Haarlem's Dagblad | 1923 | 29 september 1923 | pagina 15

HAARLEM'S DAGBLAD

BRIEF UIT OLIELAND

Rubriek voor onze Jeugd.

Raadsels

Se Sini RiesiaasweSstrp

HailraMek

Brieveiiliis

ZIJN STRIJD

De verborgen
documenten

ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1923 DE BLAD

(Van. een Lij zond eren correspondent in Roemenië).

Een paar bvuinoogig© zigeuner! jeswaker een meneer geworden* en straks
gapen ons aan terwijl wij diepbukkend'gaat liij voort met zijn handwerk, een
in de auto stappen, zware laarzen, Ipaar jaar oefening en hij verstaat ook
flinke puntstokken, stofjas en een hoed die fijnere nuances welke bij zijn nieu-

warte monsters onvervaard de rij-|dere ohdergrondsche schatten zou 011-
ke buit door de lange pijpleidingen ze dronken Balkanboer van zoo even
naar de raffinaderijen, weïke als in nog 'het vertegenwoordigende type
een krans de bekende olieslad Ploesti zijn, terwijl n u opgroeit in Boeka-
omgevcn. rest, Jassy, Chy en Kroonstad een

Tenslotte komen we aan het ketel-1 jonge intelligente jeugd, welke ge-
huis. Nog steeds is electriciteit niet deenergelteéerd is door dit leven rondom
eenige krachtbron op de velden, nog j het boorgat, door de gloeiende destil-
altijd loeien de lange blauwe tongenjleerkelels in de raffinaderijen,
onder de ronde waterlijven, staan de De jongens willen bijna allen inge-
tokers te staren in. de brullende vlam- nieur worden, een titel die in lloe-
men, die door de virurgangen kronke-1 menie hoog in eero staat; de helft van
leu en zonder ophouden wordt een het jonge, opgewekte geslacht

die er tegen kan. Voorin naast den
chauffeur wringt zich mijn vriend,
terwijl ik achterin mei, zware instru
menten, de kostbare biieventaseli en
den hond me installeer. Twee uur lang
zijri we nu in de martelkast, twee
uur lang hotsen we van links naar
rechts, op en neer, van achteren naar
voren door de kleine ruimte in de
volgeladen auto. Toch is de weg niet
zoo" slecht, alleen maar vol kuilen cn
ossenkarren. De derde plaag van de
Tiocmeenscne wegen wordt ons be
spaard; alle modder ie gedroogd en
verstoven, want in twee weken regen
de het zelden of alleen in een fel nach
telijk onweersbuatje.

We hobbelen eindelooze, in het
groen verstopte clo'rpeu door; de lage,
witgekalkte huisjes zijn bedekt met
maisloof, de schuttingen zijn stekelig
tu ook met een ruige muts bedekt.
Weinig zou er te stelen zijn, toch
vreezen de arme bewoners hun goede
buren nog te zeer Pm niet alle voorzor
gen te nemen; nooit het huis alleen
to laten en steeds de zeer giftige hon
den op 't kleine, vieze erf los te laten
loopen.

Daar heb maandenlang vacantio is,
loopen de groezelige, maar soms heel
mooie zigeunerachtige kindereu half
of heel naakt bij troepen over den
weg. Een oude boer in landelijke
dracht ligt onder een van.de hier zeer
veelvuldige acacia's zijn 'roes uit ,to
slapen; zijn lialkancostuum is nog als
honderd jaar geleden; een groobe pels
muts, ondanks de hitte, een leeren
vest met bloemmotieven, liet beroem
de hemd met vroolijlfe, kleurige ver
sieringen, de breede roode sjerp of
gordel, .waarin een 'dolk of ander wa
pen. Daaronder fladdert dan iets wat
vrouwelijk aandoet: het korte witte
rokje tot op do knieën. De broek is
ook vaak wit, door smerigheid echter
meest grijs of grauw. Aan de bloots
voeten de wonderlijke sandalen, slechts
beslaande uit eeu langwerpig lapje
leer, aan den voorkant opgekruld en
ever den*voet ruwweg loegeregen. De
ze dracht zien we nog overal, midden
ln Boekarest, in de vinkte, in de olie
srad Ploesti, en vooral daarginds in
de heuvelen, in de bergen, de olie-
zóne.

Bonkend schudden en hotsen wé
voort, suffend over wat ons straks te
doen staat bij de inspectie van het
olieterrem, mijmerend over kleine en
groote problemen om telkens bij een
extra harden schok weer terug te
schrikken tot de werkelijkheid. We
zien vóór ons langzaam de eerste ke
ien naderen; in zachtgroene glooiing
verheffen zich de wijnbergen, waar
soms een kudde boortorens tezamen
klompt, alsof ze ruimtevrees hadden.
Zoo staan ze dertig en meer Meter
hoog in de nauwe valletjes of op
steile hellingen, onafhankelijk v
den vorm der oppervlakte van
terrein. Want zij gehoorzamen andere
wetten, hun groeiplaats is gebonden
aan de ondergrondsche koepels, de
welvingen dor zand- en kleilagen,
waarvan aan de oppervlakte slechts
de speurneus van den geoloog of con-
- cessiejager iets ontdekt. Groot is de
afgunst van de mais- en wijnteelen-
de boeren, die zien hoe hun buurman
zijn stukje grond met groote winst en
eeu jaarlijksche vergoeding aan een
of andere oliemaatschappij afstaat,
terwijl zij zelf slechts de lasten dragen
van de nabijheid der bron. Enkelen
weten toch iets te bemachtigen van
den rijkdom, die daar uit de aarde
borrelt: ze schoppen zorgvuldig
olie-afvallen, waarmede elk bèekji
deze streek beladen is in een kuil, tot
ze een voldoenden voorraad hebben om
een vat te vullen en dat een of ander
obscuur raffinaderij (je Ie verkoopen.
Ingenieuze „olievalien" hebben 'die
boeren weten te conslrueeren,
door elk druppeltje olie vanzelf ge
vangen wordt en hun tenslotte ten
goede komt. Dat zoo nu en dan door
heL goede toeval" eens niet enkel afval,
maar soms een heele beek vol zwarte
olie naar beneden komt gutsen, dat
staat aan onze mannetjes om te ver
hoeden. Er zijn weinig baantjes die
zco gemakkelijk en verleidelijk zijn
voor een Roemeeueche ziel als 'dat van
„waker'.'. Men behoeft ten eerste niet
•echt te werken, meestal lean men sla
pen. Ten tweede zijn er nog goede
fooien op te strijken, die gegeven
worden als er eeu (of tweo!) oogjes
worden toegeknepen op het kritieke
moment, dat op die wijze heel weinig

liappelijke positie behooren.
Dan beklimt liij nog een sport van den
ladder, die tot eer en aanzien voert,
hij verkrijgt den rang' van bojaar!
Hij. koopt of verschaft zich op reeds
genoemde manieren een landgoed en
een fiaaio carrière liecft zijn hoogte
punt ljereikt: meneer wordt commis
saris; straks president van een olie-
maatschappijtje en met politieke
'nciidjes intrigues en andere zuidelij-
•o middeltjes wordt cte Candidast voor
■en liooga bestuursfunctie geboren.
\'o zu'iien den armen drommel niet
•erd'-r volgen en liem aan zijn eigen
uoodlot overlaten, want die taaie rak
auto heeft ons tenslotte
door ccn paar droge rivierbeddingen
en langs steile ravijntjes toch in oiis
olieveld gebiaclit en nu gaan de oogen
open, uit met dat gepieker!

Zi© daar is hei; eenvoudige bureau
tje, oen kleine houten ke.et, waar d©
opzichter resideert, zijn instrumenten
bewaart, bonnetjes teekent en als
an 't handje is ook wel eens
een rustig krantje leest. Het boorbe-
drijf is namelijk uiterst grillig var
aard, vandaag 'kan een spuiter of een
moeilijke waterafeluitiug het toezicht
houdend personeel uren en uren ii
istige bezorgdheid houden zuodat
van eten, laat staan slapen; geer
sprake is en de volgende week kar
door gebrek aan electrischen stroom,
of materiaal, of een van die andere
vijanden van het geregelde bedrijf de
beelo zaak stop statui. In deze half
iniddeleeu.w sch e streken,
geest van Jan Salie verdrongen wordt
door dien van Henry Ford, is de ov
gang moeilijk. Al to vaak ia op c
'gen de helft der menschappen af-
ig. Wat nu weer? Ja, er was gis
teren „muite" d.i. bruiloft en tot nu
toe werd er gefeest, gedronken,
en gedanst. Arme boeren
spillen hun iicele hebben en houden
oi# slechts d| bruiloft van de dochter
tot een feest t-e maken, waarover nog
met eerbied en bewondering ge
sproken zal worden. Men stelt het
meestal uit tot iu het late najaar, dan
ijn bier en wijn in het vat en de
vroolijkheid wordt door niets gestuit.
Van rarre komen de gasten op kleine
nrretjes met vurige, kittige paardjes,
een schoons zakdoek dragen die aan
het oor en de gasten zijn in tie fraaie
nationale costuums, veel zwart flu
weel met zilver- en gouddraad cn dito
schubjes, veel warm rood en frisch
groen naast contrasteerend blauw

Geen gast teveel, wi© komt wi
met groote hartelijkheid eeu plaats
ingeruimd. Straks gaat de „hora" be
ginnen, de national© dans, waarvoor
een. war© passie bestaat. In grooten
kring wordt deze" rondedans uitge
voerd, schijnbaar eentonig, doch met
wilde hartstochtelijke gedeelten ook,
want niet voor. niets zit er aan het
cymbaal een oude zigeuner en ook de
Jong© man met de viool in jeugdig
beweeg en Indisch vuur verraadt zijn
bloed.

De kring danst trippelend, d© han
den hoog. opgeheven als om in gebed
of opdracht zegen te verwerven voor
do enkele paren, die in vrijen dans
den kring vullen. .Meer dan een half
uur iang kan zoo die menschenringt
zachtjes trappelen, langzaam aan rona
draaiend, dar. weer omlaag de ineen
gestrengelde handen en armen met een
ernst, eer, toewijding die ons vreemd
aandoet. Ze dansen en drinken tot de
morgen gloort, doch wat noodKomt,
drinkt c-ens verder! Morgen is liet
weer tijd voor het werk, heden leven
we slechts voor vreugd en jool! D
middag en avond pas ziet. de gaste:
vertrekken, voorzoover reeds niet eer-
der d© loodzware roes hen neervelde.
Geen wonder dat vandaag de boorto-
ren leeg blijft, geen wonder dat er
morgen ongelukken gebeuren, een
Iiand in een tandwiel, een scheplepel
te hoog opgetrokken, een stuk ijzer
iu het boorgatAls daarginds in Hol
land de lamp of het pet role u instel zoo
stil brandt, licht en warmte sprei
dend, dan zit iu elke druppel van die
krachtgevende vloeistof een zee van
Iarbeid, overleg, ergernis en taaie vol-
I harding.

We wandelen het boorveld
langs cle groote reservoirs, ge_
in de aarde of opgebouwd uit plan
ken, soms zelfs uit plaatijzer en b'u-
ten het bereik der het-vuur-uiet-
kuunende gassen, die 'cle olie steeds
ezellen, iu elkaar geklonki

groot deel van de ruwe olie of liever
nog het opgevangen of afgezogen gas
omgezet in de noodigo kracht, om
■eer beitels te laten beuken op harde
aardlagen, om buizen op te trekken,
neer te laten, in en uit, te schroeven
om al die nevenwerkingen te

ichten, die met elkaar het. boorbe-nooden der wereld en laat ons boven
drijf vormen, zonder welke,dit jonge,1 al hopen met steeds Stijgende morali-
snelgegroeide land 'nog zou zijn als teitl

Bulgarije of Servië. Zonder die won-1 C. P. M. FRIJLIXCK.

kritiek meer is, doch vrij veelvuldig daarna moeizaam naar boven getrans-
eeu natuurlijke zaak .wordt. Iporteerd. We gaan langs de kleinr

Het stoten is een in hoogc eere magazijntjes, waar cle Eerste-'hulp-bij
slaand beroep in.' deze kontrijen, men ongelukken-vaii-deinboortoreii wordt
oefent' zich met kleine kaperijtjes tot bewaard: vangvverktuigen, reservedee-
de groote 'slag zich aanbiedt en plots len, uitwisselmateriaal. Dan langs liet
is de sandaleudrageiide boer of nacht- poinpenlnns, daar tiktakken de hoek--

straks voor Roemeniii's schatten
nuttige toepassing vinden en snel lol
clan het zich in deze troebele tijden
laat aanzien, kan uit sandaal- en
rokjesd ragende Balkaubewouer een
cultuurmensch groeien met hart voor
medeschepselen, met be;

(Deze raadsels zijn alle ingezonden
door jongens en meisjes die „Voor onze
Jeugd" lozen.)

maand worden onder do beste
oplossers drie boeken im prachtband ver-

1. (Irngoz. door II u-lek ijn.)

Ik l*m oen spreekwoord van 25 letters
12 13 21 is gevaarlijk voor muizen.

2 3 4 is een lichaamsdeel.

I 19 20 21 is niet half.

1.8 19 £0 21 is -niet weinig.

4 5 10 21 is eeu Meur.

15 7 11 15 is eeu muziek instrument
fi»8 9 is gevaarlijk. i

18 23 24 lieeft een visch.

£2 1G 17 25 5 14 i3 een ander woord voor
draaien.

6 2 7 4 is een wapen.

1' 13 13 4 is een luLn-afscbciding.

14 19 21 is een verkorte meisjesnaam,

15 .13 14 4 10 17 vindt men ln huizen.

16 17 is een voegwoord.

2. (lzigez. door Napoleon.)

Mijn geheel is een merkwaardig *n.a
tuurverschijmae], waar we van den zomer
n-der gezucht hebben, 't Bestaat uit 9

5 8 is een lengtemaat.

6 5 2 4 is oen tweehoevig dier.

17 3 dient lot woonplaats voor konijn cn

3 7 8 is speelgoed.

8 7 9 is groente.

3. (Jtngez. door Heidebloempje.)

Xk word met 12 letters geschreven en
su in iedero gemeente, te vinden.

4 7 6.9 is een dier, dat leeft iin de berg
land tui.

G 5 7 9 is een vogeltje.

1 2 2 12 woont steeds dicht hij jé.

3 8 9 10 is wat overblijft.

6 11 9 is een scherp voorwerp.

4. (ÏTigez. door Karei V.)

Neein uit onderstaande, jongensmaanen
telkens ton letter, zoodat ge een stad in
Zuid-Holland krijgt: Hendrik,. Bob, Toon
Biel, Gerard, Dirk, Bernard, Jan Manus
6. (laigez. door Morgenster.)

Ik beu een Nederlandscli eiland van
6 letters.

.1 2 3 4 is eon geldstuk.

4 2 3 is een vervoermiddel,

3 2 2 4 is niet mis

1 2 3 6 5 is een rivier.

4 a 2 2 6 is in ije keuken

6 Strikvragen.

a. (ihgez. door Alleen in 't Nestje.)
Geen boer eet brij, of ik ben er bij.

b. (Xngez. door Heideprinsesje.)

Gij vindt mij aan den oever der ri
vieren, bij uurwerkmakers en in 't kip
penhok. Wie ben ik?
e. Wie i3 rapper dan een vlieg?
d. (I-ngez. door l-1 rins es Marsepijntje.)
Een 'huis zonder deur, zonder dak,

et?'

bewoond, heet.
zeg gauw

e. Welke appel groeit nie
boom?

f. (lmgez. door Duimeliesje.)
Uit welke kom drinkt men

g. (Xngez. door In,kt visch.)
Waar dreef de. eerste boot?

h. Wie loopt zonder voeten?

i. (Ingez. door laatste kwartii
Gij vindt mij in bier, maar niet
En ook wel in 'olie, maar niet i

Ik hoor tot het vleeseh, maar heb

Ik

visch i

ijd altijd rood,

aan hel geel.

j'. Welke worsten kunnen worsten eten
k.' Wie gaat nooit uit en houdt toch het
geheele jaar zijn mantel

1. Alkmaar.

2. Dinsdag.

3. Boog-oog.

4. Mii-ken.

5. Charlie Chaplin.

Goede oplossingen ontvangen van:
50 (Lachebekje 5 Juffertje Onrust 6
kleme Violist 6 De kleine Vogelvriend 6
ltenter 2 Atialanta(6 Vrijkogel 6 Poesji
Behangertje 5 Indraniajoe 6 Piene

genier 6 Vrijer 5 Oraiaks 6 Berberis
6 Appelsteeitje 6 Priktolletje 6 Anemoon

5 Knagelijntje 6 Trippelpoot 6 Vrien-
dinneije 6 Moederplantje 6 Monibvetia 6
Buitenman G Heidebloempje 6 Matroos 5
Pierewiet 5 Heideprinsesje 5 Wilgen
roosje 6 Maanelfje 6 Willem III 5 Den-
appelije 5 Vogeltje 5 Autoped 6 Manda
rijntje 5 Kralenrijgstertje 5 Zonnebloem

6 Kruizemunlje 6 Witte Muis 6 Joh,ui de
Wit 4 Gems 5.

BERBERIS, Aelbertsbeugslr.-iat 30, vraagt
lapjes om poppekleertjes te maken.
MELATI. Kleverparkwog 152, vraagt wol

KRUI ZEM U NT.f E, Cleicqsh-
vraagt Sickesz-oinalagen en geel:
dorps-omslagen voor tc-rug.

Nieuweling is: THEODORA HARREN,
Schooilaan 25 Bennnebroek, oud 9 jaar
7de nieuweling in de maand September
De 10de nieuweling ontvangt een boek in
prachtband.

Brieven aan de Redactie van de Kin
derafdeeltng moeten gezonden worden
aan Mevrouw BLOMBERG—ZEEMAN,
v. d.' Vinnes'.raat 21rood.

(In ds bus gooien loader aanbellen.)
MET. A. P.—M. Ik kan me voorstel
len, hoe dainkbaur U gestemd te nu hei
met L. dear weg van beterschap opgaat,
Me dunkt, u zingt zelf met haar mee.
het hoogste lied uit. Wat heerlijk, da', u
'haar alles kunt geven, wat zij begeer!.,
dal de jongens zoo goed leeren is ze
ook al we0 een lichtpuntje. Voor
I-Ienks verder leven is het natuurlijk wen
scbelijk, dat hij den avondcursus volgt.

LI NA P. Pijn hoor, dat jij je zoo ver
lustigt in den Sint-Xicolaaswedstrijd. Nu
i* kalmpjes aan en niet te hard van
stupe! loopsn. Aardig van de jongens,
ze je weer zoo trouw verslag van rle
fecslou gedaan hebben. Het Gelukskind
nu bijna uit. Ik denk nog twee keer.
BEHANGERTJE. Zoo, is het boek
it? Eh hoe vond je het? Misschien heb
jc al een keuze gedaan uit de voorwerpen
die ik heb opgenoemd. Wil je een win
kelijo maken en ontbreekt het je aan een
kistje, vraag er dan maar om in de Rul'
Rubriek.

POESJE. Wat heb jij een reuzehes-
ten verjaardag gehad. Ik-vond het niets
erg, dat je me ten klein briefje schreef,
VRIJKOGEL. Prettig jongen, dat het
je zo0/ goed'bevalt op de H. B. S. Van
begin af aan maar flink aanpakken.

(LACHEBEKJE. Jij hebt al een heele
collectie. Nog wel hartelijk gefeliciteerd
met je verjaardag. Al 15 jaar! Wat ee,n
leeftijd I Je voTige raadsels mochten nog
meeleller..

DE KLEINE VIOLIST. .Te krijgt nu
zeker steeds ineér liefhebberij iin je viool
spelen. Als ik JCwalla-Soldaaljes heb, zal
ik je waarschuwen. Je mag er ook- wel
om vragen in de Ruil-Rnbriek', maar dan
moet je je volledig adres opgeven.

DE KLEINE VOGELVRIEND. Dui
zend soldaatjes is ecu heele hoeveelheid
Maar al heb je ei iniel3 voor terug te ge
ven, je moogt er toch wel om vragen.

PANTER. - Twee is niet, veel, maar
!oeh altijd meer dan niets. Je schrijft wel
duidelijk, maar een beetje wild. Ben je
Woensdag nog naar Nieuw-Vvinnep ge
weest? Die zelf gegoten soldaten zijn
heel welkom

MATROOS. Begini jij al weer gehc-i
men voor me te krijgen? Wal een geno!
dat je een abonnement op Stoops Bad
krijgt. Een matroos zonder water dat is
ook niets gedaan. Hoe vaak zwem je n
in de week?

HEIDEBLOEMPJE. - Leuk. dat He
deplaintje haar prijs aan je heeft late
lezen. Jullie zijn maar trouwe vriendin-

MONTBRETIA. Zus heeft zoo netjes
namens jou geschreven, dat ik je nu toch
ook een briefje terug wil schrijven'. Hoe
gaat.het? Was het Woensdag een prettig
dagje

VRIENDINNETJE. - De eerste hand-
schoen is nu zeker klaar. Bevalt het je
goed op de Gymnasliek vereeniging? De
irjaam vind ik heel aardig.

KNAGBLÏJ NTJ E en TRIPPELPOOT.
Ik feliciteer Trippelpoot nog wel met
haar verjaardag. Trae:ec:de moeder op
kaaskorstjes en zwoerd jes spek? Wat heb
je een fijne cadenux gekregen! Werk: de
stoommachine goed? En die houtsnijdoos
kan prachtig te pas komen hij den Sint-
N icol aasw ed strijd

ORNATE5. mag haar schuilnaam hou
den. Moutfbretia vertelde me al, dat er
een nieuweling onder weg was. Weet je
Mocderplanrje je wel

VRIJER.' - Een kr
altijd prettig speelgoed
begonnen Hoe is het
pijn? Is de pijn over

jidenierswinkol
Ben je er al aa
moeders kie

l de kie-

irdwe-

VLIEGEXIER. Komt vader 's avonds
weer thuis? Weet je al, wat je maken
zult voor den wedstrijd? Jij had; Charlie
Chaplin fout geschreven, daarom kwam
het met ui:. Neen, ik denk, dat we dit
jaar naar eeu grootcre Tentopiistollings-
dan kunnen belangstellen-

Ion alles
MELATI.

1 je

istig be?

'k Vond liet leuk weer
d hooren. Ik begrijp best

II. B. S.-eitje

vrijen tijd hebt. Wei prettig,, dat >e in
zoo'n gezellige klas bent terecht gekomen
Natuurlijk waardeer ik het zeer, dat je
tooh met den SInt-Nïeölaaswedslrijd mee
wilt doen.

WITTE MUrS. Ja, zoo'n opgemaakte
fruitmand is in dubbelen zin een heerlijk
geschenk en dient meteen ter versiering
van onzo tenioons'.eüing. Je hebt nu ge
lezen hoe welkom je popje zal zijn
Eeker, het is nu nergens zoo gezellig dan
hij 'inoeder thuis, vooral nis wc zoo druk
hezig zijn om aan anderen vreugde te
bereiden.

GEAIS. Houden jullie de kippen van
den winter over? Ken je Moeders jongste?
Ik zal die buurt eens uitwandelen en kij
ken of ik jullie allebei zie.

JOJIAN DE WIT. 't Doel me plezier
dal het boek naar je zin is. Prettig, dut
het je op de II. Tl. S, goed bevalt. Zorg
nu rnnar, dal het. zoo blijft. Ik ka.n me
liegvijpe.n, dat het jo ?oo langzamerhand

OP DOKTERS ADVIES.

Kcllner (die eozien lieefti, clat
een east een naaf theolepeliies in zijn
zak heeft gestoken) Wat beteekent
dat Wat moet u niet die tepeltjes J

Gast: Doktersadvies

K e 11 ne r: Iloe beeloelt- ui

Gast: Wel, <le dokter heeft mij
vooro-cschreyen neem twee theelepels
na eiken maaitijd.

Marietje (ondeugend): Ik Wil mijn
©zicht niet wnsschen!

Chide tante: Foei, wat ben je onden-
end. Toen ik een klein meisje was,
viesch ik mijn gezicht iederen dag!

Marietje: Maar kijk dun ook ecus,
boe liet er nu uitziet!

I.andlooper (lot oude dame): Och,
hebt u alsjeblieft wat te eten voor
een armen man, die den geheelen dag
nog ïiiets gehad heeft?

Oude dame: ik zal mijn man even
•oepen

Landlooper: Neen, dank u; Ut ben
geen kannibaal!

ud v

vdfc c

Zit jo al

in een voetbalclub? Ja. mooi schrijven
doe je niet. Volgens je verzoek lreb ik er
bij gedaclll„uit een goe<l hart," maar
Je tellers bleven krom en ongelijk.
KRUIZEMUNTJE. - Als jij trouw

leuk

het behang er zonder kreukels op geko
men De wieg van Zonnebloem zal ook
heel welkom zijn.

ZONNEBLOEM. Ja. natuurlijk vind
;n het hijzonder verdienstelijk als je alles
zelf wilt maken. Moeder ka.n dan opzich-
leres zijm. Wat kranig, dat je op school
timmeren hebt geteerd. Waarvan had je
grootmoeders werkmandje gemaakt? Wat
zal vader straks blij zijn met de boeken
kast. Het duurl zeker wel eeu heel poosje
voor het klaar is.

AAN ALLEN. Wie 1
naai 6 eohotelljes voor eer
Ik lteh eeu kastje le repurc

mij helpen

poppen

knap'; moet
kentjes v

opge-

kleeren t
n lottospel
i, ansicht):
lodikanije, schelpen
in rcraien. wie er iels van hebben wil,
tornt Woensdag maar bij ine.

W. BLOMBERG—ZE-EMAN.
v. d. Vinnestraat 21rood.
I-Iaarlem, 29 Sept. 1923.

door

GEORG WILLIAMS.

„Alles is strijd in de wereld,1' zcide
de jongeman tot den vriend, die tegen
over hem zat.

„Kom nu, John, niet altijd zoo
somber," antwoordde Karei. „Je
bent nu eenmaal een geboren pessimist
en daarom zie je dat zeker zoo in, maar
■heusch, zoo erg is het toch zeker niet."

„Het kan zijn, dat ik het le sterk uit
spreek. Maar als je zoo alles eens na
gaat, zul je moeten toegeven, dat er toch
zeker heel veel strijd i;. Daar heb je bij,
voorbeeld den strijd van land tegen
land. De wereldoorlog heeft aangetoond
wat dat zeggen wil. Dan de strijd in
ieder land zelf, als die der politieke
partijen en der geestelijke slroomin-
gen. Verder de strijd die er is in iedene
familie, waut zou er wel één familie
zijn, welker leden in harmonie met
elkander leven? Als je dit alles be.
denkt, blijft er al heel weinig vrede
over. Maar de grootste, de he.vigslc
strijd die er is, is de strijd in den
mensch zelf. Ieder heeft zijn eigi
strijd te strijden. De een meer, de' a
der minder. Soms kan .-die strijd z
hevig zijn, dat "he; individu er zelf ge
heel bij ten onder gaat."

„Als je zoo de zaken beschouwt,
dan móet ik toegeven, dat je niet tc
gezegd hebt," zei Karei. „Maar ont
te kunnen spreken, moet je zelf al heel
bittere ervaringen hebben geliad."

„Dat nu juist niet. Maar van h'ccl
dichtbij heb ik eens zoo'n strijd meege
maakt, De strijd van ccn vriend van
me. Als je wilt, zal ik je zijn geschiede
nis even vertellen. Het verhaal is alles
behalve vroolijk, maar het zal je er van
overtuigen, da; er menschca zijn, die

Onze Lachhoek.

ccn zeer barden strijd hebben in het
leven."

„Gaarne zal ik die geschiedenis var)
jc hooren,"' sprak Karei en John begon
zijn verhaal

„Jaren Varen Kees Vcltea en ik
vrienden geweest, wc hadden geen ge
heimen voor elkaar, cn zelfs de meest
intieme zaken werden door ons be
sproken. We deelden elkanders lief en
leed. Maar eens leerde hij een meisje
kennen en als vanzelf werd onze om
gang minder druk. Zoo kwam het, dat,
toen ik naar hel buitenland ging, ik zel
den meer iets van hem boorde. Eerst
veel later hoorde ik hoe het met hem
ging. Dat zijn leven één lijdensgeschie
denis was gewordt Kees was de eeni
ge zoon van mcnschcn. die het moeilijk
hadden in liet leven. Vooral ook, omdat
ze hem wilden geven, wat ze konden.
Kees besefte niet, wat voor opofferin
gen zijn ouders zich voor hem moesten
getroosten. Dat hij dan ook geen groo
tcre dankbaarheid toonde, was niet zoo
zeer zijn onverschilligheid als wel zijn
onwetendheid. Nog tijdens zijn studie
leerde hij een meisje kennen, maar zijn
ouders waren zeer tegen een engage
ment, Het hicisje, Marie »Hopens, was
naar hun oordcel. te eenvoudig voor.
hun jongen. Ze lieten hem stude.eren
om hooger op te komen en ze wilden,
dat hij ccn meisje zou huwen, dat in
stand boven hen stond. Toen ze dan
ook hoorden, dat hij zelfs beneden ziin
stand gekozen had, kreeg Kees on
middellijk een brief, waarin hein be
volen werd, afstand van het -meisje te
doen. Maar hij had het eenvoudige, aar
dige meisje .zielslief en hij kon niet be
sluiten, aan de wenschen van zijn
ouders te voldoen. Hij wilde haar niet
opgeven en zoo kwam het tusschen
ouders en zoon tot conflicten. Conflic
ten, die elkaar steeds sneller opvolg
den en steeds scherper werden. Kees
zette zijn hoofd er echter voor. Zijn
liefde voor Maric koa en wilde hij niet
verloochenen. Zoo kwam de breuk tus
schen ouders en kind. Zijn vader hield
zijn toelage in en liet hem niet langer
studeeren. Daar zat mijn vriend nu;
Zonder middelen van bestaan in een
vreemde stad. Maar energiek streed hij
zijn strijd en dóór zijn volhouden geluk
te het hem. een bescheiden betrekking
te bemachtigen, waardoor hij in staat
was, zich zelf te onderhouden. Door
hard werken kwam hij vooruit cn als
hij niet met. zijn ouders gebrouilleerd
was geweest, zou hij zich zelfs geluk
kig hebben kunnen voelen.-

Hij kon zich nu met zijn meisje ver
loven. EJe toekomst scheen gunstig,
Het leven lachte hem hoopvol toe. Maat
hij besefte niet, dat eerst nu de eigen
lijke strijd zou konten. Een strijd, dien
hij gestreden heeft meldden moed der

Na een paar jaren kwamen de trouw
plannen en reeds werden voorbereidin
gen voor het huwelijk getroffen. Toen
werd zijn meisje erg ziek. De dokter
vertelde Kees, dat ze wel weer kon ge
nezen, maar ze zou altijd zwak blijven
en ook zou de kwaal zich zeker herha
len. 1-lij raadde Kees een huwelijk dan
ook sterk af. Maar daar was Kees da
man niet naar. Zeer goed voorzag hij
de ellende, die hcra wachtte. Maar zijn
meisje nu te laten gaan, juist nu ze
hem zoo noodig had, neen. dat zou hij
nooit doen. Enkele zijner vrienden
noemden hem een held, maar de mees-
ten een dwaas. Een oogenblik had er
in Kees nog een strijd plaats. Die uts-
schen dc liefde, en lie: verstand. Maar
de licfde'tvon het. Zijn me:sje zelf wist
niet, wat de dokter had gezegd cri een
ieder wachtte zich wel, het haar ie zeg
gen. Toch scheen ze zelf ook wel tc
voelen' dat zc de oude nie; meer was.
Soms keek ze Kees droevig cn tegelijk
zoo liefdevol aan, als begreep ze iels
van zijn opoffering en zelfverlooche
ning.

Twee weken vóór het huwelijk

tfteMïüeton

Naar het Engelse h
a. avtlsüaTbarrett.

(Geautoriseerde vertaling).

19)

Terwijl hij sprak, hoorde George ia
een under gedeelte __van het huis
schreeuwen, en daarop haastig lo>
pon

D3 scherp© oogen van den ouden
man helderden op.

„Nu krijg j"e je portie, vriend", ze^-
de hij.

En daar kwam Jell cle trap afstor
men!

„Gauw!" riep hij tegen- Charles,
„wij hebben geen oogenblik te et lie
zen. Ik heb hen in de kamer opgeslo
ten. maar in een minuu t'zijn zii er uit.
Waav is t.e schr.jftafsT? 11; zie htutr

teelt den ouden
dat zij niet me

!te"r

„Komaan", zetde hij met harde
stein. „Waar is die sclirijftafel? Jo
kent mij, want eergisteren lreb je op
mij gescnoten. Ik heb je 'n mooie som
voor de schrijftafel g;euodon eu ik heb
je verteld, dat er papieren in zitten,
d;e noch jou, noch mij toebehoorden.
Vandaag heb ik de revolver iu de
hand. Waar is die schrijftafel?"

De oude lieer scheen niet hang te
zijn. Met tinteling iu zijn ocgeu keek
hij hem aau.

„Ik had je bijna geraakt zeido
hij..,.Maar na dat bezoek van dien
makelaar besloot ik, zo te verkoopen.
En gisteren heb ik ze naar Potten en
Sampson gestuurd op de verkooping".

„Goede hemel! en de papieren, de
papieren? In een geheim laadje zaten
papieren", riep Jell.

„Die behooren hij de schrijftafel"',
zeide de oude heer met e^n gr ins.

„Er lag een pak papieren in. Schet
sen, niet waar? Welnu, koop zo. Zij
belioorc-ii bij de schrijftafel".

Jel! lne'ld de revolver een paar duim
van het h'ofd yau dm heer Xobbs.

„Spreek je de waarue d? vroeg iiij
op silex:gen toen.

„Op mijn woord vanicev". - rrt-
woovd'te Xcbi's bedaard .„Ik heli die
sriuvjftete! Lste-on m°t panieren en

les. „Hij spreekt de waarheid. Wij
gaan hoen".

Charles nam zijn knie van de borst
van Nobbs, di© nu opstond.

„Nu nog één ding", zeide Jéll liaas-
t'S- „Wij zijn hier niet gekomen om
jo te bestelen, dat begrijp je wel. Ik
heb je den vorigen keer een eerlijken
koop voorgesteld, en dien wilde je niet
sluiten. Je neut op mij geschoten. Ik
heb je nu vrijgelaten, maar het is ta
melijk duidelijk, dat ik je kon dood
schieten als ik dat wilde. Zul je ons
rusiig laten vertrekken?"

„Heb je mijn bedienden kwaad ge
daan?" vroeg Nobbs nadenkend.

,T©11 schudde het hoofd.

„Neen", antwoordde ln'j. „Ik heb
ze in de kamer opgesloten. Daar zit
ten zij vedig".

Nobbs aarzelde.

„En mijn raam. dat je kapot hebt
gemaakt? zeide hij eindelijk,"„en het
luik, dat je vriend, de chauffeur heeft
beschadigd! En vervloekt! daar gaat
mijn deux; boven cv aan", ging hij
voort, torn zij bovrn ecu slag hoorden.

„Wij zullen vijf pond betalen nis
schadevergoeding", zeide .lei', hoestte
toen cr bóven e:n geschreeuw klonk,
stnprum o cr het ro tan

igeu. E

ml (te

r :tet.o cv Samv-nn geW'UiM, ncot van v 'f pond uil den ink.
lb. vól:e:-.dc auclis verkocht te I C'iteuii' end nam Nobbs zc am.
t' ..Gojd". 7.oido.hij. „Om j5 de waar

mee", zo'.de J ill 'egen Char- heid te zeggen, geloof ik, dat ik aan

die schrijftafel een voordeelig koopje
gedaan heb, en als het zoover is, zou
ik niet graag twee zulke goede bieders
verliezen. Jullie kuilt maken dat jo
wegkomt, maar ik zou jo raden, je
eeu beetje tc reppen', waut misschien
zou ik mijn bedienden niet in" toom
kunnen houden. Illeb jo hun werke-
.hjk geen kwaad gedaan?" ging hij
voort, met een blik op de banknoot.

Er glinsterde iets iu zijn oogen, en
Charles en Jell lieten zich niet Voor
de tweede maal waarschuwen, maar
maakten dat zij weg kwamen door de
deur, die Charles had stuk geslagen.

XXIII.

Zii bereikten hot. eind van den tuin
en daar hel hek gesloten was. klom
men zij er nogmaals over heen én be
vonden zich iu het- donkere laantje.

Toen zij een kwa.tm jl verder wa
ren, bleven zij ©cn ougeublik staan om
te luisteren, doch hoorden niets. Op
eens begon Charles te lachen-

„Nu. onze vriend Nobbs is eeu slim
merd zNde hij -eindelijk. ..Maar
denk jo. dat hij werkelijk co waarheid

twijfel

.geel

wegens inbraak, vijf pond naar de
maan, en

„Wij declen de schade", zcide Char
les haastig.

„Dat is het ergste niet", zeide Jell,
altijd nog mismoedig. „Hit ergste is
do manier, waarop hü ons heeft beei-
genomen. Ik twijfel er volstrekt niet
aan, of hij spreekt de waarheid over
Potlon en Sampson. Ilij verliest cr
geen geld bij die vijf pond zijn al
vast binnen, en hij houdt wel van een
winstje. De hemel mag weten, wat wo
zullen moeien belaleii voor die sclirijf
tafel".

Charles schrikte.

..Je denkt toch niet, dot Palzer zal
ontdekken dat zij naar de verkooping
gestuurd?" bracht hij

„In

edel'

■val -

echter, dab zij hier was", anlwoua
de Jell. „Eu het zou net iets voor.die
ouden schurk Nobbs ziju, om hem va
die verkooping te vertellen. Hoorde
hem niet grinniken, toen hij spra
over „bieders?"

Dit gaf Charles opnieuw ee
..Goede hemel, i te hij het 1
Ml. 7. te wij verloren!' riep I
gen Pateer kunnen wij niet o-

■hok.

la, hij is e:.i slimmer

ons heeft heet
xerspild, .bijna ir

liri ."P e-». andera manie
I zeitle Iril haast '17. „Ntec-n
kannen wij niet ophic 'e

om die sch:tse:i te lubte

m'obeoreii",
a«n Pnte. -
Hii zou er

Dat is ze

ker. Wij moeten zien, vóór de ver
kooping juffrouw IJyron te vinden.
Zij moet op een óf andeie manier haar
recht op die papieren bewijzen",

Charles gaf niet dadelijk antwoord.
Opeens sloeg hij zicli met de 1: .ud la
gen liet hoofd.

„Nu weet ik, waar ik dien ling ge
zien heb!" riep hij. „Ik meende hem
al te kennen. Wat een blinde idioot
ben i!U"

Bij het noemen van juffrouw By
ron's naam, was hem op eens te bin
nen geschoten, wat er dien morgen
aan de bank van Jeening gebeurd was.
liij dacht aan den ring xlinn de man
op de toonbank had gelegd, eu toen
herinnerde liii zich liet. warme handje
van het jonge meisje, dat hij had vast
gehouden en aau zijn iippen gedrukt.
Toen, hij was er zeker van, had zij
dien ring gedragen.

Jell staarde hem in donker aan. als
of hij hem verdacht, v.iti plotsclince
krankzinnigheid. Haastig vertelde hij
van den ring en waar hij hem gez cn

Jell zuchl.le.

„Waarom heb je je dat niet vroeeor
herinnerd!" riep hij. „Daar ru-g ver
pand, en do.or een man! E11 wij hebben
don boeten dag zoek gehr

Ml:j:

lian

Misschien is het nog wel e