HAARLEM'S DAGBLAD Buitenlandsch Overzicht WOENSDAG 13 JUNI 1923 DERDE BLAD ZAL HET NOG TOT EEN GEMEENSCHAPPELIJK ANTWOORD DER GEALLIEERDEN AAN DUITSCHLAND KOMEN? ERNSTIGE MEENINCSVERSCHILLEN TU33CHEN ENGELAND EN FRANKRIJK. HEFTICE DEBATTEN OVER DE SCHADELOOSSTELLINCSQUAES- TIE IN DE BELCISCH E KAMER. NA DE REVOLUTIE IN BULGARIJE, mededeel]ïigc-ri. uit ï.ondcn is dit offi cieuze bind veel heftiger. Het spreekt daarin van den verfoeilijken invloed van de humanitaire ideologie van Ce cil en MrKenna en voorspelt nog nieu we moeilijkheden. Het gedrag van Baldwin wordt cynisch genoemd. Men verwacht thans te Parijs met ongeduld het antwoord van Rome, dat dezelfde Fransche nota ontving Londen.' De Dultsche Rijkskan selier over het lijdelijk verzet. De rijkskanselier hield in. Karlsruhe een korte rede, waarin 'hij oo.< sprak over het door Frankrijk gcwenschte op geven van het Iij'dclijk verzet. Cij weet zc-ide hij. dat cr voor den Duitschcr, die zijn kinderen een vrij Duitschland wil nalaten, geen andere weg kan bestaan dan deze, dat men de vreemde' mili tairen met een „neen" ontvangt. J>it „néén" is niet eens door de rijlcsregee- ring •uitgesproken, maar door het gc- heele Duitsche volk, en alle volkspai tijen in het bezette gebied moeten we ten, dat achter hen het geheele Duit- serie voik staat. Niemand in het bezette gebied, hoe hij ook moet lijden, mag al leen staan. Gij weet, dat ook jong bloed uit Baden' aan de Roer vergoten is. Nie mand denkt er aan, zijn vaderland prijs te ge-ren; allen zijn vastbesloten den weg te gaan, dien de Duitsche regce ring: sedert it Januari gegaan is. De- kanselier zeide verder, „dat de passieve afweerstrijd, die eenmaal be gonnen is, ook moet worden doorgezet. De tegenstand komt uit de bevolking zelf vóórt; hij is entstaan uit het ver langen naar vrijheid, naar eenheid en uit de liefde voor het Duitsche rijk. Wij willen geen plotseling afbreken van liet v.erzet, wij willen een rechtvaardige op lossing. De rijksregeering en de par tijen van den Rijksdag kennen geen compromis in het vraagstuk van de toe komst der grenslanden van het Duit sche rijk." In de Belgische Kamer hadden belangrijke debat ten plaats. De Kamer behandelde naar de correspondent van Dc Telegraaf seint - - de begrooting van Buitenlandschc Zaken. De socialistische afgevaardigde oud-minister Vandervclde oefende cri- tiek 'uit op de bezetting van liet Roer gebied. „Wij rijn cr," zoo zeide hij, „doch in het belang van den vrede moeten wij naar middelen zoeken om er uit te komen. Wij hebben „eenige vrees" voor de politiek van Poincaré. •De minister-president van Frankrijk heeft minder haast met de beëindiging der Roerbczetting dan de Belgische re geering." Spreker betoogde verder, dat de Duitsche socialisten gunstig ge stemd zijn ten opzichte van een verzoe ning en spreker gelooft, dat het socia listische Fiankforter program een ba- van'bespreking zou kunnen vormen. Sprekende over de nieuwe Duitsche ota, zeide iVanderveldc„Wij s'.aan thans tegenover een nieuwe nota. welke wezenlijke garanties biedt, die de En- gelsche regcering wel niet geheel vol doende acht, doch die volgens üaar nochtans een basis voor besprekingen zouden knnnen vormen," Vanderveld<j zeide. voorts „Ik kan niiet begrijpen, dat -do regeering besprekingen, welke De Revolutie in Bulgarije. noodzakelijk moeten plaats vinden, af hankelijk sleit van dc beëindiging van het lijdelijk verzet. In de communique's heeft men verklaard, dat men zoolang in. het Roergebied zal blijven, totdat de Duitschcis geheel betaald hebben. Dit wil zeggen, dat men territoriale garan ties wil behouden, zonder er aan te denken, deze te vei vangen door com- merciCele garanties. Een dergelijke laak verwondert rrsij te meer, daar de Belgi sche regeering sedert eenigen tijd een ander standpunt is gaan innemen,. Zij heeft de commercieele garanties aan vaard en dit aeeft geen onbevredigen de resultaten gehad. Het schijnt echter, dat dc Belgische regeering thans de po litiek dei Fransche regcering volgt en het standpunt .-.van generaal Degoultc aanvaardt; die verklaart, dat men het Roe/gebied niet zal veriaten, voordat Duitschland zijn be'.alingsverplichtic- gen volkomen heeft nageleefd. De on dervinding moest u echter de oogen opener.. De bezetting duur: 'kans reeds cenige maanden en zij heeft ons nog steeds niet datgene gebracht, het geen men ons voorspelde, leest het geen men in de bladen schreef. Gaat uw eigen gedachten na. Men heeft de betalingscapaciteit van Duitschland verzwakt, dat is een der economische gevolgen der bezetting. Doch er is meer. De val van de mark, de alge- r.ieene verarming, de langzame uihner- geling van diL groote land, de onder gang van. den middenstand. Op den dag^ waarop Duitschland zal zijn ge dood, zei zijn lijk de geheele wereld ■ergiftigen. (Interrupties van rechts links.) „De ellende breidt zich dagelijks in Duitschlanduit, van alle kanten worde het land met den ondergang bedreigd. overal worden de bewapeningen uitge breid. de militaire lasten worden bij dea dag grooter. in geheel Europa neemt de reactie dreigende vormen aan. (In terrupties.) Lcmonnicr: „De ellendige toe stand in. Europa is tc wijten aan Duitschland, het is 't werk van Duitschland." (Algcmcene woordenwis sélingeh). Vandervclde: „Op grond mij ner argumenten ca sprekende tot een regccnag, die zich bewust is van haar verantwoordelijkheid, heb ik gezegd dat' cr onderhandeld moest worden, ea dat wij van onzen kant vast bcsloiea. zijn, dc taak der regeering niet zwaar der te maken. Er moet op twee voor waarden onderhandeld worden ten eer. ste moet er een schadevergoedingsplan zijn. Hieraan werkt gij allen. Voorts moet men trachten de instemming der entente met dit plan te verkrijgen." •Spreker verklaarde ten slotte d.t: de so cialisten me', de regeering zullen mede- gaan. indien deze een verzoening wensobL (App'aus van de banken der sociriislen.) Na Vanderve'de voerde de minister van! Buiteniandsche Zaken. Jaspar, het woord: „Ik begrijp," zeide hij, „dat VanderveMa voor dit debat heeft nagegaan, welke ge volgen de kwestie der schadeloosstel!kg voor Belgiè heeft gehad. Ik erken, dat deze kwestie een vorderfeüjkeii ictlosd uitoefent op het economische en politieke leven der naties. De oplossing van dezs kwestie is inderdaad van uiterst urgent belang. Er meet een definitieve regeling komen, doch deze moet voldoening schen ken aan de volken, welke de slachtoffers van den oorlog zij'n geworden. Het is dïk- Iijls goed en nuttig te spreken van eat\ solidariteit van do wereld eu van Europa,- Niemand zal Van.dervelde tegenspreken Het gaat nu spannen tusschen Enge land en Frankrijk, omdat nu gekozen moet worden wat men met hei Duit- gche aanbod moet doen. Nog is 'het niet beslist. hoe de geallieerden zul len handelen met het Duit sche aanbod. *Jit Londen wordt ons gemeld, dat het Ëngelsche kabinet zich bezig hield met dc fundamenteele verschillen tus schen de Britsche en de Fransche hou ding tegenover de laatste Duitsche ichadevergoedingsnota. Engeland acht de nota onbevredigend, doch is voor een bespreking tusschen de geallieer de ministers tol het vaststellen van een gemeenschappelijke pohliek. Frankrijk is niet bereid van zijn politiek in het Roergebied af tc zien. Het voorgestel de compromis wordt thans vooiioopig besproken door de geallte'erdc deskun digen. Over het onderhoud, dat Curzon met «Je gezanten van Frankrijk, Belgie en Italic had, deelt de „Daily Telegraph" mede, dat Sl. Aulaire, de Fransche gezant, Curzon een schriftelijk memo randum overhandigde, waaruit blijkt, dat Poincaré onverbiddelijk op zijn standpunt blijft staan en als voor waarde zelfs voor onderhandelingen tusschen de geallieerden stelt, dat het jlijdolijk verzet in Duitschland moet ophouden en dat, zelfs indien Enge land medewerkt en van Duitschland intrekking van het parool iol lijdelijk A'erzet vraagt, het daarvoor geen te gemoetkomingen moet verlangen, ol voorwaarden moet stellen. Frankrijk vraagt niet-alleen intrekking van dit parool, maar ook intrekking van de straffen, waarmede degenen bedreigd Avorden, die aan Frankrijks eischen gehoorzamen of steun verleencn. Ten slotte deeldó St. Aulaire mede. dat Frankrijk niets prijs geeft van zijn aanspraken op een aandeel van de 2G milliard in obligaties A en B. en ook geen vermindering toestaat van zijn aandeelin de obligaties C. tenzij Frankrijks schuld aan Engeland en de II. Wie wandelt, in park of stad, wordt er door getroffen, dat hij zoo weinig kiniereu ziet; daaraan weet men zich wel in Frankrijk, liet land waar de geboorten, zooals ik niet lang geleden in een statistische oi>- eave las. met een minimum het ge tal der slerften overtreftmen gelooft hier aan de waarheid er van Wel zien de babies die men ziet, er buitengewoon gezond en welver zorgd uit, maar gezellige families; va der. moeder en oen troepje grut, il< mocht ze niet ontdekken - ja toch, éénmaal in een stil buileiï-achtig stadsgedeelte, de ouders met zes kin deren. maar voor dat wonder uraaide ieder zich eens even om, om Ie zien of 't wel heusch waar was! 'i elkens zeide men mij, dat in deze dure tijden, groote gewinnen veel te kostbaar wa ren. Vooral als men de kinderen goed .verzorgen en hun geven wil wat hun toekomt schijnt dit niet tc gaan 'jammer voor dit land. Het beeld van Nancv zou niet vol komen zijn, indien ilc u ten slotte niet sprak van het ..Nieuwe Nancy", dit is een geheel modern gedeelte, met een enorm park. drie kerken, militair hos pitaal en ook het. Bad-Nancy, daar kan men in een overdekt bassin zwem men en baden in natuurlijk warm zwavelhoudend water, dat zoo aan de bronnen opwelt. Het is door den oor log in zijn 'bloei gestuit maar men ver wacht in de toekomst voel van dit nieuwe stadsgedeelte, dat tot de schoonheid en belangrijkheid der stad zal moéten bijdragen. Nu ge zoo'n beetje thuis zijt in Nan cy, ga ik u vertellen van mijn eerste bezoek, bij dien bescheiden, maar ze ker meest wereldberoemdeu barer in woners. Mons. Emile Coué; die nu ook in ons land de algemeens belangstel ling voor zijn genezingsmethode heeft gaande gemaakt. Dus op dien morgen -een blauwen; hemel, groote grijs witte wolken hier en daar de zou be schijnend het Plein Stanilns, een fel le schittering gevend op liet verguld der hekken, verlieten we per extra rammelende tram die voornaamheid uit vervlogen tijd, om ons naar een voudiger buitenwijk te begeven, waar in alle bescheidenheid een grootheid van geest zijn genezend werk doet, een grootheid die niet behoeft onder te doen voor die van wereldsche vorsten, al arbeidt ze in het verborgene. Want dit geldt althans nog steeds voor het land zelf werd ooit een profeet in eigen Vaderland geëerd Uit Dene marken, Engeland, Holland, Amerika, Zuid-Afrika, een vorst zelfs uit En- gclsoh-Indië. overal vandaan kamt de lijdende menschheid cm persoonlijk van den heer Coué zijn heilbrengende leer te vernemen, maar in de stad zelf? Zeker er komen, meest Maandags en Vrijdags, veel hoeren en eenvou dige, lieden uit den omtrek op de drie- Vereenigde Staten in gelijke male wordt verminderd. k Ook de Belgische gezant drong er op aan, dat er een eind zou komen aun het lijdelijk verzet en gaf in over weging, dat Engeland zonder houding in het Roervraagstuk principieel op te geven, zich om practische overwegin gen zou aansluiten bij Frankrijk en lielgie, nu de bezetting reeds vijf maanden heeft geduurd. De diplomatieke medewerker van de „Daily Telegraph" acht het onwaar schijnlijk. dat St. Aulaire verdere be sprekingen over het Fransche of het Belgische plan zou hebben afgesne den. De „Manchester Guardian die eveneens een overzicht geeft van Sl. Aulaire's uiteenzettingen, vult de me- dedeelingen van de „Daily Telegraph" als volgt aan: Hoewel de medewerking van Enge land bij het vragen van een capitu- leeren van Duitschland een voorwaar de voor onderhandelingen tusschen Frankrijk en Engeland is, vraagt Frankrijk op geen enkele andere wij ze aan Engeland stappen te doen om een einde te maken aan deii passie- ven tegenstand. Dit is een vraag, waarbij het Fransche prestige is be trokken, en die alleen tusschen de Fransche en Duitsche regeering kan worden opgolost. Sfc. Aulaire geeft echter in overweging, een niet-officiee- len druk op Cuno in deze aangelegen heid te doen oefenen door don Engcl- schen gezant te Berlijn. Het gezag der (lommissie van Herstel moet geëerbie digd worden en kan niet vervangen worden door eenig ander internatio naal lichaam, of op ecnig andere wij- zo. Do „Manchester Guardian" schrijft in verband hiermede, dnt de Engel sehen het onmogelijk achten, een volk dat zich verhard heeft tot een tegen stand welke geen leger kan breken, te vragen zich over te geven. De Duitsche regeering kan niet heioven. of het zal capituleeren en een poging daartoe zou het onmiddellijk aftreden van C.u- of viermaal daags gehouden bijeen komsten, maar buiten dat soort men sdien is monsieur Coué hier weinig he kend. Spreekt, ge er over in éen win kel of met degenen die ge toevallig •ontmoet, dan kennen ze nauwelijks zijn naam. Ja, een dame die od 200 meter afstand van zijn huis woont, wist tot voor enkele dagen van des hee- ren Coué bestaan niet af! Hoe 't zij, we wilden zelf dezen man zien te mid den van zijn genezingswerk, uit zijn mond hooren die allereenvoudigste, maar toch van b ij n a onbegrensde werking getuigende methode. Intus3chen brengt ons de vervelooze, rammelende tram na een twintig mi nuten in de Rue .leanne d' Arc, waar we op aanwijzing van de vrouwelijke conducteur, in blauwen uniform-man tel en soldaten muts, doch heel niet onbeschaafd, eon verzorgd kapsel even uit haar Hoofddeksel te voorschijn ko mend, spoedig het huis van monsieur Coué ontdekten. In de stille straat, waar, achter hooge muien het paars en wit van bloeiende serin gen zich even vertoont, ligt één van een blok van twee, de woning die we zochten. Zooals hier gebruikelijk is. alles gesloten, ongezellig, wat grauw en groezelig; de neergelaten rolluiken doen ons toch even vreezen dat de heer Coué niet te huis is. Onze druk op de bel van het hek dnt 't kleine tuingedeeltc vóór het huis afsluit, wordt gelukkig beantwoord door do komst van een vriendelijk glimlachen de vrouw, „Madame Marie" gelijk we nader vernamen, een trouwe ziel, die naar meester eu zijn leer blijkbaar oprecht is toegedaan. Op onze vraag of monsieur Coué thuis is en of we een séance" Kunnen bijwonen, zegt ze ons, dat er spoedig een zai beginnen, en met haar wandelen We den ach ter het huis gelegen tuin door. M. Coué is een groot liefhebber van bloe men, een zandig achterwegje steken we over, en dun nog een poortje door, en aan onze rechterhand ligt een klein gebouwtje, dat we met vele anderen binnengaan. Sommigen wachten daar in het kleine kamertje rechts van de deur, anderen in den tuin. Even voor de komst van M. Coué. gaan #llen de kleine primitieve trap op, voorbij een ta.feltje met wat lectuur, het hoekje van M. Couc, en de werken van Bau- douin. Boven, een soort portaaltje of voorkamertje, daaraan grenzend een grooter, maar toch nog klein en laag vertrek; spoedig zijn beide geheel ge vuld, geen plaatsje onbezet. En wel eigenaardig is de eerste indruk dien ge hier krijgt, en meer dan van iets anders zijt ge onmiddellijk verzekerd, dat hier althans uiterlijk vertoon of ceremonieel geen factor is. C4roo- ter eenvoud bijna armelijke eenvoud, laai. zich niet denken. Houten bankeu of rieten stoelen en klapstoeltjes ter- •aanvulling langs den kalen muur; no ten govoljje hebben en vermoedelijk het aftreden van een coniniunistischsu opvolger. De vraag lijst al weer: Wenscht Frankrijk schadevergoeding, of den ondergang van Duitschland? De toestand is zoo wordt uit Pa rijs geseind ernstig en de moeilijk heden worden groot. Zoo luidden de eerste mededelingen, te Parijs officieus veistrckt, toen heb' bericht kwam van het besluit dor Britsche regeering. Men vat dit besluit aldus samen: Engeland verwerpt alle tegemoetkomende Fran sche denkbeelden; het weigert te be ginnen met het staken van het verzet aan de Duitschers te vragen, het geeft de mogelijkheid toe met Duitschland te onderhandelen op den grondslag der jongste Duitsche nota; het aan- vaardt het Duitsche voorstel om een onderzoek in 1e stellen en stemt alleen in in tergeallieerde besprekingen toe als men tot overeenstemmi.ug komt over de co.nclusies van dit, onderzoek. Eerst dan zal het met Daitschland gaan spreken over het cijfer der beta lingen en zal liet- dit land aanraden zijn verzet te staken. Men is in. Frank rijk van oordeel, dat Baldwin aldus liet Standpunt ongunstiger maaier, dat zijn voorgangers tegenover Frankrijk hebben aangenomen. Er blijft weinig hoon over, dat het intergealli&erde opi treden zal worden hersteld, rriaar En geland zou den toestand nog erger kunnen maken door onverhoeds een regeling te eischen van liet vraagstuk der intergeallieerde schulden. (Wij feokenen hierbij aan, dat vol gens de laatste berichten uit Londen nog geen vaststaande» beslissingen door het Encelsche ministerie z in ge nomen, zoodat de Fransche bezorgd heid voorbarig is red. IT. D.) De Fransche bladen vcroordeeleri schier eenparig de onverzoenlijkheid der Britsche houding tegenover Frank rijk. Zelfs de radicale bladzm, die de bezetting van net Roergebied afkeur den. merken op. dat Baldwin Duitsch land te veel begunstigt en moeilijkhe den berokkent aan de Fransche regee ring. „L'Oeuvre" schrüff. dnt Engeland door de onaannemelijke Duitsche voor "tellen aK grondslag van onderhandel ling tc aanvaarden, een ernstig con flict schept, dat kan leiden tot, de wer kelijke ineenstorting van 'het Verdrag van Versailles. De „Matin" verklaart, dat de Brit sche regeering, door voor te" stellen te onderhandelen zonder dat. het Duit sche rijk bukt en zonder dat de grocte industrieel en capitulecren. iets van Frankrijk vraagt wat zij niet van het' Eugelsche volk zou durven vragen, want (lit zou beteekenen. dat de Fran sche overwinning vernietigd werd en dab aan Duitschland reeds thans gele genheid werd gegeven voor zijn re vanche. Blijft Engeland er dus hij Duitschland aan te moedigen het ver zet als rechtmatig te beschouwen, dan mag het 2ich niet meer beklagen over de gevolgen van den cconoinischen strijd, door Frankrijk aangebonden. De „Echo de Paris" gelooft, Hat Baldwin de Fransche politiek niet heeft begrepen en noemt het betreu renswaardig, dat de tijd nog niet ge komen is om de Britsche en de Fransch -Belgische formules met elkaar in overeenstemming te brengen. In zijn waaraan 'boven ons hoofd op een kar tonnetje de woorden: Tone les jours a tous points de vue je vais de mieux en mieux". (lederen dag in alle opzich ten word ik beter en beter). Hier en daar hangen eenige stukjes verdorde hulst en wat geel geworden mistletoe om het electrisch lichtje <lat in 't midden van het plafond afhangt. Daar zitten wij, wachtend op de* komst van M. Coué; cu voelen ons dadelijk aan gedaan door de atmosfeer van welwil lendheid en deelneming die er heersc.ht, Allerlei soort menschen: céu met kruk ken, die zooals we later melkten aan oen meisje van een jaar of 13 toebs- hoorden. Moeders met kinderen, een voudige zielen, vrouwen en mannen uit het volk, een enkele uit de ge goede burgerij. Hei toeval, zoo dat er al is, wilde dat het eerste wat we hooren ouz,e eigen landstaal is, v ij zitten naast twee Hollandsch e dames, een uit Rotterdam, en een uit West- Indië, met wie wij natuurlijk dadelijk in gesprok raken. Lang duurt dit niet, want even gestommel op de trap, cn monsieur Coué komt binnen. Geen im- poneerende persoonlijkheid: even ge bogen is zijn houding, het haar grij zend, kleine doordringende oogen, ge tuigend van humor cn levenslust, met de meest vriendelijke uitdrukking Niemand heeft minder van een toovennar of hypnotiseur dan de ze man, zonder eenige humbug of op smuk. is ilij de eenvoud zelf- .Ta. als ge mij vraagt,wat 'fc hooDdkenmerkvan deze bijeenkomsten is, dan zeg ik: zij staan onder liet toeken van eenvoud en goede gezindheid: twee dingen, die zeker wel persoonlijke eigenschappen van M. Coué moeten zijn, en die mee een groot maar toch rationeel optimis me stellig een weldadige, zoo niet heil brengende atmosfeer scheppen. Merkwaardig is dan ook, hoe ieder belang stelt in de beterschap van den ander; er is een oprecht verheugen in. dat geen jalouzic kent, maai integendeel aanstekelijk werkt en bemoediging geeft aan hen die langzaam den weg van he lerschap betreden, lniusschen kijkt M. Coué zijn menschjes eens aan, cn be gint bij dc rondvraag, waarbij ieder zeer in 't kort, zijn wonden cn kwalen mee deelt, of van zijn verbetering getuigt. Al rondgaande belooft Mr, Coué aan som migen genezing, anderen verbetering want hij belooft nooit meer dan rede lijkerwijs tc verwachten is maar allen- bemoedigt hij. .Aan het meisje, met <lc krukken be looft hii verbetering zij moet dikwijls zonder krukken in de kamer zich oefe nen door het hiermee gewonnen ver trouwen, zal ze hei loopen ook buiten kunnen volhouden; maar hij belooft geen herstel voor hare misvormde boe nen. Een j'ongetje. met nierlijden, kan ge nezen als hij zijn auto-suggesties goed maakt. Tot een meisje dat stottert, zegt hij, dat ze niet bang moet zijn en nooit een wilsinspanning moet doen„zeg tot je zelf: ik kan goed spreken, het is ge- makkelijk dan zal het vanzelf goed gaan. Dc woorden moeilijk, onmogelijk, ik kan niei, moeten we nooit'meer gebrui ken. Het is geen Fransch, noch En- gelsch, noch Hollandsch Fransch, En- - gelsch of Hollandsch ishet is ge makkelijk, i k k a n. z/T-ot" de moeder vaneen meisje, cl a t niet spreken kan, zegt' hij, dat zij dit haar kind nooit meer mag voorhouden. Me: dit telkens te herhalen heeft zij haar kind steeds de verkeerde sugges ties (indrukken, gedachten) gegeven. Bij al zijn gemoedelijkheid kan M. Coué ook gedecideerd en. kortaf optre den, waar hij dit noodig oordeelt, b.v. als men zijn raad niet opvolgde, zonder evenwel ooit zijn geduld ie verliezen. Hij spreekt dan weer zoo meer uit over tuiging dan uit ergernis. Nadar, allen een beurt gehad hebben, bsgint de algemccne toespraak, waarin M. Coué zijn denkbeelden uiteenzet, onder het voortdurend rollen cn roo- kert van cigaretjes dat. 'c :s eigen aardig, ge gaarne voor lief neemt, als een ia uw oog misschien menscbclijkc zwakheid, die ge dien man in zijn leven van onafgebroken weldoen gaarne gunt, of ook, omdat 't hier alles zoo volmaakt natuurlijk cn ongedwongen toegaat, Voor alles legt Monsieur Coué er den nadruk op, dat hij geen „genezer" is, maar een gewoon mensch, r.iet in het bezit ven buitengewone krachten een i leeraar. cic de menschen onderwijst hoe zij zichzelf kunnen genezen cn ge zond houden. Ziehier eenige van zijn uitspraken van dien morgen een losse greep uit vele „Het denkbeeld van de ziekte, dc moeilijkheid, schept de ziekte, dc moei lijkheid." „Wanneer tr.cn geen resultaten ver krijgt, dan ligt dat niet aan de methode maar aan de verkceide wijze waarop ze wordt toegepast." „Het komt aan op de wijze waarop ge liet instrument gebruikt. Een uitste kend geweer is tot niet; nut in de handen van een ongeoefend schutter." „Men moet de formule opzeggen op een zoo eenvoudige, kinderlijke wijze als mogelijk is cn zonder inspan ning." „Hoe meer men zich inspant om tc slapen, hoe minder men slaapt." „Door wilsinspanning bereikt men meesial het tegendeel van wat men w enseal." „De auto-suggestie en de geneeskun de, wel verre van vijanden te zijn. zijn bevriende zusters, die elkander weder- keerig moeten helpen." Zoo zou ik u nog meer gezegden 'kunnen opsommen, die ilc dien morgen hoorde, en die mij troffen, als iets Jiieuws, doch ik doe beter met u. ter verklaring twee dingen mee te dcclcn. Ten eerste, dat ge niet u moet laten afschrikken door het woord suggestie of auto-suggestie. Ge weet dat de geheele methode is een methode van wat M. Coué noemt: Bewuste auto-sug gestie, wat dan zeggen wil, dat wij bewust, gezond, optimistisch, posi tief hebben te denken, in plaats van zooals wc maar al te veel gewend zijn, ons bewustzijn te vullen met gedachten over ziekten, ongeluk en allerlei narig heid. Ge ziet het is eenvoudig I Wc mo gen onze gedachten maar niet laten gaan zonder stuur of leiding, als een paard zonder teugels evenals ge dan met uw wagen in de sloot terecht komt, hebt ge aan uw denken teugels aan tc leggen, en het te bestieren, opdat ge op den weg van geluk, opgewektheid, gezond heid zult wandelen. Ten tweede: de z.g.n. „formule" is niet anders dan de woorden, die wc aan den wand las,és»„lederen dog, in ieder 'opzicht (d.i. lichamelijk èn geestelijk) word ik beter en béter." Door deze op de aangegeven tijden, een zeker aantal malen :e herhalen, maar vooral op de door M. Coué voorgeschreven wiize, kun nen wc v. onderen van gezondheid en har monie bereiken, en zoo al geen volko men genezing, dan toch verbetering van menige kwaal Dit lijkt u misschien vreemd. ongelooflijk, oppervlakkig? Doch :k verzeker u, dat de grondslag er van is een psychologie dieper dan ge kun; vermoeden; en dat niet alleen ja ren van studie door M. Coué aan dit onderwerp werden gewijd, maar dat hij daarmee de stichter werd van dc z.g.n. ,.N i c u w e School f. an Nancy", die thar.s meer en meer erkend wordt.door de knapstcn op he: gebied dek zleïkua-. cle. Ik zal u niet e: moeien met lange uiteenzettingen, die uit den aard der zaak toch vele open vragen zouden laten, cn velen uwer maar niet zoo dadelijk zouden bevredigen, doch geef hun, die zich zulks kunnen veroorloven, den raad gaat naar Nancy en overtuigt u persoonlijk vaii dc uitwerking dezer eenvoudige methode, en gij die dat met kont, neemt voor ditmaal de mede- deeling van een ooggetuige voor waar aan! Denkt aan den appel van Newton Dat was ook een heel eenvoudig gebeu ren, maar van de toepassing van de daarbij ontdekte wet, waren de gevol gen onafzienbaar; en dat zullen ze niet minder zijn van dc door M. Coué ont dekte \yet die hij voor de praktijk tot zulk een grooten eenvoud wist terug te brengen. En dat is juist wat haar zoo ..praktisch" maakt. Keeren we teru? tot onze bijeen komst. waar M. Coué nu bezig is. de voor het. eerst aanwezigen de ..han- denproef" te laten uitvoeren, ter over tuiging van de kracht eener volg e- h o ud en gedachte. "Zoo ervaart ieder persoonlijk, dat het o n m o g e- 1 ii k is de tot het. uiterste gespannen, ineengevouwen handen te openen, in dien hij cle gedachte heeft, het niet te k u n n e n. Spreekt monsieur Coué de voorden: ..ie peux les ouvrir". ik kan ze openen en denken we het met hem, dan lukt dit ook onmiddellijk, eigenaardig is. dat, wie reeds eerder d:e gedachte lieeft. ook reeds vóór dat M. .Coué het zegt. de vingers van elkaar gaan een des te sterker bewijs, dat lief niet aankomt op wat de leerao.r denkt, maar dat onze éigen gedachten hunne uitwer king hebben er is dus geen sprake van hypnose of van het opdringen van gedachten van anderen, (in dit geval M.Couéj gelijk men wellicht vermoedt. ADs ge door deze proef dit hebt leeren begrijpen, ziït ge niet meer dezelfde mensch. zegt M. Coué. Want ge weet nu d3t ge meester zijt of kunt zijn van uw geheele wezen en dit zegt wat 1 Na nog eens de aandacht gevestigd te hebben od enkele goede resultaten in korten tiid verkregen: een spoor beambte vertelt hoe hij in 8 dagen van slapeloosheid .en slechte spijsver tering is genezen een jongetje, dat moeilijk leeren kon ging in 8 weken 10 plaatsen vooruit op school en kwam van de 3c'e op de 26e plaats te zitten. En later, na 3 weken (dit zeide he; kind zelf) was hii weer 10 plaatsen vooruit gegaan. Dan verzoekt M. Coué ons allen de oogen te sluiten om onafgeleid te kunnen Tuisieren naai' hetgeeji hii ons nu pp zijn rusti- i gen. zachtcn toon zal zéggen. Dit zijn de zoogenaamde „algemeene sugges ties" d:e ge in het boekic „Zelfbe- heersching" woordelijk vind; weer gegeven hetzelfde voor iedere bijeen komst. Zij betreffen een algemeenen gezondheidstoestanden hii voegt er hier en daar een goedje gedachte en raad biï voor lien, die voor bijzonde re kwalen of moeilijkheden hulp vaa noode hebben. Men voelt zich rusti? gestemd, luisterend naar bet zacht ge praat van dezen man. die zich ze'r maar een heel gewoon mensch vindt, doch dien wiï juist om dien eenvoud in zijn optreden en dat heel onper soonlijke van zijn wezen, zoo zeer be wonderen. En in u ien wij ofschoon hii over godsdiénst niet spreekt, ieder volkomen vrijheid van religieuss overtuiging latend zoodat Maho- medaan, R.-K. priester en Protestant, zonder.onderscheid als leerlingen aan wezig kunnen zijn en ook werkelijk daar zijn. een levend voorbeeld z.ieu van een. wat wij liefst „Christelijk", leven noemen. Tenminste ik kun me dat Jiie'. beter denkeu. den in een le ven van volkomen dienst aan de menschheid. een leven geheel van toe wijding. Hii ..geeft" immers met vol'.e maat aan dc menschheid - haar den weg toonend tot de heerschappii over zichzelf en dat is toch zeker een schat van groote waardeen hii gee't dien om niet. Want, dat maj ik niet nalaten u te vertellen,: het zijn altijd „séances collectives et gratuite?"Ge zamenlijke, koste'loozfl bijeen komsten. Een gifi voor het nieuwe en grootere gebouwtje, voor de bijeen komsten. dat weldra zal geoper.d wor den is het eenige waardoor ge uw dankbaarheid stoffelijk kunt uiten. aTtijd als gij u laartoa geroepen voelt, want ook dit is geheel vrijwillig. Nndat M. Coué tot drie heeft geteld, openen wij dc oogen en luisteren nog een kort oogenblik naar zijn raad, om getrouw bet pegeven voorschrift - fe volgen. M ij ontvangen ieder een gedrukt blsadï». waarop dat nauw keurig i? aangegeven en hiermee ia de bijeenkomst geëindigd. Toen wij 's middags ons verpoosden in het even buiten dc stad. over het Mr.rne Rijnkanaal gelegen vriende lijke ATseville. waar vrucht hoornen bun lan 1st? bloesem dragen, en Mei doorn blank als sneeuw de li-.avi.-s tot een lentedroom maakt, en c!c vo gels zingen, overdachten we de won deren van den menscheliiken geest.- en we zien in dat. eenvoudige hokje, aan een achterwege van d_e provincie stad Nc.n?v. een macht zich openba ren. die wel verstaan, en wel ge bruikt. tol heil van de menschheid zat zijn en naar ik wensch zullen ook in ons 'and steeds meerderen bant vinden bïi de toepassing der Bewuste Zelf-Ruggestïe", volvcns de methods van den heel' Rmile Coué: die, van hoe ouden datum bet Ldêe der suggestie moge wezen, deze opnieuw heeft ont dek'. en in zoo eenvouöigen, nieuwen praktisch en vorm aan de wereld heeft weten (e geven. A. Ei] lakker, 'jhariin prijs au toch gogdkoop is fHAHREH's Meikbrood Nancy, de woonplaats van Coué Hen bijeenkomst bij'Emile Coué, den verkondiger der auto-suggestie.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1923 | | pagina 9