HAARLEM'S DAGBLAD
Buitenlandsch Overzicht
Maandag 8 April 1923
DERDE BLAD
Van kunst en kunstenaars
In het volgende wilde ik het een
ander navertellen -over de 'kunstschil
ders bij de Grieken en de Romeinen,
zooals ons daarvan verteld wordt door
C. S. Adama van .Schcltcma, den dich
ter, in diens kortelings verschenen werk:
„Kunstenaar en samenleving, dc pi
van den .kunstenaar in zijn volk en zijn
tijd, van 500 vóór Christus tot op onze
dagen". Een boekdeel van vijf cn een
half honderd bladzijden een turf noe
men we dat met een technisckcn term
waarvoor de schrijver heel wat littera
tuur heeft moeten verzamelen en door
werken en dat natuurlijk per
•och'nog maar een soort Cook-reis dooi
3500 jaar historie worden kon. .Maar de
gids is perfecthij verhaalt alleronder
houdendst en voor zijn historische ba-
gage mogen wc alle respect hebben. Te
gen het tweede gedeelte van zijn arbeid,
waar de denaissancc en de nieuwere tijd
behandeld zijn, e-roeit onze belangstelling
misschien nog steeds; doch al dadelijk
in den aanvang boeit Scheltema zijn
lezers door dc wijze waarop hij zijn bron
nen heeft bewerkt, en saamgevat. Op
onze beurt doen wij slechts een greepje
in dezen voorraad en het zal niet verba
zen ais wij ons in de eerste plaats vooi
de schilders interesseeren cn dc bou
wers, de dichters cn de musici even voor
bijgaan. Maar waren? er bij dc Grieken
en Romeinen eigenlijk wel schilders en
bezaten die landslieden schilderijen, zou
men geneigd zijn te vragen. .En Schel
tema antwoordt Met nog veel voorko
mende misverstand als zou dc schilder
kunst er niet hebben bestaan, waaróp
allerlei wijze theorieën worden gebouwd,
als zou het schilderij maar een tijdelijk
„kapitalistisch verschijnsel" zijn, enz. is
te verklaren uit het feit, dat van de an
tieke schilderkunst ov. hcut of doek,
uit Hellas noch Rome, één vezel, een
spaander overgebleven* R Maar'daarom
zijn ze er wel geweest! Een ganscke rij
van groote schilders is bekend. Er is
zelfs al sprake van één die naar den
smaak zijner' tijdgenootcn veel té realis
tisch was den schilder van liet lee-
lijke, noemde men hem zooals men
vroeger bij ons Breitner beoo.rdcelde er.
dc spotleus „le laid c'est le beau" deed
•ontstaan. Niets nieuws onder dezon.En
de Griekscke Breitner heette Pauson en
was zoo arm als Jób, zóó arm da. hij
om zijn armoede door Aristophanes be
spot werd. Toch werd hij de voorloopei
van een nienw geslacht, waarin een an
der artist, Pausias genaamd, als cc-rsic
genre-schilder zal optreden.Doch, als
gezegd, bun 'schilderijen -zijn niet be
waard gebleven. Waar wc echter zeer
goed over -ingelicht zijn dat is hun so
ciale positie en juist daarover wordt in
Schéltema's boek natuurlijk uitgewijd.
En die was nu niet bepaald schitterend.
De Griek scheert al zijn artisten over
één kam; het zijn voor hem allemaal
.„ambachtslui". Ilaar, grootstcn beeld,
bouwer, Phidias, stelt de Griekscke maat
schappij even hoog als onze tijd een de
coratie-schilder, een timmerman-aanne
mer of een meubelmaker schal en de
bouwmeester van een tempel (het
Erechtheion) staal met gelijk honorarium
op dezelfde loonlijst als zijn arbeiders.
Er zijn cr onder de arbeiders van onze
dagen, die dat vanzelfsprekend en billijk'
zullen vinden en het heeft er soms wel
veel van of zij ten deze hun inzicht bij
de klassieken hebben verworven. Doch
het was van die klassieken meer een non
chalance' dan een principe, want hun
dichters bijvoorbeeld eerden zij boven
mate en beloonden één, die in een versje
Athene den steun van Griekeland had
genoemd, met drie duizend gulden!
Gaan wij thans eens te Rome kijken
hoe de Romeinsche Staat en dc schilder
kunst tot elkaar staan. Dan, zegt Schel
tema, vinden wij de schilderkunst voor
een deel in Staatsdienst, zii doet den
dienst, dien in onzen tijd dc politieke
prent en Ce reclameplaat bewijzen. Komt
een veldheer zegevierend binnen Rome
terug, dan worden bij zijn intocht schil
derijen in den stoet meegedragen waarop
dc natuur van het overwonnen land ca
de geschiedenis van den veldtocht afge
beeld staan en zoo verrichten de artisten
die zulk een campagne hadden meege
maakt denzelfden arbeid als in den jong-
sten wereldoorlog de officieelc kunste
naars en photografen. Al weder dus,
niets nieuws, alleen maar weer wat ge-
porfecLïonneerd.
Zoo had elke Romeinsche stad
een aantal portretschilders, waarbij een
paar die erg in trek waren een Jan Vcth
of Thércse Schwanze bijvoorbeeld en
zelfs werd een officieel portret bij de
Romeinen royaler opgevat dan thans is
in onzen tijd een portret ten voeten uit
en levensgroot al een zeldzame opdracht,
tot een bestelling als die van keizer Nero,
die zich op een doek liet uitbeelden van
ruim 35 meter hoogte, is het bij ons zelfs
in den O. W.-tijd niet gekomen. Dat bij
dc Romeinen de schilders tot den siaven-
stand behoorden, klinkt ons vreemd in
de ooien. Doch is het niet verkieselijker
een weldoorvoede slaaf le zijn, dan een
honger lijdend vrij man Over stcunco-
mité's geloof ik niet dat Scheltema iets
bij de Romeinen gevonden heeft,.
In een ander opzicht vinden wij een
evenbeeld van onzen eigen tijd, uit
voerig ge teekend. Het is de lu-t kunst
te verzamelen en duur te totalen,
mits het maar klassieke meesters van
eeuwen her ziin. "Voor de Romeinen
zijn dnt de werken der nog vroegere
Grricksohe schil i'.ms. Als de Amerikanen
een fortuin uitgeven voor een Rem
brandt of onze heer Deterdinc een
Vermeert ie kocip-t voor meer dan een
half mi Uil-oen is dat alweer geen
hleuwtie. Plinius verte't. dat Cicero
voor twee schilde,rijen van .Timoma-
chus 228 duizend gulden betaalde en
Ai talus voor één schilderij van den
Thebancr Arisl'des '282 du'z-r.d. Tloe
zouden in dezen tii'1' de veilinghou
ders glunderen a's Cicero bij Fredcvik
Mul'er of Attains lui Mak binnen-
s «auto1 Dat waren blijkbaar verza
melaars in groeten stijl, voor wie af
zonderlijke ..galerijen" 'hij hun hui
zon gebouwd werden, netjes met het
licht on hol Noorden. gooals Vilruvius
"orwji hrïift, en chic allemaal zoo,-ris de
Tfol'sndsohe c leolionnenr ziin Rem
brandt. ziin Hals. gijn Steen, hun
And bos hun Phidias, hun Pv'V lotus
moesten hebben Tot co het laatst er
zooveel AnéHeseeh enz. kwamen dat...
':e evrerts moesten te hulp lcomen om
de door da antiouears verkoel:te ve.r-
v."behingen te onderscheidentout
covnms cher nous. Er zal ook in de
Pftnieirsc-he reinfiiseharnH wel a.l een
Hofstede d'e Groot, on e:n BrorHus
'-.■Than rondgewandeldMisHiim
zelfs werden er ook teen al r'Acs' en
We zuilen het er >or ditmaal bij
laten. Wij bobben, ik erken liet gaar
ne. tn *t groote vrijheid aan Sohelte-
u;*> h-.ek ontleend. Zoodot dit «.re-
bo ole a-tiko'tie eigenlijk meer van
hem dan van mii K Ik heb sl eli
hier en daar gcer?r:n en die stukken
aan elkaar geliimd. Hij zal mii dit
vergeven, omdatmijn eenls doel was
voor ziin boek baiangstel'iug t-o vra
gen dat nog zoo oneindig yeel meer
«bevat even intereroant. even onder
hout'«end ais nhzsc-, die ik thans
slechts belicht ly-b. Ik gun ziin ar'brii
het succes dat hii verdien:. Adema
van Scheltema is een enorm werker
en in ziin vee'zijdigheïr ecu uni
cum. Slechts iemand me", zoo
veelzijdige belangstelling kan
een werk als dit geb-hken. Hij die
11a. ziin mecM; «h enndidnais. ioonccl-
soeler. kur.s!hooner. dichter, filosoof
en historicus w?s, de ?oon boven
dien van den mercator saniens, r"ie
den grooten Erederik Muller opvolg
de, Jrarl in ziin leven meer dan ando
ren de ffolegonhoid breed té leercn
zien. den samenhang te va'-t-en, het
rela.t'eve van elk inricht tc deorvoe-
'cn. Madera, is Seuo'tsm-?. geen mere-
men. En het heeft mii bijna nlew-er
erin dat in ziin co°k uoch Var
Coeli, de schïjdc-r. noch Beriage, de
bouwer genoemd ziin. Let eens on. of
in een nrv'ent boek over kunst-
eht geen bijzonderheid is.
J. II. DE BOIS.
PLECHTIGHEDEN BIJ DE BECRAFENIS VAN DE SLACHTOFFERS
VAN HET BLOEDBAD TE ESSEN. EEN ROUWDIENST IN DEN
RIJKSDAG.
He: bezoek van den Franschen e.v-nn-
Loucheur te Londen
blijft de aandacht nekken.
Dc Fransche minister-president Foin-
caré heeft een onderhoud gehad met
Louchcur, die daarna aan journalisten
verklaarde, dat hij met geen enkele mis-
belasl was. Desnjpttemin kon hij le
Londen constateeren, da', de publieke
mceninfp den toestand, waarin Frankrijk
zich bevond, beter begon te begrijpen,
hij voor zich had den indruk -mede
genomen, dat overeenstemming- moge
lijk is. Men begrijpt vooral dat Frank
rijk en België de operatie, die zij een-
laal ondernomen hadden, tot het eind
je moeien doorzetten. Loucheur koes
tert de hoop, dat hij bepaalde misver
standen, die te Londen bestonden tegen
de plannen der Fransche regeering, heeft
«eggenomen.
Millerand, de president van Frankrijk,
heeft Loucheur ook in gehoor ontvan
gen.
Uit Londen wordt nog geseind
Het bedoek, dat Louchcur aan Enge
land heeft gebracht cn zijn besprekingen
mst Bonar Law, Lloyd George en andere
vooraanstaande staatslieden, hebben in
politieke kringen heel wat stof opgewor
pen.
Men is algemeen van mccning- 111
ecrwjl van verklaringen, waarin het te
gendeel beweerd wordt, dat Louchcur
optrad als officieus vertegenwoordiger
de Fransche regcering. aan wien de
;ie werd toevertrouwd, de kwestie
het herstel en de Fransch-Britschc
betrekkingen. Deze mccning wordt ver
sterkt door het bezoek dat Loucheur bij
rijn terugkomst te Parijs, zooals gemeld,
bij den president der republiek, Mriie
rand heeft gebracht.
Naar verluidt, hebben de Britsche
..aatslieden aan Loucheur te kennen ge
geven, dat Gr'oot-Britlannië te allen tij
de bereid is, de besprekingen, welke bij
den aanvang van de actie in het Roerge
bied werd-en onderbroken, te hervatten.
rts werd er de nadruk op gelegd, da'
Engeland niet kan toelaten, dat cr ecu
van Duitschland gescheiden staat. Rijn
land, wordt opgericht, welke vorm danr-
ook zou worden gegeven,
in groot belang is, dat bij Lou-
ir's bezoek is gebleken, dat hij be
is, een reparatie-plan te aanvaarden,
niet ver af zou zijn van het schema,
hetwelk Groot-Brittannic heeft ingediend
mar dat in Januari j.l. door Frankrijk
•erd verworpen. Tegenover deze conces-
ic zóu Frankrijk dan van Engeland ver-
■achtcn dat het zich zou neerleggen bij
en neuivaliseering in eenigerlei vorm
an Rijnland, mits zonder afscheiding
an Duitschland, zulks ten einde Frank
rijk tegen een nieuwen Duttschen over
al te beschermen.
Er brceit ongetwijfeld iets.
Verzekerd wordt, dat Poincaré den
vensch tc kennen heeft gegeven een bij
eenkomst te hebben met den Belgischen
minister-president Theunis en den minis-
van Buitenlandschc Zaken Jaspar. De
Fransche minister-president had zelfs
.erzocht, dat de'beide Belgische minis
ters zich a-.s.. Dinsdag naar Parijs zouden
begeven. Zij kunnen echter niet vóór
Vrijdag a.s. uit Brussel vertrekken.
Het betreft hier blijkbaar een onder
houd naar aanleiding van de stappen
van Loucheur, waarmede de Belgische
regecring niet officieel of officieus in
kennis was gesteld. Ook zal het onder
houd betrekking hebben op de bezetting
van het Roergebied.
Herbette, dc Fransche gezant te Brus-,
sel, is uit Brussel naar Parijs vertrokken,
waar hij zonder twijfel zal blijken totdat
Theunis en Jaspar daar zijn aangeko.
r Dc Temps", die een beschouwing
wijdt aan
eventueele voorstellen van
Duitschland,
acht het noodig, bepaalde illusies weg te
nemen, in het bijzonder wat betreft hei
plan van een Rijnlandschen Bondsstaat.
Daar de regeering van Cue de bewape
ning van Duitschland in het geheim
voorbereidt, zal het bestaan van een
autonoom Rijnland in het kader van hel
Duitsdie rijk de provincie Luik niet méér
beschermen dan in 1870 het bestaan van
Baden voor den Elzas een waarborg op
leverde. Frankrijk zal niet tevreden zijn
met dergelijke illusoire waarborgen.
Uit het Roergebied is heden niet veel
uitbreiding aan. de bezet
ting gegeven.
De Franschen zijn overgegaan tot het
bezetten van cenige stations. Tusschen
Dortmund en Heme hebben zij de spoor,
lijn militair bezet. Zondagmorgen ruk
ten, troepenafdeclingen de stations Mar.-
ten, Merklinde, Castrop én Hcrbe bin
nen. De Franschen stelden een ultima
tum aan het Duitschc spoorwegperso
neel, volgens hetwelk het zich vóói
Maandag bereid moet verklaren, onder
de Franschen te werken, daar de Duit
schc beambten anders hun dienstwonin
gen zullen moeten ontruimen. De Fran
schen hadden ook de blokhuizen ten Oos
ten van Wanne bezet, doch zij hebben die
tegen den avond weer ontruimd. Hel
personenverkeer van Wanne via 'Heme
naar Dortmund is Zondag gestaakt.
1-Iet is blijkbaar het doel der Fran
schen, den ouden Emschertal-spoorweg
blijvend te bezetten. Aan dezen spoorweg
iigt een groot aantal mijnen, en de Fran
schen zijn voornemens, de kolen uit deze
streek via Heme en Recklinghausen naar
het gemilitariseerde Noordtraject te bren
gen.
Da strijd cm de mijnen.
ijr. AValtrop is opnieuw door
eiseli zal worden aangenomen. Vei
wordt, dat de gemeente do boete nu
willig zal betalen, 200d.1l het geld ir
weldmiddelen za! grind moeten w
gelijk ook to Gelseukireheii het ge
De begrafenis dor
slachtoffers van Essen.
De tc Essen door de «Fransehen gedoodo
arbeiders en beambten worden 'Dinsdag
begraven. Op hetzelfde oogenblilc wordt in
den Rijksdag «cn rouwdienst gehouden,
waarbij rijkskanselier Cuno in tegenwoor
digheid van <Jen iijksnrcsiUeut een her
denkingsredo zal houden. Ter gelegenheid
der bijzetting zullen Dinsdag in het gan
sehe Rijk de klokken luiden feu teelten
Het iub
van gel dei
sterk de
het «doel
Het mboslagnenie.-i van golden.
der Rijksbank trokt weder
nlncht. Het schijnt werkelijk
jchen tc zijn, opnieuw
terke' male gelden der Rijksbank lr.
het bezette gebied in beslag tc- nemen. 0111
dat zij in du Commissie van Herstel tiiel
gedaan hebben kunnen tri;ge -. dat do
Rijksbank als instituut werd beschouwd,
dot rechtstreeks onder de l-evrien van het
Duilsche Rijk staat. De Franschen hadden
tot vóór een paar dagen in totaal meer dan
27 milliard Mark aan Rijksbaukgelden in
beslag genomen. Da inbeslagnemingen te
Müllicim en to Worms hebben dit bedrag
tot 32 milliard Mark doen .stijgen.
fu Duitsclie kringen is men wel liet
allermeest verontwaardigd over hot inbe-
slagnëmen van do 9 1/2 milliard te Hoehst
Do adjudant van den commandeerenden
genéran', kapitein Michel, had herhaal
delijk aan de directie van hot Rijksbank
Tilhial Wiesbaden de verzekering gegeven,
dat iiij c'.kc hindering van transporten van
Rijksbankgeldcn onvoorwaardelijk zou be
letten en tevens aan de directie verzocht,
hem onverwijld mededcelmg te dosn van
eventueele hindering opdat hij ze zou
kunnen opheffen.
Inderdaad is eenmaal door tusschen-
komst van den kapitein ecu geldtransport,
hetwelk een Franscli militaire patrouill«:
had aangehouden, weder vrijgelaten,
directie van liet filiaal te Wiesbad
meende daarom nan de verzekering v
onvoorwaardelijk geloof
kum
Binnenland
WERKVERSCHAFFING EN RENTE-
ZECELS.
Naar aanleiding van een uitspraak
van den Centralen Raad van 3eroeu In
validiteitswet 1022 van den zden Novem
ber 10-2, waarbij werd beslist, dat bij
werkverschafhng gtea premie ingevolge
de Invaliditeitswet behoeft tc worden be
taald, heeft dc Raad van Arbeid.te Rot
terdam in zijn vergadering van 27 Maari
besloten, tot den minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid he; verzoek te
richten, te bevorderen, dat bij werkver
schaffing met steun van het rijk ven bc-
pal.ng wordt opgenomen, da: oisd-r de
voorwaarden voor het in aanmerking ko
men voor rijkssubsidie ook behoort iict
zorgdragen voor. liet plakken van rente
zegels.
De staats
de Franschen bezet.
De .beze'ling' eischte, dat dc inrich
ting voor het laden der cokes in orde
zou worden gemaakt, daar men, evenals
op andere staatsmijnen, de opgestapelde
cokesvoorraden in beslag had genomi
cn deze wilde wegvoeren.
Obcrbergrat Spinn werd gearresteerd
en- naar Recklinghausen gevoerd. Een
machinist cn twee stokers. dic*de bev
len niet opvolgden, werden eveneens i
hechtenis genomen.
Intusschcn verzamelde hei persone
zich op het terrein der mijn. Daar de
bezetting zich bedreigdzag, loste zi.
een aantal schoten, die in het ketelhui;
drongen, echter zonder iemand te kwet
sen, daarop legde het mijn-personeel he'
werk neer. Zelfs de „Notstnndsaj'beiien"
worden niet verricht, zoodat het ook on
mogelijk is de mijnen te beschermen te
gen het water, terwijl 40 paarden, dis
zich neg in de mijn bevinden, moeten
omkomen, omdat zij niet kunnen wor
den weggevoerd.
Toen de bc-drijf sraad bij'dc bezetting
tegen het gebeurde protesteerde, werd
hij met arrestatie bedreigd. Dc leden
konden zich echter nog tijdig in veilig-
held mm. °f "'«tV ;0"
Op het oogenblik is de ganschc mijn Sen, dat lie«. blad \an De eer, Rittet
door ccn sterke afaeeling troepen bezet. cn Baston overgegaan is aan De Tele
graaf. Of deze na 30 Juni het blad zal
Het proces tegen do Krupp-1 blijven uilgeven, kon men ons niet
directeuren. zeggen,
tegen de gearresteerde
TWEEDE KAMER.
De Tweede Kamer zal Dinsdag 17 de
zer werden bijeenkomen.
HET NIEUWS VAN DEN DAG.
Het Hold, meldt
Naar wij vernemen is het recht van
uitgave van het Nieuws van den Dag
overgegaan aan een combinatie waarin,
met dc Vennootschap Yerecnigde Druk
kerijen, oc-k deel heeft de heer Holdert
INGEZONDEN M E D ED E ELI N CE N
a 60 Cis. oer regel.
Tentoonstelling
DeMensfih.MoederenKind
In de zalen van gebouw
Haar pm .•TR0U M0ET blycken"
lluUlIUHI Gr Houtstr. 1, hk. Gr. Markt.
Wacht niet met Uw bezoek tot den laat-
sten dag, want U kunt niet alles in één
maal goed zien; dagelijks doorloopend
geopend van 12t0t1Ouur, Zondags van
10 tot IO uur. Personen ben. 18 j. geen
toegang. Wetenschappelijk, waarschu
wend, leerzaam. Totale toegang 50 ct.
Zwakken en zij d e lijdende zijn
aan bloedarmoede en zenuw
achtigheid vinden in
Dr. Hominsi's Haemitcsen
een krachtig eu afdoend genees
middel. Alom verkrijgbaar a
f 2.50 per llesch.
WIJZIGING TELEGRAAF- EN
TELEFOONWET.
Een wetsontwerp is ingediend met de
strekking ecu wijziging te brengen in
art. 4. tweede lid, der Telegraaf- cn Tc-
lefoonwet, met de bedoeling dc verplich
ting tot het gedoogen van telegraaf- en
iclefoonlijnen op openbare ea particu
liere gronden uit te breiden tot die lii-
nor., welke dienen tot verbinding van
rijkstelegraaf- en telefoonkantoren me:
zul kek antoren in het buitenland. Bo-
vengenoemde bepaling wordt in het be
lang genoemd van de telegrafische en
telefonische verbinding niet het buiten
land. Zij ligt tevens gch-.-el 111 de lijn
van de thans geldende verplichting.
HOLLAND—AM ER1 KA-LIJN. Dc
HollandAmerika-Llja bestaat heden ;o
jaar. De herdenking zal een intiem ka
rakter dragen.
GROOTE BRAND TE BUIKEN.
Uit Stadskanaal wordt aan het llbld. ge
meld Zaterdagmiddag is door ebt spe
len met vuur van kinderen ccn schuur
van boer ITospers te Buiuen verbrand.
Het vuur sloeg, achtereenvolgens, over
naar de boerderij van Hoving, di«- geheel
uitbrandde, evenals twee arbeiderswo
ningen, Vervolgens sloegen de vlammen
ever de vaart. Daar verbrandden noï,"
twee woningen. Persoonlijke ongelukken
zijn niet gebeurd. Het vee werd gered.
Het 1
Krupp-dirccteuren zal eerst over eenige
dagen voor den Franschen krijgsraad tc
Werden beginnen.
Dc stad Esson baboe!.
In verband met de vermoording van den
Franschen soldaat Schmidt op 13 Maarl
in een helder van het öentraal-st.iti
Sid Ess
1 l.c«
•pgelegd, welke boete
binnen tien dagen moei zijn betaald. De
wethouders 'Bode. Küppors cn Hiittner.
zijn verantwoordelijk gesteld voor liet bin
nenkomen van dit bedrag.
Het gemeentebestuur beeft een biji-vn-
•t gehouden om over dc lioudi
BEHOUD VAN DEN ST. FJETERS-
DERC.
Het Ned. Natuur- en Geneeskundig
congres, dat te Maastricht vergaderd».,
nam een motte aan in verband niet dei.
afbraak van den St. Pietersberg aldaar.
In deze motie spreekt het congres uit.
dat het van het grootste belang is. dat
een deel van den St. Pietersberg als na
tuurmonument gereserveerd wordt. I!.»i
draagt aan het algemeen bestuur van
Maastrischt cn aan dc Verceniging to
behoud van natuurmonumenten tc vet.
zoeken, me: elkaar in overleg te treden,
het doel 0111 tol reservccring van
beraadslagen, welke in verband met dezen deel v.-.n den St. Pietersberg te geiakcn.
NEDERLAND EN" DE VOLKEN
BOND. Een telegram uit Genève
meldt
Nederland heeft naar iic; secretariaat
van een Volkenbond het document van
ratificatie gezonden van het protocol
betreffende dc amendementen op dc
Mtilden 4, 6, 12, 13, 1;. 16 cn 26 van
bet Verdrag van den Volkenbond.
VERPLETTERD. Vrijdagochtend
i; de ip-jarigc L. R.. van Rotterdam, d;e
dc vacant ie doorbracht bi; een sluiswach
ter te An del (N.-Br.), een kennis zijner
ouders, bij het helpen dichtduwen van
<ie brug voorovctgescholen -cn tusschen
den si aart der brug cn dc brugleuning
gevallen, waardoor zijn hoofd werd ver
pletterd ca de dood onmiddellijk intrad.
De knaap zon denzelfdcn dag met de
boot huiswaarts zijn gegaan.
DOODGEREDEN. Tc Goor is Vrij
dagavond dc 14-jarige zoon van den ho-
telhiuder B. door een vrachtauto overre
den cn gedood.
DE ZEELAND." Het Hbld. ver
neemt, dat het nu vast staat, dat dc Zee
land op Folkestone blijf: varen. Van de
verlegging naar Harwich is 'definitief
afgezien.
G. H. KOKSHOORN. In den ou
derdom van 74 jaar is overleden de heer
G. II. Kokshoorn, ontvangpr der ge
meente Leiden.
GEDOOD. Een 25-jarige schipper
uit Ten Post (gem. Ten Boer) is tc
Yeehcjam in aanraking gekomen met het
clèctrische laagspanningsnet cn gedood.
Feoiilletos^
HET GEHEIM VAM
ZIJN VADER
Naar hel Engelse h van
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
2?)
„x erwijl hij dus ovegdag inei de
doóii'.'.rs uB ging, verloor nnjii rnees-
let luueren avoiul groote sommen
golds door' valsch spel van den
graat' dAugeville. Ik herinner mij,
dal hij eens naar Enge.ai.id is ge
weest om geld op te ntiuen, omdat 11 ij
liem zooveel schuldig was. 'l'o-en waag
de ik het, om hein er op te wij/.en 1.0e
verkeerd hii deed en het scheelde
maar weinig ot hij had mij ontsla
gen.
„Het gebeurde op een avond toen
wij op de ViLla d'Augevilie waren. De
graaf en mijn meesier hadden den
ht-elen avond kaa«rt gespeeld en zaten
aan een klein ron-x tafe.tje. vlak bij
het raam, dat open stond. Ze waren
klaar, locn m.jn uiteta-r m.i in den
tuin zag loopen en mij binnen riep.
„Neil'son" zei hij. ,,Ik- wil dat je
luistert naar iets wat ik tegen den
graaf d'Augevilie ga zeggen
"Verschrikt keek de graaf op. Mijn
meester ging kalm voort.
Vanavond heb ik, meen ik, zes
duizend gu.den aan u verloren, die ik
u nog schuldig ben?"
„Juist,'" zei de graaf.
„En u heeft do laatste maand onge
veer zestigduizend gulden van mij ge
wonnen?"
De graaf fronste de wenkbrauwen.
„Het juiste bedrag herinner ik mij
niet", zei hij uit de hoogte. ,,In onze
kringen wordt achle'-af niet moer over
zulke dingen gesproken".
„Die zestigduizend gulden hel) ik
betaald", vervolgde mijn meester.
„Maar die zesduizend gulden wil ik
niet betalen".
,.F.n waarom niet?" riep de graaf
uit, terwijl nij opsprong.
„Omdat de kansen nie; griijlc wa
ren. In ruil voor de les die u mij zoo-
even gaf, graaf, zal ik de vrijheid ne-
tnen er u een tc geven. In onzo krin
gen speelt men geen poker met ge
merkte kaarten".
Terwijl hij dit zeide, greep Ir.i liet
spel kaarten op dal tusschen li.cn bei
den in op tafel 'ag en gaf ze aan mii.
„Bekijk die kaarten eens goed, Neill-
son", zei hij kalm. ,.Zie je wol dat ze
allemaal réchts onderaan gemerkt
zijn?"
Ik zag liet dadelijk en vertelde het
hem ook. Toen overhandigde «hij de
kaarten aan twee andere heemi die
van het andere eind van de kamer
waren komen iosloopem Zij bekeken
ze heiden, en haalden de schouders
op. Het viel niet tc ontkennen dat de
kaarten gemerkt waren.
„De graaf was stil, bleek en versuft
blijven zitten. Zelfs nu zei hii geen
woord, en mijn meester ging voort:
„Onder deze omstandigheden, graaf,
wensch ik niet langer in uw huis te
blijven. ïlc moet u mededeelen, dat uw
dochter Cécile verleden week met mij
getrouwd is in do Protestantscho kerk
in Nice. Het spijt me, dat ik ge-m af
schrift van de hmvelijksacte hij mij
heb, maa.r u zult liet daar in het re
gister vinden, als u de moeite wilt
nemen om er naar te gaan kijken. Het
s ..«„li pian om mijn vrouw vanavond
mee t« nemen uit dit huis".
„Plotseling hoorden we gernisoh
van vrouwenkiccren ien kwatn Marie
naar voren; ze. zag bleek van opwin
ding en haar cogen schitterden
net maanlicht.
„Het is e-en leugen, mon pêro!" 1
zc uit, terwijl ze voor hem op -haar
knieën viel. „Hij is een slecht mansch
en e;n bedrieger. Cécile is niet met
hem gebrouwd. Als zc vanavond met
hem meegaat, gaat ze haar ongeluk
tegemoet. U mon haamlet laten gaan
vader, hij is een slecht menscli. Ilij
heeft zelf die kaarten op tafel gelegd.
Ik hei) het hein zien doen".
Do woorden van zijn dochter sche
nen den graaf weer nieuwen moed le
geven. Bevend van woedo sprong liij
overeind.
..fliegl, Clanavon!" riep hii harts-
i ■Holi.'k uit. ..Je snit me hier vol
doening voor geven en dadelijk
Mijn meester stond kalm mi.
11: wil niet met u duelleeren". zei
I ij: „in de eerrie plaats omdat u df
vader van mijn vrouw is c* 111 de Iwcc
de plaats omdat u oen gewone dief is,
mwanrdig om te vechten tegen een
edelman".
Hoe .hii het. deed weet ik niet.,
mang op de een of andere manier
sonide dc graaf d'\ugeville met. een
wijntrlne. dat iniin meesier on ziin
voorhoofd raakte. Ik zog dat liet
bloed er uit stroomde, maar hij
scheen het nauwelijks te merken.
„Jij schurk!" riep de'graaf uit. „Ik
ben ook van adel, cn je zult met mij
duellceren!"
Mijn meester aarzelde een oogenblik
teen raakte hij even zijn voorhoofd
aan.
„Na dit", zei hij, „neem ik mijn
woorden terug) Ik ben tot uw dienst,
waar cn wanneer .11 wilt".
„Nu, op dit oogenblik!" riep de
graaf uit. „Het is volle maan en zeer
licht, buiten. Monsieur d'Armande zal
ju secondant zijn. Victor, wil jij mij
hierbij helpen?" zei hij tegen den an
deren man, wiens naam ik vergeten
ben".
„Mijn meester keek naar buiten,
liet was er helder licht, zooals dc
graaf gezegd had.
„Zooals u wilt", zei hij onverschil
lig. „Monsieur d'Armande, wilt u mij
hei genoegen doen?"
„Monsieur Victor en de Graaf d'Au
gevilie fluisterden even met elka|,v,
toen kwam (le eerste naar mijn mees
ter cn monsieur d'Armande toe.
„Monsieur de graaf", zei lui, „heeft
geen dueUeerpistolen bij de hand,
maar verschillende degens. Heeft Lord
Clanavon er iets op tegen, orn met die
wapens te vechten?"
„Totaal niet", antwoordde mijn
meester. Ik zag een uitdrukking van
groote vreugde on het gezicht van den
graaf d'Augevilie komen. Hii dacht
blijkbaar dat mijn meestee niet zou
kunnen schermen. Maar ik wist wel
beter cn ik verheugde mij over de
keuze. lit wist dat mijn meester een
van (io knapste schermers was, dien
ik ooit had gezien. Met pistolen weet
men nooit wat er kan gebeuren, maar
ik was er van overtuigd dat mijn
meester op den degen zou winnen.
„Zij deden de deuren open en liepen
over het breede ti ras nacjr het gras
veld toe. Mijn meesfêr wits de laatste
die dc kamer verliet, cn «oen hii ging
greep Marie hem hij zijn arm en
fluisterde hem smeckend iels in het
oor. Hij schudde haar af en lien door
zonder een woord te zeggen. Ik zal
nooit haar gezicht vergeten. A's Mik
ken konden dooden zou hij loen door
haar gedood ziin.
„Het was oen vreemd scliouws'iel op
d.nt kleine grasveld. Ik geloof niet,
dat ik ooit meer zooiets gezien heb.
Het rook in den tuin sterk naar Woe-
men en naar -de dermeboomen, die
langs het park waren geplant. Het
was zoo heldor alsof het dag wa=.
maar het was stil, en de sterren ^e'.rit-'
terden aan den hemel. Het gelaat v
den graaf was vertrokken van wo de
en de andere twee schenen ook opge
wonden te zijn. Alleen mijn moeslor
stond Cr heel kalm bij ;hij had zijn
hemdsmouwen Qpgeshigsn en leunde,"
met een vreemden glimlach om zijn
lippen, op zijn zwaard. Ik vroeg hem
of hij mij ook nog iels ie zeggen had,
cn hij lachte.
„AI vechten wij door tot het aan
breken van don dag", zei hij.
graaf zal mij «nooit aanraken. Ik ben
nog nooit zoo goed in vorm geweest".
„Ik heb een paar duels meegemaakt
maar nooit zoo een als dat. Dc- graaf
sprong als een razende op mijn mees
ter af, maar hij scheen 'toch nooit
dicht bij hem le kunnen komen. My-
lord bicef onverschillig staan ei
gtimila-chtc voortdurend, alsof hij oen
schermleeraar was, die met een leer
ling een partijtje schermt en belache
lijk gemakkelijk iederen aanval
wijst. De graaf probeerde het op alle
manieren maar het was altijd het
zelfde. Mylord was hem verre de baas,
en als hij gewild had, had hij den
graaf eenige malen kunnen doorste
ken, zonder eenige moeite; maar hij
probeerde het nooit.
„Zij waren bijna een half uur be
zig, toén liet einde kwam, en hot was
voor ons allemaal zeef' onverwacht.
De graafschermde een beetje onver
schillig en 0111 er wat variatie in te
brengen ging mylord even achteruit
en viel toen snel aan hij sloeg tegen
het zwaard van den graaf, dat wel
tien meter dc lucht in vloog. Op
een of andere wijze verloor de graaf
zijn evenwicht en viel voorover. Mijn
meester schermde zeer correct en hij
had dan ook dadelijk 11a zijn stoot zijn
zwaard weer naar voren gebracht; en
de graaf viel er bovenop voer hij bet
kon verhinderen.
Wij hoorden hoe het zwaard zijn
lichaam binnen drohg en bijna onmid
dellijk daarna uit. zijn rug te voor
schijn kwam, druipend van bloed.
Mylord Irok zijn wapen terug en boog
zich over den graaf heen, die, zonder
geluid te geven, achter 0oor viel.
„Hij heeft het alleen aan zichzelf te
danken", zei mylord, terwijl hij zijn
zwaard aan liet gras afveegde, cn
bleek werd- „Als ik gekund had, zou
ik licm gespaard hebben
„Ik heb nog nooit iemand zóó vlug
zien sterven. Hij probeerde even over
eind te komen, greep met zijn vingers
in de lucht en viel toen dood achter
over. Maar liet ergste moest nog ko
men. Terwijl wij allemaal cm hein
heen slanden, kwam ov een lang?, wil
le gedaante van het torras af c-:\ over
het gras naar hen toe. De (lood i?
voor ons nu zeer nabij, mylord. maar
zelfs rui vind ik dr herinnering nm
het gezicht van dat meisje vree dijker
dan de gedachte aan die hongerig'?
golven onder ens. He! was c'ntz:i' ml.
Ze wierp zich on het gra^na.-i-t hem
neer en 6loeg haar armen om hem
heen. Maar zo zag dadelijk dat li ij
dood was.
De anderen gingen achteruit en ble
ven zwijgend Maan. Voor het eerst
schoon mylord opgcwondc.11 to zijn: hij
liet zijn zwaard vallen en bedekte zijn
gelaat met dc handen. Plotseling keur
de ze zich naar hem toe; dc mann
'seheen op haar prachtige goudblonde
haar en haar bleeko goszicht.
...Tij!" riep zei uit. „Jij! Mijn he
mel! Heb jij het gedaan?"
Hij kwam tevoorschijn uit de scha
duw van de baomen waai' hij gestaan
had en stak smeekond zijn handen
naar haar ui'. Maar ze wees hem af.
„Uit mijn oogen!" riep ze uit. „Ga
weg, ga weg! Nooit wil. ik jo meer zien.
Nooit! Laffe moordenaar, om een
ouden man te dooden!"
„Cecile", riep hij uit, „het was zijn
eigenschuld! Vraag hém maar, of het
nooit meer aanraken. Als jo bij mij
durft1 te komen zal ik je vermoorden,
fa weg' Uit mijn oogen, monster! El
lendeling! A'.s ja door de menschen
niet gestraft wordt in dezo wereld,
moge God liet dan in de volgende
doen". Toen viel ze op haar knieën
1st haar vader neer en mylord ging
HOOFDSTUK XXX.
Tnsschende golven,
Neills n's stem was steeds zwakker
geworden. Nu hield hij he lemaal op
met spreken cn Lord Al eest on begon
al bang te worden, dat hij flauw zon
„Nëillson", zei hij,, ik moet de rest
hooren. Ik weet nog niris over dien
nacht".
„Even maar - even rusten", smeek-
te hij.
Lord U'-'stou knikte 011 wachtte
zwijgend. Het werd langzamerhand
duiker. liet water be on ben »u te !>c-
reiken cn af en i'-e sloeg een buitenge
woon groote golf heelemaal over de
rets he.n, Het einde kcnjiiet vermeer
af zijn.
„De rest moet ik 11 zoo vlug mogo-
iijk vertellen", fhiislcrd,; Neillson
lieesch, Ierwijl hij rillend om zich heen
keek. „Men raadde mylord aan om tc
vJuchirn, maar hij gaf er dc voorkeur
aan oui dc rechtbank ceu oordcei tc
ten vei Ion .11 hij werd vrjgcepro cn.
Er werd eerlijk verteld, hoe het ge
vecht zich had toegedragen en dc al-
gemeene opinie was ten z.jnen gunste.
Maar Cecile d'Augevilie, die eigenlijk
zijn vrouw was, sloot zich op in een
klooster on weigerde licm te ontvan
gen. Mijn meester keerde naar Enge
land terug, nam dienst als officier ill
liet leger en vocht mee in den oorlog.
Toen'hij terug kwtun kroeg hij be
richt ik weet niet waar vandaan
dat zijn vrouw gestorven was. Toen
iwdo hij met Lady Margaret Logio-
Denk
dat
„Nooit zal ik sneer tegen je glim-
achen", riep ze uit „je zult mc
(Wordt vervolgd.)
