w rijf nooit zeep op fijne
katoenen en linnen goederen .want hier
door zal het weefsel hard en geel worden.
Toen de heer Marchant dit gezegd
had, ontstond er heftig rumoer op de
puibliekc tribune, waar een viertal aan
wezigen met vele medailles op de borst
hard de vergaderzaal inroepen 1 „En
daar hebben wij voor moeten vechten,
maar wanneer krijgen we een pensioen
dat toereikend is?"
De VOORZITTER roept in het he
vig tumult, dat dan ontstaat, dat de
ordeverstoorders moeten (verwijderd
Worden. Doch de demonstranten geven
geen kampterwijl de veldwachters en
de boden hen trachten te verwijderen,
wat niet gemakkelijk gaat, roept één
hunner„Geef me liever geld, dan me
dailles!" En een medaille tusschen
duim en wijsvinger nemend, schreeuwt
hij „Wil je 'm hebben van me?"
De "heer DUYS roept gestadig j „Ze
hebben gelijk" „Ze hebben gelijk,
al spreekt nu het Wetboek van Straf
recht tegen hen." „Ze hebben gelijk."
De VOORZITTER verzoekt den Ka
merleden den heer Marchant in de ge
legenheid te stellen voort te gaan, wat
dezen na enkele vergcefsche, pogingen
gelukt.
De heer MARCHANT .5 „Veie mooie
dingen komen uit ludië, maar wij laten
Indië betalen."
De heer HUGENHOLTZ „Het tecre
hart van Colijn."
De heer DUYS„Voor den bruinen
broeder!"
De heer MARCHANT„Mofc het
halve uiterste minimum vssren wij
niets uit. Wij moeten wol doorbou
wen I Gaat men na 6 jarct» doorbou
wen, dan betalen wij 'Ie annuïteiten
door. Bouwt men niet door, dan komt
er wat anders, dan betalen wij dubbel.
De heer Colijn zegtNederland kost
't niets, voor Indië komen de meerdere
kosten er niet op aan!
Spr. meent dat 't vaststaat dat de be
handeling van de Vlootwet in den Volks
raad in 1923 heeft plaats gehad en dat
in Maart 1923 een conflict heeft plaats
gehad tusschen Gouverneur-Generaal
cn commandant van de Indische vloot
over de Vlootwet?
Maar heeft de minister-president dan
piet de halve waarheid gezegd?
De heer DUYS „Bij de halve vloot,
hoort de halve waarheid."
De heer MARCHANT„Ook de di
recteur van Financiën is het met den
heer Trip eens. Het gaat om ontzag
lijke belangen, op een critick tijdsge
wricht.
De beer Colijn mocht gegevens van
vroolijken aard ook voor Undifc ver
strekken. De geruchten thans uit Indië
gekomen, zijti geheel anders, drastische
maatregelen rullen genomen moeten
Korden om de begrootingen sluitend te
maken. Dat moet met kunst- en vlieg
werk gaan. Thans moeten de Indi
sche heeren wel terugkomen op wat zij
in 1922 hobbc-n gezegd over het moge
lijke van de Vlootwet.
De heeren Westerveld en De Graat
hebben de politiek gevolgd, hen door
den heer Van Karncbeek geleerd, de po
litiek van „afzijdigheid en zelfstandig
heid". (Gelach.) Ze zeggen niets.
De democratie is in gevaar. Wij heb
ben bier te doen met den heer De
Graaff, wanneer wij over de Indische
financiën spreken. De heer De Graaff
is verantwoordelijk voor Indië, h ij moet
„op de proppen" komen wanneer het
over InÜie gaat. (Sociaal-democraten
roepen den heer Dc Graaff toe.) Alle
redelijkheid voor de nieuwe steunpunten
in Indie acht spr, verdwenen. Edam
wordt al direct plat geschoten. Indië
heeft geen lust wat te besteden aan
wat oogenblikkelijk verdwijnt.
Duur is de Vlootwet aan geld, duur
der aan menschenlevens
Het scheppen van een fonds heeft
alleen zin wanneer het eigen inkomsten
heeft, niet wanneer het, gelijk hier, het
Itorten van annuïteiten betreft. Zal de
Kamer voor de Marine capitulecren.die
allerlei moois over de Kamer zegt.
Wanneer er morgen een regeering
komt, die slagschepen bouwen wil, dan
kan zij dat. En toch wil de regeering
die vrijheid missen. Zij wil zich binden.
Dit is niets dan gebrek aan zelfver
trouwen.
Wanneer Japan Nederlacdsch-Indië
met de uitslag van een oorlog wil belas
ten, dan doen wij daartegen toch niets 1
Spr. bespreekt voorts de brochure van
Prof. Struyoken. Spr. zegt, dat de inhoud
van die brochure geen grondslag voor
beslissing van Kamer of regcering mag
eija. Spr. meent, da; bet physiek lijden
van den schrijver reeds zijn schaduwen
vooruit wierp op deze brochure, citeert,
om dat te bewijzen, verschillende gedeel
ten uit Prof. Sirueken's brochure. Hoe
vee! het alles kosten zal, daarmede breekt
do heer Struycken zich 't hoofd miet. Wij
kunnen geon grooto internationale rol
meer spelen wij moeh wij inet Indië
samen. De mogendheden hebben geen
recht van ons oen weermacht te eischen.
Zoodanige verplïch'.ingep bestaan mie!.
Men kan alleen zeggen: ons belang :s 't,
«en weermacht te hebbc-n.
De heer VAN BAVESTEIJN: Hoe kun
nen wij dan spreken van een zelfstandig
heidspolitiekt
Do heer MAROIIANT zegt, dat als wij
miet de mogelijkheid voorzagen van oor
log met Engeland wij geen basis op
Riouw noodig hadden. Hoeft de regceriing
wel eens gelezen, wat Engeland gepro
beerd heeft op Gailipoli? Wij kunnen eiiet
op tegen b.v. Japan, wanneer het bij ons
doordringt: alles wordt op haren en sna
ren gesteld dan om te winnen cn dal zal
geschieden.
De „marine", de departementaal gesi
tueerden willen de marine eteumen. Dat
is de steun vam den minister. Do doel
stelling is verkeerd, de hoofdkracht moet
geconcentreerd worden op de verdediging
me; vliegtuigen. Spr. wijst op de publi
caties van overste Schepp, die een van
's ministers beste officieren is.
Hoe sterker onze weermacht is, hoe
meer kans op verbreking van het conve
nant van Washington. Waarneer de „big
four" gaan instemmen met do zienswijze
der regeerlng, die do marine als element
ziet voor afwerend samengaan met an
deren, dan doen wij schade san Washing
ton.
Wij moeten zelfstandig zijn en nie'.
moeten we gaan vragen: ..bij wie moeten we
ons aansluiten om den besten uitslag te
krijgen 1" En we moeten ook rekening hou
den met de positie van ons land in
Europa.
Het raeht schrijdt .voort als lotbepaler
van kleine naties niet het geweld
heerscht meer.
Men beroep; zich op de Ruijter. We moe
ten de Ruijter zien in de lijst van zijn
tijd, toen karakter, moed, hevarenhcid
en zeemanschap waarde haddenI Thans
is dat alles van geen waarde. De macht
vn het geld_ geeft den doorslag.
Het is volstrekt geen schande als Ne
derlander te zeggen: het beroep op het
glorierijk verleden gaat niet op. De
kleinen moeten afzien van elke poging
om op dit gebied iets redelijks te pres-
teeren. Een beroep op he; recht is he:
cenige, alle militaire afweer is verkeerd,
de weerloosheid blijft toch. Men kan miei
alles bereiken.
Ook do p'Ósitie vam ds diplomaten is vc-r
anderd, vroeger werden zij geacht naar
de kracht van leger en marine. De erken
ning van het recht komt bovenaan. Spr.
wijst op de Voikenbondsredevoering van
Branting.
Het recht gaat Tooruit op het geweld.
Maar elke vooruitgang wordt gekleineerd.
Het gereohtshof vam Internationale
Justitie hier te lande werkt meer preven
tief dan afweerkanonnen .bij 'de Scheve-
mingsche visschershavem, die de heer
van Dijk hebben wil. wanneer die haven
2 c.M. dieper moet zijn. (Gelach.)
Wij moeten cms doel anders 6tellen: wij
moeten een poliüevloot hebben! Een waar
schuwend politievaartuig. Langer dan
een kwartier vechten wij niet. Een veel
eenvoudiger organisatie is noodig.
Bij een vrede ma oorlog houden do groo-
ten alleen rekening met het belang der
grooten. Dat is het noodlot waarmede de
kleine mogendheden hebben to rekenen.'
Aannemen van het voorstel breng; gee
nerlei beveiliging, slechts zelfbedrog.
De heer MARCHANT wil mog enkele
politieke beschouwingen houden, maar
zou dut gaarne Woensdag doen.
De VOORZITTER: Ik moet U mede
deelem, dat bereids 16 sprekers zijn imge
schreven cn verzoek U dus voort te gaan.
De heer MARCHANT gaat voort en zegt
dat de overgcoc-te meerderheid tegen de
vlootwet is; menschen ui; allerlei kring
zijn er tegen spr. heeft nimmer echeeve
voorstellingen gewekt. Spr. betreurt het
ontbreken van een referendum. In ons
land is het mogelijk, dat tengevolge vam
compromissen een regeeringsmeerderheid
een progiam heeft, dat miet door de meer
derheid der stemmende partijen wordt
onderschreven. Een correctief daartegen
is het referendum.
De eenheid in een politieke partij is
goed, -maar aan do eigen overtuiging
mag niet zooveel schade worden ioegc
bracht, dat de leiding als leiding wegvalt.
Zoover is 't gekomen met de R.K. partij
Dat betreurt 6pr., wamt spr. begeert orga
nisatie, democratische ontwikkeling onzer
staatsinstellingen.
Bij verwerpen Tan. het wetsvoorstel, zou
geen Kamerontbinding door rechts wor
den gedurfd. Men zegt: het gaat tusschen
Ruijs en Troelstra thans.
Een oppositie die thains gebrand is op
't overnemen van dc regeeringslaak is gok
(gelach). De tegenstelling tusschen Ruijs
en Troelstra is onwijs.
Het is niet des heeren Marcliant's be
doeling het rechtsche ministerie onmoge
lijk te maken, hij wil hei' slechts voor
fouten behoeden.
De heer MARCHANT meent dat des
heeren Colijn's reuzccwaai vam 1922 miet
geslaagd is. Deswege thans nieuwe evolu
ties. Die niet zonder fouten gaam. Spr.
Wijst op art. 40 en opde vlootwet.
De huidige regeering heeft iot taak de
saneering der financiën. Daarvoor 1
zij eteumen op het heele volk. Met de
vlootwet heeft de regeering groote groe
pen van zich vervreemd, die medewerken
moeten.
Spr. is bereid tot medewerken, hij wil
niet alleen rechts uit het moeras helpen,
waarin zij zelvë is geraakt. Een crisis,
uitgelokt door de verwerping van de
Vlootwet, zal de atmospheer zuiveren,
liet ministerie kan blijven gelijk zij
dat deed ma meer crisissen 21J is ccir.
tir.u. Het recept is aanwezig, niet waar!
En kwam het ministerie miet altijd „ver
sterkt" uit den proefoven. (Gelach.)
INCEZONDEN MEDEDEELINCEN 60 Cts. per regel.
Witte katoenen en
linnen goederen, drogen het
best in de zon.
U kunt ze het best in LUX
wasschen. welke ze zoo sneeuwwit maakt
als ooit te voren, en het best mogelijke
resultaat geeft met weinig moeite.
NVanneer ze gedroogd moeten
worden, is niets beter dan de zon om
ze zacht en frisch te maken.
.Is de Vlootwet TerwoTpen, dan is
steen gevallen van het hait vam den mi-
iïter v
1 kolo
Reorganisatie is toch moeilijk. Waarom
heef: de regeeriag zich die moeilijkheid
op den hals gehaald.
Bij aanneming van de Vlootwet heeft
het parlcmentnire stelsel een knauw ge
kregen, die onherstelbaar zal zijn
De VOORZITTER sluit de vergadering
cia te hebben medegedeeld, dat de heer
Snoeck Henkemans de volgende spreker is.
Lsttsren en Kanst
MA3CELLUS EMANTS
Weder een letterkundige van vermaard
heid heengegaan!
De Nieuwe Crt. verneemt uit Meran, dat
Mttrcellus Emants, daar Zondag in den
ouderdom van 75 jaar Is overleden.
Emar.ts die 21 Augustus 1343 te Voor
burg werd geboren, heeft aan do Leid-
sehe Universiteit gestudeerd en vestigde
zich daarna ie Den Haag.
Met Smit Kleine, onzen oud-stadgenoot. 1
was hij in zijn tijd de baanbreker van ge
heel persoonlijke nieuwe opvattingen van
kunst en letteren, waarvoor zij den strijd
voprden in het tijdschrift „Spar cn hulst"
(1372—1874) en later in „De Banier"
US75—1830).
Hij ontwikkelde zich op veelzijdige
wijze als poëet, novellist, roisschetsen-
sefhrijver en tooneeldieliter. Als reisbe
schrijver toonde hij zich als een man met
een scherpen blik oen goed waarnemer cn
a'.s iemand met veel talent vac schilde-
Bc-kend zijn vooral zijn reisschetsen
van Zweden 'en van zijn tocht kings deu
Njjl. Van de romans, die yan zijn hand
veischenen noemen wij „Jong Holland",
„Inwijding" en „Een nagelaten bekente-
Verschülende novellen zagen verder
van hem het licht. Van zijn dichtwerken
trokken zeer da aandacht „Lilith" en
„Godenschemering".
Emants heeft voorts verscheidene too
neelstukken geschreven, Wij noemen
„Jonge hnrton", „Fratsen", „Onder cats"
„Een nieuwe leus", „In de praotijk" en
„Adolf vail Gelder".
In „De Gids" en Elzevier's Geïllustreerd
maandschrift werden vele bijdragen van
hem opgenomen. In al zijn werken kwam
aan deoi dag zijn streven naar volmaakte
kunst en zijn verlangen naar zelfstandig
heid.
De overledene was voorzitter van het
Ned. Tooneelverband en lid van de Staats
commissie in zake do schrijftaal, inge
steld ander het ministerie Heemskerk
geweest. Voorts heeft hij zitting gehad in
het bestuur van de vereeuiging ;ot ver
eenvoudiging der schrijftaal.
EEN" OUDE SCHILDERIJ IN ONS
LAND TERUG. Het Hbid. meldt:
Een schilderstuk, dat betrekking heeft
op de Amsterdamsche Agnietenkapel,
namelijk het familietafreel van do
priorin Grietje Korsgen Elbertsen
door Jan van Hout (1506), zal aan
ons laud worden teruggegeven. Na de
restauratie van de kapel en de inge
bruikneming door de gemeentelijke
Universiteit hebben rector c-n asses
soren pogingen aangewend om het
stuk terug to krijgen uit het Ivaiser-
Frledricli-Museum te Berlijn; deze po
gingen, gesteund door de gemeente,
hebben succes gehad, en liet stuk
wordt geruild voor een der oudere
stukken uit gemeentebezit. Een af
beelding van het stuk van Jan van
Hout vindt men op p. 14 van het „Ge
denkboek" van de Agnietenkapel dooi
den secretaris van den Senaat der Uni
versiteit-.
EEN NIEUW VENSTER IN DE
UTRECHTSCHE DOMKERK. Heb
„Utr. Dagbl." verneemt dat een com
missie uit de burgerij het voornemen
heeft om een gebrandschilderd venster
aan te bieden voor de zuidzijde van
<!e Domkerk. Het concept van prof.
Roland Holst, een voorstelling van
de vier evangelisten, is in een veree-
nigde vergadering van kerkvoogden
en notabelen aanvaard.
TOONEELNIEUWS.
Herman Teirlinck heeft een nieuw
tooneelstuk voltooid, dat, zoo wordt
aan de „)i. R. Cr(.;' uit Brussel ge
schreven. „De beurs van Fortunatus'
heet c-n voor dezen winter op het re
pertoire van den Kon. Vlaamschen
Schouwburg te Brussel staat.
Kerk en School
DE LEERAARSSALARISSEN BIJ
HEX' M. O. De gemeenteraad van
Arnhem heeft met 18 tegen 15 stem
men verworpen het voorstel van B.
en W. betreffende het 'invoeren van
de nieuwe, door den minister voorge
schreven jaarivedde-regeliug voor de
leeraren bij het gemeentelijk middel
baar en hooger onderwijs cn nakomen
van de overige voorwaarden, verbon
den aan het toekennen van rijkesub-
sitüe ten behoeve van gemeld onder
wijs.
GERBF. GEMEENTEN. Bedankt
Palersoii (N.-Am.) ds. J. Overduin, te
Gouda.
CHR. GER. KERK. - Bedankt voor het
beroep naar Alphen a,'d. Rijn ds. P. de
Groot, pred. bij de Chr .Geref. kerk te
Rotterdam; voor het beroep naar Oud-
Beyerland ds. D. Driessen, pred. bij de
Chr. Geref. kerk te '6-Graver.zande.
n ieuws J
België
Het gebruik eer talen aan de
tienische Hoogeschooi
Een Koninklijk Besluit.
Het Belgische Staatsblad bovat een
koninklijk besluit, waarbij het gebruik
der Vlfiamsciie eu Fransche tual aan
da gereorganiseerde Geutsche hooge
schooi wordt geregeld. In art. I wordt
gezegd, dat de rector en „bcheerder-
opzionicr" de Vlaamsche taal moeten
gebruiken bij openbare plechtigheden
voor hun inwendige diensten, alsme
de voor hun briefwisseling onder el
kander, met het hoofdbestuur en met
de autoriteiten. I11 geval üe rector
evenwel een hoogleeraar is.' die mot
een uitsluitend in liet Fransch gege
ven faculteit is belast en die niet in
staat is om zich in het openbaar iu
het Vlaamsch uil te drukken, kan do
minister van wetenschappen en kunst
hem vergunning verleenen oni zich op
openbare plechtigheden van de Fran
sche taal te bedienen.
Art. 2 luidt, dat de kennisgevingen
en mededeeliugen van genieensehap-
pelijken aard, welke door den rector
en den .beheerder-opziener" aan hel
publiek en de studenten eij aan do1
ouders dezer worden gedaan, in het
Viaaniseh of in beïdo talen xnoeten
zijn gesteld.
Volgens art. 3 moet de rector in zijn
betrekkingen van ïndividueclen aard
raet de studenten of met de ouders
dezer de Vlaamsche taal gebruiken,
behalve wanneer de belanghebbende
om het' gebruik van het Fransch ver
zoekt or deze taal zelf bezigt.
Art. 4 betoogt, dat de leden van het
onderwijzend personeel in hun betrek
kingen uiet den reetor of in hun be
trekkingen onder elkander de laai van
hun keuze moeten gebruiken. De no
tulen der vergaderingen van den Aca-
demischen Raad en van do faculteiten
worden in het Vlaamsch opgesteld.
De in het Fransch gedane mededeelin-
gen worden evenwel in deze taal op
genomen en gaan vergezeld van een
vertaling in het Vlaamsch van dit ge
deelte der notulen. Een Fransche ver
taling der notulen mag ier beschik
king ge9teld worden van de professo
ren, die geen Vlaamsch' zouden ken
nen
Art. 5 zegt ten slotte, dat de admi
nistratieve, aan de studenten afgele
verde bescheiden zooals ïusclirijvmes-
kaarteu, bewijzen van storting en an
dere gelijksoortige stukken tweetalig
gesteld zijn. De niet gedrukte ruimteu
worden ingevuld in de "taal, die door
den betrokkene wordt opgegeven.
De mijnramp te Falkirk
Een fantastisch reddingsplan
Onder «Ie verschillende fantastische
plannen om hulp te brengenaan de
mijnwerkers, die nog in de mijn i>ij
Faikirk zijn opgesloten, vermeldt de
„Manchester Guardian", dat Smit-h
uit Leilh, die onkuiss over de Firth,
of Forth zwom, zich bereid beeft ver
klaard een duikpoging te ondernemen
om zoo in d9 schacht te komen waar
de overlevenden zich bevinden
EEN BIJZONDER OORLCCS-
CECENKTEEKEN.
Ter herinnering aan haar leden,
die in deu oorlog gevallen zün, heeft
de Fell and Rock Climbing Club van
het Engelsche-Lake District een ge
heel© groep bergen in dit district aan
gekocht en deze ten geschenke gege
ven aan de National Trust, roodat z;j
voorlaan steeds vrij voor het publiek
toegankelijk zijn. Op of b;' den top
van een der bergen zal op oen weinig
in het oog loopondo plaats een toepas
sel.'jk opschrift worden geplaatst.
Een fascistische overval
in Italië
Grondbezit in basiag genomen
Het voorbeeld de- communisten vol
gend, die naar men zich herinnert drie
jaar geleden een groot aantal brie-
ken bezetten -om zelf de leiding ter
hand te nemen, heelt de provincial
federatie van fascistische landbou
wers naar aanleiding van een langdu
rig geschil tusschen prins Torlonia en
zijn arbeideis, de bezittingen van den
prins in do nabijheid van liet meer
van Fucino (Abruzzen) iu beslag ge
nomen en doen bezetten.
EEN VROUWELIJKE SPION
VEROORDEELD.
Te Leipzig stond terecht de Beier
se he staatsburgeres mevrouw Bruhus
Brümng uit Munchen. Zij bad vriend-
schap gesloten met den leider van de
afdeeling der Rossbach-brigadc, teu-
eiude van hem do geheimen der lloss-
baeh-organisatie uit te vorschen en
verder ooi te weten te komen, of do
rijksweer in relatie stond mot Hitler
en Rossbach. ITet; vonnis luidde 3J'
jaar tuchthuis.
Ds Engelsche kranten
oorlog.
De verkoop vail do „Pali Mall Ga-
zette" aan Beavbibrook zou thans een
feit geworden zijn, hoewel een offi
cieels bevestiging nog ontbreekt.
Ook wordt vernomen, dat de naam
veranderd zal worden in ..Evening
Standard". De rehactie-leden zouden
reeds ongezegd zijn.
Indien dit juist is, blijven er in
Londen slechts drie avondbladen over.
Twee dezer bladen, de „Evening
News" en de „Evening Standard"'
zullen reep. onder beheer staan van
Eothermere en Beavcrbróok. die bei
den de redactioneele onafhankelijk
heid handhaven.
Het derde avondblad' de „Star" 13
een avondblad-editie van de „Daily
News".
Hierdoor blijven de Conservatieve,
de Unionistische, Nationale en Libe
rale Partijen geheel zonder steun van
de avondbladen.
Tegen ds vermoedens, dat de uitgif
te van een avondblad, gesteund door
een dezer partijen veel kans zou heb
ben. wordt aangevoerd, dat de enor
me kosten dit onmogelijk maken en er
een verlies van een half millioen
pond sterling geloden zou worden,
voordat de verkoop iets zou opleve
ren.
Het Ophouden van de „Pall Mali
Gazette" beteekent het einde van een
groot- nieuwsblad.
Het blad werd opgericht door Fre
derick Greenwood, in 1S65, een be
roemd journalist.
Deze adviseerde Disraoli, den toen-
maligen minister van buitenlandsche
zaken, de Suezkanaal-aandeëlen op t©
koopen.
Hij verzamelde een staf van bekende
schrijvei-s om zich. waarvan wii noe
men Anthony Trollope, Lawrence OÜ-
pbant, Charles Austinand. Hij was de
pionier in de ko'oinir.en v3n de poli
tiek van de „Pall Mal Gazette".
„Zijn „Occasional Notes" zijn be
roemd geworden. Zijn verslagen waren
steeds een praolitig voorbeeld'van
goede journalistiek.
Na Greenwood belastte de overle
den Lord Merely zich met de redac
tioneele leiding en gaf hii het blad
iete van zijn eigen "gedistingeerd ka
rakter. Hij werd opgevolgd door NV. T.
Stead, die gedood werd in do ramp
met de „Titanic".
Zijn ijver als hervormer en vooral
zijn ui leen ze tin g van de blanke sla-
vinnentoestanden schrikten de Lon-
densche wereld op.
William Waldorf, de latere eerste
baron Asier. k-j-bt liet blad en onder
liet. hoofdredacteurschap van Henry
Cokayne C.usfc herkreeg het blad zijn
ouden, schitterenden vorm.
George Washington Stevens was
een van Cast's jolige helpers.
Andere bekende redacteuren waren
Sir Douglas Straight. F. J. Higgin-
botham en J. L. Go rein.
In 1914 verkocht Lord Astor het
Wad.
Sinds dien tijd sing de Pall Mali
door verschillende handen 011 verloor
hierdoor meer en meer zijn oude
positie.
Echter in 1921 absorbeerde het blad
een ander avondblad nl. de „Pinkshea-
ted Globe".
De laatste eigenaar wa6 Sir John.
Leigh.
De toestand in Ierland.
Onthullingen?
Sensationeel© onthullingen worden
verwacht in verband met den dood
van Nool Lemass. een republikein,
wiens in staat van ontbinding verfcee-
rend hik in de bergen nabij Dublin
werd gevonden.
De eerste teokenen daarvan bleken
reeds, toon verschillende getuigen
werden gehoord. Zij verklaarden, in
dien zij getuigeuisen zouden afleggen,
voor hun leven te vreezen.
Driegbrieven waren door hen ont
vanger.. waarin werd gezegd, dat zij
reeds ter dood warn veroordeeld, doch
dat hun ver- weid gespaard op ze
kere voo!waarden, waarvan de voor
naamste was. dat zij geen bewijsma
teriaal voor het onderzoek zouden le
veren.
Men verwacht nog 6ensationeelo
verklaringen. Een medisch onderzoek
wordt ingesteld en een rapport wordt
verwacht.
Het lijk van Lemass is naar den
Marlboro Kathedraal overgebracht
waar Dinsdag de begrafenisplechtig
heid zou piaate hebben.
heen op weg naar de vaedorplaats.
Voor Februari waren ze zó6 aan hem
ge.wend. en zoo hongerig, dat. ze op
zijn hoofd en op zijn schouders gingen
zitten en de brutale gaaien probeerden
zelts in zijn zakken te pikken.
Toen deed Sproetneus bij liet graan
en de kruimels nog ieder stukje etens-
af-val dat hij vinden kon. II ij bracht
zijn vrienden schillen en klokhuizen
van appels, rapen, aardappels, losse
koolbladen, en wortelen, en bond aan
do struiken vleeschbecnen vast waar
nog wat vet en wat merg aan zat.
Toen hij eens op een ochtend onge
woon vroeg op de voaderplek kwam,
vond hij daar een prachtige kard;-
naalsvogx-1. en een konijn naast el
kaar knabbelend aan een koolblad en
dat bracht hem op het idee om wat
noten neer te leggen, van den voor
raad dien hij voor Duncan's kinderen
had verzameld, voor de eekhorens, cm
zoo te probeeren hen ook bij zijn fa
milie te voegen. En al spoedig kwa
men z© roode, grijze en zwarte; cn
hij werd er ongeduldig onder dat hij
hun namen cn hun gewoonten niet
kende.
En zoo ging de winter voorbij. Iede
re week reed Mc Lean naar het bosch;
en pooit op denzelfden dag cf 'op het
zelfde uur. En altijd vond hij Sprost-
ncus aan het werk. trouw en dapper,
nl was het nog zulk slecht weer.
Zijn verili.n ten waren het eenige
gold dat de jongen bezat en toen de
Baas hem uitlegde, dat hij het veilig
naar een bank kon brengen, en dan
een stukje papier meekreeg, dat hel
volle bedrag waard 'was, ging hij er
op iederen betaaldag regelrecht heen
en bracht er alles behalve het hoogst
noodzakelijke voor zijn eten en klee-
ren. Wat hij met het geld wilde dam
wist hij niet, maar liet- gaf hem een
zeker gevoel van vrijheid en macht,
dat het daar was; heb was van hem,
en hij kon het krijgen als hij het wil
de hebben. In navolging van Mc Lenn
kocht hij een klein kasboekje, waarin
hij zorgvuldig iederen dollar dien hij
verdiende, en iederen stuiver dien hij
uitgaf, opschreef. En daar hij weinig
noodig had, en do Baas hem goed be
taalde, groeide zijn bezit verbazend
gauw.
Dien winter was Sproetneus voor
het eerst werkelijk gelukkig. Hij was
vrij. Hij deed zijn werk als een man,
trouw, zonder zich te bekommeren om
reeen, sneeuw en wind- Hij werd licha
melijk starker, kon zichzelf onderhou
den en hield zijn geld over. Alle man
nen van den ploeg cn iedereen in de
buurt wist, dat hij onder bisehcrming
van Mc Lean stond, die veel macht
had en dat maakte het in allerlei na
zichten gemakkelijker voor Sproet
neus.
En juffrouw Duncan betoonde hem
die vriendelijkheid wr.ar 1 ij zoo mr.r
verlangd had. Ze had iets warms voor
hem te drinken, als hij thuis kwam na
een koudon dag in het hosoh. Ze brei
de een dikke handschoen voor zijn lin
kerhand, eu naaide de rechtermouw
dicht, zoodat de verminkte arm in hei
slechte weer beschut was. Ze verstelde
zijn kleeren, die vaak door het prik
keldraad scheurden en bewaarde
keukenafval voor zijn vogels; niet om
dat ze iets van hen af wist of er zich
om bekommerde, maar omdat zelf
dicht genoeg bij liet moeras woonde
om te beseffen hoe ontzettend een
zaam het er was. Toen Duncan er
haar om uitlachte antwoordde ze:
„Man, als Sproetneus ile vogels en de
beesten met had, zou hij altijd alleen
zijn. Het is niet goed voor een mensen
om zóó eenzaam te zijn. llij zou zijn
verstand verliezen, als hij de dieren
niet had om over. ie denken «en mes te
praten".
„Eu wat voor antwoord denk je
dat hij op al z'n gepraat krijgt,
meid?" lachte Duncan.
„Hij krijgt het antwoord dat z'n
oogen helder houdt, en z'n hart ge
lukkig maakt, en liet geeft hem moed
,oni trouw het moeilijke pad te blijven
bewandelen dab hij gekozen heeft",
antwoordde juffrouw Duncan ernstig.
Duncan liep vveje, en scheen in ge
dachten verdiept 10 zijn. Den volgen
den mergen'gaf hij een aar van het ko
ren, dat hij vóór zijn kippen eau 't
pellen was, aan Sproetneus, en zei, dat
hij het maar aan zijn wilde kuikens
in het bosch moest brengen. Sproet
neus begon verrukt te lachen.
„Mn kuikens!" zei hij. ..Waarom
heb ik daar nooit eerder aan gedacht?
Natuurlijk zijn ze dat! Het zijn net
kleine, kleurige haantjes en henne
tjes! Maar „wild" moet u zo niet noe
men. Wat zou u er van zeggen als mijn
„wilde kuikens" veel tammer waren,
dan de uwe, hier op het erf?"
„Malligheid, jongen!" riep Duncan
uit.
„Laat die van u maar eens op uw
hoofd gaan zitten en uit uw handen
en zakken eten", daagde Sproetneus
hem uil.
„Vertel die sprookjes van je maar
aan de kinderen! Die gelooven dol
graag zulke dingen", zei Duncan. Je
kunt ze niet zoo'n onmogelijk verhaal
doen. of ze vragen je nog óm een er-
„Ik tart je om te komen kijken
antwoordde Sproetneus.
„Aangenomen!" zei Duncan. „Als je
kans ziet om een vogel op je hoofd te
laten zitten, of uit jo hand te laten
eten, mag jo dezen heelen winter ne
men vvut je wilt uit mijn koren en
graan voorraad".
Sproetneus sprong van vreugde de
lucht in.
„O, Duncan! Jo weet niet 'wat je
zegt!" riep -hij uit. „Wanneer kom
je?"
„Aanstaanden Zondag", zei Dun
can. „En voor ik het zie geloof ik mot
dat, üe vogels in het bosch even lam
zijn als een huis-kip!
Daarna sprak Sproetneus altijd over
zijn vogels als zijn kuikens, eu de Dun
can's volgden zijn voorbeeld. Deu vol
genden Zondag volgden Duncan met
zijn vrouw en kinderen Sproetneus
naar liet moeras. Eu daar zagen ze
zoo iets wonderlijks dat zo er hun le
ven lang over zullen praten en dat
hen voor goed tot vogelvrienden heeft
gemaakt.
De kuikens wachtten Sproetneus np.
bij de open piek. Ze vlogen in cirkels
en bogen om hem heen iu de- koude
luclit. Ze joegen elkaar van Sproet
neus weg, en vlogen zoo dicht lang:,
hem dat hun uitgespreide vleugels
hem raakten.
Op de voederplek zette Sproetneus
zijn oude emmer met afval neer en
veegde van een klein plekje de sneeuw
weg, met een bezem, die hij zelf van
twijgen gemaakt had. Zoodra hij zich
omdraaide vlogon do'vogels op liet
voedsel af, en vlogen met iets in hun
bek naar do dichts, bijzij tide struiken.
Een paar van do biutoalsteii, een
grooto kraai en een paar gaaien, gin
gen op den rand zittc-n.cn deden'zich
op hu 7 gemnk te poed, terwijl een kar-
dinaatevogel, die dit niet durfde tc wa
gen. schold eu krijschte van zijn tak
Toen gooide Sproetneus zijn voor
raad op den grond, en dadelijk leek
het alsof daar de mantel van Monte
zuma werd uitgespreid, behalve dat
deze massa gekleurde veeren' <n> den
rug van levende vogels zat. Terwijl ze
zien to goed deden, greep Duncan dc
arm van zijn vrouw, en staarde vol
verbazing, want uit de struiken en
liet droge gras, piepend en met vreem
de keelgelüidjes, alsof ze elkaar wil
den aanmoedigen, kwamen groepjes
kwartels. Eu voor iemand tiet had
zien aankomen zat e:-n groot, grijs ko
nijn midden in het gezelschap en kuab
belde tevreden aan ren koolblad.
„Wel, heb jc ooit!" fluisterde juf
frouw Duncan.
„Sssst", waarschuwde Duncan,
Tenslotte 11am Sproei neus zijn pet
af. Hij begon haar te vullen met han
denvol graan uit zijn. zakken. In een
grooto zwerm kwamen do graaneters
naar hem toe, als een troep tamme
duiven. Zo zaten op zijn armen en op
de pet en een kardinaalsvogels en een
de pet en e-en kardinaalsvogel en een
wind en vochten om een zitplaats op
zijn hoofd.
(Wordt vervofgd.)
