Rubriek van den Arbeid.
Sommige leden vroege» zich af. of plaatst, doch dat dit vrasgteeken dooi
de plannen voor do verbetering van
don vaarweg AmsterdamGouda»—
Rotterdam niet te grootsch zijn opge
zet en of (het erict aanbeveling zou ver
dienen. de eischen iets minder hoog
te stellen. Hiertegenover werd door
andere leden opgemerkt, dat het ver
keerd zou zijn, aan dezen vaarweg oen
geringere capaciteit te geven dan wel
ke, in verband mort, de ontwikkeling
der scheepvaart, tegenwoordig voor
de meeste groot© b-t itnonsohecp'vaart
kanalen is gekozen, n.1. voor schepen
vair. 2000 ton.
Bij zeer vele leden bestond ernstig
bezwaar tegen de keuze dor plaats,
waar dc nieuwe schutsluis met dam
zal worden gebouwd, n.l. midden in
„De Nieuwe Meer", waardoor ©én der
rhooiste stukken natuurschoon nabij
Amsterdam, tevens een uitgelezen ge
legenheid voer de beoefening der wa
tersoort, geheel zou worden verstoord.
Men meende, dat zonder overwegend
bezwaar <le sluis naar het moer noor
delijk gedeelte van den Schinkel kon
worden ge-plaats.
Do leden, die deze bezwaren opper
den, drongen er op «jan, dat het ont-
eigeningsplan zou worden aangehou
den én dat, in overleg met de betrok
ken besturen, zou worden, onderzocht,
of de sluis niet op een andere plaats,
kan worden gebouwd, bijv. ten noor
d-en van de ontworpen spoorbrug over
den Schinkel en ten Zuiden van de be
staande zweminrichting.
Zij hoopte, dat de betrokken autori
teiten bereid zouden zijn, daarbij zoo
noodig over ariet-overwegend© techni
sche bezwaren heen to stappen ter wil
le van het groot e al gemeen e belang,
dat gelagen is in het behoud van liet
natuurschoon en van de gelegenheid
tot gezonde ontspanning in de nabij
heid onzer groote steden.
'gift.
fiecMszaken
EEN PERSDELICT.
oor den Amsterdamschon Polifieroch-
fcor, Mr. Servatius hoeft wegens smaad
schrift terecht gestaan de heer J. I-I. re
dacteur van Met Volk, Deze had in het
blad con bericht opgenomen dat inhield,
dat de Burgemeester van Baalt© eon gift,
die lic-m voor armbesturen was ter hand
gesteld, nog mat had verdec-ld en daar
boven geplaatst: „Ken veidwi
Waar is hot geld gebleven?"
Aan het verslag dat het Hbld. van de be
handeling r.an deze zaak geeft ïs het
gende ontleend:
Be heer K. verklaarde het bericht
plaatst te licbbcn, omdat het afkomstig
i van een betrouwbaar correspondent.
Het bericht maalde op hem den indruk,
dat er iets niet In ordo was en hij werd
daarin versterkt, doordat de correspondent
een brief had bijgevoegd, waarin hij ver
zekerde, dat er nog meer geruchten gin-
i over dingen, die met don bargemoes-
waren voorgevallen, welke geruchten
hij later zou behandelen. Om het alge
meen belang te dienen en ook in het be
lang van de armen van Kaalte, plaatste hij
het bericht. Het opschrift heeft bekl. zelf
boven het bericht geplaatst, Niet om den
burgemeester te beleedigeiu want dien
kende hij niet en hij had niet de minste
reden om hem te beleodigen. Be bedoeling
van het opschrift was alleen een 'resumé
to geven van wat in het bericht stond en
de aandaelij: van het publiek te ves
tigen op het vreemde geval, dat een gift,
negen maanden geleden geschonken, nog
niet verantwoord was.
Mr, Servatius inerkte op, dat in het be
richt een min of meer bedekte beschuldi
ging wordt uitgesproken tegen een Over
heidspersoon. Het bericht was echter on
volledig. Bo correspondent had wel geïn
formeerd bij de armbesturen en den pre
dikant. maar niet bij den burgemeester
zelf. Waar do quaestio al negen maanden
liep, was er dus niet in eens zoo'n vreese-
lijke haast bij do publicatie en had men
zich tijd kunnen gunnen om bij den bur
gemeester te informeeren.
Beklaagde antwoordt, dat. de eorxespon-
dent niet onkel „Het Volk" bediende,
maar ook andere bladen. Iiad bekl. het
bericht laten liggen totdat bij don burge-
meostor was geïnformeerd, dan zou het
berioht in andere kranten zijn versche
el. Bat was liet belang van de krant niet.
Hot belang van de krant is actueel te
blijven.
Mr. Servatius gaf te verstaan, dat hier
uit zou volgen, dat do redacteur van een
modern blnr^ wien het onmogelijk is de
berichten van zijn correspondenten te con-
Lroleercn, ter wille van liet belang van zijn
dagblad do eer en den gooden naam van
verschillende meuschen in do waagschaal
kan stellen.
Beklaagde zeide nog, dat hij niet het
ininsle bezwaar zou hebben gehad, een
rectificatie te plaatsen, wanneer die toe
gezonden was, wat mr. Servatius deed op
merken, dat hij dit gaarne aannam, maar
dat dan het kwaad al gesticht was. Het be
richt droeg zoo zei mr. Servatius verder
de kenmerken van onvolledigheid
moet niet aan den eenen kant wel
forméeien en aan den anderen niet. Het
bericht met dit opschrift bevat de iusinua-
i, dat de burgemeester hot geld heeft ver
donkeremaand.
Bekl. zeide dat dit de bedoeling niet is
geweest, want dan zou hij een ander op
schrift hebben gekozen. Ook zei bekl. nog
dat hij ook achtor de woorden: „Een ver
dwenen gift" een vraagteeken hoeft ge-i
slechte correctie niet in de courant is over
gekomen.
Be burgemeester, da heer \V. Eerssema-
kers. zeido f 210 te hebben ontvangen ter
verdeeling onder de algemeene armen.
Hij heeft met de uitkeering gewacht op de
cijfers van de volkstelling, die hij eerst
na 6 Januari 1923 ontving.
Het O. M. mr. Van Lier, zeide in zijn
requisitoir, dot de journalistiek menschen-
werk is c-n de journalistiek zich dus aan
feden kan schuldig maken. Be journalist
moet snel werken en staat dus meer bloot
aan het maken van feilen dan een 3ndor.
Bekl. beroept zich op het algemeen be
lang en op het belang van de krant, maai
als wij elkaar geen knollen voor citroenen
verkoopeu, dan zal men moeten zeggen
in dit bericht wordt den burgemeester zeer
duidelijk een verduistering van f 1000 ten
laato gelegd.
Had bekl. het bericht zonder opschrift
gtfplaatst, dan zou men het een fatsoenlijk
bericht kunnen noemen, al was de grief
van het niet informeeren bij don burge
meester gebleven. liet opschrift van het
bericht is echter noodeloos krenkend en
daarom is alle beroep op het algemeen be
lang uitgesloten, liet werken voor het be
lang van de krant heeft bekl. parten ge
speeld on het algemeen heeft hem daarbij
niet voor oogen gestaan. Bekl. i» in 1901
te Winschoten wegens beleediging reeds
veroordeeld. Thans eischt. spreker tegen
hem veroordeeling tot f 15 boete of 10 da
gen hechtenis.
Mr. M. Mendels deed in zijn pleidooi
uitkomen, dat hij deze zaak het belang
der pers zeer is betrokken. Be pers heeft
tot taak om hot publiek vlug in te lichten
en haar taak zou onmogelijk worden als
de redacteur eerst moet gaan informeeren
naar d© juistheid van berichten, die be
trouwbare correspondenten toezenden.
Bovendien was het bericht juist. Bo
armbesturen wisten van de gift niet af.
Na nogen maanden was er aan de armbe
sturen nog geen kennis van gegeven.
Bat do correspondent het bericht naar
„Het Volk" stuurde en dat de redacteur
er boven zette: „Een verdwenen gift. Waar
is het geld gebleven?" was, volgeus pl.
volkomen excusabel. „Een verdwenen
gift" beteckent hier: er is een gift en daar
hooren wij niotv van evenals „een ver
dwenen kind" wil zeggen: er is een kind
waarvan wij op 't oogenblik het spoor niet
weten. Verdwenen gift wil niet zeggen dat
de burgemeester het geld in zijn zak stak,
maar wel: het schijnt te Kaalte adminis
tratief een zeer lnksehe boel te zijn.
Het bericht werd niet tendentieus door
„liet Volk" opgenomen, want omtrent
eigen parlijgcnooten, die fouten maken,
worden berichten in „Het Volk geplaatst,
wanneer die door betrouwbare berichtge
vers worden ingezonden.
Pleiter concludeerde tot vrijspraak, sub
sidiair tot ontslag van rechtsvervolging op
grond van het algemeen belang.
Mr. Servatius zeide, alvorens uitspraak
te doen, nog eens te willen overwegen of
hij deze zaak niet naar de Vierde Kamer
der Rechtbank moot verwijzen. Mocht hij
tot de slotsom komen, dat hij wel vonnis
kan wijzen, dan zal hij uitspraak doen
op 31 Maart a-s.
Pers-överzlGÏit
PLAATSELIJKE KEUZE.
Het feit, dat de Staten-Generaal op
nieuw voor het vraagstuk der plaatse
lijke keuze (het voorstel tot wijziging
van de Drankwet, van do heeren llufc-
gers c.s.), gestold zal worden, doet de
,,N. It. Ót." opmerken, dat zij nog
steeds do overtuiging heeft, dat ont
duiking op groote schaal en een
voortdurende agitatie om aan den ha-
tclijken dwang wederom een einde te
maken, van soortgelijke maatregelen
het gevolg moeten zijn.
,,De ervaring, schrijft het blad, in
den vreemde leert nog steeds, hoe
stuitend de praktijk der staatsvoogdij
op dit- gebied is- Men moge dan in
sommige landen met den dwang nog
■order zijn gegaan dan de heer Rut
gers en zijn medevoorstellers wen-
schen, zoodat de gevolgen in de vor
men van ontduiking, smokkelhandel,
corruptie en agitatie van ernstiger
aard zijn dan hier to lande van de aan
neming van hun ontwerp te vreezen
staat, ook dit mindere is al bedenkelijk-
genoeg. Daarbij komt, dat het al weel
de ervaring is, die in landen als Noor
wegen en de Vereenigde Staten van
Amerika heeft uitgewezen, dat- het stel
sel van plaatselijke keuze op den duur
een algoheel verbod van drankverkoop
uitlokt, omdat de onmacht van den
wetfcelijkcn dwang nu eenmaal van
kwaad tot erger voert. Als in een Ne-
derlandsche gemeente, waar 't regime
Rutgers c.s. is ingevoerd, des Zondags
b.v. uittochten plaats hebben om zich
in een aangrenzende gemeente aan
sterken drank te goed doen, of als de
clandestiene verkoop bloeit, zal men
spoedig hooren bctoogen, dat een lan
delijk verbod de noodzakelijke tweede
stap is, zonder welke de eerste van zijn
effect beroofd blijft. En dan zou men
zich eerst recht in de nesten steken.
KIESSTELSEL EERSTE KAMER.
,,De Vrijz.-Democraat" acht dc bij
de memorie van antwoord aangebrach
te wijzigng in het regeeringsontwe-rp
tot i-egeling van de verkiezing der Eer
ste Kamer, volgens welke voor hot ver
krijgen van een zetel niet ten minste
3/4, doch ten minste 1/2 van den kies-
deeler noodig is, niet voldoende.
„De mogelijkheid blijft, aldus het
blad, dat een partij met bijna twee
kiesdeelers ïn het geheel© land toch
van eon zetel verstoken blijft.
Wij vreezen daarom, dat het stelsel
der wet, aanleiding zal moeten geven
tot allerlei afspraken tusschen de par
tijen onderling- Wie in do eone groep
stemmen over heeft, zal een afspraak
willen treffen met een andere partij,
dio in een groep een onbenutte rest
heeft., ten einde elkander wedorkeerig
te helpen. Deze afspraken, hoewel op
zichzelf geoorloofd, kunnen aanleiding
geven toe allerlei moeilijkheden, voora'
wanneer de afspraak moet betreffen
groepen van provinciën, die niet gelijk
tijdig aan de verkiezing deelnemen.
Het is dan tooh allerminst'zeker, dat
over drie jaar nog dezelfde leden in de
staten zitten als ten tijde, dat de af
spraak werd getroffen. Bovendien
maakt dit alles een vrij straffe organi
satie van de verkiezing over het gehee-
le land noodzakelijk. De partijbesturen
zullen zich, of zij willen of niet, met de
zaak moeten bemoeien. De vrees, verle
den jaar geuit, dab bij het toen voor
gedragen stelsel de partijbesturen zich
te veel met de candidaat-stelling voor
do Eerste Kamer zonden gaan be
moeien, is thans meer gegrond, dan
destijds het geval was. kleven daar
om naar ons oordeel aan het voorgedra
gen. stelsel zoo groote bezwaren, dat
net zeer noodzakelijk is, da', alsnog
worde gepoogd om het te vervangen
door een regeling waarbij de groeps
indeeling vervalt en alle provinciale
staten telken drie jarc deelnemen
aan de verldezing van 25 Eerste Ka
merleden. Dit is mogelijk, zelfs met
behoud van een veel beter provinci
aal verband dan thans wordt verkre
gen."
DRIEKWART EEUW.
CONSTITUTION EELE PARLEMEN
TTE MONARCHIE.
Dr. E. van Kaalte herdenkt in „De
Nieuwe Ct." het 75-iarig bestaan
van onze constitutioneel e parlemen
tairs monarchie. Het volgende is aan
het artikel ontleend
Nog in Januari 1848 w ns dc lust
tot grondwetsherziening bii Willem
II uiterst geringten hoogste, van
Grondwetsverduidelijkine- mocht spra
ke ziiti. Toch begrepen ziin conserva
tieve raadslieden, dat er iets meer dan
dat ondernomen moest worden en
zoo kwamen, de zevenentwintig ont
werpen los. die jntusschen nog van
zulk een behouende geest getmio-den
dat Thorbecke, gedachtig aan wat hij
en ziin vrie-nden in 1S44 hadden voor
gestaan, in een brief aan ziin mede-
strïider Luzac. ze slechts „een klein
mager schenie uit onzen ketel" kou
noemen.
De Februari-revolutie in Parijs, on
rustbarende berichten uit Duitschland
wa-ar revolutie ook steeds nader scheen
te komen, bleven op den gapg van za
ken in Den Haag niet zonder uitwer
king. Op 13 Maart geeft Koning Wil
lem II zich plotseling gewonnen en
wendt hii zich buiten ziin ministers
om tot den voorzitter der Kamer om
te vernemen, in welke richting de
volksvertegenwoordigers de herzie
ning gestuurd wenschen ie zien. nu de
27 ontwerpen bii hen geen genade
konden vinden.
Dit gebeurde fs voor de ministers
het sein om ontslag te vragen en leidt
er toe, d!at od 17 Maart een kleine
f/aatsconunissie van viif leden, welke
Thorbecke tot hun voorzitter kozen,
de opdracht, kriïgt een Grondwetsher
ziening overeenkomstig de wenschen
der Kamer te ontwerpen en... haar
denkbeelden omtrent de samenstelling
van een ministerie aan den Koning-
mee te dealen.
Dit laatste onderdeel van haar taak
heeft do Commissie niet ten einde be
hoeven te brengen, doordat de Koning
zicli inmiddels tot Graaf Sobimmel-
penninck, onzen gezant te Londen
(zoon van den Raad pensionnaris) ge
wend had. met het gevolg, dat deze
zich met de formatie van een kalbinet
belast zag.
IToe men ook over Schinunelpen
ninck's persoon moge oordeeten en.
over het feit. dat c-e-n rancune van per
soonliiken aard er hem toe bracht
Thorbecke buiten het ministerie te
houden, feit is, dat hji een s*>ap lieeft
ondernomen, dio voor de verdere ont
wikkeling d'er staatsrechtelijke
houdingen in Nederland van het
grootste belang is geweest-
Immers. Schimmelpen ni nek a
klaarde zioh alleen boreid een porte
feuille 'te aanvaarden, indien de Ko
ning genoegen wilde nemen met een
posi.ie. gelijk aan die van den Sou-
verein van Groot-Bnltannie cn indien
Ziine Majesteit hem de geheele vrije
en 0nb2lemn1ercn.de keuze geliefde
toe te staan van degenen, die onder
ziin (Schïmmelpcnmnek's) voorzitter
schap. met hem een homogeen en ver
antwoordelijk ministerie zouden kun
nen maken. Aldus schreef de a-s. for
mateur od 23 Maart 1848 aan den
Koning om (bii schrijven van den vol
genden dag de inwilliging dezer con
dities en daarmee de opdracht tot de
formatie te krijgen.
Niet ten onrechte pleegt men deze
briefwisseling aan te duiden als den
panieren titel van ons parlementair
stelsel. In de Grondwet, is er omtrent
dït stelsel, met welks invoering dus
opneming van Engelsck staatsrecht
■heeft plaats gevonden, met zooveel
woorden niet te vinden.
Wel echter heeft de Grondwetsher
ziening van 1848 den weg voor dit
systeem, voor dezen Jtegeeringsvo:
o-ebaand. door aan het volk en de
volksvertegenwoordiging de gelegen
heid te verschaffen zich te doen gel
den.
Die herziening nn is het werk van
Thorbecke geweest. want hierbii
heeft hii in de Commissie absoluut de
leiding gehad en ziin leiding volgde
Ook de Regeering (welke Schimmel-
Deuninck reeds zeer spoedig, iuïst om
dat hii zich met de commissoriale
voorstellen niet kon vereenigen,
lietYen de Kamer.
Schimmelpenninck's daad, heeft, zii
het ook na nog heel wat strijd, op
den duur de navolging gevonden, die
noodig was. wilde er werkelijk van
een parlementair stelsel spral e zijn.
Weder.een dreigend conflict?
van den verkoop van hun arbeids
kracht levende groepen. Wat zij aan
bespaard of uitgesteld loon bezitten,
bestaat voor h-ct grootst© deol uit vor
deringen, waarvan do waarde afhangt
van de waarde van het geld. Men den-
kc slechts aan de reusachtige bedra
gen, welke gevormd worden door de
bezittingen van spaarbanken, lovens-
ve rzek e rLngsma.atschapp i j cnp en-
pioon en under© sociale fondsen en aan
de groote uit arbeidsinkomen gevorm
de mommen, die door de bezitters zelf
zijn belegd in hypotheken, pandbrie
ven en andere dbligatiön. Ginder ar
beidsinkomen vallen in dit verhand
ook salarissen of honorarium van
ambtenaren, onderwijzers, kantoorbe
dienden, geneesheeron, advocaten otc.
In Duitschland ziet men thans, hoe
vrijwel alles, wat door deze groepen
voor den ouden dag of andere moeilij
ke perioden van hun loven is bespaard
door het waardeloos worden van het
gold voor hen verloren gaat om ande
ren ten goede te komen.
Dat deze toestand mogelijk is,
schrijft spreker vooral toe aan eon on
voldoend lieeaf bij volk en regeering
van het. wezen, van bet geld. Dullsoh-
land heeft zioh door het misbruik der
hiljettenpers verrijkt ten koet© van
het buitenland, daar het alles wat
vroeger in ruil voor marken ls gekocht
feitelijk om niet heeft gekregen. Ook
moet men erkennen, dat voor een re
geering die aan den .eenen kant het
volk op de schatkist ziet aanstormen
en aan den runderen kant geen leans
ziet om de belastingen voldoende te
verhoogende verleiding groot ls, om
zich. geld le verschaffen door dit
kunstmatig ite maken. Tooh gelooft
spreker, dat men nooit tot een derge
lijke geldpolitiek zou zijn gekomen,
indien het volk goed had beseft, wat
eigenlijk de gevolgen zijm. Ilel onrecht
dat door kunstmatige verlaging der
geldswaarde wordt begaan, leidt tot
een zedelijke verwording, die, naar
een Duitsch schrijver opmerkte, erger
is dan een verloren oorlog.
Spreker stond vervolgens stil bij de
ongerustheid, die eenigen tijd geileden
bestond ten aanzien van den Ned-er-
landschen gulden. Zij kwam voort uit
wat men in het naburige .buitensland
zag gebeuren. Gelukkig, dat wij tijdig
gewaarschuwd zijn, al zal er op het
gef/ied dor beperking van dc uitgaven
nog hed wat moeten gebeuren.
Vervolgens werd de vraag bespro
ken of het niet mogelijk zou zijn, de
noodlottige gevolgen van inflatie voor
«m groot deel af te kouren, o.a. wel
licht door de bezittingen van spaar
banken, 1 cvensverzeke r i ngsm aatschap-
pijon, pensioen- en andere sociale
fondsen niet langer uitsluitend te be
leggen ;n oWigaliën en nog weil in
Obligation, luidende in hetzelfde gold,
of indien het brengen vain verandering
daarin op overwogende bozwaren
mocht stuiten, de waarde van over
lang on tijd loopend© schulden los t©
maken van het papieren ruilmiddel.
In dit verband meende spreker, dat
mr. Vissering zich bij zijn bekend ad
vies omtrent de goud-clausule in hy-
potheek-acten te zeer heeft laten lei
den door j'uridische bezwaren. Men
had ©r juist op moeten aandringen,
deze door wetswijziging uit den wieg te
ruimen.
I-I et probleem van do waardevast
heid van het geld is, naast hot bevol
kingsvraagstuk, wel het belangrijkste
waarvoor hij, dio met ernst 6treeft
naar een betere maatschappij, wordt
gesteld. Verbetering van de maat
schappij is alieen mogelijk door ver
sterking van het besef van verant
woordelijkheid. En dit. besef wordt
door niets meer verlamd dan wan
neer het individu op zeer willekeuri
ge wijze wordt benadeeld, als bij ster
ke waardedaling van het gold het go-
val ie.
GEFINGEERDE POSTEN. Ter
beschikking der justitie is gesteld en
naar het huis van bewaring te Rotter
dam overgebracht, een kantoorbedien
de die» werkzaam ten kante re van de
cargadoorsfirma P. A. van E. en Co.
in'de Boompjes aldaar cn belast met
het bijhouden van een gedeelte dei
boekhouding, van die omstandigheid
gebruik heeft gemaakt om in de boe
ken versdhilende gefingeerde posten
io boeilcen, tengevolge waarvan de
firma voor f 2000 tot f SOOO is bena
deeld. Ooit eigende hij zich geld toe,
dat hij per post naar het buitenland
moest verzenden. De aangehoudene
heeft, volgens de „X.R.Cv.", het geld
hoofdzakelijk in café's verteerd.
VOOR HET BEHOUD VAN
NATUURSCHOON.
Verschenen is het voorloopig verslag
der Tweed© Kamer op do verklaring
van hei, algemeen nut der onteigening
kin behoeve van den bouw, door de
gemeente .Amsterdam, van een nieu
we dubbele schutsluis, in het vor.brce
de gedeelte- van den Schinkel, bekend
als „het Nieuwe Meer", tor vervan
ging van de Overtoomsche schutsluis
en de uitvoering van bijkomende wer
ken.
HOOFDSTUK XVI.
Het advies van den
heer Brudnell.
Er waren weinig familie-notarissen in
Londen die een betere reputatie hadden
dan de heer John Brudnell, van John
Brudnell Zonen, Bcdford-wcg. Dc na
men op dc stapels metalen trommels die
tegen de wanden van zijn kantoor ston
den, waren bijna alle van bekende fami
lies, en maakten altijd indruk als cr een
toevallige bezoek of een nieuwe client
kwam. Op een van de grootste cn meest
opvallende siond met groote ictters do
naam van den Graaf van Alceston ge
schilderd.
Do heer Brudnell, zijn vader, en
voor hem zijn grootvader haddon!
voorzichtig en met succes do zaken,
behartigd van de familie Alceston, en
Brudnell zelf had op ©enigszins ver-
Irouwel ijken voet gestaan mot den
overleden graaf. Dientengevolge was
d© notaris heclemaal niet verbaasd,
toen hij om tien uur 's morgens aam
zijn bureau kwam op den ochtend
na liet gesprok von Lord Alceston met
zijn moeder, cn hoorde dat do jong©
graaf in zijn kamer op hem zat to
wachten.
Maar al was hij niet verbaasd,
Brudnell scheen toch niet erg te ver
langen naar liet onderhoud. Hij liep
langzaam weer do straat op en stuur
de het keurige rijtuigje weg dat hem
van zijn mooio villa naai' het kantoor
had gebracht, en in plaats van liet
jkantoor binnen te gaan, bleef hij ec-11
paar minuten langzaam op en'neer
loopen op het trottoir, met zijn han
den op zijn. rug.
Hij was een lang© man met c©n in
drukwekkend uiterlijk. Hij genoot in
de kringen van zijn collega's een
uitstekend© reputatie op het gebied
van sUiursohhcid en zijn cliënten- ver
trouwden hom volkomen. Muur hoe
wel Brudnell een man van dc wereld
was, en een bijna onbegrensd© erva
ring had m het -omgaan met zijn
cliwiteu, vond hij nu zijn positie toch
heel moeilijk. Er waren natuurlijk
wel een honderd dingen waarover de
graaf van Alceston hein zou kunnen
willen spreken maar als het dat
eens zou zijn? Iioe moest hij er zich
uitredden? Welko verklaring kon hij
er van geven? 1-Iij zou een treurig fi
guur slaan, tenzij hij loog, en Brud
nell was nog nooit van de waarheid
afgeweken, llij had dikwijls over de
mogelijkheid van zulk ©en onderhoud
nagedacht, maar hoewel hij er altijd
op gesteld was om op allerlei dingen
voorbereid te zijn, wus hij cr nooit in
geslaagd om voor dit geval eon oplos
sing te vinden. Terwijl hij nog eens
voor het laatst stond na te denken op
de stoep van zijn kunloor, zag hii
maar ccne mogelijkheid en dit was
allesbehalve aangenaam. Het zou
hem zijn betrekking als raadsman
van de Alceston-familie kunnen kos
ten, maar er lag geen andere weg
voor hem open, besloot hij. terwijl hij
peinzend nog ©ens voor het laatst aan
zijn grijzen snor draadde en toen naar
binnen ging.
Lord Alceston liep ongeduldig heen
een weer in Brudnell's kamer 1oen
dezo binnen kwam. Toen hii de deur
open hoorde gaan sJond hii stil.
„Goeden morgon. meneer Brudnell. Ik
ben een erge vroege bezoeker, zooals
u ziet."
,,U is altiid welkom. Lord Al
eesto 11antwoordde de notaris, ter-
v#J hii ziin handschoenen uittrok.
„Wilt ti niet gaan zitten? Die stoel is
heel gemakkelijk."
Lord Alces'on ging zitten en zweeg,
terwijl hii naar Brudnell keek. die
ziin overjas en hoed op hing en de
b'oem, die hii in ziin knoopsgat droeg,
in water zette. Toen nam hii een stook
die voor ziin tafel stond keerde zich
half om en keek ziin cliënt eens aan.
..U is natuurlijk gekomen om over
de bezttineen te praten, mvlord", be
gon hii. „Er ziin verscheidene dingen,
waarover ik graag uw opinie en uw©
wenschen zou hooron. Bijvoor
beeld...."
„ik beu met gekomen om over dc
bezittingen te spreken", viel Lord Al
ceston hem in de rede.
Te Utrecht, had vanwege dep Cen
tral en Bond' van Transport arbeiders
een vergadering plaats van personeel,
werkzaam bii Van Gend cn Loos, ter
bespreking van de door dez© firma
a angekondigde loonsvori aging.
De voorzitter', de hoer G. Sieverink,
van Rotterdam, leidde de besprekin
gen in. Hii deelde ten slotte mede,
dat het hoofdbestuur op het stand
punt staat, dat de oude klasse-indee-
bng moet worden behouden, en dat
voorstellen dienen te worden gedaan
tegenover die van de hoofdinspectie
inzak© loonsverlaging, waarbij de ver
laging zoo gering mogelijk zal ziin.
naast een behoorlijke pensioen-rege
ling. Indien de hoofdinspectie onhan
delbaar moolrt blijken, zou overwogen
moeten worden tot strijd over te gaan.
Met den R.-K. bond zou in deze wor
den samengewerkt. De vergadering
keurde een en ander goed.
DE ARBEIDSTIJD VOOR DEN
LANDBOUW.
Door een commissie uit de maat-
sehannii tot bevordering van landbouw
en veeteelt In Zeeland is een rapoort
'Uitgebracht naar aanleiding van het
rapport van den Hoogen Raad van
Arbeid. Inzak© het wetsontwerp eener
landbouw arbeidswet. Zii komt tot de
conclusie, dat er geen reden is voor
een wettelijke regeling.
Ook wat de Hoog© Raad van Ar
beid rapporteert inzalc© de werktij
den voor fabrieken of werkplaatsen,
die met den landbouw in verbinding
staan, heeft de volle instemming van
de commissie.
HERCLASSIFICATIE VAN DE CE-
MEENTEN.
In een Zondag onder auspiciën van
de R. K. Centrale Burgerlijk Over
heidspersoneel te 's-Iiertogenbosch
gehouden vergadering van ambte
naren. onderwijzern, spoorwegninn-
„Tk kom hier om liecl 'andere rede
nen."
De notaris keek naar het bleeko
wanhopige gezicht van den jongen
graaf, en zag. dat wat hij gevreesd
had. ging gebeuren. Maar hii witrl©
iti'e zaak voor ziin cliënt niet, gemak
kelijk maken. Zwijgend bleet lui een
paar minuten wachten op het onver
miideliilce.
„De redcil waarom ik u wilde spre
ken". begon Lord Alceston langzaam,
„heeft betrekking op de particuliere
zaken van miin vader."
„Dat dacht ik wel", bromde de no
taris bii zichzelf.
„Nadat ik wat bekomen was van
den eersten schrik over dezen moord1,
was het eerste dat bii mii opkwam een
sterk verlangen om den man, die de
zen misdaad gepleegd had. '.e vindien
en te straffen. Ik had oen gevoel, dat
ik geen rust zou kunnen vindon voor
do schurk ziin verdiende loon had.
Dut zal u wel niet verbazen, meneer
Brudnell."
Brudnell stemde toe, dat hot een
•begrijpelijk gevoel was cn wendde
toon met een zucht en een voorgevoel
van naderend onheil, ziin LUk af van
d© scherpe oogen die op hom geves
tigd waren.
„Meneer Brudnell, ik hield van mijn
vader. Wraakzucht is misschien zeer
onchristelijk, maar het is heel na
tuurlijk. Het laat mij niet los het
nen enz., ui; dc provincie Noorcl
Brabant, teneinde te protesteeren te
gen herclassificatie van de gemeen
ten. is nadat de heeren A. J. W.
Brugman, van Amsterdam en J. H.
Waterborg te 's-IIertogenbosch, liet
woord hadden gevoerd, een moïie
aangenomen, waarin elk© indeeling
van gemeenten in kiassen al§ grond
slag van salarisregeling verwerpelijk
wovJc genoemd.
HET CONFLICT IN DE STEEN-
INDUSTRIE.
In de uitsluiting op de steenfabrie
ken aan de Boven-IJssel is geen ver
andering gekonieu._ De fabrikanten
van de langs de Waal gelegen steen
fabrieken in cle afdeelingNijmegen
Mii linger,— Erlecom en die van de af
deel-in® Nijmegen—Tiel hebben zioh
solidair verklaard met de steen fabri
kanten aan do Boven-IJssel. De uit
sluiting In die afdoelmgen zal onder
scheidenlijk ingaan op 2 en 9 April.
Uit de Pers.
DE REORCANISATIE DER
SOCIALE VERZEKERING.
Vau den heer C. Smeenlt is in „Ec.-
Stat. Ber." een beschouwing over het
departementale plan tot reorganisa
tie der sociale verzekering. Schr. be
toont zich een tegenstander van het
in de nota-Groeneveld ontwikkelde
stelsel, waarvan hij zelfs betwijfelt,
of het wel een stelsel kan heeten.
li-ijl voert onder meor er tegen aan,
dat hij overbrenging van d© Lichte on
gevallen naar de Ziekteverzekering al
vast een ruime subsidieering vnn de
fondsen zou moeten meebrengen, om
dat deze door het op zich nemen van
de. nieuwe werkzaamheden hun pre
mies aanzienlijk zouden moeten ver-
hoogen-, het subsidie bedrag van f 2
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 00 Cts. per regel.
A. J.P.'s EIERPUDDING
MET VRfCHTEN
DE FIJNE PAASCHPUDDING
millioen, door mr. Groeneveld ge
noemd, acht de heer Smeenk te luag.
Buitendien blijft z.i. het gevaar van
een minder goede medisch© behande
ling.
Een ernstiger bezwaar tegen het plan
heeft sch. overigens tegen het invoe
ren van een eenheidsrente voor de in
validiteit»- en ouderdomsverzekering.
Behalve nog, dat de „eenheid&ronten"
van f 4 bij invaliditeit en f 3 bij ouder
dom laag zijp, is ©r de groote kans op
simulatie, in dier voege, dat velen
zicli als „loonarbeiders" kunnen voor
doen, wanneer de loonen niet meer in
dividueel worden geregistreerd. De
noodige controle zou uiterst moeilijk
en kostbaar worden.
Nog meer praclische bezwaren heeft,
de heer Smeenk tegen de collectieve
ziekteverzekering. Ook hier ducht hij
fraude.
De geheele premie voor de zieken-
gelduitkeering wordt gebracht ten las
te van den werkgever. De plaatselijke
ziekenkassen, door de arbeiders zelf
beheerd, verdwijnen. De verzekering
wordt gedragen door d© gecentrali
seerd© bedrijfsvei-eeniglngen. Het ge
vaar voor simulatie dreigt grooter te
worden. Tenzij de werkgevers, die
vcor de controle ter hand nemen.
Maar dan wordt deze een aanleiding
tot voortdurende wrijving tusschen
werkgevers en arbeiders.
Ten einde aan allerli moeilijkheden
te ontkomen, zal men in het systeem-
Groeneveld ten slotte het recht op uit
keering wegens ziekte bij werkloos
heid, slakincr of uitsluiting wel gaan
uitschakelen. Practisch leidt daartoe
in vele gevallen ook de uitbetaling
door den werkgever- van het zieken
geld. Maar gaat het deze richting uit,
dan blijkt duidelijk, dat het systeem
in menig opzicht voor de arbeiders
ongunstiger is dan hot stelsel der be
slaande ziektewet, ook al wordt dan
ook de premie geheel voor rekening
van den werkgever gebracht.
De arbeiders z-ijn in dit systeem ge
heel vrijgesteld van premiebetaling,
wat schr. ook met het oog op de „me
dezeggenschap" der arbeiders ver
keerd' acht.
Ten slotte bespreekt schr. eenige
punten van het vraagstuk der orga
nisatie; hij concludeert, dat die van
Talma vrucht is van meer nadenken
dan dio van Groeneveld.
VERKIEZINC PROVINCIALE
STATEN.
Von do hand van mr. S. van Houten
verscheen een geschriftje: waar het
omgaat bij de verkiezing van leden
der Provinciale Staten van Zuid-Hol
land voor den driebond van de Libe
rale Partij, de Staatspartij voor volks
welvaart en den Nationalen Bond
voor bezuiniging.
't Gaat, zoo merkt mr. v. II. op, bij
de a.s. verkiezing van leden der Pro
vincial© Staten van Zuid-Holland na
tuurlijk om flinke, zuinige beheerders
der provinciale aangelegenheden.
De leden dier Staten zijn echter ook
kiezers voor de Eerste Kamer, die,
naar do drie op den titel genoemde
vereenigingen liopen, ook over een
nieuwe kieswet voor do Tweede Ka
mer zal hebben te oordeelen.
't Gaat daardoor mede ov©r de
vraag:
Zijt gij voor- of tegenstander der te
genwoordige wijze van verkiezing van
leden der Tweede Kamer'?
De Driebond en de door hem voort
gesteld candidaten zijn tegenstanders.
Daarvoor bestaan do volgende drie
hoofdredenen:
lo. De keuze der kamerleden indi
vidueel berust niet meer bij de kie
zers; gevoigelijk bestaat er ook geen
zedelijke band tusschen kamerleden
en bepaalde kiezers-groepen;
2e. de leden der parlementair© groe
pen zijn als gevolg van den invloed
dqr leiders op de volgorde der candi-
dai.011 op de partijlijsten niet meer
gelijkwaardig; en
3c. de partij-leiders ziin niet meer,
gelijk het behoort, de gekozenen van
gelijkwaardige partij-leden.
En dan ontwikkelt mr. Van Houten
verder de bekende door hem voorge
stane regeling voor do verkiezing van
leden der Tweede Kamer.
Varia.
Volgens een mededeeling van de
patroons is de staking in cle bouwvak
ken ;e Botterdam thans tot 22 firma's
uitgebreid en omvat zii ongeveer 340
man.
De Algemeene "VVorkmeesters-
bciul die te Amsterdam een congres
hield, heeft een voorstel van het
Hoofdbestuur aangenomen tot fusie
mot den Ned Bond van Werkmees
ters en Bazen in de Metaalindus'.rie.
Het arbeidsloon der schildersge
zellen werdt le Alkmaar met i'ngung
van 1 April^inct 15 oonls per uur ver
laagd.
is zelfs zoo sterk, dat dit gevoel alle
andere gevoelens onderdrukt. Ik heb
gez\Voren dat de man die mijn vader
vermoord heeft, "wet stervep".
„Iedereen hoopt natuurlijk dat de
politie hem vinden zal en dat de el
lendeling voor zijn misdaad zal boe
ten op het schavpt", mompelde tie
notaris. „Gisteren was ik nog bij
Scotland Yard om informaties te vra
gen cn z© schenen mij vol hoop".
„Scotland Yard!" riep Lord Alces
ton minachtend uit, want de toon
van den notaris en d© naam van het
beroemde politiebureau, hinderden
hem. „Van Scotland Yard heb ik nooit
veel verwacht".
„Maar hoe, als ik vragen inag, hoop
te u dan dat de moordenaar ontdekt
zou worden?" vroeg Brudnell
„Ik was van plan om hem zelf te
gaan zoeken", antwoordde cl© jonge
Plan heftig. „En dat ben ik nog van
plan. Maar voor ik den eersten stap
doen kon, is er iets gebeurd dat mij
zeer geschokt heeft".
Brudnell zei niets, maar wachtte
tot Lord Alceston verder ging. Ge
woonlijk was zijn gezicht even weinig
zeggend als dat van de Spinlix, maar
op dit oogenblik vond hij het moeilijk
0111 zijn gevoelens te verbergen. Lord
Alceston, die hom nauwkeurig gade
sloeg, zag het.
„De mogelijkheid is tegen mij ge
opperd, meneor Brudnell ik wil
niet zeggen hoo of door wien dat
er in het verleden van mijn vader een
geheim zou zijn, dat ons op een spoor
vnn zijn moordenaar zou kunnen
brengen. Verder, dat er bii dtt ge
heim ook iets zijn kan van een schuld,
in icd,er ge-val iets, waarvoor do we
reld hem zou veroordeelen. Er is mij
gezegd 'dat deze vreeselljke misdaad
■le wraak van een anderen man zou
kunnen zijn en dat ik, als ik mijn on
derzoek voortzet, misschien dingen
aan het, licht breng uit het verleden
die den goeden naam van mijn over
leden vader zouden kunnen schaden,
lïn verder is er mij iets verteld, dat op
den avond van den moord gebeurd is,
en dat, als het. hekend werd, zeker een
schandaal zou veroorzaken, en om
die re dén ie mij verzocht, ja zelfs ge
smeekt, om de hcele zaak te laten rus
ten en den moordenaar te laten loo
pen".
„Als de dingen die u verteld zijn,
waarheid bevatten, mylord", ant
woordde do notaris zacht, „dan was
dit een goede raad.
„Maar denkt u dat ik geloof in die.,
die
„De beste menschen hebben soms
in hun Jeugd gezondigd", viel Brud
nell hem in rlc rede.
(Wordt vervolgd.)
