HmEM'S DiEN.il
INSTANTANÉS
BEURSOVERZICHT
Stadsnieuws
Haarlsmmer Halleijas
Zaterdag 3 Maart 1923
TWEEDE BLAD
HET HUWELIJK VAN
KAPITEIN PETTERS.
Een drama in vier tafsreelon.
(Nadruk verboden).
Kapitein Petters ging trouwen!
Dat was het nieuwste nieuwtje,
waarvan heel Padang den mond vol
had. liet klonk ongeloofelijik Petters,
de meest verstokte vrijgezel, de man,
die adtijd bad beweerd', dat liet huwe
lijk een loterij was en hij nooit zou
trouwen, omdat je 10 tegen 1 toch'met
de verkeerde uit de bus kwam, was
de bruidegom en zou over 14 dagen al
een getrouwd man zijn!
Toen de Pad anger's op' den morgen
van den eersten April de huwelijks
aankondiging hadden ontvangen,
dachten eenige moeders van onge
trouwde dochters aan een verregaand
ongepast© aardigheid. Maar )>ij de
heeren was 'de „mop" reusachtig in
geslagen!
Petters was iemand, die wel een
stootje kon verdragen,, maar hij had
het zijn twee-luitenants toch bar kwa
lijk genomen, toen zij naar hem toe
i gekomen en tot hem hadden
„Nou, kapileiri, da's ook 'n goeie
van u geweest, die mop van uw huwe
lijk U zult zien, dat er nog 'n paar
invliegen ook I"
Petters had eerst heel verbaasd zijn
luitenants aangekeken. Toen bad hij
eindelijk nijdig gezégd: „Zoo, dacht
jullie dat'te
„Wel, natuurlijk, kapiteinEt zijn
er altijd nog wel 'n paar zóó slum om
Biet op den datum te letten
„De datum?"
Toen pas was Petters een licht op
gegaan.
„Verdraaid nog aan toe, jullie ge
looft dus niet
„Wel nee, kapitein, wij hebben het
ionmiddellijk gesnapt' Da's net 'n mop
voor den kapitein, hebben we dadelijk
gezegd
Petters kon zich dien dag nergens
vortoonen, of hij moést hoor en van
z'n kostelijke April-grap. Eri eiken
keer, als hij had verteld, dat het wer
kelijk ernst met hem was, liet men
hem duidelijk voelen, dat zij die twee
de mop nog beter en rijker vonden
dan de eerste.
Petters trouwen! het was bijna
biet in te denken Petters, die altijd
met het huwelijk den draak had ge
stoken, Petters, die zijn lieo.e leven
lang had beweerd, dar 'een man ontoe
rekenbaar wias, als hij zijn hoofd vrij-
jvillig in den „huwelijksstrop" stak!
En nu hij er toe besloten was, liet
hij er geen gras over groeien ook.
Over veertien dagen zou hij 'al .een
getrouwd man zijn en over zes weken
zou zijn levensgezellin te Padang ar
riveer©). Stil, diep in het geheim,
was alles gegaan! Tegen niemand
had hij er zich over uitgelaten en nie
mand wist ook iets van Petters' aan
staande vrouw te vertellen. Wie zij
was? Men wist alleen, dat zij in een
klein stadje in Holland' woonde, waar
Petters vroeger als sergeant in gami
zoen had gelegen! Dat was alles! Ove_
al het andore lag een geheimzinnige
sluier I
Op den avond vóór den dag, waar
op zijn vrouw in Indië zou komen,
stortte Petters zijn gemoed bij een
ouden krijgsmakker uit. Hij had niet
gedacht ooit nog eens to zullen trou
wen, maar het leven alleen in Indië
was hem op den duur toch te mach
tig geworden. Daarom had hij einde
lijk tot 'derf grooten stap besloten,'
maar het had lang geduurd, voordat
hij zijn keuze had gedaan.
Van oen „Indische" moest hij niets
hebben en in Holland had hij maar
heel weinig meisjes gekendlEn lüj was
er al weer 15 jaren uit! Verliefd'van
complexie was hij nooit bepaald ge
weest, voor rozengeur cn maneschijn
had hij nooit iets gevoeld. Als hij niet
toevallig in zijn sergeantstijd een we
duwe met twee dochters had gekend,
b'j wie hij dikwijls in huis kwam, zou
hij misschien nu nog eer? vrijgezel
zijn! Eén van die dochters had hij al
tijd nóg al mogen lijden 01 toen het
plan van trouwen in zijn hoofd op
kwam, had hij dan ook alLereerst aan
haar gedacht. Maar vijftien jaar, het
was een bcelc tijd I Hij was eerst
bang geweest, dat zij hem heelemaal
vergeten zou zijnHij had in al die
jaren ook nooit meer iets van kaar
gehoordIIij wist, toen hij haar
vroeg, zelfs niet eens, of zij nog wel
„vrij" was, ja, in het begin had hij
zelfs één. oogenblik getwijfeld in den
naam: Sophie of Mwie!Maar later
wist hij het weer precies! Zij heette
Sophie en haar zuster zoo'n lange,
magere sla-dood! was Maris.
To©, eenmaal het plan bij hem
vaststond om te trouwen, had hij er
ook maar dadelijk vaart achter gezet.
'Eer, engagement was in zijn geval
immers tocli je reine orv'-in geweest!
Daarom had hij haar om telegrafisch
antwoord verzocht. Hij had dadelijk
„ja" geantwoord en daarmee was te
gelijk de kogel door de kerk! Twee
weken later waren zijn stukken al in
zee en een maand geloden had hij een
telegram ontvangen, dat hij g e-
trou w d was; En nu morgen zou hij
Sophie afhalen, het „handschoentje",
z ij n vrouw
„Ik kan mij soms nog niet zoo goed
begrijp©), dat ik 'n getrouwd man
ben!" bekende Petters, dien avond
aan zijn vriend. Enfin, dat zal ook
wel wennen, als in'n vrouw '11 paar
dagen liicr is I Je moet toch allemaal
eerst door den zuren rppel heenbij-
ten 1" 1
Den volgend©! morgen stond Pet
ters, een uur vóórdat de boot, ver
wacht werd, aan de haven. Hij was
merkbaar zenuwachtig, nu het er ein
delijk van komen zou.
„Dat is 'n gewichtige dag voor je,
hè, Petters?" zei de havenmeester,
toen hij hem daar op de kade heen en
weer zag loopen.
„Ja, jal" was het eenige, wat Pet-fc
Iers antwoordde.
De boot kwam aan. Met een hoog-j
roode kleur klom Petters aan. boprd!
Zijn oogen dwaalden van links naar'
rechts, van rechts naar links, langs
alle vrouwelijke passagiers heen. Hei'
was duidelijk, dat hij niet vond, wie
hij zocht. Toen stevende hij recht op
den administrateur af en vroeg:
„Pardon, kunt u mij ook zeggen,
of mevrouw refters
Langzaam schreed een zeer magere,
spichtige dame naar voren.
„Ik ben het. Sophie!" stamelde zij,
de oogen verlegen naar den grond ge
richt.
Potters werd plotseling spierwit.
„Sophie? Sopliie? En waar is je
zuster?"
„Marie? In Holland!"
„In Holland?"
„Bij haar man en haar kinderen
natuurlijk!"
„Maar diedie iieb ik bedoeld!"
stotterde Petters. „Jij bent..,, jij
bent de verkeerde!"
Do administrateur kwam nog juist
bij tijds om Sophie in zijn armen op
te vangen.
Het huwelijk, van den heer en me
vrouw Petters is even gauw ontbon
den als het "gesloten was. Petters heeft
na-ar mij verteld is zijn hoofd
niet voor een tweede maal in den
„strop" gestoken. Nadat hij op het
eerste gezicht al tot cle ontdekking
was gekomen, dat hij de verkeerde uit
de bus had getrokken, heeft hij zich
nooit meer.aan een lot» in de huw
lijksloterij gewaagd.
J. B. SCHUIL.
AANVANKELIJK LAGERE MARKT, LATER OPLOOPEND OP BE
TERE POLITIEKE BERICHTEN.
SUIKERWAARDEN IN HERSTEL, RUBBERAANDEELEN HOOGER.
TABAKSAANDEELEN PRIJSHOUDEND.
23 Febr.—2 Maart 1923.
Na de omvangrijke rijzing die enke
le weken geleden ter beurze intrad,
is thans in de meeste afdeelingen een
rustpoos ingetreden, dm ongetwijfeld
aan de algemeene rravktgesteldheid
ton goede mot'. kn-e.es. \Jjeliswaar wij
zen verschil! mdc verschijnselen op
een langzarm herstel der doorgestane
crisis, doch c!c e.lgemeene toestanden,
speciaal die verband houder met den
toestand in het Roergebied, zijn nog
niet van dien aard dat op de te ver
wachten betere tijden te sterk voor-
uitgeloopen mag worden, daar te
leurstellingen dan niet zullen kunnen
uitblijven. Evenals iu tijden van ma
laise veelal wordt overdreven door een
ongemotiveerd drukken der koersen,
is aan den anderen kant het gevaar
groot, dat bij een gunstige wending
der economische toestanden de koer
sen in te snel tempo worden opgezet
en een terugslag op de teleurstelling
over het te langzaam herstel, intreedt.
Deze week ging het sein tot een 1-
bindén der hausse-stemming van
Amerika uit, waar in de disconto-vei-
hooging der Federale Reserve Ban
ken een waarschuwing werd gezien
tegen een al te sterke uitbreiding der
speculatieve engagementen. Welis
waar behoeft voor een blijvende
verhooging van den rente-voet, voor
al bij de ruim voorziene geldmarkt in
Amerika, geen vrees te bestaan en is
de maatregel der Reserve Banken al
leen geschied om een gelijk disconto
als de particuliere banken te verfcnj-
gen, doch daar een verhooging van
het disconto vroeger steeds be- J
schouwd werd als een waarschuwing
aan den handel om de engagementen
niet uit te breiden daar een nieuw
beroep op de geldmarkt weder tot
een hooger disconto moest leiden,
gaf deze verhooging wel eenige ont
nuchtering bij de algemeene' optimis
tische stemming die vooral in Ame
rika heerscht. Yoor dit optimisme
vindt men in de nieuwe wereld aan
leiding in de algemeene prijsverhoo-
iging van verschillende artikelen, de
betere spoorwegontvangsten en den
gunstigen tosstand in den ijzer- en
staalhandel, ongetwijfeld alle fac
toren die op een herleving van den
handel wijzen.
Daartengouover staat echter dat de
landbouwproducten- tegen ongekend
lagen prijs moeten worden verkocht,
daar Europa, vroeger de grootst-e af
nemer van deze artikelen. nu niet
meer in staat is in zuik aen belang
rijke mate als voorheen het graan van
Amerika te betrekken. Dc landbouw
is de ruggegraat der samen ie ving in
Amerika en wanneer de fermer voor
zijn graan geen afzet in Europa kan
vinden zal hiervan de terugslag in
de industrie vroeg of laat gevoeld
moeten worden. Wanneer dit tijdstip
is aangebroken zal men eerst- alge
meen in Amerika gaan inzien dat het
noodzakelijk is aan de verbetering
in de toestanden in Europa mede. te
erken.
Nadat de disconto-verhooging, ge
paard gaande met eene gevoelige
reactie der suikerprijzen, te New-York
een teruggang in de koersen, ook aan
ónze beurs, had veroorzaakt, bracht
de rede van Lord Curzon over den' in
ternationalen toestand weder een op
timistischer stemming te weeg, die
geholpen door een hernieuwe rijzing
van den suikerprijs te New-York, toe
het einde der week gehandhaafd kon
worden. De onveranderde toestand
in het Roergebied kon aan deze stem
ming geen afbreuk doen. Men twij
felt er ter beurze niet aan of binnen
betrekkelijk korten tijd zal Duitsch-
land zijn verzet moeten opgeven, zoo
dat dan ook deze kwestie, die overi
gens slechts matige belangstelling
trekt, geen oorzaak tot stagnatie naar
den weg tot verbetering meer zal
vormen. De nieuwe geldleoning die
thans in Duitsehland wordt uitgege
ven kan als bewijs gelden dat, ook
zonder hulp van buiten af, wel tot
stabilisatie der Mark kan worden
overgegaan- De groot-industrie is
thans, noodgedrongen, bereid n de
ze loening deel to nemen omdat do
regeering bij haar strijd tegen Frank
rijk de noodige geldmiddelen moet
hebben en thans net belang der in
dustrie medebrengt, dat de strijd des
noods ten koste van het welzijn der
geheele bevolking moet worden
voortgezet. Gelukkig wordt ook in
Duitschland zelf in verschillendo krin
gen ingezien dat door een langer ver
zet alleen de belangen der industrie-
baronnen worden gediend, zoodat de
drang naar onderhandelingen met
Frankrijk wel spoedig der regeering
te machtig zal worden.
Do nieuwe Oostenrijkse!)c loening.
onder garantie der verschillende re
geeringen uitgegeven, heeft overal een
gunstig onthaal gevonden, zoodat nu
spoedig in dit land normal"» toestan
den verwacht ki?-,nen wn lm. het
geen er toe zal kunne - 1 ijdragen,
dat ook in de omringend-» landen het
normale leven zijn loop herneemt.
Voegt men hier nog bij dat ook de
verhouding tot Turkije allo kans heeft
tot tevredenheid van alle partijen ge
regeld te ."••«•den, dan schijnt een
matig optici-, -v over de ontwikke-
'b-g dev toestanden in de naaste toe
komst niet misplaatst.
Tot deze conclusie schijnt men ook
as?. de oeur~->n die tegenwoordig den
.om aangeven, o.a. New-York en
Londen t" v[n gekomen. In beide
v.'/l-w valt,, niet de noodige tus-
che.--vijdsc.he „ups and dc-wns", een
.1;roven naar consolideering waar te
nemen, blijkende uit een rijzing van
verschillende fondsen die hiertoe aan
leiding geven. De rijzing van het
Fond-sterling kan ais een weerspie
geling beschoüwd worden van de gun
stige beoordeeling der financieele si
tuatie van Engeland, welk land als
voorbeeld kan worden gesteld wat in
enkele jaren bij eer. erastigèn wil
naar verbetering bereik? kan worden.
Ter beurze van Amsterdam was op
bovenstaand© overweging-1- aanvan-
keiliik de houding minder .«gewekt,
doch tegen hel eind© der week konden
suikeraandieeV.il op grond van. de
betere New-Yvrksche suikerprijzen,
krachtig verbeteren, waardoo.r ook in
de andere afdeelingen een betere
stemming intrad.
Over de al of niet gezindheid van
idle riteing der suikerprijs zijn de
opinies verdeeld. F,enerzijds wordt
beweerd dat de wereldvoorraad vol
strekt geen ongerustheid over een
eventueel suikertekort behoeft, te doen
vreezgn. doch aan den anderen kant
woüdlt door verschillende siukerpro-
duoeerende landen Cub? sn» ik er ge
kocht. hetgeen twijfelt omtrent de be
trouwbaarheid dier statistieken in het
teven heeft geroepen. Ongetwijfeld
heeft echter dc speculatie in Ame
rika sterk dc hand gehad in de
opzetting van den prijs, doch voor dc
Indische suikerproducenten is deze
rijzing een welkome aanleiding ge
weest om een groot kwantum van den
oogst tegen zeer bevredigenden prijs
van de hand te zetten en zij kunnen
bij de geringe nog af te geven hoe
veelheid het verloop der prijzen rus
tig aanzien.
De aanvankelijk ingetreden dialing
kon door het daarop gevolgd e her
stel niet geheel worden ingehaald,
zoocjat tenslotte de koersverschillen
niet groot zijn. Aand. Vorstenlanden
noteeren 177 tegen 1S3H. V. A.
474 1/2 tegen 477 1/2. Java Cultuur
362 1/2 tegen 362 1/2; Poerworedjo
'102 tegen 105 1/4.
De vraag naar olieproducten Begint
niettegenstaande de pflaats gehad
hebbend" pr-isverhooging dermate loe
ie nemen dat de Standard, OiJ en ver
schillende andere m-aatsohanpcren
overgaan tot het m exploitatie bren
gen van nieuwe terreinen.
Op dit bericht konden ölie-aandee-
len. na vooraf eenige reactie te heb
ben ondergaan, weder in koers aan
trekken. waardoor het geleden koers
verlies kon worden ingehaald.
Aand. Koninklijke die nog een on
zekere houding aannemen, zoolang
omtrent de belastingpolit.iek der re-
geeriug ten opzich'dezer Mii nog
geen definitief besluit is genomen no
teeren 409 1/2 '.eger 412 1/2., Gecon
solideerde 121 J/2 togen 119 1/2.
Orions 29 3/4 tegen 29 3/4.
Het rapport dor .Rubber Giuvers
Association, waarvan eenige bestuurs
leden naar Amerika zijn geweest ter
lies-nreking der toestand ontstaan
door de rubber restrictie, toont aan.
clat omtrent de raming van het we-
Tcldvcrbnuk geen overeenstemming
bestaat. De Bugeflsche gedelegeerden
ramen het verbruik on 400.000 ton,
de Amerikaansohe rubberverbruikers
op 25.000 ton meer. l)e Amerikaan
sdie fabrikanten erkennen, dat. inge
val hun raming te hoog mocht blijken
te ziin, de gevolgen veel nadeeliger
zouden ziin voor die rubor planters
dan voor die fabrikanten, zoodat in
dc aangenomen beperking der pro
duet ie geen verandering gebracht zal
worden. De rubbernriis kon te Lon,
den. nu een -nbreiding der pro
ductie voorloopig niet te vreezen is,
iets op'oopen. waarop de koersen
van rubber aandeden eveneens een
geringe verbeter ng kondon onder
gaan.
Aand. Amsterdam Rubber kwamen
van 147 1/4 tot 152 op. Oost Java
Rubber noteeren vaji 21S tegen 222,
Sd.su Sumatra 103 3/4 tegen 101 3/4,
Sérbadiadl 294 1/2 tegen 293 1 2
Voor scheepvaartaandeelen blijft
de belangstelling gering, met uitzon
(lering van die aandeden van Mij en
Cr rich speciaal met het vervoer van
'..wipten belasten waarvoor op
van de hoogere vrachtprijzen
■tao-'gi vraag bestond. Ook werd het
w"-:ord. dot. het regeeringsvoorstel
te*' ouhaidieering der Am. Scheep-
vwvrt is ingetrokken, gunstig ontvaiv
re? d--i*y hierdoor d'e concurrentie
met <-r, enkaansche scheepvaart
moxFik wordt. Aand. IIoll. Am. lijn
noteeren tenslotte 126 1/2 tegen 126,
Kon. Boot 7ti 1/4 togen 76, Ned.
Scheepvaart Unie 113 5/8 tegen
11C 3/4.
Voor tabaksaandeelen bleef de stem
ming, in afwachting van de 9 Maart aan
vangende voorjaarsveilingen, prijshou
dend, daar, bij de reeds plaats gehad
hebbende belangrijk© rijzing in deze
aandeelen, de animo om nog hoogere
koersen te betalen niet groot meer is,
gedachtig aan he; steeds wederkeerend
verschijnsel -iat o*.> den dag- der veiling
de betere prijzen reeds in dc koersen
verdisconteerd blijken te zijn en door een
daling der koersen worden gevolgd.
Aand. Deli Mij. noteeren 316% tegen
317 31'S. Deli Bat. 344 3/8 tegen 349, Se-
nembah 377% teg'en 375-
Van Thee-aandeelen konden aand.
Tjeranggan van 78 tot 98 verbeteren op
gunstige dividend-verwachtingen. Overi
gens waren de fluctuaties in deze af-
deeling gering.
De Am. industrieel^ waarden konden,
op het voorbeeld van "N.-York, in koers
verbeteren op grond van de gunstige be
richten uit de staalniiverheid. Dc Steel
Corp. werkt thans met 90 der capa
citeit, de productie van iuw-staal over
treft thans de hoogste productie tijdens
den oorlog en de prijzen zijn stijgende.
Comm. Steels noteeren 109% tegen
1093/8; Studebaker 1263/4 tegen 125
Pref. Am. Hide Leather verbeterden
van 68 s/S tot 7354 op grond van de be-
tere jaarcijfers een winst aantoonende
van ruim 1 millioen dollar tegen een ver
lies van s 1000 dollar in het voorafgaan
de jaar.
Koperaandeelen verbeterden eenige
procenten op de rijzing van den koper-
prijs.
Van IIoll. industricele aandeeien kon
den op de hoogere boterprijzen aand.
i Jurgens van 52 tot S7 3/4 verbeteren.
Aand. Centrale Suiker noteeren 110 te
gen IÏÏ1I4, Fhnips'ampen cr.vcr.ir.dcrd
op ?35 3/4. Aand. Wiion Mach. fabriek
ubctcrdcn van 60lA tot 64.
Ara Spoorwegen waren op grond van
A betere jaarcijfers over w meeren-
deels hooger. Comm. Union; noteeren
148M tegen 146 3/S, South Pacter 97 te
gen 963/4, South Rails 33 7'S tegen
'3, Atchinson Topekn :oi legen
105
Geld op prolongatie '3%
politte-studie-deb ating en
pk o pag a ndaclub „haarlem en
omstreken".
Donderdagmiddag hield dozo club tb
coTste van de aangekondigde lezingen
zaal van „Hc-t Blauwe Krui»" alhier
waar mr. L. e Blóconrt, Ambtenaar van
het Openbaar Ministerie b.h. Kantonge
recht te Haarlem behandelde: ..Mgo*
meenc leerstukken van Strafrecht".
De zaal was geheel gpvuM. Verschil
lende hoofd- en inspecteur van polltic
uit Haarlem en andere gemeenten waren
aanwezig.
Do voorzitter van dc club, do hoer K.
Tjjsterman, hield een inleidende rede.
Spr. memoreerde hierbij.hoe uit veie a£-
decliugcn van den Algeuioouen Bond van
Politiepersoneel iu Nederland studie- en
debatingclubs zjjn opgericht, als gevolg
do dcor dien Bond noodzakelijk ge-,
achte verandering van tactiek nopens den
■akstryd der poütievakbeweging. Naast
de voortdurende zorg voor behouc van
good© tfrbolils voorwaarden heeft dezo
Bond mede als voornaamste terrein van
arbeid gekozen het ontwikkelingswerk
onder het politiepersoneel aan te pakken.
Verfbeugond nosmfc sar. het feit. *ni
do afdeeliug „Haarlem" van dien Bond
icli -bij dezo tactiele wenscht aan tr p-.s-
en en in samenwerking mot politieainb-
.enaren rondom Haarlem heeft opgericht
een politie-studie-defoatings- en propa-
g3ndaclub. Dezo club hooft tot doel,
naast de idee van zelfcorrectie, zelfbo-
sehaving, zelfontwikkeling en herziouing
de leden onderling, hot organiseeron
lezingen door hoogstaando intellee-
tuecleD.
Na dezo inleiding was hot woord aan
r. Do jBlócourt. Dezo zcido de oprich
ting van do studieclub too te juichen en
zette ultocn dut eonige kennis van do
algemeen© leerstukken van het Ned.
Strafrecht voor do politie onontbeerlijk
1. Daarna ging spreker over tot. de be
handeling van zijn onderwerp. Mot oen
woord van dank door den voorzitter aan'
dcu spreker werd do middag besloten.
KAM Dit VAN KOOPHANDEL. -
Fan den Dirocteur-Gcnoraal der Poste
rijen an. Telegrafie ontving do Kamer
van Koophandel do medodeeling, iat
meermalen door den handel roclamcfor-
mulieren worden vorsproid, wolk.) zeer
veel gelijken op de telegramfonm/'i .--n,
bjj den rijkstolograafdieust. ia gobmik.
Het bezigen van dergelijke reelamodiljot-
ten is ongawenscht, aaogozion het van
veel belang is, dat rijksformulieren da
delijk door hot publiek worden herkec.l.
Voorts zü opgemerkt dat de nadruk
van telegramformulieren verboden
ALGKM. NED. BOND VAN HAN
DELS- EN KANTOORBEDIENDEN
Dezer duigen plaatsten wij eon vort
slag van de jaarversadenn-,' der af-
decline Haarlem. In het ons gezonden
verslag kwamen evenwel eenige on
juistheden voor.
In totaoJ werd door "afdeeling een
bedrag van ruim f 4000 aan contri
butie ontvangen, terwijl biiii3 f 1200
werd uitgekeerd aa.n werkflooïtai.
De afdeelingsfinanoiën welke geheel
afzonderlijk staan van deze bedra
gen, sloten met een voordeel!k snldo
vötti f 83.78.
EEN EGYPTISCH BLOEMSTUK.
Nu do opgravingen in het oude Egypte
zoozeer do algemeene aandacht vragen,
is de eigenaar van hot bekende Daudcy V.
Bloemenmagazijn, Grooto Houl-strast 1
op de aardige gedachte gekomen, den
vorm na to bot-seu van ecu bouquet, di<-
gevonden is iu het graf van Toet Aukli
Amen te Luxor in Egypte. Hel -s een
zeer eigenaardige vorm, die la de fraaie
uitstalkast van dit bloomomnagazün do
algemeeno aandacht vraagt.
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Niets is voor -een schrijver (wanneer
ik voor één keer dat weidsche voord
gebruiken mag) aangenamer, aan
dat de geschiedenissen die bij scIut.U'i
.\ve©'liiaitk vinden hij zijn lezers. De
redactie heeft mij tieze week twaalf
brieven laten bezorgen, waarin be
langstellende bezeressen (lezers Heb
ben zich tot mijn leedwezen om het
geval'niet bekommerd en daardoor de
meening van mijn vrouw bevestigd,
dat mannen in liet algemeen onver-
ecliillige, hardvochtige wezens zijn)
.waarin, herzeg ik dus twaalf belang
stellende lezerccsen haar oordeel heb
ben uitgesproken over het verbod van
Suze llopma betreffend© cle openbaar
making van de verloving van haar
dochter. Een schreef: „zoo'n moeder
moest uit de ouderlijk© macht worden
ontzet", ofschoon ik. betwijfel of cl©
Voogdijraad om die reden daartoe zou
overgaan. Een tweede vroeg „wat. een
krans be toekende, die een van haar
leden niet tot betere gedachten kon
brongen?" en stelde daarmee oï)6 al
len gezamenlijk voor den toestand
aansprakelijk. Een derde gaf den raad
„dat een lid van de krans, die nog
een beetje courage had, anoniem een
verlovingsadvertentie bi.i de courant
zou inzenden ch aldus de publiciteit
van het engagement forceer en, een
blijkbaar zeer moderne jongejuffrouw
stelde kloekweg d© vraag: „wat heeft
een moeder met de verloving van haar
dochter te maken?" de anderen gaven
haar sterke afkeuring te kennen over
dé ongehoorde tirannie vanden
stamvader, der Terpstra's, waar
onder do arme Suze. als erfelijk be
laste, nu gebukt moest gaan. Deze
crltiek zal den ouden heer die immers,
al sinds onheuglijke tijeten niet meer
tot de ie vend en behoort, wel freon p i iu
meer hebben gedaan. Merkwaardig
genoeg was geen vati deze brieven
voluit onderteekend. Onder den eenon
stond Critica, onder den andoren
Brandnetel, onder een derden
Zweepslag, onder Ccn vierden
V e r w a 111 e z i. 1 en zoo m(wr.
Het is mii een genoegen, aan de
gewaardeerd" briefschrijfsters tc kun
nen berichten, dat intussehen de moei
lijkheid opgelost is en wel door Vera
ee:vc. Op den middag dat haar moe
der gewoon is, haai' kennissen te ont
vangen, bleef zij zelf ook thuis, tot
groote verwondering van Suze, die
uit ervaring weet, dat juist op dien
middag haar dochter liefst afwezig is.
Waarvoor zij clezen keer thuis bleef,
zou spoedig blijken. Nauwelijks was
het visite-um* aangebroken, of Vera's
boezemvriendin verscheen, stormde
recht op Vera af, omhelsde haar har
telijk en zei: „ik hoor, dat je verloofd
bent. met je neef, wel gefeliciteerd
hoor. Maar waarom heb ik heelemaal
goen bericht van je gekregen?"
„Ssstzei Vera, met den vinger
op de lippen, „het is nog geheim".
„Geheim? Maar iedereen weet het
al". „Dat komt m 't geheel niet to
pas", zei Vera en hield zich, alsof zij
heel verontwaardigd was. „Wie durft
zooiets pververteUen, als moeder het
geheim wil houden". „Maar Ve
ra..." zei- Suze. Want daar zat de
vrouw van den ontvanger hij en do
doktersvrouw en nicht van der W-erve
en die wisten het nu ook meteen en
liet moést nog geheim blijven! Het
wos dien micldag druk met bezoek van
oudere dames en ook Vera's kennis
sen kwamen, wel acht of tien en die
feliciteerden haar allemaal (en dan
zei zo maar telkens: „ssthet is
nog geheim" 011 dan deden haar
vriendinnen heel verwonderd omdat
iedereen het ai wist en dan zei Vera
telkens weer, dat 't niet to pas kwnm,
omdat moeder liet geheim wou hou
den. Intussehen zat Suz© llopma on
heetc kolen en begreep cv alles van,
dat Vera haar vriendinnen had opge
stookt. Toen vader llopma thuis kwam
waren al de bezoeksters weg ©n viel
lnj met zijn neus in eau scène tus-
sciicn moeder en dochter, die hij sus
sen moest. Het eind van 't lied was,
dat er besloten werd de verloving nu
maar publiek te maken, waarin zijn
vrouw eindelijk toestemde, hoewel het
nog drio weken te vroeg was, volgens
dc usances in de familie. ..Eu we sei
nen om Willem", zei llopma. Maai'
kijk, juist werd er gebeld en wie
kwam er andtens binnen don Willem,
met een verschrikt gezicht achter
prachtige rozen en de kaarten voor
alle familieleden en vrienden netjes
in enveloppe in zijn zak, met postze
gels er op nooit is een samenzwc-
riag zoo goed geslaagd. En als Suze
iloj.iou nog had willen mokken, werd
r.ii verteederd'door een prachtig sou
venir dat \Mllem hoor aanbood, dc
lecpert, waarvan het alleen maar jam
mer was. dat hij het een „bloohp"
noemde. Zelfs schoonzoons hebben ge
breken en aan dat spraakgebrek zijn
wij nu wel allemaal gewend. Je kunt
er gelukkig oud mee worden.
Natuurlijk was de kransavond nu
bij de Hopma's aan huis. Met een glas
champagne voor de feestelijke gele
genheid en een fijne sigaar, wat
daarom zoo'n bijzonder geluk was,
omdat zijn gewone sigaren niet te roe
ken zijn. Vera zelf schonk the©, ik
moei zeggen ze deed het keurig. An
ders liet ze dat altijd aan haar moe
der over, maar als je pas een gouden
armband van je aanstaanden man
gekregen hebt, dan is er alle reden
om het zelf te doen. Niemand kon het
eleganter doen: de mooiste kopjes van
de familie schonk ze voor een kwart
vol en de eenige wanklank was do
vraag van Wouter: „kind, waarom
denk je dat de pottebaklcer deze kop
jes zoo'groot gemaakt heeft als ze
zijn?" waarmee hij natuurlijk bedoel
de, dat z© het zijne wel vol schenken
mocht. „Mannen", zoi de jonge ver
loofde, „zijn aanmatigend en g-ulzig",
maar keek daarbij Willem aan met
een betooverenden blilc. di© (hem in
verrukking bracht. Hij zei niet veel,
dien avond, keek alleen maar haar
aan en vond daarin blijkbaar de groot
ste volmaaktheid, die een menschen-
kïnd kan bereiken.
De stemming was bijzonder opge
wekt. Van twee tafeils allang g-een
sprake meer, het gezelschap vormde
een bonte rij. Tante Koosje zat naast
Anton Hupstra. en plaagde hem met
een prachtige betrekking, die ze in de
courant had gevonden secretaris
van Broekhuis, om met hem op reis
te gaan. tegen een salaris van drie
honderd gulden per week. Iedereen
verklaarde zich bereid om hem een
goed getuigschrift te geven, dlan kon
het niet. missen of hii kwam ernstig
in aanmerking. „Ach menschen",
zei Wouter, die dezen keer bijzonder
op cb-fifif was. „Broekhuis kiest, na
tuurlijk niet op cle gewone manier
ziin secretaris, die doet al de namen
iu de beroemde Simplex-machine en
gaat er dan om loten. Wie als prijs-
winner uit de bus komt, krijgt 'de be
noeming.
Een van de dames vond driehon
derd gulden per week een komnkflijke
bdoonimr Zoo kwam het gesprek op
koning Gustnaf van Zweden, die ons
land b zoekt, de kleinzoon van den
Frapsahen maarschalk Bernadotte.
den ecnigen koning, die overgebleven
is van al de vorsten welke Napoleon
I in ziin tijd op tronen heeft ge
plaatst. Er werd rondgevraagd wat
we alzoo van Zweden afwisten. Dat
was niet veel. Zweedsche punch, de
gewoonte om vóór het middagmaal
allerlei hartige dingen te eten met
brood, dat de Zweden smorbrüd noe
men, uitgebreide hors d'oeuvres,
waarmee iemand met een gemiddeld©
eetlust best ziin heele maal kan doen.
Verder hout en watervallen en veel
sneeuw in den winter.
Het was a'lies te zamen niet veöL
„Wat een geluk", zei tante Koosje
met werkeiijk een «zucht van ver
lichting. „dat er geen gevaar be
staat. dat koning Gustaaf hier op
eens binnenstapt wat zouden we
tot den man moeten zeggen?" Juist
ging de bel over, We schril-:ten. Ge
lukkig was het de man van den
.nacli tveiligiheidsd ienst maar, die
kwam waarschuwen, dat de poort
odcii stond. Toen dat schrikkelijke
feit in orde gemaakt was, bracht
Hopma de vraag ter tafel, wat de
gasten doen zouden wanneer zij ko
ning waren. „Hoor eens," zei ik en
keek mijn vrouw aan, „van onder
daan wezeu heb ik wel verstand,
maar wat ik als koning doen zou.
weet ib volstrekt niet. Maar wat zou
iii zeil" doen?"
Hocma is bii buien wat sentimen
teel. „Als ik koning was", zei hij,
„dan zou ik cen.mbaal per maandl tot
iniin hofmaarschalk zeggen geef mij
een tienduizend zilverstukken...."
„Ach man, dat kun je Immers niet
dragen." zei zijn vrouw.
„Val mii niet in de rede, ik vraag
natuurlijk om papier- Dan zot ik een
anderen hoed op trek ecu oude jas
aan en ga de straat op
„Onmogelijk" /.el Wouter, „konin
gen hebiben alleen mooie jassen en
hoeden, dat klopt dus niet."
.Jij weet er niets van," antwooiri»
de Hooma. „heb iii ooit aan een hof
verkeerd Nou dan. Ik ga dus het
{pilei? uit. Dei schildwacht ver
spert me den weg en roept: „Wie
ben iii? Si echts over mijn lijk zult
gij dit paleis verlaten?"
„Stil." ze?t de koning dan. „Her
kent gii mii niet? Ik ben de koning,
maar incognito. „Vergeving ma
jesteit." stamelt dan de soldaat on
wil hem te voel vallen, maar de ko
ning richt hem op en Zegt: „mijn
ioragen, ik nriis uw w;wkzaa.mhe.a.
Morgen zult gii luitenant zijn. Eu
zonder' naar ziin dankbetuigingen
luisteren ga ik .f.rder. Jk_ vo.o bü
een brug. Daar s te.i nu.n bezig met
een vrachtwagen tegenop te du
wen. Ik help een handje mee. Ais wij
bovenop ziin. herkent hii mij en sta
melt „Sire, ik wist nietik vraag
wel verschooning"Maar ik grijp in
mijn zak en geef item duizend zilver
lingen. „Ga in vrede, vriend." En ik
o-a' met versnelde pas verder, om ziin
dankbetuigingen niet meer te hoo-
ren."
„Kom. oom Hopma," zei Li ent je
guitig, „ik denk zoo. met uw welne
men. dat u toch niet goed weet wat
koningen doen 0^ niet doen."_;
„Bravo. Lueritie," riepen wij, „jij
hebt het bii het rechte eind."
„Wat verbeeldt, zich die Hopma
wel," fluisterde Wouter mij toe, „al is
ie dochter roet een ontvanger van de
Rijksbelastingen geëngageerd, dan
is hii daarom nog niet geschikt voor
koning
„Als ik boning was," zei Anton
Hunstra, „dan zou ik...."
„Beste iongen," viel ziin vader hem
in de rede. „zorg iii voorloonig maar,
dat iii koning van ie klasse wordt,
dan ben ik al ruim tevreden. Wat zog
iii er van. Willem?"
„Ik....?" vroeg de ontvanger, die
niet naar het gesprek had geluisterd.
Maar tante Koosie kwam hein te
hulp. „Och. laat Willem toch. die is
den koning te riik".
En daarmee lieten wii onzen gast
heer met zijn oude ias en hoed en de
overgebleven negen duizend zilver
stukken boven op de brug. incognito
staan en praatten over dingen, die
meer onder het bereik ziin van geze
ten maar toch eenvoudige burgor-
■sn.
Over do tdlefoondireotie onder an
deren. die aan de geabonneerden een
nieuwen telefoongids heeft thuisge
stuurd en daarin allerlei nuttig© wen
ken geeft „Het verdient aanbeveling
„bii liet aanvragen van telefoonnuin-
„mers 7 uit te spreken als zeuvon,
,,S0 als taehentig." „Als ik dat
thuis zou durven doen," zei Jan,
..dan kreeg ik een aanmerking van
mijn vrouw, of ik geen beter Neder-
(1 andsok kon spreken." „Maar als
iemand van Friesche afkomst is", zei
WoutCT „en seuven zegt, wat dan?"
„Dat. neemt, nic-mand hem kwa-
liik." antwoordde Hopma. „maar als
:i Haarlemmer nummer neigen en
neigentig vraagt., dan weet cle juf
frouw geen rand."
Er werd ook voorgelezen: „Wordt
Do'i opgeroepen, antwoord dan on
middellijk cn noem uw naam. Zeg
„niet hallo!''
„Maar als je nu Hallo heet?" vroeg
iemand. Ik zeg niet wie dat v.as,
maar ze riepen eenparig: „ajakkes,
Fidclio. wat flauw
„Medewerking van het publiek",;
„zoo werd verder voorgelezen, ,,bc-
vordert dc vlotte tot stand koming
„van dc verbinding".
„En medewerking van het perso
neel bevordert dc vlotte verbreking
van de verbinding,' zei mijn neef
Wouter. Maar dat stond niet in het
boekje.
„Let steeds op do juisto herhaling
„van hot nummer", werd voorgelezen.
„Maar als de juffrouw het nummer
nu niet herhaalt?" vroeg Hopma, die
veel telefoneorcu moet.
„Dun zul je het wel merken, nis je
verkeerd wordt aangesloten", was het
bescheid,
Er stonden nog meer nuttige raad
gevingen in den gids, maar <ie voor-
gelezcncn waren voldoend© om ons ge
zelschap to brengen tot hot besluit,
dat wij op den eerstvolgendcn krans
avond, om niet in beleefdheid achter
te blijven, een stel raadgevingen aan
het bcdjenend personeel zullen sa
menstellen, van deze soort „Laat
„nooit wachten. Wees nooit haastig,
„of ongeduldig. Bedenk, da: de abon-
,,né ook de slaaf is van dc telefoon.
„Geef hem een nieuw toestel, als hij
„er om vraagt".
Toen wij naar huis gingen, herin
nerde Wouter er aan, dat er dien
nacht om half vier een maansverduis
tering zou plaats hebben.
„Dat wordt mij tc lont", zei Hun
stra. „Als het, nog overdag om half
vier was....'
„De maan?" vroeg ik. „Is dat niet
van oudsher de vriend vaü alle ver
liefden, Willem?" Want de ontvan
ger zou dien nacht in ons huis !o-
gecren.
„Niet als ze verduisteld is", ant
woordde Willem gevat-
Dc politieman die ons voorbijstaptc,
keek wantrouwend toe:: wij gezamen-
ijk een „bravo 1" lieten hooien.