HAARLEM'S DAGBLAD
INSTANTANÉS
BEURSOVERZICHT
Zaterdag 26 Mei 1923
TWEEDE BLAD
Hoe Van Doornik zijn
Willemsorde verdiende
(Nadruk verboden).
Op eon middag stond hij onverwachts
voor mij, mijn viiend Van Doornik. Wij
hadden elkander na ons verblijf te Ba
tavia nooit nicer ontmoet. 'Terug in Hol
land, gold een zijner eerste bezoeken ons,
met wie bij jaren lang zoo bevriend was
geweest.
Hij bloef dien dag bij ons eten en na
tafel, aan den haard, haalden wij oude
herinneringen op uit onze academie-jaren
en onzen dollen luitenants:ijd. Opeens viel
bet mij op, dat hij, die de Militaire Wil
lemsorde en de Eeresabel had verdiend,
geen lintje droeg.
„Waarom draag jij je Willemsorde
niet?" vroeg ik.
„Och," antwoordde hij glimlachend,
„als jo wat. ouder wordt, voel je de be
trekkelijkheid van alle dingen, ook van
die lintjes! liet is niet anders dan een
kwestie van veine. 2ij hebben mij voor
die bestorming van Loh Parang de Wil
lemsorde gegeven. Dat is bijzonder vrien
delijk geweest, want eigenlijk had ik 'dien
dag den kogel verdiend!"
,Wat f" riep ik verwonderd.
„Ja zeker! Als ze mij den volgenden
dag voor eeu peloton soldaten hadden ge
zet en mij liadden gefusilleerd, zou ik
mets te reclameeren hebben gehad!
Louter dus 'n kwestie van geluk! Inplaats
van 'n vuurpeloton kreeg ik 'n parade
met het Wilhelmus, toespraken en de
Willemsorde I"
„Daar heb ik nooit van gehoord 1" zei
\k, geheel onder den indruk.
„Nee, natuurlijk miet, kerel, dat had
jo ook nooit kunnen hooren. Dal weet nle.
mand behalve zij, die er bij zijn geweest
en die hadden alle reden hun mond te
houden. Mij zou het misschien mijn le
ven, maar mijn kapitein zeker «ijn car
rière hebben gekost. Nu kreeg hij de
„eeresabel" en is ie later kolonel gewor
den. Ik leef nog en ben gedecoreerd. Is
het voor beiden zoo niet vee! beter? En
het land heeft er geen schade van gchac,
want zonder mijn „dienstweigering voor
den vijand" haddon wij d:en dag Loh Pa
rang nooit genomen
Het geval begon mij geweldig te in-
„Hoe" heb jullie het dan met de offl-
cieelo rapporten gemaakt?" vroeg ik.
„O, die- waren volkomen in orde, alleen
is er 'n klein hiaat inl 'n Korte episode,
die wij hebben overgeslagen, als zijnde
voor de historie „niet van belang". Maar
<lie korte episode had nu juist mij voor
den krijgsraad kunnen brengen en aan
mijn kapitein zijn gouden kraag kunnen
kosten! Waarom dat er dan in te zetten?
Jo spreekt toch geen onwaarheid als je
iets verzwijgt 1 Ze zouden er allen leelijk
mee :ii gezeten hebben, als wij dat had
den vermeld. En wat deed het er toe, nu
wtj Loh Parang toch hadden genomen!"
„Vertel nu eens verder!" zei ik nieuws
gierig. „Of heb jo nu nog bezwaren, dat
anderen het weten!"
„Wel nee. die zaak is al lang verjaard.
Steftcrs is kolonel en ik ben overste. En
de Eeresabel en de Willemsorde zullen zij
>ns wel niet meer afnemen!
Het was een ontzettend zwaar corvee,
dat wij dien dag met onze maréchaussees
hadden op te knappen. Wij hadden de
■pdracht om met da maréchaussee com
pagnie door het ravijn van Loh Parang
de stelling om te trekken en den vijand
in den rug aan te vallen, terwijl do hoofd
macht over het plateau'in het front aan-
vielHet was 'n beestachtig moeilijk ter
rein Wij hadden de grootste moeite om
■vooruit te komen, zonder dat ze ons daar
hoven in de gaten kregen.
Ik was comiöandant van de voorhoede
en mijn kapitein volgde met de rest. Het
ging alles" goed, totdat wij aan een open
gedeelte kwamen 1 Wij waren nóg zoo wat
'n 500 Meter van de stelling af. Ik kruip
met mijm voorhoede vooruit, tussclien- de
■rotsblokken en steenen door. Op hun
huik schoven de kerels vooruit, soms tot
den nek toe in het w-ateg van de rivier.
Wij Kwamen vooruit, zonder dal zij ons
daar boven in de gaten kregen. Ze ver
wachtten ons daar niet in het ravijn, om
dat zo dachten dat de „companic" daar
tooli niet doorheen kon komen.
Eindelijk zat ik met m'n voorhoede
weer gedekt in het begroeide terrein. Ik
zie de voorste manschappen van onze
compagnio met den kapitein achter mij
over den grond tusschen de rotsblokken
door kruipen. Daar op eens.pang
pang! pang! pang!.... van alle kanten
krijgen wij van boven vuur! Zij hadden
ons in de gaten gekregen. De kapitein
kmipt met zijn kerels terug in het be
dekte teirein en ik eit daar voor, aan den
voet van den heuvel met m'n marechaus
sees te wachten. Al harder en harder be
gonnen eij daar boven op ons te paf/en en
dat klonk daar door dat ravijn met die
voortdurende echo, of do hel boven ons
was losgebroken. Tegelijk begonnen ze
van boven gro'ote steenen en rotsblokken
naar beneden te laten rollen. Het was 'n
lawaai als 'xi "oordeel! Ik wachtte en
wachtte, maar van de rest der compagnie
zag ik niets meer.
Eindelijk komt er 'n ordonnans op zijn
buik naar me toekruipen.
„Luitenant, order van den kapiieïn, u
moet terug
Terug Dat hadden wij me', de mare
chaussees nog nooit gedaan
Terug? Dal vertik ik! Dat nooit! denk
ik en op eens roep ik tot mijn hoorn-
„Selompret, boenih attakeer, looppas!"
(Hoornblazer, blaas, attakeeron, looppas!)
Jfljin hoorublazer 'n pracht van een
Amhoineesch soldaat springt op, loopt
naar den rand van het bedekte terrein en
daar' klinkt plotseling het aan onze mare
chaussees zoo bekende: taiatata. lata, tata
tata! Aan den overkant wordt het signaal
overgenomentatatata, tata, tata tata! Het
was of de kerels er op gewacht hadden.
Aan allo kanien zie ik ze opspringen! Al?
duivels hollen ze vooruit!
..Hoera! Attakeer! Altakucr! Attakeer!"
hoor ik overal om mij heen krullen, ik
zie achter mij de compngnie over het open
gedeelte naar voren stormen. Dan hol ik
eelf met mijn lange beenen voorop, mijn
klewang boven m'n hoofd zwaaiend. Als
apen klauteren de marechaussees den heu
vel op. Ze zijn niet meer te houden, m'n
AmboineczenVlak :i.ia«: mij loopt dat
juweel van 'n hoornblazer, al maar bla
zend: tatatata, tata, tata, tata! Achter
mij hoor ik tatatataen dat schalde
boven al het schieten uit.
Nooit heb ik mijn marechaussee» zoo ge
zien. Het was één voortdurende ren om
maar liet eerst boven te zijn. „Hoera!
Hoera! Attakeer! 'Utakeer!'- Het was, of
zij door dtui duivei bezeten waren. Vijf
minuten later zaten wij a! boven, was
Loh Parang genomen.
M'n' kapitein kwam naar mij toe, den
klewang in z'n vuist, llij zag mij even
aan doodsbleek, en zei geen woord- Ein
delijk fluisterde hij becseh:
„Daar had jij den kogel voor kunnen
krijgen, kerel!"
„Zoo is het toch beter, kapitein!"!
lachte ik.
Wij hebben er samen nooit meer over
gesproken. Het was het eenige oogenblik
van zwakheid, dat ik van kapitein Sicf-
feis heb meegemaakt; ik had er hem
met mijn „nttakeeren, looppas!" overheen
geholpen! Hij had niets liever dan dat
ik het zoo spoedig mogelijk vergat! En ik
had geen enkele reden om tc vertellen,
dut ik mij voor don vijand aan „dienst
weigering" had schuldig gemaakt. Daar
uit zie je al weer, dat het in hel militaire
niet anders dan 'n kwestie van veine is!
Ik kreeg de Militaire Willemsorde
'n ongelukkige stakkerd zou misschien
den kogel hebben gehad.
J. B. SCHCIL.
TABAKKEN LAGER.
18-25 Mei 1923.
In de afgeloopèn week viel ter
beurze een algemeene lusteloosheid
to constatoeren, waarvan de oorzaak
gezocht moet worden in de besluite
loosheid en aarzel iug om toe trans
acties van eenigen omvang over te
gaan, omdat bij de bestaande ver
houdingen zulk een groote onzeker
heid bestaat omtrent den gang var.
zaken in de naaste toekomst., zoowel
op industrieel als op politiek gebied.
Daar deze beide laatste factoren zeer
nauw aan elkander zijn verbonden en
het voor een goed deel van de politie
ke toestanden zal afhangen of het
reeds aangevangen herstel verderen
voortgang zal maken, is het duide
lijk dat men. in afwachting van na
dere berichten, die de te verwachten
toestanden in de naaste toekomst
duidelijker zullen a'teekenen, zich
van beduidende engagementen ont
houdt. Het nieuwe voorstel dat
Duitschland zal indienen kan, indien
dit aannemelijke voorstellen zo.1 be
vatten, er veel, zoo niet- alles, toe bij
dragen om esn aanmerkelijke verlich
ting in de mesr of minder gedrukte
houding der internationale beurzen
in het leven te roepen. De berichten
die omtrent het nieuwe plan bekend
werden, geven den indruk dat men in
Duitschland overtuigd is dat de Brifc-
sclvéi nota voor het laatst de mogelijk
heid heeft gegeven om tot een eenigs-
zins gunstige oplossing van de kwes
tie der schadeloosstelling te geraken.
Volgens deze berichten zouden de in-
dustrieelen, met uitzondering der Stin-
nes-groep, tot meerdere concessies
bereid zijn en met een hypotheek op
de reeëhj waarden genoegen nemen,
terwijl voor de verlangde waarborgen
de douane-inkomsten, do tabaksbelas
ting, het brandewijnmonopolie en het
batig saldo van de spoorwegen zou
den moeten dienen. Het heeft geen zin
over deze geruchten verder uit te wij
den, daar eerst het definitieve plan
zal moeten worden afgewacht, waar
omtrent men overigens ter beurze
geen hooge verwachtingen kpestert.
hetgeen ook uit de houding dor beurs
voldoende blijkt. Niettemin zal toch
ten siotte, op den aandrang der ver
schillende belanghebbenden en niet
het minst door de gevolgen der Roer
bezetting, een regeling getroffen moe
ten worden, daar men algemeen over
tuigd is dat de Duitsche schadeloos-
steiiings-kwestie de eenigo hinderpaal
vormt voor het wcreld-hersteL Nu de
voljcehbondsieening Oostenrijk in
staat zal stellen aan den weder-op-
bouw van handel en industrie te Le-
giunen, lijkt het tijdstip gunstig om
ook met Duitschland tot overeenstem
ming te komen daar hiervan ook liet
herstel .van Oostenrijk en de ander
nabul'ige landen afhankelijk is.
Ongetwijfeld zat ook uuitsehland
bij de tegenwoordige verhoudingen op
de geldmarkt er wel in kunnen sla
gen een internationale leening te
plaatsen, daar voldoende gelden voor
beleggé'rs-doeleinöeii beschikbaar zijn.
Dit verschijnsel kan under de tegen
woordige omstandigheden er veel toe
bijdragen om, wanneer de politieke
beletselen zullen zijn weggenomen,
aan handel en industrie de noodzake
lijke uitbreiding te vergemakkeIijken-'
De stand van goede gemeente- en
staatsleningen evenals het koerspci'
van verschi.lende goede aandeeien.
wijst onmisknbaar op een langzaam
herstel van vertrouwen. Kon eenigen
tijd geleden een prima stedelijke lea
ning niet onder een 7 rentebasis
geplaatst worden, thans is reeds 5
voldoende, terwijl verschillende soli
de aandeden meer vraag voor beleg
gingsdoeleinden ontmoeten. Wanneer
nu het rendement op obligaties gerin
ger wordt en ok de goeue aandeelen
op het verhoogde koerspeil geen aan
trekkelijkheid meer bieden, wordt
weder op meer speculatieve aandee
len do aandacht gevestigd, waardoor
de gehoopte verlevendiging der
zetten ter beurze bereikt wordt.
Hoewel geen rijzing op de lokale
markt valt te vermelden, was toch de
houding der belangrijkste fondsen, de
lusteloozo ïnarktstemming in aanmer
king nemende, niet ongunstig.
Suikerwaaruen konucn, niettegen
staande de rijzing in den suikerprijs
tot staan schijnt gekomen te zijn,
zich goed handhaven, hetgeen, na de
belangrijke rijzing die deze fondsen
hebben ondergaan, als een bewijs van
een gezonde marktpositie voor deze
aandeelen kan worden aangemerkt.
Hij de zekerheid dat over het loo-
pende boekjaar bevredigende winsten
zijn behaald en het zich laat aanzien
dat ook over 1924, bij de reeds plaats
gehad hebbende vorkoopen, gunsti
ge resultaten zullen worden bereikt,
kan over de eerste jaren een bevre
digend rendement worden verwacht,
hetgeen er toe kan bijdragen deze
fondsen op peil te houden. Aand.
Vorstenlanden notecren, na geringe
fluctuaties ten slotte ISO tegen 1S-3I,
H.V.A. 471 togen 471, Java Cultuur
376 tegen 57(>, Poerworcdjo 104J te
gen 105 3/4.
Voor Petroleum waarden speciaal
Koninklijke, was deze week, na de
koersverhefting welke do vorige week
op de verwachting van een slot-
dividend van 16 V., plaats vond, dc
belangstelling niet groot, hetgeen
mede in verband stond met de on
zekere houding van New-York, ter
wijl ook de stemming te Londen niet
opgewekt was- liet bericht dat de
Mexican Eagle vergunning tot exploi
tatie van nieuwe terreinen in Mexico
heeft verkregen vormde bij deze on
gunstige factoren een welkome stimu-
Koninkiijke noteeren ten slotte
381 tegen 3S6. i'c verwarde berichten
die uit Roem:ino worden vernomen,
over de moeilijkheden aan dc exploita
tie der bronnen verbonden, speciaal
verband met het openen van nieu
we bronnen, deden den koers van De-
consolideerde aanvankelijk van 120 1/4
tot 120 3/4 terugloopen, terwijl tegen
het einde der weck du koers op goe
de vraag weder tot 12Uj kon oploopcn.
Niettegenstaande dc directie dei-
i'iiocnix Uil ecu guns-ige médedee-
ling over den toestand en tic vooruit-
zienten der Mij. verspreidde, liep de
koers van Orions, die zooals bekend,
in aand. Phoenix omgewisseld zullen
worden, van 32 1/2 tot 31 3/4 terug.
Op ecu bericht in de bladen, cat dc
tlvangen statistieken betreffende liet
rubberverbruik in Amerika aantoo-
nen dat ovor het eerste kwartaal 3923
de voorraad met 7000 ton is afgeno
men kon een betere stemming voor
rubberwaarden doorbreken. Sinds 't
•inde van het vorige jaar ziin. volgons
bedoeld bericht, niet alleen de groote
voorraden in het Oosten verscheept
en in de consumptie opgenomen, doch
ziin daarenboven de voorraden te
New-York en l.ondcn resp. 7000 tons
ruim 16000 tons afgenomen. De
icks te Londen zijn thans gedaald
tot 56161 tons, het laagste cijfer sinds
22 Jan. 1921. Niettemin schijnt toch
het restrictieplan niet het resultaat af
te werpen dat er van verwacht werd,
daar vrij al&emcci de bepalingen hier
in worden ontdoken en meer rubber
ordt getapt dan bij dit plan was
toegestaan. Vooral de Engelsche plan
ters in Indie die zich bij het plan had
den aangesloten, schijnen weder de
productie te hebben opgevoerd. Thans
worden plannen beraamd om tot de
stichting van een verkoopsorganisatie
te geraken, teneinde groote f'uvtuaties
in den ïubberpriis te voorkómen,
doch ïr. vakkundige kringen betwijfelt
men of dit plan wel zal kunnen wor
den doorgevoerd, daar in Eue.-Hulie
vele inboorlingen <jie de ruMiarcuItuur
op kleine schaal beoefenen, niet tot
deze organisatie zouden willen mede
werken.
AandselenAfns'enbm rubber nolee
ren. na tusscker.tiics i.r.s te zijn terue-
161 1/2. Kendo".' I.emboe 197 1.2 te
gen 197 12. Ooit Java Rubber 210 5/8
tegen 211 1/2, Scrbadjadi 291 tegen
290.
Voor Scheepvaart-aandeelen wns de
.stemming evenmin opgewekt.
Volgens het janrvcr?!n2 der Kon.
Holl. Llovd zijn er teekenen, dat de
verhouding lusselti-ii vraag en aanbod
van scheepsrulmte normaler wordt
en dat het surplus non t.>nm«ro ver
dwijnen zi!. doch over het algemeen
wordt geklaagd dat de t-«renwoordig
geldende vrachtprijzen t? hag rijn om
de exploitatiekosten te dekken. Aand.
Holl. Amerika lijn noteeren 110 1 2
tegen 111. Kon. Root 69 tegen 72,
Nod. Scheepvaart Unie 116 5.8 togen
117. Tabaksnandeelen waren, vooral
tegen het einde der week sterk aange
boden. op de verwachting dat de nog
to veilen partijen tabak eon telgur-
stelleiide priis zuilen opbrengen, ter
wijl de berichten over den r.ieuwei:
oogst ongunstig luiden. Daarbij kwair.
het bericht dat ook de Senembah ovpi
het afgeloopen jaar geen dividend uit
'keert, waaren dv-:« aandeden var
294 1 2 tot 2S5 terug liepen. Aand.
Deii Mij liepen van 281 lot 272 3 i.
Deli Bat. van 323 1 2 tot 314 terug.
Voor Holl industrieel" aandeel- n
as de belangstelling zeer gering en
de fluctuaties bleven dientengevolge
binnen enge grenzen beperkt. Aand.
r.-.le Suik'.r noteer«-:>. 119 t-penl'-'O
Gouda kaars, n 91 3 i tegen 90 1 '8,
l'hiiips lamp- n 255 1 2 tegen 2.VJ 3 4.
uracils 67 2 te.mn 66 1 4. -Ymd. N-
Ind. Portland Om ut verl -L-ro.-n
van 103 tol 10S 1.4.
s een weifelend begin konden Am.
Ind. aandoe!en iets in koers yerbete-
vn. voornamelijk <u> het bericht dat
ie Federal Reserve Ranken, op grond
.•au de berichten uit alle deelcn van
het land die aantoonen da: do zaken
zich op een gezonden grondslag ont-
.ik kol en. besloten niet tot verhoo-
JnKvan b.el-herdifconto over to Kaan.
Comm. Steels noteeren 100 3M tegen
100 3/4Studebaker 113 3 S tegen
119 Am. Smelting 60 tegen 5S 3 1.
Ook Am. sporen konden tegen het
einde der wr-ek weder in koers verbe
teren. waardoor het tevoren geleien
s'verlie< w,-ier groOtendee's kon
ten inschaalL
Op lr:: bericht dat snoedig t t her
vatting der rentebetaling der Mess-
r konden rVo" waarden .ets in
Staatsfondsen en stedelijke lecn'.n-
i-kwen priifhoudend.
Gold op p-'oh t'ga'ie noteert 3 1/2
Stadsnieuws
Twee wetsartikelen
Opheffing van armen.
Ouders en kinderen
„Indien ondersteuning wordt verleend,
wordt zij verstrekt in zoodanigen vorm
en zoodanige mate als met bel oog op
de behoeften en do persoonlijke eigen
schappen in verband niet do omstan
digheden van den arme het meest gc-
scht is om hem wederom iu staat
le stellen, in het onderhoud van zich
en zijn gezin te voorzien".
Zoo luidt alinea 1 van art. 29 der
Armenwet en armbesturen, ook het
Haarlemschc, handelen zooveel moge
lijk in overeenstemming met dit voor
schrift, dat de zoogehuamde „ophef
fing" van armen régelt, waaronder
dus verstaan moet worden bij voor
beeld het verlcencn vun steun aan
ion bij het opzetten -van een zaak,
T algemeen oUs het oprichten van
armen, zoodat zij langzamerhand zich
zelf geheel kunnen redden.
En dit opheffen is een zeer mooi
werk, dat dikwijls zeer bevredigende
verheugende resultaten oplevert,
buitenwereld verneemt niets vat:
dit onderdeel van „armenzorg". Do
gevallen worden in de bestuyrsverg:
dering besproken en beslist, in ove
leg met het betrokken lid van het
Armbestuur en den gesteunde.
Deze soort armenzorg wordt door
do ondersteunden óp itoOgC-n prijs
stcld; zij is dan Ook niet zuó stui!
Is de gewone h'ulpvcrlccniug, w
ij men slechts dc hand heelt op to
houden en verder zelf niets c'
kan, maar eischt inspanning en
tialief van den gesteunde.
Het mooie van deze wij zo van
dot'stcuncn is, dat dc steun geheel
hcim blijft cu daarom behoeft ook,
om eens een voorbeeld tc geven, ecu
weduwe uit den goeden stand, die
kamers verhuurt maar op e:n oogcii-
blik daarmede niet genoeg te doen
hoeft, zoodat zij in nijpende finan
cieels moeilijkheden verkeert, niet te
schromen bij het Burgerlijk Armbe
stuur aan tc kloppen.
Inderdaad, indien art. 29 dor Ar
menwet goed wordt uitgevoerd, kan
daardoor heel wat ellende voorkomen
worden. Mits dc gesletindo met alle
kracht zélf medewerkt:
Kn J)u het andere wetsartikel. In
de derde afdoeliug van het Burger
lijk Wetboek, dat handelt over „de
wejerzijdsche verpligtingen tusschen
de ouders of'voorouders en de kinde
ren en verdere nakomelingen", lezen
wij in art. 376: „De kinderen zijn vcr-
pligt, hunne ouders en andere bloed
verwanten in de opgaande linie, wan
neer zij behoeftig zijn, te onderkou-
Jen."
,,.l.u". zoo zeide ons eens oen lid van
nut Burgerlijk Armbestuur, „ieder Na-
.Icelander wordt geacht de wot to
kennen, maar wat onderhoudsplicht
betreft mag gerust gezegd worden:
weinig Nederlanders schijnen te wo
rn wat de wet daarover zegt.
Telkens stuit liet Armbestuur op do
eest zonderlinge opvattingen van
zen onderhoudsplicht.
„Waarom moet ik voor mijn moe
der zorgen?'' vraagt een jonge man.
„Ik ben ttl lang getrouwd cn vvoou al
ooveel jaar op mij zelf'"
„Hij is meerderjarig, dus heb ibj
niets meer met hem te maken!" wordf
door ouders beweerd. Zelfs worcU
zoo n meerderjarig kind wel eens bui
len do ouderlijke woning gesloten;
iral als de vader voor tien tweedon
den derden keer in het huwelijk
treedt gebeurt dit nog al eens.
Met de wettelijke U-palingen houd£
run geen rekening. Meu keut zo niei,
■f beweert ze niet te kennel).
Vergeten wordt al dan niet met
pzet -- dat, wanneer de ouders vol-
loonde inkomsten hebben, zii wette-
ijk verplicht zijn voor hun kinderen
zorgen, als dit nootlig is. ongeacht
of die kindoren al of niet meerderja-
ig en of zij gehuwd of ongehuwd zijn.
Vergelen wordt ook. dat. als de kin
deren voldoende verdiensten hebben,
op hen wederkocrig do plicht rust,
l'um oudera te verzorgen, als dezer,
niet, in hun eigen onderhoud kunnen
iorzien.
Blijft men nalatig, dan kun op" ver
zoek van hem of haar die hulp noodljt
ft de kantonrecht?-:- uitspraak doen
arbij dan tevens het bedrug wordt
tgesteld van den te verleunen steun
Iloo boter gesitueerd de persoon is, dia
voor he; geven van steun wordt aan
gewezen, hoe grootér dc alimentatie,
W ij hvbben cr vroeger al eens de
aandacht op gevestigd, toen wij een
■nderhoud met een armbestuurder in
its blad weergaven, dat vooral in den
egenwoordig> u tijd heel wat jonge
lui den onderhoudsplicht ten opzichte
van hun ouders al op zeer onvoldoen
de, ja droevige wij zo vervullen. Jonge
annen, die 40 gulden en meer
or week verdienen geven 10 gulden
kostgeld en behouden de rest voor zich.
zelf.
Maar gelukkig staan daar ook ver
blijdende gevallen tegenover, als dat
den jongen man, die f 28 er
week verdiende cn die gehool aan ziin
moeder gaf. Hij was al tevreden ulr
moeder hem een „zakduitje" gaf!
LEGEK
DES HKILS. Tn do afgrloo-
werden in de tehuizen voor dak-
hot Spasme 92 en 102. Telef.
BADEN. Tn he! Douchebodhuis aan
'ca week werden in de tehuizen voor dak.
treek 319 bnden janomen, In dat op het
/Oidsehepiein 703 cn in da! aan don Sobo-
TUINBOUW EN PLANTKUNDE.
De afdecling Haarlem en omstre
ken van dez« maatschappij vergadert
op Woensdag 30 Mei. De agenda i-r-
tneldt o.a.: Bespreking nnjaarst' tt'.c.Vn
Kleding. Modedccling omtrent de ver
siering Koningstraat. Inschrijving
open gestold >00r de bloemisten, le
den der afd. Haarlem cn omstreken).
Uitreiking gelden voor dc op dc On-
dcrüiiïv Tentoonstelling bel malde pun
ten. Onderlinge Tentoonstelling.
PLANTSOEN—ZWEMBASSIN.
Onze medewerker Kees de Moppe
raar klaagde onlangs in een gcillus-
treorden Open Brief over hot plant
soen op het Schoterboschpleiu, dat Lij
het minste regenbuitje steeds onder
water stond en deed denken aan cn
zwembassin. Nu heeft het gemeente
bestuur van Schoten opdracht gege
ven de tegelpaden to verhoogen.
ZANCKUNST EN CECILIA.
Het Gemengd Koor „Zangkunst" en
liet Mannenkoor „Caecilm" geven
Zondagmiddag in don Stadsschouw
burg eeu matinee, waar „Zangkunst"1
bet koorwerk zal zingen, waarmee zij
Maandag op hot concours to Amster
dam dun eersten prijs gewonnen hoeft.
„Caecilia" zingt dc nummers, waar
mee zij uitkomt op het concours vaa
„De Vereonigd© Zangers" op Zondag
t Juni te Amsterdam.
haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
„Deze krans", zei Vera Hopma,
toen wij den laatsten keer bij elkaar
waren, „is een ouderwetsche ipstel-
ling." En na deze opmerking keek zij
oen kring rond, alsof ze zeggen wou
kom nu maar eens op als jo durft-
Een oogenblik waren we met stom-
beid gcs'agen. Onze krans ouder-
vctschÉrger beschuldiging kan in
onzen tijd we' niet tegen een instel
ling worden ingebracht.
„Mag ik vragen, mejonkvrouwc",
vroeg Wouter metspottenden eer
bied. „waarom deze krans, naar uw
hooggeachte meening, ouderwetsch zou
zijnf"
„Omdat ze geen vacantia neemt",
antwoordde Vera.
„Geen vacantie", herhaalden wij
ouderen in koor. Het klonk als een
klasse schoolkinderen in den ouden
tijd,die gezamenlijk spa a, slee e, ho-o
placht op te zeggen.
..Geen vacantie," herhaalden de
i'ongeren, op dezefde manier, ook in
:ocr.
Blijkbaar was het oen afspraak, om
in onzen veelbepraefden kring den
splijtzwam der verdeeldheid te zaaien,
lie keek het gezelschap eens rond.
Hupstra en zijn vrouw waren niet ver
schenen. De jongelui waren tot op
den laatsten man (en vrouw) present.
Hier zou blijkbaar slag geleverd wor
den met nog onzeker resultaat.
Wij verzochten nadere verklaring.
Zij beriepen zich op den zomer die
voor kransavonden niet geschikt is,
omdat er feitelijk geen avonden meer
bestaan-
„Ha, ha," zei Wouter, ,,de zomer!
Is dit een zomer? Deze November-
kou?"
De jongelui wezen op het daglicht,
dat duurde tot na acht uur en na 1
Juni, a's gevolg van den zomertijd,
tot later dan negen uur dur^i zou.
Wij beriepen ons op de traditie. Zii
beriepen rich op de gelegenheid tot
wandelen. d;e zoo ruim mogelijk dien
de te worden gegeven. ..De jeugd kan
niet meer wandelen", zeiden wij. „Ook
om prettig te fietsen is daglicht noo-
dig en nuttig", zeiden zij. Ten slotte
dienden zij een motie in, aldus luiden
de: „De Krans, van oordeel, dat de
zomermaanden voor geregelde bijeen
komsten minder geschikt moeten wor
den geacht, evenwel erkennende, dat
zij in die dagen bij bijzondere ge'e-
genheden bijeengeroepen worden kan,
besluit oen vacantie in te stellen van
1 Juni tot einde Augustus".
Ik telde dc neuzen. Acht tegen ze
ven, wanneer de ouderen één lijn
trokken tegenover de jongeren, zou
den wij het met één stem meerder
heid winnen. Na nog eenige gedach-
tenwisseling werd de motie in stem
ming gebracht en aangenomen met
zeven tegen zes stemmen. De Van
Stuitcrcns, zich cr op beroepende, dat
zij nog tc kort lid van dc krans waren
om in zulk een belangrijke quaestïe
mee te stemmen, bleven buiten stem
ming cn het onheil was geschied.
Toen stond Wouter op en zei„Het
voorstel om vacantie te nemen, is
dus aangenomen. Ik moet erkennen",
voegde bij er met verpletterende iro
nie "aan toe „dat ik persoonlijk zeer
vermoeid, ja uitgeput ben door dc
geweldige inspanning van de krans
avonden tijdens den winter- Daarom
heb ik zooveel behoefte uan vacantie,
dat ik den dag van 1 Juni niet meer
afwachten kan en dus dadelijk, cp dit
oogenblik, vacantie neem. Kom mee,
Koos".
Ln na een algemcenen afscheids
groet: „dames en heeren, tot Septem
ber!" stapte hij de deur uit. Tante
Koosjc aarzelde even, daarna zei ze
zachtjes tot ons: ,,"t komt wel weer
m orde. boor en ging haar man
achterna, ons de hand drukkende,
want wij waren dezen avond gast
heer en gastvrouw. Onder deze om
standigheden vonden de anderen het,
na gezamenlijk overleg, maar beter om
ook heen te gaan, waarmee wij het
trouwens eens yvaren. Het zou an
ders moeilijk zijn geweest, om Wouter
en zijn vrouw naderhand tot terug
keer te bewegen en niemand van
ons wilde tante Koosjc missen.
Zou liop de voorloopig laatste
kransavond af. „Wie had dat ge
dacht I" zei ik, tocu de vrienden ver
trokken waren. Maar mijn vrouw,
practisch als vrouwen 2ijn kunnen,
gaf daarop ten antwoord: „ja, t
loopt wol een beetje sneu af, maar
weet jc, dezen keer komt. Lot niet
slecht te pas, want dc banketbakker
"heeft me met de koekjes in den steek
gelaten en wat zou een kransavond
zonder koekjes zijn i"
Hieruit blijkt maar weer opnieuw,
dut een ongciuk ook een voordeeltje
kan meebrengen. Zoo'n banketbak
ker llij zou ons zoowaar, a's het toe
val niet tusschenbeidc was gekomen,
tegenover de kransgenooten voor
goed hebben geblameerd
Ach, die onecnighcden onder de
menschen Ik heb cr gekend, die ja
renlang elkaar niet aankeken en met
eens meer zouden weten te zeggen,
waarover ze indertijd ruzie hadden
gekregentoch werd het nooit bijge
legd, omdat geen van beiden de eer
ste wezen zou! Ook zijn er, die
bij de eerste ontmoeting een tegenzin
in élkanr eekre^en hebben, om
niets, oni een ongelukkig woord dat
niet kwaad bedoeld was, om ccn
scbecvcn neus, die voor 't plezier van
den eigenaar toch niet zoo dwars
stond, of weet ik um welke andere
nietigheid en elkaar daarna met ijze
ren volharding ontweken zijn hoe
veel vriendschap is er op die manier
niet verloren gegaanHoe vaak is
het leven van lung getrouwde mc-n-
schen niet ven bijnv voortdurende
ïysseüng van spe'.dcprikkeu, kleine
haleiijkneidjes, die gewoonte zijn ge-
oorden.
Eén echtpaar heb ik gekend, dat
in zijn slecht humeur Komiek was
geworden, liet begon altijd met een
kleinigheid, in den morgen zoo om
streeks het ontbijt, wanneer de mees
te menschen een beetje prikkelbaar
der zijn, dan naderhand. Ik weet niet
hoe dat komt. Oppervlakkig gezien
zou men denken, dat menschen d:e
goed geslapen hebben en lekker uit
gerust zijn. in een aangename stem
iiiiiig vcrKceren, maar bij de meesten
is het andersom. Misschien komt het
door 't oudbakken brood en dan heeft
de afschaffing van den bakkers-nacht-
arbeid veel op haar geweten- t Kan
ook zijn, dat de meeste menschen er
tegen opzien om weer aan de dagtaak
te beginnen, maar dal renteniers en
«repensioneerden in ren opgewekter
stemming zouden verkeeren. heb ik
nooit genoord. In elk geval, het
echtpaar waar ik van vertellen wou,
kreeg op den vroegen morgen ge
makkelijk ruzie, Dat ging dan zoo,
HIJWat staat die kat weer voor
de deur tc miauwen. Doe het beest
toch open.
ZIJ W aarom moet ik dat doen Als
die kleinigheid je zoo hindert, doe
het dan zelf (staat niettemin op cn
l'jat de poes binnen).
llij is mevrouw vanmorgen niet
best in haar humeur
ZIJ Dai zal met meneer zelf wel
HIJ Aha. Begint de hooge dame
weer met haar verwijten
ZIJIk niet, het was de jonkheer,
die begon.
HIJ Mag ik de barones beleefd op
merkzaam maken, dat ik alleen een
heel eenvoudige vraag deed)
ZlO Zeker. Ais meneer de graaf
zich can nim.r herinneren wil, dat hij
mij komruauuc.Tüe, om de poes ópen
tc doen.
HIJ Mevrouw de prinses is natuur
lijk te hoog voor zoon kleinigheid
ZIJ .Ocü neen, daar ik het altijd
doe en uwe hoogheid cr nooit een
voet voor verzet- Arme poes!
llij Natuurlijk, Uwe Majesteit
zou wel willen, dal ieder om haar heen
ZIJ: Oe'h. van wat ik dce kan een
denkbeeld mai.cii.
Daarmee stokte de gedaehleuwissc-
ling, want er is nu eenmaal niets hou-
gers te bedenken aan een keizer, al
zijn er geen meer iu Europa. Hij gooi
de op dat oogenblik boos zijn krant
neer, bromde „goeie morgen" en ging
de deur uit, naar zijn werk.
Het ochtendblad heeft ook in dit
opzicht heciwat up zijn geweten. Dat
was bijna aliijti dc aanleiding, v.ai»
neer dc vrouw bet vuur opende. Want
zij begon ook wc'. Dat ging dan zoo.
ik al
niet
gen. Dricm:
cn je gromt alleen maar ja
achtei je krant.
HIJMag ik togenwoordi
reps meer rustig dc krant lezen?
ZIJ Is mijnheer vanmorgen niet
best in zijn bumcur
I1IJDat zal met mevrouw zelf
cl zoo wezen-
Enzoovoorts enzoovoorts.
Middags bij de koflic wns de
stemming normaal en den hecioit dag
"iel er verder geen onvertogen woord
meer.
Overigens waren het al'ebei goede,
Ke8chikte, aardige menschen, hijzon
der gastvrij, zoodat er voel gasten
rhtt-i» tc zijn. Maar geen hunn<
ZIJ
■nt wei
ijt bi
eder
aakte gebruik var» «I», vriendelijk
UBgeboden gelegenheid, om op de
aapkamcr te ontbijten. Toch letten
c menschen zoo weinig op zichzelf,
dat ze geen van beiden begrepen,
aarom nooit een van hun gaston
an het ontbijt kwam. Ze wisten nau
welijks meer, dat ze kibbelden.
Tegenover al deze onccnigliodon
i' iK ook eens vertellen van iemand,
ic mei buitengewone beleefdheid be-
indeld wero. Het is een jongoU
man overkomen, een beetje
zonderling, die er op uit was om altijd
nieuwe dingen te beleven. Do meeste
menschen zijn er op gesteld otn to
gaan iogecrcn in oen h6tcl dat zo
kennen. Hij niet, bij zocht altijd vreet
een nieuw, waar^hij nog nooit ^ewccst
i.\ het dan wonder, dat hij op ze
keren dag in Mei op een Ene it iu
badplaats waar hij vaker geweest
was, aankomende, besloot zijn intrek
te nemen in ccn Hotel, dat pas den
afgeloopen winter gebouwd was? llij
verwachtte er op dit vroege tijdstip
lijk nog weinig gasten, maar
cd
Dc ontvangst in Victoria was onbe
rispelijk. Dc müitre d'hotol liet hem
eenige kamers zien en zei, dat diner
was tc zeven uur.
Daar vond hij twee hcorcn, die al
aan hun diner begonnen waren. Na
dat liij gezeten w:-.s, kwamen er nog
drie. Lr waren twee tafejtjes van
twee, twee tafeitjes van een, waar
onder het zijne. Dc twee eenzamen
spraken na'.uur!ijk niet, aan do tweo
andere tafeltjes werden gedempte go-
sprokkelt gevoerd. Dc omgeving was
heul rustig en xeui' correct. Na hot
diner vond inen elkaar in con smaakf
ol salon terug-
Dat duurde zoo eenigo dagen.
h Morgens aan 't ontbijt verschenen
>ok dc vijf andere hoeren. Men bleef
>nderling op een afstand, boog be-
ccfd bij het binnenkomen cn verlaten
an de zaal. Van intimiteit kwam
niets. Wc', verwonderde het hem, dat
hij op den dag de heeren nooit aan
urand zag.
'oen liij den kruier ontmoette,
>eg deze familiaar: „Bevalt het u
:d in 't hótc', zoo ln-él alleen?" cn
lachte daarbij zoo'n bcclje.
„Maar ik ben niet alleen", zei hij,
er zijn nog vijf andere gasten".
„Personeel, ais gaston gekleed", zei
d« kruier cn lachte weer.
Dc gast vroeg don gérant to apre-
-a en na ecu beetje aarzelen viel
<ic2e door dc mand. „Ik was bang,
dat u het vervelend zou vinden, zoo
heel alleen, daarom zette ik wat fi-
guranten o:n n heen. U neemt het
'toch niet kwalijk'."
De g.-.-f had gevoel voor humor- llij
sag iu.e z.;ii medegasten plotseling
in kcllr.'-rs vo.-andoid. bet ?o«lfehap
bedienden, 't liótel was zóó good, dal
alle pasten hot recommandeerden, zoo
dat het den hcc'-cn zomer vol wns.
Misschien kan dat recept to pas kó
men in een of ander ycriutcn Schei
vcningsch hótc!.
FIDELIO.
kofier droo
„Zoo antwoordde hij. Meer niet.
