De Voorganger
HAARLEM'S DAGBLAD
Weensche Brief.
Buitenlandsch Overzicht
Mi'prupe WH*
Onze Lachliock
Z
MAANDAG 7 MEI 1923
DERDE BLAD
(Van onzen correspondent.)
BALKANTOESTANDEN TE WEEN EN. EEN H E E L E SPO 0 RL IJ N CE-
STOLEN. HET LAND DER ONBE CRENSDE MOGELIJKHEDEN. CE-
VECHTEN IN VREDESTIJD. HET SAN E ERIN CSWER K EN HET
SP OORWEGEN VRAAGSTUK.
Weenen, 28 April.
Er is vroeger eens een beroemd
Weensch diplomaat geweest zijn
naam is me voor liet oogenbiik ontscho
ten, doch what is in a name! die
gezegd heeft, dat te Weenen op den
Rennweg feitelijk reeds de Balkan aan
vangt. Door deze woorden heeft bedoelde
Staatsman wèl bewezen land en volkji
hier werkelijk dóór en dóór te kennen
en wat op zijn tijd van toepassing'was
geldt evenzeer voor het heden. Want e
kunnen hier gebeurtenissen voorvallen
en toestanden heerschen, die absoluut
Balkanisch zijn. Aan geregelde orde g
wende Westerlingen kunnen zich da
geen flauw idee van vormen en ik bi
er van overtuigd, dat geen lezer van
Haarlem's Dagblad het geloov
dat hier bijvoorbeeld een hecle spoorlijn
met toebe-hooren gestolen kan worden,
zonder dat er een liaan naar kraait, en
dat het maanden duren kan, vóór men
tot de ontdekking van hét gebeurde
komt. En toch, mijne lezers, vertel ik u
geen sprookje uit de duizend-en-één-
nacht, maar is wat ik u verhaal, de zui
vere waarheid. t
Sedert jaren tusschen 1880 en 1890 ver
bindt de beroemde Kahlenberg-baan, een
tandradbaan volgens het Rigi-systeem,
Weenen met den zich onmiddellijk naast
de huizencomplexen der stad verheffen-
den Kahlenberg, en tot in de oorlogsja
ren is de spoorlijn nog in werking ge
weest. Doch ten gevolge van de krijgs-
toestanden, die in zoo menig ander be
drijf ook hun invloed deden gevoelen,
moest de arbeid stil gelegd worden en
sindsdien moeten de vele touristen, die
den Kahlenberg ah dool van hun tocht
uitgekozen hebben, te voet de hoogte
bestijgen. Doch gaarne had men dit
voor den overheerlijken aanblik, dien
men vandaar boven af geniet, over. Op
den top van de hoogte toch verheft zicü
een uitkijktoren, de zoogenaamde Ste-
phanie-Warte, van welke men uit kan
kijken tot diep in Stiermarken, waar
trots de Rax, de Sneeuwberg en de
Höchschwab hun immer witte koppen
naar den hemel steken. Aan den anderen
kant blikt men tot in Hongarije, héél
in de verte ontwaart men de Kleine Kar-
pathen, terwijl iets Noordelijker, in
Mahren, men de Polauerbergen omhoog
ziet rijzen. Op ongeveer 350 meter hoog
te bevindt zich het comfortabele hotel
Kahlenberg, waar meermalen concerten
plaats hebben, en waar steeds gasten
.verblijven, die een onbezorgd en kommer
loos leven genieten ook vele Wècners
ontvluchten het drukke gewoel der stad
en hebben in sierlijke, villa's hun zomer
verblijven.
Plet ce.ne gedeelte van den berg, dat
zich onmiddellijk naast de snelle waterei
van den Donau verheft, draagt den af
zonderlijken naam Leopoldsberg. I-Iiei
was het. dat eens zich de trotsche burcht
der Babenbergcrs verhief, het wakkere
h§rtogsgeslacht, dat heel den omtrek
beheerschte en welks wapenkleuren rood-
wit-rood nog heden ten dage de- kleu
ren van'de vlag der Duitsch-Oostcnrijk-
sche republiek uitmaken. Een kleine
kerk herinnert aan den lijd van Leo
pold I, die dit godshuis na afwending
van het Turken-gevaar, oprichten liet,
het oude slot is niet meer, op de over
blijfselen er van'werd in 1705 het nieu
we gebouw opgetrokken, hetzelfde dai
nu hotel geworden is. Sic transit glorié
mundi.
Nu er heden ten dage wellicht weer
sprake van zou kunnen zijn, dat de Kah
lenberg-baan opnieuw in werking zou
kunnen komen, blijkt deze gestolen te
zijn, rails en dwarsleggevs zijn ont
vreemd, de eersten zijn natuurlijk als oud
ijzer verkocht geworden en de. tweede
zeer waarschijnlijk als brandhout in
vlammen opgegaan. Alleen de verroeste
tandraderen en de sporen in den bodem
wijzen er op, dat eens een tandradbaan
in werking was. Overigens niets meer!
In een land, waar zulke veorvallen
plaats kunnen hebben, behoeft men zich
over niets meer te verwonderen, den
trek van onbegrensde mogelijkheden
heeft Oostenrijk dus met Amerika ge
meen.
Ook over liet feit, dat bloedige veld-
slagen in het land te raidden van een
tijd van pays en vrede kunnen plaats
vinden, brengt weinig verwondering te
weeg. Af cn toe vliegen de monarchis
tisch getinte, in ieder geval in burgerlij
ken zin strevende „Hakenkreuzler", die,
zooals bekend, tevens anti-semieten zijn,
hun tegenstanders, de sociaal-democrati
sche arbeiders, 'in de baren. Beide par
tijen toch hebben hun eigen gewapen
de machten, die voortdurend oefeningen
in het veld houden. Bijwijlen nu komen
afdeelingen van beide groepen elkander,,
legen en dan komt liet tot ware veldsla
gen, waarbij dikwijls enkele honderden
schoten gelost worden. Het aantal offers
is echter steeds nog maar zeer gering
gebleven.
Wanneer een der beide partijen ergens
een vergadering houdt, is zij steeds op
haar hoede, dat zij niet door de tegen
standers overvallen wordt, vooral de ar
beiders hebben er een handje van, bij
eenkomsten der anderen te verstoren
uiteen te jagen. Deswegeworden
steeds wachtposten uitgezet, gewapend
met gummiknuppels en stokken, die eet>
plolselir.gen overval moeten trachten te
voorkomen.
Ondertusshen wordt druk aan de sa
neering van het land gewerkt, zooais
men weet is het aantal ministers van
elf op zeven gebracht, de commissaris-
generaal mr. Zimmerman had een inkrim
ping tot op hoogstens acht geëischt cn
men ziet dus aan het resultaat, dat de
buitengewone kabinetsraad, aan .welke,
de uitvoering der opgave opgedragen
was, zich dus wel moeite gegeven heeft,
zoo grondig mogelijke herzieningen te
treffen cn mr. Zimmerman zooveel mo
gelijk tegemoet le komen.
Het groote vraagstuk, dat nu aan de
beurt komt is 't zéér moeilijke en zéér
zware der spoonvegen, voor hetwelk
men reeds sedert jaren zonder resultaat
een oplossing zoekt.
Het is toch een bekend feit, dat ver
mindering van het personeel in de verte
niet evenredig was aan de vermindering
van bet aantal kilometers rails bij de
omwenteling. Zoodat rnpn nu een veel te
omvangrijk aantal beambten heeft die in
plaats van acht uren slechts twee h drie
uren arbeid per dag hebben. Den ande
ren tijd besteden ze aan ander hun zelf
vo-ordeelbrengend werk. Met een derde
gedeelte van het aantal personen zou
men het af kunnen doch staking en sa
botage zijn machtige wapenen en zoo
zijn alle pogingen van de zijde van de
regeeriug om het personeel te verminde
ren tot nu toe steeds misgeloopen.
Nu is de mogelijke uitweg het stil
leggen van die spoorlijnen, die het mees
te nadeel voor den Staat brengen, d.w.z.
die zelfs in -het zomerseizoen niet een
maal zooveel inkomsten hebben om de
uitgaven te dekken, 't Spreekt vanzelf
dat dit onbelangrijke zijlijnen zijn, die
alleen de bewoners van de streek van
Jt zijn.
Hoe of de zaak- ook is, het vraagstuk
is buitengewoon moeilijk op te lossen.
Z.mmerman heeft het voorstel ge
opperd een buitcnlandschen vakkundige
als raadsman naar Oostenrijk te halen,
evenals een buitenlandsche raadgever in
de nationale bank geroepen zal worden.
De jongste berichten melden, dat de
Oostenrijksclie gezant le Londen, Frei-
herr von Frankenstein, in verbinding
getreden is met Lord Paget, wiens komst
binnen afzienbaren lijd te Weenen ver-
-acht wordt.
Natuurlijk geeft het feit, dat nu weer
ieuwe buitenlanders grooten invloed in
den lande zullen verkrijgen, velen reden
tot groote ontevredenheid. Het- wordt
vernederend voor Oostenrijk gevonden,
dat telkenmale vreemdelingen bihnenge-
haald worden. Wat den raadgever voor
de notenbank aangaat, is het heden in
den Natiopalen Raad zeer stormachtig
toegegaan, dr. Ellcnbogen betitelde den
ïcuwen functionaris als een spion cn
bij de sociaal-democraten was een he
vige beweging tegen het nieuwe insti
tuut.
W. M. BEKAAR.
ER ZAL CEEN VOORSTEL IN OVERWECINC CENOMEN WORDEN
ALS DUITSCHLAND ZIJN VERZET IN HET EOERCEBIED NIET
OPCEEFT.
HAARLfölMERMEER. Bevallen: C.
Korringavan den Heuvel, d-, M. J. To-
lenBiom, z., E. van den Boogaardden
Ouden, levnl. z., G. Zoel—van der Hoorn,
d., 51. van den HoekTroost, d.
Ondertrouwd: 51. J. van de Veïde 23 j.
en J. Eekhoff 22 j., J. Poldervaart, 2ö j.
en A. Venneeren 22 j., 51. Quartel, 53 j.
en A. Oudeman, 45 j., W. Corneüssen 25
j. en E. N. Schouten, 22 j., L. van Wijk,
24 j. en O. Rezelman, 23 j-, W. M. Rood-
zand, 26 j. en J. 51. Yt-rbrec, 23 j., A. Vor-
kuijl 25 j. en 51. J. van den Heuvel 21 j.,
I'. 5Iulder 25 j. on 51. Prins 22 j.. J. Vries
man, 30 j. en P. Postrna 30 j.
Gehuwd: A. I. Dierkx, 26 j. en "W. Ko
nings, 18 j., I). A. Hoogland 25 j. en J.
Rietveld 24 j., P. Smits, 29 j. en A. O. Koe
ren, 26 j., A. do Y'ries, 2Y j. en N, v, d.
Brink 29 j. S. Ooms 26 j. en T. de Rii'k 28 i.
Overleden: Gijsbertha Cornelia Theodora
Broekhof 4 niDtl., d. van H. L. Broekhof,
Geztena Harm&nna Oatharina van Raam,
13 nrnd-, d. van H. J. van Raam, Johanna
Jansen, 46 j., wed. van J. Wijtvliet.
FetüïleSon
Naar hetEngelsch van
J3ARRY PAIN.
HOOFDSTUK XIII.
Rebecca (echtgenoote van E. Carcow
huudelaar 111 kunstvoorwerpen en
<lo meeste andere voorwerpen) zat in
een kleine, stoffige, overvolle kamer
het avondeten te gebruikc-n. Het tafel
laken lag alleen over dat gedeelte van
de tafel, waar zij aan zat, aan het
andere einde zat haar man, die niet
aan den maaltijd deelnam. Hij at
heel weinig cn nooit op regelmatige ui
den. Hij schonk langzaam water bij
zijn absinth en rookte een groote Hol-
landsche sigaar, waarop geen invoer
rechten betaald waren
„Mevrouw" Carcow had geen bo-
zwaar tegen tabakslucht, zelf niet ge
durende de maaltijden en het zou
weinig verschil uitgemaakt hebben als
Rebeca haar bezwaren geuit had met
alle hevigheid, waartoe ze somtijds in
staat was
Z'.j was een vui, nogal kleverig,
vrouwspersoon en ook het avondeten
had jezelf de eigenschappen. Toen Car
cow met haar getrouwd was, was ze
Belgische ministerraad heeft Za
terdagmiddag de tekst van het Fransche
oord op
het Dultsche aanbod
bestudeerd. De tekst werd volkomen
goedgekeurd, zoodat België zich daar
bij aansloot.
De gelijkluidende
nntwoord-neta van Frank
rijk en België
is Zondagmiddag aan de Duitschc re
geering aangeboden.
In deze Fransch-Belgiscbe nota wordt
geschreven
,De regeerïngen van Frankrijk en Bej-
gië kunnen niet zonder ze te relevceren
en te weerleggen een groot aantal op
merkingen laten voorbijgaan, die de
Duitsche regeering maakt. Eensdeels is
het niet juist, dat er door Frankrijk en
België eenigeriei maatregel is genomen,
die de bepalingen van het verdrag van
Versailles miskent. Anderdeels zijn de
voorstellen thans door Duitschland ge
formuleerd, op verschillende cssentieele
punten in strijd met dat verdrag.
Het verdrag bepaalde de voorwaar
den, waaronder de Duitsche schuld
vastgesteld en later betaald zou worden.
Die vaststelling had plaats einde April
1921 de betalingsmodaiiteitcn werden
op 5 Mei 1921 vastgelegd. Duitschland
aanvaardde formeel op dien datum het
vastgestelde bedrag en de modaliteiten.
Sindsdien is het echter niet de ver
plichtingen nagekomen, die het op zich
had genomen. Het kreeg een gedeelte
lijk moratorium. Het kweet zich echtei
f; niet van ziin verminderde verplich
tingen. De Commissie van Herstel con
nate,-rde het telkens in-gzbrekgbli.nen
-an Duitschland. Ingevolge het ™ir nu.
dat de Comm. van Herstel zulks cons'a-
?n ter uitvoering van het verdrag,
hebben Belgic en Frankrijk par.<
In strijd met de bewering der Duitsche
regeerïng heeft
het namen dier panden
'gespeeld zonder eenige geweld
pleging van dc zijde van België en
krijk en wanneer het slechts van
wee mogendheden had afgehangen.
:r dadelijk samenwerking in het
Roergebied zijn tot stand gekomen tus-
le Duitsche industrieelen. inge-
sn arbeiders Slechts orders van
Berlijn hebben gemaakt, dat samenwer
king onmogelijk werd.
De Duitsche regecrïng'bsweert, dat dc
bevolking van het Roergebied de bézet-
ing beantwoordde met het lijdelijk ver
zet. Njels is minder juist. Niet de be
volking, maar de Duitsche regeering
heeft het verzet gev.'id cn georganiseerd
Duitsche regeering erkent dat trou-
s zelf met' zoóyéël wqorden, daar ze
is zegt." dat het verzet eerst zn! op.
houden nadat meri het over de onderlia-
ig voorstellen eens is geworden. Wan
neer bet verzet toch spontaan was, hoe
u dan de Duitsche regcering het clan
haar hand hebben om het te verkorten
of te verlengen? Bovendien is hel verzc
niet alleen passief maar ook actief, ter
wijl toch het verdrag van Versailles
formeel bepaalt dat de Duitsche regee
ring niet het recht heeft om sancties,
welke ook, genomen na haar in-gebreke-
stclling door de Comm. van Herstel, als
een vijandige daad te beschouwen
De Duitsche regeering heeft niet al
leen de staking van ambtenaren uitge
lokt maar een algemeen en stelselmatig
opgezet conflict, agressieve daden, sabo
tage, vergrijpen tegen het gewone recht
De regeeringen van Frankrijk en Bel
gië zullen geen enkel Duitsch voorste!
in overweging nemen zoolang het ver
zet voortduurt Zij wenschen niet, dat het
leven van hun officieren, soldaten, doua
nepersoneel cn spoorwegambtenaren aan
aanslagen blootstaat, terwijl men bezig is
aan het onderzoek van de kwesties die
geregeld moeten worden. Zij wenschen
evenmin, dat dc normale functionnee-
ring- van de militaire controle-commissies
wordt bemoeilijkt en de ontwapening van
Duitschland op losse schroeven wordt
gezet alleen op grond van het feit, da;
Frankrijk en België, daar ze geen be
taling kregen, dc panden hebben geno
men waarop ze recht hadden.
De regeeringen van Frankrijk en Bel
gië moeten hieraan toevoegen, dat in de
jongste voorstellen van Duitschland ver
schillende punten zijn, die volslagen on
aannemelijk zijn.
In de eerste plaats beloopen de aan
geboden sommen, alle te zamen geno
men, zelfs niet een vierde van het be
drag dat door de Comm. van Herstel is
vastgesteld en door Duitschland erkend
als het beloop van zijn schulden jegen:
de geallieerden.
frankrijk en België hebben herhaal
delijk verklaard, en zien zich genoopt
hier te herhalen dat zij zich niet kunnen
vereenigen met een vermindering
hun eigen vordering en da', indien
er bereid zijn, er een gedeelte van
compensecren met dc geallieerde schul
den, zij in materieele noodzaak zija, het
restant te innen, ten einde zich te her
stellen van de ontzcti'ende verwoestin
gen, die door de Duitsche invasie over
hen gebracht zijn.
Frankrijk heeft op het oogenbiik 100
milliard francs, België 15 milliaM francs
op rekening van Duitschland voorge
schoten1. Elk van beiden heeft, buiten
zijn kosten aan pensioenen, nog meer
dan de helf; van zijn schade te herstel
len. Het economisch belang" van Frank
rijk cn België en van de geheele we
reld, alsmede de gerechtigheid zelf,
eischen dat de geschonden landen niet
langer veroordeeld blijven om zich tc
ruïhêeren ter verrijking van hun schul
denaren. Evenmin als Frankrijk stelt de
aangeboden som België, dal slachtoffer
is van de meest cynische verdragsschen
ding, in staat, thans de verwoeste gebie
den weer op te bouwen. Zoo zou dus, ter
wijl de streken die vier jaar door hel
Duitsche leger bezet weiden gehouden,
gedoemd zouden zijn voor onbepaaldcr.
tijd in haar treurigen toestand te blij
ven, Duitschland vrijelijk kunnen voort
gaan met in het Roergebied en elders
nieuwe fabrieken, hoogovens en spoor
wegen te bouwen.
liet aanbod van 30 mL'lurJ. door de
Duitsche reeeerine gedaan, 1 evat bo
vendien volgons de uitlating van don
lieer Cuno zelf, een element van rek
baarheid, waarvan men nauwelijks
het wi lekeurig en gevaarlijk karak
ter behoeft aan te toonen. Het aange
geven cijfer zcu volgens c'e £>uitsche
regeering liet maximum zijn e:i het
zou voor Duitschland gemakkelijk
ziin. het weer tot punt van debat te
maken, nog eer het werkelijkheid is
geworden. Ongetwijfeld beweert de
Duitsche regeering, dat het niet moge
lijk is, reeds thans in vaste en defi
nitieve g^allen
do bc'alirgscapaoitsit van
Duitschland.
ie bogiooten. Maar, toen zii het beta
L'ngsnlan van Londen opstelden, huh
ben de geal'ieerce regeerïngen ïeeds
rekening gehouden met wat en waar
kan zijn in die bewering en de beta
ling van bijna 2/3 van de Duitsche
schii'd ougoechort vóór on bepaalden
tiid. dat wil zeggen, slechts nader te
bepalen door den staat van welvaart
van Duitschland. Welnu, de Duitsche
regeèring hooft sindsdien niet opge
houden te protestferen tegen die onbe
paaldheid van een deel barer schuld.
Zii zei <n herhaalde, dat, wat haar
verhliidetde haar verplichtingen na te
komen, was, dat zii er het definitieve
bedrag niet van kende. Thans, nu het
reeds beoaslde deel van haar schuld
niet meer dan 3/5, het onbepaalde
deel met meer dan 7/8 verminderd.js,
volhardt zfe in haar besluiteloosheid.
Kunnen de gea'iüesrden dan nog met
eonigen grond geioovcn. dat de Duit
sche regeering binnen afzienbaren tijd
van andere mcening zal worden dan
die. welk© haar er toe brengt te bewe
ren. dat ze heclemaol niet weet, hoe
groot haar schulden zijn
iverke'iilchcid gaat het i:i de
Duitsche voorstellen slechts in schijn
om een nominaal bedrag van 30 mil
liard. fnderaaad wordt slechts tuften 1
Juili 1927 een nominaa' bedrag van
20 milliard in liet uitzicht gesteld.
Dat beteekent dus ©en algeheel mora-
van 4 1/2 jaar. dat Duitsch
land vraagt, met ingang van 1 Ja
nuari 1923. den datum, dat het l«eta-
l-Xr van Londen door de C. v.
II. weer van kracht werd verklaard.
En bovendien gaat er van die som van
20 milliard nog heel wat af, daar tot
c>p I Juli 1927 de interest in mindering
wordt gebracht op de opbrengst der
leoning. Wanneer men rekent op 6
pet. daalt dus de waarde dier 20 mil
Hard rot 15.820 rniMoeti.
Bovendien gaan die onnauwkeurig©
voorstellen vergezeld van reserves, die
het niogeliik zouden maken, om over
eenige maanden alles weer op Itp-e
schroeven te plaatsen.
De Duitschc regeering garandeert
zolfs niet, dat die 20 milliard of het
mindere bedrag, dat zii op het oog
heeft, wtrkcliik op den gcstelden da
tum zal worden betaald. Integendeel
wil ziidat wanneer het bedrag niet
door de leenmg wordt gedekt, liet niet
volgestorte gedeelte den belacheiijken
rentevoet zal hebben van 5 pet en te
aïrtortiseeren acmiUetten zal opleve
ren.
Nog minder garantie is er in het
aanbod le vinden voor de twee andc-
•e gedeelten, de twee betalingen van
f> milliard ieder, vervullende resp. 1
Juli 1929 en 1 Juli lfcil.
Ee:i internationale commissie, heet
het voorts, zal uitmaken, of die twee
tranches dor leening zullen worden uit
gegeven of niet, en ook of de reine
van 1 Juli 1923 af al dan niet moet wor
den betaald.
Zulke dingen maken icdej'c ernsti
ge begrooting van de contante waarde
vr.n liet aanbod onniogolijk.
Bovendien hebben de regeeringen
van Frankrijk en Be'.gió eenstemmig-
tijdens de conferentie van Parijs de
Idee ter zijde geschoven omtrent een
overbrengen van de bevoegdheid de:
C. v. H. op internationale commissies
comité'? van internationale zakenlie
den en arbitrale rechtbanken. In het
verdrag van Versailles verplichtte
Duitschland zich plechtig, de C. v. H.
te erkennen als beslissende instantie
in zake gedeeltelijke opschorting van
echuld en uitstel van betaling, cn cr
werd in vastgelegd, dat geen enkel
uitstel kon worden verleend dan met
algenieene stemmen der crediteur-
statcn. Frankrijk en België kunnen er
niet in toestemmen 0111 de garanties
prijs te geven, die zo aan het verdrag
ontleenen. 1
De Duitschc regcering heeft zich be
reid verklaard, zekerheid te verschaf-
voor de leveranties in baar en in na-
tura, die zij thans aanbiedt ën die
eenvoudig een enorme vermindering
beteekenen van haar vroegere belof
ten. Maar in zake die zekerheid be
perkt zij zich tot dc vaagste bewoor
dingen. Ofschoon de C. v. H. reeds
111 overeenstemming rnet de ge
allieerde rcgcoringen alle maatrege
len ove.-wi.egt, om Duitschland tc hel
pen, zijn koers to stabillseeren, zijn
'inancien te herstellen, en buiten'and-
sebe leeningen aan te gaan, en of-
m de geallieerde regeesingon lal
molen beproefd hebben Duitsch
land te brengen tot ernstige pogingen
om die resultaten te bereiken, weet
de Duitsche regeoring op bet ooget.
blik nog altijd niet. hoe ze haar geld
zal slabüiseercn, welke wetten ze moei
maken, welke bronnen ze moet aan-
ijzen voor de garantie der verschil
lende leenings-tranchce. Al even vaag
en illusoir zijn de aanwijzingen, die
geeft omtrent de garanties, die ze
zegt bereid te zijn aan Frankrijk te
verschaffen. Van België praat ze hee-
lemaal niet, en dat vergeten is min
stens genomen vreemd, - wanneer men
bedenkt hoe Duitschland, dat België's
neutraliteit garandeerde, zich tegen-
ver dat land in 1914 gedragen heeft
Overigens stonden de rcg- eiingoit
van Frankrijk, en België"altild gun
stig tegenover vreedzame internatio
nale regelingen en overeenkomst en
ei-ze kering V4li den vrede, berus
tend on wfderkeerigheid. Het verdrag
van Versailles nu is zuk een overeen-
komst ter verzekering van den vrede
en berustend on wf<-!--r':© m*,y»id r
toch" drijft de Duilsehe regeering op
het oogenbiik
Eerste Klerk:
De
den spot met ds voer-
naamsto bepalingen van het
vredesverdrag.
Op dii punt. als op dat. van de schaöe-
■ergoedingen aan Frankrijk en Bc-1-
;io, kunnen deze beide landen zich
Het tevreden stellen met d© nieuwe
Duitsdje verklaringen.
De Duitscuc receding sio'.t op den
'oorgrood, dat het uitgangspunt de
status quo ante moet zijn, die lu den
kortst mogelijke 11 tüd hersteld moet
worden, en ter uitvoering van uit al
gemeen-: voorwaarde zou, zoo wil zij,
in het bijzonder het in volkomen har-
ie met het vredesverdrag nieuw -
bezette gebied moeten worden ont-
imd, de maatregelen, in Rijnland
doo.' de hoog© intergeallieerde commis
sic genomen, wórden teniet geclaun cn
de gearresteerde of uitgewezen Duit
sche rs worden in vrijheid gesteld of
weer met hun vroegere posten be
kleed.
Zoo zouden dus gedurende 4) jaar.
juist den tijd waarin de regeeringen
van Frankrijk cn Belgie het hardst de
prestaties in natura en in baar noo-
dig hebben, vopr het herstelwerk, bei-
do regeeringen geduldig, zonder pan
den of gat naties mogen afwachten, of
de Duitsche regeering de maatregelen
neemt, die zij goed acht, oin hun een
onbepaalde of lieol geringe som aan te
bieden, en daartegenover zelfs het
Roergebied moeten ontruimen, dat ze
tooh bezetten om de panden in hon-
keeft mij vandaag oen aandeel in de
zaak aangeboden
Tweede klerk: Wat zeg jet
Eerste klerk: Ja, hij heeft
gezegd: als ik niet meer aandeel in
dc zaak nam zou hij me ontslaan
Patroon: Ik dacht, dat jij je
even moest laten scheren en nu blijf
je een uur weg!
Kier k: Ja meneer, het scheren
heeft zoo lang niet geduurd, majir ik
t blijven luisteren tot de kapper
was met het vertellen van zijn
mop!
den te hebhén, waarop ze recht had
den.
De regeeringen van Frankrijk en Bel-
gië hebben bcslojea de «n'.angs bezette
gebieden eerst te ontruimen, naar mate
betalingen. Zij hebben
aan dit besluit niets te veranderen.
kunnen zij niet nalaten te ken
nen te geven, dat de Duitsche nota van
begin tot eind ee'n nauwelijks omsluierde
belichaming :s van een jyjtcmatisch
:egen het verdrag van
Versailles. Wanneer zü in overweging
rou worden genomen, rou dit uitloopen
op een totale cn definitieve vernietiging
van het verdrag, op de noodzaak, een
ander tc sluiten cn op een morccle, eco
nomische, politieke en militaire revanche
van Duitschland.
Vlak na den dag waarop de gczantcn-
raad opnieuw eenstemmig geconstateerd
heeft, dat Duitschland zijn verplichtin
gen niet is nagekomen op het punt van
de ontwapening, zouden dus Frankrijk
cn België de vreedzame sancties moeten
prijsgeven, die Duiischland hem heeft
gedwongen te nemen. Duitschland zou
dus bevrijd moeten worden van de uit
gaven. waaronder het naar het beweert
gebukt gaat en die het ..improductief"
noemt waarmee ze blijkbaar de kos
ten van dc bezettingstroepen bedoelt
cn Frankrijk cn België een solide ga
rantie voor hun veiligheid en dc eerbie
diging van het verdrag mogen onthou-
De hoog© inlergeallieerdo commis
sie zou gedesavoueerd moeten worden,
of wei 'geschaft of tot onmacht ge
doemd. Duitschland zou bevrijd moe
ten worden van wat het noemt dc po
litieke en economische banden die het
verdrag het oplegt. Dc geallieerden
Jen het onmiddellijk moeten la
ten profitecren van de clausule van
mcest-bcgunstigde natio, hetgeen
Duitschlaud in staat zou stellen,
io ruino van Frankrijk en
„id to profiteeren,
door het snel veroveren van de indus-
rieele suprematie over die landen.
kwestie de-r vergoedingen zou niet
meer, ais het vredesverdrag zegt, on-
Ier de commissie berusten, wier be-
.luiten Duitschland zich verbond na
e kotnen, .marir onder internationale
■ommissies. Belgie en Frankrijk zou-
len alle panden moeten prijsgeven cn
blootgesteld blijven aan de geweldda
digheden van dc handlangers der
Duitsche regeoring en in do plaats
al die offers weer eens voor con
ontvangen een paar woorden op
papier. Wanneer de Duitsoho regcc-
'ng eens een oogenbiik tot zichzelf
ikeert. zal ze zich er niet over ver-
ondcron, dat Frankrijk cu België
eiger:n> op dien koop m te gar.n-
Verspreid nieuws.
POORWECiSTA KING IN BELGIS.
In België is een spoorwegstaking
uitgebroken. Tot lieden wordt nog
leehts op enkele lijnen gestaakt, maar
Ie verwachting is, dat de staking
Dinsdag een grooter omvang zal ne
men.
Dc goederen van Nederland naar
Belgie wordt noc slechts aangenomen
■oor risico van den afzender.
Dc organisaties zullen heden defi
nitief over de staking beslissen.
Ook de aanleggers van telegraaf-
1 telofoonleidingen te Brussel zijn
een staking begonnen.
IN DEN PRUISTSCHEN LANDDAG
In den Landdag kwam het ook Z.v
t.rdag wccr tot incidenten. Do com
munist Katz word geweerd in ver
band met dc voorvallen van Vrijdag.
Dit gaf lot nieuwe incidenten aanlei
ding, zoodat zelfs de politic er aan to
pas moest komen.
UIT OOSTFNRIJK.
Volgens een officciecl statistiek kan
men in de Oostèririjksche industrie
een zeer groot© vermindering der
werkloosheid waarnemen.
Deze teruggang der werkloctJicid is
hol gevolg van liet. feit, dat het aan
tal industrieel© ondernemingen zich
in de landelijke streken belangrijk
uitgebreid heeft en de grootore in
dustrieën kans zien hun bedrijf uit tc
breiden.
achttien jaar en heel knap geweest.
Na haar huwelijk was ze voortdurend
in omvang toegenomen. Zij was heel
gezet en haar kin had enorme afme
tingen aangenomen. Heur haar was
nog zwart, haar oogen waren, toen
haar gezicht nog magerder was, mooi
geweest, haar mond was groot. Zij
was sentimenteel, maar had een bui
tengewoon scherp zaken verst and, een
combinatie, die heel veel voor komt.
Zn at in dezelfde losse japon, waarin
zij ontbeten had. Geld beteekendó voor
Carcow uitbreiding van zijn zaken;
het was nooit bij hem opgekomen zijn
huiselijk leven wat te veraangena
men.
„Ik zeg nog eens: adverteer", zside
ze. ,,ln het plaatselijke blad in Shal-
ton. Zooiets als dit: „Verloren! Een
ring van goud en brons, versiering
van slangen, vreemde inscriptie, waar
schijnlijk Chineesch. Een belooning
van vijftig gulden zal dengeen die
hem terug bezorgt uitbetaald worden,
enzoo voort".
„Jij praat nis een kip zonder kop,
Rebecca", zei Carcow, heel kalm. ter
wijl hij langzaam zijn absinth op
dronk. „Ik zeg het je zoo duidelijk
mogelijk en dan maak je nog derge
lijke domme opmerkingen".
„Zou je me dan misschien willen
zeggen, waarom ik als een kin zonder
kop praat. Dan zal ik misschien wel
verstandiger worden. Ik wil net zoo
graag als jii de Sahib-i-dirina en de
vijftigduizend gulden hebben; maar
ik zi© er geen nut in om het geld weg
te smijten; geld en t.-jd. We hebben
het druk in de zaak. Haast eiken dag
komen er Amerikanen. Soms kan jij
er niet zijn; als ik dan nog weg ben.
wat moet er dan van de zaak terecht
komen. Maar een advertentie dan
is het risico toch al heel klein".
„Nog steeds hetzelfde gebazel. Als
ik adverteer, zal de damo, die den ring
heeft, hem toch niet afgeven. Als ze
hem had willen afstaan, had Smythe
hem ook wel in handen gekresen. Wij
zijn hier in Engeland niet de eonigen,
die naar den Sahib-i-di.-ina zoeken. Ik
zelf heb het aan vier menschen moe
ten vertellen. Natuurlijk, wanneer zo
hem vinden en hem naar Dussorah
zenden, krijg ik mijn provisie. Maar
die kleine provisie kan me niets sche
len; die vijftigduizend gulden wil ik
hebben. En het is zeer waarschijn
lijk, dat er verschillende menschen
zijn, waarvan wij niets afweten die
ook naar den ring zoeken. Die adver
tentie zou hen in zoover op weg hel
pen, dat ze daaruit zien. dat de ring
in Shalton of daar in de buurt is. En
dan kunnen ze hem misschien vlak
voor mijn neus wegpikken. Dnn is al
m;in moeite naar de maan en kriig ik
zelfs mijn kleine provisie niet. Nee,
ik weet nu iets en dat zal ik niemand
verfellen. Ik wil die vijftigduizend
gulrlrn hebben".
„En do winkel?"
„Wanneer ga ik 1111 uit? Haast nooll.
Als het noodig is kan ik nog altijd
je broer krijgen. Dat is veilig; ik weet
zooveel van- hem af, dat hij bang van
me is".
„Hij is zoo onschuldig als een pas
geboren kind en heeft geen kwaad ge
daan, hoewel er een hc-eleboel leugens
over hem in omloop zijD. IIij zal ons
behoorlijk behandelen, al-s je een oogje
op hem houdt en bovendien is hij de
beste verkooper in heel Londen. Wat
wil je, dat ik doe, wanneer ik daar
naar toe ga?"
„Wat je deed, toen ik je trouwde.
Je huurt een flink© groot katner, die
goed voor liet doel geschikt 16 en ook
een klein slaapkamertje. Je bent Ma
dame Fortunata, de beroemde waar
zegster. Je adverteert in do couranten.
En je verspreidt circulaires. Je tarie
ven moet je hoog houden, wnnt je be
hoeft je niet met dienstmeisjes op te
houden. Je zogt hun ulleen hun ka
rakter, want anders kon je. wel eens
last met de pclilic krijgen, en jo naam
hoeft niet aan de groote klok gehan
gen. (Bovendien hoef je het niet voor
je onderhoud te doen). De dames zul
len naar je toe stroomen. Zij doen
haar hondschoenen uit cn leggen haar
handen op het. kussen. Als je den ring
ziet. dan volg je de dame. Jo vindt uit,
waar ze woent, en verder nl'cs wat
je van haar te weten kan komen. Ik
vraag je niet eens, om den ring van
liaar los te krijgen dat 's nvjn werk
laat dat maar aan mij ove.-. Wanneer
jij hem gevonden hebt, kriig jij een
fluweelen japon van me. Alles wat jo
maar hebben wilt. Nu, kun Je het
doen?"
„O ja, natuurlijk. Ik kan liond le
zen. Maar als ik don ring fiu eens
niet. vind?"
„Dat kan best zijn. Ik ben niet mal.
Ik verwacht niet, dat iedere dame m
Shalton naar je toe zal gaan. Maar
kijk eens hier dit :s iemand, die
erg gehecht is aan een ring, een
vreemde ring, met ©en vreemde in
scriptie, die ze niet lezen kan. Dot is
het soort vrouw dat komt om de hand
gelezen te wo.xlen. Dot soort ken ik op
mijn duim. En als zo niet kómt» heb
ik nog wel andere middelen. Jij blijft
in ieder geval veertien dogen In Shal
ton en wanneer je dan nog niets ge
zien hebt, kom je terug".
„Heel goed. Ex ra, ik zal gaan".
„Vijftig duizend gulden", riep Car
cow uit. „Wat komt het er dan op
aan of we zelfs een half jaar ver
knoeien, als we ze maar in handen
krijgen!"
Hij dronk zijn glas absinth leeg, zet
te de flesch in de kast en deed die op
slot. „Ik hen moe", zei hij, „Ik hcii
te veel zorgen. Ik ga naar bed".
Een paar avonden later zaten Jean
ne en Lena (ook bekend onder den
naam Mandie) op hun kanif:-. waar
Lena vertelde wat haar overkomen
was cn Jeanne Jiaar opmerkingen len
beste gaf.
„Voor een meisje als i j. Mandie,
dat nog maar twee honderd vijf en
zeventig gu'.d'.n verdient, vind ik het
een schandaal om zoo maar zes gul
den weg te gooien dat vind ik
slecht, lloc kwam je daar toch zoo
toe?
,,Er lag een rekening in dc brieven
bus cri toen ik die er uit haalde lag er
een briefje bij. Dal.hield ik hij me.
wnnt binnen hebben ze met zulk© ad
vertenties niets imnkon. Nou maar
daar stond op dat Madame Fortunata,
een wereldberoemde waarzegster,voor
een paar dagen in Shalton was, iu
een kamer boven Borkin in de Hoog
straat. En dan kwam w n -i. -.1
lehoel over menschen die de krocht
hadden wonderbaarlijke dingen te
doen en rijk te worden als zc liet maar
wisten en dat zou Madame Fortunata
dan allemaal vertellen. Ea dan bnei-
ies van menschen, om te bewuzen dftt
het waar was, hoewei de namen na
tuurlijk waren weggelaten, ik dacht
bij mezelf dat ik toch wel eens zou
willen weten, wat ze over mij te zeg
gen had. De prijzen waren nogal hoog
zes gulden was de minste. Maar ik
had net mijn geld gekregen en ik be
greep ook heel goed. dat iemand, met
zulk© buitengewone gavon als Madn-
tunata, niet voor niet* kan
Ik zei er natuurlijk geen
woord van tegen Jou of juffrouw
Dnwcs, want dan wist ik zeker, dat
jullie.hel mo af zouden raden. Maar
den volgenden dag hncl ik miin vrijen
middag cn toen ben ik er ofl afgc-
(Wordt vervolgd.)
