HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 23 JUNI 1923
TWEEDE BLAD
ParijsGhe Brieven
(Van onzen correspondent.)
HET DURE LEVEN.
De politiek van den lieer Poincaré
heeft alle toetsen van orifciek door
staan. De qiwaesties welke er liet ge-
vaarlijikst' uitzogen' zijn breedvoerig
besproken, becritiseerd, maar steeds
heeft de president er de Kamer van
kunnen overtuigen, dat zijn maatre
gelen zoo niet ideaal, dan toch nood
zakelijk waren. Zeidon heeft een regee-
riiiff in zulk een kort tijdsbestek zóó
dikwijl; zich moeten verdedigen en de
vertrouwens-motie stellen.
Eerst waren liet de communisten
en de maatregelen tegen Caehin c.s.,
dioden heer Poincaré noopten om zich
te verklaren. Daarop volgden de de
batten over het zonderlinge beleid van
den minister van Schoone Kunsten,
vervolgens de verklaring over de hou
ding van de Daudets en Maurras,
met wie de heer Poincaré blijkbaar
zeer vriendschappelijk is. En steeds
weer vond Poincaré zijn grooto meer
derheid en met al deze aanvallen
heeft hij schitterend de eerstvolgende
verkiezingen kunnen voorbereiden,
waarvan nu reeds hot resultaat is te
voorzieneclatante overwinning van
het Bloc national. Een gevaarlijk
punt bliift natuurlijk de buitenland
sohe politiek on in het bijzonder (le
Boer-kwestic. Maar de heer Poincaré
hpudt dit alles voor zich en zegt:
daarover kunnen we op 't oogenblik
niet spreken, omdat een eventueele
discussie van nadeel zou zijn op de be
gonnen actie.
Daarmede sluit hij iedereen de pas
af en het eenige Terrein waarin de
nieuwsgierige afgevaardigden naar
hartelust mogen graaien is dat van de
binnenlandsehe politiek. D.w.z. ook
daar waakt de parkwachter, Poincaré,
dat de kinderen het niet te bojit ma
ken. In z'n diverse redevoeringen in
de provincie afgestoken, heeft de heer
Poincaré meermalen gezegd, zich niet
gaarne over de binnen!audscho poli
tiek uit te spreken en daar dit zelfde
geldt, voor hetgeen op builcnlanaeche
zaken geschiedt, zou men er gevoege
lijk uit op kunnen maken, dat de heer
Poincaré het liefs? van alles alleen de
zaken opknapt zonder daarin Jan-en-
alleman te mengen. Als men zoo eens
d.c debatten in de Kamer aandachtig
aanhoort dan kan men clen minister
president geen ongelijk geven, want
behoudens enkele goede uitzonderin
gen zijn er maar weinigen op wien
njet liet woord1: een gek kan meer
vragen dan tien wijzen kunnen beant
woorden" van toepassing is. Dikwijls,
als niet de kopstukken staan inge
schreven, is het debat beneden peil en
het onderwerp verheft zich niet boven
wat cnnoozele partij-geschil lotjes,
meestal ontaardend in grove scheld
partijen. Poincaré als dictator zou in
tie gegeven omstandigheden niet zoo
dwaas ziin, wanneer hii en dat is
niet het geval omringd was door
mede-ministers die volkomen compe
tent zijn en 'berekend voor hun taak.
- En hoewel we na dc debatten van
dc vorige dagen, waarbij Poincaré
zoo'n overgroot® meerderheid be
haalde, allerminst bevreesd zijn voor
zijn politiek leven, toch meenen we
dc aandacht te moeten vestigen op
een gevaarlijker struikelblok, welke
een van Poinearé's ministers, de heer
Chéron, op het pad heeft gewenteld.
liet Fransche volk, nog lijdend on
der de gevolgen van den oorlog en
ontmoedigd door do gebeurtenissen,
welke daarna plaats hadden, heeft'
pélcerd 0111 zich volmaakt 011 verschil
bg te toonon tegenover de politiek.
Qu, ils se dcbrouillent, is liet alge
meen wachtwoord. Dc minister van
Landbouw heeft van deze apathie
gebruik gemaakt om naar eigen goed
dunk te regeeren. Het gevolg daar
van is: het dure leven. En dat zelfde
volk dat „maling'' had aan de poli
tiek, begint nu aau den lijve te on
dervinden, dat het ongelijk had zich
te désinteressecren voor alles wat op
de Quni d'Orsai werd gedaan. Tiet
dure leven is hot eenige waarvoor
men beducht, is (nu men overal ver
zekert, dat 't gevaar voor oorlog voor
goed is buitengesloten) en als de heer
Poincaré tot nu toe overwonnen heeft,
juist door de volmaakte onverschil
ligheid van het volk, dan zou 'fc wel
eens mogelijk kunnen zijn, dat hij
zich bezeert aau dien algemeenen
steen-des-aanstoots: hefl dure leven,
systematisch aangekweekt door den
heer Chéron, die graag het volk ver
loren laat gaan om z'n eigen politiek
leven te redden.
Reeds meermalen hebben we feiten
gesignaleerd; waaruit men zich een
oordeel kan vormen hoe de minister
van Laudbouw „huishoudt". Door
niemand gecontroleerd, ging hij aldus
voort, z'n kiezers te believen, maar
dit heeft nu langzamerhand zulke
proporties aangenomen, dat rnen, hoe
gaarne ook blind zijnd, moet eindigen
om het gevaar te zien. De enorme
waarde-vermindcring van het geld, de
stijging van de levenskosten zijn er
het directe gevolg van en niets wijst
er op, dat er eenige verbetering in
uitzicht is. Integendeel: dagelijks vlie
gen de prijzen omhoog, zoodat het le
ven sedert Januari van dit jaar met
dertig procent is verhoogd. Tegen
over dit vraagstuk zinkt a.1 het partij-
gescharrel weg en uilerst-linkschen zoo
wel als uiterst-rechtschen, enfin ieder
een zal eindigen om hiertegen stel
ling te nemen. Zelfs de grootste vrien
den van het huidige kabinet eindigen
om het den minister-president tg ver
wijten, dat hij praciijken, als die van
den minister van Landbouw getole
reerd heeft.
Een feit van zeer recenten datum
toont nog eens aan hoe Chéron te
werk gaal. Zondag j.l. presideerde
hij to Montpellier het congres van de
electrificatie van het platte land.
Zich herinnerend in het land van de
wijnbouwers te zijn, die zóó van den
oorlog hebben geleden, sprak de heer
Chéron van verhooging van de pro
ductie „tot het algemeen welzijn"
(helaas, een te bekende wijs) om te ein
digen: Do wijnbouwers zullen be
schermd worden tegen de buitenland-
srhe concurrentie. En dit onmiddel
lijk! En toen men hem vroeg hoe bij
dat dacht te bewerkstelligen, luidde
het antwoord: men moet niet de te
genpartij van te voren waarschuwen.
Met angst 011 vree ze wachten we de
komende dingen af. want we weten
dat de „bescherming" van Chéron al
tijd uitloopt op verhooging der prij
zen. Gisteren wisten we het. Chéron
heeft de economische relaties met
Spanje en Poriugal verbroken door
een enorme douanebelasting te doen
heffen op de wijnen van die landen.
De minister van Handel heeft hierte
gen dadelijk protest aauget.eekend,
terecht de represaillemaatregelen van
onze zuidelijke buren vre-ezend,, maar
Chéron heeft er den heer Poincaré
van kunnen overtuigen, dat zijn maat
regel absoluut „noodig" was. „Als on
ze wijnbouwers geen satisfactie krij
gen, zullen de eerstkomende verkie
zingen voor ons desastreus zijn!!!"
Deze overweging was voldoende om den
heer Chéron het recht le geven z'n
gang te gaan.
Hij verkreeg hiermede het volgen-,
de: Tot nu toe werd op een hectoliter
Porlugeeschen wijn 24 francs 60
douanerechten' geheven. Thans wordt
dit98 franes 40. Dat zijn de doua-,
nerechten alleen voor. één. hecto
liter die zestig francs in Poriugal zelf
kostEn dat terwijl we de Portugee-
sche wijn absoluut noodig hebben om
te mengen met de Fransche wijnen.
Het zelfde geldt natuurlijk voor de
z.g. luxe wijnen, als port en madeira.
Chéron sluit daarmede de toegang
af aan een land, dat een vorig jaar
meer dan anderhalf millioen hecto
liters wijn heeft geleverd. Hetzelfde
geldt Voor Spanje. Onmiddellijk heb
ben do Spaauschc en Portugeesclto
gezanten een stap bij de regeering ge
daan om dezen nieuwen maatregel
ongeldig te maken, maar onverrich-
terzake zijn ze teruggekeerd. Dat de
beide landen nu represaillemaatrege
len zullen nemen zal niemand ver
wonderen. En wilt u het gevolg van
dit „beleid" wetenVandaag, één
dag na liet besluit van Chéron (het
bericht is misschien nog niet eens bij
do gelukkige Fransche wijnbouwers)
kost de wijn overal twintig centimes
per liter duurder! Wat zullen we dan
moeten betalen als de buitenland soke
„concurrentie" geheel is buitengeslo
ten en de wijnbouwers maar hebben
te diclceren wat ze wenschen te ver
dienen!
Parijs, 19 Juni.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
Binnenland
HET HANDELSVERDRAG MET
DUITSCHLAND.
Het Hbld. schrijft:
Onze Berlijnsche correspondent heeft
is eenige weken geleden reeds ge
meld, dat er tussohen vertegenwoor
digers dor Nederlandsche en Duit-
i regeeringen besprekingen zijn
gehouden over wijzigingen in 't han
delsverdrag met Duitschland. Wij
zijn thans in staat, door inlichtingen
van bevoegde zijde, Triedé te deelon,
dat de (in Duitschland gevoerde) on
derhandelingen liepen over wijzigin
gen in hot „Verdrag van Handel en
Scheepvaart met Pruisen en de ver
dere Staten van het Duitsche Tol
verbond", van welk Verdrag de voor
naamste artikelen goedgekeurd zijn
bij de wet van 26 April 1S52 (Staats
blad no. 95).
Artikel 32 van liet Verdrag hield
onder meer in, dat de Nederlandsche
regeerin^ zich verbonda. in haar
West-Indische koloniën de producten
van bodem en industrie van het Tol
verbond gelijk te stellen met de pro
ducten van bodem en industrie van
Nederland, „wanneer zij zullen wor
den ingevoerd in do koloniiin door Ne
derlandsche schepen of die van het
tolverbond" b. in haar Oost-Indische
koloniën van de met name (in artikel
32) genoemde producten van bodem
en industrie van het Tolverbond (mits
geladen in een Nedcrlandsche haven
op een Nederlandsoh vaartuig of een
van het Tolverbond) het tarief te zul
len heffen, op dat oogenblik van
kracht voor den directen invoer dier
producten uit Nederland. En het arti
kel bepaalde dan verder, welk het ta
rief was voor de verschillende pro
ducten, daaraan toevoegende, dat elke
verlaging in het tarief ten opzichte
dier producten van Nederlandsche
herkomst, ook zou gelden voor de pro
ducten van bodem en industrie van
het Tolverbond.
Sedert 1852 is dit artikel van
kracht geweest voor den invoer van
Duitsche producten in Indié. Zoowel
in het tarief ais in de prijzen der pro
ducten is nadien echter een zoo be
langrijke verandering (in stijgende
richting) gekomen, dat de bepalingen
van het artikel in geen enkel op
zicht meer kloppen op den tegen-
woordigen toestand. Van de zijde
van Nederland werd daarom schrap
ping van het artikel bepleit. Wel zou
het daarin vastgestelde, speciale tarief
voor Duitsche producten, over onze
havens naai' Indie vervoerd, in over
eenstemming kunnen worden gebracht
met het algemeene tarief, maar de
practijk heeft geleerd, dat het geen
aanbeveling verdient, een tarief in
Verdragen met aridcrc Staten vast te
leggen. Aan Duitsche zijde heeft men
ook gevoeld, dat de bepalingen van
het artikel verouderd waren en tegen
schrapping geen bezwaar gehad. Al
leen zal aan het Verdrag eeD nieuwe
bepaling wordon toegevoegd, waarin
beide landen de toezegging doen
elkaar over en weer zoo welwillend
mogelijk te zullen behandelen, voor
zoover invoerbeperkingen mochten
bestaan of vastgesteld worden- Tevens
zal het wederzijdsch recht van opzeg
ging binnen een termijn van een
jaar gedurende drie jaren opgeschort
worden. Na drie jaren zal de bepaling
van het Verdrag weer,van,,, kracht
zijn, volgens welke opzegging met een
jaar mogelijk is.
Aangezien het hier een wijziging
betreft van artikelen, die bij de wet
zijn goedgekeurd zal te zijner rijd een
wetsontw erp bij de Kamer worden ii
gediend.
DE DóBaCLE VAN DE CHR.
AMSTERDAMMER.
De Telegraaf schrijft.
Wij hebben Woensdag melding ge
maakt van de justitueele huiszoeking
bij den ex-directeur van de Chr. Am
sterdammer, C. I. Mzn. Naar wij ver
nemen staut het thans wel vast, dat.
tot een strafrechterlijke vervolging van
den heer I. zal worden overgegaan
op grond van liet publiceeren van val-
sclie balansen en liet op vaHche voor
spiegelingen verkrijgen van golden
van een aautal personen, dia meen
den liun geld in de Chr. „Amsterdam
mer" te steken.
Het onderzoek van den rechter
commissaris, inr, do Vries, duurt in
d'eao zeer omvangrijke zaak nog steeds
voort. Binnenkort zal nog een tweede
rechter-commissaris in deze zaak wor
den aangewezen.
Voorts is er, op grond van hetgeen
reeds uit de verhooren van tal vun
getuigen gebleken is, sprake van dat
ook een tweetal commissarissen van
de oude Chr. „Amsterdammer" straf
rechtelijk vervolgd zal worden in ver-
band met gebleken .onregelmatighe
den bij een kapitaals» itbreiding ten
behoeve van de Chr. „Amsterdammer".
Bovendien zijn door liet z.g. comi
té-van Leeuwen civilee acties tegen
de cornniisarissen ingesteld ten einde
terugbetaling te verkrijgen van de op
de obligaties van de „Amsterdam^
mer" gestorte gelden. Verder kunnen
we mededeelen, dat het comité-van
Leeuwen voornmenes is bij de justitie
een aanklacht in te dienen tegen de
leden van het comité-GerritsenLint-
velt, dat eveneens een groep obliga
tiehouders vertegenwoordigt en door
het comité-van Leeuwen, op grond
van bij laatstgenoemd comité binnen
gekomen klachten, or van beschuldigd
wordt gelden, gestort voor het voeren
van een actie tegen de commissaris
sen, niet terug te willen geven aan de
rechthebbenden, ondanks het feit, dat
er nog geen actie van die zijde ia
ingezet.
De actie voor een nieuw dagblad
■an het comité-Gerritsen heeft tob
dusverre evenmin resultaat gehad; de
uitgifte van oen weekblad dooi' I.
heeft, nadab drie nummers versche
nen waren, op aanraden der justitie
een einde genomen.
Gelijk we reeds schreven duurt het
'ooronderzoek in de zaak tegen'den
eb-directeur ononderbroken voort.
Nog Vrijdagmiddag zijn verschillende
getuigen gehoord en met I. gecon
fronteerd. Ondanks het feit, dat reeds
op 6 October 1922 de eerste klachten
van de zijde van het comité-van Leeu
wen tegen den ex-directeur bij de ju
stitie waren ingediend, is het volledig
onderzoek eerst sinds een paa.r maan
den aan den gang. Oa.. zijn reeds do
grootste crediteuren van de „Amster
dammer" gehoord. Gebleken is, dat
het geld van de „Amsterdammer"
voor vele doeleinden, buiten de krant
run, gebruikt is geworden .hetgeen o.m.
bleek uit een gevonden geheim kas
boekje van den ex-directeur, terwijl
ook bii de huiszoeking op Woensdag
j.l. enkele voor T. zeer bezwarende
stukken in beslag zijn genomen.
NED. SPAARBANKBOND.
De Nederlandsche Spaarbaukbond
kwam te A.nisterdam in algemeene
vergadering bijeen.
Uit het jaarverslag bleek, dat
thans 7S .spaarbanken bij den bond
zijn aangesloten, met een totaal be
legd kapitaal van f lCG.3Co.OiXj en
52Ü.GOO inleggers, of 75 pet. van het
totale bij spaarbanken belegde kapi
taal en 82 pel. van alle inleggers.
Naar andere spaarbanken zijn over
geboekt als ontvangen door 37 aange
sloten spaarbanken 520 posten met
f 325.498; verzonden door 26 aange
sloten spaarbanken 513 posten met
f 319.032.
Als plaats der volgende bijeenkomst
werd aangewezen Breda
Als bestuursleden werden herko
zen de hceren mr. F. Beekhuis, jnr.
X. M. Lebrot en J. N. E. Deckers.
Aangenomen werd een voorstel tot
het op/'ïeliten van een spaarbank-
bureau'.
ONDER DF, WIELEN. Een rem
mer bij hei zandvervoer te Arnhem, die
op den Rosendaalschenweg op een
vrachtauto van Van Gcnd 'Loos wilde
springen, is daarbij gevallen én onder
den wagen terechtgekomen. Een dei
vielen ging hem over dc borst. In het
gemeenteziekenhuis overleed hij spoe
dig-
OVERREDEN. Ondet Nieuw- en
Sint Joosland is de 76-jarige doove De
K. door den motorrijder B. uit Bieze-
linge aangereden. De oude man is aan
de gevolgen daarvan in het gasthuis te
Middelburg overleden.
ZUID-AFRIKA EN DE JUBILEUM
FEESTEN.
Het maandblad HollandZuid-Afrika
deelt mede. dat de Unic-regcering heeft
besloten om, bij gelegenheid van het
regecringsjubileum van H. M. de Ko
ningin Wilhclmina, een buitengew
gezant naar Holland te zenden in
persoon van dr. F. V. Engelenburg, den
redacteur van De Volksstem.
Dr. Engelenburg heeft dit gezant
schap aanvaard.
HollandZuid-Afrika verheugt zich
over dit besluit, „want" '.schrijft
het „Koningin Wilhelmina is toch
niet alleen het regeerend hoofd van hét
Koninkrijk der Nederlanden, maar
hoofd van den, over de gchcele wereld
verspreiden, Hollandschen stam, die in
Zuid-Afrika zoo krachtig is vertegen
woordigd!"
RUSSISCHE DIAMANTEN. De
Berlijnsche berichtgever vaa het Hbld.
meldt
Volgens de „Russpress" zijn de laat
ste dagen door bemiddeling van den
Russischen diplomatieken vertegen
woordiger te Berlijn, Krestinski, eeo
gedeelte der „genationaliseerde" bril
janten en andere edelsteencn aan een
Nederlandsch consortium verkocht. Zij
eerden onder sterke bewaking van dé
agenten der Sovjet-Russische politieke
politie naar de Nederlandsche grens
vervoerd, waar zij door een vertegen
woordiger der Russische handelsdele
gatie in ontvangst werden genomen. De
verkoopsprijs bedraagt 20 millioen gul
den. Deze som zal door bemiddeling
van de bekende Zweedsche bankiersfir-
Aschberg aan de Sovjetregeering
worden overgemaakt.
HET VERBOD VAN INVOER VAN
SCHOENWERK.
Met betrekking toe 'het dezer dagen
te verwachten verbod tot invoer van
schoenwerk, kan worden medegedeeld,
da het in het voornemen ligt, dit ver
bod van toepassing te doen zijn op alle
schoenwerk, dat bij de inwerkingtre
ding daarvan nog niet ten invoer in
het vrije verkeer is aangegeven, ook
al bevindt liet zich op dat oogenblik
reeds hier ie lande in spoorwagens,
schepen, entrepot of anderszins. Het
ligt in de bedoeling te bepalen, dat de
ambtenaren der invoerrechten bij den
invoer van schoenwerk onder meer over
leggen van certificaten van oorsprong
zullen kunnen vorderen.
VEI LI G I-I 151DSPL AT DN.
Wij.ontvingen onderstaand commu
niqué
Van bevoegde zijde vernemen wij,
dat er een Commissie is gevormd, be
staande uit de heeren Ir. J. F. L. v.
Hasselt. hoofdingenieur bij de Cen
trale. Werkgevers Risieo-Bauk. J. J-
v. Male, hoofdinspecteur van den Ar
beid te AmsterdamIr. C. F. G.
Metsch, Ingenieur der Rijksverzeke
ringsbank en Ir. R. A. Gorter, direc
teur van het Veiligheldsitiuseum,
welke commissie zich ten doel stelt
vêiligliëidsplateii samen te stellen.
De platen zullen belanghebbenden
opwekken tot, bet voorkomen van orr
geval'en. Belanghebbenden in deze zijn
niet alleen de arbeiders en werkgevers,
ook het publiek heeft belang bij het
voorkomen van ongevallen. Binnen
kort zullen de eerste prenten verkrijg-
!i,.ar ziin en wel bij de Raden van Ar
beid en bij verschillende organisaties,
die het risico der wettelijke ongeval
lenverzekering dragen.
Doordat de commissie verwacht, dat
von- deze wijze van vragen orn mede
werking lot vermeerdering dor veilig
heid veel belangstelling zal bestaan,
zullen deze goed geteekende prenten
wel veel aftrek vinden en als gevolg
daarvan zal de prijs der presenten
waarschijnlijk w°t "'et meer dan 30
wi'i per stuk bel o ven (e bedragen.
Over eenigen tijd zal het eerste acht
tal prenten ö.a. in het Veiligheids-
museum te Amsterdam. Hobhema-
straat .22. worden tentoongesteld, ten
einde aan belanghebbenden een in
druk te geven van de eischen, die de
Commissie aan zulke prenten stelt. Zij
'<n >.a dat ve'o t clinic- en artiste a
hierdoor zullen worden opgewekt
dergelijke prenten te ontwerpen. Dc
leden der Commissie zijn gaarne be
reid onderwerpe.n. voor het vervaar
digen van dergelijke biljetten aan de
hand te doen, voorontwerpen te be
spreken en alle nadere gewen schte
inlichtingen daaromtrent te verstrek
ken.
RIJKSCOMMISSIE-WERK-
VERRUIMING. 1
Men schrijft ons:
Dezer dagen vergaderde de Rijks
commissie-werkverruiming onder pre
sidium van Prof. Dr. W. H. Nolens.
Mededeeliug werd gedaan van een
verzoek, dat de commissie heeft ge
richt tot den minister van Buiten-
landsehe zaken inzake de verhooging
van invoerrechten in België en moge
liike fïnancieele steun door de Engel-
sche Regeering aan de industrie daar
te lande verleend.
Een overzicht werd gegeven van de
veel aanvragen om tusschenkomst der
commissie, teneinde uitvoering van
orders hier te lande te behouden en
op welke wijze aan dei verzoeken uit
voering werd gegeven.
Met genoegen stelde de commissie
vast. dat de gemeentebesturen meer
en nieer er toe overgaan te letten op
de behartiging van de belangen van de
nationale nijverheid en dat ook in
deze de medewerking van de directeu
ren van gemeentebedrijven toeneemt.
Besproken werd de vraag hoe de
export van sigaren uii een oogpunt
van werkverruiming zou kunnen wor
den bevorderd.
Meer dan eens wordt overleg ge
pleegd met de vereeniging „Neder
landsch Fabrikaat".
Afwijzend werd beschikt op een
verzoek om de aandacht te vestigen
op de vervaardiging van een bepaald
product.
Besloten werd het overleg met den
minister van Koloniën inzake het be
vorderen van de Nederlandsche Nij
verheid voort te zetten.
Uit fle Omstreken
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
„Het is nog wel geen zomer," zei
Van Stuiteren, den kraag van zijn
winterjas ophalende, „cn bet is heel
twijfelachtig, of het dat ooit weer zal
worden, maar ccn menscli die zelfs de
hoop opgeeft, is alles kwijt en daarom
ben ik bezig om plannen ie maken voor
een vacantie-uitstapje."
„Je weet, Vaa Stuiteren,zei ik, „dal
ik niet gewoon ben me onvriendelijk uit
te drukken, daarom zal ik in dit geval
dc zachtst mogelijke term kiezen. Waan
zinnig."
„Ik weet liet. Maar ècn' waanzinnig
heid met systeem. Mijn naaste wil het
zoo. Mijn naaste buurman, bedoel ik."
„Wat heeft die met jou uitstapje te
maken?"
„Veel," zei Van Stuiteren, met na-
diuk. „Hij heeft het recht, minstens
veertien dagen per jaar tegen mijn ge
sloten biinden aan te kijken; wedcrkce-
rig heb ik het recht, veertien dagen le
gen zijn gesloten blinden aan le kijken.
Dn is het afdoend bewijs, dat wij beiden
met vacantie de stad uitgaan en dus
nette menschon zijn. De heele straat
wordt er door verhoogd. We doen het
allemaal, op twee na. De eene. is een
oude dame, die niet meer loopen kan
die is geëxcuseerd, dat begrijp je. De
andere is een man van zaken le Am
sterdam. Die gaat nooit op reis. Als hij
vacantie heeft, zit hij in een bootje in
de Leidschevaart ic hengelen. Nooit zijn
bij hem de gordijnen dicht, van 1 Ja
nuari tot 31 December niet. Hij ontsiert 1
met zijn gcdiag de omgeving. Wij heb
ben gezamenlijk besloten, hem te ne-
geeren. Niemand groet hem. Ja, wij z:jn
een keurig nette straat."
„Dat zie ik. Jij sluit dus voor veer
tien dagen je huis. Maar waar wil je
heen? Binnen- of buitenland?''
„Binnenland. In de eerste plaats moet
een ware Nederlander ahem be
ginnen met zijn eigen land te kennen,
voordat hij naar 't buitenland gaat en
dan, onder ons gezegd, gaan die bui-
tenlandsche talen ntc niet al te best af."
„Dat beduidt niets. Sedert Charivarïus
in dc Groene schrijft, weet ik, dat ik
mijn eigen taal ook niet ken. Maar dat
doet er niet toe. Andere Nederlanders
kennen dié blijkbaar ook niet en met
wat wij er samen van maken, verstaan
we elkaar goed. Hier heb ik een alfabe-
tisohen pensiongids van Nederland. We
beginnen bij de A. Ameland. Wat denk je
van Ameland-?"
„Daar denk ik heelemaal niet aan.
Ameland is een eiland in de buurt van
Schiermonnikoog en ik heb pas gelezen,
dat Schiermonnikoog gestadig afbrok
kelt '1 zal niet zoo heel lang meer
duren, of het hotel zinkt weg. Nee, dank
je. 's Avonds op vasten bodem naar bed
gaan, 's morgens op den bodem van dc
zee wakker worden 1 Niets voor mij."
„Amersfoort." zei ik.
„Dank je. Daar heb je de kei. Keien
ontmoet ik dagelijks a! genoeg. Mijn
.recht-overbuurman cn mijn schuin-
overbuurman cn mijn neef Jan en mijn
zwager Piet allemaal keien cp hun
gebied. Niet naar Amersfoort."
„Apeldoorn dan?"
„Gevaarlijk oord. Daar zijn van die
villa's van Broekhuis gebouwd, waar je
niet meer uit mag als je er eenmaal
binnengeloot bent. En ik moet binnen
14 dagen terug zijn. Ga voort!"
„Arnhem?"
„Neen lijkt te veel op Haarlem. Heu
vels als duinen, geasphalteerde straten,
net als hier, belasting-inspecteur, ont
vanger. dan kan ik evengoed in Haar-,
lcm blijven. Lees maar door."
„Baarn."
„Baarn," zei hij peinzend, „het lief
lijke Baarn. Dc NaaldFraaie lanen,
schoonc bosschcn. Ik denk niet aan
Baarn,"
„Hoor eens. Van Sluiieren, „je bent
wel iiccl lasiig. Waarom Baarn nu «'eer
„Ach man, begrijp je het niet? Daar
gaan iedcrcn morgen heele troepen fo
rensen uit naar Amsterdam en konten
er tegen zes uur weer in, met het stof
van de hoofdstad aan hun voeten en de
geur van de grachten nog aan hun klce-
ren. En ik, die de natuur zoek en het
gekweel der vogelen cn de veelkleurig
heid van de bloemen
„Van Stuiteren," zei ik, „overdrijf bet
nietje gaat op reis om de buren en
voor 't fatsoen vaA de straat. Beek,
Bennekom."
„De Veluwe. Te droog."
„Bergen aan Zee."
„Te nat." -f*.?.
„Berg en Dal."
„Dit is," zei Van Stuiteren, .-„te twij
felachtig; Als ik ergens ben, wil ik
graag precies weten wé ar. Vaar ik op
den Rijn, dan ben ik op 't water. Reis
'n Zwitserland, dan ben ik op de
bergen. Berg en Dal is dubbelzinnig.
Stel jc roor, dat je cr wandelt en er
komt een auto aan, waarvan de bestuur
der vraagt: „meneer, ben ik hier in
Berg cn Dal?"
.Neen meneer," zeg ik. Zoolang 11
deze hoogte blijft, is u op Berg.
Zoodra u er afgegaan is, komt. u in
Dal. Voor mij niet, van die onzekere
gemeenten. I-Ieb je niets anders'?"
„Je doet", zei ik, „alsof ik een win
keltje hou in Nederlandsche uitspan
ningsplaatsen. 't Begint mij te verve
len. Zoek zelf."
..Wees niet boos", zei hij „en ga ver
der. Ik waardeer je voordracht buiten
gewoon. On dezen t.0011 uitgesproken
lijken de plaatsen in mijn vaderland
me mooier dan ooit."
„Blaricum, Bussum...."
„Niet ver genoeg van Haarlem.
Als ie uitgaat wil je wel eens een an
dere lucht inademen."
„Castricum...."
„Noordiio.'land. Als Noordhollander
heb ik nooit begrepen, waarom andere
nScheii hun vacvntie in Noord-Ho'.-
Jand doorbrengen. Zoo k ikt de Zwit
ser verwonderd naar dc menschep,
die zijn bergen opklauteren. Hij vindt
daar niets bijzonders aan,"
„Ede, Epe
„Praat me daar niet van. Op soliool
heb ik dio twee plaatsen al niet uit
elkaar kunnen houden. Weet je wel,
dat ik van iemand gehoord heb, die
naar Ede wou voor de vacantie en in
Epe terecht kwam. Hij zei„laten we
hier dan maar blijven. Zijn familie
voud het goed. Een paar dagen later
moest bij voor zaken naar Amster
dam. Hij komt terug cn kan zijn
hóf.el niet terug vinden. „Waar ben
ik hier?" vraagt hij. „Ede", zeggen
ze. „Ja. dat. is het toch," zegt hij.
„Waar is hier 't hotel de vergulde
Kroon?" „O, dat is in Epe", zeg
gen ze. „Breng me er heen", zegt hij,
„anders kom ik langs een omweg hier
toch weer terug. Is dat een naams
gelijkheid? 't Moest niet maggen
Ze brachten hc-ni met een wagentje
naar Epe. waar hii met tranen in de
oogen ziin vrouw en kinderen om-
heslde. „Bind me nou op mijn stoel
vast", zei hii, „dan heb ik tenminste
eeen vrees meer voor Ede." Dat is in
mijn eigen familie gebeurd. Ik wil niet
naar Epe of naar Edc."-
Holten."
„Waar ligt, dat?"
„In Overijsel."
„Nooit van gehoord."
„Ik ook niet. Maar dat is een aan
beveling. Wat zegt de reisgids er
van
„Heerlijk natuurschoon. Prachtige
vergezichten. Plattegrond met wan
delparken en autowegen over den
Holterberg....
„Autowegen. Dank je wel, ik zoek
een eenzaam landelijk oord, ver uit
het gewoel der wereld
met een kronkelend geheimzinnig
zandpad,
waaraan iedere automobilist het
land had,
zcodat dit plaatsje mij niet bolt en
ik in geen geval o* naar dat Hollen.
SCHOTEN
—Nog een autobusdienst. De heer
M. alhier opent op 29 Juni een auto-
busdienst van Schoten naar_ Zand
voord Het punt- van vertrek is Kor
te weg, voorbij de Lighal. Hoewel
reeds vele autobusdiensten door
Schoten rijden is dit de eerste dienst
welke van Schoten af naar elders
rijdt. Ti..-*
VELSEN.
Huldeblijk H. M. de Koningin.
Meu verzoekt ons plaatsing van het
volgende
Het Plaatselijk Comité voor het
Nationaal Huldeblijk aan H. M. de
Koningin maakt bekend, dat de col
lecten in deze gemeente in totaal heb
ben opgebracht f 1901, waarvan uit
dc afdeeling:
IJmuiden f 783.55, J. C!. Vaart en
Santpoort f 623.85, Velseroord
f252,25, Velsen f 170.35, Wijkeroog
f71. Hieronder zijn begrepen de vol
gende afzonderlijke bedragen aan den
penningmeej.ster toegezondenuit
Santpoort en J. G. Vaart f200
f25, f5, f1,50: uit Velsen f5.
Aan drukwerken en verdere onkos
ten is uitgegeven een bedrag van
f 89.90, zoodat de netto-opbrengst be
draagt f 1811.20, welke aan den pen
ningmeester van het Provinciaal Co
mité is overgemaakt.
Zij, die nog bijdragen j:ouden wen
schen te geven, worden verzocht gif
ten te zenden naar den penningmees
ter van dit comité Jhr. F. Teding
van Berkhout Jr., Hanrlemsche
Bunkvereeniging, HaarlemGironum
mer 40u0.
Het comité brengt hartelijk dank
aaa hen, die door te collecteeren
hebben medegewerkt aan het welsla
gen der inzameling en voorts aan al
len. die hun bijdragen hebben beschik
baar gesteld.
BENNEBROEK.
—Raadslid. Door hc; 'centraal
stembui'eiui is tot raadslid gekozen
verklaard de lieer J. Huijsraans in
de plaats van den heer Jac. Suid-
gcesfc die bedankt heeft,. De laatste
was bij voorkeurstemming eekozen op
de R. K. lijst.
HAARLEMMERMEER.
Aanvaring. Donderdag
avond werd alhier in de Ringvaart bij
den Spaaniwouderweg een schuitje,
waarin twee personen waren gezeten,
zoodanig door een passeerenden mo
torboot aangevaren, dat het deerlijk
werd gehavend en een der inzitten
den over boord sloeg. De man kon
gelukkig nog intijds worden gered.
Motor-ongeluk. Donderdag
kwamen alhier op den Ringdijk bij
den Hoofdweg twee motorrijders,
doordien een hunner niet voldoende
uitweek, zoodanig in botsing, dat bei
den tegen deu grond werden geslin
gerd. Een der bestuurders werd aan
het hoofd ernstig verwond en moest
door een dokter worden verbonden*
De ander kwam er met eenige ontvel
lingen af. De motorrijwielen werden
licht 'besohadigd.
De Badhoeve. De belang
rijke uitbreiding, die de Badhoeve-
buurt nabij Sloten alhier zal onder
gaan, door o.m. den woningbouw al
daar met kracht en op groote schaal
ter hand te nemen, heeft onze corres
pondent uit Haarlemmermeer aanlei
ding gegeven ous het volgende te schrij
ven over „de Badhoeve", waaraan
bovengenoemde buurtschap en de Bad
hoevelaan haar naam ontleenen.
Wijlen burgemeester Mr. J, P.
Amersfoort, dio van 1863 tot 1SG9 aan
het hoofd van deze gemeente heeft ge
staan eu in deze betrekking groot nut
heeft gesticht o.a. ook door den aan-
leg van goede grindwegen, kocht kort
na de droogmaking van het Haarlem
mermeer in de afdeeling Rijk nabij
bloten een groot gedeelte pl.m. 300
„Huizen."
„Daar komt onze visoltboer van
daan. je weet wel, die man uit dat
stukde visch wordt duur verkocht.
Nee. ik hou van va9te prijzen."
.„Loenen."
„Daar heb ik een aardige herinne
ring vaD. Ken je nog liet. versje uit
je- kinderjaren? Niet. Je hebt een
Slecht geheugen. Het was zoo:.
Dag Jan van Besteveld.
Dag juffrouw zonder geld.
Dag, Jan van Loenen,
Dag, juffrouw zonder schoenen".-
„Men moet", zei ik wijsgeerig, „de
gewaarwordingen van zijn kindsheid
niet nóg eenmaal willen beleven".
„Je bent wijs", zei van Stuiteren,
maar met een zucht alsof hij met wee
moed een jeug'dhgrinnering liet varen.
„Ga voort, asjeblief".
„Mook, Oisterwijk".
„Loop naar de Mookerhei, zeggen 'de
menschen. Die heeft me nooit toegela
chen. En Oisterwijk?'*
Sombre, eeuwig groene dennen,
Stille vennon,
Die zoo diep-verraderlijk bennen.
Neen, u wil 'k niet nader kennen.
„Oostvooi'né?"
„Een eiland, als 'g me goed,herin
ner Ik hen een man van 't vaste
land".
„Scheveningpu?"
„Zwijg stil, man, ik heb in Mei bij
na. drie weken op Zandvoort gewoond.
Nog zit het prikkelende zand me in
de oogen en de Noordwesterkilheid in
mijn kleeren. Voor mij dit jaar geen
badplaats.
„Valkenburg".
„Te veel hotels. Als je in 't eene ge
huurd hebt, denk je altijd, dat je 't
andere had moeten kiezen''.
„Je bent wel héél moeilijk". Ik werd
langzamerhand kriebelig.
„Vierhouten. Hotel Mallej'an".
„Ik heet Jan", zei van Stuiteren-
„Dit is hijna een persoonlijkheid Ga
voort".
„Zeist".
„Vlak hij Utrecht. Ik hou niet van
Utrecht. Verder".
Toen was mijn geduld eindelijk op.
„verder, verder, je doet alsof ik een
pianola hen, waar je maar op te trap
pen hebt, om ze geluid te laten geveu.
Ik ga niet verder. Bovendien kan ik
met verder, want de z is de laatst»
letter. Jij sprak daar van kindervers
jes. Ken je het versje niet meer, dat
eindigt:
„2 is do zeeman, die zegt u vaar-
wel".
van Stuiteren keek een beetje ver
slagen, „Weet jo wat", zei hij, „het
beste zal maar wezen om 't, aan het
toeval over te laten. Heb je ecu speld
hier?"
„Domme vraag. Hoe zou een man
een speld hebben! En wat wou je er
dan nog mee doen'?"-
„De pensiongids uitspreiden, mün
oogen dicht doen. een prik met een
speld geven en daar heengaan, waar
ik raak".
„Neem je vulpen, die doet het ook".
Hij prikte. Ik lette goed op, dat hij
mij niet bedotte en zijn oogen goed
dicht hield. Het was Ameland.
„Dat staat dus vast", zei' ik, nieg
zonder Schadenfreude. „Ameland zal
het zijn. Als ik je eoms niet mocht
weerzien
„Dit is te dom", zei hij. „Zou ik
mij door een domme vulpen naar
Ameland laten sturen? Weet je wat,
ik vraag aan mijn vrouw, waar ze
heen wil".
,,Daar had je mee moeten begin
nen", zei ik. „En anders is de deftige
straat er ook nog. Hou een referen
dum onder je medebewoners, dan stijg
je nog hooger in hun achting".
FIDELIO*
