijk een Koning konden
terug geven! Denk eens aan. Made
moiselle als men die mannen op
de iuiste manier gebruikt, ziin ze een
echte goud-mijn en veel lucratie
ver dan mijn „andel op China ooit
kan worden. Dat beseft u toch zeker
wel'?"
„Dus u heeft zich nu in plaats van
de kaart-n aan de diplomatie gewijd"
merkte jk op. „Wat wordt u veelzij
dig, vaderl"
„Het is vrijwel hetzelfde" zei mijn
vader.
„En bedoelt u", riep Mademoiselle
uit, „dat u laag genoeg zou zijn om
die namen te gebruiken'? Bedoelt u
dat u uw belofte om die lijst te vernie
tigen of aan een rechthebbende in
handen te geven, zult verbreken? Be
doelt u dat u uw -vrienden aan de guil
lotine zult overleveren? Dat kan toch
niet, meneer! Da.ar is u toch te eer
lijk voor. Iemand die zoo ridderlijk ge
weest is als u neen Kapitein, ik
kan het niet gelooven!"
„Mademoiselle", zei hij vriendelijk,
„u moet nog veel van de wereld lee-
ren. Neem 11 u bijvoorbeeld mijl zelf
eens. Ik ben alleen door geboorte en
opvoeding een heer. Verder ben ik to
taal onmogelijk, geloof me. Ziet u niet
dat zelfs mijn eigen zoon dat vindt?"
Hij knikte even in mijn richting.
„Voor mij", vervolgde hii rustig,
„is er maar een ding van belang ge
bleven en dat is geld. Bijna alle an
dere dingen schijnen te vervagen
maar 't geld behoudt zijn glans. Aha!
Nu beginnen we elkaar te begrïipen.
Vreemd, dat u het niet eerder be?eft
heeft. Ik kan m i niet beerii ien hoe
zooveel toch oozenschijnlijk verst'in-
dige menpchen er tc»? zijn gekom -n om
zulk een belachelijk document te tr©-
kenen. Dat ze dat gedaan hebben Is
hun seint'd. niet de mijne. Ik vind dat
men het recht heeft om te profiteeren
van de fouten van anderen. Ik zal van
dze profiteeren. 'r zal wel iemand zijn
die er flink wat geld voor .over heeft".
Hij zweeg en haaldie de schouders
op en zij stond hulpeloos voor hem
en hief smeekend haar hand naar
hem op. Een oogenblik keelc ze een
anderen kant op.
„Dat kunt u niet doen, dat kunt 11
niet" .begon ze. „O monsieur, denk
toch eens na, wat u doet. Ik wij
vertrouwen allemaal op u, rekenden
op uw hulp. We dachten dat u aan
onze zijd© stond. We
Haar stem sloeg over in een snik cn
ze viel op een stoel neer en verborg
haar gelaat in haar handen. Mijn va
der keek haar aan en nam een
snuifje.
„Ja", zei hij, „het spijt me bijna,
maar het, is nu eenmaal niet anders,
mademoiselle. We hebben allemaal
ens eigen kleine vierkantje op bet
schaakbord. Het spijt me dat het, mij
ne zwart is. Een poos geleden was ik
een pion, betaa'd dopr uw familie.
Toen leek het mij gewensc-ht om te
doen wat u wilde om u mee te ne
men tut Frankrijk voor dc veiligheid,
om u en een zeker document aan de
zorgen van uw bt'oer over te geven.
Maar <iat was een poos geleden. Ik
nader nu de :j van den koning. Ver
geef me, als het u anders toeschijnt
cn wees er van verzekerd, Mademoi
selle, dat n in ieder geval in veilige
handen is zwolang u mij gehoor
zaamt".
Dit laatste zeide hij met een soort
van goedige beleefdheid en schonk
toen weer al zijn aandacht aan zijn
nagels. Ik deed een stap naar hem
toe en hij keek op, alsof hij mijn fe
licitatie in ontvangst wild© netnen. I
„Dus je gaat ons verlaten, Henry",
zei hij opgewekt. „Ik vrees, datje las-:
tig gevallen zult worden voor je de
oprijlaan uit hent Maar mij dunkt, j
dat je wonderwel in slaat bent oiul
op jezelf te passen. Brutus zal je hel-|
pen met het zadelen van je paard".
vergist u", zei ik, „ik ga niet,
weg".
En ik boog voor Mademoiselle, die:
opgeschrikt was hij het geluid van!
mijn stem en mij met oen betraand
gezichtje aanstaarde.
„Ik he.b besloten te blijven," zei ik.!
.„Als Mademoiselle het mij toe wil
staan".
Maar zij gaf geen antwoord en
mijn vader keek ons aan alsof hij de
mogelijkheden tcgcki elkander op
woog.
„Ga je niet weg Of mijn besluit
hem verbaasde of niet, kon ik niet aan
liein zien. Hij trok vragend dc wenk
brauwen op «mi ik glimlachte tegen
hem cp <en wijze, die, naar ik hoopte,
op de zijne geleek.
„Ik vrees, dat u genoeg zult krijgen
van mijn gezelschap", ging ik
voort, „want ik ben van plan te blij
ven tot u met dat papier gedaan heeft
wat Mademoiselle wil. Of, als u dat
niet wilt, zal ik het met genoegen zelf
doen.
Mijn vader wreef zich in de handen
en klopte mij toen gemoedelijk op den
eohouder.
„Ik dacht wel, dat dit scènetje zijn
uitwerking op je zou hebben", riep
hij uit. „Uitstekend, mijn jongen!
Ik hoopte, dat je blijven zou".
„En nu", zei ik „het papier, als
't.w blieft".
„Wat!" riep mijn vader uit en
maakto een gebaar van verbazing.
„Wil jij dat papier ook hebben? Het
wordt erg populair, dat document!"
„Tenminste ik ben van plan om to
probeeren of ik liet niet tc pakken
kan krijgen", begon ik op ernstigen
icon, maar een plotselinge verande
ring in zijn gezicht legde mij het zwij
gen op.
„Wacht even", zei hij koel, Do©
geen overhaaste dingen, Henry. Laat
ik je den heden toestand even duide-
lijk maken voor je zoo'n dwaze streek
piobeert uit te halen. Laten we in de
eerste plaais mij zelf nemen. Ik ben
ouder dan jij, dat is waar, maar de
!ii-J cn mijn avontuurlijk leven heb
ben mij toch nog niet heelemaal tot
ee-n zwakkeling gemaakt. Ik ben hij I
veel onplezierig© dingen tcgenwoor-l
dig geweest. Ik heb met Barbarijsche
zeeroovers en met Chineesche jonken
gevochten. Het feit, dat ik hier van
avond ben, bewijst, dat ik gewoonlijk
succes heb. Zelfs als ik alleen was,
twijfel ik er aan of je mij het papier
wol zoudt kunnen afnemen. Maar je
vc-rgcet nog iets
Ilij keerde zich om en wees op
Brutus, die bij de deur stond. Brutus
grinnikte en knikte heftig en liet zijn
oofeen rollen van plezier.
„Acht jaar geleden", vervolgde mijn
vader, „heb ik Brutus gered van de
galeien 111 Jamaica. Hij heeft een
zeer hardnekkig© dankbaarheid. Nog
pns een maand geleden heb ik gezien,
dat Brutus drie mannen doodde, die
sterker waren dan jij, mijn jongen.
Ik geloof, dat het papier heel veilig
is hier in mijn zak, volkomen veilig".
Ilij glimlachte even en nam nog een
snuifje.
„Maar laten wo het onmogelijk©
e*ns aannemen", ging hij voort. Stel,
dat je het papier kreeg. Laten we het
eens bekijken".
En langzaam haalde hij het uit zijn
zak en streek bet glad bij het kaars
licht.
„Kom Henry, kom bij me zitten en
laten wc er éens verstandig over pra-
te». Nog een flesch Madeira Brutus.
En ver:cl me nu eens wat je van de
Fransche politiek afweet?"
„Maar", protesteerde ik, „u ver-
