Van onzen reizenden Redacteur Over het vleeschgebruik in Haarlem en Omstreken Muziek. De Hanzebank 41e Jaargang No. 12398 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Vrijdag 16 November 1923 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) f 3.57'/i. Franco per post door Nederland f 3.87'/i. Afzonderlijke nummers f 0.15. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f 0.571/,; franco per post f 0.65. UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER Directeuren: J.C. PEEREBOOM en P. W. PEEREBOOM Hoofdredacteur: J.C. PEEREBOOM ADVERTENTIEN: Van 1 tot 5 regels f 1.75; iedere regel meer 35 cents. Reclames 60 cents per regel. Bij abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentiën van Vraag en Aanbod van 1 tot 4 regels 60 Cer.ts per plaatsing, elke regel meer 15 Cents k contant; buiten het Arrondissement dubbelen prijs. Directie, Redactie en AdministratieGr. Houtstraat 93, Post-Giro 38310 Telefoonnummers: Directie 3082, Redactie 600 en Administratie 724 Bijkantoor voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wljkeroog, IJmulden. Beverwijk, enz., enz. Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telefoon 352i DIT NUMMER BESTAAT UIT VEERTIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD Heden. VRIJDAG 16 NOVEMBER: Concertgebouw Modern, Raaks. Op treden van Poldy Reiff. e.a. Bioscoopvoorstellingen. ZATERDAG 17 NOVEMBER. StadsschouwburgN. V. Rot- itendamscih: ©n Hofbtadt'ocmeel „Boefje". 5 uur. Groote kerkDe Woguummers, 2.15 uur. Lux'or-Theafer, Groote Houtstraat: Bioscoopvoorstelling 2.30 en 8 uur. Schouwburg De Kroon. Gr. Markt: Bioscoopvoorstelling 2.30 en 8 uur. Cinema Palace, Groote Houtstraat: Bioscoopvoorstelling 2,30 en 8 uur. Scala-Theater, KI Houtstraat 77: Bioscoopvoorstelling 2.30 en 8 uur. Atlanta-Bioscoop, Zijlstraat: Bioscoop voorstelling 2.30 en 8 uur. (Nieuwe reeks.) No. 193 Bij de Hollandsche „Roerkindertjes" te Dieren Met den heer Dousi, den directeur van het Rusthuis Bethanië in het vriendelijke dorp Dieren, stond ik in den tuin voor de open serre-deur ic .wachten op de Hollandsche „Roerkin dertjes". De heer Dousi had mij het heelc „Rusthuis" laten zien, de gezel lige cct- cn speelzaal, de badkamer, de keuken cn de heldere, ruime slaapka mers met de witte, Engelsche ledikant- jes, in elke kamer zeven, flls in het sprookje vaa Sneeuwwitje, De tafels stonden gedekt en de bedjes wa ren gespreid voor de dwergjes, die nog waren in het bosch. Als ccn sprookje moet het leven voor de ïloüandsche Roerkinderen op „Bethanië" wel zijn en het land van hun ouders moet hun wel het Lui lekkerland schijnen, waarvan in de sprookjesboeken zoo mooi wordt ver teld. Holland!..welk een zoete klank moet die naam in Duitschland hij de kinderen wel hebben. Holland, het land van melk en honig, waar teder warm gekleed gaat, waar van alles volop is, wit brood, melk, boter, vet c-n vlecsch, Holland, waar de kinderen geen honger lijden, waar zij ©ten kun nen zóó veel, als hun maagjes begcc- ren Want zoo moet het in de verbeel ding van het Duitschc kind immers wel zijn! Naar Holland!zou het dc kinderen in Duitschland (niet in idc ooren klinken als „naar het wonder land"? „U liadt ze moeten zien, zoo zet me dc heer Dousi, toen wij daar samen in het koesterend herfstzonnetje te wach ten stonden in den tuin, „hoe ze hier aankwamen, zoo armoedig, zoo have loos, zoo mager en bleek, dat je de tranen in dc oogen sprongen. Er waren er bij, die onder hun lompen van kleertjes niets aan hadden dan enkel een hempje, als je die aan elkaar ge naaide lapjes tenminste nog een hempje" zou kunnen noemen. En zoo moe als ze waren, zoo dood op! Van 's nachts 4 uur hadden zij van Dortmund af in den trein gezeten, tot 's avonds half ii! Er waren er bij. die eerst nog drie uur en sommigen zelfs langer hadden moeten loopen, omdat het treinverkèer in de Roer nog geheel in dc war is. Ze zaten als kleine vogeltjes in mekaar gedoken op hun stoelen in de eetzaal te slapen. Wij kon den ze natuurlijk niet dadelijk zoo als ze waren in bed stoppen! Eerst moesten zij verschoond worden, gcwasschcn en-gekamd. De dames hebben het zoo gauw mogelijk gedaan,-maar hel duur de tooh 'n heclen tijd, voordat zij in hed lagen. De meesten. sliepen, terwijl ze verschoond en gekamd werden en ver- schcidcnen hebben wij in bed moeten 'dragen. Maar toen den volgenden morgen, toen ze opstonden en allen nieuw onder goed cn andere kleertjes kregen! Dat was roerend om te zien! Als pauwtjes stapten zo rond, lieten elkaar hun nieu we hompjes, borstrokjes en broekjes zien.. „Guck a mal! Guck a mal!" riepcr de kleintjes met stralende oogjes. En 'die gezichtjes, toen ze heneden kwamen in dc eetzaal, waar alles klaar stond, pap. boterhammen wit brood! en melk! ■Sommigen hadden nog het Duitsche bruine -brood bij zioh, brood met reuzel, maar hoe ze dat in Duitschland kunnen eten, is mij een raadsel. Bah! Wat 'n lucht Er waren er ook bij. die wat geld van 'hun ouders hadden meege kregen voor de reis. Een klein ventje van vijf jaar kwam trots naar mij toe met 2i Millioen Mark. Hoeveel het was, wist hij natuurlijk niet. ITij hield tie pa piertjes in zijn knuistjes, alsof het bil- boencn waren. Een ander had honderd duizend en een derde overhandigde mij zelfs plcchtmalig cn ernstig zijn gan- sche schateen papiertje van iooo Mark!" Hooge kinderstemmetjes kwetterden op in dc dorpsstraat! Met ihun drie geleidsters kwamen zij aangeloopen, twee aan twee; de Hollandsche „Roer- kindertjes'1, die nu tijdelijk in Bethanië zijn ondergebracht. Even keken zij met vragende oogen naar den vreemden meneer, die daar in de open deur van hun speelzaal stond, maar pas had ik iniin ..Gitten Morgen niet gezegd cn een kleinen ukkepuk bij de hand geno. men, of het het le groepje verdrong zich om mij heen en 'n twintig kleine knuistjes werden mij tegelijk toegesto ken. En toen ik vroeg, hoe oud ze wa ren, hoorde ik van alle kanten: „Sieben!" „Neun!" „Sechs 1" „Ich Acht 1" „Ich Zwölfl" Het werd opeens een wedstrijd, wie mij het eerst den leeftijd zou meededen. Een klein ke reltje duwde een meisje naar voren en lichtte in„Sie ist fünf! Sie heiszt Betsy!" Wie er al meer in Holland geweest was? Ich 1 Ich! Ichl Ich! Er! Er I Sie! Sie! Ichl Ich! klonk het weer van alle kan ten door elkaar. Zij staken, <als op school, de vingers er bij in dc hoogte, opdat ik het toch vooral zou zien. De een was vroeger in Eerbeek, een andet bij Deventer, een derde bij een boer in Friesland geweest! Of ze het prettig vonden in Rollar.d? Als een koor klon* mij hun blij „Ja, ja, ja, ja!" tegen. Wij waren al de beste kameraden, de Roerkindertjes en ik! De een ver telde mij, dat zijn vader voor de „Fran- zoscn" werkte, een ander, dat vader al weken „arbeiilo.s"' was en een derde, dat de Franzosen in hun „Schule" la gen. „Bei uns auch! Bei uns auch! Bei uns auch!" klonk het opnieuw in koor en weer gingen zes, zeven vingertjes in de hoogte, opdat ik toch vooral zou zien, dat ook bij hen Fransche soldaten in de school lagen! Het was duidelijk, dat dit, speciaal voor de jongens het be langrijkste evenement was geweest dei heele bezetting. Juffrouw Dousi, de zuster van den directeur, kwam binnen met een groote melkkaneen van de dames-verzorg sters hep als een tweede zwarte Piet achter haar met ccn blad, waar op voor elk kind een speculaas! Tegen dc toovermacht van een kan melk cn een blad speculaasjes kon de „vreemde meneer" niet op. Ik stond plots verlaten cn alleenEnkel een heel klein (meisje, een hummel van een jaar of 'vijf, stond nog naast mij, haar hoofdje naar mij opgeheven en zei: „Tag! Tag!" Toen de grooten om mij stonden, had ze niet bij mij kunnen komen. Nu wilde ze toch laten zien, dat zij er ook nog was. Haar handje stak ze mij toe en ze knikte met een heel ernstig gezichtje, eiken keer, als zij „Tag!" zei. Om de groote tafel zaten zij even la ter, alle 24, de melkk'roes in beide han den voor den mond. Klok! klok klok!., ze dronken, alsof het een godendrank was. Twee jongens zaten met verheer lijkte, glundere snuiten over hun melk- kroes naar mij te kijken! Het was, of ze mij wouen zeggen „Man, kijk es, hoe fijnemans! Zie je wel, in wat voor paradijs we hier zijn?" En het specu laasje? Er waren er, die er wel vijf minuten op kauwden, om er zoo lang mogelijk van te genieten. De tafels werden afgeruimd, het speelgoed poppen, weegschaaltjes, ledikantjes, -bouwdoozen, leien cn pren- teboeken kwam te voorschijn en onmiddellijk krioelden allen door elkaar. Toen vroeg juffrouw Dousi, of ze al 'n Hollandsch liedje voor „me neer" konden zingen. ,,'Jawohl! Wilhelmus"! „Piet Hain!" schreeuwden de jongens, In ccn kring zaten de groolstcn om (de tafel cn onmiddellijk toeterde het mij in de ooren, dat Wilhelmoes van Nassouen van „Deutschen" bloed was. Ze meen den het daarom niet minder goed, de kleine „Ilollandertjcs"! Onmiddellijk daarop volgde nummer twee Piet Hain 1 Piet Hain! Piet Hain sain Naam ies klein! maar hiermee was hun Hollandsch repei- toirc blijkbaar uitgeput en uit volle borst begonnen zij dc liederen, die zij in* hun andere „Heimat" hadden ge leerd „Wandern ist des Milllcrs Lust!" „Ich hatic eïnen Kameraden" cn „Wer reitet durch das grüne -Wald?" Zij zongen, zij zongen, alsof heel Dieren hen hooren moest, het eenc lied voer, het andere na, alles, wat zij op school hadden geleerd, vóórdat de „Franzosen" er in waren gekomen. En terwijl zij zoo zongen, zag ik de rij langs en een diep medelijden greep mij aan. Want al deze zingend-e kinderen leken oude1 mannetjes cn vrouwtjesmet hun hoogc schoudertjes, de ingevallen borstjes, hun ernstige, bleekc, magere gezichtjes en de diep-blauwe kringen onder de holle, fletse oogjes. Waarom, waarom toch. vroeg ik mij af. moeten dc on schuldige kinderen lijden voor wat dc krankzinnige wereld misdrijft? Dc heer Dousi cn ik gingen naar bovcn en toen wij op de kamer van den •ur van Bethanic zaten, schalde Wandern ist des Miillcrs Lus:!" nog door het huis. De heer Dousi ver telde mij een en ander van het doel vau „Bethanië" en de samenwerking van deze vereeniging met het comité ter uitzending van Nederlandsche kinde ren. Bethanic is een rusthuis te Dieren, waarin kinderen, die rust cn buiten lucht behoeven, zooveel mogelijk gratis of tegen een minimum tarief worden opgenomen. Toen het bestuur van Bethanic las van de Hollandsche kin deren uit Duitschland, heeft het zich onmiddellijk in contact gesteld met het oomné cn (voorgesteld 24 (kinderen gratis op te nemen. Dit voorstel werd met graagte aangenomen, zoodat v'an bet transport van 40 kinderen, dat 30 October uit Dordtmund kwam, het grootste deel op Bethanië is onderg®. bracht. Op een annonce, waarin drie dames werden gevraagd om zich 3 maanden geheel belangeloos, zonder eentge vergoeding ter beschikking te stellen voor de verzorging der kinde ren, zijn alleen meer dan 300 brieven ingekomen. „Wij zijn bijzonder geluk kig geweest," zoo zei me de heer Dousi, „in dc keuze van de drie dames, die zich met hart en ziel thans aan dc kinderen wijden!" Op dc aanvraag in de kranten om kleeren zijn 40 paklceücu binnen geko men en ook in andere opzichten onder- indt het bestuur van alle kanten zeer veel sympathie en krijgt het veel steun. „Maar" zoo zei me de heer Dousi den mcesten nadruk „we staan pas aan het begin, want het doel is zooveel mogelijk Hollandsche kinderen Duitschland naar ons land te laten komen cn ze door een verblijf van dri^ maanden als het noodig is langer zooveel doenlijk bij te voeden en .op te knappen. In het geheel zijn er 23.000 Hollandsche kinderen in dc Roerstreek en de nood onder de Hollanders is verschrikkelijk! Men kan gerust zeggen, dat alle kinde ren ondervoed zijn! En hoe zal het dezen winter worden Er moet geholpen wor den, zoo spoedig cn zoo veel mogelijk! Wij moeten zien, zooveel mogelijk kin- n uit die ellende vandaan te halen 1 De werkelijkheid is erger dan de sterkste verbeeldingskracht zich kan oorstellcn! Het comité heeft op zich genomen zoo spoedig doenlijk 500 Hol landsche kinderen naar ons land te stu- 1. Natuurlijk kan_niaar een betrekkelijk klein deel hoogstens 50 hier op Bethanië waar kinderen van alle gezindten worden opgenomen Wor den ondergebracht. Over de rest moe- particulieren zich ontfermen. Het ■•aar, dat Nederland reeds veel ge daan heeft voor Belgische, Weenschc, Hongaarsche en Duitsche kinderen Hier geldt het echter kinderen van onze eigen stam, Hollandsche kinderen, die n dat is geen groot woord, wat ik nu eg zullen ondergaan, als zij met orden gered. Men lean op verschillen de manieren helpen; door geld te zenden aan den heer PI. Onnes, Rijswijkschc weg 476, Den Haag, den penningmees ter van Bethanië, maar nog meer door zich bereid te verklaren een kind dezen winter in huis te nemen, of 'als men hiertoe zelf niet in staat is, in een iendelijk huis te doen verplegen." Mevrouw OnnesVan der Willigen, die het huishouden op Bethanië be rt, kwam ons waarschuwen, dat de „tafel gedekt was" en mij uitnoodigen' aan te zitten, Naast mevrouw Onnes heb ik toen tusschen onze Hollandsche Roerkindertjes aan de disoh gezeten en zelden 'heb ilc mij zoo aan een „feest maal" gevoeld en heeft het eten mij beter gesmaakt dan daar tusschen die heerlijk smullende kinderen. Ik had al mijn lezers naast mij willen tooveren om I dit tafereeltje te zien de 23 Holland sche Roerkindertjes inet graagte etend, etend al maar etend de rollade, aard appelen met sju en roode biet. O, wat is cr voor ons, Hollanders, nog veel te doen in dezen tijd! Drie es twintig duizend Hollandsche kinderen de Roerprovüicie, waarvan duizenden ondervoed zijn en dezen winter honger, honger zullen lijden, als wij hen niet te hulp komen! Als gij, lezer, daar op Bethanië mede hadt aangezeten aan den disch en ge hadt die bleelce, teere, maar blijde en tevreden gezichtjes ge- om u heen en ge hadt ze zien eten, I eten, al maar eten, dan hadt ge hier- van ben ik zeker onmiddellijk het adres gevraagd van den secretaris- penningmeester van Bethanië, die dc gelden voor de uitzending van Holland-1 sche kinderen ontvangt of de adressen an de personen, die genegen zijn Hol landsche Roerkindertjes op te nemen. Omdat gij niet aan tafel waart en ik wel, geef ik u het adres hierbij H. Onnes. Rijswijkschc Weg N r. 476, Den Haag. J. B. SCHUIL'. Stadsnieuws HET VAKKUNDIG MEUBELHUIS. In de Ésschilde-retraat, opende de heer A. Zeg waart het „Vakkundig Meubelhuis". Alle meubelen, die hier verkocht worden, zijn vervaardigd in de drie werkplaatsen van den heer Zcgwaarl. die in de Klaverstraat ge vestigd zijn. Het beste van zijn werk heeft hij tentoongeebeUI in de toonkamer van den winkel, die werkelijk een zeer gpeden indruk maakt. Vooral de boe- kenkast munt uit, door zijn sierlijken iijl, evenals liet groote buffet, d.-.t lit decoratief oognunt hee! goed ge slaagd is. Dezen avond wordt. de. zaak ge opend. De eigenaar verwacht veel be langstelling van familie, vrienden en collega's. Rundvleesch wordt hei meest gegeten Het gebruik van schapenvieesch in den oorlogstijd toegenomen, nu weer afnemende. Met den directeur van het Slacht huis, Dr. F. P. Keijser, hebben wc eens een onderhoud gehad over het vleesch- gebruik in Haarlem. Ouzo allereerste vraag luidde, of er tegenwoordig veel vleeseh gegeten wordt Het antwoord luidde bevesti gend. De directeur verzocht evenwel, ©r rekening mede te houden, dat hij geen cijfers over Haarlem alléén kou moedeoleu, omdat liicr «>ok voor de buitengemeenten geslacht wordt. Uit is, vooral wegens do grooto L.evolking van Schoten, nogal van belang. Voor Bloemeudaal en het Bosch en Yaari- kwartier 111 Heemstede wordt niet veel geslacht. Dat vindt zijn oorzaak in liet feit, dat de bewoners van deze streken hun vleeseh bij de Haarlem sciio slagers bestellen. „De gemeente Haarlem is dan ook", zei de heer Keij ser, „gunstig gelegen voor het vleesch- af zetgebied". Op onze vraag, welke soort vleeseh het meest gebruikt wordt, antwoord de hij, dat dit het rundvleesch is. Er worden hier tegenwoordig wekeliiks ongeveer 100 koeien geslacht. I11 1008 het abattoir werd in Mei 1S07 ge opend werden 4224 koeien geslacht, dus gemiddeld ongeveer 80 per week. Er worden thans derhalve 20 koeien per week meer verorberd! I-Ioewel het jaar 1923 nog niet voleindigd is, ver wacht de directeur toc.h, dat het aan tal geslachte koeien dit jaar 5300 zal bedragen. Nogmaals vestigde li j er evenwel nog eens nadrukkelijk de aandacht op, dat hierbij vooral nok aan Schoten gedacht moet worden. Iu 1008 werden 570 paarden ge slacht; tnans 90U, dat is gemiddeld 18 per week. Het aantal varkens, dat opgepeu zeld wordt, is óók veei grooter dan in 1008; toen 98(j0 en in 1922 niet minder dan 11.377. Met het gebruik van schapenvieesch is het eigenaardig gegaan. In 1908 werden slechte 486 schapen geslacht. Na de oorlogsjaren is het gebruik van dat vleescli verbazend toegenomen Maar het gebruik is nu weer sterk afnemende; in 1921 werden 2300, in 1922 veel minder, namelijk 1700 en dit jaar zal het aantal waarschijnlijk slechts 1000 bedragen. Hieruit kan dus worden opgemaakt, dat liet scha penvieesch niet bijzonder geliefd is. Het gebruik van vette kalveren is óók niet meer zoo groot. Men verge lijke 'do cijfers slechls: 2476 in 1908, 1079 in 1921, 1725 in 1922 en dit jaar waarschijnlijk 2009. Veel graskalveren worden eveneens niet genuttigd. De cijfers .van 19(13 zijn niet bekend. In 1922 werden er 423 ce- slacht, maar dit jaar zal hot cijfer vermoedelijk slechts 170 bedragen. De nuchtere kalveren zijn blijkbaar méér in trek; 1921 in 190S, 4025 in 1922 en dit jaar 4C09. Alles bij elkaar genomen, wordt er dus tegenwoordig in Haarlem en om streken een flink stukje vleeseh ge bruikt! Een bureau voor beroeps keuze Een post pro memorie uitgetrokken Reeds eenige jaren geleden mam da af- deeling ran Volksonderwijs het initiatief om een vergadering te houden ten einde de mogelijkheid te bespreken van -"la op richting van een Bureau van Beroeps keuze. Nadat was opgemerkt dat 'het in het voornemen van de gemeente 'ag o:n éeri devgoli.'k bureau aan den gemeente lijken werkloosheidsdienst te verbinden, bleven de plannen rusten.Tot heden kwam daar echter niels van. Thans vermeldt de Qemeentcbegroo'ing een post van f 1 kosten van instelling van een Bureau van Beroepskeuze. In de Memorie van Toelichting wordt opge merkt: Ten einde do mogelijkheid (e ope nen i/11 1924 tot de instelling van ceil 'Bu reau van Beroepskeuze, overeenkomstig de verordening op den dienst der werk- loosheidhestrijdi-ng te kunnen overgaan, doch in de onzekerheid hoeveel eventueel hiervoor zou dienen te worden uitgetrok ken, woïdt deze post op f 1 gesteld. Mag hieruit worden afgeleid dat liet in 1X24 eindelijk zal komen tot de instelling van een Bureau voor Beroepskeuze? Wel licht dat in de nfdeeiingon van den raad hiernaar nader zal worden gcinfoTinec;.!. Gelijk bekend zijn in andere gemeenten Bureaux van Beroepskeuze, die daar een nuttig werk doen. Ze adviseeren aangaan de do beroepsmogelijkheden de economi sche vooruitzichten in een beroep en aan gaande de lichamelijke cn zielkundige eischcai, die een beroep stellen. Aanleg en geschiktheid worden na een onderzoek be oordeeld. Het is een omvangrijke arbeid elders neemt men. met behulp van onderschei dene instrumenten proeven, om don aanleg te meten die de vraag doet stel lenwaarom een Bureau voor Beroeps keuzo aan den gemeentelijken Werkloos- l-.tidbesirij'lir.gsdienstte verbinden? Me disehe voorlichting is een voorname fat tor. llien'. lner r.iel samenwerking mot den gemeentelijken geneeskundigen dienst H. O. V. Ledcnconccrt. Een paar noviteiten van G. H. G. von Bruekon l-'oek op het programma; de aan- wezighcid van den componist; een soliste wier frissche natuurstem een ieder be koor:; «cn zeer talrijk belangstellend pu bliek, waaronder veel genoodigde over heidspersonen: en ten slotte de H. O. V. zelve, die cmder de energieke leiding van Nico Gerhnrz steeds jeugdiger, krachtiger en beschaafder voor den dag komt. Dai is iu weinig woorden het resumé van het ledenconoert van Donderdagavond, dal om al het opgesomde best „buitengewoon" mocht heeten. G. 11. G. von Brucken Fock is onder do Nederlandscne componisten een figuur van beteckenis, die jammer genoeg tc wei nig van zich laat hooren. Gebeurt het eens een enkelen keer, dat zijn werk de ver der vertolking te beurt valt, don vror den wij verrast door den diepen ernst zij ner kunst, door het persoonlijk cachet, dat zijne karakteristiek put uit het re'.i gieus gemoed van deu toondichter, Al be hoort hij tot de vroegere generatie krach tens zijn leeftijd en zijne vorming, In zijn nieuwste werken is geen stilstand, geen schabloncarbeid merkbaar, men voelt het, zijne artistieke ziel maakt dc wisselende tij der eeuwige evolutie moe, haar was dom kende geen stilstand. Wat hij geeft is eerlijke kunst, zonder excessen, rijp en uit innerlijke overtuiging gegroeid. Dat was de ir.druk die mij de vier gewijde liederen voor sopraan en orkest gaven. En als ik mijn voorkeur mocht uiten, zou ik in do eersie plaats noemen „Gebed", om zijn reiaien eenvoud, en „Wensoh" om zijn teero innigheid. Deze liederen werden door Mej. Jo Vincent als sirene klankvisioenen weergegeven. Voor „Zonnedag" ontbrak haar wel eenigszins de kracht en de spon- De orkestwerken „Twee liederen van de Zee" lijken mij vroeger werk van G. H. G. von Brucken Fock. Het eerste „In den Nacht" schijnt meer pianistisch dan or- chestranl gedacht, bet tweede „Hymne" is een voortreffelijk orkeststuk, dat onder ■le bezielende directie van Gerhnrz tin- teldo van kleur en leven. Tweemaal versoheen de componist op het podium, om voor het gul applaus van het publick te danken en zijne hulde te betuigen aan de executanten van zijn werk. Benevens de vier liederen van G. H. G. von Brucken Fock, zong Jo Vincent nog do groote aria uit „Der Freischiita" van Weber. Dat was een zware opgaaf voor de jeug dige zangeres, die gedeeltelijk goed slaag- -le. Wat er nog ontbrak citeerde ik reeds bij het lied „Zonnedag", en dat. zal tijd en studie haar wel bijbrengen. Verder zou ik de zangeres raden het traditioneel ge bruik der appogiaturem bij de recils in acht te nemen. Het orkest liet ons een zeer gedistin geerde uitvoering van Beethoven's vijfde hooren, doorgaans wel wat te gereserveerd, waardoor liet tempo iets verslapte, maar voortdurend kiankschoon, niet het minst bij de blazers. „Finlaaidia" van Sibelius, deed het als altijd om het karakteristieke volkstheina en de kleurige orcliestratie. Een klein viekje bij de blazers, zullen we maar niel te zwaar opnemen. Alles bijeen was het een zeer mooi jon- Zondagavond wordt hetzelfde program ma gegeven. Voor liefhebbers van goede cn mooie muziek een buitenkansje. JOS. DE KLERK. ENGLISH ASSOCIATION IN HOLLAND. Do tweede lezing van het seizoen bracht den leden van do English Association Donderdagavond «cn causerie door den heer Strntton, van de Royal College of Architecture te Londen over Tudor Domestic Ar chitccturo. In zijne zeer interessan te' beschouwing, dio verlicjitt werd, door oen groot aautal fraaie afbeol dingen van Eugelsche land- en stads huizen voerde de spreker zijn go) hoor door een tijdperk der Engel sche architectuur van het begin der 16e eeuw tot het midden der 17e. Hij wijdde in het bijzonder uit over deu invloed van vreemde kunst c-p do bouwkunst in zijn land. Na do Italioansche invloed, die zich in Engeland bepaalde tot gevel (en binnenhuisornamenten, zonder do bouwordo te wijzigen, kwamen da Vlaanische en Duitsche invlooden. Al dien tijd echter was de bouw orde gebaseerd geweest op het in do middeleeuwen noodzakelijke, doch in later eeuwen overbodig geworden principe, dat groote landhuizeu in do eerste plaats verdedigbaar moes ten zijn. Vandaar de geweldig zware poorten, de kasteelachtige uitbou wen, de slotgrachten e.d. Een ander karakteristiek van die vroegere Engelsche bouwwijze was. dat <le grondstoffen voor den bouw als systeem slechts gezocht- werden 111 het district waar gebouwd werd. In een boschrijke streek bouwde men daarom huizen, die voor een groot gedeelte van hout waren vervaar digd, in een kleirijke landstreek werden bakstcenen huizen opgetrok ken, op een rotsigen hodem verrezen nok landhuizen van grooten zwan-n steen. Dit is de reden, dat de vole gebouwen, die uit die tijden nog over zijn en de bewondering van den reiziger opwekken, zoo goed met den uard van het landschap harmo niseren. De llollundsche invloed, die bui tengewoon sterk is geweest begon het einde der I7e eeuw, toen 1 path ie op godsdienstig, liandels- en politiek gebied de beid© lauden? in voortdurend contact hield. Engel sche bouwmeesters reisden naar de Nederlanden en bestudeerden onz© 'inheeansche bouwstijl. Zij tn!ach ton. uit Amsterdam belangrijke architec tonische boeken mede, die to en,voorat wat- uitwerking van projecten 810 trof, buitengewoon nut hadden voor den architect. De beroemd© Engelsche architect Sir Christo pher Wren, die o.a. St- Paul's Ca thedral te l.onden bouwde, volgde) ui sommigen zijner scheppingen do Hollandsche bouworde op den vont. liet krachtigst dood de 'Hollandsche invloed zich begrijpelijker wijs gol den toen stadhouder prins Willem) 111 Koning- van Engeland werd cn in zijn paleizen uitbreidingen of wij zigingen liet aanbrengen, die archi tectonisch uit 1skonings geboorte land afkomstig waren. Zoo droeg hij Sir Christopher Wren op, het bij alle Nedcrlaudsclio bezoekers van l.onden bekend© latere gedeelt© van Hampton Court op. De binnenplaats van dit fraaie gebouw is ©en vrij wel getrouwe copie van do gebotr- wen der Tweede Kamer te 's Ura- venhage. Later is die Hollandsche invloed op den achtcrrond geraakt en ten slotte geheel verdwenen door de rag© onder de Engelsche welgesbel- den voor alles wat Fransch was. Het aantal gebouwen alleen in en 0111 Londen reeds, dat op den Ne- derlar.'ilschcn tourist den indruk) maakt, zoo uit Amsterdam of den Haag te- zijn overgebracht, is nog heden ten dage legio. De spreker ontving aan het- einde van zijn redo ©en welverdiend ap plaus van zijn gohoor. dat niet zoo talrijk was, als gewoonlijk hij do lo zinpen dezer vereeniginp 'net geval is, ©en Omstandigheid, die wel op rekening zal dienen to komen van het slechte weer. Zii, die er waren, zullen echter geen spi t gehad heb ben van hun komst. Het was zeer interessant ©n voor 0113 nationaal gevoel voldoening gevend. DE BECROOTINC IN DE AFDÊELINCEN. Woensdag 2S November vergaderen dc afdcclingen van den raad om de ge- mcentcbegrooting tc behandelen, SYNAGOGEDIENSTEN. NED. ISRAüL. GEMEENTE. SABBATH: Vrijdagavonddienst bij den ingang te 4 uur. Ochtenddienst te 8 uur. Middagdienst- te 1 uur. Avonddienst (e 4.56 uur. Werkdagen: Ochtenddiensten: Zon dag t© 7.30 uur. Anders t« 7 uur. Avonddiensten: Zondag le 7 45 uur. Anders te 7.30 uur. TALMOED TORAH: Sabbath: des middags te 12 uur. Werkdagen te 7 uur n.m. Do ochtend- en avonddiensten op de werkdagen, alsmede Talmoed Torah, worden in het Gemeent©gebouw ver richt. Het bijkantoor ie Overveen wordt opgeheven Naar men ons mededeelt zal in ver band met bezuinigingsmaatregelen het Bijkantoor tc Overveen met ingang van lieden 16 Nov. 1923 ophouden te bestaan en overgebracht worden naar het Bijkantoor te Haarlem, Gedempt© Oude Gracht. EEN JUBILEUM. Heden, Vrijdag, lierdacnt do heer R. J. H. Leenders, commies-titulair, chef van de bestellerskamer ten postkantcrc, den dag waarop hij voor 25 jaar, bij de post-admiuistru- t-ie iu dienst trad- Hedenmorgen bracht een deputatie uit het. perso neel van het postkantoor dan heer Leenders, een bezoek. Do deputatie bestond uit den commies-titulair C. J. Straatman, de bestellers Hendriks, Nijs, Dickman, en den besteller Fiege- I'e heer C. J. Straatman sprak den jubilaris toe- Deze ontving van het gezamenlijk personeel ©en eiken houten boekenkast en een bloemstuk. De kaartclub waarvan de heer Leenders lid is. bood ©en groot© loupe aan, dia de jubilaris, als post zegel verzamelaar, uitstekend kan go bruiken. Wij kunnen tenslotte nog mede- deelen dat de jubilaris, die èu als men sell èn als ambtenaar de algo- meene achting geniet, van familie cn kennissen veel belangstelling mocht ondervinden. VEREENIGINC VAN BIBLIOTHE CARISSEN. De Nederland sche Vereeniging van Bibliothecarissen ©n Bibliotheekamb tenaren vergadert Zondag 25 dezer te Haarlem. 's Morgeus is er een bijeenkomst van leden ©11 gelntroduceerdeu in het Paviljoen ter bezichtiging van de ten toonstelling van do ontwikkeling der boekdrukkunst in Nederland. Reeds hebben de heer Dr. C. P. Burger Jr., bibliothecaris der Universiteitsbiblio theek (0 Amsterdam, J. D. Rutgers van der Loeff, bibliothecaris der gemeente Haarlem en G. A. Evers, conservator der RijksuniversiteitsbibJiotheek t© Utrecht, zich bereid verklaard dien dag aanwezig te zijn om uitleggingen Inzake geschiedenis, ontwikkeling cn techniek fe geven. .Mejuffrouw II. J. Kluit, bibliothe caresse der Kitide:leeszaal te Rotter dam zal 's middags een voordiar houden over haar studiereis naar Scandinavische bibliotheken, in hot bijzonder de kinderleeszalen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1923 | | pagina 1