HAARLEM'
UIT DE
De verborgen
DAGBLAD
NATUUR
VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1
DUINWANDELING.
Een zonnige Zondag iu SeptèrnljT, wat
een genot ma al die regenachtige Aage-:-.1
Leek hel, toen Ik mijn vorige wandeling
toeschreef wel herfst, mu was het we»*
zomer, volop zojner, zoodat je ,i" jas
moest uittrekken om toet niet te warm te
Ihobhen.
En ik koos ditmaal voor mijn tootot de
duimen bij Duin- en Kruidborg, waarvoor
de eigenaar vroeger de pas overleden neer
.1. X. Cremer, aan ieder een toegangs
kaart geeft, die roelvt geeft- om over' de
wegen en paden te wandelen. Er loopt
van deai grindweg naar Velseroord naai
de zee een largo, slingerende verharde
weg, die overal geschikt is om te fietsen.
Bovendien loopen er (nog paden, reotots en
links van den grooten weg, die oen
prachtig stuik duinlandschap, ook zonder
buiten het pad te loopen, voor don wan
delaar toegankelijk maken.
De Hoofdweg stijgt eerst bussehcr. hoog
geboomte en daalt dan weer Lusschen een
dubbele rij sparren, die aan den weg en
liet landschap een bijna bergachtig ca
chet geven. Wijlen do lieer Cremer heeft,
nicer dam de meesle andere duineigenaars
moeite noch -kosten gespaard om, door
-aanplamting vau sparren en dennen hol
landsehapssehoon to verhoogen. Het eohle
karakter vam „duijilamdsctiap" is daarmee
aiiet verloren gegaan. Over de -geheel® op
pervlakte zijm vroeger de konijnen uiige-
roeid, maar ja-m-iner genoeg is er de hand
niet aan gehouden, zoodat een later -uit
gevoerde beplanting van Oostenrijksdie
dennen door rasterwerk beschermd moet
worden. Typisch is het verschil in plan
tengroei binnen o;i buiten dio afrastering.
Daar binnen hoog gras en weelderig op
schietende planten, er buiten alleen wat
mos en lage; door de konijnen afgeknaag
de planton. Geen wonder dat het steeds
mieer moeite kost om de hoog® toppen en
hellingen legert verstuiving te beschermen
maar hier wordt met dood materiaal als
takken e.d. iedere kale plek bedekt.
Ook de zeldzame orchideeën-flora, die
angstvallig bewaakt werd togen roekeloozc
bloemenpïïiikkers, is door dien aanwas -van
kan'jnen en door de droge jaren, .welke
achter ons liggen, sterk geslonken.
Om eens na te gaan wat er nog van
over is, ging ik verder naar het Westen,
maar de zeereen, die het verst ligt vain de
waterleiding en waar voor «enige jaren
'1 winters hog groote plassen water
stonden.
We wandelden langs den golvenden
weg, die op de hoogste punten pïaclilige
vergezichten-bood over de „blonde dui
men", en waarlangs Steele velden waren
anet zonnebloemen, met hun stralende
schijven, die daar gekweekt worden om
het zaad, dat als voedsel - dient voor het
vele pluimvee, dal er op Duin en Kruid-
berg gevonden wordt. Feitelijk is de cul
tuur van zonnebloemen alleen loomend in
landen (mét een warmen zomer, zooals
Zuid-Rusland. Maar in een beschut dal in
de duinen kan heL ook aardig warm zijn,
zoodat het hier toch schijnt te geluk
ken. Trouwens, vroeger werd er ook nog
wel mais gekweekt in do duinen, maar dat
zie ik tegenwoordig nooit meer. Behalve
gewone zonnebloemen stonden er aard
peren, ook een.soort zonnebloem om wild
of pluimvee ie voederen.
Verder naar liet westen verdwijnen de
boschjes. Bij „het Jagertje" is nog een
goedgeslaagde dennen- en 6parren-aan-
planting, maar alles stevig in het raster
werk, want in deze streek is het konijn
baas. Troepen van tien stuks „grazen" op
de open plekken en lalem zich door ons
niet storen in hun maal. Verder naar zee
en naar het Hoorden, in de richting -van
IJ-muiden. tot over de grens van' Duin
en Kruidbérg heen, nemen de konijnen
weer sterk af. Zijm hot de stcoopers uit
IJmuidah, die- hun roimnenden invloed
uitoefenen op de vermeerdering van het
konijn óf laat de eigenaar van de dui
nen bij I.Tmuiden ze bestrijden met fret
ten en door ze uit te graven, te „delven"
zooals de teian luidt. 1)
Op een afgerasterd stukje zag ik eén
vreemde plant, al geheel uitgebloeid.
Hoewel ik het niet zeker kan zeggen,
moet het Venkel o-f Dille geweest zijn, een
van die kruiden, waarvan het zaad de
zelfde reuk en smaak heeft als anijs. En
toen ging mij een lielnj, op. anijs wor
den de fasainten gelokt -maar men had hier,
waarschijnlijk het bij ons gemakkelijker,
te -kweeken Dille of Venkelzaad gebruikt.
En toen zocht ik ook naar onkruiden, die
ik altijd vindt op voederpla-atsen van de
fesanten en ik vond er een 'heele serie:
Krams-Salie met kransen vam blauwe bloe
men, Kattenkruid (Nepeta Cataria) mei
sterk aromatisch -blad en kransen van
lichtpaarse bloemen een prachtige Toorts
soort (Verbascum, Thn-psiforaoe) die ik
tot-n-u-toé alleen in Limburg gevonden
had en, die'grooter bloemen heeft dam de
gewone- Toorts -uit de duinen. Wat een
statige planten zijn die Toortsen toch
met hun lange aren en vil tig blad. Al die
verwilderde 'planten uit- andere streken,
zijn soorten die door hun scherpe luoht .en
smaak of harig blad beschermd zijn tegen
konijnenvraat. Hoeveel vreemdelingen
zullen zich niet in oiis duinlandschap
feuilleton
documenten
Naar h e t Eng e l s e ll
'van
A. WILSON BARRETT,
(Geautoriseerde (Vertaling).
6)
„W-eet u mijn naam?'' vroeg hij ver
rast.
,,Ik vroeg dien aan juffrouw Bloom"
zei tie zij blozend en eten glimlachend.
„Ik wilde hem welen; als wij ooit el-
jkander weer mochten ontmoeten na,
uw vriendelijkheid voor mij in den
mist".
,,U waart zoo- plotseling uit Dean
Street verdwenen", zeide Charles.
„Het was niet uit ondankbaarheid
dat ik wegging zonder iels te zeg
gen. Maar ik kon'er niets aan doen,
ik Ah!"
Met een lichten kreet bleef zij in
haar wóórden steken, 011 nu staarde
zij met wijdgeopende oog-en en Bleek
gelaat naar buiten.
„Die man! Die man! riep zij.
Ontsteld volgde Charles de richting
- TWEEDE BLAD
- vestin-r.' wanneer de „alleen-heerschap
pij" vam bet konijn eens voorbij is!
Toen veer verder haar het Noord-Weslen
op zoek naar Parmassia, die .prachtige \vit-
bloemigc plant vam de moerassige duin
valleien bij zee en naar de Wespen-orchis,
die haar altijd gezelschap houdt en naar
Gentianen-die voor enkele jaren zelfs nog
achter Óverveen groeiden en bloeiden.
Sn,, resultaat was zeer poovor. Op één
plek maar vond ik een tiental bloeiende
PiU-nassia's en waL Wespen-orchissen, die
echter niet gebloeid hadden. Op een an
der plekje, dat voor eenige jaren uiige-
sloven moet zijm lot op het grondwater,
vond ik een stuk of vijf Parnassia's, -je
meeste zorider bloemen. Gentianen weren
nergens te vinden en ook geen Muggen
orchis, die er in 15120 nog was. Dat was,
omdainks den regen in Augustus, (het re
siilt-aat van een tocht in een duinstreek,
die voor een -vijftal jaren riug een van de
rijkste was van onze provincie.
Maar een heel enkele fasamtenkuil had
wat water. Wil het' tekort aan water van
do laatste jaren ingehaald worden, dan
moet er in den winter regen vallen en
lieel veel. In den zomer verdampt het
meeste weer uit de bovenlaag of wqrflt
opgenomen door de planten. In dun win
ter pas komt hel aan de g-roole waternias-
88)'.u de diepte ton goede, die dam sLij
gen kam. Eu liet is juist regen in den
winter, die we -de laatste jaren zoo gemist
■liebbem. Zoo w-as de '.meening vam den
jachtopziener, die de duinen al een halve
eeuw kont. Aan invloed van verhoogde
windkracht gelooft hij iniet, dit beverder',
wel het verstuiven, wanneer er eenmaal
kale plekken omstaan in liet duin.
Voor wie niet al te veel let- op den aub-
.teruit-gang .vam. den plantengroei, ii to'ii
duinwandeling op zoo'.u zonmigen Sep
t-eriïberd-ag, een grout genot, Nog een
maand verder en we zullen hel- trillen
van de luoht in bet warme zonnetje moe
ten missen, dan hebben we wel de klem
renprnJht v-a-n den Herfst, maar het is dan
geen „zomer", zooals September dat nog
geven kan. Daarom de laatste zomersche
dagen waargenomen en naar buiten!
C. SIPKES.
1) Als een lezer iinij hieromtrent eens
kan inlichting, dan houd ik mij aambo-
Siistóaieaws
ONZE POST
Eau abonné schrijft ons:
In verband met uw artikel „Om
ons heen" betreffende de- Post-chècnie
en Giro-cliaos, en do daarin voorko
mende vermelding van een postamb
tenaar, dat het publiek hier verwend
zou zijn, is liet misschien niet ondien
stig', eenige tarieven der Hollaudscho
posterijen te vergelijken met buiten-
landsche, en daarvoor te nemen lan
den niet een goede valuta, n.l. Ame
rika en Engeland.
Drukwerk van Amerika en Enge
land naar hier beneden 50 gram kost
»n Hollandsch geld 2 1/2 cent. Van
hiér naar Amerika en Engeland 5
cent. Briefkaarten naar hier 7 1/2
cent, van hier 12 1/2 cent. Brieven
naar nier 121/2 cent, van hier 20
cent. Postpakketten van Amerika
naar hier kosten per Amerik. pond
(455 gram) 30 cent, van hier naar
Amerika resp. 1 kilo fl.05, 2 kilo
1' 1.50, 3 kilo f 2, 4 kilo f 2.65, 5 kilo
f 3.30. De Engelschs tarieven naar
hier zijn mij niet bekend.
Een postpakket van 1 kilo kost, van
Halfweg naar Haarlem 40 cents, dus
25 cents meer dan vroeger, een post
pakket van Dokkum naar Charleroi
(Zuiden van België) 45 cents, of 5
cents minder dan voor den oorlog.
Wie daar verband in kan vinden is
knapper dan ondergeteekendo-
In ieder geval behoeven we ons dus
niet verwend te gevoelen op neb ge
bied der tarieven, temeer niet als we
daarbij tellen de millioeuen guldens
die uit belasting-opbrengst moet opge
bracht- worden om het tekort der
J-Iollandsclio posterijen te dekken, ter
wijl b.v. do Engeische dienst vorig
(jaar een overschot aanwees van 5 1/2
millioen pond sterling.
JUBILEUM-ETALAGE W. ALPHE
NAAR. Men schrijft ons
Naar aanleiding van de jubileumfeesten
hier ter stede, liad de Algemeene Muziek
handel W. Alphenaar, een speciale étalage j
gemaakt. In de étalage was n.l. op zwart j
fluweel aangebracht van fijne oranje
roosjes een notenbalk imet noten (de aan
vang vain het oude Wilhelmus),
i Wie nu ,de juiste oplossing van de ge
schreven .muziek inzond, kon mededingen
aan eenige bekroningen, daartoe welwil
lend door de Algemeene Muziekhandel
Alphenaar beschikbaar gesteld.
Op verzoek van den heer W'. Alphenaar,
werd een Jury geconstitueerd bestaande
uit Mejuffrouw I'. M. G. Visser, als ont-,
werpster van de étalage en de heer A. van
vaij haar blik, doch zag niets, wat de
oorzaak van haar opwinding kon zijn.
Hij zag slechts ©en forsc-heu, wolva-
rcndenjieer - ---- f"
op liet plaveisel aan dsn
overkant staan. Do man scheen het
huis waar zij zich bevonden zelfs niet
op te merken.
„Welke man'? Wat is er? vroeg bij
haastig. „Wat doet u zoo ontstellen?
Ik zie enkel dien dikken man
„Ja, dien bedoel ik juist. O, mijn
heer Freek", ging Edith Byron voort,
,,u heeft gezegd, dat u hui en mijn
broeder wilde helpen. Dat kunt u
o, ik geloof dat u het kunt. U ziet
dien man daar. Mij kent hi\ daarom
kan ik niets doen, maar u, u kunt
ons iislpen".
„Ik wil alles ter wereld voor u doen
wat ik maar kan", zeide Charles snel.
„Zeg mij maar wat ik doen moet!"
„Dien man yolgen o. vraag ik
te veel? Nagaan, waar hij loopt, met
wien hij spreekt en wat lm doet. U
weet niet, hoe n ons misschien kunt
helpen".
„Hem volgen? Dat zal ik zeker
doen", zeido Charles lachend. „Nu,
dat is niet zoo heel veel gevraagd".
Juffrouw Byron ging achteruit, zon
dat zij van de straat niet gezien kon
worden.
„O, maar laat hij niet vermoeden,
dat n ons kout, önfc u tot ons in be
trekking, staal", verzocht zij. „O,
'Ier Volden, musicus, G. "A. Luitingh, cal-,
ligraaf, P. Kuijkan,teekenaaT en H. St-i-
nis, voorzitter van de Kruisstraat—Kruis
weg Vereeniging.
Deze Jury kwam gisterenavond bijeen
ter beoordeeling van de ingekomen oplos
singen en had een lang niet gemakkelijke
taaie; rui-m zestig inzendingen moesten
beoordeeld worden en van sommige dezer
was veel werk gemaakt: keurige teekeniu-
alleraardigste gedichten, muziekcompo
sities, borduurwerken en houtsnijwerk
wedijverden onderling om de bekronin
gen.
Ter beoordeeling hiervan werd door de
Jury nagegaan de kunstzin van.het inge-
zondene, vervolgens de wijze van uitvoe
ring en ten slotte \le waarde als reclame-
middel.
De eerste prijs werd toegekend aan den
heer Nico Gerharz, Directeur der H. O. V.
voor ecu ingezonden compositie getiteld:
Wilhelmus, Oude toonzetting, voor koor
soli, en orehesl, vervolgenswerden de
bekroningen toegekend als volgt: 2e prijs,
M. M. ïuijl Solluitemaker, 3e pr. J. N.
vam Donselanr, 4e pr. Mej. Clir. Daudey,
5e pr. J. Bonarius. Ge pr. \Y. Jansen, 7e
pr. Th. van der Erf, 3e pr. P. Halsema,
9e pr.. Mej. C. Copini, 10e pr. M. Smit.
Deze bekroningen bestaan uit praehl-
boekwerken en diverse muziekpartituren
met diploma,'s, do diploma's zijn kunstvol
uitgevoerd door den heer G. A. Luitingh.
Aam nog een twintigtal der beste andere
inzendingen zal een diploma met prijs
worden uitgereikt, de bekendmaking hier
van geschiedt bij do Algemeene Muziek
handel W. Alphenaar.
Na afloop van hare beoordeelingen, werd
de heer IV. Alphenaar bij monde van den
voorzitier der Jury, gelukgewenscht met
'het welslagen vam dezen wedstrijd, hij
meende hierin te mogen 'zien de groote
Waardeerinig-nlie men voor het streven vam
den heer Alphenaar- heeft, wij mogen spre
ken - do familie Alphenaar,- Baar ieder
óp zijn manier zich beijvert, het den ltoo-
pms reu acngenaam mogelijk te maken.
Do ':ehr( omde inzendingen zullen vam
hedenavond af Ion toon gesteld worden in
de étalage vam den Algemeenon Muziekbal)
del W. Alphenaar alhier.
Kamer van KoophandeS
en Fabrieken.
Verbindend verklaren der collec
tieve arbeidsovereenkomsten.
Dondordagavond behandelden in de
bovenzaal van „De Kropn" in een
door de Kamer van Koophandel on
Fabrieken voor Haarlem en Ömsfcre
ken'voor ingeschrevenen bij het Han
delsregister uitgeschreven bijeen
komst de heer S. A. Maas, te Js-Gra-
venhage en Mr. Dr. A. A. van Rlujn
te Amsterdam het reeds herhaalde
lijk in de rubriek „Om ons Heen" en
in de Rubriek van den Arbeid in ons
blad besproken onderwerp „Verbin
dend verklaren der collectieve ar
beidsovereenkomsten".
De goed bezette vergadering word
door den voorzitter, den heer E. li.
Krelage, met een kort welkomst
woord geopend.
Eerste spreker .(pro) was Mr. van
Rhijn, die begon met een- historisch
overzicht van dc verhouding tusschen
werknemer cn werkgever le geven.
Vervolgende, zeide spr., dat dc vraag
hoe men tegenover hot collectief con
tract staat, is in hoofdzaak een vraag
van levensbeschouwing.
Spr- aülvb het noodig, dat de werk
nemers overtuigd worden van de nood
zakelijkheid van den een of anderen
maatregel; do tijd van „decreteeren"
is voorbij. Aan den anderen kant
moeten de werkgevers op de hoogte
zijn van de nooden en behoeften dei-
werknemers.
De pogingen om het collectief con
tract over het gnheolc bedrijf uit te
strekken zijn mislukt. liet verplichte
lidmaatschap heeft spr.'é sympathie
nietdwang zal een organisatie nooit
.kunnen versterken. Het verplichte
-lidmaatschap heeftveel meer van
dwang in zich dan de bindendverlda-
ring van het collectief'arbeidscontract.
Bij de laatste zijn geen excessen
(trusts, kartels) te vreezen.
Spr. zette dan uiteen wat bindend
verklaring is de overheid heeft de
bevoegdheid, het collectief contract,
dat voor de georganiseer-den geldt,
oók' voor de ongeorganiseerden bin
dend te verklaren.
Eenige -bezwaren,, tegen de bindend
verklaring geopperd, werden hierna
door spr- behandeld. Men zegt dat
zij kartelvorming in de hand zal wer
ken, dat zij zal leiden tot prijsaf
spraak in het economisch leven. Spr.
weerlegde deze bezwaren yan zijn
standpunt. Ook de bewering,dat 't
niet wenschelijk zou zijn de bindend-
verklaring in de bouwvakken door te
voeren. Het is dwaas, te beweren
d-at de bindendvcrklaring handha
ving van de te hooge loonen in de
bouwvakkon ten gevolge zou hebben,
even dwaas .als de bewering dat de
vrije economische krachten zouden
worden uitgeschakeld wèl zulleu dié
krachten door de bind&idverklaring
aan banden worden gelegd.. Maar
dit is heel iets anders. Overigens: wie
van de bindendverklaring niets wil
wees voorzichtig, ter wille van u zelf
en van ons".
„Ik zal 'Voorzichtig zijn", beloofde
Charles vroolijk. „Als' ik nu maar
buiten kon komen zonder dat hij irfTj
zag".
„Dat kunt u", viel Edith Byron
ving in. „Dit huis heeft een achter
deur. Als u hard loopt, kunt n den
hoek omslaan eer hij weg is. Hij fluit
om den chauffeur".
„Om mij!' zeide Charles. „Nu, hij
kan mij krijgen. Vaarwel. Ik kom u
later alles vertellen. Welken wes"/
Daarheen? Dank u, ik zal gauw voort
maken".
In een oogwenk was hij het huis
uit en vloog den hoek om.
Do dikke heer, rood van woede,
wilde zicii reeds iu verontwaardiging
omkeeren, tot groot vermaak van een
paar kleine jongens, die er bij ston
den en hard mee floten om den koet
sier te waarschuwen.
Toen do vertoornde man de voet
stappen van Charles hoorde, kwam
hij terug.
„Waar heb je gezeten, voor den
drommel?" vroeg hij, Charles? een
woedenden ljlik toewerpend.
,,ïk heb iels gedronken zcido
Cha-les z"ch(.
„Ja, dat doe jullie allemaal", ant
woordde do dikke heer. „Weet je
hos dat komt, vriend? .Tullis verdient
te veel gcl.l! Als wij je niet noodig
weten behoeft haar niet aan te vra-
gen.
Spr. deed vervolgens nog eenige
mededeelingen betreffende de bin
dendverklaring in Duitschland, waar
zij wordt aangevraagd, in de meeste
gevallen, door werkgevers en werk
nemers te zamen.
Tenslotte werden door Mr- Van
Rhijn de. twee richtingen uiteengezet,
die ten opzichte van de bindendver kla-
ring bestaandie van hen die willen
dat de staatstaak zieli beperke tot
ve'rwijdering van sociale misstanden
cn socialistische richting, die wette
lijke regeling van het bedrijfsleven
Tegen dit laatste moet naar spr.'s
meemng stelling genomen worden.
Hierna was het woord aan den
heer Maas (contra).
Van de bindendverklaring is, zoo
meende deze spr., geen groot sociaal
effect te verwachten, geen herstel van
het economisch evenwicht.
Spr. acht het streven tot vermin
dering van de inspanning van alle
menschelijke kracht hoogst gevaarlijk
en dat streven, waardoor de drang
om zich in te spannen afneemt, wordt
bevorderd door de bindendverklaring.
Men late zich toch niet paaien door
voorspiegeling van een door de bin
dendverldaring te bereiken socialen
vrede
Do bindendvorklaring zou de ware
vrijheid befceelcenen'l Spr. klinkt dit
.parodoxa-al in de ooren-
Sprekende over het collectief ar
beidseontract zeide de hcor Maas, dat
dit niet noodig is, om besprekingen
tusschen werkgever en werknemer te
bevorderen. Die besprekingen kunnen
toch plaat3 hebben. De vloek van
hot collectief arbeidscontract is, dat
men niet spreekt met personen, maar
met de organisaties die voor of ach
ter die personen staan.
De heer Van Rhijn i-. te optimis
tisch als hij meent, dat het collectief
arbeidscontract zoo kan worden be
perkt dat men zich bepaalt uitslui
tend tot de arbeidsvoorwaarden.
De -bindendverklaring zal tot gevolg
hebbenopzetting der prijzen, want
men zal niet over de arbeidsvoorwaar
den alleen blijven spreken.
Het lijkt overigens spr. een gevaar
lijke onderneming, de economisclie
krachten aan banden te leggen, zooals
de heer Van Rhijn met zijn bindend
verklaring wil doen. Het zal hopeloos
zijn experimenten te nemen met nieu
we dingen waarmede men zich stelt
boven Goddelijke kracht. Dc bin
dendverklaring zal oen - destructieve
in plaats van een constructieve wer
king liebben.
Van de- gelegenheid tot het stellen
van vragen werd gébruik gemaakt
door de heer.en Van Hardenbroek en
De Roos- De heer Van Rhijn beant
woordde de vragen.
In zijn repliek aan. den neer Maas
verklaarde de heer Van Rhijn zich
teleurgesteld, omdat de heer Maas
zich bijna geheel bepaald had tot al
eemeene beschouwingen over liet col
lectief arbeidscontract en slechts zeer
weinig had gezegd over de bindend-
verklaring, zoodat de discussie- weinig
vruchtdragend was geworden.
In zijn dupliek sprak de heer Ma-as
nog als zijn meening uit dat de bin
dendverklaring niet een factor van
beteekenis zal ziin voor liet econo
misch herstel. Spr. ziet in de bin
dendverklaring juist een rem voor
een zoo groot en zoo goedkoop mo
gelijke productie. De bindendverkla
ring zal de prijzen opzetten en de
aandacht van den producent afleiden
van een zoo groot en zoo goedkoop
mogelijke productie.
De voorzitter dankte de beide spre
kers voor hun boeiende uiteenzettin
gen en sloot daarna de vergadering.
MEVROUW WALLER-VAN MAR
KEN. Jn den ouderdom van 80 jaar
is te Amsterdam overleden rnevrousv
Wnllei'-van Marken, de weduwe van
mr, A. S. Waller, in leven oud-wet
houder der gemeente Haarlem.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In de weck van 2 tot en met S Sep
tember kwamen voor te Ve'.sen 1 geval
van roodvonk en te Zandvoort 1 geval
van roodvonk.
GEVONDEN VOORWIERPEN.
Terug te bekomen bij: C. Burggraaf,
Hageetraat 38, broche. Terst-al, Zo-
mervaart 1SK, dasspeld. I-Iardeibeld,
L. Annastraat 35 rood, gewicht, v.
Zu'tpii-en, Oranjeboomstraat 135, her
dershond. Schunselaar, Z. B. Spaa-r-
ne 20, grijze herdershond. A. Cornet,
Gr. Willemstraat 12, hond (Dob. Pin
cher). J. v. Dijk, Zocherstraat 55,
geel hondje. Kennel Fauna, Parklaan
herdershond, een zwarte en een grijze
kat. A. Burger, Nassaulaan 67, grijze
jas, Pekela, Pielerstraat 3 zware;
Kerkboekje. Lubbers, L. Heerenvest
67 rd., l'Oberijbrieje. Moeskops, Ted.
v. DerlUioutet-raat 36, kindermantel
tje. Brouekman, Oranjebooms!»'. 97 z.
kindermuts. Pielage, Coornhertstr..35
manchetknoop. Rutte, Bakkerstraat
43 bruine lieerenportemonnaie. R.
Kramer, 2e Voorn ïtgangstr. 68, kin-
derpoi't-emonnaie. D. Smit, Esschilder-,
straat 19 rd., zw. heerenportemonnaie
hebben, rijd je ons den heelen dag
voor de voeten, en moeten wij je heb
ben; clan is er geen van jullie te 'vin
den. Allemaa.1 in de kroeg, om te drin
ken. Daar heb ik nu bijna tien minu
ten gewacht, totdat je er uit komt,
nadat ik een halve mijl langs Edgwa-
re Road heb gewandeld, zonder' een
van jullie te zien".
„Het spijt mij werkelijk erg, mijn
heer''', zeide Charles. i„ü begrijpt,
mijnheer, het is heb uur voor de
lunch".
„Lunch! Ik denk dat hèt eer het
drinkuur is", antwoordde de dikke
hoer, terwijl hij tot blijdscha.p van
Charles in d-s taxi stapte. „Vooruit
nu! Hard rijden".
„.Ta, mijnheer, waarheen, mijn
heer?" vroeg Charles, met een zijde-
liugschen blik naar het raam num
mer 10 en tot zijn geruststelling op
merkend, dat zijn passagier het huis
zelfs niet aankeek.
De dikke heer aarzelde.
„Ik moet in een winkel voor tVveëde-
handsmeubelen wezen", zeide hij ein
delijk.
„Jawel, mijnheer, langs Edgware
Road zijn er verscheidene", antwoord
de Charles, haastig.
„Daar beu :k al geweest", zeide de
dikke lieer.
„Tn Fleet Street is er onk een",
hernam Chnries. „en in Waterloo
Road cu Tottenham Court Road, en
B. Rietman, Harmenjanssfcraat? 63, i
bruine damcsportemonnaie. N. I-Ierm-
sen, Raamgracht 19e, bruine 'dames-
portemonnaie. v. Calker, Tempeliers-
straat 56 rd., pakje haakwerk. II.
Duiff, W, Heerenstraat 45, Rijwiel
gereedschap. J. D. Stover, Oranje-,
straal 44, rozenkrans. Leewis, Regu-
liersh'aat 19, sierspeld. W. Rentenaar
Papentorenvest 8 a, wit kindersclioen-
tje. Verzijlberg, Gasthuisstraat 42,
sleutelring inet mes. Meyer, KI. Hout
straat 22, sleutel. J. Luyte, Z. B.
Spaarne 152, voetbal; Kolk, Tulpenstr.
17 rd., zweep.
Blnasiland
Beschouwingen van
Prof. Mr. M. W. F. ïreub
over fled. Indië.
Hoe Mr. Treub ever de Indische
belastingen denkt.
Over do Inflatie van den gulden
De vooruitzichten voor onze jonge
mannen in onze Koloniën.
Prof. mr. M. W. F. Treub, die, ge
lijk bekend een reis in Ned. Indic ge
daan heeft, was bereid aan het week
blad „Middenkoers" eenige algemeene
beschouwingen over Ned. Indië mede
te deelcn. O.m. verklaarde hij ten op
zichte van het belastingstelsel in In
dië:
„Afgezien van alle andere fouten,
Iieerscht bij de Indische belastingen
een ontzaggelijke achterstand. Ver
schillende aanslagen voor de Oorlogs-
winsfcbelastir.g over 1914 zijn nog niet
vastgesteld, D meerderheid der aan
slagen zijn nog niet. tot 19:19 gevor
derd. Met dc andere belastingen is het
haast, even truerig gesteld, De armsla
gen komen jaren te laat zoodat in
vele gevallen hel geld daarvoor niet
meer aanwezig is na een interventie
van eeu periode van malaise.
Bij deze ongelukkige administratie
komt dan dat liet- aantal ordonnan-'
tiën zoo groot is en zoo gecompliceerd,'
dut het voor den leek vrijwel onmoge
lijk is een berekening te maken van
wat hij aan belasting schuldig zul wor
den. De ondernemer weet niet waar
hij aan toe 'is. Hij heeft zich te schik
ken naar de uitleggingen van de amb
tenaren.
Nu is de Indische belastingbetaler
evenmin een engel als de Ilollaudsche,
maar het verschil in de verhouding
tusschen ambtenaren en betalers hier
en ginder is hemelsbreed. De verhou
ding is hier heilig tegenover 'die daar.
In het ambtenaren-corps in Indië be
vinden zich vele' elementen wier men
taliteit ongeschikt is voor het tot. stand
brengen van een betere verhouding,
een toestand van meer vertrouwen en
samenwerking, omdat zij uit den aard
hunner beginselen vijandig staan te
genover de groote ondernemingen.
De geest ander de amhtenaven is
doortrokken van een overtuiging, die-
lijnrecht staat tegenover het gevoelen,
'dat bloeiende cultures en ondernemin
gen in liet algemeen het land voordeel
aanbrengen. Integendeel, is het veler
overtuiging, dat het verdwijnen dezer
ondernemingen voor het menschdom
van meer nut zou zijn dan het voort
bestaan ervan in haar tegenwoordigen
vorm.'
Daar deze ambtenaren en tengevol
ge van den achterstand en tengevolge
van de onontwarbaar gecompliceerde
bela-stingwetten in de gelegenheid ge
steld worden hun beginselen in prae-
tijk toe te liassen en daarbij in een
sterke machtspositie verkeeren is het
hoogst moeilijk in belastiugcjuaesties
tot overeenstemming te komen. Er
blijft strijd ten koste van het geld, de
geestkracht en het initiatief der on
dernemers. Telkenmale wanneer men
een quacstie beëindigd acht, komen er
weer nieuwe moeilijkheden.
Dit alles heeft een toest-aaid van on
zekerheid tengevolge, die nog ve-cl
schadelijker werkt dan hooge aansla
gen zouden kunnen doen. Mijns in
ziens i^ het voor den ondernemer min
der fnuikend om, wanneer de staatsfi
nanciën zware offers eischen, daar
aan te voldoen, wanneer hij m,aar 'met
zekerheid weet waarop hij moet reke
nen. Wanueer er zekerheid bestaat,
zal hij in staat zijn van te voren zijn
calculaties te maken, en te weten met
welke kosten en lasten hij bij zijn pro
ductie rekening moet houden. De el
lende van thans echter bestaat er in,
dat hij met geen mogelijkheid kan be
rekenen welke belastingschulden hem
in den loop van het jaar zooal zullen
worden opgelegd. Van de Ilerzienings-
Commissie voor de belastingen wordt
nu verwacht, dat zij het stelsel aan
zienlijk zal vereenvoudigen.
Kings way
„Wij zullen eens rondkijken," zei
de de dikke na eenige oogenbiikken.
„Begin met Tottenham Court- Road,
en ga "dan verder. En ik neem u bij
het uur, denk e-r aan!"
„Best mijnheer", zeide Charles, en
ging op zijn plaats zitten.
„Van chauffeur tot detective! Wat
zoude oude lieer daar wel van zeg
gen als hij 't wist!" dacht hij den weg
naar Tottenham Court Road oprij
dend. „Maar voor haar zou ik nog
veel meer willen doeu!"-
VJII.
Voor een grooten winkel van twee-
dehandsmeiilxilen in Tottenham Court
Road hield Charles stil. Zijn passa
gier stapte uit.
Charles wilde graag eens zién, wat
de dikke heer wilde koopon, dat hij
reeds in zoovele winkels tevergeefs ge
zocht had, en waarnaar- hij bereid
scheen nog veel langer te zoeken. Hij
kon hem echter moeilijk in den win
kel volgen, zoodat hij zich moest ver
genoegen met zijn zitplaats te verla
ten cn zoo dicht mogelijk bv (le win
keldeur te gaan staan.
Gthikkie kwam do winkelier, on
der don indruk van 's mans welva
rend i i;erlijk, bom ijlings tegemoet,
ou kon Chi'-i l-'s iie', meeste vernemen
wat er besproken werd.
Onze LaüSÈosk
GOED GESCHAT.
Een reizend circus bezocht een dorp
Tegen den tijd, waarop do eerst©
voorstelling beginnen zou, stonden
talrijke vertegenwoordigers van do
dorpsjeugd nieuwsgierig bij den in
gang. Een heer stond eenigen tijd
naar de beweeglijke groep te kijken,
ging toen naar den bureaulist en zei
de: „Wilt u al deze jongens naar bin
nen laten gaan en zo tellen?"
Aan zijn verzoek werd met graagte
voldaan.
„Hoeveel hebt u er?" vroeg do lieer.
„Acht en twintig!" antwoordde de
bureaulist verheugd.
„Dank u. Ik dacht wel dat ik goed
geschat had!"
En hij ging zijns weegs.
GEEN GEVOEL.
M e vi'. A.: Mijn man heeft abso
luut geen gevoel!
M e v i'. Li.: Wat vreeselijk is dat!
Mev r. A.: .Ta, ik kan uren aan één
stuk huilen zonder een nieuwe japon
van hejn te krijgen!
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a GO Cts. per regel.
Op de vraag of mr. Treub bevreesd
is voor een inflatie .van den gulden,
hier of in Indië, antwoordde hij:
„Wanneer niet spoedige- en ingrij
pende veranderingen zullen plaats
hebben, zou die bijna niet te vermij
den zijn. Toch ben ik niet bevreesd.
Het is mijn overtuiging en mijn ver
trouwen in den Geest van Nederland,
(lat de ï'frgeering zich wel gedwongen
zal voelen het mes diep i:i de wonde te
zetten voor liet te laat is".
Na te hebben medegedeeld, dat het
behoud van de Poenale Sanctie thans
vrijwel vaststaat, en dat volgens hem
de houding van de Javasebe Bank,
hoewel juridisch sterk, toch niet die
is, welke men van een bank, welke
zich haar positie als circulatiebank
bewust is, zou willen verwachten, zei
de mr. Treub ten slotte over 'de voor
uitzichten voor onze jonge mannen In
onze koloniën het volgende:
„Deze zijn niet ingrijpend veran
derd. De jongens, die slagen in Indië,-
zijn de jongens waar iels iu zit en dio
hard willen werken. Er wordt in In
dië zeer hard gewerkt, door de men-
schen, die er slagen. De kansen zijn
er in zooverre ruimer dan in het moe
derland, dat de opschuiving er sneller
plaats vindt. Het verloop in Indië is
heel groot, omdat de menschen, die
er een twintig jaar hard gewerkt heb
ben, naar Europa gaan, of in ieder ge
val bun welverdiende rust gaan genie
ten of om gezondheidsredenen zich te
rugtrekken, plaats makende voor an
deren. De menschen, die er een leiden
de positie innemen, zijn er dan ook
veel jonger dan in Holland. Gewoon
lijk is men er tot het- toppunt van zijn
carrière geklommen tusschen zijn der
tigste en zijn veertigste jaar. zoowel
in Rijksdienst als hij particuliere on
dernemingen".
DE GHAOS 'BIJ DEN POSTCHèQUE-
EN CIROD.tENST,
Het lïbld. verneemt dat de direc
tie Van den postcheque- eu girodienst
iu den Haag de assistentie hóeft inge
roepen van den postdienst te Amster
dam ten einde zich spoediger door
den chaos te kunnen werken. Van heb
daargevestigde personeel van de post
cheque- en giro zijn Donderdag enkele
tientallen naar don Haag vertrokken,
in den loop dezer week zullen nog an
deren volgen.
NA HET GEBEURDE TE KAT
WIJK. Het Volk meldt: Naar aan
leiding van de mishandeling der A.
J. C.'ers t-e Katwijk en de daarmj
door de politie aangenomen houding,
heeft, liet Tweede Kamerlid Albania
aan de ministers van Binnenlandsclie
Zaken en Justitie, .schriftelijke vragen
gesteld.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. besluit is C. W. Valken,
secretaris van de Vereeniging de Am
bachtschool, te 's-Gravenhage. be
noemd tot ridder in de Orde van
Oranje-Nasean.
Met een gebaar maakte de dikke
heer spoedig een eind aan de buigin
gen van den winkelier, en ging daar
na recht op zijn doel af,
„Ik zoek naar een Chippendale
schrijftafel ziede hij, den winkel
rond kijkend. „Zi.i behoorde aan eon
vriend van mij, die die uu dood >s
en werd bij vergissing verkócht. Zij
was omstreeks vier voet zes duim lang
en drie voet hoog. Heeft u iets, dat
daarop gelijkt?"
De winkelier bedacht zich even. -
„Ik geloof van ja, miinheer"y zei
de hij. „Als u even beneden wilt gaan
kijken. Jobu! Chippendale schrijfta
fels".
Charles zag don dikken heer, ver
gezeld van ...Tohn", achler in den
winkel verdwijnen.
„Een Chippandalc schrijftafel die
heefi toebehoord aan een vriend, waar
schijnlijk, doch niet zelccr, overleden"
dacht hij. „Zou zij daar belang in
stellen?"
Eenige oogenbiikken later kwam do
dikke lieer terug en liep, rood van
drift, naar de winkeldeur toe.
„Als je wist, wat ie in jo winkel
hebt en wat niet, had ik die smerige
trappen van jou niet behoeven af en
op te loopen", zeide hij toornig.
„Het Spiit- mij heel erg, mvnhc<yc":
•was het antwoord, „maar ik meende
zoo zeker, dat wij nog een schrijftafel
hadden. Zij is zeker vanmorgen ver-
