HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
DE VONDELSNG
De Kabinetscrisis
zijn kleine Advertentiën,
in het Alg, Handelsblad
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1923 - TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 191
Indrukken uit Tsjecho-Slowakije.
De beteekenls van de revolutie in Praag in 1918. Een monument zonder
boeld. Het graf van den onbekenden soldaat te Praag. Tsjeohc-Slowakiju
en Frankrijk. Het dure tag. Mijn eersto Indrukken van Praag.
Het mooie Praag.
PRAAG
Do revolutie in Praag brak in 1918,
eenig© dagen later uit dan die te Wee-'
nen. Zij droeg echter een boel ander
karakter. In Weenen was men in op
stand gekomen, omdat men. eindelijk
de ellende van den oorlog en den hon
ger niefc langer verdragen kon. In
Praag liad de revolutie een bepaald
tfoel: de vrijmaking van Bohemeoi!
Jllefc bet uitroepen van de Tsjecho-
Slowaaksche Republiek kwam een
oude dl'oom der Tsjechen in vervul
ling: de stichting van liet eigen rijk
der Tsjechen, vrij van allen Duitschen
druk.
Dat de revolutie in Tsjecho-Slowa
kije een ander karakter heeft gehad
dan in Weenen en in Dui'tsohland, be
merkt men in Praag onmiddellijk. In
Weenen en Duitschland "wordt men
overal door standbeelden en straatna
men aan de vroegere vorsten herin
nerd. Er is in Duitschland geen enkel
voornaam hotel, dab niet het portret
van een of ander ex-vorst in alle glo
rie nog in de eetzaal of in een salon
heeft hangen. In Beieren gaat men
zelfs nog veel verder; daar prijken de
portretten der W'ittelbacliérs nog alle
aan de wanden der bureaux van de
ambtenaren der Beierschc Republiek.
In Tsjecho-Slowakije is daarvan
'echter geen sprake. In Praag heeft
men voor goed afgerekend met de
vroegree Habsburger dynastie. De stra
ten en de pleinen, die eens de namen
van- Habsburgers hebben gedragen,
zijn alle omgedoopten de monumen
ten, welke aan Josefen en Karls wa
ren gewijd, zijn opgeruimd en naar de
kelders van musea verhuisd. Het vroe
gere Josefsplein heet nu Plein van de
Republiek en het Frans Jozefsstation
heeft thans een nieuwen peetvader
Wilson giekregen. De Mariazuil en
het Radetslcy-monument, die aan de
overwinningen der Habsburgers herin
nerden, zijn in een kelder onder den
grond geborgen en van 't Karlspiomi-
ruent zijn alleen het voetstuk en de
allegorische beelden gebleven. Op
mijn vraag aan onzen koetsier, waar
Karl nu was. antwoordde hij lachend:
„KarlJ Die is met verlof! Die komt
niet weer terug". Wie er voor in de
plaats zal komen, is nog niet vastge
steld; misschien zal het later Masa-
ryk, de zeer populaire president zijn.
maar zeker is het, dat een Habsbur
ger nooit meer op het voetstuk zal ko
men te staan.
Dat de Tsjechen evenals de Elzas-
sers en Lotharingers slechts gedwon
gen aan de zijde van de Oostenrijkers
en de Duitschèrs in den oorlog zijn ge
gaan was vóór 191S al geeu geheim.
Het was algemeen bekend, dat de Tsje
chische troepen niet ie vertrouwen
■waren en zoo nu en dan woeien er
in de oorlogsjaren lugubere geruchten
over van massa-executies onder de
Tsjechische troepen. Van de Slavische
Tsjechen was heb to begrijpen, dat in
een ooi-log tegen Ru.sland hun sym
pathie niet aan de zijde van Oosten
rijk was. Maar daarom is liet voor mij
des to meer onverklaarbaar, dat de
Tsjechen, met nog zoo veel meer. ook
de. cultus van den „onbekenden sol
daat" van de Entenle-mogend'heden
hebben overgenomen,. Achter liet
1 ccld van den gesneuvelden „onbeken
den soldaat" moet toch een gedachte
een idee hoog oprijzenIn Frankrijk
vereert, men, in den onbekenden sol
daat heel -liet leger, dat voor de vrij
heid gestreden heeft, Maar in Tsjecho-
Slowakije? Nergens lijkt mij de ver-
euilleton
Vertaling naar het Engelsch van
GENE STRATTON PORTER.
20)
Eerst wou ik hem met mijn
bijl afhakken, want hij is
niet dikker dun mijn arm. Maar
toen bedacht ik hoe liij in den zomer
bloeide. De kleur is prachtig en ik
'vond het een naar ideó oru den boom
dood te maken. Toen heb ik al het
gras er'om heen kort afgesneden, en
daarna alle takken er afgesneden van
onderen af, tot op de hoogte van mijn
schouder ongeveer. En nu had u hom
vanochtend eens moeten zien! Door
het afhakken van de takken is er sap
uit gaan loopen en/lat is in de heete
zon in een paar uur gaan gisten. Er
is gewoon geen ruimte meer over nu,
do heele boom zit vol, en ze zijn eigen
lijk allemaal stomdronken!"
„Heb je ooit!" riep juffrouw Dun
can nit. „Maar wat voor soort van
dingen ziften er dan op dien boom,
Sproetncus?"
Een heel leger zwarte mieren. Som
mige zuigen er van als oude dl'cnk-
aards. Sommige zitten op hun achter-
coring van den onbekenden soldaat
die te Praag in een- kerk is bijgezet
dan ook nusplamster 'dan in de
TsjeClio biowaaksche Republiek, die
van de door de gesneuvelden bek dróp
ten "haar vrijheid heeft verkregen.
Men behoeft in Praag overigens niet
te vragen, aan welke zijde .da sympa
thie der Tsjechische regoerihg tegen
woordig ie. Ook zonder de berichten
van een Fraaisch-Tsjechisch militair
verbond welke den laatsten tijd
herhaaldelijk in de kranten zijn gelan
ceerd voelt de vreemdeling in Praag
onmiddellijk, waarom Tsjecho-Slowa
kije een sterk leger op den been houdt.
De vele Fransche officieren, die ik in
de straten van Praag ontmoette, loo
pen niet voor niets daar in de hoofd
stad van Tsjecho-Slowakije rond. De
invloed der ÏTanschen is er blijkbaar
zeer groot en dab het juist de Fran
sche officieren zijn, die in Praag ge
heel thuis zijn, is wel het beste bewijs,
dat de Entente met de stichting van
de Tsjecho-Slowaaksche Republiek ook
nog andere bedoelingen had dan de
bevrijding der Tsjechen en Slowaken
van liet Oostenrijksche juk.
De üiutschers hadden mij reeds ge
zegd, dat heb in Tsjecho-Slowakije
zeer duur was. "Wanneer de Duitsohera
in Dresden van den Bbhmischen
Schweiz spraken, zeiden zij steeds, dat
een verblijf daar zelfs voor vreemde
lingen niet te betalen was. Nu is he'.
waar. dat de gewone Duitschèrs reeds
sinds lang al liet begrip van prijzen
in liet, buitenland verloren hebben-
Wanneer ik hun nu en dan eens en
kele prijzen van Holland in 'Duitsche
valuta omrekende, sloegen zij de han
den in elkaar ©n keken zij mij aan
met oogén, waarin de verbazing te le-.
zen stond. „Nee maar, dat. is niet te
gelooveiihoe dikwijls heb ik
dab Duitschèrs hooien zeggen, als ik
hun vertelde, hoeveel Mark een pond
boter of een pond vleesch in Hollaud
kostte Reizen in Tsjecho-Slowakije
was voor den gewonen Duitscher dan
ook ondoenlijk.
Maar ook voor een Hollander is het
in Tsjecho-Slowakije zeer duur, on
danks dat. de Tsjechische Kroon maar
een waarde heeft van 7 1/2 cent. In
Praag deed ik 'de ondervinding op,
dat een land m.et lage valuta nog zeer
„prijzig" kan zijn. Zelden heb ik
d u u r d e r gereisd dan in Tsjecho-
Slowakije, niet alleen doordat de prij
zen er over bet algemeen hooger wa
ren dan in ons toch ook niet goedkoop
landje, maar ook, doordat de Tsjechen
een verwonderlijken slag van over
vragen hebben. Men bemerkt in
Praag onmiddellijk, dat men in 'ri Sla
visch laud is. Het was niet alleen mijn
dros'clike-koetêier over wien ik in mijn
vorigen brief sehreer, die met, dubbel
krijt rekende. Een Panische huur
koetsier is een hoogst fatsoenlijk en
bescheiden man vergeleken lui zijn
collega te Praag. De Prager huur
koetsier wordt in mijn herinnering
alleen maar overtroffen door den Ba-
taviascheu sado-rijder.
Toen ik van uit Dresden te Praag
kwam was mijn eerste indruk, alsoi
ik uit een rijk land in een verarmcie
stad kwam! Zoo beclriegeüik kunnen
de impressies zijn van den reiziger die
een stad alleen maar even „van den
buitenkant"ziet.
Hoe veel grooter was de uitgestaldc
luxe in de winkels van Dresden dan te
PraagHoe vervallen en armoedig,
i poolen, zwaaien met hun voorpooten
en wi'u\ en in hun oogeij. Anderen rol
len tevreden over den grond. En er
zitten een massa groots bromvliegen
op do schors en op liét gras er om
heen, te dronken om weg te vliegen;
ze gonzen er op los, net of ze vliegen,
en blijven maar stil'zitten. Eu er zit
ten een heelèboel insecten met h-'de
ruggen een soort kevers, denk ik
met bruine, blauwe en zwarte kleu
ren nét ais een pauwestaart. Die han
gen op den boom tot hun pooten zoo
zwak worden, dat ze bet geen minuut
langer kunnen uithouden, en dan val-
ten ze op den grond, blijven daar op
hun rug liggen en graaien in de lucht.
Als het wat over gaat, staan ze o- en
kruipen er weer 'heen om nog meer
te gaan drinken, en dan botsen ze te
gen elkaar en vajlen om. Soms kun
nen z© niet eens tegen den boom op
klimmen voor ze weer wat op huu
verhaal gekomen zbn. En dan heb je
er nog een verzameling hommels, die
niets meer waard zijn on over do
schors Blijden en op den grond rollen.
Daar blijven ze zoo maar op hun rug
liggen, en schommelen van den ceneh
naar den andereu kant, terwijl ze in
zichzelf zingen als dikke, tevreden kin
deren. De wilde bijen slaan met hun
■vleugels en zoemen maar door.
Do vlinders zi.ru nog het allerergste.
Net een (•'rente V! hoeft nnonoo't, zoo
veel moois bij elkaar gezien! Alle mo-
Koe Oostersch-vïes leek het kleine,
vuile Magarijkrstation, vergeleken bij
de ruime stations van Dresden en
Leipzig! De omgeving van het Masa-
ryk-station miste al~ evenzeer, het le
vendige. het drukke, het schijnbaar
florisante van de stationspleinen in
Saksen, waar ik 's morgens nog had
roudgeloopen. Oo1- .was er niets te
Praag, dat wees op een druk vreemde
lingenverkeer. Geen groote Cook
auto's, gen chars A bancs, ja, zfelfs
geen gidsen, bet was ,of het interna
tionale vreemdelingenverkeer aan de
grens van Saksen ophield. De rond
toer door Praag kon je alleen maken
in een open tram. Maar wat je.in
Praag niet zag. dat waren de rijen
van vrouwen voor bakkerswinkels. De'
van vrouwen voor bakkerswinkels, de
TOagere, liol-oogige kindertjes met bun
bloote voeten, de ontelbare bedelaars,
die overal de banden naar je uitstrek
ten. dat was de armoede en de ellende
op straatPraag was niet de stad van
de schrille tegenstellingen, de stad
van nijpende armoede en overdreven
luxe ais Dresden of Ilan.nover. Het
was duidelijk te zien, dat in de hoofd
stad van Tsfecho-Slownkije alles
weer geordend en geregeld was.
Om zijn bouw en zijn schoonheid
stelt Humboldt Praag op de vierde
plaats onder de steden van Europa.
Om deze uitspraak naar waarde te
kunnen 'toetsen, zou men alle steden
van Europa «moeten kennen. Zoover
ben ik helaas nog niet. Maar
wel kan ik zeggen, dat liet gezicht
over Praag van af een der bruggen
over de Moldaiu tot., de mooiste stads
gezichten beho&rt, die ik ken. In zim
ligging aan de breed© Vltava zoo
als de Tsjechische naam van do
Moldau is onderscheidt Praag zich
van de meeste andere steden door een
wel zeer gelukkige afwisseling van
hoog en laag. Nooit zal ik het oogon-
blik" vergeten, dat wij daar stonden
li"j de Karlsbrug met het gezicht op de
Moldau, waarboven zich in den avond
gloed machtig het H radschin
met zijn ouden monumentalen burcht
en den sint Veitsdom verhief. Tusschen
de scherpe torenspitsen van den dom
lag de gouden zonneschijf als te rus
ten. Het was, alof fje hemel boven liet
Hradschin in vlammen stond en tegen
de hel roode lucht teekende heel die
oude stad met haar burcht en_kerkto
rens' in scherpe contouren zich af-
Als in purperen schijn stroomde de ri
vier daar beneden ons. Het was
van een wondere, teere schoonheid
Praag leek mij op dat oogenblik een
stad uit een sprookje van de 1001-
nacht! Zoo mooi had ik nooit nog te
voren een stad gezien.
J. B. SCHUIL.
Binnenland
Van de Brusselsche Bank
Het faillissement aangevraagd
De officier van justitie bij de Am-
«terdamsche rechtbank mr. van
Heynsbergeu, heeft het faillissement
aangevraagd van de Brusselsche Bank.
Voor de Bank trad 'op mr. F. Lo-
kosky. Deze verklaarde, dat het fail
lissement nog niet kan worden uiige-
sproken! daar de Bank zich nog niet
in staat van faillissement bevindt.
INSTITUUT VOOR BRANDSTOF
FEN ECONOMIE.
De nijverheidsraad heeft den Minis
ter van Arbeid op diens verzoek van
advies gediend over de vraag, of in
verband met den toestand van 's lands
financiën het Instituut voor Brand-
stoffencconomie niet zou kunnen wor
den opgeheven. De raad heeft in dit
advies de aandacht gevestigd op den
zeer nuttigen en belangrijken arbeid,
die dit instituut verricht niet alleen
voor de Nederlandsche industrie, maar
ook ten bate van het algemeen be
lang en op de noodzakelijkheid dat het
vraagstuk der brandstoffenbesparing
aanhoudend wordt bestudeerd.
Zonder den dringenden eisch tot be
perking der staatsuitgaven te veron
achtzamen, 'meent de Raad, dat .ophef
fing van het instituut zeer zou zijn te
betreuren, te meer daar z. i., de kosten,
welke daaraan worden besteed, ruim
schoots, zij het ook veelal in indirek-
ten vorm, aan de gemeenschap worden
vergoed. Ten einde toch tot bezuini
ging te komen, heeft-de Raad den Mi
nister in overweging gegeven aan het
Instituut zijn huldigen zelfstandigen
vorm te ontnemen en het bij een an
deren tak van dienst onder te brengen.
In verband met het wetenschappe
lijk karakter, dat het instituut vóór
alles, moet dragen, acht de Raad de
Technische Hoogeschool te Delft daar
voor liet meest aangewezen.
]>E VERLOREN TROUWRING.
Een tiental jaren geleden verloor de
tuinder V. te Sliedrechfc, bij steken
vsai sla, zijn gouden verlovingsring.
Hoe ook werd gezocht, de ring bleef
zeek. liet land was inmiddels aan een
ander overgegaan. Dezer dagen was
men aan het aardappelrooien en toen
kwam de ring, die inmiddels „trouw"
ring geworden was, voor den dag.
gelijke, kleuren en alle mogelijke vor
men; ze drinken net zoo lang door tot
ik ze op jaag en dan slaan ze over
den kop in de lucht, terwijl ze pr.obee-
ren te vliegen. Als ik ze met rust laat
klemmen ze zich trillend aan het gras
„Ik heb nog nooit van zoo iets
vreemds gehoord", zei juffrouw Dun
can.
„Het is eenig om naar te kijken,
en ik denk met dat er ooit van zoo
iets een foto is gemaakt", zei Sproet-
neus.
„Neen", zei juffrouw Duncan.
„Daar kun je wel zeker van zijn. Ifet
vogelvrouwtje moet op de een of an
dere manier gewaarschuwd worden.
Al moest, ik er zelf voor naar do slad
loopen. Als je denkt dat je tot van
avond kunt wachten, zou je zelf eigen
liik wel kunnen gaana want Duncan
komt tluiis en hij zou het graag van je
willen overnemen. Als hij niet komt-
en er gaat vandaag niemand.voorbij
aan wien ik een boodschap mee kan
geven, zal ik hsusch morgenochtend
vroeg "gaan, en het haar zelf vertel
len".
Sproetneus nam zijn brood mee en
ging naar het bosch. Hij liep rond en
keeje vol aandacht om zich heen.
Nergens kon hij iets vinden en toch
had hij een vaag voorgevoel dat er
lucftüiikhcd®» zouden komen. 'Ri on
derzocht overal de afrastering én
In geen geval een Kabinet-
Troelstra.
Mr. Troelstra kan niet In een
ministerie plaats neman.
„Minister Troelstra".
Onder dit opschrift een entrefilet in
Het Volk van Dinsdagavond. Er wordt
in aan herinnerd wat mr. Troelstra in
de Kamer zeide aangaande hei dilemma
RuysTroclsira bij de behandeling der
Vlootwet. O.m, werd in die redevoering
gezegd
„Ik wijs verder de tegenstelling
RuysTroelstra af, wegens den aard
van bet conflict, waarin -wij ons thans
bevinden. Ik zou die tegenstelling des
noods kunnen aanvaarden als het ging
om socialisme hier, burgerlijke staat
kunde daar. -Maar daarom gaat het
thans niet.
Het conflict, waarin wij ess bevin
den, is feitelijk een conflict ever dc bo
zuinigingstactiek in verband met de mir
litaire vraagstukken en in dat conflict
ben ik niet de aangewezen tegenstan
der van den heer Ruys, omdat het niet
ligt speciaal op mijn terrein.
Wil men per se een tegenstelling,
die past op het conflict, waarin wij
thans verkeeren, dan is liet niet Ruys
Troelstra, maar ColijnWibaüt. Dat
zijn twee -beginselen tegenover elkander,
dat zijn twee figuren, die elkander op
het terrein van het huidige conflict,
kunnen ontmoeten. Wat mij betreft, ik
sta zoo gevoel ik het daarbui
ten."
Het blad maakt naar aanleiding daar
van de opmerking dat dit betoog hier
op neerkomt dat indien Troelstra even
tueel tot samenstelling eener nieuwe
regeering mocht worden geroepen, hij
deze functie aan een ander jiarlijgenoot
zou overdragen dat dus van een „ka
binet-Troelstra" in geen geval sprake
zou zijn.
En voorts nog deze
„Wij kunnen hiertegenover verkla
ren, dat -.Troelstra, hiertoe eventueel
uitgenoodigd, er niet aan zou. denken,
in een ministerie plaats te nemen. Zijn
gezondheidstoestand reeds zou hem
beletten, zulk een positie te aanvaarden.
Dit feit maakt elke nadere uiteenzetting
overbodig."
Een ant[-revclutlonnaire
beschouwing.
In een zeer druk bezochte vergade
ring der anti-rev. kiesvereeniging te
's-Gravcnhage, spraken de Kamerleden
mr. V. If. Rutgers en mr. J.- A. de
Wilde, over „de verwerping der Vloot
wet en de Kabinetscrisis".
Mr. Rutgers vatte zijn betoog ten
slotte samen in de volgende drie stel
lingen
I. Waar een Kabinet, "it een parle
mentaire meerderheid voortkomend en
daarmede verband houdend, voor de
bevestiging van den volksinvloed op het
staatsbestuur van de allerhoogste be-
teokenis is, behoort uit een meerder
heid, die een kabinet omverwerpt, een
nieuw kabinet voort te komen.
II. Voor ecri antirevolutionnair be
staat er, nu evenmin als voorheen, re
den om de -overtuiging op .te geven, da:
een kabinet, dat voortkomt uit en ge
steund wordt door de drie groepen dei
rechterzijde voor Nederland zeer ge-
wcnscht te achten is.
III. De houding van de tien R.-K,
leden der Tweede Kamer, die de Vloot-
wet hielpen verwerpen- en het Kabinet
hielpen ten ral brengen, met de daar
achter liggende bedreiging van het be-
zuinigingsprogram, doet het vergeef-
sche moeite zijn om een rechtsch kabi
net te doen optreden, dat zijn program
niet zou kunnen uitvoeren en -over een
maand wellicht weder ten val zou ge
bracht worden.
Politieke besprekingen.
In verband met d-enpoliticken toestand
van hel oógen-blik hadden Dinsdag de
fracties der R.-K., Anli-Rcv. en C.-II.
Kamerleden in het gebouw der Tweede
Kamer vergaderingen uitgeschreven.
De vergadering' der fractie van anti-
revolutionnairc Kamerleden werd bij
gewoond door de ministers Heemskerk,
Colijn en Van Dijk en door den minis
ter van Staat, den heer Idcnburg, lid
der Eerste Kamer.
De vergadering der fractie van R.-K.
Kamerleden was betrekkelijk spoedig
geëindigd. ,Te één uur begonnen,,was
men ongeveer half drie gereed.
BEN MOTORONGELUK. De,
motorrijder v. d. Ven uit- Strijp, reed
Maandagnacht met een duo-motor,
waarop Dirks gezeten was; langs de
steenfabriek „De Meierij", op welke
hoogte de motor slipte, met liet- ge
volg. dat heiden kwamen te vallen.
V. d- V. kon nog naar huis rijden,
doch nioest D. in bewusteloozcn toe
stand achterlaten. Hij werd door' na-
hij wonende menscheit - opgenomen.
■Een geroepen geneesheer achtte dade
lijke overbrenging naar het gasthuis
keek naar het riet, om te zien of er
1 ook iemand doorheen geloopen was,
maar hij kon niets vinden wal hem
eeiiigen grond voor zijn angst gaf.
Hij zette zijn hoed schuin zoodat
schaduw over zim gezicht viel
zocht naar zijn zwarte ikuiUeus. Ze
waren zoo hoog in de lucht dat hij ze
bijna-niet vinden kon.
„O!" zei hij „als ik daar kon
komen, en ik had julli© scherpe oogen
zou ik niet zoo hoeven te tobben".
IIij kwant in zijn kamer en bekeek -
nauwkeurig den ingang voor hij naar
binnenging. Toen duwde hii met zijn
rechterarm de takken opzij en ging
naar binnen, met in zijn linkerhand
een van z'n revolvers. Dadelijk wist
hij dat er iemand geweest was. Hij
liep naar het midden en bekeek alle
wanden en den vloer. Nergens kon
hij iets -vinden en toch was hij er van
overtuigd.
Hop hij het wist, had hij niet kun
nen zeggen, maar hij voelde dat er
iemand zijn kamer was binnen ge
gaan, op zijn banken had gezeten en
over zijn vloer had geloopen. Ilij was
er vooral zeker van bij de kist. Alles
lag er nog precies zoo. maag liet-
scheen Sproetneus toe dat hij zien
kon waar ze aan het slot gepeuterd
hadden. Hij liep achter de kist om,
bekeek nauwkeurig den grond er om
l'er'i en vlak b:i den bcom waaraan
de kist was vaetgemaakt voncl bij een
nöo'cfzakelljR, V. 3. V.,- 31 e TiïJ zijne
thuiskomst zich zeer zonderling ge
droeg. en ook de toedracht van het
ongeluk zich niet juist meer herin
nerde, werd ook onder geneeskundi
ge behandeling gesteld, waarbij een
hersenschudding werd geconstateerd.
Bijeenroeping
der Tweede Kamer.
Het wetsontwerp Fleskens tot
verlenging van het Schoenenwetje
Het ligt in de bedoeling, een open
bare vergadering van de Tweede Ka
mer bijeen te roepen tegen het mid
den van de volgende week.
Dit houdt verband niet liet dezer
dagen bii de Kamer ingekomen initia
tief-wetsontwerp van den heer Fles
kens, nopens verlenging van het z.g.
Schoenenwetje, van welk inkomen,
naar parlementair gebruik, wanneer
het betreft een door een Kamerlid in
gediend ontwerp, in opeiïbare verga
dering niededeeling moet worden ge
daan. Tevens moet een beslissing
worden genomen omtrent het zenden
van het wetsontwerp naar de afdee
l-in gen.
DEN PLEEGKIND OF EEN
HOND. Ze waren allebei niet zoo
jong meer, kinderen hadden ze nooit
gehad en de hond, die hun dit- geniis
een -beetje vergoed had, was pas
doodgegaan. Het was nu wel erg
eenzaam zoo met z'n tweeën en ze
misten hun gestorven lieveling zeer.
Nu gebeurde het op een goeden
la-vond, dat lui ar oog toevallig viel op
een advertentie, waarin een tehuis
voor een kindje van zes weken ge
zocht werd. Ze bespraken liet geval
in al zijn bijzonderheden uitvoerig,
„Tochstumperig hè, zoo'n klein
wurm en dan al zonder vader. Wat
naar voor die vrouw, dat ze haar
kind niet bij zic-h hield; maar affijn,
dot kon zeker niet anders." „Ach ja",
mlosophéerde ze verder, „als zoo'n
schaapje nou tenminste nog in goede
handen komt en tot een fatsoenlijk
mensch opgroeit, dan is het misschien
zóó toch nog maar het beste. Een.
heele gezelligheid als je een klein
kind in huis hebt, een heel gemis als
je d'r zonder bent." Haar echtvriend
was het roerend er mee eens, be
dacht dat zij het wel erg stilletjes
liad. Wanneer hij overdag aan zijn.
iwe-rk was en nog al wat aanloop had
en menschen sprak, zat zij maar in
haar eentje in haar ordelijk huishou
dentje. En zoo kwamen ze na wijd-
loopig overleg tot het besluit voor de
gezelligheid en afleiding op de be
wuste advertentie in te gaan.
Den volgenden avond presenteerden
zij zich als liefderijke pleegouders aan
liet opgegeven adres, doch zoodra ze
vernamen, dat het kleintje een jongen
was, betrok beider gelaat aanmer
kelijk.'Ja, dat trof nou wel heel on
gelukkig, maar ze hadden zoo vast
gedacht, dat het een meisje was; zoo
leuk' hè, om netjes aan to kloedc-n
(want ze konden het goed doen hoor!)
en me© uit wandelen te gaan; zoo'n
steun eu gezelligheid voor den ouden
dag- Je liad toch ook veel langer plei-
zior van een meisje; jongens zijn al
vroeg- uithuizig en gaan dan Tuin
eigen weg!
„Ja ziet u, juffrouw, hét is jammer,
maar nou 't een jongen is hebben
we d'r geen zin in. Dan nemen we
maar weer eenhond. Dag juffrouw"
en daarmee trok hef. liefderijk echt
paar af. Zijdelings kwam het geval
aan een instelling voor maatschap
pelijk hulpbetoon'ter oore.
Of het ook noodig is, dat op de
uitbesteding van kinderen het oogi
wordt gehouden, concludeert het
Tijdschrift voor Armwezen, Maat
schappelijke Hulp en Kinderbescher
ming, waaraan" het bovenstaande is
ontleend.
DE LUCHTVAARTCONFERENTIE.
De luchtvaartconferentie, die deze
week te Den Haag gehouden wordt is
opend met een rede van den secretaris-
sperd met een rede van den secretaris
generaal van het Departement van
Waterstaat dl'." SalVerda de Grve,
DE VERKOOP VAN SIGAREN IN
VERGUNNINGSLOKALEN
In den Raad van Tilburg is- behandeld
een adres van den Bond van Tabaks-
vergunninghouders, houdende het ver
zoek, den verkoop van sigaren in vev-
gtinningslokalen-te verbieden. Het al-
gemeene gevoelen was, dat zulk een
verbod buiten bevoegdheid van den
raad ligt.
'GASONTPLOFFING IN EEN
BISCUITFABRIEK.
In de biscuit-fabriek van de firma
Helder te Zwolle, heeft Maandag
ochtend een gasontploffing plaats ge
had, tengevolge van het spriugeu van
een gasbuis. De vijf op dit moment
aanwezige arbeiders bleven onge
deerd. Ongeveer veertig' ruiten zijn
evenwel gesprongen- Bovendien moest
het heele bedrijf worden stopgezet.
diepen, verscben indruk -van een voet
in den vochtigon grond een lange,
smallen indruk, die niet door V.'èss-
ner's voet gemaakt kon zijn. Zijn hart
bonsde, terwijl hij den voetindruk
bekeek; maar hij bleef er met ltmger
bij stilstaan, want hij voelde nu dat
er iemand naar hem keek. liet was
of hij de oogen van den een of ande
ren indringer in zijn rug voelde. Hij
wist dat hij alles 1e nauwkeurig be
keek en als er iemand naar hem stond
te kfjkeu. inocht die toch niet mer
ken dat hij -het voelde.
Hij dacht even na. wat hij doen zou
en begon toen, net ais gewoonlijk, wa
ter aan te dragen voor z'ijn bloemen
en zijn mos; maar hij zorgde er wel
voor dat- hij niet op een open plek
Hej> en hij greep voortdurend naar
zijn revolver. Ten slotte werd hij rus
teloos door de voortdurende spanning
en ging vol moed het -bosch in. Het
doorzocht alles in de buurt van zijn
kamer, maar hij kon niets ontdek
ken. dat hem reden gaf om aan on
raad te denken. Hij maakte zijn kist
open, nam er zijn fiets uit en de rest
van den dag reed hij rond en keek
scherper uit dan ooit. Hij was voor
zichtig omdat hij wist dat er gevunr
dreigde, en lette speciaal op de rich-
ring waaruit hij dacht dat het komen
moest. Verscheidene keeren.dacht hij
er over oiu een boodschap aan Mo
Lean te sturen, maar hij kon er niet
Onze lacMoek
AANGENAAM VOORUITZICHT!
Aanstaande huurder: Ja,
dit huis bevalt mij wel, maar 't is
jammer, dat dat leelijko groote ge
bouw zoo dicht in de buurt ataatl
Huiseigenaar: 0, maar dat'
is een buskruitfahriek, die springt deu
een of anderen dag wel eens in do
lucht!
Heer (die een nieuwen huisknecht
huurt): Je gezicht komt mij bekend
voor. 't Is, of ik je meer heb gezien*
Huisknecht: Ik ken u toch
niet meneer!
H e e r: Wat was je dan vroeger?
Huisknech t,: Gevaugenbewaar
der, meneer!
ENFANT TERRIBLE.
T o m m y (tot oom, die bij Tom
my's ouders dineert): Ik wou dat ik
u was, pom!
O o m: En waarom wou je dat zoo
graag?
T o m m y: Omdat ze u geen standje
maken als u met uw mes eet!
Men koopt een Trefferbiljet hij
de advert.bur., boekhandel, de
kiosken of onze agenten a j 2.
waardoor de advertentie is be
taald. Op het biljet wordt de
adv. geschreven en aan ons op
gezonden.
Agent voor Haarlem:
Fa. A. Vernout, Warmoesstr. 10
DE STRIJD TECEN MOND- EN
KLAUWZEER.
Over een ernstige proef met do Le-
handelings-methode van dr. D. M.
Hoogland, veearts te Breukelen, liecft
dr. II. 't Hoen te Utrecht, aan wien
verzocht was, van den heginne af deze
proefneming le willen controleeren, en
die deze taak gaarne op zich had ge
nomen, een rapport uitgebracht waar
in hij tot de volgende canclusie komt*
De groote verdienste van de metho
de-Hoogland is gelegen in d© mogelijk
heid om een geheel veebeslag, zoodra
er mond- en klauwzeer in voorkomt, in
den korist mogelijken tijd te latent
doorzieken, zonder groot verlies aan
melk en lichaamsgewicht en met abso
lute uitschakeling van complicaties
aan de klauwen. Tusscheuklauw-pa-
naritium en phlegmoneuse infilratio
der boven de klauwen gelegen deelen
kan met zekerheid worden voorkomen
en, niocht dit lijden zich al eens door
verzuim van den knnt der veehouders
openbaren, dan is liet met het genees
middel van dr. Hoogland spoedig te
achterhalen. Een en ander zal, volgens
dr. 't- Hoen, ontegenzeggelijk van hij
zonder groot economisch belang zijn
voor het veeteelt- en veehouderabedrijf
indien do methode algemeen in toe
passing wordt gebracht. Ook verdient
deze aangelegenheid z.i. uit eén oog
punt van veehandel en export, de bij
zondere aandacht van alle belangheb
benden.
INDISCHE -VERLOFCANCERS,
In een gehouden vergadering van dc
Vcrceniging wan indische Verlofgan
gers is ter sprake gekomen dc vraag
of de verlofgangers al dan niet belas-
lingplichtig zijn in ons land. Dc voor
zitter, de heer Van Geuas, wees cr op,
dat ie dezen aanzien steeds weer ver
schillen van mecning bcsiaau.
Dc heer Schalie vei klaarde overtuigd
te zijn, dat d-e verlofgangers wel belas-
Üngsckuldig zijn. 13ij een bezoek aan
hei Departement van Financiën is deze
meening beveiligd geworden.
erschillcndc gevallen werden naar
voren gebracht. Dc voorzitter noemde
hei een onbillijkheid, dat studeerende
zoons, die van hun vader een iociagc
omvangen, voor deze toelage belasting,
moeten betalen terwijl de vader voor
zijn gclieele salaris (waarvan de toelage
wordt afgenomen) reeds belasting heeft
betaald.
V ervolgens wees de voorzitter op de
geldende schoolgcldrcgeling.- Wanneer
de vrouw en kinderen van ecu Indisch
ambtenaar m Nederland wonen cn de
kinderen daar naar schooi gaan, dan
wordt het schoolgeld eenvoudig bere
kend naar het salaris van den man in
lndië. Spr. stelde voor een ac:ie te. voe
ren, dat hierin wijziging wordt ge-
too komen, omdat hij niets meer had
kunnen vindon, dan die eenc voet
stap.
Hij waclitle niet naar huis gaan tot
hij wist dat Duncan er zijn zou als
hij dien avond thuis kwam. En'het
eerste wat hij zag toen hij dg open
plek overstak waren de groote paar
den op het erf.
Er was dien dag niemand voorbij
gekomen en Duncan nam dadelijk op
zich om de wacht te houden, terwijl
Sproetneus naar de stad reed. Ilij ver
telde Duncan van de voetstap, en
drong er op aan dat hij goed uit, zou
kijken. Duncan zei dat hij gerust kon
zijn, en gewapend met een groote re
volver ging bij liet bosch in.
Sproetneus knapte zich wat op en
reed toen zoo hard mogelijk naar de
stad, maar hel was al avond en de
sterren stonden al aan den hemel voor
hij hij het huis van het vogelvrouw
tje kwam. Van de verte uit kon hij
zien dat het huis hel verlicht was. la
den tuin en op de veranda hingen
lampions en het was ei" vól menschen.
Hij vond zijn boodschap van veel he-
lung en het.kwam geen oogenblik hij
Sproetneus op om terug te gaan. Dit
was de eenige tijd en de eenige gele
genheid die liij hebben zou. Hij moest
het vogelvrouwtje nu spreken. Hij
zette zijn fiels tegen het hek cn liep
naar den hoofdingang Toen Ilij bij
het huis kwam, zag hij rial liet cr vol
