OPENING
HAARLEM'S DAGBLAD
Vrijdag 30 November 1923
VIJFDE BLAD
Brieven uit de Hofstad
Ge kent het Westland niet waar?
Eet is de groente tuin van.... Enge
land. Misschien dat enkele steden in
ons eigen land ook deelen in het ge
not der vaderlandsche productie maar
een overgroot deel gaat over zee.
Maar over dit doel van do beteekenis
van het Westland willen we het dit
maal niet hebben.
In dit genoegclijke Westland is een
proces aan den gang, dat de aan
dacht verdient. Door het Westland
slingert zich in de 'neest grillige boch
ten een stoomtram. Volgens velen, in
de streek bekend, is do wijze waar
op deze tram is aangelegd, hopeloos
onverstandig en onoordeelkundig. Zij
maakt dwaze omwegen, geeft den
reizigers geen gemak, enz. Het pro
ces dat thans aan den gang is, is een
felle strijd tusschen de autobussen en
de tram, waarbij van den kant der
eerste de duidelijke bedoeling voor
zit om de tram om hals te brengen.
Bijna vermakelijk is het proces te
aanschouwen bij het eindpunt van
de Westlandsche tram aan de Lijn
baan in de residentie. Daar staan vlak
naast de tram steeda eenige bussen
gereed. Het zijn groote bakbeesten
waaronder eenige met drie assen, zes
wielen dus. Telkens, even voor het
vertrek van een tram, vertrekken de
bussen, meestal voor het grootste deel
gevuld en op deze wijze aan de tram
tal van klanten afsnoepend. Nu is het
grappige dat de trammaatschappij zelf
ook bussen in dienst heeft gesteld om
op die wijze onmiddellijke concurren
tie aan te doen en te trachten de be
drijven die tegen haar werken, ren
dement onmogelijk te maken. E<?n
van deze concurrenten is de Hangscbe
Tram die niet openlijk maar onder
een anderen naam den busdienst heeft
ingevoerd. De bedoeling van deze
handelwijze is duidelijk. De Haag
6che tram is bezig allerlei intercom
munale lijnen aan te leggen, waarvan
die naar Wassenaar en Delft reeds in
dienst zijn. Waarschijnlijk komt nu
Loosduinen aan de beurt om vereerd
te worden met de zegeningen der
Haagsche tram. Vóóraf wordt nu
getracht den Westlander plat te
drukken of misschien wel murw te
maken voor eventueel overleg. Los
van dit proces, gelooven wij ook wel
dat het gewenseht is, dat de stoom
tram naar het Westland althans voor
zoover zij op Haagsch grondgebied
rijdt, verdwiji t en plaats maakt
voor het- meer moderne vervoermid
del, de electrische. Den Haag is be
zig zich uit te zetten in Je richting
van het Westland. Reeds is Loosdui
nen geannexeerd en thans zijn einde
lijk de plannen gereed voor den
aanleg van een breeden verkeersweg
van den Haag naar het Westland. De
eindelooze Laan van Meerdorvoort zal
nog langer gemaakt worden cn door
getrokken worden tot aan den weg
die het dorpje Loosduinen verbindt
met het badplaatsje Kijkduin. Langs
dien weg zal natuurlijk een electrische
tram komen en dan is de stoomtram
verbinding langs den ouden voel tc
smallen Loosduinsclie weg vrijwel over
■bodig. Waarschijnlijk zal deze weg
die nu geheel onder den Haag ressor
teert, eindelijk verbreed worden. Wij
verdenken er den Haag altijd heel
sterk van dat het de verbetering van
dezen weg met opzet beeft tegenge
houden om daardoor Loosduinen in
den druk te stellpn en gemakkelijker
tot annexatie bij den Hang over te
halen. Nu die heeft plaats gehad,
staat niets meer een vorbeterïng in
den weg.
Het proces op leven en dood lus
Schen de beide tram maatschappijen
heeft voor het oogenblik een zeer
nuttig effect voor het publiek. Het
gemak is zeer groot, de prijzen zijn
verlaagd. Wat dit dus betreft vaart
het publiek er wel bij en mag bet
hopen dat de strijd nog heel lang
duurt. Natuurlijk staat te vreezen dat
het gemak zal verminderen en het ta
rief zal stijgen zoodra één van de
beide concurrenten als overwinnaar
uit den strijd komt. Heb lijkt ons dat
deze strijd nog lang kan duren want
geen van beide partijen kan deze op
geven nu die is aangevangen. De
Stoomtram beeft een groot net en
kan dus we! een stootje verdragen
'de Haagsche tram heeft de Hagenaars
in den loop der jaren duchtig ge
vild en beschikt dus over flinke kapi
talen.
In het rustige Westland snorren nu
de autobussen bij tientallen, waardoor
het isolement geheel en al is verdwe
nen. Of dit wel zoo heel sterk in
het belang der bevolking is, is altijd
nog aan bedenking onderhevig. Het
heeft een groot nadeel voor een
streek als deze wanneer een al tc pui
ke verbinding met de stad Bestaat.
Natuurlijk gaan de vrouwen nu haar
inkoopen doen in de stad en dragen
dus veel geld uit hun gemeent© weg.
Maar afgezien daarvan, schijnt er ten
plattelande altijd een sterke nei
ging te bestaan om datgene uit het
groote stadsleven over te nemen, wat
nu niet geheel eu al in het belang
van de plattelandsbevolking is.
Wie eens door het Westland gaat
en dit van vroeger tijden kent, be
speurt al heel spoedig dat steedsclie
gewoonten en steedsche allures, steed
sclie kleeding en steedsche weelde
worden overgenomen. Waarschijnlijk
zal dit invloed hebben op de geestes
gesteldheid van de bevolking en wij
vreezen dat die invloed niet in het
belang der bevolking is. Maar enfin,
daaraan is niets te doen: het ver
keer breidt zich uit en heeft ten
slotte ook zijn goede gevolgen. Men
behoeft niet zoo heel veel jaren te
rug te gaan of men virirlb de verhalen
over molestaties van fietsrijders die
het waagden Zondags de Westland
sclie dorpen te bezoeken. Vooral 's-
Gravenzande stond bekend als een
zeer achterlijk dorp op geestelijk ge
bied. Thans wordt nergens zooveel ge
fietst als in het Westland en de mo
torfietsen hebben er ook al hun in
trede gedaan. In dit opzicht heeft
du8 het contact met de stad nut ge
had.
Vijftig jaar geleden kwam de West
landsche tuinder die in den Haag
moest wezen te paard en dan nog al
leen bij goed weer omdat anders de
weg te slecht was. Thans rijden de
heéren en hun dames in fraaie auto
bussen. die hen voor het hek van hun
erf af zetten. De wereld is dus wel
veranderd en zeker ten plattelande.
HAGENAAR.
Lectuur voor onze
Jeugd.
De uitgevers Gebrs. Kluitman te
Alkmaar hebben een aardig bundel
tje voor onze kleintjes uitgegeven:
OOR ALLEMAAL WAT, verhaaltjes
en versjes bewerkt door Nellie, met
teekeningen van Netty Heyligers.
Lr zijn heel frissche verhaaltjes in
over dieren en kinderen. Ook de
versjes zijn leuk, vooral dat van een
Koffiepraatje. De illustraties zijn ook
geestig en origineel. De dierenplaat-
jes 7,ij n echter veel minder. Van den
zelfden uitgever is ook DE KLOM
PENMAKER EN DE PRINSES, door
J. Stamperius, een heel leuk sprookje
over een prinsesje dat altijd pijnlijke
voetjes had en waar allo schoenma
kers schoentjes voor gemaakt had
den. Geen enkele paste echter, maar
de mooie klompjes van den armen
klompenmaker waren naar den zin,
Nu kon liét prinsesje weer vroolijk
zijn. Een (verbazend gezellig ver
haaltje met mooie sprookjesachtige
plaatjes van Sijt.je Aafjes.
•K VERTEL JE WAT ÜJT D1E-
RENSTAD, door C. E. de Lille—llo-
gerwaard met teekeningen van
Sijitje Aafjes over poesjes, haasjes,
konijntjes, gansje, kuikens, hondjes,
enz. Onze kleintjes zullen met plezier
hooren voorlezen of misschien al
zelf lezen over Piep-piep, Grijssnuit
en Spitsneusje. Allerleukst zijn de
plaatjes.Wat zullen ze moeten lachen
om oom Groenjas met zijn wollen
das en om. de drie poesjes, die aan
't touwtje-springen zijn.
De uitgevers Bruna en Zoon to
Utrecht gaven weer een nieuw boek
uit van den bekenden schrijver A. C.
C. de Vletter, getiteld ZEVEN RO
BINSONS. Wat ziet het boek er
uitermate frïsch en fleurig uit. Dit
is nu het 303te boek van den auteur.
Werkelijk, we moeten bewondering
voelen voor een schrijver, die altijd
weer weet te boeien. De jongens, die
de vorige obeken van de Vletter ge
lezen hebben, vinden veel bekenden.
Zooals de titel reeds aangeeft, leiden
zeveu jongens een zeer romantisch
Robin son-lev en op een verlaten
eiland, 't Is vermakelijk te lezen, hoe
ze maar would be schipbreuke
lingen zijn, hoe een oproer aan boord
zelfs comedie-spel is. Dergelijke in
triges zijn den schrijver hijzonder
toevertrouwd. De geitenvangst is
allervermakelijkst. Het heele boek is
oen opsomming van jongensdurf, van
een frisch gezond jongensleven. De
illustraties van Frans van Noorden
zijn bijzonder goed.
Bij de N.V. drukkerij Jacob van
Campen te Amsterdam kwam een 3de
druk uit van het bekende jongens
boek BEN, door Anna Hubert van
Beusekom.
Van dezelfde schrijfster verscheen
nog een 3de druk, n.l. van EEN
SPANNETJE VAN VIER, voor jon
gens en meisjes.
Van llolkema en VVarendorf te
Amsterdam gaven een herdruk van
het fijne Indische meisjesboek TOE
TIE ROETMOP, door Lina Ter-
vooren.
Bij dezelfde uitgevers verscheen
een heel mooi Boet vóór oudere
meisjes, n.l. BIEXE VAN EDOM-V,
door de bekende schrijfster Truida
Kok, geïllustreerd door Netty Hey
ligers. Vat verstaat Truida Kok toch
meesterlijk do kunst om Interieurtjes
te schetsen. We zien ze daar om de
ronde tafel zitten: Edo, Nout. Biene,
Lót en V'althora, bij grootmoeder op
't ouderwetsche buitengoed, de Wae-
rnink. Thora met enthousiasme spre
kend over 't groote stadsleven. Biene
met warmte pleitend voor den
mooier:, rustige» Achterhoek- Groot-
moedor moet het ouderlooze vijftal
opvoeden en ze heeft er de handen
vol meo.
Biene is de gemakkelijkste, zij ver
licht steeds grootmoeders zware
taak. Toch gaat er zoo'n kracht van
iBiene uit, die poppojurkon kan
naaien voor Sandra en ernstig kan
redeneeren met Edo over zijn studie.
Aardig is ook de verhouding met
Bonkje, de goede hulp in de drukke
huishouding.
De weeaen van Edoma worden on
gemerkt groot. Hoe ontroerend is ge
schetst de terugkeer op 't oude dorp
het bezoeken van 't ouderlijk graf.
Hun liefde blijft loven, was Biene's
troost. Dit hoofdstuk is een der
schoonste uit het heele boek.
Thera word studente in Utrecht en
ontgroeit grootmoeders huis. Maar,
als ze ziek wordt op de vreemde ka
mors, dan wil ze vervoerd worden
naar 't Waemink, naar Grootmoedor
en Biene. Hoe echt natuurlijk is dit
heimwee beschreven.
Aan 't slot van het boek, zien we
Biene als typiste. Tante Wea noemt
het een malle betrekking, maar Bie
ne is er trotsch op, omdat zij de
eerste is. die haar eigen geld ver
dient. En dan. komen er een paar
verlovingen Thora met de Haeck en
Biene met Dr. Bertfeld.
DE YROOLIJKE JAREN VAN
DOLF HAZEWIND, door J. P. Loo-
mei-s Vermeer is een heel ander boek.
Ook weer moederlooze kinderen, maar
de schrijfster laat het leven zien van
de lichte zijde. Hoewel Dolf A vader
een schilder is met professorale nei
gingen. heeft de jongen toch een zon
nige jeugd. Wat is die juffrouw Haze
wind een typisch, geeetig menschje
Vriend Hein is ook een type, dat den
lachlust wekt. En dan niet te verge
ten liet aapje Koko, cat een verjaars
geschenk voor vader is, maar die het
zoo bont maakt, dat hij naar een die
rentuin WQrdt getransporteerd. De
plaatjes van Annie Homan zijn wat
ijl, er zit zoo weinig leven in. Over
het geheel een boek, dat er wezen
mag,
Bii de uitgevers VAN GOOR ZO
NEN te Gouda verscheen een. Zuid-
Afrikaanseli verhaal voor jongens, ge
titeld ONDER ITET ZUIDER
KRUIS, door J. J. Groeneweg, met
platen naar schetsen van den schrij
ver. door A. J. van 't Hoff. Een leer
zaam verhaal, dat ons verschillende
gewoonten en gebruiken doet ken
nen van de Transvaalsche Boeren.
Oom Klaas schiet wel eens met spek,
maar wat hij verlelt, is altijd de aan
dacht waard. We leeren ook het een
en ander over het klimaat, over
planten en dieren, ia zelfs ook over de
taal. Onze jongens zullen de bladzij
de over het schoolleven zeker heel in
teressant vinden, hoewel het. ook vaak
is comme chez nous. Dezelfde kwa
jongensstreken, dezelfde ruzietjes.
Werkelijk griezelig is de ontdek
king van Viscli, die oen heelen nacht
©en groot cn slang naast zich heeft ge
had. Dirk droomt ervan en ziet
's nachts een sprinkhaan voor zoo'n
kruipend monster aan.
Leuk is de debat-avond beschreven
en zeer interessant is het zoeken en
vinden van een goudmijntje, met z.g.
kleine nugget».
Dit boek lijkt me bijzonder ge
schikt als hulpmiddel bij het Aard
rijkskundig onderwijs op onze lagere
scholen.
W. B Z.
Gufiriok voor Vragen
VRAAG: Mijn zoon wil tot filmac
teur opgeleid worden. Tot wien moet
hij zich wenden? Zijn aan de oplei
ding groote kosten verbonden!
ANTWOORD: Wend u eens tot
den lieer A. Bsnno, Duvenvoorde-
straat U4 of Spaarue 57.
VRAAG: Bestaat er een bureau,
door de bemiddeling waarvan, ik
mij de medewerking van een pianist
kan ve-rscnaffen
ANTWOORD: U zult een adverten
tie moeten plaatsen.
VRAAG: Hoe oud moét men zijn,
om linnenmeisje te kunnen worden,
op een boot? Tot wien moet men zich
is enden
ANTWOORD: Den vereisen ten leef
tijd kennen wij niet. Wend u tot de
directies der verschillende stoom
vaartmaatschappijen.
VRAAG betreffende een plant met
vuurroode appeltjes.
ANTWOORD: Ik vermoed flat uw
plaatje een Capsicum variëteit is. wel
ke tot de zelfde familie behoort ais de
tomaat De zaden kunt u In de vruch
ten laten zitten en deze droog bewa
ren tot April. Ze worden dan uitge
zaaid in een bakje onder plas en ver
der voo rt gek week t onder glas tot liet
laatst van Mei. Dan kan het glos
worden afgenomen en de plantjes in
potjes verder gekweekt.
VRAAG: Hoe moet ik de asperge
plant in pot overplanten t
ANTWOORD: U bedoelt zeker
niet uw aspergeplant de gewone as-
peragna officinalis, waarvan do ge
bleekte jonge stengels als groente wor
den gebruikt. Deze planten komen
het bost tot ontwikkeling indien ze
niet verplant worden. De resultaten
van oppotten tullen dus niet schitte
rend zijn.
VRAAG: Wanneer moet tk seringen-
boomen verplanten?
ANTIVOORD: Wacht u daarmee tot
Maart of indien het weer goed blijft
dan is 't nu ook nog wel mogeli%,
doch dan niet lang meer wachten.
Rechtszaken
Het drama aan deScher.k-
kade te 'sGravenhage
Kaar echtgenoot vermoord
Voor de Haagsche rechtbank is on
der groote belangstelling behaiid.Jd
de zaak tegen mevr. C. A. T., weduwe
van oir. A C. vau B., 62 jaar, zonder
beroep te Voorburg, gedetineerd be
schuldigd dat zij, na daartoe m kalm
beraad liet vouraemen te hebben op
gevat, op den "23sten Juni jl. haar man
van het leven heeft beroofd door de
zen met een dolkmes in de rechter
borst te steken. Subs, was de bekl.
zware mishandeling, meer subs, ge
wone mishandeling, van haar echtge
noot ten laste gelegd door dezen niet
een dolkmes in de rechterborst te ste
ken, ten gevolge waarvan de rechter-
long, het hart en de lever werden ver
wond.
Aan het verslag van de behande
ling der zaak in Het Vaderland ont-
Ieenen wij het volgende;
Nadat de genec-sheeren die de eeclie
op het lijk van mr. van B. hebben
verricht hun verklaringen hebben af
gelegd, wordt gehoord een politie
ambtenaar, die door bewoners van de
Schenkkade gewaarschuwd was, dat
in liet perceel 264 van die kade ecu
misdrijf was gepleegd. Getuige was
binnengelaten door een buurman, don
kruidenier v. Alsem. 11 ij was vervol
gens een kabinetje, dat. hem werd aan
gewezen, biuuengegaan. Een heer Ing
op een divan en bekl. stond er bij. Zij
zeide tegen den getuig©, dat. haar man
daar lag en dat- zij hem gesloken had.
Het mes la? op de tafel. Getuige is ver
volgens gaan telefoiieeren. Bekl. ging
geknield bij. haar man zitten en lief
koosde hem. Dez© weerde dat niet af.
Het O. M.( mr. Polman, vraagt u'
bekl. niets tegen getuige gezegd lieoft
omtrent het 'doel, waarom het me»
werd medegenomen.
Rechter mr. do Joncheero leest tl on
getuige zijn ce.rst© proces-verbaal
voor, waarin medegedeeld wordt, dat
bekl. tegen, den getuige heeft gezegd,
dat zij het dolkmes heeft medegeno
men met de bedoeling haar man to
dooden.
Getuige bevestigt dit thaus.
Getuige wordt opmerkzaam ge
maakt, dat hij dit l.tians niet moot
verklaren naar aanleiding van liet-
proces-verbaal, maar alleen wanneer
hij zich het permanent herinnert.
Getuige blijft bij zijn verklaring.
Bekl. zegt, zich niet to kunnen her
inneren iets dergelijks tegen den ge
tuige te hebben gezegd.
Een hoofdverpleegster uit het
Ziekenhuis deelt mede, dut, toen mr.
v. B. in het Ziekenhuis was gebracht,
mevrouw 1. d. G. in zün gezelschap
was geweest. Deze had gezegd, dat zij
familie was. Eerst later op een perti
nente vraag van dr. Schoemakcr had
mevr. v. d. G. erkend, dat dit niet
juist was. Tegen getuige had mevr.
gezegd: Wij zitten met geldzaken: hij
mag ons niet ontglippen.
Ëen andere verpleegster verklaart,
dat mevr. v. d. G. tijdens het transport-
naar boven de handen van mr. v. R
kuste. Later wilde zij hem ook in het
gezicht zoenen, doch do gewonde weer
de dit af. nadat hij to voren de ka
mer had rondgekeken. Naar getnige's
meening wilde hij liet niet hebben,
omdat er vreemden in de kamer wa
ren.
Een derde verpleegster logt een on
geveer gelijkluidende verklaring af.
De inspecteur van politie Hufkens
heeft in het ziekenhuis mr. v. B. een
zeer kort verhoor afgenomen. Flii heeft
hem alleen de vraag gesteld of hij
wenschte, dal zij'n vrouw gestraft
werd. Het antwoord luidde: Beslist
Hierna neemt de president de bekl.
een uitvoerig verhoor af.
Zij deeit mede ia lóbo met mr. v. B.
gehuwd te zijn. Bekl. had een jaur-
lijksch Inkomen van ongeveer f 4UJÖ;
naar man had geen fortuin. Bekl.'s
kapitaal slonk langzamerhand geheel
in. Haar man was nogal roekeloos
met het geld en kocht ook veel schil
derijen. Mr. v. B. had achteraf zelf
wol bekend, dat hij de schilderijen
had gekocht van het gel.l van bekl.,
waarover hij het beheer had.
Het huwelijksleven was niet erg ee-
lukkig voor bekl., omdat haar man
zeer jaloersch was. Daarom durfde zij
bijna met niemand om te gaan. Een
broer van bekl. was haar geneesheer,
ook al vanwege de jaloerschheid van
den echtgenoot. Gedurende de laatsto
jaren hnd er eenige omgang bestaan
met do familie v. d. G. In het be
gin hod bekl. niet den indnik gekre
gen, dat haar man graag in het eo-
zelsehap van mevr. v. d. G. verkeer
de. In den nawinter van het vorige
jaar had zii argwaan gekregen. De
aanleiding hiertoe was, dat, toen be
klaagde op een avond van ©en lezing
thuis was gekomen, zij mevr. v. d. O.
Jaar aantrof. Haar man en mevr. t.
d. G. zaten zeer dicht bij elkaar.
Bekl. is daarna een tijd op reis ge
weest. Toen zij weer thuis was geko
men. had haar man verteld, dat mevr
v. d. G. verhuisd was naar een per
ceel aan de Schenkkade. Bekl. besloot
haar eens op te zoeken, doch trof haar
niet thuis. Later hoorde zij van een
andere vriendin, dat mevr. v. d. G.
weer naar een ander perceel aan de
Schenkkade was verhuisd. Haar man
had haar dit niet verteld. Toen zij
hem er later over sprak, zei hij daar
niet veel ou.
In het begin van d«t jaar ?!ng bekl.
movr. v. d. G. In baar nieuwe woning
opzoeken. Haar man kwam cd hetzelf
de oogenblik uit het Luis. Bekt. vree*
dezen waarom hij mevr. v. d. G. had
bezocht, maar deze gaf daarop een
naar haar meening onvoldoend ant
woord. Bekt. ging vervolgens naar
mevr. v. d. G. om ceze inlichtingen
to vragen. Uit verschillende omstan
digheden kreeg bekl. den indmk, dat
de verhouding tusschen haar ma a en
mevr. v. d. G. niet was, zooals het be
hoorde. Bekl. is vervolgens meerma
len gaan controleeren of haar man,
wanneer deze zeide at hij naar Rot
terdam moest, waar hij zijn zaken
had. werkelijk met den trein daar
vandaan terugkwam. Eenige keeren
merkte zij, dat hij niet uit Rotterdam
kwam.
Haar man had erkend, dat zijn ver
houding tot mevr. v. d. G. niet oir-
baar was, maar er aan toegevoegd,
dat hij zich er niet van los kon ma
ken. Ook had hij haar gevraagd of z.ij
soms wilde scheiden. Bekl. wilde dit
niet en vroeg haar man of deze me
vrouw v. d. G. zou trouwen, wanneer
deze vrij was. Mr. v. B. zeide. dat bij
daaraan niet dacht en dab hij niet
van die vrouw hield.
Des Zaterdagsmiddags kwam hij
in den laatstcn tijd nooit meer thuis
koffiedrinken. Zoo ook den 23cn Juni.
In den ochtend had bekl. eenige voor
bereidselen getroffen voor den ver
jaardag van haar man op den volgen
den Dinsdag. Omstreeks halftwaalf
was bekl. opgebeld door een haar on
bekende mevrouw Plantenga, die haar
mededeelde, dat haar man reeds go-
ruimen tijd een verhouding had met
mevr. v. d. G. en dat hij ook dien dag
weer bij hanr was. Voorts zeide zij.
dat mr. v. B. voornemens was aan
movr. v. d. G. ter gelegenheid van zijn
'SU-jarig huwelijksfeest met bekl.
f 13.000 te geven. Bekl. geloofde dit cn
vroeg aan de dame, die dit mededeel
de om nadere inlichtingen. Deze zeide
dnt zij handelde uit diep medelijden
en dat zij de volgende week wel bij
haar zou komen om alles uit te log-
geu.
Bekl. was door een en ander zeer
opgewonden geworden. Zij besloot on
middellijk naar de Schenkkade to
gaan. Zij begaf zich eerst nog naar
do kamer van haar man en nam een
zicli daar bevindend dolkmes niee, zon
der te weten met welk doel. Ook in
haar taschje bevond zich een dolkmes.
Dit mes droeg bekl. altijd bii 2ich, het
was een herinnering aan haar zoon.
Per stoomtram begaf zij zich naar
Den Haag, naar do Schenkkade 264.
In de gang \an het perceel zag zij de
kleeren van haar man hangen: zii wil
de toen de voorkamer binnengaan,
maar de deur werd tegengehouden.
Toen bekl. ten slott© binnen kon ko
men, stond zij recht tegenover mevr.
v. d. G., die wederom zeer ongekleed
w.ib. De mevrouw verliet de kamer cn
bekl. bleef alleen met haar man ach
ter. Zij vertelde hem. wat haar door
de telefoon was medegedeeld.
Bekl. kan zich niet herinneren, wat
er verder gebeurd is. Zij was zeer op
gewonden. Wel weet zij, dat zij niet
"..J ...i Uli i1. 1 -
INGEZONDEN McOEDEELINCEW
a 60 Cts. per r»s»l.
OP ZATERDAG
1 DEC. A.S. VAN
Jput 15-17 kbbscr-<!nat 155
AMSTERDAM
VOORHEEN MAISON LEDE90ER
ONDER GEHEEL NIEUWE DIRECTIE
UITSTEKENDE GELEGENHEID VOOR
LUNCH EN DINER
DES ZONDAGS
MATINE EN DINER CONCERT
gehaald. Bekl. herinnert zich uog
vaag, dat haar man iets van gestoken
heeft gezegd en wecjreloopen is uaar
het kabinetje. Bekl. is hem achterna
gegaan. Haar man was eerst boos,
doch dit was spoedig voorbij. BokL
heeft hem a.a. een kussen gegeven.
Mr. v. R. cl nog gezegd, dat do gor
dijnen .p"n moesten, omdat hij de zon
wilde zien.
Bekt. wild» niemand in het kabi
netje laten, omdat zij mot haar man
alleen wilde zijp. Van ecu oude dame
heeft bekl. uog c~en glas water aan
genomen.
Bek', en haar echtgenoot hebben
zich vervolgens nog verzoend en hij
schonk haar vergiffenis en zeide o.a.
uog: Wat ©en schande dat mijn naam
door het slijk is gesleurd. Naderhand
is de politie gekomen. Mr. v. B. werd
naar liet ziekenhuis gebracht en be
klaagde door de politie aangehouden.
Ken vroegere verklaring van bekl.
wordt voorgelezen, waarbij zij erkent
zich nog t© herinneren het dolkmes te
hebben geere|>©n, terwijl zij in groote
opgewondenheid verkeerde.
Mr. Schlingemann wijst bekl. nog
maals op de verklaring van den getui-
ge-politicambtCnaar. die hst eerst op
dn nlnats «fes misdrijfs was.
Mr. Roland ur Ilagedoorn merkt op.
dut het markant© van dez© verklaring
is, dat bekl. gezegd zon hebben, dot
zij beide messen meegenomen hoeft om
haar man to dooden.
Hierna wordt dc zitting geschorst'
lot halfdrie.
Het verhoor van
den deskundige.
Na d© pauze word» do behandeling
voortgezet met het verhoor van den
deskundige dr. Deknatel. Deze is tot
de conclusie gekomen, dat de bekl. m
hot algemeen wel toerekenbaar is,
maar dat ten aanzien van het oogen
blik, wuarop liet misdrijf is gepleegd
sprake kan züa van een verminderd»
toerekenbaarheid. Do deskundige
meent. dnt. dc bekl. oen lieve, zachte
vrouw is, dio het leed van haar leven
gehocl alleen droeg, zonder ooit bii
iemand steun te zooken. Altijd heeft
zij getracht uiterlijk de waardigheid
van haar huis to bewaren.
Daarom is liet zeer verklaarbaar,
dat door de telefonisch© mcdedeeling
aan de bekl., waardoor zij begreep
dat buitenstaanders van de zaak af
wisten, een zeer groot© emotie beeft
t© weeg gebracht. D© tiid om eerst een
plan te maken, een voornemen rijp
tc doen worden, was al zeer kort. liet
lijkt den deskundige twijfelachtig, dut
do bekl. den wil Jiceft gehad op dat
oogenblik, om haar man van het le
ven ta berooven.
Do deskundige acht liet zeer aanne
melijk. dat de bekl. zich niets meer
herinnert van hetgeen feitelijk in de
kamer in het perceel aan do Schenk
kade is gebeurd. Hij heeft bovendien
den indruk, dat de IvskJ. niet liegt om
do zaak te verdraaien. Do toestand
waarin bekl. verkeerde, maakte over
leg met hnar zelf onmogelijk.
D© graad van de emotie Is zoo groot
geweest, dnt men hier moe; sproken
van een ziekelijkcn toestand op zich
zelf. De toestand is ©venwel niet van
dien aard geweest, dat de daad niet
kan worden toegerekend. De nadruk
-- moet hier volgens den deskundigo cn
te voren het mc-s u:t het taschje heeft -iet woordje „kan" worden gelegd.
ÏF* is lleion
DE ROMAN VAN EEN
PRINSES
Naar het Engel ach
van
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
HOOFDSTUK I,
,T o e n het bericht kwam.
„Neen", zei do Prinses. „Neen, ik
verdraai lint".
„Maar lieve kind!" riep do Groot
hertogin uit. ,.Doe niet zoo onmoge
lijk! Als iemand je cans hoorde!"
„Hij is onmogelijk", verbeterde de
Prinses haar. „Ik probeer het u juist
te bewijzen
„Of je probeert om mij to ergeren.
Je lijkt precies op jo grootmoeder".
„Dat. is liet mooist© compliment dat
iemand me geven kan en dnt treft,
maar ik krijg het zoo dikwijls", lach
te de Prinses. Lieve, aanbiddelijke
Virginia!" Ze liefkoosde in lmar hand
het kleine, op ivoor geschilderde pni-
tretje van een mooi, glimlachend mcis
je, dat altijd aan een dunne gouden
ketting om haar hals hing „Ze had
den nnj maar niet naar je moeten noe
men, vind je ook niet, als ze niet wil
don dat ik op je leek?"
„Dat was gedeeltelijk een geld
kwestie, lieve", zuchtte de Groother
togin. „Als mijn moeder niet een le
gaat had gemaakt aan mijn oudsle
dochter, alleen op voorwaarde dat
haar oigen, zéér Amerikaansche naam
vijn Virginia aan het kind zou wor
don gegeven
Dat was een aardige manier van
haur om haar vaderlandsliefde te too-
nen. Ik ben blij, dat ze liet gedaan
heqjt. Ik vind hot eenig dat ik de eeni
ge Prinse» bon mot Amerikaansch
bloed in de aderen, en ec-n Amerikaan-
schen naam op mijn izakdoekcn. Ge
looft u nu heusch dat grootmoeder
Virginia als ze nog leefde, haar klein
dochter Virginia met Prins Henri do
Touraine zou laten trouwen?"
„Ik zie niet in waarom niet", zei do
groothertogin. „Ze was toch ook niet
te pat i int inch om met een Engelscheu
Hertog te trouwen, en Londen te ver
bazen als de eerst© Amerikaansch©
hertogin. Lieve hemel wat zii niet
allemaal heeft uitgehaald! Als alleen
maar do helft van al de verhalen, dio
mijn vader's zuster me nis waarschu
wing heeft verteld, waarheid bevatte!
En wat mijn vader t<tr.-ft. hoewel
natuurlijk ecu charmante man was,
kon men hem tcoh moeilijk ©It
achtenswaardig noemen, wat Prins
Henri ongetwijfeld is. BoveudSen is
hij onder deze omstandigheid een zeer
goede partij voor je",
„Neen, dat is niet waar, moeder.
Er is er maar één op aard© die bij
mij past". En Virginia hief haar
oogen ten hemel alsof de persoon, aan
wien zij dacht, niet op de aarde, maar
hoog boven haar was.
Tk had liever eon Engelschman ge
had voor jou", zei de Groothertogin
„als er maar een van onzen stand vrij
was
„Ik denk niet aan een Engelsch-
man", mompelde haar dochter.
„Als jo maar liever aan dien armen
Henri wou denken!"
„Aan hem nooit. U weet, ik heb ge
zegd dat ik liet verdr
„Alsjeblief niet herhalten! O, wat
lijk je op dat portret van je grootmoe
der thuis, als je zoo kijkt dat eene
in het wit, dat vlak voor ze trouwde
geschilderd is. Ik had wel kunnen we
ten dat jij eon ongewoon kind zou zijn
Zulke dingen springen altijd een ge
slacht over".
De Groothertogin beschouwde deze
theorie als eon wet en of ze gelijk had
of niet, het was tenminste zeker dnt
ze niets van de originaliteit en durf
van de eerste Virginia had ©verge
er fd. Iets van haar moeder's stralen
de schoonheid misschien, verwaterd
tot een soort zoetige lieftalligheid,
want de Groothertogin van Bauinen-
burg-Drippe was op luiar een i-n vijf
tigste jaar nog een aantrekkelijke
vrouw, een Sakssch porceleinen pop
petje van middelharen leeftiid, met
een volmaakt teint, en een büna vol
maakt humeur, verbaasd© wenkbrau
wen, vriendelijke kuiltjes, eu een con
ventioneel© bovenlip.
Ilaar heer en (in alle opzichten}
haar meester had haar uitgekozen om
hem te helpen regeeron over 't Groot
hertogdom van Raumenhurg-Drippe,
niet alleen ouidat haar vader een En-
gelsche Hertog was met koninklijk
bloed in de nderen, maar omdat hanr
Amerikaansche grootmoeder een groot
fortuin iii de familie hnd gebracht.
Later had hij het deel van dat fortuin
dat in zijn schatkist terecht was geko
men, gebruikt om zijn eigendommen
intact te houden; maar nu was het al
lemaal op, en lang geleden was hij
van verdriet en teleurstelling gestor
ven; het Groothertogdom werd nu ge
regeerd door ©en neef; do eenige zoon
uit het huwelijk was, als erfgenaam
van den troon, aangenomen door den
kinderloozen koning van Hongaria,
de knappe en helaas zeer verkwisten
de oud© Hertog van Northmoreland
was do©d: zijn titel on groot© hczi'tin-
gen waren geérfd door een verren en
onanngenamen bloedverwant: en
Groothertogin woonde nu al jaren als
weduwe met haar eenige dochter in 'n
mooi oud huis, met een door hoope
muren omgeven tuin, bij Hampton
Court, dat hun door de edelmoedig
heid van den Eugelsclien Koning en
Koningin was toegewezen.
Een heelen tiid dacht de Saksisch
porceleinen dam© zwijgend en een
beetje treurig na. Toen staakt© ze
haar gepeins weer en vroeg aan do
eenig© Prinses met een Amerikaan-
schen naam wat ze dan toch wel voor
een partij verwachtte.
„Wat ik verwacht?" herhaalde Vir
ginia. „O, ik verlang naar d_> maan
neen, ik bedoel naar de zon. Maar
ik verwacht niet dat ik hem krijgen
zal",
„Bedoel je daarmee dat je niet van
plan bont om ooit te trouwen?"
„Ik vrees wel dat het daarop neer
komt", stemde Virginia toe. „want
er is maar één man ter wereld dien
ik als echtgenoot zon willen hebben".
„Lieveling! Ben je dan van een man
gaan houden? Een man beneden je
stand? Hoo vreeselijk! Maar je ziet
nooit iemand. Ik
„Ik heb dezen man ook nooit ge
zien. En ik ben niet verliefd op
hem; dnt zou veel te dwaas zijn. Want
in plants van beneden mijn stand t©
"IJn. staat lui ver. ver boven mij".
..Virginia! Over wien mant jo toch?
•f is dit weer een grap?"
Virginia bloosde licht cn keek in
plaats van naar hnar moedpr naar
een rij stokrozen, die bloeiden langs
den met klimop begroeiden tuinmuur.
Ecu oogenblik zweeg z©, en toen zei
ze. als ©cn verlegen, kind, dat door
onbegrijpende ouders gedwongen
wordt _jjt iels to vertéllen. „Het is
geen prop. Misschien onzin maar
geen grap. Ik heb altijd aan hom ge
dacht al zooveel jaren dat ik ver-
g'-ten ben wanneer liet begonnen is.
Hij is zoo flink zoo heclemanl
zoonis ik een man bewonder; wat koTl
ik er aan doen dat ik steeds aan hem
dacht, en hem op een voetstuk plaat
ste? Ik ik donk natuurlijk niet. aan
een huwelijk niet hem. Maar nadat ik
zooveel aan hem gedacht heli. kan or
geen andere man voor mij bestaan.
Geen enkele".
„Liovo kind - jo moet mo zijn
naam zcspwi."
„Wat int ik bom bijna boschro-
ven 'n«h wilt u nu toch zijn naam
nop hooren? Nu, ik schaam or mo
niet voor om hot u tc vertellen. Hij
Loet „Leopold"
„Leopold! Bedoel jo don keizer van
Rhaetin l"
„Alsof hot iemand anders kon
zijn
„En heb je nan hom ecdacht
i hom iaron lang als j© ideaal b©
biVi'.vd: Mmn- i- heM k
.a t eerder over hom posproken."
„Dut kwam omdat u nooit ernstig
