Rubriek van den Arbeid.
liet gebouw mooter» aanwezig zijn en
wol'ke veiligheidsmaatregelen overi
gens moeten worden toegepast
c. of. en zoo ja, op welke wijze en
met uitsparing van welke doorgan
gen. de stoelen of banken aan den
vloer moeten worden bevestigd.
Do vergunning in dit artikel be
doeld wordt niet geweigerd, dan wan
neer dit gevorderd wordt niet het oog
op brandgevaar of redenen van vei
ligheid voor de bezoekers. In dit ge
val moet het daartoe strekkende be
sluit met redenen zijn omk.eed.
Verder is voorgesteld art, 161 thans
te doen luiden
Art. 161. liet is verboden in een
voor. het publick toegankelijke Rea
liteit, waarvoor een verlof
leend voor den verkoop van alcohol-
houdenden anderen dan sterken
drank,- personen beneden 16 jaren,
anders dan in gezelschap van een
meerderjarige, toe le laten.
Dit verbod goldt niet ten aanzien
van Iocalitciten, blijkens openbare
kennisgeving van Burgemeester tn
Wethouders aangemerkt als gelegen
heden, waarin ais hoofdberoep een
ander bedrijf wordt uitgeoefend of
welke naar hare bestemming, op be
paalde uren van den dag mede voor
personen beneden 16 jaren geopend
kunnen zijn.
Van de artikelen, die aangevuld of
Uitgebreid zijn vermelden wij do vol
gende:
Art. 41. I-Iet is aan een ieder, tenzij
daartoe gerechtigd, verboden op of
aan den openbaren weg boomer»,
heesters of bloemgewassen te bescha
digen of door onder zijn toezicht
staande dieren te doen beschadigen.
Art. 41. Het is verboden op den
openbaren weg met of om geld, met
speelkaarten, dobbelsteenen of ande
re voor of weddenschap bestemde
voorwerpen tc spelen.
Art. 53. liet. is aap een ieder, tenzij
daartoe gerechtigd, verboden:
a. bekendmakingen, letters of tec-
kens tc plaatsen, te bevestigen, la
schilderen of aan te brengen op par
ticuliere eigendommen, openbare ge
bouwen, openbare wegen, walkanten,
van gemeentewege opgerichte aan
plakborden of -suilen of andere ge-
moente-eigendommen;
b. op wettige wijze gedane bekend
makingen af te scheuren, onleesbaar
te maken of le beschadigen.
ArL 61. Het is verboden op of aan
den openbaren weg karpetten, loo-
pers vloer id eed j es, matten of andere
voorwerpen uit te slaan of uit to
schudden op andere uren dan 's mor
gens van 6 tot 8 uur en van half 10
tot half 11 uur, of dit op den open
haren weg elders tc doen dun vóór de
woning of het erf, dut men in gebruik
heeft.
Art. 77. liet is verboden zich opi
den openbaren weg bij het publiek,
aan te bieden als besteller, wegwij
zer of pakjesdrager, tenzij met schrif
telijke vergunning van Burgemeester
en Wethouders.
Aan hem, dl© een- vergunning heeft
als bedoeld in de eerste alinea, zal
een metalen dienstplaat, volgens door
of vanwege den Burgemeester vast te
6tellen model, worden uitgereikt.
Art. 84. Het is verboden, tenzij
met schriftelijke vergunning van Bur
gemeester en Wethouders, met papier,
potloodcn, lucifers, ze©p, garen, band
gedrukte stukken of undere kleine
koopwaar langs de huizen der ingeze
tenen of op de openbaren weg te ven
ten of zoodanige wai-on te koop aan
te bieden, met liet kennelijk doel de
liefdadigheid of het medelijden op te
wekken
ArL 93 is minder streng door de be
paling dat het verboden is „buiten
noodzaak" te loopen op de linkerhelft
van den opanbaren weg op de brug
gen enz.
In Art. 113 is thans bepaald dat het
verbod inzaV.e het onbeheerd laten
staan op dc-n openbaren weg geldt
voor alle voertuigen.
In Art. 11a is bepaald dat ook ver
boden is het doen aanbieden van een
voertuig op den openbare weg aan
het publiek ter verhuring.
De slotbepaling waarop de commis
sie in haar toelichting doelt, luidt:
Deze verordening treedt in werking
op den vijftienden dag na dien harer
afkondiging.
Met ingang van den dag harer in
werkingtreding worden ingetrokken,
de algemeene politieverordening,
zooals die is vastgesteld bij raadsbe
sluit van 4 Juli 1894 no. 14, laatstelijk
gewijzigd bij raadsbesluit van 14 Juni
1922 no. 27;
de verordening op het sluiten van
voor het publiek toegankelijk© Reali
teiten, voor welke vergunning is ver
leend krachtens do Drankwet, op tij
den, waarop wegens omstandigheden
misbruik van sterken drank is te
vreezen, vastgesteld bij raadsbesluit
van 29 September 1909 no. 19;
de verordening omtrent het in
voorraad hebben, d© bewaring en het
vervoer van benzine of naphta, vast
gesteld bij raadsbesluit van 10 Sep
tember 1913 no. 20, 1;
de verordening tot beteugeling van
het gebruik van tabak door kinderen,
vastgesteld bij raadsbesluit van 31
Juli 1918 no. 24;
1NCEZONDEN M E D ED E ELI N CEN
a BO Cts. por rogol.
A.J.P.'s EIERPUDDING
WET VRUCHTEN
DE FIJNE PAASCHPUDDING
van lompen in woningen, vastgesteld
bij raadsbesluit van 23 April 1919
aardappelen, vastgesteld bij raadsbe
sluit van 25 Februari 1920 no. 19;
no. 14;
de verordening op den verkoop van
d© verordening houdende aanvul
lende bepalingen als bedoeld bij de
wet van 7 Juni 1919 (Sthl. no. 311),
vastgesteld bij raadsbesluit van 22
October 1920 no. 15 II.
DE HAARLEMSCHE HYPOTHEEK
BANK.
Verschenen is het jaarverslag der
N. V. ..de Haariemeclie Hypotheek
bank" ©ver 1922. Aan het algemeen
overzicht dat de Directie geeft, is het
volgende ontleend
..De Bank heeft zich in 1922 vrij
wel bepaald tot de afgifte van 5 Dct.
pandbrieven, daar wij geen vrijheid
vonden, voor een belangrijk bedrag,
onzo instelling over een langjarig
tii'doerk le binden aan schuldbrieven,
waarop zij 5 1/2 pet. en 6 pcL rente
zou moeten betalen. De afzet van
stukken was daardoor geringer, dan
die van 6 pcL pandbrieven in 1921 en
hierdoor en door den geringe ren
overgang van vaste goederen werd
ook minder op hvpotheek uitgezet.
Toch ineenen wij, door het we
ren van dat beleid, ons -bedrijf, zij het
ouder grijsgeven van dadelijke pro-
visie-vaordeelen. voor de toekomst
versterkt te hebben door verb ree ding
van de marge tusschen te betalen
pandbrief rente en te ontvangen hypo
theekrente. welk© roars© steeds de
voornaamste winstbron in 't hypo-
theekbankibedriif ia
De winsten van dit jaar laten toe.
het door de uitgifte va.n 5 pet. pand
brieven geileden disagio in eens af te
schrijven.
De d'allipg van den rentevoet vcor hv
Dotheken hield aan. In de markt voor
onroerende goederen kwam geen ver
levendiging. Naast de voortdurende
economische malaise en de onzeker
heid omtrent de naaste toekomst in
eigen land _en in den vreemde, wor
den de nriizen van huizen voortdu
rend gedrukt door de bestendiging
der huurwetten, die het koopen van
een huis voor rentcbelegging onano
geliik_ maken. Het is hoogst wen-
scheLiik. dat deze crisiswetten ten
spoedigste verdwijnen.
Er was in de vrije markt belang
rijk vraag naar laag rentende pand
brieven. en daar. wegens het belang
rijk koersverlies, de uitgifte daarvan
voor de hypotheekbank niet wel mo-
gelijk is. vonden de pandbrieven van
3 1/2 pet. 4 pet. en 4 1/2 pet. bij
aanbod ter Beurze, grif koopers, wat
d'e koersen een ige procenten deed op
kropen. Het bedrag, dat onze Bank
zelve had in te koopen, was
f 622,550. De plaatsing overtrof
inkoop in 1922 met f 1.288.400.—.
De druk der malaise van de laatste
iare li kwam tot uiting in wat tragere
betaling van onderscheidene debiteu-
ren en in toeneming van het aantal
executies, wegens faillissement of ge-
I eed beslag.
Wij hebben ons beperking
moeten opleggen, in het betrachten
van lankmoedigheid tegenover debi
teuren. omdat uitstellen van ingrij
pen, bii de daling der waarde van
onroerende goederen, behalve voor
ons. in nog meerdere mate gevaar
doet ontstaan voor tweede en volgen
de hypotheekhouders. Moge de tegen
woordige constellatie al niet directe
zorg geven voor het hypotheekbank-
bedrijf. oen opleving in zaken en
verbetering van den algemeen en
toestand is hoogst gewenscht.
Na de royeering van onzen aanslag
in de oorlogswinst-belasting over 1917
is geen aanslag gevolgd over 1918.
Wegens de geroyeerde aanslagen
voor de dienstjaren 1915 en 1917 is
ons terugbetaald -door het Rijk
f 11,880.
Ingevolge het door den wetgever
voor de OorlogswinsbbeAasting toe
gekend privilege van voorrang boven
eerste hypotheek, heeft een hvpotheek
van circa f 27.500. ernstig gevaar
gekropen, toen door het Rijk wegens
oorlogswinst- en andore belastingen
beslag was gelegd voor zijn vordering
aanmerkelijk grooter dan de .waagde
van het verbanden onderpand. Na de
wetswijziging, waarbij het Rijk het
privilege van voorrang boven-,eeirste
«hypotheek heeft pï-Life gegeven,
heeft de Minister van Financiën gun
stig beschikt op het verzoek dezer
zijds tot zoodanige regeling, dat het
beslag, door het Rijk gelogd, weirdi
opgeheven en de vordering van de
hypotheekbank als eerste kon worden
betaald uit de opbrengst van het gc-
oxecutee-rde onderpand.
De schade voor die Bank bleef
daag-door beperkt tot eenig rentever
lies en de kosten voor de handha
ving onzer rechten.
Op 1 Januari 1923 telde de Bank
690 aandeelhouders, die te zamen 2500
1922
aandeelen bezaten. Op ultimo
de verordening op het bewerken stonden uit 2520 leeningen ten bedra
ge van 25.070.920.
Op 31 December 1922 stond uit aan
pandbrieven 24.827.700, op 31 Dec.
1921 waren in omloop 24.079.300 dat
is dus een vermeerdering van
748.400.
In 1922 werden meer verkocht dan
ingekocht aan pandbrieven 1.288.400.
Aangaande de bedrijfsresultaten
meldt het verslag:
„Voor het grootste gedeelte kwam
de winst voort uit hetgeen aan hypo
theek-rente meer werd ontvangen dan
aan pandbriefrente moest worden uit
betaald. Verder droegen tot d© winst
bij de provisièn bij liet afsluiten van
nieuwe en bij aflossing van terleen
verstrekte gelden. Mod© komen daar
aan ten goed© de koston van overboe
king van aandeelen.
Di? inkoop van pandbrieven gaf
eenig agio, hetwelk op de afzonderlij
ke rekening werd gebracht. Dit agï'o
is aangewend tot dekking van het dis
agio bij het horplaatsen van inge
kochte stukken, de kosten van aan
maak en zegelen der pandbrieven en
de provisie bij plaatsing. Wij achten
gewenscht, dat uit de winst een be
drag op de agio-rekening wordt over
geboekt ter versterking dier reserve.
1-Iet saldo der bodrijfsrekemng over
122 bedroeg 314.547.86, na aftrek
der onkosten ad 86.874.36 en van het
disagio ad 33.939.S4V6, to.taal aftrek
120.81-42046, blijft 193.733.65%.
Commissarissen geven in overwe
ging van de winst 16.860.75 over te
boeken op de agio-rekening. Zij stel
len voor de dividend-reserve te ver
sterken met f 6 117.08 en daarna het
dividend over 1922, na betaling der
dividend-belasting, vast te stellen op
f 27.— per aandeel.
De balans per 31 December 1922
wijst aan een totaal bedrag van
28.649.355.80 en de winst en verlies
rekening over 1922 eon totaal bedrag
van f 1.442.873.58.
TEGEjN HET MISHANDELEN VAN
DIEREN.
Uittreksel van het verslag ov,er de
•maand Februari 1923 van den Inspec
teur der Veresniging tegen hot mishan-
iiled'ön van dieren voer Haarlem en C
«trelcem, Secretariaat Hooranweg 119:
Een voorman, die reeds de vor
an a an'd wa-s aangespoord, zjju paard, dat
■nan het linker voorbeen ernstig kreu
pel was, naar stal to brengen, bleok
zich aan d'owaarsehuwingmiet to storen i
■ging voort van het zelfde dier dienste
■te vorderen. Tegen ham werd proces-ver
baal opgemaakt
i Een koopman wer.l aangetroffen met
■een ou'don hit die blijkbaar overwerkt
■was en althans voor het oogeniblik niet
■langer in staat werk te verrichten. Den
man werd aamgezegd jiet dier rust te
•gunnen en zoolang het zoo zwak was niet
•te gebruiken.
Een voerman werd aangezegd de oog-
kloppen van zijn paard, welke hinderlijk
waren, to verwijderen of anders boter te
bevostigen. Dit laatste geschiedde.
Ingekomen klachten omtrent hevige
mishandeling van een hond' gaven aan
leiding tegen den bedrijver proces-ver
baal op te maken. Na onderzoek vara sen
andere klacht, eveneens mishandeling
an ,een hond betreffende,* bleek een
•aarschuwing voorloopig gunstig gevolg
te hebben.
Versehil'lend-e kapvoerders werden on
derkouhen over voor de dieren hinder
lijke gebreken aan voertuigen of bespan-
ing-
Gedurende Februari werden in do A«-
physiatie-inriok'ting pijnloos gedood 66
honden en 43 katten. In 24 gevallen ge
schiedde dit gratis. Onder do gedoodo die
ren waren er 16 die als zwervers i.n den
Kennel Fauna waren ondergebracht en
aldaar eenige dagen achtereen op kosten
der verosniging waren verzorgd geweest,
'eu einde de eigenaars of belangstellen,
lea in staat te stellen ze tijdig op te
•order en.
liet geval heeft zich voorgedaan dat
iemand een ziek hondje, dat gedood mosst
worden, bjj de Inrichting bracht een paar
uur vóór dat die open was en het dier
toen op het .afgeschutte terrein achterliet
Over het armelijk janken werd bjj het
bestuur geklaagd. De aandacht van het
publiek wordt er nog eens op gevestigd,
dat tot espbyxiatie gelegenheid 'bestaat,
dagelijks (utgezoaderd Zon- en feestda
gen) van 2i uur, en dat voor dringende
gevallen, wanneer de Inrichting geslo
ten is, de heer Y. Klaasson, eigenaar van
dCI1 nabijgelegen Kennel Fauna, steeds be
reid is hulp te verleenen,
HET ROOKE|N IN TRAMWAGENS
Het rooken in de tramwagens is
weet mien verboden. Do personeelorga-
nisaties hadden de 'dirootie in overweging
gegeven de grooto volgwagens der N. Z.
H. T. M. te verdeelen in ©an „rook"- en
oen „niet rook'•'gedeelte. Dat komt do
directie evenwel ,uiet practised voor.
Men zal nu, bjj wjjzo van proef, het
rooken toelaten op de middeivbalcons der
groote volgwagans. Hot roo'ken op de
Daicons der andere wagens ,was al ge
oorloofd.
MAATSCHAPPIJ TOT NUT VAN
'T ALGEMEEN. Het departement
Haarlem lioudt een ledenvergadering
op Woensdagavond 7 Maart '1923.
De agenda vermeldt: Ingekomen
stukken en voorstel tot verkoop van(
een gedeelte grond van het perceel
Hazepaterslaan.
Het voorontwerp Werktijdenbesluit.
Beschouwingen van het Verbond van Nederiandsche
Fabrikanten-vereenigingen.
Klachten over het weinig overzichtelijks en over het niet afdoende correctie
brengen op de strenge regeis der Arbeidswet 19t9
Het Dagelij kscli Bestuur van. liet
Verbond van Ned. Eabnkantenver-
eenigjugoii utroft naar aaiiK-Kiing van
het gepubliceerde voor ontwerp werk-
t-iclBTUwsluit den minister van Arbeid
eenige beschouwingen doen toekomen.
Het stelt voorop, dat do noodzake
lijkheid van liet uitvaardigen van e'ou
dergelijk uitvoerig besluit, waarin
schier voor elke onderneming afwij
kingen van de hoofdregels van de Ar
beidswet 1919 worden toegestaan, een
bevestiging inhoudt van do juistheid
v&n zijn reeds meermalen kenbaar ge
maakte meening, dat de grenzen van
de Arbeidswet 1919 te eng zijn getrok
ken, en dat !het noodzakelijk is, de
Arbeidswet in dien zin te herzien, dat
dan de industrie de gelegenheid wordt
gegeven, zonder overheidsingrijpen
den arbeidstijd zoo noodig tot 56 uur
per week op te voeren.
Dan merkt het op dat inderdaad het
huidige systeem der Arbeidswet correc
tie eikcht en dat het waardeert dat
liet voorontwerp deze correctie
thans ten deele tracht te geven. Maar
het betreurt liet dat dit slechts ten
deele geschiedde ©n dat niet princi
pieel wordt erkend, dat met het sys
teem van 1919 werd misgetast.
Het ontwerp-werktijdenbesluit is,
schrijft het wederom geworden tot een
ingewikkeld© onsamenhangende op
somming van gevallen en uitzonde
ringsgevallen en die overheid heeft
zich opnieuw begeven in allerlei uit
voerige détailregelingen waarin, zoo
als het bestuur zonder leedvermaak
constateert, niet alleen de industrie
maar oolc de overheid zelf af en toe
het spoor bijster raakt, ja noodzake
lijk bijster raken moet.
Dit wordt zoowel door onvolkomen
heden en tegenstrijldigheden die het
aanhangig© voorontwerp aankleven,
als door de talrijk© wijzigingen en
aanvullingen die in het bestaand© be
sluit noodig bleken, bewezen.
Het voorontwerp is al even weinig
overzichtelijk als het bestaande besluit
en de eindelooze combinaties en per
mutaties zijn zoo talrijk dat het den
bedrijfsleider, die uit den aard der
zaak en vooral in den tege.nwoordigen
lijd, door andere zorgen dan van le-
gislatieven aard in beslag wordt ge
nomen, moeilijk ten kwade kan wor
den geduid, dat hij het opgeeft den
weg te vinden in dit labyrinth van
uitzonderingsbepalingen op uitzonde
ringsbepalingen.
In den zich in tal van details ver-
liezenden tekst van het thans aanhan
gige ontwerp moet wellicht ook een
der voornaamste oorzaken gezocht
worden, waarom het voorontwerp zoo
betrekkelijk weïrjig belangstelling
vond in, industrieele kringen. Men be
seft, dat zoolang aan het. stolsel der te
scherpe grenzen der Arbeidswet, werd
vastgehouden, geen afdoende verhete-
ring is te verwachten van dez© on
leesbare overheidscasuistiek.
Een andere oorzaak der geringe be
langstelling is gelegen in het feit,, dat
onder de huidige, weinig rooskleurige
omstandigheden zeer vele en vooral
de exportindustrieën zich voor de keu
ze gesteld zien 't bedrijf' of stop te
zetten of gaande te houden met sterk
'ngekrompen werktijden.
Zoo eenigszins mogelijk wordt aan
het laatste de voorkeur gegeven. Men
is dan paraat als weer een vleugje
van rneor werk mocht komen en men
gaat ©r slechts ongaarne en niet dan
ih het uiterste geval toe over de loon
arbeiders te ontslaan.
Dat onder dergelijk©, thans helaas
veelvuldig voorkomend© omstandighe
den, van behoefte aan afwijking der
te enge grenzen der Arbeidswet geen
sprake is, behoeft zeker geen betoog.
Ook dit verdooft de belangstelling
•oor het voorontwerp Werktijdenbe
sluit, zoo die belangstelling uit ande
ren hoofde nog mocht bestaan. Hieruit
mag intusschen allerminst de gevaar-
"'":e conclusie worden getrokken, dat
de huidige abnormale toestand maat
gevend zou zijn voor die meer norma
le verhoudingen, diie, nnar het be
stuur hoopt, in de naaste toekomst
zullen terugleveren. Men dient er zich
ernstig rekenschap van to geven, dat
het alleen aan d© groote malaise is
tc danken, dat verschillende indus
trieën noodgedwongen met den zeer
bekorten arbeidstijd kunnen toeko
men.
Indien echter de bestaande toestand
zich in gunstigen of ongunstigen ziri
mocht wijzigen, zullen onmiddellijk
ook ten opzichte van de noodzakelijk©
werktijden zeer belangrijke verande
ringen intreden.
Reeds nu doet zicli in sommige ex-
porebedrijven van tijd tot tijd plotse
ling banoefte gevoelen aan een veel
grooter arbeidsprestatie. Aten heeft
dan do keuze tusschen het ludelijk bij
plaatsen van arbeidskrachten, cu het
vragen van ove* werkvergunningen.
Omdat de meeste bedrijven thans m
den regel nog belangrijk beneden hun
normal© capaciteit werken, bestaat nu
nog oen vrij ruim© mogelijkheid tot
bijplaatsing van werkkrachten, tel
kens wanneer oen kleine opleving
komt.
Maar zoodra de industrie weer
eenigszins op gang kan komen ©n zij
weer zal kunnen werken op de capa
citeit, waarop zij is ingericht, zoodra
de algemeen© toestand in een bedrijf
de mogelijkheid van een normale ren
tabiliteit weer opent, zat een verlen
ging van de thans als normaal be
schouwde werktijden onmisbaar zijn
om die mogelijkheid lot werkelijkheid
te maken. Ongetwijfeld zal dan eerst
blijken of het thans vast .te stellen
werktijdenbesluit den bedrijfsleider
voldoende bewegingsvrijheid geeft.
Resumeerende, constateeriThet be
stuur met leedwezen, dat ook dit voor
ontwerp de Nederiandsche nijverheid
niet geeft, waaraan zij behoefte heeft
en het betreurt dat de minister in de
herziening van het Werktijdenbesluit
geen aanleiding heeft gevonden, om
afdoende correctie te brengen op de
zoo strenge regels der Arbeidswet
1919, di© onder zoo bijzondere omstan
digheden tot stand kwam.
Van hier en daar.
Verleden week is door de afdcolin-
gen van de honden in clo meubelin
dustrie vergaderd over de situatie,
ontstaan door het afbreken dor onder
handelingen. Als gevolg va.i deze be
sprekingen is, zoo meldt Het Volk,
namens dc besturen van de samen
werkende organisaties aan de werkge-
ers een brief gezonden, waarin o.a.
wordt meegedeeld:
„Onze leden hebben zich algemeen
met het door onze Hoofdbesturen ge
kozen standpunt accoord verklaard.
Zij hebben onze besturen voorts ge
machtigd om, wanneer uwe commissie
bereid zou zijn, de besprekingen over
een nieuwe overeenkomst te voeren op
den grondslag van ©en overeenkomst
voor den duur van een geheel jaar,
,rin de 48-urige weu'kweek als nor
male maximum werktijd zal zijn opge
nomen, over alle overig© voorstellen
an uwe commissie met u te onder
handelen en op deze voorstellen, tegen-
voorste'len in te dienen,
"Wanneer uwe commissie, nadat zij
de besturen uwer organisaties zal heb
ben geraadpleegd, alsnog bereid is, op
den hierboven genoemden grondslag
te trachten met ons tot overeenstem
ming te komen over den inhoud een er
nieuwe collectieve overeenkomst, dan
zullen wij gaarne zoo spoedig moge
lijk de besprekingen met uwe commis
sie hervatten".
LOON EN ARBEIDSVOORWAARDEN
BIJ DE MAATSCHAPPIJ
ZEELAND,
Dezer dagen heeft een conferentie
plaats gehad tusschen de directie
van de Mij. Zeeland te Vlissingen en
de besturen van den Gentralen Bond
au Transportarbeiders, de Ned. Fed.
an Transportarbeiders en den B K.
Bond van Transportarbeiders, naar
aanleiding van het voorstel der di
rectie de arbeidsweek te verlengen
an 45 uur tot 4S uur en een loons
verlaging in te voeren van 4 ct. per
uur, niet ingang van 19 Maart. De
verschillende organisaties zullen de
olgcnde week deze voorstellen met
hun leden bespreken.
HET CONTRACT IN DE TYPO
GRAFIE.
Hoewel de definitieve cijfers van
het referendum, gehouden onder de
leden van den Algemeenen Nedcr-
landschen Typografen Bond, waarbij
het bestuur machtiging vroeg, de col
lectieve arbeidsovereenkomst alsnog
te onderteekenen, nog niet bekend
zijn, kan toch reeds, zoo verneemt
het IIbid. van het Fondsbestuur, met
zekerheid worden gezegd, dat bij het
referendum een meerderheid is ver
kregen voor de onderteekening. De
A. N. T. B. zal dus weldra tot de me
de-contractanten belmoren.
UIT DE STEENINDUSTRIE.
De steenfabrieksarbeiders van Af-
ferden (G.) leden van den Ned, R.K.
Steenfabrieksarbeidersbond „St. Ste
phanas hebban een motie aangeno
men, waarin zij, gehoord hebbende de
wijze, waarop door hun werkgevers
de loonen zijn bekend gemaakt, nier-
tegen ten sterkste protesteeren en een
parig hun hoofdbestuur opdracht ge
ven, om, wanneer de tijd aanwezig
geacht kan worden, met al hun ten
dienste staand© middelen, di© pogin
gen aan te wenden, dat liun loon en
arbeidsvoorwaarden door gezamenlijk
overleg op een rechtvaardigen grond
slag geregeld worden.
ALC. NED. VAKVERBOND.
Het neutrale Alg. Ned. Vakverbond
(A.N.V.) had, volgens „De Vakstrijd"
op 1 Januari 1922 49.602 leden, op '1
Januari 1923 45,759, dus oen terug
gang over 1922 van 3S43 leden of 7.7
pet.. In het derde kwartaal 1922 lie
pen de aangesloten organisaties 2229
leden achteruit, terwijl er 340 bijkwa
men; 4 organisaties met 5S5 leden
6cheidden zich af, zoodat een verlies
geboekt werd van 2474 leden.
HET CONFLICT IH DE BOUW
BEDRIJVEN.
Te den I-laag is de staking in do
bouwvakken eenigszins uitgebreid. Z©
■•at nu 152 arbeiders. Te Rotter
dam is nog aan enkele bouwwerken
de arbeid neergelegd.
Varia.
Het bureau voor social© actie ten
dienste van handelsreizigers eri han
delsagenten in Nederland heeft, beslo
ten tot samenstelling van een studie
commissie voor hei vraagstuk der
:opieidlng van den handelsreizi
ger en voor het vraagstuk der rechts
verhouding in den handel,
- Ook op de steenlaoneken te Wijk
bij-Duursteae worden de loonen der
arbeiders met 20—40 pet. verlaagd,
vaarover grooto ontevredenheid
heerscht. Door de bonden zal worden
geconfereerd: niet de directie der Mij.
tot verkoop van Waalsteen, teneinde
tot vermindering van loonsverlaging
te komen.
Naar het I-lbld. verneemt zal het
loon van het personeel der 'i'weedo
Noordhollandsche Tramwegmaat
schappij met ingang van 18 Maart
met f2 per week worden verlaagd.
Ingaande 12 Maart worden de
loonen van meubelmakers en behan
gersknechts t,e Winschoten met 20
pet, verlaagd.
Te Deventer zijn niet ingang van
1 Maart j.l. de loonen der bouwvak
arbeiders verlaagd, voor timmerlie
den en metselaars van 74 cent op 67
cent en voor de opperlieden van
cent op 57 cent per uur, terwijl de
werktijd werd verlengd tot 48 uur per
week.
NEDERLAND EN BELGIS.
Naar uit Brussel aan de „N- R. Ct.''.
wordt bericht behandelt het Belgische
Kamerlid Forthomme, de rapporteur
voor de Belgische begrooting van bui-
tenlandsche zaken, ook de verhouding
tusschen Nederland en België.
De rapporteur zegt dat hij den mi
nister gevraagd heeft, hoe het stond
met de kwestie vaa de Wielingen, eu
of men niet kan trachten, die door
middel van arbitrage op te lossen.
Ook heeft hij gevraagd, of men dc
Nederlandsch-Belgische studie-com
missie, die voor den oorlog bestond,
niet weer kon. instellen. Hij consta
teert dat de minister hein heeft ge
antwoord, dat in den loop van het vo
rige jaar de Nederiandsche en de
Belgische minister van buitenland-
sche zakon te Luzern en te Genua be
sprekingen hebben gevoerd, die zoer
hartelijk waren en de politieke atmos
feer tussohen do beide landen hebben
verhelderd, dat tengevolge van die
besprekingen de bestudeering van do
verschillende oplossingen van het
vraagstuk, door de twee ministers
overwogen, is hervat en nog steeds
wordt voortgezet, dat de vertrou
welijke aard van die besprekingen een
verklaring in heb openbaar weinig ge
schikt maakt. De minister houdt zseh
echter ter beschikking van de com
missie van buitenlandcehe zaken om
haar in te lichten.
De Nederlandsch-Belgische studie
commissie was Cf>n particuliere instel
ling, die in 1904 is opgericht en jaren
lang heeft gewerkt met volkomen in
stemming van de regeerinm Deze zon
zich erin verheugen, als die commis
sie weer werd ingesteld, maar zij
meent de zorg daarvoor aan heb par
ticuliere initiatief moeten overlaten
zoo verklaart de minister.
KINDERDOODSLAG De N. R.
Crt. meldt: Op aanwijzing van den
verdacht© II. v. W. ïs te Gameren in
den tuin van den oud-burgemeester
de R., waai- bij tuinknecht wae, het
lijkje van liet vermoorde kindje ge
vonden. De moeder heeft verklaard,
het kindje gewurgd te hebben, ©n v.
W. heeft bekend, liet daarna te heb
ben begraven. Beide personen en ook
het lijkje zijn naar Tiel overgebracht.
Hij zweeg een oogenblik en ik ging
voorzichtig een sta,p achteruit.
„U zcu mij natuurlijk dood kunnen
schieten", voegde ik er bij, „maar een
pistoolschot zou hen den weg hierheen
wijzen. Luister! Ik hoor hen op den
weg".
Maar vreemd genoeg maakte hij zich
niet ongerusL
"„Ja zeker, op den weg", zei mijn va
der. „Je hebt gelijk, Ilcnry, je kunt
het papier bewaren. Maar vertel me
nog eens één ding. Was er hier nie
mand toen jij hier kwam?" o
,,Jft", zei ik, „maar ik heb (hem
weggestuurd, naar ons huis, vader".
Hij zuchtte en streek peinzend zijn
hlantcl glad.
„Ik vrees, dat ik langzamerhand ho
peloos word. Zooals ie zegt zullen z©
komen als ik een pistool afschiet, en I
ik 7.ie nu eigenlijk ce©n enkele reden
om hen hier van daan te houden. Dus
jii hebt hem naar liet huis gestuurd,
Henry? En jij hebt het papier? En Ja
son loeft nog? Zou aflos mij dan mis
lukt zijn? Vreemd. Nu dan zal ik
toch moeten schieten".
Een straal vuur en de knal van een
wapen vlak bij mij en toen hoorde
ik Mademoiselle gillen. Mijn vader
keerde zich om, om zijn paard te kal-
meeren.
„Maak u niet ongerust, Mademoi
selle", zei hij vriendelijk. „Wij ver
moorden elkaar niet. Ik gebruik al
leen een ietwat grove methode om
mijn zoon zijn gezond verstand terug
t© geven".
Hij zweeg, greep onder zijn. mantel,
haalde een tweed© pistool te voor-
schijn en vuurde weer. Op den weg
hoorden we een geluid dat mijn va
der prettig in de ooren söheen te klin
ken.
„Ze zijn dichter bij dan ik dacht",
zei hij opgewekt. „Over uiterlijk drie
minuten kunnen ze hier zijn. Zullen
we hier een poosje gaan'zitten praten,
Henry?" liet is hier somber, dat is
waar, maar het heeft zijn voordeden.
Ze dachten dat ik de samenkomst tien
mijlen verder naar het noorden had,
0, wat een dwazen zijn het toahl
Lawton hapte in den brief, die ik
hem liet grijpen, alsof het varkens-
vleesch was. O als Jason er niet ge
weest was! Nu aan alles komt een
eind.
IIij wierp zijn leidsels over zijn arm
en liep naar de voordeur, vroolijk en
opgewekt alsof hem e©n pak van het
hart was genomen. Haastig greep Ik
zijn arm.
„Stop!" riep ik uiL „Wat moet er
dan van Mademoiselle worden? We
kunnen haar toch hier niet zoo ach
terlaten. Is u vergeten dat zij bij ons
is?"
Schijnbaar nog heel rustig stond hij
stil en keek naar den weg en toen
weer naar mij en toen lachte hij
voor het eerst, en zijn zorgelooze
lach had een veel onaangenamere
uitwerking op mij dan het pistool
schol. Het masjkte mijn zenuwen to
taal in de war. Was er dan. niets
waarvoor hij werkelijk iets voelen
kon?
„Mijn hemel!" risp ik woedend uit.
Er valt hier niets te lachen! Hoort u
hen niet komen?"
„Ahal" zei mijn vader, „ik dacht
wel dat dat indruk op je maken zou.
Dus je hebt je verstand weer terug
eekregen en we kunnen samen ver
der gaan? Maak je paard los, Henry,
terwijl ik de pistolen laad".
Jk legde mijn liand op de teugels
toen er een schreeuw vlak bij ons
klonk en ik maakte do knoop veel vlug
ger los dan ik van plan was. Ik zag
in het duister een ruiter te paard in
vollen galop op ons afstormen.
„liet zal Lawton wel zijn", merkte
mijn vader op. „Hij heeft een goed
paard en is vo'komen roekeloos. We
moesten nu maar gaan. Jk zal Made
moiselle helpen als zij hot goed vindt.
Neen, het is Lawton niet. Dat spijt
me".
Hij hief zijn arm op en vuurde. Mijn
paard schrok van het geluid van het
schot en terwijl ik probeerde het dier
le kalmcoren" zag ik dat mijn vader
Mademoiselle op het paard zotte.
„Ja"', zei hij weer, „ik geloof dat
het tijd is om te gaan. Die menschen
hebben een merkwaardige hoeveelheid
volharding. Hal Daar zijn er nog twee.
Zet je paard in galop, Ilenry. Het is
eb, en we kunnen door het moeras
gaan".
„I-Iet moeras!" riep ik uit.
„Juist", antwoordde hij kalm. „.Als
Brutus nog leeft zal hij aan den over
kant bij de duinen een boot klaar heb
ben. Het schijnt dat we misschien ge
dwongen zullen worden tot een zee
tochtje".
Jk dacht dat hij heeiynaal gek ge
worden was. Hij wist ©ven goed als ik
dat het moeras vol gaten zat. Zelfs
overdag kon men er nauwelijks door
heen rijden. En toen wist ik dat het
waar was wat hij zeide, dat hij ner
gens tegenop zag, en plotseling werd
ik bang. Voor het eerst was ik bang
van den rustigen vriendelijkon man
die naast mij reed alsof we door de
hoofdstraat van ons stadje reden.
„Prettig om eens wat lichaamsbe
weging te hebben", zei mijn vader.
Geef hem de sporen, Henry. We zul
len er over komen, of niet. Voorzich
tig zijn geoft niets".
Ik liet mijn paard over een grep
pel springen en toen rechtuit gaan..
Ik had ongeveer vierhonderd meter ge
reden mét zijn paard vlak achter mij
aan toen er gebeurde wat ik gevreesd
had. Mijn paard Struikelde en ik kon
het nauwelijks weer overeind krijgen.
Ik gaf het de 6poren, maar hei, gaf
niets. Een halve minuut later viel het
dier weer en dezen keer kon ik hem
niet meer oprichten. Voor hij heele-
maal weggezakt was in het zachte slib
sprong ik er af. Het beest spartelde
wanhopig. Mijn vader reed naar mij
toe en sprong van zijn paard af.
„Zijn poot is gebroken", zei hii. „Dn1
treft ongelukkig. O, ze zitten ons nog
steeds achterna". En hij koerde zich
om, om achter zich te kijken.
„Waar wacht u op?" riep ik uiL
„Rijd door. vaderl"
„En jou hier laten met het papier in
je zak?" zei mijn vader. „Je bent in
de war geraakt door je val. Het an
dere pistool als 't u blieft Mademoi
selle, als u klaar is met laden. Daar
komen ze aan. Je zou tooh denken dat
die dwazen wel verwacüitten dat ik
hen raken zal"'.
Hij schoot in het donker en even la
ter liep een paard zonder ruiter ons
bijna omver. Het steigerde en bleef
staan en er klonk een tweede schot in
antwoord op dat van mijn vader.
„Ahal" zei mijn vader. Ze schieten
altijd voor zo kunnen zien. Het pistool
uit de tasch als 't u blieft, Mademoi
selle".
Ze hadden blijkbaar niet gemerkt
dat wij stil stonden want dé laatste
ruiter was al langs ons gerodén voor
hij in kon houden. Ik zag ©ven een
glimp van zijn gezicht en zag hem
radeloos aan de teugels trekken
iets wat hem noodlottig werd, want
de grond was glibberig en het paard
gleed uit en viel bovenop hem.
„Bah!" zei mijn Vader. „Het is bij
na treurig om naar hen te kijken. La
ten we gaan, Henry. Hij is bewuste
loos. Blijf stevig in het zadel zitten.
Mademoiselle, en we zullen u er over
brengen. Ik geloof dat dat voorloopig
de laatste was".
Loopend tobden we voort door den
modder; bii iederen stap gleden wc
uit, maar mijn vader had gelijk gehad
met zijn voorspelling. W© hoorden
niets dun het geluid dat we zelf niuuk-
len. De duinen begonnen al iets dui
delijker zichtbaar te worden. Mijn ra
der liep rustig en stil voort en hield
het paard bij den teugel vast, terwijl
ik rniast hem strompelde.
„Is u gewond, Kapitein?" vroeg Ma
demoiselle.
„Neeü", antwoordde hij. „Waardoor
zou ik gewond zijn'? Ik dacht na. Dat
is alles, maar waarom vraagt u dat,
freule?"
„Alleen maai'", zei Mademoiselle,
„omdat u de laatste vijf minuien ge
zwegen heeft en u nooit vroolijker is
dan wanneer u op een avontuur uit
gnat. Ik had u nauwelijks twe© woor
den hóoren zeggen, Kapitein, voor dien
avond bij de Loire".
(Wordt vervolgd.)
