Bezuinigiiigscongres
Rede Mr. Vissering.
Mr. Vtsseriug, pres. v. d. Ned. Bank
licest Donderuagiuiudag op het
zuinigingscougiOB to Amsterdam
reae genouden, waaraan het volgende
is ontieenü
De groote taak van dit Congres is
geweest on. te besludeeren, welke
maatregelen to nemen zouden zijn,
zoowel m openbare organisaties als in
particuliere bediijvon, om te komen
lot eene zoo nuttig mogelijke verhou
ding tusschen do uitgaven cenerzijds
en de daarmede bereikte productieve
rcsultfttcn anderzijds, hlen heeft dus
gezocht, om een beeld te gebruiken
welke hoogste spanning aan den
ketel was op te leggen mei minste ver
bruik van brandstol en slijtage.
De beantwoording van die vraag
moet men niet alleen zoeken in de
tecnnische opvoering van de kracht,
maar men moet daarbij ook in het oog
houden de bij omstaudighedon, bij
komstige invloeden, die ten -slotte op
het geheel een zeer ornstigen invloed
kunnen hebhen. Jin ook moet i
met zorg blijven waken tegen oen
verkeerde toepassing van een op zich-,
zeil goed systeem.
Ten einde deze opmerkingen meer
te preciseeren. zou ik ze willen samen
vatten in eene aarsehuwing
lo. tegen lekken in het systeem;
2o- tegen eene ontaarding in zuinig
heid die men eensdeels zou kunnen
betitelen met schrielheid, ande-zijds
met gebrek aan ondernemingslust.
Alle goede pogingen om vooruit te
komen, om zich op to werken uit het
drijfzand, waarin wij door en sedert
den oorlog zijn gekomen, kunnen ver
lamd worden, indien men ten slotte
niet ook deze groote gevaren weet
te voorkomen.
ad lo. De lekken in het systeem.
Die kunnen er vele -ijo.
De meest voor de hand liggende zijn
de te hoog opgevoerde en op onjuiste
grondslagen geheven belastingen.
Belastingen worden geheven voor
een groot deel, zoo niet voor het groot
ste deel, voor uitgaven, waarbij de
belastingbetaler individueel slechts
een zeer indirect belang heeft.
Met de Rijksbelastingen tezamen
vond men een percentage van 8 a 9
pet. ongeveer de grens van het ver
standige.
Welke cijfers staan thans daarte
genover'?
De gezamenlijke belastingen op
Luit inkomen kunnen thans in procen-
•<2i! van dat inkomen bedragen berei
ken, die het getal vijftig bedenkelijk
naderen. Wel betreft het dan inko
mens van tegen 100.000 in gemeen
ten met hoogo gemoentelijke inkom
stenbelasting en is aangenomen, dat
een deel van het inkomen uit het ver
inogen voortkomt en een gedeelte als
winstaandeel cd salaris onder toepas
sing van de dividend- en tantième-
belasting valt-
Dat alles zal zich echter licht voor
doen ten aanzien van personen, die
aan het hoofd van groote zaken ge
steld zijn. Die zien 2ich door deze
cumulatie van belastingen geplaatst
voor bijkans een balvcering van hun
inkomen ten behoeve van de gemeen
schap. Maar ook voor lagere inko
mens. 2ij het dan met eenigszins lager
percentage, is do besnoeiing eenige
malen grooter dan voorheen oorbaar
werd geacht. Wat leidt tot een fata
len kringloop.
Dc kosten van levensonderhoud wor
den door do belastingen sterk opgc-
drovcndus moeten noodzakelijk ook
salarissen, loonen, kosten van aan
maak en aanvoer van grondstoffen,
cn:-. in ons land verhoogd worden.
Wij zijn het er allen over eens, dat
inflatie één van de grootste rampen
::ou beteekenen, welke ons volk zou
kunnen treffen. Weliswaar maakt een
opkomende inflatie den indruk alsof
>le concurrentie-krueht tegenover het
buitenland zou worden vergroot; de
loop deT omstandigheden heeft ech
ter voldoende aangetoond, dat dit
slechts een schijnvoorproef
slechts een sehijnvoorspoed is, die na
betrekkelijk korten tijd in eon toe
stand van prijsverwarring cn van veel
hoogera kosten overslaat.
In allerlei richting kunnen te hoog
opgevoerde belastingen werken als
een ernstig lek voor ondernemingen,
die overigens op verdienstelijke wijze
de efficiency zouden hebben willen
toepassen.
Kr zijn echter ook nog lekken in
andere richtingen en wel in richtin
gen, waarbij gemeentelijke- of Rijks
instellingen in hun beheer niet ge
heel vrij uit kunnen gaan
Als ccrsto voorbeeld in deze rich
ting zou ik willen noemen het giro
kantoor van de. Gemeente Amsterdam.
Voor zoover dit Girokantoor zich uit
sluitend had toegelegd op het bevor
deren van het geldverkeer door mid
de' van overschrijving, zou het op
zich zelf, meer in het bijzonder voor
betaling van de vorderingen van open
bare bedrijven, kunnen gelden als
een model van efficiency- Daarbij
wordt een besparing bereikt op den
omvang van de circulatiemiddelen, op
de snelheid van omloop, op de kos
ten aau dien omloop vorbonden in
den vorm van geldzendingen, porto,
assurantie, looperspersoneci, enz. 'ver
der con besparing in rente, omdat de
omloop bij wijze van giro oij een goo
de regeling nog veel sneller san zyn
dan bij het gaan van contanten van
hand tot hand.
Het Girokantoor van de Gemeente
Amsterdam is echter vorder gegaan,
heeft door het uitloven van een te
hoogc deposito-rente niet onbelangrijk
gelden op deposito aangetrokken cn
geeft die weder af aan dc overige fi-
nancieole administratie van de Stad
Amsterdam. Wij hobbcn hier dus te
makcn niet een indirecte methode
voor het verkrijgen van loeningsgel-
den door do Gemeente Amsterdam,
mie gelden worden daarmede met al
leen aan hunne eigenlijke bestemming
onttrokken, nameiyk, dnt zij als cod
tante golden in zeer hquiden vorm
beschikbaar moeten blijven voor de
uageiijkseiie geldbenoeiie van het ver
keer (bijv. in den vorm van kort loo-
pende leeningen), maar bovendien
uiyat het, dat liet Girokantoor als
bankzaak nog niet eens tot dekking
van zijn eigen onkosten is kunnen ko
men on dat het tekort op zijn onkos-
tenrekening uit de algemeeno kas der
üfcad Amsterdam moet worden gedekt.
jJaarmeUe wordt, nog wel van over
heidswege, een zeer ongezonde con
currentie in het leven geroepen tegen
over de bestaande banken en ban
kiers.
Zoolang het Girokantoor dus blijft
bij het bedrijf, hetwelk zijn naam
aangeeft, kan men spreken van een
zuiver efficiency- Wanneer 't Girokan
toor echter gaat functionneeren als
een zuigpomp op de contante gelden
van de inwoners van Amsterdam, voor
doeleinden* als waarvoor die gelden
thans worden gebruikt, dan wordt het
Girokantoor een lek. Zelfs in zijn
eigen administratie is zijn efficiency
zoek geraakt, voor zoover zijn onkos
tenrekening gedekt moet worden door
de Gemeente.
Bij het liijk kunnen wij iets ana
loogs opmerken- Het Rijk krijgt door
zijn verschillende organen ieder jaar
de beschikking over een snel toene
mend bedrag aan gelden. De Post
spaarbayk trekt vele millioenen tot
zichthans ook hot afzonderlijk be
heer van don Postchèque- en Giro
dienst, vooral ook omdat zij een zoo
hooge rente uitkeeren op gedeponeer
de golden. Verder zien de nieuwe or
ganisaties voor hot stichten van pen
sioenfondsen hun kapitaalmiddelen
ieder jaar met tientallen millioenen
toenemen.
In het algemeen is het gevaar niet
denkbeeldig, dat dergelijke groote
Staatslichamen op den duur niet ge
lukkig zullen zijn in hunne beleggin
gen, daar zij te veel aan banden_zijn
gelegd en te weinig algemeene bewe
gingsfaculteit hebben om goed te
kunnen bankieren. Het moge voor de
ge-interesseerden een gerust gevoel
zijn, dat de Staat met zijn geheele
kracht er achter staat, dat geruste
gevoel zal echter wel wat verdwijnen,
wanneer tenslotte de Staat door over
belasting en door toenemende inflatie
zelf voor groote moeilijkheden zal ko
men to staan om al zijpe verplich
tingen behoorlijk na te komen, d.
w. z. na to komen in ccnen niet-gedo-
precieerden gulden.
Wil men dus op den duur inderdaad
eenig resultaat bereiken van zijne
pogingen om tot efficiency te komen,
dan zal men daarnaast scherp in het
oog moeten blijven houden de zooge
naamde lekken, hier mot oen enkel
woord aangegeven, waardoor men in
ons land, ondanks ernstige pogingen
tot efficiency, toch op den duur in
slechter conditie zou komen.
Men moet daarbij vooral vermij
den om te kras het optreden van Ge
meentelijke cn Staatsadministratién
te hekelen men moet integendeel
waardeering koesteren en uiten voor
den moeilijken arbeid, waarvoor deze
lichamen geplaatst zijn.
ad 2o- Ontaarding in schrielheid
en gebrek aan ondernemingsgeest.
In het voorgaande heb ik een vrij
triest beeld opgehangen van do ge
varen, die 'dreigen een overigens goe
de effieioney tot een mislukking te
maken.
Nu zou ik nog enkele klanken in
majeur willen doen hooren en dat is
om aan te sporen om niet in de andere
fout te vervallen van schrielheid en
van gebrek aan ondernemingslust. Al
leen door sterk verhoogde energie,
door veel harder en vooral ook veel
intensiever te arbeiden, door een ver
standige uitbreiding van zijn arbeids
veld, door een juist gebruik weten
te maken van de krachten, die in een
volk voorhanden zijn, kan men deze
tijden van depressie te boven komen.
Een wijde blik is noodig cn een durf
voor de toekomst, durf in den goeden
zin, natuurlijk niet roekeloosheid of
spilzucht. Moge ik u daarom tot een
verstandigen durf voor de toekomst
opwekken, opdat een goed toegepaste
zuinigheid inderdaad moge leiden tot
een belangrijke vergrooting van do
economische kracht van Nederland.
De sluiting van het cor.gres.
Donderdagmiddag werd liet con
gres gesloten met een rod van den
voorzitter dr. Posthuma. Toen het
congres georganiseord werd, zoo deod
spr. opmerken, zeide een burgemees
ter tot spreker de kosten voor ho\
congres zijr zoo hoog, en daarop ant
woordde spreker met mr- Vissering:
do cost gaet voor de 'naet uit. Vele
vereen igingen hebben bijgedragen om
de kosten voor dit congres te dekken,
daarnevens bedenke men wat het ge
kost heeft, dat zoovele dames en hee
ren voor dit congres zoovele dagen
aan hun gewone werk zijn onttrok
ken. Als we al die kosten kennen, mo
gen we tooh ook wel vragen wat de
resultaten zijn.
Spreker en zijn collega van het Cen
traal Beheer, gaan van hier met ad
viezen, welko ze onmiddellijk in
passing kunnen brengen al kan dan
ook van efficiency gezegd worden
heele volksstammen leeren het nooit.
Maar ten slotte zal van het congres
gezegd moeten worden, dat de boeten
verre boven dc lasten uitgaan. Her
haaldelijk is de uiting gehoord, dat
het toch niet moet blijven bij dit c
congreslaat die nu verder over aan
het dagelijksch bestuur en de commis
sie van dit congres, antwoordt spr.
Een volgenden keer moeten nauwkeu
riger dan ditmaal de uitnoodigingen
voor dit congres worden nagegaan,
want er zijn stemmen opgegaan, dat
bepaalde kringen zijn vergeten.
Ook moeten we dan ook nauwkeurig
den opzet van het congres nagaan,
nagaat, of de opzet niet anders moet
zijn dan de huidige, b.v. een congres
met verschillende secties.
Nu de efficiency gedurende het
congresspr- had den indruk dat we
hier hadden een strijd om den voor
rang van ambtenaren in de gemeente
Dien indruk moet maar schijn zijn
geweest; spr. durft gerust van dit
congies spreken als van een éénheid.
Dat bleek ook uit onderscheidene prae-
adviezen. Spr. gaat die prae-advie-
zen nog kortelings na. Al de congres-
onderwerpen bleken voldoende om den
naam „efficiency"' te rechtvaardjgen.
Met woorden van dank aan initia
tiefnemers en prae-adviseurs, eindigt
spreker.
CENTRAAL GENOOTSCHAP VOOR
KINDERHERSTELLINC-S- EN
VACANTIEKOLON1ES.
Aan het verslag van het bestuur
van bovengenoemd genootschap over
1922 is het volgende ontleend
Het aantal leden onderging weinig
verandering. Einde 1922 had het Ge
nootschap 23-5 stichters (219 personen
en 16 vereenigingen) 151 led«en (123
personen en 23 vereenigingen) cn 122
bogunstigers (111 personen en 11 ver
eenigingen). Od 31 December 1921
telde het Genootschap 24S afdeelin-
g©n, begin 1923 was dïi gestegen tot
269.
In tegenstelling met het vooraf
gaand ïaar gaf 1922 een stijging te
zien zoowel in het aantall verplceg-
dagen als in het aantal verpleegde
kinderen, nl. 134747 verpleegdaeen
met 3204 kinderen (119462 en 3077 in
1921). Ook diit iaar kon het bestuur
zonder belangrijke onderbreking^ de
gewone verpleging het geheele iaar
voortzotten, zii het dan van Novem
ber tot Maart niet in alle huizen. De
winterverpleging begon aan zee op 1
Febr- in het koloniehuis Zwartendijk
met 111 kinderen, in Huis Heel sum op
24 Febr. met 70 kinderen en werd
met een tweede en derde groep in
beide huizen voortgezet.
Zooaïs steeds liepen in de vier zo
mergroepen (Mei—October) allo hui
zen weer vol. In het eerste half iaar
waren reeds 1705 kinderen met 51593
verpleegdagen opgenomen. De na-
iaarsverpleging werd in het Huis
Heelsum, het Rivierhuis en het kolo-
nohuis Zwartendijk met een zwakkere
bezetting voortgezet, doch eerst, op 20
December gingen uit laatstgenoemd
huls de laatste 40 kinderen huis
waarts. Het Rlivierbiïis verpleqgde
van 26 October tot 12 December 66
kinderen, het. Huis Heelsum van 27
October tot 29 November 40 kinde
ren.
Dat de winterverpleging meer en
meer een succes wordt, is vooral te
danken aan de krachtige medewer
king en steun der afdeeüing Amster
dam, die stelselmatig de vele cjioor
haar uitgezonden kinderen over alle
groepen gelijkmatig verdeelt. Zooals
uit het verslag van den geneeskundi
gen inspecteur blijkt, was de gezond
heidstoestand gedurende dit iaar, niet
tegenstaande den griJligen zomer,
over het geheel genomen uitstekend.
DE SPOORLIJNEN IN DE HAARLEM
MERMEER.
Op een vraag van de Kamer van Koop-
handel cn Fabrieken voor Rijnland aan
de directie der Ned. Spoorwegen inzake
een verbinding tusschen het station der
Iïanrlemmermeerspoor en het hoofdsta
tion te I/eiden, doelde do direotio mede,
dat zulks onmogelijk was, zoolang hel
hoofdstation te Leiden niet verbouwd is.
INCEZONDEN M ED ED EELIN CEN
a 60 Cis. per regel.
Verltthulsmetmerk .Voesekopin oter",
het ls de van ouda beproefde verf.
HOFFELIJKHEID VAN KONING
ALBERT.
De „>l8b." maakt me'ding van het vol-
gende sympathieke stooltje van hoffelijk
heid van den koning der Belgen tegenover
een Nederlandsohe dame.
Voor het diner, dat Zaterdag te Gent ge
geven werd ter gelegenheid van de ope
ning der internationale bloemententoon
stelling aldaar en waarbij, benevens de
goheele koninklijke familie, onder meer
ook aanzaten verschillende diplomaten,
waaronder do Noderlandsohe gezant
Brussel, jhr. Van Vredenburch en do Com
missaris der Koningin in Zooiand,
Quarlcs van Ufford, welko laatste nat
Koningin Wilhelmina den Belgischen
vorst kwam begroeten, was jhr. Quarles
van Ufford in gezelschap van aijn eohtge-
noote naar Gent gekomen, maar daar
vrouw Quarlcs van Ufford geen officieel
geïnviteerde was, nam zij geen deel aan
bet banket. Toen nu koning Albert ver
nam, dat do echtgenoot© vs-i den Neder
landsche Commissaris der Koningin in Zeo-
land to Gent was, spr-V hij als zijn
1 nngen uit, dat zij «vensens op het diner
zou worden geïnviteerd en toen mevrouw
Quarlcs van Ufford tn de zaal verscheen,
drong de vorst erop aan, dat de echtge
noot© van den Nederlandschein gedelegeer
de tusschen hem en kroonprins Leopold
plaats nemen. Dit blijk van courtois:
van koning Albert werd door vele aanw.
zigen bijzonder op prijs gesteld.
ült de Omstreken
BLOEM F.NDAAL. Terug te bekomen
bij: H. Aartsen. Zomerzorgerlaan 13a,
Bloemendaal, ©cn sigarettenkoker; J.
Swarts, Bleekerspad 7, Bloemendaal, een
oliespuit, It. v. d. Tol, Brederodeweg 33,
Bloemendaal, ©en zilveren armband hor-
-T. Vermeer, Korte Kleverlaan 20,
Bloemendaal. een padvindorshoed; Voet,
Busken Iluetlaan 1, Bloemondoal, een vin
gerhoed; B. Alders, Rijksstraatweg 286,
-Scholen, een Frajisoh locrhookjo, W.
mmer, Oosterlaan Aeidenkout, een
overjas; \V. v. 3. Linde, Rollandspad 25,
Cverveen, een «wan riempje; Hiigeman,
Bosch en Duinl3an 2, Bloemendaal, een
bos sleutels met fluit; aan het bureau van
politie te Overveen, een damesportemon-
een koperen kruk, een rood koralen
halskettinkje, een huissleutel, efn duim
stok,- een groen kinderjasjo, een R.
kerkboekje, een broche, een ring met s
een ceintuur.
SANTPOORT. Aan G. J. Witteman i
■ergunning verleend tot het bonwen
i woonhuis e
den Ilagclingerweg.
ZANDVOORT. Ondertrouwd: H.
Terol en M. Ch. Zandvoort. K. Zwemmer
a A. W. Koper. H. Weber en S. Loos.
Muziek en godsdienst. Men schrijft
ons
Donderdagavond sprak de heer S.
Ötten in de Ned. Herv. Kerk over. „De
beteekenis van de muziek voor den
godsdienst."
In zijn zeer boeiende inleiding her-
nerde spreker aan den organist Swec-
linck, volgeling der Italiaansche school,
meer dan 150 Psalmen 4- en 6-stem-
mig getoonzet heeft.
Hierna gaf hij een beschrijving van de
MaUhaus-Passion van Joh. Seb. Bach
(geb. j6S6 te Eisenach), die binnenkort
door dc R.-K, Oratoriumrereenig
ten gehoore zal worden gebracht.
Meer dan zoo jaar geleden bespeelde
Bach het orgel in een kerk te Leipzig,
die op 't oogenblik nog* een uitnemend
koor bezit. Ook in Engeland heeft iedere
kerk een geoefend, vast koor, dat vier
stemmig zingt. Spreker vroeg „Zou dat
hier ook niet kunnen? Konden wij hier
te Zandvoort ook niet een klein koor
hebben, dat ijverig de meesterwerken van
Bach's voorgangers bestudeerde en de
gezangen tijdens den eeredienst 4-stem.
mig ten gc-hoore bracht?"
Naast dit kleine koor zou spr. eer
grooter koor wenschen, dat met langere
tusschenpoozea optrad. Dan zouden de
muzikale schatten, ons nagelaten door
beroemde componisten, niet .ongebruikt
blijven liggen. Maar, zeide spreker,
dien het koorgezang ontstemming
wekken bij enkele kerkgangers, dan
het beter zijn dit plan niet uit
•oeren cn den dienst even sober te hou
den als tot nu toe.
Hierop bracht de organist, de heer
Dees, een pracludium en Fuga
Bach ten gehoore, die ondanks den
slechten toestand van ons kerkorgel,
buitengewoon mooi werd uitgevoerd. Bij
de Fuga was het thema in alle. stemmen
duidelijk te volgen. Na een Sonate
Tarlini cn ccn Concert van Handel volg
de een Aria uit de MatthSus-Passïon
door Mevr, Otten, met. begeleiding van
1 cn orgel. Hiervan genoten de aan.
wezigen zeer, evenals van het Panis An-
gëlicus van César Franclc, waarbij mevr.
Van Marlc haar medewerking ver-leende.
Het glanspunt van den avond kwam,
toen mevr. Van Marie met de heeren
en Ds. Padt, op het orgel begeleid
door mej. Gcrke, het Agnus Dei van
César Franck zong, hetgeen een waar
dig slot vormde van de lezingen over
Kerk en Kunst, die, naar de stijgende
belangstelling te oordéelcn, van blijven,
den invloed zullen zyn op het geestelijk
leven in onze plaats.
IJMUIDEN. Vergunning verleend
aanFirma Ticrsen en Weernekers tot het
touwen van 2 woningen aan den Ha-
gelingerweg te 8antpoort;
Het P. E. N. tot het leggen van laag-
sp.roningskabels door verschillende stra
ten en hec plaatsen van 14 verdeelkasten
C. van Duyvenbode tot b.üt oprichten
van een kuiperij aan den Zeestraat 9;
De N. V. Algemeene Handelscentrale te
IJmuiden, tot het oprichten van een fa
briek tot het vervaardigen van verfstof
fen, aeep, enz. in hot perceel Middenha
venstraat 20.
Visoha-anvoeren. Gedu
rende de keek van 12 tot 19 April
•zijn te IJmuiden ann den riiksvisoliaf-
«Oae aangekomen de navoleende
"anriuisen29 Hollandsche en 4
DuHrche stoomtrawlers, 1 stenm-, 3
motor- en 54 zoilloggers3 zeübeugers
(sloepen). 8 stoomtoeugers fn 107
kustvisschers, waarvan 2 öloopboot-
trawlers.
De besommingen dier vaartuigen
waren
Hollandsoho stoomtrawlers van
f 162 tot f 502-1.
Duitsohe stoomtrawlers, van f 1657
tot f 3144.
1 Stoomloggcr f 376.
MotorlOggers van f 529 tot f 716.
Zeil-'oggers van f 170 tot f 821.
Zeilbeugers van f 12S5 tol f 1813.
Stoombourgers wan f 1675 tot f 3225
vterwiil de kustvissohers te samen
f 4458 be somden. De aanvoer be
stond uit 277.105 K.G. irawlvisch en
56272 K.G. beugvisch.
De totaal-opbrengst bedroeg
f 119.599.
BEVERWIJK. Crematio. Door een co-
mi' i van voorstanders van lijkveras-
sohing, was Donderdagavond in oafé
„Centrum" een openbare vergadering be
legd, om te komen tot de oprichting van
een aideeling Beverwijk der Nodcrlandsche
Arbeiders vereeniging voor lijkveras
selling. Do vergadering welke zeer druk
bezocht, werd geopend door den heer
Groningen, die mededeelde, dat hei
plan voor deze vergadering was ontstaan
ia een excursie naar het crematorium op
'V-sterveld. Men had zich daarna in ver
binding gesteld met Hoofdbestuur, het
welk bereid was hier een vergadering te
houden. Als spreker zou optreden do hoer
Pam, 2do voorzitter der vereeniging. Spr.
gaf hierna het woord aam den heer Pitm.
Deze begon met te zeggen dat van
vroegste tijden af bij alle volken en
allo standen do verzorging der doodon
belangrijke factor was geweest. Bij
ene volk wcusohto men het stoffelijk
overschot zoolang mogelijk te bewa
:looh bij anderen trachtte men er zich
spoedig mogelijk van te ontdoen. Steeds
zat echter de liefde tol de afgestorvenen
voor. Reeds in zeer vroege tijden
brandden de Oostctschc volken hunne
dooden, doch bij do Westersche is dit pas
den laatsten tijd van eenige beteekenis
geworden. Het verasschen ondervindt
Nederland nog zeer veel bestrijding. Voor
Nederland een crematorium be
stond, was crematie zeer kostbaar
slechts enkelen van demeest gegoeden
kondon -hiervan gebruik maken. Voor de
arbeiders was het toen natuurlijk geheel
onmogelijk.
Over crematie, ging spr. voort, worden de
meest fantastische en onmogelijkste din
gen verteld. Alles wat hieromtrent wordt
beweerd is evenwel totaal onwaar. Van
verbranding in den gewonen zin van het
woord is absoluut geen sprake. Daarom
is het ook goed gezien, in den na
de vereeniging van verossching te spreken.
Tien jaren geleden is door oen kloin
aantal menschen do arbeidersvereoniging
voor verassehing opgericht. Deze
ging, waarin alles in vrijen lijd wordt ge
daan, lieeft een zeer groote vlucht geno
men. Zij telt titans reeds ruim 1500 leden.
Een der argjunenten van de tegenstan
ders van crematie is, dat bij crematie, de
sporen van een misdaad, zooals vergifti
ging, niet meer zouden zijn te vinden.
Maar dit is geen argument want bij een
crematie is een schouwing van den huis
arts alleen niet voldoende, maar geschiedt
dit door een specialon dokter. Ook bij be
graving is het zeer moeilijk direct een
misdaad te constateercn, Spr. noemt
daarvan verschillende voorbeelden. Ook
het argument betreffende het begraven
van schijndooden gaat niet op. Niet al
leen dat dit zoo goed als nooit voorkomt,
maar, zegt spr. wal zou het zijn ind:
iemand schijndood was begraven endan
nog eenige oogonblikkcn bij kwam. Bi:
cromatie is dal buitengesloten.
Aan de hand van verschillende lan
taarnplaatjes toonde spr., niet alleen do
eeor groote hygiënische beteekenis van
crematie aan, maar ook het zeer plechtige
van een crematie, iets wat bij een begra
fenis tevergeefs zal worden gezocht.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd door enkele aanwezigen ge
bruik gemaakt.
Met een woord van dank aan den spre
ker sloot de hoor v. Groningen do open-
baro vergadering. In een huishoudelijke
vergadering werd daarna overgegaan tot
het oprichten van een afdeeling.
Pers-Üïcrzlcfit
DE HUWELIJKS ADVERTEERDER.
De Rotterdamsche Rechtbank veroordeelde
den handelsreiziger, die door middel van
huwelijksadvertenties in aanraking kwam
vier Duitsohe dienstboden en deee
moisjes bestal en haar zuurverdiende pen
ningen verduisterde, tot 1-1/2 jaar gevan
genisstraf.
DE STATENVERKIEZINGEN EN DE
VRIJHEIDSBOND.
In ..De Vrijheid" beschouwt het
oud-Kamerlid Drion den uitslag van
de Provinciale Statenverkiezingen
voor den Vrijheidsbond.
Hii schrijft o.a.
..De Kamerverkiezingen van 1922,
de oerste waarbij het Vrouwenkies
recht voor een algemeene verkiezing
hier te lande in toepassing kwam, en
de eerste waaraan de Vrijheidsbond
deelnam .had voor dc Liberalen een
zeer teleurstellenden uitsla? gebracht.
Het leek niet onwaarschijnlijk, diat
dé factoren dan 1922 zouden blijven
doorwerken en no? meer naar af
komst en geesksriohtine Liberale
kiezers van den Vriihcidsbonc? jouden
verwijderen.
Maar deze vrees bleek gelukkig
zonder grond. Alles bijeen ging het
totale stcmm-ental van den Vrijheids
bond niet achteruit, al moesten de
andere provincies heet Wat winst
-brengen, ontliet ergerlijk verflies van
Zuid-Holland "-oed te maken.
Dc heer Drion geeft vervolgens de
stemmeucijfers door den Vrijheids
bond bii de Kamerverkiezingen van
1922 en bii de jongste Statenverkie
zingen behaald en gaat dan al» volgt
voort:
..Achteruitgang d'us in stemmental,
vooral in Zuid-Holland. Dan ook in
Noord-Hcd'and. cn vermoedelijk
(Tiel?) in Gelderland. Vooruitgang
in alle andere provincies, met uitzon
dering van Noord-Brabant, dat onge
veer gelijk Weef.
In verhouding tot liet aantal opge
komen kiezers is de toestand- nog be
ter. In 1922 brachten 9,27 pet. van de
kiezers hun stem op don Vrijheidsbond
uit; in 1923 10.36 pet.
De hoofdschuld aan den achteruit
gang in Zuid-Holland dragen Rot
terdam en 's-Gravenhuee. Het eerste
iliep niet 8262. het laatste met 6518
stemmen terug. Maar ook de andere
kieskringen in Zuid-Holland hielden
zich tamelijk slecht.
Is hier tekort in beleid? De kies
kringen in Zuid-Holland maakten elk
him Hist od. zonder eenig overleg
mat el kaar. Misschien schuilt hierin
eeln fout. Tot stemmenwinst heeft
dit hoogtij van lokaal inzicht althans
zeker niet geleid.
Ook in Noord-Holland was de zin
tot overleg gering. Amsterdam heeft
eenigon vooruitgang gebracht, inaar
het was in 1922 dan ook zóó slecht,
dat teruggang nauwelijks mogelijk
was. Overigens was dc provincie vrij
teleursteillend, de eenigo vermoedelij
ke ook waar de Vrijheidsbond noe
menswaard stemmen aan de Vrijzin
nig-Democratische partij lieeft ver
loren.
Er is dus 111 het algemeen geen re
den tot ontevredenheid voor den
Vrijheidsbond. Rotterdam en Den
Haag uitgezonderd kan de partij nu
blijkbaar wel op zijn kiotzers rekenen,
wint in meer dan één provincie zelfs
langzaam terrein.
Toch is er tot vreugde nog weinig
reden, vooral wanneer men vergelii"
kingen opstelt met dc beide partijen,
die onmiddellijk links cn rechts van
den Vrijheidsbond slaan, de Vrijzin
nig Dem. Partij en de C. H. Unie".
OPRUIING?
Dr. Erailo Verviers schrijft in Katholieke
Staatkunde naar aanleiding van de vra
gen, die mr. Marchant aan den minister
van justitie gesteld heeft omtrent het al
of niet opruiende karakter van een eerder
artikel van dr. Verviers hl ditzelfde or
gaan.
Het zal 0113 benieuwen, schrijft hij, of
de regeering op de vrijzinnige uitnood 1-
ging zal ingaan, en ©3n poging zat doen
om do propaganda voor een betere katho
lieke staatkunde te fnuiken.
Wij van onzen kant zijn vast besloten
om een einde te maken aan dit steLel,
voor de bescherming waarvan men nu al
de hulp van wetsarlikelljos meent te moe
ten inroepen. Als gij, domoeraten, evenwel
gec-n andere middeien moer tot uwe be
schikking hebt, dan staat uwe zaak sleoht.
Wij voor ons persoonlijk hebbon van liet
tegenwoordige ste'sel nog geen nadeel, on
dervonden en de menschon van het tegen
woordig stelsel hebben ons ook nog maar
weinig kwaad gadaan. Doch zij bedriegen
het armo volk en hun stelsel bederft de
karakters en de moraliteit van het open
baar leven. En nu ik mij eenmaal bewust
geworden ben, dat de liefde mij als mecr-
ontwikkelde verplicht over de zaak dor
onmondigo menigte te waken en dat ik
daarmee een Gode welgevallig werk doe,
zal jk mij waarlijk niet, laten afschrikken
door dreigementen met gerechtelijke ach
tervolging.
De gewraakte passages waren mij niet
uit de pen gevallen; zo waren goed over
wogen en geven mijn overtuiging weer.
Na ze nogmaals herlezen te hebben, kan
ik ze bij deze diis nogmaal sbevestigen.
Onzen fariezeeers gun ik niet het genoe
gen, dut ik mij zou verschuilen achter
emoties, die mij even uit het evenwicht ge
bracht hebben. De liefde is mannelijk; do
farizeeërs zulllen het ervaren. Wij zullen
later ondervinden, of hun haat ook man
nelijk is.
„Ja. Nu, ik heb gelijk gehad- Het is
net zoo gegaan a'.s ik verwacht had.
d'Aubron lieeft Carlyon overgehaald
om avond aan avond met hem te kaar
ten, en schuldbekentenissen van hem
aangenomen als betaling want na
tuurlijk heeft Carlyon na de eerste
paar avonden altijd verloren. Nu is do
crisis gekomen. D'Aubron heeft ge
zegd, dat hij een paar van die schuld
bekentenissen betaald wil hebben, en
Carlyon. die zijn toolnge al ver over
schreden heeft, is buiten zichzelf van
utigsl. Ik hoorde er vanochtend in het
casino over pr'ten cn ben dadelijk
naar Carlyon toegegaan".
„Wat heeft meneer Br own gednnn?'
zcl ik. „Hij moet toch voor Carlyon
zomen, is het niet.?"
Dat is into het rrg«tc van dc znnk.
Mono-r Brown zelf heeft zich ook
door uien schurk laten overhalen om
tspelen en hij zit ook diep in >!e
schuiu: Carlyon en h.j zijn beide ge
ruïneerd ais er mets voor hen gedaan
wordt".
ik nerinnerde me hoe bleek en ver
strooid Arthur Carlyon geweest was
en Ik voelde een oogenblik bcrou*
over het zelfzuchtige van mijn eigen
verdriet
„Kan er niets voor hen gedaan wor
den?" vroeg ik „Die d'Aubron moet
go 1 raft worden".
„Er is nog hoop", vervolgde mijn
vader peinzend. „Ik herinner mij, van
jaren geleden, een dergelijke zaak,
waarvan ik getuige was, en die mij
eon oplossing aan de hand heeft go-
daan voor Carlyon's moeilijkheden.
„Denkt u dat monsieur d'Aubron
eerlijk lieeft gespeeld?" vroeg ik.
Mijn vader keek twijfelend.
„Dat kan ik niet zeggen; maar ik
zal er wel achter komen".
„Hoe dan?"
Ze komen vanavond allebei hier en
nadat ik d'Aubron gevraagd had, zei
ik. dat ik bang was dat hii zich bij
z jn vorige bezoek verveeld had. en i
zei dat wij misschien wel een snolletje
whist kond 11 spelen, a's hii lust had
om een spel kaarten mee te brengen.
Hij vond-dat dadelijk prachtig en ik
twijfel er niet nan, of hii zul het doen.
Ik zal natuurlijk goed opletten en zo
drn ik tets van valsch snel kan ont
dekken, weet ik wat lie doen moet".
„Weet Carlyon het?"
„Ja. ik heb het hum natuurlijk ver
teld. Een arge ooze jongen! d'Aubron
heeft hem volkomen in ziin macht.
Toen ik het hem voorstelde, was hij
eerst verontwaardigd. Ze'fs nu hij or
in toegestemd hoeft, vindt hij bet idee
dat d'Aubron valsch zou spelen, bela-
cheiijk. Maar wc zullen zion".
Monsiciur d'Aubron, Carlyon en me
neer Brown zijn met elkaar gekomen.
Ik heb gezegd dnt ik me niet goed
voelde cn heb hen niet gezien. Ik kon
het niet verdragen
Zij zijn klaar met eten en ik hoor
nu hun stemmen in de bibliotheek. 1
Wat prafen ze allemaal luid, zelfs
mijn vader en zijn steiu is gewoon
lijk zoo zacht. Nu zijn zo kalmer. Ik
veronderstol dat zo begonnen zijn mot
kaartspelen.
Ik garftaar mijn kamer en zal pro-
bccren td slapen. Ik vrees dat het niets
helpen zal, want mijn slapen glooien
en mijn hoofd bonst. Zou hij van
avond komen? Goeden nacht, Ber
nard. mün liefste, goeden nacht. Als
ik je dan niet bij je naam mag noe
men. kan ik hpm tenminste schrijven.
Goeden nacht.
HOOFDSTUK XIX.
"Vervolg van Neillson's
verhaal: N e i 1 1 s 0 n krijgt
argwaan.
Het eene geheim schijnt door het an
dere gevo'gd te worden. Ik tast nu
heelemaal in het duister, en kan geen
enkel spoor meer vinden. Ik heb
vreemde dingen ontdekt, maar ze
sctiijiien elh op zichzelf te staan en
ik kan ze niet met elkaar in verband
brengen. Ik begrijp niet waar het naar
toe moet.
Wie was de vrouw, die bii Hou get
in Parij*. dien armband heeft besteld?
Wat had ze er mee voor? En hoe wist
zo waar de anderen gemaakt waren?.
Ik zie maar één ding dat mij te doen
staat onderzoeken waar die over-'
lijdensac'e van Cécile d'Augeville van
daan is. Het is nu wel gebleken, dat.
ze valsch waren, maar het zou mij oen
zekere voldoening geven als ik kon
ontdekken, hoe zij er ac.n gekomen is.
Toen ik Parijs verliet, l>en ik regel
recht hierheen gereisd, om mijn mees
ter te zoeken; ik twylelde er niet aan,
of hij zou hot document bij zich heb
ban. Wat moet ik veranderd zijn! Hij
herkende mij eerst niet. Maar als :k
in den spiegel kijk en mijn witte haat
en gerimpelde gezicht zie. verbaast
me dat toch ook niet erg.
L'e sclirik, die ik kreeg, toen ik zag
dat Ittjn arme meester al weer zoo
veranderd was, en de teleurstelling
toen Lk hoorde dat de overhidensacte
voor good verloren was, maakten ine
duiz.-iig en ik tiel flauw. Toen ik weer
was bijgekomen, was hij weg en liet
alleen ten paar rego's voor mij ach
ter. zeggende dat hij niet langer dan
drie dagen weg zou blijven en dat ik
hier op hem moest wachten.
Er is iets vreemds gebeurd. Er
kwam iemand om mijn meester te be
zoeken en hij werd naar mij verwe
zen. Ik liep in de kamer 00 en neer
toen hii binnen kwam. Ik keek op cn
zag monsieur de Feurget!"
„NeillEOn!" riep hij verwonderd uit.
„Jij hier, en bij Lord A lees ton?"
„Ja, monsieur", antwoordde ik
kalm.
„Ik ik dacht
,,U dacht dat ik mij verstopt had",
viel ik hem in de rede.
„Ja. Is er iemand anders beschul
digd? Ik dacht dat er een bevel tot in
hechtenisneming -tegen, u was uitge
vaardigd?"
„Dat was er ook. Nu ook nog, denk
ik. Maar ik heb mijn meester van
mijn onschuld kunnen overtuigen en
ik Den niet bang dat ik gepakt zal
worden. U zult mij zeker niet verra
den?"
...Natuurlijk niet, natuurlijk niel.
Het zijn mijn zaken niet".
Aan het uiterlijk van monsieur de
Feurget zag ik dat hij oud geworden
is voor zijn tijd en dat hij niet gezond
is. Hii is erg zenuwachtig want deze
plotselinge ontmoeting met mii heeft
hom heelemaal irj de war gebracht.
Hij koek me vreemd en suf aan als
of hij bang voor me was, en .-
dat hij over ul zijn leden hoefde.
Waarom zou mijn tegenwoordtglieiil
ccn uitwerking op hem hebben?
Hy bleef m._or duit oen uur, pratend
over allerlei dingen, en hij keek vaak
naar de deur alsof hii hoopte dat m.jn
ineestei zou kotnen. Toen hij o;»tond
om weg te gaan, zei hij, dat hii mede
lijden had met mijn eenzaamhetd, en
ziekelijkheid, en hij bood me aan om
mij mee te nemen naar zijn huis. Ik
was op het punt om te weigeren, toe
ik van plan veranderde. Ik begree
niot waarom monsieur de Feurget 7.00
opgewonden was toen hij me zag, of
waarom hij er zoo op gesteld was, om
mijn meester te spreken. Door de ge-
beurtcnissen van den laotston tijd. ban
ik achterdochtig geworden. Wat ik
niet l^ftn begrijpen vind ik verdacht.
Ik besloot met monsieur de Feurget
mee te gaan.
Toen we bij monsieur de Feurget's
villa kwamen, schrok ik. Het was het
oude hui» van monsieur d'Augeville
en zijn dochters, dat ik, helaas, zoo
goed had gekend!
Nog een andere verrassing wachtte
mij. Wij ontmoetten ziin dochter in
den tuin en toen ik haar zag, mot-st
lk stilstaan cn mijn adem stokte. Ze
geleek zóó op Mademoiselle Cecile dat
ik eerst dacht dat het allemaal een
droom was een nachtmerrie. Maar
het was geen droom, en toen ze g'itn-
laclite, zag ik dat ze toch ook nog
veel andere trekken 111 naar g^zient
had. Toen hcrinneruo ik mij plotse
ling weer <iat Monsieur de Feurget
toentertijd verloofd was met Made
moiselle Céciie's zuster, Marie. Ik
vroeg naar haar, en hij antwoordde
me op vreemden toon. bijna ruw. Ze
was dood, zei hij. Het zal wel geen ere
gelukkig huwelijk geweest zijn. la
die dagen dacht ik af en toe ook al
dat zo meer om mijn moester scheen
te geven dan om dozen man. Mis.
Schicn was het zoo. Hot. was geen ge
lukkig huwelijk. Hij ziet er uit alsof
hij zijn leven lang nieta dan zorgen
heeft gekend.
(Wordt vervolgd.)
