HAARLEM'S DAGBLAD
TRïLBEELDEN.
Rubriek van den Arbeid.
De Voirpaoger
Maandag 30 April 1923
DERDE BLAD
Brieven uit Berlijn
(Van onzen correspondent.)
BESPIECELINGEN OVER SYMPA
THIEëN MITSCAOERS BESCHOU
WINGEN OVER HET CENOT VAN
IN DUITSCHLAND TE LEVEN.
B e r 1 ij n, 25 April 1923.
we met een korte onder»
1 jaar
Thans
breking toch al bijna
Duitschland en niet de hand op .het hart
kunnen we zeggen, een heusche vriend
van dit land in al die jaren te zijn ge
weest. Dat is geen reden, om niet te
vens een goed vriend van Frankrijk ia
zijn, dat we ook hebben leeren kennen
bij herhaalde bezoeken aan de hoofdstad
en het Zuiden. Maar het spreekt haas
vanzelf, dat een Hollander, die niet uit
zijn schooltijd een chauvinistische boos
heid tegen onze belagers van 1672 heeft
overgehouden, een vriend van Frankrijk
is, terwijl men dergelijke gevoelens ten
opzichte van Duitschland altijd als iets
merkwaardigs kan vermelden. Hetgeen
op zichzelf eigenlijk ook een merkwaar
dig verschijnsel is, al is het dan ook niet
onverklaarbaar.
Wij dan hebben in een langdurig ver
blijf de goede eigenschappen van het
Duitsc'ne land cn volk leeren waardec-
ren en dat we een brief met deze ont
boezeming over onze vriendschap voot
Duitschland beginnen komt voort uit wat
we in de laatste tijden bij onszelf en bij
vele kennissen, die hier eveneens lan
gen tijd hebben gewoond en veel van het
land houden, hebben kunnen waarne
men, dat, misschien die vriendschap niet
aan het afkoelen'is, maar toch wel heel
sterk op de proef wordt gesteld.
Vroeger had men dat niet zoo noodig,
als 't ware zich tegenover zichzelf te ver
ontschuldigen, dat. men sympathie had
met het land, waarin men meeleefde met
de bevolking. Maar tegenwoordig moet
men telkens en telkens weer denken, da:
de oude goede eigenschappen er toch nog
wel zijn, dat men nog wel degelijk het-
zelfde gevoel mag hebben. De vroeger
gevoelde sympathie is bij velen in de*
laatsten tijd een beredeneerde geworden.
En de slotsom bij over dit thema gehou
den beschouwingen, zij het in stille al
leenspraak of na een algemeen gesprek,
is dan altijd Ja, als volk hebben dt
Duitschcrs groote kwaliteiten, wat ze
pracsteeren op technisch, wetenschappe
lijk of kunstgebied verdient bewondering
en sympathie, maar als enkelingen heb
ben we toch maar liever niet met hen
te doen. Behoudens de uitzonderingen.
En het merkwaardigste is, dat in
vroeger jaren het aantal van die uitzon
deringen oneindig grooter schijnt te zijn
geweest, dan tegenwoordig. Ook vroe
ger heeft de geheele wereld buiten
Duitschland stierlijk het land gehad aan
den onderofficierstoon, dien men overat
kon vernemen, waar Duitschcrs met of
zonder uniform aanwezig waren. Maat
men hoefde niet met een lantaarntje te
zoeken naar Duitschers. die niet braldch
of donderden. Overal kon men de ge
moedelijke, beschaafde en ontwikkelde
menschen vinden, ze waren toegankelijk
en vriendelijk in den omgang, er
heerschte orde en veiligheid, gelijk ner
gens anders en als men eenmaal het
bureau met de snauwende politiemannen
had verlaten, die hier tevens den Bur
gerlijkcn Stand verrichten, kon men la
chen over hun snorkende dikdoenerij.
Ze zijn verdwenen, de gemoedelijkheid
en de beschaving, de zindelijke netheiJ,
de orde en de veiligheid.
De uitputtende oorlog, de revolutie,
de harde vredesvoorwaarden, dc uitzui
ging van het volk door woekeraars,
Schieber en conjunctuur-speculanten en
niet in de laatste plaats door de kleine
maar machtige groep van groot-industrie
en haute finance, hebben veroorzaakt, dat
dt gemoedelijke cn beschaafde kringen
ongemakkelijk, verbitterd en geprikkeld
zijn geworden. Wat heeft men aan uni
versitaire opleiding, als de arts, om geen
honger te lijden, met kranten of worst
jes moet venten, als een geestelijke naast
zijn. herderlijk werk in de mijn moet af
dalen om met kolendelven de margarine
op zijn brood te verdienen, als de stu
dent in zijn zomervacantic in plaats van
ontspanning te kunnen vinden of voor
zijn verdere ontwikkeling te zorgen, zwa
ren landarbeid moet verrichten of als kell;
ner in een zomerrestaurant diensl doet,
alles om maar even het hoofd boven wa
ter te kunnen houdenWaar blijft de
joviale goedmoedigheid, als zorgen pla
gen en een ongehoorde partijverkette-
ring de. menschen tegen elkaar op
zweept en elk in een andersdenkende een
verrader van vaderland of klasse meent
te moeten zien
Dit volk was vlijtig en spaarzaam.
Maar wat baat ijver, als het gebrek toch
niet builen de deur kan worden gehou
den wat helpt talent of inspanning, als
men niet meer naar zijn praestatie, maar
volgens tarief wordt betaald en ieder
in het vakje wordt ingedeeld, waarin de
middelmatigheden van de bedrijfsraden
of geëmployeerdenraden of ambtenaars
raden hen verwijzen! Waartoe sparen,
als men bijkans de zekerheid heeft, dat
het overgegaarde na eenige weken ot
maanden nog maar een fragment van
de koopkracht heeft, die het bezat, toer»
men het opzij legde!
Vroeger heerschte hier zindelijkheid,
orde en veiligheid. Berlijn zag er steeds
schoongewasschen uit, de huizen en stra
ten waren goed onderhouden, de ver
keersmiddelen geriefelijk, gepoetst ea
gelakt. Nu is het een collier de misère.
De huizen zijn vervallen, de straten wor
den alleen in het centrum een beetje
aan kant gehouden, de hoofdstraat van
de oude stad, de Friedrichsirasse, is
eindelijk Jn orde gebracht na de jaren
lange verontsiering door den bouw van
den tunnelspoorweg, doch de stad was
te arm, om er asphalt te laten leggen en
deze luxestraat heeft een voorwereldlijk
plaveisel, dat haast aan de „kinderhoofd
jes" van kleinsteedsche marktpleintjes
doet denken en waarover de omnibus
sen en rijtuigen langzaam schokkend en
hobbelend zich moeten voortbewegen,
om de passagiers niet met een sierlijken
boog kennis met gezegd plaveisel te la-
ten maken.
En die verkeersmiddelen! De omni
bussen gaiin nog. Die zijn ten deele uit
de laatste, jaren en dus nog betrekkelijk
nieuw. Maar de trams zijn verveloos ea
hangen uit elkaar, piepen ea snerpen.
En ze loopen met zulke lange tusschen-
ruimten. dat wij soms van ons balcon
in de lange straat, waardoor' vroegei
twaalf en nu nog negen lijnen loopeh.
minutenlang geen enkele tram kunnen
zien. De stad is arm en heeft geen
mogelijkheid, om inkomsten en uitga,
ven van de tram te doen balanceeren. Da
voortdurende verhoogingen van het ta
rief hebben een vermindering van het
aantal passagiers ten gevolge gehad.
Men loopt kleine eindjes weegs, waar
voor men vroeger eventjes een tramme
tje pakte, om de driehonderd mark uit
te sparen en als men het niet uit spaar
zaamheid doet, dan loopt men. omdat je
te lang aan dc halte moet wachten. Want
naast, tariefsverhooging wist de stad zich
alleen tc redden door inkrimping van
het bedrijf. Ten minste twee dozijn lijnen
zijn in de laatste maanden ingetrokken.
En alleen als er toevallig een'trant aan
komt of als men over grooten afstand
geen andere verbinding heeft, wordt van
de tram gebruik gemaakt.
Nog ellendiger zijn de rijtuigjes er
aan toe. Vroeger onderscheidde men deze
in bakjes eerste en tweede klasse, thans
zou men alleen van vierde of vijfde klas
se kunnen spreken. Smerig, vervallen,
verveloos en met gelapte kussens staar»
ze in riien achter elkaar te wachten op
een vrachtje, dat maar af en toe komt
daar ongeveer 6000 maal vredeslariel
voor de meeste menschen te duur is. Ook
de paarden zien er bouwvallig uit, maar
het fraaist zitn de koetsiers. In den goe
den ouden tijd van voor 1914 was c»
telken jare in het begin van den zomer
de z.g.n. parade der aapjes voor de po
litie. Dan werden rijtuig, paard en koet
sier geïnspecteerd en moest bet vehikel
zelf nieuw opgelapt, het tuig in orde en
de uniform van den koetsier zindelijk cn
netjes ziin. Van uniform is geen sprake
meer. Je ziet alle mogelijke en veelal
onmogelijke ftoofdbedekscls en jassen
deze laatste zijn bü uitzondering in een
ccnigszins ordentelijken toestand, in den
regel vormen ze een staalkaart van den
lappenmand van moeder de vrouw, dik
wijls ziin 't niet meer dan aan elkaar ge
hechte fiarden in alle kleuren cn vormen,
een zootje ongeluk. Vele .auto's 9000
maal vredestarief zijn er niet beter
aan toe, horten en stootcn ook nu nog
op massieve rubberbanden of zelfs op
met ijzer beslagen voorwielen. Een genot
is bet niet. in zoo'n rammelkast te wot-
den door elkaar geschud.
Van de orde en veiligheid is niets
meer overgebleven. In 1913 was het ge
middeld aantal inbraken of pogingen
daartoe in de stad met vier millioen
inwoners ongeveer ts,_ thans ruim 160
per etmaal! Berlijn oefent een tóever-
krachtige aantrekkingskracht op dc
gauwdieven van alle landen u:t. Daarbij
wordt, net als in de techniek, het vak
van deze dienaren van Mercurius ge
specialiseerd. De een is „zware jongen"
cn breekt brandkasten open of haalt door
muren en over daken voor een waarde
van millioenen in een nacht naar dc
schuilhoeken van de misdaad, clc an
der maakt in 't bijzonder werk van ko
peren deurknoppen en naamplaatjes, een
derde soort steelt uit de trappenhuizen
dc electrische gloeilampen, weer ande
ren hebben medelijden met de postbe
ambten, die de brievenbussen moeten
icegen cn zorgen er voor, dat zij niet
veel te dragen hebben. Niets is meet
veilig voor het boevengildc.
Met die brieven is dat een bijzonder
geval. Een aantal beambten doet er aan
mee en ook hierbij bestaat een specia
lisatie. Eenigen verdonkeremanen voor
al aangetcckende brieven, omdat daar
dikwijls wat in zit, anderen stelen dt
nog niet afgestempelde gewone brieven,
om wat er op zit. Een binnenlandscjic
brief kost 100 mark, een brief naar het
buitenland 300. Het is, rooals onlangs
een geïllustreerd blad een dief voor den
rechter liet zeggen, die zijn verwonde
ring er over uitsprak, dat de" man
iemand 10 mark ontstolen had „Hier
tien mark, daar tien mark, vele klein
tjes maken een groote." Vooral dc brie
venbussen in de wijken, waar veel vreem
delingen wonen, hebben het te ontgel
den. En dan heb je nog philatelisti-
sche dieven. Die stelen de buitenland-
sche brieven om de gestempelde post
zegels. Zoo hebben wij in den laatsten
tijd de geheele porrespondentie van een
familielid uit Haarlem niet ontvangen,
omdat de hrieven waren gefrankeerd
met de luchtpostzegels. We verzamelen
zelf ook postzegels en hebben ondet
normale omstandigheden wel een beetje
begrip voor p'nilatelistische neigingen,
ook bij anderen. Maar onze sympathie
voor deze postzegelliefhebbers kan men
nu juist niet bijster groot noemen.
En al deze ietwat onaangename ver
anderingen in vergelijking met het le
ven vroeger in Duitschland hebben ten
gevolge, dat men zijn sympathie voot
dit volk moet gaan beredeneeren. En
dan zegt men, dat die verwording een
verschijnsel is, dat men na eiken oor
log, vooral in de overwonnen landen,
heeft kunnen waarnemen. En dat er
altijd na cenigcn tijd herstel is gekomen.
Daarom hopen we maar op de toe
komst. Maar we zouden toch met genoe
gen naar een zeker klein en laag landje
aan de zee terugkeeren, waar die toe
standen, die we hopen, dat ze eenmaal
ook hier weer zullen konten, reeds, nog
steeds, bestaan.
H. BL. KOELENSMID.
Over verschillende dingen.
In een vorig artikel hebben wij terloops
de opmerking gemaakt, dat een film
geheel zooa'.s zc opgenomen is aan
publiek wordt vertoond, maar dat na
ontwikkelen en ILxeeren een groot deel iter
opnemingen uit de filmbaiid wordt ge
knipt, waarbij het niet ongewi
opname
wordt tot 1E00 meter l
dit onderwerp willen
gaan, omdat het een -
van het vele en moi
technische staf van oe:
eiluceerd
film. Óp
wij wat nader i
inkbeeld kan gev-
lijke werk, dat -
filmfabriek te doen
Alle opnamen voor de film zijn gemaakt
en de bundels negatieven zijn ontwikkeld
en gefixeerd. Zij gaan naar dc «fdcehng
waar een aantal meisjes klaarzitten om de
lange banden in stukken te knippen
hun juiste plaats te geven. Want het
den lezers bekend zijn. dat geen enkele
film in dezelfde volgorde wordt gemaakt.
waarin zij later voor het publiek wordt
afgedraaid. Dit zou te onpractisch zijn.
Zooveel mogelijk laat men do verschillen
de acteurs en actrices hun aandeel in de
film achter elkaar spelen, terwijl natuurlijk
tevens van een eenmaal opgezet decor
zoo economisch mogelijk gebruik moet
worden gemaakt. Zoo zal bijv. worden l>e
gonnen met scène 25, daarna scene 16',
dan 13. 103, 1 tot 12 enz. Op de film zijn
nummers aangebracht die aanduiden in
welke volgorde al deze scènes moeten wor
den geplaatst. Wanneer dit vrij eenvou
dice werk verricht is, wordt de onverkort'
film voor den regisseur afgedraaid en het
cuupeeren van te lange of minder geslaag
de scènes neemt een aanvang. Elke acte
is ongeveer 1000 voet, of 335 meter lang.
Uit elke aote kan dus een zeker maximum
worden geknipt. Ettelijke malen wordt de
telkens korter gemaakte film vertoond, tot
alle autoriteiten over het resu.laat tevre
den zijn.
In een andere afdeeling worden do tito.s
en do tekst geschreven en gefotografeerd.
Later worden deze in de film Sngelusoht.
Tenslottq is het origineele exemplaar ge
reed en de vermenigvuldiging kan een
aanvang nemen. Deze vermenigvuldiging
geschie'lt in een donkere kamer met e
snelheid van 1000 voet per uur. terw
vier of vijf films tegelijk vervaardigd w
den. De amateurfotograaf, die weet. li
lang het duurt, voor hij een enkelen afdruk
van zijn pJaat of film heeft gemaakt, zou
in dit bedrijf,zijn hart kunnen ophalen.
Tenslotte worden alle afdrukken nog
eens afgedraaid en door de zachte vinger
toppen van meisjes op barsten en oneffen
heden in de gelatine gekeurd.
Ieder lezer, die zoo nu en dan de'bios
coop bezoekt, heeft zich wel eens verwon
derd over fcr.t zonderling verschijnsel dat
de wielen van zich snel verplaatsende
voertuigen zich soms in omgekeerde rich
ting schijnen voort te bewogen. Dit is
eigenlijk geen optisch bedrog, zooals men
geneigd zou zijn te denken, maar een on
volkomenheid van de camera <lie do op
name maakte. Een t'kort aan snelheid.
Stil u "Voor een snelrijdende automobiel.
De spaken der wielen nemen, al draaiende,
achtereenvolgens alle plantscn van den cir
kel in. Teneinde dé beweging dus volko
men juist te vertoonen, zou' de camera zoo
veel beelden vasthouden ais er meet
kundige stralen in een cirkel zijn, met an
dere woorden een onbeperkt aantal.
Dit is teveel gevergd. De oamera's die
gemeenlijk voor filmopnamen worden ge
bezigd registreeren niet meer dan 25 beel
den ongeveer per seconde. Tussehen e i:
dezer beelden is het objectief gedurende
een onderdeel van een seconde blind.
Wanneer de camera begint te we
wordt dus 'een beeld vastgelegd waarop
een- stand der spaken voorkomt. Een
deelbaar moment wordt het licht afgeslo
ten, maar zelfs in dit minimaal korte tijds
verloop blijft het wiel van de auto dra3ien
Terwijl dus de operateur de wielen rechts-
links ziet draaien, kotnt de camera telkens
voor een Seel der beweging een oogenblik
e laai, mei betrekking tot den vorïgen
dand, d. w. z. verplaatst naar rechts. Deze
achterstand, herhaald bij elk nieuw beeld,
geven den indruk dat de spaken en daar
door het wiel eich van links naar rechts
bewegen, dus in een lichting alsof het
voertuig achteruit rijdt.
Al doende heeft men in dc nog zoo jonge
filmindustrie vele, zeer vele dingen geleerd
vanneer men een film van tien jaar
geleden aanschouwt, kan men dit gemak
kelijk constateeren.
Een opderdeel dat zeer verbeterd is, is
het schminken der artislen. Toen het wer
ken met de geweldige electrische lampen
gewoonte werd, bleek al spoedig dat de
natuurlijke gelaatskleur op het doek eer
Ieehjk effect maakte. Hun gezichten wei
den óf bijna zwart, óf bijna lijkwit. Kunst
matig kleuren bleek absoluut noodzakelijk
cn 31a de noodige experimenten wordt
thans algemeen een vrij donker geel als
het meest doelmatig beschouwd.
Een zelfde kleur geeft men aan liet elec
trische licht en wanneer dezo beide kleu
ren elkaar neutraliseeren, verkrijgt men
de natuurlijke tinf. Deze hulpmiddelen
worden natuurlijk bij opcnluchtopnamcn
niet toegepast, hoewel ook hier een licht
gele schmink, naar de ervaring leerde, de
beste resultaten geeft.
Bij binnenopnamen worden, om gelijke
redenen, geheel witte overhemden 1:1 boor
den vermeden, omdat deze op de film te
fel zouden uitkomen. Daarvoor iu de pl.
wordt dan meestal lichtblauw gebrui
DE ARME CHARLIE CHAPLIN.
Kortgeleden was hij reeds de onbewi
oorzaak van een drama toen een jong
meisje, dat hem tot haar held had gemaakt
en hem niet te spreken kon krijgen, zich
voor den drempel van zijn huis van kant
maakte.
N11 nu weer is hij de onschuldige be
werker van den dood van een zekeren Jo
seph Chstfield, een grijsaard van 79 jaar.
die tijdens de vertooning van ecu Chap-
linfilni in een 'lcr bioscopen var. Chicago
zoo moest schateren, dat hij het bewust
zijn verloor^ Men vervoerde hem naar een
ziekenhuis, waar hij overleed zonder bij
kennis te zijn "gekomen.
Do tragedie van l'aljas. 1 1
Dn ObriBtelijko Vakorganisatie heeft
ook een economische taak, is een eco
nomische vereeniging, maar het gaat
bij haar gelukkig niet uitsluitend om
materieele belangen. Daarachter
liggen voor ons groote. zedelijke,
ideoele en geestelijke waarden- En ten
slotte gaat het toch ook
Van hier en daar.
"X't
De Bond van Ambtenaren in dienst Vi
de Ned. Spoorwegen kwam te Amsterdam
in algemeene vergadering bijeen.
Het agendapunt, a'.gcmcfn beleid van
het hoofdbestuur lokte, blijkens het ver
slag in de Telegraaf, we! einige gedachten-
wisseling en vragen uit, doch unaniem
bleek de instemming niet het beleid van
het hoofdbestuur 111 het afge'.óopen jaar.
Geen woord van critiek daarop werd geuit,
waarvoor de voorzitter dank betuigde.f
Bij de beantwoording der sprekers over
het hoofdbesiuursbeleid zeidc de secreta
ris o.a. onder luid applaus, dot, als liet
weer eens tot een algemeene samenwerking
der organisaties mocht komen, de loden
die samenwerkirg dan niet alleen op hoop
van zegen moeten aangaan, in de ver
wachting, dat do leden van den B. A. X.
S. dan niet behoeven te vechten.
Neen, we moeten, aldus spr., ens nu
reeds klaar maken voor den strijd, des
noods tot het uiterste. De voile offervaar
digheid der leden daartoe moet blijken, de
leden moeten zich den inoed niet Ï3ien
ontnemen, want zonder zelf
zullen we er niet komen. Vecht
moeten do^n, zorgt dat ge k.
De voorzitter deelde nog n
het hoofdbestuur momenteel aan de orde
is de kwestie van de samenwerking tus
sehen de Ned. Ver. v. Spr.i_.r- en Tram
wegpersoneel en den B. A. N. S. De leden
worden daarin dus nader gekend.
Den Haag en Haarlem stelden voor te
hesluiten in het vervolg in ile verslagen
ran Iioofdbestuursvergaderingcn te ver
melden, welke laden van het II. B. vóór of
tegen eenig voorstel stemden. Dit voorstel
kwam niet op de agenda voor en »eru
deswege van de bestuurstafel bestreden,
mede daar het voorgestelde niet in hel be
lang van de organisatie werd geacht.
Na eenig vrij heftig debat werd besloten
het voorstel thoi-s niet iu behandeling te
nemen; alleen Een.,Hang., Haarlem, Hil
versum, en Tilburg stemden vóór.,
HET VRAAGSTUK DER SOCIALE
VERZEKERING.
Wij lezen in „De Vrijzinnig Democraat":
Krachtens besluit der algemeene verga
dering van November j.l. is door hel
Hoofdbestuur een commissie ingesteld tot
bestudeering van het vraagstuk der sociale
verzekering. In deze commissie werden l>e-
noemd: tot lid cn voorzitter: Mr. W. H.
M. Werker, voorzitter van liet Hoofdbe
stuur, lid van den Verzekeringsraad te
Arnhem.
Tot leden: E. Brcdewout, wethouder en
lid van den Raad van Arbeid te Zwolle;
Prof. Dr. D. v. Embdcn, hoogleera.-.r am:
de Gemeentelijke Universiteit van Amster
dam. lid van de Eerste Kamer der Sis
ten Generaal; arts D. N. v. Gelderen, con-
troleercnd geneesheer bij do Rijksverze
keringsbauk ie Middelburg; Dr. Ir. J. v.
Hettinga Tromp, Directeur van liet Ge
mcentelijk Arbeidsbureau tc Amsterdam:
Mej. Meta Hugenholtc te Haarlem; F.
van logen Sehenau, shecretaris van het
Ailg. Ncderl. Vakverbond te 's-Graven-
hage; Mr. P. J. Oud, lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal te 's-Graven
hage; H. N. Schuitema, assuradeur te Iïot
terdam; J. J. T. Spaargaren, lid van dc
Provinciale Staten van Noord-Holland, lid
van het Hoofdbestuur van den Bond voor
Staatspensionneering te Aartswoud; J. P.
C. Wagner, hoofdcommies bij het Departe
ment van Arbeid, Handel en Nijverheid,
werkzaam aan de Rijksverzekeringsbank
te Amsterdam.
VOORKEUR AAN NEDERLANOSCH
FABRIKAAT.
net dogelijkseh bestuur van de Algem.
R. K. Werkgeversvcrecnigmg heeft, naar
de R. K. Werkgever meldt, aan het Door
luchtig Episcopaat in Nederland verzocht,
dat de geestelijke overheid bij bestellingen
de voorkeur zal geven aan Nederlandsch
fabrikaat, ook wanneer het inheemsche
product wat duurder is, dan een buiten-
landsch product. He: meent, dat voor de
geestelijke overheid als motief hiervoor
vooral zou kunnen gelden, dal voor de be
trokken arbeiders cn hun gezinnen naast
materieele ellende, ook godsdienstige cn
zedelijke gevaren aan gedwongen werk
loosheid verbonden zijn.
HET CONFLICT BIJ DE NED. SCHEEPS
BOUWMAATSCHAPPIJ.
De Federatie van Metaalbewerkers *- die
de moesten van dc bij het conflict op dc
Ned. Scheepsbouw Mij. betrokken klinkcu
tot loden lolt hoeft Zaterdagavond nog
maals vergaderd, in welke vergadering
wederom litl besluit werd genomen dóór te
staken, totdat de 365 onslagenen bij de
Scheepsbouw Mij zijn teruggenomen en de
halfjtttirlijksche verliooging voor de nagel-
jongens is toesczegd.
jstolnko goederen
beginsel
ullei
'Welke
'happij'loven beheerscnen De t nrts-
lelijke Vakbeweging wi! de Christe
lijke beginselen in het inaatschnppij-
ïeven tof ontplooiing brengen. Zij
weet. dat alleen wanneer die begins©-
1 het volksleven bchccrsehen, ook
matcricelen zin verbetering kan in
treden.
Bij den Bond van Noderlandsch©
Predikanten is dit blijkbaar gansch
anders. Niet zonder opzet is dezo
Bond dan ook door het Centraal Bu
reau voor do Statistiek niet onder do
Christelijke Vakbeweging gerang
schikt".
Varia.
Mr. O. J. Terpstra heeft als serro'arls
dc-r Vereeniging van Nederlandscho Work.
gevers bedankt wegens zijn benoeming t"t
incde-direetcur van de N.V. Wilton'» Ma
chinefabriek cn Scheepswerf Rot'.cr-
TJa mimkntab...
hes
Uit de Pers.
„De (lids'' orgaan van het Chr.
Na». Vakverbond schrijft:
„Wij wijzen <r we! eens op. als ren
niet goed te keuren verschijnsel, dat
er bij de arbeiders over liet algemeen
zoo weinig meeleven en belangstelling
is vooj den arbeid der vakorganisatie,
behalve dan, ais cr loonacties of an
dere acties tot directe verbetering der
arbeidsvoorwaarden gevoerd worden,
en dat inen het verdere werk maar
aan de besturen overlaat.
Het schijnt, dat zich dit verschijn
sel zelfs in de vak vereeniging der pre
dikanten voordoet. Gelijk bekend
bestaat Cr in 011s land een „Boud van
Nederlaudaehe Predikanten", die
werkt voor verbetering van de mate
rieele positie zijner leden. Deze Bond
is blijkbaar geen Christelijke vakorga
nisatie. Althans, door het Centraal
Bure&U voor de Statistiek wordt hij
niet onder dc J'rot. Chr. of Intercon
fessioneel© richting jn de \akbeweging
gerangschikt, maar bij do andere
ingedeeld.
Deze bond hoeft 0 April j.l. zijn
Algemeene. Vergadering gehouden-
De vergadering was blijkbaar slecht
bezocht, Dc voorzitter zeide „dit
aan de eeno zijde tc betreuren, in-
zooverro. het voor het Hoofdbestuur
van groote waarde was, door het
moreele gezag van ceu talrijke jaar
lijksche vergadering zich gedragen
te weten aan dc andere zijde noem
de hij dat overlaten van het beharti
gen van de materieele belangen vrij
wel uitsluitend aan dc leiding van het
Hoofdbestuur een teeken van vertrou
wen iu deze leiding". Spr. wees „op
het psychologisch verschijnsel, dat,
toen in dc jnren 1010 en 1020 dc nood
verscheidene collega's en vrouwen tot
wanhoop dreef, er in onze vergade-
riug een bewogenheid was. maar dat
daarvoor en daarna de ideëele zijde
van het ambt zoozeer de overhand
heeft gehad, dat wij als predikanten
onmogelijk ons gedachten leven kun
nen samentrekken uitsluitend op de
bondsbelangen, dus op dc beharti
ging onzer materieele belangen.'"
Opmerkelijk is, dat ook bij de pre
dikanten, nu hun Bond voor hen
„niet, meer zoo noodig is", dc belang
stelling en het meeleven verflauwen.
Dat wordt nu hieruit verklaard, dat
de behartiging der materieele belan
gen bij den predikant niet het eerste
is. dat ieder vooropzetten der bezol
diging ontbreekt. Htt ambt gaat
voorop. Wij willen dit gaarne aan
nemen. Ten opzichte van de arbei
ders wordt bij dergelijke verschijnse
len in de meeste gevallen het precies
tegenovergestelde geconcludeerd.
In de tweedo plants moge Cr op ge
wezen worden, dat het in onze Chris
telijke Vakbeweging toch nog iets
anders is dan bij don Bond van Pre
dikanten. Bij dezen Bond gaat het
uitsluitend om dc behartiging der ma
terieele belangen.
16 September te Am ster
ring van dc arbeidswet
Binnenland
DE DE RUYTER-MBDAII.I.E. Iu
de Kweekschool voor do Zeevaart to
Amsterdam heeft vice-admiraal G. A.
van Hocking Cokotbrander, namens
>lc Stichting Fonds voor de De Ruy-
tcr-mcdallle, de eerste do Ruytcrmo-
daille uitgereikt aan do Noord- en
Zuld-Hollutulsche Itedding-Maatschap
pij en aan de Zuld-Holl. Maatschap
pij tot Redding van Schipbreukelin
gen. De plechtigheid werd o.m. bijge
woond door jbr. Loman Trip, als
vertegenwoordiger van Prins Hen
drik en den Commissaris der Ko
ningin in Noord-Ilolland jlir. inr. dr.
A. Röell.
DE KONINKLIJKE FAMILIE. Do
koninklijke familie zal 3 Mei naar
Het l.oo gaan.
DF. DUINEN TE NOORD WIJK.
In den raad van Noordwijk is oen
motio van dr. Van Nes, waarin IJ.
on W. werden uitgenood igd, den mi
nister te verzoeken, dt> duinen weer
voor dc wandelaars vrij open te stel
len, verworpen met G tegen i slciu-
HOSPITAAT.KERKSCIIIP „DE
HOOP".
De Ned. Ver. ten behoeve van Zee
lieden .van dke nationaliteit, Hospi
taal kerk schip de Hoop, herdenkt -l
Mei tc Amsterdam haar 25-jarig be
staan. De Koningin-Moeder is voor
nemens dc feest vergadering bij te
wonen.
OPLICHTING. Het IIbid. meldt;
De directeur vnn de Bouw Maatschap,
pij „Zuidkant" te Amsterdam had
van verschillende personen, dio hij
ols lid tot de vereeniging had weten
te doen toetreden, stortingen van
f 300 gevraagd, tcneindo een bouw
plan ergens in het Zuiden der stad te
kuntt:n doen uitvoeren. Intussdhen
bleef het bij plannen. Van den bouw
kwam niets. De leden, die hadden ge
stort vroegen hun geld terug. Enkele
kregen dat. inderdaad, mnrtr weldra
bleek dat liet geld op was. Zij. oio
nog vorderingen hadden vroegen het
faillissement, nan van den directeur.
Dit werd uitgesproken.
Tijdens dit faillissement hoeft do
directeur nu dezer dogen hii vier ver-
schillende firma's in liet centrum der
stad schrijfmachines gekocht, cn na
tuurlijk niet betaald. Op handige
wijze heeft hij het nnnselcyd cr©di>>t
ervoor te krijgen. De fehrij'fmnchincs
verhuisden onmiddellijk naar do
Bank van I.eening. Op die wijze
trachtte do directeur blijkbaar aan
geld to komen. Wn van de firma's die.
voor een schrijfmachine vermoedelijk
was opgelicht kreeg argwaan en <Uk1
aangifte bij de politie. De directeur
werd gearresteerd en een uitgebreid
onderzoek werd ingesteld.
De verdachte zal Maandag ter be-
hikking van de justitie worden
gesteld.
Feuilleton
Naar het Engelse li van
BARRY PAIN.
i)
„vVat jo er ook van zegt, Jimmy",
zei OoinNatnaniel, onder het middag
eten, op den avond van den dag van
Jimmy's aankomst. „Mftry heeft het
land aan me. Wij geloQven niet het
zelfde en wo hebben verschillende
Kieuren van haar. Bovendien houdt
zij van Ernst Sander Barley en ik
kan hem zelfs niet aardig vinden.
Dat spreekt vanzelf. Zelfs wanneer zij
me wel mocht zou dat ellendige on
derkruipers het niet goed vinden.
Maar met dat ai is liet een alleraar-
öizst touwtje. Natuurlijk kan ik over
haar tennissen waar jij zoo enthou-
siust over bent. n:ot oordeelen, maar
ze is vriend.-l:ik van aard. ziet er niet
onknap uit en gebruikt altijd naar
goed verstanl behalve waar het Ernst
betreft. Ja. dat is altijd een dankbaar
onderwerp van gesurek: Ernst Sander
Barley over den hekel halen".
...Ia. maar ik kom er zoo juist van
daan. ik heb net zijn gastvrijheid ge
noten."
„Dat is aan j? te zien, je bent ma
ger geworden. Maar we mogen het
1 gerust eens over hem hebben, hij is
I tQch nog zoo'n beetje in de familie.
Ik ben je oom en de jongst© zuster
van do vrouw van je broer Jan is met
Barley getrouwd. Biecht eens op,
heeft hij al een vouwbeen met ten
houtsnijwerk versierd heft in zijn
badikamorl"
„Neen", zei Jimmy lachend.
„Dat verbaast me. Toen ik jaren
geleden eens in J.ynthvvaite logeerde,
terwijl jij in Parijs was, waren Ernst,
en zijn vrouw daar ook. Hij maakte
daar zeven van dergelijke vouwbee-
nen, het een nog leelijker en onbruik
bnnrder dan htt ander. En dan het.
hij ze door iedereen bewonderen. Ik
vroeg hem, wat hij van plan was er
mee te doen, ik dacht, dat ze voor
een bazar waren; dot is meestal do
eenige plaats, waar je dergelijke
dingen ziet. Hij antwoordde, dat de
dingen in zijn huis overal to pas
kwamen. Natuurlijk is er dus nu al
een op de badkamers, hoewel jij hem
nog dc hand boven het hoofd houdt.
door W zeggen dat dit niet zoo ;s. Hij
is een kind weet je. een klein kind.
dat is hij altijd geweest."
„U kende hem al voor hij trouw
de, niet 1"
„Ja, ik had hem een patr koor ent-
moet. Ik weet alles vnn hnn af. II'j
had een inkomen van i 30000 pet
jaar to;n zijn vader stierf, vader Bar
ley had het in een zeepfabriek ver
diend. Ik geloof niet, dat hij er ooit
een derde van heeft uitgegeven. Maar
zijn huis is een soort fetish voor
hem, als hij nog eens iets uitgeeft, is
heb altijd voor zijn huis. Wat moet
die man het land aan «ten hebben,
van nature gulzig cn van nature heel
zuinig. Middageten? Wel, dat geeft
soms aanleiding tot een volmaakte
burgeroorlog. Zelfs toen ter tijd was
zijn meest geliefkoosde lectuur reeds
een prijscourant van een comcstiblos-
handel en hij wist meer van het huis
honden af dan voor tv:n man goed is,
Ik hoorde hem eens een verhaal er-
tellen, dat nog al dramatisch scheen
te zijn. Hij verhief ziin stem en ik
ving de woorden on: „Hetzelfde spek.
precies hetzelfde spek en 2 1 2 rent
per pond goedkooper". Daar heb je nu
Ernst. Sander Barley. Ik geloof
hetisch, dat hij zich het ideaal voor
stalt als een plaats waar j'c spek 2 1
cent goedkooper kunt krijgen. Zoo is
hij altijd geweest."
„Jan denkt en ik gcloef het eigen
lijk ook. dat hii dc laatste jftjc.i hard
•uit -
rtat.'
„Wat, is hij
ken of sneleo 1 Daar ben ik eigenlijk
geze'-'d blij om. Dat w,>s een van mijn
grootste bezwaren dat hij gc-en werke
lijke ..gebrek-en"
waarachtig niet hoe Mary het niet feiten verteld. Maar je bent nog niet
TI* -A u~* ï-.t- i Z0Q gauw (Haar, als je eenmaal over
hem begint. Ik Wou u alleen maar
vragen, of u terwille van Alary, geen
kans ziet er verandering in tc bren
gen. Zij klaagt wel niet, maar ze heeft
toch ec-n hard lot. dat vinden Jan en
/.tin vrouw ook. Is er nu niemand, die
hem du waarheid eens durft to zeg-
hem uithoudt. Ik vind het werkelijk
heel ernstig. En voor een groot deel
is het haar fout ook. Zij verwent
hem. Hij doet net als een nukkig
kind en moest er eens flink van langs
hebben en nog neemt ze het voor hem
op, zegt, dat hij het zoo niet meent
en is over het algemeen veel te goe
dig. Hij idolifeert zijn huis moer don
ooit. Hij vindt, dat iedere minuut,
dat ze zich niet met het huishouden
bemoeit, weggegooid is. Ilij haalt
haar van liet tennisveld weg, omdat
er een paar dingen in huis zijn, waar
hij haar over wil spreken. Hij geeft
haar voortdurend be velen en comman
deert baar. Hot eenige wat ik tob
zijn voordeel kan zeggen is, dat hij
tenminste probeert tegenover haar
beleefd te blijven, maar als hij erg
overstuur is, lukt- hem dat niet 3I-
tijd. Maar ik ben nog lang niet over
hem uitgepraat. Hij droogt nu bloe
men en speelt met oen springtouw.
Gisteren hic'd ik liem -oen beetje
voor den mal toen hij aan h'-* touw
tje springen was. hij rooide het
touw neer. wandelde unnr l»»is en
weigert!beneden te komen om kof
fie te drinken. Hii i« een i'rieduh'.v-'.o
Z,Je "hebt" '•r-V y-'ü'-!".;!'e gacn
„Natuurlijk, maar hij zou het niet
gclooven. Natuurlijk ligt het voor een
groot deel aan zijn opvoeding, hij
had veel meer van de wereld moeten
zien. Dan zou lui cr nu wel andere
0|>vn!'.ing-;n op na houden Neen. ik
g -loof ui» t. dut iemand ter wereld
hen zou konqcn veranderen, behalve
Alory mis-ch:en en die wil niet".
..Kt 11 iemand het haar nu eens
zeggen, de vrouw van Jan bijvoor-
„Dat zou ik niet
1 blijft altijd een he
op
dwongen thuis ie blijven
alleraardigste woning. I!:
dat hij nu genoeg roixlgc
en dat hij nu eindelijk 1
moest komen. I)e inricht
scbieit niet ar!
zooa's moderne
dat bedoelen en misschien stond
ook wel te veel riiriierinnvrlnip
De kleine eetkamer kwam uit "1
groote bibliotheek, waar mjj
Brookes, met behulp van ziin
tnris Johnson een gro t doel va
dng doorbracht met het schrijve:
erk.
dr.'
tanraden. Het
k moeilijke kw.
vrouw te treden I
„Neen, dat niet, maar ik begrijp willen gaan. Ik heb u alleen maar de i maakt w<
