smmm
Smssme
PKlliPf
DÊ VONDELING
HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit Engeland
gen-
Sstefeïi'ïïfS
Sr^ssssito con™
De Kabinetscrisis
MAANDAG 5 NOVEMBER 1923
DERDE BLAD
(Van onzen Londenschen correspondent).
ELK WAT WILS
Een paar dagen geleden brachten
Wij in de Savoy hulde aan een ,,jon-
gen spring-in-t-veld" van vijfenzeven
tig jaar T. P. O'Connor on den vol-1
genden ochtend lazen we met versla- j
genheid dat een-ander jeugdig staats- i
man Bonar Law de eeuwige rust was i
ingegaan. Grootor contrast tusschen
beiden was nauwelijks denkbaar:
O'Connor de geestige levendige jour- j
nalist en „vader" van het Lagerhuis
is de. verpersoonlijking der eeuwige
jeugd; Andrew .Bonar Law was
reeds oud toen hij op twee-en-\eertig
jarigen leeftijd zijn zaken aan kant.
deed en zich wierp op de politiek. Hij
is vijfenzeventig geworden maar in j
zijn ernstige en melancholische le-
vensopvatting was geen plaats voor
scherts of spot.
T. P. O'Connor is en was een jour
nalist zooals wij ons djen allen als
ideaal voor oogen stellen, ren man
die na ruim vijftig jaa.r nog ljiet even
veel geestdrift zijn vak beoefent, die
vrienden vindt waar hij gaat eu suc
ces bereikt, in alles wat hij onder
neemt, die in den avond van zijn le
ven staatslieden van elke politieke ge
zindheid. diplomaten, ministers, schr
vers, krantenkoningen, nederigs jour
nalisten, Premiers van Dominions en
vele honderden andere mensehen van
allerlei slag vereend vindt om hem ge
negenheid te bewijzen op zijn vijfen
zeventigsten jaardag. En Bonar Law
verwierf zich dezelfde achting en ge
negenheid van vriend en tegenstan
der. omdat hij met zijn algeheel ver
schillende kïjik op het leven toch
mët. ,.T. P." gemeen had: onkreukba
re eerlijkheid bij waarachtige belang
stelling in en genegenheid voor zijn
medemensch.
Dat is het geheim van alle succes:
standvastigheid van begiuseleh, hare
voor de nooden en belangen van an
deren met als derde factor werklust
en plichtsgevoel. T. P. O'Connor's
weergaiooze energie houdt hem jong,
Bonar Law's waarachtige vaderlands
liefde en zelfopofferende plichtsbe-
traenting dienen hem in den dood.
Het is geen geheim dat hij in Let be
gin van dit" jaar, na bij een om ge
zondheidsredenen ondernomen zeereis
geen baat te hebben gevonden, licha-
molijk te zwak was om de teugels
van het bewind weer in handen te
nemen. Hij deed het toch, in het volle
besef, dat de ernstige tijdsomstandig
heden geon bedenkingen oni eigen
welzijn gedoogden. Zulk een houding
stempelt den waarlijk grooten man
en de natie zal heden zijn nagedach
tenis huldigen, als zijn stoffelijk over
schot wordt bijgezet in Westminster
Abbey. Maar 't meest treffende waren
toch de uitingen van waardeering en
smart, die zelfs' zijn meost overtuigde
politieke tegenstanders hem gaven.
Bonar Law, de Tory, die streed voor
de verwezenlijking der beginselen
van zijn 'partij, had onder liberalen
noch Lahour-m armen vijanden. Hij
was een Bayard, die streed met open
vizier, een ridder zonder vrees of
blaam.
Deze tijd is voor Engeland vol van
'gowüohtige beslissingen. Waarheen,
men zijn blikken richt, naar het bui
tenland, naar de Dominions of naar
binnen, overal staat men VGor een
warnet van haast onoplosbare vraag
stukken. En het is of er geen dag voor
bijgaat zonder er nieuwe bij te bren-
Hedenmorgen is bekend geworden
dat het Britsche ministerie van Bui-
tenlandsche Zaken aan de Fransche
regecring een nota heeft gezonden,
waarvan de loon als immer hoffelijk
en vriendschappelijk is, maar waarin
toch met beslistheid wordt gezegd,
dat Groot Brittapje weigert een on
afhankelijke republiek Rijnland de
facto zoowel ab de jure te er
kennen. Nu ziet men opeens heel dui
delijk hoe goed het geweest is dat En
geland zijn troepen niet van Keulen
heeft teruggeroepen, zooals vele heet
hoofden hier wenschten na de bezet
ting van de Roer. Een Rijnland zon
der Keulen is ondenkbaar en in Keu
len heeft Engeland de macht. Maar
als mijn inlichrtingen juist zijn gaat
de nota nog veel dieper op do kwestie
in en verklaart zij dat het opbreken
van het Duitsche Rijk het Verdrag
van Verseilles schendt. Dit is dus niet
alleen een waarschuwing aan de
Duitsche separatisten maar evenzeer
aan de Fransche en Belgische regee-
ringon. Engeland weigert souvereine
staten te erkennen, al is het naar ik
verneem wèl genegen toe te stemmen
in een stelsel van decentralisatie, i
waardoor Duitschland zou terugval-
Londen, 1 November.
16 d'aV?0 °(ud!federatie van vóór 1870
overwinnen 1 Laagheid te
Kolonische staatsliedJfL g a Ie,K
Zuid S1'-aen en vooral r]P
K zijn, dat slechts viae- en
Ik? t. zamou houdm Hm 'ol'
Juist tijn al, dord f j ?let
8«lKPl)olijks' LelBajrenu J."
want ware diti 3 lloemen,
t'/a van Britsch-Indiërs in df nl"
tegenover d?ez2 di°"Sden ,do koIon,'ön
buitenland Prduc,en het
willfSaSd" e" E"ecla"d '"s
Juau iXc'ttoiSS? ra™iltiIi,aIVen
stïïCeï 5» L°'Vd.taS
drastische veranderingen, hoezeer d"
5ÏÏÏ" f 001 op »»S'»S da!
OTproke,, ov8tUdd™0B»]t?kWd Tan'
een algemeene verkiezing in het be
gin van het volgend jaar. die dan
vrijwel uitsluitend zou worden uitoe-
oohten o ver de vraag: protectie "of
vrijhandel Daar is intusschen de op
positie niet bang voor. De liberalen
mogen onderling verdeeld zijn en de
Labour Partij mag de liberalen even
ïevig bestrijden als de conservatieven'
op een punt zijn zij allen eendrachti"
name ijk op dat van „geen duur
brood En dat de Tories tegen zulk
leus ïer sïembuS zouden tfurveri'
trekken lijkt ondenkbaar.
Maar hoe slelt de regeering dan
de Dominions tevreden, die nu reeds
met tegen-maatregelen dreigen in het
nlet-toelaten van landverhuizers uit
Groot-Brittanje?
Waarlijk, de moeilijkheden der Brit
sche regeering zijn niet gering. Vooral
de Entente met Frankrijk, die althans
nog in naam bestaat baart de meeste
zorg cn hoe kan men verwachten dat
Frankrijk gunstiger zal worden ge
stemd als een „outsider" te New
market de Fransche favoriet Epinard
verslaat en daarmee eenige millioe-
nen franken uit Fransche naar Engel-
sche beurzen doet verhuizen? Tact is
een prachtig ding maar wat heeft
tact met paardenrennen en wedden
schappen te maken, zal men vragen.
Met dat al ia het een nederlaag voor
Frankrijk geweest, en een waarover
in stilte wel een beetje blij is,
omdat onlangs een andere Fransch-
man, de bokser Georges Carpentier
den Engelschen kampioen Beckett zoo
smadelijk versloeg. Moge het in de
politieke arena anders gaan.
Rond de Kabinetscrisis
Horstel der breuk in de
coalitie.
Onder het opschrift „Het herstel der
breuke" een artikel van den beer Kor-
tenhout in de Maasbod e:
„Tweeërlei wordt daarin betoogd:
le. dat indien de R.K. Kamerclub nog
eenigen invloed beeft, deze zal moe
ten aangewend worden orn de vor
ming van een Kabinet dat ten opzich
te van de economische moeilijkheden
het onvervalschte vrijhandelsstand
punt inneemt, te heletten, 2e. dat al
léén een rechtsch Kabinet, waarin mi
nister Golijn de leiding beeft, zal kun
nen voldoen aan de eischen, die de fi-
nantieele en economische positie van
ons land op dit oogenblik vordert.
„Terwijl zoo do zaken los van dc
engere politiek staan, achten wij
bet buitengewoon gevaarlijk, zegt hij,
dat van Katholieke zijde de oplossing
van de crisis in andere richting wordt
gezocht dan in die van herstel der
breuke.
Wij geven onmiddellijk toe, dat het
initiatief daartoe niet kan uitgaan
van de beide protestantsch-cliristelij-
ke partijen. De verzoening moet ko
men van de Katholieken en daarvoor
zal allereerst noodig zijn, dab de.een
heid in de Kamercluib worde hersteld.
Het Katholieke kiezersvolk moet. van
de tien malcontenten instantelijk
c-ischen, dat zij alles doen, wat noodig
Ï6 om het groote kwaad door hen ge
sticht weer goed te maken. Wij ma
ken ons er geen illusie over, dat onze
vroegere bondgenooten gemakkelijk
zullen zijn bij het stellen der vredes
voorwaarden: wij hopen zelfs, dat zij
niet al te gemakkelijk zullen zijn.
Alle oogen zijn gericht op de Katho
lieke Kamercluib.
Wat zal zij doen? Zullen de tien
halstarrig blijven? Ook ten koste van]
de welvaart van het land?"
De Rotterdammer, die op-
.mérkt, dat indien mr. Troelstra niet]
als Kabinetformateur optreedt, twee
mogelijkheden bestaan: een nieuw ka
binet der rechterzijde of een extra
parlementair kabinet dat zich met be
perkte taak ziet belast, schrijft o.m.:
Twee dingen waren hoofdpunt op
het ministerieel program: verdediging
van Indie en bezuiniging. Zal ooit
een ministerie, niet steunend op de|
partijen in het parlement, de kracht
bezitten deze maatregelen door te zet
ten
Stelt dat- bezinning kwam bij da dis
sidenten, voldoende waarborg werd
geschapen, dab met betrokking tot
deze twee aangelegenheden een bevre
digende oplossing kan worden bereikt
eïsclit dan de vraag van de vor
ming van een rechtsch Kabinet niet
overweging? Bij dia overweging
ongetwijfeld veel gerecht/vaardigden
weerzin der onzen moeten worden over
wonnen, zal de deugdelijkheid der
waarborgen, die tegen een herhaling
van den afbraak waren, terdege moe
ten worden onderzocht.
In d e Standaard van Vrijdag
avond onder het opschrift „waarom
Troelstra" de volgende driestar:
„Dat begrijpen sommigen niet
De man van 1918? De man die tóen,
in revolutionair sentiment, op misda
dige wijze de hand naar het gezag uit
stak? Moet die man nu de raadsman
der Kroon worden? Moet die zelfs
worden uitgenoodigd een -Kabinet te
formeeren.
Inderdaad, wij kunnen het niet
ders zien dan dat dit alles zou dienen
te geschieden.
Die oplossing is de eerste, die
o. i beproefd moet worden.
Wordt er anders gehandeld, dan
vreezen we dat onze constitutioneel-
parlementaire instellingen een klap
zullen krijgen die ze lang zullen na
voelen. Troelstra heeft, met Dressel-,
huys en Merchant als schildknapen,
dén aanval op het regeerk'asleeT ge-'
leid. Door do ontrouw van enkele be
wakers ia die aanval gelukt- Nu kan
men toch niet. doen alsof er niets bij
zonders geschied warel Nu dient toch
het eersto verzoek uit te gaan
van Mr. Troelstra, om, met, hulp en
steun van Dreeselhuys en Marchant,
een nieuw Kabinet saam te stellen.
Wil men, een Kabinet dat als hoofd
punt op zijn program heeft: her
stel van hot financieel
evenwicht.
Of Mr. Troelstra in de samenstel
ling van zulk een Kabinet slagen zal,
is een tweede vraag. Die echter de eer
ste: of hij er een behoort saam te
stellen, niet ie niet doet.
Elke oplossing die in eerste instan
tie zich richt op wat op zijn allerbest
tweede of derde instantie zijn kan, is
politiek te gevaarlijk om het er, in de
gegeven omstandigheden, op te kun
nen wogen.
Daarom blijft Mr. Troelstra naar ons
inzicht, het eerst aan het bod.
Niet om een socialistisch Kabinet te
formeeren; dat ligt in het Kamerv
tum niet opgesloten. Maar om een
p a r I e ra e nt air Kabinet saam te
stellen uit de groepen die het Kabinet-
Ruys ben val brachten. Eerst als dit
niet lukken mocht, kunnen andere op
lossingen beproefd worden".
Het oordeel van
„Onze Vloot".
Het orgaan van de Kon. Ned. Ver-
eeniging „Onze Vloot" schrijft o.m.:
Wij' zijn het eens met hén die zeg
gen, dat de Vloot voor jaren en jaren
achterop is.
Dit of c«m soortgelijk vlootplan aa
de Volksvertegenwoordiging voor te!
leggen, is onzes inziens voor gean en
kel Ministerie mogelijk.
Maar wie zou, zoo vragen wij ons
met droeven ernst af, in deze omstan
digheden de steeds ondankbaarder
taak van het beheer over het Departe
ment van Marine kunnen en willen
aanvaarden?
Wie zou, na de opgedane ondervin
ding, willen wachten met de recon
structie van de Vloot tot er evenwicht
is in de. Financiën?
Wie zal zooveel optimisme hebben
om te gelooven, dat dat oogentlik iu
het. oog van tégenstanders ooit zal
komen
Wie zal niet begrijpen dat dat uit
stellen tot een nooit komend oogeu-
blik, de meest afdoende poging is tot
afstellen
En wij herhalen wat wij wel mei
gezegd hebben, de uitstellers, die -
wij willen het aannemen te goeder
trouw bepleiten, dat dat uitstel slechts
tijdelijk zal zijn, spelen absoluut
de kaart van hen, die afstellen, d.w....
algeheele ontwapening „geen man en
geen cent", in hunne vanen schrijven.
Wie de taak op zich zal nemen, wij
durven er niet aan te denken, maar
wij zijn heilig overtuigd, dat .geen en
kel zeeofficier in deze omstandighe
den daartoe bereid zal gevonden wor
den.
En evenzeer zijn wij overtuigd, dat
ook al nam een van hen, die, zoolang
zij geen verantwoording dragen stre
ven naar ontwapening of naar een
politie-vloot', d.w.z. ook al nam een
van hen, die bij een tijdelijk schen
den van ons territoir, willen volstaau
met een papieren pretest, of die van
oordeel zijn, dat de taak, die de Ma
rine te vervullen heeft, is, zich met
één schip naar den kelder te laten stu
ren, die onmogelijke taak op zich,
geen van allen hunne theorieën in
practijk zouden durven brengen.
Er blijft o.i. niet anders over, dan
dat het a.s, marine-bestuur zal moe
ten blijven doorgaan met, zooals u-ij
het al meer noemden, nathouden en
pappen.
En zij, die zoowel iu als buiten
de Kamer medegewerkt hebben om
dit resultaat te bereiken, zij moeten
toch hunne verantwoordelijkheid we]
zwaar gevoelen, als zij zich een oogen
blik indenken, wat 'de gevolgen van
dat. nathouden en pappen moeten zijn
voor' het geheel e marinepersoneel.
Een nationaal mi
nisterie.
DeVoor hoede (R.K.) merkt op
dat „door het afschuiven van allo ver
antwoordelijkheid door de anti-rev.
partij" het optreden van een nieuwe
rechtsch e regeering uiterst moeilijk,
zooal niet uitgesloten is.
Dan rest ons, zegt het blad, niets
anders dan een nationttl minis
terie, dat zich op de eerste plaats het
sluitend maken van het staatsbudget
tot taak stelt; een ministerie van
krachtige persoonlijkheden, uit par
tijen van rechts eu links samengesteld
waarin naast katholieken en, laten
we hopen, anti-revolutionairen en
christelijkhistorischen ook een of bwe©|
sociaal-democraten, een -Wibaut b.v.
zitting zouden kunnen hebben.
In het dagelijkstóh bestuur van groo
te gemeenten wordt ook steeds meer
in zekeren zin het beginsel van even-|
redige vertegenwoordiging toegepast j
en wordt ook bij een overwegend
recktschen of linkschen raad, bij de
l wethoudersvvrkiezmg ook met de min
derheden rekening gehouden"»
"_~r_ Ean Kabinet-Colljn?
Wat zal er tomen van do pogingen,
n het budget sluitend te maken, wat
van de verdere rcconstruclie-maatrege-
vraagt de „R.-K, Werkgever":
,\Vij weten het niet, doch vragen ons
af, of voor een KabinetColijn in de Ka
mer geen meerderheid te vinden zou
zijn. Herhaaldelijk werd door minister
Colijn bij de Vlootwetdebatten gezegd,
dat het Vluootplan niet van hem afkom
stig was, dit plan bestond reeds lang,
■oordat Colijn in het Ministerie trad.
Ons dunkt, dat van alle zijden op den
heer Colijn aandrang geoefend moet
worden, om het land voor ondergang te
behoeden. Zeker, ook van dezen staats
man heeft de Minister-President gezegd,
dat hij bij verwerping der Vlootwet geen
•erdere verantwoordelijkheid dragen
kan. Maar als het landsbelang het cischt,
mag deze Achilles zich niet in zijn tent
opsluiten en moet hij te voorschijn ko-
Kans op een kabinet Mr. D.
A. P. N. Kooien
Wij lezen in de Telegraaf:
Naai' wij vernemen doet te 'ï-Graven-
li a ge het hardnekkige gerucht do ron
de, dat in parlementaire kringen ern-
tig rekening wordt gehouden met de
mogelijkheid, dat de vorming van
abinet zal worden opgedragen aan:
den voorzitter der Tweede Kamer, mr.
D. A. P. N. Kooien. Deze zou voor
zich dan de portefeuille van Finaii-
INCEZONDEN MEDEDEELINCEN
2» 60 Cts. por regel.
Wij vestigen er evenwel de aandacht
op, dat mr. Kooien tot de voorst?
roers van de Vlootwet hehoorde, 2
dat wij onder alle voorbehoud van
bovenstaand .bericht melding mak
o meening van hei
Kamerlid Duys.
Hot Tweedo Kamerlid Duys hoeft te
Gouda een rede over de. verwerping
der Vlootwet gehouden.
Aan het slot zijner redevoering for
muleerde spr. zijn standpunt in aako
de Kabinetscrisis ongeveer aldus:
sociaal-democraten moeten niet in
kabinet treden, zij behoeven niet voor
liquidateums te spelen in een regee-
rings-faillissement dat do reohterzij-
de het land aandeed. Dat zou in de
arbeidersgroepen verwarring en ver
wildering veroorzaken. Eerst zal de
re elite rz ij do moeten kenbaar maken,
wat zij wil. Tot zoolang zullen dc soc.
dem. wachten.
Spr. verwacht evenwel, dat de oude
coalitie, die pog teveel belangen heeft
om haar rol reeds nu uitgespoeld te
achten, eer wat bijgeschaafd en opge
poetst zal te voorschijn treden.
EEN NEDERLANDER VERMOORD
De 36-inrie-e Nederlander An toon
Epsiiam. wonende te Luik. werd de
vorige iveek door een mossteek iu den
buik getroffen. Hij is thans in liet
IHopital de Bavière aldaar overleden.
De moordenaar blijkt eveneens een
'Nederlander te zijn.
DOOR ELECTRISCHEN STROOM
GEDOOD.
Te Hengelo is de werkman Ten D.
bii het verrichten van herstellingen
aan 'n geleiding dcor den eleetrischen
stroom gedood.
DE MAN MET IIET VAT.
De globe-trotter J. Vet uit Am
sterdam, die een vat de wereld wil
rondrollen is Zaterdag via Roosendaal
Esschen de grens overgerold. eerst
naar Antwerpen om dan zijn reis
over 'Brussel, enz. te vervolgen.
F. DE HERDER. Te Zwolle is
overleden de heer F. de Herder, voor
zitter van den Neder]nudschen aan-
nemersbond.
EEN LEGAAT VAN EEN TON.
Wijlen mevrouw Rose-Molewater
heeft aan het Kinderziekenhuis te
's-Gravenhage f 100.000 gelegateerd,
EEN ERNSTIGE AANRIJDING.
Vrijdagavond is do voerman Raven
op don N.-Bussnmenveg aangereden
door den motoromnibus van Huizen.
R. bekwam een schedelbreuk en werd
iu ernst,igen toestand naar de Mo jella-
stichting te Bussum vervoerd.
DOODELIJEL ONGEVAL. Te
Monnikendam wilde de 65-jarige H.B.
Vrijdagavond van een nog rijdende
tram springen. Hij kwam daarbij le
vallen en brak c-enige ribben, waar
van een hem iu de longen drong. Des
nachts is hij aan de bekomen verwon
dingen overleden. Een kind, dat door
B. on den arm jvesdi gedragen, bekwam
geen leisel.
IN KOKEN D~\V A TED
Te Poortvliet is een twee-jarig kind
in eon tobbe mot kokond wator geval
len en aan dc gevolgen overleden.
Steenkolen uit Westfalen
Geen stopzetting van den aanvoer.
Volgens een bericht in een der dag
bladen zou de aanvoer van kolen uit
Westfalen naar Nederland tot stilstand
komen.
Naar aan „Vaz Dias" door do steen-
kolen Handelsvereeniging te Utrecht
wordt medegedeeld is dat bericht ge
heel ongegrond. De aanvoer heeft in
den laalsten tijd zeer geregeld plaats
gehad en er bestaat geen reden om
aan te nemen dat hierin verandering
.1 komen.
Het Persbureau Vaz Dias meldt, dat
de ex-kroonprins Vrijdagmiddag tc vier
in zijn woning op Wieringen aan
wezig was. Alle bericluen onurent een
•ertrek naar Duitschland .zijn onjuist.
Het V. D-burcau heeft zich om in
lichtingen gewend tot den burgemees
ter van Wieringen, den heer Kolff, Deze
deelde mede dat de ex-kroonprins cr
aandenkt onder de huidige om?
siandigheden naar Duitschland terug
kceren.
Wel zou hij den wensch. te kennerf
hebben gegeven het eiland Wieringen
verlaten en zich elders te vestigen,
üj zou in dc omgeving van Harderwijk
en kleine buitenplaats willen koopen,
EMIGRATIE NAAR AMERIKA.
I E celsior bericht, dat op 31 Ocfo-
1 her on 1 November 23000 immigran
ten, komende van Engeland. Frank
rijk, Italië, Griekenland, Duitschland
en Nederland te New York arriveer
den. Het resultaat hiervan zal waar
schijnlijk zijn dat voor 1 December
geen verdere landverhuizers in de
Vereenigde Staten zullen worden toe
gelaten.
TWEE AUTO'S VERONGELUKT.
Zaterdagmorgen omstreeks 7 uur
zijn nabij het gesticht Bloemendaal,
op den Monstertschenweg, twee auto's
m zeer snelle vaart op elkander g:re
den. Do eene auto, welke van do rich
ting Monster kwam wilde schielijk
voor een wielrijder juist in eeu bocht'
van den weg stoppen. Blijkbaar door
zijn snelle vaart slipte liet achterste
gedeelte en^ vloog de auto tegen een
boom op. Een auto, welke uit do te
genovergestelde richting kwam. kon
niet tijdig genoeg stoppen en reed
met woeste vaart op den anderen auto,
raakte het stuur .kwijt, cn kwam van
voren geheel ingedrukt. Van den
eenen bleef niets dan een wrak over.
De chauffeurs, F. M. W., uit Rotter
dam on B. v. L., uit Den Haag, be
kwamen wonderlijk genoeg geen let
sel. De cenige inzittende, ih; heer A.
M., bekwam ernstige wonden aan tnv
laat on handen.
GEMOEDELIJK.
Ged. Staten van Gelderland ont
dekten bij den gemeente-ontvanger
van Oldobroek een kas.... teveel! En
nog wel een groot kasteveel 1 Een
witte raaf iu dezen tijd van kastekor
ten, Hoe dat mogelijk .was'? Volgens
den ontvanger ,\vas dit tc verklaren
uit liet niet uanwezig zijn van een
brandkast, waardoor de geldmiddelen
der gemeente werden vermengd met
zijn ©igen financiën. Daarom gaven
Gedep. Staten den raad iu overweging
een brandkast aan te schaffen, waar
toe besloten werd. Alzoo geschiedde
iu October van den jare 1923!
Feuilleton
Vertaling naar het Engelsch van
GENE STRATTON PORTER.
18)
„Vreeselijk warm", hijgde zij. ,,'k
Geloof dat wo een flinken storm krij
gen, Ik hoop dat Sproetneus wat op
schiet".
Ze beefde al9 een bang kind. Even
streek ze langs een tak en een nacht
vogel, die daar v';n dutje ihad gedaan,
vloog bijna in haar gezicht. Juffrouw
Duncan gaf een gil en sprong op het
pad. midden op een kikvorsch die er
net overheen wipte. Ze word akelig
van het gekwaak van liet beest en
sprong aan den kant. Toen kwam ze
in heb riet terecht, dat bijna tot haar
middel reikte; do angst voor de slan
gen kwam terug cn ze sprpng naar
een oude boomstam die naast het pad
lag. Ze kwam er midden op terecht
maar de stam was zoo vochtig en rot
dat zo er tot aan haat' knieën in zonk.
Ze greep het .draad toen zo er inzak
te.- greep mis en haatte haar pols
open nan het prikkeldraad. Ze was
nu te angstig om nog 1e gillen. Haar
tong was droog. Met. een uiterste
krachtsinspanning greep ze nog ecu
tweede draad, en slaagde er eindelijk
in zicii met beidé handen vast te pak
ken. Ten slotte trok ze zich op en
kwam weer op den beganen grond te
recht. Ze raapte dén knuppel op dien
ze had! (laten ivallen. Daarop leu
nend strompelde z- "var heb pad te
rug, maar ze beefde zoo dat ze liaast
niet loopen kon. Nog een paar pas
sen verder kwam ze aan liet stompje
1 an den eersten boom, die er uitge
haald was.
Ze ging or op zitten, heel recht e-n
stil en probeerde kalm te denken en
haar angst weg te redeneer en. Een
eekhoorntje boven haa.r Het een noot
vallen 'cn toen die naar beneden viel,
van tak op tak, werd ze daar weer
zenuwachtig van. -Toen het veront
waardigde eekhoorntje luid krijschte,
sprong zc weer op het pad!
De wind stak op, licht cn donker
wisselden elkaar sneller af en het- on
weer kwam telkens dichterbij. In
groote zwermen vlogen de merels op
uit het riet. De andere vogels volgden
en riepen elkaar toe: Tralla hie, trai-
la hie volg me, volg me. Vlak bij
haar zaten groote zwarte kraaien cn
schreeuwden, alsof ze haar wilden
waarschuwen, dat ze vluchten moest
voor hot te laat was. Een reiger, die
in oen meertje zocht naar oen prooto
brulkikvorrch, kreeg moeilijkheden
mot een Jiiuijkusrat, en uitte zoo'n
snerpend geluid, dat juffrouw Dun
can tientallen meters langs het pad
rende, zonder te beseffen dat ze zich
bewogen had. Ze beefde te Areel om
ver to gaan en ze bleef staan en keek
angstig om zich heen.
Voor zo eigenlijk gemerkt had, dat
er bijen waren, hadden enkele haar
al gesloken en zoemden boos om haar
heen. Toen kwam het gezoem van al
lo kanten opzetten. Ze snikte, en liep
de struiken in eu dan weer naar het
riet, alles om de zwermende biien te
ontloopen, vechtend voor haar leven.
Na een poosje scheen het gezoem wat
minder te worden. Ze kwam weer
op het pad en liep zoo hard ze kon
van haar woedende vervolgers weg.
Terwijl ze met alle inspanning weg
holde, merkte ze plotseling, dat voor
haar op het pad een groot, rond,
zwart lichaam lag, met regelmatige
bruine figuren op den rug. Ze pro
beerde stil te staan maar ze durfde
niet, want de bijen zoemden weer
harder. Ze nam haar rokken bij el
kaar, en terwijl haar haren langs
haar gezicht vlogen en haar oogen
uit hun kassen puilden, liep ze er
recht op af. De ratelslang, onrustig
geworden door het geluid van haar
voeten en het zoemen der bijen, bleef
stil liggen, hief zijn kon op en ratel
de. ratelde tot ze de bijen niet meer
hooren kon.
De angstige'vrouw, die volkomen
overstuur was, ging er recht cp af,
en liep zonder na te denkeu door, Ze
nam ocU sprong, kwam er overheen
en vloog toen zoo hord mogelijk voor
uit. De slang, die juist wilde aanval
len, miste juffrouw Duncan en kwam
nu tusschen de bijen terecht. Zo gin
gen er op en er om been zitten en hot
beest liet zich in het gras zakken en
ging op weg naar ziin bol. Het riet
zag er uit alsof of een groote zeis door
gesneden had, Do woeüeude bijen vlo
gen om het dier heen, zochten liet,
vonden de doornstruik, eu begonnen
zich daar tijdelijk neer te zetten, om
te ontdekken of liet een geschikte plek
was. Volkomen uitgeput strompelde
juffrouw Duncan nog een paar passen
door en viel toen voorover op het pad
waar Sproetneus haar vond.
Sproetneus bleef met baar bozig
tot ze lang en diep adeinhaajde e:t de
oogen opende.
Toen ze hem zaa sluan, deed ze
haar oogen weer stijf dicht, greep hem
beet en trok zicli op. Hij hielp baar,
en met zijn arm om haar heen gingeu
ze samen op weg naar de open plek.
Zo klemde zich aan hem vast en hielp
met allo kracht die ze nog had. maar
ze wilde haar oogen niet open doen
tot dat haar kinderen ont haar liecn
kwamen staan. En hoewel ?e een ste
vige, gezonde vrouw was, viel ze toen
weer flauw. De kinderen begonnen
to jammeren en Sproetneus werd
bang.
Dezen keer was hij zoo dicht bij de
hut dat hij haar in huis kon dragen
en opbel bed leggen. Hij stuurde den
oudsten jongen naar de naastbijzijn-
de buurvrouw eu samen kleedden ze
haar uit en zagen dat zo niet gebe
ten was. Ze waschten eji verbonden
de bloedende Pols eu brachten haar
weer bij kennis. Ze lag te rillen en te
snikken. Het eerste verstaanbare
woord wat zo sprak, was: „Sproet
neus, kijk eens iii dien pot op de keu
kentafel of de gist niet over loopt".
Het duurde verscheidene dagen
voor ze Duncan en Sproetneus kon
vertellen, wat er Iprecies met 'baar
gebeurd was en toen kon ze het nog
niet doen, zonder als een van haat-
kinderen te huilen. Sproetneus was
wanhopig en verpleegde haar zoo
goed als een ito uw hot had kunnen
doen; en do groote Duncan, vol liefde
voor hen beiden, werkte vroeg en
laat om iedere reet In dc hut toe to
makcii en alle plekjes ln do huurt te
onderzoeken waar mogelijk eeu slang
zou kunnen huizen. Ze rilde nog
voortdurend als ze aan dien ochtend
dacht. Ze had geen rust voor zo om
Mc Lean gestuurd had en hem ge
smeekt had om Sproetneus voor ver
dere gevaren in dat verschrikkelijke
oord te behoeden. De Baas ging er
heen, vastbesloten dit te doen
i Sproetneus lachte hem uit. „Maar I
meneer Mc Lean, laat de zenuwach
tigheid van een vrouw u toch niet
ovor mij aau het tobben maken", zei
hij. „Ik begrijp Lest hoe zo het geluid
heeft, want ik heb het zelf ook door
gemaakt, maar dat is nu allemaal af-
geloopen. Het is mijn trols eu mijn
glorie ora het uit to vec'htcu met het
bosch cn al wat er in is of er in 'ko
men' zal, en liet dan aan u over te
geveu zooals ik u en mij zelf beloofd
heb, meneer. U zoudt ino doodonge
lukkig maken als u liet mij nu af
nam, nu hut het nog inaar zoo kort
duurt. Hot zal misschien nog een
kwestie van drie of vier weken zijn
en wat be toekent dat, nu ik er al bij
na een jaar ben, meneer? U moet
nooit toelaten dat een vrouw zich met
zaken bemoeit, want ik lioh altijd ge
hoord dat dat moeilijkheden geeft".
Mc Leun glimlachte. „En dio laat
ste boom?" zei hij.
SpPoetneus bloosde cn grinnikte
vergenoegd.
„Vogelvrouwtjes eu engelen hooren
niet tot- 't gewon© soort', meneer", zei
hij kalm.
Mc Lean zal in lief- zadel en lachte.
(Wordt vervolgd.)
