HAARLEM'S DAGBLAD
Buiteniandsch Overzicht
ERS
zijn kleine Advertentiën,
in het Alg. Handelsblad
DE ROMANMAN EEN
PRINSES
WOENSDAG 5 DECEMBER 1923 - TWEEDE BLAD
EEN ONTWIKKELING VAN HET PROGRAM.
Zal
het nieuwe Dultsche
ministerie
liet in den Rijksdag bolwerken?
In do Dinsdagmiddag gehouden
zittine heeft de rijkskanselier dr.
Marx het woord genomen na het nieu
we kabinet te hebben voorgesteld.
Hij betuigde dr, Stresemann zijn dank
dat dez© in het nieuwe ministerie de
functie van rijks minister van buiten-
land'sche zaken lieeft aanvaard. Daar
door is de in zoo hoog© mate ge-
wenschte werkzaamheid der buiten-
landsche politiek verzekerd.
Do kanselier uitte vervolgens zijn
leedwezen over het feit dat de crisis,
welke door het op 22 November door
den Rijksdag genomen besluit, werd
veroorzaakt, zoo veel langer heeft ge
duurd dan wenschelijk was met het
003 on don inderdaad ontzettender,
politieleen en financiee'en toestand
van den staat. Het is e&n eerste plicht
voor elkeen om alles na te laten wat do
tegenstellingen bii .het Duitèche volk
zouden kunnen verscherpen.
Mijn. strijd, aldus de kanselier, gaat
noch togen recht© nog tegen links,
doch tegen allen, dié het Duitsche
vo'k door geweld en list van het laat
sto willen ontrooven wat het nog
bezitde eenheid der natie. Het Duit-
6che volk moet ctn zal weten, dat het
met onze economische en financieel©
krachten feitelijk is gedaan. Ten op
zichte der financieel© quaes ties ziet d'c
rijksregeerine zich voor een taak ge
plaatst. welke ongekende moeilijkhc.
den biedt.
D© aankondiging eener zeer aan
merkelijke verhoop; u v n- inkomsten
moet onverwijld in een daad worden
omgezet. Niet minder moeten de maat
regelen tot beperking der uitgaven
dermate krachtig worden uitgevoerd,
d'at alle hinderpalen, die zich voor
doen. zullen worden overwonnen. De
bevolking moet eindelijk in haar
geheel er van worden doordrongen,
dat, willen het volk en het rijk niet ui
een hopelooze poel van vernietiging
verzinken, thans het uur der grootste
offers i6 gekomen. Het feit, dat om de
ontzettende werkloosheid te overwin
nen tegelijkertijd het economisch leven
wederom op gang moeten worden
gebracht, maakt de toestand uiterst
moeilijk., Thans .dient duidelijk te
worden gezegd dat in de quaestje van
het financieele herstel voor ons de
quaestie „zijn of niet zijn" ligt be
sloten.
De kanselier verklaarde vervolgens,
dat. de huidig© regeering zich in haar
beginselen niet van de vorige onder
scheidt. Do met een catastrofe gelijk
staande toestand van Duitschlands
economisch leven en financiën moet
beslissend ziin voor de houding der
regeering. Het is een levensquo.estie
voor het Rijk en het volk hier de mid
delen en den weg Iqt verbetering en
redding te vinden.
Als zulk een weg beschouwt, de re
geerinp
de machtigingswet
welk© haar de mogelijkheid verschaft,
om met, don vereischten spoed doel
treffend© maatregelen to nemen. Met
het oog op den vo"strekten dwang der
gebeurtenissen zouden langademige
beraadslagingen iu den Rijksdag on
dragelijk ziin. Het gaat niet meer om
maanden of weken, doch nog slechts
om dagen, waarin moet bliiken of het
gelukt Duitschland voor volkomen in
storting te behoeden. De machtiging?
wet zou de rijksregeering het recht
geven tot het nemen van maatregelen
inzake d© belastingen en van andere
dringend noodzakelijke maatregelen.
Wij doen een beroep op de vader
landsliefde en het plichtsgevoel der
volksvertegenwoordigers om de re
geering deze buitengewone volmacht
te geven.
Overgaande tot de quaestie van de
verhouding tnsschen
het Rijk en de Landen
verklaarde de rijkskanselier, dat hij
het als zijn ernstigen en, na regeling
der dringendste binnenlandsch© quaes-
ties als zijn belangrijksten plicht zal
beschouwen, deze verhouding zoo mo
gelijk ten spoedigste tot klaarheid te
brengen. Onder inachtneming dei
rijksgrondwet, we'ko vanzelf spreekt,
zal men in vele opzichten de bevoegd
heden der landen kunnen uitbreiden.
Voor het uit, den weg ruimen der mee
ningsverscliillen, zoo betoogde hij,
kwam de weg der onderhandelingen
hem vruchtbaar en wenschelijk voor,
en hij was derhalve voornemens zoo
spoedig mogelijk onderhandelingen
met de betrokken regeeringen aan te
len 00 pen.
Ten aanzien van de opheffing var
den militairen uitzonde,ringstoestand
betoogde de rijkskanselier, dat de
handhaving van rust en orde in den
a Tarn aasten tijd van het grootste be
lang waren voor de binnen en buiten
landsch© politieke ontwikkeling en de
hoofdvoorwaarde voor het het econo
mische saneeringsproces. Derhalve
was de militaire uitzonderin"stoe-
stand; voor het- oogenblik nog niet te
vormiiden. Deze gaf de regeering ook
de middelen in de hand de maatrege
len ter saneering der economie en ter-
leniging van der. uOod krachtig te steu
nen en tegen d6 misdadige exploi
tanten van-dén nood op te treden, Zoo
dra de toestand het veroorlooft, zal de
uitzonderingswet worden opgeheven-
De Rijkskanselier zette verder uit
een, dat de regeering alle zorgen zal
wijden aan de bezette gebieden. Zij
houdt tegenover alle afseheidspogin-
gen onvoorwaardelijk vast aan de
saainhoorighéid van het Rijn- en
Roergebied met het Ril'- en de Lan
den. De rijksregeering zal ten behoeve
van de bevolking aan den Rijn en
Roer alles doen, wat ook maar eerii
gei-mate iu de macht des Rijks en des
volks ligt.
Ten slotte richtte Marx tot de
volksvertegenwoordiging het dringend
verzoek bij de a.s. debatten alles wat
scheiding veroorzaakt op den achter
grond te stellen, mc-t het oog op den
nood van het oogenblik.
De zitting werd daarop verdaagd
tot hedenmidda" opdat, de partueii
intusschen haar standpunt ten opzich
te van de machtigingswet kunnen vast
stellen.
De rode van den nieuwen rijkskan
selier dr. Marx was zoo sgüit de oor
-espondent van 't Alg. Handelsblad t©
Parijs aangenaam van kortheid en
in zeer verzoenenden toon gesteld,
doch anderzijds niet bijzonder rijk aan
inhoud.
Marx heeft een bemiddelende na
tuur. I-tij is niet strijdlustig van aard.
Hij werd dan ook door alle partijen
met de grootste kalmte aangehoord
met uitzondering van de communis
ten. die als steeds hun dwaasheden
mossten uitkramen.
Van. grooter belang dan de rede was
de vraag, of de machtigingswet zou
worden ingediend en of bij een even
tueel© verwerping de Rijksdag Don
derdag of Vrijdag toch nog zal wor
den ontbonden.
President Löbe deelde hieromtrent
mede, dat de wet wel was ingediend,
maar eerst heden, Woensdag, in be
handeling zou worden genomen.
Na de zitting kwamen de fracties
voor het houden van besprekingen bij
een. Van belang waren vooral de zit
tingen der D.-nat. en der sóc.-dem.
fractie. In beide kampen waren de
meeningen verdeeld. Het schijnt, dat
bij de D.-nat. een meerderheid voor
een tegemoetkomende houding zon
zijn te vinden. Het werd bekend, dat
bij de soc.-dem. naar een minnelijke
schikking wordt gezocht, waardoor
natuurlijk de instemming der D.-nat.
onnoodig zou worden gemaakt.
Later" kwamen de partijleiders bij
den rijkskanselier bijeen. De soc.-dem.
stelden hem de vraag, of hij bereid
was een commissie uit den Rijksdag
te hooren over de uitvaardiging van
eventueel door de uitzonderingswet
mogelijk geworden verordeningen,
welke, toezegging hij ook in den Rijks
raad heeft, gedaan. Indien hij dit kon
beloven, zou de soc.-dem. fractie be
reid zijn vóór de machtigingswet te
stemmen. i4
Daarop kwam het kabinet bijeen
om zich met deze aangelegenheid be
zig tc houden.
De Rijksraad
heeft, de machtigingswet aangenomen
met 45 tegen 9 stemmen. Ook de socia
listen stemden voor.
Over het algemeen zijn de fracties te
gen Rijksdagontbinding.. De soc.-dc-
mocraten hebben voorgesteld, de mach
tigingswet in dien zin te wijzigen, dat
een Rijksdagcommissie het recht van
controle zal krijgen.
Aangaande cl© beslissing betreffen
de de instelling door
dè Commissie van Herstel
van de twee commissies van onderzoek
voor Duitschland en van de rol, die
Bartou en Bradbury hebben gespeeld
bij het tot stand komen van de beslis
sing, wordt thans van wél-ingelichte
zijde gemeld, dat dit besluit feitelijk
door Baldwin is geïnspireerd en dat
deze, nu hij zijn oorspronkelijk doel
niet kan bereikc-n langs den weg, waar
op hij de medewerking der V. S, had
kunnen verkrijgc-u. langs een anderen
weg tot een eenigszins gelijk resul
taat hoopte, te komen. Hij heeft
Bradbury Ie dien einde een zeer uit
gebreid© volmacht, verstrekt, en déze
heeft daarvan gebruik gemaakt om'
de medewerking van Engeland in uit
zicht te stellen voor hot. verkrijgen
van gegevens aangaande de kapitalen,
door Duitschland overgebracht naar
het buitenland. Natuurlijk zal die me
dewerking zich in hoofdzaak richten
op een druk op de Duitsche regeering
opdat deze van haar onderdanen op
gaaf verlangt van hun-buitenlandsohe
bezittingen.
In ruil voor de toezegging van deze
medewerking heeft Barthou er in
toegestemd, het totaal vermogen tc
onderzoeken, heigeen het hoofddoel
van Engeland is teneinde zoodoen
de te komen tot vaststelling van een
bedrag, dat door Duitschland kan
worden ojigobracM.
De grootste moeilijkheid zal nu zijn
de benoeming van experts in de com
missi© van onderzoek waarvoor Frank-
ijk huiverig schijnt zich tot de eer-
te klasse mensehen te wenden, omdat
thans hun opinio te veel waarde zou
krijgen en bij on gun sli gein' uitslag
,'oor de Fransclie opvatting niet zoo
gemakkelijk ter zijde zou kunnen wor
den geschoven. Vooral nu van Engel-
sehen kant de openbaarmaking van
de adviezen en conclusies wordt ge-
cisckt
Verzachting van het
regiem voor het bezetle
gebied,
De Fransche minister van Buiten
land sche Zaken publiceert het volgende
communiqué i
Op voorstel van Degoutte hebben de
Fransche en de Belgische regeering
besloten tot het nemen van nieuwe be
stuursmaatregelen in het bezette ge
bied en het verleencn van gratie aan de
verbannen en veroordeelde personen.
Degoutte is van oerdeel, dat het lij
delijk verzet feitelijk zal zijn afgelóopen,
wanneer het werk in de mijnen en fa
brieken zal ziin hervat en wanneer dc
overeenkomsten met Duitschland in
zake de exploitatie van het spoorwegnet
in het Rijnland en bet Roergebied.'dooi
Berlijn zullen zijn geratificeerd en in
werking getreden, hetgeen volgens dt
gisteren tc Mainz geteekende conven
tie op 10 December het geval zal zijn,
De hcrgrocpeering der militaire
macht met het doel het contact met de
bevolking te beperken, is reeds begon
nen cn wordt geleidelijk voortgezet.
Verspreid nieuws
EEN FRANSCHE VOLKSGAARKEUKEN
TE BERLIJN.
In een Berlijnsche voorstad werd een
„Speisestelle" der „In ternationale Aihei
terhilfe" geopemd in welke dagelijks 260
noodlijdenden kosteloos worden gespij
zigd. Zij wordt gefinancierd en onder
houden door het Fransche comité van die
organisatie.
ITet rijksdaglid mevr. Mathilde Wurm
wees in een rede op de politieke betee
kens dezer hulpactie der Fransche ar
beiders.
SALARIS VAN AMBTENAREN IN
BELGIS.
Er is een wetsvoorstel der Belgisohe re
geering om de salarissen vam het slants-
personeel met 8 1'2 te verhoogen.
TWISTGESCHRIFT TUSSCHEN
LUDENDORFF EN VON KAHR.
Uit Munellen wordt gemeld: Tus-
schen von Knhr en generaal Luden-
dorff wordt op het oogenblik een har
tige briefwisseling gevoerd. Von Kahr
heeft Ludendorff den eisch gesteld,
zich van uitlatingen voor het publiek
bestemd, te onthouden, totdat hot
proces zal beginnen. Daarentegen
wijst Ludendorff er op, dat van de
zijde van den staafscommissaris de-ze
gedragslijn niet gevolgd wordt, zoodat
hij ter verdediging van de_ waarheid
on van zijn eer gedwongen is, denzelf
den weg te bewandelen.
DE VERKIEZINCEN IN
ENGELAND.
Churchill gemolesteerd.
Een dreigbrief van lers-cho
republikeinen.
Er deden zich, toen Churchill
Welthamstow het woord voerde, v
ordelijke tooncelen voor. Toen de spre
ker vertrok, werd hij buiten het geboi
opgewacht door een rumoerige menig
te, welke hem hoonde en duwde. Dc
politie kwam Churchill te hulp cn
baande een weg voor zijn automobiel.
Toen deze wegreed, slaakte de menigte
woeste kreten. Een man wierp met een
straatsteen, welke het. autoraam ver
nielde een paar anderen spuwden le
gen de auto. De liberale candidaat, ten
wiens behoeve Churchill had gesproken,
werd met vuisten bewerkt.
De liberale candidaat in het Londen-
sche district Noord Batterses is onder
politiebescherming geplaatst. Hij draag
een revolver, omdat hij een dreigbrief
heeft ontvangen, waarin stond dat hon-
dcrdi'ijftig leden van het Iersche repu-
blikeinsche leger in de kiesrislrict
hadden besloten hem te dooden.
Binnenland
DE DIAMANTENDIEFSTAL TE
ANTWERPEN.
In zake den diefstal van diamanten, die
in ihet groote station te Antwerpen ge
pleegd werd, ten narleele van den Amstcr-
damschen makelnar Stier, meldt liet
van Antwerpen" o.m. het yo'g&nde:
Men 'herinnert zich, dat te Brussel iceds
twee schelmen der beruchte internationale
dievenbende werden aangehouden en dat
ook voor enkele dagen de twee overigen,
die don belangrijken diefstal pleegden,
te Parijs werden aangehouden. Onder de-
een bevond zich Goldstein Mendel, die
den kostbaren brieventaseh roofde.
Ton einde het onderzoek te kunnen V e
spocdigon, is de rechterlijke officier M.
Fouriers naar Parijs geweest en hij heeft
er een ontdekking gedaan, waardoor dc
schuld van Goldstein Mendel bewezen
wordt.
Goldstein was als een fijn heerschap
uitgedoscht en werd in hot bezit gevon k-n
van een som van 27.000 frs. en enkele ju-
weelcn, waaronder ook een gouden sign
rqnkoker, ter waarde van 3700 frs. Ver-Ier
h<id liij een klein kieedingmag-uijn,
waaronder niet minder dan 10 nieuwe
costumes, een 6moking, alles van ojrs'e
kwaliteit, een grooie oar'.ij vwi hel
allerfijnste ondergoed, een vijftal hoe
den, enz.
lm het bezit van den anderen aangehou
dene, "Weisbach, werd 5000 frs. gevonden.
Beiden waren voorzien van verschillende
kostbare valiezen.
In de eerste dagen van het onderzoek
v-erd herhaaldelijk gesproken va-n 'eman I
die een bril droeg, waarvan de glazen in
een rand vam schildpad waren vastgezet.
Het was deze persoon, die vlak tegen den
'neer. Slier aangedrongen stond en die den
diefstal zou gepleegd hebben. Dev. :lfde
had zich kort te voren doen opmerken door
zijn horloge, dat men hi
1 dat e
éinj
be
kleedsel had.
Door den rechterlijken officier werd lm
het bezit van Goldstein, zoowel de 1 child
paddon bril gevonden, als het zakuur
werk in blauw émail le;
Thans wordt de uitlevering der beide in
ternationale dieven verwacht.
Do correspondent van de Tel. te Ant
werpen meld', nog:
De voornanmste verdachte, Goldstein
Mende! of hij werttcijk zoo heet. dal
's 'n andere vraag ontkent, dat hij mei
de hc-ele zaak wal te maken zou hebben.
Over 'in paar dagen zullen hij en Wei:
bach, de andere aangehoudene, n.tni
Antwerpen worden overgebracht, waar 11.ee
•dan confronteei
'SHc
ui schei:
ander van de treindiefstallen cm
dervouden hebben.
De politie officier wi.tr. we deze grool
schoonmaak te danken hebben, is de hoer
Gacraerymck, die ree is twaalf jaar lang
dienst doet in het Centraai 3la:ior te Ai
werpen, en die zoow.it oen specialist i
worden is in 't vangen vam treindieven.
Wij hebben gelegmaeid gehad om e-
en ander van hem te vernemen over zi
ervaringen.
Vo'gens hein zijn «ehïcr a'ie treindiev
die opereeren tusschon Amsterdam on
Parijs vreemdelingen. liet zij.n gi
gen, ook geen Hollanders of Ft";
Als ge er een te oaAcsn krijgt, heet hij
Housentroch, Amster of Goldstein en hij
maakt' u wijs, dat hij <-on Pool i-
GaHciör, of een Hongaar, En 1
hebben ze dan papieren, die dt;
nnliteiten schijnen waar tc maken. Doch
in werkelijkheid zijn .leze papieren vaiseh
en hebben we eenvoudig met Dmtsehers
te doen. De heer Gnemerynok meent alle
ernstige redenen te hebben om le veron
derstellen, dat de internationale trein
dieven een centrale hebben le Berlijn.
Maar hoe dringen ze dan zoo gemakke
lijk tot hier door?
Vooreerst, zoo meant de heer Gaeme-
rynck, profileeren ze van de opstandig
heid, dat de betrekkingen tusschen de ver
schillende politieceu'ralwi iin Europa nog
zoo goed ais ■verbroken zijn, 0:11 zich in
veiligheid t,e stellen lezea de politic
Westelijk Europa. Zijn ze in Dultsciv
op eon of andere mt.iler na-n pajileren
komen, dan weten ze, bij voorkeur langs
flollamd, in onze r'.ruKen door te dringen.
En wanneer zij dan op liet punt staan ge
knipt tc worden, at een gend gelukten
slag, dan vluchten ze opnieuw naar
Duitschland, waar we vanwege de fjolitie
iedere ernstige samenwerking moeten
missen.
De heer Gaemeryctck vertelde, dat de
Duitsche politie, niettegenstaande de zeer
duidelijke aanwijzingen die haar gezonden sche R.-K. Middenstandbónd.'
een man 000ft laten ontsnappen.
1 onze politie wist. dat hij deel ge
had aan de herooving van den
heer Slier, en naar Duitschland een goed
heenkomen had gezocht.
politieofficier meent, 'dat tegen
ivers-internat'onale nooit afdoende
r-al kumnen worden opgetreden, zoolang
bende niet op'de treinen zelf in 't oog
wordt gehouden.
Het is niet voldoende, dat de politie in
dp stations het oog houdt op verdachte in
dividuen, zij zou ook in Staat gesteld
dienen te worden om deze individuen te
Koaiden wij mede p'aatg nemen i.n de
treinen, aldus, de heer Gaemerynok, dam
zouden wij onze sujetten rustig kunnen
besludeeren in de uitoefening van l-un
ambt, en dan bijzonder op de oogenblik-
ken, die zij liet gunstigst achten om te
opereeren, momecitc-n, die wij natuur
lijk net zoo goed kennen als zij!
Indien men de zaak op die mnnier aan
gepakt had, zoo meent onze politie-offi-
eier-specialisï. dan zouden sedert lang
bijzonder de express Amsterdam—Parijs,
an dezo schuimers gezuiverd zijn.
Ook zou het toezicht verscherpt moeten
worden op de vreemdelingen, die 'angs
do Hollandsche grens of langs het grens
Herbesthal uit do richting
Aken België binnenkomen, want daar
langs vooral sluipen de treinroovers nmir
binnen. Em dan wenscht de heer Gaeme-
rpnek nog, dat individuen, die in de
crcnskantoren reeds verdenking wekken,
lirect door rechercheurs in den trein ge
v-!sd zouden kunnen worden.
Reeds had hij aan het centraalbeheer
toe'atlmg gevraagd om, bij wijze van uit
zondering gedurende eenige dagen met
den trein Amsterdam—Parijs mee tc rij
den, maar deze toelating is hem niet ver-
guard geworden.
HET INDISCHE HULDEBLIJK AAN
DE KONINGIN.
Uit Nederlandsch I-ndië zijn, colt
weder de laatste dagen, berichten ge
komen nopens ontstemming daar te
lande- over de wijze van aanbieding
van liet huldeblijk uit Ned.-Indiü
(het gedenkboek) en liet hulde-adres
van den Volksraad, beide ter gele
genheid van het jubileum der Konin
gin voor haar bestemd.
De heer van Genderen Stort zou,
in -plaats van gedenkboek en adres
aan de Koningin aan te bieden uit
naam van Indië, zijn zending maar
hebben afgegeven aan 'net paleis
Noordeinde. Voorts werd in dio be
richten geklaagd, dat noch de pou-
verneur-genoraal, noch de commissie
van rediacfcie, noch de Volksraad een
eukol woord van ontvangst of waar
des-ring voor het gab0dene 'hadden
ontvangen.
Naar aanleiding van eon en ander
kan, wat de eerstbodoeldo grief be
treft, met zekerheid worden medege
deeld, dar. de Koningin op Dinsdag
middag 18 September, om kwart
voor vier, den kolonel van Genderen
Stort in audiëntie heeft ontvangen,
ter aanbieding van het bedenkboek
en liet- adres.
Verder kan worden gemeld, dat
een dankbetuiging, welke eenige ver
traging heeft ondervonden in ver
band met de keuze van den meest
waardeerenden vorm, waarin men
haar wilde gieten, eerlang den Volks
raad zal bereiken.
RAAD VAN STATE. Het nieuw
benoemd lid van den Raad van Sta
te, mr. R. H. A. M. Romme, is
Dinsdag beeedigd en geïnstalleerd.
SCHEIDSGERECHT VOOR AMB
TENAREN. B. en W. van 's Gra-
venhnge hebben don gemeenteraad
oen voorstel aangeboden tot- instel
ling van een scheidsgerecht voor de
ambtenaven der gemeente.
DE EX-KEIZERLIJKE JACHTEN.
Sedert eenige dagen vertoeven in
de haven van Rotterdam de jachten,
die vroeger hebben toebehoord aan
den keizer en keizerin van Duits (ril
land. Hot- jacht van den ex-keizer do
Meteoor is aan een Fransc-hman uit
Havre verkocht, terwijl het jacht,
van de ex-keizerin Yampn, het éigen
dom is geworden van den Amerikaan
Sir Herbert Rowland. Beide schepen,
mooie witte vaartuigen met hooge
masten, zijn van Kiel naar Hotteij-
dum gebracht, waar zij t-ot net voor
jaar zullen blijven, daar men met
liet oog op den winter de zeereis niet
meer durfdo aanvaarden, meldt de
Tel. De schepen hebben in de jacht
haven een ligplaats gevonden.
UIT DE R.-K, STAATSPARTIJ.
Het Centraal-Bureau voor de Katho
lieke Sociale Ac lie heeft naar aanlei
ding van het rapport van de commissie-
Bargü besprekingen gehouden met de
bij den Centralen Raad der K. S. A.
aangesloten organisaties, die volgens
dat rapport zouden geroepen zijn tot het
mede-samenstellen van den vcrkiczings-
raad. .te weten de Federatie van R.-K.
volks- en werkliedenbonden en bet
R.-K. Vakverbond; de Federatie van
diocesane algemeene R.-K. werkgevers
verenigingen en het R.-K. verbond van
werkgeversverenigingende Ncdcr-
landsche Boerenbondde Nedcrland-
INCEZONDEN MEDED EELIN CEN
60 Cts. per regel.
Men koopt een Trefferbiljet bij
de advert.bur., boekhandel, do
kiosken of onz© agenten a 2.—
waardoor do advertentie ia be
taald. Op het biljet wordt de
adv. geschreven en aan ons op
gezonden.
Agent voor Haarlem:
Fa. A. Vernout, Warmoesstr. 10
Dc besprekingen hebben er, naar De
Tijd meldt, toe geleid, dat de besturen
•an dc Federatie van R.-K. volks- en
verkliedenbonden. de Federatie van
diocesane algemeene R.-K. werkliedcn-
■ercenigingen en hc: R.-K. verbond van
werkgeversvakverecnigingen, dc Ncdcrl..
Boerenbond en de Nederl. R.-K. Mid
denstandsbond eenparig de volgcndo
conclusie hebben aanvaard
Indien door den Algemeencn Bond
van Rijkskieskringorganisatics mede
werking van de sociale organisaties bij
de samenstelling van het politiek advies
gewenscht wordt, is liet volgende in
aclu te nemen
t. die medewerking behoort niet te.
bestaan in het geven van advies doordc
sociale organisaties omtrent de samen
stelling der candidatcnlijstcn overeen
komstig het voorstel van bet bondsbe-
stuur.
Geen bestuur toch eener sociale or
ganisatie zal te vinden zijn voor het uil-
brengen van een advies, als door hel
bondsbestuur bedoeld alvorens de aan
gelegenheid. dus ook dc personen der
eventueel© candidaten, in eigen boezem
besproken ie hebben. F.en gorecde aan
leiding tot geschillen in eigen kring.
Ofschoon verder het lidmaatschap van
een verkïezingsraad ongetwijfeld groo
teren invloed beeft op de handelingen
van dien raad, dan wanneer uitsluitend
advies wordt gevraagd aan de organisa
ties. lijkt het geven van zulk advies
toch een zeer rechtstreeks zich be
moeien met de politiek, en dus striidig
met de tot nu toe gevolgde gedragslijn,
welke zulke bemoeiing volstrekt uitsluit.
Een advies van besturen geeft boven
dien indér waarborg tegen dc beharti
ging van groepsbelangen en tegen onte
vredenheid over eventueel in den wind
slaan van zulk advies.
II. Die medewerking van de sociale!
organisaties zal cvecens niet moeten
verkregen worden door het constituee-
ren vap een verkïezingsraad, zooals die
volgens het rapport der commissie-
Barge zou moeié-n zijn samengesteld.
Deze Verkïezingsraad immers, te ver-
wegend opgebouwd op de sociale orga
nisaties, zou op die organisaties een te
groote verantwoordelijkheid leggen en
vrijwaart bovendien niet voor het ge-
vaar. dat de leden van den Vcrkiezings-
raad en de gekozen candidaten door de
verecnigingen zouden ter verantwoor
ding worden geroepen, en aldus de
eensgezindheid in de sociale organisa
ties wordt in gevaar gebracht,
IH. Wel echter zouden de sociale or
ganisaties haar medewerking kunnen'
verleencn tot het vonticn van een Ver
kïezingsraad onder voorwaarde, dat vol
strekte waarborgen aanwezig zijn, dat
noch de leden van den Verkïezingsraad,
noch de gekozen candidaten zullen kun
nen ter verantwoording geroepen wor
den door de organisaties cn mits de
ver'A-ringsraad zoolang zii samenge-
stcl'l. dat de verantwoordelijkheid dei;
sociale organisaties tot een minimum
beperkt wordt cn de Verkïezingsraad
het algemeen vertrouwen van de Ka-
tholieke bevolking kan geacht worden
tc bezitten, betgeen zou te bereiken zijn,
indien de verkïezingsraad als volgt wara
samengesteld
a. Twee personen uit elk der tS Rijks-
kieskringen.
b. Vijf personen uit elke van dc irt
liet rapport der CommissieBarge ge
noemde organisaties, alsmede vijf per
sonen uit dc- organisatie van den werk-
nemenden middenstand cn viïf perso*
nen uit de organisaties van de vrij©
beroepen.
De vijf personen uit de organisaties
der vrije .beroepen zouden, zoolang die
organisaties geen centrale hebben, die
nen te worden aangewezen door dc in
de vorige, alinea bedoelde cn hierboven
sub a genoemde personen gezamenlijk.
c. Door den Verkïezingsraad zelf te
assumcerën personen op wier medewer
king bijzonder prijs gesteld wordt.-
Feuilleton
Naar het Engels eli
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
De eenige moeilijkheid was, dat zo
in deze positie niet den zak van haar
schotideis kon los maken en haar
maaltijd er uit nemen en de riemen
weer vastmaken zonder,de kans te loo-
pen haar evenwicht te verliezen, liet
pad was te smal en de rotsen waren
glibberig; op korten afstand echter,
en maar een klein eindj© van het pad
naar den top af, zag ze een groen pla
teau, een heerlijk plekje om te rus
ton. Maar zou ze dat kunnen berei
ken? Hot nieisjo stond stil en keek er
verlangend naar.
Het plekje was alleen te bereiken
door een klimpartij over vervaarlijke
rotsen moeilijk hier en daar en
toch. als de tocht mogelijk was, zou
het in tien minuten bekeken ziin cn
bet zou betrekkelijk gemakkelijk ziin
om terug te komen. Virginia voelde er
veel voor.
„Letitia zit op 't oogenblik waar
schijnlijk zelf te eten, e.n zal me niet
missen als m'n halve uur wat lang
duurt", dacht ze. ,,En ik heb boven
dien gezegd: ongeveer een half uur.
Dab is rekbaar".
Een oogenblik later ging het meis
je op weg. In het begin was ze dap
per, maar toen ze halverwege was, en
ze merkte dat het veel langer duurde
en veel moeilijker was dan ze gehoopt
hfid, begon ze den moed te verliezen
Ze begon zelfs ets te voelen voor do
plannen 'van juffrouw Portman, om
te blijven waar ze was en wenscht©
wel dat ze weer naast haar zat. Maar
ze gaf zich niet gaarne gewonnen,
vooral niet, daar het een lafheid zon
beteekoncn .en ze tobde koppicr voort,
met gloeiende wangen, een kloppend
hart en op elkaar geklemd© lippen.
Wat oen reus was di© berg zij
leek wel een vlieg, die er tegenop
kroop! Het kon dien berg niets schelen
dat zij en prinses was, en dat de kei
zer, die het- land waarjn de berg stond
regeerde, van plan was om met haar
te trouwen. De berg zou zich niets van
keizerlijke plannen aantrekken als het
prinsesje uitgleed en naar beneden
stortfe zonder ooit den keizer van
Rbaetin gezien te hebben.
Er kwam een oogenhlik dat de nrin-
s°s. nel als juffrouw Portman, die ze z
kort geleden nog zoo hartelijk had uit-
g,"lachen, voelde dat ze niet vorder en
niet terug kon gaan. Ze voelde zich el
lendig. Ze verlangde naar haar moe
dor en naar den tuin bij Ha-mpton
Court, cn ze zou nauwelijks een blik
voor Leopold open gehad heblven, als
hij nu voor haar oogen verschenen
was. Ze kreeg tranen in do oogen en
ze haatte den be.rg en heel Rliaetia,
loen er van het plateau af plotseling
den vroolijk jodelende mannenstem
klonk.
Nog nooit was een geluid, haar zoo
welkom gweest. „Help!" riep Virgi
nia. „Ilelp!" eerst in het Engelsch en
toen in het Rhaefiaansch.
Het jodelen hield plotseling op en
er kwam een man 0111 den hoek hij liet
groene plateau. De zon scheen in zün
oogen en hij beschutte ze met zijn
hand om naar haar t© kijken. Vol
hoop en ivol 'verwachting keek Vir
ginia nar hem. Ze zag een lange ge
stalte in een grijzen jas met groen
afgezet; een zachte groenen vilten
muts. korte broek, bloote knieën, gro
ve kousen, met spijkers beslagen laar
zen. Gelukkig geen tourisl. maar blijk
baar een bergbewoner, een gids,' of
misschien een gemzenjager in ieder
geval iemand, die haar t© hulp kon
komen. Dit alles zag ze in een oog
wenk en loen nam h'i ziin hand .van
ziin voorhoofd weg, en zag ze zijn«2e-
'»t
0 grvoeld dat
ze hem onverschillig zou kunnen aan
kijken en dat ze duizend maal liever
het oude huis bij Hampton Court zou
zien. Maar nu was alles veranderd. Er
was geen gevaar mee. Hij was or. I-lij
kwam haar helpen. Het noodlot had
deze eerste ontmoeting van hon ge
wild en er kou géén ongeluk meer
gebeuren.
Hij was het plateau overgeloopen.
Nu klonken de spijkers van zijn selio©
non o,p de rotsen. Ze kon op zijn hoofd
neerkijken, zoo dicht was hii hij haar.
Mij keek op. Wat een prettig gezicht
had hij! Veel aardiger dan op de foto's
En de oogen
Virginia voelde zich plotseling dol
gelukkig. Ze had van vreugd© wol
kunnen zingen een lied van triomf,
en door haar opwinding verloor ze
haar steunpunt, gleed uit, probeerde
zich vast te houden, wat mislukte eu
sleed- den stellen rots af naar bene
den.
Als hij niet nnar voren gesprongen
was en haar gegrepen had. was zo
waarschijnlijk over het smalle pad.
waarop liij stond, heen gegleden, en
in den aferond doodgevallen. Maar
hij greep haar en bralc haar val. zoo
dot- ze zachtjes naast hem neer kwam
bijna op haar knieën-
Het had maa>' heel iveinïg g<-srhe©b!
men waren zon p.i zijn ooooji
zoo dapper, dal Virginia nauwelijks
besefte, hoe gevaarlijk het was ge
weest. Hii had ha^r gore<l. en er was
geen plaats meer in haar gedachten
voor. „Wat er gebeurd had
kunnen zijn". Was dit niet da man
dien het lot haar had toegezonden?
Haar lieele leveu had zo naar dit
oogenblik verlangd. Onder den zoch
ten vilten hoed zag ze het gezicht, dat
zo 111 haar droomon had gezien. F.cn
donker, streng jong gezicht was het,
meer krijgshaftig dan mooi, maar zij
vond hot mooier dan ieder ander. Hij
was gekleed als een gemzenjager en
er was niets in de veel gedragen kleo-
ren di© hij aan had, dat er hem vu
onderscheidde. Maar een adelaar, met
wien ze hem in gedachten vergeleek,
zou evenmin verward worden met een
kip, als hij voor een boer gehouden
kon worden, dacht de prinses.
HOOFDSTUK IV.
II et nestvan den ad© la ar.
Dus ?e was tech bijna voor hem op
do knieën gevallen! Zo was blij dat-
haar moeder het niet wist, En z.? hoop
te, dat hij niet voelen kon hoe snel het
bloed in haar aderen klopte, toen hii
haar hand greep en haar overeind
hieln. Ze schaamde zich dat ze zoo op
gewonden was. omdat hij haar op
hidine niet deelde: want terwijl
gebeurtenis in haar leven was, betee-
kende het voor hem niet meer dan een
toevallig avontuur. Zo had wel graag
gezien dat hij even opgewonden waa
als zij, maar zij had. jaren gehad om
er naar te verlangen en voor hem waa
het plotseling gekomen. Misschien zou
ze zich met- het verschil verzoend heb
ben, als ze in zijn oogen had kunnen
lezen. Daarin stond duidelijk: „Val
len er vandaag godinnen uit den he
mel?"
Wat zon ze nu het eerst tegen hem
zeggen? Ze had een vaag gevoel dat,
nis ze deze kans benutten wild© om
den man.'en niet den keizer te leeren
keuuen, ze niet met allednncseho
woorden komen moest.
En ais ze niet voorzichtig en ver
standig te werk ging zou alles bedor
ven worden. Ze moest voorzichtig met
haar woorden man oen vree ren, zooal3
een generaal met zijn bataillons ma
noeuvreert.
Dit alles was ze zich volkomen be
wust. en toch kon t.p het niet doen-
Zo voelde .zicli als eon schoolmeisje
vlak voor een examen, dio weet dat d©
he©!© toekomst van dit een.c uur kan
afhangen; en ze zweeg.
Wat had zo al niet vaak gedacht
aan haar eerste gesprek met Leopold
van Rliaetia en pjnnnen gemaakt voor
de o-'rste woorden, de eerste blikken,
raan hij zou moeten merited dat
haar deze ontmoeting een belangrijke ze anders was dan alle andere meisjes
